Ik ben Eric Van Oers. Ik woon in Borsbeek bij Antwerpen. Ik ben geboren op 8/02/1964 en ben dus al een tijdje lid van de "Club 45". Ik werk als nachtverpleegkundige in een dialysecentrum. Mijn hobby' zijn vooral lopen, computeren, lezen en fietsen. Af en toe trekken we er op uit om een mooie wandeling te maken. Ik ben gehuwd met Sandra en heb twee kinderen, Ellen en Jordi. In mijn jonge jaren heb ik steeds gevoetbald en daar hield ik een bijnaam aan over : noezeman. Sinds januari 2010 ben ik bij de Antwerpse club Brabo aangesloten. Ik krik nu mijn conditie op tussen de afstandslopers bij de masters.
Na drie jaar is het me gelukt om de 10 Miles te lopen. Lopen is voor mij stilaan een passie aan het worden. Alleen een halve marathon ontbreekt nog. Wie weet.
We hebben een logé thuis. Omdat mijn schoonmoeder een heelkundige ingreep heeft moeten ondergaan en momenteel een beetje revalideert, hebben wij haar kanarie te gast. Je hebt er in feite niet al te veel werk aan en het brengt wat meer leven in huis. Het vogeltje heeft er wel voor gezorgd dat mijn enige trainingsavond van deze week in het honderd liep. We hadden gemerkt dat zijn nageltjes veel te lang waren. Ikzelf heb nog nooit nageltjes geknipt bij een kanarie en je moet zien dat je niet te veel wegknipt, anders raak je een bloedvat en kan dat onding gerust doodbloeden. Dus zijn we er mee naar de dierenarts gereden. Omdat het laat werd vooraleer we terug thuis waren, heb ik de training maar afgelast. Zo begint de vakantieperiode een weekje vroeger. De volgende drie weken vertoeven we in Italië. De loopschoenen gaan jammer genoeg niet mee, kwestie van de kerk in het midden te houden. Eind augustus zal ik dan maar rustig herbeginnen om dan in september weer een serieus trainingsschema te volgen. Tot dan.
Eindelijk heb ik weer de tijd gevonden om de loopschoenen aan te doen. Het is niet altijd gemakkelijk om in deze periode tijd vrij te maken om te gaan trainen. Wegens omstandigheden is het niet evident om een geschikt schema uit te dokteren. Ik heb dus besloten om de clubtraining even op een laag pitje te zetten. In de plaats daarvan heb ik mijn individuele trainingen van maandag en vrijdag verschoven naar dinsdag- en donderdagavond, maar dan op een later tijdstip. Zo krijg ik toch nog enkele kilometertjes onder de voeten. Afgelopen dinsdagavond ben ik er dus weer aan begonnen. Een mooie gelegenheid om mijn aanwinst uit te proberen. Ik heb namelijk een hartslagmeter gekocht. Het is vooral om praktische redenen dat ik dit heb gedaan. Het is veel handiger om je timer rond de pols te dragen in plaats van met je gsm te werken. Tegelijkertijd kan ik ook mijn hartslag wat in de gaten houden. Vanaf nu noteer ik de gemiddelde hartslag ipv de hartslag op het einde. Dit zal wel even wennen worden, maar dat zal wel lukken. Ik ben nog redelijk laat vertrokken. Het was reeds bijna 20u45. Ik had eerst een training van 1u10 in gedachten, maar omdat het al wat later was, heb ik dit wijselijk ingekort naar 55 minuten. Het was trouwens bijna twee weken geleden dat ik nog getraind had. Het begin verliep zeer vlot. Een aangename temperatuur met een licht briesje hielp me om meteen in de juiste tred te lopen. Ik had wel in de gaten dat ik tijdens de eerste 4 km een snelheid van 5 min/km aanhield. Daarom heb ik wat ingebonden om me niet te moeten forceren. Het beloofde een vlotte training te worden. Het laatste stuk gooide echter roet in het eten. Tijdens de laatste 2,5 km begon ik buikkrampen te krijgen. Er was echter geen mogelijkheid om ergens te stoppen, zodat het me toch nog moeite heeft gekost om fatsoenlijk het einde te halen. Hierdoor ging mijn hartslag wel de hoogte in (ook in combinatie met de warmte). Tegen het einde aan bedroeg deze zelfs 177 bpm, wat ik nog niet eerder heb meegemaakt, wat buikkrampen al niet kunnen veroorzaken. Na de training verlaagde het ritme toch snel naar aanvaardbare waarden. Maar door de buikkrampen heb ik het uitlopen wat links laten liggen en het stretchen was ook maar half werk. Er waren andere prioriteiten. Hopelijk heb ik de volgende dagen niet te veel last van stijve spieren. Zonder dat laatste stuk toch een aangename training .
