22-04-2013 om 09:59 geschreven door joost  

Helaas, 14 april 2013 heeft niet kunnen brengen waarop ik had gehoopt.  t was een floppertje ... Na 31km moest ik kleur bekennen en stokte de marathondroom van dit voorjaar.  Een bikke achterklap toch maar …

Het extreem koude voorjaar bracht zeker niet de ideale omstandigheden qua training.  Toch heb ik nimmer meer werk verzet.  Op training draaide het allemaal prima en ook in de voorbereidingswedstrijden kon ik ternauwernood aanknopen met mijn beste tijden op de halve afstand.  Enkel wat snelheid betrof voelde ik me iets minder goed in mijn vel.  Door de aanhoudende koude miste ik het bevrijdende gevoel om in short en t-shirt tempowerk te verrichten.  Doch, ik dacht ik er helemaal klaar voor te zijn.  Ik had terug het gevoel van 2010 waar ik in Antwerpen mijn besttijd heb kunnen neerpoten (2u36).  Toen kwam ik halfweg door in 1u16, en kende nadien enig verval door de wind en eenzame wedstrijdomstandigheden. 

Na enkele maanden voorbereiding was het eindelijk zover.  Ondanks de aangekondigde wind en warmte (20graden is niet heet, maar een stuk warmer dan de voorbije weken) leek dit een ideale kans om een PR na te streven. Integendeel, deze ambitie niet nastreven zou ik me achteraf enkel maar kunnen beklagen… dit was een unieke
kans. Met een bijzonder sterk deelnemersveld mocht ik zeker rekenen op heel wat steun in wedstrijd, en dus besloot ik het er maar op te wagen.  Uiteraard stonden de zenuwen best wel gespannen:  42km is een een pokke-afstand…

Na een korte opwarming konden Frederic Vandenheede en mezelf makkelijk onze plaats innemen in startbox A, alwaar we ook vlaamse collega-lopers Cedric Decaluwe en Peter + Christophe Deketelaere nog een laatste welgemeende succes konden toewensen.   Eenmaal gestart was het ietwat zoeken naar een goeie positie.  Gezien de tegenwind in de start leek het vooral zaak om nauw aan te sluiten in de staart van een mooi groepje.  Dit lukte aardig.  Tijdens de eerste maal over de erasmus-brug (km3) kon ik enkel vaststellen hoe makkelijk het leek om een tempo van 3min31/km te lopen.  Tegelijkertijd was er wel het besef dat dit eigenlijk veel te snel was (3min36 was mijn geeikte tempo).

Ik besloot achteraan het groepje te hangen om op die manier over te kunnen schakelen op een iets trager tempo.  Toch viel het me moeilijk om dit groepje te laten gaan.  Uiteindelijk kwam ik in een klein groepje terecht van een man of 4 waarbij het tempo uiteraard nog steeds vrij hoog bleef.  Ondertussen was het groepje met Fredje wat uitgelopen.  In de daarnavolgende km´s hield ik mijn focus op innemen van het geplande gelleke en water, waarna ik de tijden wat uit het oog verloor.  Inmiddels waren we ingelopen door een grotere groep, die terug terrein leek goed te maken op het groepje met fredje.  Op km 13 kwamen we dan ook terug aansluiten, waarbij fredje en mezelf beiden moesten vaststellen dat we nog steeds op een veel te snel schema van 3min31/ km liepen.  Op dat moment was de keuze om het groepje te laten gaan enkel maar moeilijker geworden.  Toch was fredje de eerste die liet begaan.  Omstreeks km 15 leek ik eindelijk bereid om mijn tactische blunder te erkennen en koos ook ik voor een meer behouden tempo. 

Helaas kwam ik daarbij alleen te zitten in een strook met stevige tegenwind.  Dit leverde enkele zwakke kilometers op.  Cedric decaluwe maande me nog aan bij hem te blijven, maar ik besefte toen reeds dat ik verschrikkelijke goeie benen zou moeten hebben om dit nog recht te zetten.  Omstreeks km 19 kreeg ik dan ook het gezelschap van de gebroers deketelaere.  Die hadden het perfecte ritme te pakken en ik verzamelde wat moed om hun te volgen.   Dit lukte best aardig tot halfweg (halve in 1u15min15sec), maar aan km22 liet ik hun gaan.  We zaten in een strook met rugwind, en dus was het beter mijn eigen ritme te kiezen. 

Gezien ik stilletjesaan werd voorbijgesneld door nog meer, meer en meer en meer lopers werd het er op het mentale vlak niet direct makkelijker op.  De Erasmusbrug omstreeks km25 was dan ook niet onmiddellijk een pleziertje.  Het moet gezegd, het publiek was ronduit fantastisch: het gonzde aanmoedingen langs alle kanten, doch, ik geraakte stilletjesaan meer en meer ontmoedigd.

