Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
07-12-2012
Trainen en bakken
Deze week heb ik uiteindelijk twee keer getraind, op maandag en dinsdag. Donderdag was er eentje gepland, maar de schoolbus van Jordi stak daar een stokje voor. Omdat deze te laat arriveerde, lag ik dus ook later in mijn bed (na 8u30). Als je dan normaal gezien wat vroege wilt opstaan, is het snel beslist om die training te laten schieten. Vandaag was het te slecht weer om te starten. De combinatie sneeuwval - gladde fietspaden en minder zichtbaarheid is niet ideaal te noemen. Daarom heb ik van de gelegenheid gebruik om in de keuken wat te doen. De broodpudding en vooral de chocolademuffins zullen in de smaak vallen. Daar ben ik zeker van.
Dinsdag was het clubtraining. Hoewel we bij een nieuwe club gesetteld zijn (Beerschot), trainen we toch weer op de atletiekpiste in Deurne. De andere piste was alleen verlicht dankzij de lichten van de aanpalende voetbalvelden, zodat je aan één zijde in de donker liep. Het was te doen, maar nu loopt het toch prettiger. De nieuwe uren zijn voor mij ook een meevaller. Om 19u30 starten is een stuk beter dan 18u. Zo kan je nog rustig eten 's avonds en kan alles rustig worden opgeruimd vooraleer je vertrekt. De training op zich was ook een meevaller. Dit keer stond er 2 x 2000m op het programma. Dit was weer een tijdje geleden en ik was benieuwd hoe ver ik stond. Ik had me voorbereid op een tijd van 8'25". Ik wist op dat moment mijn besttijd niet. Na een korte opwarming begonnen we er aan. Al van bij het begin voelde ik dat het wel goed zat. Ik zat onmiddellijk in het goede ritme. Ik startte niet te snel om zo mijn medemaat mooi te laten volgen. Toen bleek dat ik na de eerste ronde 2 seconden onder mijn streeftijd zat, versnelde ik met het gevolg dat ik de rest alleen moest afwerken. Ik bleef elke ronde twee seconden onder het streefdoel met 8'22" als resultaat. Bleek dat ik mijn besttijd met twee seconden had verbeterd. Na een paar ronden gejogd, begonnen we aan de tweede sessie. Ik besloot om deze keer iets sneller te vertrekken. Dit ging enorm goed. Zonder echt te forceren, maar wel diep genoeg te gaan voor een goede doorgedreven training te hebben, klokte ik af in 8'04". Ik wist niet wat ik hoorde, een verbetering van maar liefst 18 seconden. Dit geeft dan weer de drang om onder die voor mij magische grens van 8'00" te gaan. Dat gaat me vast nog wel lukken.
Maandag dan toch weer de loopschoenen aangetrokken. Ondanks de sneeuwvlokken die naar beneden kwamen, besloot ik om toch mijn training af te werken. Het zou een rustige duurloop worden, het aantal kilometers zou ter plaatse beslist worden. Ik vond dat ik dringend mijn weekgemiddelde omhoog moest krikken, want 1x/week is niet om over naar huis te schrijven. Eerst was er een training van 12 kilometer gepland, maar omdat het op bepaalde stukken goed uitkijken was en het er nogal drassig bij lag, werden er drie ronden afgewerkt met een totaal van 9 kilometer. Buiten de sneeuwval die na verloop van tijd gewoon overging naar regen, was het toch een aangename temperatuur om te lopen. Nat word je altijd; ofwel van de regen ofwel van het zweet. Nadien met een tevreden gevoel naar huis gereden. Hopelijk kan ik mijn gepland aantal trainingen afwerken zodat ik het jaar nog goed kan afsluiten.
9 km - 47'17" - 11,42 km/u - 5'15"/km - HS na : 118 bpm
Na een weekje wandelen in het verre Limburg, ben ik na een lichte aarzeling weer beginnen trainen. Het zal weer even puzzelen worden. Er komen weer schilderwerken aan. Maar deze keer zal dit goed worden gepland, zodat er een evenwicht zal zijn. De week na het verlof heb ik maar 1 keer de schoenen kunnen aantrekken. Deze week is het al beter verlopen. Zowel maandag als dinsdag is het me gelukt om te kunnen trainen. Maandag was het zelfs een leuke en goede training. Ik had een duurloop van 10 km gepland. Dit had ik zonder forceren afgewerkt in 49'39". Het had naar mijn gevoel gerust nog verder gekund. Dinsdag stond er 3 x 1500m op het programma. Dat was andere kost. Tegenwoordig loop ik alleen tijdens de intervals. De snelle mannen zijn gewoonlijk na een halve ronde niet meer bij te houden en de rest loopt ongeveer 100 meter achter mij. Dan wordt het natuurlijk een stuk lastiger, maar men zegt dat je daar sterk van wordt. Ik zal dat dan maar geloven, zeker. Hoewel ik blij was dat de training voorbij was, ben ik toch met een tevreden gevoel ondr de douche gestapt. Alles rond de 6 minuten gelopen, in mijn eentje. De eerste sessie ging in 6'04". Daarna klokte ik af in 6'00" om af te sluiten in 5'55". Telkens ongeveer 5 seconden sneller gelopen. Al bij al niet slecht, al zeg ik het zelf. Normaal wordt er donderdag eerst een rustige duurloop van ongeveer 6 km gelopen, kwestie van de spieren was los te gooien, alvorens met het schilderen te beginnen. Op vrijdag wordt het dan een rustige duurloop van ofwel 10 km ofwel ga ik een uurtje lopen. Dat zie ik op dat moment dan wel.
Het is weer zo ver. De vakantie staat weer voor de deur. Daarom dat er vandaag niet meer is gelopen. Er moest nog van alles worden gedaan. Vorige vrijdag heb ik nog een rustige duurloop van 10 km afgewerkt. Het wordt bijna een gewoonte om een toer van 10 km te lopen, vooral wanneer het schema minder dan een uur aangeeft. Dit komt vooral omdat ik te veel heb stil gelegen. Om dan mijn kilometers in de benen te hebben, loop ik dan ofwel 10 km of een duurloop van 60 minuten afhankelijk van de tijd die ik heb. Zo kom ik ook aan de gewenste kilometers. Het winterschema zal ik dan weer volgen. Dinsdag stond er dan weer 5 x 1200 meter op het programma. Diegenen die zondag naar Etten-Leur gaan, mochten niet doorlopen. Aangezien ik zondag niet meega, hield ik een wat steviger tempo op na. Nadien moe maar tevreden de douche onder. Donderdag ben ik dan vroeger opgestaan en heb ik een rustige duurloop van 10 km afgewerkt. Zelfs de paar regenbuien deerden me niet. Een leuke training gelopen. Volgende week gaan wandelen in de Limburg en we kunnen er weer tegen. Tot dan.
Dinsdagavond stonden er weer in/outs op het programma. Deze keer was het 10 x 400m. Dit wil zeggen afwisselend 400m snel tempo en 400m joggend. Nu mijn conditie weer de goede kant uit gaat, vind ik dit een zeer leuke training. Maar je moet wel oppassen dat je je niet kapot loopt. De vier snelsten van de groep hebben we verstandig genoeg laten gaan. Wij zouden het wel op ons tempo volhouden. Ik heb de ganse training op kop van de tweede groep gelopen. Er moest van mij niet worden afgelost. Het voordeel van op kop te lopen, is dat je je eigen paslengte makkelijker kan behouden dan wanneer je achter iemand aan loopt. De training werd netjes afgewerkt zonder problemen. Alleen had ik nadien wat last van mijn teennagel. Die ziet namelijk donkerblauw. Maar tijdens het lopen had ik er helemaal geen last van. Gewoon even geduld hebben tot die er af is en het leed is dan weer geleden. Uit voorzorg laat ik de donderdagtraining voor wat het is en wordt de vrijdagtraining een rustige duurloop, kwestie van de teen wat te sparen. Volgende week kan ik er dan weer vol tegenaan.
Deze week is het normaal een rustige week. Maar aangezien ik al enkele weken amper heb kunnen lopen, aanzie ik deze week gewoon om verder op te bouwen. Al genoeg gerust. Maandag laste ik daarom een duurloop van 10 km in. Er stond redelijk wat wind, maar gelukkig vooral in het eerste gedeelte van het parcours. Hoewel ik de wind op de snoet had, kon ik gemakkelijk mijn tempo aanhouden. Het was ook ideaal loopweer, net niet te warm. Al na 2 km merkte ik dat ik voor lag op een tempo van 5 min. per kilometer. Deze keer wilde ik mijn tempo niet laten zakken. Ik zou wel zien waar ik zou terecht komen. Toen ik na ongeveer 6 kilometer terug naar het dorp keerde en zo de wind in de rug kreeg, wist ik dat het goed zat. Op het einde heb ik er nog een stukje bij gedaan om aan het begin van de straat te eindigen. Zo had ik nog een 400m om uit te lopen, kwestie van geen tijd te verliezen. Nadien bleek dat ik bijna 11 km heb gelopen binnen de 55 minuten, een bevestiging dat de conditie echt in stijgende lijn is.Een geslaagde training dus.
10,8 km - 53'03" - 12,21 km/u - 4'54"/km - HS na : 129 bpm
Eindelijk!! Een week nadat ik mijn nieuwe loopschoenen aanschafte, kon ik op dinsdag voor de eerste keer er mee gaan lopen. Een ganse week stond ik te popelen om die schoenen uit te proberen, maar een hele week geen tijd gehad daarvoor. Het is om de muren op te lopen. Dinsdag was het dus zo ver. En het was meteen ook een parkronde die we moesten afleggen, 4,9 km in het totaal met twee keer inhouden om de straat over te steken. Ik was benieuwd hoe dat ging aflopen. Mijn besttijd tot dan was 21'37". Ik dacht niet dat op dit moment te kunnen halen, maar onder de 22 minuten blijven moest kunnen. Vol goede moed gestart en geprobeerd de snelsten in het vizier te houden. Tot ongeveer een kilometer kon ik hen op een afstand van 10 meter houden, maar dan werd het gat steeds groter. Daar kwam dan ook nog bovenop dat de anderen een stuk achter mij bleven. Het gevolg was dat ik het ganse parcours alleen heb gelopen. Dat werd dus werken geblazen. Ik kon toch een redelijk tempo aanhouden. Alleen de laatste kilometer kreeg ik precies een dipje en voelde ik dat ik niet kon versnellen. Dan maar het zelfde tempo proberen aan te houden. Zeker de laatste 300 meter voelde ik zeer goed. Ik was kapot toen ik de eindmeet passeerde. Maar toen ik mijn tijd hoorde, was ik zeer tevreden. Ik had tot mijn grote verbazing meer dan een halve minuut van mijn tijd gedaan. Daarom dat ik op het einde niet meer kon versnellen. Mijn nieuwe besttijd is nu 21'04". Indien ik nog sterker word, ga ik beslist onder de 21 minuten. Daar ben ik nu al zeker van. Maar dat zal waarschijnlijk voor na de winter zijn. Ik denk dat het de laatste keer in het park was. Binnenkort wordt het te donker en dan is hette gevaarlijk. Maar zo heb ik genoeg tijd om dat doel te bereiken.
