tHeeft het ermee te maken dar Microsoft mijn browser is? Als ik op Google klik lijkt dit telkens verkeerd te zijn afgesloten. Ik las dat er in Word niets meer verzonden wordt naar de cloud en de toets van slaapstand en/of afsluiten doet ook niet meer zijn werk!Ik moet vast nog eens naar Dofin met bepaalde vragen.. Als je toestel anders werkt, dan het voorheen werkte... ofwel ben ik het diehet een en ander niet meer weet! Heb mij een tijdje bezig gehouden met het zoeken naar "Youtube" met daarin Rust in beweging. Voorheen had ik daar snelkoppelingen voor....
Ik vind mijn "Reflecties" blijkbaar niet meer terug in Edge waar het te vinden was vóór de formattering op 22 augustus . Nu staat die "bloggen.be" blijkbaar bij Google... Ondertussen vind ik het terug bij Edge.....
Uiteindelijk 2 keer contact opgenomen met Johan Somers van Dofin- eerst na de befaamde 'crowd strike" van Microsoft! Zodanig veel met mijn wachtwoorden gemanipuleerd dat het niet meer schoon was. Ook Johan kon niet meer bij Microsoft binnen en besloot om mij te laten inloggen "zonder wachtwoord". Ik heb dit aanvaard maar moest dan steeds met de authenticator werken (wat je ook weer moet gewoon worden). Tevens heb ik gevraagd om Google als browser in te stellen. Omdat hij niet bij Microsoft binnen raakte, heeft hij mijn laptop moeten formatteren waarbij er van alles verdwijnt.... Op zoek naar een zeker gemaakt document in Word voor de leesgroep van het Davidsfonds - heb ik mij 'zot' gezocht zowel in Google drive als in One drive. En ik ben echt nog niet dement aan het worden... Ik weet dat ik het bewuste document afgedrukt had om dit bij Diane in de brievenbus te steken. Aan de andere leden van de leeskring zou ik dit document versturen (maar dit bleek iet gebeurd te zijn.) Dan maar een ander documet opgezocht van de leesgroep van vorig werkjaar en hier de nodige wijzigingen aangebracht; nieuwe datums en boeken met schrijvers en uitgeverijen, de korte inhoud en de beschikbaarheid. Omdat ik niet 'blind' intik is dat voor mij een hele klus! Trouwens - deze Word zet alles automatisch in de cloud. Ik wilde het document delen; maar ook dat lukte blijkbaar niet. Uiteindelijk heb ik dit geëxporteerd naar PDF waardoor dit dus bij mijn downlods terechtkwam. Zo kon ik dit uiteindelijk als bijlage versturen naar Lies en Francis en Herman + de bib!. Vandaag terug naar Dofin gzfietst om terug aan te melden met wachtwoord en Microsoft als browser te kiezen. Na heel wat gezoen en gedoe "Office 265" terug op mijn pc te installeren en nog van alles en nog wat in orde te brengen; ben ik daar uiteindelijk 1 uur geweest voor persoonlijk advies. Ik heb hiervoor betaald en kan nu weer verder. Maar het werkt wel weer wat anders.
Vorige donderdag op een laptop van de school gewerkt waar alles anders werkte dan thuis. grote frustratie - en dit na de gemiste poging tot plundering van mijn rekening door een oplichter die zich voordeed als iemand van 'cardstop' die me wou helpen om een oplossing te vinden voor de vermeende identiteitsfraude!
En gisteren ontdekt dat ik online niet meer kon werken met de postbank die nu Fortis is geworden . Ik had een app van Easy banking op mijn smartphone maar die werkte dus niet! Vooraleer ik naar de markt ging getracht geld af te halen op het postkantoor en dat ging nog! Ook gevraagd of de domiciliëringen blijven bestaan. Men wist me wel te vertellen dat er veel problemen waren met de overschakeling. Op de markt betaald met de bankkaart en dat ging en bij de kapper met Payconiq wat ook ging. Maar thuis kreeg ik mijn account van Outlook (werk) niet weg- daar waar ik meestal werk met outlook persoonlijk! Ook blijft mijn pc "Edegem" aangeven i.p.v. Wommelgem.
Waarschijnlijk komt dit door het "gesukkel" in Mortsel waar ik 'Capcut' van mijn smartphone moest verbinden met Google wat dus niet lukte...
Uiteindelijk moet ik me woensdag a.s. naar LBC begeven om assistentie te vragen aan Chris Lioret. Hopelijk krijgt hij dit opgelost...
Ik ga hier mijn vergissingen niet neerpennen- maar het waren er veel!
Mijn gft-bak vergeten buiten te zetten, de wandeling van Neos op een verkeerde datum geregistreerd, de lezing van V.B.B.in het Ufsia net op tijd ontdekt, ook het ontbijt in de Lunch Garden net op het nippertje kunnen organiseren, mijn bezoek van di. aan 2 winkels dinsdag uitgesteld naar vrijdag en zaterdag , een extra aankoop gedaan voor een paraplu die stuk was bij Vanderwee op de Groenplaats en ook het optreden van Ortolaan in het Brieleke verkeerd geagendeerd. Bovendien onmogelijk kunnen inloggen bij Tertio(ook al had ik mijn e-mailadres + ww goed opgetekend.
Ik hoorde de laatste tijd geregeld en hard hoesten in mijn buurt. En ja... Gisterenavond begon het stilletjes aan! Een lichte hoest, wat keelpijn en een loopneus!
En vandaag was het parochie dag en moest ik een voorbede lezen - maar in de kerk kreeg ik koude rillingen e koest ik geregeld hoesten . Na de viering besloot ik om huiswaarts te keren: daar wat te eten en uit te zieken .
Ik maak me enkel zorgen om de covid-vaccinatie volgende zondag!
Het overkomt mij geregeld; maar ik ontdek het steeds te laat!
Ik las zojuist in een bericht van Francis dat de welkomstdrink van het Davidsfonds samenvalt met het eerste concert van her A.S.O. .In dit geval kies ik wel expliciet voor de muziek van het A.S.O.
Misschien een grotere agenda kopen of er meer in noteren?
Bovendien krijg ik uitnodigingen voor samenkomsten op dagen waarop reeds 2 activiteiten gepland staan en waarop ik dan toch maar ingeschreven heb voor anderhalf uur i.p.v. voor een ganse voormiddag! Ik moet om nl. om iets voor half 12 naar de huisarts vertrekken voor een dubbele vaccinatie: één tegen covid en één tegen de griep en om kwart vóór 1 moet ik vertrekken naar de Groenplaats voor het Shalom-festival...
... en daarbij dingen ontdekken die je niet meer kent of waarvan je niet meer weet waarbij het hoort! Anderzijds je tablet niet meer kunnen opstarten omdat jer de specifieke kabel mist! Dat hoort dus ook bij het 'ouder worden'!
We weten dat ons Chris in het UZA een medische ingreep moest ondergaan en de familie leeft dus erg mee. Vanavond mag René haar gaan halen in het UZA: maar intussen belde hij me dat ons Chris terug op haar kamer lag en dat ze een stent hebben gestoken. Dus moet ze wat langer plat blijven liggen en mag ze waarschijnlijk morgen naar huis! (Dus mag ik de kaarsjes die ik vanmorgen aanstak nu uitblazen)
Dat is nu dus ook weer achter de rug! Nu nog even naar de Carrefour en deze namiddag naar Johan Somers van Dofin....
Dit omdat een buurvrouw kweeperen had verwerkt en het sap verdeeld had in potjes in haar diepvriezer. Ze had voor mij een potje gereserveerd van 1/2 l dit omdat ze wist dat ik confituur maak met Zusto of Tagatesse i.p.v. met suiker. Ik had nog een pakje Pec plus en van de Zusto had ik net nog 219 gram i.p.v. een half pond.
Alles verliep snel en vlotjes en bekwam zo 2 potten kweeperengelei + nog een klein potje.
Toen ik "s avonds haar afgewassen diepvriespotje kwam terugbrengen wilde ik haar ook laten proeven uit het kleine potje.
Haar gelei was iets rozer dan de mijne en ook wat zoeter- maar zij had geen Pec gebruikt en ik zelfs het hele zakje, waar een half voldoende had geweest.
Toch ben ik tevreden over het resultaat ( waarvan mijn buurvrouw het zwaarste werk had geleverd: nl. het verwerken van de kweeperen tot kweeperensap.....)
En zeggen dat een vriendin nog over heel eg veel kweeperen beschikt!
Gisterenavond een minder aangename tijd doorgebracht
Opgeroepen voor een bestuursvergadering van hhet Davidsfonds om 19.30u. omdat één van de bestuursleden die nog werkzaam is niet kon aanwezig zijn om 14 u. toen die vergadering gepland was...
Op een bepaalde leeftijd kom je "s avonds niet graag meer buiten - je plant je dag-invulling anders en vult de tijd na het avondeten in met tv kijken, dit met een haak- of breiwerkje erbij en je zet je al in andere kledij in de relax met de benen omhoog. Dus steunkousen uit en pyjama aan !
Maar als je rond half elf thuiskomt na enkele uren anders aandacht geven- dan ben je gewoon van slag!
Ik ga reeds jaren 's avonds niet meer naar de Filharmonie- ook een bioscoopbezoek is verplaatst naar de namiddag. Ook de lessen bij LBC verlopen 's namiddags + de voordrachten in de VOR of in het Ufsia of bijeenkomsten met vrienden - behalve dan de geplande ontbijten!
Dat is dus één van de prijzen van het ouder worden
... de herfst begint! Nu het iedere avond wat vroeger donker wordt, zien we dit al! Ook omdat het onderwijs nu reeds 2 volle weken achter de rug heeft; en ook omdat het weer stilaan wat wijzigt.
Zelf ben ik hier niet treurig om - dit omdat de herfst eigenlijk mijn lievelingsseizoen is omwille van de geuren en de kleuren en de start van een nieuw schooljaar (ik denk nog steeds in schooljaren daar waar de kalenders zijn afgestemd op burgerlijke jaren...)
Vandaag misschien voor een nieuwe printer zorgen omdat de mijne gewoon offline blijft waardoor ik niets meer kan afprinten, maar ook even naar Lier om de 'Knacks' aan Willy te bezorgen en misschien het nieuwe ensemble uit de Veritas te tonen aan ons Rit... (Die printer wordt ondertussen iets voor morgen: maar voor een trip naar Lier, bel ik ons Rit nog even op.)
Mijn dagen blijven nog steeds gevuld - maar we doen alles trager'....
Ondertussen is het pakje van 123inkt.be gearriveerd met een overschrijvingsformulier erbij met een reeds ingevulde structurele mededeling - ook al had ik die betaling meteen met Payconiq gedaan bij de bestelling!(Nicolas heeft weer eens gelijk: 'Je moet altijd goed LEZEN' Bij het goed herlezen vond ik ergens de mededeling: "voldaan")
1) Gisteren (totaal onverwacht) in het kastje onderaan mijn brievenbus een zwaar pakje ontdekt. Ik wist niet van waar dit kwam, maar vermoedde dat dit ging om het fietsslot dat ik een maand geleden besteld had. En inderdaad- zonder veel uitleg of verder informatie .
2) De problemen met de nieuwe Payconiq app zijn dus van de baan!
3) Gisterenavond toen ik nog eens na 1 jaar of zo gehaktballen aan het draaien was met 1 half pond gehakt en 100 g gehakte biefstuk, 1 ei en wat paneermeel om die te koken in vleesbouillon ; toen hoorde ik mijn gsm maar mijn handen hingen vol. Het was dr. Roland die me de uitslag wilde melden van het bloedonderzoek van gisteren. Gelukkig kon ik hem daarna nog bereiken...
4)Bij de kapper heb ik meteen 2 afspraken moeten vastleggen.
5) Ook nog telefoons gehad en nu moet ik nog iets "opschrijven" omdat ik niet over het e-mailadres beschik van de dame in kwestie en mijn printer het laat afweten omdat die offline is! Misschien ineens maar een nieuwe kopen?
Gisteren naar Vorselaar gereden voor de pedicure bij ons Kathleen: en deze morgen een afspraak gemaakt bij dokter Roland voor over morgen.
Eergisteren thuisgebleven van Lier omwille van de hitte en eergisteren ook niet veel uitgericht.
Vrijdagochtend wel om 8.30u. bij de kapper geweest en nadien de markt gedaan! En donderdag voordien Tai Chi gedaan op fort II buiten om 10.30u. i.p.v. om 10 u. en nadien iets gedronken in de Byblos. Om 15u. naar de Babbelbib geweest waar we 'buiten' konden zitten. Op dinsdag gewoon een uitstap gemaakt naar hert havenhuis met ons Chris en René van 10u. tot 17u. Dat werd iets van bus en tram naar het café en terug met 3 trams naar een terras aan het KMSKA.
Al bij al was dit een heel erg warme week in september!
Misschien omdat we met de familie het nieuwe schooljaar van ons Laura zo intensief hielpen voorbereiden! Ons Chris die wekenlang amigurummi heeft zitten haken: octopusjes met 8 armen dus om er sleutelhangers aan te hangen met een foto en de naam van elke kleuter (of peuter) erin+ daarenboven nog wolkjes met regen en sneeuw en zonnetjes... Zoveel frulwerk - allemaal om mooi te kunnen starten! Ook hebben Laura en Arne op hun kosten de klas geschilderd en de vloer grondig geschuurd omdat het lokaal niet zo netjes achtergelaten werd.
Zelf heb ik ook nog wat steentjes bijgedragen door te assisteren bij het haken van de inktvisjes en het schenken van een mooie beer die een potje met vetplantjes vasthoudt... (Ook René van ons Chris werd ingeschakeld voor wat "houtwerk").
Een loopbaan in het onderwijs stopt dus niet helemaal! Het blijft je bezighouden en je blijft alles volgen wat er in het onderwijs gebeurt!
Ik vermoed dat leerkrachten en leerlingen nu massaal met hun hoofd in de school zitten. Ons Laura heeft gisterenavond reeds de ouders ontvangen in haar mooi ingericht kleuterklasje. Gelukkig begint het nieuwe schooljaar met één schooldag - gevolgd door een ontspannend weekend! Maar daarna is het meteen een volle week 'schoollopen'!
Ik wacht op een levering van een besteld fietsslot en ook nog een rekening van SPM voor de steunkousen die ik meekreeg maar waarvan men geen rekening vond.
Vandaag nog even naar de Carrefour met de bons en seffens de Tai Chi nog eens overdoen! En misschien bellen naar Brison om te vragen of de HS ook voorzien was vandaag! En misschien ook nog het grijze octopusje afwerken?
Onverwacht bezoek gekregen van iemand die ik uit mijn kennissenkring wil - er valt niet met te praten of te redeneren: klaagt zich te pletter en ik wil hem als huurder uit mijn garage omdat...
In Knack een boeiend artikel gelezen (alhoewel wat kort ) van Khalid Benhaddou die anders naar mijn mening hoogbegaafd is en ook een goed redenaar. Ik was ooit aanwezig tijdens zijn voordracht in het cultuurcentrum van Aartselaar - waar ik me verbaasde over zijn talenten...
Er komt soms zoveel op je af dat je bezighoudt; dat je het wel dient te noteren - en dan nog vergeet je soms iets!
