'n belangrijke stimulus die me naar vietnam drijft is de taal....het interesseert me niet vijf woorden thai te spreken of te kennen of tien lao of ...: ik ken van die talen dan ook duizend keer niks.....ik heb sinds jaren mijn vizier gericht op vietnamees ......en me mispakt in de moeilijkheidsgraad....en tot contradictorische conclusie gekomen: ik ken het taalsysteem (spraakkunst is niet moeilijk en heb ik behoorlijk onder de knie) en ik ken het taalsysteem helemaal niet (want ik kan niet overweg met de 'tonen' en dat is net de essentie van die taal)...en elke dag is voor mij 'n verrijking omdat ik elke dag bijleer...en daardoor voel ik me 'n stuk outsider en 'n stuk insider.....
er is nauwelijks 'n aanknopingspunt met datgene waarmee wij omgaan (bv niemand zal verstaan als ik het heb over brussel, misschien 's in het frans proberen bruxelles...hier is dat bruc xem...begin maar ! wanty ik woon in Bi = belgie en dat ligt in  Chau Au = europa) en als ik stond te stoefen over het ticataca voetbal (wat hier overigens 'bong da' heet....sport is trouwens ' the thao') van spanje-spain- espana trok men weide ogen, want ook zij zij zot van het bong da cua tay ban nha (spanje dus).....en het weer heet hier 'thoi thiet' en maandag is de tweede dag van de week en dus 'ngay hai' (dag twee) want die volgt op chu nhat (zondag en dat bij ons nochtans de zevende dag....) en op mijn gsm heb ik 'n viettel-simcard en ik krijg er vandaag het bericht op.... tin quoc te (info internationaal)....trong o zambia 51 nguoi chet (in zambia 51 mensen omgekomen).....
en mijn verbazing vandaag in coopmart phan thiet (dat nochtans voor meer dan 80 procent vietnamese produkten verkoopt) als ik 'n pakje LU-koekjes vastneem en ik lees op de rand: ouvrir ici-hier openen......