Vandaag trok ik naar het Waalse dorpje Gaurain-Ramecroix, op weg naar een stratenloopje van 9.5km hetwelke mij vrij goed ligt.  Met start en aankomst op piste, en zonder al te veel noemenswaardige hoogtemeters is dit een wedstrijdje dat op hoge snelheid moet worden genomen.  In de voorbije 3 jaar werd ik er respectievelijk 2de, 1ste en 3de.  Ook vandaag had ik dus best wel wat ambitie.  Ik durfde zeker niet te hopen op een overwinning.  Immers, vooraf wist ik me reeds zeker van de komst van een op dreef zijnde Ludovic Vanlede alsook van de duivelse Dimitri Delombaerde.  Deze week had ik reeds samen met hem op piste getraind, en zijn conditie na een weekje rust leek hoegenaamd niet aangetast.  Naast hun aanwezigheid was het echter vooral ook uitkijken naar andere kemphanen uit het anderstalige landgedeelte.  Met namen als Descamps, Denays, Demaret, Cannoot en Istace aan de start was het reeds vrij duidelijk dat dit wedstrijdje op het scherp van de snee zou worden gesneden.... geen kadootjes vandaag!!

Enfin, iets na 10u trok het 500-tallige peleton zich op gang.  Ik koos voor een traditionele snelle start op de piste, maar werd direct daarna van beide kanten voorbijgesneld door Descamps en Demaret.  Ik kon ternauwernood mijn wagentje aanhaken terwijl ik de hete adem had geroken van Delombaerde.  De eerste kilometer moet heel vlug zijn gelopen, doch ik had geen tijd om op dat moment statistieken bij te houden. 
Ondertussen was het Istace die het voortouw had genomen, terwijl er duchtig werd gestreden voor een plaats vlak achter zijn rug.  Na een 2-tal kilometer bleven we met 5 over: Denays, Istace, Demaret, Delombaerde en mezelf.  Nadat Istace en Demaret vruchtloos een aanval hadden geplaatst besloot ook ik rond km 4 mijn kans te wagen, niet zo zeer met een snedige demarrage, maar met een heftige tempoverhoging gedurende enkele honderden meters.  Hoewel dit voldoende bleek om Demaret in de problemen te brengen, wilden de andere van geen wijken weten.  Toen direct daarna Istace nog eens doorzette kon ik nog net aanpikken in 4de stek, maar ook niks meer.  De volgende kilometers liepen we als treintje verder, Istace op kop, Delombaerde als tweede, Denays als derde, mezelf als laatste.
Omstreeks km 6 kwam Dimitri in de problemen en moest enkele plaatsen terugzakken om tenslotte zijn eigen tempo te zoeken.  Ik bleef aanhaken maar zat toch op mijn limiet.  Na het laatste heuveltje op km7 te hebben overschreden besloot ik dan ook dat Istace en Denays het onder elkaar mochten uitvechten.  Mijn wil was gebroken, maar ik was op weg naar een verdienstelijke 3de stek. 

Hoewel ik het jammer vond dat ik terug moest afhaken op dezelfde plaats als vorig jaar, was ik tevreden dat zowel Dimitri en mezelf de vlaamse eer naar best vermogen hadden verdedigd.  Tevens moest ik vaststellen dat dit mijn derde derde plaats op rij was (tijdens de voorbije 2 weken).

De uitslag (helaas geen fotookes...):

25-10-2009 om 20:34 geschreven door joost  

Zondag waren de voetbalvelden van Olsene sportief de plaats des oordeels.  Reeds enkele jaren voelde ik me aangesproken door deze cross, maar helaas lukte dit nooit wegens verplichtingen.  Dit jaar lukte het echter wel, en zowel mezelf als Ulrike waren van de partij.  Ulrike om haar eerste crosswedstrijd te betwisten, ikzelf op weg naar mijn 2^de ervaring.  We hadden er beiden zin in en konden starten zonder enige druk of torenhoge ambities.  De voorbije jaren was het deelnemersveld hier immers best van hoog niveau gebleken, en ook dit jaar zou het niet anders zijn. 

Hoewel de seniores pas om 16u moesten starten kon ik reeds vanaf 15u van start.   Jaja, ik ben immers 35 geworden op vrijdag, en kan me vanaf nu bij de masters rekenen (toch in het cross-circuit).   Enfin, daar we slechts 5km moesten afleggen werd er van bij de start serieus gevlamd.  Ik kon behoorlijk goed mijn wagentje aanhaken en bevond me na de start in pakweg 5^de stelling.  Reeds snel moest ik vaststellen dat Geert Goddeeris en Frederic van den Heede het hazepad kozen, terwijl ik echt geen antwoord had.  Ik had best wel wat moeite om mijn eigen positie op dat moment te verdedigen.  Hoewel ik een tweetal had achtergelaten werd ik ook door een aantal andere atleten voorbijgesneld.  Gelukkig bleek achteraf dat die zichzelf wat hadden overschat.  Na een 3-tal van de 6 rondes liep ik alleen in derde stelling, terwijl een relatief grote groep op me aan het jagen was, aangevoerd door Patrick Soetaert, hmmm, t is van je maten da je het moet hebben J.  Bon, ik liet het hoofd niet hangen, en kon naar het einde toe mijn derde plaats toch ruim veilig stellen.  Het moet gezegd, dit was zeker geen makkelijke klus voor mij...

