Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
10-12-2010
Standby
Vandaag geen training. Ik had er de tijd niet voor. Er stond namelijk redelijk wat gepland. Ellen is met haar examens bezig. Aangezien ze geen zin hadden om door de regen naar school te rijden, heeft deze persoon zich opgeofferd om als taxi te dienen. Ze kon wel met de bus vertrekken, maar als ze dan vroeger zou gedaan hebben, moest ze tot na de middag wachten vooraleer er eentje terug was, zodoende moest ik standby blijven voor een eventueel telefoontje voor de persoonlijke taxi. Jordi had een projectweek met een vertoning deze namiddag. Deze keer er naartoe dus. Dat wil zeggen dat ik alles op een voormiddag moest hebben geklaard. Daarom een extra rustdag ingepland. Volgende week heb ik een week verlof. Dan kan ik een keertje extra trainen. Zo wordt dit dan een beetje gecompenseerd. Ik hoop dat dit meevalt, want na nieuwjaar zou ik regelmatig een extra training willen inplannen zodat de zomer goed wordt voorbereid.
Dinsdag naar de piste getrokken voor de clubtraining. Ik was benieuwd hoe deze er bij zou liggen. Toen ik de parking op reed, zag ik precies een witte schijn in de bocht. Dat zag er niet zo goed uit. En inderdaad, de piste lag er voor ongeveer de helft bevroren bij; van halfweg de eerste bocht tot en met het begin van de tweede bocht. Hierdoor werd de training aangepast. Na het opwarmingstoertje werd er beslist om enkel het ijsvrije gedeelte van de piste te gebruiken. Dit was zo'n 250m. Gedurende een half uur moesten we telkens die 250m goed doortrekken (eventueel een sprintje) om daarna dan rustig joggend terug te keren. Kwestie van geen kwetsuren op te lopen. Ik vond dit een wijs besluit. Vorige winter heb ik mij door de hobbelige ijslaag op de tartan gekwetst, waardoor ik mijn eerste veldloop (van de club) moest missen. In totaal ben ik toen twee maanden buiten strijd geweest. Maar ja, men zegt dat men leert met vallen en opstaan. Deze training werd vlotjes afgewerkt. We waren in het begin maar met drie en 5 minuten later kwam er een dame ons vervoegen. Nu, met vier heb je genoeg plaats om elkaar niet in de weg te lopen, dat maakt het lopen weer wat gemakkelijker. Hoewel dit telkens korte afstanden zijn, is dit toch zeer vermoeiend. Je conditie wordt er wel goed door onderhouden. Van tijd tot tijd doe ik zo'n training wel graag. Alles lekker los lopen en verder aan niks anders denken : erg ontspannend. In totaal hebben we 18 keer heen en weer gelopen. Toch weer een mooie afstand getraind. De douche deed des te meer deugd.
Maandag weer op pad, dit keer voor een tocht van 45 minuten. Hoewel de regen praktisch al de sneeuw en ijzel heeft doen verdwijnen, was het op enkele plaatsen toch nog oppassen voor uitschuivers. Er zijn altijd plekken waar bijna niemand komt. Op een paar plaatsen waren zelfs de plassen bevroren wat het extra gevaarlijk maakte. Een uitschuiver is wel het laatste wat je wil meemaken, zeker wanneer je nog een eindje van huis bent. Verder verliep alles vlot. Ik voelde wel dat het een beetje sneller ging dan vorige vrijdag. De vrije wegen zullen daar wel voor iets tussen zitten. Er werd echter niet geforceerd, enkel proberen het tempo aan te houden. Ik heb geen enkele keer op mijn horloge gekeken. Het was gewoon te heerlijk om te lopen. Het maakte niet uit hoe ver ik zou geraken. Alleen het lopen was voor mij van tel. Met een tevreden gevoel onder de douche gestapt. Nu maar hopen dat de atletiekpiste er goed bij ligt. Ik zou tijdens de intervaltraining één sessie willen doortrekken om zo mijn tijd op de 2000m scherper te stellen. Normaal moet dit lukken. Maar wanneer de piste er bevroren bij ligt, ga ik gewoon rustig mijn afstanden lopen. De benen worden dan gespaard.
