Alvorens we de laatste uren van 2009 definitief uitwuiven is het tijd om nog eens terug te blikken naar het teloor gegane jaar.  Helemaal verloren is het echter niet.  Tal van mooie momenten zullen me bijblijven, in t bijzonder deze in aanwezigheid van onze vrolijke kinderen Helena en Matteo. 

Uiteraard, en passend bij het item van deze blog, zullen ook menig loopmomenten me nog lang verheugen.  Maar eerste wil ik toch iedereen, en in het bijzonder alle lopers, een opperbest, gezond en blessureloos 2010 toewensen. 

Al bij al moet ik bekennen dat 2009 een echt topjaar voor me was.  Mijn 10 highlights van dit jaar waren :

1) Een vroege overwinning dit jaar in de brigandsloop te Ingelmunster.

2) Mijn PR 10km verbeteren tijdens een stratenloop te Wingene (2^de na Stijn Vandevelde).

3) Podium op een vrij sterk bezette 7km v Grijsloke (3de na Dieter Vandewalle en Frederic Van den Heede).

4) 8^ste plaats op de kerstcorrida te Tielt  (een perfecte seizoensafsluiter).

5) 9^de op de kerstloop te Waregem  (waar ik tal van geduchte tegenstanders na mij kon houden).

6) Overwinning te Rumes in het achro-criterium (voor Antonino Domina).

7) 2u41min tijdens het BK marathon, Nieuwpoort – Ieper (6^de).  Helaas zal ik hier altijd een dubbel gevoel blijven houden.  Een perfecte voorbereiding viel in het water de laatste 14 dagen, en tijdens de wedstrijd had ik af te rekenen met steken.

8) Een strakke 1u12min op de halve marathon te Kuurne (rapper dan een ezel).

9) Overwinning te Blandain tegen een heel sterke Dimitri Delombaerde (na scheenbeenvliesontsteking)

10) Derde op de Jongerencross te Waregem bij de vrije sporters, na een sterke Bart Verkaemer en Nico Algoet. 

Tot slot: Graag blijf ik uitkijken naar jullie talrijke reacties op dit blogje.  Heb je een uitgesproken mening, ben je het met iets oneens, of wil je graag iets kwijt, laat maar van jullie horen.  Voor de rest hoop ik op een blij weersziens in 2010, en wens jullie veel sportief success, vooral ook voor diegenen die dit jaar deels in de lappenmand hebben gelegen!  Proost!!

31-12-2009 om 15:36 geschreven door joost  

Een drietal weken na de kerstloop te Waregem konden we toch nog aan de slag in Tielt.  Het was reeds enkele jaren geleden dat ik er aan de start verscheen.  In het verleden deed ik dat wel eens, maar de wedstrijd kon me zelden bekoren.  Het parcours, de koude temperaturen en het geduw aan de start schrikten me wel eens af.  Traditioneel beeindig ik mijn seizoen aldus meestal in Deerlijk.  Na de spijtige afgelasting kon ik het circuit echter zo niet verlaten.  Ik wilde graag nog de vruchten plukken van een zware trainingsweek, en hopelijk mijn seizoen in schoonheid afsluiten. 

Om 18u30 was de start van mijn 33^ste wedstrijd dit jaar een feit.  Ik had me goed voorin kunnen positioneren en had van enig gedrum weinig tot geen last.  Van bij de start zat ik er dus goed bij en kon ik plaats vatten omstreeks 15-de stek.  De snelheid lag hoog en ik vroeg me ernstig af wanneer die zou gaan milderen.  Na de eerste kleine ronde was daar eigenlijk nog geen verandering in gekomen, terwijl ik ook besloot het tempo te blijven volgen.  Ondertussen was ik opgeschoven tot in de buurt van Bart Verkaemer, en vond bij hem het ideale tempo tijdens de eerste grote ronde.  Ondertussen was ik best op stoom geraakt en had het gevoel dat ik dit helse tempo wel een ganse wedstrijd zou kunnen volmaken.  De rijkelijke kerstmaaltijden hadden duidelijk niet veel sporen op mijn conditie achtergelaten. 

In de tweede grote ronde kon ik tevens wat afstand nemen van het kleine groepje met Bart en ene Oleg Otmakov, terwijl ik iets later naast en voorbij Frederick Colpaert liep.  Hoewel ik enigszins onder de indruk was bleef ik verder doen waarmee ik bezig was.  In de klim tijdens de 2^de grote ronde was het Bart Verkaemer die eensklaps naast en over mij kwam.  Hij nam vrij snel een 20-tal meter voorsprong, dewelke hij nu moest zien te behouden.  Ik had met hem een ideaal mikpunt en besloot mijn tempo strak te houden zonder eensklapse tempowissels.  Dit zou ook nodig zijn gezien de tegenstand die zich niet ver achter mij bevond.  Met dit tempo kon ik vaak tot vlakbij Bart terug komen waarna hij telkens terug een versnelling plaatste.  De tactiek om mij op die manier te kraken had weinig succes.  Ik kon de druk hoog houden en hoopte op die manier zijn wil te breken.  Uiteindelijk moest ik Bart toch de voorsprong laten die hij zelf had gecreeerd.  Ik was bijzonder sterk vandaag, maar Bart bleek mijn meerdere.    Het voornaamste was echter dat ik nu terug een aantal hele sterke concurrenten (o.a. de gebroers deketelaere, vanwynsberghe, lazou) heb kunnen achterlaten, ... me er goed van bewust zijnde dat de volgende keer de rollen wel eens kunnen zijn omgedraaid.
 

Epiloog: Uiteraard kan ik met mijn 3^de plaats bij de masters (8^ste overall) terugblikken op een voortreffelijke eindejaarswedstrijd, en ook de tijd van 33m07sec over de 10.2km (garmin afstand) mag er best wezen.  Nu is het tijd om het strijdtoneel een tijdje de rug toe te keren.  Dit zeker met enige spijt in het hart, maar ik heb zeker naar deze rustperiode uitgekeken en hoop in het voorjaar van 2010 terug van katoen te kunnen geven.  Tot binnenkort... (vandaag loopt mijn vrouwtje nog te st eloois-winkel)

Foto’s hieronder met dank aan Natalie Tijtgat.

