AMBITIES: 1) 1/2 marathon blijft mijn ding!!! 2 Nog een marathon? 3) Een goeie 5km tijd?? ! 4) Plezier onder vrienden 5) Gezondheid boven alles
Zoeken in blog
hard tegen hard
lopen in vlaanderen ... zoals het is ... Een relaas van mijn loopleven ... als stratenloper J. Dewaele
17-04-2011
Lakosta halve marathon
Reeds enkele jaartjes had ik uitgekeken naar een deelname aan de Lakosta halve marathon. Tot heden was dit niet gelukt (blessure of paste niet in de planning), maar dit weekend stond ik toch aan de start, samen met vrouwtje Ulrike.Vooraf had ik reeds vernomen dat het parcours vrij zwaar zou worden, maar stond daar eerder sceptisch tegenover.Door wedstrijden in wallonie dacht ik wel klaar te zijn voor wat lichthellende wegen, terwijl ik evenwel meende dat deze polderstreek zo goed als biljartvlak moest zijn. Terzelfdertijd stond ik zorgeloos aan de start bij een mooi lenteweertje.Na een slecht jaarbegin heb ik inmiddels rustig kunnen opbouwen, en meende wel klaar te zijn voor een behoorlijke wedstrijd.Toch was het wel enige tijd geleden dat ik deze afstand nog voor de kiezen kreeg.Het was dus afwachten of ik al of niet klaar was voor dit kilometeraantal.Toch was ik zinnens me vol te geven.
Van bij de start werd het gas direct ingedrukt.Nico Serroen opende de debatten, en probeerde zich in de eerste km los te rukken van de rest.Ik kende een vlotte start en kon meestrijden in de eerste gelederen.De posities wisselden door tussentijdse versnellingen, maar na km 2 kon ik samen met De Caluwe, DeBerge en een marrokaan de aansluiting vooraan terugvinden bij Gemeda en Serroen.Toen Gemeda verdapperde volgden enkel nog Serroen en DeBerge.Ik volgde het tempo van De Caluwe maar merkte dat dit me toch welduur zou te staan kunnen komen. Toen de Marokkaan moest lossen (later opgegeven) besloot ik iets later (rond km 5) De Caluwe alleen te laten gaan.
Ondertussen had ik in een 2de helling toch wel ondervonden dat ik dit parcours serieus had onderschat.Toen Jochen Tourlousse bij me kwam hervond ik mijn adem en besloot samen te werken in achtervolging op DeBerge, die vooraan de rol had moeten lossen.Samen met DeBerge en Jochen liepen we samen tot km 10 waarna ik een klein foutje maakte.Door ietwat onduidelijke aanduiding draaide ik een weg rechtsaf waar we rechtdoor moesten.Ik verloor een weinig tijd, maar wel de aansluiting op Jochen en Bart.Ik kon nog eventjes terug aansluiten, maar het gaatje toelopen op die mannen gebeurt niet ongestraft.Bij het doorkomen van de eerste ronde (km11) stond ik er dus alleen voor.
Eigenlijk kon ik best een mooi tempo houden en moest niet veel terrein prijsgeven op Bart en Jochen (die het schijnbaar iets rustiger deden).Een 3-tal km verder begon echter terug de bergzone, en daar kreeg ik het knap lastig.Op dat moment liep er een groepje van 3 man achter mij (Bart Bleyaert, Patrick Van Petegem en Luc Van Asbroek, .Hoewel ze toen nog een serieuze achterstand hadden voelde ik de bui wel hangen. Met nog 6km te gaan hield ik een tempo naar best vermogen, maar zeker niet meer zo strak als in het begin van de wedstrijd.Hmmm, de kilometers hadden toch hun tol geeist...
Ik vreesde stilaan een slechte eindtijd (1u16... of zo, maar blijbkaar had ik me misrekend).Ergens rond km17 was het dan zover: een op stoom geraakte Patrick snelde me voorbij met Luc in zijn zog.Blijkbaar had Bart Bleyaert dit tempo niet kunnen houden.Met 2km te gaan had ook Bart me bijgebeend.Op karakter besloot ik met hem mee te gaan en waar mogelijk nog wat mee te werken.Inmiddels was tevens duidelijk geworden dat ze ook achter ons niet stilstonden.Terwijl ik lang comfortabel op koers leek voor een 6de plaats leek nu een top 10 in het gedrang te komen.Uiteindelijk werken Bart en mezelf behoorlijk samen.In de laatste 500m moest ik hem laten gaan, maar kon ik toch nog binnenkomen in 9de stelling en in een respectabele 1u13min26sec.
Zo, dit was zeker niet mijn makkelijkste koers, maar al bij al heb ik zeker niet slecht gelopen. Voor de rest heb ik mij vooral kostelijk geamuseerd in de aanwezigheid van een sterk deelnemersveld. Ook Ulrike liep best wel een knappe wedstrijd.Met 1u38min bleef ze slechts 2minuutjes van haar besttijd op de halve marathon.
De top 20:
Pos. Alg. Borstnr Naam Gemeente Club Cat. Tijd Pos. C.
1 92 GEMEDA AMAN Kuurne KAAG M3 01h09m32s 1
2 155 SERROEN NICO Wevelgem - M3 01h09m38s 2
3 44 DE CALUWE CEDRIC Sint-michiels ABAV M3 01h10m48s 3
Na een 2-tal goeie wedstrijden in Kain en Ingelmunster besloot ik er dit weekend nog een vervolg aan te breien in Oostrozebeke.Daar vond immers de 2de wedstrijd van het Molenlandcriterium plaats.Eerst kwamen om 14u Matteo en Helena aan de beurt voor hun wedstrijd over 200m.Ook nichtje Isaura deed mee en kwam voor de eerste keer aan de start van een loopwedstrijd in eigen dorp.Uiteraard konden we dan ook rekenen op de sympathieke steun van de ganse familie.De kindjes deden het voortreffelijk en brachten het er zonder kleerscheuren vanaf.Prijkend met een medaille smaakte het welverdiende ijsje dan ook fantastisch.
Daarna was het toch wel eventjes wachten op de beurt van mama en papa.Gelukkig bleek het een verbluffend lekker lenteweertje (22C) en zorgde het speelpleintje voor enig vertier.Na een behoorlijke opwarming werd de wedstrijd stip om 16u op gang gefloten.Ikzelf vloog er fiks in, en werd vrij spoedig afgelost van Bart Bleyaert.Die trok stevig van leer en zorgde voor een hele felle schifting.We bleven spoedig met een 4-tal over, Bart B, Bart Verkamer, Frederic Van den Heede en mezelf.