Vandaag een duurloop van ongeveer 12 kilometer afgewerkt. Dit was slechts de tweede training van deze week. Dinsdag moest ik met Jordi naar de zwemtraining, omdat Sandra niet op tijd thuis kon zijn. Maandag kon ik mijn sporthorloge niet vinden. Daardoor werd er dan maar een rustige duurloop van 11 km ingelast met het doel een constant tempo aan te houden zonder te forceren. Dat is in ieder geval goed gelukt.
Vandaag was het dan een duurloop van ongeveer 12 km. Ik zou wel zien hoe het zou verlopen. De eerste 6 km ging het relatief rustig. Ik passeerde dit punt in 33'30", bijna aan 11 km/u. Ik had vooral de wind in het gezicht. Ik wist dat het nadien zou keren. Daarna werd er versneld. Het liep vlot met de wind in de rug. Verder rustig afgewerkt met ook nu weer op het einde het gevoel van sneller te kunnen, hoewel het gemiddelde van de tweede helft tegen de 13 km/u lag (12,93 km/u). De conditie is dus terug op de goede weg en nog sneller dan ik had verwacht. Spijtig dat ik volgende week dinsdag niet naar de clubtraining kan voor die tempoloop van 5000m. Wegens oudercontact moeten we weer splitsen en ga ik nog eens naar de zwemtraining. Dan sparen we die tijdsverbetering maar op voor een volgende keer.
12,8 km - 1u 5' 04" - 11,80 km/u - 5'05" /km - HS na : 120 bpm
Vrijdag was een mooie afsluiter van deze loopweek. Omdat er nog redelijk veel op de dagplanning stond, besloot ik om een duurloop van 10 km te doen. Na twee rustige kilometers dreef ik het tempo een beetje op. Ik bleef dit tempo aanhouden tot aan kilometerpunt 6. De volgende kilometer ging in een hogere versnelling, kwestie van de huidige conditie te testen. Er zou nog zo'n versnelling komen voor de achtste kilometer. Zo kon ik dan mijn rustigere tempo weer aanhouden tot op het eind. De eerste snelle kilometer ging in 4'31". Daar was ik best tevreden over. De tweede versnelling ging nog iets beter, namelijk in 4'24". Daarna zakte het tempo weer een beetje tot aan het eind. Zo kon ik al een beetje uitlopen hoewel ik die laatste kilometer toch nog in 5'00" liep. Van een geslaagde afsluiter gesproken.
KM 1 : 5'36" KM 6 : 5'13" KM 2 : 5'21" KM 7 : 4'31" KM 3 : 5'13" KM 8 : 5'22" KM 4 : 5'10" KM 9 : 4'24" KM 5 : 5'13" KM 10 : 5'00"
10 km - 51'08" - 11,73 km/u - 5'06" /km - HS na : 127 bpm
De conditie begint stilletjes terug te komen. Verleden week was het nog niet al te best. Toen stond er op dinsdag 6 x 1600m op het programma. Ik heb me daar bewust niet geforceerd. Toch was ik op het einde blij dat het gedaan was. Ik probeerde wel aan te klampen bij mijn naamgenoot (normaal ben ik die altijd voor ), maar deze keer moest ik hem de laatste 100m altijd laten gaan . Niet getreurd. Deze periode dient vooral om het aantal kilometers te halen. Daarna komt de snelheid vanzelf terug. Om maandag en vrijdag werden dan de gebruikelijke duurloopjes gedaan, welke toch soepel verliepen.
Op zondag zaten we dan weer met Jordi in Eindhoven. Daar vond een zwemwedstrijd plaats in het "Pieter Van den Hoogenbandstadion". Het was een regionale wedstrijd, georganiseerd door Special Olympics Nederland. Dit is het mooiste zwemstadion dat ik al heb gezien. Jordi moest daar de 25m rugslag zwemmen en de 50m vrije slag. Op de 50m was hij vierde, maar op de rugslag behaalde hij een zilveren medaille. Die hadden we nog niet. Ze staat mooi tussen die andere twee.
Op maandag heb ik gewoon de omloop van 10 km in het park afgelegd. Ik kon gemakkelijk een constant tempo aanhouden zonder in de problemen te geraken met een relatief lage hartslag. Op dinsdag kwam dan een eerste test. Dit keer stond er 6 x 1200m op het menu. Ik was benieuwd of ik mijn compaan gemakkelijker kon bijhouden. Dat is goed gelukt. Meer zelfs, ik ben hem twee keer met een paar seconden voor gebleven. We zijn nu met zijn drieën wat betreft het niveau en dat is veel leuker. Je stuwt elkaar gewoon voort. Automatisch gaat de conditie de hoogte in. Ik voel dat het wel zal lukken tegen oktober om die 5000m aan te pakken. Nu gewoon nog even geduld hebben en dan staan we er weer.
Vandaag werd de week afgesloten met een rustige duurloop. Ik had voor mezelf een duurloop van 8 km gepland, kwestie van rustig terug op te bouwen. Van bij het begin zat ik in een goed ritme. Het zonnetje daar bovenop maakte er een aangename training van. Het deed goed om weer door de velden te lopen. Dat heb ik toch een beetje gemist. Het ging heel vlot, de enorme hoestbui op kilometerpunt 5 niet meegerekend. Nadat dat verteerd was, kon ik weer rustig mijn gang gaan. Toen ik aan het eindpunt kwam, besloot ik om een extra lus in te lassen van een 600 meter. Ik was een beetje verbaasd van mijn hartslag nadien. Deze was een stuk lager dan maandag. Mijn basisconditie is dan toch niet helemaal verloren. Volgende week begint het grotere werk. Dan is het een "60 minuten - week". Iedere training, uitgezonderd dinsdag, is een training van 60 minuten. Jammer genoeg kan ik vrijdag niet trainen. Op die dag ga ik uitzonderlijk nog eens overdag werken. Maar deze week is al met een goed gevoel afgesloten.
8,6 km - 44'36" - 11,57 km/u - 5'11" /km - HS na : 115 bpm
Deze week ben ik weer van start gegaan na een hele tijd van niets doen. In juli ben ik nog een paar keer naar de clubtraining geweest, maar augustus was helemaal looploos. De week voor het vertrek naar Italië moest er nog het een en ander geregeld worden om Jordi in zijn nieuwe school in te schrijven. Eenmaal dat achter de rug konden we met een gerust hart vertrekken. Na een zeer deugddoende vakantie met lekker Italiaans eten en zeer veel zon en hoge temperaturen (rond de 40° - daardoor geen buitenlandse trainingen gedaan ) werd de laatste week gebruikt om iedereen schoolklaar te maken. Hierdoor kwam het lopen onder het stof te liggen. Dus maandag werd er voorzichtig begonnen met een rustige duurloop (meer een jogging ) van iets meer dan 6 km om de benen weer aan het lopen te laten wennen. De volgende dag ondervond ik toch een lichte hinder (zeg : lichte stijfheid ), maar dat hield me niet tegen om op dinsdagavond naar de clubtraining te gaan. Er stond 4 x 1000m op het programma. Ik zou wel zien waar ik stond. Ik ben bewust niet helemaal voluit gegaan ( tijden variërend van 4'14" tot 4'19"), hoewel ik op het einde er een beetje door zat. Hierdoor besef ik dat er nog veel werk aan de winkel is. Maar dat vind ik geen probleem. Aangezien we voor de intervaltraining een vijf kilometer gingen inlopen, werd er die avond toch nog een afstand van 10,8 km gelopen. Hierdoor sta ik deze week aan bijna 20 kilometer. Normaal loop ik op vrijdag nog een achttal kilometer, kwestie van niet te forceren. Vanaf volgende week herneem ik dan weer mijn schema en kan ik proberen te pieken naar begin oktober om een tempotraining van 5000m af te werken. Hopelijk kan ik dan mijn tijd daarop verbeteren.
Dinsdag stond er een training op het programma die er niet al te zwaar uitziet, maar die toch regelmatig onderschat wordt. Ik heb het over de in/out-trainingen. Deze keer moesten we gedurende 45 minuten 200m traag afwisselen met 200m versnellen. Je moest wel zien dat je gedurende de ganse tijd ongeveer dezelfde versnelling aanhield. Door deze soort trainingen leer je doseren om zo je basissnelheid na verloop van tijd te verhogen. Leuke maar toch pittige training. Het laatste kwartier begin je dat zeer goed te voelen. Dan worden de trage gedeelten iets trager om meer te kunnen recupereren. Als je dan voelt dat het moeilijker wordt, is het op dat moment belangrijk om karakter te tonen en door te gaan. Daar word je sterk van. Tijdens het laatste kwartier werden dan ook nog eens onze 200m-tijden van de versnellingen gemeten. Om de twee sessies werden die dan genoteerd. Ik liep deze steeds tussen de 45 en 50 seconden met daarbij drie keer 44 seconden. In totaal heb ik 19 ronden van 400 meter afgelegd waar ik toch heel tevreden mee ben. Nu maar hopen dat het de volgende dagen niet al te warm wordt om een rustige training af te werken. Het nieuwe parcours dat ik ontdekt heb, zal het deze week in ieder geval niet worden. Dat is te veel op en af. Dit ga ik gebruiken vanaf september. Dan zijn de temperaturen geschikter om dit soort trainingen te doen, meer intervalachtig. Voor vrijdag staat al vast dat ik in het Nachtegalenpark ga lopen. Dat is een mooie omloop van 3000 meter. Aangezien ik dat 's morgens ga doen, zal het op dat ogenblik nog niet te warm zijn. Dat wordt dan een lange duurloop van 1u20 of iets van een 15 km. Dan is de week goed gevuld. Daarna zal het wat rustiger worden wat het lopen betreft. Dan staat Italië te lonken.