9 km - 0:45:00 - 12 km/u - 05:00 /km - HS na : 116 bpm
Deze morgen was ik nog aan het twijfelen of ik deze week nog een training zou afleggen. Nadat ik de meisjes naar school gebracht had, besloot ik om er toch aan te beginnen. De fietspaden lagen er goed bij, dus dat zou geen probleem zijn. De strooidiensten van de gemeente Borsbeek hebben goed werk geleverd. Alle fietspaden waren ijsvrij. Eigenlijk waren deze al heel de tijd goed begaanbaar. Men rijdt er van in het begin met een kleine tractor over zodat deze in een mum van tijd sneeuwvrij zijn. Normaal werd het een duurloop van 45 minuten. Ik besloot om het anders aan te pakken. Ik zou een rustige duurloop op een vastgelegd parcours lopen en zou wel zien hoe lang ik er over zou doen. Ik veronderstelde dat dit niet veel verschil zou maken. Ik heb iets minder lang gelopen. Dat bewijst dat ik mijn omgeving goed kan inschatten. Het werd een weerzien met een parcours van lang geleden, namelijk deze van helemaal in het begin toen ik het vervolg van mijn start to run-schema aanvatte om 60 minuten te kunnen lopen (waar is de tijd). Het is een omloop waar je voor bijna de helft verkeersvrij loopt tot autoluw. Er waren maar een paar stukken waar ik oplettend moest zijn. Als er weinig beweging is, smelt de sneeuw moeilijker. Het voordeel is dan weer dat je op een zachte ondergrond loopt. Het was wel een beetje mistig. Maar ik ben wel op het juiste moment vertrokken, want wanneer ik nadien ging winkelen was de zichtbaarheid al een heel stuk minder. Al bij al ben ik tevreden dat ik mijn schoenen toch nog heb aangetrokken. Hup naar de volgende week.
8,3 km - 0:42:38 - 11,68 km/u - 05:08 /km - HS na : 114 bpm
Maandag een nieuwe week. Aangezien het maar een duurloop van 30 minuten was, ben ik naar de atletiekpiste getrokken. Ook omdat ik een beetje een trekkend gevoel had in mijn linkerbeen. Ik denk dat dit een gevolg is van geen goede stretchbeurt te hebben gedaan vorige vrijdag. Na de training moest ik dringend ergens naar toe zodat mijn stretching er van tussen viel. Wat zegt men weer over dat half werk? Daarom besloot ik om er een rustige duurloop van te maken. Na een paar kilometer was dat trekkend gevoel bijna helemaal verdwenen. Doordat ik niets forceerde, heb ik daarna geen last meer gehad. Ook de rest van de dag geen problemen ondervonden. Volgende keer zal ik toch mijn strekoefeningen helemaal uitdoen zoals het hoort. Het was er goed koud, maar ik vond het heerlijk. Dit zijn mijn temperaturen. Een muts heb ik niet nodig, maar ik was toch blij dat ik handschoenen had aangetrokken. Mijn vingers trekken anders te veel wit weg en duurt het lang vooraleer ze weer kleur hebben. Nu maar hopen dat er niet al te veel sneeuw gaat vallen. De vrieskou deert me niet. Ik moet er alleen niet aan denken dat de gevallen sneeuw gaat bevriezen. Vorige winter heb ik daardoor mijn beenblessure opgelopen. Door te proberen mijn snelheid aan te houden, heb ik zo mijn been geforceerd en zat ik met een ontsteking. Resultaat was bijna drie maanden buiten strijd waardoor ik mijn eerste veldloop miste. Dit jaar ben ik al een beetje slimmer geworden . Dit keer loop ik de veldloop van de club in februari mee. Dat is beloofd.
