(fotos met dank aan Alexander Diaz Rodriguez)
Eenmaal thuisgekomen v Ath, kon ik onmiddellijk mijn sportzak gaan klaarmaken.  Behalve een boterham met Nutella was er geen tijd voor een meer uitgebreide lunch.  Ik moest nu snel naar Beernem, alwaar ik mij had ingeschreven voor de Berenloop. 

Deze traditioneel sterk bezette wedstrijd had ik nog niet eerder betwist.  Eveneens met het oog op Kuurne leek mij dit een uitstekende test.  Ik hoopte tijdens deze 11.5km lange wedstrijd een tijdlang in een sterke groep uit te zingen, en hopelijk wat doorzettingsvermogen bij te kweken voor volgende week.   

Ook deze editie leek zich opnieuw een sterk deelnemersveld aan te dienen.  Hoe dichter bij het startuur, hoe schoner het volk.  Ik herkende o.a.  de gezichten van Bram Coppens, Diaz Rodriguez, El Hachimi, Woldu, ...  Op hun zou ik uiteraard mijn wedstrijd niet afstemmen.

Enfin, om 15u30 klonk het startschot.  Ik stond op de eerste rij en zoals verwacht werd het een snelle start.  Na een halve kilometer gingen de allerbesten ervandoor, terwijl ik in een leuk “elite”-groepje belandde met o.a. Nico Algoet, Guy DeBlander, Luc Van Asbroeck, Patrick Vanderstraeten, Thomas Beirnaert, Didier Knockaert,...  Na 1km kwamen we door in 3min05sec.  Tijdens de eerste ronde (4 rondes) werd ons een hels tempo opgelegd terwijl ik me toch goed vooraan kon handhaven. 
Ik was me er echter wel van bewust dat ik dit geen ganse wedstrijd lang zou kunnen uitzingen.  Tijdens het begin van de 2^de ronde begon ik er wat door te zakken.  Ik verloor meer en meer plaatsen in het groepje en zag o.a. Evert Luttun, Deblander, Van Asbroeck .... langszij schuiven.  Terwijl ik uitkeek tot een paar man de grotere groep moesten lossen, was ik het die als eerste dit groepje moest laten gaan...sapperdepitjes...@#]%£. 
Enfin, ik voelde me eigenlijk nog redelijk goed, maar die snelheid was net iets te hoog.  Iets daarna moest Evert Lutton lossen, waarna ik die kon inhalen.  Iets later was het de beurt aan Guy De Blander.  Ook hem kon ik inhalen tegen het einde van de 2^de ronde.  Vanaf toen werd het toch aanklampen.  Ik had niet veel over en moest vooral hem het kopwerk laten doen.  Tegen het einde van de 3^de ronde en in de laatste ronde was ik iets beter en kon ik een paar keer overnemen.  In de eindsprint kon ik hem nog net achter mij houden.  Bon, ik werd uiteindelijk 16^de in 37min59sec (18.1km/u, maar weet niet of de afstand wel een volledige 11.5km bedroeg), en kan terugblikken op een hele degelijke wedstrijd.  hasta la vista, cu in Kuurne.

27-09-2009 om 00:00 geschreven door joost  

19-09-2009 om 21:51 geschreven door joost  

Aan iedereen, bedankt voor de vele aanmoedigingen: vooraf / tijdens de wedstrijd / alsook voor de gelukwensen achteraf!  Dit is ten zeerste geapprecieeerd!  Hieronder mijn verslagske van de wedstrijd, en hoe ik dit heb beleefd.  Klik op de foto voor meerdere fotookes (met dank aan mijn vrouwke Ulrike).

Nadat ik vorig jaar de marathon had laten liggen, wilde ik er graag dit jaar nog eentje in mijn programma inbouwen.  13 september werd dan ook reeds een poos terug uitgestippeld als D-day.  Een 6-tal intensieve voorbereidingsweken die eraan voorafgingen hadden me reeds goede resultaten opgeleverd.  Desalniettemin wil je de conditie het liefst op de dag zelf verzilveren.  Toch is een goed resultaat niet zomaar te voorspellen.  Tijdens zo´n 42km speelt zich immers een lang verhaal af, met afwisselend goeie en slechte momenten. Ik had vooral deze marathon gekozen omdat dit vrij kort na de zomer plaatsvond.  Tijdens de zomer kon ik uitstekend trainen wegens een maandje ouderschapsverlof.  Een andere reden voor deze keuze was het feit dat deze wedstrijd zich aandiende als het Belgisch kampioenschap.  Met dit gegeven hoopte ik vooral op een stevig deelnemersveld zonder daarvoor naar het buitenland te moeten uitwijken.  Zo hoopte ik de ganse wedstrijd niet alleen te moeten afleggen.

De dag in kwestie was ik opgestaan om 6u20 met een gerustgesteld gemoed.   Hier had ik al een hele poos naar uitgezien.  Mijn ganse uitrusting lag reeds in de wagen terwijl ik enkel nog enkele bidonnetjes moest klaarmaken.  Na een licht ontbijt reden we richting Nieuwpoort.  Ondanks enkele regenbuitjes leek het weer ons gunstig gezind te worden.  Met een temperatuurtje van 15-18 graden, en een lichte noorderwind (wij moesten zuidoost-waarts lopen) had ik er best vertrouwen in gekregen.   Onmiddellijk na het ophalen van mijn startnummer was ik blij Carlo Verleyen te zien, die me zou begeleiden per fiets.  Na wat laatste afspraken over drank/spijs kon hij vertrekken naar km-paal 13, alwaar de lopers de fietsers konden oppikken.  Tot die afstand stonden de lopers er alleen voor.   Hoewel ik helemaal niet meer nerveus was, probeerde ik me verder te focussen op de start.

Om 10u was het dan zover.  Van bij de start bevond ik mij zowat in 3-5^de positie.  Het tempo beviel me uitstekend, en aldus besloot ik het spoor te volgen van enkele atleten die ik bij naam kende (Eddy Bossier / Wim Mory).  Bij km paal 2 kwamen we door aan een tijd van iets meer dan 8min.  Dit is buitengewoon traag gezien het schema dat deze lopers (inclusief mezelf) in gedachten hadden.   Hoewel dit onthaald werd op algemeen ongeloof was dit wel het sein om het tempo iets te verhogen.  Daar we inmiddels slechts overbleven met een 6-tal kon ik weinig anders dan dit groepje te blijven volgen ... als laatste.  Terwijl ik hiermee probeerde het signaal te geven dat het te snel ging kreeg dit heel weinig gehoor.  Voor die andere gasten ging het helemaal niet te snel???  Na km 4 kwamen we door aan een kleine 14minuten –wat sneller was dan mijn snelste schema voor 2u35.  Hoewel ik het hiermee bewezen achtte dat km2 verkeerd werd aangegeven, was het onderhand wel tijd om me neer te leggen bij het feit dat deze kopgroep te snel voor me ging.  Na wat getwijfel ben ik de groep maar laten gaan bij km 5. 

