Na een rustperiodeke in Mallorca enkele weken terug werd ik gevraagd om Frederic van den Heede te helpen op het BK marathon te Torhout.  Dieter van de walle was immers wat gekwetst en aldus hoopten ze op wat extra gewicht in de schaal om dit tot een goed einde te brengen.
Had ik dit vooraf geweten, dan had ik mij waarschijnlijk iets beter kunnen voorbereiden.  Doch vond ik dit op zich al een leuke uitdaging.  In extremis heb ik 2 weken voor aftrap een weekje met volume ingebouwd (140km), om daarna nog een weekje af te bouwen, alsof ik een ganse marathonvoorbereiding achter de rug had.  Na een barslechte wedstrijd in Hulste was het vertrouwen echter niet echt groot, en had ik wel degelijk enige twijfel of ik het nodige werk kon opknappen.  Tegelijk was er wel het besef dat de prestatie vooral zou afhangen van de benen van Fredje zelf.

De weken daarvoor voelde ik me op training dan ook niet zo lekker.  Toch voelde ik mij prima op D-day.  Ik had stevig gegeten, en voelde me sterk.  Bij de start lieten we ons niet verleiden tot gekke toestanden en vormden we snel een klein groepje waar Dieter direct het voortouw nam.  We hadden geen haast om te jagen op de mannen voor ons.  Dieter liep een strak maar perfect egaal schema terwijl de veelbetekende blik van Frederic aangaf dat dit prima was.  Inmiddels waren we een groepje geworden van een man of 8 met o.a. Steven Broucke en Filip Vanhaecke, terwijl Bart Bleyaert zich reeds achter ons bevond na een plaspauze.  Omstreeks km 10 bleek Dieter er nog steeds zin in te hebben, waarbij hij gestaag maar zeker terrein won op de groep voor ons met Jochen Tourlousse, Luc Van Asbroeck, Hans Reigel etc.  Op km 15 kwamen we aansluiten waarbij Dieter dan ook uit de wedstrijd stapte.  Ondanks zijn blessure had hij schitterend werk geleverd, en lagen we reeds een klein minuutje voor op schema. 

In dit eerste stuk had ik vooraan meegedraaid, maar dit zonder al te veel werk te verrichten.  In de eerste km´s na de samensmelting besloot ik hetzelfde te doen: vooraan meedraaien, maar niet alle werk op mij nemen.  Halfweg kwamen we door op 1u16m30 (1min voor op schema).  De groep kreeg het ondertussen wat moeilijker, en enkelen hadden het tempo niet kunnen volgen.   Ondertussen begonnen we ook enkele opgevers in te halen.  Het tempo bleef strak, maar stilaan werd er bijna niet meer overgenomen.    Hoewel ik vooraf had overwogen de wedstrijd uit te lopen, begon het me hier te dagen dat ik idd beter de wedstrijd niet uitliep.  Ik nam dan ook met plezier het verdere werk op mij, en voelde me eigenlijk prima.  Ok, de benen werden wel zwaarder bij het verstrijken van elke kilometer, maar eigenlijk had ik er nog veel plezier aan.  Omstreeks km 29 gaf ik dan ook aan dat ik bij 30 zou uitstappen.  Gezien ik geen trainingen van 28+ had afgelegd (en gezien het werk tegen wind) zou het mannetje met de hamer zeker achter 1 van de volgende hoekjes op me wachten.  Op km 30 stapte ik uit, met de wetenschap dat ik mezelf niet had kapot gelopen, en vooral met de wetenschap dat Frederic er nog bijzonder goed uitzag.

Dit kon eigenlijk niet meer mislopen (1min30 voor op schema).  Daarna jogde ik rustig naar de kleedkamers, en na de douche kon ik bij de finish de tevreden blikken van Fredje en co terugvinden.  Zijn missie was met 2u33 (2minuten te snel ) zeker geslaagd, en ik had er heel veel plezier in hiervan deel te hebben uitgemaakt.  Hopelijk is dit voor hem een goeie stap richting Londen!

18-06-2011 om 10:11 geschreven door joost  

09-06-2011 om 20:46 geschreven door joost  

04-06-2011 om 00:00 geschreven door joost  

23-05-2011 om 09:21 geschreven door joost  

Na een reeks van kortere wedstrijden had ik weinig zin dit weekend terug een 10km wedstrijd op te zoeken.  Na raadplegen van verschillende wedstrijdkalenders besloot ik dan maar de 22.8km lange trail in Oeudeghien op te zoeken. Goed gek zeker die Joost.  Tja, ik hoor zo vaak andere lopers uitpakken met de vreselijkste verhalen over de allerzwaarste bergtrails, en vond het nodig hier toch ook heel even van te proeven.  Ge moet alles ne keer geprobeerd hebben he in t ‘leven.

Bovendien was dit zeker het geschikte moment. Na een 10-tal weken van stevig trainen en toch wel enkele goeie wedstrijden ben ik hoognodig aan wat rust toe.  Bij deze wou ik met dit trailke zonder enige druk mijn looprust inluiden.  Dit kon ik bovendien samen doen met vriend Nico Recour, die zich klaarstoomt voor de marathon te Torhout op 17 juni.  Samen met de 20km van Brussel en deze wedstrijd hoopte hij de scherpe kantjes van zijn conditie nog bij te vijlen (die laatste werd overigens knap 12^de). 

De naam van de wedstrijd “l’enfer des collines” deed niet veel goeds vermoeden.  Vooraf had ik het profielke bekeken, en besloot mij er maar niet verder in te verdiepen.  We zouden wel zien he.  Achteraf bleken er een 500 of was het 900-tal hoogtemeters te zijn overwonnen.  Ik weet niet of dat echt wel veel is of niet, maar t was mijns insziens genoeg.