Daarna kregen we een strook tegen wind waar ik mezelf wat de kop had laten opdringen.Ik besloot een tijdje tempo te lopen, maar vreesde niet onterecht voor een uitval.Die kwam al snel van Bart V, en werd gecounterd door Bart B.Na wat aarzeling kon ik terug bij Bart B. aansluiten en zo samenwerken om Bart V. niet verder te laten uitlopen.Boven op de helling halfweg de eerste ronde kwamen we dan ook aansluiten.In de afdaling naar de finish toe kreeg Bart B. een moeilijk moment, waarna ik samen met Bart V. samen de eerste doortocht maakte.
Na de bevoorradingszone kwam ik even alleen voorop.Ik ging voluit door maar wist dat het zwaar zou worden.Halfweg de 2de ronde kwam Bart op en over mij op de helling.Hij had duidelijk nog wat extra in petto.Net voor de afdaling kon ik nog eventjes aansluiten maar tijdens de 2de doortocht had hij toch een 20-tal meters.Ik wist dat Bart deze niet meer uit handen zou geven maar bleef toch mijn tempo voluit doorzetten.Halfweg de derde rond was ik zinnens wat te laten begaan (2de plaats werd niet meer bedreigd), maar de toeschouwers maanden me toch aan om verder te gaan.Aldus werd ik 2de met een tijd van 34min op de 10.3km (18.2km/u).
Dit is zeker een mooie bevestiging van de wedstrijden in Kain en te Ingelmunster, en nu kan ik best wel met vertrouwen uitkijken naar de Lakosta halve marathon.Gezien mijn laatste halve marathon dateert van Sluis vorig jaar wordt het tijd om die afstand nog eens onder handen te nemen.Volgende week terug wat kilometertjes malen, en dan nog een rustig weekje.Hopelijk niet al te veel last van mijn bekken, maar het gevoel na de wedstrijd is alvast uitstekend.Het mooie weer lijkt dit zeker wel in de hand te werken.Ook Ulrike liep een sterke wedstrijd en werd 6de dame in een sterk bezette wedstijd over 6km.
Top 10, en hiernavolgend enkele fotos met dank aan Bart Verkaemer en familie:
Za 26maart, jubileum-editie van de brigandsloop te Ingelmunster. Na een rotwintertje had ik deze wedstrijd met rood had aangekruist.Tja, dat zal niemand echt verwonderen gezien ik de voorbije 2 edities als eerste over de streep liep.De voorbije maanden werd ik genoodzaakt om tijdens trainingen wat pijn te verbijten, en tevens om het kilometervolume niet te veel en te snel op te drijven. Toch had ik vooral de voorbije weken goed kunnen doortrainen. Tot grote tevredenheid bleek ik tijdens de wedstrijd van vorige week te Kain stilaan het goede spoor te hebben teruggevonden.Ik eindigde 2de na man-in-vorm Delombaerde, en kon met een mooie tijd met enig vertrouwen uitkijken naar Ingelmunster. Net op tijd...
Vandaag rekende ik op tegenstand van Pedro Dujardin en een sterk op dreef zijnde Bert Deschodt.Eenmaal het startuur naderde had ik ook reeds mogen kennis maken met een immer sterke Bart Bleyaert, Thomas Beirnaert en vooral ook Nico Serroen.Ik was meer dan ooit klaar om de fakkel dit jaar door te geven, maar zeker niet zonder slag of stoot. Ik moet dan ook toegeven dat ik niet zonder zenuwen aan de start stond.
Van bij de start haalde Nico Serroen snoeihard uit.Zijn demarrage werd geparreerd door Bert en nog een 4-tal snelle mannen.Ik deed er alles aan om het verschil zo klein mogelijk te houden, maar moest snel een 20-tal meter prijsgeven.Eenmaal in het kasteelpark nam Nico de voet van het gaspedaal, waarna ik hem en enkele anderen kon passeren.Eenmaal uit het park hield ik mijn tempo vol om de overgebleven vluchters Bert Deschodt en Bart Bleyaert bij te benen.Dit had me veel pijn gedaan, maar leek me een slimme zet gezien de volgende strook langs de vaart tegen wind liep.Uiteraard bleek de doortocht over de finish na de eerste ronde veel te snel, maar ik was tevreden er bij te zijn.In de 2de ronde moest ik wat gas terugnemen waarna Bert enkele meters vrijgeleide kreeg.Na eens plotse opmars van Nico kwamen we tijdens het park nog eventjes met 4 samen.
Daarna nam Nico voluit het voortouw met een tempo dat enkel Bert nog kon volgen.Ook hij moest echter voor het einde van de 2de ronde de rol lossen.Vanaf dan werd het een gevecht van man tegen man, 6km lang.Bart en mezelf speelden wat haasje over en probeerden onze achterstand op Bert onder controle te houden.Tijdens de derde ronde kreeg Bart het wat moeilijker en was ook ik op mezelf aangewezen. Tegen het einde van de derde ronde kwam ik terug tot op een 6-tal sec van Bert.Ik had echter dikke benen en slaagde er niet in om nog veel van mijn achterstand af te knabbelen. Tijdens de laatste ronde kreeg Bert echter steken en kon ik hem nog onverhoopt voorbij snellen.Op het einde moest ik wel stevig doorgaan om een sterk opzettende Bart af te houden, maar behield de 2de plaats.
Ziezo, missie volbracht. Hoewel ik mezelf enerszijds heb verbaasd, blijkt gewoon opnieuw dat deze wedstrijd me echt wel bijzonder goed ligt.Hoewel ik dit jaar niet kon winnen kan ik hier zeker serieus van nagenieten.Ongetwijfeld een wedstrijdje dat me een tijdje zal blijblijven.Uiteraard een dikke proficiat aan de winnaar Nico Serroen!
Vorige zaterdag had ik na een duurloopje van 20km behoorlijk wat last van mijn bekken, iets wat me ook zondag langs de kant hield.Op 1 of andere bizarre manier kon ik op maandag en de rest van de resterende week volledig bevrijd mijn trainingen afwerken.Vol ijver heb ik dan ook behoorlijk wat kilometertjes afgemaald, en dit afgewisseld met stevig intervalwerk op woensdag.