Enfin, we waren 5km ver, ik stond er alleen voor, en had nog 37km te gaan.  Hmmm, dit zou weer leuk worden.    Het slechtst mogelijke scenario leek zich aan te dienen.  Iets later kwam Pascal Debersaques me vergezellen als fietser.  Hij was weliswaar niet mijn officiele begeleider maar had reeds eerder aangegeven langs mijn zij te willen fietsen, om van de sfeer te proeven.  Volgende week begint hij immers aan de Leie-marathon.  Hierbij wens ik hem dan ook heel veel succes.

Hij moedigde me aan en wist me te vertellen dat er een groepje van een 6-tal man achter me jaagde.  Ergens wist hij wel dat deze strijd niet echt eerlijk was, en dacht hij misschien wel dat ik beter op dit groepje wachtte.  Ik zat echter prima in mijn ritme en besloot mijn wedstrijd alleen te vervolgen.  Bij km 13 kwamen we bij Carlo.  Met z´n drieen (2 fietsers - 1 loper ) kon ik me nu onmogelijk nog alleen voelen.  Aan km 15 nam ik mijn eerste gelleke -pefect volgens afspraak-, terwijl de ijzertoren nu voor me uitdoemde.  Ondertussen waren de achtervolgers toch serieus genaderd, maar ik dacht er nog niet over om mijn tempo te laten zakken.  Km 18 liep voorbij de Ijzertoren en is toch wel een mentaal belangrijk punt in deze marathon.  Ik probeerde hier mijn eigen schade op te meten, en voelde dat ik dit tempo toch nog wel een lekker uurtje zou zien rond te krijgen.  Halfweg kwam ik door in 1u18min20sec (als ik mij goed herinner).  Bon, perfect op schema, was het enige wat ik mij daarover kon bedenken.

Vooraf had ik uren mijn kop zitten breken over welk schema ik ging lopen (vlak – negatieve split), heb tal van papierkes afgedrukt, mijn arm volgeschreven etc, etc...   Eenmaal onderweg moest ik vaststellen dat ik daar allemaal geen boodschap aan had.  Ik koos voor mijn gevoel en hoopte op een goeie samenwerking tussen mijn sensaties, verstand en mijn benen.  Ondertussen dreigden we ook weer weg te lopen van de achtervolgers.  Dit groepje had zich inmiddels door enkele versnellingen verscheurd waardoor het nu een gevecht was geworden van man-op-man. 

Omstreeks km 22 ging het echter mis.  Ik kreeg last van steken en besloot onmiddellijk mijn pas te vertragen.   Ik heb hier wel vaker last van maar had dit niet echt verwacht op een marathon.  Ik kon enkel maar bedenken dat ik misschien wel iets te vaak en te veel had gedronken.  Ik probeerde mijn ademhaling wat beter te controleren door enkele keren diep in en uit te ademen.  Helaas bleek dit pijnlijk.  Het werd nog pijnlijker toen ik werd voorbijgesneld door 2 kerels.  Ik  probeerde bij de 2^de aan te pikken, maar dit leidde enkel tot nog wat extra steken.  Aandringen had geen zin, en dus besloot ik om mijn tempo een 5-tal minuten sterk te laten zakken.  Ik ging naar mijn eigen gevoel tergend traag, te meer omdat mijn beentjes helemaal geen zin hadden om zo traag te lopen... ik was helemaal nog niet moe...

Enfin, gelukkig kon ik enkele kilometers later het tempo terug opkrikken.  Eerst terug tot een tempo dat ergens op leek, daarna op een tempo dat vastberaden was om een inhaalmanoevre te maken.  Na enkele kilometer te achtervolgen kon ik 1 van de 2 inhalers oprapen en achterlaten.  Die andere- Bart Van Grysperre- bleek een taaiere klant.  Ik kon hem echter terug bijbenen omstreeks kilometer 30.  Dit was van beide kanten een blij wederzien.  We wisten beiden dat er nog een lange weg te gaan was, en dat we met z´n 2-en sterker waren dan alleen.  Iets later konden we dan ook gezamelijk nog een loper inhalen die leek te gaan opgeven.  Hoewel Carlo er mij op attent maakte dat ik eigenlijk wel iets moest eten/drinken had ik besloten dit niet meer te doen.  Ik wilde niet terug met steken af te rekenen te hebben.  Indien ik moest kiezen wilde ik liever kraken door tekort aan energie.  Ik hoopte echter net genoeg reserves te hebben tot het einde.

Enfin, Bij km 35 voelde ik me nog vrij sterk en kon ik een klein gaatje maken op mijn achtervolger.  Kort daarna besloot ik wat gas terug te nemen.  Ik kwam er stilaan achter dat dit klein stukje van een 7-tal kilometer nog heel zwaar zou worden.  Iets daarna was het Bart Vangrysperre die versnelde.  Terwijl hij nu definitief was vertrokken kwam hij iets verder toch ook zichzelf terug tegen.  Helaas was het inmiddels ook bij mij reeds van dadde...

Vanaf km38 werd het toch nog een lange leidensweg.  Terwijl ik nog netjes op een schema 2u40min liep moest ik nu toch buigen.  Uiteraard was het nu veel te laat om nog een gelleke te nemen.  Hoeveel tijd ik per km verloor weet ik niet.  Ik had er op dit moment geen oor naar.  De vele aanmoedigingen van Carlo/Pascal werden geapprecieerd, maar die konden me niet tot een hogere versnelling manen.  Op dat moment wist ik dat 2u40 verloren was, maar eveneens dat 2u45min geen probleem meer mocht zijn.  Enfin, ik kwam uiteindelijk nog netjes binnen in 2u41min30seconden, en werd hiermee 6^de in deze wedstrijd.  Met deze tijd ben ik heel tevreden, maar ik moet bekennen dat ik het gevoel had dat er iets meer in zat. Wie weet voor een volgende keer, misschien ook niet.  Maar nu wil ik vooral wat nagenieten.

14-09-2009 om 13:30 geschreven door joost  

Sedert mijn bericht van vorige woensdag heb ik een behoorlijk benepen week achter de rug.  Vorige week is er heel weinig van lopen in huis gekomen.  De pijn aan mijn scheenbeen bleef me hinderen, terwijl een verkoudheid mij ook niet onbewogen liet.  Vrijdag stelde ik alle hoop op een blitzbezoek aan de kine vooraleer we een weekend gingen doorbrengen in heuvelland (westouter).