Bij de start vertrok ik samen met 2 andere atleten op kop van de wedstrijd.  We hadden een mooi tempo, maar ik meende traag te zijn gestart (zoals gepland).  De eerste (quasi vlakke) km deden we aan 3min30 (makkie).  Samen liepen we “rustig” verder tot op een pittige helling rond km3.  Tijdens die klim besloot ik af te haken, maar merkte eenmaal boven dat ook Jochen Neyrinck de rol had gelost van de latere winnaar (Fransman).  Jochen had zich duidelijk wat geforceerd.  Ik kon hem tijdens een platte strook passeren en in de verdere afdaling terug naar de koploper lopen.  Eigenlijk voelde ik me echt wel prima.  Rond km 5 volgende een gemene technische afdaling alwaar ik nu toch echt wel moest passen op het kamikaze-werk van de Fransman.  Inmiddels was Thomas Locquet aan het terugkeren, terwijl ik in de snel volgende klimmetjes nu toch wel begon te beseffen dat mijn tempo helemaal niet was aangepast aan de aard van het parcours.... miljaar... ik heb da toch wel verkeerd ingeschat.

Niet getreurd, Nadat Locquet me had gepasseerd (toch niet echt een verrassing) paste ik mijn tempo wat aan.  Dit was meer dan nodig, want in de stroken tss km 8 en 10 was het parcours in een bos, waar het heel moeilijk en heel zwaar lopen was.  Diepe kraters werden afgewisseld met steile bultjes en enkele boomstronken (voor elk wat wils).  Naast de nodige concentratie op het wegdek was het toch wel geconcentreerd uitkijken naar de wegwijzers op het parcours.  Verkeerd lopen was zeker een optie.  Toch moet het gezegd: de organisatie heel dit parcours prima bewegwijzerd en voorzien van vrijwiligers om de weg te tonen: Chapeau!!!

Rond km9 kreeg ik plots terug Locquet te zien, hij wandelde, en bij passeren had hij naar eigen zeggen last van de buik.  Zijn wedstrijk leek over, terwijl ik me terug in 2 de positie bevond (de eerste was had wel al stevig het hazepad gekozen).  Op km10 kwam ik door op 39m30sec.  Daar ben ik best wel tevreden over gezien het aard van het parcours.  Ondertussen was ik da bosselke serieus beu gezien.  Hoewel ik blij was om rond km11 terug op een iets plattere strook terecht te komen voelde ik dat ik toch flink wat energie had verbrand.  Ik kon nog wel een behoorlijk tempo draaien op het vlakke, maar onderweg had ik ondervonden dat die klimmetjes en afdalingen toch wel niet echt mijn dada zijn.  Het klimmen werd steeds moeilijker, en tijdens dalen kreeg ik last van steken.  Bij km 12 kwam Jochen Neyrinck dan ook terug bij me aansluiten.  Nadat we samen bijna verkeerd zijn gelopen en na een korte woordwissel zette hij zijn wedstrijd voort in zijn strak tempo.  Ik moest laten gaan, en vreesde nog een serieuze patat te krijgen.  Vooraf begin je immers aan zo n wedstrijd met het idee van “n goei 20 km”.  Nu je aan km13 zit, begin je toch in te zien dat het NOG 10 km is.  Bon, aan km15 kwam ik door exact op 1u, en toen ik wist ik al wel heel zeker dat ik geen 15km/u zou lopen.

Vooral tijdens het afdalen werd het pijnlijker.  Mijn middenrif pruttelde tegen (heb ik wel meer bij afdalingen).  Tja, als een afdaling dan direct wordt gevolgd door een stevige klim (~20%) op kasseien, dan begint da lopen toch wel aardig veel op wandelen te gelijken.  Ook da termperatuurke van n goei 20C met felle zon begon toch wel te wegen.  Iets verder (omstreeks km19) had ik terug steken na een afdaling en toen trakteerden ze ons op een trapke (helling ~30%).  Ok, wandelen dan maar he.  Eenmaal boven volgde gelukkig de finale afdaling terug naar Oeudeghien.  Dat die ook niet echt vlot verliep hoef ik niet te vertellen.  Mijn spieren waren niet echt vermoeid.  Ook kwa ademhaling had ik geen problemen, maar ik geraakte simpelweg nie meer vooruit.  De opeenvolging van klimmen en dalen hebben mijn tempo volledig gebroken.  Het is heel moeilijk om telkens opnieuw terug in een goed ritme te komen. 

Toch raakte ik na 1u36 voldaan aan de finish te Oudeghien: 3^de  en heelhuids.  Uiteraard wel afgezien (zoals iedereen), maar niet echt versleten.  Tja, ben ik dus best wel tevreden mee he.  Toch moet ik beseffen dat zo n koerskes toch wel een iets andere voorbereiding vergen.  Maar vooral nu uitkijken naar een 2 weekjes rust!!  Ca suffit, maar mijn eerste trailverhaaltje pakken ze me nie meer af.  Tot slot, een top10:

21-05-2011 om 22:14 geschreven door joost  

09-05-2011 om 21:34 geschreven door joost  

Vrijdagavond trok ik samen met Dimitri Delombaerde naar Bavikhove.  Reeds menig jaar organiseert de kwb hier een 10.5km lange wedstrijd op een leuk parcours.  2 jaar terug werd ik hier 2^de, net na eerdervermeldde Dimitri (die daar reeds 2 maal kon winnen).  Uiteraard was ik tuk was op revanche... 