Dit gegeven gaf me dan ook meer dan voldoende moed om vandaag -samen met vriend Kristof B.- naar Kain af te zakken, op weg naar mijn inmiddels 4de wedstrijd in 2011.Met licht verzuurde benen had ik enige twijfels over wat ik in zou klaarmaken.Doch, ik was resoluut hierheen gekomen om enige progressie in mijn vormpeil te noteren.
Bij aankomst zocht ik snel Dimitri D. en Ludovic V. op voor een korte opwarming, waarbij ook -andere concurrent- Shany Boesmans ons vergezelde.In aanwezigheid van een stralend lentezonnetje voelde ik me eigenlijk best prima.Zonder enige druk noch specifieke doelstelling trok ik stipt om 15u naar de start.
Met 635 lopers aan de start was een snelle start onvermijdelijk.Ik nam stelling in een zich stilaan vormende kopgroep, en samenklokten we mooi de eerste km af op 3min08sec.Hoewel we met een 6-tal heren bij elkaar liepen was het vooral Dimitri, Shany en mezelf die vooraan de forcing gingen voeren.Vanaf km 3 (9min40) begon stilaan enig klimwerk.We bevonden ons aan de voet van de Mont St aubert, en zonder twijfel zou het daar menens worden.Terwijl we inmiddels slechts met een 4-tal samen waren (Dimi, Shany, Eddy R. en mezelf), was het zinloos om de schifting uit te stellen tot de laatste kilometers.Na een mooie aflossingsbeurt van Dimitri begon ik de moeilijke onverharde strook naar boven.Halfweg deze klim bleek Dimitri me te kunnen volgen, terwijl de anderen enkele meters hadden prijsgegeven.
Eenmaal over de top werkten we goed samen, maar we konden niet beletten dat de immer sterk dalende Shany kon terugkeren.Toch waren wij drie reeds verzekerd van het podium.Op het heuvelende parcours bracht Shany mij in de problemen tijdens de afdaling (hoe kon het ook anders) van een eerste van 2 bruggen.Iets verder in een smal pad kon ik terug keren waarna Dimitri en mezelf definitief leken afstand te nemen van Shany.Bij de beklimming van de laatste brug was het echter plots helemaal op.Ik kraakte, en moest Dimitri zonder verder verweer laten gaan.Ik moest een 10-tal secondes prijsgeven en kwam als tweede over de eindstreep.
Achteraf beschouwd was dit eigenlijk wel een hele mooie wedstrijd op het scherp van de snee. Gezien de eindtijd moet ik bekennen dat dit zeker geen slechte prestatie was.Meer nog, ik ben zonder meer op mijn waarde geklopt en alle lof komt dan ook de winnaar toe... Welgemeende dikke proficiat aan hem!!
Hieronder een top-10.A propos, Popuelles Dream Team lijkt goed op dreef!.
Beste blogbezoeker, Dit weekendje staan er geen wedstrijden op mijn kalender. Bij wijze van alternatief dan maar een berichtje ivm de ploegvoorstelling van het Sportivo-Aluminium Allaert team. Vorig weekend werden we immers door Clive Vangheluwe geinviteerd voor receptie en persvoorstelling van deze verzameling lopers & duathleten (samen een mooie groep van 20). Hoewel deze groep zich niet zozeer profileert als club zullen we het komende seizoen gezamelijk de kleuren van onze truitjes dienen te verdedigen, en dit ongetwijfeld met volle overgave. Met gelijke belangen zullen er onder enkelen van ons wel mooie duelletjes worden uitgevochten in verschillende leeftijdscategorieen. Ik hoop alvast mijn truitje dra in wedstrijden voorin te mogen showen, hopelijk geflankeerd van loper(s) in hetzelfde plunje. Met een weekvolume van 100km had ik het vorige week vrij zwaar om aan mijn kilometers te raken. Deze week hou ik het dan ook bijzonder rustig. Tot binnenkort
Hallo, na een 3-tal weken van wedstrijdjes is het tijd om eventjes het wedstrijdgebeuren van de zijlijn te bekijken.Mijn rentree in het loperspeleton viel me behoorlijk mee.Maar nu moet ik toch oppassen om overbelasting te vermijden. De volgende 2 weken dus geen wedstrijden, maar hopelijk wat extra volume in de trainingen.
Voor de eerste keer waren we dit weekend echter wel van de partij tijdens de Aviflora-run te Ingelmunster.Ulrike zou er de cross bij de seniores dames beslechten, en de kindjes hun respectievelijke wedstrijden bij de eendjes.Tijdens een vrij koud maar zonnig weertje was dit zeker een leuke zondags-activiteit.Zelden is de plaats van de wedstrijd immers een heuse speeltuin.Voor de kinderen werd het dus zeker een leuke dag.Ulrike werd overigens 4de in haar reeks en deed het zeker niet slecht.Na een ietwat flauwere start kon ze met een sterke eindrush nog een paar plaatsen inhalen. Eventjes nadenken wat nu de volgende wedstrijd wordt...
Slechts 6 dagen na Herseaux trok ik zaterdag samen met Dimitri Delombaerde richting het waalse dorpje Bury.Ik had deze week vrij vlotjes kunnen trainen, maar wist goed genoeg wat ik kon verwachten.Woensdag was ik op de piste tot besef gekomen dat ik zeker nog niet moet gaanzweven (piste liegt nooit).Een intervaltraining van 4x1000m viel me bijzonder zwaar.Hoedanook is het wel zo dat ik stilaan toch terug wat volume in mijn trainingen krijg (na vandaag deze weekeindelijk eens 90km gehaald, vorige week 75km overigens), en dat is ook nodig.
S morgens was het bijzonder regenachtig, maar gelukkig bleek bij aankomst in Bury het weer redelijk te zijn.Bij de opwarming werden we dan ook gespaard van regen.Inmiddels was wel al gebleken dat dit vlakke wedstrijdje geen makkie zou worden.Met een 2-tal bruggen, en kilometers vals plat stond een behoorlijk zware opdracht ons te wachten.Vooral de snedige wind leek scherprechter te spelen.