Zaterdagmorgen  besloot ik op avontuur te trekken richting zwarte berg met de bedoeling een stevige training af te werken van om en beide 1u30min.  40minuten later stond ik helaas terug aan het vakantiehuisje, teruggekomen van een kale reis.Met slechts 35km op de weekteller en de blijvende pijn restte me weinig anders dan mij neer te leggen bij een forfait, en de marathon -dit jaar opnieuw- de rug toe te keren. 

Na deze ontgoocheling eerder letterlijk te hebben weggespoeld voelde ik me maandag merkelijk beter.  Is de helende werking van enig gerstenat hiermee bewezen?  Na mijn werkuren besloot ik mijn gympies aan te trekken en mijn geluk nogmaals te beproeven.  Bizar genoeg bleek dit vrijwel pijnloos, waardoor ik makkelijk een behoorlijk tempo kon lopen gedurende 2u.  Na de training had ik ook geen noemenswaardige last waardoor ik terstond mijn mening heb herzien.  Op dinsdag besloot ik een korte training te doen met een tweetal versnellingen (2x2000m a 7min).  Hoewel de ademhaling me ietwat in de steek liet, was dit net wat ik nodig had om mij wat extra vertrouwen te geven.  Aldus resten me nu enkel nog een 2-tal herstelloopjes en vooral veel rust.

Nu onderwijl ook die vervelende verkoudheid de strijd lijkt te gaan verliezen lijkt er me nog heel weinig in de weg te staan om zondag present te tekenen aan de vismijnen te Nieuwpoort.  Met een ferme deuk in mijn planning en vertrouwen, maar met een onaangetaste strijdlust kijk ik alvast uit naar een 42km / drietal uurtjes loopplezier.  Let the games begin....  enfin, dit allemaal om gewoon te zeggen dak meedoe....

09-09-2009 om 16:01 geschreven door joost  

30-08-2009 om 14:40 geschreven door joost  

Ondanks mijn plannen om de 10 mijl van Grijsloke mee te nemen als ultieme voorbereiding op 13 september (marathon Nieuwpoort-Ieper) had ik al enkele dagen wat last van beginnende ontstekingskes.  Daar ik redelijk bang was dat het nu allemaal nog kan fout gaan, besloot ik in de latere voormiddag over te schakelen naar de 7km.  Op zich is die wedstrijd wat kort voor mij, maar toch was ik ervan overtuigd dat ik ook in dit werk best mijn mannetje kon staan.  Het was reeds van 2003 geleden dat ik nog eens aan de 7km had deelgenomen en toen had ik er net geen 24minuten voor nodig.  Nu lag de lat en de druk wel wat hoger.  Ik had de voorbije weken reeds heel goed gepresteerd, en in mijn eigenste Anzegem wilde ik graag die vorm nog eens tonen.

Voor een prachtig relaas van de wedstrijd verwijs ik graag door naar de blog van Dimitri Delombaerde, doch hieronder is mijn interpretatie.

Van bij de start kon ik heel goed meedraaien voorin. Op de gevreesde pikkelstraat had ik het iets moeilijker, maar ik kon toch met de besten boven de bocht nemen (groepje van 5: delombaerde, van den heede, vandewalle; huybrechts en mezelf).  Op het dalende stuk daarna kon ik vrij makkelijk het tempo mee helpen bepalen, hoewel ik vreesde dat mijn werkijver mij later wel eens zuur zou kunnen opbreken.  Tot mijn verrassing bleven we iets later nog met 3 man over.  

In de 2^de beklimming (holdestraat) was het vooral Frederic Van den Heede die de forcing voerde.  Hoewel die beklimming me beter ligt dan de pikkelstraat begonnen de inspanningen hier toch zijn tol te eisen.  Toen Dieter van de Walle een versnelling plaatste (dat was te verwachten) kon ik dan ook geen antwoord meer bieden, dit waar Frederic toch kon aansluiten.  Met een achterstand van een 15-tal meter kwam ik boven terwijl Frederic net moest passen op een 2^de versnelling van Dieter Vandewalle.

In de afdaling kon ik terugkeren tot bij Frederic, terwijl Dieter nu te ver was om hem nog te kunnen bedreigen.  Enfin, op dat moment leek een podiumplaats op deze klassieker onafwendbaar.  Tijdens de laatste beklimming moest ik nog Frederic laten voorgaan, maar op dat moment kon mij dat nog weinig schelen.  Ik vond het fantastisch om mee te kunnen doen in de kopgroep, en om Fredje / Dieter het vuur aan de schenen te kunnen leggen.   Uiteindelijk kan ik terugblikken op een hele goeie wedstrijd, waarbij mijns insziens de beste 5 in de juiste volgorde de eindstreep hebben overschreden.  Bij deze, proficiat aan Dieter met zijn klinkende overwinning.  Hierboven/Hieronder dan ook een memorabele foto van de top 4 op 29 augustus laatstleden, met enkel maar lachende gezichten (meerdere fotos als je de kleine foto klikt).

(delombaerde was wel nog aan het uitblazen want hij was maar net binnengekomen).

(tevens werd ik later op de dag gehuldigd als eerste loper zonder lange kousen)  

In de 10mijl deed het me tevens heel veel plezier om Lieven Demeestere een meer dan uitstekende wedstrijd te zien lopen (top 10).  Ook daar werden de kleuren van Grijsloke hoog gehouden.   Verder leverde deze wedstrijd een heel mooi duel tussen Hans Reigel en Stijn Vandevelde (waarbij de eerste het haalde), terwijl een zeker Steven van Nieuwenhove, Luc van Asbroeck en Bart Bleyaert de top-5 vervolledigden.  

Hieronder de top-15 van de 7km.

  

1	Vandewalle Dieter	21min.12sec.	19,811 km/u
2	Van Den Heede Frederic	21min.25sec.	19.611 km/u
3	Dewaele Joost	21min.29sec.	19,550 km/u
4	Delombaerde Dimitri	22min.03sec.	19,048 km/u
5	Huybrechts Jurgen	22min.09sec.	18,962 km/u
6	Carmans Timon	22min.20sec.	18,806 km/u
7	Vanwijnsberghe Filip	22min.24sec.	18,750 km/u
8	Witdouck Kobe	23min.19sec.	18,013 km/u
9	Geldhof Nick	23min.34sec.	17,822 km/u
10	Brysbaert Kevin	23min.46sec.	17,672 km/u
11	Hocedez Steven	23min.52sec.	17,598 km/u
12	Viaene Mayko	24min.05sec.	17,439 km/u
13	Desmet Björn	24min.13sec.	17,343 km/u
14	Verleyen Carlo	24min.22sec.	17,237 km/u
15	Vercammen Yves	24min.25sec.	17,201 km/u

 mvg,

Joost

30-08-2009 om 00:00 geschreven door joost  

Vorige week heb ik mij ingeschreven voor de IFF marathon van 13 september 2009.  Hoewel we ons nu reeds op minder dan 3 weken voor de start van dit koerske bevinden moet ik toegeven dat dit toch niet zomaar een bevlieging is geworden.

