Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
30-12-2010
Beste wensen
AAN IEDEREEN EEN SPORTIEF EN VOORSPOEDIG 2011 GEWENST.
Dinsdag toch niet naar de piste gegaan. Ik kwam nadien te weten dat dit een goede beslissing was. De piste lag er zeer slecht bij. Men heeft als alternatief een weg moeten zoeken in het park gedurende 45 minuten. De trainer heeft voor donderdag het een en ander geregeld. Hij heeft een aantal loopbanden kunnen reserveren bij Health City. Als ik tijd heb, wil ik dat wel eens proberen. Dat is van mijn jonge tijd (toen spraken de dieren net niet meer ) geleden dat ik nog op een band heb gelopen. De kilometers tellen niet voor mij. Ik vind ook dat getelde kilometers echt gelopen kilometers moeten zijn. Maar het is een goed alternatief in deze barre ijstijden en de sfeer is meestal goed met enkelen samen. Hierdoor kan ik voor 2010 al een balans opmaken. Over het algemeen ben ik tevreden. Uitgezonderd de maand januari heb ik iedere maand meer gelopen dan die maand in 2009. Er zijn twee uitschieters van boven de 100 km (mei : 103,5 en september : 126,5). Het aantal gelopen kilometers in 2010 bedraagt 700,1 km tegenover 416 km in 2009. Dat zijn er een goede 284 km meer, toch bijna een verdubbeling. Tijdens de maanden februari tot half april stond het lopen op een laag pitje wegens mijn beenblessure opgelopen door het ijslopen. Ook merk ik dat ik tijdens de maanden waarin schoolvakanties zijn, een stuk minder loop. Dit komt doordat ik vooral overdag loop vanwege mijn nachtdiensten op maandag, woensdag en vrijdag. Ik kan mijn zoon overdag niet alleen thuis laten vanwege zijn mentale handicap. Er moet altijd iemand aanwezig zijn, zodoende. Dit is eigenlijk een beetje de reden dat ik op zondag niet al te veel wedstrijden kan lopen. Toch stel ik mij als doel om in 2011 de kaap van 1000 km te overschrijden. Als ik de winter blessurevrij doorkom en dan ook nog enkele wedstrijden extra kan lopen, moet mij dat toch lukken. Bovendien tracht ik ook de donderdag een extra training in te kunnen lassen. Zo ga ik proberen om ieder jaar mijn grenzen te verleggen. Ik ben benieuwd waar ik zal eindigen.
Verder aan iedereen nog een goed eindejaar en een voorspoedig 2011 gewenst.
Vandaag toch nog een training afgewerkt. Ik moest toch vroeger opstaan om Ellen van de school af te halen. Aangezien ik dan toch wakker was, vond ik het een goed idee om mijn loopschoenen nog eens aan te trekken. Dit keer stond er een duurloop van 5 km op het programma. Zo kunnen we rustig aan het jaar uitbollen. Helemaal uitbollen is het niet echt geworden. Ik had er zo veel zin in dat ik er een leuk tempo op nahield. De fietspaden waren volledig vrij terwijl dit keer de wegen er toch nog op veel plaatsen redelijk glad bij lagen. Van een omgekeerde wereld gesproken. Op die stukken weg gleden mijn voeten soms door. Op zich was dat niet echt hinderlijk. Ik denk dat hierdoor mijn snelheid een beetje hoger lag dan gepland. Er was tevens zeer weinig verkeer zodat ik mij beter op het lopen kon concentreren. De training heeft me deugd gedaan. Bij het verwerken van mijn gegevens was ik toch aangenaam verrast. Blijkbaar ging het beter dan ik zelf dacht. Een snelheid van meer dan 12 km/u. Toch niet slecht voor iemand die maar twee uurtjes had geslapen.
