AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
12-05-2014
Sint-Niklaas 5000m
Wegens niet-beschikbaarheid van andere atleten werd ik in vervanging van Karel Dewaele zondag opgeroepen voor de Interclub / Beker van Vlaanderen te Sint-Niklaas. Bij AZW hebben ze behoorlijk wat afstandslopers voor de langere nummers bij de masters, maar de echte toppers en seniors ontbreken wat, of verkiezen eigen agendas boven die van de club. Ik was echter wel beschikbaar en keek best wel uit naar een debuut op piste. De dagen voor de wedstrijd bleek het dat er heel veel wind zou staan (5-6 beaufort). Met dit gegeven daalde de inzet tot punten sprokkelen voor de ploeg, en dus persoonlijke ambities voor een goeie tijd wat opzij te schuiven. Gezien die omstandigheden vertrok ik met lichte tegenzin richting Sint-Niklaas. Doch, een afspraak is een afspraak. Bij hevige regen kwam ik net op tijd aan om "running mate" Hans Omey aan te moedigen op zijn 800m. Inmiddels deed de club mee voor de bovenste plaatsen van de 12 clubs die zouden strijden voor promotie van Landelijke 1 naar Ere-afdeling VAL (zowat het voetbalequivalent van derde naar 2de nationale, me dunkt). Klassebak Hans deed het ondanks twijfelachtige vorm uitstekend met een derde plaats. In afwachting van de wedstrijd liepen we samen 20minuutjes los. Ik had die immers broodnodig na mijn wedstrijd van vrijdag te Menen. Op zaterdag werd ik bij loslopen immers geconfronteerd met ferme steken, waardoor ik op momenten tot wandelen moest overgaan. Ik kon me al beeldig het scenario voorstellen waarbij ik tijdens mijn 5000m zou moeten beginnen wandelen, en aldus mezelf compleet belachelijk maken in de missie om de streep te halen en alsnog 1 puntje voor de club binnen te halen. Gelukkig liep het anders af. De opwarming deed me deugd, en Hans stond me uitstekend bij met raad en coaching. Bij de start was het wel bang afwachten. Waar we tijdens stratenlopen lopers van allerlei slag en stand aan de start zien, werd snel duidelijk dat de 11 concurrenten niet aan hun proefstuk toe waren. Ik mocht het vandaag vooral opnemen tegen stevige kerels, die er vooral een stuk jonger (minstens 10 jaar) en soepelder uitzagen dan mezelf. Ik voelde me als vervangerke van AZW behoorlijk geintimideerd, maar kon hiermee wel als underdog van start. Uiteindelijk waren de concurrenten allemaal aangeduid / geselecteerd als zijnde de beste van hun club...
Tijdens de start was ik eigenlijk nog met mijn garmin aan t prutsen. Ik had mijn start niet geheel gemist, maar moest me toch tevreden stellen in de laatste positie. De eerste 400m waren best verschroeiend naar mijn gevoel, maar ik kon standhouden in een langgerekt groepje. Het was vooral afwachten op een moment waarbij de allerbesten konden weglopen, waarna de andere podiumkandidaten wat naar elkaar zouden beginnen kijken. Dit gebeurde na de 2de ronde. Nick Van Peborgh kon vertrekken met een andere atleet in zijn zog, waarna het tempo toch ietwat vertraagde. Toch werd de eerste km afgehaspeld in 3m02sec. Geleidelijk aan ontstonden er wat gaatjes in de achterste regionen. Het was tijd voor mij om op te schuiven. In de daarnavolgende rondes moest ik op de 2de baan lopen, wat met deze wind behoorlijk wat krachten kostte. Uiteindelijk kon ik aansluiting blijven vinden in de achtervolgende groep, die werd geleid door Joachim Pelicaen, Olivier van Hoey en 1 of 2 andere kerels. Ik kon terug plaatsnemen op de eerste baan, en liep steevast in 6de plaats van dit groepje, uitstekend gegangmaakt en uit de wind gezet. Achteraan begon de schade echter op te lopen. Ronde na ronde werd ik aangemoedigd, terwijl de tijd zinderend snel bleek te verlopen. Na een minuut op 10 wist ik helemaal niet meer op welk schema we aan het lopen waren, maar ik begon in een goeie tijd te geloven, met dank aan alle gangmakers voor me uit. Stiekem hoopte ik wel nog op een zwak moment van een der heren voor me en een extra puntje voor de club, maar dat bleek onrealistisch. In de laatste ronde hadden de andere heren duidelijk nog een wat overschot, en liepen 10secondes verder uit terwijl ikzelf helemaal niet aan snelheid verloor. Uiteindelijk heel tevreden met deze 8ste plaats, de 5ptn voor AZW, mijn debuut en PR van 15min47sec, wat blijkbaar ook nog voldoende zou zijn voor een clubrecord bij de masters M35. Uiteindelijk bleken deze puntjes ook nuttig en broodnodig voor de club: AZW werd 2de, met 2 punten voorsprong op atletiekclub ACW, waardoor AZW dus wordt gepromoveerd naar ere-divisie. Mooie collectieve prestatie van alle AZW-deelnemers dus. Het was me zeker een eer hieraan te hebben meegewerkt!
