Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
19-12-2009
Vroegtijdige rustperiode
Normaal gezien zou ik deze week en een paar keer volgende week enkele trainingen voorzien. Maandag was het te druk om er nog een training bij te nemen (wat zijn de dagen toch kort ) en de rest van de week werd ondergesneeuwd. Vandaag ben ik dan nog onderuit gegaan. Na het sneeuwruimen ging ik mijn materiaal terug in de garage zetten. Deze is echter ondergronds en de helling is nogal steil. Toen ik zo goed als beneden was, gleed ik uit op een ijsplek en ben op mijn knie terecht gekomen. Gevolg : een pijnlijke knie. Daarop heb ik besloten om een verlengde rustperiode in te lassen zodat die knie kan herstellen. In januari begin ik dan weer met volle moed. Aan iedereen nog prettige feestdagen.
Toen ik Jordi naar de schoolbus bracht, vond ik het precies een heel stuk frisser dan de vorige dagen. Daarom deed ik een T-shirt met mouwen onderaan om het warm genoeg te hebben tijdens het lopen. Normaal draag ik iets zonder mouwen. Dat heb ik geweten. Na de eerste kilometer wist ik genoeg om te weten dat dit een goedkoop zweetkuurtje zou worden. Wegens omstandigheden heb ik deze week maar twee trainingen kunnen afwerken. Daarom besloot ik om deze week de intervaltraining achterweg te laten ten voordele van het aantal kilometers. Volgende week herhaal ik gewoon dit weekschema. Ik schakel liever over naar een volgende stap wanneer een bepaalde trap is afgewerkt. Vandaag had ik 1u 05min voor de boeg. Ik heb nagenoeg een zelfde tempo kunnen vasthouden. Enkel de eerste kilometer ging het iets vlugger. Er was een beetje wind, maar dat heb ik enkel de tweede helft gevoeld. Al bij al had ik er weinig last van. Op de smalle wegen ben ik welgeteld 1 auto tegengekomen. Het was dus erg rustig lopen deze morgen, wat heel relaxed lopen is. De omlopen worden nu stilaan groter. Ik heb de voorkeur voor 1 grote omloop met hier en daar een lus. Dan kun je eventueel toch een beetje inkorten wanneer het echt niet lekker loopt. Maar daar probeer ik geen misbruik van te maken. Daarom zijn die lussen tot een minimum beperkt. Zo moet je toch praktisch de vooraf geplande kilometers uitlopen, willen of niet. Maar voorlopig blijft alles volgens schema te lopen. Ik loop vooral op het gevoel,luister vooral naar mijn voetstappen en naar mijn ademhaling. Ik loop ook bijna altijd met dezelfde hartslag, precies of ik heb mijn ritme gevonden. Hopelijk blijft dit zo.
12,1 km - 01:05:00 - 11,17 km/u - 5:22 min/km - Hs op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Maandag was het weer parkdag. Zoals je weet hebben heel wat kleinere dieren hun thuis in een park. Tijdens het lopen werd ik bijna onder de voet gelopen (what's in a name?) door een kleine eekhoorn. Ik geef toe, het is wat overdreven, maar het diertje kruiste inderdaad mijn pad. Het was blijkbaar gewoon om tweevoeters in zijn bos te hebben. Het vluchtte helemaal niet weg, het ging gewoon zijn eigen gang. Wat het lopen betreft, kan ik redelijk kort zijn. Het ging goed. De eerste kilometer in iets meer dan 5 minuten. Daarna geprobeerd om het tempo constant te houden, wat redelijk gelukt is. Enkel rond kilometer 8 een beetje getemporiseerd, maar nadien heb ik mijn tempo terug op peil kunnen houden. Het was lekker fris, de ideale temperatuur voor mij. Nu maar hopen dat de rest van de week ook zal vlotten. Misschien doe ik donderdag interval in plaats van vrijdag en vrijdag de lange duurloop. Het hangt een beetje van af wanneer Ellen thuis komt van school. Maar dat is een probleem voor donderdag.
7,7 km - 0:40:00 - 11,55 km/u - 5:13 min/km - HS op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Vandaag heb ik mijn eerste intervaltraining gedaan. Ik was toch benieuwd hoe dit zou verlopen. Het is een ferme meevaller geworden. Ik begin het al gewoon te worden dat ik de enige loper op de piste ben. Het weer zal er voor iets tussen zitten. Nu was het een druilerige regen, maar niet iets om er voor thuis te blijven. Na eerst een rondje rustig ingelopen, begon ik er aan. Het schema voor vandaag houdt in : 100m versnellen + 300m joggen en dit 8 keer in het totaal. Bij de versnellingen toch ietwat doorgetrokken. Een heerlijk gevoel geeft het, wanneer je je beenspieren voelt strekken omdat je automatisch grotere passen neemt. Nadat de intervalsessies achter de rug waren, ben ik nog rustig blijven uitlopen tot ik 5 km had bereikt. Ik vond het een leuke ervaring. Het is een prettige afwisseling tegenover de duurlopen waarbij vooral de kilometers van belang zijn. Ik ben toch van plan om dit te blijven doen op vrijdag. Hopelijk ondervind ik tijdens het weekend geen last van mijn benen door deze andere inspanning. Maandag weet ik meer.
Het is zover. De examens beginnen weeral. Ellen begint er morgen mee en dit gedurende een grote week, tot de 17de. Ik zal daarom misschien mijn looptijdstippen moeten aanpassen. Maar ja examens gaan voor. We duimen voor haar. Maar we hebben er een goed oog in. Ze moet niet gepusht worden. Dat is toch altijd leuk.
Vandaag het tweede luik van deze week afgewerkt. Een duurloop van 60 minuten. Er stond toch weer een behoorlijke wind. In het begin had ik er niet zo veel last van. De wind zat zelfs een beetje mee. De eerste twee kilometers telkens in iets meer dan 5 min. De derde kilometer werd in ongeveer 5:20 gerond. Daarna de wind schuin tot vol op kop. Het geeft wel een fris gevoel. Dit bleef zo tot ongeveer kilometer 6. Dan draai ik weer terug richting eindmeet, veel rugwind dus. Het was nu een kwestie van niet in overdrive te gaan. De vorige keer was nog niet vergeten. Nu in een tempo dat gemakkelijk vol te houden was. Toen ik kilometerpunt 11 overschreed en zag dat het uur nog niet om was, was ik zeer tevreden. Zonder problemen deze taak volbracht.
11,3 km - 1:00:00 - 11,30 km/u - 5:18 min./km - HS op het eind : 136 bpm - HS na 5' : 92 bpm
Maandag heb ik noodgedwongen mijn training moeten verplaatsen naar dinsdag. Het is namelijk cadeautjestijd. Dus maandag op pad geweest voor de inkopen. Ook hadden wij een afspraak met de oogarts voor Jordi. Die moest ik dus ook nog gaan afhalen van de school. Geen tijd dus om te trainen. Geen nood. Vandaag ben ik dan maar wat vroeger opgestaan. Het was vandaag dat ik met mijn nieuw schema begon. Vandaag stond er een duurloop van 40 min. op het programma. Dat is weer een beetje wennen. Ik ben al een hele tijd gewoon om steeds 10 km te lopen. Nu zou ik zeker een kortere afstand lopen. Dus deze nacht een nieuwe omloop in elkaar gestoken op de computer aangezien ik vandaag niet in het park kon lopen. De tijd ontbrak me om naar ginder te rijden. Als je van thuis vertrekt, win je weeral wat tijd voor daarna. Het lopen verliep prima. Er waren een paar rustige weggetjes bij waar je praktisch geen auto tegenkomt,wat aangenaam lopen is. Verder heb ik redelijk constant mijn tempo kunnen aanhouden. Zien wat het donderdag wordt. Dan staat er een langere duurloop van 60 min. op het menu.
7,6 km - 0:40:00 - 11,40 km/u - 5:15 min./m - HS op het einde : 132 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Vrijdag nog een laatste maal het 10 km-schema afgewerkt. Een laatste keer 25 rondjes gelopen en geteld. Deze keer ondervond ik veel minder hinder van de wind. Het voordeel van de piste is vooral het feit dat je sneller van de tegenwind verlost bent. Hij komt wel redelijk snel terug, maar je kunt ook weer sneller recupereren. Ik ben bewust wat later gekomen vanwege de regen. Ik heb van de nood een deugd gemaakt en eerst het huishoudelijk werk gedaan. Toen dat klaar was, was de bui over. Ik was vandaag behoorlijk traag gestart, zo bleek na de eerste kilometer : iets meer dan 6 min. Dat was lang geleden dat me dat was overkomen. Hierop plaatste ik een versnelling om weer op schema te komen. Na vier kilometer liep ik terug op schema. Daarna verder mijn tempo aangehouden om na 7 km weer een kleine versnelling te plaatsen. Deze keer heb ik dit bewust maar twee ronden aangehouden. Ik had in het begin al eens versneld en ik moet ook niet te veel ineens willen doen. Volgende week weer een stapje verder.
10 km - 0:53:20 - 11,25 km/u - 5:20 min/km - HS op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Door de wind, door de regen, dwars door alles heen. Met dit liedje vertegenwoordigde Ingeborg in 1989 ons land tijdens het Eurosongfestival. Vele jaren later loopt er iemand anders door de wind en door de regen : ik dus. Door omstandigheden kon ik dinsdag na mijn nachtdienst niet gaan slapen. Omdat ik de hele dag wakker moest blijven, had ik wijselijk besloten om de training over te slaan, kwestie van niets te forceren. Het 15 km-schema begint dus volgende maandag. Toen ik startte vandaag, was er enkel heel veel wind. In het begin had ik hem een beetje in mijn voordeel. Dit liep lekker. De eerste twee kilometer in 10 min. Na kilometer 3 (in 5:30) begon het serieus te regenen. Regen en wind, daar wordt een mens tenminste wakker van. Het geeft in ieder geval een fris gevoel. Het was vandaag heel moeilijk om het juiste tempo vast te houden. Tussen kilometer 3 en 5 kwam hij schuin rechts over mij waaien. Wanneer je dan een bocht nam moest ik me weer aanpassen. Na kilometer vijf draaide ik weer huiswaarts toe met als resultaat de wind pal in mijn snoet. Weeral op gang trekken. Toen ik tijdens de laatste drie kilometer een heel stuk wind in de rug had, liep ik zonder te beseffen een beetje te snel. Dat heb ik de laatste kilometer ondervonden toen ik de wind weer pal in mijn gezicht kreeg. Ik keek toch op van de gemiddelde snelheid die ik met dit weer gelopen heb. Hoewel mijn hartslag na de training wat hoger was dan anders, vond ik het een leuke training. De slaap helemaal verdwenen.
10 km - 0:53:45 - 11,16 km/u - 5:22 min/km - HS op het eind : 160 bpm - Hs na 5' : 92 bpm
Vandaag was ik een half uur later op de piste dan gepland. Ellen heeft een verplichte avondstudie aan haar been wegens drie maal haar studentenkaart vergeten. Om vanavond toch nog op tijd thuis te kunnen zijn om tijdig op de atletiektraining te starten, heb ik haar met de auto naar school gedaan en zodoende wordt ze vanavond op tijd opgehaald. Een ouder moet wat over hebben voor zijn kinderen. Deze morgen had ik een beetje last van stramme benen. Na een beetje loslopen ging dit al een heel stuk beter. De tartanpiste zal er ook wel voor iets tussen zitten. Het loopt toch een stuk soepeler dan op de weg. Ik heb een constante rit afgelegd. Het valt me steeds makkelijker om een constant tempo te lopen. Oefening baart kunst zegt men en daar zit wel waarheid in. Ook was er vandaag praktisch geen wind, wat wel een verschil maakt met gisteren. De eerste kilometer doorgekomen in 5:35. Daarna steeds kilometertijden van ongeveer 5:30 gelopen. Deze keer heb ik mijn versnelling vanaf kilometerpunt 7 langer aangehouden tot aan kilometer 9. Daarna gewoon terug een rustig tempo aangehouden om uit te lopen. Prima week achter de rug. Volgende week begin ik aan het 15 km-schema. Ik begin er dinsdag aan. Dit schema houdt in : een korte duurloop, op donderdag een lange duurloop en op vrijdag interval. De korte duurloop start met 40 min., de lange duurloop met 1u om dan iedere week te verlengen met 5 minuten. Op het einde hoop ik dan 1u40 aan een stuk te kunnen lopen. Zien wat het wordt.
10 km - 0:54:43 - 10,97 km/u - 5:28 min/km - HS op het eind : 132 bpm - Hs na 5' : 88 bpm
Vandaag eventjes uitgewaaid op training. Jongens, wat een wind was dat. Men zegt dat hoge bomen veel wind vangen. Maar als er nu geen staan, wie vangt dan de wind? Volgens mij is dat dan de loper die alleen langs de velden zijn training afwerkt. De eertste kilometer werd in iets meer dan 5 min. afgerond om daarna de tweede km op 5:20 door te komen. Daarna maakte ik kennis met de wind van hierboven. Tussen de velden had ik geen beschutting zoals op maandag in het park. Maar zo'n afwisseling maakt dat ook leuk. Het wordt op die manier een klein beetje een soort van interval. Je probeert toch je tempo aan te houden. Nu, tot kilometer 5 heb ik toch een beetje snelheid moeten inleveren. Nadien maakte ik een lus van 180° en dat voel je meteen. De snelheid nam automatisch toe. Toch heb ik op een rustig gevoel de rest van het parcours uitgelopen met een zalige wind in de rug. Ik had echt het gevoel dat ik nog heel wat overschot had. Daarom wilde ik volgende week overschakelen naar het 15 km-schema. Maandag is echter Jordi thuis en ik wil echt drie keer per week trainen zoals het schema voorhoudt. Als ik dinsdag tijd kan vrijmaken, begin ik er toch volgende week aan. We zien wel.