Samen met Dimitri, Bjorn Desmet en Steven Hocedez begonnen we iets na 19u aan onze opwarming.  Het was een behoorlijk zwoele avond, maar de benen voelden prima.  Om 20u stond ik dan ook netjes aan de start en voelde me er 100% klaar voor.  Met Filip Vanwynsberge, Debersacques, Yves D’Halluin en Andy Vanhaelewyn was het toch wel afwachten hoe de wedstrijd zou lopen.  Na de start liet ik me niet verleiden tot een al te bizarre blitz-start.  Ik volgde gezwind, en keek toe wie de sterkste mannen van de dag  bleken.  Na het stukje langs de vaart besloot ik in de strook bergop iets te versnellen.  Dit bleek voldoende om het kopgroepje uit te dunnen tot Dimitri, Yves en mezelf.  We werkten netjes samen de eerste ronde af in 8m40sec.  Dit was perfect op schema (Vorig jaar wist Bart Bleyaert deze wedstrijd over 4 rondes te winnen in iets minder dan 35min, net voor Vanwynsberghe).

In de tweede ronde was het verbazend  genoeg Yves die stevig van leer trok.  Ook nu besloot ik eventjes af te wachten.  Toen we in de strook naast het water kwamen trok ik eventjes door, en kon vrij vlot een 10-tal meter nemen.  De 2^de ronde kwam ik netjes door op 17m20sec.  Tijdens de derde en laatste ronde werd ik niet meer bedreigd, en kon vrij vlot naar de overwinning lopen.  Mission accomplished, en toegegeven, dit deed wel deugd.  Na een 10-tal weken stevig trainen wordt het nu stilaan tijd om eventjes wat gas terug te nemen.  NB: verrassing van de dag was ongetwijfeld Yves D halluin die hier netjes vanhaelewyn, vanwynsberghe, debersaques en delombaerde achter zich liet... chapeau!!

Top 10:

1. Joost Dewaele                         34:46 (18.1 km/u)
2. Yves D’Haluin             35:43
3. Pascal Debersaques                36:12
4. Andy Wanhaelewyn                36:30  
5. Dimitri Delombaerde               36:47
6. Filip Vanwynsberghe               37:42
7. Steven Hocedez                      38:26
8. Kristof Reynvoet                     38:27
9. Franky Derammelaere             38:43
10. Geert Roelandts                      38:55

09-05-2011 om 21:15 geschreven door joost  

04-05-2011 om 14:57 geschreven door joost  

Zondag stonden we als gezin paraat in Desselgem.  Gezien Ulrike de 10km voor haar rekening nam, en er iemand op de kindjes moest letten koos ik voor de 5km.  Dit is geenszins mijn specialiteit, maar toch wel eens het proberen waard.  Van bij de start kozen 2 jonge kerels het hazepad.  Ik volgde in het zog van een Marokkaans atleet en Pascal Debersacques.  Nog voor de eerste km hadden we gezamelijk de 2 jonge kerels bijgehaald, en bevond ik me op pad met een goed op dreef zijnde Pascal.  Na een korte adempauze versnelde ik halfweg de eerste ronde, en dat leverde me een 10-tal meter op.  Toen dit 30 meter werd wist ik de wedstrijd in mijn pleit beslecht.  Toch bleef ik voluit doorlopen om een behoorlijke tijd neer te zetten.  Het werd 16min45sec. over de 5.2km.  Op de 10km liep Ulrike een mooie wedstrijd.  Ze werd 3^de dame, en liep eenzelfde tijd als vorig jaar.  Trainingsmakker Frederic Vandenheede wist net als vorig jaar de 10km-wedstrijd bij de mannen te winnen (enkele fotokes van Desselgem hieronder). 

02-05-2011 om 13:28 geschreven door joost  

Vrijdagavond ben ik naar Torhout afgezakt voor een wedstrijd over 10km.  Ik had hier nog niet eerder gelopen , maar keek toch wel uit naar deze wedstrijd.  Mijn vormpeil was in de voorbije wedstrijden prima gebleken, en ik hoopte hier te bevestigen.  Tijdens de 5km wedstrijd was er sprake van een serieus onweertje wat deze wedstrijd serieus in de war had gestuurd.  Een kleine verkenning van het parcours leek me aldus zeker wel zinvol.   J

Vooraf was Dieter Brouckaert de gedoodverfde favoriet, gezien hij de vorige edities had gewonnen en onmiskenbaar in topconditie verkeert.  Bij de start ging hij er dan ook vrij snel vandoor, maar kreeg een verassend sterke Dieter Vandewalle (schitterende wedstrijd!) mee als waakhond .  In de eerste lus van 1.3km door het centrum werd wel degelijk gas gegeven.  Na wat wisselende posities in de eerste 500m volgden Thomas Dewulf, Francis Vansteenbrugge en Bart Verkaemer.  Ik had iets verder het spoor gekozen van Nico Serroen samen met Vincent Nardozza en een HAC-atleet.  Omstreeks km3 had Nico me terug gebracht tot bij Bart verkaemer.  Toen beiden sterk doorgingen moest ik hen definitief laten gaan. 

Hoewel Thomas Dewulf vooraan in moeilijkheden was gekomen, had ook ikzelf al veel gegeven.  Terugkomen zat er niet meer in.  Ik begon achterom te kijken, en zag een 3-tal man naderen met Luc Van Asbroek, Frederik Colpaert en een Vincent Nardozza.  Hierbij kreeg ik eventjes een deja-vu gevoel te verwerken (halve marathon Staden), maar was geenszins van plan hieraan toe te geven.  Van dit drietal kon Colpaert me toch bijhalen omstreeks km 7.  Toch kon ik netjes een 8^ste plaats verdedigen, en eindigde mijn wedstrijd in 32min40sec.