Gisteren zo met het haakwerk voor ons Laura bezig geweest dat ik vergeten was mijn tv-planning te bekijken. Daar stond echter op BBC1 'The Royal Edinburgh Military Tattoo' aangekruist die ik dus gemist heb! En ik die zo houd van militaire parades met mooie uniformen uitgevoerd door knappe mannen en dit begeleid door aangepaste muziek.
De afspraak met Raoul verloopt altijd zeer best. Ondertussen een telefonisch bericht gekregen dat de bestelde steunkousen toegekomen waren- dus ben ik in de namiddag naar de Stevenslei gefietst. Ik kreeg de kousen mee maar de rekening vond men niet maar deze wordt elektronisch verstuurd. Dab nog ons Chris en ons Laura opgebeld en Birgit lastig gevallen met de oogjes van de inktvisjes.
Ik vertrek nu naar de bib die wat langer open is - dit voor de leeskring van het Davidsfonds en voor het haakwerk!
Morgen wordt het Bob en De Wolf en W.S.E.E. met de bus om de nieuwe route te verkennen en voor Catania katoen ...
Morgen met z'n allen in de weer voor de start van het nieuwe schooljaar
Dit dan wel voor ons Laura die na een schooljaar met 12-jarigen nu als kleuterleidster zal starten met 2,5 jarigen. Ze heeft al veel werk met de klas schilderen, de vuile vloer goed schuren, de klas aankleden in een bepaald thema en de familie mobiliseren om 24 octopusjes te haken waaraan de naam + de foto van elk kind in een sleutelhanger moet komen...
Ondertussen heb ik een mooie beer gevonden die een korf met vetplantjes vasthoudt. Dit is een gift voor ons Laura die als oudste achternicht zo hard werkt om een goede start te hebben...
De bijeenkomst in Halle was maar mager: enkel ons Chris en ik met assistentie van Juul die nog enkele dagen langer in Halle mocht resideren - wat ons Chris helemaal niet betreurde...(Ik had de beer anders meegenomen)
Of hoe je 'vastgeroeste gewoontes' uiteindelijk toch moet doorbreken...
Vandaag langer geslapen en dus later opgestaan. De wasmachine staat reeds te draaien, het GFT-afval werd opgehaald en tussen de buien door zullen we dan toch maar naar de markt fietsen! Benieuwd welke appels 'nieuwe oogst' er al aangeboden worden....
Hopelijk is het weer iets beter als we naar de kapper fietsen - zo niet stappen we er te voet naartoe!
Op de markt was er heel wat belangstelling voor een Marokkaans huwelijk met de nodige folklore errond; een muzikale omlijsting door 4 mannen in klederdracht, een bruid in een mooi wit kleed (met décolleté) en zonder hoofddoek... Zelfs bij de aanhang heb ik zo goed als geen hoofddoeken gezien...
Op het groentekraam waren er wel Delbar appelen (nieuwe oogst) maar nog geen Elstar waar ik wel naar uitkijk! Ook voor de mandarines die ik verkies boven de clementines, moet ik nog zeker een maand wachten. En de bussels wortelen waren reeds allemaal verkocht... Ik was ook wat laat naar de markt gegaan.
En in de late namiddag ontdekt dat in niet vanavond maar wel vanmorgen bij de kapper moest zijn om 8.30u. wat ik totaal vergeten was ... Als ik nog eens een afspraak heb op zulk ongewoon uur- dan schrijf ik in "koeien van letters" op een groot karton de dag en het uur en hang dit op de inkomdeur zodat ik dat telkens lees, als ik naar buiten ga!
Breisters, haaksters en naaisters weten dus hoeveel moeite het soms kost om knopen te ontwarren...
Maar door de bomen het bos niet meer zien als je veel teveel volgt en bijhoudt en ook nog eens met veel vrienden contact wil houden - dat vraagt toch ook hier en daar een andere aanpak!
Zeker als je alleenstaand bent; is het niet zo simpel om hier en daar wijzigingen in te schakelen! En ik ben het ook al niet gewend om naar iemand te 'luisteren' die me goede raad wil geven.
Toch maar zelf eens andere besluiten nemen - zeker in dingen "weglaten" i.p.v. bij te voegen (waar ik nochtans halvelings mee begonnen ben...)
Hoe een mens zich steeds moet blijven aanpassen....
Ik begrijp dat er personen zijn die 'afhaken' bij de vele snelle veranderingen waarbij ze zich gewoon 'ongemakkelijk' voelen....
Vandaag moet ik nog heel wat terug inbouwen zoals de Tai Chi die eind september terug begint en ook de dagelijkse kine en ook het aanzetten van de pc...
Ook nog andere zaken - maar dit dan wel 'stapsgewijs'. Ik heb online 2 bestellingen gedaan en als die niet door Bpost bezorgd worden, is het afwachten wanneer bv. Post.nl aanbelt...
Gewoon bij Google chrome naar www.bloggen.be gaan en dan verder zoeken...
Maar ik moet telkens de gegevens invullen- waar ik dit bij Internet Explorer niet moest doen!
Dus we vinden onze weg terug!
Alhoewel bij het opzoeken van de nieuwsbrief van Tertio heb ik zeer veel werk gehad bij het trachten in te loggen met mijn G-mailadres omdat ik destijds was ingelogd met mijn Telenet-adres.
Ondertussen is er weer heel veel gebeurd en zaten mijn dagen weer heel erg vol!
Met de artrose op de lage rug heb ik van Simon, de kinesist eerst 3 keer per dag 20 keer 7 oefeningen gekregen die nu afgebouwd zijn naar eens per dag! En ondertussen kan ik terug opstaan uit het bed! Ook heb ik veel te laat een nieuwe matras gekocht in de Slaapboetiek. u weet ik dat die in oktober en april moet gekeerd worden en ook nog eens andersom gelegd. Gelukkig kan ik op René rekenen om die klus te klaren wan deze matras is dus wat dikker waardoor de poten van het bed 5 cm ingekort werden...
Wat de pedicure betreft, rijden we nu met bus 420 naar Vorselaar waar ons Kathleen dit zeer goed doet. En in Geel zijn ze een viervoeter kwijt (de Boris) en is er een Britse korthaar in de plaats gekomen: Juul! Deze laatste resideert in 2 woningen: één thuis en één bij ons Chris waar hij een ganse dag aandacht krijgt .
Thuis ben ik aan een breiwerk begonnen met rondbreinaalden en met een ajourpatroon dat van plaats wisselt... (Ik geloof dat ik al evenveel heb afgetrokken als gebreid! Om te beginnen al één mouw! De eerste was 3 à 4 cm langer dan de tweede. Ondertussen kon ik niet meer verder octopusjes haken in Laura"s haakclubje.
Maar ik houd nog geregeld contact met Ria en Liliane en Hortense, Hedwig en Juliette en vul mi dagen et boodschappen doen, eten klaarmaken . Ook wordt er bijna dagelijks gebeld met mijn 2 zussen en zou ik terug die Tai chj weer 3 keer per week moeten doen in de voormiddag met de pc.
Dan heb ik de stommiteit van leven gedaan omdat ik het kasboek van Residentie Damiaan van 2022-2023 dat erg omslachtig was gewoon "overschreven heb" en dus verwijderd door bovenaan 2022-2023 te wijzigen in 2023-2024 omdat ik me van werkjaar had vergist. Ik heb mij ondertussen 'zot gezocht' maar nergens vind ik dit nog terug! Erger nog: ik weet zeer goed dat ik er opnieuw één of twee nachten opnieuw ben aan begonnen maar dit is blijkbaar nergens opgeslagen.
Dit moet ik uiteindelijk zelf oplossen want ik meende dit kasboek aan de nieuwe syndicus afgegeven te hebben; maar ook zij mist dit... En gisteren heb ik een 'verschijning' gehad! Muizi is na een half jaar eindelijk buiten gekomen en kwam voor ons gebouw tot bij mij gestapt!
Om te beginnen actief bezig geweest met het vroege afgesproken uur bij de kapper- maar ondertussen onverhoeds een telefoontje gekregen van Ria die zich zorgen maakte. Tijdig bij de kapper binnen: mijn haar gewassen door Els, nagespoeld door Jorn en nadien gebrusht en opgekamd door Mieke. Nadien naar huis gefietst, naar de markt geweest voor groenten en fruit, koffie en vis; mijne Tai Chi gedaan, de was uitgeladen en opgehangen en mijn wrap opgegeten samen met wat kerstomaatjes.Nadien de trap gepoetst . de ruiten van de 3 inkomdeuren en de vloer van de gang en eindelijk kan ik even zitten terwijn mijn dweilen en handdoeken kort gewassen worden.
Seffens misschien toch naar de Carrefour en naar Bob en misschien riskeren om de aan de 'bernadette' van Ingrid te beginnen! En voor morgen zien wat ik meeneem naar Nederland - vooral van tussendoortjes en lectuur. En misschien uiteindelijk toch eens bellen naar Ingrid Wonnink voor die retouches.
Vandaag opgemerkt dat het overmorgen de daguitstap is naar 's Hertogenbos dit terwijl ik de grote poets van de gang moet doen (met ruiten) en ik voor zondag een uitstap naar het Schoonselhof heb betaald. Bovendien is Hedwig jarig en zou ik zondag ook naar de kerkdienst willen gaan. De poets van de gang kan ik verschuiven naar morgennamiddag vermits de kapper staat gepland om 9 u.
Eigenlijk heb ik geen tijd om oud te worden... En ik heb ook nog brei- en haakwerk liggen. En er moet ook nog gewinkeld worden en gewassen en gestreken! Op de 'Babbelbib' was minder volk- Maar bij Ingrid thuis heb ik geleerd een knoop te maken in de wol die niet meer los komt. Ik heb ook het patroon gekregen van haar bernadette vest die gehaakt werd met de V-steek.
De dominosjaal die ik wilde breien viel toch wat tegen! Misschien maak ik toch die vest met de V)steek! Morgen tijdig opstaan; de was ozetten en naar Brison fietsen tegen 9 uur en nadien naar de markt; was ophangen en aan de poets van de gang beginnen!
Gisteren een messenslijper gekocht bij Tupperware in W.S.E.E. en omdat ik een halfuur in de regen en de kou moest wachten op lijnbus 141 heb ik dit gecompenseerd met een goed werk te doen! Bij 'Neuhaus" een doosje 'irréssistibles' gekocht voor mijn jongste zus en zelf een exemplaar van de nieuwe soort geproefd.
En vorige maandag nog eens samengekomen met Raoul in het Zoete Hoekske om nadien over t steken naar de LBC.
Dit is toch eenvoudiger om de garagepoort te openen als je je handzender niet bij je hebt. Wel zal het weer een heel gedoe zijn om die code in te stellen en daarna te resetten. Als ik de code meedeel aan Wilfried - dan moet ik die daarna resetten als het huurcontract beëindigd wordt. Dit kost ook meer met de plaatsing erbij - is voorzien voor volgende donderdag tussen 8.30 u. en 9 u. en de dag nadien moet ik om halfnegen bij de kapper zijn!
Seffens begint de 'Babbelbib' die duurt tot 18 u. en nadien rijd ik met bus 141 naar W.S.E.E. voor het boek dat ik bestelde in de Standaard boekhandel - en wie weet, rijd ik zaterdag naar Vorselaar met het mooie boek van 'De jongen, de mol, de vos en het paard' voor onze Vince! Zo blijven we steeds goed bezig- maar aan de afwerking van het minutieuze naaiwerk met telpatroon waarin ik fouten ontdekte, ga ik me toch niet meer wagen! Dil is voltooid verleden tijd
Zelfs zonnig weer en gewoon kunnen winkelen alhoewel... vermits Bob gesloten is en W.S.E.E. nog heel wat schooljeugd en ander volk heeft rondlopen... Ik ben gisteren op zoek geweest naar meiklokjes zeep voor Willy en vond nog net 2 stukken tussen de handdoeken. Dus heb ik bij Ingrid Vogel maar een nieuwe bestelling gedaan in haar webwinkel!
We keken ernaar uit om Juul bezig te zien in zijn eigen habitat. Ook al was hij bij Frank in de keuken; toch wist hij de zetel vlug terug te vinden om er een dutje te doen- maar toen hij mijn breiwerk zag met breinaalden met blauwe topjes aan, kwam hij meteen af. Leuk speelgoed voor een jonge kat die intussen reeds gegroeid was t.o. 2 weken geleden!
De kleinste in het huis ging er toch met de meeste aandacht lopen ; maar had wel wat slaap in te halen omdat er gisteren veel gespeeld werd. Heel het huis staat bijna vol met speelgoed voor hem. Hij is daar nu de koning des huizes en weet alle aandacht op te eisen. Je moet dit maar kunnen!
Alhoewel.... als je trager wordt en steeds meer kleine dingen moet in 't oog houden en daarbij overal met nieuwe aanpassingen te maken hebt.... Ook en vooral met het werken met je pc...
Gisteren naar Fnac geweest en de Standaard boekhandel en ook bij Veritas en Damart bij WSEE . Eigenlijk heb ik spijt dat ik daar mijn verkortingen van een gele broek en een te lange blouse niet besteld heb wegens de wachttijd van 14 dagen.... Zal straks eens naar Ingrid Wonnink bellen en desnoods morgen terug rijden naar Damart!
Op de terugweg naar huis een halte gehouden aan de bank vlak vóór de brug over de Schijn om daar te lezen in Hamnet - en dit bij mooi weer! Nu is het wel weer wat minder buiten - er valt regen en het is kouder... Om 15 uur begint de babbelbib en die duurt tot 18 uur en om 19 uur is het inde kerk samenkomst rond Witte Donderdag. En ik heb weer een koude rug hier aan tafel omdat de zon nergens te bespeuren valt!
Ik zal misschien best mijn haar nog wel opkammen vooraleer ik vertrek en wip voorden ook nog een binnen bij Bob!
Het begon al met de verplaatste afspraak met de tandarts. Omdat die gedeeltelijk samenviel met de Tai Chi-les die ik niet wou missen - vermits die 2 keer wegviel door ziekte van de lesgeefster werd die verzet naar vandaag om 10 u.
Maar ik moest vooraf naar de markt voor ons Chris en voor Liliane en vond het te laat om op te staan om 8 u. omdat mijn ochtendritueel zeker 45 min. tot 1 uur in beslag neemt en het marktbezoek zeker 30 minuten duurt. Dus ben ik om 7 u. opgestaan en heb meteen mijn wasmachine in gang gezet!
Bij de tandarts viel het toch wat mee, alhoewel... Eerst de wasmachine uitgeladen en de was opgehangen. Nadien terug baar huis gefietst en nog even naar het dorp gereden. Thuisgekomen de skrei gebakken en de wrap opgegeten samen met komkommer en kerstomaten? Dan volgde de vaat en nog een kort bezoekje van ons Chris en René en een brushing bij haarcreaties Brison! Dan nog even bij Bob binnen om terug naar huis te fietsen voor het avondeten...
Dat ik uiteindelijk toch vond omdat ik naar een ander exemplaar was overgestapt. Bij het Davidsfonds goed mijn werk gehad met de voordracht over de Vikingen. Nadien bij Bob de eerste aardbeien van dit seizoen gekocht (Belgische natuurlijk) Daar heb ik er toch een zestal van gesnoept. Die evenaren voor mij bijna de Antwerpse handjes van bij de Goossens (en dat zijn voor mij de beste!)
