ik dien het land te verlaten ten laatste 12 12 12....dus morgen trek ik naar kuala lumpur (maleisie) vandaag hoefde niks behalve nog 's de circular tour met de trein ...3 uur belevenis als je rondwandelt, merk je wel dat de Britten het hier wel zagen als 'n tweede thuis (zoals KL of Singapore)...je stoot op koloniale gebouwen sommige in rode baksteen met veel neo (van neoromaanse bogen met dito zuiltjes tot neoclassicisme) en jammer dat zo veel aan de tand des tijds werd overgelaten, alhoewel ook onlangs hier 'n 'heritage foundation' in het leven werd geroepen, maar wie gaat die restauratie betalen tenzij men ze kadert in projecten met shopping mall, housing etc yangon misschien wel de stad met de abominabelste trottoirs; alle trottoirs in de binnenstad zijn eerder geschikt als trial parcours...en als je in de duisternis rondkijkt zonder acht te slaan op de grond, heb je veel kans om in 'n gat terecht te komen yangon met in de binnenstad om de 50 m 'n bemande telefoonstand met 1 of 2 toestellen, want myanmar is het land met vooralsnog het kleinst aantal gsm's en de simcard is erg duur (men zegt me bijna 20 euro en dat is voor velen hoog gegrepen) myanmar waar het de onafhankelijke toerist niet makkelijk wordt gemaakt met zijn stroeve voorzieningen.....ik had meer willen zien, maar daarvoor had ik te veel heksentoeren moeten uithalen is myanmar vriendelijk ? algemeenheden gaat men best uit de weg, er zijn vriendelijke mensen, maar wat mij opviel was dat ze erg belust zijn op het geld van de toerist; dat er gebedeld wordt, tot daar aan toe, maar een monnik die je komt vragen zijn reis te betalen vind ik maar al te gortig wat me mateloos stoorde waren de betel kauwende en betelnat uitspuwende mannen met hun ziekelijke tanden...geef me dan maar de heren die 'n cheluli rookten, dat is tenminste een chic aandoende sigaar en als je met de trein reist merk je dat 'n vuilnisbelt er niet is om op te kuisen, maar om aan te groeien...