Maandag na de huishoudelijke taken me omgekleed voor het gebruikelijke uurtje lopen in het Rivierenhof. Hoewel de hoge temperaturen wilde ik toch mijn training doen. Het grootste deel van de training verliep in het park onder de bomen. Hoewel ik goed zweette, kon ik een soepele tred aanhouden. Enkel op het einde begon ik een beetje zware benen te krijgen. Toen ik dan de piste opdraaide, voelde ik het enorme verschil. Het was precies een bakoven waar ik in terecht kwam.Toen besloot ik om het uur niet vol te maken en gewoon te stoppen na 11 kilometer. Je kan wel blijven doorgaan, maar ik zou graag nog een paar keer deze week willen trainen en dan moet je in het begin niet te zot doen. Je wordt door de zon genadeloos afgestraft. Hoewel het toch behoorlijk warm was en ik op het einde wat zware benen had, was mijn hartslag niet echt de hoogte ingeschoten, wat er toch op wijst dat de conditie er is. Dinsdag staat er normaal gezien een in/out-training op het programma : 200m snel/traag gedurende 45 minuten. Maar aangezien de trainer afwezig zal zijn, denk ik dat er een rustige duurloop in het park zal worden voorgesteld. Kwestie van wat aan de warmte te ontsnappen. We zien wel wat het wordt.
11 km - 55'44" - 11,84 km/u - 5'04" /km - HS na : 109 bpm
Maandag nog eens een uurtje gaan lopen. Nadat het poetsen gedaan was en nadat ik had gegeten, heb ik mijn looptenue maar aangetrokken. Ik had nog even de buien afgewacht en ben dan uiteindelijk naar het park getrokken met de hoop dat er nog wat plaats was naast de plassen. Uiteindelijk is dat allemaal goed meegevallen. Toen ik startte, begon het weer lichtjes te regenen. Maar ik had daar weinig last van. In het park was ik goed beschut. Ik werd nog het meeste nat van de overhangende bladeren en van het zweten. Ik had namelijk mijn regenvestje aangedaan, wat toch tamelijk warm bleek te zijn. Het lopen ging zeer vlot. De regen zorgde voor extra zuurstof in de lucht en dat voel je toch. Hoewel ik toch weer tegen de 11,5 km/u liep, was het gevoel toch dat ik een stuk langzamer liep, bewijze mijn lagere hartslag nadien. Na de tien kilometer moest ik nog een paar rondjes op de piste afwerken, kwestie van het uur rond te krijgen. Eenmaal daar aangekomen, begon het te regenen. Het was van die fijne motregen, maar dan in grote hoeveelheden. Het stoort je niet, maar je wordt er wel kletsnat van. Dus als geschenk voor de geleverde kreeg ik nog een serieuze douche over me heen. Maar daar word je sterk van.
11,4 km - 60' - 11,40 km/u - 5'15" /km - HS na : 99 bpm
Maandag was het echt puzzelen met mijn dagschema. In het weekend had ik de maandag zorgvuldig gepland. Maar 's morgens viel mijn plan al meteen in duigen. De poetsvrouw bleek met vakantie te zijn. Heeft zij ditvergeten te melden of was ik het vergeten? Feit is dat ik er dan maar aan moest beginnen, nadat ik Jordi naar de vakantiewerking had gedaan. Volg goede moed er aan begonnen. Toen ik daar mee klaar was, had ik nog enorm veel zin om naar buiten te trekken. Normaal stond er een duurloop van 50 minuten op het programma. Ik had daar dan een duurloop van een uur van gemaakt, maar door tijdsgebrek heb ik dan maar mijn parcours van 8 kilometer afgewerkt. Ik moest immers op tijd zijn om Jordi terug af te halen. Hoewel ik in het begin de indruk had dat het net fris genoeg was om te lopen, bleek het toch warmer te zijn dan ik dacht. Ik heb het goed mogen uitzweten. Er stond ook nog een flink windje. Net niet te veel om een ontspannen loopje te doen. Als je op het einde het gevoel hebt dat je nog een stuk verder kunt, is het jammer dat je niet meer tijd hebt. Het geeft ook aan dat mijn conditie niet slecht is (voor mijn normen toch). Aangezien ik mij niet vermoeid voelde, heb ik mijn hartslag niet gemeten, maar vond ik het belangrijker om een goede stretchbeurt te doen. De benen moeten de volgende dag weer paraat kunnen staan. Hopelijk kan ik nu dinsdag weer eens richting atletiekpiste trekken. Zo'n clubtraining is een goede afwisseling hoewel ik graag alleen loop. Je hebt van af en toe toch eens iemand anders nodig om je te kunnen meten, zodat je echt weet waar je staat met de conditie. Maar de tijd zal beslissen.
Donderdag een duurloop van 60 minuten afgewerkt. Deze keer ben ik op de baan gaan lopen in plaats van in het park, kwestie van tijd te winnen. Er wordt thuis gestart en ik kom thuis aan. Dus na het stretchen kan ik meteen naar binnen en kan ik daarna sneller aan de rest beginnen. Aangezien ik al om 11u werd gewekt door het zalige geluid van een klophamer, besloot ik om al op te staan en wat vroeger te trainen. In het begin viel er een drupje regen, wat zeer welkom was. Maar na twee kilometer was het al opgehouden en voelde ik de warmte stilletjes aan terug komen. Het ging allemaal vlot tot ongeveer een kilometer voor het einde. Toen voelde ik de warmte zeer goed en begonnen de benen zwaar aan te voelen. Het zweet stroomde van het lichaam. Ik was enorm opgelucht toen het alarm van mijn timer afging. Ik heb de hitte toch een beetje onderschat. Het voelde op het laatst aan als lood. Toch tevreden dat ik heb doorgezet. Dit zal zich zeker op een later tijdstip belonen, hoop ik toch. Anders is het een zeer goede zweetkuur geweest. Ook niet slecht. Vrijdag was Jordi thuis, dus werd er gefietst. De hele toer met een kleine versnelling gereden. Zo hou je de benen ook soepel. Ik hoop toch dat ik volgende week er een derde training kan bijdoen.
11,3 km - 60' - 11,30 km/u - 5'18" /km - HS na : 142 bpm
Maandag nog eens een duurloop van 60 minuten gelopen in het park. Ik vond het een stuk warmer dan vorige week. Gelukkig was er een klein windje, hoewel dat niet echt voor verkoeling zorgde. Maar dat was dan een gelegenheid om eens goed te zweten. Gedurende de ganse loop een mooi, gelijkmatig tempo kunnen aanhouden. In het park was het nog te doen onder de bomen. Eens ik op het einde terug op de piste verscheen, voelde je toch het verschil. Het werd een heel stuk warmer. Toch heb ik nog een viertal ronden kunnen afwerken. Deze keer iets verder gelopen dan vorige keer. Dus de week is weer goed ingezet. Nu maar hopen dat het deze week wel lukt om enkele keren meer te trainen.
11,9 km - 60' - 11,90 km/u - 5'02" /km - HS na : 129 bpm
Maandag eindelijk weer een training kunnen afwerken. De vorige weken was er te weinig tijd om de loopschoenen aan te trekken. Nu de kans zich voordeed, moest ik er van profiteren. Het werd een duurloop van 1 uur. Het is een leuke training geworden in het Rivierenhof, maar wel één met een paar hindernissen. Toen ik na ongeveer 500 meter het eerste stukje bos indraaide, botste ik bijna op twee dames met buggy's en twee honden. Ik schrok me rot en moest voor de eerste keer inhouden. Al snel had ik mijn vertrouwd tempo weer vast. Na 1300 meter was het weer prijs. Men stond de ganzen te voederen met als gevolg dat deze de ganse breedte van de weg in beslag namen. En ganzen gaan niet zomaar uit de weg, heb ik gemerkt. Voorzichtig er tussen door glippen was dus de boodschap. Nadien rustig het bos in gelopen. Ik ben toch nog heel wat joggers tegengekomen. Op maandagmorgen wordt er heel wat af gelopen in het park. Aan kilometer zes moest ik zien dat ik geen spelende kinderen omver liep. Die hadden alleen maar oog voor de bal. Zo iemand van bijna vijftig is niet interessant genoeg om in de gaten te houden . Nadat die hindernis was genomen, dacht ik de rest van de training rustig te kunnen doorlopen. Dat was buiten de waard gerekend. Een jondegame hield mij staande. Ze was haar tweelingzus kwijt geraakt en vroeg me of ze haar mocht opbellen met mijn gsm. Omdat ik een goed karakter heb en zeer behulpzaam ben , belde ze even naar haar zus, maar pech voor haar was het voicemail. Later zag ik ze dan toch samen lopen, gevonden dus. De rest van de training heb ik zonder onderbrekingen kunnen afwerken. Aangezien het uur nog niet om was, heb ik nog een viertal rondjes op de atletiekpiste afgewerkt. Dat brengt dus de totale loopafstand op 11800 meter. Niet slecht na iets meer dan een week te hebben stil gelegen.
11,8 km - 60' - 11,80 km/u - 05'05"/km - HS na : 120 bpm
Maandag een duurloop van 45 minuten afgewerkt. De rugproblemen zijn weer helemaal achter de rug. Ik wilde mijn training op de atletiekpiste doen, maar daar aangekomen merkte ik dat er enkele bussen met schoolkinderen waren aangekomen voor hun sportdag. Dat was te druk voor mij. Daarom terug naar huis gereden en mijn omloop van 8 kilometer dan maar gelopen. Dit zijn vooral rustige wegen waar nauwelijks een auto passeert; enkel twee keer een drukke weg oversteken. Maar via de middenberm is dat geebn probleem. Ik kon vlot mijn tempo aanhouden. Ik had wel de indruk dat het een beetje benauwd was om te lopen, hoewel er toch een flinke wind stond. Mijn gevoel was juist, daar ik in de late namiddag naar binnen moest vluchten voor een serieus onweer met flink wat regen. Het onkruid in de voortuin mag dus nog even blijven staan. Al bij al een goed begin van de week. Dinsdag kan ik niet gaan trainen. Het is nochtans één van mijn favoriete trainingen, namelijk 2 x 3000m. Maar de plicht onder de vorm van een dienstvergadering roept. Meen kan nu eenmaal niet alles hebben wat men verlangt.
