Hallo,

14 dagen terug had ik een heel verdienstelijke wedstrijd gelopen te Tiegem, waar ik hopelijk definitief heb afgerekend met Bursitis.  Na 2 weken behoorlijk trainingswerk was het eigenlijk wel uitkijken naar een volgende wedstrijd.  Gezien ik enkel op zaterdag vrij was verkoos ik de wedstrijd te Flobecq.  Zowiezo vind ik het ten aller tijde heel aangenaam af te zakken naar mijn waalse vrienden in Pays des Collines.  De streek is er echt wel schitterend en de sfeer uiterst gemoedelijk.   Bij een mooi najaarszonnetje begon ik omstreeks 14u15 aan een opwarming van 20minuutjes.  Eigenlijk voelde ik me helemaal niet zo fris.  De benen leken niet echt mee te willen en mijn ademhaling stokte wat.  Maar naar het schijnt is dit wel vaker een goed voorteken.

De favorieten waren reeds bij voorhand gekend.  Eigenlijk was er maar 1.  Thomas Locquet had vooraf aangekondigd stevig tekeer te gaan.  Ik vertrok dan ook zonder schroom naar de start.  We zouden wel zien.  Ik was in elk geval niet zinnens om mezelf pleuris te lopen in het begin, wetende dat op km 4 de mont de la Houppe op het programma stond.  Bij de start bevond ik  me in de buurt van Lieven Demeestere in pakweg 6^de positie.  De start van Locquet was inderdaad bijzonder snel.  Valerian Dupont en enkele andere boden wat weerwerk, maar ook zij moesten al snel ondervinden dat dit ritme waanzinnig was. 

De eerste km liep ik eenzaam in 5^de stelling.  Halfweg de 2^de km schoof ik wat op, en kwam al snel op de 4^de plaats.  Ondertussen was er een redelijk gat achter mij, en ook voor mij.  Ik moest kiezen, en tja, besloot dan maar snel het gat op Shany Boesmans en Valerian te dichten.  Ik slaagde in mijn opzet tegen km3, en kon daarna een klein beetje recupereren.  De eerste 2km op licht geaccidenteerd parcours deden we in 6min30.  Tijdens de 3^de km voelde ik Dimitri Delombaerde naderen in een klein groepje en besloot dan maar het tempo te voeren.  Ook de derde km bleven we op hetzelfde schema (9m45).  Daarna wisselden Shany, Valerian en mezelf wat af, terwijl Locquet nu toch al ver was uitgelopen.

Op km 4 begon de fameuze klim (mont de la houppe), en werd het man tegen man.  Valerian liep wat uit, terwijl ik wat ruimte kreeg op Shany.  De verschillen op de top waren ongeveer 20sec in beide richting.  Ik wist toen wel dat dit niet voldoende zou zijn om Shany af te houden.  Reeds 1km in de afdaling kon deze bijzonder sterke afdaler mij terug bijbenen, om me op een steile strook op km 7 heel snel achter te laten.  Het gat groeide snel.  In de afzink merkte ik een sterke Dimitri Delombaerde en Guy Deblander op korte afstand.

Eenmaal beneden kon ik terug het verschil onder controle houden.  Tijden een karreweg op km9 tot 10.5 kon ik zelfs terug sluipen tot op een seconde of 4 van Shany.  Helaas was dit niet voldoende.  Shany is op dreef en kon voor mij de finish bereiken.  Met een tijd van 37m31sec mag ik echter heel tevreden zijn.  Eenmaal liep ik dit parcours ietwat sneller (37m28sec in 2006).  Toch, dit jaar liep ik 1min sneller dan vorig jaar.  Blijkbaar hebben enkele weken van stevig trainingswerk toch wel vruchten opgeleverd.  Ik lijk op schema voor hopelijk een behoorlijke winter!

Top 10:

23-10-2011 om 19:57 geschreven door joost  

Zaterdag laatstleden hadden we met de ganse familie besloten deel te nemen aan de bergloop Tiegem.  Terwijl op dezelfde dag ook de wedstrijd van Geluwe (15km) lonkte besloten we gezamelijk deze wedstrijd in eigen streek voorrang te geven, en aldus deze streekeigen organisiatie een hart onder de riem te steken.   Hoewel de vorige edities telkens van een herfszonnetje konden genieten was het zaterdag eerder grijs weer, en vooral veel wind.
Reeds om 13u30 stonden we op de plaats des afspraak.  Het luchtkasteel was dan ook een welgekomen vertier om onze jongsten (net 5 jaar geworden) genoeg afwisseling te bieden.  Om 14u15 stonden we toch nog net op tijd aan de start van hun wedstrijd over 300m bergop.  Helena stond wat te dromen en had aldus haar start gemist, maar kon zich mooi herpakken tot in het spoor van Matteo.  Samen hielden ze gelijk tred om mooi in het pak te eindigen.  Tot grote verbazing was Matteo het eerste jongentje en kreeg zowaar een stevige ruiker in zijn handen gedrukt.  Hij wist niet echt wat doen, maar zijn smile sprak uiteraard boekdelen.  Zijn eerste overwinningske heeft em beet  