Vanavond moest ik het tv-programa niet raadplegen vermits ik op Stingray Classica Gustavo Dudamel de Berliner Philharmoniker zag dirigeren en dat op een groot scherm van mijn Philips Oled tv ! Dat is dus ook "snoepen"! Ik ben fan van de Berliner en deze Venezolaanse dirigent weet ik ook erg te waarderen!
Voor mij is zulke uitzending wel het neusje van de zalm...
Gisteren al begonnen met een bericht dat de les vandaag bij LBC niet doorgaat wegens ziekte leerkracht! Dan nog een onvoorziene uitstap naar Halle gemaakt om kennis te nemen met Juul, de nieuwe kat bij ons An en Frank! Een dutje is het dat alle aandacht krijgt maar gisteren zijn tijd enkel doorbracht met slapen bij Frank in de zetel.
Dan nog "anders" gegeten dan gepland waardoor ik thuis dan toch nog van Bofrost de VEGAN burger van erwten die ik gepland had heb klaargemaakt! Was te eten maar beviel me toch niet zo erg! Heb nadien nog een halve appel gegeten en om de nasmaak weg te werken ook nog 2 bokes gegeten met lekkere pikante tonijnsla! En bovendien i.p.v. vroeger toch maar wat later gaan slapen...
Dus vandaag slecht gestart! Vóór de wekker afliep opgestaan en een ICY van het Ijsboerke gegeten; als de wekker afliep nog een goed uur blijven liggen en als ontbijt 1/2 mineola gegeten en mijn ochtendplanning aangepast! Elke week sta ik nu 1 kwartier vroeger op- dus nu om 7 u.(echte tijd)-dus 8u. zomertijd en volgende week kwart voor 7 (of kwart voor 8 op mijn smartphone)
Mijn middageten zal ik ook moeten minderen - wordt 1 roggeboke met volle kwark en blauwbessen en vanavond gestoofd witlof met schelvis en enkele aardappelen.
Om 8 u. (vervalste tijd) opgestaan en met mijn ochtendceremonieel begonnen dat ik hier en daar gewijzigd heb - ik start nu met thee en verplaats de koffie voor na het middageten - benieuwd hoe lang ik dit volhoud? De voorziene toast champignons heb ik omgeruild voor 1 snee brood met kwark en blauwbessen en voor volgende week heb ik een pot Griekse yoghurt klaargemaakt. Dan nog de vaat gedaan en tevergeefs gezocht achter azijn! En zodoende was ik te laat om naar de kerk te vertrekken! Dan maar Tai Chi gedaan en mij klaargemaakt om deze namiddag baar Vorselaar te rijden)
Dat wordt iets voor na 14 u. en waarschijnlijk terug ron 16 u. of 17 u. aan het voetbalterrein in Vorselaar...
Onderweg kan ik lezen of Sudoku spelen...
Achteraf hebben we in Halle kennis gemaakt met Juul; de nieuwe aanwinst van ons An en de Frank: een echt doetje dat gans de tijd bij frank in de zetel lag te slapen. Het zag er een schatje uit- maar thuis in Geel kan dit jonge katje wel aardig uit de hoek komen naar het schijnt...
Weer heibel met dat zomeruur dat uiteindelijk niets oplevert...
Het is dan wel langer licht maar 's morgens staan we vroeger op en steken we dus meer licht aan. En 's avonds wordt op vele plaatsen toch de tv aangezet voor het avondnieuws van 19 u..
Zelf duurt het voor mij een 2 à 3 weken vooraleer ik aan dit ritme gewend raak.
En vermits wij eigenlijk West-Europese tijd zouden moeten hebben zoals Groot-Brittannië leven we 3 kwartier vooruit op de tijd en met dat uur vooruit erbij wordt dit 1 u. en 45 minuten ongeveer....
Ik moet steeds terugdenken aan mijn schoolcarrière waar de scholieren en kleuters om 8 u. (in het echt 7.15 u.) warm ingeduffeld de speelplaats binnenkwamen. Om half vier (in het echt kwart over 2) mochten ze naar huis; maar dan was het zo warm dat de hun jas achter lieten...
Dan word je geregeld met minder aangename verrassingen geconfronteerd waarmee je toch moet leren leven.... Maar... af en toe komt er ook iets leuks op je pad- waarmee ik dan ook blij verrast bent.
Voor mij hoort dit bij het leven: de combinatie van aangename en onaangename toevalligheden; en de levenskunst bestaat er voor mij in met beide te leren omgaan!
Toch kan er dan nog wat mislopen zoals regenval als je een voet buitenzet, de bus een halfuur te vroeg nemen zodat je om 10 voor één op de Rooseveltplaats aankomt terwijl je om 14 u. in de Prinsstaat 13 moet zijn.
Tijdens de lezing die tot 17 u. duurt zet je je toestel op vliegtuigstand en heb je dus de telefoon van dokter Roland niet gehoord en als je in Berchem station de gemiste oproep ontdekt terwijl je hem opbelt tussen de draaiende lijnbussen waarbij je nauwelijks hoort wat hij zegt.
Als je dan wat later in 'De nieuwen hoek' een koffie gaat drinken omdat bus 420 een goede 20 minuten vertraging heeft - ontdek je dat je apparaat blijkbaar nog in vliegtuigstand staat. Achteraf was hij dan ook nog eens onbereikbaar! Zal dus morgenvroeg zijn vrouw eens opbellen.
Gisterenavond (ik had mijn lange broek al uitgedaan en zat juist op het toilet toen er 'onverwacht" werd aangebeld; Gauw mijn joggingbroek aan en wie stond er voor mijn deur? Jawel: Johan Wellens die eens kwam kijken naar het bewuste gat in de muur achter mijn verwarmingsketel. Johan komt terug met een camera en een stofzuiger en zal tevens de verwarmingsketel komen nakijken; maar er blijkt geen acuut gevaar te zijn. René mag de herstelling wel doen maar niet vandaag want Johan heeft de hele week nog werk en mijn schoonbroer krijgt geen afstel maar wel uitstel.
Nu verwacht ik de uitslag van het bloedonderzoek en ik wil nog naar de Carrefour - maar dat laatste kan morgen voormiddag ook want na de middag moet ik naar de eerste sessie van Vorming, Vrede en Burgerschap in de Prinsstraat 13 te Antwerpen. Dat wordt toch vertrekken met bus 420 van12.30 u. (ofwel 13 u.) De conferentie begint om 14 u. en stopt rond 17 u. en dit zal thuiskomen worden rond 18.15u. ofwel 18.45 u. - nog gauw iets eten om daarna spoorslags te vertrekken naar het Davidsfonds waar men mijn hulp nodig heeft bij de lezing over 'De Vikingen'.
Ik ben dan toch maar aan mijn 2de sessie Tai Chi begonnen! en wacht dus maar op de telefoon...
Eerst ging ik naar de mis waar Guy Mennen een zinnige homilie bracht om nadien te vertrekken naar het Kallement-concert dat door covid 3 jaar niet meer was doorgegaan. Tot onze grote verbazing was alles anders geschikt wat toch heel wat aanpassing vroeg van de bezoekers. Het muzikaal gedeelte werd verzorgd door het 'Duo Joke en Jennik' met viool en gitaar. De viool klonk zeer mooi maar de zang was blijkbaar niet altijd verstaanbaar ; maar het waren wel gekende liederen maar soms werden die overstemd door de gitaar. De opkomst was zeer goed - de 2 zalen waren goed gevuld. Uiteraard bleven we lang napraten+
Rond 13 u. ging ik thuis eten, de vaat doen, prei stoven, wat strijken enzovoort: maar ook mijn agenda overlopen voor de komende week.
Op het vaste uur terug opgestaan (7.15 u.) en daarna mijn steunkousen gewassen + een wasmachine op 60° met voorwas opgezet, naar de markt gereden + het postkantoor en Bob de kruidenier. Dan nog wat telefoons gedaan en 1 wrap gegeten samen met een tomaat en een stuk komkommer, de was opgehangen, een extra was gedaan en wat op de laptop gewerkt (maar ook geknoeid) en nu weet ik waarom!
Toen ik mijn haar liet doen bij Brison en ik wilde betalen met Payconiq ,lukte dat niet! Na 3 pogingen merkte Pascale op dat mijn smartphone nog op vliegtuigstand stond - waarschijnlijk sinds het concert van vorige zondag in de Singel!
Terug uit vliegtuigstand gezet en alles werkte zoals het moest. Daarna nog telefoon gehad van zuster Agnes en van René van ons Chris. Dan weer gegeten en Griekse yoghurt klaargemaakt en 3 keer mijn bloeddrukgemeten en ook nog mijn Tai Chi gedaan! En voor je het weet zit mijn dag terug vol...
Misschien vanavond terug tv volgen en/of lezen....
Gisterenavond laat kreeg ik het koud en mijn verwarming stond el aan maar de radiator voelde niet warm aan. Toen ik naar de ketel ging kijken schrok ik me bijna een ongeluk. Op de vloer maar ook bovenop de ketel lagen allemaal stukken stenen en bezetting van de muur rechtsboven de ketel 8 Daar zag ik een kanjer van een gat in de muur! Heb de ketel afgezet, alle brokstukken opgeraapt (bijna een grote emmer vol)
Wat nu gedaan? Johan Wellens opbellen, Dat kon niet zo laat . Dus maar gauw René van ons Chris opgebeld. Die deze namiddag langskomen...
Toen ik de ketel terug aanzette bleek die terug warm water te geven en ook de chauffage sloeg op.
Vanmorgen was het wat anders! Om 6 u. opgestaan en heel wat geknoei achter de rug met balansen en aanvullende kasboeken. Toen ik naar het Brieleke fietste kwam ik daar aan en was er niemand te zien van de Tai Chi. Dus terug naar huis, wat gegeten en ons Chris en René ontvangen en gewoon weggebleven van de Babbelbib.
Nadien dan toch maar wat verder geknoeid op de laptop met balansen en kasboek van Residentie Damiaan om dan uiteindelijk om 20 u. te vergaderen.
Morgen is het markt, moet ik een was doen en moet ik ook naar de kapper!
Eigenlijk is het allemaal begonnen met de bank! Plots was het gedaan met de papieren uittreksels -teveel gedoe en vooral teveel onkosten, veronderstel ik! Dus moest de boekhouding van Residentie Damiaan dus overschakelen naar "digitaal"! Voor mij was dit een hele opgave omdat ik nu niet meer kon afpunten op de papieren uittreksels; en omdat ik misschien wat nonchalant was met het bijhouden van de bedrijfsrekening - kreeg ik de cijfers van mijn kasboek 2020-2021 niet in overeenstemming met die ban de balans.
Vorig jaar heb ik meegedeeld wat er in kas was, maar kon ik geen uittreksels van de balans meegeven! Dus moest ik dat dit jaar in orde brengen! Maar dit is niet zo simpel om de eigen fouten op te sporen...
Vannacht heb ik lang opgebleven om te zoeken en na te checken. Ik heb vergissingen ontdekt; maar nog niet alles klopt!
Binnen een groot kwartier vertrek ik met Femma naar het KMSKA omdat ik de timing met bus 420 en tram 4 heb nagetrokken en er nog één plaats vrij was...
Maar vanavond wordt het weer nakijken en desnoods aanpassen. De cijfers van de rekening kloppen; dus ook die van het kasboek als alles correct in de juiste kolom staat ingevuld. (Hopelijk vinden we vandaag de oplossing - zo niet wordt dat iets voor morgen!)
En "t is nog niet gedaan! Deze namiddag toen ik op weg was naar het KMSKA met tram 4 stopte die in de Lange Leemstraat omdat er een aanrijding was gebeurd tussen een wagen en een tram die uit de andere richting kwam Er moest nog politie bij komen en er moest ook nog getakeld worden! dat werd dus afstappen en 20 minuten te voet naar het museum. Daar aangekomen hadden e wel een heel erg goede gids en kreeg ieder van ons een kastje met een koptelefoon waarmee we de gids overal goed konden verstaan Achteraf zijn we nog iets gaan drinken in het museum. De terugweg verliep zonder hindernissen...
Het is er aan te voelen want ik fietste vanmorgen naar de markt zonder handschoenen aan - en nadien naar de reumatoloog in Monica ook (ik wilde bus 420 nemen- maar het is weer 'staking' vandaag en op lijnbussen kan je dan niet rekenen!)
Met de regen was het wel iets minder leuk; maar in Monica viel het best mee! We schakelen over van 6 mg medrol naar 5. Maar vermits ik nog over &è ampullen van 6 mg beschik, mag ik die verder nemen maar ik wissel af (2 x 6 en 1 x 5 mg) en dit 5 keer; nadien (1 van 6 afgewisseld met 1 van 5) en dit 7 keer. Nadien schakelen we volledig over op 5!
Volgende week moet ik wel trachten een groot jaarlijks onderzoek bij dr. Roland vast te leggen want die blijkt nu in vakantie te zijn. In de krokusvakantie was die echter een week open!
Toch iets te vroeg gejuicht vandaag! Rond 16 u. viel er iets uit de lucht dat het midden hield tussen 'sneeuwregen' en fijne hagel... De winter is dus nog niet voorbij!
Het begon met en Whatsapp bericht van onze Tai Chi-groep - onze toffe lesgeefster verwittigde ons dat de les van vandaag niet zou doorgaan omdat zij covid had. En deze namiddag had ik een afspraak bij Brison voor haarsnit en brushing omdat ik vrijdag naar de reumatoloog moet in Monica. (Dit duurde zo wat van 13.30 u. tot pakweg 14.15 u.
Dan had ik 's middags wat tijd om aan de boekhouding te beginnen van Residentie Damiaan maar vergat ik dat het ondertussen bijna 16 u. werd terwijl ik om 15 u. in de bib verwacht werd. Had ik alles bij behalve mijn haakpen nr. 3,50 en ben ik terug naar huis gereden!
Rond 18 u. kwam ik terug thuis maar had ik last met het kadertje met naaiwerk uit d mooie winkel aan de Oudaan terug te hangen. Ik had al 't een en ander moeten forceren om dit los te krijgen en kreeg het niet meer terug op zijn plaats! Bureau van de muur getrokken enkele kabels los, mijn lange ladder erbij gehaald. Op mijn laptop eed download gezocht van Tuimel, de kabouterjongen die ik niet terugvond. Na veel gezoek toch iets kunnen versieren en mijn printer terug aan de praat gekregen...
Ik wilde eerst tegen 11 u. in de koningin Elisabethzaal naar Jaap van Zweden gaan voor een open repetitie; maar mijn agenda stond wat vol... En vermits ik mijn abonnement toch niet zal vernieuwen door al het gedoe met openbaar vervoer op een zaterdag, ben ik niet vertrokken. Wel wat boodschappen gedaan + mijn Tai Chi en wat gekookt voor vanavond.
Ben nog aan het overleggen of ik zondag alleen naar de Singel ga vertrekken of dit concert ga combineren met en bezoek aan het provinciehuis voor een gesprek tussen Rik Torfs en Bart De Wever. Dit duurt van 11u. tot 12 u. Als ik daarna ergens iets eet (bv. in het Zoete Hoekske in Mortsel) kan ik tegen 13.45u. misschien terug in de Singel zijn. Ofwel een dichter eetadresje zoeken!