Bij de start was Rafael Lelong er alleen vandoor gegaan.Ik was zeker niet zinnens te reageren op de winnaar van het achro-klassement van vorig jaar.Ondertussen werden we net na de start getrakteerd op een ijskoud buitje bij tegenwind.Man, man, man, gesakker alom, ik kreeg geen adem en had er nauwelijks nog zin in.Ik zocht bij de start dan ook de brede rug op van Steven Hocedez en enkele atleten die dit niet aan hun hart lieten komen.We bleven de eerste km samen in een vrij uitgebreide groep.Toen Locquet alleen in de achtervolging ging liet ik ook eventjes begaan.Iets na de eerste kilometer besloot ik toch maar wat te versnellen (aard van het beestje), al was het maar om terug warm te krijgen, of om met deze wedstrijd snel komaf te maken.
Dimitri Delombaerde volgde gezwind en nam dan ook vrij vlot over.Yep, we waren alleen vertrokken.Halfweg de 2de kilometer konden we even aansluiten bij Locquet (Lelong was inmiddels teruggezakt), maar na 2km gesleur tegen wind moesten we hem terug laten gaan.
Inmiddels had Johan Santens ons met de fiets komen vergezellen en ons gerustgesteld wat betreft de voorspong op onze belagers (die leken het eveneens moeilijk te hebben).Hij maande ons terecht aan om samen te werken, en ik ging hier dan ook gretig op in.De eerste 5km was het echt beuken tegen de wind.Op sommige stroken had je het gevoel stil te staan, maar ik deed wat ik kon.Dimitri bleek al snel de betere, maar ook voor hem was het zinloos alleen in de achtervolging te gaan.Na km 5 hadden we eindelijk wat stroken met wind in de rug.Voor mij was dit zeker geen opluchting (Dimitri had duidelijk veel meer souplesse).We spraken af te blijven samenwerken en op het einde de wedstrijd te beslechten.Na 10km drong ik niet meer aan, tja, eigenlijk had ik ook helemaal niks meer in de benen.
Heel tevreden kwam ik toch als 3de over de finish (gevolg door 621 andere lopers). Ik heb diep moeten gaan om Dimitri te volgen, maar dit gaat zeker de goeie richting uit.Het eerste podium dit jaar is toch reeds een feit. en stilaan begin ik toch nog in een mooi loopjaarke te geloven.Ik verwacht geen mirakels in de komende weken, maar Dewaele begint er stilaan terug zin in te krijgen.
top 10 van Bury (hopelijk volgen er nog enkele leuke fotos later):
Zondag, 7u15 s morgens.... tijd voor de wekker en een eerste kop koffie.Na het smeren van een enkele boterham en 2 toiletbezoekjes later stond ik om 8u15 klaar voor een bezoekje aan het waalse dorpje Herseaux.Ik liep daar voor het eerst in 2005, en heb sedertdien geen enkele afspraak gemist. Stilaan groeien hier dan ook de herinneringen. Toendertijd stonden er 290 lopers aan de start, gisteren zowaar 600.De groei van dit criterium is gestaag en hoogst opmerkelijk... iets wat ik zondag ook hoopte te kunnen leren van mijn vormpeil.
Het parcours in Herseaux is legerement vallonnee.Maw, er zijn zeker zwaardere parcoursen te vinden in het uitgebreide ACRHO-gamma, doch deze wedstrijd mag niet worden onderschat.De opeenvolging van heuveltjes, glooiingen en afdalingen is vrij snel, en laat niemand toe een gewenst ritme te vinden.De besten weten zich dan meestal ook al vrij snel te onderscheiden.
Vorige week maakte ik in Velaines een eerder behouden start.Nu was ik daarentegen zinnens om vrij snel te starten... zien waar het schip strandt...Tijdens de opwarming had ik eigenlijk niet het gevoel over een stel goeie benen te beschikken.Het liep wat hoekig.Ik had dan ook niet al te veel vertrouwen in de wedstrijd die moest komen.Tja, waarschijnlijk zat het hem allemaal tussen mijn 2 oren.
Om 10u klonk het startschot, en ik liet me meedrijven met de spits.2 snelle starters (met Matthieu Lazou op kop) gingen er spoedig alleen vandoor.Dit jaagde het tempo zeker wat de hoogte in terwijl ik een stek in 6-7de positie zocht.Nog voor de eerste km waren die 2 heren teruggegrepen waarna het tempo werd gedreven door Delombaerde / Thijs Vander Meiren.Bij km1 (licht hellende aanloop) kwamen we door op 3min15sec.Het groepje werd inmiddels zienderogend uitgedund.Toen we bijna boven aan de helling waren besloot ik wat te versnellen om als eerste de afdaling te kunnen inzetten.Het deed me deugd vooraan de forcing te kunnen voeren.Bij km 3 kwamen we door aan 10min, en bleken we slechts met 4 man over: Delombaerde, Thijs, Dujardin en mezelf.
Hoewel ik het iets moeilijker begon te krijgen, begon ik eventjes te dromen van en potentieel podium... Dujardin was immers pas aan zijn eerste wedstrijd toe was.Vanaf km4 werd er op een lang smal fietspad versneld door Thijs.Ik werd genoodzaakt om als eerste de rol te lossen terwijl ook Pedro leek te kraken.Pedro was echter verrassend sterk...hmmm daar had ik niet op gerekend.... en kon terugkeren vooraan terwijl ik definitief 10 secondes moest toestaan.Tot km8 bleef ik op tot eigen verrassing hangen op slechts een 20sec van de kopgroep.Daarna werd het kloofje wat groter toen het om de knikkers ging.Dimitri haalde het vrij vlot en kon zo reeds zijn eerste overwinning van het jaar noteren. Dikke proficiat aan hem, maar ook aan de verrassend sterke Pedro! Ik kwam 44secondes na de winnaar over de streep, en geef mezelf hiervoor een onderscheiding voor.Toch moet ik realistisch zijn.Vorig jaar zette ik hier 33min09sec neer.Om 1min30 sneller te lopen zal ik nog een tandje mogen bijzetten. Top-10:
A propos, in de namiddag gingen we nog naar de cross te Beveren-Leie alwaar de kindje een eerste wedstrijd liepen dit jaar, en waar Ulrike 4de werd bij de dames seniores II na een goeie wedstrijd.
Hello, na een loopstop van 3 weken (eind dec-midden januari), ben ik inmiddels terug een klein maandje bezig. Opbouwen is misschien nog wat veelgezegd, maar sedert 15januari heb ik toch terug de loopschoentjes aangeknoopt.Dit resulteerde in weekgemiddeldes van respectievelijk 72-41-61 en 58km.Wat mij betreft eigenlijk ferm ondermaats, maar meer kon ik voorlopig niet hebben. Gelukkig kon ik de conditie wat verder bijwerken met een her en der een uurtje op de hometrainer. Vorige week probeerde ik tevens een 10x400m op piste.Deze eerste intervaltraining werkte ik vrij moeiteloos af met rondetijden van 76-78sec. Ook mijn bekken scheen er weinig van tegen te pruttelen.Met deze voorbereiding vond ik het dan ook passend om op de seizoensopener van het achro-criterium present te tekenen.