Iets later konden Ulrike en mezelf aan onze opwarming beginnen, terwijl onze kindjes met goede zorgen werden omringd (waarvoor dank)!  Vooraf wist ik eigenlijk best wel waar ik aan begon.  Deze wedstrijd met een goeie 60 lopers kende een kwalitatief stevig bezet deelnemersveld.  Samen met Frederic Vandenheede, Stephen Soetaert, Kurt Douterloigne, Bjorn Desmet, Pedro Dujardin en Dimitri Delombaerde en enkele anderen liepen we een verkenningsronde.  Meteen konden we onze metgezellen voor de daaropvolgende wedstrijd wat prikkelen.

Om 15u45 was het dan zover.  Van bij de start was het alle hens aan dek:  Vandenheede en Doutreloigne trokken behoorlijk van leer, en het was echte bikkelen om hun tred te volgen.  Tijdens de eerste aanloopronde van 1km was het mijns insziens van belang te volgen gezien de helling naar de aankomst tegen wind bergop was.  Tijdens deze helling had ik samen met Delombaerde en Soetaert de aansluiting kunnen vinden.  Bergop kon ik dan ook ietwat recuperen.  Toch had deze aanvat heel wat schade aangericht.  Tijdens de eerste grote ronde bleken Kurt D. en Frederic V. geenszins van plan snelheid te minderen.  Tijdens de afdaling bleven ze de wedstrijd mennen.  Omstreeks de 3de kilometer werd het stilaan tijd om kleur te bekennen.  Indien ik zinnens was deze wedstrijd uit te lopen was het meer dan tijd om een eigen tempo te zoeken.  Delombaerde was zeker niet mistevreden om te zien hoe ik eventjes het gas losliet.   Voor Stephen Soetaert echter het sein om pijlsnel de aansluiting te zoeken vooraan.  Iets later moest ook Kurt vooraan de rol lossen.  Terwijl we stilaan terug tegen wind liepen vond ik het verstandig om zo snel mogelijk het gat met Douterloigne te dichten.  Ik probeerde wat te recupereren in zijn zog om dat stilaan met hem mee te werken bergop.   Dimitri had de aansluiting niet kunnen maken en bevond zich nu bij Pedro Dujardin.  Eenmaal de 2de ronde was begonnen kreeg Kurt D. het terug lastig.  Ik ging voluit door in de rekenschap dat Frederic en Stephen nog niet zo ver voorop waren.  Je weet maar nooit of die nog stilvallen...
Halfweg de 2de ronde kreeg ik het toch wel lastig.  Ik moest nu alleen tegen wind lopen en had al snel door dat Dujardin bezig was aan een knappe wedstrijd.  Eenmaal de Tiegem boven had hij dan ook de aansluiting kunnen vinden.  In de laatste ronde was hij duidelijk de betere van ons 2.  Toch kon ik zijn tred volgen en bij momenten overnemen.  Tijdens de laatste helling deed hij de eerste helft waarna ik nog eens stevig doortrok.  Bijna boven nam hij echter over en moest ik het in de sprint ontgelden.  Ik werd 4de in 34min12sec.

Ulrike werd nogmaals de eerste dame, en kon eveneens een ruiker mee naar huis nemen.  Ook thuis moet ik het nu ontgelden als "looser van de dag".  Meermaals komt matteo me deudleuk vertellen dat hij en mama gewonnen hebben en papa niet.  Hoedanook; het werd een leuke wedstrijd waar ik zeker tevreden op terugblik. We zijn er terug klaar voor.  Hopelijk word het een leuke sportieve winter.

1.  Frederic Vandenheede  33m33s
2. Stephen Soetaert            33m45s
3. Pedro Dujardin               34m08s
4. Joost Dewaele                34m12s
5. Kurt Douterloigne           34m59s
6. Dimitri  Delombaerde      36m14s
7. Carlo Verleyen                37m16s
8. Lode Schamelhoudt        37m32s
9. Bjorn Desmet                 38m02s
10. Bob Michels                 38m18s

10-10-2011 om 11:00 geschreven door joost  

03-10-2011 om 10:21 geschreven door joost