regennamiddag, niet om buiten te komen, tenzij op de overdekte terrassen waar ook de icecoffee en de tiger kunnen smaken alweer concert in conservatorium (mooie concerthall overigens) met ditmaal Belgische (Waals/Brusselse) bijdrage: jazzpianist Pascal Mohy en zangeres Melanie de Biasio, en om de belg-vietnamese muzieksamenwerking gestalte te geven, concert gedeeltelijk met de vietnamese altsax Tran Manh Tuan, die zijn klassiekers lijkt te kennen, maar toch wel wat 'op te korte beentjes liep' alweer geen gratis ticket, maar op tijd daar en dus...binnen ! 'n ingetogen concert (wat wil je, enkel piano en zang plus de helft sax erbij) met 'n fijne versie van de standard 'come rain or come shine', maar toch 'n vrij vervelende 'summertime' (als je niets extra's kunt toevoegen, afblijven zou ik zeggen); slotsom: goed concert zonder meer, maar ware wat meer uptime niet meer op zijn plaats geweest om de viets voor jazz in te palmen dan dit wel erg intieme, niettemin gesmaakte, maar toch minder toegankelijke concert wat anders: ik lijk wel 'n magneet in me te hebben die schoenpoetsers en ventsters (bestaat dat ? het vrouwelijke equivalent van venter) aantrekt en ze herinneren zich dat ik 'lan sau' (later) heb gezegd en ze dwingen me ahw me aan mijn belofte te houden....gevolg...ik loop op mooi gepoetste schoenen en in mijn valies zitten al 'n aantal prullaria....