Nu ga ik mijn panty's uitdoen + mijn steunkousen vermits ik een eerste keer naar de pedicure moet bij Hortense die onderhanden wordt genomen door Marleen Fiermans tussen 14 u. en 15 u.; daarna is het mijn beurt tussen 15 u. en 16 u.
Rond 16.30 u. zijn we dan terug thuis. Ik verwacht nog een levering van Post.nl- maar die komen hier meestal aan de late kant...
Een nieuwe week met heel wat nieuwe uitdagingen...
Gewoon gestart maar met een volle namiddag in het vooruitzicht! Om 5 over half 1 samen met Ria naar LBC! Nu nog mijn Tai Chi en de post + nog wat zaken te regelen... En zo is deze nieuwe week weer gestart! Zelfs nog de tijd genomen een een volle selder fijn te snijden en wat prei, wortelen + ui, sjalot en look en er een groentesoep van te maken om in te vriezen in 4 potjes van 75 cl - goed voor 8 keer soep van te eten...
Rond de middag samen met Ria bus 141 naar Mortsel genomen voor de les 'Fotografie met de smartphone ' Met Albelli een fotoboek gemaakt en verschillende mogelijkheden uitgetest... Eigenlijk een best aangename les...
Alleen kon Ria beneden de automaat niet aan het wek krijgen om een snoepje te kopen. (Zij had 's middags niet de mogelijkheid om iets te eten omdat ze met haar auto naar de controle moest en ze moest kiezen tussen iets eten en de bus missen of voor de bus gaan en in de school iets kopen.)
De les was op tijd gedaan en we konden nog net de bus hebben van vóór 17 u.!
Omdat het mijn beurt was om de gemeenschappelijke delen te poetsen( trap + gang + alle ruiten van de 3 deuren) begon ik daaraan na het ontbijt. Toen ik beneden kwam met het poetsgerei merkte ik op dat de ruiten er zo netjes uitzagen en eigenlijk de vloer ook! Dus heb ik nog maar eens nagekeken of het nu wel mijn beurt was om te poetsen! En jawel; ook al zag alles er zo netjes uit - ik heb dan toch maar tegen beter weten in begonnen aan het poetsen van de 3 grote ruiten aan beide kanten.
Daarna kwam de vloer aan de beurt want de trap had ik de dag voordien reeds onder handen genomen. (Ik kon het niet laten om die poetsbeurt te doen - ook al leek die echt niet nodig! Maar mijn plichtsbesef noopte mij om er toch aan te beginnen.
Nadien komt daar nog wel wat opruimwerk bij + wat wassen en uitspoelen ... bleef er net nog tijd over om naar Bob te fietsen en kreeg ik langs Messenger nog een telefoontje van ons Kathleen. Heb tijdens het oprommelen nog een vergeeld doek gevonden om kruisjessteek of halve kruisjessteek op te naaien. Waarschijnlijk ooit gekocht in die chique naaiwinkel op de Oudaan waar ik met Wimmeke naartoe trok om suikerbonenzakjes te naaien ofwel voor Suzanne ofwel voor Kim. (Dat is dus erg lang geleden)
Omdat die doek zo vergeeld was, heb ik hem gewassen en gedroogd en gestreken en neem die donderdag mee naar de babbelbib
Ik moet nog wel aan mijn Tai Chi beginnen en mijn wasmachine draait nog volop. Ik heb de trap reeds gepoetst en de vaat gedaan. Ook mijn krant is gelezen, maar nu wacht ik liever tot de was ophangt vooraleer ik naar de markt en het postkantoor fiets, daarna iets eet en naar de Carrefour rijd om daarna bij Brison mijn haar te laten knippen en brushen. Hoe je leven vol kan zitten met allemaal kleine fragmenten die ieder hun plaats opeisen.
Soms zou een mens toch wat meer rust willen! Maar hoe formuleerde men het alweer? "Rust roest!" Dus doen we verder zoals we bezig zijn!
Een gewone start met binnen het halfuur vertrek naar het Brieleke voor de Tai Chi... Daarna middagmaal met brood en vis en groenten... Nog wat lezen en/of telefoneren en daarna naar de Babbelbib.
Gisterenavond naar een betekenisvolle eindaflevering van "Onze natuur" gekeken op Canvas. Ik wil dat nog wel eens terug volgen...(Heb veel respect voor de makers van deze reeks en vooral voor Pim Niesten)
Zou eigenlijk nog naar Ria moeten en naar Bob en ook naar ons Chris moeten bellen.
Op Facebook moet ik me meer op de vlakte houden i.p.v. te reageren op meningen die ik gewoon niet goed vind. (Als zelfs een buurvrouw agressief reageert op mijn terechte reactie - gewoon omdat ze me ziet als iemand die de groep anti-vaxers waar zij deel van uitmaakt becommentarieert...) Het is omdat ik per toeval haar naam ontdekt heb in de besloten groep die door mijn nicht werd aangemaakt als bestrijder van alles wat hen niet zint in deze maatschappij: big farma, de vaccins, de overheid, de wappies e.a.. Die groepen verenigen zich en versterken elkaar en nemen het op tegen iedereen die hier anders over denkt.
Dus beter gewoon lezen en negeren wat onjuist is - waar ik het wel moeilijk mee heb...
Jarenlang heb ik die blog onderhouden; berichten en foto's bijgevoegd enzovoort. Maar ooit ben ik daarmee gestopt.
Nu ik onlangs 'Office 365 bij Dofin aankocht verscheen in mijn 'Persoonlijke Edge' gewoon terug Reflecties... Dus heb ik me terug ingelogd en ben ik er terug mee begonnen! Een leuke bezigheid als er op tv weinig te vinden is dat mijn aandacht verdient. (Ook al wil ik op BBC FIRST de reeks "Midsomer murders" wel terug volgen- de uitzendingen worden voor mij wat veel onderbroken door reclame.) En als ik geen haakwerkje voorhanden heb, dan ergert me dat toch wel....
De maand maart is wel degelijk 'onze' maand vermits wij (3 zussen) jarig zijn op 15, 17 en 18 maart (maar elk met 5 jaar ertussen)! Ook zeer goede vriendinnen zijn (of waren) van 18 en 23 maart; En eveneens heel wat vrienden en familieleden zijn of waren in maart jarig: Joris, Karel, Lisa, Leo, Kurt, Raoul, Josée, Mary en dan vergeet ik er nog...
Omdat vóór onze huidige jaartelling maart de eerste maand was van het jaar (de lente begint dan) en februari de laatste maand was met het restant van de dagen - daarom vind ik deze maand wel iets hebben...
De begijn in de regen te Lier is hier mijn jongste zus Rita die er 68 wordt en ik de dag nadien dus 78 !
We laten dat niet aan ons hart komen en doen rustig verder.
Ons Chris wordt er dus 73- maar "samen op stap gaan" zoals we ooit deden in Antwerpen in 'Het elfde gebod' en de 'Quinten Matsijs' met die gasten uit Maastricht die het alcoholgehalte van onze bieren onderschat hadden - zoiets kunnen we niet meer! (We hadden ons toen echter goddelijk geamuseerd! Iedereen van ons herinnert zich nog mijn antwoord op een vraag van één van die mannen; "Zó zijn wij niet!" met als spontane reactie van ons Chris; "Hoe zijn we dan wel?")
De lachsalvo's die toen volgden en hoe we ons daarna gedroegen - iedereen moet gedacht hebben dat wij alle drie goed dronken waren- alhoewel wij geen druppel alcohol aangeraakt hadden... Zelfs buiten het café deden we het bijna in ons broek. Zalig; hoe we ons toen geamuseerd hadden...
Dit komt dus niet meer terug, maar we houden er nog vrolijke herinneringen aan over...
Ondanks de gure wind uit het noordoosten zijn Ria en ik toch naar Mortsel gereden in de namiddag. In de voormiddag gewoon ontbeten, toilet gemaakt, aan Tai Chi gedaan met de opwarmingsoefeningen erbij en bloeddruk gemeten + de aflevering van gisterenavond van "De weekenden" bekeken en bloemkool klaargemaakt en ook boterboontjes uit de diepvries en groentesoep uit de diepvriezer ontdooid.
Gisteren verwijld in dagboeken van mezelf en één chiro-gedachtenisboek van onze Stany! Ik schrok erg toen ik las hoe ik dacht en voelde toen ik 16 was... Dit was zelfs erg confronterend voor mij ...
Morgen rijd ik samen met Ria naar het recyclagepark waarvoor we bij de LBC in Mortsel een afspraak maakten. En in de voormiddag fiets ik naar Bob en De Wolf... en vergeet ik uiteraard mijn Tai Chi niet! Ik ben er wat laat aan begonnen; maar wil er toch een dagelijks ritueel van maken...
En morgen is het de laatste dag van februari en ooit was dit de laatste dg van het jaar... toen de kalender begon in maart! Toen was september (sept = 7) de zevende maand en oktober (otto=8) de achtste en november (neuf=9) de negende en december (dix = 10) de tiende... Februari was toen de laatste maand van het jaar en kreeg de overschot van het aantal dagen ; normaal: 28 en om de 4 jaar 29!
Vóór 7.15u. wakker, ontbeten, aan Tai Chi gedaan, mij gewassen en zo, de krant gelezen en ook nog op de pc gewerkt! Om 10.45u. begint de groepsles Tai Chi voor halfgevorderden in het Brieleke. Nu nog mijn haren wat fatsoeneren en op Facebook gaan zodat ik om 10.30u. kan vertrekken.
Ik ga nu slapen want morgen is het Tai Chi en Babbelbib met 'haakcursus' door Birgit. En de dag nadien markt en op de middag een etentje met de oud-collega's in "De Swaen" in Wijnegem en nadien nog een 65°-was. Op zaterdag moet ik om 7.30 u. bij de kapper zijn want om 13.30 u vertrek in naar een namiddagconcert in de koningin Elisabethzaal.
Zó weten we weer wat doen; en ik heb nog wat huiswerk voor mijn cursus 'Fotografie met de smartphone'.
En de week nadien is het weer krokusvakantie en dan moet ik nog naar onze Vince voor zijn verjaardag! En dan mag ik niet vertgeten om af te spreken met Raoul in "Het zoete Hoekske' in Mortsel op maandag 20 februari...
Ja; we weten dat we oud worden, maar we VOELEN dat ook- aan vele kleine dingen. En ook aan het aantal overlijdens in de familie- en kennissenkring.
Ook wordt het moeilijker om nog met alles mee te zijn en bij te blijven.
Aan mijn huisarts vertelde ik overlaatst dat ik me soms een wandelende "pillendoos" voel... Sinds hij me naar de spoed stuurde omdat hij de oorzaak van mijn ontstekingen niet vond, ben ik dan uiteindelijk toch bij de reumatoloog geraakt die meteen wist dat het over spierreuma gaat bij mij met als enige bestrijder; cortisone dat ook weer neveneffecten heeft. Omdat ik aanleg heb voor diabetes moet ik daarvoor nu tweemaal per dag pillen nemen.
Ook werd ik naar de cardioloog getuurd, naar de oogarts en de uroloog en moest ik ook nog naar het UZA voor een petscan... en misschien ga ik ook nog eens naar een osteopaat...
Ondertussen stierven in ons familie Marcel Bruyndonckx en Myriam van nonkel Gust (allebei jonger dan ik) en in mijn vrienden- en kennissenkring; dat is gewoon niet meer op te noemen. Eergisteren ben ik op het kerkhof van Borsbeek naar de uitvaartdienst met asverstrooiing geweest van iemand uit onze leeskring (ook jonger dan ik)
Ondertussen doe ik aan Tai chi, ga ik naar de babbelbib en blijf het Davidsfonds nog ondersteunen alhoewel ik ontslag had genomen uit het bestuur- Ook bij de PKG zou ik willen wegblijven, maar men heeft daar amper nog medewerkers...(Vorige week was de vergadering gepland om 19 u. omdat één persoon die lesgeeft niet anders kon. Nadien was heel mijn avond thuis om zeep- gewoon omdat ik uit mijn normale doen was...)
Vermits er op tv weinig zinnigs te volgen valt: en ik kijk naar meer zenders- maar volg geen soaps, geen politiek en zeker geen oninteressante programma's...
Reflecteren doe ik geregeld; maar ik noteer dit meestal niet...
Toch is het wel eens leuk om af en toe eens te herlezen. Dit wordt dus hoogstwaarschijnlijk 'avondwerk' of ook wel eens nachtwerk! Gelukkig zijn er soms nog boeiende artikels te lezen zoals van Marc Bossuyt (asielepert) in Knack van 30/11/22; "Waar zijn we in Godsnaam mee bezig?"
In Tertio en in De Standaard Weekblad vind ik geregeld ook boeiende artikels terug.
Nu ik mijn blog herontdekt heb, ga ik er terug geregeld naartoe. Ik heb enkel nog wat problemen met foto's toevoegen- dat is alles!
Vandaag mijn startscherm veranderd op mijn pc, mijn laptop en ook op mijn smartphone. Hoe lang ik dit zo zal houden, weet ik nog niet. Had meer cursussen rond fotografie moeten volgen!
Straks naar Ria voor de online cursus 'Duits voor senioren onderweg' - gewoon omdat op haar pc geen e-mails toekomen. Ik neem dan mijn laptop mee en we volgen beiden (met mondmasker) achter mijn scherm de les - en dit omdat de gemeente Wommelgem op veilig wilde spelen en dus vond dat we niet in de polyvalente zaal van de bib binnen mochten waar we wel les konden volgen op afstand van elkaar en met mondmasker op!
Omwille van de houding van ons gemeentebestuur, sta ik nu Ria bij omdat die niet in de mogelijkheid is om online te volgen. (Hopelijk is Ria niet besmet- en zeker niet met de Indische variant - want na mijn eerste vaccin van Astrazeneca ben ik nog onvoldoende bestand tegen die variant. Maar wat doet een mens zoal voor zijn goede vrienden?)
Het zal vandaag een warme dag worden! Maar de warmte zit nog niet binnen. Als de zon "s morgens op onze achtergevel staat laat ik de rolluiken nog in spleetjes en dan trek ik die op na het middagmaal.
Nu ga ik mijn toilet maken en trek ik naar het dorp.
Misschien vanmiddag wat gaan fietsen en op bezoek gaan naar Hort of met bus 141 naar "De Vlegel'; maar zeker wat haken tot aan de 5de reeks vaan 16 rijen. Eigenlijk kijk ik uit naar het telwerk aan de rand van de plaid. Dit wordt een echte uitdaging!
Alleenstaanden - en ze zijn met veel in ons land- die leiden een apart leven...
De sociale contacten gebeuren in de meeste gevallen buitenhuis: verenigingsleven, afspraken met vrienden op café, uitstapjes met de trein, dagreizen, en samen tentoonstellingen bezoeken, concerten bijwonen; een boek bespreken enzovoort - meestal aangevuld met een babbel......
En wat er thuis gebeurde zoals familiefeesten kan nu niet meer omwille van de laatste maatregelen.
Intussen hebben we heel wat achter de rug zoals beperking van wandelen omdat je nergens nog naar het toilet kunt gaan; beperking van het winkelen vermits nu enkel de essentiële winkels geopend zijn en vooral de horeca gesloten is, net als kappers e.d.
