Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
30-12-2010
Beste wensen
AAN IEDEREEN EEN SPORTIEF EN VOORSPOEDIG 2011 GEWENST.
Dinsdag toch niet naar de piste gegaan. Ik kwam nadien te weten dat dit een goede beslissing was. De piste lag er zeer slecht bij. Men heeft als alternatief een weg moeten zoeken in het park gedurende 45 minuten. De trainer heeft voor donderdag het een en ander geregeld. Hij heeft een aantal loopbanden kunnen reserveren bij Health City. Als ik tijd heb, wil ik dat wel eens proberen. Dat is van mijn jonge tijd (toen spraken de dieren net niet meer ) geleden dat ik nog op een band heb gelopen. De kilometers tellen niet voor mij. Ik vind ook dat getelde kilometers echt gelopen kilometers moeten zijn. Maar het is een goed alternatief in deze barre ijstijden en de sfeer is meestal goed met enkelen samen. Hierdoor kan ik voor 2010 al een balans opmaken. Over het algemeen ben ik tevreden. Uitgezonderd de maand januari heb ik iedere maand meer gelopen dan die maand in 2009. Er zijn twee uitschieters van boven de 100 km (mei : 103,5 en september : 126,5). Het aantal gelopen kilometers in 2010 bedraagt 700,1 km tegenover 416 km in 2009. Dat zijn er een goede 284 km meer, toch bijna een verdubbeling. Tijdens de maanden februari tot half april stond het lopen op een laag pitje wegens mijn beenblessure opgelopen door het ijslopen. Ook merk ik dat ik tijdens de maanden waarin schoolvakanties zijn, een stuk minder loop. Dit komt doordat ik vooral overdag loop vanwege mijn nachtdiensten op maandag, woensdag en vrijdag. Ik kan mijn zoon overdag niet alleen thuis laten vanwege zijn mentale handicap. Er moet altijd iemand aanwezig zijn, zodoende. Dit is eigenlijk een beetje de reden dat ik op zondag niet al te veel wedstrijden kan lopen. Toch stel ik mij als doel om in 2011 de kaap van 1000 km te overschrijden. Als ik de winter blessurevrij doorkom en dan ook nog enkele wedstrijden extra kan lopen, moet mij dat toch lukken. Bovendien tracht ik ook de donderdag een extra training in te kunnen lassen. Zo ga ik proberen om ieder jaar mijn grenzen te verleggen. Ik ben benieuwd waar ik zal eindigen.
Verder aan iedereen nog een goed eindejaar en een voorspoedig 2011 gewenst.
Vandaag toch nog een training afgewerkt. Ik moest toch vroeger opstaan om Ellen van de school af te halen. Aangezien ik dan toch wakker was, vond ik het een goed idee om mijn loopschoenen nog eens aan te trekken. Dit keer stond er een duurloop van 5 km op het programma. Zo kunnen we rustig aan het jaar uitbollen. Helemaal uitbollen is het niet echt geworden. Ik had er zo veel zin in dat ik er een leuk tempo op nahield. De fietspaden waren volledig vrij terwijl dit keer de wegen er toch nog op veel plaatsen redelijk glad bij lagen. Van een omgekeerde wereld gesproken. Op die stukken weg gleden mijn voeten soms door. Op zich was dat niet echt hinderlijk. Ik denk dat hierdoor mijn snelheid een beetje hoger lag dan gepland. Er was tevens zeer weinig verkeer zodat ik mij beter op het lopen kon concentreren. De training heeft me deugd gedaan. Bij het verwerken van mijn gegevens was ik toch aangenaam verrast. Blijkbaar ging het beter dan ik zelf dacht. Een snelheid van meer dan 12 km/u. Toch niet slecht voor iemand die maar twee uurtjes had geslapen.
5 km - 0:24:04 - 12,47 km/u - 04:48 /km - HS na : 122 bpm
Maandag nog een keertje een rustige duurloop gedaan van 25 minuten. We zijn in een rustperiode beland met het trainingsschema. De temperatuur was gewoon zalig en het ontbreken van de wind deed mij al redelijk snel in het zweet doen lopen. Ik heb het toch rustig aan gedaan. Dat was ook nodig. Ik heb verschillende keren mijn traject moeten aanpassen. Soms ging het gewoon van links naar rechts. Achter het Fort heb ik enkel op de weg gelopen. Het voordeel van zo'n afgelegen weg is dat er geen verkeer passeert. Het fietspad daar lag er verschrikkelijk bij. Er was in die paar dagen nog geen enkele keer gestrooid en met het vriezen lag het er redelijk hard bij. Ik nam al snel een paar passen door de diepsneeuw om daarna gewoon op de weg te lopen. Toch moet je geconcentreerd blijven lopen om uitschuivers te vermijden. Toch heb ik ontspannen kunnen lopen. Hopelijk kan ik donderdag nog een keertje gaan trainen, want misschien is dat wel de laatste training van 2010 Als volgende week dinsdag nog zo veel sneeuw valt, zal het geen clubtraining zijn. Dan kunnen we uitkijken naar 2011. Dat wordt het jaar voor mij met enkele wedstrijden op het programma. Benieuwd wat dat zal brengen.
4,7 km - 0:25:00 - 11,28 km/u - 05:19 /km - HS na : 108 bpm
Dinsdag voor een intervaltraining naar de atletiekpiste getrokken. De omstandigheden waren zeer goed. De piste was volledig ijsvrij. Waar regen al niet goed voor is. Deze keer waren het korte afstanden. Een paar sessies sprintjes van 100 en 200m, niet te onderschatten. De 100m werd niet geklokt. Het was eerder een in en out zoals men zegt : 100m sprint, gevolgd door 100m joggen en zo verder. De 200m werd wel geklokt. Hier heb ik weer een seconde van mijn pr afgepitst. Mijn nieuwe besttijd bedraagt nu 33 seconden. Ik heb deze zelfs nog een keer herhaald. De 400m heb ik noodgedwongen niet helemaal kunnen doortrekken. Er was een sanitaire noodstop bij. Daarna het tempo aangehouden om dan met een 800m af te sluiten. Deze kon ik nog rond de 3 min. afronden. Met een goed gevoel naar huis gegaan.
Donderdag ben ik nog eens naar het park getrokken voor een rustige duurloop van 30 minuten. Aangezien ik een week verlof heb, had ik de kans om een extra training in te lassen. Ik heb in ieder geval geluk gehad met het weer. Na de middag is het weer flink verslechterd. Hopelijk zijn morgen de omstandigheden goed genoeg om naar buiten te kunnen. Dan staat er een duurloop van 60 minuten op het programma. Als dit niet kan doorgaan, heb ik toch nog drie keer kunnen trainen wat toch nog altijd mijn doel is. We zien wel.
donderdag : 5,7 km - 0:30:00 - 11,40 km/u - 05:15 /km - HS na : 115 bpm
Vandaag een rustige duurloop van 5km afgewerkt. Nadat iedereen de deur uit was en er nog wat werd opgeruimd, ben ik naar buiten getrokken. Hoewel het goed had gevroren en de thermometer -5°C aangaf, vond ik het heerlijk om te lopen. Geef mij dan maar deze koude in plaats van een paar graadjes meer en sneeuwbuien. Nu was het tenminste droog. Ik had voor alle zekerheid het parcours een beetje aangepast, zodat ik niet over de kasseien moest. Uitschuivers kan ik missen als kiespijn. Enkel op de grote baan was het aanschuiven. Dat maakte het voor mij een stuk gemakkelijker om over te steken. Op deze afstand moet ik dit maneuver twee keer doen. Toen ik afklokte op 5 km had ik eigenlijk zin om nog wat langer te lopen. Maar schema is schema. Ik kan tijdens deze koude periode beter een keertje meer gaan lopen dan minder en langer. De trainer zal tevreden zijn moest hij het lezen.
5 km - 0:25:50 - 11,61 km/u - 05:10/km - HS na : 99 bpm
Vandaag geen training. Ik had er de tijd niet voor. Er stond namelijk redelijk wat gepland. Ellen is met haar examens bezig. Aangezien ze geen zin hadden om door de regen naar school te rijden, heeft deze persoon zich opgeofferd om als taxi te dienen. Ze kon wel met de bus vertrekken, maar als ze dan vroeger zou gedaan hebben, moest ze tot na de middag wachten vooraleer er eentje terug was, zodoende moest ik standby blijven voor een eventueel telefoontje voor de persoonlijke taxi. Jordi had een projectweek met een vertoning deze namiddag. Deze keer er naartoe dus. Dat wil zeggen dat ik alles op een voormiddag moest hebben geklaard. Daarom een extra rustdag ingepland. Volgende week heb ik een week verlof. Dan kan ik een keertje extra trainen. Zo wordt dit dan een beetje gecompenseerd. Ik hoop dat dit meevalt, want na nieuwjaar zou ik regelmatig een extra training willen inplannen zodat de zomer goed wordt voorbereid.
Dinsdag naar de piste getrokken voor de clubtraining. Ik was benieuwd hoe deze er bij zou liggen. Toen ik de parking op reed, zag ik precies een witte schijn in de bocht. Dat zag er niet zo goed uit. En inderdaad, de piste lag er voor ongeveer de helft bevroren bij; van halfweg de eerste bocht tot en met het begin van de tweede bocht. Hierdoor werd de training aangepast. Na het opwarmingstoertje werd er beslist om enkel het ijsvrije gedeelte van de piste te gebruiken. Dit was zo'n 250m. Gedurende een half uur moesten we telkens die 250m goed doortrekken (eventueel een sprintje) om daarna dan rustig joggend terug te keren. Kwestie van geen kwetsuren op te lopen. Ik vond dit een wijs besluit. Vorige winter heb ik mij door de hobbelige ijslaag op de tartan gekwetst, waardoor ik mijn eerste veldloop (van de club) moest missen. In totaal ben ik toen twee maanden buiten strijd geweest. Maar ja, men zegt dat men leert met vallen en opstaan. Deze training werd vlotjes afgewerkt. We waren in het begin maar met drie en 5 minuten later kwam er een dame ons vervoegen. Nu, met vier heb je genoeg plaats om elkaar niet in de weg te lopen, dat maakt het lopen weer wat gemakkelijker. Hoewel dit telkens korte afstanden zijn, is dit toch zeer vermoeiend. Je conditie wordt er wel goed door onderhouden. Van tijd tot tijd doe ik zo'n training wel graag. Alles lekker los lopen en verder aan niks anders denken : erg ontspannend. In totaal hebben we 18 keer heen en weer gelopen. Toch weer een mooie afstand getraind. De douche deed des te meer deugd.
Maandag weer op pad, dit keer voor een tocht van 45 minuten. Hoewel de regen praktisch al de sneeuw en ijzel heeft doen verdwijnen, was het op enkele plaatsen toch nog oppassen voor uitschuivers. Er zijn altijd plekken waar bijna niemand komt. Op een paar plaatsen waren zelfs de plassen bevroren wat het extra gevaarlijk maakte. Een uitschuiver is wel het laatste wat je wil meemaken, zeker wanneer je nog een eindje van huis bent. Verder verliep alles vlot. Ik voelde wel dat het een beetje sneller ging dan vorige vrijdag. De vrije wegen zullen daar wel voor iets tussen zitten. Er werd echter niet geforceerd, enkel proberen het tempo aan te houden. Ik heb geen enkele keer op mijn horloge gekeken. Het was gewoon te heerlijk om te lopen. Het maakte niet uit hoe ver ik zou geraken. Alleen het lopen was voor mij van tel. Met een tevreden gevoel onder de douche gestapt. Nu maar hopen dat de atletiekpiste er goed bij ligt. Ik zou tijdens de intervaltraining één sessie willen doortrekken om zo mijn tijd op de 2000m scherper te stellen. Normaal moet dit lukken. Maar wanneer de piste er bevroren bij ligt, ga ik gewoon rustig mijn afstanden lopen. De benen worden dan gespaard.
9 km - 0:45:00 - 12 km/u - 05:00 /km - HS na : 116 bpm
Deze morgen was ik nog aan het twijfelen of ik deze week nog een training zou afleggen. Nadat ik de meisjes naar school gebracht had, besloot ik om er toch aan te beginnen. De fietspaden lagen er goed bij, dus dat zou geen probleem zijn. De strooidiensten van de gemeente Borsbeek hebben goed werk geleverd. Alle fietspaden waren ijsvrij. Eigenlijk waren deze al heel de tijd goed begaanbaar. Men rijdt er van in het begin met een kleine tractor over zodat deze in een mum van tijd sneeuwvrij zijn. Normaal werd het een duurloop van 45 minuten. Ik besloot om het anders aan te pakken. Ik zou een rustige duurloop op een vastgelegd parcours lopen en zou wel zien hoe lang ik er over zou doen. Ik veronderstelde dat dit niet veel verschil zou maken. Ik heb iets minder lang gelopen. Dat bewijst dat ik mijn omgeving goed kan inschatten. Het werd een weerzien met een parcours van lang geleden, namelijk deze van helemaal in het begin toen ik het vervolg van mijn start to run-schema aanvatte om 60 minuten te kunnen lopen (waar is de tijd). Het is een omloop waar je voor bijna de helft verkeersvrij loopt tot autoluw. Er waren maar een paar stukken waar ik oplettend moest zijn. Als er weinig beweging is, smelt de sneeuw moeilijker. Het voordeel is dan weer dat je op een zachte ondergrond loopt. Het was wel een beetje mistig. Maar ik ben wel op het juiste moment vertrokken, want wanneer ik nadien ging winkelen was de zichtbaarheid al een heel stuk minder. Al bij al ben ik tevreden dat ik mijn schoenen toch nog heb aangetrokken. Hup naar de volgende week.
8,3 km - 0:42:38 - 11,68 km/u - 05:08 /km - HS na : 114 bpm
Maandag een nieuwe week. Aangezien het maar een duurloop van 30 minuten was, ben ik naar de atletiekpiste getrokken. Ook omdat ik een beetje een trekkend gevoel had in mijn linkerbeen. Ik denk dat dit een gevolg is van geen goede stretchbeurt te hebben gedaan vorige vrijdag. Na de training moest ik dringend ergens naar toe zodat mijn stretching er van tussen viel. Wat zegt men weer over dat half werk? Daarom besloot ik om er een rustige duurloop van te maken. Na een paar kilometer was dat trekkend gevoel bijna helemaal verdwenen. Doordat ik niets forceerde, heb ik daarna geen last meer gehad. Ook de rest van de dag geen problemen ondervonden. Volgende keer zal ik toch mijn strekoefeningen helemaal uitdoen zoals het hoort. Het was er goed koud, maar ik vond het heerlijk. Dit zijn mijn temperaturen. Een muts heb ik niet nodig, maar ik was toch blij dat ik handschoenen had aangetrokken. Mijn vingers trekken anders te veel wit weg en duurt het lang vooraleer ze weer kleur hebben. Nu maar hopen dat er niet al te veel sneeuw gaat vallen. De vrieskou deert me niet. Ik moet er alleen niet aan denken dat de gevallen sneeuw gaat bevriezen. Vorige winter heb ik daardoor mijn beenblessure opgelopen. Door te proberen mijn snelheid aan te houden, heb ik zo mijn been geforceerd en zat ik met een ontsteking. Resultaat was bijna drie maanden buiten strijd waardoor ik mijn eerste veldloop miste. Dit jaar ben ik al een beetje slimmer geworden . Dit keer loop ik de veldloop van de club in februari mee. Dat is beloofd.
