'save me from drowning in the sea.....pom pom pom' (the road to mandalay - robbie williams) stel je voor: vanuit nyaungshwe mogen buitenlanders 's ochtends niet met een lokale bus naar Mandalay, je kunt dus geen tickets daarvoor kopen, wel 's avonds (enkele busmaatschappijen rijden 's nachts naar M), wat dus betekende: zowat om 16 u opgehaald wordem door tuktuk om tegen bijna 19 u bus te nemen in Shwenyaung (raar maar waar, het omgekeerde van Nyaungshwe); twaalftal birma's, twee buitenlanders: ik en katie ('n jonge engelse uit guernsay) en bij aankomst in busterminal (tegen 4 u 's morgens) hadden we mekaar meer dan nodig om ons door taxi (shared costs) te laten brengen naar ons hotel, zij in het hare....ik...voor het mijne (want pas tegen zessen wordt opengedaan - ik heb geen oog dichtgeknepen) en eerste boodschap is: we are fully booked....m'n antwoord is duidelijk: I booked here for 3 nights (neem me voor me slechts manu militari te laten uitwijzen), krijg boodschap te wachten tot ong. 8...en 'n kwartiertje ervoor vraagt men naar m'n reispas en wordt m'n zware valies naar boven gebracht...val als 'n steen op harde bed in slaap.... ook het reisje naar Mandalay was niet mis....duisternis, veel vrachtverkeer, eerste helft zware klimmen en dalen (shan-plateau), tweede helft kouwelijk met vensters die niet meer dicht konden; drie lange stops aan baanresto's en dat met (van katie weet ik het niet) ong.1000 usd en nog euro's op zak, tussen grijnzende of vriendelijk verlegen bruine mannetjes Mandalay is eerste dag desorienterend...laat me door 'n birmamuslim naar mandalay hill brommeren, geeft ongewenste uitleg maar ik hoef voor z'n bijdrage/ritjes nog niet te veel uit de zak te halen......informeer me over treinrit naar hsipaw (enkel rit over die 300m afgrond trekt me aan) maar bij het horen dat enige trein om 4u 's morgens vertrekt, laat ik het plan varen......boek in de plaats daarvan in hotel nog nachtje bij en 'n busrit naar bagan (ik dring aan op hotel pick-up.....na betaling en uitschrijving van ticket deelt men me mee dat ik dan zelf naar busterminal mag tuffen...men lacht me vierkant in m'n gezicht uit: de receptioniste onder het mom geen engels te kennen (!), de 'balie-overste' zichtbaar tevreden 'n blanke liggen te hebben...en de vieze taart ('chinese'eigenares?) die voor een keer haar vieze smoel afzet......slotsom vandaag: er zijn wel vriendelijk ogende birmezen, maar er is onbetamelijk meer schorremorrie dan ik me had voorgesteld (geef me de omringende landen maar !)