Gedurende een rustige verlofperiode heb ik uitstekend kunnen trainen en heb in de voorbije weken ~120km/wk kunnen afleggen.  Niet zonder enige twijfel heb ik de knop omgedraaid en dit doel nu uitgestippeld om mijn pijlen op te richten.  Indien ik blessureloos blijf start ik daar dan ook niet zonder ambitie. Open kaart: 2u40 wordt mijn richttijd (mijn eerste was 2u47).  Hopelijk krijg ik enkele gelijkgezinden mee om mij te vergezellen op die lijdenstocht.  Lukt dit niet, so be it, ik zal hebben geprobeerd...  en dan kunde allemaal ne keer goe lachen...

Overigens, ik heb  een begeleider ingeschreven om mee te fietsen, maar weet nog niet wie dat gaat worden... Indien iemand zin heeft om mij te vergezellen, begeleiden, steunen,... en vrij is op 13 september -dank bij voorbaat!!!- (je hoeft niet perse blond en 18 te zijn...).

Ondertussen...

Na mijn uitstapje in Wingene heb ik er inmiddels terug een 100-tal km’tjes doorgemaald.  Maar ach, het vlotte allemaal niet zo goed. 

-Zondagmorgen 9u het parcours in Grijsloke gaan verkennen ~21km.    Diezelfde avond 10-tal km gaan joggen om mijn weektotaal op 140km te brengen.  Mijn geweten was gesust...

-s maandags doe ik altijd mijn lange duurloop, ... 30km.  

-dinsdag stokte het echter... het lukte niet meer... vermoeid.... pijntjes.... toch 16km oef... 

-woensdag stond ik op met al even vermoeide benen...s middags tussendoor 8km gaan joggen in t park van Laken, met s avonds een geplande 4x2000m sessie op t programma....  Ondanks pijn aan onderkant van mijn voet, een licht pijnlijke knie, stijfheid etc....  op karakter gedaan wat ik moest doen. 
-Vandaag deed ik niks, morgen nog een half uurke.  Ik weet niet wat dat gaat geven op grijsloke zaterdag, maar veel reserve heb ik niet meer... t wordt kantje boord 

Verder...

Volgende week –na Grijsloke- plan ik toch een extra rustdag gekoppeld aan een extra lange duurloop tegen het einde van de week (35km) om daarna een weekendje met vrienden door te brengen (uitdaging wordt om te weerstaan aan alcohol en lekkers).  De week daarna,  heel rustig en zuinig (man, wat kijk ik daar naar uit)....   Indien ik dit zonder blessures doorsta moet ik er klaar voor zijn.

Maar nu...

Nu ben ik moe, heel heel moe.   Als het niet heeft, ga ik nu gaan slapen....

Greetz,

27-08-2009 om 22:00 geschreven door joost  

Na een wedstrijdje rustigaan vorig weekend in Wodecq moest ik dit weekend ook mezelf bewijzen dat er nog geen sprake was van verval in mijn conditiepiekje.  Na wat getwijfel besloot ik zaterdagavond van start te gaan op de 11km wedstrijd van Wingene (3 rondes v 3.7km).  Zondagmorgen wilde ik immers graag de training van loopclub Grijsloke vervoegen om reeds kennis maken met het wedstrijdparcours van Grijsloke voor de 10miles van volgende week.

Enfin,  na een extra rustdagje in te bouwen voelde ik dat de beentjes best goed zaten tijdens de opwarming.  Ik had er veel zin in en was vastbesloten om van katoen te geven.  Van bij de start was het Stijn Vandevelde die direct het voortouw nam gevolgd door Luc Van Asbroeck, Bart verkaemer, Patrick Soetaert en mezelf.  Toen Stijn versnelde was het enkel Luc Van Asbroeck die gepast kon reageren, te meer omdat ik slecht positie had gekozen en was ingesloten.  Op dit moment wilde ik het echter nog niet laten schieten en maakte ik de sprong, maar toen ik het duo Luc & Stijn vervoegde was het opnieuw Stijn die versnelde en zo solo naar de eindstreep wilde trekken.  ... dit alles nog in de eerste kilometer uberhaupt.

Enfin, iets later ontstond een drietal in de achtervolging met Bart Bleyaert, Luc van Asbroeck en mezelf die samen probeerden het gat met Stijn niet te laten groeien. Al vlug voelde ik echter dat ik de betere benen had.  De aflossingsbeurten van de andere 2 werden steeds korter, en na de eerste ronde moest Bart ons tevens laten gaan.  Nog voor het einde van de 2^de ronde moest ook Luc de rol lossen en bevond ik mij alleen in de achtervolging op Stijn Vandevelde, die zijn voorsprong van 30sec niet verder zag groeien. 

In de laatste ronde gaf ik het betere van mezelf om het gat te laten krimpen tot een 15-tal seconden.  Hoewel ik 15 seconden eraf kreeg over 1.5km had ik hiervoor toch diep moeten gaan.   Toen viel mijnen euro en wist ik dat ik vrede ging moeten nemen met de 2de plaats.  Enfin, eerlijk gezegd, ik had hier weinig moeite mee.  Ik beeindigde mijn wedstrijd met 19seconden achterstand op Stijn, en met een eindtijd van 34min 51sec.

Rekening houdend met de gelopen afstand van 10.8km (met dank aan de Garmin van Bart Verkaemer) in overigens uitstekende omstandigheden, betekent dit toch een snelheid van 18.6km/u, wat voor mij een nieuwe besttijd betekent op dergelijke aftand (ge-extrapolleerd naar 10km is dit 32min16sec).  Het doet mij dan ook bijzonder veel deugd om te zien dat ik 7weken na het herstel van mijn beenvliesontsteking nu reeds in staat ben mijn besttijden te evenaren / verbeteren.  Laat dit een opsteker zijn voor al wie te kampen heeft met blessures.

Enfin, volgende week zet ik dus mijn beste beentje voor in Grijsloke, in de aanloop naar “het hogere doel”...