5,9 km - 0:30:00 - 11,80 km/u - 5:05 /km - HS na : 108 bpm
Donderdag ben ik uiteindelijk niet vroeger uit mijn bed geraakt. Ik was wel op tijd wakker, maar had geen zin om er uit te komen. Het moet maar niet zo goed zijn onder de lakens. Dan maar gewacht op vrijdag. Vrijdag stond er een lange duurloop van 15 km op het programma. het was weer een tijdje geleden dat ik die afstand moest lopen. Nu was ik toch benieuwd hoever ik op langere afstanden gevorderd was. En dat is reuze meegevallen. Ondanks de koude en de bevroren autoruiten 's morgens was het twee uur later ideaal om te trainen. Het zonnetje kwam er door, nauwelijks wind en een aangename temperatuur. Wat moet een mens nog meer hebben? Ik had op voorhand mijn "5 kilometerpunten" gecontroleerd. Ik wilde nagaan of ik per 5km constante tijden zou neerzetten. Zo moest ik ook maar twee keer een tussentijd in de gaten houden, wat minder werk geeft en waardoor je je beter op het lopen zelf kunt concentreren. De kleine wegen achterin waren goed beloopbaar. Af en toe kon je wel merken dat de landbouwers hun mest (van de koeien welteverstaan ) hadden vervoerd. Ik heb toch een paar keer zigzag over de weg moeten lopen, kwestie van geen vuile zolen te krijgen. Ongeveer halverwege moest ik een smal, zanderig fietspaadje door met regelmatig een plas in het spoor. Hierdoor heb ik nog een paar keer moeten springen als het ware. Wat je toch allemaal moet doen voor je conditie. Toen ik elk 5km-punt passeerde, wist ik dat het goed zat. Zodanig goed zelfs dat iedere blok van 5km telkens iets sneller was. Alleen tijdens het derde deel was ik me daar echt van bewust. Dit gedeelte was flink wat sneller dan de andere twee. De eerste twee tussentijden lagen redelijk dicht bij elkaar : 25'01"55 en 24'56"31. De derde 5km-tijd bedroeg 24'17"72, wat behoorlijk sneller is. Ik voel ook dat de intervaltrainingen op dinsdagavond met de club mijn conditie al flink hebben doen toenemen. Ik merk dat ook aan mijn kilometertijden tijdens die trainingen. Ook de andere tijden van de korte afstanden worden telkens verbeterd. Niet altijd met veel verschil, maar dat moet ook niet. Zo kan ik nog verschillende keren een nieuwe tijd neerzetten, wat telkens een leuk gevoel geeft. Ik voel nu ook dat ik zeker een halve marathon in de benen heb, omdat ik tijdens de laatste training niet verzwakte. Ik zal er dan toch eens een keer aan moeten beginnen. Alleen moet het nog uitkomen. De rest volgt vanzelf.
15 km - 1:14:15 - 12,12 km/u - 4:57 /km - HS na : 121 bpm
Maandag werd er niet getraind. Ik had heel wat werk te doen. Een training van 10 km paste niet in het dagschema. Indien ik donderdag na mijn nachtdienst op tijd uit mijn bed geraak, haal ik deze training wel in. Ik zal wel zien wat het wordt. Dan wordt het wekelijks trainingsschema voor een keer aangepast, geen probleem. Dinsdag was het weer clubavond. De weersomstandigheden waren ideaal. De opwarming was dit dan niet echt. De twee jonge marathonlopers hielden al een hoger tempo aan en aangezien zij iets eerder waren vertrokken, hielden wij met twee ons tempo gewoon aan. Mijn compagnon draaide echter halverwege reeds terug (hij had al enkele rondjes op de piste gelopen), zodat ik in mijn eentje verder moest. Ik wilde het hele traject doen, alleen of niet. Hiedoor kwam ik een tijdje later terug de piste opgedraaid. De trainer had volgens mij niet in de gaten dat niet iedereen terug was. Toen ik aankwam, zag ik de anderen vertrekken voor hun eerste sessie van 1200m. In totaal moesten er een vijftal worden afgewerkt. De marathonlopers zaten in hun rustweek en moesten enkel twee keer 1600m afleggen. Ik liet het niet aan mijn hart komen en vertrok in mijn eentje. Ik hield zelf mijn tijd bij, maar besloot om het iets rustiger aan te doen, aangezien ik geen rustpauze had kunnen nemen. Ik zou tijdens de volgende sessies proberen door te trekken. Dat gebeurde tijdens de derde run. Ik had niet alles gegeven, maar ben tijdens de laatste ronde toch een beetje blijven doorgaan doordat ik iemand probeerde bij te benen. Dat lukte vrij aardig, zodat ik weeral drie seconden van mijn persoonlijke tijd afdeed : 4'53 tegenover 4'56. Met het gevoel van nog sneller te kunnen, gaf me dat een geweldig gevoel. En dat gevoel was niet ongegrond. De vierde run was een achtervolging. Er werd geen tijd gecontroleerd, maar zoals iedereen klokte ik ook zelf mijn tijd. Toen ik aankwam, stond er 4'38 op mijn chrono. Deze telde nu niet, maar dat is toch een richtlijn naar waar ik nog kan gaan. De laatste sessie was een aflossing. We werden in drie groepjes van twee ingedeeld. Ik begon met een spurt van 200m. Daarna volgden er twee keer 400m om na de laatste aflossing met een 200m af te sluiten. Dat was pas slopend werk. We waren blij dat we aan het uitlopen konden beginnen. De douche achteraf was des te meer genieten geblazen.