Wel wordt iedereen aangeraden om online te winkelen - wat ik persoonlijk niet zo leuk vind
Ondertussen zijn er weer wat mensen overleden in zeer moeilijke omstandigheden omwille van bezoekverbod wegens corona: het verenigingsleven ligt zo goed als stil en het concertleven sinds onze federale regering dus ook! Zelfs de erediensten hebben ze afgeschaft - alhouwel ik nergens de maatregelen zo rigoureus toegepast heb gezien als bij ons in de kerk!
Ondertussen skypen en whatsappen we wat meer ; bij LBC zullen we waarschijnlijk les krijgen met 'Microsoft teams' maar ik zag dat je praktisch overal de mogelijkheid hebt om te 'vergaderen'..
De wereld is door dat "verdomde" virus heel sterk veranderd en we hebben geen zicht op het verder verloop van de besmettingen.
Sinds maandag mag bij ons de horeca terug geopend worden- onder strikte voorwaarden wel te verstaan.
Misschien ga ik morgen in Mortsel toch mijn eerste pintje drinken - als ik ergens plaats vind (want het is Mortsel markt) en misschien tref ik Raoul? Zo niet rijd ik verder met tram 15 tot aan de Oudaan om mijn besteld pakje af te halen bij Neuhaus. Nadien rijd ik terug met tram 9 tot in Berchem om daar een koffie te drinken en met bus 420 terug naar huis te rijden....
Maar ik kijk echt uit naar mijn eerste frisse pint van de tapkraan!
Sinds de lockdown van 14 maart jl. werd mij de VRIJHEID ontnomen om
-11 vrijdagen op de markt: vis, kip, kaas en groenten te kopen en nadien
samen met een viertal vaste vriendinnen een koffie of een cappuccino te drinken en er ook nog iets bij te eten en wat bij te praten
-10 vrijdagen en/of zaterdagen naar de kapper te gaan
-11 zondagsvieringen te volgen en nadien met 3 à 4 vrienden samen wat na te kaarten op café
- maandelijks met 5-4 vaste vriendinnen op verplaatsing te ontbijten
- al 3 Davidsfonds bestuursvergaderingen te volgen en heel wat geplande activiteiten bij te wonen
- met de PGK samen te komen om wat vooruit te plannen wat de parochie betreft
- de geplande concerten bij te wonen van het A.S.O. en in het Kallement
- lezingen te volgen in de VOR of in Elcker-ik en DF-academie
- wekelijks op donderdagnamiddag tussen 15 u. en 18 u. met een viertal vriendinnen samen te keuvelen tijdens de "babbelbib" bij een kop koffie en met een handwerkje in onze handen
- fysiek de lessen bij te wonen in Mortsel (LBC) ; maar dit euvel wordt nu opgelost met online lessen....
- schoenen aan te kopen bij Schaeps
- de Inno te bezoeken of de 3 Leliën ...
- ons Chris te bezoeken, of Ria, of Juliette of Hort, Hedwig of Josée......
- af te spreken met Anneke voor een babbel in café Kamiel in de Markgravelei
- gewoon eens even naar 't stad te rijden en terug (onmogelijkheid om te gaan plassen in één of ander café)
En nu hoor ik blijkbaar nog tot de gelukkigen; want vermits ik tot een risico-groep behoor.....en ik tot hiertoe nog gevrijwaard ben gebleven- heb ik dus niet te klagen. Alhoewel ik het gevoel heb dat heel mijn leven overhoop is gegooid. (Heb in mijn omgeving al wel ex-covid patiënten gehad die gestorven zijn, in I.C. hebben gelegen of gewoon thuis in quarantaine hebben uitgeziekt.)
Die vraag stel ik me niet meer? Ik zou eerder stellen: "Hoe verder leven met Corona?"
Er wordt nu veel gediscussieerd en standpunten worden tegen elkaar afgewogen. Alles willen we weten en we volgen een ganse dag het nieuws en duidingsprogramma's - als we een hele dag thuis in ons kot moeten blijven. Ook op het internet, in tijdschriften zoals Knack blijkt alles te draaien rond 'corona'. Ons leventje werd helemaal overhoop gegooid door de lock-down maatregelen. En zelfs bij de exit-strategie blijven 'social distancing', ontsmetting en beperking van contacten de norm. 'Funshoppen' bestaat niet meer, evenmin als samen vieren, samen feesten, samen rouwen, samen keuvelen bij een kop koffie enzovoort. Kortom; het woord SAMEN is er teveel aan. Juist wij mensen die de meest sociale soort bij de zoogdieren zijn- ons wordt juist dat "sociale" beperkt of ingekort.
Ik vind de aanpak van de pandemie niet goed ingezet wegens tekort aan testmateriaal, tekort aan beschermingsmateriaal, een grove onderschatting van de besmettelijkheidsgraad van het nieuwe virus , het niet kunnen of willen afzonderen van besmette personen waardoor het virus zich razendsnel kon verderzetten.
Persoonlijk ben ik erg jaloers op de aanpak in Taiwan, ook over het eiland Man waar men experimenteert met een nieuwe app. Ook in Noord-Europa werkt men naar mijn mening efficiënter en zal er veel minder economische schade zijn! Bij ons weten de meesten nog niet wat ons nu economisch te wachten staat. Ik verwacht veel ellende en durf mij niet uitspreken over de toestand van onze planeet wereldwijd. Ben zeer lang optimistisch geweest maar weiger ook mee te gaan in het pessimisme omdat dit ons ook niet vooruithelpt.
Ik vermoed dat we i.p.v. steeds naar "meer" en "beter" te verlangen ons moeten leren tevreden stellen met wat minder; i.p.v.meer te consumeren, het met minder moeten leren stellen en beseffen dat we met veel te veel exemplaren van het menselijk ras de aarde uitbuiten. Als we de bevolkingsexplosie al eens een halte konden toeroepen, en misschien eens leerden van 'virtueel' op reis te gaan zodat we onze vakantietijd anders konden benutten dan we tot nu toe deden....
Dagenlang uitkijken naar iets dat dan uiteindelijk dik tegenvalt
Het is mij dus overkomen...
Ik hoorde mijn jongste zus de pralines van Neuhaus (Belgische makelij) zo de hemel in prijzen met een verheerlijking van de 'irrestisibles' die volgens haar onovertreffelijk waren. Dus wilde ik die aankopen om te trakteren in de klas bij LBC.
Omdat het met de corona-maatregelen verboden is om niet-essentële verplaatsingen te maken, heb ik dan maar op het internet gezocht en een doos van 12 stuks besteld.
Vandaag werden die dan geleverd. Mooi verpakt uiteraard MAAR de omhulling met nougatine viel mij heel erg tegen. Dit lijkt zo beenhard dat ik er haast niet in durfde te bijten. En ze zijn allemaal omhuld met nougatine . Dus... ik neem ze mee naar school, maar zal ze voor mezelf NOOIT MEER kopen.
Met de paasvakantie die vanavond begint - alhoewel die voor veel kinderen al min of meer bezig was - en het stralende weer voor de deur zal het voor heel wat mensen moeilijk worden om binnen te blijven; alhoewel...
Vermits een wandeling maken in je omgeving nog mag en fietsen ook nog wel, zal dit voor mensen die zoiets nog nooit meemaakten een extra inspanning of zelfs een opoffering vragen om niet op vakantie te vertrekken of een uitstapje te maken in eigen land. Barbecueën in eigen tuin in gezinsverband mag nog wel - maar heel wat appartementbewoners beschikken niet over een tuin... Dus moeten die creatief zijn!
We wachten dus af wat volgende zondag ons brengen zal...
Als alleenstaande wordt heel je sociaal leven nu grondig overhoop gegooid; het leven is voor mij meer dan grondig gewijzigd.(Ik kan niet meer met lijnbus 420 naar Berchem want kan nergens meer binnen voor een eventueel toiletbezoek...)
- Maandag geen permanentie en ook geen VOR- namiddagconferenties meer of bijscholing van Vief.
- Op dinsdag is vrijwilligerswerk bij Kind & Gezin weggevallen en ook het 'krekelmoment' in de Lunch-garden met de 4 vriendinnen en ook geregeld een boeiende conferentie bij Elcker-ik met bijbehorend café-bezoek.
- Op woensdag was het veelal een Davidsfonds-activiteit; maar ook wel een of ander uitstapje richting Antwerpen met een terrasje erbij...
- Iedere donderdag moest ik om 12.30 u. de bus nemen naar Mortsel voor bijscholing in LBC ,ofwel Babbelbib met een brei- of haakwerkje of zelfs patch-work samen met enkele vriendinnen dit in de bib die nu gesloten is.
- En vrijdag was het wekelijks marktdag met bezoek aan een fruit-en groentekraam, een viskraam, een kippenkraam en een kaaskraam - dit gevolgd door de obligate 'marktbabbel' samen met 4 of 5 marktvriendinnen. Dit veelal gevolgd door een afspraak bij mijn vaste kapster.
- Op zaterdag wordt er nog gewinkeld en gewassen of soms naar de kapper gereden en af e toe is er een namiddagconcert van het A.S.O. in de koningin Elisabethzaal -ook met nababbel dus..
En iedere zondag had ik de vaste gewoonte om een kerkdienst te volgen met de gebruikelijke nababbel en het bezoek aan de ronde tafel in café Familia waar dan ook 2 ploegen van wielertoeristen toekomen, met nadien nog een bezoek aan de keurslager en 's namiddags een of ander bezoekje.
Ook afspraken met vriendinnen kunnen niet meer nu cafés en brasseries niet meer toegankelijk zijn... En privé-samenkomsten kunnen evenmin, net als de geplande samenkomst met 75-jarigen in april binnenkort. Misschien kunnen we dit uitstellen tot september of oktober..
Ondertussen werd ik al 2 keer uitgenodigd voor een video-conferentie, en versturen we meer berichten naar elkaar!
Op radio en tv wordt maar over één ding gesproken: het corona-virus dat waarschijnlijk is ontstaan in Wuhan (China) op een illegale vlees- en vismarkt door een sprong te maken van een vleermuis naar een mens... Juist weten we het niet; maar we weten intussen wel hoe besmettelijk dat onzichtbare virus is en hoe snel het zich verdubbelt. Voorlopig is er nog geen kruid tegen gewassen. En met onze grote mobiliteit, onze globalisering en vooral verstedelijking heeft dat virus zich wereldwijd verspreid en houdt het heel de wereld in zijn greep.
Vooreerst dacht men dat dit maar een griepje was; maar het virus is dodelijk vooral bij oudere mensen die al andere ziektebeelden hebben. Op tv horen we virologen die zeggen dat het aantal doden om de 2 à 3 dagen gewoon verdubbelt. Ondertussen worden er wereldwijd maatregelen getroffen zoals sluiting van scholen, afgelasten van alle culturele en sportieve evenementen,zelfs religieuze diensten, samenscholingsverbod, 'social distancing' sluiting van landsgrenzen, sluiting van restaurants, cafés, en alle niet-noodzakelijke winkels, wie kan moet thuis telewerken, je mag buiten (liefst alleen) en op afstand van 1,50 m van elkaar als de iemand kruist of passeert.
In Italië is het nu gewoon horror! Ook Spanje wordt erg getroffen, net als Frankrijk, Groot-Brittannië en Nederland trouwens. Ouders die nu thuiswerken moeten dat tevens doen met hun kinderen erbij. Psychiaters verwachten nu meer huiselijk geweld en ook meer echtscheidingen. Mensen moeten wel blijven bewegen maar niet te ver van huis. In supermarkten en veel winkels laat men maar een beperkt aantal klanten binnen en degenen die buiten wachten moeten iets meer dan 1 winkelkar tussen de vorige laten, en je mag maar 1 halfuur winkelen en men vraagt om elektronisch te betalen. W.S.E.E. is nu gesloten. En alle vriendinnen-momenten ook...
Na een verkoudheid van een goede week, is het toch hoopgevend dat je beterschap voelt! Want een verkoudheid die je best bestrijdt (volgens een goede verpleegkundige) door veel te drinken en te rusten kan wel lastig zijn maar heeft zijn tijd nodig. Met wat neusspoelingen, het veelvuldig drinken van thee i.p.v. koffie voel je dus elke dag dat het terug goed komt.
Vandaag is het aswoensdag (op mijn laptop las ik zelfs "Ash Wednesday'; maar tot daartoe - daar ergeren we ons niet meer aan)! Wel echter aan de extreme reactie van enkelingen die de heisa rond het 'corona-virus" aangrijpen om samen met hun vrienden te beginnen met 'hamsteren'. Ik heb geen begrip voor irrationeel gedrag, maar betreur wel de impact ervan op onzekere medemensen die hier uiteraard in zullen volgen! De emotie stuurt de grote meerderheid van de mensen nog steeds veel meer aan dan de ratio. We beseffen dit hoe langer hoe meer en weten ondertussen dat er groepen zijn die hier ernstig misbruik van maken
Gisteren op Klara een interview gevolgd met de juriste en schrijfster die uit UNIA werd gezet omdat ze het 'boerkaverbod' aanvocht omwille van een schending van de mensenrechten - hier specifiek het recht voor vrouwen om zich te 'sluieren'.
Zich onherkenbaar maken op straat wordt echter veelvuldig gebruikt door 'criminelen'. In Afghanistan is echter het dragen van de boerka "verplicht".(Misschien moet deze dame daar eens enkele jaren gaan wonen? Ik denk niet dat ze als vrouw daar daar tot de status kon opklimmen die zij hier behaald heeft!)
Fulminerend tegen de legerleiding en de politieke elite die 100 jaar geleden jonge mannen inzette om mee te strijden in WO I- dit als compensatie voor de kolonisering van 'achtergebleven' gebieden. Ik hoorde haar misprijzen van "witte mensen" alsof die beslissingen niet gebeurden aan de top. (Gewone 'witte' mensen hadden daar niets mee te maken; evenmin als met de kolonisatie trouwens....)
Ook haar misprijzende visie op onze zogezegd ideale liberale maatschappij (mevrouw stelt zich duidelijk links op)onderstreept haar politieke combattieve houding.Ze protesteert duidelijk tegen camera's overal; maar waarschijnlijk ook tegen A.I.Omdat zij dit ziet als een schending van onze privacy. Maar wat is privacy dan juist? Wat ik op straat en in het openbaar doe, behoort naar mijn mening niet tot mijn privacy. (Zich als vrouw sluieren ziet zij dus als een recht op privacy!)
Het hoofddoek daarentegen is geen boerka en mag OVERAL gedragen worden, behalve in openbare functies en op de werkvloer waar een dresscode geldt. In openbare gebouwen werden destijds op vraag van de vrijzinnigen alle kruisen verbannen net als andere symbolen van een geloofsovertuiging. En zeggen dat de hoofddoek geen uiterlijk teken is van de islamitische identiteit is voor mij een leugen. (Trouwens autochtone vrouwen die een hoofddoek dragen hebben ofwel kanker, of dragen een uniform (sommige nonnen) of hebben zich bekeerd tot de islam....