10 km - 0:54:50 - 10,94 km/u - 5:29 min/km - HS op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Maandag weer een training in het park afgelegd. Er waren opvallend veel wandelaars met hun hond aanwezig. Ieder met zijn plastiek zakje bij de hand voor als er iets zou vallen. Men controleert regelmatig in de Antwerpse parken en men is streng voor diegenen die niets kan voorleggen voor de behoeften van zijn hond. Ik vind dit wel normaal. Je zal tijdens het lopen maar in zo'n drol trappen. Leuk is anders. Het lopen in zo'n park is toch anders dan op de weg. Je hebt er veel meer korte bochten, zowel naar rechts als naar links. Je moet telkens weer bijbenen om hetzelfde tempo aan te houden. Maar daar word je sterker van. Ik voel dat mijn conditie weer stilletjes aan de hoogte in gaat na mijn bijna twee weken verplichte inactiviteit. Vandaag had ik het gevoel dat ik mijn tempo constant aanhield. Ik had er ook geen probleem mee. De eerste km liep ik in iets meer dan 5 min. Daarna hield ik steeds rondetijden aan tussen de 5:10 en 5:30. Ik kon mij een beetje meten aan een loper die in de tegengestelde richting liep. Per ronde kruiste ik hem een paar honderd meter verder. Hierdoor merkte ik dat ik zeker niet verzwakte. Mijn hartslag bleef nog relatief laag. Ik had dan nog het geluk om met droog weer te lopen, als je zag wat er tijdens de namiddag uitviel. Hoewel regen me niet stoort, loop ik ook liever bij droog weer, kwestie van niet in natte kleren naar huis te moeten rijden. De week is goed ingezet.
10 km - 0:52:10 - 11,50 km/u - 5:13 min/km - HS op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 84 bpm
Vrijdag voor de laatse maal deze week nog eens een keertje naar de piste geweest. Eindelijk nog eens een volledig weekschema afgewerkt. Het was een paar weekjes geleden. Het was al lichtjes aan het regenen toen ik thuis vertrok. Geen erg, een regenjasje houdt veel tegen. Het nadeel was dat ik het al snel te warm had. Maar zweten is gezond, beweert men toch. Deze keer was er niemand te bespeuren op de baan. Blijkbaar houden de anderen niet van regenweer. Al van bij het begin zat ik in het goede ritme. Er was wel behoorlijk wat wind, maar deze blies schuin over de piste zodat het ik er niet zo veel last van had. De eerste kilometer doorgekomen in 5:40. De resterende kilometers werden tussen 5:20 en 5:30 gepasseerd. Tussen km 7 en 8 heb ik een versnelling geplaatst om het ritme wat te variëren, waardoor ik een drietal ronden snellere tussentijden bekwam. Dit ging zonder problemen. Het gaf eerder een goed gevoel aan de benen. De resterende 2 km heb ik dan weer aan het gewone tempo gelopen. Een aangename training in voor mij leuke omstandigheden.
10 km - 0:53:13 - 11,27 km/u - 5:19/km - HS op het eind : 128 bpm - HS na 5' : 84 bpm
Tijdens het aantrekken van mijn loopplunje stootte ik toch wel mijn kleine teen. Je staat er van versteld hoe snel dit kan overgaan wanneer je eens flink roept. Was toch benieuwd of ik er geen last van zou ondervinden. Vandaag ging ik dus een rustigere start nemen dan maandag. Daar is niet veel van in huis gekomen. De eerste kilometer passeerde in iets minder dan 5 min. De oorzaak hiervan was het enige verkeerslicht dat ik moet passeren. Het is altijd je snelheid aanpassen, iets sneller of iets trager, om zeker niet voor het rood licht te moeten staan. Dus op een gegeven moment koos ik om iets sneller te lopen met het gekende resultaat. Daarna heb ik rustig aan het tempo laten zakken. De tweede kilometer was al iets boven de 5 min. Daarna ging het tussen de 5:30 en de 6 min. De wind maakte het niet echt gemakkelijk om het tempo gelijk te houden, hoewel ik nog het meeste last had van mijn fluo-vestje dat steeds maar heen en weer ging. Van mijn kleine teen heb ik gelukkig geen hinder ondervonden. De hartslag was ook al een stuk lager na de training. Al bij al met een tevreden gevoel onder de douche gestapt.
10 km - 55:25 min - 10,83 km/u - 5:32 min/km - HS op het einde : 140 bpm - HS na 5' : 96
Vandaag na iets meer dan een week terug getraind. De week voor de vakantie had ik mijn trainingsschema aangepast zodat ik toch nog drie keer zou kunnen trainen. Daar is echter niets van in huis gekomen. Maandag is er getraind. Dinsdag kwam er iets tussen en donderdagochtend (of toch bijna - nachtdienst) stootte ik mijn knie tegen een beschermring van een ziekenhuisbed. Keiharde komt serieus aan, daar mag je gerust in zijn. Ik heb wijselijk besloten een iets langere pauze in te lassen. Ik heb dat toch nog ongeveer een week gevoeld. Maandag was gelukkig alles achter de rug. Met frisse moed terug gaan lopen. Het verliep vlot. De eerste vijf kilometer ging in telkens 5min. Daarna wat gas terug genomen. Ik had een beetje schrik van een hamertje. Dat is echter niet bovengehaald. Zodat ik naar mijn gevoel zonder te forceren de eindmeet haalde. Groot was mijn verbazing toen ik mijn hartslag controleerde : 176 bpm. Dat gevoel had ik helemaal niet. Dat was toch al weer een tijdje geleden dat die zo hoog was. Misschien ligt het aan langere hogere tempo. Het kan ook de langere rustperiode zijn. Kwestie is dat mijn recuperatie nog goed zit. Na 5 min was deze al gezakt naar 88 bpm. en had ik het gevoel helemaal uitgerust te zijn. Donderdag ga ik er zeker op letten om niet zo snel van start te gaan. Nu is het zaak om weer stilletjes op te bouwen, zodat ik vanaf december kan overschakelen naar het 15 km-schema. Ik kijk er al naar uit.
10 km - 0:51:27 - 11,66 km/u - 05:08 min./km - HS op het eind : 177 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Na een week verplichte rust wegens een zware keelontsteking ben ik er terug ingevlogen. Vandaag heb ik een nieuwe omloop afgewerkt. Ik had dit parcours toevallig ontdekt op de website van de stad Antwerpen. Antwerpen engageert zich om de bevolking te proberen in beweging te krijgen. Men is van plan om in verschillende parken van de grootstad en zijn districten een loopparcours uit te tekenen. Op dit moment zijn er drie. In het Stadspark in het centrum van de stad, in het park van Ekeren en in het Te Boelaerpark te Borgerhout. Ik verkies het Te Boelaerpark, omdat dit voor mij het dichtsbijzijnde park is en het is daar aangenaam om te lopen. Het loopparcours heeft een lengte van 1800m en heeft vooral paden met boskiezel (1450m). 350m is asfalt. Wat ik ook goed vind, is dat om de 100m een paaltje staat, vermeld met de afgelegde afstand. Zo kun je perfect je tijden controleren. Toch is het een beetje wennen om grotere ronden te lopen en in het bos zie je ook niet onmiddellijk de eindstreep zoals op de piste. Maar ik vond het toch een leuke ervaring. Dus maandag wordt voor mij parktraining. Zo heb ik drie verschillende trajecten met steeds een andere ondergrond. De eerste twee kilometers ben ik telkens in 5' doorgekomen. Daarna een klein beetje gas teruggenomen, maar niet zoals de vorige keren. Deze keer wilde ik eens kijken of ik niet al te veel had ingeboet vanwege het ziek zijn. De rest van de ronden gingen in ongeveer 5'30, denk ik. Ik moest nogal rekenen voor de kilometerpunten te viseren. Dat is me niet elke keer gelukt. Meestal was dit om de twee kilometer. Maar ik had toch het gevoel dat ik een regelmatig tempo onderhield. Ik was toch een beetje geschrokken van mijn eindtijd : 0:51:35. Dit had ik niet verwacht. Toch geen last gehad onderweg. Ik had ook totaal geen last van wind onder de bomen en kon gemakkellijk mijn tempo bepalen. Mijn hartslag op het einde was wel iets hoger dan anders, maar de recuperatie was er toch nog. Deze week is mijn schema een beetje aangepast. Ik loop deze week nog op dinsdag en donderdag. Vrijdag kan niet daar we dan vertrekken voor een weekje aan zee. Lekker uitwaaien zal deugd doen.
10km - 0:51:35 - 11,63 km/u - 05:09 min/km - HS op het eind : 144 bpm - HS na 5' : 96 bpm
Deze week zal zonder trainingen doorgaan. Tijdens mijn nachtdienst van vrijdag had ik het enorm kou. Ik dacht dat het alleen dat was, want mijn collega trok ook een vest aan. Het was inderdaad niet warm. Toen ik zaterdag opstond om mee naar de voetbaltraining van Jordi te gaan kijken, voelde ik mij niet al te best. Ik dacht meteen aan griep, alle symptomen waren aanwezig. Het vervelendste was echter de misselijkheid. Toch nog mee gaan kijken. Na de middag onmiddellijk terug in mijn bed gekropen tot 's avonds. Zondag kwam er dan nog keelpijn bij. Maandag naar de dokter geweest. Resultaat : een zware keelontsteking. Een echte angine zoals ze zeggen. Hij moest niet nadenken om antibiotica voor te schrijven. Normaal krijg je dat niet bij een gewone keelontsteking. Gevolg : pas vrijdag terug gaan werken en mijn verstand dat zegt om deze week geen training te doen. Spijtig, want ik voelde me echt goed. Ik had een goede trainingsweek achter de rug. Het is beter nu ziek te worden dan binnen een paar weken. Dan zitten we voor een week aan zee. Stel je voor dat je daar in je bed kan blijven liggen. Misschien dat ik daar wat kan lopen, wie weet.
Van paniek is er geen sprake. Ik heb nog tijd genoeg voor die 10 Miles. Vorig jaar had ik een tijd van 1u20 in gedachten. Maar na verschillende gesprekken met anderen die deze al hebben gelopen, heb ik mijn beoogde tijd wat bijgeschroefd. Je moet die tunnels niet onderschatten, dat kost veel kracht. Daarom hoop ik om een tijd te lopen tussen de 1u20 en de 1u 30. Dat moet kunnen volgens mij. Je moet er tenslotte ook nog een beetje van kunnen genieten.
Maandag heb ik een verplichte rustdag moeten inbouwen. De jongste van het nest moest absoluut een griepje te pakken krijgen, genoeg om een paar dagen thuis te blijven. Donderdag en vrijdag heb ik voor alle zekerheid telkens op de piste getraind vanwege mijn voet. Maar die vrees was ongegrond. De pijn was helemaal verdwenen.
Donderdag had ik weer onmiddellijk het goede gevoel in de benen. De eerste kilometer kwam ik door in 5:20. Het ging vanzelf. Daarna heb ik bewust een beetje geminderd. Maar ik bleef toch kilometertijden van rond de 5:30 lopen. Op het einde had ik het gevoel van een grote overschot te hebben. Het was voorbij voor ik het wist. Leuke training.
10 km - 0:54:17 - 5:25 min/km - 11,05 km/u - HS op het einde : 120 bpm - HS na 5' : 88 bpm
Vrijdag ben ik bewust rustiger vertrokken. Er stond in tegenstelling met donderdag redelijk wat wind die je vooral voelde wanneer je de bocht uitkwam. De eerste drie kilometer telkens in 6 min. gelopen, perfect op schema. Daarna ging het iets sneller, wat volgens mij door de wind kwam. Halfweg zat ik maar 1 min. onder schema. De achtste kilometer wilde ik eens proberen om een snellere kilometer te lopen, kwestie om te variëren. Dit beviel me wel. Daarna terug iets trager tempo aangehouden. En weer op het einde dat gevoel van overschot, wat ook te merken was aan mijn hartslag. Een goede week gehad, afgesloten met stretchen in de regen.
10 km - 0:55:24 - 5:32 min/km - 10,83 km/u - HS op het einde : 124 bpm - HS na 5' : 84 bpm
Donderdag en vrijdag telkens weer een duurloop van 10 km gedaan. Donderdag op de weg en vrijdag op de piste. Beide keren ging het reuze vlot. De benen waren goed. Ik had alleen wat twijfels wat betreft mijn linkervoet. Ik denk dat ik tijdens mijn nachtdienst met mijn voet een verkeerde houding heb genomen. Tijdens het stappen voelde ik telkens een kleine pijnscheut en een trekkend gevoel. Het eigenaardige is dat ik blootvoets er geen last van heb. Ook tijdens het lopen heb ik zeker op de piste helemaal geen last. Enkel op de weg had ik een beetje een trekkend gevoel. Dit beterde na een drietal kilometer.
Donderdag dus rustig aan de training begonnen. De eerste kilometer afgehaspeld in ongeveer 6 min. Daarna heb ik niet echt meer per kilometer gecontroleerd. Ik was een beetje met mijn gedachten ergens in de wolken. Hierdoor dacht ik na 6 km dat ik een dipje had gehad en daardoor een viertal minuten achter lag op mijn schema. Dus versnelde ik mijn tempo een beetje. Toen ik kilometerpunt 7 passeerde zag ik dat ik mij had vergist. Ik had mij verkeken op mijn horloge. Hierdoor liep ik nu een heel stuk voor op het schema. Ondanks het verlagen van het tempo bleef ik toch voor mijn schema lopen. Hierdoor ondervond ik wel dat ik indien nodig een tempoversnelling kon plaatsen zonder problemen. Leuk gevoel.
