22-10-2013 om 13:45 geschreven door joost  

Na een tegenvallende halve marathon te Kuurne lijkt de tijd rijp om de wedstrijdkalender wat te herzien.  Reeds 25 wedstrijden staat er op de teller in kalenderjaar 2013.   Misschien dient de tijd zich aan om wat te rusten, maar misschien was de tegenvallende wedstrijd gewoon een samenloop van omstandigheden: verkoudheid, slechte dag… wie zal het zeggen.  Ik heb wel vaker eens een slechte wedstrijd gelopen op een moment waar de conditie goed leek. Aldus wil ik er niet al te lang bij stilstaan.    Hoogstwaarschijnlijk schrap ik wel de halve marathon van Nazareth van mijn planning.

Desalniettemin, na Kuurne volgt traditioneel de bergloop Tiegem.  Bij het vallen van het blad is dit andermaal een klassieker in groot-anzegem.  Deze eerder kleinschalige wedstrijd –die nauwelijks reclame maakt- blijft immers een leuke wedstrijd op heel mooie omloop waar jaar na jaar hevig strijd wordt geleverd.  Bovendien had ik vorig jaar de wedstrijd -na een felle strijd- naar mijn hand kunnen zetten.  Toen was het pokkeweer.

Dit jaar kregen we een prachtige herfstdag voorgeschoteld.  14C, windstil, zonnetje, prachtig allemaal.  Doch de strijd zou er niet minder om zijn.    Vooraf had de wedstrijd zich nogmaals aangekondigd als een duel tussen Delombaerde-Dewaele-Soetart, aflevering nr 37 volgens de lokale kranten.  Zo hadden we die idd al vaker gekregen dit jaar.  Nu ja, meestal prijkt een naam niet zomaar tussen de favorieten.  Ik had er alvast wel zin in.  Hoewel ik de voorbije wedstrijden keer op keer het onderspit moest delven tegen Dimitri Delombaerde leek het me verstandig het vel van de beer nog niet te verkopen.  Bij de start kregen we tevens nog mooi gezelschap onder de namen van Thomas Callewaert , Nico Vandamme, en trainingmakkers Pedro Dujardin, Steven Hocedez en Carlo Verleyen.  Het was duidelijk dat er snel zou gelopen moeten worden.

Van bij de start koos ik voor een kopstart.  Nadat good-old  Carlo Verleyen eventjes overnam kon ik hernemen en zoals gepland als eerste de bocht nemen.  Al snel nam dimitri over waarna we gezamenlijk de eerste keer de Tiegem voor onze rekening namen.  Hierbij werden we geschaduwd door Thomas Callewaert en Nico Vandamme.  Eenmaal boven was het notabene die laatste die het nodig achtte om te demarreren.  Dit lieten Dimi en mezelf niet gebeuren.  In de afdaling hielden we het tempo heel hoog, rekening houdend met het feit dat Stephen op afstand volgde.  In die eerste ronde waren het terug Dimi en mezelf die het tempo bepaalden.  In de 2^de beklimming van de Tiegem moest Nico als laatste dan uiteindelijk ook het hoofd buigen. 

Ondertussen voelde ik me best wel in mijn sas.  Hoewel het tempo iets lager mocht was het tijd om ook Dimitri zijn weerbaarheid wat te testen.  In de 2^de grote ronde bleef het tempo dusdanig heel hoog, doch, dit leverde geen schade op.  Integendeel, dimi bleef dapper overnemen, terwijl we tevens niet konden beletten dat Stephen enigszins aan het naderen was.

Ook in de laatste ronde was het nodig om de snelheid hoog te houden.  Aan de kant van Bassegembos werd het duidelijk dat Stephen niet meer zou terugkomen.  Van daaraf kreeg ik het zwaar en besloot ik dimitri wat voorgift te gunnen.  Hij wachtte me echter op om het in de laatste klim te kunnen afmaken.  Zo geschiedde, ik herpakte me wat ,en besloot nu ook voluit mee te werken tot aan de voet van de laatste klim.  Daar versnelde dimitri zoals verwacht, op een moment waar ik me al lang bij de 2^de plaats had neergelegd.  Ik werkte mijn klim af, en moest tevreden vaststellen dat we deze wedstrijd aan een gemiddelde snelheid van 18.5km/u (3min15sec) hadden afgelegd.

Bij deze was ik gerustgesteld dat er blijkbaar heel weinig met mijn conditie aan de hand was.  Tevens kon ik met fierheid de hand schudden van Delombaerde, in de wetenschap dat hij me echt wel op mijn waarde had geklopt (in Kuurne en Houtaing had ik niet dat gevoel).  Ik had het beste van mezelf  gegeven, maar had geen verhaal tegen zijn kunnen op de Tiegem, anno 12 oktober 2014. 

Stephen werd overigens derde, voor Nico Vandamme, Thomas Callewaert en Pedro Dujardin.  Verder werd mijn vrouwtje –net zoals de voorbije 4 edities- overwinnaar bij de vrouwen.   Dank aan Hans Omey en andere toeschouwers voor de talrijke fotos… mooie herinneringen!