5 km - 0:24:04 - 12,47 km/u - 04:48 /km - HS na : 122 bpm
Maandag nog een keertje een rustige duurloop gedaan van 25 minuten. We zijn in een rustperiode beland met het trainingsschema. De temperatuur was gewoon zalig en het ontbreken van de wind deed mij al redelijk snel in het zweet doen lopen. Ik heb het toch rustig aan gedaan. Dat was ook nodig. Ik heb verschillende keren mijn traject moeten aanpassen. Soms ging het gewoon van links naar rechts. Achter het Fort heb ik enkel op de weg gelopen. Het voordeel van zo'n afgelegen weg is dat er geen verkeer passeert. Het fietspad daar lag er verschrikkelijk bij. Er was in die paar dagen nog geen enkele keer gestrooid en met het vriezen lag het er redelijk hard bij. Ik nam al snel een paar passen door de diepsneeuw om daarna gewoon op de weg te lopen. Toch moet je geconcentreerd blijven lopen om uitschuivers te vermijden. Toch heb ik ontspannen kunnen lopen. Hopelijk kan ik donderdag nog een keertje gaan trainen, want misschien is dat wel de laatste training van 2010 Als volgende week dinsdag nog zo veel sneeuw valt, zal het geen clubtraining zijn. Dan kunnen we uitkijken naar 2011. Dat wordt het jaar voor mij met enkele wedstrijden op het programma. Benieuwd wat dat zal brengen.
4,7 km - 0:25:00 - 11,28 km/u - 05:19 /km - HS na : 108 bpm
Dinsdag voor een intervaltraining naar de atletiekpiste getrokken. De omstandigheden waren zeer goed. De piste was volledig ijsvrij. Waar regen al niet goed voor is. Deze keer waren het korte afstanden. Een paar sessies sprintjes van 100 en 200m, niet te onderschatten. De 100m werd niet geklokt. Het was eerder een in en out zoals men zegt : 100m sprint, gevolgd door 100m joggen en zo verder. De 200m werd wel geklokt. Hier heb ik weer een seconde van mijn pr afgepitst. Mijn nieuwe besttijd bedraagt nu 33 seconden. Ik heb deze zelfs nog een keer herhaald. De 400m heb ik noodgedwongen niet helemaal kunnen doortrekken. Er was een sanitaire noodstop bij. Daarna het tempo aangehouden om dan met een 800m af te sluiten. Deze kon ik nog rond de 3 min. afronden. Met een goed gevoel naar huis gegaan.
Donderdag ben ik nog eens naar het park getrokken voor een rustige duurloop van 30 minuten. Aangezien ik een week verlof heb, had ik de kans om een extra training in te lassen. Ik heb in ieder geval geluk gehad met het weer. Na de middag is het weer flink verslechterd. Hopelijk zijn morgen de omstandigheden goed genoeg om naar buiten te kunnen. Dan staat er een duurloop van 60 minuten op het programma. Als dit niet kan doorgaan, heb ik toch nog drie keer kunnen trainen wat toch nog altijd mijn doel is. We zien wel.
donderdag : 5,7 km - 0:30:00 - 11,40 km/u - 05:15 /km - HS na : 115 bpm
Vandaag een rustige duurloop van 5km afgewerkt. Nadat iedereen de deur uit was en er nog wat werd opgeruimd, ben ik naar buiten getrokken. Hoewel het goed had gevroren en de thermometer -5°C aangaf, vond ik het heerlijk om te lopen. Geef mij dan maar deze koude in plaats van een paar graadjes meer en sneeuwbuien. Nu was het tenminste droog. Ik had voor alle zekerheid het parcours een beetje aangepast, zodat ik niet over de kasseien moest. Uitschuivers kan ik missen als kiespijn. Enkel op de grote baan was het aanschuiven. Dat maakte het voor mij een stuk gemakkelijker om over te steken. Op deze afstand moet ik dit maneuver twee keer doen. Toen ik afklokte op 5 km had ik eigenlijk zin om nog wat langer te lopen. Maar schema is schema. Ik kan tijdens deze koude periode beter een keertje meer gaan lopen dan minder en langer. De trainer zal tevreden zijn moest hij het lezen.