Als alles goed gaat vindt u meerdere fotos terug als u op bovenstaande foto klikt (met dank aan mijn vrouwtje Ulrike).  Verder vindt u hieronder ook de top-15 terug...

greetz,
Joost

23-08-2009 om 12:58 geschreven door joost  

Daags na O.L.V. ten hemelopneming ben ik samen met mijn vrouwtje, mijn klein mannen, Ignace Bekaert en diens vrouwtje Nadine afgezakt naar het verre Wodecq om er de jogging des Collines te "beslechten".  Deze 13.4km lange wedstrijd ligt middenin het parc des Collines en dus niet ver over Ronse voor wie de streek beter kent. Gezien de naam van de wedstrijd en de prachtige streek waarin die plaatsvindt, kregen de lopers niet onverwachts een heuvelachtig parcours en menig grintwegeltje voorgeschoteld.

Reeds bij aankomst werden we geconfronteerd met met Ludovic Vanlede, enkele gavertrimmers, en met de voltallige familie Delombaerde (dimi, pa, opa,...).  Samen met hen en enkele andere verwante zielen trokken we op pad voor een opwarmingske van een 5-tal km´s. Bij terugkomst werden we dan ook nog getrakteerd op een onverwachts weerzien met niemand minder dan Johan Descheemaker, dit om ons vlaams gezelschap op waalse bodem compleet te maken. 

Terwijl we ons opmaakten voor de start bleek dat er geen echt grote vedetten aan de start waren (behalve onszelf) .  Doch, na enkele weken stevig trainen, wat kleine kwaaltjes, en tal van wedstrijden in het vooruitschiet had ik vooraf reeds besloten deze wedstrijd op te vatten als tempotraining.  Dit had ik enkelen laten weten, maar niet iedereen...  Binnenin mij schuilt immers een klein duiveltje, en ge weet nooit dat ik toch plotseling goesting kreeg om toch voluit te gaan.  Ik wil achteraf immers niet te horen krijgen van... "ge ging toch niet voluit gaan??? "...

Enfin, nog voor het startuur van 10u werd schijnbaar afgeschoten en had ik mijn start gemist. Dat was geen enkel probleem vandaag, en koos iets later het gezelschap van Ignace Bekaert, alwaar ik een prima ritme kon vinden voor een pittige tempotraining.  Bij km 7 kon Ignace aansluiting vinden bij een groepje met enkele van zijn rechtstreekse concurrenten bij de veteranen.  Vanaf dan vond ik het welletjes en besloot hen achter te laten op zoek naar een iets dichtere ereplaats.  Uiteindelijk werd ik nog netjes 12^de in 51minuten.  Na nog een 5-tal km´s uitlopen heb ik een weektotaal van 137km, waarmee ik uiteraard tevreden ben...

Verder was het mij een waar genoegen achteraf te horen dat Dimitri de wedstrijd had kunnen winnen voor Antonino Domina. Ignace werd 23st maar moest toch zijn meerdere erkennen in de concurrenten uit zijn groepje.  N.B. Johan Descheemaker heeft naar verluid vooraan iedereen zitten ambeteren met stomme opmerkingen waarna hij tevens nog enkele kilometers in de tegenovergestelde richting heeft zitten lopen.  Vanaf nu is hij genomineerd als dorpsgek Wodecq 2009.

De top 15:

Place	Nom	Prenom	Club	Temps	Moyenne	Vitesse
1	Delombaerde	Dimitri	JCSA	0:47:20	0:03:30	17.11
2	Domina	Antonino	ECLATES PERUWELZ	0:48:18	0:03:34	16.77
3	Huyghe	Olivier	LMA	0:48:50	0:03:37	16.58
4	Billet	Gregory	POPUELLES DREAM TEAM	0:49:19	0:03:39	16.42
5	Clam	Simon	TRIATH	0:49:34	0:03:40	16.34
6	Mas	Bruno	PIPAIX	0:49:40	0:03:40	16.3
7	Boesmans	Shany	ACLE	0:49:54	0:03:41	16.23
8	Wauquiez	Xavier	BAC	0:49:59	0:03:42	16.2
9	Vanlede	Ludovic	JCSA	0:50:10	0:03:42	16.14
10	Obsomer	Andre	VELAINES	0:50:33	0:03:44	16.02
11	Vangrootenbruel	Ludovic	POPUELLES DREAM TEAM	0:50:44	0:03:45	15.96
12	Dewaele	Joost	POPUELLES DREAM TEAM	0:51:13	0:03:47	15.81
13	Denil	Bernard	MMM	0:51:41	0:03:49	15.67
14	Escoyez	Alexis	ASSA RONSE	0:52:01	0:03:51	15.57
15	Willocq	Jean-luc	ET ENGHIEN	0:52:02	0:03:51	15.56

16-08-2009 om 20:31 geschreven door joost  

Beste, vandaag ben ik een wedstrijdje gaan lopen van het houtlandcriterium om aldaar hevige concurrentie op te zoeken.  Bij een zwoel temperatuurtje en overigens prima loopweer kreeg ik dan ook wat ik had gevraagd.

Reeds bij de opwarming koos ik het gezelschap van streekgenoten Bert Deschodt en Filip Vanwijnsberghe.  Eerder in dit criterium hadden zij reeds gedemonstreerd over een uitstekende conditie te beschikken.  Na mijn trainingsarbeid van de voorbije weken –aangevuld met het nodige vertrouwen in enkele wedstrijden in de walen- was ik ook van plan tijdens de wedstrijd hun gezelschap op te zoeken. So far, so good.

Zoals te verwachten werd er van bij de start serieus gevlamd.  Terwijl een 10tot12-tal atleten voor me uitliepen (dat was ik al een tijdje niet meer gewoon) kwam ik door aan km 1 na 3min10sec, met toch reeds licht verzuurde benen.  Iets na de eerste km draaiden we op het bosrijke kasteeldomein van Aartrijke alwaar we overwegend een grindparcours werden voorgeschoteld.  Ik voelde mij daar best in mijn element, en hoe meer de km´s van de eerste ronde vorderden, hoe beter en meer ik het kopwerk mee kon helpen verrichten in een groepje van een 5-tal man , in achtervolging (chasse patatte) op 2 groepjes van 3. 

Samen met eerdergenoemde Bert en Filip kwamen we uit het bos met Chris Cauwels, Guy de Blander en Thomas Dewulf (junior die 1 ronde moest lopen) waarna Filip het nodig achtte om de knuppel in het hoenderhok te werpen.  Alle hens aan dek!!!! Beseffende dat het vanaf nu menens werd (terwijl dit al reeds een tijdje het geval was bij mij) probeerde ik zo goed als ik kon mee vooraan te blijven in het zog van een hele sterke Bert, doch hopend dat het tempo iets zou zakken.  Eenmaal we de finish van de eerste ronde waren gepasseerd kon ik iets beter positie kiezen vlak na Filip.  Ondertussen had ook de rest van de groep zich neergelegd bij zijn meesterschap.  Niemand zou en kon nog overnemen.  Zolang mogelijk volgen was de resterende boodschap. 