Ik heb nu al enkele afstanden gelopen op training. In bijlage kun je ze bekijken. Dit zijn alleen trainingstijden door de coach opgenomen. Wedstrijden heb ik nog niet gelopen. Ik zie wel wanneer deze zich voordoen.
Dinsdag was er weer de clubtraining. Deze keer was er een tempoloop van 5000m gepland. Gelukkig was de temperatuur tegenover vorige week een kleine 10 graden gedaald. Aangezien ik nog geen tijd voor deze afstand had, ging ik toch mijn best doen. Ik had graag onder de 25 min. gelopen wat toch een gemiddelde snelheid van 12 km/u betekende. Na de gebruikelijke opwarmingsronde in het park zouden we er in vliegen.
Van bij de start waren de snelsten al onmiddellijk een eind voor. Ik beet mij in het begin vast aan iemand die normaal marathons loopt en het dus gewoon is van een costant tempo te kunnen aanhouden. Tijdens de eerste helft was ik blij dat ik kon aanpikken. Nadien ging het een stuk vlotter. Ik heb een paar keer kunnen overnemen, zodat ik ook even de wind in het gezicht had. Het beloofde in ieder geval een goede tijd te worden. Dat werd het ook, hoewel het nog beter had gekund zonder dat misverstand op het einde. Wij hadden niet gemerkt dat we door de eerste twee lopers tweemaal werden gedubbeld. Toen de coach "laatste ronde" riep toen wij passeerden, dachten wij dat dit voor ons was. Dit was echter voor de lopers die even na ons voorbij kwamen, maar die wij niet hadden opgemerkt. Dus versnelden wij nog een beetje om zogezegd tijdens de laatste ronde nog wat van de tijd af te doen. Toen wij de meet passeerden, hoorden wij tot onze verbazing weer "laatste ronde" roepen. Na bijna stil te staan was het niet gemakkellijk om terug in het tempo te komen. Dat heeft toch bijna een halve ronde geduurd. Ik heb de laatste rechte lijn nog een beetje kunnen aanzetten en heb zo in net geen 22 minuten afgeklokt. Voor mij was dit een goede tijd met in het achterhoofd dat het nog beter kan. Ik ben benieuwd voor een volgende keer op deze afstand.
Moe maar heel tevreden gaan douchen. Hopelijk doen de volgende dagen de benen niet te veel pijn. Na de run was ik wat blijven babbelen in plaats van onmiddellijk uit te lopen en dat voelde ik nadien. Maar dat is weer een les voor de volgende keer.
Maandag terug de schoentjes aan na een hittepauze van een kleine week. Het was al veel beter weer om te lopen. Het scheelde volgens mij zeker tien graden met vorige maandag. Bovendien zorgde de luttele regendruppeltjes voor de nodige zuurstof in de lucht. Dat maakte het voor mij een zeer aangename training. Ik besloot deze keer een combinatie park/piste te doen. Er stond een duurloop van 50 minuten op het programma. Ik begon voor de eerste 4 km met de gebruikelijke opwarmingsronde van de clubtraining in het park om daarna de rest af te werken op de piste, kwestie van niet te veel ronden te moeten tellen. Dit vond ik een geslaagde combinatie die ik waarschijnlijk meer zal doen op maandag. In het park welgeteld 1 jogger tegengekomen en een heleboel ganzen die aan de rand van de vijver stonden te supporteren. Stel je voor dat je die allemaal achter je aan krijgt. De rondjes op de piste werden probleemloos afgehaspeld. Tijdens de voorlaatste kilometer had ik zin om een kleine versnelling te plaatsen gedurende een tweetal ronden om daarna terug het vorige ritme aan te nemen. Een geslaagde training. Ik ben benieuwd hoe de training van dinsdag zal verlopen. In principe staat er een tempoloop van 5000m op het programma. Aangezien ik daar nog geen tijd voor op de tabellen heb staan, zal ik er mijn beste beentje(s) voor zetten.
9,8 km - 0:50:00 - 11,76 km/u - 05:06 /km - HS op het einde : 118 bpm
Maandag begin van weer een rustweek. Ik heb wel eerst getwijfeld of ik wel zou vertrekken met die warmte. Uiteindelijk ben ik dan toch maar gegaan omdat ik deze week misschien maar twee keer kan trainen wegens tijdsgebrek. Dinsdagavond is het oudercontact op het uur van de clubtraining. Dan komt enkel donderdagavond nog in aanmerking, want vrijdag is het waarschijnlijk veel te warm en is het vakantie voor de kinderen. Dat wordt dan helemaal niets doen buiten misschien zwemmen.