02-05-2011 om 13:19 geschreven door joost  

Reeds enkele jaartjes had ik uitgekeken naar een deelname aan de Lakosta halve marathon.  Tot heden was dit niet gelukt (blessure of paste niet in de planning), maar dit weekend stond ik toch aan de start, samen met vrouwtje Ulrike.  Vooraf had ik reeds vernomen dat het parcours vrij zwaar zou worden, maar stond daar eerder sceptisch tegenover.  Door wedstrijden in wallonie dacht ik wel klaar te zijn voor wat lichthellende wegen, terwijl ik evenwel meende dat deze polderstreek zo goed als biljartvlak moest zijn.  Terzelfdertijd stond ik zorgeloos aan de start bij een mooi lenteweertje.  Na een slecht jaarbegin heb ik inmiddels rustig kunnen opbouwen, en meende wel klaar te zijn voor een behoorlijke wedstrijd.  Toch was het wel enige tijd geleden dat ik deze afstand nog voor de kiezen kreeg.  Het was dus afwachten of ik al of niet klaar was voor dit kilometeraantal.  Toch was ik zinnens me vol te geven.

Van bij de start werd het gas direct ingedrukt.  Nico Serroen opende de debatten, en probeerde zich in de eerste km los te rukken van de rest.  Ik kende een vlotte start en kon meestrijden in de eerste gelederen.  De posities wisselden door tussentijdse versnellingen, maar na km 2 kon ik samen met De Caluwe, DeBerge en een marrokaan de aansluiting vooraan terugvinden bij Gemeda en Serroen.   Toen Gemeda verdapperde volgden enkel nog Serroen en DeBerge.   Ik volgde het tempo van De Caluwe maar merkte dat dit me toch wel  duur zou te staan kunnen komen.  Toen de Marokkaan moest lossen (later opgegeven) besloot ik iets later (rond km 5) De Caluwe alleen te laten gaan.

Ondertussen had ik in een 2^de helling toch wel ondervonden dat ik dit parcours serieus had onderschat.  Toen Jochen Tourlousse bij me kwam hervond ik mijn adem en besloot samen te werken in achtervolging op DeBerge, die vooraan de rol had moeten lossen.  Samen met DeBerge en Jochen liepen we samen tot km 10 waarna ik een klein foutje maakte.  Door ietwat onduidelijke aanduiding draaide ik een weg rechtsaf waar we rechtdoor moesten.  Ik verloor een weinig tijd, maar wel de aansluiting op Jochen en Bart.  Ik kon nog eventjes terug aansluiten, maar het gaatje toelopen op die mannen gebeurt niet ongestraft.  Bij het doorkomen van de eerste ronde (km11) stond ik er dus alleen voor. 

Eigenlijk kon ik best een mooi tempo houden en moest niet veel terrein prijsgeven op Bart en Jochen (die het schijnbaar iets rustiger deden).  Een 3-tal km verder begon echter terug de bergzone, en daar kreeg ik het knap lastig.  Op dat moment liep er een groepje van 3 man achter mij (Bart Bleyaert, Patrick Van Petegem en Luc Van Asbroek, .  Hoewel ze toen nog een serieuze achterstand hadden voelde ik de bui wel hangen. Met nog 6km te gaan hield ik een tempo naar best vermogen, maar zeker niet meer zo strak als in het begin van de wedstrijd.  Hmmm, de kilometers hadden toch hun tol geeist...

Ik vreesde stilaan een slechte eindtijd (1u16... of zo, maar blijbkaar had ik me misrekend).  Ergens rond km17 was het dan zover: een op stoom geraakte Patrick snelde me voorbij met Luc in zijn zog.  Blijkbaar had Bart Bleyaert dit tempo niet kunnen houden.  Met 2km te gaan had ook Bart me bijgebeend.  Op karakter besloot ik met hem mee te gaan en waar mogelijk nog wat mee te werken.  Inmiddels was tevens duidelijk geworden dat ze ook achter ons niet stilstonden.  Terwijl ik lang comfortabel op koers leek voor een 6^de plaats leek nu een top 10 in het gedrang te komen.  Uiteindelijk werken Bart en mezelf behoorlijk samen.  In de laatste 500m moest ik hem laten gaan, maar kon ik toch nog binnenkomen in 9^de stelling en in een respectabele 1u13min26sec.

Zo, dit was zeker niet mijn makkelijkste koers, maar al bij al heb ik zeker niet slecht gelopen. Voor de rest heb ik mij vooral kostelijk geamuseerd in de aanwezigheid van een sterk deelnemersveld.  Ook Ulrike liep best wel een knappe wedstrijd.  Met 1u38min bleef ze slechts 2minuutjes van haar besttijd op de halve marathon.   

De top 20:

Pos. Alg. Borstnr Naam Gemeente Club Cat. Tijd Pos. C.

