beter weer? forget it, 'n hele dag druilerig fris...met de fiets naar Cau (=brug) ngoi Thanh Toan, 'n 7-tal km buiten Hue, wat tussen rijstvelden had moeten liggen, maar nu door overstromingen verzopen ligt in troosteloos blank water.....'n hallucinant beeld: op smalle weggetjes zie je in die immense plas motorbikes zich voortbewegen alsof ze over het water glijden, hier en daar steken bomen uit en vaart zieligtraag 'n schaars bootje...de Cau of houten oude Japanse brug is betoverend, errond staan er enkele lege openluchtwinkeltjes onder 'n rillend natte parasol..er is een (1) toerist...ik... die onmiddellijk - bij gebrek aan andere klanten - 'het hof gemaakt word' door 'n overvriendelijke, overijverige verkoopster...ik koop water en koffie en word getrakteerd op heerlijke tra nong (=warme thee) op de weg terug staande gehouden en geinviteerd door 'n jong paartje (wat 'n klein mondje vietnamees al niet vermag....mensen voelen zich zo gewaardeerd dat 'n zonderling als ik het in z'n hoofd gehaald heeft iets van 'n totaal 'waardeloze' taal te leren)...in hun schamele woning krijg ik water en 'n dikke stroperige honingdrank...'n woning waarin ik niet zou willen wonen, waarin ik - verwende etter die ik ben - het 'geen leven' zou vinden.... Hue was het hart van de DMZ (gedemilitariseerde zone tijdens Amerikaanse oorlog), 'n cynische speling van het lot dat precies daar dan het epicentrum lag van de vijandelijkheden en de vele menselijke verliezen aan beide zijden ! (in de buurt ligt 'n stil militair kerkhof als getuige van het 1968-Tet offensief) ik lees in Vietnam News dat het opruimen van UXO (unexploded ordnance) 'n levensgroot probleem blijft....vooral in deze provincie Quang Tri zouden er nog honderdduizenden ton (!) verspreid liggen en de krant oppert dat er nog voor honderden (!) jaren werk is om al dat tuig te verwijderen, temeer omdat moderne ontmijningstechnieken (door ruigheid van bodem) niet altijd doeltreffend blijken... morgen neem ik de bus naar Hoian (ong. 120 km zuidelijker)