Tijdelijk is het onmogelijk visum te verlengen dus zit er niets anders op dan het land te verlaten en nieuw visum op te halen. Visumverlenging zou ook geld kosten, een nieuw visum door uit en terug het land in...kost evenzeer. Een visum naar Cambodja, een nieuw visum voor Vietnam...busreis naar Phnom Penh, hotel in Pp en in mijn geval althans terugvlucht naar Saigon.
Het komt er op aan de noodzaak positief in te vullen...het doet deugd na een jaar terug van de stad vol tegenstellingen te genieten. Dus twee dagen Phnom Penh wordt het, met hotel dicht bij Riverside Sisowath Quay, de brede promenade bruisend leven waar de Fransen in gedachten hadden er een soort la Croisette of promenade des anglais van te maken. De Franse koloniale architectuur is er veelal blijven staan en pronkt er broederlijk naast allerhande hotels, restaurants, terrassen en een gemengd oosterse/westerse drukte. En voor terugreis opteer ik voor het uiteraard (slechts een uurtje) duurdere terugvliegen en ophalen van visum on arrival in airport Sgn, daarmee alle poespas vermijdend die nu eenmaal bij grensovergang 'over land' (bavet/ moc bai) komt kijken.......
Uiteraard werd nieuwjaar hier gevierd....viets nemen elke gelegenheid te baat om te vieren. 'Tet tay' of westers nieuwjaar werd traditioneel ingeluid met het middernachtelijke phao hoa of vuurwerk....en ahw iedereen op de been dan, of eerder op de brommer om de stadsstraten feestelijk dicht te rijden. Ik heb gemerkt dat nav nieuwjaar enkele (meestal goed draaiende) zaken enkele dagen de deuren sloten. Maar het echt traditionele nieuwjaar, chinees nieuwjaar of 'Tet ta' zit er nog aan te komen....en dat betekent een negen dagen lange nieuwjaarsvakantie (eerste helft februari). Buitenlandse bedrijven staan er een beetje huiverig tegenover, o.m. wegens non-activiteit als de rest van de wereld 'in full economic swing' is, maar vooral door het absenteisme....na de Tetvakantie bakken vietse werknemers het soms al te bruin en blijven langer weg van het werk dan geoorloofd. 'Tet ta' is bovendien de gelegenheid bij uitstek om naar de 'que' (plaats waar men vandaan komt) terug te keren met als gevolg dat reizen naar om het even welke binnenlandse plek met trein of bus volgeboekt zijn, en indien er nog plaatsen zijn ....ze vrij duur verkocht
worden. En de grote steden bv Saigon liggen er dan als vrijwel verlaten bij...met de meeste handelszaken, resto's, supermarkten....gesloten.