In de voormiddag leek deze vroege voorjaarswedstrijd dan ook een prille lente aan te kondigen.Hoe meer het uur van vertrek naderde, hoe slechter helaas het weer.Ulrike en mezelf vertrokken dan ook naar Velaines tijdens een stevige bui.Eenmaal ter plaatste begon het gelukkig wat op te klaren.Het was een blij weersziens met vele lopers.De meesten met twijfels over hun staat van paraatheid,nog op zoek naar de conditie.Hoedanook de sfeer zat er wel in.
Na een behoorlijke opwarming met Delombaerde, Hocedez, Santens, Ulrike, Putman, Verleyen, Tuyttens en co trok ik met een blij gemoed naar de start.Ook ik wist helemaal niet wat ik moest verwachten.Vooraf had ik overwogen om er een behouden wedstrijd als training af te werken.Inmiddels dacht ik er anders over.Ik voelde me goed en had er zin in.Ik wilde weten waar ik stond, en besloot mijn eigen wedstrijd te lopen.
Ik startte vanaf de 3de rij om me niet mee te laten slepen tot een veel te felle start.Al vlug bevond ik mij in een 3de groepje.3 snelle starters waren voorop, gevolgd door een groepje van een man of 15 met de meeste favorieten.Ik bevond me op een 20-tal meter in gezelschap van een man of 10.Omstreeks de eerste km waaiden een paar man uit het groepje ervoor terug, met o.a. Vanlede en iets later ook Carlo Verleyen.Ondertussen was mijn groepje uiteengewaaid en bevond ik mij alleen.Aarzelend begon ik rond km1.5 dan maar aan een opmars naar het groepje voor me.
Bovenop een eerste helling op km2 had ik dan ook de aansluiting gevonden met een groepje met oa Delombaerde, Hocedez, Gruloos, Vanmallegem, lelong etc.Het deed me deugd om in hun gezelschap te toeven.Niet voor lang echter.... Op het moment van de aansluiting werd er versneld en bleef ik achter in een groep met Hocedez, Gruloos en enkele anderen.Ik probeerde mee het kopwerk te verrichten maar voelde dat dit weinig ging uithalen.Toch was ik voornamelijk verrast met hoe vlot het eigenlijk liep.Vanaf km 5 werd het toch een stuk moeilijker.Ik liep inmiddels alleen, maar moest stilaan de terugkomst dulden van enkele atleten.Steven Hocedez kwam enkele malen aansluiten maar leek wat accordeon te spelen.Een zekere Stephen Soetaert en Nico Gruloos hadden iets minder medelijden.Zij kwamen aansluiten om me dan genadeloos alleen achter te laten.Toch had ik er niet veel erg in en zocht mijn eigen tempo zonder forceren.Alhoewel, t was toch wel uitkijken om Steven Hocedez niet te laten terugkeren. Die snoodaard had me wat graag geremonteerd. Jawel, vandaag zondag- wat last van mijn bekken, maar ik denk dat het de goeie kant uitgaat. Hoedanook, dit wedstrijdje heeft me veel vertrouwen voor wat komen gaat.Hopelijk tot binnenkort.
Beste loopmakkers, Er zijn inmiddels een 2-tal weekjes verstreken sedert mijn vorig blogberichtje. Gezien we pas de eerste kalendermaand in de papiermand hebben geworpen is het net iets te vroeg om over aardbeien of druifjes te pennen. Wat lopen betreft moet ik het noodgedwongen eveneens vrij beknopt houden. Desalniettemin heb ik inmiddels een 100-tal kilometer kunnen noteren.
De eerste week leek het allemaal vrij goed te vlotten. Een bevrijdend gevoel hield ik er aan over. Helaas liep het de 2de week wat minder. Ik wisselde goeie dagen met slechte, en blijf wat last ondervinden van het bekken. Bijgevolg probeer ik het lopen wat af te wisselen met souplessetrainingskes op de hometrainer. Ik blijf sportief bezig en heb terug mijn gewicht onder controle. Conditioneel valt het eigenlijk al bij al nog mee. Ik voel me fit, maar zeker niet in die mate om in wedstrijden te presteren.
Vandaag ben ik een uurke gaan trainen en kon zowaar zonder last 10 versnellingen (1min) lopen in bijzijn van Mayko Viaene. Dit was een heel positief signaal, opsteker van formaat zelfs. Ik had dit dan ook meer dan nodig. Beste mensen, ik verlang sterk naar beter weer en naar de verlossende start van het loopseizoen. Misschien mag ik toch een klein beetje dromen van een deelname (als training) in de wedstrijd te Velaines (12feb)? Hopelijk tot binnenkort...
Hallo, De eerste km´s van 2011 zijn eindelijk een feit. December werd een totale kwakkelmaand. Na nemen van scan en foto heup begin januari bleek er gelukkig niks met mijn bekken aan de hand. Ik ben blijkbaar nog helemaal nie versleten... pech hé Toch heb ik daarna met ontstekingsremmers terug een 10-tal dagen volledige stop ingelast. Of dit voldoende zal zijn geweest moet nog blijken. In elk geval, de eerste 6 komma 2 kilometer staan op de teller. Het mag duidelijk wezen dat de conditie op een heel laag pitje staat, en dan ik dit voorjaar stevig zal mogen bijpikkelen om een deftig niveau te halen. Ondertussen ben ik wel een 7-tak kg aange"sterkt". Wie weet kan dat wat compensern? We doen ons best he. Een voorjaarsmarathon lijkt er niet in te zitten, maar dat laat ik helemaal niet aan mijn hart komen. Misschien moet ik mij dit jaar terug wat focussen op de iets kortere afstanden... Maar goed, niet te snel vooruit"lopen" op de feiten en eerst afwachten hoe ik de komende weken doorkom. Het doet in elk geval deugd nog eens buiten te komen. Ik kijk zeker uit naar de komende trainingen en zelfs naar wat wedstrijdjes met fun als voornaamste doel.