 De top-20:

Pl.	Naam	GJ	Club/Plaats/Land	Cat.	#	UItslag
1	Van Droogenbroeck Lander	27-09-1983	Wingene	Msen	324	30:59
2	Copens Bram	22-05-1981	Maldegem	Msen	239	31:20
3	Douguet Alain	17-08-1966	Lille	Mmas	230	31:27
4	Depoortere Dries	20-02-1985	Roeselare	Msen	458	31:51
5	Van Steenbrugge Francies	09-11-1976	Zingem	Msen	569	32:06
6	Tontchinski Vladimir	26-04-1967	Kuringen	Mmas	23	32:39
7	Verkaemer Bart	29-03-1976	Waregem	Msen	58	33:03
8	Dewaele Joost	16-10-1974	Vichte	Mmas	178	33:07
9	Otmakhov Oleg	06-11-1966	Kuringen	Mmas	524	33:11
10	Lazou Mathieu	16-11-1979	Bissegem	Msen	282	33:16
11	Colpaert Frederick	11-10-1976	Kortemark	Msen	296	33:21
12	Idziak Didier	22-06-1967	Lille	Mmas	232	33:42
13	Can Petegem Patrick	26-01-1978	Herzele	Msen	511	33:45
14	De Caluwe Cedric	21-04-1975	Sint-Michiels-Brugge	Msen	587	33:48
15	Moerman Karel	25-06-1985	Diksmuide	Msen	533	33:49
16	Vanwijnberge Filip	28-06-1964	Harelbeke	Mmas	491	33:50
17	De Ketelaere Peter	11-09-1976	Eke	Msen	161	33:51
18	Dobbelaere Steven	19-10-1982	Nihil	Msen	298	34:10
19	Van De Verre Wim	12-02-1976	Kersken	Msen	518	34:11
20	De Ketelaere Christophe	11-09-1976	Eke	Msen	162	34:14

27-12-2009 om 12:55 geschreven door joost  

Beste loopvrienden,

Winterkou is helemaal niet aan mij besteed.  Ik besterf het reeds als ik s morgens bij vriestemperaturen van mijn achterdeur naar mijn auto moet stappen (nauwelijk 5meter).  Toch probeer ik mij elk jaar opnieuw terug op te laden naar een 2-tal kerstlopen.  Eerst die van Waregem, want dat is bij de deur en die wedstrijd lokt nu immers veel sterke lopers  Echter, mijn laatste vormpiek is steevast bestemd voor de kerstcorrida te Deerlijk.  Elk jaar opnieuw maak ik er een erezaak van om in deze klassieker zo goed als mogelijk aan de start te komen.  Waar dit vandaan komt is mij niet helemaal duidelijk.  Enerszijds de kerstsfeer, anderszijds de vele toeschouwers langs de weg, alsook de vele concurrerende vrienden die ook daar elk jaar van de partij zijn.  Het is me telkens een waar genoegen om hen daar van menig weerwerk te bedienen.

Deze wedstrijd gaat voor mij terug naar mijn prille begin als wedstrijdloper.  In 1998 was ik er reeds aan de start, en vandaag hoopte ik dus op een 12^de deelname op rij.  Over de 5km had ik toen 23m10s nodig; in 1999 19m30s; in 2000 18m25s, in 2001 19m10s; in 2002 16m45s.
In 2003 schakelde ik over naar de lange afstand: 58m07sec; in 2004 54m01s;  in 2005 53m18s; in 2006 49m36s; in 2007 50m06s; in 2008 51m29s.  Hiervan haalde ik de laatste 3 edities de top-10, en het was dan ook geen geheim dat dit in 2009 terug diezelfde ambitie had, gekoppeld aan de wens terug onder de 50min grens te duiken. 

Helaas, net zoals vele andere lopers, kreeg ik s morgens de droevige melding dat de kerstcorrida in Deerlijk was afgelast.   Toen ik naar buiten keek kon mij dat nauwelijks verbazen.  Enigszins was dit zelfs een opluchting... ik kon me reeds beeldig een straatbeeld met een rillende massa lopers in singlet voorstellen.  Hoedanook is het toch een ongoocheling voor mezelf en vele anderen.  Ik denk echter dat de organisatie de juiste keuze heeft gemaakt.

Voorlopig twijfel ik nu nog of ik er nog een klein slotstukje aan brei in St elooiswinkel of Tielt.  Ik kan me daarvoor eigenlijk nog moeilijk opladen, maar we zien wel.  Althans lijkt het nu nog iets te vroeg om definitief 2009 de rug toe te keren.   Aja, vandaag helemaal niet gelopen... flauwe week achter de rug... dan maar sneeuwmannen gemaakt en koekjes gebakken...

20-12-2009 om 20:26 geschreven door joost  

Hallo, hallo,

Dit weekend geen wedstrijdje...  Na Waregem was het terug tijd voor de nodige kilometers richting Deerlijk. 

-Maandag deed ik een lange duurloop van 24km en dinsdag hield ik het bij 15km. 

-Woensdag moesten de ruwe kantjes terug worden bijgevijld met een 4x2000m op piste.  Helaas bleek ik onvoldoede gerecupereerd van zondag (eigen schuld, want ma & di waren te snel) en hield het dan maar op een 3x2000m (6min30).

-Do- en vrijdag nog steeds geen goeie benen: respectievelijk 10 en 14km (rustigaan).   

-Zaterdag begon het terug te beteren (eindelijk).  Ik deed 16km met een 10-tal versnellingen, om er op zondag een lap op te geven: 16 km, waarvan de helft aan ~wedstrijdtempo.

Zo, de nodige arbeid is terug verricht om me hopelijk in Deerlijk vlotjes 15km verder te dragen.  Deze week hou ik het terug vrij kalmpjes, en dan zouden we er klaar voor moeten zijn.    Voorlopig heb ik aldus geen excuses om me achter te verschuilen.  Maar moest het nodig zijn na zondag dan schud ik er wel vlotjes eentje uit mijn mouw.  Hopelijk wordt het niet al te koud...

14-12-2009 om 00:00 geschreven door joost  

07-12-2009 om 11:40 geschreven door joost  

Terwijl het voornaamste thema van dit weekend de nakende komst van de goede lieve sint was, bleef er toch wat tijd over voor de wedstrijd in Herseaux... een laatste test voor de corrida´s... zowel voor mezelf en Ulrike. 

Helaas had ik best wat twijfels, een verkoudheid had me reeds 14 dagen ge-ambeteerd, en lijkt nog steeds niet te willen wijken. Hoedanook vertrokken Ulrike en mezelf met ambities.  Na Rumes wilde ik ook tijdens deze afsluiter van het Waalse acrho - criterium mijn aanwezigheid laten gelden.   Het was uiteraard koffiedik kijken wie wel of niet aan de start zou verschijnen.  Tijdens en na de opwarming bleek dit "enigszins" mee te vallen.  Tenzij ik iemand over het hoofd had gezien zouden mijn belangrijkste tegenstanders van vandaag normaal mezelf (teveel twijfels???), Eddy Rasschaert (alias het Paterke), Lieven Demeestere en vooral Bert Deschodt worden.   Verder zou ongetwijfeld opnieuw de wind vandaag een belangrijke rol spelen.  De eerste 5km waren kwasi met wind in de rug, de laatste 5km... ge moogt ne keer raden.