Vrijdag was een training met wisselende weersomstandigheden. Toen ik er aan begon, was het lichtjes aan het regenen. Het was niet van die aard om terug naar binnen te gaan. Er stond een lichte wind die in het begin wat in het nadeel blies en het was net goed van temperatuur. Dus werd het een training van 10 km. Het voordeel van die regenbui is natuurlijk dat er meer zuurstof in de lucht hangt, waardoor je beter kunt ademen. Veel beter dan afgelopen donderdagavond met al die mist. Na 2 km was er van de regen geen sprake meer. Het was heerlijk lopen. Deze keer heb ik mijn tussentijden wel op een behoorlijke manier kunnen afklokken. En ik moet zeggen, er waren buiten een paar uitschieters van boven de 5 min/km redelijk wat constante tussentijden. Deze zaten bijna allemaal rond de 4'50''/km met een snelste kilometer (km 6) van 4'40"/km. Ik heb hier inderdaad een beetje doorgetrokken omdat de vijfde kilometertijd de traagste was (5'20''). Mede door de wind in de rug was deze snelle kilometertijd te verklaren. Verder was het op een zo constant mogelijk tempo het einde te halen. Bij het ingaan van de laatste kilometer begon het weer te regenen. Als je nat start, moet je ook nat kunnen eindigen .
10 km - 0:49:30 - 12,12 km/u - 04:57 /km - HS na : 123 bpm
Dinsdag voor de afwisseling eens een training in de mist gedaan. Er waren geen gorilla's te bespeuren, alleen maar lopers. Misschien dachten de mensen in het park wel dat men er hoorde aankomen. Normaal gezien werd het 5 x 1000 tempoloop. Maar door de mist maakte de trainer er een duurloop van. Me mochten in deze weersomstandigheden niet voluit gaan. Dat is inderdaad slecht voor de luchtwegen. Er werden geen tijden genoteerd. In plaats daarvan werd wel de recuperatiejogging ingekort naar 200m zodat je bijna constant aan het lopen was. Eigenlijk was dit een leuke variatie.We hebben een mooi, rustig tempo aangehouden. Helemaal rustig was dit niet. Ik heb zonder te forceren steeds kilometertijden rond de 4'30" gelopen. Na de vijfde keer niet echt problemen gekend. Je voelt wel dat je getraind hebt, maar je zat niet kapot. In deze omstandigheden toch goed getraind, maar volgende week mag het voor mij toch open weer zijn, desnoods mag het zelfs regenen.
Maandag stond er een training van 10 km op het programma. Wegens de wateroverlast van afgelopen weekend heb ik het park maar links laten liggen. De veldloop is pas in februari. Als het even kan, loop ik toch liever op het droge. Tijdens het lopen zag ik dat dit de goede keuze was. De sloten waren goed gevuld en de velden lagen er zeer drassig bij. Dat had een zware parkloop geweest. Nu werd het dus een 10 km op de weg. De omstandigheden voor deze training waren zowat ideaal, alleen een beetje te warm. Maar ja, dat heb je met mensen die snel beginnen te zweten. Deze keer kon ik het parcours lopen op basis van een chrono. Ik heb deze omloop al verschillende keren gedaan zodat ik deze ken als mijn broekzak. Ik wilde ook controleren of mijn kilometertijden dicht bijeen zouden liggen, kwestie van zo'n constant mogelijk tempo vast te houden. Dit is maar gedeeltelijk gelukt. Doordat ik dit parcours zo goed ken, begon ik een beetje rond te kijken. Gevolg : op kilometerpunt 2 te laat geklokt. Ook wist ik kilometerpunt 5 niet zo goed meer liggen, dus heb ik maar geklokt naar de tijd die toen op de chronometer stond. Het geeft toch een redelijk beeld, ook al is het niet helemaal correct. Bij kilometer 9 duwde ik op het verkeerde knopje , namelijk deze voor de tijd te stoppen. Het duurde toch een paar seconden vooraleer ik deze terug in gang zette. Gelukkig bleef de totale tijd vermeld staan zodat ik toch een idee heb betreffende de conditie en wat ik ongeveer waard ben op de 10 km. Hoewel de tussentijden niet helemaal juist zijn, weet ik toch dat ik verschillende malen onder de 5 min/km heb gelopen. Ik denk dat ik maar drie keer boven de 5 min/km zat. De laatste twee kilometer liep de tijd gewoon door. Daar zal ik nog een beetje op moeten oefenen. Maar voor de rest ben ik zeer tevreden over de training.
