in het regenwoud heb je natuurlijk geen internet, daarom vandaag over gisteren kuching zelf is 'n echte meevaller (vorig jaar wist ik zelfs het bestaan ervan niet!) (maar daarover later) op 23/12 met eerst local bus en dan bootje (gedeelde kost, voor 4 pers...met 3 vrouwen) naar bako national park 'n stuk geconserveerd regenwoud (zuidelijke tip van sarawak)..er zijn 17 trails...ik deed de potige pandan kecil (5,2 km h/t) lastige steile klimpartijen en over modderige glibberige verraderlijke stroken...uitlopend op 'n spectaculair stuk kustlijn met zelfs 'n stack (rots met brede kop op smalle voet) op terugweg ..even trail Paku in, in de hoop..en het lukte...na lang wachten 'n paar mooie plaatjes schieten van de schuwe proboscis monkey (=neusaap); daarvan zijn er nog 'n maximum 1000 (laten we zeggen het supporterslegioen van voetbalclub eupen, niet dat ik die supporters voor neusapen hou !!) ik blijf er een nacht overnachten...voor de kick ('s avonds merk ik dat er nog 11 gegadigden zijn); heb erg basic kamer in 'n bungalow alleen voor mij (head office drukte erop alle ramen en deuren dicht te houden..wegens makakken) iedereen die 'n trail doet, moet tijdstip van vertrek meedelen, en aankomst, in het geval dat.... kort uitje nog in late namiddag..en dan plots ziet het grijs en dan zwart..ik haast me terug, even weg versperd door 'n achttal makakken...en op 50 m van canteen dann geht's los, de moesson geselt met al z'n water de ondergrond na avondeten in canteen en na optrekken van dat hels regengordijn naar m'n kamer, alles op slot, luisteren naar m'n muziek en wachten op klaas vaak (nog maar 21 u)