Van bij de start waren het idd Bert en mezelf die het voortouw namen.   Na de eerste km (3m05) bleven we nog met 3 over (samen met een jonge man van zowat 14-15jaar).  Iets daarna, tijdens een lichte klim, moest ook hij plaatsvatten in het achtervolgende groepje.  Bert en mezelf bleven het tempo hoog leggen tijdens de eerste kilometers (9m40 na km3), enigszins geholpen door de wind.  Na een kilometer of 4 kozen we elk afwisselend het werk te verdelen om er zodoend een eerlijke wedstrijd van te maken.  Toen was reeds gebleken dat we mekaars evenknie waren en dat we elkaar er moeilijk gingen kunnen aflopen.  Zeker in het tweede stuk van de wedstrijd (tegen wind) zou dit heel moeilijk worden.
Uiteraard speelde tactiek wel een stukje in dit 2de wedstrijdgedeelte.  Ik besloot te wachten tot de laatste kilometer terwijl ik toch het tempo probeerde hoog te leggen.  Ondertussen had ik het ook wel in de smiezen dat Bert zijn pijlen zou verschieten in de allerlaatste stroken. 

In die laatste kilometer was ik zinnens het tempo eensklaps op te trekken, en dit zo te houden tot de streep.  Helaas moest ik veel te snel inzien dat dit me niet zou lukken.  Uiteindelijk heb ik nog 2 speldeprikjes geplaatst met de rekenschap dat ik de wedstrijd reeds had verloren.  In een laatste strook richting finish moest ik dan ook toekijken hoe Bert zijn spurt had ingezet.  Het zij hem gegund.  Een verdiende streep op zijn rekening erbij.  Uiteindelijk ben ik best tevreden van het wedstrijdverloop, maar hoop in de komende weken nog een ietsje beter voor de dag te komen...   Verder heeft Ulrike de familie-eer gered door als eerste in haar categorie over de streep te komen, in een veelbelovende tijd (45m51sec).  Verder ga ik geen woorden meer vuilmaken over hoe een 57-jarige er zijn plezier in vindt een jeansbroek in de kleedkamers weg te steken ....

de top 10:

Place	Nom	Prenom	Catégorie	Pos. Cat.	Club	Temps	Moyenne	Vitesse	Points
1	Deschodt	Bert	SE	1	VACBL	00:34:48	00:03:21	17.84	922
2	Dewaele	Joost	SE	2	POPUELLES DREAM TEAM	00:34:59	00:03:22	17.75	918
3	Rasschaert	Eddy	V1	1	POPUELLES DREAM TEAM	00:35:58	00:03:28	17.26	904
4	Duvivier	Dany	V1	2	BAC	00:36:47	00:03:33	16.88	893
5	Huyghe	Olivier	SE	3	LMA	00:36:52	00:03:33	16.84	891
6	Coniglio	Alexandre	EH	1	JC HAM SUR HEURE	00:36:59	00:03:34	16.79	889
7	Deliveyne	Aaron	SE	4	SANS	00:37:03	00:03:34	16.76	887
8	Timperman	Carlos	SE	5	SANS	00:37:14	00:03:35	16.67	885
9	Phelizon	Christophe	V1	3	MMM	00:37:43	00:03:38	16.46	878
10	Desmet	Bjorn	SE	6	JCSA	00:37:48	00:03:39	16.42	876

29-11-2009 om 00:00 geschreven door joost  

Gezien de wapenstilstand van vorige week (of was het inmiddels iets langer geleden) vond ik het wijselijk dit weekend de degens niet te kruisen.... mijn manier om wat na te genieten van Rumes.  Doch, niet te lang.... De kerstloop te Waregem en de kerstcorrida in Deerlijk komen vervaarlijk dichtbij. 

Deze week heb ik opnieuw de nadruk gelegd op het maken van kilometers.  Hoewel, woensdag werd ik op de piste in Zwevegem door Mr J.Santens getrakteerd op een 4x1600m, in gezelschap van D. van de Walle en F. Van den Heede.  Gezien de huidige vorm van beide heren, en gezien een fikse verkoudheid van mijnentwege werd ik genoodzaakt mijn intervals iets in te korten.  Na 2 series van 1600m (5min06sec dacht ik?) hield ik de eer aan mezelf en besloot met 2 series van 1200m.  Deze optelsom van 5.6km aan kwasi 19km/u was zeker voldoende om mijn luchtwegen te ontdoen van menig snot en slijm.  Dit gecombineerd met een kwartiertje serieus tempo in het beukenhof op donderdag leken me voldoende om mijn trainingsweek te kleuren.

Deze week terug een weekske kilometers (hopelijk niet al te veel regen) afgewisseld met wat broodnodig snelheidswerk, en een wedstrijdje in Herseaux.... we zien wel hoeveel energie nog overblijft.  Normaal moet de conditie goed zijn, en zou ik toch wel tijdig moeten gerecupereerd raken.  Indien alles goed blijft gaan zou ik in Waregem dan toch over behoorlijk goeie papieren moeten beschikken...  en t zal nodig zijn, want op 6 december trekken we terug ten strijde... klaar voor een oorlog waar niets of niemand zal worden gespaard.  Wie angst of vrees kent blijft beter thuis...

23-11-2009 om 09:49 geschreven door joost  

Hallo, vandaag ben ik naar het waalse landgedeelte getrokken om er nogmaals mijn geluk te beproeven in Rumes (Doornik).  Hoewel het miezerige herfstweer best wel op mijn gemoed werkte had ik vooraf Rumes met donker-oranje aangestipt, en nu moest ik er maar het beste van maken.

Tijdens de opwarming met Ludovic Vanlede leek het erop dat er enkele voorname klanten van het acrho-criterium niet op het appèl waren verschenen.  Die laatste -samen met Antonino Domina- leken mijn voornaamste concurrenten van vandaag te worden.  Hoewel de wind onmiskenbaar een belangrijke scherprechter zou spelen was het gelukkig gestopt met regenen... en ik was er klaar voor.    

 Om 10u stipt vertrokken we over een lange grintwegel.  Aaron Deliveyne kon snel een leuke voorsprong nemen, maar liet zich toen wijselijk uitzakken.  Na een behoorlijk snelle eerste km (3m05) werden we iets later nogmaals deze grintwegel ingestuurd.  Hier legde ik samen met Domina het tempo in een hogere versnelling om wat afscheiding te forceren.   Na dit stukje bleken we vertrokken, terwijl Ludovic volgde met eerdervermeldde Aaron. 

In het verdere begin van de wedstrijd probeerde ik met enkele versnellingen de wil van Domina te breken.  Hoewel die niet zonder resultaat bleven moest ik vrede nemen met een telkens sterk terugkerende Domina.  Na km5 besloot ik het dan maar over een andere boeg te gooien.  Domina dicteerde het tempo en iets later kreeg ik het best wel lastig.  Het merendeel van het kopwerk liet ik dan ook graag aan hem.  Ik had mijn pijlen vooral gericht op km7.5, alwaar zich een licht hellende strook tegen wind bevond.  Eenmaal daar aangekomen kon ik op dat moment echter niks tegen de sterke Domina kon beginnen.