5 km - 0:25:50 - 11,61 km/u - 05:10/km - HS na : 99 bpm
Vandaag geen training. Ik had er de tijd niet voor. Er stond namelijk redelijk wat gepland. Ellen is met haar examens bezig. Aangezien ze geen zin hadden om door de regen naar school te rijden, heeft deze persoon zich opgeofferd om als taxi te dienen. Ze kon wel met de bus vertrekken, maar als ze dan vroeger zou gedaan hebben, moest ze tot na de middag wachten vooraleer er eentje terug was, zodoende moest ik standby blijven voor een eventueel telefoontje voor de persoonlijke taxi. Jordi had een projectweek met een vertoning deze namiddag. Deze keer er naartoe dus. Dat wil zeggen dat ik alles op een voormiddag moest hebben geklaard. Daarom een extra rustdag ingepland. Volgende week heb ik een week verlof. Dan kan ik een keertje extra trainen. Zo wordt dit dan een beetje gecompenseerd. Ik hoop dat dit meevalt, want na nieuwjaar zou ik regelmatig een extra training willen inplannen zodat de zomer goed wordt voorbereid.
Dinsdag naar de piste getrokken voor de clubtraining. Ik was benieuwd hoe deze er bij zou liggen. Toen ik de parking op reed, zag ik precies een witte schijn in de bocht. Dat zag er niet zo goed uit. En inderdaad, de piste lag er voor ongeveer de helft bevroren bij; van halfweg de eerste bocht tot en met het begin van de tweede bocht. Hierdoor werd de training aangepast. Na het opwarmingstoertje werd er beslist om enkel het ijsvrije gedeelte van de piste te gebruiken. Dit was zo'n 250m. Gedurende een half uur moesten we telkens die 250m goed doortrekken (eventueel een sprintje) om daarna dan rustig joggend terug te keren. Kwestie van geen kwetsuren op te lopen. Ik vond dit een wijs besluit. Vorige winter heb ik mij door de hobbelige ijslaag op de tartan gekwetst, waardoor ik mijn eerste veldloop (van de club) moest missen. In totaal ben ik toen twee maanden buiten strijd geweest. Maar ja, men zegt dat men leert met vallen en opstaan. Deze training werd vlotjes afgewerkt. We waren in het begin maar met drie en 5 minuten later kwam er een dame ons vervoegen. Nu, met vier heb je genoeg plaats om elkaar niet in de weg te lopen, dat maakt het lopen weer wat gemakkelijker. Hoewel dit telkens korte afstanden zijn, is dit toch zeer vermoeiend. Je conditie wordt er wel goed door onderhouden. Van tijd tot tijd doe ik zo'n training wel graag. Alles lekker los lopen en verder aan niks anders denken : erg ontspannend. In totaal hebben we 18 keer heen en weer gelopen. Toch weer een mooie afstand getraind. De douche deed des te meer deugd.
Maandag weer op pad, dit keer voor een tocht van 45 minuten. Hoewel de regen praktisch al de sneeuw en ijzel heeft doen verdwijnen, was het op enkele plaatsen toch nog oppassen voor uitschuivers. Er zijn altijd plekken waar bijna niemand komt. Op een paar plaatsen waren zelfs de plassen bevroren wat het extra gevaarlijk maakte. Een uitschuiver is wel het laatste wat je wil meemaken, zeker wanneer je nog een eindje van huis bent. Verder verliep alles vlot. Ik voelde wel dat het een beetje sneller ging dan vorige vrijdag. De vrije wegen zullen daar wel voor iets tussen zitten. Er werd echter niet geforceerd, enkel proberen het tempo aan te houden. Ik heb geen enkele keer op mijn horloge gekeken. Het was gewoon te heerlijk om te lopen. Het maakte niet uit hoe ver ik zou geraken. Alleen het lopen was voor mij van tel. Met een tevreden gevoel onder de douche gestapt. Nu maar hopen dat de atletiekpiste er goed bij ligt. Ik zou tijdens de intervaltraining één sessie willen doortrekken om zo mijn tijd op de 2000m scherper te stellen. Normaal moet dit lukken. Maar wanneer de piste er bevroren bij ligt, ga ik gewoon rustig mijn afstanden lopen. De benen worden dan gespaard.