10 km - 0:55:30 - 5:33 min/km - 10,81 km/u - HS op het eind : 136 bpm - HS na 5' : 96 bpm
Vrijdag op de piste had ik al onmiddellijk het gevoel dat het goed zou gaan. Ik liep de eerste kilometer in 5:20. De volgende kilometers waren ongeveer van dezelfd orde. Ondanks het beetje wind heb ik mijn tempo redelijk constant kunnen houden. Op de tartanpiste loop je toch nog een stuk soepeler, lichter. Daardoor waren die 25 rondjes geen enkele probleem. Het verveelde ook niet. De leerlingen van de naburige school zorgden voor de nodige afleiding. Voor ik het wist was de training afgelopen. Hopelijk blijft het zo.
10 km - 0:53:08 - 5:18 min/km - 11,29 km/u - HS op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 92 bpm
Sinds deze week hebben we thuis een loopster bij. Ellen is gestopt met zwemmen wegens het moeilijk te combineren met het werk voor school. Ze was sinds september niet meer gaan trainen. Toen een vriendin, die op dezelfde school gaat, haar vroeg of ze soms atletiek wilde doen, was de knoop snel doorgehakt. Ze is nu twee keer gaan trainen op woensdag en vrijdagavond (ze mogen drie keer proberen alvorens te beslissen). Ze vindt het heel leuk en het veel gemakkelijker te combinere met school . Dus het wordt lopen deze keer. Hopelijk blijf ik ze wat langer de baas in het lopen dan destijds met het zwemmen.
Maandag weer een duurloop van 10 km gedaan met voor mij de betere temperaturen. In het begin wist ik niet goed of het nu regende of dat het nat van laag hangende wolken was. Na de middag wist ik dat het regen was toen het flink nat werd. Ik heb een beetje geluk gehad 's morgens, hoewel regen mij niet tegen houdt om te kunnen trainen. Op dat moment zit er veel zuurstof in de lucht en is het lekker fris. Ik heb me redelijk goed aan mijn schema kunnen houden. Toch heb ik nog drie stukken aan 5 min./km gelopen, namelijk de bijna klassieke eerste twee kilometers en van kilometer 6 tot en met 7. Daarna rustig aan ongeveer 6 min./km gelopen zonder problemen. Het liep zeer vlot. Nu voel ik toch zeer goed dat met drie keer per week te kunnen trainen, mijn conditie veel sneller en gemakkelijker verbetert. De volgende twee maanden hou ik dezelfde afstand aan om dan weer verder op te bouwen en daarbij een intervaltraining in te lassen (niet al te fors). Ik kan al bijna niet wachten tot het zover is. Dan kan ik ook van omloop wisselen. Dat maakt het ook leuker. Nog even geduld.
10 km - 0:56:35 - 5:39 min/km - 10,60 km/u - HS op het eind : 132 bpm - HS na 5' : 92 bpm
Deze week wordt het een rustige trainingsweek. Normaal wordt er getraind op maandag, dinsdag en vrijdag. Door allerlei afspraken en drukke agenda is er enkel om maandag getraind, wat wel vlotjes verliep. Op zich niet erg. Volgende week vlieg ik er weer in. Vanaf volgende week verandert het schema een beetje. In plaats van dinsdag wordt er dan op donderdag getraind. Eventueel kan dinsdag een extra dag worden, maar dat is geen must. Ik zie wel.
Afgelopen zondag zijn we naar "The Sound of Music" gaan kijken. Het was de moete waard. Wie van dit genre houdt, moet zeker gaan kijken.
Na het weekend wachtten mijn loopschoenen ongeduldig tot ik ze weer aantrok. Ik heb eindelijk weer met de 10 km aangeknoopt. Hierdoor ben ik bijna weer op het punt beland toen ik mijn knieblessure kreeg. Toen trainde ik een afstand van 12 km. Door die knieblessure en de daar bijhorende ingreep moest ik terug van nul beginnen. Nu begint het grotere werk. Maandag dus de eerste keer terug de kaap van 10 km gerond. In een aangenaam temperatuurtje ben ik zoals gewoonlijk weer iets te snel van start gegaan. De eerste 2 km in 10'. Daarna liep ik telkens ongeveer 5 min 30 per kilometer in een ontspannen ritme. Rond kilometer 4 werd ik als het ware uitgewuifd door een groep wilde ganzen. Deze waren zich aan het groeperen voor de jaarlijkse grote trek naar het zuiden. Verder geen problemen ondervonden. Ik had 's morgens nog snel de route uitgestippeld (ik was vergeten dit te doen in het weekend) en de kilometerpunten gecontroleerd. Zo wist ik goed of ik op schema zat. Op het eind nog helemaal niet vermoeid. Zo trainen is zeker ontspannend.
10 km - 0:54:10 - 5:24/km - 11,08 km/u -HS op het eind : 136 bpm - HS na 5' : 96 bpm
Vandaag nog eens naar de piste gereden. Het was voor mij vandaag de geschikte temperatuur voor te trainen, heerlijk fris. De benen voelden vandaag zeer goed aan. Het lopen verliep zeer vlot. De eerste kilometer eindelijk in ongeveer 6 min. gelopen (5:50). Dus het is mogelijk. De rest ging als vanzelf. Even heb ik getwijfeld hoeveel ronden ik nog moest lopen, zeven of acht. Ik heb dan voor de zekerheid acht ronden gelopen. Dat bleek later te kloppen, gezien de eindtijd. Deze kwam ongeveer overeen met de andere tijden op de 9 km. Geen problemen gehad. Ik ga met een gerust hart de volgende week tegemoet. Dan wordt de afstand 10 km. Deze ga ik dan gedurende de maanden oktober en november aanhouden om daarna vanaf december een schema te volgen dat naar 15 km moet leiden. Dat worden dan twee duurlopen en één intervaltraining. Ik ben benieuwd hoe dat zal verlopen.
Om terug te komen op de laatste training. De eerste 10 minuten liepen we met twee over de baan. Nadien was ik de enige ziel. Een zalige stilte werd zo mijn deel. Dit heeft nog een twintigtal minuten mogen duren. Dan was het uit. De eerste lading studenten arriveerde. Daarna kwam er een kleiner groepje (een klas van vier) de hoop vergroten. Tenslotte lieten ze de joelende jonge meiden van vorige week los om de baan onveilig te maken. Zo werd het nog druk op de baan, maar best gezellig.
9 km - 0:50:10 - 5:34 min/km - 10,76 km/u - HS op het einde : 132 bpm - HS na 5' : 92 bpm
Dinsdag weer mooi op tijd opgestaan voor een duurloop van 9 km. Voor alle zekerheid had ik maar iets met korte mouwen aangedaan. Persoonlijk vond ik het nog iets te warm. Volgende keer als het nog zo warm is, zal het iets zonder mouwen zijn. Al denk ik dat het nu wel stilletjes aan wat frisser zal worden. Ik loop liever bij frisse temperaturen. Deze keer had ik het geplande tempo redelijk onder de knie. Alleen de eerste kilometer heb ik weer in 5 min. gelopen. De start blijft toch moeilijk om rustig te beginnen, hoewel ik toch het gevoel had niets te forceren. Nadien heb ik probleemloos het ritme kunnen handhaven. Hierdoor kwam ik toch redelijk dicht bij de eindtijd die voorzien had. Ik vond het gemakkelijker lopen omdat ik geen last had van de wind. Met wind moet je toch altijd weer je ritme aanpassen wanneer je sterk van richting verandert. Dat maakt het wel leuker. Nu kan ik stilletjes aan beginnen plannen voor de iets langere afstanden met de daarbij behorende veranderingen van omlopen. Maar variatie is altijd leuk tijdens trainingen, welke training je ook doet. Vrijdag nog een maal op de piste en de week is weeral voorbij. Je staat versteld hoe snel alles voorbijgaat. Voor je het weet, kun je toch al een hele afstand afleggen waarvan je in het begin nog niet aan denkt. Zo zie je maar.
9 km - 0:51:30 - 5:43 min/km - 10,49 km/u - HS op het eind: 132 bpm - na 5 min.: 96 bpm
Nieuwe week, nieuwe afstand. Deze week ga ik voor de 9 km. Ik schuif steeds 1 km op. Dat komt normaal overeen met telkens 6 min. langer lopen. Ik zeg normaal, want ik blijf het moeilijk vinden dit tempo aan te houden. Ik zit er telkens iets boven, ook al tracht ik mij zo veel mogelijk in te houden. Ik probeer zo veel mogelijk op het gevoel en mijn ademhaling te lopen. Ik begin zelfs hardop in mezelf te praten aangezien ik geen looppartner heb waartegen ik iets kan zeggen. Ik weet dat wanneer ik zonder problemen iets gewoon kan zeggen, dat mijn tempo goed zit. Ik heb mijn nieuwe omloop goed gepland zodat ik weet waar de kilometerpunten zijn. Zo weet ik per kilometer of ik al dan niet te snel loop (of te traag). De eerste twee kilometer zijn zoals gewoonlijk weer te snel gelopen, namelijk weer aan 5 min./km. Nadien was het steeds ongeveer 6 min./km. Ondanks de warmte heb ik zonder problemen kunnen lopen. Ik was er anders niet echt gerust in wat betreft mijn rechterknie. Ik had namelijk tijdens het weekend wat zot staan doen op het voetbalveld. Jordi had een voetbaltornooitje en ik stond wat ballen naar een doel te schieten. De volgende dag voelde ik dat ik wat had overdreven. Van mijn knie had ik geen last. Ik had tijdens de eerste vier kilometers wel wat last van mijn linkerbeen. Maar nadien was het trekken verdwenen en kon ik rustig uitlopen. Dinsdag doe ik dit nog een keer over. Benieuwd of het even goed zal gaan.
9 km - 0:49:40 - 5:31 min/km - 10,87 km/u - HS op eind : 128 bpm - na 5' : 96 bpm.
Vandaag was het pistedag. Om 8u reed ik naar de atletiekpiste met het idee er rustig te kunnen trainen. Dat was een beetje verkeerd gedacht. Het bleek een goed bezette morgen te zijn. Er waren al twee mensen rondjes aan het lopen. Een beetje later kwamen ook de mannen van de brandweer hun conditie onderhouden. Als dan een half uur later nog een hele klas jonge meiden de baan werd opgestuurd, was de baan goed bevolkt. De training verliep zonder problemen. Vandaag liep ik nog één keer 8 km of 20 rondjes. Ik vroeg me af of dat niet te eentonig zou zijn, maar dat viel best mee. In het begin was ik een beetje te traag van start gegaan, zo bleek na de eerste kilometer. Ik kwam daar door na iets meer dan 6 minuten. Daarom verhoogde ik een beetje mijn tempo. Dat heb ik zonder moeite kunnen volhouden. Het vergt toch een beetje concentratie om een gelijk tempo aan te houden. Toch heb ik de week met een tevreden kunnen afsluiten. Volgende week wordt de afstand 9 km. Nu kan ik me bezighouden met een ander parcours uit te stippelen, aangezien ik steeds 1 grote omloop verkies. Dan ben je minder geneigd om vroeger te stoppen indien het wat minder gaat. 8km - 0:47:10 (10,18 km/u) - HS : 120 bpm / na 5' : 84 bpm
Dinsdag weer op tijd opgestaan om mijn training op tijd te kunnen beginnen, kwestie van nog voldoende tijd te hebben om de huishoudelijke taken af te werken. Deze keer was het iets warmer dan maandag. Toch heb ik er niet veel last van gehad. Wel goed gezweet, maar dat is gezond. Hoewel ik de eerste twee kilometer in 10 min. aflegde (2 min onder het schema), lukte het me om de resterende afstand in het geplande tempo te lopen. Dus toch het juiste ritme kunnen onderhouden. Hierdoor bleef ik maar 2 min. onder het schema. Op het einde had ik nog genoeg energie over en van stijfheid is al lang geen sprake meer. Raar hoe snel je lichaam inspanningen gewoon wordt. 8 km in een tijd van 0:46:03 (5min.45 / km of 10,42 km/u) - HS na finish : 132 bpm // na 5 min. : 96 bpm Vrijdag ga ik deze afstand op de piste lopen om volgende week de afstand weer een beetje te verhogen.
Voor deze week heb ik een nieuw parcours uitgestippeld. De afstand wordt weer verhoogd. Deze week haspel ik telkens acht kilometer af. Maandag dus een nieuwe afstand en een nieuwe omloop. Hoewel ik toch mijn best doe om niet te snel te lopen, lukte het me in het begin niet echt om dat tempo van 6 min/km aan te houden. De eerste kilometer liep ik zonder problemen in 5 min. Ik had echt het gevoel dat ik me inhield. Daarom geprobeerd om iets trager te lopen. Echter na 3 kilometer nog maar 15 min. gelopen. Vanaf dan had ik het goede tempo te pakken. Nu liep ik de kilometers aan 6 min/km. Dit heb ik tot het einde kunnen aanhouden. Het gevolg is natuurlijk dat ik weer onder de geplande eindtijd eidndigde. Al bij al viel dit nog best mee. Normaal gezien moest ik eindigen in een tijd van 48 min. Nu bedroeg mijn eindtijd 0:44:05, wat bijna 4 min. sneller was dan voorzien. Mijn HS na het einde : 124 bpm. Nadien ben ik vergeten om deze nog eens te controleren, maar ik voelde zeker dat deze niet boven de 90 bpm was. Nu ik drie keer per week train, voel ik dat mijn conditie toch redelijk snel verbetert. Dat geeft een aangenaam gevoel. Van zodra ik de 10 km voldoende in mijn benen heb zitten, schakel ik over naar een schema voor 15 km. Dan doe ik twee keer per week een duurloop en 1 keer een intervaltraining op de piste, kwestie van de afstanden gemakkelijker te kunnen inschatten. Maar dat is werk voor later.