Dit keer ben ik op de piste gaan lopen voor een sessie van 40 minuten. Dit komt de benen zeker ten goede. Ik zag er eigenlijk een beetje tegenop om in het park te gaan lopen. "De mannen van 't Stad" raadden het me af om op de piste te trainen. Achteraf gezien was dat misschien toch beter geweest. Het was serieus heet op de piste, nergens beschutting. Het windje bracht nauwelijks verkoeling op het moment dat ik het in mijn gezicht voelde. Gelukkig was het een rustige duurloop. Al bij al verliep het nog redelijk vlot. Ik had eigenlijk nog het meeste last van de warmte. Ik heb in ieder geval serieus gezweet, maar dat is gezond. Wel had ik op het einde een hartslag van 140 bpm. Dit was erg lang geleden tijdens mijn individuele trainingen. Het zal door de warmte komen. Tijdens de clubtraining haal ik dit regelmatig en nog hoger, maar dat zijn meer interval- en tempotrainingen. Dat is iets anders. Toch ben ik blij dat ik deze training heb afgewerkt, hoewel ze mij later op de dag voor zot verklaarden thuis. Misschien hadden ze nog gelijk ook.
7,7 km - 0:40:00 - 11,55 km /u - 05:11 /km - HS op het einde : 140 bpm
Maandag was er geen tijd voor een training af te werken. Jordi vertrok op bosklassen en die moest natuurlijk naar school worden gedaan. Nadat deze was vertrokken, moest de mama nog op het werk worden afgezet. Gevolg : terug thuis tegen de middag. Toen kwam de volgende al weer thuis van haar examen. Daarom besloot ik die dag dan maar wat klusjes te doen. Dat moet ook gebeuren.
Dinsdag was het dan weer tijd om naar de club te gaan. Op het programma stonden tempolopen op het programma. 7 x 800m. Na de opwarmingsronde in het park vertelde de coach dat hij iets speciaals voor mij in petto had. Ik mocht samen met nog iemand een 1500m tegen de tijd lopen. Ik had op deze afstand nog geen tijd op de tabellen staan. De eerste 900m kregen we een haas mee. We moesten zelf aangeven of deze sneller of trager moest lopen. De laatste 600m was voor ons alleen. De laatste 300m heb ik dan nog geprobeerd om nog een beetje door te trekken. Dit was een zeer leuke ervaring. De tijd was volgens mij niet slecht en volgens de coach hebben we zeer goed gelopen. Mijn tijd was 05:35, een gemiddelde snelheid van 16,12 km/u of 03:43/km. Daar was ik toch even van onder de indruk. Daarna mochten we een sessie uitrusten, zodat de anderen ook aan hun 800den konden beginnen. Daarna nog een paar leuke sessies gedaan. We moesten twee sessies lopen telkens gekoppeld aan iemand. We moesten heel de tijd samenblijven tot aan de finish. Dit vond ik een voltreffer, voor herhaling vatbaar.
Al bij al was dit een gevarieerde, maar toch ook een vrij zware training. Ik wist echter dat dit me beter zou liggen dan de korte intervalletjes, hoewel die ook positief waren verlopen. Ik voel toch dat de langere tempolopen toch mijn ding is. Meer van dat.
Vrijdag stond er een training van 55 min. aan de deur te kloppen. Ik had er eerlijk gezegd niet zo veel zin in. Ik had wat last van zware benen. Ik denk nog een beetje het gevolg van donderdag. Ook had ik een beetje last van een knagend gevoel aan mijn linker onderbeen. Niet op de plaats waar mijn kwetsuur is geweest. Deze keer was het net boven de voet. Daarom besloot ik om er een rustige duurloop van te maken.
Ik begon al met een flinke tegenwind gedurende de eerste drie kilometers. Reken daarbij dat knagende gevoel aan mijn onderbeen en je kan je voorstellen dat ik een paar keer zin had om het traject wat in te korten. Ik heb namelijk drie tot vier keer de gelegenheid om een stuk af te snijden. Eén keer heb ik echt met de gedachte gespeeld om dit te doen. Toch ben ik uiteindelijk doorgegaan en heb uiteindelijk de hele tijd uitgelopen. Ik was helemaal niet moe. Toch heb de hele tijd het gevoel gehad dat ik er serieus voor moest werken om deze training tot een goed einde te brengen. Ik ben dan ook een beetje trots dat ik heb doorgebeten. Dit zal bij iedereen wel eens een keertje voorkomen, dat het niet helemaal loopt zoals je het wilt. Dat zijn volgens mij de momenten dat je weerstand en karakter kweekt. Ik ben eigenlijk ook blijven doorgaan omdat ik tijdens de training van donderdag hoorde dat de trainer graag met iedereen aan de halve marathon van Eindhoven wil deelnemen in oktober. Dus trainen we daarvoor. Dan wordt dat waarschijnlijk voor mij de eerste wedstrijd. Ik heb gehoord dat het leuk lopen is in Eindhoven. Ik ben benieuwd wat dat zal worden.