9 km - 0:45:00 - 12 km/u - 05:00 /km - HS na : 116 bpm
Deze morgen was ik nog aan het twijfelen of ik deze week nog een training zou afleggen. Nadat ik de meisjes naar school gebracht had, besloot ik om er toch aan te beginnen. De fietspaden lagen er goed bij, dus dat zou geen probleem zijn. De strooidiensten van de gemeente Borsbeek hebben goed werk geleverd. Alle fietspaden waren ijsvrij. Eigenlijk waren deze al heel de tijd goed begaanbaar. Men rijdt er van in het begin met een kleine tractor over zodat deze in een mum van tijd sneeuwvrij zijn. Normaal werd het een duurloop van 45 minuten. Ik besloot om het anders aan te pakken. Ik zou een rustige duurloop op een vastgelegd parcours lopen en zou wel zien hoe lang ik er over zou doen. Ik veronderstelde dat dit niet veel verschil zou maken. Ik heb iets minder lang gelopen. Dat bewijst dat ik mijn omgeving goed kan inschatten. Het werd een weerzien met een parcours van lang geleden, namelijk deze van helemaal in het begin toen ik het vervolg van mijn start to run-schema aanvatte om 60 minuten te kunnen lopen (waar is de tijd). Het is een omloop waar je voor bijna de helft verkeersvrij loopt tot autoluw. Er waren maar een paar stukken waar ik oplettend moest zijn. Als er weinig beweging is, smelt de sneeuw moeilijker. Het voordeel is dan weer dat je op een zachte ondergrond loopt. Het was wel een beetje mistig. Maar ik ben wel op het juiste moment vertrokken, want wanneer ik nadien ging winkelen was de zichtbaarheid al een heel stuk minder. Al bij al ben ik tevreden dat ik mijn schoenen toch nog heb aangetrokken. Hup naar de volgende week.
8,3 km - 0:42:38 - 11,68 km/u - 05:08 /km - HS na : 114 bpm
Maandag een nieuwe week. Aangezien het maar een duurloop van 30 minuten was, ben ik naar de atletiekpiste getrokken. Ook omdat ik een beetje een trekkend gevoel had in mijn linkerbeen. Ik denk dat dit een gevolg is van geen goede stretchbeurt te hebben gedaan vorige vrijdag. Na de training moest ik dringend ergens naar toe zodat mijn stretching er van tussen viel. Wat zegt men weer over dat half werk? Daarom besloot ik om er een rustige duurloop van te maken. Na een paar kilometer was dat trekkend gevoel bijna helemaal verdwenen. Doordat ik niets forceerde, heb ik daarna geen last meer gehad. Ook de rest van de dag geen problemen ondervonden. Volgende keer zal ik toch mijn strekoefeningen helemaal uitdoen zoals het hoort. Het was er goed koud, maar ik vond het heerlijk. Dit zijn mijn temperaturen. Een muts heb ik niet nodig, maar ik was toch blij dat ik handschoenen had aangetrokken. Mijn vingers trekken anders te veel wit weg en duurt het lang vooraleer ze weer kleur hebben. Nu maar hopen dat er niet al te veel sneeuw gaat vallen. De vrieskou deert me niet. Ik moet er alleen niet aan denken dat de gevallen sneeuw gaat bevriezen. Vorige winter heb ik daardoor mijn beenblessure opgelopen. Door te proberen mijn snelheid aan te houden, heb ik zo mijn been geforceerd en zat ik met een ontsteking. Resultaat was bijna drie maanden buiten strijd waardoor ik mijn eerste veldloop miste. Dit jaar ben ik al een beetje slimmer geworden . Dit keer loop ik de veldloop van de club in februari mee. Dat is beloofd.