8,8 km - 45' - 11,73 km/u - 05'06" /km - HS na : 94 bpm
Maandag ben ik verplicht geweest om een training over te slaan. Ik had te veel last van mijn rug. Dus dan maar naar de huisarts gegaan. Toch nog positief nieuws gekregen. Het zou enkel de rugspieren zijn die wat overbelast waren. Het deed ook geen pijn toen hij op mijn rug drukte. Ik had vooral last bij bepaalde bewegingen. Ik denk dat het vooral komt doordat mijn bovenbenen goed stijf waren op vrijdag na de training van donderdag. Op zich is dat niet erg, want na het loslopen van vrijdag was dit al een heel stuk beter. Het komt vooral door de aangepaste houding die je dan aanneemt om zo gewoon mogelijk te stappen. Komt daarbij dat ik tijdens mijn nachtdienst veel op een bureaustoel heb moeten zitten, wat niet bevordelijk voor mijn rug was. Gewoon wat feldene innemen was de boodschap. Ik mocht zelfs rustig lopen. Dus dinsdag werd er naar de clubtraining gegaan. Er stond 4 x 1600m op het menu. Ik ging gewoon proberen of het zou lukken. Vooraleer te beginnen heb ik goed rekoefeningen gedaan en daarna een rondje op de piste gelopen. Dat viel goed mee, dus besloot ik om de training verder te doen, gewoon op eigen tempo. De eerste reeks liep ik rondjes van 1'45", iets tragen dan gewoonlijk. Dit gebeurde zonder pijnklachten. Nadien werden de rondetijden iets sneller en liep ik constant rondjes van 1'40", wat voor mij gewoon is. Aangezien ik gedurende de ganse training geen pijn had, besloot ik om de laatste reeks gewoon een goed tempo aan te houden en op het gevoel te lopen. Het ging zeer goed, want ik verbeterde mijn persoonlijke tijd met maar liefst 8 sedconden, namelijk 6'23". Na enkele stretchoefeningen en wat uitlopen lekker onder de douche en naar huis. Het lopen deed inderdaad goed aan mijn rug, want de volgende dag was deze al een heel stuk beter. Alleen nog een beetje stijfheid, maar dat gaat wel over. Nu gewoon donderdag en vrijdag de trainingen wat inkorten en rustig aan en dan zal het leed wel geleden zijn. Dan kunnen we volgende week er weer tegenaan.
Deze week twee keer gelopen, namelijk op donderdagavond en op vrijdag. Normaal had ik op dinsdagavond naar de clubtraining gegaan maar Ellen had op woensdag een grote toets op school. Dus besloot ik om op dinsdag met Jordi naar de zwemtraining mee te rijden en op donderdag met Ellen te gaan lopen. Het was voor mij tevens een grote test. er stond namelijk een tempoloop van 2 Parkronden op het programma met een totale afstand van 9800m. Ik had al 1 Parkronde gedaan, maar dit was voor mij de eerste keer. na een lichte opwarming begonnen we er aan. Ik besloot om samen met Amy te lopen. Zij is op de marathon 3u30 waard en kan dus een hele tijd een goed en gelijkmatig tempo aanhouden. Om niet te veel van haar te profiteren, hebben we bijna constant naast elkaar gelopen. Enkel waar dit niet kon, liepen we om beurt aan kop. Halfweg passeerden we in 21'48. Ik had op voorhand gerekend op 22' om zo te proberen een tijd van 45 minuten te halen. De tweede ronde was in feite dezelfde ronde, maar dan in tegengestelde richting. Zo kom je de anderen ook nog eens tegen en kun je elkaar wat aanmodigen. Af en toe had ik de indruk dat het tempo wat daalde, maar dan versnelde ik een klein beetje zodat de snelheid behouden bleef. De laatste kilometer begon ik stelselmatig het tempo te verhogen zodat ik op een bepaald moment geen voetstappen meer achter mij hoorde. Amy liep even op een tiental meter, maar door een sprintje op het einde zijn we toch samen aangekomen. Zo hebben we elkaar weer naar een mooie tijd getrokken : 44'18". Ik had zelfs het gevoel dat ik nog niet alles had gegeven. Hopelijk kan dit leiden naar 44 minuten op deze afstand. Ik zit in ieder geval goed op schema om op 10 kilometer naar de 44 minuten te lopen. Hopelijk kan ik dit nog halen.
Vrijdag heb ik van de nood een deugd gemaakt. Ik merkte dat de batterijen van mijn sporthorloge leeg zijn. Daardoor heb ik dan maar een recuperatieloop van 10 kilometer gedaan. De spieren moesten toch worden losgemaakt na de inspanning van donderdag. Al bij al een rustige afsluiter van de week.
Dit
verlengde weekend waren dan de Special Olympics. Donderdag was er de
openingsceremonie, maar onze club deed hier niet aan mee. Aangezien Jordi die
dag ook geen wedstrijd had, zijn wij die dag nog thuis gebleven.
Vrijdag liep de wekker om 5u50 af. Er werd niet getreuzeld. Na het ontbijt en
het maken van de lunchpakketjes vertrokken we richting Geel. Daar stond de
autobus te wachten. Om 7u30 vertrokken we dan naar Seraing. Ginder aangekomen
zijn we recht naar het zwembad gegaan. Hoewel Jordi pas om 13u30 zijn wedstrijd
had, zijn we toch daar gebleven om de anderen aan te moedigen. Tijd genoeg dus
om nog iets te gaan drinken en 's middag rustig te eten.
Toen het tijd werd, ben ik met Jordi en de trainer naar de kleedkamer gegaan en
hem overgedragen aan de begeleiders van de organisatie. Toen kwamen de zenuwen,
niet bij Jordi maar bij ons. Hoe zou hij het er van afbrengen? Zou hij geen
fouten maken? Het is allemaal goed meegevallen. Na het startsein sprong Jordi
gezwind het water in voor een lengte van 33 meter en na een mooi
race tikte hij als vierde aan. Dat was een goed begin. Net naast het podium,
maar dat was voor ons niet erg.
Vrijdag op hetzelfde uur opgestaan om dag twee aan te vatten. Nu moest hij twee
wedstrijden : 33 meter rugslag en 66 meter vrije slag.
Weer hetzelfde scenario wat betreft de voorbereiding. Nu was het hopen dat
Jordi op tijd zou vertrekken. Tijdens zijn eerste wedstrijd in maart bleef hij
gewoon aan de startblok hangen. Hij had niet door dat hij mocht vertrekken.
Deze keer was het geen probleem. Hij tikte als derde aan. Maar de eerste twee
waren te vroeg vertrokken. Aangezien men bij deze zwemmers geen valse start kan
doen, worden zij gewoon achteruit geschoven. Dus tot onze grote verbazing kwam
Jordi op het hoogste schavot te staan. Een gouden medaille. Wie had dat kunnen
dromen? Emoties kwamen naar boven. Aan de andere kant van het zwembad stond een
fiere papa foto's te maken van de winnaar op het podium. Dat doet een mens toch
iets.
En nog was het niet gedaan. Na de middag stond er de 66 meter vrije slag op het
programma. Deze keer weer goed weg en na een constante wedstrijd te hebben
gezwommen, behaalde Jordi zijn tweede podiumplaats. Een bronzen medaille. Onze
dag kon niet meer stuk. Nadien zijn we nog wat gaan rondwandelen. Je kan naar
de verschillende sporten gaan zien. Er waren 6 domeinen waar verschillende
sporttakken aan bod kwamen waar men met pendelbussen van het leger naar toe kon
rijden.
's Avonds zijn we dan nog naar de sluitingsceremonie gaan kijken.
Nadat een Olympisch vlammetje in een lantaarn werd gestoken om te dienen
voor volgend jaar, werd de Olympische vlam gedoofd en waren de spelen voorbij.
Met een aangenaam gevoel zijn we daarna weer naar huis gereden met een mooie
oogst.
Voortaan weten we waar naartoe met Hemelvaart. Dan worden telkens de Special
Olympics georganiseerd. In 2013 worden ze in Gent georganiseerd. De moeite om
er naar toe te gaan.
Maandag toch nog een gaatje gevonden om een duurloop te doen. Ik opteerde weer voor het parcours van 10 km in het Rivierenhof. Normaal gezien stond er 50 minuten op het programma, maar die 10 km zou dit wel benaderen. Het was prachtig loopweer en het park lag er droog bij. Ik nam een redelijk rustige start en passeerde de eerste kilometer in 5'20". Daarna gingen de kilometertijden beetje bij beetje naar beneden en kwam ik vanaf halfweg steeds ongeveer rond de 5' per kilometer uit. Op geen enkel moment werd er een forcing gevoerd en na 10 km was er nog een heleboel overschot in de benen en de longen. Bewijze daarvan mijn hartslag nadien die net boven de 100 bpm bedroeg. Tevreden naar huis dus. Verder zal het afwachten worden wanneer er deze week zal kunnen gelopen worden. De dinsdagtraining valt voor mij weg. Het Hemelvaartweekend staat volledig in het teken van de Special Olympics in Seraing. Jordi gaat er op vrijdag en op zaterdag zijn "wedstrijden" zwemmen. Dus rijd ik dinsdagavond mee naar de training om de laatste besprekingen mee te volgen. Toch benieuwd wat daar allemaal te beleven valt. Ik kijk er wel naar uit. Het fototoestel ligt al klaar. Misschien dat er donderdagvoormiddag samen met Ellen een toertje wordt gelopen. Zij begint het niet meer erg te vinden om samen te lopen. We zien wel.