5,9 km - 0:30:00 - 11,80 km/u - 5:05 /km - HS na : 108 bpm
Donderdag ben ik uiteindelijk niet vroeger uit mijn bed geraakt. Ik was wel op tijd wakker, maar had geen zin om er uit te komen. Het moet maar niet zo goed zijn onder de lakens. Dan maar gewacht op vrijdag. Vrijdag stond er een lange duurloop van 15 km op het programma. het was weer een tijdje geleden dat ik die afstand moest lopen. Nu was ik toch benieuwd hoever ik op langere afstanden gevorderd was. En dat is reuze meegevallen. Ondanks de koude en de bevroren autoruiten 's morgens was het twee uur later ideaal om te trainen. Het zonnetje kwam er door, nauwelijks wind en een aangename temperatuur. Wat moet een mens nog meer hebben? Ik had op voorhand mijn "5 kilometerpunten" gecontroleerd. Ik wilde nagaan of ik per 5km constante tijden zou neerzetten. Zo moest ik ook maar twee keer een tussentijd in de gaten houden, wat minder werk geeft en waardoor je je beter op het lopen zelf kunt concentreren. De kleine wegen achterin waren goed beloopbaar. Af en toe kon je wel merken dat de landbouwers hun mest (van de koeien welteverstaan ) hadden vervoerd. Ik heb toch een paar keer zigzag over de weg moeten lopen, kwestie van geen vuile zolen te krijgen. Ongeveer halverwege moest ik een smal, zanderig fietspaadje door met regelmatig een plas in het spoor. Hierdoor heb ik nog een paar keer moeten springen als het ware. Wat je toch allemaal moet doen voor je conditie. Toen ik elk 5km-punt passeerde, wist ik dat het goed zat. Zodanig goed zelfs dat iedere blok van 5km telkens iets sneller was. Alleen tijdens het derde deel was ik me daar echt van bewust. Dit gedeelte was flink wat sneller dan de andere twee. De eerste twee tussentijden lagen redelijk dicht bij elkaar : 25'01"55 en 24'56"31. De derde 5km-tijd bedroeg 24'17"72, wat behoorlijk sneller is. Ik voel ook dat de intervaltrainingen op dinsdagavond met de club mijn conditie al flink hebben doen toenemen. Ik merk dat ook aan mijn kilometertijden tijdens die trainingen. Ook de andere tijden van de korte afstanden worden telkens verbeterd. Niet altijd met veel verschil, maar dat moet ook niet. Zo kan ik nog verschillende keren een nieuwe tijd neerzetten, wat telkens een leuk gevoel geeft. Ik voel nu ook dat ik zeker een halve marathon in de benen heb, omdat ik tijdens de laatste training niet verzwakte. Ik zal er dan toch eens een keer aan moeten beginnen. Alleen moet het nog uitkomen. De rest volgt vanzelf.
15 km - 1:14:15 - 12,12 km/u - 4:57 /km - HS na : 121 bpm
Maandag werd er niet getraind. Ik had heel wat werk te doen. Een training van 10 km paste niet in het dagschema. Indien ik donderdag na mijn nachtdienst op tijd uit mijn bed geraak, haal ik deze training wel in. Ik zal wel zien wat het wordt. Dan wordt het wekelijks trainingsschema voor een keer aangepast, geen probleem. Dinsdag was het weer clubavond. De weersomstandigheden waren ideaal. De opwarming was dit dan niet echt. De twee jonge marathonlopers hielden al een hoger tempo aan en aangezien zij iets eerder waren vertrokken, hielden wij met twee ons tempo gewoon aan. Mijn compagnon draaide echter halverwege reeds terug (hij had al enkele rondjes op de piste gelopen), zodat ik in mijn eentje verder moest. Ik wilde het hele traject doen, alleen of niet. Hiedoor kwam ik een tijdje later terug de piste opgedraaid. De trainer had volgens mij niet in de gaten dat niet iedereen terug was. Toen ik aankwam, zag ik de anderen vertrekken voor hun eerste sessie van 1200m. In totaal moesten er een vijftal worden afgewerkt. De marathonlopers zaten in hun rustweek en moesten enkel twee keer 1600m afleggen. Ik liet het niet aan mijn hart komen en vertrok in mijn eentje. Ik hield zelf mijn tijd bij, maar besloot om het iets rustiger aan te doen, aangezien ik geen rustpauze had kunnen nemen. Ik zou tijdens de volgende sessies proberen door te trekken. Dat gebeurde tijdens de derde run. Ik had niet alles gegeven, maar ben tijdens de laatste ronde toch een beetje blijven doorgaan doordat ik iemand probeerde bij te benen. Dat lukte vrij aardig, zodat ik weeral drie seconden van mijn persoonlijke tijd afdeed : 4'53 tegenover 4'56. Met het gevoel van nog sneller te kunnen, gaf me dat een geweldig gevoel. En dat gevoel was niet ongegrond. De vierde run was een achtervolging. Er werd geen tijd gecontroleerd, maar zoals iedereen klokte ik ook zelf mijn tijd. Toen ik aankwam, stond er 4'38 op mijn chrono. Deze telde nu niet, maar dat is toch een richtlijn naar waar ik nog kan gaan. De laatste sessie was een aflossing. We werden in drie groepjes van twee ingedeeld. Ik begon met een spurt van 200m. Daarna volgden er twee keer 400m om na de laatste aflossing met een 200m af te sluiten. Dat was pas slopend werk. We waren blij dat we aan het uitlopen konden beginnen. De douche achteraf was des te meer genieten geblazen.
Vrijdag was een training met wisselende weersomstandigheden. Toen ik er aan begon, was het lichtjes aan het regenen. Het was niet van die aard om terug naar binnen te gaan. Er stond een lichte wind die in het begin wat in het nadeel blies en het was net goed van temperatuur. Dus werd het een training van 10 km. Het voordeel van die regenbui is natuurlijk dat er meer zuurstof in de lucht hangt, waardoor je beter kunt ademen. Veel beter dan afgelopen donderdagavond met al die mist. Na 2 km was er van de regen geen sprake meer. Het was heerlijk lopen. Deze keer heb ik mijn tussentijden wel op een behoorlijke manier kunnen afklokken. En ik moet zeggen, er waren buiten een paar uitschieters van boven de 5 min/km redelijk wat constante tussentijden. Deze zaten bijna allemaal rond de 4'50''/km met een snelste kilometer (km 6) van 4'40"/km. Ik heb hier inderdaad een beetje doorgetrokken omdat de vijfde kilometertijd de traagste was (5'20''). Mede door de wind in de rug was deze snelle kilometertijd te verklaren. Verder was het op een zo constant mogelijk tempo het einde te halen. Bij het ingaan van de laatste kilometer begon het weer te regenen. Als je nat start, moet je ook nat kunnen eindigen .
10 km - 0:49:30 - 12,12 km/u - 04:57 /km - HS na : 123 bpm
Dinsdag voor de afwisseling eens een training in de mist gedaan. Er waren geen gorilla's te bespeuren, alleen maar lopers. Misschien dachten de mensen in het park wel dat men er hoorde aankomen. Normaal gezien werd het 5 x 1000 tempoloop. Maar door de mist maakte de trainer er een duurloop van. Me mochten in deze weersomstandigheden niet voluit gaan. Dat is inderdaad slecht voor de luchtwegen. Er werden geen tijden genoteerd. In plaats daarvan werd wel de recuperatiejogging ingekort naar 200m zodat je bijna constant aan het lopen was. Eigenlijk was dit een leuke variatie.We hebben een mooi, rustig tempo aangehouden. Helemaal rustig was dit niet. Ik heb zonder te forceren steeds kilometertijden rond de 4'30" gelopen. Na de vijfde keer niet echt problemen gekend. Je voelt wel dat je getraind hebt, maar je zat niet kapot. In deze omstandigheden toch goed getraind, maar volgende week mag het voor mij toch open weer zijn, desnoods mag het zelfs regenen.
Maandag stond er een training van 10 km op het programma. Wegens de wateroverlast van afgelopen weekend heb ik het park maar links laten liggen. De veldloop is pas in februari. Als het even kan, loop ik toch liever op het droge. Tijdens het lopen zag ik dat dit de goede keuze was. De sloten waren goed gevuld en de velden lagen er zeer drassig bij. Dat had een zware parkloop geweest. Nu werd het dus een 10 km op de weg. De omstandigheden voor deze training waren zowat ideaal, alleen een beetje te warm. Maar ja, dat heb je met mensen die snel beginnen te zweten. Deze keer kon ik het parcours lopen op basis van een chrono. Ik heb deze omloop al verschillende keren gedaan zodat ik deze ken als mijn broekzak. Ik wilde ook controleren of mijn kilometertijden dicht bijeen zouden liggen, kwestie van zo'n constant mogelijk tempo vast te houden. Dit is maar gedeeltelijk gelukt. Doordat ik dit parcours zo goed ken, begon ik een beetje rond te kijken. Gevolg : op kilometerpunt 2 te laat geklokt. Ook wist ik kilometerpunt 5 niet zo goed meer liggen, dus heb ik maar geklokt naar de tijd die toen op de chronometer stond. Het geeft toch een redelijk beeld, ook al is het niet helemaal correct. Bij kilometer 9 duwde ik op het verkeerde knopje , namelijk deze voor de tijd te stoppen. Het duurde toch een paar seconden vooraleer ik deze terug in gang zette. Gelukkig bleef de totale tijd vermeld staan zodat ik toch een idee heb betreffende de conditie en wat ik ongeveer waard ben op de 10 km. Hoewel de tussentijden niet helemaal juist zijn, weet ik toch dat ik verschillende malen onder de 5 min/km heb gelopen. Ik denk dat ik maar drie keer boven de 5 min/km zat. De laatste twee kilometer liep de tijd gewoon door. Daar zal ik nog een beetje op moeten oefenen. Maar voor de rest ben ik zeer tevreden over de training.
10 km - 0:49:06 - 12,22 km/u - 04:54 /km - HS na : 125 bpm
Dinsdagavond weer naar de piste vertrokken. De regen die volop uit de lucht kwam gevallen, maakte me niet bang. Ik had al in ergere omstandigheden getraind. Eenmaal aangekomen heb ik me vlug omgekleed. Er stonden al enkelen te wachten, de ene al wat meer enthousiast dan de andere. Er zijn ondertussen weeral een paar jongeren komen aansluiten. Ik denk dat de jongeren nu stilletjes aan de bovenhand krijgen. Maar deze nieuwelingen kiezen voor de marathon, zodat zij een ander schema krijgen. De marathonlopers moesten 7 x 1000 afwerken. Na de opwarming in het park (het parcours was iets veranderd wegens de duisternis) konden we beginnen. In principe stond er 6 x 800 op het programma. Maar er kwam zo veel water uit de hemel, met daarbij een stevige wind, dat de coach al een beetje aan het verkleumen was. Je zou er nog medelijden mee krijgen. Je moet het toch maar doen zo iedere keer in weer en wind iedereen in de gaten houden en de tijden controleren. De mens is toch ook al met pensioen. Het geeft ons in ieder geval de stimulans om door te gaan. Dus werd er door de coach beslist om er 3 x 800 van te maken op voorwaarde dat we er flink in zouden vliegen. En dat deden we dus. De eerste 800m gingen we al snel van start. Ik kwam na de eerste 400m door in 1'21", veel te snel dachten we met twee. Tijdens de tweede ronde verachterde mijn metgezel langzaam aan en ook ik kreeg een lichte terugval. Maar deze was gering zodat ik ook op deze afstand mijn pr kon scherper stellen met maar liefst 20 seconden (gelopen op 7/09) : 2'54". De tweede sessie ging heel wat minder snel. Ik kwam door in 1'35". Toen besloot ik om mijn tempo gewoon aan te houden en de laatste sessie nog eens door te trekken : eindtijd 3'22". De derde sessie ben ik dan weer iets sneller vertrokken. Niet zo snel als de eerste sessie, maar toch om te proberen om weer onder de 3 minuten te duiken. Tussentijd : 1'28". Ik kon dit tempo blijven aanhouden met een mooie tijd van 2'56" als resultaat; twee contstante rondetijden gelopen dus. Dik tevreden van de training. Jammer dat het toen afgelopen was, maar je moet soms ook aan je coach denken, nietwaar?
Maandag terug de schoentjes aangetrokken en de deur achte me dicht getrokken om het winterschema te beginnen. Eigenlijk was dit vorige week begonnen, maar een deugdoende wandelvakantie stak er een stokje voor. Ik heb al gemerkt dat de afstanden en tijdsduren korter zijn dan het vorige schema. Zo kan ik rustig de winter doorkomen en hopelijk geen blessures oplopen. De vingers worden gerkruist. Het is een aangenaam weerzien geworden met een omloop die ik al een hele tijd niet meer had gelopen. Toch herkende ik nog alle kilometerpunten. Zo had ik al snel in de gaten dat ik een tikkeltje te snel aan het lopen was. Ik kan het precies niet laten. Nu was dit niet echt een probleem omdat ik maar een training van 30 minuten moest afwerken. Het ging inderdaad heel goed op alle gebied. Die week rust heeft er trouwens voor gezorgd dat mijn voet weer helemaal in orde is. Zo kunnen we met een gerust gevoel de winter tegemoet gaan.
6,2 km - 0:30:00 - 12,40 km/u - 04:50 /km - HS na : 112 bpm
Vandaag werd er niet getraind. Ik was aangeduid als Chinese vrijwilliger. De schilder is deze week bezig geweest. Het plafond van de living moest een beurt krijgen. Aangezien deze redelijk van afmeting is, had ik er niet veel zin in. Ik had die al eens een keer gedaan en weet hoe lang dit duurde. Die mannen doen dit in minder dan de helft van de tijd. Ieder zijn job zeker? Vandaag was het de laatste dag voor hen, maar voor mij moest het dan nog beginnen. Sandra moest werken zodat ik voor het opruimen en voor de kuis instond. Nu is dat geen probleem, maar de training moest daarvoor wel wijken. Zo begint mijn looploze week iets eerder. Geen erg, na de vakantie vliegen we er gewoon terug in. Tot dan.
Dinsdag met een klein hartje naar de clubtraining gegaan. Ik was toch benieuwd of mijn voet dit ging verteren. Ik had besloten om niet te forceren, dus het zou wel loslopen. Het is gelukkig goed meegevallen. Voor alle zekerheid liet ik de anderen zonder mij opwarmen in het park. Ik bleef op de piste. Aangezien er een paar laatkomers waren, liep ik niet alleen met het nodige getater er bij. Het schema luidde voor de avond 5 x 1200m. De eerste sessie ging ik rustig van start. We bleven met vier bijeen aan de staart. Voor de trainer ging het precies wat traag en vroeg of hij een boek kaarten moest geven voor onderweg. Ik kwam door in 5'20''. Ik vond dit best ok, daar ik geen last kreeg van de voet. Het lopen ging prima. De verdere sessies werden in ongeveer dezelfde tijd afgelegd, wat toch aangeeft dat er constant werd gelopen. Ik had één uitschieter : 4'56'' waarmee ik mijn pr evenaarde. Verder liep ik tussen de 5'10'' en 5'20''. Prima training. Hopelijk krijg ik de volgende dagen geen last. Volgende week zal er weer niet veel gelopen worden. We zitten voor vijf dagen in de Limburg. Daar zal voornamelijk gewandeld en gezwommen worden, wat ook leuk is. We zijn ieder geval op de goede weg.
Maandag terug de schoenen aangetrokken. Het was weeral bijna twee weken geleden. Vorige week helemaal niet gelopen wegens de pijnlijke voet. Aangezien ik er niet gerust in was, ben ik voor alle zekerheid naar de atletiekpiste getrokken. Er stonden 50 min. lopen op het programma. Heel wat rondjes tellen dus. Maar dat nam ik er met plezier bij. De enkel gaat voor. Ik vertrok voorzichtig, ik merkte het aan mijn passen. Deze waren een heel stuk korter dan gewoonlijk. Na de eerste kilometer werden de passen al iets groter en werd er meer ontspannen gelopen. Mijn voet trok nog wat (niet constant), maar het was goed uit te houden. Hopen dat nadien geen pijnscheuten opkomen. Eén keer had ik mij misteld, maar ik had het al snel in de gaten dat ik trager liep dan hetgeen mijn tijd aangaf, kwestie van snel te kunnen rekenen Op het einde kwam er een heel grote, donkere regenwolk voorbijdrijven. Toen deze halfweg was, kwam er wat regen uitvallen. Het was precies of ze daar boven niet goed wisten of er nu iets moest uitvallen of niet. Op het einde werd er dan nog een pak hagel gelost. Voordeel daarvan is dat je niet echt nat wordt. Zodoende had ik er niet veel last van. Na de training geen sporen van vermoeidheid. Dus wat conditie betreft, mag ik niet klagen. De ademhaling zit goed. Hopelijk valt de clubtraining ook nog mee. Ik ga er geen "volle petrol" geven, maar trachten een redelijk tempo te onderhouden. Zien wat dit geeft.
9,5 km - 0:50:00 - 11,40 km/u - 05:15 /km - HS na : 108 bpm
Deze week was het rustweek volgens het schema. Voor mij is dit ook letterlijk een rustweek geweest. Ik had nog steeds last van mijn voet, hoewel het nu de goede kant op gaat. Voor alle zekerheid heb ik voor vrijdag toch gepast om volgende week opnieuw met mijn schema aan te kunnen knopen. Ik heb dan maar van de nood een deugd gemaakt. Ik ben dan maar aan het bakken geslagen. Het oud brood heb ik ineens verwerkt om er broodpudding van te maken. Ik wilde hiervoor een nieuw recept proberen en nu zag ik de kans om dit uit te proberen. Dit was in ieder geval geslaagd. Voor het volgende moet ik wachten tot morgen. Dan wordt de plattekaastaart uit de koelkast gehaald. Om hier ook al aan te beginnen was een beetje van het goede teveel, want Sandra had eveneens eent kersentaart van het werk meegebracht. Dit wordt dus een weekend vol calorieën. Zo erg is dat nu niet. Het valt niet elke week voor en volgende week worden deze er gewoon terug afgetraind. Dan komt alles terug in balans.
