blik op Vietnamese economie: het 'communistische' restant
Vietnam is zeker het laatste decennium een heel eind opgeschoven van 'centraal geleide' economie naar 'vrije markt'-economie, met heel wat opportuniteiten, maar ook heel wat 'threats'. Een pijnlijke achilleshiel blijven de SOEs, de 'state-owned enterprises', de duizenden grote tot zeer kleine staatsbedrijven, met hun gebrek aan transparantie, gebrek aan efficientie, hier en daar een zweem corruptie en het dragen van een enorme hoeveelheid 'bad debt'. Een aantal jaren terug werd het "equitisation"-proces in gang gezet, een typische Vietnamese variant van privatisering. SOEs zouden worden omgevormd tot joint-stock companies (plc), waarbij aandelen publiek worden verhandeld, of die zouden worden verkocht aan strategische investeerders....van buitenaf. Maar het proces verloopt erg traag en erg stroef (er blijken niet eens 10% van de doelgroep geconverteerd!), wellicht ook omdat de staat voor een significant percentage eigenaar wil blijven. Gevolg is dat dus jaarlijks nog altijd grote hompen staatsfondsen in soms bodemloze putten worden gestort. 'Saigon Times' (febr 11,2017) bevestigt
dat het riante economische succes, met jaarlijks groeicijfer van om en bij 6%,
op het conto dient geschreven van de FIEs, de 'foreign-invested enterprises'.
Denken we maar aan de grote 'kanonnen' Samsung en HondaVietnam. De
FIEs nemen zowat 26% van de totale investeringen voor hun rekening, ze
vertegenwoordigen meer dan 50% van de industriele produktie en zelfs 70%
van de export!! Uit bovengaande cijfers blijkt dat 's lands economie een
onevenwicht vertoont, met een overduidelijk 'overgewicht' van buitenlandse bedrijven, en net daarin schuilt een niet te onderschatten 'threat': Vietnam is interessant omwille van haar lage lonen......eventueel geconfronteerd met hogere lonen zouden buitenlandse bedrijven Vietnam wel eens de rug kunnen toekeren.......