Uiteindelijk kon ik nog als beste Filip benaderen met een 8^ste plaats als beloning.  Met een eindtijd van 44min 19sec over dit toch niet zo makkelijke parcours kan ik terugblikken op een hele mooie prestatie.  Enfin, Joost is in goeie doen en daar is em best tevreden mee.  Nu wordt het toch wel tijd om mijn wedstrijden wat beter te gaan plannen.  See you in ???

Als toemaatje geef ik graag de top 15 mee (bij de mannen).  Bij de vouwen won overigens Ria Thienpont voor Charline Vanneste en Sylvie Ameloot (dacht ik ?).

 groenten,
Joost
ps, geen fotos, en dank aan kinderoppassen oma en opa

08-08-2009 om 00:00 geschreven door joost  

a een deugddoende wedstrijd te Huissignies vorige week had ik het iets moeilijker om een wedstrijd te prikken dit weekeinde.  Beseffende dat de wedstrijdkalander niet meer stil zal liggen tot pakweg midden oktober zou een extra weekendje rust niet misstaan.  Toch liet ik me verleiden tot een kleinere wedstrijd in yep, opnieuw het waalse landgedeelte.  Samen met Dimitri Delombaerde en zijn grootvader trokken we omstreeks 8u30 richting Blandain. Kleinere wedstrijd, ja: de afstand bedroeg slechts 9.1km , en tevens slechts een kleine 100-tal atleten aan de start. 

Toch is het niet zo dat de overwinning daar makkelijk weg te kapen is.  In de vorige edities was het vooral Dimitri Delombaerde die het daar voor het zeggen had, maar ook hij moest vorig jaar de duimen leggen voor Pierre Denays.  Tijdens deze 25-jarige jubileum-editie had ik toch wel behoorlijk wat ambitie.  Na enkele weken stevig trainen had ik een extra rustdagje ingelegd om met frisse benen te kunnen starten.  Tijdens de opwarming voelde ik meteen dat het wel goed zat.  Frisse beentjes en ook mijn hoofd stond er 100% naar.  Gekscherend werden allerlei plannen gesmeed en blootgelegd.  Hoewel dit steekspel niets te betekenen had was dit wel een voorteken voor een strijd op het scherp van de snee.  Zo geschiedde...

Na de opwarming bleek de competitie vooral te komen van Vincent Bonnier.  Nog voor de start had ik duidelijke plannen om die er snel af te kegelen.  Hoewel dit best een snelle atleet was, was het duidelijk dat zijn huidige conditie onvoldoende zou zijn om ons bij te benen.  Dimitri had mijn plannen heel goed begrepen.  Hijzelf koos direct het voortouw en liet er geen twijfel over bestaan.  Zijn overwinning in de kriekenloop van vrijdagavond zou niet borg staan voor een flauwe prestatie vandaag.  Hij ging voluit in de eerste strook tegen wind.  Ik kon dan ook niks anders dan kort daarna over te nemen en alle ballast te helpen overboord kieperen.

Nog voor de eerste kilometers liepen we alleen. En nu??? Welja, ik ken maar 1 weg, en dat was die vooruit.  Ik koos ervoor om de wedstrijd hard te maken door een snoeihard tempo op te leggen.  Hoewel Dimitri in de eerste kilometers zij aan zij liep verkoos hij meer en meer mijn zog op te zoeken.  Ik kon hem geen ongelijk geven.  Enfin, ik ben geen meester-tacticus naar het schijnt maar weet anderzijds best dat de sprint niet mijn beste onderdeel is.  Wat mij betreft kon ik niet veel anders dan de grenzen van mijn tegenstander op die manier af te tasten.  Luisterend naar zijn hoog ademhalingsritme was ik bovendien ook steeds overtuigd van die keuze.
 
Iets voor halfweg milderde ik iets het tempo omdat ik vreesde hem iets te snel te lossen.  Ik wilde hem immers graag tot na halfweg op sleeptouw nemen.  Enfin, die grootse woorden die mijn gedachten bewoordden bleken achteraf meer dan grootspraak.  Ik had Dimitri best ernstig onderschat. Omstreeks km 6 liet ik me volledig, maar dan ook volledig gaan.  Helaas, Dimitri had nog geen enkele zin om me alleen naar de meet te laten lopen.  Wat nu??? Enfin, ik heb dat spelletje nog enkele keren gespeeld maar dit leek me niet te lukken.  Stilletjesaan begon het bij me op te doemen dat ik vrede zou moeten nemen met opnieuw een mooie ereplaats.  Bij 1 klein heuveltje omstreeks km 8 deed ik dit nog eens, maar zonder enige overtuiging.  Toch bleek dit eindelijk voldoende om dimitri zijn wil te kraken.    In iets meer dan 30minuten bereikte ik dan ook als eerste de eindstreep, van heel nabij gevolgd door Dimitri.  Uiteindelijk bleek mijn strategie de goeie, maar het zou best kunnen dat dit me de volgende keer niet meer lukt.

In elk geval, deze overwinning is binnen (2de dit jaar), en geldt tevens als vergelding van een nog steeds openstaande rekening sedert 1 mei te Harelbeke eerder dit jaar.  Nog belangrijker, de conditie is echt wel terug heel goed aan het worden.  Hopelijk kunnen we dit beiden een tijdje zien aan te houden. 1 ding staat vast, Blandain was nog niet helemaal klaar voor al dat vreemde vlaamse geweld.  Naar horen zeggen is de rust en vrede er reeds terug volledig hersteld...    

Hieronder de top-5 (gepikt van dimi zijn blog):
La Blandinoise (9,1 km):

1.	Joost Dewaele	30min.08sec.	18,15 km/u
2.	Dimitri Delombaerde	30min.19sec.	18,08 km/u
3.	Vincent Bonnier	33min.10sec.	16,49 km/u
4.	Obsomer André	33min.19sec.	16,45 km/u
5.	Dewailly Victor	34min.11sec.	16,00 km/u

Hieronder nog een fotoke van dimi´s pe, ...
en een foto van een tafel, maar aan de ene kant de zoete smaak der overwinning, aan de andere kant de zoete smaak van een orangina

02-08-2009 om 15:36 geschreven door joost  

26-07-2009 om 00:00 geschreven door joost  

Beste loopvrienden,

Sedert vrijdag heb ik mijnen conge ingezet, en ik had natuurlijk allerlei plannen...  lopen in de walen, aan zee etc etc...  Enfin, ondertussen heb ik besloten dit weekend het toch vooral op rustig trainen te houden.  Met de wedstrijden die zich aanbieden dit weekend heb ik immers weinig voeling.  Aldus heeft het ook niet weinig zin om er te starten zonder ambitie.  Ik zie wel waar ik terecht kom in de komende weken.  Misschien volgend weekend in Huisignies.