Na een schuchtere en mislukte aanvalspoging op km 8 deed ik het nogmaals over op km8.5, maar met iets meer overtuiging.  Hoewel Domina helemaal niet kraakte was het voldoende om hem aan de streep nipt voor te blijven.  Bon, deze overwinning was geen sinecure.  Een goede tegenstander en de heftige wind hebben me diep in de buidel doen tasten, en zo heb ik ze het liefst. Het was me een waar genoegen....

De top 10, en enkele fotos met dank aan fotograaf Dimitri Delombaerde.

Place	Nom	Prenom	Catégorie	Pos. Cat.	Club	Temps	Moyenne	Vitesse
1	Dewaele	Joost	SE	1	POPUELLES DREAM TEAM	00:30:33	00:03:19	18.06
2	Domina	Antonino	SE	2	ECLATES PERUWELZ	00:30:36	00:03:19	18.03
3	Vanlede	Ludovic	SE	3	JCSA	00:31:36	00:03:26	17.46
4	Billet	Gregory	SE	4	POPUELLES DREAM TEAM	00:31:40	00:03:26	17.43
5	Huyghe	Olivier	SE	5	LMA	00:31:50	00:03:27	17.34
6	Deliveyne	Aaron	SE	6	SANS	00:31:56	00:03:28	17.28
7	Delfosse	Bruno	V1	1	AZ ANZINOISE	00:32:07	00:03:29	17.18
8	Descamps	Marc	SE	7	PRFM	00:32:24	00:03:31	17.03
9	Vinchent	Olivier	SE	8	BAC	00:32:45	00:03:33	16.85
10	Phelizon	Christophe	V1	2	MMM	00:32:54	00:03:34	16.77

15-11-2009 om 21:27 geschreven door joost  

11-11-2009 om 20:16 geschreven door joost  

Op deze koude morgen waren we reeds vroeg op weg richting Kain.  Daar had men om 10u de 12km lange Mont de Trinité geprogrammeerd.  Deze klassieker uit het acrho-criterium gaat via enkele paadjes op en af de Mont St Aubert, en is zeker niet zomaar spek naar ieders bek.  Desondanks voelen elk jaar opnieuw meer dan  600 man/vrouw zich geroepen om deze berg te bedwingen .

Ik had hier eigenlijk ook wel zin in, maar deze keer was het de beurt aan Ulrike om haar beste beentje voor te zetten. Ik koos ervoor om stevig door te trainen en mijn geluk te zoeken in enkele wedstrijden volgende week.  Terwijl ik mijn handen vol had met mijn 2 kapoenen deed ik een poging om enkele kiekjes vast te leggen.  Hoewel dit niet veel materiaal heeft opgeleverd dat rijp is voor de Pulitzer-prijs , vindt u hieronder toch een kleine bloemlezing.

Wat Ulrike betreft kan ik enkele maar vaststellen dat ze een solide wedstrijd liep.  Haar tijd van 56min leverde haar de 5^de plaats bij de vrouwen op.  Hoewel ze zelf niet onder de indruk was van haar klim- en afdaalprestaties was ze wel tevreden van hoe gemakkelijk ze liep op het vlakke einde van de wedstrijd (tss km 8 en 12).  In voorbereiding op de kerstcorridas wordt het ook tijd om haar conditie eens te testen op iets vlakker parcours.

Voor de rest, moest er nog iemand een kindersjaal J en een groene beer tegenkomen in of rondom Kain, dan is die heel waarschijnlijk van ons Helena....

greetz

08-11-2009 om 17:43 geschreven door joost  

Terwijl ik de vorige jaren tijdens deze periode toeleefde naar de halve marathon te Ploegsteert, wilde ik het graag dit jaar eens over een andere boeg gooien.  Niet toevallig deed ik gisterenmiddag dan ook mee aan de jongerencross te Waregem.  Voor de niet – aangeslotenen stond er slechts 4.5km geprogrammeerd.  Verandering van spijs doet eten, zegt men.  Wie weet kan dit snelheidswerk mij naar volgend jaar toe iets krachtiger maken.

Tijdens de opwarming strekte ik de benen samen met Dimitri Delombaerde en de gedoodverfde favoriet, Bart Verkaemer.  Hierbij werden we onderweg een weinig wijzer van elkaars strategieen.  Dit was ook niet zo belangrijk, de uitslag zou toch voornamelijk afhangen van eigen sterkte en die van de tegenstander.  Het parcours lag er overigens droog en vlot lopend bij.  

Uiteraard verwachtte ik best wat concurrentie, in de eerste plaats van een uitstekend op dreef zijnde Nico Algoet en bovenvermeldde Bart.  Tevens is deze korte afstand ook een kolfje naar de hand van enkele mannen zoals Bert Deschodt, Michael Vannieuwenhuize, Stijn Vermeulen, Gary Vandewalle, Ward Bouckaert en... Dimitri Delombaerde.  Daarnaast merkte ik bij de start ook veel onbekende gezichten, vooral dan bij de jongere categorieen (scholieren, juniores, Seniors I en II gingen samen van start).  Wetende dat die jonge gasten snel starten wou ik me in de start zeker niet laten verrassen.  Toch kwam het startschot eerder onverwacht en moest ik vrede nemen met een eerder povere start. 

Ik probeerde snel op te schuiven en kon plaats vatten omstreeks de 5^de stek.  Reeds van in de eerste ronde kon Bart zijn stempel drukken op de wedstrijd.  Dit was helemaal niet onverwacht, maar ge moet het maar doen.  Terwijl hij het gat maakte kon ik enkel toekijken en ondergaan.  Ondertussen had Nico Algoet na een behoorlijk slechte start zijn opmars gemaakt.  Hij kon als enige reageren en probeerde de kloof alleen te dichten.  Net voor het einde van de 1^ste ronde (van 3) vond ik het meer dan tijd om ook mijn kans te wagen.  Met een tempoversnelling probeerde ik de kloof met Nico en Bart niet verder te laten groeien.  Helaas moest ik na de 2^de ronde vaststellen dat ze nog een behoorlijk stuk verder waren uitgelopen.  Tijdens de derde ronde heb ik mij dan ook vooral laten leiden door het tempo in de groep na mij.  De conclusie van het verhaal is dat vandaag de derde plaats het hoogst haalbare was, en dat ik het brons dan ook met trots mag dragen.

Om dan toch maar af te rekenen met mijn abonnement op de derde plaats (4^de maal op rij) besloot ik ook deel te nemen aan de volkscross.  Helaas betekende dit wel dat ik verstek moest geven om het podium te betreden.  Bon, ik kon die wedstrijd behoorlijk eenvoudig winnen... en heb hiermee zeker de voorzet gegeven voor behoorlijk wat gemengde reacties .