Vrijdagmorgen naar de piste getrokken om een laatste keer deze week een duurloop van 7 km af te werken. Zoals gepland ging ik nu een trager tempo aanhouden. De bedoeling was om een snelheid van 6 min/km aan te houden. Wat een verschil met de vorige trainingen. De eerste kilometer kon ik het beoogde tempo nog enigzins aanhouden. Ik passeerde in 0:5:55, toch ongeveer 6 min. Het ging heel vlot. Op geen enkel moment in de problemen geweest. Het was ook een stuk frisser dan in het begin van de week, wat voor mij een voordeel is. Ik loop liever bij frissere temperaturen. Toen ik aan de laatste kilometer begon, had ik meteen door dat ik een beetje sneller liep dan gepland. Ik eindigde in een tijd van 0:37:37(doel was 42 min.). Dit is ongeveer 5min.37 per km. , wat een snelheid van 11,17 km/u weergeeft, iets sneller dan gepland. Ik had op het einde het gevoel dat ik nog een tijdje kon verder lopen, maar ik hou me toch maar aan mijn schema om stilletjes aan op te bouwen, zodat ik niets forceer. HS na de finish : 144 bpm - na 5 min. 96 bpm. Je ziet, snel gerecupereerd. Volgende week doe ik er weer een kilometer bij.
Dinsdag ben ik dan toch op tijd kunnen opstaan (dankzij de wekker natuurlijk). Hoewel het warmer was dan maandag, besloot ik de training toch af te werken. Ik was nu toch wakker. In het begin verliep het heel vlot. Ik was iets langzamer gestart. Ik had het gevoel dat het gemakkelijker lopen was dan de vorige dag. Na 6,6 km begon de warmte zich toch te laten voelen. Hoewel ik niet echt het gevoel had te forceren, was ik toch blij dat ik over de meet ging, zodat ik wat in de schaduw mijn stretchoefeningen kon doen. Mijn tijd : 0:35:03 (11,98 km/u). Vanaf nu ga ik mijn snelheid wat aanpassen naar beneden toe op aanraden van collegalopers. Dit zal weer een kleine aanpassing met zich meebrengen, maar zo blijft het leuk trainen. Benieuwd of ik me zal kunnen inhouden.
Maandag begin van een nieuwe trainingsweek. Nu ga ik stilletjesaan mijn kilometers optrekken. Ik doe dit telkens met een kilometer. Dat komt overeen met ongeveer 5 min. langer lopen, aangezien ik mijn tempo van 5 min./km wil aanhouden. Vandaag ging ik voor 7 km. Ik had mijn traject al wat aangepast (verlengd) en goed(?) in mijn hoofd geprent. Het was redelijk warm om te lopen. Veel warmer moet het van mij toch niet worden. Nu was het nog in de late voormiddag. Morgen zal het omstreeks de middag zijn (als ik op tijd uit mijn bed geraak). Het ging vandaag redelijk goed. Alleen tussen kilometer 5,5 en kilometer 6 kreeg ik een dipje. Maar ik wilde niet stoppen om dan even te wandelen. Ik wilde absoluut de afstand uitlopen, desnoods aan een minder tempo. Ik was tevreden toen ik aan de eindmeet kwam. Ik was in ieder geval tevreden met mijn tijd : 0:34:53. Dit zou wijzen op 12,04 km/u. Het doel was weer bereikt. Groot was mijn verbazing toen ik mijn traject nog eens controleerde op google maps. Het bleek maar 6,9 km te zijn. Ik was in het begin een straat te vroeg in gedraaid, een schoonheidsfoutje. Morgen zal me dat geen tweede keer overkomen. Met die tijd heb ik nu aan een gemiddelde snelheid van 11,87 km/u gelopen. Ook niet slecht, als je weet dat ik even werd opgehouden door een auto die niet wilde stoppen voor een zebrapad. Al bij al toch tevreden.
Vandaag voor de tweede maal deze week gaan lopen. Deze keer ben ik op de piste gaan lopen. Iedere vrijdag zal het pistedag zijn, dit voor als ik het trainingsschema voor 15 km ga volgen. Dan is de 3de training een intervaltraini. Er wordt dan telkens per 100m gerekend en dat kun je alleen op de piste exact uitvoeren. Gelukkig is dit met de auto maar 5 minuutjes rijden. Vandaag dus op de piste gelopen. Dit ging vlotjes. Ik probeer steeds ongeveer 12 km/u aan te houden. De eerste kilometer zat ik op schema. Ik rondde deze in juist 5 min. Vanaf kilometer 3 verloor ik een beetje mijn concentratie door een klas die ook aan het sporten. ik denk dat ik de sportende jeugd een beetje te veel in het oog hield. Gevolg was dat ik wat aan snelheid moest inboeten. toen ik dit door had, was het kalf al voor het grootste deel verdronken (na 4 km). Tijdens de laatste kilometer heb ik nog een beetje versneld, maar het mocht niet meer baten. Mijn tijd bedroeg 0:25:35 (11,73 km/u). Er stond wel redelijk wat wind, maar dat mag geen excuus zijn. Volgende week pas ik mijn afstand aan. Dan staan er 7 kilometers op het menu. Dan loop ik weer meer dan 30 min. Ik was juist op tijd klaar. Zwarte wolken kwamen overdrijven en een paar minuten later begon het goed te regenen. Niet erg wanneer je in de auto zit.
Dinsdag was het voor iedereen terug aan de slag. De kinderen zijn terug naar school vertrokken en ik ben terug van start gegaan met mijn looptrainingen. Ik heb Jordi zelf naar school gebracht. Daar wordt de eerste schooldag telkens een verwelkoming gedaan. Dit was gedaan omstreeks 10u30, zodat ik om 11u terug thuis was. Aangezien ik het niet meer de moeite vond om in bed te kruipen (kwam van mijn nachtdienst), besloot ik om dat moment te gebruiken om de benen los te lopen. Het ging redelijk vlot. Ik had geen last wat betreft mijn ademhaling en ik kon redelijk goed hetzelfde ritme aanhouden. Op het einde had ik het gevoel dat ik nog overschot had. Dus vrijdag doe ik nog een keer 5 km om volgende week mijn afstand stilletjes op te drijven. Over mijn tijd kan ik tevreden zijn : 0:24:43 ( 12,14 km/u). Mijn hartslag op het eind : 144/min. , 5 min. later reeds gedaald naar 126/min. Vandaag heb ik nog eens goed gevoeld waar mijn bovenbeenspieren liggen. Maar dat zal tegen vrijdag wel weer in orde komen. Ik ben in ieder geval goed van start gegaan.
Deze vakantieperiode slaag ik er niet in om meer dan 1 keer per week te trainen. Er komt altijd wel iets tussen. Aangezien we volgende week op vankantie vertrekken, ga ik me niet forceren om toch nog snel een toertje te gaan lopen. Na de vakantie wordt alles terug in goede banen geleid. Afgelopen dinsdag toch nog een keer mijn loopschoenen kunnen aantrekken om een toertje van 5 km af te leggen. Ik startte vrij vlot, maar na ongeveer 2 km had ik precies het gevoel dat het vorige donderdag soepeler liep. Toen was het minder warm. Nu was het niet echt verschrikkelijk warm, maar je voelt toch onmiddellijk het verschil. Toch heb ik nog iets sneller gelopen dan vorige donderdag. Mijn tijd bedroeg 0:24:10. Toch nog 10 seconder sneller. Van een vals gevoel gesproken. Indien mogelijk loop ik deze week nog een keer 's avonds; Zoniet, was dit mijn laatste training voor het verlof.
Maandag niet kunnen trainen. Dit maal vertrok de dochter op kamp. Daarna niet echt meer de tijd gehad om de loopschoenen aan te trekken. Dinsdag zijn we met ons drieën de Boomgaardroute gaan fietsen, een traject van 29 km dat zich vooral situeert in de omgeving tussen Lier, Boechout en Wommelgem, nabij Antwerpen. Het is een route met een grillige lusvorming. De eerste helft situeert zich tussen de agrarische velden. Het tweede gedeelte fiets je door de fruitboomgaarden wat heel leuk is. De streek tussen Emblem en Broechem is vooral gekend voor zijn kersenteelt. Ongeveer halfweg zijn we gestopt om onze dorst te lessen bij afspanning Den Moor. Dezeafspanning ligt helemaal tussen de velden. Met de fiets duurt het minstens 10 minuten vooraleer je het volgende dorp tegenkomt. Maar het is gelegen aan een fietsroute en het knooppuntennetwerk passeert er. We hadden een goed moment gekozen om daar te arriveren. Er was nog net een tafeltje vrij op het gezellig terras. Een paar minuten later kwam nog wat volk binnenvallen, maar dat kon ons niet deren. Nadien aan een gezapig tempo verder gereden. Het is de bedoeling om je vooral te ontspannen. Tijdens het laatste gedeeltehebben we blijkbaar een bordje verkeerd geïnterpreteerd. Dit stond bijna aan het eind van de straat, zodat wij tot op de grote baan naar Lier zijn gereden en daar naar rechts zijn gedraaid. We moesten eigenlijk aan het bordje meteen rechts afslaan in een klein straatje. Geen erg, want na een grote lus te hebben gemaakt en zogezegd een weg recht naar huis te hebben genomen, kwamen we toevallig weer een routebordje tegen. Zo hebben we de rit toch nog kunnen vervolledigen. Ongeveer een kilometer vooraleer we thuis waren, kregen we toch nog de van ver zien komende regenbui over ons heen. Later bleek dat we veel geluk hebben gehad, want het bleek een hevig onweerbui te zijn. Als we de beelden op TV zagen, waren we blij dat we daar niet in waren terecht gekomen. Toch een geslaagde namiddag.
Donderdag weer op tijd opgestaan om de loopschoenen aan te trekken. Het was gelukking minder warm dan vorige week en dat voel je toch. Ik had het gevoel dat ik vlotter vooruit kwam en dat ik precies sneller kon en het langer zou kunnen volhouden. Ik heb voor alle zekerheid toch maar die 5 km aangehouden en naar mijn gevoel niet te snel willen lopen, kwestie om de knie niet te forceren. Nu heb ik geen enkel probleem ondervonden. Toen ik mijn tijd controleerde op het eind, was ik aangenaam verrast : 0:24:20. Twintig seconden sneller dan vorige keer en toch het gevoel niets te hebben geforceerd. Spijtig genoeg ben ik vergeten mijn hartslag te meten, maar ik was al helemaal gerecupereerd toen ik mijn stretchoefeningen had voltooid. Alles in orde dus. Nu twijfel ik een beetje tussen het beperken van de trainingsafstand tot 5 km tijdens de vakantiemaanden en het stilletjes optrekken van de afstand. Binnen twee weken vertrekken we immers op vakantie en ik zou niet graag met een verhakkelde knie op reis vertrekken. Ginds lig ik toch stil wat betreft trainingsarbeid. Ik neem geen loopschoenen mee. Nadien begin ik met het grote werk. Vanaf september ga ik proberen op te bouwen naar 15 tot 20 km. Dit moet normaal lukken gezien ik waarschijnlijk mijn 3 trainingen per week kan volmaken.
Millegem is een gehucht in de deelgemeente Ranst. Het oude grondgebied van het gehucht strekt zich uit over delen van Boechout (Vremde), en Ranst (Ranst). Het was een parochie tot 1805, waarna het gesplitst werd onder de parochies Vremde en Ranst. Momenteel staat het merendeel van de huizen in de gemeente Ranst, met een 10tal huizen in de gemeente Boechout (Vremde). De kerk van Millegem, officieel de Onze-Lieve-Vrouw-Ten-Hemel-Opgenomen Kapel, is het kerkje in het centrum van Millegem. In de kerk worden elk weekend erediensten opgedragen. Ze was waarschijnlijk de eerste parochiekerk van de heerlijkheid Ranst. De kerk werd in zijn huidige vorm gebouwd tussen de 13e en de 16e eeuw. De toren dateert uit de 13e eeuw. De kerk brandde in 1608 gedeeltelijk af, en werd herbouwd, deze hernieuwde kerk was tegen 1684 dusdanig vervallen dat de kerk in 1684 opnieuw is opgebouwd op de oude fundamenten. Het originele grondplan van de kerk is eenvoudig, met 2 zijaltaren (waaronder 1 Maria altaar), en 2 smalle zijbeuken. De kerk heeft eenvoudige ramen in loodglas en een tongewelf. De klok van de kerk van Millegem is de oudste klok van de streek, ze werd in 1805 geschonken aan de kerk door de weduwe van het kasteel Zevenbergen, nadat de vorige klokken waren verwijderd door de Fransen. Binnen in de kerk staan enkele beelden uit de 16e en 17e eeuw, waarvan de Calvarie uit de 16e eeuw, van de Mechelse beeldhouwer T. Hazart, de belangrijkste is. Momenteel wordt de kerk buiten erediensten onder andere gebruikt om concerten te geven en cd's in op te nemen, de beperkte hoorbaarheid van geluiden uit de omgeving zou hierin meespelen.
Donderdag terug kunnen trainen. Geen problemen ondervonden van mijn rechterbeen. Ondanks de warmte kon ik mijn gepland tempo vlotjes volhouden. Ik ben dit keer iets minder snel vertrokken. Hierdoor had ik praktisch geen terugval, waardoor ik toch mijn tijd heb behaald. Ik begin precies mijn tempo goed in te delen om de afstand ongeveer gelijkmatig te kunnen lopen. Mijn tijd over de 5 km bedroeg 0:24:45. Dit is een gemiddelde snelheid van 12,12 km/u.
Dit keer heb ik niet op de piste getraind, maar had ik een traject uitgestippeld op de weg, omdat ik eigenlijk de tijd niet had om naar de piste te rijden. Nu kon ik vanaf thuis reeds vertrekken, wat een flinke tijdsbesparing gaf. Ik ben er zelfs vroeger voor opgestaan. Om 9u in bed na mijn nachtdienst en om 11u20 terug opgestaan. Om 11u40 was ik reeds vertrokken. Ik had namelijk een druk schema die dag en ik wilde absoluut proberen om te trainen. Na de training moest ik nog boodschappen doen en daarna nog een verjaardagsgeschenk gaan kopen voor Sandra haar verjaardag. Maar ik had het goed uitgekiend. Alles verliep zoals gepland. Tevreden over alles dus.