5,9 km - 0:30:00 - 11,80 km/u - 5:05 /km - HS na : 108 bpm
Donderdag ben ik uiteindelijk niet vroeger uit mijn bed geraakt. Ik was wel op tijd wakker, maar had geen zin om er uit te komen. Het moet maar niet zo goed zijn onder de lakens. Dan maar gewacht op vrijdag. Vrijdag stond er een lange duurloop van 15 km op het programma. het was weer een tijdje geleden dat ik die afstand moest lopen. Nu was ik toch benieuwd hoever ik op langere afstanden gevorderd was. En dat is reuze meegevallen. Ondanks de koude en de bevroren autoruiten 's morgens was het twee uur later ideaal om te trainen. Het zonnetje kwam er door, nauwelijks wind en een aangename temperatuur. Wat moet een mens nog meer hebben? Ik had op voorhand mijn "5 kilometerpunten" gecontroleerd. Ik wilde nagaan of ik per 5km constante tijden zou neerzetten. Zo moest ik ook maar twee keer een tussentijd in de gaten houden, wat minder werk geeft en waardoor je je beter op het lopen zelf kunt concentreren. De kleine wegen achterin waren goed beloopbaar. Af en toe kon je wel merken dat de landbouwers hun mest (van de koeien welteverstaan ) hadden vervoerd. Ik heb toch een paar keer zigzag over de weg moeten lopen, kwestie van geen vuile zolen te krijgen. Ongeveer halverwege moest ik een smal, zanderig fietspaadje door met regelmatig een plas in het spoor. Hierdoor heb ik nog een paar keer moeten springen als het ware. Wat je toch allemaal moet doen voor je conditie. Toen ik elk 5km-punt passeerde, wist ik dat het goed zat. Zodanig goed zelfs dat iedere blok van 5km telkens iets sneller was. Alleen tijdens het derde deel was ik me daar echt van bewust. Dit gedeelte was flink wat sneller dan de andere twee. De eerste twee tussentijden lagen redelijk dicht bij elkaar : 25'01"55 en 24'56"31. De derde 5km-tijd bedroeg 24'17"72, wat behoorlijk sneller is. Ik voel ook dat de intervaltrainingen op dinsdagavond met de club mijn conditie al flink hebben doen toenemen. Ik merk dat ook aan mijn kilometertijden tijdens die trainingen. Ook de andere tijden van de korte afstanden worden telkens verbeterd. Niet altijd met veel verschil, maar dat moet ook niet. Zo kan ik nog verschillende keren een nieuwe tijd neerzetten, wat telkens een leuk gevoel geeft. Ik voel nu ook dat ik zeker een halve marathon in de benen heb, omdat ik tijdens de laatste training niet verzwakte. Ik zal er dan toch eens een keer aan moeten beginnen. Alleen moet het nog uitkomen. De rest volgt vanzelf.
15 km - 1:14:15 - 12,12 km/u - 4:57 /km - HS na : 121 bpm
Maandag werd er niet getraind. Ik had heel wat werk te doen. Een training van 10 km paste niet in het dagschema. Indien ik donderdag na mijn nachtdienst op tijd uit mijn bed geraak, haal ik deze training wel in. Ik zal wel zien wat het wordt. Dan wordt het wekelijks trainingsschema voor een keer aangepast, geen probleem. Dinsdag was het weer clubavond. De weersomstandigheden waren ideaal. De opwarming was dit dan niet echt. De twee jonge marathonlopers hielden al een hoger tempo aan en aangezien zij iets eerder waren vertrokken, hielden wij met twee ons tempo gewoon aan. Mijn compagnon draaide echter halverwege reeds terug (hij had al enkele rondjes op de piste gelopen), zodat ik in mijn eentje verder moest. Ik wilde het hele traject doen, alleen of niet. Hiedoor kwam ik een tijdje later terug de piste opgedraaid. De trainer had volgens mij niet in de gaten dat niet iedereen terug was. Toen ik aankwam, zag ik de anderen vertrekken voor hun eerste sessie van 1200m. In totaal moesten er een vijftal worden afgewerkt. De marathonlopers zaten in hun rustweek en moesten enkel twee keer 1600m afleggen. Ik liet het niet aan mijn hart komen en vertrok in mijn eentje. Ik hield zelf mijn tijd bij, maar besloot om het iets rustiger aan te doen, aangezien ik geen rustpauze had kunnen nemen. Ik zou tijdens de volgende sessies proberen door te trekken. Dat gebeurde tijdens de derde run. Ik had niet alles gegeven, maar ben tijdens de laatste ronde toch een beetje blijven doorgaan doordat ik iemand probeerde bij te benen. Dat lukte vrij aardig, zodat ik weeral drie seconden van mijn persoonlijke tijd afdeed : 4'53 tegenover 4'56. Met het gevoel van nog sneller te kunnen, gaf me dat een geweldig gevoel. En dat gevoel was niet ongegrond. De vierde run was een achtervolging. Er werd geen tijd gecontroleerd, maar zoals iedereen klokte ik ook zelf mijn tijd. Toen ik aankwam, stond er 4'38 op mijn chrono. Deze telde nu niet, maar dat is toch een richtlijn naar waar ik nog kan gaan. De laatste sessie was een aflossing. We werden in drie groepjes van twee ingedeeld. Ik begon met een spurt van 200m. Daarna volgden er twee keer 400m om na de laatste aflossing met een 200m af te sluiten. Dat was pas slopend werk. We waren blij dat we aan het uitlopen konden beginnen. De douche achteraf was des te meer genieten geblazen.
