AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
18-02-2008
10km Herseaux - dimanche 17-02-08
14 dagen na de wedstrijd te Blicquy en na 10 dagen van zelfopgelegde rust besloot ik om mee te doen aan "le dix de herseaux". Inmiddels had ik na Blicquy terug heel wat pijn aan de heup. De 10 dagen rust deden me goed en eindelijk weet ik weer wat het betekent om pijnvrij te lopen. Alors, het was bitter koud bij de start s'morgens om 10uur, maar het zonnetje was erbij. Van bij de start waren Stephane Daye en Steven Broucke gaan vliegen, waarna zich een mooi groepje vormde met Dimitri Delombaerde, Ludovic Vanlede, Simon Beccari, Olivier Vanhouttehem en waarbij ik ternauwernood kon inpikken . Door stevig snijwerk in de bochten heb ik hun tempo bij kunnen houden tot km 3,5. Ondertussen had Gregory Demaret de junior Pierre Denays (de latere 2de) teruggebracht tot bij ons, waarna de eerste zich omiddelijk terug liet zakken. Op dat moment besloot ook Ludovic Vanlede het groepje los te laten, wat meteen het signaal voor mij was om zijn wiel te kiezen (in de hoop niet langer in het rood te hoeven gaan). Helaas, ook dit tempo was veel te onderhoudend en na evenveel km later (3,5) moest ik ook mijn meerdere in Ludovic erkennen. De laatste 3km zag ik enkel zwarte sneeuw terwijl de anderen voor mij kleinere en kleinere stipjes leken te worden. In de laatste km kon ook nog een zekere Guy Sombaert het niet laten mij op te rapen, waardoor ik uiteindelijk 9de werd aan 16.97km/u. Hoewel dit 2minuten trager was dan vorig jaar, kon ik er best vrede mee nemen. De winnaar van de wedstrijd werd Steven Broucke (chapeau) voor Pierre Denays (waar ik al evenveel mijn hoedje voor afdoe) en Stephane Daye. Voor de rest is de tussenstand Dewaele (0)- Delombaerde (1)- Demeestere (1).
Na een periode van geplande winterrust, heeft een aanhoudende blessure deze rust stevig verlengd. Pas vrijdagavond 1 februari heb ik de confrontatie met de dokter aangedurfd (veel te laat uiteraard) daar de pijn zich had verschoven van de bilstreek naar de heup. De diagnose was dan ook niet verbluffend: ontsteking en vochtophoping aan de heuppezen. Het goede nieuws is dat dit geen ernstige blessure is en dat ik aldus geen blijvend lestel moet vrezen. Hoewel niet echt op aanraden van de dokter, besloot ik dan toch s' anderdaags van start te gaan in Blicquy.
Zaterdag 2 februari ging dus de eerste wedstrijd van start van de challenge AHCRO. In dit nog heel prille seizoen is dit traditiegetrouw een uitstekende manier om de benen te testen. Meteen is dit een "challenge", wat betekent dat deze wedstrijd van belang is voor al diegenen die een klassement ambieren. Een stevig deelnemersveld stond aan de start: Gregory Demaret, Stephane Daye, Eddy Rasschaert (alias t paterke) en Vincent Bonnier om de voornaamste klassementsridders te noemen. Daarnaast waren er ook Dimitri Caby, Thomas Locquet en Jose Istace: zij voornamelijk op zoek naar de betere conditie. Met deze laatste 3 zijn meteen de favorieten van de dagzege genoemd. Met evenveel enthusiasme keek ik vooral uit naar de rechtstreekse confrontatie met Dimitri Delombaerde en Lieven Demeestere, mijn traditionele concurrenten sedert ons loopdebuut enkele jaren terug nu al. Onder ons werden reeds menige heroische duels uitgevochten. Hoewel het resultaat vandaag niet van groots belang was, is het altijd meegenomen om reeds nu al de waardenverhoudingen te meten.
Hoewel mijn start 1 van mijn betere wapens is, moest ik direct vrede nemen met een stelling in pakweg 20ste positie. Na 1 km kon ik mij ternauwernood aanklampen aan het wagonnetje delombaerde-demeestere die op zoek waren naar een groepje voor ons. Na 2km en reeds enkele posities goedgemaakt moest dimitri langs de kant voor een pitstop. Hij moest nu reeds de strijd staken wegens een drolletje - hilarisch gewoon!!!. Door zijn manoevre viel er een gaatje tss mezelf en lieven, hetwelke ik niet meer dicht kon krijgen. Daar het net een strook tegen wind betrof kon ik enkel maar lijdzaam toezien hoe het gat groter werd 5-10-20- 30 seconden... waarschijnlijk toch iets te veel op de adem getrapt in de start... Ik kon niet anders dan naar mijn eigen ritme zoeken en de schade te beperken. In de groep voor mij begon het aanvalletjes te regenen wat ervoor zorgde dat het groepje uit elkaar viel .... enkele lijken oprapen. Met Lieven in het vizier was ik sterk gemotiveerd om terug te vechten en terug te komen tot het resterende vijftal, zeker nu het er vooraan iets tactischer aan toe ging. Hoewel het wel veel krachten had gekost slaagde ik erin om op km 10 terug te komen, en onmiddellijk het neus aan het venster te steken. Vincent Bonnier kreeg ik er af, maar daar bleef het bij. 1km voor het einde viel Stephane Daye aan, een inspanning die ik nog moeilijk kon verteren, en zodoende Lieven moest voorlaten. Conclusie: Lieven - Joost - Dimitri: 1 - 0 - 0. Hoedanook, met een 8ste plaats, en 12km aan 17.38km/u was ik best tevreden en kan ik best hoopvol uitzien naar het verdere seizoen. O ja, verder kon Dimitri Caby de wedstrijd vrij vlot naar zijn hand zetten.
hard tegen hard