01-11-2009 om 10:28 geschreven door joost  

Vandaag trok ik naar het Waalse dorpje Gaurain-Ramecroix, op weg naar een stratenloopje van 9.5km hetwelke mij vrij goed ligt.  Met start en aankomst op piste, en zonder al te veel noemenswaardige hoogtemeters is dit een wedstrijdje dat op hoge snelheid moet worden genomen.  In de voorbije 3 jaar werd ik er respectievelijk 2de, 1ste en 3de.  Ook vandaag had ik dus best wel wat ambitie.  Ik durfde zeker niet te hopen op een overwinning.  Immers, vooraf wist ik me reeds zeker van de komst van een op dreef zijnde Ludovic Vanlede alsook van de duivelse Dimitri Delombaerde.  Deze week had ik reeds samen met hem op piste getraind, en zijn conditie na een weekje rust leek hoegenaamd niet aangetast.  Naast hun aanwezigheid was het echter vooral ook uitkijken naar andere kemphanen uit het anderstalige landgedeelte.  Met namen als Descamps, Denays, Demaret, Cannoot en Istace aan de start was het reeds vrij duidelijk dat dit wedstrijdje op het scherp van de snee zou worden gesneden.... geen kadootjes vandaag!!

Enfin, iets na 10u trok het 500-tallige peleton zich op gang.  Ik koos voor een traditionele snelle start op de piste, maar werd direct daarna van beide kanten voorbijgesneld door Descamps en Demaret.  Ik kon ternauwernood mijn wagentje aanhaken terwijl ik de hete adem had geroken van Delombaerde.  De eerste kilometer moet heel vlug zijn gelopen, doch ik had geen tijd om op dat moment statistieken bij te houden. 
Ondertussen was het Istace die het voortouw had genomen, terwijl er duchtig werd gestreden voor een plaats vlak achter zijn rug.  Na een 2-tal kilometer bleven we met 5 over: Denays, Istace, Demaret, Delombaerde en mezelf.  Nadat Istace en Demaret vruchtloos een aanval hadden geplaatst besloot ook ik rond km 4 mijn kans te wagen, niet zo zeer met een snedige demarrage, maar met een heftige tempoverhoging gedurende enkele honderden meters.  Hoewel dit voldoende bleek om Demaret in de problemen te brengen, wilden de andere van geen wijken weten.  Toen direct daarna Istace nog eens doorzette kon ik nog net aanpikken in 4de stek, maar ook niks meer.  De volgende kilometers liepen we als treintje verder, Istace op kop, Delombaerde als tweede, Denays als derde, mezelf als laatste.
Omstreeks km 6 kwam Dimitri in de problemen en moest enkele plaatsen terugzakken om tenslotte zijn eigen tempo te zoeken.  Ik bleef aanhaken maar zat toch op mijn limiet.  Na het laatste heuveltje op km7 te hebben overschreden besloot ik dan ook dat Istace en Denays het onder elkaar mochten uitvechten.  Mijn wil was gebroken, maar ik was op weg naar een verdienstelijke 3de stek. 

Hoewel ik het jammer vond dat ik terug moest afhaken op dezelfde plaats als vorig jaar, was ik tevreden dat zowel Dimitri en mezelf de vlaamse eer naar best vermogen hadden verdedigd.  Tevens moest ik vaststellen dat dit mijn derde derde plaats op rij was (tijdens de voorbije 2 weken).

De uitslag (helaas geen fotookes...):

25-10-2009 om 20:34 geschreven door joost  

Zondag waren de voetbalvelden van Olsene sportief de plaats des oordeels.  Reeds enkele jaren voelde ik me aangesproken door deze cross, maar helaas lukte dit nooit wegens verplichtingen.  Dit jaar lukte het echter wel, en zowel mezelf als Ulrike waren van de partij.  Ulrike om haar eerste crosswedstrijd te betwisten, ikzelf op weg naar mijn 2^de ervaring.  We hadden er beiden zin in en konden starten zonder enige druk of torenhoge ambities.  De voorbije jaren was het deelnemersveld hier immers best van hoog niveau gebleken, en ook dit jaar zou het niet anders zijn. 

Hoewel de seniores pas om 16u moesten starten kon ik reeds vanaf 15u van start.   Jaja, ik ben immers 35 geworden op vrijdag, en kan me vanaf nu bij de masters rekenen (toch in het cross-circuit).   Enfin, daar we slechts 5km moesten afleggen werd er van bij de start serieus gevlamd.  Ik kon behoorlijk goed mijn wagentje aanhaken en bevond me na de start in pakweg 5^de stelling.  Reeds snel moest ik vaststellen dat Geert Goddeeris en Frederic van den Heede het hazepad kozen, terwijl ik echt geen antwoord had.  Ik had best wel wat moeite om mijn eigen positie op dat moment te verdedigen.  Hoewel ik een tweetal had achtergelaten werd ik ook door een aantal andere atleten voorbijgesneld.  Gelukkig bleek achteraf dat die zichzelf wat hadden overschat.  Na een 3-tal van de 6 rondes liep ik alleen in derde stelling, terwijl een relatief grote groep op me aan het jagen was, aangevoerd door Patrick Soetaert, hmmm, t is van je maten da je het moet hebben J.  Bon, ik liet het hoofd niet hangen, en kon naar het einde toe mijn derde plaats toch ruim veilig stellen.  Het moet gezegd, dit was zeker geen makkelijke klus voor mij...

Om 15u30 was het de beurt aan Ulrike, waar alle dames (seniores, masters, juniores) tesamen van start gingen voor 4km.  Tijdens haar debuut kon ze een mooi gelijkmatig tempo lopen en werd uiteindelijk 7^de.  Daarna hebben we samen genoten van de spannende spektakelwedstrijd bij de seniores heren. (enkele fotos met dank aan Eddy/Nathalie Tijtgat)

19-10-2009 om 11:48 geschreven door joost  

Beste loopvrienden,
Vlak na Kuurne heb ik het een weekje rustig aan gedaan, om de week erna toch stevig terug de trainingen te hervatten.  Terwijl de kilometers het iets hebben laten afweten, heb ik vooral wat snelheidstrainingen afgewerkt.  Hoewel ik tevens wat langer rust had gepland kon ik het niet meer laten om er terug in te vliegen.
Enerzijds betekent dit dat ik normaalgezien direct terug op dreef zal zijn.  Anderzijds is het te betwijfelen of dit de beste strategie is om er ook nog te staan tijdens de finale afspraken van dit jaar, ... kerstcorrida in Deerlijk .... kerstloop in Waregem... we zullen wel zien.

Bon, nu de rust erop zit ben ik dan ook maar direct naar Zwevegem afgezakt om daar de 12km lange dwars door de Kappaert te lopen.  Hoewel ik er zelf niet al te veel zin in had, had mijn vrouwtje deze wedstrijd reeds langer aangestipt, en aangezien onze kindjes naar de opvang moesten ( s avonds moesten we nog weg) kon ik dan net even goed ook zelf deelnemen.