9,8 km - 0:55:00 - 10,69 km/u - 05:36 /km - HS op het einde : 104 bpm
Donderdag 's avonds met de club getraind in plaats van dinsdag. De coach was niet aanwezig, maar hij had voor vervanging gezorgd. Het is wel een andere manier van werken, daarom niet slechter. Er wordt wel minder aangemoedigd tussenin. Maar ja, je kan niet alles hebben. We zijn al blij dat we begeleiding krijgen.
Deze keer was het weer op snelheid trainen. Met die warmte, alhoewel het niet te warm was, en de wind geen al te gemakkelijke klus, zo bleek later. Ik had ook een beetje schrik, want ik had wat last gehad van mijn rug wegens een verkeerde beweging te hebben gedaan op het werk. Ook net onder mijn rechterknie voelde ik wat hinder. Tijdens de training heb ik daar echter geen last van ondervonden.
De 400-den vielen nog mee en de 200-den ook. De reeksen van 100 begon ik al krachtverlies in de benen te voelen. Ik had ook enkele keren een slechte start. Toch nog meestal rond de 16"60 gelopen. Toen de laatste reeksen van 50 aan de beurt waren, besloot ik om enkel de laatste twee sprintjes door te trekken. Daarna nog wat uitgelopen. Ik was blij dat het gedaan was. Toch was het een leuke training. Maar ik heb toch de voorkeur aan de langere tempolopen. Daar kan je je inspanningen beter doseren. Volgende week zijn het reeksen van 800m lopen. Dat zal beter gaan.
Maandag weer naar het park getrokken voor deze keer drie kwartiertjes trainen. De temperatuur was goed te noemen. Voor mij eigenlijk nog iets te warm, maar je kunt niet alles hebben.
Deze keer niet zo veel joggers in het park. Dit keer liep ik veel wandelaars voorbij. Al bij al was er redelijk veel volk in het park. Het ging heel vlot. De aanpassing van mijn looppositie werpt precies zijn vruchten af. Ik loop meer ontspannen en ik heb de indruk dat het me minder moeite kost om een inspanning te leveren. Ik begon op het einde zelfs te twijfelen aan de afstand van het loopparcours. Moest het niet per honderd meter aangeduid zijn met afstandspaaltjes, ik zou niet geloven dat de afstand 1800m bedraagt. Dus ik moet het wel geloven. Ik liep meer afstand dan ik had verwacht.
De conditie is goed. Ik hoop deze te kunnen vasthouden tijdens de verlofperiode. Ik ga toch proberen om tijdens de maand juli zo veel mogelijk te kunnen trainen. In augustus zal het minimaal zijn. Ik hoop dat de conditie dan niet te veel zal gezakt zijn, zodat ik nadien niet te veel moet inhalen. Ik zou in het najaar graag een wedstrijd lopen. Maar dat is nog toekomstmuziek.
9,2 km - 0:45:00 - 12,27 km/u - 04:53 min/km - HS op het einde : 132 bpm
Vrijdag pas voor de tweede maal de loopschoenen kunnen aantrekken. Normaal had ik dinsdag ook gaan trainen. Ik had er enorm veel zin in. Ik stond als het ware te popelen om te kunnen vertrekken. Alles stond gepakt, maar net op het moment dat ik wilde vertrekken barstte er een kleine oorlog uit aan tafel tussen de kinderen. Ik vond dat niet het moment om er tussenuit te muizen. Dus heb ik alles maar terug uitgepakt en heb me eens deftig gemoeid aan tafel. Resultaat was dat de dinsdagtraining aan mij voorbijging. Ze hebben het thuis geweten.
Vrijdag dus de baan op voor een duurloop van 55 minuten. Aangezien maandag een snelle duurloop was geworden, had ik besloten om dit keer iets rustiger te doen. Ik werd daarbij nog geholpen door het enige verkeerslicht dat ik tegenkwam. Voor de eerste maal moest ik voor het rode licht stoppen. Dit kwam door een inschattingsfout van mij. Normaal pas ik mijn tempo aan naargelang de kleur van het licht en dit was steeds gelukt om te kunnen doorlopen. Deze keer kwam het verkeerd uit met het gekende gevolg. Toen ik weer vertrok, heb ik gedurende een paar honderd meters een versnelling geplaatst om daarna terug naar het gewenste tempo over te schakelen.