Dinsdag werd de training aangepast. De trainer is met vakantie. Aangezien we maar met vier waren en de anderen hun benen nog voelden van afgelopen zondag in Eindhoven, werd er beslist om een duurloop te doen in het Rivierenhof in plaats van interval op de piste. Ik ging ook akkoord omdat ik wat last heb van mijn voet. Maandag in de late namiddag kreeg ik ineens een pijnscheut in mijn linkervoet ter hoogte van binnenkant enkel. Ik had die dag niet getraind omdat Jordi op zeeklassen vertrok die dag en er nog redelijk wat gepland was. Dus daar kan het niet van zijn. Het deed in ieder geval geen deugd. Tijdens mijn nachtdienst had ik er nog last van. Maar ik wilde gerust proberen of ik kon trainen. Indien ik snel last zou krijgen, zou ik onmiddellijk stoppen. We zijn rustig vertrokken. In het park ondervond ik weinig hinder. Het trok alleen een beetje. De ondergrond zal er wel voor een groot deel in hebben meegespeeld. Toen we wat hardere grond tegenkwamen, voelde ik toch een verschil. Ik heb gewoon hetzelfde tempo aangehouden en geen enkele tempoversnelling meegedaan. Het is beter de basisconditie te onderhouden dan dat je probeert je sterker voor te doen dan dat je op dat moment bent. Toen er twee compagnons een tweede ronde wilden lopen, hebben mijn medemaat en ik daarvoor gepast en zijn naar de piste gelopen om daar nog een paar rondjes af te leggen om uit te lopen. Het zal deze week een aanpassing van het schema worden. Hopelijk kan ik toch nog drie maal de baan op. Voorlopig staat er donderdagavond nog een rustige training gepland. Dit zal samen met Ellen gebeuren. Zij heeft ook haar weekschema gekregen en voor donderdag staat er rustige duurloop van 25 minuten gepland. Dat is voor mij een mooie gelegenheid om rustig mee te trainen zonder iets te forceren. Ik heb al een omloop van 4 km uitgestippeld. Dat zal wel lukken. Voor vrijdag zal ik zeker op de piste gaan trainen, wat ideaal is voor de voet met zulke veerkrachtige ondergrond. De tijd zal afhangen van de toestand van de enkel. We zullen dan wel zien. Volgende week terug het begin van het schema volgen tot de trainer terug is en we het winterschema krijgen. Benieuwd wat dat gaat worden.
Vrijdag weer op pad, dit keer voor 1u15. Dit is een mooie afstand. In deze tijd loop ik tussen de 14 en 15 km. Dan kun je al eens een flink parcours uittekenen. Zo loop ik met dit traject helemaal rond Wommelgem. Dit is in principe een rustig parcours met enkele autovrije stukken en heel wat afgezonderde fietspaden. Heerlijk dus om te lopen. Nu was het dit keer toch weer te warm voor mij. Je waant je stilletjes weer in de lenteperiode, bijna zomer; lekker zweten dus. Aangezien ik niet mag klagen wat betreft mijn conditie, valt het dus nog reuze mee. De ademhaling blijft er redelijk rustig onder. Alleen ben ik altijd een beetje bezorgd voor mijn benen. Door die beenkwetsuur blijft dat toch een gevoelige plek. Maar ik mag voorlopig niet klagen. Ik vetrok wel met stramme kuiten, maar na een tijdje was dat verdwenen en kon ik gewoon doorlopen. Ik heb toch weer een constant tempo kunnen aanhouden. Ik begin het toch onder de knie te krijgen. Ik heb enkel moeten versnellen bij het passeren van de autosnelweg (wel via de viaduct ). Tijdens het beklimmen probeer ik telkens het tempo aan te houden, zodat je wel moet versnellen. Verder ging alles prima. Ik had zelfs nog adem genoeg om een arrogante wielertoerist op zijn plaats te zetten. Je hoort ze niet aankomen langs achter. En aangezien ze het niet nodig vinden om te bellen (meestal hebben ze geen bel op hun fiets) of even te verwittigen dat ze er aankomen, zijn ze verontwaardigd dat je in hun weg loopt, terwijl ze zelf in het midden van de weg rijden. Na dat incident geen problemen meer ondervonden en rustig naar huis kunnen lopen.
14,8 km - 1:15:00 - 11,84 km/u - 05:04 /km - HS na : 130 bpm
Deze week werd er een beetje rustig getraind door de ldiegene die zondag in Eindhoven de halve en de hele marathon gaan lopen. De groep is er blijkbaar klaar voor. Er wordt toch redelijk over zondag gepraat. Men vertrekt met 20 personen. Daar ik zondag niet mee ga, kon ik een paar keer voluit gaan. het was deze keer enkele malen 200m en 4 keer 400m. Ik besloot om op elke afstand 1 keer goed door te trekken om de rest aan een mooi ontspannen tempo af te werken. Op de 200m evenaarde ik mijn pr (34 sec.) zonder me helemaal te geven. Normaal zou ik op de 400m de laatste sessie voluit gaan. Zodoende werden de eerste drie keer aan een redelijk rustig tempo afgewerkt. De trainer besloot evenwel om de vijfde sessie te laten vallen. In de plaats daarvan mochten er twee personen een 400m op tijd lopen. Je kunt het al raden : dit bibieke was er natuurlijk bij. De eerste 300m hadden we een haas. We moesten de voorloper aangeven welk tempo er moest worden gelopen. De laatste 100m heb ik dan nog eens alles uit de kast gehaald met als resultaat 4 sec. sneller dan vorige keer (was ook al weer van 1 september geleden). Mijn tijd bedraagt nu 1'13". Omdat ik op het einde nog zo'n sprint kan doen, geeft het wel aan dat ik moet proberen om onderweg een hogere snelheid aan te houden. Ik heb nog altijd een beetje schrik om op die 400m te snel van start te gaan. Ik vind dit een zeer verraderlijke afstand, een echte dooddoener. Toch ga ik dit de volgende keer eens proberen. Desnoods ga ik op mijn bek, maar daar word je sterker van. Daar dienen trainingen voor, om te leren het goede tempo constant te kunnen aanhouden. Toch weer een leuke training.
Maandag weer op stap voor een uurtje lopen. De goede conditie blijkt te blijven hangen in Borsbeek. Ik heb hetzelfde parcours gekozen als vorige vrijdag. Er was wel een klein verschil, namelijk een geurverschil. Op een bepaalde plek had men het tijdstip uitgekozen om de sloten proper te maken. Aangezien ik wind tegen had op dat moment, kon ik deze heerlijke geur al van ver ruiken. Ik dacht eerst dat er mest op de velden was gespoten of dat er stallen waren uitgemest. Nu had ik het voordeel met de wind dat eens ik die plek voorbij was, geen reukhinder meer had. Dus al bij al viel het nog mee. Verder had ik weinig last met de wind en halfweg keerde ik huiswaarts, zodat de rest van de training de wind in de rug zat. Alleen vond ik het persoonlijk een beetje te warm, wat mijn iets hogere hartslag verklaart. Ik heb mijn training rustig kunnen afwerken en heb zonder probleem 12 km afgelegd. Ik begin dus stilaan mijn tempo te verhogen. Ik hoop dat ik deze conditie nog een hele tijd kan aanhouden of desnoods nog wat verbeteren. Maar dat is nog toekomstmuziek.
12 km - 1:00:00 - 12 km/u - 05:00 /km - HS na : 128 bpm
Deze week heb ik echt met een supergevoel rondgelopen. Maandag had ik al een goede training achter de rug. Daar de dinsdagtraining was weggevallen, was ik wel benieuwd of de vrijdagtraining met hetzelfde gevoel zou verlopen. Er stond een duurloop van 60 minuten op het programma. Ik had voor alle zekerheid mijn parcours van 12 km genomen voor het geval ik toch iets sneller zou lopen dan gepland. En inderdaad, het supergevoel was nog niet verdwenen. Van bij het begin verliep het vlot. Heel de tijd rustig mijn tempo kunnen aanhouden. Het was weer een tijdje geleden dat ik dit traject had genomen. Nu heb ik dit al verschillende keren gelopen zodat het parcours nog goed in mijn geheugen zat (niet altijd gemakkelijk wanneer je leeftijd vordert ). Ik heb tijdens het lopen nauwelijks naar de tijd gekeken. Ik voelde aan mijn tred dat het goed zat. Na een tijd begin je dit al beter aan te voelen. Op het einde had ik het gevoel dat ik gerust nog kon versnellen, maar heb dit toch niet gedaan. Groot was mijn verbazing later thuis toen ik de afstand controleerde : iets meer dan 12 km. Ik had niet het gevoel dat ik zo snel liep. Dat belooft nog veel goeds. Spijtig dat Eindhoven voor mij niet doorgaat. Met zo'n gevoel zou ik toch een redelijk goede tijd (naar mijn normen) kunnen lopen, denk ik. Ik streef voor een eerste run naar een tijd van 1u50, moet kunnen volgens mij. Maar ja, het zal voor een andere keer zijn. Nu gewoon mijn schema verder afwerken. Er komen nog andere gelegenheden. Ik denk ook dat ik stilletjes aan aan nieuwe loopschoenen toe ben. De 1000 km zijn gepasseerd. Maar Ellen was eerst aan de beurt. Zij gaat deze week over naar de scholieren en zal meer wedstrijden gaan lopen. Zij had dus meer nood aan nieuw schoeisel. Pa zal zich dan maar opofferen en zijn beurt afwachten, zoals altijd.
12,1 km - 1:00:00 - 12,1 km/u - 04:57 /km - HS na : 120 bpm
Maandag heb ik voor de afwisseling niet in het park gelopen. De regenbuien hebben in het weekend zo goed hun best gedaan, dat ik vermoedde dat het er op bepaalde stukken erg drassig en zwaar bij zou liggen. Dus heb ik maar op zeker gespeeld en een droog traject uitgekozen. Al van bij het begin voelde ik dat ik goede benen had. Na de eerste bocht, na ongeveer 300m, wist ik dat dit een goede trainingstocht ging worden. Nu had ik de omstandigheden wel mee. Er was praktisch geen wind, niet te warm en geen regen, hoewel dat laatste me niet deert. Ik heb enkel voor het enige verkeerslicht dat ik passeer, wat moeten temporiseren om door het groen te kunnen lopen. Dit is elke keer een oefening van het juiste tempo in te schatten, ook leuk. Nadien geen enkele keer in de problemen gezeten. Ik had het gevoel dat ik zoals vrijdag tegen 11 km/u aan het lopen was, hoewel ik wel wist dat ik een stuk sneller ging. Zo gemakkelijk ging het. Ik liep constant met een wow-gevoel. Ik denk dat dit voor een deel ligt dat ik uit een rustweek kom. Dan gaat het allemaal wat rustiger en kunnen de spieren wat recupereren. Toen ik het einde naderde, had ik zin om er een tweede ronde bij te doen, maar het schema zei nu eenmaal 50 minuten. Stilaan weer verder opbouwen is de boodschap zonder blessures op te lopen. Hopelijk kan ik deze week dezelfde conditie aanhouden. Normaal gezien ging ik op dinsdagavond op de club trainen, maar ik kreeg telefoon dat er op dinsdag voetbaltraining begint. Dus daar gaan we met Jordi naar kijken en zien wat dat wordt. Ik had nochtans mijn zinnen gezet op twee afstanden. Ik wilde mijn tijden op de 2000m (10'04'') en op de 1500m (5'35'') scherper stellen, wat me waarschijnlijk zou gelukt zijn. Die tijden heb ik al een tijdje geleden gelopen. Op dit moment voel ik dat mijn conditie een stuk beter is dan pakweg een half jaar terug. Ik sta er toch nog altijd van te kijken hoe snel je je conditie opbouwt als je regelmatig traint. Ik ben nog altijd van mening dat ik in 2008 de juiste beslissing heb genomen om een paar loopschoenen aan te schaffen. Zo zie je maar hoe het allemaal kan verlopen.
9,9 km - 0:50:00 - 11,88 km/u - 05:03 /km - HS na : 115 bpm
Vrijdag is het een rustige afsluiter van de week geworden. En zo is de rustweek ook weeral voorbij en kunnen we vanaf volgende week er weer tegenaan. Hoewel men al vanaf 's morgens veel regen voorspelde, heb ik er tijdens de training niets van gezien. Integendeel, het zonnetje scheen volop. Ik heb dan ook flink wat zweet gelaten. Van bij het begin zat ik goed in mijn tempo. Ik probeerde een tempo van rond de 11 km/u aan te houden. Deze keer heb ik het vooropgesteld temposchema kunnen aanhouden. Eenmaal tussen de velden kom je praktisch niemand meer tegen, buiten een enkele auto en een fietser gerekend. Dat waren inderdaad de enigen die ik daar heb gezien. Volgende week wordt de afstand weer wat groter. Zo wordt iedereen klaargestoomd voor Eindhoven. Ikzelf zal niet meegaan om persoonlijke redenen. Jammer, maar mijn tijd komt nog wel.
9,2 km - 0:50:00 - 11,04 km/u - 05:26 /km - HS na : 110 bpm
Dinsdag weer naar de piste vertrokken. Er was veel volk opgekomen. Er zijn weer enkele nieuwe gasten bij gekomen. Het wordt al een serieuze groep. En het is een gevarieerde groep, een gezonde mix van jong en oud (ik begin al een beetje bij die tweede leeftijdscategorie te behoren). Niet erg, laat de jeugd maar over de piste razen. Ik doe gewoon mijn ding en probeer er het beste uit te halen. Mijn grenzen verleggen, dat is mijn streefdoel. Ik vraag mij af hoe ver ik kan geraken. Het is best een toffe bende. Tijdens de joogingrondes wordt er flink wat afgekeuveld (niet alleen door de dames!) wat toch een zeer aangename, ontspannen sfeer met zich meebrengt en dat is voor ons, amateurs, toch nog altijd het voornaamste. Er werd ook nog enkele keren een flinke inspanning gedaan. Ik had mijn afstanden vooraf al uitgekozen waar ik voluit wou gaan om de overige afstanden in een zo constant mogelijk tempo af te leggen. Vorige week was ik blij wanneer de training voorbij was (zeer moe, maar wel tevreden); nu zat ik nog redlijk "fris" op het einde. Maar dat mag wel voor een keer. Volgende week is het andere koek. Dan zijn de afstanden wat groter. Benieuwd hoeveel volk er dan zal zijn.
We zijn deze week weer in een rustweek beland. Dit wil zeggen wat minder kilometers tegen een rustig tempo. Vorige vrijdag ging het al super. Voor de eerste maal meer dan 16 km gelopen. Het werden er zelfs bijna 17. Zo zie je maar dat je doel bereikt wordt, als je maar genoeg geduld hebt. Ik was in ieder geval van plan om het zeer rustig aan te doen op maandag. Het begin was in ieder geval goed : rustig en ontspannen langs de huizen sjeezen. Na ongeveer een kilometer werd ik aangeklampt (nee niet voor een handtekening) door iemand om de weg te vragen. Het duurde eventjes voor ik er erg in had om mijn timer in pauze te zetten. Om die tijd wat in te halen heb ik (onbewust) een snellere tweede kilometer gelopen, zodat ik in feite onder mijn tijdschema kwam. Dan maar de rem een beetje opgetrokken. Daarna heb ik de ganse training in een rustig tempo afgewerkt. Toch lag mijn gemiddelde snelheid een beetje te hoog naar mijn zin. Ik probeerde tussen 11,30 en 11,50 km/u te lopen. Normaal was me dat gelukt zonder die vrouw die de weg kwijt was. Geen erg. Het was een erg ontspannen training. Ik heb zeer goed op mijn ademhaling kunnen letten. Zelfs mijn hartslag bleef nadien nog onder de 120 bpm. Hopelijk blijft het zo de goede kant opgaan.
