(foto´s met dank aan Natalie Tijtgat en Eddy)

Na Velaines -2 weken terug- zat ik met wat vermoeidheid in de benen.  Desondanks ben ik wel actief gebleven en heb de nodige kilometerkes op de teller blijven zetten (~100/wk).  Tevens ben ik ook terug begonnen met wat licht intervalwerk.  Ik heb nergens fysiek last, en kan dus niet langer het intervalwerk blijven schuwen.  Na 2 blogloze weekjes trok ik dus vandaag naar bovengenoemde wedstrijd in het Gaverdomein te Harelbeke.

Na het oppikken van de startnummers ben ik samen met Carlo Verleyen (en ex-atleet Johan Santens) 1 ronde van 4km gaan verkennen.  Hoewel het enigszins spijtig was dat -na enkele zomerse dagen- het zonnetje haar kracht bleek te zijn verloren, beloofde het wel een ideaal loopweertje te worden.  De parcoursverkenning bracht niet veel nieuws... deze parkloop heb ik reeds vaker gedaan, en op dit domein heb ik toch al luttele trainingsuurtjes doorgebracht.

Van voor de start leek de favoriet gekend.  Dimitri Caby stond aan de start, en ook in iets mindere doen was hij de gedoodverfde favoriet.  Verder leek ook Luc Van Asbroek (gisteren nog winnaar in Roeselare tijdens de eerste manche van het Mandel-Leie-Schelde criterium) de man voor de 2^de podiumplaats.  Stiekem hoopte ik aanspraak te kunnen maken op de 3^de stek.

Direct bij de start bleek een jonge kerel (red. Angelo Vandecasteele) het starttempo aan te geven.  Ik volgde in zijn zog en werd genoodzaakt het tempo verder te zetten toen hij zich achter mij nestelde.  Ik besloot het tempo hoog te houden om vlug voor wat schifting te zorgen.  Op dit deel van het parcours was ik niet te verlegen om het kopwerk te doen daar er geen tegenwind was, en om goed mijn eigen weg te kunnen kiezen op de bochtige parkwegeltjes.  Iets later was het direct Dimitri Caby die eens aan de boom schudde.  Angelo Vandecasteele volgde snel terwijl Luc Van Asbroeck en mezelf het reeds iets moeilijke kregen.  Halfverwege de eerste ronde liepen we dus met 4, terwijl de 2 sterksten ook wel gekend waren.  Na enkele aanvalspogingen van die 2 was ik de eerste die de rol moest lossen.  Enkele minuten later moest ook Luc definitief loslaten.  De eerste ronde kwamen we door in 12min 26sec. Of zoiets.

In het begin van de 2^de ronde bleef ik mijn tempo hoog leggen en kon terug aansluiting vinden bij Luc.  Vanop de eerste rij konden we toekijken hoe Dimitri en Angelo elkaar het vuur aan de schenen legden.  Halfverwege de 2^de ronde moest Caby spijtig genoeg wegens pijn aan zijn voet uit de wedstrijd stappen (uiteindelijk toch nog uitgelopen).  Na enkele versnellingen van Luc moest ik er terug af, waarna de eerder verrassende podiumplaatsen leken vast te liggen.  2^de ronde 26min15sec.

In de derde ronde kwam ik echter serieus in de problemen.  Eerder dit jaar had ik reeds last van de “milte” in Kain, en nu had ik het ook weer zitten.  Na een heel korte wandeling kon ik mijn tocht verder zetten, doch in een tempo dat een heel stuk lager lag.  Ik mikte op een scherpe eindtijd onder de 40 minuten maar kon dit helaas niet meer waarmaken.   Hoedanook ben ik toch best tevreden met een tijd van 40min35sec.

Voor de rest was het best een leuke namiddag... vraag het maar aan carlo en johan...
  

