14 dagen na de clash te Grijsloke was het terug tijd om de schoentjes aan te binden.  Gezien de 5 mijl van Vichte (aka dwars door de Kazerne) slechts enkele jaren bestaat kunnen we hier zeker nog niet spreken over een klassieker.  Doch, de belangen waren er niet minder om.

Hoewel Grijsloke zowat de voorbereiding inluidt naar de halve marathon van Kuurne toe, stond ook in Vichte heel wat op het spel.  Gezien dit de laatste van 2 zomerwedstrijden te Vichte is, kan de beste vichtenaar hier zichzelf een jaar lang kronen tot Vichts kampioen. Om die titel wat glans bij te zetten, gebeurt dit het liefst door de wedstrijd overall te winnen.

Enkele jaren terug was ik daar in geslaagd.  Helaas, in de voorbije 2 jaar moest ik de eer aan anderen laten.  Vorig jaar werd in nog 2de (de kampioenschapstitel was wel de mijne), terwijl ik het jaar ervoor forfait had moeten geven wegens blessure.

Dit jaar zou het zeker een spannende strijd worden.  Stephen Soetaert uit Otegem was na zijn 4de plaats in Grijsloke tuk op revanche.  Zijn vorm was zeker goed, en dit was een zekere klant om rekening mee te houden.  Daarnaast had running-mate Dimitri Delombaerde met een topprestatie vorige week zijn ambities extra kracht bijgezet.  Hij zat duidelijk in bloedvorm, en het was me eigenlijk niet duidelijk hoe ik hem zou moeten verslaan.  Als laatste had ook Hans Omey zijn ambities kenbaar gemaakt.  Hoewel die laatste niet in piekvorm zit was hij naar Vichte gekomen om zijn overwinning van de voorbije 2 jaar nog een jaartje te verlengen.  Het mag duidelijk zijn dat deze halve-fond specialist naast een goeie sprint ook over een hele lange adem beschikt.  Soit, met 4 kemphanen in de strijd was het vooraf reeds duidelijk dat er geen plaats genoeg zou zijn op het podium dit jaar.  Wel was zeker dat de verschillen vooraan heel klein zouden zijn.

Het weer was overigens barslecht, ttz, een druilerig miezerweertje bracht mij alvast niet in de juiste stemming om er een serieuze lap op te geven.  Soit, het was niet anders.  Zowel tijdens de opwarming, wedstrijd en loslopen kregen we telkens natte omstandigheden voorgeschoteld.  Bij de start kwam ik alvast goed weg.  De regen was eventjes opgehouden, en ik kon snel positie kiezen na Hans Omey die een traditioneel snelle start inluidde.  Al even snel bleek Delombaerde bij de pinken om me deze 2de stek af te snoepen.  In derde stelling had ik best wel moeite het ritme in de bochten te volgen.  Mits enkele tussenversnellingen kon ik mijn wagonnetje toch aanhaken.  Na een eerste km in 3min04 bleek Stephen Soetaert niet in ons gezelschap aanwezig.  Dit was voldoende informatie voor Hans en Dimitri om ook de volgende kilometers stevig door te lopen.  Ik kon me voorin handhaven, maar had zeker geen overschot om bij dit tempo nog enig kopwerk te verrichten (2de en 3de km in 3min07).  Toen het tempo wat werd gematigd in de 4de km (3min19) was voor mij de tijd rijp om er een snokje aan te geven.  Hoewel dit zich zeker liet gevoelen, kwam niemand echt in de problemen.  Integendeel, in de technische stroken werd ik steevast in derde stelling gemanouvreerd waarna ik telkens het gat moest dichten.  Een halve kilometer voor het einde zat ik dan ook terug in laatste stelling voor een 2-tal fiets-poortjes.  Ik sneed mijn bocht verkeerd aan terwijl Hans net een aanval plaatste.  Ik wist meteen hoe laat het was en kon enkel nog toekijken hoe er voor me om de knikkers werd gestreden.   Het was zeker geen verrassing om te zien hoe Hans de overwinning voor de derde maal binnenhaalde.  Hele knappe prestatie van hem, maar uiteraard mogen ook Dimitri en ikzelf trots zijn op onze prestatie.  Met een snelheid van ~18.7km/u over 7.77km hebben we zeker 1 van onze betere wedstrijden gelopen uit onze ‘prille’ loopcarriere.    Kort na ons kwam Soetaert als 4de aan, eveneens in een best wel verdienstelijke tijd (top 20 toegevoegd hieronder).  Tot slot wil ik Dimitri nog feliciteren met zijn Vichtse kampioens-titel.  Ongetwijfeld zal hij deze titel met het gepaste respect dragen.  ;-)

Verder nog:
*Mijn vrouwtje Ulrike werd 2de bij de dames, en ook Helena & Matteo deden het voortreffelijk in hun reeks bij de kinderen. 
*De organisatie in Vichte stond er volledig: met hulp van brandweer en andere sympathisanten werd dit ondanks het slechte weer een success-editie.   Wegens de techniciteit van het parcours en de unieke afstand heeft deze wedstrijd iets te bieden wat andere wedstrijden niet kunnen.  Tevens ging dankzij de goodie-bag voor jong en oud niemand met lege handen naar huis.  Hopelijk kan de organisatie hier op voortbouwen.

