Ondanks een stevige trainingsweek had ik al eventjes uitgekeken naar de wedstrijd te Roeselare.  Hoewel ik had getwijfeld over het al dan niet meedoen bij de seniores, had ik toch al eerder beslist deel te nemen aan de serie van de masters.  Hoewel de seniores-race zowat enige loopwedstrijd is op vlaams grondgebied dewelke rechtstreeks de televisie haalt, was het toch mijn gezond verstand die de bovenhand haalde.  Veel televisie-roem zou dit  niet opleveren, terwijl ik bij de masters een mooie plaats kon ambieren.

Het bleek een bewolkte, maar vrij droge en windstille zondagmiddag.  Eenmaal in Roeselare was het even wennen aan de drukte.  Met veel belangstelling nam ik dan ook enkele passages van de seniores mee tijdens de opwarming.  Geweldig om Abdi Bashir te zien strijden met Jeroen d'Hoedt.  Om 15u50 was het dan mijn beurt.  Stilletjesaan begin ik ook de tegenstand iets beter te kennen.  Met Patrick Van Peteghem, Emmanuel Loverie en Frederic Colpaert leek een podium vooraf al helemaal niet haalbaar.  Daarnaast zou het met Nico Algoet, Frederic Vandenheede, Henk Vandermeersch, Nico vandamme en vele anderen duidelijk bikkelen worden voor de verdere ere-plaatsen.  Met een man of 70 (en zero joggers) aan de start was het zeker terug belangrijk om snel weg te zijn.  Na de start volgde immers een technische passage waar het moeilijk inhalen is.  Helaas, ik was niet snel uit de startblokken, en moest van bij het begin bikkelen om een plaats in 15a20-ste stelling te verdedigen.  Bijhalen was idd onmogelijk, en dit vooral door het tempo bij aanvang.  Het is verder vooral vervelend geen zicht te hebben op het parcours waardoor je vaker dan nodig in modder en putten terecht komt.  Ik voelde me bijzonder goed op de vlakkere stukken, en kon dan ook enkele plaatsen goed maken op het einde van de eerste ronde.  Toch was het vooral aanklampen.

In de 2^de ronde van 4 begon het veld wat uit elkaar te rekken.  Stilletjesaan schoof ik op naar voor, en kon ik het verschil maken met enkele concurrenten.  In de derde ronde kwam ik terug in het spoor van Fredje Van den Heede.  Gezien we elkaar waard bleken in de vorige crossen was dit een serieuze opsteker.  Samen streden we verder, waarna we tegen het einde van de ronde Nico Algoet konden inhalen.  In de 4^de ronde streed ik verder voor wat ik waard was.  Fredje had me laten gaan (had zich van ronde vergist), maar het gat op de atleten na me was niet groot.  Uiteindelijk maakte ik nog wat terrein goed op Patrick Vandaele, maar de achterstand op hem was iets te groot.    Ik eindigde als 5de tijdens mijn crosscup-debuut, en mag hier terug heel tevreden over zijn.  Tevens had ik met deze prestatie overigens ook nog ex- crosscup laureaat en 2u11 marathonnier Tom van Hooste achter me gelaten ;-).  Misschien betekent  dit laatste niet veel.  Doch, het was me een hele eer met en naast deze vedette te kunnen lopen (respect!) !

25-11-2013 om 20:38 geschreven door joost  

Op een overwegend mistige dag kon ik op 17okt mijn debuut maken op de cross te Deinze.  Ik had hier best wel naar uitgekeken.  Ik had wel vaker horen boffen over deze organisatie, en het prestige van deze wedstrijd.  Nu kon ik er eindelijk eens van proeven.  Na een 2-tal verkenningsrondjes zag ik het wel zitten.  Het parcours leek behoorlijk beloopbaar en was voor elk wat wils: een lastige zone door weide, stukjes door bos, enkele heuveltjes. 

Met 120 starters en een vernauwende start was het duidelijk dat er geen afwachtende houding zou moeten worden aangenomen.  Ik kon goed positie kiezen en begon dan ook met een halve sprint.  Omstreeks 20^ste positie draaide ik het bos in, en daarvan mocht ik niet klagen.  Favoriet Van Petegem bevond zich achter me, en frederic vandenheede had ook geen uitstekende start gekend.  Voor me bevonden zich  kwasi uitsluitend juniores.  Ook in de boszone liet ik me niet verder wegdrummen.  Ik koos stelling, en waar ik kon, glipte ik er nog enkelen voorbij.  In de eerste zone door de weide was het toch even naar adem happen.  De snelheid was verschroeiend, en het leek me nu vooral zaak om niet te ontploffen.  Toen Van Petegem passeerde en naar voren schoof moest ik passen. Ik kon echter mooi stand houden in een groepje, waarbij we steeds anderen passeerden.  Na de eerste passage was Fredje bij ons gekomen waarna hij onmiddellijk het heft nam.  Ik had even moeite om het tempo bij te houden maar kon in de weide aansluiten en terug overnemen.  Tot mijn verrassing was ik plotseling alleen in de tegenaanval op de 3^de man in koers (John Kluskens). Ik kon niet meer terug en moest vol doorzetten.  Uiteraard werd ik ferm aangemoedigd vanaf de zijlijn.   In de derde ronde was ik bij hem gekomen, maar ook achter ons was het verschil heel klein.  In die derde ronde werden we nog voorbijgesneld door een junior.  In die ronde hield ik het tempo zo hoog ik kon om John in problemen te brengen.  Dit lukte me echter niet.  In de laatste ronde moest ik dan ook wat gas terugnemen.  Ik hoopte nog een redelijke sprint te kunnen neerzetten, maar kon enkel maar toekijken hoe John indrukwekkend van me wegliep.  Uiteindelijk bleek ik 4^de bij de masters, en moest ik vrede nemen met deze plaats net naast het podium.  Ik was ten zeerste tevreden over mijn prestatie, maar tegelijk een klein beetje ongoocheld deze podiumplaats mij te hebben laten ontglipt. 