10 km - 50'02" - 11,99 km/u - 5' /km - HS na : 104 bpm
Zowel op donderdag als op vrijdag heb ik kans gezien om een toertje te lopen. Het was twee keer dezelfde omloop. Op donderdag werd ik op tijd gewekt door de boormachine en een soort van zaag bij de buren. Van een automatische wekdienst gesproken. Hierdoor kon ik wat vroeger de baan op voor een duurloop van 50 minuten. Ik vond het heerlijk om te lopen. Het was toch behoorlijk warm ondanks de wind. Er werd een iets rustiger tempo aangehouden tegenover het begin van de week. Ik hou voorlopig deze methode aan : op maandag en dinsdag ligt het tempo iets hoger om dan op donderdag en vrijdag wat rustiger aan te doen. Toch werd er nog een afstand van 9,6 km afgelegd, wat een gemiddelde snelheid van meer dan 11 km/u betekende. De conditie is terug in orde. Op vrijdag is het een andere training geworden. Ellen had mijn horloge meegenomen naar school. Zij had haar loopproef voor punten. Dan heb ik maar een training afgewerkt puur op het gevoel. Dezelfde omloop als donderdag, alleen het tempo was niet van belang. Enkel op de ademhaling letten en daar je snelheid aan aanpassen. Heerlijk vind ik zo'n training. Ik noem het een gevoelstraining. Resultaat is dat ik praktisch dezelfde afstand heb gelopen, maar dan in een tragere tijd. Nadien kreeg ik een berichtje van Ellen (gsm-en op school ) dat ze goede punten had : 18/20. Zij had de 3700m afgelegd in 18'20". Helemaal niet slecht voor haar daar zij een vijftal weken niet had kunnen trainen wegens de projectwerken van de school. Hoewel ik nog altijd vind dat dit een stupide systeem van punten geven is, is het voor haar goed uitgedraaid. Zo is de week dan voor ons beiden goed geëindigd.
donderdag : 9,6 km - 50' - 11,52 km/u - 5'12" /km - HS na : 116 bpm
Dinsdag was het clubtraining. Dit keer was het voor mij een beetje speciaal. Ellen ging voor de eerste keer met onze groep meetrainen. Ik wilde bovendien haar laten zien wat haar vader nog waard was. Ik denk niet dat ik haar heb ontgoocheld. De afgelopen dagen had ik het gevoel dat ik stilaan terug naar de conditie van voor de feestdagen toegroeide door twee vlotte trainingen af te werken. Dat gevoel bleek inderdaad juist te zijn. Er stond 5 x 1000m op het programma. De eerste sessie is altijd een beetje het loopgevoel krijgen bij mij. Nu dook ik meteen onder de 4 minuten. Dit was voor mij de stimulans om te proberen steeds onder die 4 minuten te blijven. Dat is telkens gelukt. Ik ben extra tevreden omdat ik steeds alleen moest lopen omdat diegene die op mijn niveau lopen er niet waren. Toen de voorlaatste sessie was afgewerkt, kreeg ik van de trainer te horen dat ik nog maar een fractie boven mijn besttijd (3'51") zat. Dus ging ik nog eens proberen om daar onder te gaan. De tussentijden waren prima en na een laatste sprint met een geweldig gevoel de eindmeet overschreden. Ik hoorde een betere tijd : een verbetering van twee seconden. Het gevoel zat dus zeker goed. Een constante training afgewerkt zonder ferme uitschieters en telkens mijn tijd verbeterd. Je gaat voor minder met een goed gevoel naar huis. Mijn tijden waren in volgorde : 3'59" - 3'56" - 3'54" - 3'53" - 3'49".
Voor Ellen was het even wennen. Zij had zo'n schema nog niet moeten lopen. Zij ging toch proberen om steeds onder de 5 minuten te blijven. De eerste twee is dat gelukt. De volgende twee zat ze iets boven de 5 minuten. De laatste sessie heeft ze niet meegelopen. Het is niet nodig om van in het begin al te forceren. de conditie komt wel na een aantal trainingen. Gewoon even doorbijten en dan komt alles in orde. Maar ze zal nu wel door hebben dat ze nog veel boterhammekes moet eten vooraleer ze papa voorbij zal schieten.
Stlletjes aan begin ik mijn oude niveau te bereiken. Maandag begon ik aan mijn training. Het zou een rustige duurloop van 50 minuten worden. Ik ging speciaal op mijn ademhaling letten. Van zodra deze versnelde, zou ik dan mijn tempo vertragen. Puur op het gevoel lopen vind ik nog altijd reuze. Daar leer je enorm je lichaam kennen. Het zou dus een rustige duurloop worden. Het ging er naar mijn gevoel zeker rustig aan toe. Ik heb me zelfs een paar keer moeten opleggen om niet te snel te lopen, maar nadien bleek dat dit niet veel heeft geholpen. Ik zat onmiddellijk in het goede ritme, ideale loopomstandigheden. Vorgige vrijdag twijfelde ik nog of de afstand in het park wel klopte, omdat ik daar ook niet het gevoel had van te snel te lopen en ik liep daar ook minder dan 48 minuten over de 10 km. Na maandag moet ik toch denken dat deze wel juist is, maar dat mijn conditie gewoon weer aan het verbeteren is. De achterstand die ik opliep door bijna de hele maand januari stil te liggen, is zogoed als ingehaald. Nu kan ik weer verder beginnen opbouwen om naar een nieuw niveau te klimmen, rustig aan welteverstaan. Voor dinsdag hoop ik alleen maar dat Ellen op tijd thuis is van schooluitstap, want ze heeft besloten om met onze groep mee te trainen. Ik kan al bijna niet wachten om samen met haar te trainen. Ze zal haar ogen open trekken als ze de masters van Brabo aan het werk ziet . Daar ben ik zeker van.
10,3 km - 50'00" - 12,36 km/u - 4'51" /km - HS na : 134 bpm
Om de week af te sluiten nog eens een goede duurloop gelopen op vrijdag. Eigenlijk was dit de enige loopdag van de week. Normaal was er op donderdag ook een training gepland, maar kinderen kunnen jouw goed gepland schema danig in de war gooien. Net voor ik wilde vertrekken, kreeg ik een sms van Ellen dat er is van haar brug was losgekomen. Naar de orthodont gebeld en dan maar naar ginder gereden in plaats van te trainen. Op vrijdag stond er normaal een trage duurloop van 14 kilometer op het programma. Maar omdat er heel wat te doen stond, heb ik er een duurloop van 10 km van gemaakt in het Ter Rivierenhofpark. En het is me heel goed bevallen. Ik merk dat mijn conditie terug de goede kant op gaat. En de kilometertijden blijven nagenoeg constant waarover ik zeer tevreden ben. Dat betekent dat ik gedurende een hele tijd mijn tempo goed kan vasthouden. Je merkt wel dat het weer goed wordt en dat de temperatuur de hoogte in gaat. De klassen van de lagere school beginnen weer met hun boswandelingen. Je moet met momenten goed uitkijken dat je die kleine gasten niet omver loopt. De paadjes zijn niet overal even breed. Toen ik bijna aan het punt van 8 km was, moest ik even vernsellen om die gastjes voor te zijn. Daardoor was mijn kilometertijd wat scherper. Maar voor de rest goed mijn tempo kunnen houden. Enkel de eerste kilometer ben ik boven de 5 minuten gebleven, de rest rond de 4'50" en eronder. Als je dan na de training het gevoel hebt dat je nog wat over hebt, dan mag je met een tevreden gevoel naar huis gaan. Hopelijk blijft de conditie dezelfde richting uitgaan.
10 km - 47'54" - 12,53 km/u - 4'47" /km - HS na : 132 bpm
km 01 : 5'11" km 06 : 4'49" km 02 : 4'59" km 07 : 4'44" km 03 : 4'46" km 08 : 4'44" km 04 : 4'46" km 09 : 4'36" km 05 : 4'50" km 10 : 4'27"
Op maandag werd er niet getraind. Jordi had een vrije dag en dan wordt er iets anders gedaan. Op zondag echter deed zich onverwacht de gelegenheid voor om de loopschoenen aan te trekken. Ellen had al verteld dat ze binnen een paar weken "voor punten" moet lopen. Ze moet, om het maximum van de punten te halen, 3700 meter lopen in 17 minuten. Per minuut dat men trager loopt, gaan er punten af. Ik vind het idee op zich al absurd. Iemand die niet het talent heeft om te hardlopen, verliest hiermee een hoop punten. Maar voorlopig haalt protesteren niets uit. Dus werd er afgesproken om een paar trainingen in te lassen. Ik had voor haar al een omloop getekend van die afstand om haar een idee te geven hoe ver ze al stond en of er nog veel werk aan de winkel is. Aangezien zij dit 's avonds wilde doen, moest papa mee de straat op. Er werd voor een tempo gezorgd, dat we probeerden heel de tijd aan te houden. Voor mij was dit zeker een rustig tempo. Er werd nog redelijk wat gebabbeld, wat toch wijst het nog een stuk sneller kan. Dat zal ook moeten om onder die 20 minuten te geraken. Maar daar heb ik wel vertrouwen in. Het is nu kwestie van een constant tempo te kunnen blijven lopen en dan kunnen we dat nog proberen op te drijven. Onze tijd bedroeg 21'44". Dat moet en kan zeker nog een stuk naar beneden. Feit is dat ze met de club al enkele weken niet meer is gaan trainen omwille van het vele huiswerk en projecten die moesten worden voorbereid. Ik denk dat het gewoon weer even wennen is aan het lopen en dan komt die snelheid weer vanzelf. Het is alleen te hopen dat het in die korte tijd voor elkaar komt. Het was weer een hele tijd geleden dat ik met Ellen trainde. Ten eerste is het niet evident voor haar om samen met "papa" over de straat te lopen Anderzijds moet ik mij wel een stuk inhouden om haar niet achter te laten. Maar dat vind ik niet erg. Ik beschouw dit dan maar al loslopen, de benen soepel houden. Ze zal er wel aan moeten wennen, want ze heeft gevraagd of ik eens kon polsen bij de trainer of ze met onze groep mag meetrainen. Ze wil echt voor de lange afstand gaan en momenteel traint zij voor de middel - lange afstand. En dat zijn toch andere trainingsafstanden. Maar dan kan ze ook zien wat die "ouwe papa" van haar nog allemaal kan . Ik ben nu al benieuwd.