Slechts een 8-tal uren scheiden zich tussen het sportief verleden van 2010 en een nieuw jaar vol nieuwe mogelijkheden.Vooraleer we recht in de ogen kijken van 2011 is er misschien nog even tijd om snel terug te blikken... 2010 was immers best gul voor me: Ik herinner me een aantal persoonlijke gloriemomenten, maar daarnaast en zelfs vooral veel plezierige sportieve momenten met vrienden tijdens trainingen en wedstrijden.... onbetaalbaar!Toch wil ik voor mezelf nog even het jaar herbekijken.
Met het oog op een voorjaarsmarathon koos ik voor een een relatief korte winterrust.Doch voelde ik me kiplekker en had veel zin in een nieuw seizoen.Als eerste wedstrijd liep ik een halve marathon te Cadzand in februari.Op een heel zwaar parcours liep ik toen reeds 1u14.Vanaf toen richtte ik mijn pijlen op Sluis.Deze halve marathon paste perfect in de voorbereiding naar marathon Antwerpen.Met enkele 10km wedstrijden als snelheidsvoobereiding kon ik daar dan ook mijn besttijd verbeteren, zijnde 1u09m47sec.Eigenlijk heb ik me nimmer zo op dreef gevoeld als in wedstrijd toen.Op geen enkel moment kwam ik in de problemen.Ik voelde me achteraf ook niet vermoeid, en besloot dan ook mijn titel de week daarop in Ingelmunster te gaan verdedigen (Brigandsloop).Ondanks stevig weerwerk kon ik mijn titel verlengen.Ik was er dus wel degelijk klaar voor.Op 25april stond ik toch met een klein hartje aan de start in Antwerpen.Hoewel ik in feb 2u40 ambieerde had ik besloten voor 2u35 te gaan.Ik startte gezwind en liep tot km 34 op een schema van 2u32.Daarna eiste het parcours zijn tol, en moest ikv rede nemen met 2u36, dit toch met heel veel trots.A propos, nomaals dank aan allen die me hierin hebben gesteund....
Na een periode van rust en fysieke malaise sneed ik deel 2 van het seizoen aan.Eigenlijk stonden de peilen gericht op Dwars door grijsloke.Het duurde wel even voor ik terug mijn vormpeil leek te vinden.Toch raakte ik net op tijd klaar.In de Kriekeloop te Ingelmunster kon ik een 2de overwinning boeken, alvorens in Wingene aansluiting te vinden met de toptijd die ik er vorig jaar had gelopen.In Grijsloke wist ik mij kanshebber voor het podium.Dit was me vorig jaar immers gelukt.Nu ja, wie het podium kan lopen, mag eigenlijk ook hoger mikken.Ik besloot zonder schroom te starten en voluit mijn kans te gaan.Na een snelle en minder tactische start kwam ik halfweg wat in de problemen.Toch kon ik me herpakken.Ik eindigde als 2de na een hele sterke Van den Heede.
Na opnieuw een periode van rust mikte ik nu voluit naar de wintercorridas, met namevooral die in Deerlijk.Wegens last aan bekken kon ik echter niet voluit trainen.Ik rekende vooral op mijn basis, en probeerde mijn snelheid op te trekken met behulp van een reeks wedstrijden.Dit lukte vrij aardig met een aantal mooie wedstrijden (en leuke duels met Delombaerde) in Wallonie als gevolg. Helaas bleek mijn bekken me parten spelen waardoor ik mijn seizoen vroegtijdig moest afsluiten.Met veel spijt moest ik mijn geliefkoosde corrida´s opzij schuiven.Eigenlijk heb ik er nog steeds veel last van, en vrees bijgevolg (terecht) voor het begin van seizoen 2011.We zien wel, nie panikeren he...
Vandaag keek Ulrike sedert enige tijd met argus-ogen uit naar D-day, de kerstcorrida van Deerlijk. Net zoals vorig jaar leek dit helaas eerder uit te draaien op Dooms-day. De avond voordien was het hevig beginnen sneeuwen, en tja, net zoals vele andere lopers vreesden we reeds voor de afgelasting van de wedstrijd. S´morgens meldde de wedstrijdorganisatie op hun website dat de wedstrijd zou doorgaan, maar dat het recreative aspect zou overheersen. Het was dus nog bang wachten of er wel van een echte wedstrijd zou sprake zijn.
Vanuit Vichte in Deerlijk geraken was op zich al geen sinecure. Toch raakte ik veilig en wel met het ganse gezinnetje op mijn bestemming, zijnde de ouders van een goeie vriend die wonen langs het parcours. Dit is al jaren onze uitvalsbasis. Vooraf perfect om het parcours te verkennen, achteraf gevolgd door een gezellig samenzijn en menig wafels. Terwijl Ulrike om 14u45 naar de start trok, ging ik samen op pad met de kindjes voor een stevige sneeuwwandeling. De sfeer zat er eigenlijk goed in. Ondanks de belabberde omtandigheden leek dit niet het humeur van de atleten en de toeschouwers te hebben aangetast.
Uiteraard was ik benieuwd hoe Ulrike het er ging vanaf brengen. Ze had de voorbije weken goeie wedstrijden gelopen, en ik kon me geen reden voor de geest halen waarom het nu niet goed zou gaan. Ulrike startte vrij behouden, maar kon dan ook de rest van de wedstrijd in een groepje lopen waarvan zij behoorlijk wat kopwerk voor haar rekening nam. Ze deed het uitstekend en werd ruwgeschat 6de dame. Verder was het ook uitkijken hoe mijn trainings- en andere loopmakkers uit de streek het er vanaf zouden brengen. Ik zag een sterke Vandenheede, maar had niks anders verwacht. Daarna was ik best gelukkig een Dimitri Delombaerde te zien in hele goeie doen. Vrij vroeg in de wedstrijd nam hij de verantwoordelijkheid op zich van een achtervolgende groep. Dit resulteerde in een hele vlakke en knappe wedstrijd. Bert Deschodt had een iets te felle start genomen, en moest dat iets later ietwat bekopen. Toch kon hij op karakter standhouden. Verder zag ik mooie prestaties van Bjorn Eeckhout, Nico Recour, Steven Hocedez, Carlo Verleyen, etc, etc....... Enfin, respect voor iedereen die vandaag eigenlijk deze wedstrijd heeft uitgelopen. Jullie zullen er geen spijt van hebben.... dit wordt een herinnering om elk jaar nog eens op te rakelen.