Er stond flink wat wind. Dat verschil voelde ik enorm toen deze in mijn voordeel blies. Reken daar de warmte bij en je kunt van een goede zweetsessie spreken. Toen ik nog een drietal kilometer te lopen had, zag ik enkele donkere wolken door de lucht klieven. Ik hoopte stilletjes dat die hun lading elders zouden lossen. Dankzij de felle wind gebeurde dit ook, zodat ik van een nat pak werd gevrijwaard. Toch leuker als je droog blijft. Hoewel het voor mij een relatief rustige training was, zorgde de wind er toch voor dat ik sommige momenten iets sneller liep dan verwacht. Eindigen met een mooie hartslag en nog overschot hebben gaf me een goed gevoel om de week af te sluiten.
10,8 km - 0:50:00 - 11,78 km/u - 05:05 / km - HS op het einde : 130 bpm
Maandag was het weer parktraining. Dit keer voor een 50 minuten durende sessie. Prima omstandigheden dus ik had er veel zin in. In het begin waren er deze keer redelijk wat lopers (en loopsters) bezig hun toertjes te doen. Maar na twee ronden was ik weer op mijn eentje bezig.
Ik ben in het begin een beetje te snel gestart. Ik voelde dit na een tweetal ronden aan mijn ademhaling. Maar toen had ik al bijna 4 km gelopen. Hoog tijd om het tempo wat te laten zakken gedurende een volledige ronde (1800m). Vanaf ronde 4 voelde ik mij terug genoeg gerecupereerd, zodat ik het tempo weer een beetje verhoogde. Dit heb ik gedurende de rest van de training vlot kunnen aanhouden. Ik was benieuwd of ik ofwel 5 ofwel 6 ronden zou afleggen. 6 ronden zag ik mij toch niet afwerken, maar het is me toch bijna gelukt. Het waren in totaal 5 ronden en 1400m. Op 400m na waren dit 6 ronden. Ik was zelf verbaasd. Hierdoor merk ik toch dat de clubtrainingen positief zijn voor mijn conditie. Ik voel gewoon dat deze iedere week een beetje verbetert. Ik ben benieuwd hoe ver ik geraak. Maar dat zien we dan wel.
10,4 km - 0:50:00 - 12,48 km/u - 04:48 /km - HS op het einde : 124 bpm
Afgelopen week was het een rustweektraining. Dit wil zeggen kortere afstanden aan een iets rustiger tempo wat betreft op de langere afstand en op de piste tempo tussen duurloop en tempoloop, zeker niet sprinten. Voor mij is dit deze week een beetje letterlijk genomen. Ik heb enkel op donderdagavond de mogelijkheid gehad om te kunnen trainen. De andere dagen waren een beetje te kort. Er moesten bepaalde zaken worden gedaan die voorrang hadden. Volgende week herneem ik gewoon het schema en bouwen we verder aan de conditie.
Donderdagavond waren het dus reeksen korte afstand aan een redelijk tempo. Men moest zien dat men zeker niet ging forceren. Op de planning stond : 10x50 / 8x100 / 6x150 / 3x200. Het weer zat voor mij goed. Het was net niet te warm. Nu voor korte afstanden vind ik het niet erg dat het wat warmer is. Er was met het mooie weer toch nog een redelijk aantal opgekomen. De korte sprintjes werden gezamelijk gelopen. Na de reeks van 100-den had de trainer toch een beetje medelijden met ons. Het schema werd wat aangepast. De reeks van 150 viel weg. In de plaats daarvan werd er 1x400m gelopen en daarna nog 1x200. Zodoende werd het een relatief korte training zonder problemen. Nadien werd er nog gezellig nagepraat. Er hangt een leuke sfeer in de groep. Ik zie dit wel zitten.
Volgende week terug proberen wat meer kilometers te doen. Ik zal mijn best doen.
Vrijdag stond er een duurloop van 1u20 op het programma. Weeral een nieuw parcours, kwestie van eens af te wisselen. Ik begin stilletjes aan de omgeving met al zijn binnenwegen te kennen. Altijd 1 grote omloop om er zeker van te zijn dat ik die dan helemaal moet uitlopen.
Ik had mijn loopstijl een beetje aangepast tegenover de duurloop van vorige week. Toen had ik op het einde wat last in de bovenrug en de schouders. Een beetje te verkrampt gelopen. Nu geprobeerd de romp een beetje meer naar voor te plaatsten, zodat ik een soepeler, meer ontspannen gevoel kreeg. Dat is ook gelukt. Deze keer geen enkele keer een verkrampt gevoel gehad hoewel de afstand groter en de tijd langer was.
