|
Na een wedstrijdloos weekend was het reikhalzend uitkijken
naar de jogging de la Marcotte. Na een
weekje stevig trainen had ik het vooral de vorige week heel rustig aan gedaan. Met 2
rustdagen had ik écht wel de bedoeling om te starten met een paar extra frisse
benen.
Gezien het warme zomerweer zou dit zeker geen overbodige
luxe worden. In de prille ochtend leek
het wat te zijn afgekoeld na een fikse onweersbui. Doch, al snel begon de ochtendkilte terug
plaats te ruimen voor opnieuw een zwoele namiddag. Zo geschiedde, eenmaal ter plaatse was het
alweer heet geworden. Ook de gemoederen
waren inmiddels verhit. Samen met running
mate Delombaerde hadden we vooraf een rechtstreeks duel aangekondigd, en nu was
het aan ons beiden om er ook iets van te maken.
Uiteraard was de oorlog mentaal al reeds langer op gang. Het regende dan ook verbale speldenprikken. Kwa strategie werd weinig gelost, maar we
hadden duidelijk beiden ons plannetje klaar -op papier-.
Ook vlak na ons leek het spannend te worden. Carlo Verleyen was paraat, en hij wilde
vooral in voorbereiding op Grijsloke een goeie wedstrijd neerzetten. Tegelijkertijd was ook trainer Johan Santens
aanwezig, met de stiekeme bedoeling om het duel met Carlo aan te gaan (op een
afstand die de zijne niet is). Ook de
supporters waren paraat (mijn vrouwjte en kinderen; els verthez en kinderen; en
kinderen van johan).
Van bij de start koos ik voor een stevig wedstrijdbegin,
maar dit zonder forceren. De eerste km
legde ik af in 3min12, waarbij ik samen met delombaerde de kop afwisselde. Dit was voldoende om de gezamenlijke
tegenstand op achterstand te plaatsen.
Dit werd duidelijk een rechtstreeks duel, met de overwinning als
inzet. In de 2de km moet er
reeds wat worden geklommen. Ik besloot
het spel hard te spelen en liep de 2de km aan gelijkaardig tempo
(3min14). In het laatste stukje van de
beklimming besloot ik wat te forceren, wel beseffende dat het niet alleen
mezelf pijn deed. Dimitri kreeg het
duidelijk lastig, maar bleef me schaduwen.
In de afdaling zette ik dapper voort, waarna ik in een strook vals plat eindelijk
een kleine voorsprong kreeg . Ik kon nu
niet anders dan vol doorzetten, terwijl ik wel degelijk in zuurstofnood
verkeerde.
Op km 4 stonden de supporters, maar ik had er weinig oor
naar. De hitte begon toch wel te spelen
terwijl ik nu volop mijn voorsprong moest uitbouwen. De eerste ronde kwam ik door aan 16min20 wat snel
is voor dit parcours. Het was maar zeer
de vraag of ik dit nog eens kon herhalen in de 2de ronde. Hmm, al snel werd duidelijk van niet. Ik probeerde door te gaan op mijn elan, maar
moest toch stilaan kleur bekennen. De
km-tijden begonnen ernstig te tanen, en recupereren zat er niet meer in. Doch, de voorsprong was geruststellend.  Als dusdanig kon ik eindigen met een eindtijd
van exact 34min (dit was 15sec sneller dan mijn tijd van 2009, maar bijna 1min
trager dan 2010 ). In het duel
Carlo/johan bleek Carlo ditmaal over de beste papieren te beschikken. Hij liep een goeie wedstrijd, terwijl Johan
een mindere wedstrijd had neergezet.
Volgende wedstrijd: Ardooie
29-07-2013 om 09:46
geschreven door joost 
|
hard tegen hard