Wat betreft mijn looptrainingen zal ik tijdens de zomermaanden waarschijnlijk enkel 5 km trainen om de conditie te onderhouden en dan vanaf september de afstand stilletjes aan opvoeren naar pakweg 15 km of ongeveer 1u 30 lopen. Als ik van alle kwaaltjes verlost blijf, zal dit wel lukken. Ik denk dat ik vanaf september minstens 3 keer per week kan trainen. Dat zou mijn conditie alleen maar ten goede komen. We zullen wel zien.
Maandag heb ik niet kunnen trainen. Jordi vertrok die dag op kamp met de scouts. Aangezien we hem zelf naar het kamp moesten brengen, schoot er die dag niet veel tijd meer over. Anders had het waarschijnlijk ook niet kunnen doorgaan. Ik heb namelijk last van mijn been, net onder mijn rechterknie. Met de knie zelf is niets aan de hand. Het probleem situeert zich daar waar vroeger een harde knobbel zat (volgens de chirurg was dat een hardgeworden cyste na mijn kruisbandherstel). Telkens ik loop, krijg ik een pijnscheut . Daarom tracht ik zoveel mogelijk belasting ervan te vermijden. Ijscompressen en ontstekingsremmers brengen hopelijk positief resultaat. Volgende week probeer ik of ik dan al een beetje kan lopen. Ondertussen probeer ik mijn conditie wat op te krikken met andere dingen. Ellen wil tijdens de zomervakantie toch enkele keren op haar eentje haar zwemtrainingen doen, kwestie van niet te veel achterstand te hebben tegen september. Daarom dat ik mij graag opoffer om met haar mee te gaan. Het is gewoon kwestie van iemand in de buurt te hebben. Tegen elkaar zwemmen is er al een tijdje niet meer bij. Daar zwem ik niet snel genoeg meer voor. Terwijl zij haar schema afwerkte, werkte ik aan mijn uithouding. Na een kleine opwarming van 50m schoolslag begon ik eraan. Ik wilde 500m + 2 x 100m zwemmen, wat me ook gelukt is. Ik heb steeds ongeveer hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Regelmatig voelde ik Ellen voorbij komen. Hoeveel keer zij mij is voorbijgestoken weet ik niet. Nadien krijg je van je dochter te horen dat mijn zwemstijl op niet veel trekt. Ik zwem te veel zigzag (te veel heen en weer tijdens het ademhalen). Voor mij heeft dat weinig belang, het belangrijkste is gewoon om die afstand te kunnen overbruggen zonder te stoppen. Volgende keer proberen we gewoon iets verder te zwemmen. Ook goed voor de conditie.
Maandag was alweer het begin van een nieuwe week. Hoewel het al warm was, ben ik toch naar de piste gereden. Ik wil zo snel mogelijk (wat heet snel bij een rustige opbouw) terug staan waar ik geëindigd ben voor mijn meniscusletsel. Dus moet ik elke gelegenheid die zich voor doet om te trainen, grijpen. Tijdens de vakantie zal ik sowieso al eens een keertje moeten overslaan omwille van de kinderen of een of andere uitstap. Ik probeer gewoon om tegen september een redelijk goede conditie te hebben. Voorlopig houd ik het op duurlopen van 5 km. Als dat vlotjes begint te lopen, drijf ik de afstand stelselmatig op. De training verliep al vlotter dan vorige week. Ik was ook wat rustiger gestart, op schema. De eerste kilometer afgelegd in exact 5 min. Dit tempo kon ik gemakkelijk aanhouden. Er was veel minder wind en dat loopt toch gemakkelijker, zeker bij zo'n hitte. De voorlaatste kilometer heb ik het tempo een klein beetje opgevoerd, kwestie van test. De laatste kilometer terug naar het begintempo. Al bij al tevreden van de inspanning. Mijn hartslag na de meet was 196'/min., een beetje hoog vind ik. Een minuut later was dit al 148'/min. Recuperatie is toch nog redelijk. Tijd over de 5 km bedroeg 0:24:35. Een gemiddeld tempo van 12,20 km/u. Ik zie wel wanneer de volgende keer wordt getraind aangezien het nog warmer wordt. Tijd genoeg.
Normaal ging ik dinsdag een rustige loop doen, samen met Sandra. Daar is echter niets van in huis gekomen. Zij had er niet veel zin in en ik heb niet echt aangedrongen. Ik had nog last van stijve spieren en aangezien we woensdag voor twee dagen naar zee vertrokken, wilde ik het risico niet lopen dat ik daar helemaal niet meer uit de voeten zou kunnen. Ik heb enkel woensdag nog wat last gehad met het stappen. Al bij al viel het wel mee. We verbleven in een hotel in Bredene. Daar is weinig tot niets te zien, maar je kan het als uitvalsbasis gebruiken om te wandelen.We besloten om via het strand naar De Haan te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Maar vooraleer we het in de gaten hadden, waren we tussen de naaktbaders van het naaktstrand terechtgekomen. We zijn gewoon verder gewandeld langs de waterkant. Niemand gaf aanstoot aan een paar geklede wandelaars. Moet kunnen, denk je dan. Vrijdag moest de auto binnen voor een onderhoudsbeurt. Ik heb daarvan geprofiteerd om er een kleine training aan te koppelen. Dit was eigenlijk een idee van Sandra (ik had er zelf niet aan gedacht). Iets voor 8u30 gestart voor een kleine 4 km. Ik vond het op dat moment al te warm, maar ik had me voorgenomen om de training af te werken. In het begin ben ik een beetje te snel gestart. Dat moet ik toch terug leren aanvoelen om van bij het begin het goede ritme te pakken te krijgen. Maar dat komt wel. Ik had het zo gepland, dat ik bij de bakker eindigde. Zo kon ik ineens brood meenemen. De stijfheid was helemaal verdwenen en ik had geen last van de knie. Daar was ik wel benieuwd naar nu ik op de weg liep. Dat is weer een zorg minder. De reële afstand bedroeg 3,9 km. Ik heb deze gelopen in 17 min. 35 sec. (13,31 km/u). Valt goed mee dus
Maandag was het dan zo ver. Ik ben voor de eerste keer na mijn artroscopie weer op de piste gaan trainen. Het deed deugd mijn loopschoen aan te trekken. Zoals gepland ben ik gestart met een afstand van 5 km. Het zou een rustige loop worden om te beginnen, kwestie van niets te forceren. Na de eerste kilometer wist ik dat ik te snel van start was gegaan : minder dan 5 min. De terugslag zou later wel komen. Inderdaad, de laatste kilometer ging het een stuk langzamer. Twee maanden verplichte rust laten je voelen dat je de conditie stilletjes terug moet opbouwen. Reken daarbij de warmte bij, de constatatie dat ik vooraf te weinig gedronken had met een kurkdroge mond als gevolg. Hoewel het moeite kostte, was ik tevreden over mijn prestatie : 25 min. 05 over 5 km, een gemidd. snelheid van 11,96 km/u. Ik heb tijdens het lopen geen last ondervonden van mijn knie. Dat geeft zeker een gerust gevoel voor mijn verdere trainingen. Enkel een paar uur nadien had ik een beetje last van een stijf gevoel in de knie, maar dat zal wel overgaan. Dinsdag doe ik een rustige loop samen met Sandra in het park. Dit gaat gelukkig door tijdens de avond. De temperatuur zal een heel stuk aangenamer zijn. Hopelijk kan ik deze week nog een derde sessie inlassen, maar dat is nog niet zeker. Mogelijk trekken we er nog een paar dagen op uit. We zullen wel zien. De eerste week is al geslaagd.
Maandag had ik een kleine training op de fiets gepland. Ik had in het begin het gevoel, dat mijn voorste band stilletjes leeg liep. Ik heb eerst wat afgewacht, maar in de bochten had ik niet zo een veilig gevoel. Na ongeveer 1500 meter vertrouwde ik het toch niet helemaal en ben dan maar terug naar huis gereden. Onterecht bleek achteraf. Na de middag heb ik de voorste band nog eens gecontroleerd en deze was niet verder leeggelopen, een vals gevoel dus. Ondertussen had ik een spelletje tennis op de Wii gespeeld. Eigenlijk waren het een paar spelletjes. Achteraf voelde ik me heel moe en was goed bezweet. De dag nadien goed stijf ter hoogte van mijn borstkas en mijn rechterbovenarm. Toch flink gespeeld blijkbaar. Het werkt wel verslavend. Ondertussen ben ik serieus aan het uitkijken naar volgende maandag. Dan kan ik mijn loopschoenen terug aandoen voor een eerste rustig loop na mijn artroscopie. Ik ga proberen een vijftal km op de piste vol te maken. Benieuwd of ik geen last van de knie zal hebben.
Woensdag was het weer zwemtraining. Zoals gepland heb ik mijn schema een beetje aangepast. Normaal moest ik 1 x 350m + 2 x 100m vrije slag. Ik veranderde dit in 1 x 400m + 2 x 100m. Dit ging redelijk vlot. Op het einde voel je toch dat je al een redelijke afstand begint af te leggen. Na het zwemmen had ik een zwaar gevoel in mijn schoudergewrichten. Na enkele oefeningen en wat uitzwemmen ging dit al heel wat beter. Spijtig genoeg was dit de laatste zwemles voor Jordi voor het verlof. Nu zal het zwemmen er een beetje inschieten. Gelukkig kan ik binnenkort de looptraining hervatten. Vanaf september kan ik dan weer beide trainingen combineren. Mijn conditie zal er alleen maar op verbeteren.
Afgelopen woensdag nog eens een keertje gaan zwemmen. Ik heb mijn schema weer een beetje opgevoerd : 1 x 300m + 8 x 25m. Het ging prima, geen enkel inspanningsprobleem gehad. Ik denk dat ik, wat mijn conditie betreft, eigenlijk al een beetje verder zit dan het opgelegde schema. Volgende keer pas ik mijn schema zelf een beetje aan : 1 x 400m + 2 x 100m. Benieuwd wat dat gaat worden.
Vorige dinsdag ben ik op controle geweest bij de orthopedist. De genezing verloopt perfect. De knie is niet meer gezwollen, er zit zo goed als geen vocht meer in de knie. Ook het plooien gaat prima. Ik kan mijn voet bijna helemaal terug tot tegen mijn zitvlak brengen. Wat betreft het terug beginnen lopen moet ik nog even geduld hebben. Ik moet 6 weken wachten. Dit wil zeggen, dat ik vanaf 22 juni terug mag beginnen trainen. Ik kijk er al naar uit. Ik verwachtte eigenlijk dat ik als eerste terug zou beginnen trainen, maar Sandra start terug volgende week, al zal dit een rustig begin zijn. De pijn in haar rug is al veel beter. Zij heeft oefeningen gekregen van de kinesist, die ze netjes doet thuis. Tegen het einde van de maand zijn we allebei terug bezig. Hopelijk dan zonder blessures.
Vorige vrijdag naar de huisarts geweest. Niet voor mij dit keer, maar voor Sandra. Donderdag had zij op het werk teamvergadering en nadien was er nog een soort van bijscholing. Aangezien de kwaliteit van de stoelen niet al te best was, kun je het gevolg al raden. 's Avonds begon het al : rugpijn. Het was zo erg dat ze haar training moest afbellen. Diagnose bij de huisarts : lumbalgie. Gedurende 3 weken moet zij nu 3 maal per week naar de kinesist. Ook mag ze volgens de dokter 3 weken niet lopen. Voor alle zekerheid gaan we dit bij de kinesist checken. Zij hoopt op een vroeger begin. Het groepje van de Start to Run lopen nu nog altijd samen en ze zou het erg vinden om de anderen te missen. Zo zie je maar. Eerst nauwelijks aan sport doen en nadien popelen van ongeduld om weer te kunnen beginnen. Ik hoop voor haar dat ze snel mag hervatten, maar ik denk dat ik de eerste zal zijn die zijn training mag starten.
Woensdag was het zwemles voor Jordi en voor mij weer een gelegenheid om mijn zwemafstand verder op te bouwen. Het was de eerste keer dat ik het zwembad indook na mijn artroscopie. Ik was benieuwd. Deze keer vobracht ik het schema : 1 x 200m + 8 x 25m. in een rustig tempo. Je voelt toch al het verschil wanneer je dit in vrije slag doet in plaats van schoolslag. Niet dat ik vermoeid was, maar je begint tegen het einde toch al wat weerstand te voelen. Maar daar word je sterker van. Dat kan alleen maar voordelen hebben voor het moment dat ik terug begin te lopen. Ook deze keer heb ik geen problemen ondervonden met de knie. Door de rotaties van mijn lichaam tijdens het zwemmen worden mijn knieën toch een beetje naar buiten geduwd. Aangezien de binnenkant van mijn knie nog altijd gevoelig is, zou je dat op dat moment goed voelen. Maar het viel allemaal reuze mee. Volgende week dinsdag eindelijk op controle bij de orthopedist. Benieuwd wat hij gaat zeggen. Ik hoop dat ik al lichtjes mag beginnen te trainen. Indien niet, dan heb ik maar een beetje geduld. Dan zal het zeker voor de week daarna zijn. Ik kan in ieder geval aftellen. De week kan niet vlug genoeg om zijn.