Nadat de keelperikelen achter de rug zijn, ben ik weer op weg om mijn aantal kilometers op te krikken. Misschien maar goed dat ik niet ben gestart in Antwerpen. De keelpijn was op zondag nog niet helemaal verdwenen. Het had alleen maar erger kunnen worden. In plaats daarvan heb ik the day after een snellere duurloop gepland van 60 minuten, kwestie van een parcours met wat snelheid te lopen. Het is niet hetzelfde, maar het geeft je toch het gevoel eens goed te kunnen doortrekken. Er stond veel wind, maar gelukkig was deze vooral in de eerste helft in het nadeel. Gedurende het tweede gedeelte ging het heel vlot. Zonder te forceren werd een gemiddelde van boven de 12 km/u aangehouden. Hoewel ik een beetje vreesde dat het wat frisjes zou zijn, heb ik me toch flink in het zweet gewerkt. De wind zal er voor iets tussen zitten, zeker. Op dinsdag geen clubtraining. Er werd een "alternatieve training" voorgesteld. Er is afgesproken om samen iets te eten met uiteraard een drankje erbij. Dit kan alleen maar de sfeer in de groep ten goede komen. Deze is al goed, maar zulke initiatieven helpen dit mee in de hand. Dus wordt de volgende training op donderdag gepland. De boog kan niet altijd gespannen staan.
12,3 km - 60' - 12,30 km/u - 4'52" /km - HS na : 138 bpm
Dinsdag en donderdag wordt er zeker niet gelopen. Maandagnacht begon ik keelpijn te krijgen en was het moeilijk snuiten. Op dinsdag werd dit alleen maar erger. Dus besloot ik maar om de clubtraining op dinsdagavond maar aan mij voorbij te laten gaan. Het was inmiddels beginnen te regenen en zo zou het alleen maar verergeren. De nacht daarop maar heel weinig geslapen en daarom wordt de donderdag ook maar geannuleerd. Enkel als het een stuk beter is, wordt er op vrijdag getraind op voorwaarde dat het weer nog meezit. Anders wordt er volgende maandag terug begonnen.
Maandag nog eens een keer op de piste gaan lopen. Er stond 30 minuten op het programma. Het is weer een "rustweek" met de 10 Miles en de marathon van Antwerpen in het vooruitzicht. Dit jaar gaat het aan mij voorbij. Aangezien ik niet moet inhouden, heb ik deze training voor mezelf wat zwaarder gemaakt. Ik besloot om er een soort van interval van te make : om de kilometer van snelheid wisselen. Ik schatte dat ik tussen de vijf en zes kilometer zou lopen : redelijk goed ingeschat. De eerste kilometer aan een normaal tempo gelopen, kwestie om niets te forceren. De tweede kilometer werd aaneensluitend ingezet aan een hoger tempo. Toch was dit nog een aanpassing. Dat wordt voor mij een gewoonte om de eerste kilometers wat gewoon te worden om daarna onder stoom te geraken. Zal wel met de leeftijd te maken hebben, zeker. Toen ik mijn tweede trage kilometer bezig was, kwam er een klas de baan opgewandeld. Deze moesten een proef doen voor punten. De meisjes moesten 4km en de jongens 5km afleggen in 20 minuten. Ik geloof nooit dat er iemand daarin is geslaagd. Er waren er zelfs bij die al moeite hadden met twee ronden na elkaar te lopen. Zij begonnen er aan toen ik net de meet was gepasseerd voor een trage kilometer. Ik heb niemand weten passeren. Toen ik daarna aan mijn laatste snelle kilometer begon, liet ik die jonge gasten (secundair onderwijs) zien wat een "ouwe" nog allemaal kan. Zo ben ik met een voldaan gevoel weer naar huis kunnen gaan. Toch een beetje een strever?
km 1 : 5'14" km 2 : 4'24" km 3 : 5'27 km 4 : 4'01" km 5 : 5'30 km 6 : 4'01"
Daarna nog wat uitgelopen om tenslotte naar de auto te sprinten om de regen voor te zijn.
Er is weeral een week om. Ik heb deze week afgesloten met een duurloop aan een iets trager tempo. Het tijdstip was een stuk vroeger dan de vorige dagen en dat voelde ik. Het was een pak frisser. Zodanig zelfs dat ik besloot om de lange broek aan te doen en iets met lange mouwen. De eerste twee kilometer last van koude vingers, maar daarna was dit gedaan. Deze keer stond er een duurloop van 12 kilometer op het menu. Dit is een omloop waar ik veel tussen de velden loop. Heerlijk rustig lopen dus. Toch moest ik even schrikken. Toen ik over het zebrapad liep, kon de bejaarde chauffeur blijkbaar zijn rempedaal niet snel genoeg vinden en kon hij maar op het nippertje nog remmen. Ik raakte met mijn hand zelfs de motorkap. Dan weet je wel hoe dicht dit was. Ook al heb je fluovest aan, ook al ben je oplettend, als de anderen niet opletten heb je daar natuurlijk niets aan. Maar het is gelukkig goed afgelopen. De verdere training niets speciaals meegemaakt. Deze werd vlot afgewerkt en met een goed gevoel kunnen we de rest van de vakantie tegemoet gaan. Volgende week wordt er niet gelopen. Dan zitten we in Disneyland Parijs. Daarna kunnen we er terug invliegen.
12,6 km - 1u06'09" - 11,43 km/u - 05'15" /km - HS na : 109 bpm
Ondanks de drukke bezigheden toch nog twee keer de kans gezien om te trainen tot hier toe. Maandag een duurloop van 45 minuten afgewerkt. Ik voelde onmiddellijk dat ik een stuk sneller ging dan anders. Maar omdat ik direct in een mooi ritme zat en me niets moest forceren, ben ik maar op hetzelfde tempo blijven doorgaan. Ik was benieuwd waar ik zou uitkomen. Ik nam de omloop van 8 km zodat ik veel op rustige wegen kon blijven lopen. Ik was verbaasd dat ik nog heel wat tijd over had toen ik het 8 kilometerpunt passeerde. Uiteindelijk ben ik geëindigd op 9,6 km en ik voelde me niet kapot. Dat bewees mijn hartslag ook nog nadien. Deze was iets verhoogd, maar normaal te noemen na een grotere inspanning.
Dinsdag stond de clubtraining gepland. Maar omdat Jordi op kamp is naar de zee, profiteerde Sandra er van om wat langer te blijven doorwerken. Toen dan bleek dat de auto later klaar zou zijn in de garage, besloot ik om de clubtraining te laten vallen en later op de avond in mijn eentje een duurloop te doen die qua afstand ongeveer dezelfde zou zijn. Ik had een omloop in gedachten die ongeveer 15 km is, maar ben dan toch van gedachte veranderd na de tweede kilometer. Ik wilde eens een ander traject uitproberen (zat al een hele tijd in mijn hoofd), hoewel ik de afstand niet echt wist. Maar het is voor een groot stuk autovrij. Het is zeer goed meegevallen. Het waren nu wel ideale loopomstandigheden. Aangezien de afstand hetzelfde was dan eerst voorzien, heb ik weeral een nieuwe omloop gevonden waar ik desnoods wat kan afsnijden of aanbouwen. Met een gemiddelde van bijna 12 km/u was ik zeer tevreden. Zo heb ik weer twee snelle trainingen afgewerkt, zodat de rest van de week weer rustig kan worden afgesloten. Ik ben in ieder geval blij dat de conditie weer de goede richting uitgaat en dat het vlotter loopt dan eerst vooropgesteld. Hopelijk blijft de vorm zo verder groeien.
Maandag : 9,6 km - 45'00" - 12,80 km/u - 4'41" /km - HS na : 133 bpm
Dinsdag : 15,2 km - 1u17'08" - 11,82 km/u - 5'04" /km - HS na : 116 bpm
Donderdag en vrijdag mooi mijn trainingen afgewerkt. Daarbij had ik gehoord dat de Finse piste rond Fort 2 klaar was. Dus besloot ik om op donderdag deze in mijn trainingsloop in te passen. Ik was benieuwd hoe dat zou gaan. Ik had nog nooit op zulke ondergrond gelopen. Ik moet toegeven dat het wel even aanpassen is. Het is in het begin een stuk zwaarder dan verwacht. Ik ondervond dat ik niet te snel van start mocht gaan. Met enkele hellingen er bij is het beslist een pittige training geworden. Ik heb in totaal drie ronden van 2200 meter afgelegd met daarbij de aanloop naar de piste en de terugweg naar huis toe. De derde ronde liep het vlot. Ik was genoeg aangepast en mijn tred was al wat soepeler te noemen. Je leert er wel je voeten goed op te heffen om het struikelen te voorkomen. Al bij al een positieve ervaring en ik weet nu al dat ik dit parcours meer ga gebruiken.
Vrijdag een rustige duurloop gedaan zonder op de tijd te letten. Ik was dit zo verplicht omdat de dochter mijn horloge had "geleend" voor L.O. op school. In principe was dit niet erg. Alleen heb ik daardoor wat tijd verloren door het blijven zoeken naar dat ding. Maar uiteindelijk is het een ontspannen loopje geworden. Ik ben dan nog op het juiste moment gaan trainen, want nadien werd het een flink stuk kouder met af en toe een lichte regenval. Een mens mag wat geluk hebben in het leven.
donderdag : 9,5 km - 50' - 11,40 km/u - 5'15"/km - HS na : 120 bpm
Dinsdag was het afzien geblazen. Ik wist op voorhand dat het nog een zware training zou worden : 2 x 1000m - 2 x 1200m - 3 x 800m. Kwam daar nog eens bij dat diegenen die afgelopen zondag in Lier hadden gelopen, nu alleen mochten joggen. We waren met drie die alles uit de kast mochten halen. Enkel Mimoun liep met ons mee op voorwaarde dat hij achter ons moest blijven. Het gevolg was dat ik gedurende de ganse training de kop mocht trekken. Op geen enkel moment heb ik mij uit de wind kunne zetten. Daar zal ik later waarschijnlijk de vruchten van plukken, maar nu was het in ieder geval afzien. Toch redelijk constante tijden gelopen op elke reeks. Wat me opviel is dat ik bij iedere reeks de eerste ronde telkens tussen 1'37 en 1'40" passeerde. Van gelijkmatigheid gesproken . Toen de reeksen van 800m gingen aanvatten, moest de derde naar huis. Toen bleven we met twee over. De derde reeks moest ik in mijn eentje doen met Mimoun in mijn rug. Omdat ik niet wilde afgeven, werd het op het laatst heel zwaar. De laatste twintig meter viel ik gewoon stil en liep verder op karakter. Zo moe ben in nog niet veel geweest na een training. Maar ik was zeer tevreden dat ik toch heb doorgebeten. De douche achteraf was dik verdiend.
Nog een vermeldenswaardig feit is het sterke presteren van de collega-masters op het Belgisch Kampioenschap Marathon in Lier afgelopen zondag. Op de aflossingsmarathon eindigde onze ploeg op de derde plaats in een tijd van 2u43'22". De deelnemers waren Mimoun, Herwig en Kevin.