Maandag een duurloop gedaan van 1u15 in het Nachtegalenpark. Dit wordt stilaan een gewoonte om op maandag daar te trainen. Je hebt daar drie verschillende ondergronden, namelijk zand, asfalt en grijze gemalen baksteen. Geprobeerd om een constant tempo aan te houden, wat redelijk goed gelukt is. Er was weinig volk te bespeuren, er waren zelfs maar een paar wandelaars ondanks de aangename temperatuur. Heerlijk om 's morgens zo rustig te kunnen lopen. Op een 100m na heb ik dezelfde afstand afgelegd als vrijdag. Dus ik mag niet klagen. Dit wil zeggen dat ik de afstand toch aankan. Dinsdag was andere koek tijdens de clubtraining. Er stonden een aantal tempolopen en enkele sprintjes op het menu. De stevige wind die overlangs blies, maakte het alleen maar lastiger. Ik heb me voor de afstanden waar ik nog geen tijd voor had, extra ingespannen. Alleen wist ik al dat door de wind geen al te scherpe tijden uit de bus zouden komen. Al bij al viel het voor mij nog mee. Ik was zelfs tevreden met mijn 200m-sprint op het einde : slechts 1 seconde boven mijn pr, hoewel ik moet toegeven dat ik geweldig werd gepusht door Tinne. Ik was op het einde blij dat het gedaan was. Hoewel ik goed moe was, vond ik dit toch een zeer leuke training. Aangezien ik woensdag mijn benen heb losgewerkt met het baantjeszwemmen, ben ik er een beetje gerust in voor vrijdag.
Afgelopen dinsdag heb ik, zoals aandachtige lezers hebben opgemerkt (bedankt Danny), geen 4 x 100m maar 4 x 1000m gelopen. Een mens kan al eens zijn vingers verkeerd zetten op het klavier en als het dan wat sneller gaat, is een nulletje snel vergeten.
Vrijdag is het een natte, maar heerlijk frisse training geworden gedurende 1u15. Toen ik vertrok, wilde de regenbui aanzetten, maar twijfelde nog even. Een paar kilometer verder begon het dan toch een beetje harder te regenen. Het was echter maar een fijne regen, zodat het in feite niet stoorde. Indien het niet had geregend, was ik even nat geweest, maar dan van het zweten. Het gevolg was ook dat er voldoende zuurstof in de lucht hing. Ondanks de wind kon ik hierdoor gemakkelijk mijn tempo aanhouden zonder het gevoel te hebben iets te forceren. Ik voelde wel een groot verschil naargelang de wind van voor of langs achter blies. Ik wilde deze keer mijn hartslag in de gaten houden, maar mijn hartslagmeter vertoonde kuren. Ik denk dat de hoogspanningslijnen er voor iets tussen zaten. Dan maar weer op het gevoel verder. Ik had wel de indruk dat de hartslag iets hoger lag. De ademhaling werd goed onder controle gehouden, wat toch meer een ontspannen gevoel geeft tijdens het lopen. Al bij al een geslaagde training. De afstand wordt stilletjes aan groter. Volgende week vrijdag komen er nog eens 10 minuten bij zodat ik eindelijk een afstand groter dan 16 km zal lopen (15,5 km was tot hiertoe het maximum) wat perspectieven biedt voor een halve marathon. De conditie begint langzaam maar zeker weer de goede kant uit te gaan.
Dinsdag was weer de eerste clubtraining na de vakantieperiode. Ik was benieuwd wat dit ging worden. Er stond 4 x 1000m op het programma. Bedoeling was om te proberen telkens ongeveer dezelfde tijd te lopen. Ik had mezelf voorgenomen om 1 sessie te proberen mijn besttijd op deze afstand (4'03") te verbeteren. Na de gebruikelijke opwarming in het park begonnen we eraan. Het lopen viel reuze mee. Ik heb inderdaad drie keer bijna dezelfde tijd behaald : 4'18" - 4'14" en 4'15". In de derde sessie ging ik voor een snellere tijd omdat ik het gevoel had dat dit in de vierde reeks moeilijk ging worden. Dus toen er iemand, die normaal trager is, een snelle start nam, ben ik erachteraan gegaan. Enkel in de laatste bocht kreeg ik het moeilijk, maar de laatste rechte lijn zorgde er voor dat ik toch nog iets boven haalde. Mijn nieuwe tijd op de 1000m bedraagt nu 3'56", waar ik zeer tevreden mee ben, 7 seconden naar beneden. Nadien met de hele groep nog wat nagepraat tijdens het uitlopen en we konden na de gebruikelijk stretching gaan douchen. Ik had een beetje schrik dat ik de volgende dag serieus stijf zou zijn daar ik toch een tijdje heb stilgelegen. Al bij al viel het erg mee. Enkel in de voormiddag was er een lichte stijfheid te bespeuren, maar tegen de avond was dit bijna helemaal verdwenen. Dat gaat dus de goede kant op.
Maandag een nieuwe omloop getest. Ik had deze al lang op het oog. Het is een omloop van 3000m met aanduidingspaaltjes om de 100m. Dit parcours ligt in het Nachtegalenpark te Antwerpen. Het is me enorm meegevallen. Hier ga ik meer komen. De training zelf was een duurloop van een uur. Ik vond voor mezelf dat het vlot ging, hoewel ik eigenlijk voor de eerste keer terug een langere tijd ging trainen na mijn verlof. Ik was ergens benieuwd hoe het zou verlopen. In het parcours zaten een paar lichte niveauverschillen. In het bosgedeelte moest ik daarbij nog even uitkijken voor de boomwortels. Maar zodra ik dit een paar keer was gepasseerd, wist ik ze liggen en vormden ze geen probleem meer. Een aangename training. Alleen kon mijn hartslag niet volgen, aangezien ik mijn borstriem vergeten was. Dan maar zonder en weer op het gevoel lopen. Zoals vroeger dan maar mijn hartslag nadien gecontroleerd en die zat goed. Dinsdag wordt dan weer terug clubtraining. Benieuwd of ik daar mijn plan kan trekken.
11,7 km - 1:00:00 - 11,7 km/u - 05:07 /km - HS op het einde : 121 bpm
Deze week had ik in volgens mijn schema 3 trainingssessies gepland. Er is van heel die planning niets in huis gekomen. Deze week is er gewoon niet gelopen. Ik had enkele dingen over het hoofd gezien. Dinsdag was de laatste dag van de vakantie. Dan is het de gewoonte dat we pizza gaan eten. Donderdag kwam er onverwacht de ouderavond van de school van Jordi bij. Dit kon ik niet voorzien. Maar vrijdag was ik totaal vergeten, dat ik met Ellen naar de orthotdontiste moest voor het plaatsen van haar blokjes. Aangezien dit een tijdje duurt en aangezien ik haar daarna ook nog naar school moest doen, bleef er niet al te veel tijd meer over om te trainen. Voor ik het wist was het middag. Dan maar wat in het huishouden gedaan, kwestie van goede punten te scoren bij vrouwlief. Nu is het geen ramp. Voor volgende week gaan de trainingen gewoon door. Alleen is het nog afwachten op welk tijdstip ik donderdag ga lopen, aangezien Sandra op donderdagavond engels wil gaan studeren. Benieuwd of ze nog ingeschreven geraakt.
We zijn weer in gang geschoten. Deze week heb ik twee trainingen gepland. Volgende week worden dat er drie om daarna in september het individueel schema te volgen met vier trainingen indien er geen huiselijke taken tevoorschijn worden getoverd. Dinsdag had ik een training van 8 km voor ogen. Het zou een rustige training worden. Ik had natuurlijk weer buiten mijn te snelle eerste kilometer gerekend. Ik kwam weeral te snel door op kilometerpunt 1, namelijk in 04:48. Daar moest iets aan gedaan worden. Ik liet het tempo wat zakken, kwestie van niets te forceren. Na drie weken bijna nietsdoen, moet je niet meteen volle bak gaan. Na kilometer 2 zag ik dat het tempo weer goed zat. Dat begin ik toch al beter onder de knie te krijgen. De volgende kilometers gingen vlot. Een paar keer heb ik de wind goed gevoeld. Met de wind in de snoet kon je toch merken dat er redelijk veel wind was. Gelukkig ben ik enkele keren van richting veranderd, zodat de wind niet altijd in het nadeel blies. Na afloop was ik helemaal niet moe en had ik geen last van de benen. Dat geeft al een goed gevoel. Het was heerlijk om weer tussen de velden te lopen. Spijtig dat het weer binnen niet al te lange tijd vlug donker zal zijn. Je moet dan weer dubbel voorzichtig zijn, maar vooral de avondgeluiden zal ik dan missen. Donderdag ga ik terug dezelfde omloop nemen, maar dan ga ik per kilometer afklokken om te zien of mijn tempo gelijkmatig is of niet. Ik ben benieuwd. Verder heb ik al wat voorbereidingen getroffen voor de maand september. Mijn nieuw weekschema ligt al klaar. Er is een nieuwe omloop bijgekomen, eentje van 3 km, kwestie van niet te veel rondjes te moeten tellen. Ik heb het parcours al afgewandeld. Het lijkt mij een aangename omloop, met redelijk wat afwisseling. Ik kijk er al naar uit.
Tijdens mijn verlof in Italië heb ik toch een paar keer lichtjes getraind, kwestie van de conditie niet te veel achteruit te laten gaan. De loopschoenen zijn dan toch meegegaan (niet stiekem), want Ellen wilde ginder in het buitenland een paar keer trainen. Eens ginder aangekomen zijn haar schoenen niet uit de auto geweest. Ikzelf heb twee keer een toertje rond de camping gedaan. Ik weet niet welke afstand ik heb gelopen, maar dat was niet aan de orde. Ook heb ik één keer baantjes getrokken in het zwembad, een 50m-bad trouwens, met de bedoeling dit toch enkele malen per week te doen. Na 1 keer had ik besloten om het daar bij te laten wegens te hoog chloorgehalte in het water en mijn gevoelige oogjes laten dat niet toe
Vorige vrijdag ben ik dan voor de eerste maal samen met de dochter een rondje gaan lopen. Voor haar was het terug beginnen na enkele weken nietsdoen. Voor mij was dit een ideale opwarmer. Toen zij aan competitiezwemmen deed, kon ik haar al na korte tijd niet meer bijhouden. Wat het lopen betreft zal ik nog wel een hele tijd de baas blijven, hoewel je nooit kunt weten. Het zou dus een rustige loop van 5 km worden. Ellen mocht het tempo bepalen. In het begin wilde ze een redelijk tempo aanhouden, maar ik heb haar toch kunnen intomen. Gelukkig luistert ze soms naar papa's goede raad, niet altijd evident voor een puberdochter . Met een tempo van bijna 8,5 km/u hebben we er toch een geslaagde training van gemaakt. Zo konnen mijn benen weer rustig wennen aan het lopen. Deze week ga ik nog een paar keer individueel de baan op. Het is toevallig een rustweek voor de club, zodat ik mijn kilometertjes geleidelijk kan opbouwen om dan in september mijn trainingsschema weer te volgen.
We hebben een logé thuis. Omdat mijn schoonmoeder een heelkundige ingreep heeft moeten ondergaan en momenteel een beetje revalideert, hebben wij haar kanarie te gast. Je hebt er in feite niet al te veel werk aan en het brengt wat meer leven in huis. Het vogeltje heeft er wel voor gezorgd dat mijn enige trainingsavond van deze week in het honderd liep. We hadden gemerkt dat zijn nageltjes veel te lang waren. Ikzelf heb nog nooit nageltjes geknipt bij een kanarie en je moet zien dat je niet te veel wegknipt, anders raak je een bloedvat en kan dat onding gerust doodbloeden. Dus zijn we er mee naar de dierenarts gereden. Omdat het laat werd vooraleer we terug thuis waren, heb ik de training maar afgelast. Zo begint de vakantieperiode een weekje vroeger. De volgende drie weken vertoeven we in Italië. De loopschoenen gaan jammer genoeg niet mee, kwestie van de kerk in het midden te houden. Eind augustus zal ik dan maar rustig herbeginnen om dan in september weer een serieus trainingsschema te volgen. Tot dan.
Eindelijk heb ik weer de tijd gevonden om de loopschoenen aan te doen. Het is niet altijd gemakkelijk om in deze periode tijd vrij te maken om te gaan trainen. Wegens omstandigheden is het niet evident om een geschikt schema uit te dokteren. Ik heb dus besloten om de clubtraining even op een laag pitje te zetten. In de plaats daarvan heb ik mijn individuele trainingen van maandag en vrijdag verschoven naar dinsdag- en donderdagavond, maar dan op een later tijdstip. Zo krijg ik toch nog enkele kilometertjes onder de voeten. Afgelopen dinsdagavond ben ik er dus weer aan begonnen. Een mooie gelegenheid om mijn aanwinst uit te proberen. Ik heb namelijk een hartslagmeter gekocht. Het is vooral om praktische redenen dat ik dit heb gedaan. Het is veel handiger om je timer rond de pols te dragen in plaats van met je gsm te werken. Tegelijkertijd kan ik ook mijn hartslag wat in de gaten houden. Vanaf nu noteer ik de gemiddelde hartslag ipv de hartslag op het einde. Dit zal wel even wennen worden, maar dat zal wel lukken. Ik ben nog redelijk laat vertrokken. Het was reeds bijna 20u45. Ik had eerst een training van 1u10 in gedachten, maar omdat het al wat later was, heb ik dit wijselijk ingekort naar 55 minuten. Het was trouwens bijna twee weken geleden dat ik nog getraind had. Het begin verliep zeer vlot. Een aangename temperatuur met een licht briesje hielp me om meteen in de juiste tred te lopen. Ik had wel in de gaten dat ik tijdens de eerste 4 km een snelheid van 5 min/km aanhield. Daarom heb ik wat ingebonden om me niet te moeten forceren. Het beloofde een vlotte training te worden. Het laatste stuk gooide echter roet in het eten. Tijdens de laatste 2,5 km begon ik buikkrampen te krijgen. Er was echter geen mogelijkheid om ergens te stoppen, zodat het me toch nog moeite heeft gekost om fatsoenlijk het einde te halen. Hierdoor ging mijn hartslag wel de hoogte in (ook in combinatie met de warmte). Tegen het einde aan bedroeg deze zelfs 177 bpm, wat ik nog niet eerder heb meegemaakt, wat buikkrampen al niet kunnen veroorzaken. Na de training verlaagde het ritme toch snel naar aanvaardbare waarden. Maar door de buikkrampen heb ik het uitlopen wat links laten liggen en het stretchen was ook maar half werk. Er waren andere prioriteiten. Hopelijk heb ik de volgende dagen niet te veel last van stijve spieren. Zonder dat laatste stuk toch een aangename training .
Ik heb nu al enkele afstanden gelopen op training. In bijlage kun je ze bekijken. Dit zijn alleen trainingstijden door de coach opgenomen. Wedstrijden heb ik nog niet gelopen. Ik zie wel wanneer deze zich voordoen.
Dinsdag was er weer de clubtraining. Deze keer was er een tempoloop van 5000m gepland. Gelukkig was de temperatuur tegenover vorige week een kleine 10 graden gedaald. Aangezien ik nog geen tijd voor deze afstand had, ging ik toch mijn best doen. Ik had graag onder de 25 min. gelopen wat toch een gemiddelde snelheid van 12 km/u betekende. Na de gebruikelijke opwarmingsronde in het park zouden we er in vliegen.
Van bij de start waren de snelsten al onmiddellijk een eind voor. Ik beet mij in het begin vast aan iemand die normaal marathons loopt en het dus gewoon is van een costant tempo te kunnen aanhouden. Tijdens de eerste helft was ik blij dat ik kon aanpikken. Nadien ging het een stuk vlotter. Ik heb een paar keer kunnen overnemen, zodat ik ook even de wind in het gezicht had. Het beloofde in ieder geval een goede tijd te worden. Dat werd het ook, hoewel het nog beter had gekund zonder dat misverstand op het einde. Wij hadden niet gemerkt dat we door de eerste twee lopers tweemaal werden gedubbeld. Toen de coach "laatste ronde" riep toen wij passeerden, dachten wij dat dit voor ons was. Dit was echter voor de lopers die even na ons voorbij kwamen, maar die wij niet hadden opgemerkt. Dus versnelden wij nog een beetje om zogezegd tijdens de laatste ronde nog wat van de tijd af te doen. Toen wij de meet passeerden, hoorden wij tot onze verbazing weer "laatste ronde" roepen. Na bijna stil te staan was het niet gemakkellijk om terug in het tempo te komen. Dat heeft toch bijna een halve ronde geduurd. Ik heb de laatste rechte lijn nog een beetje kunnen aanzetten en heb zo in net geen 22 minuten afgeklokt. Voor mij was dit een goede tijd met in het achterhoofd dat het nog beter kan. Ik ben benieuwd voor een volgende keer op deze afstand.
Moe maar heel tevreden gaan douchen. Hopelijk doen de volgende dagen de benen niet te veel pijn. Na de run was ik wat blijven babbelen in plaats van onmiddellijk uit te lopen en dat voelde ik nadien. Maar dat is weer een les voor de volgende keer.
