Het is niet zo dat de term 'bamboo diplomacy' enkel gebruikt wordt door analisten, de buitenwacht. Integendeel, het Vietnamese politieke establishment drukt herhaaldelijk zijn gehechtheid uit aan de 'bamboe diplomatie' als wezenlijke essentie van zijn internationaal optreden. Trong, secretaris-generaal van de communistische partij, alom geprezen voor zijn jarenlange succesvolle strijd tegen corruptie, stelt dat de Vietnamese diplomatie is als....'bamboo with strong roots, solid stem and flexible branches'....'...vastberaden, creatief, consequent, moedig en veerkrachtig om alle uitdagingen het hoofd te kunnen bieden met als doel de nationale onafhankelijkheid en het geluk van de bevolking'. Het is dus zonneklaar dat sinds de Doi Moi de ideologische scherpslijperij werd ingewisseld voor een politiek waarin nationale belangen primeren, met de klemtoon op zelfredzaamheid en multilateralisme. Op die manier slaagde het land erin een divers netwerk van strategische partnerships op te bouwen met als doel, primo een hoge graad van socio-economische ontwikkeling en secundo regionaal en internationaal prestige. Vietnam wist zich daardoor handig en flexibel te maneuvreren als het zijn eigen veiligheid bedreigd zag. Zo verbeterde Vietnam zijn banden met het Westen, wanneer Beijing zich assertiever en zelfs driester ging gedragen in de Zuidchinese Zee (Spratly/paracel islands). Vietnams internationale houding kan niet beter worden begrepen dan in de "4NOS" zoals vastgelegd in het Defense White Paper van 2019: NO military alliances - NO making sides (geen partij kiezen) - NO permission for Vietnam to be used as a military base by foreign powers ! - NO use of force in international relations.
Naar aanleiding van het polariserende van de Rusland-Oekraine oorlog werd de gehechtheid aan de 'bamboe diplomatie' nogmaals aangescherpt. Niettegenstaande de publieke opinie verdeeld is, weigerde Vietnam de kant van het westen te kiezen bij de veroordeling van Rusland. Anderzijds koos het niet voor de Russische kant door te stellen dat alle betrokken partijen zich aan de internationale wetten en aan het UN Charter moeten houden.