Ik ben elke keer benieuwd hoe het met mijn been zal zijn telkens de afstand aangepast wordt. Ik ben er nog altijd een beetje bang voor dat ik zal hervallen. Ik voel toch dat dit nog een zwakke plek is. Het doet geen pijn, maar het gevoel blijft. Misschien zit het een beetje tussen de oren. Maar vandaag ging het prima.
Het beoogde resultaat werd vlotjes behaald. Het was zelfs boven mijn verwachtingen. Ik had verwacht tussen de 14 en 15 km te halen. het werd zelfs nog een kilometertje meer. Ik had op het einde zelfs het gevoel dat het nog een beetje sneller kon. Dat geeft me een goed gevoel. Zo weet ik dat ik tijdens de training niet voluit ga. Toen op het einde een fietser mij rustig voorbij reed, kon ik zonder problemen aanpikken. Hoewel het maar voor een honderdtal meters was, vond ik het leuk om dat te proberen.
Deze maand heb ik voor de eerste maal meer dan 100 km getraind, namelijk 103,5 km. Dit lijkt niet zo veel als je bij anderen leest, maar voor mij doet dit toch iets. Het is weer een grens die verlegd is. Benieuwd waar de volgende grens ligt.
15,5 km - 1:20:00 - 11,63 km/u - 05:09 /km - HS op het einde : 136 bpm
Dinsdag weer naar de piste voor deze keer een reeks tempolopen af te werken. Er was redelijk wat volk opgedaagd. Twaalf om precies te zijn, waaronder 8 masters en 5 jongeren. Na de klassieke opwarming vlogen we er in.
Er vormden zich al kort na de start twee groepjes. De vijf snelle mannen van de groep hielden er al van het begin een voor ons veel te hoog tempo op na. De tweede groep, waaronder mijn persoontje, probeerde telkens ons tempo aan te houden wat volgens ons goed is gelukt. De eerste 1000m mochten we het tempo iets laten zakken om de tweede 1000m een snel tempo aan te houden. Ik loop meestal samen met iemand die iets (hopelijk tijdelijk ) beter is dan ik, waardoor ik mij zeer goed kan optrekken. Hierdoor wou ik op de 1000m testen hoe groot de vooruitgang op deze afstand was. Vorige week was ik op de 1600m al een halve minuut sneller dan een paar maanden terug. Mijn snelste 1000 was tot nog toe 4:38. Ik overtrof mij deze keer weer met een tijd van 4:01. Ik was verbaasd van mezelf. Ik was na een rondje joggen al heel wat gerecupereerd en klaar voor de reeksjes van 800m. Een reeks hiervan werd afgewerkt in achtervolging, wat ik heel leuk vond. Als laatste stond er nog een 400m op het lijstje. Dit moesten we in een zo snel mogelijke tijd lopen. Hoewel ik mijn krachten op het einde voelde minderen, wilde ik toch nog alles geven wat resulteerde in 1:21. Daar was ik best tevreden over na al die geleverde arbeid daarvoor.
Vrijdag laatste trainingsdag van de week. Voor het eerst een heel stuk boven het uur gelopen, namelijk 1u 15 min. Hierdoor was ik een beetje verplicht om een andere omloop uit te stippelen. Ik hou wel van vairiatie in de trainingstrajecten. Ik was benieuwd hoe ik dit ging verteren. Normaal gezien ging ik om 8u vertrekken, zodat ik niets extra had gegeten 's ochtends. Er kwamen echter een paar onverwachte dingen tussen die voorrang hadden. Hierdoor kon ik pas om 9u30 van start gaan. Het begon ook al een beetje warmer te worden. Ik twijfelde nog even of ik een T-shirt zonder mouwen aan zou doen. Ik had het beter gedaan, want nadien kon ik mijn onderhemdje uitwringen van het zweet.
Ik was voorzichtig van start gegaan. Een nieuwe omloop brengt toch een paar nieuwe hindernissen met zich mee. Ook was er een viaduct ingepland. Dit had ik nog niet eerder gedaan tijdens een training. De eerste 11 kilometer viel het allemaal goed mee. De laatste 3 kilometers kreeg ik een hongergevoel en dorst. Die honger is gewoon te wijten aan het verzetten van de training. Misschien dat ik volgende keer voor een lange duurloop drinken meeneem. Ook voelde ik dat deze afstand nog niet helemaal in de benen zit. Dat geeft niet. Ik denk dat het gewoon een kwestie is van zulke afstanden te blijven lopen. Dan word je dat vanzelf gewoon. Het tempo zat goed. Ik heb een redelijk constant tempo kunnen aanhouden uitgezonderd de voorlaatste kilometer. Op het einde ging het weer zoals het hoorde. Toen ik terug in de straat kwam, was het alarm nog steeds niet afgegaan. Ik dacht dat ik ergens een verkeerde afslag had genomen, maar na controle later bleek dit niet het geval te zijn. Aangezien het een doodlopende straat is, heb ik dan maar rechtsomkeer gemaakt tot het sein tot stoppen werd gegeven.
