Uit ervaring weet ik wel dat pijn tijdens wedstrijd wel vaker niet wordt gevoeld, door adrenaline etc. Doch, het was me zeer twijfelachtig of ik geen last zou kennen over een toch wel behoorlijke afstand van 21km.  De start verliep best wel voorspoedig.  De snelheid voorin was niet al te hoog, en ik kon meeschuiven in een 2de groepje van 4 man, met onder andere Didier Verstraete, Delombaerde en Joris Moeyaert.  De kopgroep was ook rustig gestart (broeckaert, vanslambroeck, moerman, van hoey en nog iemand), maar ik besloot mezelf niet te laten verleiden tot de sprong.  Ik voelde me best wel goed in de groep, en probeerde zuinig mee te lopen.  Na een 4-tal kilometer begon het echter moeilijk te draaien.  De snelheid bleef hoog, en na een kasseistrook had ik toch wel last van de voet.  Uiteraard had dit onmiddellijk gevolgen voor de loopstijl, en besloot ik omstreeks km 5 de groep te laten gaan.  Al snel wist ik dat ik dit niet meer zou rechtzetten.  Ik volhardde nog eventjes in de boosheid, maar werd al snel ingehaald door anderen, dewelke ik ook moest laten gaan.  

Ondanks de wanprestatie in de maak had ik mezelf wel voorgenomen de wedstrijd uit te lopen, whatever happens.  En zo geschiedde: eigenlijk heb ik de ganse tijd noodgedwongen mijn snelheid verder laten zakken waardoor ik gedurende mijn calvarietocht door een serieus peleton lopers ben bijgehaald en achtergelaten.  Ik had het me anders voorgesteld, maar beter kon ik niet.  Door trager te lopen heb ik denk ik wel de voet nog wat kunnen sparen.  Toch heb ik er behoorlijk wat last van, en wordt het nu zaak om eerst van deze blessure te herstellen... tijd voor opnieuw een periode van gedwongen rust... niks aan te doen... maar ondertussen toch veel success gewenst aan de andere lopers!

Bij die start liepen we een gezamelijke eerste km in 3min15sec.  De kopgroep was vrij groot en ik besloot wat af te wachten.  In de 2de km werd eveneens na 3min15 afgeklokt, maar inmiddels bevonden we ons enkel nog met eerdervernoemde heren (4 dus , met mezelf erbij).  Samen met Dimitri namen we alle kopwerk voor onze rekening, en bleven steeds tijden van omstreeks 3min15 draaien.  Hoeweler stilaan sprake was van enige vorm van ademnood bij de tegenstand bleek het heel moeilijk de anderen in verlegenheid te brengen.  Omstreeks km 4 moest Andy eventjes passen, waarna uiteindelijk ook Joris rond km 5 moest afhaken.  Helaas was Andy toen reeds teruggekomen waarna hij de forcing begon te voeren. Gezien de eerder geleverde arbeid moest ik passen op een demarrage van die laatste, waar dimitri wel prompt op reageerde.  Ook hij moest iets later echter passen op deze snedige versnelling, waarna Dimitri en mezelf op achtervolgen werden aangewezen. Inmiddels waren ook onze kilometertijden wat teruggelopen tot 3min20 a 25.  Het verdere verloop van de wedstrijd was eerder bleekjes.  We probeerden verwoed het tempo hoog te houden, maar met de wind en het niet al te makkelijke parcours konden we nooit nog aanspraak maken op de overwinning.  Andy werd verdiend winnaar, gevolgd door dimitri op 15secondes, en mezelf als 3de onmiddellijk daarna.

Chapeau voor de winnaar.   Ikzelf was best tevreden met mijn wedstrijd, waarbij ik toch nog eens kon afklokken op een gemiddelde van 3min20 per km over 11.11km.  Best wel een opsteker richting McBride halve marathon...