14-10-2013 om 20:24 geschreven door joost  

De voorbije weken werd er in vichte en omstreken behoorlijk wat strijd geleverd in tal van wedstrijden uit de buurt, met name vooral dan in Grijsloke, maar evenzeer in eigen Vichte.  Toch zat ik tijdens deze wedstrijden reeds met mijn gedachten in Kuurne.  Graag had ik maar wat daar een mooie prestatie neergezet. 2 weken terug nog was ik in voorbereiding nog naar het Waalse Houtaing afgezakt.  Hoewel het daar niet echt scheen te vlotten door een vervelende verkoudheid moest ik achteraf toch vaststellen dat ik er sneller had gelopen over de 12km dan het jaar ervoor (toen ik de wedstrijd had gewonnen).  Nu moest ik het in de laatste km afleggen tegen Dimitri Delombaerde, die terug zijn topconditie bevestigde.

Inmiddels waren we 14 dagen later, en had ik toch wel bijzonder veel zin in de wedstrijd.  Ik had stevig getraind, en de voorafgaande wedstrijden had mijn vertrouwen doen groeien.  Vooraf waren reeds vele scenarios besproken tijdens de trainingen.  Samen met Dimitri wilde ik vooral graag een goeie eindtijd behalen.  Wie de snelste was aan de eindstreep was eerder bijzaak.  Het was eventjes twijfelen, maar we besloten vol voor de 1u12min te gaan. Dit is zeker geen sinecure in Kuurne, waar het niet makkelijk lopen is met de vele dubbelaars, alsook omwille van het bochtenwerk. 

Van bij de start koos ik voor een eerder behouden start.  Dit is niet echt mijn gewoonte, maar ik bevond me al snel in mooi gezelschap.   Samen met Luc van asbroeck, guy deblander, dimitri delombaerde enkele anderen hadden we een mooi groepje.  Bij de eerste kleine ronde bleken we zoals verwacht enkele secondes het schema te snel af.  Toch waren we niet overmoedig gestart.  Onderwijl hadden we de heel fel gestartte frederic creupelandt bijgehaald.  Bij de eerste grote ronde was het vooral Dimitri die het tempo bepaalde.  Ik deed ook wel enig kopwerk, maar bleef wat reserve houden gezien het allure van enkele andere sluipschutters die in alle luwte de wedstrijd aan het afwachten waren. Na de eerste grote ronde moest Frederic de groep lossen terwijl we inmiddels de andere fel gestartte Yves d halluin hadden bijgehaald.  Inmiddels lagen we nog steeds perfect op schema. De 2^de ronde verliep eigenlijk volgens hetzelfde scenario, met vooral Dimitri op kop.  Na een km of 8 besloot Luc van Asbroek echter een halt toe te roepen aan enige vorm van samenwerking.  Na een stevige demarrage bleven ikzelf en Guy deblander achterop, terwijl dimitri het gepaste antwoord in huis had.  Ik moest eventjes serieus slikken, en kon enkel maar ondervinden dat ik niet over de krachten beschikte die nodig waren.  In de resterende momenten van de 2^de ronde vroeg ik me vooral af of het zin had de wedstrijd uit te lopen. 

Na enig peinswerk besloot ik de beproeving verder te zetten (what doesn’t kill you, makes you stronger).  Een opgave zou me immers weinig opleveren, terwijl een mindere wedstrijd niet het einde van de wereld betekent.   Inmiddels had ik op 1 of andere manier samen met Guy Deblander toch nog het gat kunnen toelopen op de fel gestartte Lieven Vandeweghe. Gezien die zijn snelheid duidelijk lager lag dan dat van Guy besloot ik bij Lieven te blijven.  Blijkbaar hadden we beiden niet al te veel meer over.  Doch, het was zaak om de snelheid niet verder te laten zakken, gezien we van achteruit werden belaagd.  In de laatste ronde werden we tevens nog bijgehaald en achtergelaten door 1 atleet .  Uiteindelijk haalde Lieven het van me, en werd ik 15^de in een eindtijd van 1u15min02sec over 21.4km. 

Bij nader toezien werd dit zeker geen hoogdag.  De voorbije editie en 2 jaar ervoor kende ik zeker wel een topdag, maar dit jaar was het wel wat minder.  Uiteraard is dit spijtig indien je vooraf behoorlijk wat trainingsarbeid hebt geleverd.  Doch, dit is sport, en geen wiskunde.

Verder was ik vooral heel tevreden over 2 andere prestaties.  In de eerste plaats met name over de prachtige 3^de plaats van mijn vrouwtje bij de masters.  Met 1u31min over deze afstand en dit parcours mag ze zeker spreken over een topprestatie.  Ze lijkt elke wedstrijd nog beter te worden, en kijkt dan ook al uit naar de komende confrontaties.

In de 2^de plaats over de prestatie van loopmakker Dimitri Delombaerde.  Na vele jaren -waar het misschien wel iets minder was- kon hij eindelijk nog eens een PR neerzetten op de halve marathon.  De manier waarop hij deze wedstrijd heeft gelopen was indrukwekkend.  Van bij het begin reeds ging het vanzelf, waarbij hij in de finale kon afrekenen met Luc van Asbroek.  Op de tijd van 1u12 mag hij heel fier zijn. 

tot de volgende...
joost

07-10-2013 om 20:08 geschreven door joost