10 km - 0:49:06 - 12,22 km/u - 04:54 /km - HS na : 125 bpm
Dinsdagavond weer naar de piste vertrokken. De regen die volop uit de lucht kwam gevallen, maakte me niet bang. Ik had al in ergere omstandigheden getraind. Eenmaal aangekomen heb ik me vlug omgekleed. Er stonden al enkelen te wachten, de ene al wat meer enthousiast dan de andere. Er zijn ondertussen weeral een paar jongeren komen aansluiten. Ik denk dat de jongeren nu stilletjes aan de bovenhand krijgen. Maar deze nieuwelingen kiezen voor de marathon, zodat zij een ander schema krijgen. De marathonlopers moesten 7 x 1000 afwerken. Na de opwarming in het park (het parcours was iets veranderd wegens de duisternis) konden we beginnen. In principe stond er 6 x 800 op het programma. Maar er kwam zo veel water uit de hemel, met daarbij een stevige wind, dat de coach al een beetje aan het verkleumen was. Je zou er nog medelijden mee krijgen. Je moet het toch maar doen zo iedere keer in weer en wind iedereen in de gaten houden en de tijden controleren. De mens is toch ook al met pensioen. Het geeft ons in ieder geval de stimulans om door te gaan. Dus werd er door de coach beslist om er 3 x 800 van te maken op voorwaarde dat we er flink in zouden vliegen. En dat deden we dus. De eerste 800m gingen we al snel van start. Ik kwam na de eerste 400m door in 1'21", veel te snel dachten we met twee. Tijdens de tweede ronde verachterde mijn metgezel langzaam aan en ook ik kreeg een lichte terugval. Maar deze was gering zodat ik ook op deze afstand mijn pr kon scherper stellen met maar liefst 20 seconden (gelopen op 7/09) : 2'54". De tweede sessie ging heel wat minder snel. Ik kwam door in 1'35". Toen besloot ik om mijn tempo gewoon aan te houden en de laatste sessie nog eens door te trekken : eindtijd 3'22". De derde sessie ben ik dan weer iets sneller vertrokken. Niet zo snel als de eerste sessie, maar toch om te proberen om weer onder de 3 minuten te duiken. Tussentijd : 1'28". Ik kon dit tempo blijven aanhouden met een mooie tijd van 2'56" als resultaat; twee contstante rondetijden gelopen dus. Dik tevreden van de training. Jammer dat het toen afgelopen was, maar je moet soms ook aan je coach denken, nietwaar?
Maandag terug de schoentjes aangetrokken en de deur achte me dicht getrokken om het winterschema te beginnen. Eigenlijk was dit vorige week begonnen, maar een deugdoende wandelvakantie stak er een stokje voor. Ik heb al gemerkt dat de afstanden en tijdsduren korter zijn dan het vorige schema. Zo kan ik rustig de winter doorkomen en hopelijk geen blessures oplopen. De vingers worden gerkruist. Het is een aangenaam weerzien geworden met een omloop die ik al een hele tijd niet meer had gelopen. Toch herkende ik nog alle kilometerpunten. Zo had ik al snel in de gaten dat ik een tikkeltje te snel aan het lopen was. Ik kan het precies niet laten. Nu was dit niet echt een probleem omdat ik maar een training van 30 minuten moest afwerken. Het ging inderdaad heel goed op alle gebied. Die week rust heeft er trouwens voor gezorgd dat mijn voet weer helemaal in orde is. Zo kunnen we met een gerust gevoel de winter tegemoet gaan.