Aangezien er geen looptraining was gepland (voor Sandra geen training op een feestdag en ik mag nog niet), zijn we afgelopen donderdag gaan wandelen op de Kalmthoutse Heide. Voor mij was het heel lang geleden, dat ik daar nog geweest was. Ik ben namelijk afkomtig van die omgeving, namelijk Wildert (een dorp in de gemeente Essen), dat net voorbij Kalmthout is gelegen. We hadden veel moeite om een plaatsje voor de auto te vinden, maar uiteindelijk was het ons dan toch gelukt. Bij het informatiebord hadden we de keuze tussen vier vaste wandelingen (je hebt ook nog het knooppuntennetwerk). We kozen voor het Duinpad (7,5 km). We vonden dit een geschikte afstand voor iedereen. In het begin, op de gemeenschappelijke weg was het redelijk druk, maar van zodra de Duinroute startte, hebben we niet veel mensen meer gezien. Tijdens deze wandeling ontdekten we hoe stil het nog kan zijn op bepaalde plekken en hoe aangenaam het is om enkel de vogels tegen elkaar bezig te horen. Na de wandeling zijn we natuurlijk nog iets gaan drinken. Na een geslaagde uitstap zijn we tevreden naar huis gegaan. Voor herhaling vatbaar.
Maandag een nieuwe week in de revalidatie. Vandaag had ik een fietstocht gepland. Ik was eerst van plan om mijn omloop van de looptraining (12 km) te fietsen. Op een gegeven moment kon ik niet meer verder wegens wegwerkzaamheden. Ik heb dan maar een andere route genomen. Dit ging redelijk vlot. Ik heb geen last gehad van mijn knie. Er was wel redelijk wat wind, maar daar word je sterk van, nietwaar. In totaal heb ik 14 km afgelegd in een tijd van 36 min. en 5 sec., een gemiddelde van 23,58 km/u. Niet slecht voor de eerste keer. Dit kan alleen maar verbeteren.
Zondag was het dan de grote dag voor Sandra. Na het behalen van haar Start to Run-diploma zou ze laten zien dat ze die 5 km zou halen en liefst nog onder de 40 minuten. Er waren meer dan duizend deelnemers komen opdagen, ongeveer 200 meer dan vorig jaar. Het totaal betreft hier wel de Kidsrun, 5 km en 10 km-loop samen. Het recreatieve krijgt hier voorrang op de competitie. het is er vooral om te doen dat men zich amuseert die dag. Het is natuurlijk altijd leuk om je tijd te verbeteren of om een goede plaats te lopen. Er was met de vaste looppartners afgesproken om zoveel mogelijk bijeen te blijven, kwestie van elkaar te kunnen steunen. Na een gezamelijke opwarming werd dan toch het startschot gegeven. Aangezien er veel deelnemers waren, duurde het voor Sandra minstens een kleine halve minuut vooraleer zij de startlijn passeerde. Halfweg werd men een beetje opgehouden omdat iemand tegen een lantaarnpaal was gelopen en verzorging nodig had. Na een mooie inspanning kwam ze de piste opgedraaid om hierop nog een halve ronde af te leggen. Uiteindelijk passeerde ze de aankomstlijn na 39:39 min. Opdracht volbracht. Dit is wel de officiële tijd. De tijd begon voor iedereen te lopen toen het startschot afging. Zodoende mogen we er nog een halve minuut afdoen. Die tien kilometer kan ik volgend jaar ook meelopen, zodat we dan voor elkaar kunnen supporteren. Stilletjes droomt ze dat ze 10 km kan volbrengen. Dat zal nog eventjes duren denk ik, maar ik ben nu al trots op haar. Al bij al een geslaagde dag.
Maandag was dan zo ver. 's Morgens om 7u in het ziekenhuis gearriveerd voor de artroscopie. Na een paar maanden wachten, weliswaar door mijn eigen keuze, ging men mijn knie repareren. Blijkbaar was het een redelijke scheur. De chirurg heeft nog 1/3 van de meniscus laten zitten. Het probleem zou nu moeten opgelost zijn volgens de dokter. De andere meniscus was intact, zodat hier niets aan moest gewerkt worden. Tegenwoordig moet je hiervoor niet echt meer opgenomen blijven : 's morgens binnen en 's avonds terug buiten. Het vervelendste voor mij is altijd de dag van de ingreep zelf postoperatief. Wat ik een beetje vreesde, is weer uitgekomen. Ik ben altijd misselijk na de operatie, ook nu weer al was het dit keer toch minder. Enkel de thee met suiker is er terug uitgekomen. De suikerwafel heb ik wijselijk mee naar huis genomen. Jordi heeft deze thuis met veel smaak opgegeten. Momenteel doe ik alle dagen mijn oefeningen. Blijkbaar is het niet meer nodig om naar de kinesist te gaan zoals 15 jaar geleden. Ik doe vooral oefeningen om mijn quadriceps terug aan te sterken. Vanaf zaterdag mag ik daar een oefening bij doen om de knie te doen plooien. Na 10 dagen mag ik dan door de benen buigen en de dij optrekken om de knie nog wat meer te doen plooien. Volgende week mag ik al een beetje beginnen te fietsen. Ondertussen houd ik me wat bezig met lichte klusjes. Op 2 juni moet ik op controle. Ik ben benieuwd of ik dan al terug starten met lopen. In principe is dit na een maand, dus is het mogelijk dat ik dan nog even geduld moet hebben. We zijn in ieder geval op de goede weg.
Het aftellen is nu toch begonnen. Nog een week en mijn knie wordt gerepareerd, zodat ik binnenkort de straten weer onveilig kan maken. Het wordt stilletjes aan tijd. Ik begin een beetje ongeduldig te worden. Gelukkig heb ik nog een paar karweitjes in de tuin. Die moet ook proper gemaakt worden. Dat verzet de gedachten. Ondertussen vergezel ik Sandra op haar training. Afgelopen donderdag heeft ze haar diploma van Start to Run gekregen. Het verging haar zo goed dat ze besloten heeft om toch mee te doen aan de Rivierenloop te Deurne (Antwerpen). Dit gaat door op 16 mei in het Rivierenhof. De afstand bedraagt 5 km. We gaan zeker supporteren. Zondag is ze extra gaan trainen, aangezien ze zaterdag geen tijd had om te gaan. Ze liep de 5 km in 38 minuten. Dat is bijna 8 km/u. Dit had ze zelf niet voor mogelijk geacht toen ze hieraan begon. Zo zie je maar.
Zondag zijn we naar Linkeroever afgezakt om naar de 10 Miles te gaan kijken. Hoewel ik door mijn knieprobleem zelf niet kon meelopen, wilde ik dit toch eens meemaken. Voor ons was het heel gemakkelijk om daar te geraken. De auto werd aan de eindhalte van de tram geparkeerd, zodat we met de tram redelijk snel op bestemming waren. Voor de Ladies Run waren we iets te laat, maar we hadden ruim tijd genoeg voor de start van de 10 Miles. Toen ik al die lopers aan de start zag staan, begon het bij mij wel te kriebelen. Ik had daar graag zelf tussen gestaan. De sfeer was goed. Er werd nergens gedrumd. Iedereen wachtte gewoon zijn beurt af om zijn ding te doen. Je staat er toch vesteld van hoeveel volk er eigenlijk mee loopt. Tussen het vertrek van de eersten (competitielopers) en de laatste verliep er 22 minuten. Kun je nagaan hoe veel dat er zijn. Toen de laatste vertrok, waren de eersten al halverwege. Na het vertrek zijn we rustig naar de aankomstzone gewandeld. Op het grote grasveld waren een heleboel tenten geplaatst voor eten en drinken en allerlei randanimatie. Bij de competitielopers werd er snel gelopen. De eerste kwam al na 48 minuten (en een beetje) aan. Nadat we de eerste 3000 lopers hebben zien finishen, zijn we stilletjes huiswaarts vertrokken, kwestie van de grote massa voor te zijn aan de tramhalte. Al bij al een geslaagde dag. Er gaat zich misschien een probleempje voordoen volgend jaar op 25 april. Sandra zou volgend jaar graag de Ladies Run willen meedoen en ik de 10 Miles. Hopelijk is er genoeg tijd tussen om de wacht te wisselen op de kinderen. Anders zullen we iemand moeten inschakelen om een oogje in het zeil te houden. Maar dat zijn problemen voor later. Sandra is intussen goed bezig met haar Start to Run. Ze is aan haar laatste week bezig. Maandag heeft ze 40 minuten aan een stuk gelopen. Indien ze zich op dinsdag goed voelt wil ze terug gaan trainen. Dat wil zeggen, dat ik haar weer kan vergezellen. Vorige week was me dat zeer goed bevallen. Donderdag zal ze dan haar diploma krijgen. Hopelijk zet ze nadien door. Maar ik heb er goed oog in. Het werkt bij haar blijkbaar aanstekelijk. Iets om 1 keer per week samen te doen wanneer ik dan een rustige loop plan.
Dinsdag heb ik Sandra vergezeld tijdens haar trainingsloop van haar Start to Run. Aangezien zij maandag niet kon, heeft zij die sessie verplaatst naar dinsdag. Daar zij niet graag alleen loopt, heb ik mijn loopschoenen maar aangetrokken, kwestie om toch nog wat in beweging te blijven ondanks mijn knie. Het was een rustige loop voor mij. De afstand bedroeg 5 km en dit hebben we afgerond in totaal 40 minuten. Ik ondervond geen enkele last van mijn knie. Voor Sandra was het andere koek. Maar ze heeft toch volgehouden. Zij loopt ondertussen toch al 32 minuten aan een stuk. Haar training omvatte dit keer : 32' + 8'. Dit is volgens mij toch redelijk vlot verlopen. Zij was op het einde wel goed moe, maar wel tevreden met de geleverde inspanning. Zij had nooit gedacht dat ze dit nu al zou bereiken. Hoed af.
Op woensdag voelde ik mijn dijspieren. Ik was vergeten te stretchen na het lopen. Domme fout van mij. Maar als dat het enige is waar ik een beetje last van heb, mag ik zeker niet klagen. In de namiddag ben ik met Jordi gaan zwemmen. Ik heb in het water mijn spieren wat kunnen los maken. De volgende stap van mijn zwemschema is nu ook voltooid : 1 x 50m + 2 x 75m + 4 x 25m. Ik zit nu aan 300m zwemafstand. Nog 700m te gaan.
Vandaag had ik een fietstocht gepland van ongeveer 35 km. Daar is echter niets van in huis gekomen. Morgen is mijn zoon jarig. Dus moest er wat worden voorbereid. Aangezien hij met cake in de klas trakteert, ben ik boodschappen gaan doen om cake te bakken. Ik heb er dan maar een tweede mee gebakken voor thuis. Kwestie om ook nog iets te hebben. Voor de eetgroep 's middags wilde hij met ijsjes trakteren. Zodoende werden er ook ijsjes gehaald. Thuis gekomen ontdekte ik dat de diepvries tjokvol zat. Snel naar de school gebeld en daarna vliegensvlug de ijsjes ginder afgeleverd. Daarna moest ik zorgen dat ik om 16u aan de schoolpoort stond om Jordi op te halen, want we hadden een afspraak om communiefoto's te laten maken. Dat maakt dat het fietsen in het water viel. De ganse dag zat helemaal volgepland. Sandra kon echter niet gaan lopen wegens te weinig tijd. Daarom gaan we morgen na de middag haar verloren training inhalen. Aangezien zij nog niet zo snel loopt, heb ik besloten om haar te vergezellen. Ik denk dat mijn knie dat wel kan verdragen. Voor mij is dat wat rustig los lopen, voor haar zal het meer inspanning kosten. Zo blijft de conditie wat op peil. Het is nodig, want mijn gewicht begint een beetje op te lopen.
Het is zover. Het moment waar ik al een tijdje voor vreesde, is gekomen. Ik ben met Ellen op donderdag een extra zwemtraining gaan doen. Ik heb er mijn schema 'vrije slag' afgewerkt : 8 x 25m (met telkens 10'' rust) en 1 x 50m. Daarna gingen we eens zien wie er nu de snelste was over 100m. Ik vertrok als eerste. Ik voelde dat die 100m iets te lang zou zijn, dus besloot ik na 50m te stoppen. Mijn begintempo was natuurlijk aangepast aan de 100m, maar dat zou toch niets uitmaken. Nadien vertrok Ellen. Zij was na 50m 10 sec. sneller dan ik. Van een afgang gesproken. Dit heb ik nadien enkele keren mogen aanhoren. Ik heb nadien nog een keer aangezet, maar ik bleef toch nog 5 sec. boven haar tijd. Enkele dagen later heb ik kunnen bewijzen dat ik in een sprintje met de fiets en een loopsprintje haar nog mijn rug kan laten zien. Zo is iedereen tevreden kunnen vertrekken naar zee, waar we elke dag toch tussen 7 en 8 km gewandeld hebben door de duinen. Mijn knie heeft het een paar keer mogen voelen. Maar dat is binnenkort ook weer verleden tijd.
Vorige week heb ik enkele keren mijn knie goed bezeerd. Je zal zien dat je je pijn doet aan dat lidmaat dat gekwetst is. In dit geval mijn rechterknie. Ik ben telkens met mijn rechtervoet ergens achter blijven hangen. Op dat moment kun je met 100% zekerheid je zwakke plek aanduiden. Daarom heb ik besloten om geen looptrainingen meer te doen tot na mijn artroscopie op 11 mei. In plaats daarvan ga ik proberen mijn conditie op peil te houden met fietsen en een beetje afstandzwemmen. Daar krijg je ook een goede longinhoud mee, dat zie ik aan mijn dochter. Afgelopen zondag ben ik met Jordi een fietstocht gaan maken. We besloten om eens een ander traject af te leggen. Tot onze verbazing ontdekten we toch nog een aantal rustige wegen, waar praktisch geen auto's voorbij komen. Zalig. Het werd een tocht van ongeveer 20 km. met het laatste kwart een stevige wind op de snoet. Volgende donderdag ben ik van plan om met Ellen een uurtje te trainen in het zwembad. Zij moet zondag wedstrijd zwemmen. Aangezien zij dinsdag haar laatste examen heeft, kan ze op maandag niet gaan trainen. Dus traint zij in principe alleen op dinsdag. Daarom lassen we een extra training in voor haar. Ik ben benieuwd of ik haar nog kan bijbenen.