Tijdens een eerste intervaltraining op vorige week woensdag sedert 1 september moest ik ondervinden dat ik last had van mijn scheenbeen. Na enkele dagen rust kon ik tevens ondervinden dat dit nauwelijks was verbeterd. Bij dergelijke scheenbeenvliesontsteking lijkt een stevige rustperiode me de beste oplossing. Misschien betekent dit tevens ook het einde van mijn bekken en lage rugproblemen. Hoewel ik dit laatste min-of-meer onder controle heb, is het niet zo dat ik er geen last meer van heb. Enfin, bijgevolg geef ik met pijn in het hart forfait voor de eindejaarswedstrijden. Moest het toch nog snel beteren, dan overweeg ik misschien nog een deelname in deerlijk, maar zonder ambities. Misschien wel een uitgelezen momen om eens te supporteren.
Gezien de veldcrossers de ene wedstrijd na de andere moeiteloos lijken te verteren, vond ik het passend dit weekend eens af te zakken naar het waalse dorpje Rumes.Vorig jaar kon ik in een spannende eindstrijd met Antonino Domina de wedstrijd naar mijn hand zetten, iets wat me beest had welgesmaakt.Toen had ik er overigens 30min35secondes voor nodig.
In de voorbije weken had ik reeds ondervonden dat die laatste over goeie papieren beschikte.Nu hij uit was op revanche was hij eigenlijk torenhoog favoriet.Verder had ik bij scha en schande in de voorbije weken reeds ondervonden dat Dimitri Delombaerde een prima vormpeil had bereikt.Ik was benieuwd hoever en vooral hoe snel zijn frele beentjes hem vandaag gingen dragen.Over mijn eigen conditie heb ik stilletjesaan niet zo heel veel meer te klagen.De basis zit goed.Doch, het ontbreekt me aan die ene extra versnelling om het verschil te maken.
Van bij de start was het vandaag terug stevig doorlopen. Ik moet erkennen dat het niveau in wallonie behoorlijk hoog ligt. Met een groepje van 10 kwamen we na een km of zo voor een 2de keer door een karreslag in het bos.De verwachte namen zaten terug voorin.Bij km2 hadden we een tijd van 6min20sec.Voor mij een teken om zeker niet aan de kop te sleuren.Bij km 3 waren het Henry Vanmallegem en Rafael Lelong die de forcing voerden, met dimi, mezelf en Boesmans in de voorste gelederen van het peletonnetje.Domina wachtte geduldig af, om na km 3 (9min47sec) te versnellen.
Na een betekenisvolle blik van Delombaerde was het dan ook snel alle hens aan dek.Dimi volgde, met mij in zijn zog en een treintje achter ons aan.Toen Domina wat inhield vond ik het mijn beurt gekomen om nog eens door te trekken.Ik kon niet direct enig verschil maken, maar na evaluatie bleken we nog over met een 5-tal, dimi; boesmans, domina, mezelf en onbekende.Omstreeks km 5 was het terug Domina die sterk uithaalde.Meer nog, terwijl Dimi moedig aanklampte moest ik toekijken hoe Domina de boel aan het versmachten was.Iets later moest Dimitri passen, waarna ik terug kon aansluiten.Uiteraard was Domina definitief vertrokken.
Ons restte vooral het verschil op de onbekende 4de hand te haven.Dit bleek echt niet mee te vallen.Hoewel ik moeilijke momenten doormaakte, deed ik er alles aan een podiumplek in de wacht te slepen.Op het eindschot van Dimitri kon ik niet reageren, maar was best tevreden met de 3de plaats in 30min45sec. Om af te sluiten lijkt een welgemeende proficiat aan Domina en Dimitri me hier zeker op zijn plaats. Ziezo, hieronder nog een top-10, en tot de volgende.
11 november, normaal de uitgelezen halve marathon periode voor mij.Met Deinze-Aalter en Ploegsteert krijgen de liefhebbers zowaar zelfs 2 leuke alternatieven voorgeschoteld.Toch is het voor t moment niet echt aan mij besteed.Ik ben er hoegenaamd niet klaar voor.Op een 10km wedstrijdje kan ik voorlopig nog mijn plan trekken, zo lijkt het toch.
Ondanks een hondeweertje besloot ik aldus maar naar Ronse te trekken voor deze Corrida van Vlaanderen.Ulrike had deze wedstrijd al eerder aangeduid, en de afstand (4.5km) lag volledig in t verlengde van de korte crossen waar ze de laatste weken mee bezig was.Bij aankomst in de kantine van het vandewielestadium te ronse bleken we niet alleen.Het zaaltje was reeds behoorlijk gevuld, en de gemoedelijke sfeer maakte de beslissing hier naartoe te komen snel goed.Met de aanwezigheid van Caby en Verkaemer wist ik reeds dat deze wedstrijd kwaliteit zou aantrekken.
Ook bij de vrouwen was dit het geval: slechts 15 starters, maar klasse troef.Gelukkig milderde het weer ietwat voor Ulrike´s start waardoor zij en de andere dames toch in droge omstandigheden kon opwarmen.Ulrike deed het eigenlijk voortreffelijk.Van bij de start op piste wist ze zich in 8ste positie te nestelen, een plaats die ze niet meer uit handen gaf. Winnares werd Sylvie Mulle.
Tijdens mijn opwarming kon ik netjes kennis maken met het hele technische parcours.Bart Verkaemer wees hij me vakkundig op de moeilijke gedeeltes.Eigenlijk kan ik best mijn plan trekken op technische loopjes, en dus zag ik het wel zitten.Tijdens de opwarming sijpelden de mannelijke deelnemers stilaan toe.Stekic, de vuyst, brouckaert, deblander, van asbroeck, deliveyne, boesmans, elie hoet, richie azombo, en hattouchi (winnaar van jongerencross waregem).Terwijl ik zowat mijn plaatsen aan het tellen was zakte de moed me toch ietwat in de schoenen.
Ik besloot op de 2de startrij te starten, om het startgeweld ietwat te ontlopen.Tijdens de eerste ronde op piste was het alle hens aan dek om me voorin hand te haven.Tijdens de 2de ronde was ik reeds de voeling kwijt met een kopgroep van een man of 15.Jeezus, ik gaf echt vollen bak, maar dit ging supersnel...Tja, toen we de piste verlieten voor een 6tal rondes op straat wist ik dat dit niet makkelijk zou worden.Desalniettemin was het wel nog 6 rondes.Halfweg de eerste ronde werd ik voorbijgesneld door latere winnaar hattouchi die voor een trage start had gekozen.Ik bleek de eerste 2 rondes op vrij korte afstand te hangen van deblander, van asbroek ,de vuyst, , en iets daarvoor uit Verkaemer.Toch kon ik niks van het gatje toekrijgen.