Het Messiaans zegel; zeer oud uit de beginperiode van het christendom. De driehoekige voet van de menorah, het joodse symbool bij uitstek wordt hierbij overlapt door de staart van de Ichtus vis en vormt zó een Davidster. Dit zou een bewijs zijn van de joodse wortels van het christelijk geloof. Volgens sommige mensen is dit een nepsymbool, maar mij spreekt het heel erg aan- veel meer zelfs dan het kruis. Ik zie het als een symbool van verbondenheid en warme liefde tussen christenen en joden. Tout court.
Maandag, 26 augustus was het zo ver! De ingreep in de Eeuwfeestkliniek bij dokter Vanassche die ik impulsief op 2 à 3 minuten had toegezegd na gunstig advies over de botmeting van mijn onderkaak moest om halfdrie doorgaan. Ik was van plan om iets voorbij 13 u. bus 141 te nemen tot station Oude-God in Mortsel! Maar door wegenwerken aan de Krijgsbaan, kon die bus niet meer door de Drabstraat rijden en volgde ze nu een heel ander parcours langs de luchthaven in Deurne en St.-Amadeüs en 'De Brug'. En omdat ik vooraf wilde timen en zien waar ik nu diende te overstappen op tram 15 zou ik zondag voordien naar de Cultuurmarkt gereden zijn. Maar door de Retro-koers in ons dorp reden er geen bussen meer door... Dus heb ik wijselijk op maandag maar bus 141 van 12.35 u. genomen met overstap aan de halte Gemeenteplein in Mortsel. Al bij al kwam ik toe aan de halte 'Harmonie' om 13.30 u. - 1 uur te vroeg dus. Na een kwartiertje lezen in het park ben ik dan maar na de kliniek getrokken en heb ik me aangemeld op de 6 de verdieping. Om 10 vóór twee kwam men mij halen. Op een halfuur was alles O.K. Het viel mij allemaal heel erg mee, maar achteraf op tram 15 en bus 141 kreeg ik toch wat pijn. Thuisgekomen nog 1 Dafalgan genomen en wat gerust in de canapé bij 'Father Brown". Dan gebeld met ons Rita en ons Chris, het restant opgegeten van mijn Griekse yoghurt met zaden en pruimenmoes.; weer wat gerust , naar de dochter van Juliette gefietst en nog een telefoon gedaan naar Juliette en voor één keer gaan slapen om 22 u. met nog 1 voorzichtige spoeling en 1 Dafalgan.
De ochtend nadien was ik dus pijnvrij opgestaan. Ik zou nu iedereen die twijfelt over het plaatsen van implantaten dat toch aanraden - indien het tenminste financieel haalbaar is. Ik ben er nu 74 en weet dus niet hoe lang ik er nog kan van genieten (op 6 december a.s. moet ik terug op controle) en met veel geluk kan ik op 16 december naar de tandarts voor mijn kronen.) Maar dit is met alles zó! Toen Jos De Ridder een nieuwe auto kocht zo rond zijn 71 ste, wist hij ook niet dat hij op 73-jarige leeftijd zou komen te overlijden....
Het is nu nog tot 5 september 'voorzichtig' eten, niet teveel gorgelen, maar wel nog tanden poetsen en spoelen, om nadien gewoon verder te doen... Een meevaller, niet!
(De menorah die ik als afbeelding plaatste, komt er omdat ik die wel wil aanschaffen en ook omdat de 'Centenaire' zich in de joodse wijk bevindt...)
Gisteren weer een 'kanjer' van een dame ontmoet...
En dan nog een Antwerpse dame van 83 die als jongen geboren werd en ooit als eerste voor een transitie heeft gekozen waaraan begonnen werd in Casablanca in 1964 . Door ballet te volgen trad ze op en kon ze geld verdienen voor deze dure ingreep. Zij is dus de eerste transgender ter wereld toen dat woord niet eens bestond. In 1971 was de transitie van man naar vrouw afgrond, maar vermits men je identiteitskaart toen nog niet veranderde, heeft de persoon in kwestie die kaart zelf 'vervalst'. Corneel werd Corinne. Haar volledige naam is nu Corinne Van Tongerloo; er werd een boek over haar leven geschreven: "Casablanca voorbij" en ook een film gemaakt: "I'm a woman now" en ze geeft nu voordrachten in Nederland ook met behulp van een Power Point Presentatie waarvoor Herman Plasmans zorgt. (Vandaar de connectie, want Herman gaf een lezing in Park Lane van RVT Orpea , waar we nadien nog een in een aangenaam gezelschap samen iets dronken.)
Ik vind het boeiend dat mijn leefwereld nog steeds verrijkt wordt met nieuwe mensen die een buitengewoon leven leiden.... Ook blijf ik vinden dat 'buitenkomen' ondanks moeilijkheden en bezwaren essentieel is - zolang je dat nog kan. (Ik kan en mag me niet indenken wat het is om vastgekluisterd aan een bed een haast 'plantaardig' leven te leiden (eigenlijk past 'lijden' hier beter) en af te wachten tot iemand zich om jou bekommert...)
Omdat ik het niet kan laten om domme en foutieve reacties te becommentariëren, blijf ik actief - vooral op Facebook, maar ook nog op Instagram en Twitter. Reacties volgen elkaar op. Hier word je enkel maar gelezen!( en door hoeveel mensen dan nog?)
Op 'social media' kom je wel in contact met veel opgefokte en dolgedraaide alsook laag-bij- de grondse personen die opgegroeid zijn in 'straatcultuur' en waarin je soms toch beter je energie niet steekt... Vooral in het 'Antwerpse' (site van GVA bv.) moet een mens zich zwaar verdedigen tegen aanvallen uit alle hoeken van de samenleving.Op de site van 'De Standaard' ook wel eens, maar dan wel opmerkelijk minder - en... de reacties zijn meestal ook van een hoogstaander niveau.
Ik denk er sterk aan om mijn abonnement bij GVA op te zeggen en af en toe eens de krant "los" te gaan kopen in de krantenwinkel. Dan zal ik mij hopelijk ook beter distantiëren van hun artikels en zeker van de reacties erop.
Ik raakte hier eerst niet ingelogd omdat mijn pc niet automatisch mijn paswoord meegaf- dat ik ondertussen vergeten was. Ga dit ook eens op mijn laptop uittesten, want daar heb ik de webbrowser gewijzigd....Waarom ik niet meer meteen kon inloggen op mijn pc weet ik nog steeds niet; maar het werkt nu weer als voorheen.
Onze zeer sterk en zeer snel veranderende wereld beangstigt blijkbaar veel mensen. En dan moesten die nog eens het boek lezen van Yuval Noah Harari: " 21 lessen voor de 21ste eeuw"...
Heel veel mensen weten nog steeds wat het 'world wide web' allemaal in beweging heeft gebracht! Heel de derde wereld kan nu "ZIEN" hoe onze westerse wereld leeft en wat er hier allemaal te krijgen valt. Het is toch evident dat zij die in schromelijke armoede leven ook wel willen hebben wat wij hebben... Vandaar de niet te stuiten migratiestromen,... maar wat zij NIET kennen, is de weg die wij daarvoor hebben afgelegd; en de inspanning die van veel van onze mensen wordt gevraagd.
Afin; zoals veel mensen vrezen staan ons nog 'onheuglijke' tijden te wachten, want zoals de polarisatie nu om zich heen grijpt, + het gebrek aan 'opvoeding' en het niet aan banden leggen van de bevolkingsgroei wereldwijd - ik heb er echt geen goed oog in. Ik zie om mij heen meer en meer verruwing, indoctrinatie, bandeloosheid en vooral tekort aan respect (zowel voor de natuur, het milieu, mensen met andere meningen enzovoort). Ik blijf vrezen voor.................... - dat ga ik hier niet verwoorden, maar besef maar al te goed dat ik een 'bommenkind' ben van het einde van WO II en nu hier al 74 jaar heb mogen leven zonder oorlog.......
Zou ik zo stilaan niet beginnen aan een 'stommiteitenagenda'?
Ouder mogen worden heeft zo zijn repercussies.
O.a. het vergeten of niet meteen vinden van namen, ook het aanvaarden dat je niet meer alles zo vlot kunt oplossen als vroeger en zelfs dat je af en toe eens 'stommiteiten' doet.
Zoals vandaag bv. Ik zag vanmorgen dat mijn leesbril (die ik als de originele van bij de opticien beschouwde) wat verwrongen aanvoelde .Bij de kapster wrong ik hem wat rechter maar betwijfelde of die het nog lang zou houden en of het mogelijk was om de glazen in een nieuw montuur te zetten.Van de kapster komend ben ik dan bij Rutten binnengestapt met die laatste vraag. De opticien keek lang naar het brilletje en beweerde dat de bril niet van hem kwam en een vervangbril bleek te zijn (van Hema)....
Thuisgekomen ben ik gaan napluizen en vond ik het originele exemplaar in de originele brillendoos in mijn schuif. De opticien had dus gelijk en ik ben meteen naar het postkantoor gereden (werk van gisteren) , en heb bij Rutten zijn beoordeling gaan bevestigen en heb er meteen een overzetzonnebril gekocht vermits de vorige een gebroken montuur had.
Dat is mijn recentste vergissing. Een tijd geleden toen ik alle documenten van de harde schijf van mijn pc wilde verplaatsen naar mijn laptop, vond ik geen usb-kabel met een fijnere ingang voor mijn 'design' laptop. Uiteindelijk heb ik dan al mijn documenten dan maar gekopieerd naar Google Drive. Ze zijn nu te raadplegen op de 2 toestellen MAAR van mijn harde schijf zijn ze verdwenen en ik krijg ze er niet terug. (Moest ik overlaatst naar een notaris documenten aanhechten vanuit de cloud van Google, en dat werkte dan weer anders. Dus met eerst wat geknoei erbij.)
Moest ik vandaag toch even bij Dofin zijn. Ga dus volgende week met die laptop naar Johan om alles van Google drive over te brengen naar One drive Misschien laat ik René daarna mijn vaste pc ook naar daar brengen voor nazicht (dit voor een goede 250 euro. Een nieuwe all-in-one kost toch een goede 800 à 1000 euro....(Dus ...)
Nog een groter geknoei op 19 juli! Bij de online betaling van het volgende abonnement van De Lijn moest ik eerst mijn profiel inbrengen. Omdat ik niet meer wist met welk e-mailadres ik bij hen ingelogd was, heb ik er drie opgegeven. Maar dit werd niet aanvaard. Dan maar mijn g-mailadres ingegeven (zonder dit te bevestigen!). De betaling van 54,00 werd dus niet aanvaard. Dan maar pc-banking geopend om zelf een overschrijvingsformulier in te vullen - zonder de gestructureerde mededeling echter omdat ik die niet had. Bij de vrije mededeling heb ik dan wel hel nauwkeurig de 19 cijfers van mijn MOBIB-kaart ingevuld. Bij het bedrag 5 4 , 0 0 ingevuld. EN vooraleer ik op bevestigen drukte dus zeer specifiek de 19 cijfers onderaan nagekeken. Tijdens het klikken echter, merkte ik dat ik de komma onvoldoende had aangeklikt, waardoor bij het bedrag 5400,00 stond vermeld. (Dat bedrag stond op mijn rekening; dus is dat er ook meteen af gegaan) Het was wel degelijk vrijdagvoormiddag. Mijn bericht naar 'De Lijn' - ook een heel gedoe werd wel ontvangen maar niet beantwoord. Ook zaterdag en zondag en zelfs maandag niet (net na de nationale feestdag). Pas op dinsdag, 30 juli stond het foutieve bedrag van 5400,00 terug op mijn rekening, waarna ik meteen het bedrag van 54,00 online overschreef wat nu meteen lukte, vermits ik de bevestigingsmail van G-mail had aangeklikt.
Bovendien heb ik aan het postkantoor bij het nemen van mijn fiets iets voorgehad aan mijn rechterhand ;een verstuiking of wat? Ik kon in alle geval mijn fiets die te zwaar naar rechts overhelde gewoon niet meer houden, waarbij ik hem uiteindelijk heb laten vallen. Een kleine snee onderaan mijn linkerbeen, maar met een zeer pijnlijk onderste kootje van mijn middenvinger. Die doet nog erg mijn, maar ik kan nog bewegen maar moeilijk kracht zetten.....( Hopelijk is dit maar een 'verstuiking'!)
Als je internetradio (die eigenlijk een luidspreker is) in de keuken geen kik meer geeft...
Je komt haast in kloostertoestanden terecht als je bv. bonen wilt kuisen zonder het vaste gezelschap van Radio Klara! Steeds opnieuw verscheen op het toestel in mijn keuken de boodschap: "Download de SoundTouch-app." Maar ik had die app al en kon die zelfs oproepen op mijn pc-scherm. Maar de update die nodig was lukte niet. Er was een fout opgetreden bij het toepassen van de transforms. Maar als je op een computer één keer of duizend keer dezelfde handeling uitvoert; er zal niets veranderen.
Dan maar de bewuste snelkoppeling verwijderd en opnieuw een Bose SoundTouch app gedownload. Dat icoontje zag er anders uit, had een andere kleur; maar werkte vooral anders. Ik kon de werking van vorige app waarop ik keuzes maakte voor bepaalde zenders ook niet meer terugvinden en evenmin 'verkennen'.
Dan maar de tv aangezet en Sound Touch geselecteerd waarop ik zowat alles heb uitgezocht en uitgetest wat er te testen viel- zonder resultaat echter! Dan maar op de console een usb-stick geplaatst om verder te werken,wat me niet lukte. Daarna 2 handleidingen van Lifestyle 135 series doorgenomen -en ik voel me wat technische taal betreft zo'n onbenul. Na uren zwoegen en zweten uiteindelijk de portable in de keuken verbonden met mijn pc waardoor ik een 'setup' zag verschijnen. Maar geduld is nooit mijn sterkste kant geweest...
Dan maar op mijn pc een mail verstuurd naar een eigenaar van ons gebouw om daarna ook nog het verslag van vorige extra algemene vergadering te maken over de stand van zaken i.v.m. de geplande werkzaamheden en dat door te sturen aan de 8 eigenaars.
Kwam ik ook nog de aangetekende brief van de notaris tegen i.v.m. de verkoop van het appartement naast mij. Heb die dan maar per mail beantwoord omdat dit sneller gaat, maar de bijlagen opzoeken in de documenten van Residentie Damiaan die ik 2 weken geleden gekopieerd had naar Google Drive was ook geen sinecure . (Om mijn documenten ook in mijn laptop te krijgen had ik besloten om die te kopiëren naar Google Drive. Nu is alles anders geordend en is ook de werkwijze voor mij helemaal anders.) De documenten in mijn pc zijn nu leeg en van Google Drive kan ik ze niet terug plaatsen naar mijn pc.
Bij het doorsturen van de mail kreeg ik melding dat die niet kon bezorgd worden; ik had nl. een tikfout in het lange e-mailadres gemaakt. Na alles, daarna terug geregulariseerd te hebben, zette ik zomaar als test mijn keukenradio aan, en - wonder boven wonder- die radio speelde toch wel! Alle geluk!
Rond 4 u.-half vijf ben ik dan uiteindelijk gaan slapen: uitgeput, maar blij dat mijn keukenradio terug werkte. Deze voormiddag heb ik ondervinden dat de nieuwe app van SoundTouch helemaal anders werkt dan vorige. Ook dat is weer grondig wennen....
Bovendien heb ik dit toestel steeds verkeerd benoemd; het is geen echte radio maar wel een "luidspreker"....