Met het gewicht gaat het terug de goede kant uit : 67 kg (- 400 gram). Maandagvoormiddag nog een keer een 5 km afgehaspeld op de atletiekpiste. Ik vond het zeer moeilijk om eenzelfde tempo aan te houden. Er stond namelijk een stevige wind over de lengte van de piste. Telkens ik aan de laatste rechte lijn begon, kreeg ik een serieuze wind in mijn gezicht. Ik probeerde telkens mijn tempo aan te houden. Soms kreeg ik de indruk dat ik een beetje te snel liep naar mijn zin. Hoewel ik een beetje benieuwd was naar een tussentijd halverwege, heb ik toch niet gekeken. Ik zou op het einde mijn resultaat wel zien. En inderdaad. Mijn gevoel was juist. Mijn tijd over de 5 km : 24:40. Toch een beetje te snel. Zo spaar ik niet echt mijn knie, denk ik. Volgende training een keertje meer een tussentijd controleren. Dan kan ik sneller corrigeren indien nodig. Ik had in ieder geval geluk met het weer. Ik zag de regenwolken in de verte aankomen. Ik was net op tijd thuis toen het begon te gieten. Ondertussen is Sandra ook goed bezig met haar Start to Run. Ze wilde absoluut naar de training. Ze keek bijna constant naar buiten waar het intussen een serieuze hoeveelheid regen naar beneden kwam. Net op tijd kwam hieraan een eind. Snel omgekleed en vertrokken. Ze was nadien tevreden dat ze was gegaan.
Gewicht op maandag : 67,4 kg , een kleine daling van 200 gram (het is toch iets). Ondanks het meniscusletsel ben ik maandag terug 5 km gaan lopen in een rustig tempo. Vorige week twijfelde ik anders wel een beetje of ik voorlopig zou stoppen met lopen tot na de artroscopie of toch rustige tempolopen zou doen. Vorige maandag ging het heel vlot. Ik had helemaal geen last van mijn knie. Dinsdagavond echter kon ik niet in slaap geraken vanwege een pijnlijke en gevoelige knie. Een voltaren en een kussen tussen de knieën waren prima hulpmiddelen om in slaap te geraken. Nadien een zo goed als probleemloze week gehad. De donderdagtraining heb ik wijselijk links laten liggen. Ik zou wel zien wat de week nadien zou brengen. Ik ben deze keer zeer rustig begonnen. Je voelt wel dat er iets niet in orde is, maar het deed geen pijn. Het was meer een knagend gevoel. Halverwege heb ik het tempo wat opgedreven, zodat ik me toch een beetje in het zweet kon lopen. Toch weer een paar kilometertjes afgehaspeld. Het is niet veel, maar je blijft in het ritme. Ook kan ik weer een paar kilometers invullen in mijn tabel. Ik heb op mijn computer iets ineengeknutseld, zodat ik het aantal gelopen kilometers kan bijhouden. Tevens hou ik mijn gewichtsschommelingen daar ook in bij. Excel is daar een leuk rekenprogramma voor. Het geeft totalen per week, per maand en een jaarlijks totaal weer. Als je wilt, kan je dat ook in grafiekjes gieten. Leuk voor de liefhebbers. Nu maar hopen dat mijn knie het iets beter doet dan vorige week, zodat ik donderdag ook nog wat rondjes kan afleggen.
Gewicht voor deze week : 67,6 kg. Ik had me vorige vrijdag voorgenomen om na het weekend te proberen of ik niet rustig wat enkele rondjes op de atletiekpiste kon lopen. Het is een relatief nieuwe piste. Je voelt meteen dat deze zachtlopend is. Maandag mijn trainingsplunje aangetrokken en naar de piste gereden. Je mag daar elke weekdag van 8 tot 16u gratis op. Er stond veel wind, die over de lengte van de baan blies. Je voelde het onmiddellijk wanneer je de bocht uitkwam. Tijdens het lopen had ik geen last van mijn knie. Het plan was om 5 km te lopen in een relatief rustig tempo. Ik had geen last van korte bochten, zodat ik mij niet al te erg op mijn knie moest focussen. Dat loopt toch redelijk ontspannend. Het deed me goed om de wind terug langs mijn gezicht te voelen, om eens lekker te kunnen zweten. Ondanks ik niet echt vermoeid was, was ik toch een beetje verwonderd over de tijd : 25:12 voor de 5 km (gem. 11,90 km/u). Tijdens mijn nachtdienst voelde ik toch mijn knie, was wat gevoeliger dan anders. Maar dit kan de pret niet drukken. Ik heb trouwens toch al een datum voor mijn artroscopie : 11 mei. Nadien kan het alleen maar hogerop.
Allereerst mijn gewicht noteren : 67,5 kg, zo goed als status quo. Dat valt mee na een weekje vakantie aan zee, waar nergens naar wordt omgekeken. Wat mijn knie betreft, is het verdict gevallen. De orthopedist bevestigde inderdaad wat ik al vermoedde : meniscusletsel. Hij zei dat het normaal gezien nog net zou kunnen om de 10 Miles te halen, maar ik wilde het risico niet nemen. De artroscopie zal ergens in mei gebeuren. Daarna heb ik hopelijk het mooie weer aan mijn kant om volop terug op te bouwen. Nu viel natuurlijk mijn training aan zee in het water. Ik had al een traject voor ogen (dijk - duinen - stand). Toen ik daar dan nog andere joggers aan het werk zag, kriebelde het toch. Het zal iets voor volgende keer zijn, moet je maar denken. Toen ik gisterenavond mijn nachtshitft begon, zag ik een nota aan het bord hangen. Je kon je als werknemer van het ziekenhuis inschrijven voor de 10 Miles. Men gaat na welk bedrijf de beste resultaten boekt. Toch spijtig dat dit niet doorgaat voor mij. Met de Start to Run van Sandra gaat het prima. Men loopt er al 9 minuten aan een stuk en ze heeft geen enkele keer moeten stoppen. Ik sta er een beetje van te kijken. Ik weet wel dat ze een doorzetter is, maar zij is niet echt sportief aangelegd om het voorzichtig uit te drukken. Toch fier op haar. Nu heb ik tijd om voor haar te supporteren ; dat is ook leuk.
Maandag op de weegschaal : 67,4 kg. 400gr er bij. Mijn gewicht schiet stilaan de hoogte in nu ik noodgedwongen stil lig. Vorige vrijdag een MRI van mijn knie laten doen. Dezelfde dag las ik het resultaat ervan; een voordeel dat je zelf in het ziekenhuis werkt. Ik vreesde een beetje wat ik te lezen kreeg. Een scheur in de laterale en een scheur in de mediale meniscus. Daar bovenop was er een beginnende vorming van een Bakercyste te zien. Waarschijnlijk ten gevolge van het meniscusletsel. Benieuwd wat de orthopedist zal zeggen donderdag. Ik denk dat de 10 Miles in het water zullen vallen. Als dat zo is, dan train ik voor het volgende jaar. Eventueel zoek in een andere wedstrijd uit om te testen wat ik waard ben. Nu eerst maar zien dat alles in orde komt.
Vandaag was ik benieuwd hoe ik het er vanaf zou brengen op de weegschaal. Het was namelijk een feestweekend. Vorige week was het zoontje van mijn schoonzus (zus echtgenote) jarig. Aangezien het niet mogelijk was om iedereen die dag samen te krijgen, werd het afgelopen zaterdag gevierd. Daan is 2 jaar geworden. Iedereen in de auto's en naar Nederland gereden. Mijn schoonzus is met een Nederlander getrouwd en is "ginds in den vreemden" gaan wonen. Op het laatste nippertje kregen we de opdracht om een verjaardagstaart te bestellen (een Bumbataart), aangezien men dat in Nederland niet heeft. Dus ginder flink wat taart gegeten. Zondag was het mijn beurt om te vieren. 45 is een mooi getal, al zeg ik het zelf. Gevolg : weer taart gegeten. Dit maal kreeg ik het cadeautje : het vijfde boek van de reeks " De Aardkinderen" : Een vuurplaats in steen. Ik heb alle vijf de boeken reeds gelezen via de bibliotheek. Nu heb ik ze bijna allemaal in de boekenkast staan. Alleen het vierde deel ontbreekt nog (dit was niet in de boekhandel). Resultaat van het feestvieren : 67 kg. ( + 500 gr). Al bij al valt het nog mee, aangezien ik nu een volledige week buiten strijd ben met mijn knieprobleem. Hopelijk kan ik binnen niet al te lange tijd weer mijn loopplunje aantrekken. Nu gaat het nog niet. Ik heb al eventjes geprobeerd, maar ik voelde toch wat pijnscheuten. Dus wachten we de onderzoeken maar verder af.
Maandag was ik toch even geschrokken toen ik op de weegschaal ging staan. Deze duidde 67,7 kg aan, een toename van maar liefst 800 gr op een week tijd. Blijkbaar had de weegschaal de maandagziekte. Ik wist niet dat weegschalen dit ook kon overkomen. Dinsdag was ik uit nieuwsgierigheid (en waarschijnlijk ook uit ongeloof) nog eens op de weegschaal gaan staan. Tot mijn verbazing stond er nu 66,5 kg te lezen. In plaats van een toename van 800 gr was ik toch gewicht verloren. Toch iets positiefs te melden deze week. Nu ik terug mijn medicatie ben beginnen nemen, gaat het alweer een beetje beter met het stappen. Vandaag was het zwemles voor Jordi. Ik had weinig last van de knie in het water. Je voelt wel dat het niet vlot gaat, maar ik geraakte toch op mijn gewone tempo vooruit. Volgende week gebeurt het MRI-onderzoek. Nadien kan ik op 19 februari bij de orthopedist langs, weliswaar privé, maar dat is toch al sneller dan in het ziekenhuis. Daar kon ik pas in april langskomen. Ik wilde absoluut bij hem, omdat hij tenslotte mijn knie heeft geopereerd tien jaar geleden. Toen wist hij me meteen te vertellen wat er scheelde en hij had enkel mijn knie vastgenomen. Toch benieuwd wat het verdict zal zijn. Duimen maar.
Ben deze morgen op de weegschaal gaan staan. Was me dat even schrikken : 67,7 kg. Dit is een toename van maar liefst een toename van 800 gr. op een week tijd. Ik geef toe, ik ben niet altijd redelijk geweest. Een paar keer ijs gegeten, wat gebak en op het werk toch redelijk wat gesnoept. en het zal er voorlopig niet gemakkelijker op worden nu ik noodgewongen een rustperiode inlas wegens mijn knieprobleem. Na enkele dage Voltaren te hebben geslikt, was de pijn verdwenen. Ik kon ook vlot stappen. Ik ben dan maar gestopt met de pillen, want deze zijn niet bevordelijk voor de maag. Echter de pijnscheuten komen terug, dus ik zal maar terug beginnen slikken totdat ik helemaal pijnvrij ben. Nu ik aan de kant sta, kan ik mijn echtgenote meer steunen. Sandra is dan toch begonnen met de Start to Run. Nadat ik het geld had overgeschreven, kon ze niet meer terug. Ze houdt toch goed vol, ook al is het nog maar het begin van de tweede week. Vorige week kon ze niet op zaterdag. Dus is ze op zichzelf gaan trainen op zondag. Ik ben met haar meegegaan om te chronometreren. Het was ijzig koud op de atletiekpiste. De wind had er trouwens vrij spel. Maar ze heeft haar opgelegde minuten uitgelopen. Op dit moment denkt ze nog altijd dat ze de eindmeet niet zal halen, 5 km in 40 minuten. ik ben benieuwd of het ze zal lukken. Ik duim voor haar.
Donderdag heb wegens tijdsgebrek geen 12 km kunnen lopen. In plaats daarvan ging ik nog eens mijn toertje van 6 km van in de beginperiode. Ik had besloten om er een kleine intervaltraining van te maken. Na ongeveer een kilometer rustig te hebben ingelopen, deed ik mijn eerste ritmeversnelling gedurende 800 meter. Dit ging redelijk vlot, in ieder geval voor de benen. Wat betreft de ademhaling voel je toch dat je even doortrekt. De volgende 500m waren dus voor uit te blazen, een welkome afwisseling. Daarna heb ik nog een drietal versnellingen gedaan tot ik in totaal 5 km had gelopen. De laatste kilometer zou ik rustig uitbollen. Toen ik de straat overstak en rustig weer op gang trok, voelde ik een klein krakje aan de binnenkant van mijn rechterkie. Dit is mijn geopereerde knie van 10 jaar geleden (kruisbandherstel). Ik ben nog rustig doorgelopen. Af en toe eventjes gewandeld. Thuis aangekomen heb ik mijn stretchoefeningen nog vlot kunnen doen. Tegen de avond werd mijn knie wat stijf en voelde pijnlijk aan. Ik heb er ijs op gelegd en voor het slapen goed ingesmeerd. Vrijdagmorgen kon ik mijn knie bijna niet plooien. Ongerust ben ik dan maar langs de huisarts geweest. Zij dacht dat er iets scheelde met die kruisband. Ik vermoed eerder iets aan de meniscus. Op 13/02 laat ik een MRI - onderzoek doen om na te kijken wat er gaande is. Ik hoop dat het niet al te erg is. Anders denk ik dat de 10 Miles in het gedrang komen. Ik had mij er zo op verheugd. Maar ja, als het niet gaat, gaat het niet. Ik ga er toch alles aan doen om mijn doel te bereiken, al moet het wel in mijn mogelijkheden liggen. We zien wel wat er van komt.