Vrijdagvond laatstleden stond ik aan de start van de grensloop te Menen, een eerste organisatie van de vrije sporters, i.s.m. met het gemeentebestuur te Menen. We hadden vooral de intentie om er met de trainingsgroep Johan Santens een mooie collectieve prestatie neer te zetten (ploegenklassement wordt opgemaakt met 4 atleten per groep). Wegens blessure van Frederic Van den Heede zou trainer Johan de 4de plaats voor zijn rekening nemen, terwijl de rest van de groep kon rekenen op Dimitri Delombaerde, Dieter Van de Walle en mezelf. Ikzelf had vooraf niet het allerbeste gevoel. In eerder erbarmelijke weersomstandigheden (6 beaufort, en tussen buien door) leek het zeker geen makkie te worden, en had ik best wel moeite om mezelf op te laden. Johan voelde zich die dag grieperig, en kon in laatste instantie toch nog Pedro Dujardin inschakelen als 4de man. Dit was zeker goed nieuws. Met deze 4 lopers met op dit moment vergelijkbare vorm moesten we zeker in staat zijn de concurrentie te verschalken. Van bij de start werd er stevig vertrokken. Het parcours begint met een afdaling, en dit was het signaal voor Pieter Vanroose om er direct vandoor te gaan. Blijkbaar was die laatste niet onder de indruk van de deelname van latere winnaar Moussaad Haboub, (goed voor 2u16 op marathon, en 28min op 10km). Iets later vertrok dan ook Moussaad in de tegenaanval. Ondertussen was het hard werken om vooraan aan te sluiten bij een groepje sneller vertrekkers, vooral geleid door enkele duo- en/of triatleten. In de eerste ronde van 4 was het vooral zaak om aan te klampen, in het nabijzijn van running mates Delombaerde en Van de Walle. Spijtig genoeg, maar niet geheel onverwacht, had Pedro Dujardin de snelle start gemist. Het zou voor hem een eenzame strijd worden. In de 2de ronde gingen Dimitri en Dieter wat versnellen na een korte periode van windstilte. In het groepje van een resterende 6 man vielen wat gaten, waarna ik vanuit laatste positie terug kon aansluiten bij Dieter en Dimitri. We leken alleen vertrokken in de achtervolging. In deze ronde was het vooral diep in de reserve tasten om deze 2 heren te volgen. Bij stroken tegen wind, of in de helling in het park merkte ik dat ik niet de kracht had om te reageren. Ik moest aanklampen en schade beperken. In het begin van de derde ronde werd ik wat gehinderd door gedubbeleden waardoor ik een tiental meter moest toestaan. Dit was vooral mijn eigen fout doordat ik geen versnelling meer in huis had. Gezien D&D dicht naderden op Vanroose hadden ze alle gelijk nu vol door te gaan. Ik moest nu mijn eigen ritme zoeken en de wedstrijd tot een goed einde zien te brengen. Uiteindelijk moest ik nog 30sec toestaan op de beide heren voor mij, maar kon toch met een vrij tevreden gevoel deze moeilijke wedstrijd afwerken: 9.8km in 32min50sec. Moussaab werd winnaar voor Vanroose, Delombaerde, Van de Walle, mezelf, triatleet Allen de Bel, Pedro Dujardin, Jeroen Debaveye, Stijn Vermeulen en Christ Vandenbroucke.