Vrijdag was een training met wisselende weersomstandigheden. Toen ik er aan begon, was het lichtjes aan het regenen. Het was niet van die aard om terug naar binnen te gaan. Er stond een lichte wind die in het begin wat in het nadeel blies en het was net goed van temperatuur. Dus werd het een training van 10 km. Het voordeel van die regenbui is natuurlijk dat er meer zuurstof in de lucht hangt, waardoor je beter kunt ademen. Veel beter dan afgelopen donderdagavond met al die mist. Na 2 km was er van de regen geen sprake meer. Het was heerlijk lopen. Deze keer heb ik mijn tussentijden wel op een behoorlijke manier kunnen afklokken. En ik moet zeggen, er waren buiten een paar uitschieters van boven de 5 min/km redelijk wat constante tussentijden. Deze zaten bijna allemaal rond de 4'50''/km met een snelste kilometer (km 6) van 4'40"/km. Ik heb hier inderdaad een beetje doorgetrokken omdat de vijfde kilometertijd de traagste was (5'20''). Mede door de wind in de rug was deze snelle kilometertijd te verklaren. Verder was het op een zo constant mogelijk tempo het einde te halen. Bij het ingaan van de laatste kilometer begon het weer te regenen. Als je nat start, moet je ook nat kunnen eindigen .
10 km - 0:49:30 - 12,12 km/u - 04:57 /km - HS na : 123 bpm
Dinsdag voor de afwisseling eens een training in de mist gedaan. Er waren geen gorilla's te bespeuren, alleen maar lopers. Misschien dachten de mensen in het park wel dat men er hoorde aankomen. Normaal gezien werd het 5 x 1000 tempoloop. Maar door de mist maakte de trainer er een duurloop van. Me mochten in deze weersomstandigheden niet voluit gaan. Dat is inderdaad slecht voor de luchtwegen. Er werden geen tijden genoteerd. In plaats daarvan werd wel de recuperatiejogging ingekort naar 200m zodat je bijna constant aan het lopen was. Eigenlijk was dit een leuke variatie.We hebben een mooi, rustig tempo aangehouden. Helemaal rustig was dit niet. Ik heb zonder te forceren steeds kilometertijden rond de 4'30" gelopen. Na de vijfde keer niet echt problemen gekend. Je voelt wel dat je getraind hebt, maar je zat niet kapot. In deze omstandigheden toch goed getraind, maar volgende week mag het voor mij toch open weer zijn, desnoods mag het zelfs regenen.
