Hallo, hallo, na Kortemark heb ik behoorlijk inactief geweest op blog-gebied:  Als gevolg van  behoorlijk wat trainingsarbeid ontbrak het me aan tijd en energie, en aldus kan ik hier dan ook geen welgemeende excuses voor aanbieden.  Doch, daags na de wedstrijd te sluis, vind ik het zeker geschikt een passend berichtje te plaatsen. 

In de aanloop naar Sluis toe was het wel tijd om een weekje te temperen.  Met de nodige arbeid en recup in de benen hoopte ik dan ook op een voorspoedige wedstrijd.  S morgens was ik opgestaan met wat pijn in de borststreek (op buik geslapen), maar ik voelde behoorlijk wat kracht in de benen.  Onderweg naar Sluis heb ik trainings-kameraad Frederic van den Heede en zijn vrouwtje opgepikt, waarna we ons tijdens de rit nog wat moed konden inpraten.  Het weer zag er behoorlijk goed uit, maar toch moesten we in Sluis rekening houden met wat onvermijdelijke zijwind (4 beaufort). Vooraf had ik er best wel zin in gekregen. 

Eenmaal gestart had ik snel een goeie positie kunnen kiezen, en kon in een groepje aansluiten eenmaal we het centrum verlieten (eerste km in 3min05).  Ondertussen was een kopgroep van een man of 4 gaan vliegen.  Eenmaal op het jaagpad langs de Damse vaart eiste ik mijn plaats op voorin in deze groep, doch zonder zelf de kop te nemen.  In deze strook was de  zijwind lichtjes tegen, en het ging er behoorlijk rap aan toe. Met versnellingen van Nico Serroen en reacties van Frederick Colpaert was het vooral zaak om nog geen onnodige krachten te verspillen.  Na 5 km kwamen we door aan 16min25sec.

Omstreeks km 7 was het tijd voor een eerste gelleke, met deskundige waterbevoorrading van trainer Johan Santens (dank hiervoor).  Op dat moment voelde ik me prima, en liet ik me ook de kop wat opdringen (niet onterrecht, de anderen hadden al veel gewerkt).  Tot mijn verrassing merkte ik dat deze groep inmiddels ferm was uitgedund (slechts 6man: Philip van Lierde, Elias Schack, Nico Serroen, Jonas Roels, Frederick Colpaert en mezelf bleven over).

Na 7.5 km was het tijd om rechtsomkeer te maken.  In de daarnavolgende strook met zijwind in het voordeel voerde ik de groep aan, maar werd onmiddellijk gepasseerd door Nico Serroen.  Dit leidde tot reactie van Philip, Jonas en Elias.  Ik probeerde mijn wagonnetje aan te haken, maar vreesde over mijn toeren te gaan.  Ik liet begaan maar kon een heel vlot tempo behouden.  Frederick moest op zijn beurt ook de rol lossen.  Op dat moment was het toch even twijfelen.  Met mannen als frederic van den heede, luc van asbroeck, cedric decaluwe, guy deblander en steven vandecasteele achter me leek ik begonnen aan een behoorlijk waanzinnige actie.   Er restten nog 13 lange kilometers, en ik stond er alleen voor.  Gezien de wind nu eerder in het voordeel blies leek het echter zinloos om te wachten.  Ik bleef vol gas geven en merkte dat het groepje voor me ook uiteen aan het vallen was na verdere versnellingen van Nico.  Omstreeks km 10 kon ik Jonas Roels bijbenen (ondertussen had ik een uitstekende tussentijd van 33minuten rond).  Ook Elias en Philip hadden Nico nu moeten laten gaan, maar die hadden toch nog ruwweg een voorsprong van een 15 secondes(nog steeds 2 tegen 1).

Omstreeks km 13 kon ik rekenen op een 2^de bevoorrading van Johan Santens (die een drukke dag had).  Terwijl de voorsprong van E. en P. niet was gewijzigd blaasde hij me terug wat moed in.  Vanaf km13 moesten we rechtsweg op een grindwegeltje.  Op dat stuk zat de wind wat tegen, maar dergelijke stroken liggen me bijzonder goed.  Ik kon mijn achterstand terugdringen tot een seconde of 3.  Helaas kon ik de aansluiting net niet maken voor we terug op de grote weg kwamen.  Daar speelde terug het voordeel van 2 tegen 1, en bleef ik spelen met een achterstand van 5 a 8 secondes.  Hoedanook, de strijd was nog niet gestreden en aan 15km kwam ik nog steeds netjes door met een tijd van 50minuten rond.  Dit was heel mooi, schitterend zelfs.   Doch, met nog 6km te gaan wist ik dat een tijd beneden de 1u10 dit jaar niet haalbaar zou zijn (laatste stuk was tegenwind).  Iets voor km17 versnelde Philip waarna Elias eraf moest.  Met dat gegeven en het nakende stuk tegen wind besloot ik in allerijl de laatste secondes dicht te lopen op Elias.  Philip had duidelijk nog overschot en was gaan vliegen voor de 6^de plaats. 

Op dat moment was ik best wel tevreden en was ik zinnens om samen te werken en het met elias aan de finish uit te vechten.  Doch, na een iets tragere km kwam trainer johan me duidelijk maken dat de wedstrijd nog niet gedaan was, en dat ik niet lang moest wachten om te versnellen.  Zo gezegd, zo gedaan.  Na wat te recupereren vond ik het mijn moment gekomen omstreeks km19.  De eerste versnelling leek voldoende waarna ik kon controleren tot de finish.  Eindtijd 1u10m44 (volgens mijn horloge) en een afstand van 21km070m. 

Conclusie: Op deze prestatie ben ik ferm trots.   Gelet op wie allemaal na mij finishte heb ik duidelijk een dijk van een wedstrijd gelopen.  Dewaele heeft blijkbaar terug aangeknoopt met zijn form uit 2010 .  De omstandigheden in Sluis waren best ok, maar toch was de wind een belangrijke factor.  Ik heb zeker al halve marathons gelopen in betere omstandigheden, doch kan hier huiswaarts keren met mijn 2^de beste tijd op die afstand. 

Uiteraard wijzigt dit niks aan het hoofddoel van dit jaar.  We zijn aan het trainen voor Rotterdam, en dus moeten we nog een 4-tal weekjes verder werken.   Er volgen 2 zware trainingsweken, met in die 2^de week nog een wedstrijd (brigandsloop), en daarna nog 2 afbouwweekjes.  Het wordt vooral hoofdzaak om gezond te blijven, en de concentratie niet te verliezen.  Als het weer eventjes meezit, dan mag ik gerust in Rotterdam met ambitie starten.  Ik wil nog niet over eindtijden spreken, maar het mag duidelijk zijn dat ik niet start met de ambitie om mijn vorige tijd van in flanders field te herhalen (2u46).  Mijn besttijd uit 2010 te antwerpen (2u36) wordt een meer relevante referentie.

20-03-2013 om 06:12 geschreven door joost