Ook individueel waren er enkele mooie prestaties. Serge zette een tijd van 3u 07'05" neer en behaalde daarmee de 6de plaats bij de cat. +55 en een tweede plaats in het provinciaal kampioenschap. Ook Amy liep een knaltijd : 3u 29'25" (verbetering met 10 minuten) en behaalde daarmee de 3de plaats bij de seniores dames en een 2de plaats in het provinciaal kampioenschap.
Weeral een week voorbij. En deze week weer maar twee keer gelopen. Dinsdag moest ik noodgedwongen passen. Schoonmoeder ligt in het ziekenhuis na een val met een gebroken schouder als gevolg. Bezoek brengen was dus de boodschap. Op donderdag kon ik met de beste wil van de wereld niet op tijd uit mijn bed. In plaats daarvan ben ik dan maar aan de voortuin begonnen. Die heeft dringend een opknapbeurt nodig. Er is flink wat gesnoeid, inclusief een stukje duim . Op vrijdag dan maar weer naar het Rivierenhof getrokken. Er was heel wat volk aan het joggen. Dat viel enorm op. Deze keer werd het een rustige duurloop van 1O kilometer. Proberen om het tempo zo gelijkmatig mogelijk te houden. Ik ben daar aardig in geslaagd. Buiten enkele uitschieters heb ik bijna altijd dezelfde kilometertijden gelopen. Enkel de achtste kilometer is wat langer uitgevallen, maar dat kwam doordat ik wat moest omlopen. Men is namelijk rond de vijver kasseien aan het leggen en dat pad is daardoor met draad afgespannen. Daarom moest ik langs de buitenkant lopen om terug in het juiste spoor te geraken. Verder de training rustig afgewerkt en tevreden terug naar huis.
10 km - 51'13" - 11,71 km/u - 5'07" /km - HS na : 118 bpm
km 1 : 5'23" km 6 : 5'03" km 2 : 5'15" km 7 : 5'03" km 3 : 5'11" km 8 : 5'25" (omweg) km 4 : 5'11" km 9 : 4'49" km 5 : 5'09" km 10: 4'40"
De conditie is weer aan het verbeteren. Dat voel je gewoon. Nadien spreken de cijfers. Maandag weer het 10 km-parcours in het Rivierenhof gelopen. Dit is ondertussen een vaste stek geworden. Je loopt er rustig en je hebt er weinig tot geen last van de wind. Hierdoor loop je ongewild wat sneller dan gepland. Deze keer was dat niet anders. Maar het gevoel was zeer goed. Geen enkele keer in moeilijkheden geweest. Hieraan voel je dat je stilaan weer het oude niveau behaalt en dat is altijd leuk om te ondervinden. Van bij het begin goed in het ritme. De eerste kilometer passeerde ik in 5'09". Toen voelde ik al dat het goed zou gaan. Verdere kilometertijden verliepen ongeveer hetzelfde met enkele beneden de 5 minuten. Toch nog een beetje verrast op het einde bij het zien van de eindtijd. Gemiddeld zat ik zelfs onder de 4'50". Als dat geen opsteker is voor de komende maanden. Nu maar hopen dat het dinsdag even goed gaat. Dan wordt er 5 x 1600m afgewerkt. Weer zo'n kuitenbijter.
10 km - 0:47:55 - 12,52 km/u - 04:47 /km - HS na : 127 bpm
Dinsdag was het zware toebak. 8 x 1200m is geen lachertje. Het was de langste training van het zomerschema. Dit soort trainingen zijn echt om je uithouding eens goed te testen. Het werd wel verstandig aangepakt door de trainer. Niemand heeft de volledige 8 reeksen gedaan. Om de beurt waren er een paar die mochten joggen terwijl de anderen het beste van zichzelf gaven. Ik vind zulke trainingen altijd een plezier om te doen. Afzien is dan de boodschap. In totaal heb ik 6 reeksen afgewerkt. De eerste reeks eindigde in 5'06", maar de rest was telkens onder de 5 minuten met als beste reeks in 4'44". Achteraf voel je goed de spanning in de benen. Dan voel je dat je getraind hebt. Nu rest er deze week nog twee rustige trainingen. Dan is alles in evenwicht : 2 stevige en 2 rustige trainingen. Dan kan alles recuperen en zijn we weer klaar voor een volgende week.
De week is weeral goed ingezet. Nu hopen dat de rest van de week ook goed zal eindigen. Normaal gezien stond er een duurloop van 45 minuten op het programma. Aangezien ik vorige week helemaal niet heb gelopen, besloot ik om er eentje van 10 kilometer te doen. Dus op naar het Rivierenhof om dit keer te proberen zonder vergissingen het parcours af te leggen. Het is me dit keer gelukt om zonder fouten te lopen. in een mooie tijd. Het waren nu wel ideale omstandigheden. Mooi weer zonder wind, niet te warm maar toch een zonnetje dat zalig schijnt. Meer moet je niet hebben. Ondanks het tijdstip (9u) toch nog redelijk wat lopers tegengekomen. Het park is nu eenmaal populair bij joggers. Nu zeker met het aanleggen van het looptraject. Ik zat onmiddellijk in het goede ritme en dat kon ik gedurende de hele tijd makkelijk aanhouden. Nu maar hopen dat op dinsdag de conditie even goed zal zijn. Dan staat er 8 x 1200m op het menu. Dat wordt knallen. Na de ochtendtraining nog even staan napraten met een medejogger. Hij liep de 10 km in een uur. Hij vond dat niet slecht voor iemand van 72 jaar. Kun je nagaan. Ik hoop dat ik dat op die leeftijd ook nog kan.
10 km - 0:50:17 - 11,93 km/u - 05:01 /km - HS na : 124 bpm
Dinsdag naar de clubtraining geweest, ondanks wat darmperikelen. Ik zou wel zien wat het zou worden. Er stond 5 x 1200m op het menu. Ik voelde me niet echt verzwakt, maar gezien de trainingsachterstand wist ik dat de scherpe tijden van voor de feestdagen niet in de buurt zouden komen. Ik zat van in het begin goed in mijn ritme. Ik had wel snel door dat ik een paar niet kon volgen, niettegenstaande ik hen in november steeds mijn rug liet zien. Zij worden sterker en ik ben wat achteruit gegaan. Geen nood. Nu hebben we weer iets om naar toe te werken. Altijd leuk om een doel te hebben. Hoewel ik met mijn beste tijd van de avond nog 13 seconden boven de tijd van november bleef, ben ik toch tevreden van de training. Ik heb me weer goed moe kunnen maken en ik was iedere sessie telkens weer een tikkeltje sneller. Na de training nog even met de trainer gepraat over de veldloop en het gemis van mijn eindtijd. Tot mijn verassing had de trainer wel mijn tijd. Bleek dat er een persoon van de jury de tijden bleef opschrijven en dat men daarna zijn tijd kon opvragen. Alleen staat deze niet op het officiële blad omdat de volgende wedstrijd al was gestart. Ik dus nagekeken en tot mijn grote verbazing heb ik mijn tijd van vorig jaar verbeterd en bovendien heb ik mijn streefdoel behaald, namelijk onder de 30 minuten duiken. Mijn eindtijd bedroeg namelijk 29'37", een verbetering van bijna een minuut (30'30"). Hoe het gevoel toch verkeerd kan zijn. Deze week kan voor mij al niet meer stuk.
Ik ben deze week in ieder geval goed begonnen. Voor een stuk dan toch. Er stond normaal gezien een training van 60 minuten gepland. Omdat er nog redelijk wat gepland was in de namiddag, besloot ik om gewoon een training van 10 km te doen. Aangezien men in het Rivierenhof een parcours heeft uitgestippeld van exact 10 km, leek het me een goed idee om deze omloop te verkennen.Tot en met km 5 ging alles prima. Daarna moest ik even improviseren. Men is namelijk grote veranderingswerken aan het doen in het park. Hierdoor moest ik even het park uit. Geen nood. Het voetpad liep parallel met het looppad; nog op schema dus. Toen ik richting kilometerpunt 6 liep, ging er iets mis. De bordjes op die plaats waren niet te zien, dus koos ik een pad dat ik dacht dat het het juiste pad was. Niet dus. Hierdoor heb ik ongeveer een kilometer minder gelopen. Verder heb ik op andere plaatsen dan weer extra lussen gelopen om de schade enigszins te beperken. Ik houd het aantal gelopen kilometers op negen. De tijd heb ik niet meer in het oog gehouden. Ik kon redelijk gemakkelijk mijn ritme houden. Dat gaat toch al de goede richting uit. Al bij al is de training goed meegevallen. Het parcours is aangenaam om te lopen. Hoewel het na de middag was, was het zeer rustig en ontspannen lopen. De ondergrond is voor mij ideaal. Veel verhard zand, afgewisseld met een paar stroken asfalt. Deze omloop ga ik in de toekomst meer lopen. Vandaag nog iets leuk ontdekt. Toen ik deze morgen met de auto rond het Fort van Wommelgem (fortengordel rond Antwerpen) reed, zag ik dat de gemeente Wommelgem is begonnen met het aanleggen van een Finse piste. Spijtig genoeg kon ik niet lezen wanneer deze af zal zijn. Maar dat kom ik nog wel te weten. Weer iets om naar uit te kijken.