Maandag stond er een training van 10 km op het programma. Wegens de wateroverlast van afgelopen weekend heb ik het park maar links laten liggen. De veldloop is pas in februari. Als het even kan, loop ik toch liever op het droge. Tijdens het lopen zag ik dat dit de goede keuze was. De sloten waren goed gevuld en de velden lagen er zeer drassig bij. Dat had een zware parkloop geweest. Nu werd het dus een 10 km op de weg. De omstandigheden voor deze training waren zowat ideaal, alleen een beetje te warm. Maar ja, dat heb je met mensen die snel beginnen te zweten. Deze keer kon ik het parcours lopen op basis van een chrono. Ik heb deze omloop al verschillende keren gedaan zodat ik deze ken als mijn broekzak. Ik wilde ook controleren of mijn kilometertijden dicht bijeen zouden liggen, kwestie van zo'n constant mogelijk tempo vast te houden. Dit is maar gedeeltelijk gelukt. Doordat ik dit parcours zo goed ken, begon ik een beetje rond te kijken. Gevolg : op kilometerpunt 2 te laat geklokt. Ook wist ik kilometerpunt 5 niet zo goed meer liggen, dus heb ik maar geklokt naar de tijd die toen op de chronometer stond. Het geeft toch een redelijk beeld, ook al is het niet helemaal correct. Bij kilometer 9 duwde ik op het verkeerde knopje , namelijk deze voor de tijd te stoppen. Het duurde toch een paar seconden vooraleer ik deze terug in gang zette. Gelukkig bleef de totale tijd vermeld staan zodat ik toch een idee heb betreffende de conditie en wat ik ongeveer waard ben op de 10 km. Hoewel de tussentijden niet helemaal juist zijn, weet ik toch dat ik verschillende malen onder de 5 min/km heb gelopen. Ik denk dat ik maar drie keer boven de 5 min/km zat. De laatste twee kilometer liep de tijd gewoon door. Daar zal ik nog een beetje op moeten oefenen. Maar voor de rest ben ik zeer tevreden over de training.
10 km - 0:49:06 - 12,22 km/u - 04:54 /km - HS na : 125 bpm
Dinsdagavond weer naar de piste vertrokken. De regen die volop uit de lucht kwam gevallen, maakte me niet bang. Ik had al in ergere omstandigheden getraind. Eenmaal aangekomen heb ik me vlug omgekleed. Er stonden al enkelen te wachten, de ene al wat meer enthousiast dan de andere. Er zijn ondertussen weeral een paar jongeren komen aansluiten. Ik denk dat de jongeren nu stilletjes aan de bovenhand krijgen. Maar deze nieuwelingen kiezen voor de marathon, zodat zij een ander schema krijgen. De marathonlopers moesten 7 x 1000 afwerken. Na de opwarming in het park (het parcours was iets veranderd wegens de duisternis) konden we beginnen. In principe stond er 6 x 800 op het programma. Maar er kwam zo veel water uit de hemel, met daarbij een stevige wind, dat de coach al een beetje aan het verkleumen was. Je zou er nog medelijden mee krijgen. Je moet het toch maar doen zo iedere keer in weer en wind iedereen in de gaten houden en de tijden controleren. De mens is toch ook al met pensioen. Het geeft ons in ieder geval de stimulans om door te gaan. Dus werd er door de coach beslist om er 3 x 800 van te maken op voorwaarde dat we er flink in zouden vliegen. En dat deden we dus. De eerste 800m gingen we al snel van start. Ik kwam na de eerste 400m door in 1'21", veel te snel dachten we met twee. Tijdens de tweede ronde verachterde mijn metgezel langzaam aan en ook ik kreeg een lichte terugval. Maar deze was gering zodat ik ook op deze afstand mijn pr kon scherper stellen met maar liefst 20 seconden (gelopen op 7/09) : 2'54". De tweede sessie ging heel wat minder snel. Ik kwam door in 1'35". Toen besloot ik om mijn tempo gewoon aan te houden en de laatste sessie nog eens door te trekken : eindtijd 3'22". De derde sessie ben ik dan weer iets sneller vertrokken. Niet zo snel als de eerste sessie, maar toch om te proberen om weer onder de 3 minuten te duiken. Tussentijd : 1'28". Ik kon dit tempo blijven aanhouden met een mooie tijd van 2'56" als resultaat; twee contstante rondetijden gelopen dus. Dik tevreden van de training. Jammer dat het toen afgelopen was, maar je moet soms ook aan je coach denken, nietwaar?