Over de wedstrijd zelf.  Bij de start werd niet al te stevig doorgelopen.  Een redelijk tempo, maar ook niet meer.  Er stond dan ook een stevige wind, terwijl de absolute favoriet van de dag -Luc van Asbroek- ook reeds met een wedstrijd op zondag in zijn achterhoofd liep.  De eerste ronde kwamen we door met een 5-tal onder wie de prijzen zouden worden verdeeld. 
Ik liep vooral in een zuinige stelling, maar kon het in de tweede ronde niet laten om bergop de knuppel in het hoenderhok te werpen.  Dit werd direct gepareerd door Filip Van Wynsberghe en Mario Vanacker die de kop overnamen.  Na de 2de ronde bleven we aldus nog met 4 over (Patrick Soetaert had de rol moeten lossen).  Ondertussen was ik wel tot het besef gekomen dat het niet zo makkelijk zou worden vandaag.  Filip en Mario leken in goeie doen, terwijl Luc nog helemaal niks had laten zien.  In de derde ronde gaf ik er bergop nu echt een serieuze lap op.  Dit bleek voldoende om Mario terug te slaan, maar was tevens het sein voor Luc om na het verstrijken van die ronde zijn versnelling in te zetten. 
Terwijl ik in ademnood verkeerde kon ik net nog wat aanpikken terwijl Filip ook de rol had gelost.  Helaas kon ik niet veel langer nog een vuist maken, en moest iets later het hoofd buigen.  Samen met Filip raakte ik in de achtergrond terwijl ik enkel nog maar kon hopen dat de wedstrijd snel zou zijn afgelopen.  Mijn benen waren best ok, maar ik had het mentaal moeilijk.  Na de 5de van de 7 ronde liet ik Filip dan ook weten dat hij niet langer moest wachten.  Hij was duidelijk de betere van ons, en was zo vriendelijk om mij 2 rondes op sleeptouw te nemen.
Uiteindelijk werd ik dus derde in 41min44sec (met een tijd die iets sneller was dan vorig jaar, en iets trager dan 2 jaar terug). Gezien de stevige wind was dit dan ook best ok.  De eigenlijke uitslag heb ik nog niet, maar hieronder een top-5je (fotos met dank aan Dimitri delombaerde).

 Ulrike liep tevens een hele goeie wedstrijd, met een tijd die een minuut sneller was dan vorig jaar.  Hiermee werd ze 6de.
Vandaag gaan we beiden op stap naar de oefencross te Olsene, alwaar Ulrike de eerste keer in het veld verschijnt.... aldus komt straks nog een 2de verslagje van dit weekend..

Uitslag:
1. Luc Van Asbroek
2. Filip van Wynsberghe
3. Joost Dewaele
4. Mario Vanacker
5. Patrik Soetaert
...
9.  Ignace Bekaert

18-10-2009 om 10:08 geschreven door joost  

10-10-2009 om 22:08 geschreven door joost  

Met de halve marathon in Kuurne had ik besloten mijn zomerseizoen definitief de rug toe te keren.  Terwijl het deze zomer al mooi was geweest startte ik niet zonder enige ambitie.  Een persoonlijk besttijd op die afstand zou iets te hoog zijn gegrepen, maar toch had ik over  mijn conditie hoegenaamd geen twijfel.  1u13min had ik mezelf vooropgesteld.  Helaas had ik deze week nog wat problemen met een spierverrekking onderaan de hamstring, die me dan ook wat zorgen baarde.  Toch was ik van plan het te proberen.

Voor de rest had ik er een redelijk goed oog op.  De weersomstandigheden waren ideaal.  Toch begon het niet zo heel goed.  Bij de start had ik me wat laten wegdrummen, en moest vrede nemen met een plaats in pakweg 30^ste stelling.  Snel probeerde ik op te schuiven om op die manier er bij te zijn indien een groepje zich vooraan losscheurde.  Iets daarna bevond ik mij samen met ene Olivier Van Hoey in de achtervolging op een groepje met Luc Van Asbroek en Steven Vandecasteele.  Hoewel die het nu nog redelijk voorzichtig deden, hadden zij een snelle tijd van 1u10 in hun achterhoofd.  Toen we de de finishlijn (1km100m) een eerste keer passeerden na 3min26sec vond ik het verstandiger te “wachten” (nou ja) op een groep van een man of 20 die zich vlak achter ons bevond.   

Hoewel dergelijke groep ideaal is om zich in weg te steken, is een groep van 20 eigenlijk net iets te groot.  Op een technisch parcours gelijk Kuurne is het mijns insziens belangrijk om vooraan te blijven lopen.  In het bochtenwerk kan je immers veel plaatsen en krachten verliezen.  Hoewel ik eigenlijk nooit geweten heb wie allemaal deel uitmaakte van de groep herkende ik toch enkele bekende gezichten.  Met mannen gelijk Filip Vanhaecke, Didier Knockaert, Nico Algoet, Elie Hoet en Pedro Dujardin in de voorste gelederen bevond ik mij in schoon gezelschap. 

In de eerste ronde werd het kopwerk behoorlijk verdeeld.  Tijdens de 2^de ronde was het Pedro Dujardin die er een serieus snokske aan gaf.  Onze groep werd een langgerekt lint, en uiteindelijk ook een stuk kleiner.  Ik hoopte alvast dat Pedro zijn eigen krachten niet had overschat.  Op dat moment koos ik positie iets verder in de groep.   Na die 2^de ronde kwamen we dan ook door aan een schema van pakweg 1u11.

In de derde ronde werd iets rustiger gelopen en kon ik samen met enkele anderen terug behoorlijk wat kopwerk verrichten.  Ondertussen hadden de eerder vermeldde Olivier en Bart Bleyaert reeds het hazepad gekozen.  Vanaf hier werd het er tevens niet makkelijker op.  Met de vele gedubbelden moesten er heel wat manoevres worden uitgevoerd ... tussensprintjes, duw en trekwerk....  Enfin, best vervelend maar ik voelde me prima.  Het was echter pas tijdens de laatste ronde dat Nico Algoet zijn duivels wist te ontbinden.  Op dit moment had ik eigenlijk gewacht (het was te verwachten dat hij de sterkste van de resterende groep was) en besloot zijn spoor te volgen.  Iets later moest ik daar echter op terugkomen.  Daar het toch nog 5km was besloot ik mijn tempo toch wat te matigen om ook tijdens de laatste kilometers geen dipje te krijgen.   Uiteindelijk werd ik 16^de met een eindtijd van 1u12m32sec, terwijl ik ook tevreden was te zien dat ook Pedro uitstekend had standgehouden (1u12m52sec). 

Daarna was het vooral wachten op Ulrike die voor een tijd v 1u40 ging.  Het deed me dan ook veel plezier om te zien dat ook zij haar doel ruimschoots had gehaald met een eindtijd van 1u38m10seconden (19de vrouw).  Bon, het klusje is geklaard.  Ik denk wel dat we mogen zeggen dat we weer rapper waren dan dienen ezel.  Ik heb hem in elk geval niet gezien.  Deze klassieker in Kuurne was dan ook weer een belefenis. Ook hier was het genieten van de talrijke supporters langs de weg.  Ik moet toegeven, het deed deugd mijn naam zo vaak te horen vallen langs de kant van de weg.  Bedankt!!!