6,2 km - 0:30:00 - 12,40 km/u - 04:50 /km - HS na : 112 bpm
Vandaag werd er niet getraind. Ik was aangeduid als Chinese vrijwilliger. De schilder is deze week bezig geweest. Het plafond van de living moest een beurt krijgen. Aangezien deze redelijk van afmeting is, had ik er niet veel zin in. Ik had die al eens een keer gedaan en weet hoe lang dit duurde. Die mannen doen dit in minder dan de helft van de tijd. Ieder zijn job zeker? Vandaag was het de laatste dag voor hen, maar voor mij moest het dan nog beginnen. Sandra moest werken zodat ik voor het opruimen en voor de kuis instond. Nu is dat geen probleem, maar de training moest daarvoor wel wijken. Zo begint mijn looploze week iets eerder. Geen erg, na de vakantie vliegen we er gewoon terug in. Tot dan.
Dinsdag met een klein hartje naar de clubtraining gegaan. Ik was toch benieuwd of mijn voet dit ging verteren. Ik had besloten om niet te forceren, dus het zou wel loslopen. Het is gelukkig goed meegevallen. Voor alle zekerheid liet ik de anderen zonder mij opwarmen in het park. Ik bleef op de piste. Aangezien er een paar laatkomers waren, liep ik niet alleen met het nodige getater er bij. Het schema luidde voor de avond 5 x 1200m. De eerste sessie ging ik rustig van start. We bleven met vier bijeen aan de staart. Voor de trainer ging het precies wat traag en vroeg of hij een boek kaarten moest geven voor onderweg. Ik kwam door in 5'20''. Ik vond dit best ok, daar ik geen last kreeg van de voet. Het lopen ging prima. De verdere sessies werden in ongeveer dezelfde tijd afgelegd, wat toch aangeeft dat er constant werd gelopen. Ik had één uitschieter : 4'56'' waarmee ik mijn pr evenaarde. Verder liep ik tussen de 5'10'' en 5'20''. Prima training. Hopelijk krijg ik de volgende dagen geen last. Volgende week zal er weer niet veel gelopen worden. We zitten voor vijf dagen in de Limburg. Daar zal voornamelijk gewandeld en gezwommen worden, wat ook leuk is. We zijn ieder geval op de goede weg.
Maandag terug de schoenen aangetrokken. Het was weeral bijna twee weken geleden. Vorige week helemaal niet gelopen wegens de pijnlijke voet. Aangezien ik er niet gerust in was, ben ik voor alle zekerheid naar de atletiekpiste getrokken. Er stonden 50 min. lopen op het programma. Heel wat rondjes tellen dus. Maar dat nam ik er met plezier bij. De enkel gaat voor. Ik vertrok voorzichtig, ik merkte het aan mijn passen. Deze waren een heel stuk korter dan gewoonlijk. Na de eerste kilometer werden de passen al iets groter en werd er meer ontspannen gelopen. Mijn voet trok nog wat (niet constant), maar het was goed uit te houden. Hopen dat nadien geen pijnscheuten opkomen. Eén keer had ik mij misteld, maar ik had het al snel in de gaten dat ik trager liep dan hetgeen mijn tijd aangaf, kwestie van snel te kunnen rekenen Op het einde kwam er een heel grote, donkere regenwolk voorbijdrijven. Toen deze halfweg was, kwam er wat regen uitvallen. Het was precies of ze daar boven niet goed wisten of er nu iets moest uitvallen of niet. Op het einde werd er dan nog een pak hagel gelost. Voordeel daarvan is dat je niet echt nat wordt. Zodoende had ik er niet veel last van. Na de training geen sporen van vermoeidheid. Dus wat conditie betreft, mag ik niet klagen. De ademhaling zit goed. Hopelijk valt de clubtraining ook nog mee. Ik ga er geen "volle petrol" geven, maar trachten een redelijk tempo te onderhouden. Zien wat dit geeft.
9,5 km - 0:50:00 - 11,40 km/u - 05:15 /km - HS na : 108 bpm
Deze week was het rustweek volgens het schema. Voor mij is dit ook letterlijk een rustweek geweest. Ik had nog steeds last van mijn voet, hoewel het nu de goede kant op gaat. Voor alle zekerheid heb ik voor vrijdag toch gepast om volgende week opnieuw met mijn schema aan te kunnen knopen. Ik heb dan maar van de nood een deugd gemaakt. Ik ben dan maar aan het bakken geslagen. Het oud brood heb ik ineens verwerkt om er broodpudding van te maken. Ik wilde hiervoor een nieuw recept proberen en nu zag ik de kans om dit uit te proberen. Dit was in ieder geval geslaagd. Voor het volgende moet ik wachten tot morgen. Dan wordt de plattekaastaart uit de koelkast gehaald. Om hier ook al aan te beginnen was een beetje van het goede teveel, want Sandra had eveneens eent kersentaart van het werk meegebracht. Dit wordt dus een weekend vol calorieën. Zo erg is dat nu niet. Het valt niet elke week voor en volgende week worden deze er gewoon terug afgetraind. Dan komt alles terug in balans.