Maar dit weet je nooit met zekerheid want...1) je weet nooit hoe lang je leven nog duurt (ben er nu 74) en... 2) je weet nog minder hoe ons klimaat de volgende jaren gaat evolueren...
Er wordt nu alleszins veel tamtam over gemaakt; maar naar mijn mening veel te weinig over de alarmerende droogte waar geen einde schijnt aan te komen. Dit met de verstedelijking en de bijbehorende betonnering, de verdwijning van groengebieden en ons consumentisme waaraan een halt wordt toegeroepen.
Regenwouden en andere woeden verdwijnen waardoor veel diersoorten niet meer beschikken over een habitat; Gletsjers smelten, alsook het poolijs, diersoorten verdwijnen en door onze groeiende mobiliteit komen dieren die hier niet thuis horen terecht in onze ecosystemen waar ze geen natuurlijke vijand hebben en bij ons alles ontregelen.Ook is het recht op onbeperkte voortplanting bij het gros van de mensen onaantastbaar...
Dat ons klimaat erg onder druk komt te staan, willen veel mensen niet geweten hebben - omdat hiervoor op hun verantwoordelijkheid gerekend wordt. En die verantwoordelijkheid is nu iets dat heel wat mensen nooit werd aangeleerd.
Ook al vind ik de puberale acties van individuen als Greta Thunberg en Anuna De Wever er soms meer dan erg over; toch vind ik dat er door beleidsmensen wereldwijd moet nagedacht worden over hoe het nu verder moet met onze planeet. (Heb daar echt geen goed oog in...)
Het kan meevallen, maar soms ook erg tegenvallen...
Zoals gisteren toen ik alle documenten op de harde schijf van mijn pc wilde kopiëren naar Google drive. Dit is inderdaad gelukt, maar dit werd niet gekopieerd maar wel verplaatst. Bij mijn documenten op mijn harde schijf vind ik niets meer terug. En in Google drive zijn ze anders gerangschikt of verdeeld. Misschien moet ik nog beter met Google Drive leren werken. Maar ik had die documenten graag terug op zijn oorspronkelijke plaats en daar slaag ik niet in...
Het weze zo; maar toch geef ik het nog niet op!
Ik ga alvast niet alles in 'Mijn documenten' zelf trachten op te zoeken en terug op te stellen...
Maar ook omdat ik vandaag de 7 andere appartement-eigenaars van Residentie Damiaan heb samengeroepen voor een stand van zaken rond de geplande werkzaamheden aan ons dak en de gevel aan de linkerkant. Volgens één eigenaar zou de beslissing om die werken uit te voeren niet rechtsgeldig zijn omdat hij niet aanwezig was op de vorige algemene vergadering omdat hij niet uitgenodigd werd (dit omdat zijn naam niet vermeld was in de groep 'gebouw Residentie Damiaan' die ik had aangemaakt in mijn g-mailprogramma omdat WLM niet meer werkte.)
Vandaag kreeg ik al een bericht van één eigenaar dat hij niet kwam.(En die beantwoordde zelfs mijn bericht niet.) Als ik er vanavond niet uit geraak neem ik ontslag en geef de zaken door aan Ann Meeusen of aan een professionele syndicus. Na alle moeite met contacten ,het maken van kopieën, het vastleggen van de zaal enzovoort. Benieuwd wie er allemaal zal zijn en of Mr. Vrancken er ook zal zijn.
Vandaag moest men van Daktro (Borsbeek) komen kijken om 13 u; omdat de bewoonster van het bovenste verdiep niet vroeger thuis kon zijn. Die man daagde pas op om 14.15 u. ; ook de zonnebloem die mij werd aangeboden omdat ik mijn Vlaamse leeuw uithing stak doodgewoon in mijn brievenbus - had niemand horen aanbellen...
Op Facebook de hele opgeklopte hetze tegen Kris Van Dijck gevolgd - dit met zijn ontslag als gevolg. Geen cadeau op de Vlaams-nationale feestdag. Benieuwd wat er nog allemaal uit de bus zal komen en in hoeveel bochten C D&V zich nu zal draaien.
Om 19.30 u. begint de vergadering die ik ten laatste om 20.30u. afsluit. Met grote spanning wacht ik nu af....
Misschien heb ik het wel voor 'geen al te grote mannen'...
Mijn jongste zus die getrouwd is met een grote man, hoor ik geregeld neerhalend reageren op mannen die ze wat kleiner vindt. Toen we samen computerles volgden in Mortsel maakte ze een 'voor haar hectische tijd' mee bij onze leraar Nicolas; die zij nu benoemt als 'Nicolasje'. Zelf heb ik veel bewondering voor de persoon van Nicolas en apprecieer hem erg en om verschillende redenen..
Nu de verkiezingskoorts voorbij is en ik expliciet partij koos voor de persoon van Michael Freilich, die gelukkig ook in de Kamer terecht kwam met bijna 13 000 voorkeurstemmen, blijf ik hem volgen- omdat dit ook hoort bij mijn keuze op 26 mei. Omdat hij zulke warme en verbindende boodschappen bracht en erg sereen reageerde op domme opmerkingen in sociale media, ben ik hem nog meer gaan bewonderen.
Ik heb zelfs het avontuur ondernomen door op mijn eentje de stad in te trekken om hem te beluisteren in de zaal van Hoffy's in de Lange Kievitstraat: op 20 mei - dit tussen 20 u. en 22.15 u..
Blij dat ik daar geweest ben stond me nog een spannende terugrit naar huis te wachten met lijnbus 20 tot Berchem en 420 naar Broechem. (Bij alle ongerustheid; is alles toch nog onverwacht goed afgelopen- ook al waren mijn 2 jongere zussen er beiden niet over te spreken - zij zijn steeds plaatsvervangend bang!
Op sociale media komen geregeld berichten en ook foto's van mijn favoriete verkiezingskandidaat. Hij hoort nu ook weer niet bij de grootsten; maar is wel heel erg fotogeniek (of heeft een zeer goede fotograaf). Ondertussen heb ik me geabonneerd op 'Joods actueel' dat nu gerund wordt door zijn moeder.
-Nog wat 'grote liefdes' van mij hadden evenmin een erg grote gestalte - niet dat ik daar echt belang aan hecht - maar toch! (Waarschijnlijk zijn iets minder grote mannen inhoudelijk sterker? Wie weet?!- om eens over te reflecteren...)
Ik heb trouwens ook een boon voor president Macron; ook weer niet de grootste der Mohikanen.
Zo zie je maar - het is niet zozeer de lengte van een man die het doet; maar wel zijn uitstraling, zijn persoonlijkheid en de 'spirit'...
Onlangs kreeg ik op Facebook een bericht binnen van 'Vrij Nederland' waarvan ik de cookies aanvaardde en ik meteen inschreef voor de nieuwsbrieven - uiteraard met de vraag om te abonneren- waarover ik nog aan 't overleggen ben. Toen ik een reactie postte op een bericht stond ik toch versteld van het niveauverschil tussen de reactie op mijn reactie vanuit Nederland en de bagger die je leest als je reageert op aantijgingen in bv. GVA.
Ondertussen krijg ik ook geregeld nieuws van 'Pauw' dat ik erg apprecieer en bovendien ook van "NPO2' waar ik geregeld naar zap. Op de berichten van "Pauw" kan ik ook reageren en krijg ik geregeld positieve weerklank.
Gisteren kreeg ik na de kerkdienst van onze pastorale werkster 2 toelagen aangeboden van 'Trouw' dat zij koopt in Schilde - daar wonen heel wat Nederlanders- "Tijd" en "Letter & geest". Dit komt dan wel met 1 week vertraging, maar het biedt interessante 'achtergrondlectuur'. "Trouw" komt nu ook terecht op mijn Facebook. (Waarom zou ik toch zo blij zijn met die Facebook?)
Ik las gisteren dat opiniebladen het in Nederland zo moeilijk hebben - maar ik vind ook dat 'goed werk' wel wat ondersteuning kan gebruiken. Ooit las ik wekelijks Elsevier; maar dat kost in België heel wat meer dan in Nederland. Ook de "Groene Amsterdammer" interesseert me wel; maar waar kan ik dat hier nog los aankopen?
Toen ik vorige maand in Leerdam het Algemeen dagblad (AD) aankocht, was ik ook verrast door de schrijfstijl, maar ook de aandachtspunten in die krant.
Gelukkig kan ik op de pc heel wat terugvinden, maar fysiek is het niet zo eenvoudig om verkooppunten te vinden waar ik Nederlandse kranten en/of tijdschriften los kan aankopen.
Ik kan er ook niet aan doen dat ik me meer verbonden voel met veel Nederlanders dan met bepaalde Walen die zich afzetten tegen de Vlamingen waar ze een stuk financieel van afhangen...
Na de intensieve voorbereiding van de verkiezingen van 26 mei jl. - ik neem daar steeds bewust mijn tijd voor om de voor mij best mogelijke keuze te maken , kwam ik toevallig terecht op een mooi en warm bericht van Michael Freilich die ik reeds kende als hoofdredacteur van 'Joods Actueel'. Ik was zo getroffen door zijn boodschap van 'verbinding' dat ik dit meteen als 'geweldig' aanstipte. Zo goed als ogenblikkelijk volgde er een chatbericht op met dank en de vraag of ik zijn 'helfie' wilde worden...
Zo is er een communicatie begonnen met uiteindelijk mijn toezegging om zijn affiche aan mijn raam te hangen - alhoewel ik daar principieel tegen ben - vermits ik mijn 3 stemmen verdeel over verschillende partijen waarvan ik hoop dat één ervan zal deel uitmaken van de volgende coalitie . (Als je maar één van de drie afficheert; geef je eigenlijk een foutief beeld; maar van Hans Maes had ik geen affiche en mijn 3de partij was zodanig naar links aan het evolueren dat ik die echt wilde vervangen. En de partij Groen die ik volg met haar focus op het klimaat vond ik toch wat radicaal en compromisloos en ook erg links. Tot zondagnamiddag heb ik getwijfeld aan wie ik mijn derde stem zou geven; dus daar had ik ook geen affiche van...)
Op 3 mei kreeg ik op de markt dan een telefonisch bericht van M. Freilich dat ze de affiche kwamen brengen. Dit was dan ook geen papieren affiche om achter het raam te kleven, maar een geplooide stevige affiche die hoorde op de buitenkant van mijn raam. Kristof Luypaert en Michael Freilich wilden ze zelf komen plaatsen, maar ik wilde vooraf eerst mijn ramen nog poetsen.
Kristof nam dan wel een foto van mijn kandidaat en mezelf met de geplooide affiche voor ons. Of die op Facebook mocht, 'ja' zei ik waarna ik terug naar de markt reed. Achteraf maakte ik mij zorgen of ik wel goed op die foto stond- want ik moest in de namiddag nog naar de kapper. Heb dan gechat om die foto beter niet te gebruiken. Freilich liet me dan wel weten dat ik er schitterend op stond; maar ze hebben zich toch aan mijn vraag gehouden. Achteraf heeft Kristof me dan toch de bewuste foto doorgestuurd.
In het dorp heel wat uitleg moeten geven bij de bewuste affiche, maar ook de argumenten gegeven voor mijn keuze: de warme verbindende boodschap van een startend politicus en ook mijn steun aan de Antwerpse joodse gemeenschap in tijden van antisemitisme en polarisering. Afin; na enkele chatberichten aan vrienden toch nog 5 mensen gevonden die me bevestigden dat ze een naamkeuze voor hem hadden gemaakt. En hij zit nu mee in de Kamer. (waarvoor ik geijverd heb)
Vandaag in de eucharistieviering na een oud verhaal over de geboorte van Johannes de doper een fantastische homilie beluisterd van Guy Mennen. Het kwam neer op de existentiële vraag die ieder mens zich hoeft te stellen: 'Wat is de zin van mijn bestaan hier op aarde?' Er is maar één zinnig antwoord op te vinden: "Verbinding zoeken' met de natuur, met God, met de anderen" Dit paste zo perfect bij alles wat ik belangrijk acht. Ik heb na de dienst mijn bevindingen aan Guy verwoord .
Kwam ik vandaag op FB het prachtig artikel tegen uit dS Weekblad van de spoedarts Alain Mahjoub over onthaasting en de grote nood aan VERBINDING omdat we het verleerd zijn om verbinding met elkaar te maken. (Een geweldig artikel trouwens dat meer mensen zouden moeten lezen...)
Die verbinding wordt voor mij een tweede aandachtspunt naast 'respect'; gewoon op zoek gaan naar en aandacht hebben voor "verbondenheid'....
In de bijlage de bewuste foto met mijn kandidaat voor de Kamer; in mijn blog zelf: mijn kandidaat voor Europa (Hans Maes uit Borgerhout)
Dit met heel wat bezigheden en 'tijdtekort' waardoor....
Toch nog eens de moeite om hier iets te posten. Mijn nieuw gehaakt deken is bijna af - het vorige had ik "verkeerd" gewassen waardoor het gekrompen en ineen gekookt bleek, dus niet meer mooi. Het was wel gehaakt met wol van Drops die enkel geschikt was voor handwas. Toch wilde ik mijn wolprogramma eens uittesten maar had één stipje verder moeten in klikken...
Ondertussen na wekelijkse contacten met de voorzitter dan toch maar aangesloten bij Vief, waardoor ik toch maar aan enkele activiteiten heb deelgenomen .
Ook nog een zeer goede vriendin begeleid in het Lozannahof en in Sint-Bartholomeüs en Merksem, waarna ik ze heb moeten achterlaten in Jan Palfijn waar ook ons vader gestorven is. Daarna onverwacht geconfronteerd met een herval (darmkanker) van een zeer goede maat die ook overleden is. Zelfs in familie zijn er nu gezondheidsklachten bij ond Kathleen en eveneens bij ns Lisa; en ons Chris moet zich ook geregeld zeer goed in het oog houden....
Bij de PGK moeten we het met een belangrijk man minder doen, in het Davidsfonds heeft onze voorzitter, Herman Plasmans ontslag genomen en werken we nu met 2 afdelingen samen: Borsbeek en Wommelgem. Bij Kind & Gezin loopt alles nog min of meer normaal maar moet Juliette zich soms in 1000 bochten wringen om mij niet in de steek te laten. ( Eigenlijk wil ik zowel de PGK als het DF-bestuur verlaten en het wat rustiger aan willen doen.)
Bij LBC wil ik al langer stoppen, maar ik draai er nog mee - ook omwille van Nicolas die ik bewonder voor zijn ongelooflijke inzet. (Nadien zijn er nog cursussen in de gemeente)
Wat mijn werk als syndicus betreft; dit moet ook aan iemand anders gegeven worden ofwel aan de vrouw van Johan Wellens, ofwel aan een professioneel iemand.
Mijn winterfeest heb ik niet kunnen organiseren door 'teveel omhanden' thuis.
Dan moet ik stilaan het een en ander 'WEGDOEN" en misschien ook eens een notaris aanspreken voor een eventuele gift met vruchtgebruik aan mijn familie.
