vanmorgen m'n 'blue blue electric blue that's the colour of my room' (bowie 'sounds and vision') verlaten (kleur op muren was weliswaar bruin, maar 'n groot gedeelte was 'overplakt' met 'n soort blauw bekaert-textiel, zodat kamer eerder aanblik had van 'n studentenkot anno jaren 70) nu 'for a few dollars more' (60rm) betrek ik 'n schotje in de roos, 'n echte hotelkamer dus, nieuw, proper, eindelijk 'n wc die goed flusht, dubbel bed, secretaire, twee comfortabele zetels, tv...ik moet dus wat meer op m'n kamer nu ! kuching is 'n echte meevaller, 'n bijna 1km lange esplanade ..en proper (veel steden bij ons zouden K.benijden) en het is er relaxed, niet opgepompt zoals veel toeristische trekpleisters... ik ga hier nog wat blijven en wat meer rusten
ooit over borneo gehoord/gelezen...er wonen daar koppensnellers ..probleem is dat 'n verhaal 'n lang leven kan beschoren zijn en de werkelijkheid voorbijschiet (welnu alhoewel een derde van de borneo-bevolking nog steeds de oorspronkelijke is en trouw is aan tradities, hebben ze het headhunten de rug toegekeerd...de laatste kannibaal was trouwens een van ons, en niet eens 'n echte...Merckx)...de andere bevolkingsgroepen zijn malay, chinezen, indiers en nog wel wat Sarawak is 'n maleisische staat die rijk is aan olie (de rest profiteert 'n stukkie van de welvaart opgeleverd door S. - toch niet mis te verstaan dat ik dit hier zit te tikken in m'n stamcafe 'james brooke's bistro' op 'n erg klein zelfs niet geoefend boogscheutje van de Hilton), aardgas, hout (en laat logging ofte houtkap net nu 't probleem zijn...er wordt meer gelogd dan mag...corruptie door ongeoorloofde permits te verstrekken plus 'n gebrek aan controlemiddelen)
vandaag naar semenggoh met local bus (ong 20 km)..rehabilitation centre van oerang-oetangs (gered van de houtkap)....en feeding time is 3pm (dat is me wat, die loebassen komen uit de boom geturnd en halen de banaantjes uit de handen van de opzichter en het publiek maar plaatjes schieten) ik vroeg busdriver wanneer er 'n bus terug zou zijn...no bus no bus....navraag leerde me dat er wel minivans zouden zijn....ik moest alleen maar wachten....dus ik (alleen) in bushok tot ik gezelschap kreeg van 3 dacht ik maleiers..het bleken er drie uit bangladesh die in K al vijf jaar vuil werk deden...en warempel 'n minivan die ons oppikte en verder aan elke busstop stopte om kuchingers op te pikken...'n uitstekende prive lonende service mocht er iemand zijn die denkt dat dat hier 'n achterlijke boel is...forget it...zopas op het waterfront (toch meer dan 20 graden) 'n diner'tje naar binnen gewerkt en 'n ringgitje in het hoedje gedeponeerd van 'n uitstekend straatzangertje en wat zong ie (vrijwel perfect) 'I'm yours' van Jason Mraz......