Maandag terug de schoentjes aan na een hittepauze van een kleine week. Het was al veel beter weer om te lopen. Het scheelde volgens mij zeker tien graden met vorige maandag. Bovendien zorgde de luttele regendruppeltjes voor de nodige zuurstof in de lucht. Dat maakte het voor mij een zeer aangename training. Ik besloot deze keer een combinatie park/piste te doen. Er stond een duurloop van 50 minuten op het programma. Ik begon voor de eerste 4 km met de gebruikelijke opwarmingsronde van de clubtraining in het park om daarna de rest af te werken op de piste, kwestie van niet te veel ronden te moeten tellen. Dit vond ik een geslaagde combinatie die ik waarschijnlijk meer zal doen op maandag. In het park welgeteld 1 jogger tegengekomen en een heleboel ganzen die aan de rand van de vijver stonden te supporteren. Stel je voor dat je die allemaal achter je aan krijgt. De rondjes op de piste werden probleemloos afgehaspeld. Tijdens de voorlaatste kilometer had ik zin om een kleine versnelling te plaatsen gedurende een tweetal ronden om daarna terug het vorige ritme aan te nemen. Een geslaagde training. Ik ben benieuwd hoe de training van dinsdag zal verlopen. In principe staat er een tempoloop van 5000m op het programma. Aangezien ik daar nog geen tijd voor op de tabellen heb staan, zal ik er mijn beste beentje(s) voor zetten.
9,8 km - 0:50:00 - 11,76 km/u - 05:06 /km - HS op het einde : 118 bpm
Maandag begin van weer een rustweek. Ik heb wel eerst getwijfeld of ik wel zou vertrekken met die warmte. Uiteindelijk ben ik dan toch maar gegaan omdat ik deze week misschien maar twee keer kan trainen wegens tijdsgebrek. Dinsdagavond is het oudercontact op het uur van de clubtraining. Dan komt enkel donderdagavond nog in aanmerking, want vrijdag is het waarschijnlijk veel te warm en is het vakantie voor de kinderen. Dat wordt dan helemaal niets doen buiten misschien zwemmen.
Dit keer ben ik op de piste gaan lopen voor een sessie van 40 minuten. Dit komt de benen zeker ten goede. Ik zag er eigenlijk een beetje tegenop om in het park te gaan lopen. "De mannen van 't Stad" raadden het me af om op de piste te trainen. Achteraf gezien was dat misschien toch beter geweest. Het was serieus heet op de piste, nergens beschutting. Het windje bracht nauwelijks verkoeling op het moment dat ik het in mijn gezicht voelde. Gelukkig was het een rustige duurloop. Al bij al verliep het nog redelijk vlot. Ik had eigenlijk nog het meeste last van de warmte. Ik heb in ieder geval serieus gezweet, maar dat is gezond. Wel had ik op het einde een hartslag van 140 bpm. Dit was erg lang geleden tijdens mijn individuele trainingen. Het zal door de warmte komen. Tijdens de clubtraining haal ik dit regelmatig en nog hoger, maar dat zijn meer interval- en tempotrainingen. Dat is iets anders. Toch ben ik blij dat ik deze training heb afgewerkt, hoewel ze mij later op de dag voor zot verklaarden thuis. Misschien hadden ze nog gelijk ook.
7,7 km - 0:40:00 - 11,55 km /u - 05:11 /km - HS op het einde : 140 bpm
Maandag was er geen tijd voor een training af te werken. Jordi vertrok op bosklassen en die moest natuurlijk naar school worden gedaan. Nadat deze was vertrokken, moest de mama nog op het werk worden afgezet. Gevolg : terug thuis tegen de middag. Toen kwam de volgende al weer thuis van haar examen. Daarom besloot ik die dag dan maar wat klusjes te doen. Dat moet ook gebeuren.
Dinsdag was het dan weer tijd om naar de club te gaan. Op het programma stonden tempolopen op het programma. 7 x 800m. Na de opwarmingsronde in het park vertelde de coach dat hij iets speciaals voor mij in petto had. Ik mocht samen met nog iemand een 1500m tegen de tijd lopen. Ik had op deze afstand nog geen tijd op de tabellen staan. De eerste 900m kregen we een haas mee. We moesten zelf aangeven of deze sneller of trager moest lopen. De laatste 600m was voor ons alleen. De laatste 300m heb ik dan nog geprobeerd om nog een beetje door te trekken. Dit was een zeer leuke ervaring. De tijd was volgens mij niet slecht en volgens de coach hebben we zeer goed gelopen. Mijn tijd was 05:35, een gemiddelde snelheid van 16,12 km/u of 03:43/km. Daar was ik toch even van onder de indruk. Daarna mochten we een sessie uitrusten, zodat de anderen ook aan hun 800den konden beginnen. Daarna nog een paar leuke sessies gedaan. We moesten twee sessies lopen telkens gekoppeld aan iemand. We moesten heel de tijd samenblijven tot aan de finish. Dit vond ik een voltreffer, voor herhaling vatbaar.
Al bij al was dit een gevarieerde, maar toch ook een vrij zware training. Ik wist echter dat dit me beter zou liggen dan de korte intervalletjes, hoewel die ook positief waren verlopen. Ik voel toch dat de langere tempolopen toch mijn ding is. Meer van dat.
Vrijdag stond er een training van 55 min. aan de deur te kloppen. Ik had er eerlijk gezegd niet zo veel zin in. Ik had wat last van zware benen. Ik denk nog een beetje het gevolg van donderdag. Ook had ik een beetje last van een knagend gevoel aan mijn linker onderbeen. Niet op de plaats waar mijn kwetsuur is geweest. Deze keer was het net boven de voet. Daarom besloot ik om er een rustige duurloop van te maken.
Ik begon al met een flinke tegenwind gedurende de eerste drie kilometers. Reken daarbij dat knagende gevoel aan mijn onderbeen en je kan je voorstellen dat ik een paar keer zin had om het traject wat in te korten. Ik heb namelijk drie tot vier keer de gelegenheid om een stuk af te snijden. Eén keer heb ik echt met de gedachte gespeeld om dit te doen. Toch ben ik uiteindelijk doorgegaan en heb uiteindelijk de hele tijd uitgelopen. Ik was helemaal niet moe. Toch heb de hele tijd het gevoel gehad dat ik er serieus voor moest werken om deze training tot een goed einde te brengen. Ik ben dan ook een beetje trots dat ik heb doorgebeten. Dit zal bij iedereen wel eens een keertje voorkomen, dat het niet helemaal loopt zoals je het wilt. Dat zijn volgens mij de momenten dat je weerstand en karakter kweekt. Ik ben eigenlijk ook blijven doorgaan omdat ik tijdens de training van donderdag hoorde dat de trainer graag met iedereen aan de halve marathon van Eindhoven wil deelnemen in oktober. Dus trainen we daarvoor. Dan wordt dat waarschijnlijk voor mij de eerste wedstrijd. Ik heb gehoord dat het leuk lopen is in Eindhoven. Ik ben benieuwd wat dat zal worden.
9,8 km - 0:55:00 - 10,69 km/u - 05:36 /km - HS op het einde : 104 bpm
Donderdag 's avonds met de club getraind in plaats van dinsdag. De coach was niet aanwezig, maar hij had voor vervanging gezorgd. Het is wel een andere manier van werken, daarom niet slechter. Er wordt wel minder aangemoedigd tussenin. Maar ja, je kan niet alles hebben. We zijn al blij dat we begeleiding krijgen.
Deze keer was het weer op snelheid trainen. Met die warmte, alhoewel het niet te warm was, en de wind geen al te gemakkelijke klus, zo bleek later. Ik had ook een beetje schrik, want ik had wat last gehad van mijn rug wegens een verkeerde beweging te hebben gedaan op het werk. Ook net onder mijn rechterknie voelde ik wat hinder. Tijdens de training heb ik daar echter geen last van ondervonden.
De 400-den vielen nog mee en de 200-den ook. De reeksen van 100 begon ik al krachtverlies in de benen te voelen. Ik had ook enkele keren een slechte start. Toch nog meestal rond de 16"60 gelopen. Toen de laatste reeksen van 50 aan de beurt waren, besloot ik om enkel de laatste twee sprintjes door te trekken. Daarna nog wat uitgelopen. Ik was blij dat het gedaan was. Toch was het een leuke training. Maar ik heb toch de voorkeur aan de langere tempolopen. Daar kan je je inspanningen beter doseren. Volgende week zijn het reeksen van 800m lopen. Dat zal beter gaan.
Maandag weer naar het park getrokken voor deze keer drie kwartiertjes trainen. De temperatuur was goed te noemen. Voor mij eigenlijk nog iets te warm, maar je kunt niet alles hebben.
Deze keer niet zo veel joggers in het park. Dit keer liep ik veel wandelaars voorbij. Al bij al was er redelijk veel volk in het park. Het ging heel vlot. De aanpassing van mijn looppositie werpt precies zijn vruchten af. Ik loop meer ontspannen en ik heb de indruk dat het me minder moeite kost om een inspanning te leveren. Ik begon op het einde zelfs te twijfelen aan de afstand van het loopparcours. Moest het niet per honderd meter aangeduid zijn met afstandspaaltjes, ik zou niet geloven dat de afstand 1800m bedraagt. Dus ik moet het wel geloven. Ik liep meer afstand dan ik had verwacht.
De conditie is goed. Ik hoop deze te kunnen vasthouden tijdens de verlofperiode. Ik ga toch proberen om tijdens de maand juli zo veel mogelijk te kunnen trainen. In augustus zal het minimaal zijn. Ik hoop dat de conditie dan niet te veel zal gezakt zijn, zodat ik nadien niet te veel moet inhalen. Ik zou in het najaar graag een wedstrijd lopen. Maar dat is nog toekomstmuziek.
9,2 km - 0:45:00 - 12,27 km/u - 04:53 min/km - HS op het einde : 132 bpm
Vrijdag pas voor de tweede maal de loopschoenen kunnen aantrekken. Normaal had ik dinsdag ook gaan trainen. Ik had er enorm veel zin in. Ik stond als het ware te popelen om te kunnen vertrekken. Alles stond gepakt, maar net op het moment dat ik wilde vertrekken barstte er een kleine oorlog uit aan tafel tussen de kinderen. Ik vond dat niet het moment om er tussenuit te muizen. Dus heb ik alles maar terug uitgepakt en heb me eens deftig gemoeid aan tafel. Resultaat was dat de dinsdagtraining aan mij voorbijging. Ze hebben het thuis geweten.
Vrijdag dus de baan op voor een duurloop van 55 minuten. Aangezien maandag een snelle duurloop was geworden, had ik besloten om dit keer iets rustiger te doen. Ik werd daarbij nog geholpen door het enige verkeerslicht dat ik tegenkwam. Voor de eerste maal moest ik voor het rode licht stoppen. Dit kwam door een inschattingsfout van mij. Normaal pas ik mijn tempo aan naargelang de kleur van het licht en dit was steeds gelukt om te kunnen doorlopen. Deze keer kwam het verkeerd uit met het gekende gevolg. Toen ik weer vertrok, heb ik gedurende een paar honderd meters een versnelling geplaatst om daarna terug naar het gewenste tempo over te schakelen.
Er stond flink wat wind. Dat verschil voelde ik enorm toen deze in mijn voordeel blies. Reken daar de warmte bij en je kunt van een goede zweetsessie spreken. Toen ik nog een drietal kilometer te lopen had, zag ik enkele donkere wolken door de lucht klieven. Ik hoopte stilletjes dat die hun lading elders zouden lossen. Dankzij de felle wind gebeurde dit ook, zodat ik van een nat pak werd gevrijwaard. Toch leuker als je droog blijft. Hoewel het voor mij een relatief rustige training was, zorgde de wind er toch voor dat ik sommige momenten iets sneller liep dan verwacht. Eindigen met een mooie hartslag en nog overschot hebben gaf me een goed gevoel om de week af te sluiten.
10,8 km - 0:50:00 - 11,78 km/u - 05:05 / km - HS op het einde : 130 bpm
Maandag was het weer parktraining. Dit keer voor een 50 minuten durende sessie. Prima omstandigheden dus ik had er veel zin in. In het begin waren er deze keer redelijk wat lopers (en loopsters) bezig hun toertjes te doen. Maar na twee ronden was ik weer op mijn eentje bezig.
Ik ben in het begin een beetje te snel gestart. Ik voelde dit na een tweetal ronden aan mijn ademhaling. Maar toen had ik al bijna 4 km gelopen. Hoog tijd om het tempo wat te laten zakken gedurende een volledige ronde (1800m). Vanaf ronde 4 voelde ik mij terug genoeg gerecupereerd, zodat ik het tempo weer een beetje verhoogde. Dit heb ik gedurende de rest van de training vlot kunnen aanhouden. Ik was benieuwd of ik ofwel 5 ofwel 6 ronden zou afleggen. 6 ronden zag ik mij toch niet afwerken, maar het is me toch bijna gelukt. Het waren in totaal 5 ronden en 1400m. Op 400m na waren dit 6 ronden. Ik was zelf verbaasd. Hierdoor merk ik toch dat de clubtrainingen positief zijn voor mijn conditie. Ik voel gewoon dat deze iedere week een beetje verbetert. Ik ben benieuwd hoe ver ik geraak. Maar dat zien we dan wel.
10,4 km - 0:50:00 - 12,48 km/u - 04:48 /km - HS op het einde : 124 bpm
Afgelopen week was het een rustweektraining. Dit wil zeggen kortere afstanden aan een iets rustiger tempo wat betreft op de langere afstand en op de piste tempo tussen duurloop en tempoloop, zeker niet sprinten. Voor mij is dit deze week een beetje letterlijk genomen. Ik heb enkel op donderdagavond de mogelijkheid gehad om te kunnen trainen. De andere dagen waren een beetje te kort. Er moesten bepaalde zaken worden gedaan die voorrang hadden. Volgende week herneem ik gewoon het schema en bouwen we verder aan de conditie.
Donderdagavond waren het dus reeksen korte afstand aan een redelijk tempo. Men moest zien dat men zeker niet ging forceren. Op de planning stond : 10x50 / 8x100 / 6x150 / 3x200. Het weer zat voor mij goed. Het was net niet te warm. Nu voor korte afstanden vind ik het niet erg dat het wat warmer is. Er was met het mooie weer toch nog een redelijk aantal opgekomen. De korte sprintjes werden gezamelijk gelopen. Na de reeks van 100-den had de trainer toch een beetje medelijden met ons. Het schema werd wat aangepast. De reeks van 150 viel weg. In de plaats daarvan werd er 1x400m gelopen en daarna nog 1x200. Zodoende werd het een relatief korte training zonder problemen. Nadien werd er nog gezellig nagepraat. Er hangt een leuke sfeer in de groep. Ik zie dit wel zitten.
Volgende week terug proberen wat meer kilometers te doen. Ik zal mijn best doen.
Vrijdag stond er een duurloop van 1u20 op het programma. Weeral een nieuw parcours, kwestie van eens af te wisselen. Ik begin stilletjes aan de omgeving met al zijn binnenwegen te kennen. Altijd 1 grote omloop om er zeker van te zijn dat ik die dan helemaal moet uitlopen.
Ik had mijn loopstijl een beetje aangepast tegenover de duurloop van vorige week. Toen had ik op het einde wat last in de bovenrug en de schouders. Een beetje te verkrampt gelopen. Nu geprobeerd de romp een beetje meer naar voor te plaatsten, zodat ik een soepeler, meer ontspannen gevoel kreeg. Dat is ook gelukt. Deze keer geen enkele keer een verkrampt gevoel gehad hoewel de afstand groter en de tijd langer was.
Ik ben elke keer benieuwd hoe het met mijn been zal zijn telkens de afstand aangepast wordt. Ik ben er nog altijd een beetje bang voor dat ik zal hervallen. Ik voel toch dat dit nog een zwakke plek is. Het doet geen pijn, maar het gevoel blijft. Misschien zit het een beetje tussen de oren. Maar vandaag ging het prima.
Het beoogde resultaat werd vlotjes behaald. Het was zelfs boven mijn verwachtingen. Ik had verwacht tussen de 14 en 15 km te halen. het werd zelfs nog een kilometertje meer. Ik had op het einde zelfs het gevoel dat het nog een beetje sneller kon. Dat geeft me een goed gevoel. Zo weet ik dat ik tijdens de training niet voluit ga. Toen op het einde een fietser mij rustig voorbij reed, kon ik zonder problemen aanpikken. Hoewel het maar voor een honderdtal meters was, vond ik het leuk om dat te proberen.
Deze maand heb ik voor de eerste maal meer dan 100 km getraind, namelijk 103,5 km. Dit lijkt niet zo veel als je bij anderen leest, maar voor mij doet dit toch iets. Het is weer een grens die verlegd is. Benieuwd waar de volgende grens ligt.
15,5 km - 1:20:00 - 11,63 km/u - 05:09 /km - HS op het einde : 136 bpm
Dinsdag weer naar de piste voor deze keer een reeks tempolopen af te werken. Er was redelijk wat volk opgedaagd. Twaalf om precies te zijn, waaronder 8 masters en 5 jongeren. Na de klassieke opwarming vlogen we er in.