1 92 GEMEDA AMAN Kuurne KAAG M3 01h09m32s 1

2 155 SERROEN NICO Wevelgem - M3 01h09m38s 2

3 44 DE CALUWE CEDRIC Sint-michiels ABAV M3 01h10m48s 3

4 40 DE BERGÉ BART Wichelen ABAV M3 01h12m01s 4

5 251 TOURLOUSSE JOCHEN WOUMEN MACW M3 01h12m07s 5

6 297 VAN PETEGEM PATRICK HERZELE ZA M3 01h12m52s 6

7 165 VAN ASBROECK LUC Welle KAAG M4 01h13m07s 1

8 268 BLEYAER BART KNESSELARE ACD M3 01h13m16s 7

9 78 DEWAELE JOOST Vichte - M3 01h13m27s 8

10 128 MOERMAN KAREL Diksmuide MACW M2 01h13m45s 1

11 41 DE BLANDER GUY Meerbeke ACG M4 01h13m57s 2

12 20 BROUCKE STEVEN Diksmuide MACW M2 01h14m16s 2

13 211 VERSTRAETE DIDIER Langemark MACW M4 01h14m38s 3

14 42 DE BLAUWE SERGE Ichtegem HAC M4 01h14m59s 4

15 16 BOSSIER EDDY Oudenburg ABAV M4 01h15m46s 5

16 108 KEERSEBILCK FREDERIK Roeselare AVR M3 01h15m48s 9

17 226 VANHAECKE FILIP ARDOOIE FLAC M5 01h16m05s 1

18 182 VANDECAVEYE ARNE Eernegem HCO M2 01h16m17s 3

19 170 VANACKER MARIO Poelkapelle - M3 01h16m29s 10

20 244 VANGRYSPERRE BART TORHOUT HAC M5 01h16m40s 2

17-04-2011 om 22:10 geschreven door joost  

Na een 2-tal goeie wedstrijden in Kain en Ingelmunster besloot ik er dit weekend nog een vervolg aan te breien in Oostrozebeke.  Daar vond immers de 2de wedstrijd van het Molenlandcriterium plaats.  Eerst kwamen om 14u Matteo en Helena aan de beurt voor hun wedstrijd over 200m.  Ook nichtje Isaura deed mee en kwam voor de eerste keer aan de start van een loopwedstrijd in eigen dorp.  Uiteraard konden we dan ook rekenen op de sympathieke steun van de ganse familie.  De kindjes deden het voortreffelijk en brachten het er zonder kleerscheuren vanaf.  Prijkend met een medaille smaakte het welverdiende ijsje dan ook fantastisch.

Daarna was het toch wel eventjes wachten op de beurt van mama en papa.  Gelukkig bleek het een verbluffend lekker lenteweertje (22C) en zorgde het speelpleintje voor enig vertier.  Na een behoorlijke opwarming werd de wedstrijd stip om 16u op gang gefloten.  Ikzelf vloog er fiks in, en werd vrij spoedig afgelost van Bart Bleyaert.  Die trok stevig van leer en zorgde voor een hele felle schifting.  We bleven spoedig met een 4-tal over, Bart B, Bart Verkamer, Frederic Van den Heede en mezelf. 

Daarna kregen we een strook tegen wind waar ik mezelf wat de kop had laten opdringen.  Ik besloot een tijdje tempo te lopen, maar vreesde niet onterecht voor een uitval.  Die kwam al snel van Bart V, en werd gecounterd door Bart B.  Na wat aarzeling kon ik terug bij Bart B. aansluiten en zo samenwerken om Bart V. niet verder te laten uitlopen.  Boven op de helling halfweg de eerste ronde kwamen we dan ook aansluiten.  In de afdaling naar de finish toe kreeg Bart B. een moeilijk moment, waarna ik samen met Bart V. samen de eerste doortocht maakte. 

Na de bevoorradingszone kwam ik even alleen voorop.  Ik ging voluit door maar wist dat het zwaar zou worden.  Halfweg de 2^de ronde kwam Bart op en over mij op de helling.  Hij had duidelijk nog wat extra in petto.  Net voor de afdaling kon ik nog eventjes aansluiten maar tijdens de 2^de doortocht had hij toch een 20-tal meters.  Ik wist dat Bart deze niet meer uit handen zou geven maar bleef toch mijn tempo voluit doorzetten.  Halfweg de derde rond was ik zinnens wat te laten begaan (2^de plaats werd niet meer bedreigd), maar de toeschouwers maanden me toch aan om verder te gaan.  Aldus werd ik 2^de met een tijd van 34min op de 10.3km (18.2km/u). 

Dit is zeker een mooie bevestiging van de wedstrijden in Kain en te Ingelmunster, en nu kan ik best wel met vertrouwen uitkijken naar de Lakosta halve marathon.  Gezien mijn laatste halve marathon dateert van Sluis vorig jaar wordt het tijd om die afstand nog eens onder handen te nemen.  Volgende week terug wat kilometertjes malen, en dan nog een rustig weekje.  Hopelijk niet al te veel last van mijn bekken, maar het gevoel na de wedstrijd is alvast uitstekend.  Het mooie weer lijkt dit zeker wel in de hand te werken.  Ook Ulrike liep een sterke wedstrijd en werd 6^de dame in een sterk bezette wedstijd over 6km.

Top 10, en hiernavolgend enkele fotos met dank aan Bart Verkaemer en familie:

1. Bart Verkaemer           33min 38sec
2. Joost Dewaele             34min 00sec   
3. Bart Bleyaert               34min 45sec
4. Frederic Vandenheede 35min20sec
5. Filip Vanwijnsberghe  36min 15sec
6. Geert Dekeyser           36min 56sec
7. Alexander Eggerick    37min02sec
8. Dirk Lannoo                37min20sec
9. Lieven Demeestere     37min27sec
10. Jan Vromman              37min55sec

02-04-2011 om 22:02 geschreven door joost  

Za 26maart, jubileum-editie van de brigandsloop te Ingelmunster.  Na een rotwintertje had ik deze wedstrijd met rood had aangekruist.  Tja, dat zal niemand echt verwonderen gezien ik de voorbije 2 edities als eerste over de streep liep.   De voorbije maanden werd ik genoodzaakt om tijdens trainingen wat pijn te verbijten, en tevens om het kilometervolume niet te veel en te snel op te drijven. Toch had ik vooral de voorbije weken goed kunnen doortrainen.  Tot grote tevredenheid bleek ik tijdens de wedstrijd van vorige week te Kain stilaan het goede spoor te hebben teruggevonden.  Ik eindigde 2^de na man-in-vorm Delombaerde, en kon met een mooie tijd met enig vertrouwen uitkijken naar Ingelmunster. Net op tijd...