Ondertussen is het wel zo dat ik al vaker wat heb geschreven over het fameuze toerke in Ijvegem, of het toerke Heestert (vanaf het Beukenhof).  Voor hun die zich eens willen testen heb ik beide parcourskes eens uitgetekend op googlemaps (klik op de plannetjes voor gedetaillerd plan).  Veel plezier ermee.    Ondertussen ben ik ook enkele andere toerkes aan het uitdokteren richting Tiegem... to be continued...

Toerke Vichte – Heestert – Vichte (va Beukenhof):
16km – langsheen landelijke wegen (enkele paadjes) 
 
 
Toerke Vichte – Ingooigem – Vichte (va Beukenhof)
12.5km – langsheen landelijke wegen (enkele paadjes)

 

19-07-2009 om 00:00 geschreven door joost  

Dit weekend ben ik terug een koerske gaan lopen in de walen, deel uitmakende van het toch wel gerenommeerde achro criterium (www.acrho.be).  Na een eerste wedstrijd 2 weken terug als training werkte ik de vorige af als ernstige conditietest.  Deze wedstrijd was ik dan ook zinnens het betere van mezelf te geven.

De wedstrijd betrof 1 van de zwaardere loopjes in de streek rondom Ronse.  De omloop is er trouwens meer dan prachtig te noemen.  Hoewel ik nog geen snelheidstraining heb afgewerkt, wist ik dat dit achteraf niet als excuus zou kunnen gelden. Op dergelijke wedstrijd (een soort mini dwars-door-grijsloke) heb je geen echte snelheid nodig, en moet je het vooral van de kracht en conditie hebben.   

Tijdens de opwarming trok ik pad met Dimi Delombaerde en Ignace Bekaert.  Ik had eigenlijk geen al te goeie benen en de donkere wolken en motregen deden mijn  moraal toch wel wat zakken.  Enfin, nadat we tijdens de omwarming nog eens zijn verkeerd gelopen en aldus 5km hadden gelopen, had ik nog altijd hetzelfde gevoel.  Enfin, we zouden wel zien.

Tijdens de eerste km trok ik op pad in het zog van een 4-tal mannen.  Ik wilde niet al te snel starten, maar anderzijds ook niet al te traag.  Het was vooral Daye die voortvarend van start ging, maar dat doet hij wel meer om vervolgens iets na km 1 te worden opgeraapt.  Na de eerste km kwam ik door in 3min25sec.  Hoewel dat bijster traag is, was dit ook reeds het gevolg van wat eerste klimwerk.  Tijdens de 2^de km werd ik voorbijgesneld door een voor mij onbekende atleet die snel de kloof dichtte met Daye.  Direct daarna moest Daye lossen en kon ook ik hem bijhalen (hij had het vrij lang kunnen rekken vandaag).  Na km 2 zat ik nog steeds op hetzelfde tempo.  Enfin, ondertussen liep ik wel alleen en zag ik een groepje van een man of 5 mij van niet al te ver belagen.   Ik besloot mijn tempo te houden maar vreesde wel dat dit me duur te staan zou komen.  Tijdens de derde kilometer kwam Thomas Locquet me reeds vergezellen.  Die laatste had vooraf aangekondigd deze wedstrijd voluit te gaan, en ik wist best dat ik vandaag niet aan hem gewaagd ben.

Vanaf km 3was het serieuze werk begonnen.  Tot en met km 6 zou het terrein enkel nog omhoog wijzen.  Tot mijn verrassing kon ik vrij aardig Thomas zijn tempo volgen.  Waarschijnlijk had Thomas ook reeds beseft dat de eerste (Alain Douguet – fransman, <1u08min waard op halve marathons, cfr elk jaar in Ploegsteert) reeds gaan vliegen was en dat aandringen geen zin had.

Toen we na 6km boven kwamen en toch nog een glimp van Alain konden opvangen besloot Thomas toch nog een cartouche te verschieten in de afdaling.  Ik kon echt niet aanpikken en volgde mijn eigen tempo, aangemoedigd door Eddy Rasschaert en Norbert Devroede met de fiets (MERCI!!!).

Hoewel ik flink doorliep moest ik aanhoren dat er enen uit de achtergrond aan t weerkeren was.  Tijdens de afdaling had Dimi Delombaerde (gevleugelde daler) immers besloten zijnen turbo aan te leggen.  Ik kon enkel maar accepteren hoe het gat zienderogend kleiner en kleiner aan het worden was.  Hoewel het vreemd klinkt was ik dan ook opgelucht toen we op km 9 terug een serieus klimmeke werden voorgeschoteld.  Hoewel mijn motor serieus aan t sputteren was smeet ik hier alle kaarten op tafel om mijn eenzame achtervolger te ontmoedigen.  In deze tweestrijd kon ik bovendien nog terugkeren bij Thomas Locquet die toen reeds besloten had de handdoek in de ring te werpen.  Dankzij zijn steun bleef ik serieus tempo maken tot de eindstreep waarbij hij me ook nog vlot liet voorgaan.  Met deze 2^de plaats en 1^ste bij de seniores (yep, Douguet is een veteraan) was ik dan ook meer dan tevreden.  Dimi D. Werd dus vierde terwijl Ignace Bekaert heel tevreden mag terugblikken op een meer dan verdienstelijke 16^de plaats.

13-07-2009 om 08:44 geschreven door joost  

08-07-2009 om 22:01 geschreven door joost  

Beste mensen,

Tijdens juni heb ik mijn blogje niet echt goed onderhouden, en uiteraard ben ik het jullie verschuldigd om dit de komende maanden ruimschoots te compenseren.  Enfin, eerst over de titel.  Vergis je niet, ikzelf heb geen 2 westrijdjes gelopen dit weekend.  Daar ga je mij niet zo gauw op betrappen. 