Een meer volledige uitslag moet ik jullie voorlopig onthouden:

1. Angelo Vandecasteele
2. Luc Van Asbroek
3. Joost Dewaele
4. Dries Lernout
5. Stijn Vermeulen?

25-04-2009 om 21:40 geschreven door joost  

Zaterdag 11 april, na een eerder wedstrijdje in maart stond ik terug in Velaines.  Gezien dit een wedstrijd is waar belangrijke punten te rapen vielen voor het ahcro-criterium was er wel wat concurrentie te verwachten.  Ikzelf had geen ambities voor dit criterium maar wilde graag voluit gaan op zoek naar nog? een podium.  

Tijdens de opwarming werd duidelijk dat de eerste warmte ons parten ging spelen.  Rustig keuvelend met Dimitri Delombaerde en Ludovic Vanlede parelde het zweet ons heel snel op ons voorhoofd. Hmmm, we hadden allen veel ambitie maar we stonden toch wel voor een loodzware opdracht. 

Terwijl mijn volledige supportersaanhang (mijn vrouwtje en de kindjes) op het appel was, vertrokken we om 15u stipt.   Zoals te verwachten –en gevreesd- was het onmiddellijk Jose Istace die heel fiks van start ging.  Hij wilde 1u11 lopen, en legde er dan ook heel flink de pees op.   Hoewel ik best weet dat die man tot bijzonder veel in staat, en zeker op dit sterk heuvelachtige parcours, besloot ik hem te volgen.  Tot mijn verrassing was ik de enige die deze keuze had gemaakt.  Na 1km was het gat gemaakt en kon ik niet veel anders meer dan hem zo lang mogelijk te schaduwen.   Na 2km kwamen we door in 6min30, terwijl Norbert Devroede (ploegmanager PDT) en Johan Santens (trainer AZW) me er op attent maakten dat ik best mijn eigen tempo zocht.  Tot inkeer gekomen zijnd besloot ik aldus wat te matigen en Jose Istace de vrijheid te gunnen dewelke hij zo hard had bevochten. 

Ok, nog 19km te gaan en ik stond er alleen voor. Op km 3 volgde reeds een eerste hellingske van tel, waarbij ik toch probeerde het tempo zo hoog mogelijk te houden.  Ik had geen zin om mannen van achteruit te laten terugkeren zonder zich volledig te moeten geven.  Omstreeks km 4 had ik Jose een 20-tal seconden moeten geven terwijl mijn beentjes behoorlijk aan het kraken waren... oei dat was vroeg.  Toen ik achter me keek had ik een eerder geruststellend gat op een resem achtervolgers.  Gelukkig kon ik ook waarnemen dat de meeste belagers ook reeds alleen liepen en dat het dus een race man-tegen-man ging worden.  Na km 5 – en nog een hellingske achter de kiezen- passeerde ik in 17minuten.  Inmiddels zag ik het allemaal niet zo goed meerzitten: 1)mijn benen stonden op ontploffen 2) ik kreeg geen adem en 3) ik vermoedde dat er lopers achter mij waren met nog heel wat reserve.  Man,man,man, waar was ik aan begonnen.  

Enfin, om een lang verhaal kort te houden (en naar mijn gevoel was het een heeeel lang verhaal), op km 10 werd ik bijgehaald door een atleet die me heel snel achterliet.  Ik kon gelukkig mijn tempo terugvinden waarop ik hem terughaalde op km 12, waarna ook hij enkele meters moest prijsgeven.  Dit jojo verhaaltje hebben we nog enkele malen herhaald tot hij het was die toch finaal kraakte op de helling na km 18.  Ik kwam uiteindelijk aan als 2de op 1u14min52sec, en was heel tevreden dan deze leidensweg ten einde was. Bij deze nogmaals een bijzondere dank aan Norbert en Johan om me bij te staan tijdens deze moeilijke race.  Mijn slecht karakter werd hier heel erg op de proef gesteld, maar ik kan niet anders dan tevreden te zijn met de uiteindelijke uitslag en een bekertje voor in de vitrine.   Wat ik hierna doe is me nog niet zo duidelijk.  Vermoedelijk ga ik volgend weekend eens geen wedstrijd doen.  met vriendelijke groet...  joost