Er vormden zich al kort na de start twee groepjes. De vijf snelle mannen van de groep hielden er al van het begin een voor ons veel te hoog tempo op na. De tweede groep, waaronder mijn persoontje, probeerde telkens ons tempo aan te houden wat volgens ons goed is gelukt. De eerste 1000m mochten we het tempo iets laten zakken om de tweede 1000m een snel tempo aan te houden. Ik loop meestal samen met iemand die iets (hopelijk tijdelijk ) beter is dan ik, waardoor ik mij zeer goed kan optrekken. Hierdoor wou ik op de 1000m testen hoe groot de vooruitgang op deze afstand was. Vorige week was ik op de 1600m al een halve minuut sneller dan een paar maanden terug. Mijn snelste 1000 was tot nog toe 4:38. Ik overtrof mij deze keer weer met een tijd van 4:01. Ik was verbaasd van mezelf. Ik was na een rondje joggen al heel wat gerecupereerd en klaar voor de reeksjes van 800m. Een reeks hiervan werd afgewerkt in achtervolging, wat ik heel leuk vond. Als laatste stond er nog een 400m op het lijstje. Dit moesten we in een zo snel mogelijke tijd lopen. Hoewel ik mijn krachten op het einde voelde minderen, wilde ik toch nog alles geven wat resulteerde in 1:21. Daar was ik best tevreden over na al die geleverde arbeid daarvoor.
Vrijdag laatste trainingsdag van de week. Voor het eerst een heel stuk boven het uur gelopen, namelijk 1u 15 min. Hierdoor was ik een beetje verplicht om een andere omloop uit te stippelen. Ik hou wel van vairiatie in de trainingstrajecten. Ik was benieuwd hoe ik dit ging verteren. Normaal gezien ging ik om 8u vertrekken, zodat ik niets extra had gegeten 's ochtends. Er kwamen echter een paar onverwachte dingen tussen die voorrang hadden. Hierdoor kon ik pas om 9u30 van start gaan. Het begon ook al een beetje warmer te worden. Ik twijfelde nog even of ik een T-shirt zonder mouwen aan zou doen. Ik had het beter gedaan, want nadien kon ik mijn onderhemdje uitwringen van het zweet.
Ik was voorzichtig van start gegaan. Een nieuwe omloop brengt toch een paar nieuwe hindernissen met zich mee. Ook was er een viaduct ingepland. Dit had ik nog niet eerder gedaan tijdens een training. De eerste 11 kilometer viel het allemaal goed mee. De laatste 3 kilometers kreeg ik een hongergevoel en dorst. Die honger is gewoon te wijten aan het verzetten van de training. Misschien dat ik volgende keer voor een lange duurloop drinken meeneem. Ook voelde ik dat deze afstand nog niet helemaal in de benen zit. Dat geeft niet. Ik denk dat het gewoon een kwestie is van zulke afstanden te blijven lopen. Dan word je dat vanzelf gewoon. Het tempo zat goed. Ik heb een redelijk constant tempo kunnen aanhouden uitgezonderd de voorlaatste kilometer. Op het einde ging het weer zoals het hoorde. Toen ik terug in de straat kwam, was het alarm nog steeds niet afgegaan. Ik dacht dat ik ergens een verkeerde afslag had genomen, maar na controle later bleek dit niet het geval te zijn. Aangezien het een doodlopende straat is, heb ik dan maar rechtsomkeer gemaakt tot het sein tot stoppen werd gegeven.
Dit was voor mij een leerrijke training. Ik weet dat ik deze afstand na verloop van tijd vlot zal kunnen lopen. Nog een beetje geduld en datn lukt dat wel. Zo geraken we toch nog gereed voor een halve marathon. Wie had dat gedacht.
14,2 km - 1:15:00 - 11,36 km / u - 05:16 / km - HS op het einde : 132 bpm
Dinsdagavond clubavond met een reeks tempolopen op het menu. Er was weer redelijk wat volk opgekomen. Het is toch altijd leuk als er wat volk is. Er kan regelmatig een lachje af en een steek onder water wordt al eens gegeven. De tijd vliegt gewoon voorbij.
Eerst werd er een opwarmingstoerke van 4 km gelopen . Ik vond deze als opwarming toch redelijk pittig. Er waren er precies een paar bij die snel naar huis moesten. Misschien waren er thuis viskes gebakken.
Nadien kwamen de tempolopen te voorschijn : 1200/1600/1200/800/400. Eén voor één werden de gerechten verorberd. De één al wat vlotter dan de ander. Ik hou eigenlijk wel van die tempolopen. Je moet trachten hetzelfde tempo aan te houden. Je moet echt jezelf goed kunnen inschatten. De tempolopen zijn over het algemeen ook iets langer van afstand. Dit is wel mijn ding. Bij de 1200-den was er wel een redelijk verval, maar dat was waarschijnlijk te wijten aan het feit dat ik er een tijdje tussenuit heb gelegen. Maar de 1600m ging prima. Constant tempo kunnen lopen. Ik deed zelfs 30 seconden beter dan een paar maanden geleden. Zo zie je maar dat de conditie al een pak beter is. Verder waren de tijden ongeveer dezelfde als de vorige keer. Tijdens de 400m probeerde ik nog eens alles uit de kast te halen, het was immers weer een achtervolgingsloop, maar tijdens de laatste 100m viel ik stil en werd door de snellere mannen gewoon van mijn sokken geblazen. Ik ben dan maar rustig over de meet gelopen. In totaal zijn er weer 11,8 km afgehaspeld, met ongeveer de helft aan een goed tempo.
Maandag nog eens een training in het park afgewerkt. Het was lang geleden. Maar het is een zeer goede training geworden. Door de regen was de ondergrond heerlijk zacht, een heel klein beetje zompig maar niet nadelig voor het lopen. De ondergrond veerde hierdoor een beetje mee, wat het lopen toch vergemakkelijkt. Ik ging voor een training van 55 minuten. Ik was eens benieuwd of ik 5 of 6 volledige ronden (1 ronde = 1800m) zou kunnen afleggen. Hoewel ik in het begin bijna de verkeerde kant opliep bij een splitsing (was het zo lang geleden of is mijn geheugen een zeef ), heb ik, zonder me te moeten forceren, toch een behoorlijk tempo kunnen aanhouden. In het park zijn het toch kortere bochten zodat je automatisch wat versnelt om terug in hetzelfde tempo te komen. Zoiets doe je onbewust, denk ik. Maar het ging prettig, zo goed zelfs dat ik na mijn volle 6 ronden nog 200m er aan heb kunnen breien vooraleer het alarm afging, met een mooie hartslag nadien er bovenop. 's Avonds had ik zelfs geen last van de benen, waar ik toch een beetje voor gevreesd had na zo'n tempo. Dit was voor mij een zeer geslaagde training. Hopelijk vergaat het me evengoed tijdens de rest van de week.
11 km - 0:55:00 - 12 km/u - 05:00 /km - HS op het einde : 128 bpm
Donderdag is het normaal clubtraining. Nu was het echter feestdag en aangezien de atletiekpiste eigendom is van de stad Antwerpen, is deze gesloten. De poort op slot. Aangezien ik op vrijdag niet kon gaan trainen wegens verlof van de kinderen, heb ik dan maar besloten om de vrijdagtraining te verplaatsen naar donderdagavond.
Ik had er enorm veel zin in. Dat bleek thuis al, want Ellen werd al aangemaand om te helpen opruimen want papa "stond als het ware te springen" om te kunnen vertrekken. Nu heb ik eerst nog rustig alles aan kant gezet vooraleer ik de deur achter me toe trok. Ellen moest niet helpen, ik kon het wel alleen af. Donderdag moest er 50 minuten gelopen worden. Ik had voor de omloop van 10 km gekozen zodat de afstand zeker groot genoeg zou zijn. Anders moet je op het einde gaan improviseren om je tijd vol te maken. Nu was ik zeker dat ik de volle afstand niet zou halen. Ik had zelfs nog wat reserve om daarna uit te lopen tot thuis.
De training verliep vlot. De temperatuur was aangenaam te noemen. Ik had van bij het begin een mooi ritme vast dat ik toch bijna heel de tijd heb kunnen aanhouden. Ik voelde me zeer ontspannen en kon daardoor nog genieten van de omgeving. De ademhaling bleef redelijk rustig, had er helemaal geen last van. Stilletjes aan groeit de conditie weer naar het gewenste peil. Nu alleen genoeg geduld hebben en zeker niet te hard van stapel lopen. Dan ben ik er zeker van dat ik dit jaar nog een halve marathon in het najaar kan lopen, waar en wanneer weet ik nog niet. Misschien 1 individueel en zeker 1 met alle masters samen.
9,5 km - 0:50:00 - 11,40 km/u - 05:15 /km - HS op het einde : 136 bpm
Deze week begonnen aan mijn nieuw schema. Nu is het indivudeel enkel gedurende een tijd lopen. Maandag moest ik een duurloop van 45 minuten afwerken. Ik wa er toch niet gerust in. Ik voelde precies mijn linkerbeen kloppen, alleen was het nu iets lager dan waar mijn kwetsuur is geweest. Voor alle zekerheid heb ik mijn training op de piste afgewerkt. Met een klein hartje ben ik er aan begonnen, benieuwd of ik weer met dat been zou sukkelen. Maar na enkele meters wist ik al dat het zou meevallen. Tijdens het lopen heb ik er geen enkele keer last van gehad. Een tartanpiste is toch een mooi ding voor de beentjes. Om de eentonigheid te bannen had ik muziek in mijn oren gestopt. Ik wilde met Eros Ramazotti de training afwerken, maar ik had mijn bril in de auto gelaten en daardoor kon ik hem niet vinden op het schermpje. Als een mens wat ouder wordt, komen de gebreken boven water. Dan maar alle liedjes over me heen laten komen.
Ondanks de wind viel het toch mee om een constant tempo aan te houden. Zelfs de sportende juffers konden me niet afleiden. Toen ik ongeveer 6 kilometer had gelopen, zag ik dat diezelfde klas 800m moesten lopen. Ik was benieuwd hoeveel ik er zou inhalen zonder echt te versnellen. In totaal 1 meisje was me toch te snel af (met een redelijk grote voorsprong trouwens). Maar de rest was er aan voor de moeite. Het heeft me zelfs geen moeite gekost als je weet dat er al waren die na 100 meter lopen niet meer verder konden. Van een goede conditie gesproken bij de jeugd.
Nadien verder op mijn tempo verder gelopen. Ik heb toch een paar keer getwijfeld hoeveel rondjes ik had afgelegd. Nadien heb ik gekeken naar mijn snelheid en heb ik het aantal genomen dat overeen kwam met het tempo dat ik gewoonlijk aanhield tijdens andere sessies. Volgende keer ga ik toch in het park lopen. Dat parcours is 1800m. lang, zodat ik minder rondjes moet tellen. Dat zal een heel stuk gemakkelijker zijn om bij te houden.
7.8 km - 0:45:00 - 11,60 km/u - 05:10 / km - HS op het einde : 136 bpm
Afgelopen dagen heb ik gevoeld dat ik geen twintig meer ben. Na de training van dinsdag heb ik toch een paar dagen met stijve dijbeenspieren af te rekenen gehad. Normaal ga ik op woensdag zwemmen zodat die stijfheid dan een heel pak minder is, maar dat is er deze week niet van gekomen. Door de leeftijd hebben mijn spieren wat meer tijd nodig om te recuperen. Dus was het wachten op vrijdag om te proberen ze terug soepel te krijgen.
Volg goede moed dus de training aangevat met nog wat stramme spieren. De eerste drie kilometer werden wat rustiger aangepakt om de spieren soepeler te maken. De derde kilometer was vandaag de traagste en ook de enige boven de 5:30. Pas na de derde kilometer voelden de benen terug soepel aan. Vanaf dan zijn de tijden weer iets sneller, wat voor mij in een bevredigende tijd resulteerde met weer een gemiddelde snelheid van boven de 11km/u met een goede hartslag, wat ik toch nastreef. Het was ook prima weer om te lopen, rond de 10 graden, wat ik zeer aangenaam vind. Mijn tussentijden per kilometer waren voor mij goed met slechts 1 keer boven de 5:30 : 5:04 / 5:16 / 5:33 / 5:30 / 5:05 / 5:25.
Volgende week begin ik met het nieuwe schema dat ik van de trainer heb gekregen. Nu is het weer de bedoeling van gedurende een bepaalde tijd te lopen en dan zien welke afstand is afgelegd. Ik heb mijn verschillende omlopen reeds uitgetekend, kwestie van af te wisselen. Zo blijft het leuk om te lopen. Hopelijk blijf ik nu gespaard van blessures zodat ik mijn schema volledig kan afwerken.
6 km - 0:31:53 - 11,29 km/u - 05:18 / km - HS op het einde : 128 bpm -
Dinsdagavond was het clubavond met een leuke intervaltraining op het menu. Er was redelijk wat volk opgekomen wat het toch aangenamer maakt om te trainen. Na een rustig toertje in het park om op te warmen konden we er aan onze boterham beginnen. Het waren deze keer allemaal korte afstanden variërend van 100m tot 400m. Tegen elkaar sprinten was zeer leuk en gaf toch een beetje aanleiding jezelf proberen te overtreffen. Het was voor mij de eerste keer dat ik zo een training meemaakte. Toen we bijna tegen het einde nog een achtervolging op 200m deden, geraakte ik bijna niet gestart. Ik voelde dat de kracht in de benen stilletjes aan het afnemen was. Tijdens de laatste 400m probeerde ik op 100m van de meet nog iemand voorbij te snellen, maar op dat moment doofde mijn lichtje stilletjes uit. Die laatste 100m heb ik dan maar rustig uitgelopen.
Dit was voor mij een zeer geslaagde training. De volgende dag waren mijn bovenbenen toch wat stijf, maar dit loop ik er vrijdag wel uit.
Vorige week om te beginnen 1 keer gaan trainen. Deze week probeer ik drie keer mijn schoenen aan te trekken. Maandag is het eerste luik al genomen. Ik was eerst van plan om 5 km aan te vatten, maar heb me dan bedacht. Het werd een toerke van 6 km, kwestie van het aantal kilolmeters stilletjes aan op te trekken.
Vandaag was voor mij de temperatuur al een heel stuk aantrekkelijker. Met een beetje motregen erbij was de boel compleet. Je voelt toch meteen dat het lopen een heel stuk vlotter gaat met zoveel meer zuurstof in de lucht. Zo goed zelfs dat ik de eerste twee kilometer een beetje te snel liep. Twee maal onder de 5 min/km., met als uitschieter de eerste kilometer in een tijd van 4:38. Vanaf de derde kilometer zat ik weer in het goede tempo. Toch werd er geen enkele keer boven de 5:30/km gelopen. Wat de temperatuur toch een invloed kan hebben op een mens zijn prestaties.
De tijden per kilometer : 4:38 / 4:53 / 5:23 / 5:28 / 4:54 / 5:20
Op het einde had ik nog een goed gevoel en heb ik een beetje uitgelopen. Benieuwd hoe ik dit verteer voor morgen. Dan staat er waarschijnlijk een intervaltraining op de club op het menu.
6 km - 0:30:36 - 11,76 km/u - 05:06 / km - HS op het einde : 120 bpm
"Warme dagen, warme dagen. Meer zou ik de Heer niet vragen." zong Raymond van het Groenewoud. Donderdag zal hij zeker tevreden zijn geweest met het resultaat.
Voor mij hoeft het helemaal niet zo warm te zijn als ik ga trainen. Integendeel, het mag zelfs een tiental graden minder zijn. Donderdag ben ik dus voor de eerste keer terug op de club gaan trainen en het deed deugd om terug te kunnen beginnen. Het mooie weer heeft er waarschijnlijk voor gezorgd dat we maar met drie waren om te beginnen. Mijn twee companen hadden mijn zonen kunnen zijn : een junior en een laatstejaars scholier. Dat was dus jong geweld tegen oudere wijsheid De training bestond uit 4 maal 10 min. tempoloop. Tijdens de eerste sessie kon ik de jeugd welgeteld een halve ronde op de hielen zitten. Daarna had ik snel door dat ik deze gasten niet moest blijven volgen en verstandig mijn eigen tempo volgen. De eerste sessie verliep nog redelijk vlot, vond ik. Het was toch weer een tijdje geleden. De volgende sessies voelde ik dat het tempo telkens een klein beetje afnam. Ik had ook enorm veel last van een droge mond terwijl mijn drinkenbus stond te pronken in de kleedkamer. Tegelijkertijd had ik een beetje schrik voor mijn linkerscheenbeen. Maar die vrees was ongegrond. Op geen enkel moment heb ik er last van ondervonden; misschien doordat ik niet heb willen forceren. Het voornaamste is nu het aantal kilometers terug op te krikken. Maar dat is maar een kwestie van tijd en geduld. Dat komt wel weer terug. Op het einde kwam er nog iemand de piste op; volgens de trainer iemand van mijn kaliber. Maar als je dan hoort dat die al een marathon van rond de 3u15 heeft gelopen, denk ik dat zijn kaliber iets groter is dan het mijne. We zullen wel zien. Ik heb er nog twee rondjes mee samen gelopen. Hierdoor sleepte hij me nog eventjes mee naar een iets hoger tempo wat ik zonder problemen kon aanhouden. Het idee dat het de twee laatste rondjes waren kan een mens een drive geven.
