vandaag de 92ste 'national day'...'n stuk openbaar leven (banken o.a.) ligt stil...rest gaat z'n gewone drukke gang national day is niet onafhankelijkheidsdag (=4 januari 1948) maar de "boycot of Rangoon University Act" 'n beetje geschiedenis: in 1885 hadden de Britten Birma gevoegd bij het 'Indian Empire' en dus traden Britse koloniale... administratie en onderwijsstructuur in werking met het doel 'black englishmen' (natives werden beschouwd als black) te vormen om ze achteraf tewerk te stellen in de koloniale administratie...'verengelsing' dus en propageren van de 'pax brittanica' Rangoon University werd gefusioneerd met Calcutta University ..en alles werd onderwezen in Engels en...Indisch (en niet Birmaans); in 1920 poogde een wet de Rangoon University om te vormen naar Engels model: een residentiele univ (maar met studiekost beduidend hoger dan wat de ge/be-middelde Birmaan aankon)......en dat stuitte op 'n boycot van studenten die fluks nationale hogescholen in het leven riepen waar 'nationale' onderwerpen werden onderwezen....dit betekende dus 'n eerste poging waarbij de koloniale heerschappij werd ondergraven; Britten gaven uiteindelijk toe, amendeerden de wet zodat univ niet enkel residentieel werd.......nationale hogescholen waren geen lang leven beschoren (fondsen!) maar er werden 'nationale' middenscholen opgericht die knappe bollen afleverden (Aung San) die daar de patriottische pap met de paplepel werden ingelepeld.....en dat zal dan leiden tot de onafhankelijkheid !!!
vandaag bezoek Botataung Pagode, bij mijn weten de enige stoepa die toegankelijk is....binnenin gangen met goed beschermde vergulde muurtaferelen en....moment supreme....iedereen verdringt zich om de relikwie in het gouden schrijn te aanschouwen ('n haar van Boeddha zowaar!) en...bidden maar !! en op deze geheiligde terrassen val ik van de ene verbazing in de andere: 'n draaiend rad met schalen waarin gelovigen vanop afstand samengevouwen donatiegeld pogen te gooien om vervulling van 'n wens te bekomen....wat verder steken gelovigen hun voorhoofd tegen de uitgestoken vinger van 'n heilige (het is niet Boeddha maar z'n naam heb ik niet kunnen achterhalen) en achteraf wordt het in de handpalm van de heilige gelegde bankbriefje (noodzakelijk voor de wens) netjes in de donatiebox gedeponeerd.....mensen zitten her en der geknield, voorovergebogen, ogen gesloten te bidden....ik sta verbouwereerd: is dit het summum van devotie of is dit.....Boeddha meets Disneyland ? ik hoop dat deze laatste uitspraak me niet kwalijk wordt genomen .....anders kan ik het nirvana wel vergeten !!!