Dinsdag werd de training aangepast. De trainer is met vakantie. Aangezien we maar met vier waren en de anderen hun benen nog voelden van afgelopen zondag in Eindhoven, werd er beslist om een duurloop te doen in het Rivierenhof in plaats van interval op de piste. Ik ging ook akkoord omdat ik wat last heb van mijn voet. Maandag in de late namiddag kreeg ik ineens een pijnscheut in mijn linkervoet ter hoogte van binnenkant enkel. Ik had die dag niet getraind omdat Jordi op zeeklassen vertrok die dag en er nog redelijk wat gepland was. Dus daar kan het niet van zijn. Het deed in ieder geval geen deugd. Tijdens mijn nachtdienst had ik er nog last van. Maar ik wilde gerust proberen of ik kon trainen. Indien ik snel last zou krijgen, zou ik onmiddellijk stoppen. We zijn rustig vertrokken. In het park ondervond ik weinig hinder. Het trok alleen een beetje. De ondergrond zal er wel voor een groot deel in hebben meegespeeld. Toen we wat hardere grond tegenkwamen, voelde ik toch een verschil. Ik heb gewoon hetzelfde tempo aangehouden en geen enkele tempoversnelling meegedaan. Het is beter de basisconditie te onderhouden dan dat je probeert je sterker voor te doen dan dat je op dat moment bent. Toen er twee compagnons een tweede ronde wilden lopen, hebben mijn medemaat en ik daarvoor gepast en zijn naar de piste gelopen om daar nog een paar rondjes af te leggen om uit te lopen. Het zal deze week een aanpassing van het schema worden. Hopelijk kan ik toch nog drie maal de baan op. Voorlopig staat er donderdagavond nog een rustige training gepland. Dit zal samen met Ellen gebeuren. Zij heeft ook haar weekschema gekregen en voor donderdag staat er rustige duurloop van 25 minuten gepland. Dat is voor mij een mooie gelegenheid om rustig mee te trainen zonder iets te forceren. Ik heb al een omloop van 4 km uitgestippeld. Dat zal wel lukken. Voor vrijdag zal ik zeker op de piste gaan trainen, wat ideaal is voor de voet met zulke veerkrachtige ondergrond. De tijd zal afhangen van de toestand van de enkel. We zullen dan wel zien. Volgende week terug het begin van het schema volgen tot de trainer terug is en we het winterschema krijgen. Benieuwd wat dat gaat worden.
Vrijdag weer op pad, dit keer voor 1u15. Dit is een mooie afstand. In deze tijd loop ik tussen de 14 en 15 km. Dan kun je al eens een flink parcours uittekenen. Zo loop ik met dit traject helemaal rond Wommelgem. Dit is in principe een rustig parcours met enkele autovrije stukken en heel wat afgezonderde fietspaden. Heerlijk dus om te lopen. Nu was het dit keer toch weer te warm voor mij. Je waant je stilletjes weer in de lenteperiode, bijna zomer; lekker zweten dus. Aangezien ik niet mag klagen wat betreft mijn conditie, valt het dus nog reuze mee. De ademhaling blijft er redelijk rustig onder. Alleen ben ik altijd een beetje bezorgd voor mijn benen. Door die beenkwetsuur blijft dat toch een gevoelige plek. Maar ik mag voorlopig niet klagen. Ik vetrok wel met stramme kuiten, maar na een tijdje was dat verdwenen en kon ik gewoon doorlopen. Ik heb toch weer een constant tempo kunnen aanhouden. Ik begin het toch onder de knie te krijgen. Ik heb enkel moeten versnellen bij het passeren van de autosnelweg (wel via de viaduct ). Tijdens het beklimmen probeer ik telkens het tempo aan te houden, zodat je wel moet versnellen. Verder ging alles prima. Ik had zelfs nog adem genoeg om een arrogante wielertoerist op zijn plaats te zetten. Je hoort ze niet aankomen langs achter. En aangezien ze het niet nodig vinden om te bellen (meestal hebben ze geen bel op hun fiets) of even te verwittigen dat ze er aankomen, zijn ze verontwaardigd dat je in hun weg loopt, terwijl ze zelf in het midden van de weg rijden. Na dat incident geen problemen meer ondervonden en rustig naar huis kunnen lopen.