13-04-2009 om 21:36 geschreven door joost  

Deze zaterdag ben ik er samen met enkele trainingsgezellen op uit getrokken om de in-titel genoemde aflossings marathon in het Franse Roncq te betwisten.  Hierbij moest per ploeg van 6 personen (Dimi Delombaerde, ik, Pedro Dujardin, Dieter van de Walle, Steven Hocedez en Frederic Van Den Heede) een marathon worden overbrugd met achtereenvolgens een 5-10-5-10-5-7km. 

Om 13u kwam AZW trainer en taxidienst JohanSantens naar Vichte om gast-vedette Dimitri D. en mezelf op te pikken.  Spoedig bereikten we de landsgrens om er de rest van Johan’s select groepje keuratleten op te pikken, en met de bedoeling er een leuke dag van te maken.  We waren allemaal goed geluimd en hadden er best wel zin in.

 

Naar de brochure te oordelen betrof het een selectiewedstrijd voor het Franse kampioenschap, en aldus dachten we ons aan behoorlijk wat tegenstand te mogen verwachten.  Later bleek het Frans kampioenschap vorige week te hebben plaatsgevonden in Tours wat meteen de eerder magere opkomst -slechts een 20-tal teams- verklaarde.  We lieten het echter niet aan ons hart komen waarbij Delombaerde en mezelf terstond aan een klein parcoursverkenningskse begonnen.  Het was behoorlijk frisjes maar verder was het prima loopweer.  Het parcours was zoals we hadden verwacht behoorlijk pittig, “légèrement vallonnées” zoals ze dit heel mooi kunnen beschrijven. 

 

Om 15u stipt kon Dimitri van start waarbij onmiddellijk bleek dat er slechts 1 team ons kon bedreigen.  Tot km3 ging deze persoon gezwind mee, maar moest dat toch een flink gat laten toen Dimitri een eerste versnelling plaatste.  Hij kwam aan in een tijd van 16min55.  Hoewel ik gehoopt had om een tijdje in gezelschap te vertoeven, stond ik onmiddellijk alleen voor mijn opdracht van een 10km tijdloopje.  Ik vertrok best snel, maar met voldoende reserve om me niet op te blazen in de eerste van mijn 2 rondes.  Uiteindelijk eindigde ik in 34min (rond) terwijl ik –in vaktermen- een “negatieve split” gerealiseerd had  .  Al even eenzaam liepen na mij Pedro Dujardin een hele knappe 5km (16min30) ; Dieter Van de Walle een indrukwekkende 10km (32min50) ; Steven Hocedez een stevige 17min30 (pas aan het opbouwen) en Frederic Van den Heede een supervlotte 7.?km in 24min .

Tevens bleek de afstand ook iets langer, en konden we enkel maar vaststellen dat we samen vlot de 18km/u had gerealiseerd over een afstand van 43,5km op dit golvende circuit.  Echt spannend was het wel  niet (met onze eindtijd van 2u22min bleven we de 2^de ploeg 16min voor).  Best trots zijnd op deze collectief sterke prestatie moet het gezegd dat er vorig jaar (als selectie voor het Franse kampioenschap) een ploeg was die er 2u20min over had gedaan.  Doch denk ik niet dat de mentor Johan Santens kan teleurgesteld zijn.  Enfin, daarna zijn we tevreden terug huiswaarts gekeerd, verrijkt met enkele zwachtels (of t-shirts?), Peugeot matchbokskes en een stinkend stuk Franse kaas.  K zou zeggen, allen daarheen volgend jaar.   Ondertussen kijken we reikhalzend uit naar onze invitatie voor het Franse kampioenschap van volgend jaar.

voor de uitslag: http://www.jaroncq.org/resultats_ekiden-2009.htm

06-04-2009 om 20:55 geschreven door joost