Om 15u30 was het de beurt aan Ulrike, waar alle dames (seniores, masters, juniores) tesamen van start gingen voor 4km.  Tijdens haar debuut kon ze een mooi gelijkmatig tempo lopen en werd uiteindelijk 7^de.  Daarna hebben we samen genoten van de spannende spektakelwedstrijd bij de seniores heren. (enkele fotos met dank aan Eddy/Nathalie Tijtgat)

19-10-2009 om 11:48 geschreven door joost  

Beste loopvrienden,
Vlak na Kuurne heb ik het een weekje rustig aan gedaan, om de week erna toch stevig terug de trainingen te hervatten.  Terwijl de kilometers het iets hebben laten afweten, heb ik vooral wat snelheidstrainingen afgewerkt.  Hoewel ik tevens wat langer rust had gepland kon ik het niet meer laten om er terug in te vliegen.
Enerzijds betekent dit dat ik normaalgezien direct terug op dreef zal zijn.  Anderzijds is het te betwijfelen of dit de beste strategie is om er ook nog te staan tijdens de finale afspraken van dit jaar, ... kerstcorrida in Deerlijk .... kerstloop in Waregem... we zullen wel zien.

Bon, nu de rust erop zit ben ik dan ook maar direct naar Zwevegem afgezakt om daar de 12km lange dwars door de Kappaert te lopen.  Hoewel ik er zelf niet al te veel zin in had, had mijn vrouwtje deze wedstrijd reeds langer aangestipt, en aangezien onze kindjes naar de opvang moesten ( s avonds moesten we nog weg) kon ik dan net even goed ook zelf deelnemen.

Over de wedstrijd zelf.  Bij de start werd niet al te stevig doorgelopen.  Een redelijk tempo, maar ook niet meer.  Er stond dan ook een stevige wind, terwijl de absolute favoriet van de dag -Luc van Asbroek- ook reeds met een wedstrijd op zondag in zijn achterhoofd liep.  De eerste ronde kwamen we door met een 5-tal onder wie de prijzen zouden worden verdeeld. 
Ik liep vooral in een zuinige stelling, maar kon het in de tweede ronde niet laten om bergop de knuppel in het hoenderhok te werpen.  Dit werd direct gepareerd door Filip Van Wynsberghe en Mario Vanacker die de kop overnamen.  Na de 2de ronde bleven we aldus nog met 4 over (Patrick Soetaert had de rol moeten lossen).  Ondertussen was ik wel tot het besef gekomen dat het niet zo makkelijk zou worden vandaag.  Filip en Mario leken in goeie doen, terwijl Luc nog helemaal niks had laten zien.  In de derde ronde gaf ik er bergop nu echt een serieuze lap op.  Dit bleek voldoende om Mario terug te slaan, maar was tevens het sein voor Luc om na het verstrijken van die ronde zijn versnelling in te zetten. 
Terwijl ik in ademnood verkeerde kon ik net nog wat aanpikken terwijl Filip ook de rol had gelost.  Helaas kon ik niet veel langer nog een vuist maken, en moest iets later het hoofd buigen.  Samen met Filip raakte ik in de achtergrond terwijl ik enkel nog maar kon hopen dat de wedstrijd snel zou zijn afgelopen.  Mijn benen waren best ok, maar ik had het mentaal moeilijk.  Na de 5de van de 7 ronde liet ik Filip dan ook weten dat hij niet langer moest wachten.  Hij was duidelijk de betere van ons, en was zo vriendelijk om mij 2 rondes op sleeptouw te nemen.
Uiteindelijk werd ik dus derde in 41min44sec (met een tijd die iets sneller was dan vorig jaar, en iets trager dan 2 jaar terug). Gezien de stevige wind was dit dan ook best ok.  De eigenlijke uitslag heb ik nog niet, maar hieronder een top-5je (fotos met dank aan Dimitri delombaerde).

 Ulrike liep tevens een hele goeie wedstrijd, met een tijd die een minuut sneller was dan vorig jaar.  Hiermee werd ze 6de.
Vandaag gaan we beiden op stap naar de oefencross te Olsene, alwaar Ulrike de eerste keer in het veld verschijnt.... aldus komt straks nog een 2de verslagje van dit weekend..

Uitslag:
1. Luc Van Asbroek
2. Filip van Wynsberghe
3. Joost Dewaele
4. Mario Vanacker
5. Patrik Soetaert
...
9.  Ignace Bekaert

18-10-2009 om 10:08 geschreven door joost  

10-10-2009 om 22:08 geschreven door joost  

Met de halve marathon in Kuurne had ik besloten mijn zomerseizoen definitief de rug toe te keren.  Terwijl het deze zomer al mooi was geweest startte ik niet zonder enige ambitie.  Een persoonlijk besttijd op die afstand zou iets te hoog zijn gegrepen, maar toch had ik over  mijn conditie hoegenaamd geen twijfel.  1u13min had ik mezelf vooropgesteld.  Helaas had ik deze week nog wat problemen met een spierverrekking onderaan de hamstring, die me dan ook wat zorgen baarde.  Toch was ik van plan het te proberen.