Zondag was het dus zover. De eerste keer een wedstrijd dit jaar. De eigen veldloop van de club. Hoewel ik bijna de volledige maand januari niet had kunnen trainen, was ik toch benieuwd hoe ik het er vanaf zou brengen. Er was heel wat minder volk aan de start dan vorig jaar. Vorig jaar waren er ongeveer 80 starters, dit jaar ongeveer een vijftigtal. Ik was dus zeker dat ik een beter plaats zou lopen dan vorig jaar . Ik ben tenslotte op plaats 45 geëindigd. Deze keer was ik rustiger gestart, maar nadien bleek dat ik toch nog te snel weg was. De conditie zal er voor iets tussen zitten, denk ik. Ik geraakte slecht in mijn ritme. Bovendien waren er drie zware modderstroken op het parcours. Vijf ronden wil dus zeggen vijftien modderstroken. Ik had voor de start, tijdens het inlopen, al besloten om er een goede training van te maken. Ik heb op geen enkel moment geforceerd, maar was wel goed moe na de finish. Dus toch een goede training geweest. Het spijtige van de zaak is dat ik toch nog geen vergelijking kan maken met vorig jaar. Toen ik maandag de uitslag nakeek, bleek er achter mijn naam geen tijdsnotering te staan. Zelfs de helft van de deelnemers had deze niet. Toch een minpunt van de organisatie, vind ik. Je wilt als loper toch weten of je vorderingen maakt. Nu moest ik alleen op mijn gevoel afgaan en dat is een dubbel gevoel. Enerzijds tevreden met de inspanning, maar anderzijds had ik het gevoel dat het veel moeizamer ging dan vorig jaar toen het een licht bevroren parcours was. Hoeplijk blijft dit bij dit eenmalige mankement. Het belangrijkste is dat ik ongeschonden de winter ben doorgeraakt. Het trainingsschema zal voorlopig nog op een klein vuurtje staan. Schoonmoeder is nu wel verhuisd, maar nu ben ik bezig met het appartement op te ruimen. Wat je toch niet over hebt voor je schoonmoeder. We zullen ons dan maar concentreren op het zomerschema en misschien iets plannen voor het najaar, want nu staat de conditie echt nog niet waar ik het zou willen hebben.
De conditie komt stilletjes aan terug. Ik ben nu al een paar keer hetzelfde traject aan het lopen zodat ik mooi kan vergelijken. Vorige vrijdag liep ik het parcours (8,2 km) in 43 minuten rond, wat al merkelijk beter was dan maandag daarvoor. Nu dook ik zelfs onder de 43 minuten. Ik had nochtans niet het gevoel dat ik sneller aan het lopen was. Raar hoe het gevoel soms kan bedriegen. Ondanks dat mindere gevoel bleef mijn hartslag tot laag genoeg. Kwestie is nu rustig verder werken om dan eventueel op zondag de veldloop van de club mee te doen. Het hangt er allemaal van af wanneer we terug thuis zijn van het scoutsweekend van Jordi. Indien ik meeloop, ga ik toch proberen om mijn tijd van vorig jaar (30'30") te verbeteren.
8,2 km - 0:42:42 - 11,52 km/u - 05:12 /km - HS na : 121 bpm
Normaal stond er dinsdagavond 6 x 8oom op het menu. De winterse omstandigheden beslisten er anders over. Door de aangevroren sneeuw was de piste niet beloopbaar. Je kon er alleen maar kwetsuren bekomen. Daarom werd er een duurloop rond het par Rivierenhof gelopen. Dit is een grote blok rond lopen, in totaal een vijftal kilometer. We waren slechts met drie. Maar geen nood. Met drie is het ook aangenaam lopen. Aangezien Kim de traagste is, mocht zij het tempo aangeven. Voor mij werd het dus rustig ontspannen met een babbeltje er tussendoor. Toch werd er niet echt geslenterd. Kim hield er een mooi tempo op na. In totaal werd er 5100 meter gelopen in een tijd van 28 minuten, wat een gemiddelde snelheid van 10,93 km/u geeft. Toch niet slecht voor een rustig duurloopje. Daardoor was de training een stuk vroeger afgelopen dan anders. Hopelijk blijft het niet al te lang meer vriezen. Laat de Elfstedentocht doorgaan en daarna mag het onmiddellijk gaan dooien. Het is toch aangenamer lopen als je niet voortdurend moet opletten voor gladde plekken. Voorlopig houden we dan maar op rustige trainingen. Zo klim ik stillletjes aan weer naar de conditie van voor de feestdagen en dat moet ik hebben. Misschien kan ik toch nog vlammen op de veldloop. Wie weet.
Eindelijk is de verhuis en de daarbij horende dingen achter de rug. Tijd om de draad weer op te nemen. Normaal stond er een rustige duurloop van 60 minuten op het programma. Ik heb echter besloten om deze week gewoon iedere keer de ronde van 8 kilometer te doen. Kwestie van rustig weer op te bouwen. Het is voor mij een aangename training geworden. Het terug kunnen beginnen was al een opsteker. De loopomstandigheden vielen heel goed mee, op een paar plekken na helemaal achterin op kleinere wegen tussen de velden. Maar de fietspaden waren sneeuw- en ijsvrij. In Borsbeek en Wommelgem wordt dit zeer goed onderhouden. De gemeente verdient hier zeker een pluim. Ik had voor alle zekerheid mijn benen met reflexspray bespoten om de koude wat tegen te gaan. Ook de nieuwe compressiekousen werden aangedaan. Ik had deze bij de clubtraining reeds uitgeprobeerd en ze waren me goed bevallen. In een rustig tempo de training vlot afgewerkt. Alleen de hartslag na de training was wat hoger dan anders, maar dat is normaal gezien de lange inactiviteit. Dinsdag staat er 6 x 800m op het programma. Dat zal ook weer rustiger worden afgewerkt dan anders. Het blijft rustig lopen tot de veldloop van 19/02. Dan zal de conditie bepalen of er wat geknald wordt of dat het een doorgedreven training wordt. Als we in april maar klaar zijn voor de job.
8,2 km - 0:43:43 - 11,25 km/u - 05:20 /km - HS na : 136 bpm
Dinsdagavond ben ik dan eindelijk weer van start kunnen gaan. De schilderwerken zijn achter de rug. Tijd om de conditie weer op te krikken. Het lopen zal voorlopig nog op een laag pitje staan, maar de kop is er af. Deze keer stond er een tempoloop van 3000 meter op het programma. Voor mezelf was het tegelijk een leuk begin omwille van het egale tempo dat je jezelf oplegt en een test om te zien wat er nog restte van de conditie van voor de feestdagen. Mijn doel was om zeker onder de 15 minuten te lopen, wat een gemiddelde snelheid van minstens 12 km/u betekende. Al bij al is het nog meegevallen. Ik was bewust niet te snel vertrokken. Ik liet de snellere lopers lopen en bleef bij de tragere groep gedurende de eerste kilometer. De laatste 100 meter hiervan nam ik over en kwam door in 4'43". Toen ik wat versnelde heb ik de rest van de loop op mijn eentje gelopen. Gelukkig stond er praktisch geen wind en viel er een heel klein beetje regen. De overige twee kilometer heb ik een zelfde tempo kunnen aanhouden zonder in de problemen te komen, met het gevoel van sneller te kunnen. Ik heb bewust niet sneller gelopen om de benen de kans te geven terug aan het lopen te wennen. Met een tijd van 13'42" zit ik wel een eindje onder mijn persoonlijke tijd (12'38") maar ben wel tevreden wat betreft de geleverde inspanning. De veldloop zal heel waarschijnlijk een doorgedreven training worden gezien ik voorlopig nog enkel maar 1 keer per week kan trainen. Ook wil de coach met de groep naar het Belgisch Kampioenschap gaan, maar daar pas ik voor. Die tijd is volgens mij veel te kort (25/03) en daarom focus ik mij op de maand april. Zien wat dat wordt.
Het aftellen is begonnen. De schilderwerken komen in de laatste fase. De grotere ruimten zijn bijna klaar. Na het weekend zijn het alleen nog maar kleinere oppervlakken. Dat gaat een stuk sneller. Dus is het nu aftellen naar dinsdagavond. De alternatieve weg naar Geel voor de zwemtraining van Jordi is in het geheugen geprent zodat Sandra nu alleen naar ginder kan rijden, hopelijk zonder te verdwalen (je kent dat probleem van vrouwen en de weg wel ). Dinsdagavond kan ik dan eindelijk weer gaan trainen. Voorlopig zal het bij eenmaal per week blijven tot alles achter de rug is. Maar zo komen we ook rustig in het tempo. Hierdoor zal de veldloop in februari waarschijnlijk als een doorgedreven training beschouwd worden afhankelijk van het aantal gelopen kilometers en de conditie van dat moment. Hoofddoel is om zonder kleerscheuren naar april toe te werken. Daar zou ik graag op punt zijn. Maar eerst nog wat werken en nog een beetje geduld hebben.
Het jaar is voor mij op het gebied van lopen niet al te best van start gegaan. Ik heb tot op dit moment nog geen meter gelopen. Hoe mooi je planning ook is, als er iets tussen komt dan loopt alles in het honderd. Schoonmoeder verhuist binnenkort en er is weeral iemand aangewezen om alles te schilderen. Je kan waarschijnlijk al raden wie dat is. Ik dus. Alle dagen ben ik al in de weer zodat het lopen gewoon stil ligt. Donderdag hoop ik om de eerste meters af te leggen. Dan is het een duurlooptraining op de club. Daar kan ik dan in mijn eigen rustig tempo het nieuwe jaar inzetten. Hopelijk start ik verstandig genoeg zodat ik nadien nergens last zal hebben. Volgende week is het grootste werk gedaan. Dan kan het trainingsschema misschien lichtjes aangepast worden om dan in februari weer op normaal schema te zitten. Maar zolang zal het bij 1 maal per week blijven, vrees ik. Eerst rustig januari doorkomen en dan weer stilletjes de beuk er weer in. Ik heb er eerlijk gezegd nu al zin in om dat te doen. Maar ja, geduld is een mooi, maar moeilijk iets.
), maar deze keer moest ik hem de laatste 100m altijd laten gaan
. Niet getreurd. Deze periode dient vooral om het aantal kilometers te halen. Daarna komt de snelheid vanzelf terug. Om maandag en vrijdag werden dan de gebruikelijke duurloopjes gedaan, welke toch soepel verliepen.
Hierdoor kon ik wat vroeger de baan op voor een duurloop van 50 minuten. Ik vond het heerlijk om te lopen. Het was toch behoorlijk warm ondanks de wind. Er werd een iets rustiger tempo aangehouden tegenover het begin van de week. Ik hou voorlopig deze methode aan : op maandag en dinsdag ligt het tempo iets hoger om dan op donderdag en vrijdag wat rustiger aan te doen. Toch werd er nog een afstand van 9,6 km afgelegd, wat een gemiddelde snelheid van meer dan 11 km/u betekende. De conditie is terug in orde. 
) dat ze goede punten had : 18/20. Zij had de 3700m afgelegd in 18'20". Helemaal niet slecht voor haar daar zij een vijftal weken niet had kunnen trainen wegens de projectwerken van de school. Hoewel ik nog altijd vind dat dit een stupide systeem van punten geven is, is het voor haar goed uitgedraaid. 
.