De trainer vond het goed voor de eerste keer na een tijd inactief te zijn geweest.
Na de wandelvakantie aan zee (drie dagen gewandeld : 15km - 14km - 12km) was de planning om terug de loopschoenen aan te trekken. Door het overlijden van mijn schoonvader zijn deze in de kast gebleven. Lopen was voor mij niet aan de orde deze week. Ik had er eerlijk gezegd niet de behoefte aan. Er moest trouwens ook heel wat worden geregeld. Eerst iedereen terug op zijn plooi laten komen. Misschien dat ik deze week rustig aan begin door enkel met de clubleden te trainen. Dat zal voor een goede afleiding zorgen. Daarna voeren we de trainingsarbeid weer rustig op.
Deze week toch nog tweek keer kunnen trainen, donderdagavond en vrijdavoormiddag. Het verschil vond ik enorm. Donderdagavond was het zalig om te lopen, net niet te warm met een licht briesje. Ik had er zin in en daarom besloot ik om 8 km af te haspelen, wat prima is verlopen. Vrijdagvoormiddag vond ik dan weer te warm en dat ondervind je onmiddellijk met je ademhaling. Maar ik had al gepland om 6 km te lopen, dus werk je de training zo af. Dat kweekt karakter. Je loopt iets minder ontspannen, hoewel ik hierbij nu ook niet weer moet overdrijven. Het was leuk om te lopen. Het spoelt alles uit je hoofd, letterlijk en figuurlijk. Door dondardag te lopen is mijn neus weer open en is de keelpijn verdwenen. Zo zie je maar. Donderdag ging het dus reuze. Alleen bij kilometerpunt 6 was de training bijna afgelopen. Door even niet op te letten, verzwikte ik bijna mijn voet. Gelukkig had ik de reflex om nog tijd een sprongetje te doen zodat ik mijn voet nog kon corrigeren. Verder aan een vrij constant tempo gelopen. Oefening baart kunst, zegt men. Vrijdag wilde ik controleren of ik weer zo constant kon lopen. Ik heb blijkbaar iets mis gedaan met de chrono. Toen ik achteraf wilde nakijken, stond alles op nul. Dan maar een training zonder tijdresultaten. De afstand klopte, dus daar ben ik al tevreden mee.
Deze week niet het beoogde aantal trainingen behaald. Normaal waren er vier trainingen gepland voor deze week. Alleen op maandag en vrijdag heb ik kunnen trainen. Dinsdag besloot ik wijselijk om binnen te blijven. Ik passeer op dit moment redelijk wat bomen en met die hevige wind vond ik het een beetje te gevaarlijk. Op donderdag was ik een beetje te moe. Ik was na mijn nachtdienst van woensdag niet gaan slapen. We hadden een afspraak bij een school om Jordi in te schrijven. Dit konden we niet laten voorbij gaan omdat de plaatsen in Antwerpen erg beperkt zijn. Nadat ik iedereen terug naar zijn post had gebracht (Sandra naar het werk en Jordi terug naar school) was het bijna middag toen ik terug thuis arriveerde. Het was de moeite niet meer om in bed te kruipen. Daarom werd de training 's avonds afgelast en ben ik maar wat vroeger gaan slapen. Vrijdag werd de geplande training wel afgewerkt. Ik liep zeer ontspannen en had helemaal niet het gevoel te forceren. Ik had het gevoel redelijk constant te lopen, maar dat was blijkbaar niet echt goed ingeschat. Ik klokte na iedere kilometer af op de chrono. hierdoor bemerkte ik dat er een paar grote verschillen per kilometer waren. Toch een tevreden gevoel gehad na de training. Volgende week ga ik mijn parcours met een kilometer verlengen. Nadien kan ik mijn trainingen dan weer wat variëren.
De km-tijden waren : km 1 : 04:46 km 2 : 05:03 km 3 : 05:32 km 4 : 05:00 km 5 : 05:32
De derde km was tegen de wind in, misschien daarom die tragere tijd.
5 km - 0:25:53 - 11,59 km/u - 05:10 /km - HS op het einde : 124 bpm
Deze week vlot van start gegaan. Vanaf deze week probeer ik vier keer de weg op te gaan. Maandag is alvast positief verlopen. Ik ben een beetje minder snel van start gegaan en dat loonde. Ik kon de ganse omloop praktisch hetzelfde tempo aanhouden. Er was geen sprake van op de adem trappen. Ik had zelfs het gevoel van nog een stuk sneller te kunnen. Maar mijn verstand won het van mijn gevoel. Ik moet mijn afstand terug opbouwen en dat zal het snelst gaan bij een constant en matig tempo. Daarna is er nog tijd genoeg om de snelheid een beetje op te krikken. Ik was vooral tevreden van mijn hartslag na de training. Die bleef mooi onder de 130 bpm., wat toch wijst op een verbetering van de conditie. Dinsdag en donderdag ga ik de afstand een beetje verhogen. Ik twijfel tussen 6 en 7 km. Ik zie wel hoe ik me voel.
5 km - 0:25:57 - 11,56 km/u - 05:11/km - HS op het einde : 128 bpm
De eerste week terug is met een voldaan gevoel afgesloten. Het is me al gelukt om drie keer mijn loopschoenen aan te trekken en ze ook daadwerkelijk te gebruiken waarvoor ze dienen, namelijk lopen en nog eens lopen Het deed deugd om terug te kunnen trainen. Ik had daarbovenop nog het geluk met het weer. Het is altijd gemakkelijker om weer te beginnen met mooi weer dan met regen, hoewel ik dan toch ook terug was gestart, maar dan een keertje minder misschien. Ik heb wel ondervonden dat ik nog moeite met een goede snelheid aan te houden. Ik had wel een goed, ontspannen gevoel tijdens het lopen. Maar het ging bij momenten toch iets te snel naar mijn zin. Ik moet toch proberen om tijdens de eerste weken iets trager te gaan lopen, kwestie van blessures te vermijden. Mijn doel is om in het begin rond 5:30 per km te lopen. Daarna kan ik nog altijd iets opdrijven. Door de beperkte tijd loop ik nu telkens 5km. Vanaf volgende week komt de dinsdagavond daar ook nog bij. Als dat goed gaat, ben ik van plan om op dinsdag- en donderdagavond de kilometertjes op te drijven, kwestie van terug een grotere afstand aan te kunnen. Op die avonden heb ik daar meer tijd voor.
donderdag : 5 km - 0:26:23 - 11,37 km/u - 05:16/km - HS op het eind : 132 bpm
vrijdag : 5 km - 0:25:34 - 11,73 km/u - 05:06/km - HS op het eind : 136 bpm
Na een hele poos te hebben stil gelegen, ben ik maandag terug vertrokken en hopelijk is deze keer de trein voor een hele tijd vertrokken. Aangezien schoonvader nog altijd in het hospitaal ligt, is de tijd voor te trainen nog altijd beperkt. Daarom heb ik besloten om mij te beperken tot een afstand van 5 km. Deze afstand kan ik netjes tussen alle andere bezigheden inplannen. Zo kan ik voorlopig mijn conditie onderhouden. Ik ben met een goed gevoel vertrokken. Het zonnetje nodigde uit voor een training in de voormiddag. Om 10u30 werd er vertrokken. Ik had al onmiddellijk een goed tempo in de benen. Ik probeerde toch voorzichtig te starten aangezien het toch een tijdje geleden was dat ik nog had gelopen. Ik wilde al niet direct worden geconfronteerd met stijve spieren achteraf. Ook de schrik voor een nieuwe beenblessure zat er nog in. Dit was ongegrond. Ik heb hele tijd geen last ondervonden. Zelfs nadien viel het allemaal mee, enkel een licht trekkend gevoel van de bovenbeenspieren. Maar dat geeft het gevoel dat je getraind hebt. Daar heb je later geen last van. Halverwege had ik het gevoel dat ik een beetje op mijn adem had getrapt, maar ik dacht dat dit vooral te wijten was door de lange inactiviteit. Ik had echter niet door dat ik een redelijk serieus tempo aan het lopen was, zo ontspannen verliep de training. Alleen na de training was mijn hartslag iets hoger dan anders. Deze zal automatisch weer zakken, wanneer ik weer voldoende kilometers kan afhaspelen. Al bij al een goed gevoel overgehouden. Hopelijk kan ik deze week nog een paar keer mijn trainersplunje aantrekken.
5 km - 0:25:11 - 11,91 km/u - 05:02/km - HS op het eind : 132 bpm
Hoewel mijn beenblessure is genezen, is er van looptrainingen nog geen sprake. De tijd ontbreekt gewoon door de situatie met mijn schoonvader. Zolang ik niet kan lopen, doe ik dan maar oefeningen voor het rekken en verstevigen van mijn kuitspieren. Zo verminder ik de kans opnieuw mijn scheenbeen te forceren. Deze oefeningen doe ik een paar keer per dag en 's nachts tijdens het werk probeer ik deze nog eens te herhalen. Van zodra ik terug tijd heb, kan ik dan met een gerust hart herbeginnen. Ik besef wel dat ik een heel deel heb ingeboet, maar langzaam kom je er ook. Misschien dat ik volgende week op maandag en vrijdag een gaatje vind om een toertje van een vijftal kilometer te lopen. Dat zou al een mooie start zijn.
Maandag was weer de enige dag van de week dat ik de mogelijkheid had om te kunnen trainen. Er wordt vanaf nu een tijdelijke rustperiode ingelast. Ik hoop dat deze niet te lang gaat duren, maar dat zal niet van mij afhangen. Ik hoop dat de 10 Miles niet in het gedrang zullen komen. Maar dat zal nu niet mijn grootste zorg zijn. De reden voor deze rustperiode is van een heel ander kaliber. Mijn schoonvader ligt in het ziekenhuis en het lijkt er op dat dit nog een hele tijd zal duren. Voorlopig ligt hij nog op intensive care. Dit betekent dat het bezoek in principe beperkt is tot twee maal een half uur. Men laat dit wel altijd uitlopen, maar het blijft toch nog een beperkt bezoek. Dit wil ook zeggen dat je altijd op hetzelfde uur daar moet aanwezig zijn. Omdat ik elke dag mijn schoonmoeder ga ophalen voor het bezoek, heb ik veel minder tijd om te trainen. Als je enkel de voormiddag hebt om de klussen te doen en voor de boodschappen zorgt, blijft er niet veel tijd over om iets anders te doen. Daarom heb ik besloten om mijn trainingen op een laag pitje te zetten. Indien mogelijk zal ik toch een rondje doen, al is het maar voor een kwartiertje of een half uur. We zien wel.
Maandag weer mijn schema opgenomen. Dit keer voor een rustige duurloop van 1u06 min. Vorige week heb ik door omstandigheden alleen maar op maandag kunnen trainen. Ik hoop dat ik deze week iets meer kan doen. Ik doe voorlopig enkel rustige duurlopen. Geen tempolopen of intervaltrainingen voor mij. Ik wil mijn been niet forceren. Tijdens de eerste drie kilometer voelde ik mijn been nog wat trekken. Er knaagt toch nog iets. Het is niet pijnlijk, maar het is toch een gevoel waardoor je toch nog een beetje voorzichtig bent. Het sporten moet nog leuk blijven. Na die drie kilometer ging dat trekkend gevoel over en kon ik mijn tempo gemakkelijk aanhouden. Wat uithouding betreft, voelde ik geen enkel probleem. De conditie is er nog, nu moeten de benen nog volgen. Tijdens de eerste helft van de omloop had ik vooral een lichte tegenwind, maar ik had er niet zo veel last van. Met de wind in de rug kon ik nadien de training rustig afwerken. Ik heb mooi op schema kunnen lopen. Met een snelheid van praktisch 11km/u ben ik momenteel best tevreden. Hopelijk kan ik nu rustig aan die snelheid nog een beetje verhogen. Dan is het helemaal goed. Gewoon een beetje geduld hebben.
12 km - 1:06:00 - 11,91 km/u - 05:29/km - HS op het einde : 120 bpm
Zondag ben ik even naar de veldloop gaan kijken die de club organiseerde. Hoewel ik zelf niet mee kon doen omdat ik praktisch een maand niet heb getraind en geen nieuw letsel wilde oplopen, was ik toch benieuwd hoe het er aan toe ging. Ik moest in ieder geval ook voor mijn dochter gaan supporteren. Zij liep voor de eerste maal een crosswedstrijd. Ellen start bij de cadetten en moesten 3 ronden lopen, in totaal 2400m. Van bij de start was het al duidelijk dat zij niet vooraan zou eindigen. Zij liep een redelijk constante wedstrijd. Ze moet nog leren haar wedstrijd in te delen, zodat ze nog naar voor kan opschuiven. Nu had ze een kleine verzwakking in de laatste ronde. Ze eindigde als 18de van de 21 deelneemsters en was de derde van de club. Voor mij had ze al goed gepresteerd. Nu heeft ze eens gevoeld wat een wedstrijd inhoudt. Ze kan er alleen maar sterker door worden. Wat mezelf betreft, ben ik maandag voor de eerste keer terug gaan trainen. Ik wachtte eerst nog even het weer af. Ik heb wijselijk eerst nog wat boodschappen gedaan alvorens eraan te beginnen. Zodoende ben ik aan de regen ontsnapt. Het begon weer toen ik net naar binnen ging. Er stond vandaag een rustige duurloop op het programma. Ik was benieuwd of ik pijnvrij zou kunnen lopen. In het begin voelde ik wat stijfheid aan mijn lijnkerbeen. Het trok een beetje, maar ik denk dat dit normaal is na een langere tijd van inactiviteit. Het belangrijkste is dat ik een gelijk tempo heb kunnen aanhouden en dat ik zonder pijn heb gelopen. Ik ben alleen benieuwd of ik dinsdag hetzelfde gevoel zal hebben. Ik heb voor alle zekerheid mijn been 's avonds nog een beetje ingesmeerd met de pijnstillende crème. Afwachten dus wat de komende dagen zullen brengen. Alvast terug een goede start genomen.
7,9 km - 0:42:00 - 11,29 km/u - 05:18/km - HS op het eind : 121 bpm
Na ongeveer een week medicatie te hebben genomen, voel ik toch al flink wat beterschap. Bij het doorstappen voel ik helemaal geen pijn meer. Lopen heb ik nog niet aangedurfd. De huisarts had trouwens gezegd minstens een week niet te lopen, dus doen we dat dan ook niet. Toch heb ik vrijdagmorgen onbewust een test ondergaan. Toen ik met de auto wilde vertrekken, zag ik iemand proberen zijn auto in gang te duwen (vrouwlief zat achter het stuur). Ik had meteen door dat dit niet zou lukken en ben dan even gaan helpen. Na twee keer ferm duwen schoot de motor in gang. Nadien besefte ik dat ik behoorlijk wat kracht op mijn been had gezet zonder er last van te hebben. Dat is dus al een positief punt. Nu nog een beetje geduld hebben. Misschien dat ik volgende donderdag een keertje ga proberen op de piste, samen met de andere masters. Maar dan moet de piste toch ijsvrij zijn, anders zal het nog een volledige rustweek zijn. Laat ons hopen op betere weersomstandigheden.
Aangezien ik maandag na mijn rustige testloop 's avonds terug een pijnlijk been kreeg, heb ik sindsdien niet meer gelopen. Bovendien ben ik donderdag naar de huisarts geweest. Die bevestigde mijn vermoeden, dat de erbarmelijke staat van de atletiekpist met al die ijsophopingen de oorzaak was van mijn kwetsuur. Door het steeds corrigeren van mijn linkerbeen heb ik deze overbelast. Ik moet nu gedurende een week feldene nemen en mijn been insmeren met een pijnstillende crème. Ik heb ongeveer twee weken loopverbod, waarvan 1 week zeker, om daarna terug rustig te beginnen. Ik vrees dat mijn eerste wedstrijd op een later tijdstip zal doorgaan. Ik wil daar zeker niets forceren en terug een blessure oplopen. Januari is voor mij precies een gevaarlijke maand voor te lopen. Vorig jaar in januari liep ik een meniscusletsel op waardoor ik niet aan de 10 Miles kon deelnemen. Ik kan misschien in de toekomst van januari een loopvrije maand maken. Ik ben al blij dat het geen ontsteking van mijn scheenbeenvlies is. Dan zou het heel wat langer geduurd hebben vooraleer ik weer in orde zou zijn. Het begint wel te jeuken wanneer ik de trainingsverslagen lees van de anderen op de blog van de Brabolopers. Maar ik ben zeker dat ik binnen een paar weken ook weer tussen die bende zal lopen. Dat stelt me dan toch gerust.