Voor de complete uitslag, zie : http://rapperdaneenezel.be/

Vanaf nu las ik toch echt wel een rustperiodeke in van 14 dagen.  Hoewel ik de voorbije weken ook niet te veel kilometers heb gedaan waren de wedstrijden er net iets te veel aan.  Volgende week dus geen wedstrijd.  Verder hoop ik dit jaar vooral nog een 2-tal wedstrijdjes te lopen in de walen, enkele crossekes mee te pakken, om vooral terug paraat te zijn tegen de kerstloop en kerstcorrida. Voor de rest wens ik iedereen nog veel success in de komende wedstrijden... Eindhoven, Geluwe, Tiegem... good luck...

03-10-2009 om 20:17 geschreven door joost  

28-09-2009 om 10:45 geschreven door joost  

(fotos met dank aan Alexander Diaz Rodriguez)
Eenmaal thuisgekomen v Ath, kon ik onmiddellijk mijn sportzak gaan klaarmaken.  Behalve een boterham met Nutella was er geen tijd voor een meer uitgebreide lunch.  Ik moest nu snel naar Beernem, alwaar ik mij had ingeschreven voor de Berenloop. 

Deze traditioneel sterk bezette wedstrijd had ik nog niet eerder betwist.  Eveneens met het oog op Kuurne leek mij dit een uitstekende test.  Ik hoopte tijdens deze 11.5km lange wedstrijd een tijdlang in een sterke groep uit te zingen, en hopelijk wat doorzettingsvermogen bij te kweken voor volgende week.   

Ook deze editie leek zich opnieuw een sterk deelnemersveld aan te dienen.  Hoe dichter bij het startuur, hoe schoner het volk.  Ik herkende o.a.  de gezichten van Bram Coppens, Diaz Rodriguez, El Hachimi, Woldu, ...  Op hun zou ik uiteraard mijn wedstrijd niet afstemmen.

Enfin, om 15u30 klonk het startschot.  Ik stond op de eerste rij en zoals verwacht werd het een snelle start.  Na een halve kilometer gingen de allerbesten ervandoor, terwijl ik in een leuk “elite”-groepje belandde met o.a. Nico Algoet, Guy DeBlander, Luc Van Asbroeck, Patrick Vanderstraeten, Thomas Beirnaert, Didier Knockaert,...  Na 1km kwamen we door in 3min05sec.  Tijdens de eerste ronde (4 rondes) werd ons een hels tempo opgelegd terwijl ik me toch goed vooraan kon handhaven. 
Ik was me er echter wel van bewust dat ik dit geen ganse wedstrijd lang zou kunnen uitzingen.  Tijdens het begin van de 2^de ronde begon ik er wat door te zakken.  Ik verloor meer en meer plaatsen in het groepje en zag o.a. Evert Luttun, Deblander, Van Asbroeck .... langszij schuiven.  Terwijl ik uitkeek tot een paar man de grotere groep moesten lossen, was ik het die als eerste dit groepje moest laten gaan...sapperdepitjes...@#]%£. 
Enfin, ik voelde me eigenlijk nog redelijk goed, maar die snelheid was net iets te hoog.  Iets daarna moest Evert Lutton lossen, waarna ik die kon inhalen.  Iets later was het de beurt aan Guy De Blander.  Ook hem kon ik inhalen tegen het einde van de 2^de ronde.  Vanaf toen werd het toch aanklampen.  Ik had niet veel over en moest vooral hem het kopwerk laten doen.  Tegen het einde van de 3^de ronde en in de laatste ronde was ik iets beter en kon ik een paar keer overnemen.  In de eindsprint kon ik hem nog net achter mij houden.  Bon, ik werd uiteindelijk 16^de in 37min59sec (18.1km/u, maar weet niet of de afstand wel een volledige 11.5km bedroeg), en kan terugblikken op een hele degelijke wedstrijd.  hasta la vista, cu in Kuurne.

27-09-2009 om 00:00 geschreven door joost  

19-09-2009 om 21:51 geschreven door joost  

Aan iedereen, bedankt voor de vele aanmoedigingen: vooraf / tijdens de wedstrijd / alsook voor de gelukwensen achteraf!  Dit is ten zeerste geapprecieeerd!  Hieronder mijn verslagske van de wedstrijd, en hoe ik dit heb beleefd.  Klik op de foto voor meerdere fotookes (met dank aan mijn vrouwke Ulrike).

Nadat ik vorig jaar de marathon had laten liggen, wilde ik er graag dit jaar nog eentje in mijn programma inbouwen.  13 september werd dan ook reeds een poos terug uitgestippeld als D-day.  Een 6-tal intensieve voorbereidingsweken die eraan voorafgingen hadden me reeds goede resultaten opgeleverd.  Desalniettemin wil je de conditie het liefst op de dag zelf verzilveren.  Toch is een goed resultaat niet zomaar te voorspellen.  Tijdens zo´n 42km speelt zich immers een lang verhaal af, met afwisselend goeie en slechte momenten. Ik had vooral deze marathon gekozen omdat dit vrij kort na de zomer plaatsvond.  Tijdens de zomer kon ik uitstekend trainen wegens een maandje ouderschapsverlof.  Een andere reden voor deze keuze was het feit dat deze wedstrijd zich aandiende als het Belgisch kampioenschap.  Met dit gegeven hoopte ik vooral op een stevig deelnemersveld zonder daarvoor naar het buitenland te moeten uitwijken.  Zo hoopte ik de ganse wedstrijd niet alleen te moeten afleggen.

De dag in kwestie was ik opgestaan om 6u20 met een gerustgesteld gemoed.   Hier had ik al een hele poos naar uitgezien.  Mijn ganse uitrusting lag reeds in de wagen terwijl ik enkel nog enkele bidonnetjes moest klaarmaken.  Na een licht ontbijt reden we richting Nieuwpoort.  Ondanks enkele regenbuitjes leek het weer ons gunstig gezind te worden.  Met een temperatuurtje van 15-18 graden, en een lichte noorderwind (wij moesten zuidoost-waarts lopen) had ik er best vertrouwen in gekregen.   Onmiddellijk na het ophalen van mijn startnummer was ik blij Carlo Verleyen te zien, die me zou begeleiden per fiets.  Na wat laatste afspraken over drank/spijs kon hij vertrekken naar km-paal 13, alwaar de lopers de fietsers konden oppikken.  Tot die afstand stonden de lopers er alleen voor.   Hoewel ik helemaal niet meer nerveus was, probeerde ik me verder te focussen op de start.