Vandaag rekende ik op tegenstand van Pedro Dujardin en een sterk op dreef zijnde Bert Deschodt.  Eenmaal het startuur naderde had ik ook reeds mogen kennis maken met een immer sterke Bart Bleyaert, Thomas Beirnaert en vooral ook Nico Serroen.  Ik was meer dan ooit klaar om de fakkel dit jaar door te geven, maar zeker niet zonder slag of stoot. Ik moet dan ook toegeven dat ik niet zonder zenuwen aan de start stond. 

Van bij de start haalde Nico Serroen snoeihard uit.  Zijn demarrage werd geparreerd door Bert en nog een 4-tal snelle mannen.  Ik deed er alles aan om het verschil zo klein mogelijk te houden, maar moest snel een 20-tal meter prijsgeven.  Eenmaal in het kasteelpark nam Nico de voet van het gaspedaal, waarna ik hem en enkele anderen kon passeren.  Eenmaal uit het park hield ik mijn tempo vol om de overgebleven vluchters Bert Deschodt en Bart Bleyaert bij te benen.  Dit had me veel pijn gedaan, maar leek me een slimme zet gezien de volgende strook langs de vaart tegen wind liep.  Uiteraard bleek de doortocht over de finish na de eerste ronde veel te snel, maar ik was tevreden er bij te zijn.  In de 2^de ronde moest ik wat gas terugnemen waarna Bert enkele meters vrijgeleide kreeg.  Na eens plotse opmars van Nico kwamen we tijdens het park nog eventjes met 4 samen. 

Daarna nam Nico voluit het voortouw met een tempo dat enkel Bert nog kon volgen.  Ook hij moest echter voor het einde van de 2^de ronde de rol lossen.  Vanaf dan werd het een gevecht van man tegen man, 6km lang.  Bart en mezelf speelden wat haasje over en probeerden onze achterstand op Bert onder controle te houden.  Tijdens de derde ronde kreeg Bart het wat moeilijker en was ook ik op mezelf aangewezen.  Tegen het einde van de derde ronde kwam ik terug tot op een 6-tal sec van Bert.  Ik had echter dikke benen en slaagde er niet in om nog veel van mijn achterstand af te knabbelen.  Tijdens de laatste ronde kreeg Bert echter steken en kon ik hem nog onverhoopt voorbij snellen.  Op het einde moest ik wel stevig doorgaan om een sterk opzettende Bart af te houden, maar behield de 2^de plaats.

Ziezo, missie volbracht.  Hoewel ik mezelf enerszijds heb verbaasd, blijkt gewoon opnieuw dat deze wedstrijd me echt wel bijzonder goed ligt.  Hoewel ik dit jaar niet kon winnen kan ik hier zeker serieus van nagenieten.  Ongetwijfeld een wedstrijdje dat me een tijdje zal blijblijven.  Uiteraard een dikke proficiat aan de winnaar Nico Serroen!

28-03-2011 om 14:23 geschreven door joost  

Vorige zaterdag had ik na een duurloopje van 20km behoorlijk wat last van mijn bekken, iets wat me ook zondag langs de kant hield.   Op 1 of andere bizarre manier kon ik op maandag en de rest van de resterende week volledig bevrijd mijn trainingen afwerken.  Vol ijver heb ik dan ook behoorlijk wat kilometertjes afgemaald, en dit afgewisseld met stevig intervalwerk op woensdag.

Dit gegeven gaf me dan ook meer dan voldoende moed om vandaag -samen met vriend Kristof B.- naar Kain af te zakken, op weg naar mijn inmiddels 4^de wedstrijd in 2011.  Met licht verzuurde benen had ik enige twijfels over wat ik in zou klaarmaken.  Doch, ik was resoluut hierheen gekomen om enige progressie in mijn vormpeil te noteren. 

Bij aankomst zocht ik snel Dimitri D. en Ludovic V. op voor een korte opwarming, waarbij ook -andere concurrent- Shany Boesmans ons vergezelde.  In aanwezigheid van een stralend lentezonnetje voelde ik me eigenlijk best prima.  Zonder enige druk noch specifieke doelstelling trok ik stipt om 15u naar de start.

Met 635 lopers aan de start was een snelle start onvermijdelijk.  Ik nam stelling in een zich stilaan vormende kopgroep, en samenklokten we mooi de eerste km af op 3min08sec.  Hoewel we met een 6-tal heren bij elkaar liepen was het vooral Dimitri, Shany en mezelf die vooraan de forcing gingen voeren.  Vanaf km 3 (9min40) begon stilaan enig klimwerk.  We bevonden ons aan de voet van de Mont St aubert, en zonder twijfel zou het daar menens worden.  Terwijl we inmiddels slechts met een 4-tal samen waren (Dimi, Shany, Eddy R. en mezelf), was het zinloos om de schifting uit te stellen tot de laatste kilometers.  Na een mooie aflossingsbeurt van Dimitri begon ik de moeilijke onverharde strook naar boven.  Halfweg deze klim bleek Dimitri me te kunnen volgen, terwijl de anderen enkele meters hadden prijsgegeven.

Eenmaal over de top werkten we goed samen, maar we konden niet beletten dat de immer sterk dalende Shany kon terugkeren.  Toch waren wij drie reeds verzekerd van het podium.  Op het heuvelende parcours bracht Shany mij in de problemen tijdens de afdaling (hoe kon het ook anders) van een eerste van 2 bruggen.  Iets verder in een smal pad kon ik terug keren waarna Dimitri en mezelf definitief leken afstand te nemen van Shany.  Bij de beklimming van de laatste brug was het echter plots helemaal op.  Ik kraakte, en moest Dimitri zonder verder verweer laten gaan.  Ik moest een 10-tal secondes prijsgeven en kwam als tweede over de eindstreep.

