Ondanks wat zonlicht in de loop van vorige week kregen we zondag terug ferm wat sneeuw.  Ze bleef niet hardnekkig liggen, doch het werd een eerder miezerig dagje.  Niet direct de beste omstandigheden om te vertrekken naar een wedstrijd over 20km.  Gelukkig kon ik rekenen op het gezelschap van Kristof Benoit en Frederic Van Den Heede.  Met een opperbest gemoed besloten we er het beste van te maken.

Tijdens de opwarming en parcoursverkenning bleek het parcours er behoorlijk bij te liggen.  Enkel de gravel-dolomietstrook rond de spaarbekkens in Kortemark was wat plakkerig van het vele smeltwater.  Frederic en mezelf kozen bewust voor een behouden start.  Het was de bedoeling om de wedstrijd op een tempo van 3min25 a 3min28 per km te lopen. Op zich is dat eigenlijk niet zo traag, en zeker al niet bij deze omstandigheden.  Na een eerste km in 3min10 waren de betere lopers al snel vertrokken, maar wij bleven zweren bij een behouden tempo.  De 2^de km liepen we dan ook perfect volgens schema in het spoor van Didier Verstraete en Joris Moeyaert.  Daarna namen Frederic en mezelf afwisselend beurten aan kop zonder het tempo te veranderen.  Ik had er best een goed gevoel bij.  Bij km 5-7 had ik het echter wat moeilijker.  Ik weet niet wat er juist scheelde, maar ik vreesde aan dit tempo niet de wedstrijd te kunnen volmaken.  Na een gelleke kwam ik verrassend genoeg terug in mijn ritme.  Vanaf omstreeks km 10was het vooral ikzelf die terug het tempo aanvoerde, waarna we terrein konden goedmaken op de atleten voor ons.  Eerst haalden we Thomas Beirnaert bij, en daarna het groepje Christophe Deketelaere, Decaluwe, Reigel.  Al snel konden we daar ook de forcing voeren, nog steeds aan dezelfde km-tijden.  In de laatste km had Frederic –zoals meestal- nog een laatste versnelling in de benen, waabij we respectievelijk als 6^de en 7^de over de finish kwamen in een heel bevredigende tijd (1u08m17 en 1u08m23).
Tevens liep compagnon Kristof ook een heel voortreffelijke tijd (1u25m35sec), wat zijn besttijd moet zijn op die afstand!  Uitslag, zie foto...

25-02-2013 om 08:27 geschreven door joost  

Juist.  Hoe zit het ook al weer.  Laatste wedstrijd dateert van 13 januari, en daarna een winterstopje van 14 dagen.  Daarna heb ik ondanks het tegenvallende weer niet stilgezeten.  We bevinden ons in de voorbereiding op Rotterdam en dit betekent op dit moment kilometertjes maken.  Voorlopig blijven de lange duurlopen (+30) nog achterwege, maar toch zijn de km-totalen per week niet minnetjes.  Vorige week telde ik vlotjes 140km, en deze week zouden dit er 160 worden.  Om dit totaal te halen moest ik wel deze zondag vroeg uit de veren om de start te halen voor de 10km te dottignies om 10u (ter vervanging van de .  Naast de 10km wedstrijd moest ik wel nog een 6-tal km inlopen en km te Herseaux) .  Hoedanook, mijn kilometers heb ik alvast gehaald. 

Daarnaast moest er uiteraard ook nog een wedstrijd worden gelopen.  Het was bang afwachten hoe de benen zouden reageren op een behoorlijk zware trainingsweek.    In de opwarming had ik best wel een ok gevoel .   Het was wat frisjes, en vooral de mist was vervelend.  Mijn bril dampvrij houden leek al snel een onmogelijke opdracht.  Kort voor de start ontmoette ik Stephen Soetaert.  Gezien hi j de week ervoor een sterk staaltje loopkunnen had voorgeschoteld in Velaines leek de winnaar reeds gekend.  Toch startte ik zonder enige schroom. 

Ik nam een kopstart en was verbaasd door het uitblijven van de typische snelle starters.  De eerste km nam ik voor mijn rekening, met Stephen in mijn zog.  De eerste km deden we in 3min09sec, waarna Stephen overnam en ietwat versnelde.  Hoewel dit zeker geen bruusk manoevre was, bleek dit tempo net iets te hoog, en moest ik een gat laten van enkele meters.  Inmiddels was Pedro Dujardin 3^de in wedstrijd maar met een 10-tal secondes achterstand.  In de daarna volgende kilometers kon Stephen het gat ietwat uitbouwen tot een 8-9-tal secondes, maar ook niets meer.  Ik had best wel een goed gevoel in de benen, en besefte ik dat ik dat tempo mooi tot het einde zou kunnen vasthouden.  Op die manier had ik er zeker geen erg in 2^de te worden. 

Omstreeks km 6 begon het verschil echter te slinken waarna Stephen zich liet inlopen.  Ik hoopte wat te herstellen, maar om het tempo niet te laten stilvallen liet ik me de kop opdringen.  Iets later liet Stephen een gat vallen en kon ik tot grote verrassing naar de overwinning lopen.  Mijn eindtijd was exact 33min op 10,02km, en dus goed voor een 18.2km/u op een vrij vlak parcours.  Spijtig genoeg is de tijdsopname van de wedstrijd verkeerd gelopen (blijkbaar zijn er enige problemen met het nieuw ingevoerde chip-systeem).   Deze overwinning was alvast onverhoopt, maar zeker een leuke opsteker.   Ook dit jaar heb ik alvast een overwinning kunnen schenken aan Popuelles Dream Team.  De komende week wordt het een rustige aanloop naar de wedstrijd te Kortemark, alwaar het nog niet duidelijk is of ik al dan niet voluit zal gaan.  Nog 55 dagen …

Bijlagen:
dottignies.JPG (71.3 KB)