Zondag hebben we weer binnen gezeten. Niet thuis, maar in het zwembad. Mijn dochter had een wedstrijd. Het was een sprintwedstrijd. het waren allemaal wedstrijden over 50m, in alle stijlen. Ze deed het niet slecht. Ze had nog geen tijden voor vlinderslag (tegenwoordig spreekt men meer van dolfijnslag) en rugslag. Ze was twee keer de beste van haar reeks. In haar leeftijdscategorie bleek dat in de middenmoot te zijn. Ik sta er toch van versteld hoe die jeugdige snaken die vlinderslag onder de knie krijgen. Dit vind ik toch de moeilijkste stijl om aan te leren. Je moet zelf maar eens proberen om je beide armen tegelijk uit dat water naar voor te heffen. Toch een leuke namiddag gehad. Ik heb me enkele malen goed laten gaan tijdens het supporteren. Maar dat moet je toch doen als papa.
Maandag met een nieuwe omloop gestart. Aangezien ik mijn aantal kilometers ging verhogen, was ik een beetje verplicht om in een andere richting te lopen. Dit maakt het ook interessant. Zo moet je je weer aanpassen. Je gaat nieuwe aanknopingspunten zoeken om conditie van dat moment te controleren. Vandaag wilde ik absoluut 1 uur aan een stuk lopen. Met een omloop van 12 kilometer zou dat wel lukken. De start ging zoals altijd redelijk vlot. In het begin moest ik mij zo niet concentreren op het traject. De eerste 3 kilometer zijn hetzelfde. Daarna was het een paar keer opletten dat ik bij een splitsing de juiste kant op ging. Ik had mijn les goed geleerd. Ik wist perfect hoe ik moest lopen. Ik had wel het voordeel dat ik op vele stukken reeds had gefietst met mijn zoon tijdens de zomermaanden. Toen ik halverwege was, heb ik mijn tijdscontrole gedaan. Over de eerste 6 kilometer liep ik iets meer dan 28 minuten. Dit vond ik voor mezelf te snel. Voor de tweede helft van het traject heb ik mijn tempo dan ook wat aangepast. Nu kon ik wel mijn beogde tempo van 12 km/u aanhouden. Zodoende eindigde ik mijn eerste 12 km in een tijd van 58 : 25. Op het eind voel je toch het verschil. Het zijn maar 2 km meer, maar toch. Adem had ik nog genoeg, geen probleem daar mee. Je voelt je spieren beter. Het was echter niet lastig. Het was een goed "spannend" gevoel. het smaakt in ieder geval naar meer. De nieuwe omloop is me goed bevallen. Het was er aangenaam rustig om te lopen. ik ben een paar fietsers gepasseerd. Ik denk wel dat je de wind goed zult voelen wanneer deze zijn registers open trekt zo tussen de velden. Maar dat geeft dan weer een heerlijk gevoel. Hopelijk heb ik donderdag nog tijd genoeg voor een training, want ik heb ook nog een afspraak bij de kapper. Normaal duurt dat niet lang, dus ik denk wel dat dat er in zit.
Regen of geen regen, ik zou op donderdag gaan trainen. Kwestie van te kunnen weten of mijn goede prestatie op maandag geen toevalstreffer was. Dus om 14u30 van start gegaan onder de gietende regen met daarbij een zeer stevige wind. Dat heb ik geweten. Ik heb in het begin zoals maandag een snellere start genomen, alleen wat minder lang. Kwestie van niet voor het enige rode licht dat ik passeer te moeten stoppen. Het was telkens aanpassen wanneer ik van richting veranderde en zodoende dan weer eens een stevige tegenwind in mijn gezicht kreeg. Van de regen had ik weinig last. Het was zelfs heel verfrissend. Dit schrikt me niet af. Vroeger met het jeugdvoetbal speelden we ook verder in de gietende regen. Toch probeerde ik regelmatig de plassen te ontwijken. Het is immers niet aangenaam wanneer je van in het begin met natte sokken loopt, Uiteindelijk beginnen je voeten dan te schuiven in je schoenen, met blaren tot gevolg. Daar bleef ik gelukkig van bespaard. Na driekwart hield het op met regenen. Ik heb mooi mijn tempo kunnen aanhouden en kon op het einde zelfs nog een beetje versnellen. Ik heb dit bewust niet lang gedaan, daar ik mijn tempo niet de hoogte in wilde jagen. Ik heb iets trager gelopen dan maandag, maar dat komt volgens mij door de felle windstoten. Je wordt toch telkens verrast wanneer je een felle windstoot in je gelaat krijgt. Zelfs met rugwind moest ik zien dat ik niet te snel ging. Ik had soms het gevoel dat ik door de wind werd voortgestuwd. Mijn tijd bedroeg 47 min 40 sec. met een gemiddelde snelheid van 12,59 km/u. Ik blijf onder de 50 minuten. Daarom schakel ik maandag over naar 12 km. Ik wil absoluut gedurende een uur kunnen lopen. Wanneer ik de 10 Miles wil uitlopen, moet ik meer dan een uur aan een stuk kunnen lopen. Mijn nieuwe omloop is reeds uitgestippeld. Ik weet op welk punt ik halverwege zal zijn voor een eerste tijdscontrole. Het is ook een omloop met minder zig-zagmomenten, veel lange rechte stukken en weinig korte bochten. Dan kan je jouw tempo makkelijker gelijk houden. Ik ben benieuwd wat maandag zal brengen.
Vorige week dan toch maar twee keer de baan op geweest. Noodzakelijke verplichtingen zorgden ervoor dat ik gewoon op maandag en donderdag mijn trainingen heb afgewerkt. Dit ging behoorlijk goed. Twee keer ongeveer dezelfde tijd gelopen. Op maandag exact 50 min. en donderdag waren dat 10 sec. minder. Ik had niet de indruk dat ik mij forceerde.
Toen ik deze morgen naar buiten keek (6u45), was het behoorlijk aan het regenen. Dat beloofde een nat pak op training. Dan hoorde ik rond 11u30 Frank De Boosere tijdens zijn weerpraatje op de radio dat in de loop van de namiddag flink wat uit de lucht zou vallen met eventueel hagel op de koop toe en dat er flink wat wind zou zijn. Vol goede moed ben ik rond 14u30 vertrokken. Het was droog, het zonnetje scheen zelfs, maar er stond behoorlijk wat wind. Moest het te erg beginnen regenen, kon ik altijd mijn omloop wat inkorten. Al bij al viel dit nog goed mee. Ik heb enkel halverwege eventjes een goede bui gehad. Maar dat hinderde zelfs niet.
Ik had een supergevoel vandaag. Ik wou eens testen of ik die 10 km goed aankon; dat de vorige week geen toeval was. Ik had me voorgenomen om de eerste kilometer iets sneller te vertrekken om daarna terug mijn tempo te lopen. Kwestie om eens na te gaan of dit mogelijk was zoals in een wedstrijd. Ademhaling zat halverwege nog steeds goed. Mijn tijd was zelf 1 minuut beter dan anders (ik controleer slechts 2 keer mijn tijd : halverwege en op het eind). Hierdoor zette ik nog een beetje door. Ik voelde mij nog helemaal niet moe. Ik was enkel benieuwd of mijn benen dit zouden verdragen. Ik word er tenslotte niet jonger op. Ik ondervond verder geen problemen en heb mijn tempo goed kunnen vasthouden. Ik schrok toch een beetje toen ik op mijn horloge keek toen ik stopte : 46 min 35 sec. Dit was zo maar eventjes 3 min. minder dan vorige week en een gemiddelde snelheid van bijna 13 km/u. Als ik donderdag weer zo'n goed gevoel heb en geen problemen ondervind, schakel ik over naar 12 km. Ik heb al een nieuwe omloop uitgetekend. Wat mijn gewicht betreft : 67,1 kg. Dit is een toename van 100 gram. Te verwaarlozen vind ik. Volgende week beter.
Vorige week heb ik eindelijk nog eens een week van drie trainingen gehad. Van maandag en donderdag ben ik altijd zeker te kunnen lopen. Vrijdag wordt er getraind wanneer de kans zich voordoet. Het was prettig om drie keer het volledige traject van 9,5 km te kunnen afleggen. Op maandag in 47:35, op woensdag in 50:20 en op vrijdag in 49:20. Toch twee maal onder de vijftig minuten met gevoel dat ik sneller kon. Toch had ik een beetje schrik om te forceren.
Vandaag was het een zeer goede dag. Alles verliep vlotjes. Te beginnen met mijn gevecht tegen de kilootjes : de neerwaartse spiraal is weer ingezet. Er is terug een vermindering van 300 gram. Mijn nieuw gewicht bedraagt nu 67 kg. Nog twee (misschien drie) te gaan. Verder werd thuis alles vlotjes afgewerkt, zodat ik op tijd aan mijn training kon beginnen. Dat moest ook wel, want ik ging mijn zoontje Jordi zelf afhalen van de school. Hij moest dringend naar de kapper. Ik had voor alle zekerheid een uur uitgetrokken voor de training. Het zouden vandaag 10 km worden en je weet toch nooit exact hoe lang je er over gaat doen tijdens je eerste keer. Vol goede moed ben ik er aan begonnen. De temperatuur was ideeal voor mij; niet te warm. Ik begin namelijk redelijk snel te zweten. Niet dat me dat stoort, integendeel. Het is trouwens gezond. Maar ik loop toch liever wanneer het wat frisser is. Ik had op voorhand mijn parcours wat aangepast. Na een paar kilometer ben ik pas een straat verder ingelopen vooraleer terug te keren en op het einde heb ik ook nog een kleine aanpassing gedaan, zodat ik aan 10 km kwam. Dit keer was het toch wat aangenamer om te lopen. De fietspaden en de wegen waren nu sneeuwvrij, zodat je toch geruster kunt lopen. Je moet niet constant naar de grond kijken om gladde stukken te vermijden. Ondanks dat moest ik toch één keer snel uitwijken voor een fietser die uit de tegengestelde richting kwam. Gelukkig had hij in de gaten dat ik niet oplette en daarom belde. Verder heb ik geen problemen gekend. Ik probeerde hetzelfde tempo aan te houden als vorige vrijdag, wat me zeer goed afging. De 10 km werden in welgeteld 50 minuten afgelegd. Ik was daar zeer tevreden over. Ik heb mijn tempe van 12km/u kunnen volhouden wat toch mijn doel is. Ik zou graag de 10 miles in 1u20 willen afleggen. Als de benen het toelaten, loop ik op dinsdag extra en daarna terug op donderdag en eventueel op vrijdag. Ik ondervind wel dat hoe langer ik nu bezig ben met mijn trainingen, hoe minder last ik heb van stijve benen. Nu enkel hopen dat mijn echtgenote zich gaat inschrijven voor een start-to-run die in de buurt wordt georganiseerd. Ze wil wel beginnen, maar moet nog een klein duwtje in de rug krijgen denk ik. We zien wel wat dat wordt.
De feestdagen zijn weeral voorbij. Alle geschenken zijn gegeven, we hebben goed gevierd. Dus is het tijd om weer aan de slag te gaan. Ik had een zeer mooi dagschema voor ogen om alles rustig te kunnen doen thuis en daarna terug met de training te starten. De sneeuw van vorige nacht gooide echter ferm roet in het eten. Ik had afgesproken dat wanneer het zou hebben gesneeuwd, ik mijn training zou laten schieten vandaag. Dat was dus even schrikken deze morgen toen ik naar buiten keek. Vrouw en dochter vertrokken als eerste. Een half uur later telefoon : mijn dochter. De bus was er nog steeds niet. Vliegensvlug schoenen aan en dochterlief opgepikt, samen met nog een paar vriendinnen, en naar school gebracht. Hierdoor kon ik mijn huishoudelijk schema al aanpassen. Mijn zoon moest naar de bushalte voor de schoolbus. Om 10u45 nog geen autobus gezien. Dan maar zelf naar de school gereden. Het was al bijna middag en ik moest mijn boodschappen nog doen. Na het eten heb ik mijn schema toch nog mooi kunnen afwerken (het tempo lag noodgedwongen wat hoger dan gepland). Om 14u45 ben ik dan toch alsnog mijn trainingssessie kunnen afwerken. Ik moest mijn kerstcadeau toch uitproberen. Ik had namelijk een nieuw trainingsoutfit gekregen van vrouwlief. Ik was echt benieuwd hoe het zou verlopen met al die sneeuw. Het eerste gedeelte verliep vrij voorzichtig. Ik loop hier op een afgescheiden fietspad langs een drukke gewestweg. Dit wil zeggen dat er nauwelijks was gestrooid, laat staan sneeuw geruimd. Ik heb bijna constant naar de grond moeten kijken om te zien waar ik liep. Na het eerste keerpunt verliep het al een stuk vlotter. Hier was namelijk wel gestrooid. Er was op de weg geen sneeuw meer te zien. Zelfs op de kleine tussenpaadjes waar alleen voetgangers en fietsers kunnen komen, was alle sneeuw verdwenen. Dit was gewoon genieten. Hier liep ik ook in het zonnetje : zalig. Enkel de laatste kilometer moest ik weer uitkijken. Weer over een fietspad van een gewestweg. Al bij al vond ik het een geslaagde training. Ik heb de 9,5 km gelopen in een tijd van 47 min. en 35 sec. in een naar mijn gevoel rustig tempo (12 km/u). Deze week hou ik dezelfde afstand aan om vanaf volgende week de 10 km aan te vatten. Ik was ook benieuwd naar mijn gewicht na al dat gefeest. Het viel eigenlijk nog een beetje mee : 67,3 kg. Dit is een toename van 800 gram. op die twee weken. Nu ik terug ben beginnen lopen, zal ik redelijk snel mijn streefgewicht (65 kg) bereikt hebben.
) en de rest van de week werd ondergesneeuwd.