Aan km 28 kreeg ik nog een gelleke toegereikt van Johan Santens, maar de gedachte om op te geven was in de maak.  Ik had mezelf verplicht de 30km te passeren om daar een laatste stand van zaken op te nemen.  Daar passeerde ik aan 1u50 (schema 2u35) met het besef dat de wedstrijd eigenlijk nog moest beginnen.  Gezien ik geen zin had in een calvarietocht met een uiteindelijk toch ontgoochelende eindtijd heb  ik aan km 31 besloten de benen stil te houden.  Niet zomaar… dit met veel spijt en twijfel: uiteindelijk ben ik na wat terugwandelen nog tot 2 x toe terug aangezet (wegens de aanhoudende aanmoedingen, en het besef dat dit niet alleen voor mij een ontgoocheling was).  Doch, diep in gedachten verzonken moest ik er mij uiteindelijk toch bij neerleggen.  Niks aan te doen… langs het achterpoortje naar huis.  Onderweg naar de finish moest ik spijtig genoeg ook vaststellen dat fredje niet volgde en alsook had uitgestapt.  Verder, geen excuses: perfecte voorbereiding, perfecte bevoorrading, ook het weer was ok,  geen steken, niks. Ik moet het helaas in eigen buidel zoeken: geen superdag en wat te ambitieus geweest...  

Enige troost… we hebben het geprobeerd, en we kunnen onszelf weinig verwijten.  Voor de rest hebben we er in groep toch een interessant weekend van gemaakt, met dank aan de meegekomen echtgenotes, coach johan santens en carlo verleyen!

16-04-2013 om 14:42 geschreven door joost  

Na  overwinningen in 2009 en 2010, en een 2^de plaats in 2011 kon ik terug present tekenen tijdens de brigandsloop 2013 (blessureleed in 2012).  Met een parcours dat me op het lijf is geschreven laat ik deze voorjaarsklassieker niet graag passeren.  Gezien het mooie deelnemersveld was duidelijk dat er nog enkelen zo over dachten.  Met de aanwezigheid van pedro dujardin, dimitri delombaerde, henk vandermeersch, bart bleyaert, steven vandecasteele, stephen soetaert en frederic vandenheede stonden in elk geval genoeg kandidaat winnaars aan de start.

Tijdens een voorlopig meer dan geslaagde voorbereidingscampagne (richting marathon van Rotterdam)  was het eventjes afwachten hoe de benen zouden reageren(na een stevige trainingsweek), maar ik had er goeie hoop op.  In de voorbijgaande weken heb ik goeie resultaten neergezet, en zaterdag werd dan ook niets anders verwacht. 

In de start koos ik een eerder behouden tempo.  Doch, na een eerste prik van Dirk Lannoo kwam al snel de reactie van Stephen Soetaert en zodoende werd alsnog tijdens de eerste km het gashendeltje opengedraaid.  Ik liet niet begaan en kon een kleine km later terug aansluiten.  Nog tijdens de strook langs het water nam ik over, en kon mijn tempo aan de kopgroep opleggen. 
In het begin van de 2^de ronde noteerde ik vooral dat we slechts met 4 man overbleven:  steven vandecasteele, stephen soetaert en frederic van den heede.  Na even taxeren merkte ik dat niemand onmiddellijk wilde overnemen, en aldus besloot ik terug tempo te maken.  In voorbereiding op de marathon wilde ik immers graag een harde wedstrijd.  Tijdens die 2^de ronde had ik een sterk gevoel, maar ik leek niet in staat om het de anderen moeilijk te maken. 

In het begin van de derde ronde was het Frederic die overnam en zijn goeie benen demonstreerde.  De anderen bleven volgen, maar leken het steeds moeilijker te krijgen. Inmiddels besloot ik stilletjesaan iets minder kopwerk te doen.  Ik voelde me nog prima maar vreesde het deksel van het eerdere kopwerk op mijn neus te krijgen. 
Nog voor het einde van de laatste ronde moesten stephen en steven echter een gaatje laten vallen.  Vanaf toen was het duidelijk dat frederic en mezelf naar plaats 1 en 2 zouden snellen. We wisselden nog enkele kopbeurten af, en gingen op het einde alle 2 onze eigen kans.  Frederic had nog net wat extra power in de benen en kon zo de overwinning meer dan verdiend pakken.  Ik was alvast tevreden met mijn 2^de plaats.  .  3de werd stephen soetaert.

Met dit laatste wapenfeit achter de rug staat de blik nu volledig gericht op Rotterdam.  Met 2 weekjes resterende voorbereiding lijkt er nog weinig wat me tegen kan houden om aldaar van start te kunnen gaan.  Hopelijk blijven de goden fredje en mezelf nog eventjes goedgezind, en dan kunnen we alle 2 op jacht naar een goeie tijd.   Of dit zal lukken is maar zeer de vraag.  Doch, de voorbereiding was prima, en dan mogen we zeker wel ambitieus zijn... wish me luck!!!  

02-04-2013 om 20:42 geschreven door joost