Dit was voor mij een leerrijke training. Ik weet dat ik deze afstand na verloop van tijd vlot zal kunnen lopen. Nog een beetje geduld en datn lukt dat wel. Zo geraken we toch nog gereed voor een halve marathon. Wie had dat gedacht.
14,2 km - 1:15:00 - 11,36 km / u - 05:16 / km - HS op het einde : 132 bpm
Dinsdagavond clubavond met een reeks tempolopen op het menu. Er was weer redelijk wat volk opgekomen. Het is toch altijd leuk als er wat volk is. Er kan regelmatig een lachje af en een steek onder water wordt al eens gegeven. De tijd vliegt gewoon voorbij.
Eerst werd er een opwarmingstoerke van 4 km gelopen . Ik vond deze als opwarming toch redelijk pittig. Er waren er precies een paar bij die snel naar huis moesten. Misschien waren er thuis viskes gebakken.
Nadien kwamen de tempolopen te voorschijn : 1200/1600/1200/800/400. Eén voor één werden de gerechten verorberd. De één al wat vlotter dan de ander. Ik hou eigenlijk wel van die tempolopen. Je moet trachten hetzelfde tempo aan te houden. Je moet echt jezelf goed kunnen inschatten. De tempolopen zijn over het algemeen ook iets langer van afstand. Dit is wel mijn ding. Bij de 1200-den was er wel een redelijk verval, maar dat was waarschijnlijk te wijten aan het feit dat ik er een tijdje tussenuit heb gelegen. Maar de 1600m ging prima. Constant tempo kunnen lopen. Ik deed zelfs 30 seconden beter dan een paar maanden geleden. Zo zie je maar dat de conditie al een pak beter is. Verder waren de tijden ongeveer dezelfde als de vorige keer. Tijdens de 400m probeerde ik nog eens alles uit de kast te halen, het was immers weer een achtervolgingsloop, maar tijdens de laatste 100m viel ik stil en werd door de snellere mannen gewoon van mijn sokken geblazen. Ik ben dan maar rustig over de meet gelopen. In totaal zijn er weer 11,8 km afgehaspeld, met ongeveer de helft aan een goed tempo.
Maandag nog eens een training in het park afgewerkt. Het was lang geleden. Maar het is een zeer goede training geworden. Door de regen was de ondergrond heerlijk zacht, een heel klein beetje zompig maar niet nadelig voor het lopen. De ondergrond veerde hierdoor een beetje mee, wat het lopen toch vergemakkelijkt. Ik ging voor een training van 55 minuten. Ik was eens benieuwd of ik 5 of 6 volledige ronden (1 ronde = 1800m) zou kunnen afleggen. Hoewel ik in het begin bijna de verkeerde kant opliep bij een splitsing (was het zo lang geleden of is mijn geheugen een zeef ), heb ik, zonder me te moeten forceren, toch een behoorlijk tempo kunnen aanhouden. In het park zijn het toch kortere bochten zodat je automatisch wat versnelt om terug in hetzelfde tempo te komen. Zoiets doe je onbewust, denk ik. Maar het ging prettig, zo goed zelfs dat ik na mijn volle 6 ronden nog 200m er aan heb kunnen breien vooraleer het alarm afging, met een mooie hartslag nadien er bovenop. 's Avonds had ik zelfs geen last van de benen, waar ik toch een beetje voor gevreesd had na zo'n tempo. Dit was voor mij een zeer geslaagde training. Hopelijk vergaat het me evengoed tijdens de rest van de week.
11 km - 0:55:00 - 12 km/u - 05:00 /km - HS op het einde : 128 bpm
Donderdag is het normaal clubtraining. Nu was het echter feestdag en aangezien de atletiekpiste eigendom is van de stad Antwerpen, is deze gesloten. De poort op slot. Aangezien ik op vrijdag niet kon gaan trainen wegens verlof van de kinderen, heb ik dan maar besloten om de vrijdagtraining te verplaatsen naar donderdagavond.