16-09-2013 om 14:44 geschreven door joost  

 Al reeds enkele weken was  de voorbeschouwing op bovengenoemde loopwedstrijd het onderwerp op training, barbeque of op gelijk welk ander evenement.  Vreemd hoe elk jaar opnieuw deze wedstrijd de gemoederen kan prikkelen van tal van lopers in de ruime omgeving van de vlaamse leiestreek.  Ook dit jaar dus niet anders.   Hoewel ik vroeger al wel had getwijfeld nog aan deze wedstrijd deel te nemen, bleek het telkens onmogelijk dit spektakel zomaar links te laten liggen.  Dit jaar was ik dan ook zinnens er een doel van te maken.  Meer nog, gezien ik de voorbije jaren telkens op het podium stond was ik gebeten opnieuw een podiumplaats te bemachtigen. 

Net zoals de voorbije jaren koos ik voor de korte afstand (7km).  Dit maakt de opdracht er echter niet makkelijker op.  Ondanks de afwezigheid van geldprijzen is de concurrentie ook elk jaar aanwezig op deze afstand.  Ook dit jaar mocht de organisatie alvast rekenen op de komst van Francis Vansteenbrugge (winnaar vorig jaar), en leek de overwinning voor mij alvast buiten schot.  Daarnaast zou het zeker moeilijk zijn om Frederic Vandenheede (terug van stage sankt moritz) en Stephen Soetaert (thuisloper + man-in-vorm) te kloppen.  In afwachting van andere kandidaten leek een podium alvast een heel moeilijke opdracht.

Van bij de start kon ik makkelijk meeschuiven.  Al snel had Francis zoals verwacht enkele meters genomen.  Eenmaal onderweg  naar de beruchte Pikkelstraat bleken enkele lopers in staat om het gat richting Francis te dichten.   Hierbij enkele onbekende atleten, maar ook Stephen Soetaert die toch volop voor de overwinning leek te gaan.  Gezien de zware beklimming voor de boeg besloot ik mijn eigen ritme te kiezen.  Ik werd hierbij geschaduwd door Fredje raketje en enkele andere atleten.  Nog voor halfweg de beklimming hadden we de snelle starters (behalve Stephen en Francis) opgeraapt en achtergelaten.  Tevens had Stephen voorin inmiddels de rol van Francis moeten lossen.  In de afdaling gingen we heel fors door, dit ten koste van de enkele atleet die fredje en mezelf had weten te volgen in de beklimming.  Toch konden we niks goedmaken op Stephen.  In het vlakke stuk na de afdaling wisselden we wat af, waarna ik in de beklimming van de karreslag (dolderstraat) het voortouw nam.  Gezien dit soort werk op mijn lijf is geschreven was dit het moment om het gat op Stephen wat te doen laten slinken.  Dit lukte aardig en eenmaal dit stuk voorbij leek het gevecht om de 2de plaats zeker nog niet gestreden.  Vanaf toen begon de wind wat te spelen, maar ik voelde me nog prima.  Toen ik ietwat gas terugnam nam Fredje terstond over, en liepen we gecontroleerd richting Stephen.  Eenmaal bij hem gaf hij zich gewonnen en wist ik me vrijwel zeker van de verhoopte maar duur bevochten podiumplaats.  Vanaf toen leek fredje de beste van ons getweeen.  Toch weken we niet van elkaars zij, en was ik niet zinnens de 2de plaats zomaar weg te geven.  In de laatste beklimming bleek hij echter net te sterk.  Toch ben ik maar wat blij naast fredje en francis op het podium te mogen staan. Wat tijden betreft kan er niet zoveel worden gezegd.  Met een vernieuwd parcours kan je het moeilijk vergelijken met de vorige jaren.  De garmin wees echter eenzelfde gemiddelde snelheid aan.  Na een enkele teleurstellende wedstrijd vorige week in frankrijk blijk ik wel degelijk over de gewenste vorm te beschikken.  Hoewel de loopkalender er iets minder druk zal uitzien de komende weken hoop ik mijn vorm verder te tonen in eigen gemeente (5mijl te vichte) om dan terug toe te werken naar een –hopelijk- goeie halve marathon te Kuurne!
Verder kon Ulrike net als mezelf ook de 3de podium-stek bemachtigen.  Ze liep eveneens een uitstekende tijd, met dank aan Yves Noppes voor het voortreffelijke haaswerk.  In de sprint ging Axana d Heedene (eerste) Hilde Vanessche vooraf (2de). 

03-09-2013 om 19:07 geschreven door joost