Maandag op pad gegaan voor een rustige duurloop van 54 minuten. Het was in feite de grote test na twee weken te hebben stil gelegen vanwege mijn pijnlijk linkerbeen. Vorige donderdag heb ik eventjes getest. Ik dacht dat ik van de blessure af was. Na een paar kilometer begon mijn been wat te trekken. Ik voelde het wel, maar kon in feite rustig doorlopen. Eigenlijk heb ik er tijdens het lopen niet al te veel last van gehad. 's Avonds begon de pijn weer op te komen. Tijdens mijn nachtshift was het met momenten redelijk pijnlijk bij het stappen. Voor dinsdagavond ga ik toch maar weer afwachten hoe mijn been aanvoelt. Indien het te doen is, ga ik op de piste de rondjes in mijn eigen tempo afwerken en laat de anderen maar tempolopen doen. Is de pijn niet beter, dan zal ik noodgedwongen een langere rustperiode moeten inlassen en zal de Brabocross waarschijnlijk aan mijn neus voorbijgaan. Deze is echter voor mij eerder als voorbereiding voor wegwedstrijden. Dus kan ik misschien maar beter kalm aan doen. Het jaar is nog lang.
9,4 km - 0:54:00 - 10,44 km/u - 05:44/km - HS op het einde : 124 bpm
Gisteren heb ik een keertje getest in verband met mijn been. Tijdens het rustig lopen ondervond ik geen last meer van mijn been. Maandag start ik terug met mijn trainingen. Vandaag laat ik bewust voorbijgaan om zo nog een paar dagen extra mijn been te laten rusten. Zo kan ik zeker maandag terug starten. Ik ga rustig aan beginnen. Toevallig staat er een rustige duurloop op het programma, dat komt dus goed uit. Niets forceren is de boodschap. De trainingen met de clubleden zullen in het begin ook wat kalmpjes aan gaan. Ondertussen heb ik mijn loopnummer gekregen : 6078. Nu alleen mijn clubshirt voor de wedstrijden nog en ik ben helemaal in orde. De eerste cross (van de club zelf) komt stilletjes dichterbij. Ik loop deze in functie van de 10 Miles. Ik ga daar niet de ziel uit mijn lijf lopen. Ik probeer er een constant, maar degelijk tempo aan te houden. Maar ja, met cross weet je nooit. Het is toch totaal anders lopen dan op de weg. Ik zie wel.
Maandag begonnen met het nieuwe schema. Aangezien ik het zelf wat naar mijn hand mocht zetten, heb ik een paar dingen veranderd wat betreft de volgorde, de rustdag op een andere dag, zodat het voor mij beter uitkomt. Maar het zou kunnen dat het deze week bij maandag blijft. Ik had toch nog wat last van mijn linker onderbeen. Het situeert zich vooral aan de binnenkant van het onderbeen. Ik voel het vooral wanneer ik mijn voet neerzet. Vandaag was het een rustige duurloop van normaal 54 minuten. Omdat ik op het eind te laat op mijn horloge keek, is het 55 minuten geworden. Die ene minuut zal de zaak niet maken. Wat de uithouding betreft was er geen enkele probleem. Ik heb gemakkelijk hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Wat me wel zorgen baart, is de pijn die ik in mijn linker onderbeen ondervindt. Ik kon op geen enkel ogenblik een versnelling plaatsen. Telkens ik dit probeerde, voelde ik een scheut doortrekken naar boven. Dan blijf je mooi je tempo lopen dat je aankunt op dat moment. Het is een gevolg van de trainingen van vorige week op de piste. De piste was enorm hobbelig door het ijs. Ik moest te veel corrigeren. Ik was beter rustig aan gaan lopen in plaats van mijn tempo aan te houden. Nu zit ik met de gebakken peren. Je moet naar het schijnt leren met scha en schande. Ik hoop dat ik er met een weekje rust vanaf zal zijn. De omstandigheden beginnen terug goed te worden en ik zou niet graag te veel tijd verspelen voor de Brabocross op 21 februari. Die zou ik toch heel graag meelopen. We kruisen onze vingers.
9,8 km - 0:55:00 - 10.69 km/u - 05:36/km - HS op het eind : 116 bpm - HS na 5' : 84 bpm
Donderdag weer op post op de piste. Dit maal voor een tempoloop van 5 x 5min. met telkens 1 ronde uitlopen ertussen. De temperatuur was zeer aangenaam voor te lopen. Ik had mijn handschoenen maar thuis gelaten.
Je merkt aan de piste, dat het langzaam begint te dooien. Dit maakt het op dit moment nog moeilijker om te lopen. De piste lag er als het ware erbarmelijk bij. Er zijn plekjes waar men de rode kleur van de piste kan zien. Dat geeft natuurlijk veel oneffenheden. Het was voortdurend corrigeren geblazen, wat niet zo goed is voor de benen. Wat betreft de uithouding ben ik tevreden. Op dat gebied kon ik als het ware blijven lopen, maar vooral het linkerbeen protesteerde fel. Dit is namelijk het been van de binnenbochten, waardoor ik hiermee het meeste moet corrigeren en daardoor meer spanning voel. Het rechterbeen was geen probleem. Van stijfheid was er echter geen sprake. Dat is dan toch een zorg minder. Hier heb ik steeds minder last van. Het zal de gewenning zijn zeker. Vandaag had ik nog veel last van mijn linkeronderbeen. Ik ben wijselijk niet gaan trainen. Ik heb gisteren mijn individueel trainingsschema gekregen en dat start maandag. Als ik nu een paar dagen rust, zal de pijn wel verdwenen zijn en kan ik gaan trainen voor de 10 Miles van Antwerpen. De trainer wil me klaarstomen voor een tijd tussen 1u15 en 1u20. Ik ben benieuwd of me dat zal lukken.
Dinsdagavond weer op post op de piste. Tijdens het eerste kwart van de opwarming (een toertje van 4km) had ik wat last van trekkende benen, waarschijnlijk een overblijfsel van maandag. Nadien waren we klaar voor een nieuwe training. Vandaag was het tempolopen : 1600m - 1200m - 1000m - 800m - 400m met telkens een rondje uitlopen er tussen. We mochten kiezen of we dit in stijgende of in dalende lijn deden. Natuurlijk kozen we voor de dalende lijn. Zo was de langste afstand het eerst achter de kiezen. Dit vond ik een erg leuke training. Wat mij enorm deugd deed, was de 1000m in minder dan 5min., namelijk 4:43. Ik stond er zelfs eventjes stil van. Dat had ik van mezelf niet verwacht. De piste lag er eigenlijk niet goed bij. Aan één kant was het nog behoorlijk effen, maar aan de andere kant was het zeer hobbelig en was er zelf een plek waar de sneeuw wat opgehoopt lag. Daar moest je zwoegen en goed uitkijken waar je liep. Niet zo goed voor de benen. Ik ben benieuwd voor donderdag. Dan krijg ik mijn persoonlijk schema. Ik weet niet wat ik moet verwachten, voor mij is dit de eerste keer. Maar ik mag donderdag de trainer al meenemen naar de training. De sukkelaar moet zijn auto die avond afstaan. Ik zal hem nadien dan maar netjes terug thuis afzetten. Zo zal vrouwlief ook tevreden zijn.
Vandaag een training van 40 minuten afgewerkt. Voor de eerste maal nam ik mijn mp3-speler mee om eens te proberen of me dit wel aanstond. Zo kan ik dit ook doen wanneer de tijd de 1u20 overschrijdt. Al bij al viel dit wel mee. Ik had de neiging om bij bepaalde liedjes mijn loopritme aan te passen aan het ritme van de muziek, waardoor ik bij momenten iets vlotter vooruit ging. De wegen lagen er meestal goed bij. Hier en daar op de afgelegen weggetjes was het iets minder, maar je zag toch dat er gestrooid was. Ik kon daar toch een goede lijn volgen. Maar vooral de fietspaden lagen er ijsvrij bij. Borsbeek en Wommelgem strooien steeds op de fietspaden. Leuk dat men daar ook aan denkt. Zo kan ik mijn omlopen toch wat aanpassen. Het was een zeer ontspannende training. Maar 1 keer op de horloge gekeken, halfweg, daarna gewoon op het gevoel verder gelopen. Groot was mijn verbazing, toen ik weer thuis aankwam en de tijd nog niet verstreken was. Ik heb dan maar rechtsomkeer gemaakt en de resterende tijd uitgelopen. Dit wil zeggen, dat ik verder heb gelopen dan vorige week. De conditie verbetert dus. Nu zien wat morgen de training met de club zal teweeg brengen.
8 km - 0:40:00 - 12 km/u - 05:00/km - HS op het eind : 136 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Gisteren voor de tweede maal naar de training van de atletiekclub gegaan. Toen ik daar aankwam, zag ik dat ik de eerste was. Van strevers gesproken. Nadien kwam er nog iemand aangelopen (van thuis uit). Herwig had zo zijn opwarming al gedaan. Dus zijn we met twee aan de training begonnen.
Het ging een duurlooptraining worden. Dat heb ik geweten. Dinsdag was zogezegd de zware training, maar ik vond dit een stuk zwaarder. Nu ja, de staat van de piste kan er wel een rol in hebben gespeeld. De sneeuw was harder dan dinsdag en het was een stuk gladder. Dit maakte dat het lopen een stuk moeilijker was. Ik had hierdoor na een tijdje wat last van mijn voetzolen. Zodra ik telkens rustig uitliep, ging ik iets meer aan de buitenkant lopen. Daar was de sneeuw wat zachter. We moesten normaal een aantal keren 2 min. tempolopen, afgewisseld met 1,5 min. joggen. Ik mocht na de vijftiende keer rustig uitlopen. Aangezien ik 1 keer tempolopen heb overgeslagen (ik vond dit verstandiger om het forceren te vermijden), heb ik dus 14 x 2 min tempolopen afgewerkt. Ik heb wel het gevoel, dat ik dit bij normale omstandigheden volledig kan afwerken.
De trainingen op zich bevallen me zo goed, dat ik vandaag de formaliteiten al in orde heb gebracht om mij in te schrijven in de club. De trainer had gezegd dit zo vlug mogelijk te doen, omdat in februari de jaarlijkse cross van de club doorgaat. Zodoende wordt 21 februari mijn eerste wedstrijd. Die dag loopt Ellen ook haar eerste wedstrijd. Ik weet ook al zeker dat ik dit jaar voor de eerste keer een halve marathon ga lopen. In het najaar lopen de masters samen een halve marathon, alleen weet men nog niet waar. Ik ben in ieder geval nu al benieuwd.
Ik ben dinsdag voor de eerste keer gaan proberen bij de atletiekclub Brabo samen met de masters te trainen. Ik was benieuwd wat dit ging worden. Ik was toch een beetje nerveus, ik wilde niet afgaan tussen mensen die je niet kent. Ik weet het, het klinkt een beetje onnozel, maar het was nieuw voor mij. De nervositeit bleek ongegrond. Ik werd meteen aan iedereen voorgesteld. Er was een aangename, gemoedelijke sfeer. Er werd al flink wat afgelachen, dat zat voor mij onmiddellijk goed. Na de kennismaking begonnen we er aan. Er werd gestart met een gezamelijke opwarming. De piste werd verlaten om in het Rivierenhofpark te gaan lopen. Ik mocht zelf mijn tempo bepalen, maar dat bleek niet nodig. Het tempo lag laag genoeg om zonder problemen te volgen. Nadat we weer terug op de piste waren, begon het echte werk. Men had mij tijdens de opwarming al verteld dat dinsdag de zware training plaats vindt : vooral interval en tempolopen. Op donderdag werkt men vooral aan de afstand. Ik weet nog niet goed wat dat inhoudt, maar dat zal ik snel te weten komen.
De marathonlopers kregen hun schema : 12 x 800m dat zij apart afwerkten (wegens omstandigheden ingekort naar 8 - 10). Wij begonnen aan een reeks van 5 x 400m. Men mocht zelf zijn tempo bepalen (redelijk doortrekken indien mogelijk, maar moest niet), maar men moest proberen steeds dezelfde rondetijden te lopen. Dit moest dan 4 maal worden gedaan. We waren met een paar die dit maar twee keer moesten doen wegens beginners. De sneeuw maakte het niet gemakkelijk om te lopen. Voor mij was het de eerste keer dat ik in de sneeuw op de piste liep, dus het was uitkijken geblazen. Ik werd na elke ronde door de trainer bijgestuurd qua houding, tussentijd doorgegeven, neerzetten van de voeten in de sneeuw... Ik merk, dat ik hier nog veel kan bijleren wat betreft looptechniek en houding. Toch leuk dat er iemand opzij staat en jou observeert en bijstuurt indien nodig. Ik vond, dat ik het niet slecht had gedaan : ronde 1 in 2:04, ronde 2 in 2:04, ronde 3 in 2:01 ronde 4 in 1:57 en ronde 5 in 1:58. Totale tijd op de 2000m was 10:04. Mijn rondetijden waren redelijk constant te noemen. De tweede reeks was een soort inhaalrace. Ieder vertrok apart en moest proberen zijn voorganger in te halen zonder zelf te worden ingehaald. Hierbij werden geen tijden genoteerd. Dit was pure fun. Na de training direct blijven plakken in de cantine, maar het was samen met de trainer er bij. "De training analyseren" noemt dat. De eerste training was voor mij geslaagd en smaakt naar meer, zeker weten.
De kop is er af. Een nieuw jaar is weeral begonnen. We kunnen er weer in vliegen. De tellers zijn weer op nul gezet. De kilometers kunnen weer bijeen worden gespaard. Hopelijk blijft iedereen gespaard van blessures. Ik ben vandaag vol frisse moed begonnen. En fris mag je dit keer letterlijk opnemen, hoewel.
Ik dacht er goed aan te doen om me warm genoeg aan te kleden. Dus werd er een T-shirt onderaan gedaan en een sweater extra bovenaan. Ik was nog niet halfweg of ik wist al dat het erg warm zou worden. Ik heb in ieder geval goed gezweet. Omdat ik mijn schema noodgedwongen een week vroeger dan gepland onderbrak ( 3 weken rust), heb ik besloten om het 15km-schema terug van het begin te starten. Vandaag dus terug 40 min. gelopen. Zo kan ik er rustig in komen.
Ik doe dit ook bewust. Ik ga deze week proberen om in de atletiekclub, waar mijn dochter Ellen loopt, samen met de masters te trainen. Als me dat bevalt, sluit ik me aan en krijg dan een aangepast schema. Ik ben benieuwd.
Het jaar is in ieder geval goed ingezet. Ik besloot om vandaag niet in het park te lopen, maar mijn uitgestippeld parcours op de weg te lopen. Het viel reuze mee. Ik moest er wel op letten dat ik op de sneeuwlaag bleef lopen om zo het uitglijden te vermijden. Af en toe voelde ik mijn voet verder glijden, maar aangezien dit in het verlengde van mijn looppas was, had ik er niet al te veel last van. Door de zachte onderlaag en het doorschuiven had ik het gevoel dat ik gemakkelijk mijn tempo kon onderhouden. Ik liep er in ieder geval ontspannen bij en heb steeds mijn ademhaling rustig onder controle kunnen houden. De afstand was goed. Het deed deugd om meteen de goede benen te hebben. Hopelijk blijft dit zo.
7,8 km - 0:40:00 - 11,70 km/u - 05:07/km - HS op het einde : 132 bpm - HS na 5' : 88 bpm
) geleden dat ik nog op een band heb gelopen. De kilometers tellen niet voor mij. Ik vind ook dat getelde kilometers echt gelopen kilometers moeten zijn. Maar het is een goed alternatief in deze barre ijstijden en de sfeer is meestal goed met enkelen samen.
Het was er goed koud, maar ik vond het heerlijk. Dit zijn mijn temperaturen. Een muts heb ik niet nodig, maar ik was toch blij dat ik handschoenen had aangetrokken. Mijn vingers trekken anders te veel wit weg en duurt het lang vooraleer ze weer kleur hebben.
. Dit keer loop ik de veldloop van de club in februari mee. Dat is beloofd.