Om 10u was het dan zover.  Van bij de start bevond ik mij zowat in 3-5^de positie.  Het tempo beviel me uitstekend, en aldus besloot ik het spoor te volgen van enkele atleten die ik bij naam kende (Eddy Bossier / Wim Mory).  Bij km paal 2 kwamen we door aan een tijd van iets meer dan 8min.  Dit is buitengewoon traag gezien het schema dat deze lopers (inclusief mezelf) in gedachten hadden.   Hoewel dit onthaald werd op algemeen ongeloof was dit wel het sein om het tempo iets te verhogen.  Daar we inmiddels slechts overbleven met een 6-tal kon ik weinig anders dan dit groepje te blijven volgen ... als laatste.  Terwijl ik hiermee probeerde het signaal te geven dat het te snel ging kreeg dit heel weinig gehoor.  Voor die andere gasten ging het helemaal niet te snel???  Na km 4 kwamen we door aan een kleine 14minuten –wat sneller was dan mijn snelste schema voor 2u35.  Hoewel ik het hiermee bewezen achtte dat km2 verkeerd werd aangegeven, was het onderhand wel tijd om me neer te leggen bij het feit dat deze kopgroep te snel voor me ging.  Na wat getwijfel ben ik de groep maar laten gaan bij km 5. 

Enfin, we waren 5km ver, ik stond er alleen voor, en had nog 37km te gaan.  Hmmm, dit zou weer leuk worden.    Het slechtst mogelijke scenario leek zich aan te dienen.  Iets later kwam Pascal Debersaques me vergezellen als fietser.  Hij was weliswaar niet mijn officiele begeleider maar had reeds eerder aangegeven langs mijn zij te willen fietsen, om van de sfeer te proeven.  Volgende week begint hij immers aan de Leie-marathon.  Hierbij wens ik hem dan ook heel veel succes.

Hij moedigde me aan en wist me te vertellen dat er een groepje van een 6-tal man achter me jaagde.  Ergens wist hij wel dat deze strijd niet echt eerlijk was, en dacht hij misschien wel dat ik beter op dit groepje wachtte.  Ik zat echter prima in mijn ritme en besloot mijn wedstrijd alleen te vervolgen.  Bij km 13 kwamen we bij Carlo.  Met z´n drieen (2 fietsers - 1 loper ) kon ik me nu onmogelijk nog alleen voelen.  Aan km 15 nam ik mijn eerste gelleke -pefect volgens afspraak-, terwijl de ijzertoren nu voor me uitdoemde.  Ondertussen waren de achtervolgers toch serieus genaderd, maar ik dacht er nog niet over om mijn tempo te laten zakken.  Km 18 liep voorbij de Ijzertoren en is toch wel een mentaal belangrijk punt in deze marathon.  Ik probeerde hier mijn eigen schade op te meten, en voelde dat ik dit tempo toch nog wel een lekker uurtje zou zien rond te krijgen.  Halfweg kwam ik door in 1u18min20sec (als ik mij goed herinner).  Bon, perfect op schema, was het enige wat ik mij daarover kon bedenken.

Vooraf had ik uren mijn kop zitten breken over welk schema ik ging lopen (vlak – negatieve split), heb tal van papierkes afgedrukt, mijn arm volgeschreven etc, etc...   Eenmaal onderweg moest ik vaststellen dat ik daar allemaal geen boodschap aan had.  Ik koos voor mijn gevoel en hoopte op een goeie samenwerking tussen mijn sensaties, verstand en mijn benen.  Ondertussen dreigden we ook weer weg te lopen van de achtervolgers.  Dit groepje had zich inmiddels door enkele versnellingen verscheurd waardoor het nu een gevecht was geworden van man-op-man. 

Omstreeks km 22 ging het echter mis.  Ik kreeg last van steken en besloot onmiddellijk mijn pas te vertragen.   Ik heb hier wel vaker last van maar had dit niet echt verwacht op een marathon.  Ik kon enkel maar bedenken dat ik misschien wel iets te vaak en te veel had gedronken.  Ik probeerde mijn ademhaling wat beter te controleren door enkele keren diep in en uit te ademen.  Helaas bleek dit pijnlijk.  Het werd nog pijnlijker toen ik werd voorbijgesneld door 2 kerels.  Ik  probeerde bij de 2^de aan te pikken, maar dit leidde enkel tot nog wat extra steken.  Aandringen had geen zin, en dus besloot ik om mijn tempo een 5-tal minuten sterk te laten zakken.  Ik ging naar mijn eigen gevoel tergend traag, te meer omdat mijn beentjes helemaal geen zin hadden om zo traag te lopen... ik was helemaal nog niet moe...

Enfin, gelukkig kon ik enkele kilometers later het tempo terug opkrikken.  Eerst terug tot een tempo dat ergens op leek, daarna op een tempo dat vastberaden was om een inhaalmanoevre te maken.  Na enkele kilometer te achtervolgen kon ik 1 van de 2 inhalers oprapen en achterlaten.  Die andere- Bart Van Grysperre- bleek een taaiere klant.  Ik kon hem echter terug bijbenen omstreeks kilometer 30.  Dit was van beide kanten een blij wederzien.  We wisten beiden dat er nog een lange weg te gaan was, en dat we met z´n 2-en sterker waren dan alleen.  Iets later konden we dan ook gezamelijk nog een loper inhalen die leek te gaan opgeven.  Hoewel Carlo er mij op attent maakte dat ik eigenlijk wel iets moest eten/drinken had ik besloten dit niet meer te doen.  Ik wilde niet terug met steken af te rekenen te hebben.  Indien ik moest kiezen wilde ik liever kraken door tekort aan energie.  Ik hoopte echter net genoeg reserves te hebben tot het einde.

Enfin, Bij km 35 voelde ik me nog vrij sterk en kon ik een klein gaatje maken op mijn achtervolger.  Kort daarna besloot ik wat gas terug te nemen.  Ik kwam er stilaan achter dat dit klein stukje van een 7-tal kilometer nog heel zwaar zou worden.  Iets daarna was het Bart Vangrysperre die versnelde.  Terwijl hij nu definitief was vertrokken kwam hij iets verder toch ook zichzelf terug tegen.  Helaas was het inmiddels ook bij mij reeds van dadde...

Vanaf km38 werd het toch nog een lange leidensweg.  Terwijl ik nog netjes op een schema 2u40min liep moest ik nu toch buigen.  Uiteraard was het nu veel te laat om nog een gelleke te nemen.  Hoeveel tijd ik per km verloor weet ik niet.  Ik had er op dit moment geen oor naar.  De vele aanmoedigingen van Carlo/Pascal werden geapprecieerd, maar die konden me niet tot een hogere versnelling manen.  Op dat moment wist ik dat 2u40 verloren was, maar eveneens dat 2u45min geen probleem meer mocht zijn.  Enfin, ik kwam uiteindelijk nog netjes binnen in 2u41min30seconden, en werd hiermee 6^de in deze wedstrijd.  Met deze tijd ben ik heel tevreden, maar ik moet bekennen dat ik het gevoel had dat er iets meer in zat. Wie weet voor een volgende keer, misschien ook niet.  Maar nu wil ik vooral wat nagenieten.

14-09-2009 om 13:30 geschreven door joost