Met een 3de,4de,5de en 7de plaats hadden we uiteraard voldoende voor het ploegenklassement! Dank aan Shanna Dewaele voor de foto-reportage!
in een wereld volgestouwd met persoonsprofielen op linkedin, facebook, en andere mogelijkheden tot snellere berichtjes en tweets kom ik nog nauwelijks aan blogberichtjes toe. Bij deze dan maar een korte update van mijn vorige wedstrijden.
Na kortemark moest ik noodgedwongen langs de kant. Mijn voorbereiding voor Sluis viel aldus in het water, en dit voorjaarsdoel moest ik aldus laten schieten. Met pijn in het hart moest ik toezien hoe mijn loopvrienden, en ook mijn vrouwtje Ulrike in Sluis een hele goeie prestatie neerzetten. Ongetwijfeld had ik daar ook terug goed voor de dag gekomen, maar een peesontsteking beslistte er anders over. Na een korte, maar volledige, looprust van 12 dagen nam ik terug de draad op, en ging ik 2 weken later terug van start in de Brigandsloop te Ingelmunster. Wegens onzekerheid over de vorm, en om risico te vermijden deed ik er de 6km ipv de12. Het leuke eraan was dan wel dat ik deze wedstrijd kon winnen. Ook daar liepen mijn loopmakkers en ook Ulrike voortreffelijk. Helaas liep de verdere voorbereiding daarna terug mank. Wegens een maagontsteking kon ik alweer een weekje langs de kant. Toch besloot ik zonder voorbereiding de 7km (5-kerkenloop) mee te doen in Wortegem-petegem. Ik werd er derde en hield er toch een goed gevoel aan over. De trein stond hiermee alvast terug op de rails.
Een 14 dagen daarna besloot ik mee te doen aan de rembertcorrida te Torhout (10km). Deze kon ik afwerken in 33min26sec, hetwelke in elk geval mijn verwachtingen overtrof. Ik werd hiermee 7de, dicht bij de atleten waarmee ik ook anders de strijd mee aanga. Ik was wel diep gegaan in de wedstrijd.
De week daarna besloot ik tevens de 13km te lopen in Rollegem-Kapelle (Rudy-Bekaert run). Deze puike organisatie maakt elk jar een war loopfestijn klaar, en daar wilde ik niet graag ontbreken. Tevens kon ik deze confrontatie op iets langere afstand heel goed gebruiken in voorbereiding op de halve van Ieper-poperinge (mc bride op 1 juni).
Tijdens een felle start tegen wind kon ik als voorlaatste mijn wagonnetje aanhaken aan het treintje Van steenbrugge, Stieperaere, Van Asbroeck, en Didier verstraete. Iets later waren het Luc, Didier en mezelf die de achtervolging menden op Berok en Francis. Stieperaere had moeten opgeven wegens hamstring-blessure. Het waren vooral Didier en mezelf die de forcing voerden, maar ook Luc draaide mee voorin. In de 2de ronde moest Didier echter een gaatje laten in de strook tegen wind. Ik kreeg naar mijn gevoel het leeuwendeel van het werk op mijn schouders, maar had er niet al te veel erg in. Ik kwam hier om te werken. Uiteindelijk kreeg ik het best wel lastig in de derde en laatste ronde. Luc nam wat vaker over, maar het tempo werd wat gedrukt. Hij rekende uiteraard op zijn behoorlijk snelle finish. In de laatste km haalde hij dan ook uit, terwijl ik het beste van mijn krachten reeds had gegeven. Toch eindigde ik tevreden 4de... Terug een beetje gesterkt richting wat nog komen gaat. Het gaat behoorlijk goed, maar er kan nog wel een beetje bij . Dries Lernaut werd knap 4de voor Frederick Keersebilck, en een wat teruggevallen Didier verstraete. Daarna volgden stijn vermeulen, Guy deblander en kristof Huyghe. Ook Ulrike en de kindjes liepen er overigens een mooie wedstrijd. Vooral Helena kon er indruk maken met een 2de plaats bij de meisjes 2de leerjaar .
hard tegen hard
. Dries Lernaut werd knap 4de voor Frederick Keersebilck, en een wat teruggevallen Didier verstraete. Daarna volgden stijn vermeulen, Guy deblander en kristof Huyghe. Ook Ulrike en de kindjes liepen er overigens een mooie wedstrijd. Vooral Helena kon er indruk maken met een 2de plaats bij de meisjes 2de leerjaar 