Vrijdagavond stond echter de Vlerkejogging (enkele fotookes toegevoegd) op het programma in Harelbeke, en mijn vrouwtje wilde graag deelnemen.  Wegens het vroege startuur op vrijdagavond (19u30) besloot ik dan ook om haar te vergezellen samen met onze tweeling.  Omdat de kortere afstand van 5.5km (voor de vrouwen) haar niet echt goed ligt -of omdat ze eigenlijk nauwelijks enig snelheidswerk in haar trainingen steekt - waren de ambities dan ook niet zo hoog.  Bovendien liep het al mis in de start.  Een valse start leidde tot heel wat duw- en trekwerk, en Ulrike bleek toch wel serieus in de klappen te hebben gedeeld.  Verdict, enkele schaafwonde en een dikke knie.  Enfin, niemand had er eigenlijk enige schuld aan, gewoon pech.
Tijdens de echte start was ze dan ook niet goed vertrokken en kon tijdens de wedstrijd niet echt een vuist maken.  Ze liep met de daver op het lijf en moet tevreden zijn met een matige tijd en klassering.   Achteraf hebben we dit gelukkig kunnen wegspoelen met het nodige vocht en konden toch tevreden naar huis.  Tevens werden Bert Deschodt en Charline Vanneste de oververdiende winnaars  Vooral de winnares bij de dames wist te imponeren met haar klasse.  Maandagavond liep Ulrike overigens ook in Kruishoutem een 12km wedstrijd met heel bevredigend resultaat.
 
Zaterdagmiddag liep ik de jogging du floc et du souvenir in Doornik, (laatste foto de club "popuelles dram team" met nieuwe clubtrui) met de bedoeling de benen toch eens serieus te testen.  Ik wilde nu toch graag eens weten hoe goed (of niet goed) het met de conditie was gesteld.  Hoewel ik vorige week behoorlijk heb kunnen trainen (geen snelheid maar stilletjesaan toch weer in een regelmatig patroon) wist ik best dat de vele weken van niet en/of heel weinig lopen hun sporen zouden hebben nagelaten.
Ik startte voortvarend in het zog van een op dreef zijnde Ludovic Vanlede en enkele andere -mij onbekende- atleten.  Vrij snel nam Thomas Locquet het roer over met de bedoeling er een one-man show van te maken.  Ik kon me niet bedwingen en besloot in zijn slip-stream post te vatten.  Bij helse temperaturen en wetende dat dit wedstrijdje best mocht gecatalogiseerd worden als een zware wedstrijd kwamen we door aan de 1km in 3min13sec.  Vanaf dan minderde ik toch wat vaart om bij de eerste beklimming vlotjes gepasseerd te worden door "t paterke-alias Eddy Rasschaert en Ludovic Vanlede.  Ik kon net mijn wagentje aanhaken bij een tweetal aangevoerd door Marc Deschamps.
Tot en met kilometerpaal 3 had ik het best lastig om het tempo te volgen.  Mijn longskes hadden het best moeilijk om de nodige zuurstof op tijd naar mijn spierkes te brengen.  Toch bleef ik goed in het ritme en lon stilaan beginnen overnemen.  Kort daarna moest Marc Deschamps mij en een zeker Shany Boesmans laten gaan.  Ik bleef vooral mijn eigen tempo lopen en het deed me deugd om deel uit te maken van de wedstrijd in de voorste gelederen.   Gedurende de ganse wedstrijd kon ik toch zicht houden op t paterke en Ludo.  Hoewel Shany de ganse wedstrijd in mijn wiel liep besloot hij er op km 9 vandoor te muizen.  Hierbij had hij zich echter vergallopeerd waardoor ik hem vlot kon remonteren op km 10.  Uiteindelijk werd ik 4de in een tijd van iets meer dan 40minuten.  Als je dit omrekent dat merk je dat ik de 10.9km heb afgelegd aan een gemiddelde van 16.3km/u.  Hoewel ook ik dat enigszins beschamend vind, moet ik bekennen dat de omstandigheden toch echt wel benard waren.  Anderzijds is het toch zo dat ik nog "1 minuut en een half" moet kunnen goedmaken op Vanlede om terug op het gewenste niveau te geraken.  Er is dus nog wel wat werk aan de winkel, maar ik heb er een goed oog op.

1	Loquet	Thomas	SE	1	ET CHIEVRES	00:37:36	00:03:26	17.39	912
2	Vanlede	Ludovic	SE	2	JCSA	00:38:37	00:03:32	16.93	898
3	Rasschaert	Eddy	V1	1	POPUELLES DREAM TEAM	00:39:18	00:03:36	16.64	889
4	Dewaele	Joost	SE	3	POPUELLES DREAM TEAM	00:40:09	00:03:41	16.28	879
5	Boesmans	Shany	EH	1	ACLE	00:40:20	00:03:42	16.21	876
6	Wauquiez	Xavier	SE	4	BAC	00:40:33	00:03:43	16.12	873
7	Leclercq	Eddy	V2	1	KAIN B	00:40:48	00:03:44	16.02	869
8	Mas	Bruno	V1	2	PIPAIX	00:40:52	00:03:44	16	867
9	Descamps	Marc	SE	5	PRFM	00:41:14	00:03:46	15.86	863
10	Vinchent	Olivier	SE	6	BAC	00:41:15	00:03:47	15.85	862
11	Denil	Bernard	V1	3	MMM	00:41:53	00:03:50	15.61	854

04-07-2009 om 22:29 geschreven door joost  

27-06-2009 om 23:19 geschreven door joost  

08-06-2009 om 21:17 geschreven door joost  

Beste loopvrienden,
Vorige zondag zijn m´n vrouwke en mezelf afgezakt naar het verre Brussel, ik als toeschouwer, mijn vrouwtje als atlete van dienst. Op zich beloofde het een hele boeiende maar best stresserende dag te worden.  Ik moest diezelfde avond immers nog het vliegtuig op richting Zweden, en dat ging allemaal een nipte zaak worden.
Enfin, gepakt en gezakt kwamen we aan in Brussel omstreeks middaguur bij echt wel zomerse temperaturen.  Gezien de aard van het parcours was dit zeker geen ideaal weer voor een toptijd.  Dit bleek ook wel achteraf.  Ulrike was toch wel lichtelijk teleurgesteld met een tijd van 1u38, terwijl ze eerder op een 1u34-35 had gerekend.  Enfin, het was haar eerste 20-iger dit jaar, en met niet al te veel afstand op de teller mag ze zeker niet ongoocheld zijn.   klik op de foto van brussel hieronder voor meer leuke fotos van brussel.

Wat mezelf betreft,wel:
1) Ik ben ik blij nu terug te zijn van Zweden waar ik "heeeel" hard heb moeten werken (de fotos getuigen daarvan). 
2) Verder is het inmiddels ook weer tijd geworden om de trainingen te hervatten na een 4-tal weken heel intensief te rusten.  Enfin, vandaag heb ik terug mijn eerste training achter de rug, en ik had geen pijn.  Het ziet er dus best goed uit.  Waarschijnlijk loop ik morgen reeds terug.  Indien niet, dan ga ik er vanaf zondag terug echt invliegen.

tot binnenkort...

05-06-2009 om 23:15 geschreven door joost