Mijn vraag in het ITcentre, omwille van lage factuurprijs, of ik er niet best een fooi bovenop zou doen, werd gecounterd met de stelling dat die ingenieurs al blij mogen zijn dat ze een job hebben. Ik lees in VietnamNews dat de werkloosheid is toegenomen en dat toch zowat 40% van hen gediplomeerden zijn (hogeschool of univ). Die toename is te wijten aan onverwachte (prive)bedrijfssluitingen, downsizing of afslankingen en...wat technisch 'equitization' wordt genoemd, staatsbedrijven die de beurs opgegaan zijn, met herstructurering en afvloeiingen tot gevolg!
Vaststelling die ik elke ochtend dien te maken als ik de massa jongeren naar de univ zie trekken...waar moeten die in godsnaam een job vinden? Als ze al iets vinden, is het meestal onder hun niveau. Het schoentje blijft hier trouwens knellen: vietnam is een uitstekend land voor investeerders die vooral op zoek zijn naar laag gekwalificeerd personeel, en dus weinig betaald personeel. En het onderwijs blijft, ondanks (maar te weinig forse) ingrepen, maar aanmodderen: scholieren/studenten zonder assertiviteit, zwak in communicatie, zwak in problemsolving, zodat het voor de meeste Koreaanse en Japanse bedrijven er hier op aankomt zelfs de technische vakkennis van hun Vietnamees personeel te moeten bijspijkeren, willen ze op een normale manier in het bedrijf kunnen functioneren. Blijkbaar zit het een beetje in de Vietnamese mentaliteit, braaf, volgzaam, koppig, moeilijk van het eigen gelijk weg te krijgen.