PP is 'n drukke nu stoffige stad zonder al te veel hoogbouw (alhoewel er enkele in de steigers lijken te staan) met brede boulevards geflankeerd door oude franse koloniale gebouwen met de sierlijke balkonnetjes (ook in nieuwbouw lijkt men trouw aan de oorspronkelijke architectuur) vandaag forse wandeling van de prachtige Sisowath Quay (aan Tonle Sap rivier), de uiterst gezellige promenade, via de art deco centrale markt (in frisse gele en witte kleuren gezet) Phsar Thmei, via de Monivong boulevard en de Sihanouk boulevard terug naar Sis.Q. en vanmorgen de uitstap naar Choeung Ek, de killing fields van Pol Pot (zowat 15 km buiten de stad), de memorial site met de massagraven en de memorial stupa met de naamloze schedels en kleren van de gevonden slachtoffers. Onvoorstelbaar dat het nu een vredige sfeer uitademt, waarbij je je nauwelijks kunt indenken dat hier duizenden op 'n wreedaardige manier de dood vonden (denken we maar aan de bijna symbolische boom waartegen kinderen werden aangekwakt, zij het maar om kogels te sparen....) dan terug stad in, naar Tuol Sleng of concentratiekamp S21 waar de horror 'n aanvang nam....eigenlijk niet zomaar 'n genocide, maar 'n uitmoording van eigen volk, TS een voormalige school gebruikt om slachtoffers in onder te brengen, hetzij in gemetselde of houten cellen, in folterkamers etc.....talloze foto's van jonge mensen zijn er te bekijken, de naamlozen die hier 'n gezicht hebben gekregen....het museum probeert 'n spiegel voor te houden, maar toch lijkt het me te gekuist en te mooi (met de frangipanebomen in witte bloei, de enkele palmbomen, de bougainvilea), want in werkelijkheid was hier gekrijs, de stank, het getier, de vuilnis...of moeten we de herschapen schoonheid zien als eerbetoon ?