Vermoedelijk krijg ik voldoende mogelijkheden om te herkansen in Roeselare en Oudenaarde.  Het is duidelijk dat ook daar dezelfde concurrenten van de partij zullen zijn.  Merci aan de talrijke supporters langs de zijlijn!!!

19-11-2013 om 20:18 geschreven door joost  

07-11-2013 om 10:32 geschreven door joost  

Ziezo, gewoontegetrouw terug een loops-schrijfseltje op mijn blogje.  Ondanks de opeenvolging der wedstrijden hou ik mezelf eraan om telkens iets neer te pennen.  Misschien valt het prozaische karakter van deze pentekeningen ietwat tegen.  Doch, het doet mij in elk geval nog steeds plezier terug te kunnen graven in mijn eigen wedstrijden van weleer.  Aldus doe ik dit vooral omwille van het therapeutische karakter / voor mezelf dus. 

Soit, na een eerste en geslaagde kennismaking met de cross vorig jaar bij de aangeslotenen (+35, masters) besloot ik mij deze winter iets meer op deze discipline toe te leggen.    Het leek me dan ook een logische stap om me dit jaar aan te sluiten bij atletiekvereniging  AZW.   Als ijsbreker wachtte me dan ook de eigen cluborganisatie te Waregem, de traditionele opener van het cross-seizoen.

Hoewel de bezetting er de vorige jaren bij de aangesloten wat op was achteruit gegaan, was dit toch een belangrijke wedstrijd voor me.  Het parcours zou me moeten liggen (niet zo zwaar), en de conditie is zeker ok.  Ik wilde me dan ook graag laten opmerken in positieve zin.   

Hoewel de start best wel prima verliep, moest ik velen (mix van masters en juniores) in de eerste bocht laten voorgaan.  Ik besloot niet te panikeren, en deze start eventjes te ondergaan. Een wedstrijd over 7km in best wel drassige omstandigheden mag immers niet worden onderschat.  In de daarnavolgende strook tegen wind werd het tempo heel fel gedrukt.  Pedro Dujardin schoof fel naar voor, waarna ik anticipeerde en vrij snel in 2^de stelling kwam.  So far, so good.  Na wat kop te hebben genomen in een technische strook, koos ik halfweg de eerste ronde voor een positie in 3^de – 4^de stelling.  In het lastige moddergedeelte kwam ik tot verrassing goed uit de voeten.  Ik wist het parcours prima te lezen, en had blijkbaar veel kracht geput uit een rustige aanloopweek.

In de 2^de ronde kon ik reeds vaker de kop nemen in de iets moeilijker stroken, waarna ik in de stroken tegen wind wat liet begaan.  Inmiddels was reeds een eerste schifting gevoerd, doch de verschillen waren nog heel klein.  Ik voelde me prima en begon steeds vaker op kop te lopen.  In het begin van de 4^de ronde trok ik stevig door.  Ik hoopte vooral vooraan te zitten bij de daarnavolgende hindernis (beek), maar bleek plots een kleine voorsprong te hebben verkregen.  Ik zette dan ook door,  waarna mijn voorsprong ietwat uitgroeide.  In de laatste ronde bleek de voorsprong geruststellend.   Ik liep voluit door, en kon in waregem een eerste cross-zege optekenen in dit prille seizoen. YouhaaAAA…  Frederic Vandenheede werd tweede, voor Guy Deblander (3^de).  Veel dank aan alle supporters die me onderweg hebben vooruit geschreeuwd.  Dit heeft me zeker ferm geholpen en dat apprecieer ik dan ook oprecht!!!   

Hmm, ik moet toegeven, dit cross-gebeuren begint me stilaan wel te gesmaken.  Maar toch wel efkes terug de voetjes op de grond…   dit was een superdagje op een parcours dat me op het lijf is geschreven.  Op andere parcoursen en tegen bredere tegenstand zal dit niet mogelijk zijn.  Toch kijk ik uit naar de volgende wedstrijden! 

04-11-2013 om 20:09 geschreven door joost