Maandag terug de schoentjes aangetrokken en de deur achte me dicht getrokken om het winterschema te beginnen. Eigenlijk was dit vorige week begonnen, maar een deugdoende wandelvakantie stak er een stokje voor. Ik heb al gemerkt dat de afstanden en tijdsduren korter zijn dan het vorige schema. Zo kan ik rustig de winter doorkomen en hopelijk geen blessures oplopen. De vingers worden gerkruist. Het is een aangenaam weerzien geworden met een omloop die ik al een hele tijd niet meer had gelopen. Toch herkende ik nog alle kilometerpunten. Zo had ik al snel in de gaten dat ik een tikkeltje te snel aan het lopen was. Ik kan het precies niet laten. Nu was dit niet echt een probleem omdat ik maar een training van 30 minuten moest afwerken. Het ging inderdaad heel goed op alle gebied. Die week rust heeft er trouwens voor gezorgd dat mijn voet weer helemaal in orde is. Zo kunnen we met een gerust gevoel de winter tegemoet gaan.
6,2 km - 0:30:00 - 12,40 km/u - 04:50 /km - HS na : 112 bpm
Vandaag werd er niet getraind. Ik was aangeduid als Chinese vrijwilliger. De schilder is deze week bezig geweest. Het plafond van de living moest een beurt krijgen. Aangezien deze redelijk van afmeting is, had ik er niet veel zin in. Ik had die al eens een keer gedaan en weet hoe lang dit duurde. Die mannen doen dit in minder dan de helft van de tijd. Ieder zijn job zeker? Vandaag was het de laatste dag voor hen, maar voor mij moest het dan nog beginnen. Sandra moest werken zodat ik voor het opruimen en voor de kuis instond. Nu is dat geen probleem, maar de training moest daarvoor wel wijken. Zo begint mijn looploze week iets eerder. Geen erg, na de vakantie vliegen we er gewoon terug in. Tot dan.
Dinsdag met een klein hartje naar de clubtraining gegaan. Ik was toch benieuwd of mijn voet dit ging verteren. Ik had besloten om niet te forceren, dus het zou wel loslopen. Het is gelukkig goed meegevallen. Voor alle zekerheid liet ik de anderen zonder mij opwarmen in het park. Ik bleef op de piste. Aangezien er een paar laatkomers waren, liep ik niet alleen met het nodige getater er bij. Het schema luidde voor de avond 5 x 1200m. De eerste sessie ging ik rustig van start. We bleven met vier bijeen aan de staart. Voor de trainer ging het precies wat traag en vroeg of hij een boek kaarten moest geven voor onderweg. Ik kwam door in 5'20''. Ik vond dit best ok, daar ik geen last kreeg van de voet. Het lopen ging prima. De verdere sessies werden in ongeveer dezelfde tijd afgelegd, wat toch aangeeft dat er constant werd gelopen. Ik had één uitschieter : 4'56'' waarmee ik mijn pr evenaarde. Verder liep ik tussen de 5'10'' en 5'20''. Prima training. Hopelijk krijg ik de volgende dagen geen last. Volgende week zal er weer niet veel gelopen worden. We zitten voor vijf dagen in de Limburg. Daar zal voornamelijk gewandeld en gezwommen worden, wat ook leuk is. We zijn ieder geval op de goede weg.
) geleden dat ik nog op een band heb gelopen. De kilometers tellen niet voor mij. Ik vind ook dat getelde kilometers echt gelopen kilometers moeten zijn. Maar het is een goed alternatief in deze barre ijstijden en de sfeer is meestal goed met enkelen samen.
Het was er goed koud, maar ik vond het heerlijk. Dit zijn mijn temperaturen. Een muts heb ik niet nodig, maar ik was toch blij dat ik handschoenen had aangetrokken. Mijn vingers trekken anders te veel wit weg en duurt het lang vooraleer ze weer kleur hebben.
. Dit keer loop ik de veldloop van de club in februari mee. Dat is beloofd.