Voor de rest had ik er een redelijk goed oog op.  De weersomstandigheden waren ideaal.  Toch begon het niet zo heel goed.  Bij de start had ik me wat laten wegdrummen, en moest vrede nemen met een plaats in pakweg 30^ste stelling.  Snel probeerde ik op te schuiven om op die manier er bij te zijn indien een groepje zich vooraan losscheurde.  Iets daarna bevond ik mij samen met ene Olivier Van Hoey in de achtervolging op een groepje met Luc Van Asbroek en Steven Vandecasteele.  Hoewel die het nu nog redelijk voorzichtig deden, hadden zij een snelle tijd van 1u10 in hun achterhoofd.  Toen we de de finishlijn (1km100m) een eerste keer passeerden na 3min26sec vond ik het verstandiger te “wachten” (nou ja) op een groep van een man of 20 die zich vlak achter ons bevond.   

Hoewel dergelijke groep ideaal is om zich in weg te steken, is een groep van 20 eigenlijk net iets te groot.  Op een technisch parcours gelijk Kuurne is het mijns insziens belangrijk om vooraan te blijven lopen.  In het bochtenwerk kan je immers veel plaatsen en krachten verliezen.  Hoewel ik eigenlijk nooit geweten heb wie allemaal deel uitmaakte van de groep herkende ik toch enkele bekende gezichten.  Met mannen gelijk Filip Vanhaecke, Didier Knockaert, Nico Algoet, Elie Hoet en Pedro Dujardin in de voorste gelederen bevond ik mij in schoon gezelschap. 

In de eerste ronde werd het kopwerk behoorlijk verdeeld.  Tijdens de 2^de ronde was het Pedro Dujardin die er een serieus snokske aan gaf.  Onze groep werd een langgerekt lint, en uiteindelijk ook een stuk kleiner.  Ik hoopte alvast dat Pedro zijn eigen krachten niet had overschat.  Op dat moment koos ik positie iets verder in de groep.   Na die 2^de ronde kwamen we dan ook door aan een schema van pakweg 1u11.

In de derde ronde werd iets rustiger gelopen en kon ik samen met enkele anderen terug behoorlijk wat kopwerk verrichten.  Ondertussen hadden de eerder vermeldde Olivier en Bart Bleyaert reeds het hazepad gekozen.  Vanaf hier werd het er tevens niet makkelijker op.  Met de vele gedubbelden moesten er heel wat manoevres worden uitgevoerd ... tussensprintjes, duw en trekwerk....  Enfin, best vervelend maar ik voelde me prima.  Het was echter pas tijdens de laatste ronde dat Nico Algoet zijn duivels wist te ontbinden.  Op dit moment had ik eigenlijk gewacht (het was te verwachten dat hij de sterkste van de resterende groep was) en besloot zijn spoor te volgen.  Iets later moest ik daar echter op terugkomen.  Daar het toch nog 5km was besloot ik mijn tempo toch wat te matigen om ook tijdens de laatste kilometers geen dipje te krijgen.   Uiteindelijk werd ik 16^de met een eindtijd van 1u12m32sec, terwijl ik ook tevreden was te zien dat ook Pedro uitstekend had standgehouden (1u12m52sec). 

Daarna was het vooral wachten op Ulrike die voor een tijd v 1u40 ging.  Het deed me dan ook veel plezier om te zien dat ook zij haar doel ruimschoots had gehaald met een eindtijd van 1u38m10seconden (19de vrouw).  Bon, het klusje is geklaard.  Ik denk wel dat we mogen zeggen dat we weer rapper waren dan dienen ezel.  Ik heb hem in elk geval niet gezien.  Deze klassieker in Kuurne was dan ook weer een belefenis. Ook hier was het genieten van de talrijke supporters langs de weg.  Ik moet toegeven, het deed deugd mijn naam zo vaak te horen vallen langs de kant van de weg.  Bedankt!!!

Voor de complete uitslag, zie : http://rapperdaneenezel.be/

Vanaf nu las ik toch echt wel een rustperiodeke in van 14 dagen.  Hoewel ik de voorbije weken ook niet te veel kilometers heb gedaan waren de wedstrijden er net iets te veel aan.  Volgende week dus geen wedstrijd.  Verder hoop ik dit jaar vooral nog een 2-tal wedstrijdjes te lopen in de walen, enkele crossekes mee te pakken, om vooral terug paraat te zijn tegen de kerstloop en kerstcorrida. Voor de rest wens ik iedereen nog veel success in de komende wedstrijden... Eindhoven, Geluwe, Tiegem... good luck...

03-10-2009 om 20:17 geschreven door joost