Achteraf beschouwd was dit eigenlijk wel een hele mooie wedstrijd op het scherp van de snee.  Gezien de eindtijd moet ik bekennen dat dit zeker geen slechte prestatie was.  Meer nog, ik ben zonder meer op mijn waarde geklopt en alle lof komt dan ook de winnaar toe... Welgemeende dikke proficiat aan hem!!

Hieronder een top-10.  A propos, Popuelles Dream Team lijkt goed op dreef!.

19-03-2011 om 22:10 geschreven door joost  

10-03-2011 om 14:58 geschreven door joost  

Hallo, na een 3-tal weken van wedstrijdjes is het tijd om eventjes het wedstrijdgebeuren van de zijlijn te bekijken.  Mijn rentree in het loperspeleton viel me behoorlijk mee.  Maar nu moet ik toch oppassen om overbelasting te vermijden. De volgende 2 weken dus geen wedstrijden, maar hopelijk wat extra volume in de trainingen.

Voor de eerste keer waren we dit weekend echter wel van de partij tijdens de Aviflora-run te Ingelmunster.  Ulrike zou er de cross bij de seniores dames beslechten, en de kindjes hun respectievelijke wedstrijden bij de eendjes.  Tijdens een vrij koud maar zonnig weertje was dit zeker een leuke zondags-activiteit.  Zelden is de plaats van de wedstrijd immers een heuse speeltuin.  Voor de kinderen werd het dus zeker een leuke dag.  Ulrike werd overigens 4^de in haar reeks en deed het zeker niet slecht.  Na een ietwat flauwere start kon ze met een sterke eindrush nog een paar plaatsen inhalen. Eventjes nadenken wat nu de volgende wedstrijd wordt... 

06-03-2011 om 18:40 geschreven door joost  

27-02-2011 om 21:59 geschreven door joost  

Slechts 6 dagen na Herseaux trok ik zaterdag samen met Dimitri Delombaerde richting het waalse dorpje Bury.  Ik had deze week vrij vlotjes kunnen trainen, maar wist goed genoeg wat ik kon verwachten.  Woensdag was ik op de piste tot besef gekomen dat ik zeker nog niet moet gaan  zweven (piste liegt nooit).  Een intervaltraining van 4x1000m viel me bijzonder zwaar.  Hoedanook is het wel zo dat ik stilaan toch terug wat volume in mijn trainingen krijg (na vandaag deze week  eindelijk eens 90km gehaald, vorige week 75km overigens), en dat is ook nodig.

S morgens was het bijzonder regenachtig, maar gelukkig bleek bij aankomst in Bury het weer redelijk te zijn.  Bij de opwarming werden we dan ook gespaard van regen.  Inmiddels was wel al gebleken dat dit “vlakke” wedstrijdje geen makkie zou worden.  Met een 2-tal bruggen, en kilometers vals plat stond een behoorlijk zware opdracht ons te wachten.  Vooral de snedige wind leek scherprechter te spelen. 

Bij de start was Rafael Lelong er alleen vandoor gegaan.  Ik was zeker niet zinnens te reageren op de winnaar van het achro-klassement van vorig jaar.  Ondertussen werden we net na de start getrakteerd op een ijskoud buitje bij tegenwind.  Man, man, man, gesakker alom, ik kreeg geen adem en had er nauwelijks nog zin in.  Ik zocht bij de start dan ook de brede rug op van Steven Hocedez en enkele atleten die dit niet aan hun hart lieten komen.  We bleven de eerste km samen in een vrij uitgebreide groep.  Toen Locquet alleen in de achtervolging ging liet ik ook eventjes begaan.  Iets na de eerste kilometer besloot ik toch maar wat te versnellen (aard van het beestje), al was het maar om terug warm te krijgen, of om met deze wedstrijd snel komaf te maken. 

Dimitri Delombaerde volgde gezwind en nam dan ook vrij vlot over.  Yep, we waren alleen vertrokken.  Halfweg de 2^de kilometer konden we even aansluiten bij Locquet (Lelong was inmiddels teruggezakt), maar na 2km gesleur tegen wind moesten we hem terug laten gaan. 

Inmiddels had Johan Santens ons met de fiets komen vergezellen en ons gerustgesteld wat betreft de voorspong op onze belagers (die leken het eveneens moeilijk te hebben).  Hij maande ons terecht aan om samen te werken, en ik ging hier dan ook gretig op in.  De eerste 5km was het echt beuken tegen de wind.  Op sommige stroken had je het gevoel stil te staan, maar ik deed wat ik kon.  Dimitri bleek al snel de betere, maar ook voor hem was het zinloos alleen in de achtervolging te gaan.  Na km 5 hadden we eindelijk wat stroken met wind in de rug.  Voor mij was dit zeker geen opluchting (Dimitri had duidelijk veel meer souplesse).  We spraken af te blijven samenwerken en op het einde de wedstrijd te beslechten.  Na 10km drong ik niet meer aan, tja, eigenlijk had ik ook helemaal niks meer in de benen.  