In de technische strook voor de piste kon ik uiteindelijk met een tussenversnelling terug voeling krijgen met de eerste 2 van dit viertal.Ondertussen was de vuyst opgeschoven richting verkaemer.Die laatste moest echter nog aan zijn wedstrijd beginnen.Iets daarna moest ik echter terreinprijsgeven.Ik had het telkens moeilijk met optrekken na een glibberige bocht van 180 graden.Toch kon ik in de derde ronde definitief aansluiten bij guy en luc.In de technische zone nam ik bewust het voortouw om me in die bocht niet meer te laten belazeren.Na een moeilijk moment van Luc kozen Deblander en ikzelf het hazepas.Toen ik op kop in een verraderlijke modderstrook een versnelling plaatste werd ik heel snel afgestraft.In een bocht maakte ik ongenadig nader kennis met de blubber.Hoewel ik snel en zonder schade recht kwam, werd het wat zoeken naar mijn ritme.Ik spartelde tussen Guy en Luc, en het duurde tot de laatste ronde voor ik terug bij Guy kwam.Toen kreeg Guy het moeilijk.Toch moest ik nog voluit gaan om een oprukkende Luc te kunnen afhouden.Hoedanook, met een 9de plaats (41 deelnemers) en 2de veteraan (+35) was ook deze opdracht zeker geslaagd.Ziezo, hiermee heb ik toch flink weer mijn blogje wat aangedikt.Tot zondag???
Midden deze week besloot ik ondanks een iets mindere trainingsweek de 10km wedstrijd op zaterdagavond te Avelgem mee te pikken.Op die manier kon ik zondag op de kindjes passen tijdens de jongerencross te Waregem, alwaar Ulrike en ook de kindjes liepen.
Om 18u15 kwam Dimitri Delombaerde me op halen, waarna we iets later met 3 Vichtenaren (Wouter Dekoninck) op pad waren.Na wat over- en weerwandelen tussen de inschrijftent en de kleedruimtes waren we netjes op weg voor een rustige opwarming van een km of 5.Jammer genoeg konden we op die manier niet echt de 5km meepikken.Ondertussen bleek de sfeer er goed in te zitten.Met een vlak parcours dat nagenoeg volledig werd opgeluisterd met toortsen, fanfare, vuurspuwers en allerhande muziek had de organisatie kosten noch moeite gespaard.Voor de start had ik uiteraard al gemerkt dat er best wel wat goeie atleten hiernartoe waren afgezakt.Dimitri Caby was de uitgesproken favoriet, maar daarnaast hadden we uiteraard de andere Dimitri, Carlos Timperman, Pedro Dujardin en Steven Hocedez . En ja, ik had er zelf ook wel zin in.Wegens de mindere kilometers deze week zou ik mogelijks wel over een stel frisse benen kunnen beschikken.
Van bij de start was het Caby die fiks doorging.Ik koos eveneens voor een snelle start, maar moest al snel inzien dat dit boven mijn petje ging.Ik liep dan ook alleen in 2de stelling, terwijl ik het gat op Caby sterk kon beperken.Op het vrij donkere maar echt wel sfeervolle parcours had ik er het raden naar wie mij als eerste halfweg de eerste ronde had vergezeld.Yep, net zoals in Gaurain had Dimitri Delombaerde met mij de aansluiting kunnen vinden.Ik vond dit prima en vergezelde mijn weg samen met hem.Terwijl ik in de aanvangsfase stevig doorhaspelde moest ik na 2 van de 4 ronden bekennen dat hij de betere leek van ons beiden.Her en der moest ik een metertje prijsgeven, terwijl Dimitri me telkens netjes opwachtte.Ondertussen leek een eenzame ateleet op weg ons te vergezellen, zijnde triatleet Stijn Demeulemeester.Bij de samensmelting besloot hij direct aan te vallen.Ik kon niet gepast reageren en moest mijn gezellen laten gaan. Tegen het einde van de derde ronde kon ik tegen beter weten in nog even aansluiten, maar de versnelling die ik daarvoor nodig had brak mijn veer definitief. Iets later kon ik na de donkere strook doorheen weidelandschap gadeslaan hoe Dimitri nog Stijn had kunnen afschudden.Uiteraard werd de wedstrijd heel netjes gewonnen door Dimitri Caby, op een minuutje gevolgd door Dimitri Delombaerde die een superprestatie liet noteren, waarvoor diep ontzag en respect.Ik moest vrede nemen met de meest ondankbare plaats na Stijn, maar ben best wel tevreden met de eindtijd, en het besef dat ik een resem andere goeie atleten heb kunnen afhouden!!.
Op zondag in Waregem liepen ons kindjes beide een voortreffelijke wedstrijd bij de eendjes, met elk een voorlaatste plaats J.Het moet gezegd, zij zijn zonder meer de allerjongsten uit die reeksen.Ulrike liep opnieuw een uitstekende wedstijd (8ste), en derde bij de seniores 2.Met opnieuw een podiumplaats moeten we erkennen dat ze warempel goed haar plan kan trekken in het korte cross-werk.Even nadenken wat de volgende wedstrijden zullen worden nu voor Ulrike.... (fotos jongerencross hieronder)
AVELGEM
Rang Nr Athleet Gemeente Gesl Cat Rank Totaal
1 1285 CABY Dimitri Avelgem M MSE 1 31:06.8
2 1216 DELOMBAERDE Dimitri Vichte M MSE 2 32:08.2
3 1218 DEMEULEMEESTER Stijn Zwevegem M MSE 3 32:19.3
4 1229 DEWAELE Joost Vichte M MM1 1 32:23.8
5 1296 DUJARDYN Pedro Ooigem M MSE 4 33:23.0
6 1282 TIMPERMAN Carlos Rollegem M MM1 2 33:40.2
7 1235 HOCEDEZ Steven Otegem M MM1 3 33:42.5
8 1313 JURGENS Kurt Boezinge M MM2 1 33:47.7
9 1397 SAMSON Jente Berlare M MJU 1 33:58.5
10 1232 FIEUW Christoph Poelkapelle M MM1 4 34:24.2