14,8 km - 1:15:00 - 11,84 km/u - 05:04 /km - HS na : 130 bpm
Deze week werd er een beetje rustig getraind door de ldiegene die zondag in Eindhoven de halve en de hele marathon gaan lopen. De groep is er blijkbaar klaar voor. Er wordt toch redelijk over zondag gepraat. Men vertrekt met 20 personen. Daar ik zondag niet mee ga, kon ik een paar keer voluit gaan. het was deze keer enkele malen 200m en 4 keer 400m. Ik besloot om op elke afstand 1 keer goed door te trekken om de rest aan een mooi ontspannen tempo af te werken. Op de 200m evenaarde ik mijn pr (34 sec.) zonder me helemaal te geven. Normaal zou ik op de 400m de laatste sessie voluit gaan. Zodoende werden de eerste drie keer aan een redelijk rustig tempo afgewerkt. De trainer besloot evenwel om de vijfde sessie te laten vallen. In de plaats daarvan mochten er twee personen een 400m op tijd lopen. Je kunt het al raden : dit bibieke was er natuurlijk bij. De eerste 300m hadden we een haas. We moesten de voorloper aangeven welk tempo er moest worden gelopen. De laatste 100m heb ik dan nog eens alles uit de kast gehaald met als resultaat 4 sec. sneller dan vorige keer (was ook al weer van 1 september geleden). Mijn tijd bedraagt nu 1'13". Omdat ik op het einde nog zo'n sprint kan doen, geeft het wel aan dat ik moet proberen om onderweg een hogere snelheid aan te houden. Ik heb nog altijd een beetje schrik om op die 400m te snel van start te gaan. Ik vind dit een zeer verraderlijke afstand, een echte dooddoener. Toch ga ik dit de volgende keer eens proberen. Desnoods ga ik op mijn bek, maar daar word je sterker van. Daar dienen trainingen voor, om te leren het goede tempo constant te kunnen aanhouden. Toch weer een leuke training.
Maandag weer op stap voor een uurtje lopen. De goede conditie blijkt te blijven hangen in Borsbeek. Ik heb hetzelfde parcours gekozen als vorige vrijdag. Er was wel een klein verschil, namelijk een geurverschil. Op een bepaalde plek had men het tijdstip uitgekozen om de sloten proper te maken. Aangezien ik wind tegen had op dat moment, kon ik deze heerlijke geur al van ver ruiken. Ik dacht eerst dat er mest op de velden was gespoten of dat er stallen waren uitgemest. Nu had ik het voordeel met de wind dat eens ik die plek voorbij was, geen reukhinder meer had. Dus al bij al viel het nog mee. Verder had ik weinig last met de wind en halfweg keerde ik huiswaarts, zodat de rest van de training de wind in de rug zat. Alleen vond ik het persoonlijk een beetje te warm, wat mijn iets hogere hartslag verklaart. Ik heb mijn training rustig kunnen afwerken en heb zonder probleem 12 km afgelegd. Ik begin dus stilaan mijn tempo te verhogen. Ik hoop dat ik deze conditie nog een hele tijd kan aanhouden of desnoods nog wat verbeteren. Maar dat is nog toekomstmuziek.
12 km - 1:00:00 - 12 km/u - 05:00 /km - HS na : 128 bpm
Het was er goed koud, maar ik vond het heerlijk. Dit zijn mijn temperaturen. Een muts heb ik niet nodig, maar ik was toch blij dat ik handschoenen had aangetrokken. Mijn vingers trekken anders te veel wit weg en duurt het lang vooraleer ze weer kleur hebben.
. Dit keer loop ik de veldloop van de club in februari mee. Dat is beloofd.
) hadden vervoerd. Ik heb toch een paar keer zigzag over de weg moeten lopen, kwestie van geen vuile zolen te krijgen. Ongeveer halverwege moest ik een smal, zanderig fietspaadje door met regelmatig een plas in het spoor. Hierdoor heb ik nog een paar keer moeten springen als het ware. Wat je toch allemaal moet doen voor je conditie.