Heel tevreden kwam ik toch als 3de over de finish (gevolg door 621 andere lopers).  Ik heb diep moeten gaan om Dimitri te volgen, maar dit gaat zeker de goeie richting uit.  Het eerste podium dit jaar is toch reeds een feit.  en stilaan begin ik toch nog in een mooi loopjaarke te geloven.  Ik verwacht geen mirakels in de komende weken, maar Dewaele begint er stilaan terug zin in te krijgen.

top 10 van Bury (hopelijk volgen er nog enkele leuke fotos later):

Pos	Nom	Prénom	Club	Temps	Moyenne	Vitesse
1	Loquet	Thomas	ET CHIEVRES	0:34:40	0:03:19	18.080
2	Delombaerde	Dimitri	JCSA	0:36:08	0:03:27	17.350
3	Dewaele	Joost	PDT	0:36:17	0:03:28	17.280
4	Duvivier	Dany	BAC	0:37:20	0:03:34	16.790
5	Hocedez	Steven	SANS	0:37:34	0:03:35	16.690
6	Flamme	Kevin	COACH	0:37:36	0:03:35	16.670
7	Mas	Bruno	PIPAIX	0:37:45	0:03:36	16.600
8	Billet	Gregory	PDT	0:37:47	0:03:36	16.590
9	Planchet	Emmanuel	Templeuve	0:37:49	0:03:37	16.570

27-02-2011 om 20:49 geschreven door joost  

22-02-2011 om 08:31 geschreven door joost  

Zondag, 7u15 s morgens.... tijd voor de wekker en een eerste kop koffie.  Na het smeren van een enkele boterham en 2 toiletbezoekjes later stond ik om 8u15 klaar voor een bezoekje aan het waalse dorpje Herseaux.  Ik liep daar voor het eerst in 2005, en heb sedertdien geen enkele afspraak gemist.  Stilaan groeien hier dan ook de herinneringen. Toendertijd stonden er 290 lopers aan de start, gisteren zowaar 600.  De groei van dit criterium is gestaag en hoogst opmerkelijk... iets wat ik zondag ook hoopte te kunnen leren van mijn vormpeil. 

Het parcours in Herseaux is “legerement vallonnee”.  Maw, er zijn zeker zwaardere parcoursen te vinden in het uitgebreide ACRHO-gamma, doch deze wedstrijd mag niet worden onderschat.  De opeenvolging van heuveltjes, glooiingen en afdalingen is vrij snel, en laat niemand toe een gewenst ritme te vinden.  De besten weten zich dan meestal ook al vrij snel te onderscheiden. 

Vorige week maakte ik in Velaines een eerder behouden start.  Nu was ik daarentegen zinnens om vrij snel te starten... zien waar het schip strandt...  Tijdens de opwarming had ik eigenlijk niet het gevoel over een stel goeie benen te beschikken.  Het liep wat hoekig.  Ik had dan ook niet al te veel vertrouwen in de wedstrijd die moest komen.  Tja, waarschijnlijk zat het hem allemaal tussen mijn 2 oren.

Om 10u klonk het startschot, en ik liet me meedrijven met de spits.  2 snelle starters (met Matthieu Lazou op kop) gingen er spoedig alleen vandoor.  Dit jaagde het tempo zeker wat de hoogte in terwijl ik een stek in 6-7de positie zocht.   Nog voor de eerste km waren die 2 heren teruggegrepen waarna het tempo werd gedreven door Delombaerde / Thijs Vander Meiren.  Bij km1 (licht hellende aanloop) kwamen we door op 3min15sec.  Het groepje werd inmiddels zienderogend uitgedund.  Toen we bijna boven aan de helling waren besloot ik wat te versnellen om als eerste de afdaling te kunnen inzetten.  Het deed me deugd vooraan de forcing te kunnen voeren.  Bij km 3 kwamen we door aan 10min, en bleken we slechts met 4 man over: Delombaerde, Thijs, Dujardin en mezelf. 

Hoewel ik het iets moeilijker begon te krijgen, begon ik eventjes te dromen van en potentieel podium... Dujardin was immers pas aan zijn eerste wedstrijd toe was.  Vanaf km4 werd er op een lang smal fietspad versneld door Thijs.  Ik werd genoodzaakt om als eerste de rol te lossen terwijl ook Pedro leek te kraken.  Pedro was echter verrassend sterk...hmmm daar had ik niet op gerekend....  en kon terugkeren vooraan terwijl ik definitief 10 secondes moest toestaan.  Tot km8 bleef ik op tot eigen verrassing hangen op slechts een 20sec van de kopgroep.  Daarna werd het kloofje wat groter toen het om de knikkers ging.  Dimitri haalde het vrij vlot en kon zo reeds zijn eerste overwinning van het jaar noteren.  Dikke proficiat aan hem, maar ook aan de verrassend sterke Pedro!   Ik kwam 44secondes na de winnaar over de streep, en geef mezelf hiervoor een onderscheiding voor.  Toch moet ik realistisch zijn.  Vorig jaar zette ik hier 33min09sec neer.  Om 1min30 sneller te lopen zal ik nog een tandje mogen bijzetten.
Top-10:

	Nom	Prénom	Club	Temps	Moyenne	Vitesse
1	Delombaerde	Dimitri	JCSA	0:34:00	0:03:24	17.640
2	Dujardyn	Pedro	SANS	0:34:18	0:03:25	17.490
3	Vander Meiren	Thijs	KAVR	0:34:31	0:03:27	17.380
4	Dewaele	Joost	PDT	0:34:44	0:03:28	17.270
5	Lazou	Mathieu	KAA GENT	0:35:31	0:03:33	16.890
6	Huyghe	Olivier	TOPPERF	0:35:37	0:03:33	16.840
7	Vanlede	Ludovic	JCSA	0:35:38	0:03:33	16.830
8	Planchet	Emmanuel	PCT	0:35:48	0:03:34	16.750
9	Di giugno	Nicolas	SANS	0:36:17	0:03:37	16.530
10	Duvivier	Dany	BAC	0:36:30	0:03:39	16.430

   

A propos, in de namiddag gingen we nog naar de cross te Beveren-Leie alwaar de kindje een eerste wedstrijd liepen dit jaar, en waar Ulrike 4^de werd bij de dames seniores II na een goeie wedstrijd.

21-02-2011 om 10:38 geschreven door joost