Ik had er enorm veel zin in. Dat bleek thuis al, want Ellen werd al aangemaand om te helpen opruimen want papa "stond als het ware te springen" om te kunnen vertrekken. Nu heb ik eerst nog rustig alles aan kant gezet vooraleer ik de deur achter me toe trok. Ellen moest niet helpen, ik kon het wel alleen af. Donderdag moest er 50 minuten gelopen worden. Ik had voor de omloop van 10 km gekozen zodat de afstand zeker groot genoeg zou zijn. Anders moet je op het einde gaan improviseren om je tijd vol te maken. Nu was ik zeker dat ik de volle afstand niet zou halen. Ik had zelfs nog wat reserve om daarna uit te lopen tot thuis.
De training verliep vlot. De temperatuur was aangenaam te noemen. Ik had van bij het begin een mooi ritme vast dat ik toch bijna heel de tijd heb kunnen aanhouden. Ik voelde me zeer ontspannen en kon daardoor nog genieten van de omgeving. De ademhaling bleef redelijk rustig, had er helemaal geen last van. Stilletjes aan groeit de conditie weer naar het gewenste peil. Nu alleen genoeg geduld hebben en zeker niet te hard van stapel lopen. Dan ben ik er zeker van dat ik dit jaar nog een halve marathon in het najaar kan lopen, waar en wanneer weet ik nog niet. Misschien 1 individueel en zeker 1 met alle masters samen.
9,5 km - 0:50:00 - 11,40 km/u - 05:15 /km - HS op het einde : 136 bpm
Deze week begonnen aan mijn nieuw schema. Nu is het indivudeel enkel gedurende een tijd lopen. Maandag moest ik een duurloop van 45 minuten afwerken. Ik wa er toch niet gerust in. Ik voelde precies mijn linkerbeen kloppen, alleen was het nu iets lager dan waar mijn kwetsuur is geweest. Voor alle zekerheid heb ik mijn training op de piste afgewerkt. Met een klein hartje ben ik er aan begonnen, benieuwd of ik weer met dat been zou sukkelen. Maar na enkele meters wist ik al dat het zou meevallen. Tijdens het lopen heb ik er geen enkele keer last van gehad. Een tartanpiste is toch een mooi ding voor de beentjes. Om de eentonigheid te bannen had ik muziek in mijn oren gestopt. Ik wilde met Eros Ramazotti de training afwerken, maar ik had mijn bril in de auto gelaten en daardoor kon ik hem niet vinden op het schermpje. Als een mens wat ouder wordt, komen de gebreken boven water. Dan maar alle liedjes over me heen laten komen.
Ondanks de wind viel het toch mee om een constant tempo aan te houden. Zelfs de sportende juffers konden me niet afleiden. Toen ik ongeveer 6 kilometer had gelopen, zag ik dat diezelfde klas 800m moesten lopen. Ik was benieuwd hoeveel ik er zou inhalen zonder echt te versnellen. In totaal 1 meisje was me toch te snel af (met een redelijk grote voorsprong trouwens). Maar de rest was er aan voor de moeite. Het heeft me zelfs geen moeite gekost als je weet dat er al waren die na 100 meter lopen niet meer verder konden. Van een goede conditie gesproken bij de jeugd.
Nadien verder op mijn tempo verder gelopen. Ik heb toch een paar keer getwijfeld hoeveel rondjes ik had afgelegd. Nadien heb ik gekeken naar mijn snelheid en heb ik het aantal genomen dat overeen kwam met het tempo dat ik gewoonlijk aanhield tijdens andere sessies. Volgende keer ga ik toch in het park lopen. Dat parcours is 1800m. lang, zodat ik minder rondjes moet tellen. Dat zal een heel stuk gemakkelijker zijn om bij te houden.
7.8 km - 0:45:00 - 11,60 km/u - 05:10 / km - HS op het einde : 136 bpm
) beter is dan ik, waardoor ik mij zeer goed kan optrekken. Hierdoor wou ik op de 1000m testen hoe groot de vooruitgang op deze afstand was. Vorige week was ik op de 1600m al een halve minuut sneller dan een paar maanden terug. Mijn snelste 1000 was tot nog toe 4:38. Ik overtrof mij deze keer weer met een tijd van 4:01. Ik was verbaasd van mezelf. Ik was na een rondje joggen al heel wat gerecupereerd en klaar voor de reeksjes van 800m. Een reeks hiervan werd afgewerkt in achtervolging, wat ik heel leuk vond. Als laatste stond er nog een 400m op het lijstje. Dit moesten we in een zo snel mogelijke tijd lopen. Hoewel ik mijn krachten op het einde voelde minderen, wilde ik toch nog alles geven wat resulteerde in 1:21. Daar was ik best tevreden over na al die geleverde arbeid daarvoor.