Ik zit nog niet stil... (Ben nu een erg boeiend boek aan het lezen dat ik nadien aan de bib wil schenken) En gisteren heb ik bij Amazon nog 2 nieuwe cd's van Peter Hollens gekocht (voor mijn eerste mei). We blijven dus bezig, maar alles gaat wat trager... En dan is er nog de wekelijkse 'Babbelbib' op donderdagnamiddag en de 'marktbabbel' samen met 3 of 4 of 5 vriendinnen in een Wommelgems café na de wekelijkse vrijdagmarkt... En iedere zondag zit ik na de kerkdienst mee aan de ronde 'mistafel' in café Familia....
...met de eindejaarsdrukte die meestal voort deint tot einde januari. Kwam daarbij het ontvallen van iemand als Wimmeke die ik wel regelmatig opzocht, maar waarbij ik de ernst van de situatie foutief inschatte. Daarbij hoorde dan ook nog een herdenkingsdienst en ontmoeting met heel wat mensen. Ook de nieuwe start van de vervolgcursus T & S bij LBC nam wat tijd in beslag + ook nog eens het opmaken van het kasboek + de balans van Residentie Damiaan. De verkoop van het appartement 2de verdieping rechts met de bijbehorende 4 garages heeft me ook heel wat kopbrekens gezorgd - vooral omdat die verkoop naar mijn mening niet 'koosjer' verlopen is.
Omdat ik achterstallen had, heb ik deze bijgepast omdat ik een sluitende balans wil aanbieden en de 20 euro die door het notariaat Celis teveel werd betaald (de vroegere eigenaar betaalde 2 maandelijkse provisies van 45 euro echter te weinig) daarvan had ik 10 euro ingeschreven op de bedrijfsrekening en de andere 10 als cash bij de 10 euro te kort van Caroline Blomme. 90 euro kwam echter uit mijn zak (cash ingeboekt )! Natuurlijk klopte het positief saldo van onze bedrijfsrekening niet met die op onze rekeninguittreksels; die laatst gaf dus 10 euro meer aan . Dus heb ik dit voor het nieuwe jaar rechtgezet door een overschrijving te doen van cash naar bedrijfsrekening.
Waarschijnlijk schakel ik in de loop van dit werkjaar over naar een overname als syndicus door ofwel de vrouw van John Wellens ofwel de firma Annenco.
Ondertussen verliepen nog wat tandartsbezoeken eigenaardig - zoektocht naar een nieuwe tandarts is niet simpel - nu H. Mortelmans stopt in maart. Nu ben ik bij Biermans. Ook was er schoolfeest in de winter (voor de verandering) en hebben wij met het Davidsfonds een nieuw werkjaar gestart samen met de afdeling in Borsbeek.
Terwijl hebben zich zorgelijke ontwikkelingen voorgedaan zoals met de slechte gezondheidstoestand van o.a. Ria Hermans van mijn jaar, en... vooral die van mijn maat in de kerk: Herman Verboven. Die laatste is is ondertussen veroordeeld tot 'palliatieve zorgen'...
En de tofste leraar uit mijn LBC-loopbaan is overgeschakeld naar een loopbaan (kort periode) in het 'lager onderwijs' in Vorselaar - dit omwille van zijn werkzekerheid en omdat hij dan 's avonds niet meer hoeft te werken en kan thuis blijven in zijn nieuw gezin.
Bovendien wil ik en mijn functie als syndicus, als bestuurslid Davidsfonds + lid van de Plaatselijke Geloofskern gewoon stoppen in 2019!
2019 wordt dus een 'memorabel' jaar - en dan heb ik het nog niet over de 'klimaatspijbelaars' en de nakende 'federale verkiezingen'.....
Vorige woensdag meer dan 2 uur bij de tandarts doorgebracht. Was blij dat dit achter de rug was. Kreeg daarna te horen dat mijn bovengebit wat moet aangepast worden + het voorstel om achter mijn ingemetste onderste tanden ofwel 2 of 4 implantaten te laten plaatsen, ofwel een gebitje. Moest er maar rustig over nadenken maar kreeg toch een brief mee voor de kaakchirurg in de Eeuwfeestkliniek.
Ben er nog niet uit! Implantaten zijn extreem duur en...voor hoe lang nog? Heb ik voldoende bot? Naar het schijnt moet de stift een goed halfjaar ingroeien. Nicole zou beginnen met 2 implantaten : één links en één rechts.
Een gebitje met 'pressions' is naar het schijnt ook een mogelijkheid. Zou ik hiervoor contact opnemen met Herwig Mortelmans? Maar ik ben nu bij Biermans- maar Mortelmans vertrouw ik meer; en ons Rita vindt dat Biermans nogal veel en vlug doorverwijst. (En de 'Centenaire' zou blijkbaar een kliniek zijn voor 'rijke' joden - volgens haar mening...)
Nu wacht ik sinds 23 oktober op een nieuwe Mobib-kaart omdat ik de mijne uit mijn handen had laten glijden toen ik naar de bus stapte met pak en zak + het sportgedeelte voor Herman. Dus moest ik een Lijnkaart van 16 euro kopen.Had ik 's avonds laat na intensief zoeken binnen, toch wel op de website van de Lijn aangevinkt "kaart verloren of gestolen" toen ik 's nachts een duplicaat aanvroeg waarbij ik alle gegevens invulde (zelfs met het nummer dat ik terugvond op mijn factuur) De morgen nadien toen ik met het sportgedeelte van GVA terug naar Herman stapte zag ik onderweg het hoesje van mijn kaart liggen. Blij dat ik ze terug vond ging ik terug naar het invulformulier om te melden dat ik geen duplicaat meer nodig had. Ik kreeg als antwoord dat er nog geen actie was ondernomen voor een duplicaat en ik mijn oude kaart terug mocht gebruiken. Oef!
Maar toen ik 4 dagen naar Lier moest voor een concert van de Schaepshoofden, kreeg ik bij iedere scanning een rood kruis. Ook nog de maandag nadien toen ik naar de Boomgaard moest in Broechem.
Dus ben ik op dinsdag 30 oktober naar een Lijnwinkel gereden op de Groenplaats en wist men me te vertellen dat je kaart meteen vernietigd wordt als je aanvinkt ... Dus na betaling van 10 euro, kon men een duplicaat aanvragen en kreeg ik een gratis vervangpas geldig tot vandaag. Met de voorbije poststaking is die nieuwe Mobib-kaart dus nog niet toegekomen en rijden we morgen terug naar Mortsel met de Lijnkaart die ik op 23/10 had aangekocht....
Als een verkoopster je telefonisch voorstelt om een abonnement te reactiveren - het eerste jaar aan halve prijs, en je gaat erop in; dan kijk je langer dan 1 week uit naar een mailtje dat niet verschijnt. Haar voorstel werd dan waarschijnlijk aan de bron afgewezen. Dus gaat de deal niet door! Je ziet dus maar: zo lang er niets getekend werd....
Hier ging het om Test Connect dat je blijkbaar niet kunt bestellen zonder Test aankoop. Maar dat laatste doe ik zelfs niet eens open en deponeer ik dus in de bus bij een buurman. Ik vind het gek om dingen te kopen die je niet nodig hebt; daarom wilde ik een effort doen om me te herabonneren aan halve prijs. Maar dat blijkt dus niet te kunnen....
Ondertussen kreeg ik op 06/11/18 terug een exemplaar van Test Aankoop en Test Connect in mijn brievenbus - echter zonder begeleidende brief. Wel vond ik in mijn webmail van Telenet een bericht van Freeform : betreft case 103290226-30 dat van Test aankoop bleek te komen. (Dus heb ik weer 'te vroeg' gereclameerd- moet soms wat meer geduld oefenen.) Moet misschien nog telefonisch contact opnemen met Anouk Verstraeten van de abonnementendienst...
...etikettering, labels, stigma's...; het is 'des mensen'- maar het wordt volgens mij sterk in de hand gewerkt door de 'social media'. Jeugdige uitspraken, oneliners, reacties of opmerkingen worden bijgehouden en kunnen later tegen jou ingezet worden - zeker in een politieke carrière.
Vanmorgen bij het bezorgen van het sportgedeelte van mijn krant bij een buur werd ik aangesproken door een andere buurvrouw die mijn raad vroeg over de concentratieproblemen van haar zoon in de eerste klas - dit ondanks zijn goede schoolresultaten. Toen ik haar naar het CLB verwees, kreeg ik heel wat weerstand in de zin van; 'ieder kind heeft tegenwoordig een etiket van ADHD of ASS of dyslexie, dyscalculie of wat ook... En relatine slikken, dat vond ze waanzin. Tegenwoordig moeten leerkrachten die het CLB willen inschakelen, hiervoor eerst de toestemming (met handtekening) vragen aan de ouders.
Ik heb haar erop gewezen dat ze niet verplicht is de raad op te volgen die het CLB haar geeft en dit ook duidelijk te communiceren met de dienst. Het is ook niet zo dat je je moet laten opereren als een arts dat aanraadt.
Maar enkel al een etiket opgeplakt krijgen op je kind, blijkt al zeer erg verontrustend te zijn. Dus laten we dat niet doen... Maar in geval van 'leerstoornissen' is het volgens mij toch raadzaam om zo vlug mogelijk in te grijpen...
Hopelijk nu wat meer cultuur 'in the picture'.....
Na de gemeenteraadsverkiezingen zullen we nog wel regelmatig geconfronteerd worden met gekibbel bij de coalitievorming- dat is evident. Zelf volg ik het allemaal niet meer en heb er wijselijk afstand van genomen. Het is wat het is- en zo moeten we zes jaar verder.
Persoonlijk geef ik nu wat meer aandacht aan cultuur en vorming - zelfs nu nog! Het is juist onze cultuur die zo typisch menselijk is en het resultaat vormt van menselijk vernuft, menselijke creativiteit en menselijke arbeid. Hier de nodige aandacht aan schenken, vind ik zeer humanistisch...
Maar het verkoopt tegenwoordig niet zo goed meer! Jammer toch!
Je ziet het overal gebeuren. Gemeentes zijn niet meer verplicht om een bibliotheek te houden, cultuurverenigingen zoals het Davids- en Willems- en Vermeylen- en Masereel of Rodenbachfonds krijgen moeilijk jonge leden bijeen- zodat ze snel verouderen en uiteindelijk zullen stoppen bij een tekort aan bestuursleden. Sportverenigingen echter blijven groeien. Aan het 'gezond lichaam' wordt massaal veel aandacht geschonken omwille van onze focus op het uiterlijk. Maar de 'gezonde geest' die komt blijkbaar toch wat minder aan bod.
Want het gaat helemaal niet om mijn stem; maar wel om de som van de stemmen en de mogelijke coalities die kunnen en zullen gemaakt worden. Daarop heb je hoegenaamd geen invloed! Toch blijf ik zo lang ik kan mijn 'stemrecht' gebruiken- ook al ben ik reeds lang tegenstander van de 'achterhaalde' opkomstplicht. Want die heeft ook zo zijn nadelen. Nu iedereen tot zijn 18de naar school heeft gegaan, moet iedereen toch weten dat er strijd werd geleverd om stemrecht voor iedereen te bekomen; dus kan men best zelf uitmaken of men die stem al dan niet gebruikt. Wel vind ik het pure discriminatie dat niet-Belgen kiesrecht hebben zonder opkomstplicht, en dat Belgen (nog als enige Europeanen?) een opkomstplicht hebben. Veel logica zit daar voor mijn part wel niet in; maar zoals verwacht wel veel 'emotie'!
De voorafspiegelingen in het nieuws zijn nu voorbij; de achterafspiegelingen (Hineininterpretierungen) zullen nog wel een week of twee de media vullen zeker? Daarna wordt het zes jaar volgen wat deze ploeg ervan zal maken - als er tenminste geen fusieronde gepland is....
En voorts zal er wel weinig veranderen zeker? Ik verwacht dit toch niet op gemeentelijk niveau.
En nog steeds weeg ik af aan wie ik mijn stem zal geven. Ik volg nochtans geen verkiezingsdebatten omdat dat puur om theater draait en dan nog tussen de kopstukken waarvoor je zelf niet kunt kiezen als je in een kleine gemeente woont.
Vermits het om gemeenteraadsverkiezingen gaat, hebben nu de nationale strekkingen voor mij minder betekenis. Gemeentebesturen nemen wel goede of minder goede beslissingen; maar dit komt deels door de coalitie waar het 'geven en nemen' wordt; maar ook deels door wat hen van bovenuit opgelegd wordt.
Maar het gaat ook om de provincieraden - voor zolang zij nog mee gaan... Hier spelen nationale standpunten echter meer mee.....
Hopelijk heb ik op zondagmiddag, 14 oktober een goede keuze gemaakt; maar ik zal me toch moeten neerleggen bij wat de meerderheid wil (of de coalitie die een voorakkoord smeedde?) En hopelijk kan ik voor de provincieraad voor mensen uit een andere partij stemmen dan voor de gemeenteraad; want plaatselijke partijen zoals Wommelgemse belangen bv hebben geen figuren in een provincieraad....
Dat men een reusachtige data-lek sinds de maand maart niet had gemeld bij Google, vind ik niet zo netjes- maar dat men na verder onderzoek tot de ontdekking kwam dat er op Google plus te weinig activiteit was en dat er ook te weinig gebruikers waren deed Google beslissen om 'Google +' niet verder te ontwikkelen. In augustus 2019 houdt de site op te bestaan... Wat onvoldoende winstgevend is; wordt dus niet meer in stand gehouden! Toch jammer voor de getroffen en tevreden gebruikers...
Na de mooie Ardennen kwam Zeeland met de prachtige vergezichten
Eerste station was :Sas van Gent naast het kanaal Gent-Terneuzen op het jaagpad aan de draaibrug. Zalig om daar op een bank je boterhammen op te eten en de mensen en honden te begroeten. Ze zijn daar allemaal even tof- als er 24 mensen passeren, dan zijn het er 25 die je begroeten of iets zeggen, want zelfs de honden komen mee. Een plaats vinden om een koffietje te drinken was niet zo simpel; maar na een wandeling konden we toch terecht in een eetcafé. Nadien reden we verder langs de westkant over Phillipinne naat Ijzendijke waar we weer een terrasje deden en naar de Plus-supermarkt gingen aan de molen. Dan reden we verder langs landelijke wegen door het prachtige Zeeuws-Vlaanderen tot Waterlandkerkje en Oostburg om daarna terug te keren over St.-Margriete in België.
Eigenlijk moet de landsgrens tussen België en Nederland niet meer aangeduid worden met een bord langs de weg! Je voelt en ziet het meteen aan het wegdek! In Nederland is dat mooi egaal en zonder putten of oneffenheden; maar bij ons.....
Toen we in Rieme verder oostwaarts wilden rijden, ging dat niet omdat er daar geen brug is over het kanaal. Vanuit het havengebied moest er dus gereden worden naar Zelzate waar we de Zelzatebrug overstaken. We zijn dan teruggekomen langs de 'konijnenpijp' over de Slachthuislaan om dan wat later dan voorzien thuis te komen want onderweg belde Maria Geerts me op om te vragen of ik niet vergeten was naar de les te komen om 19 u. (Ik was dat niet vergeten, maar had erop gerekend dat we rond 18 u. thuis zouden zijn.) Tussen halfacht en 8 uur ben ik dan in de bib gaan les volgen.
Ook al maak je een agenda; altijd is er wel iemand die de afspraak wil wijzigen.
Dat is nu gebeurd met de geplande treinreis naar Marloie op wo. 26/09; de vriend van Ariane had liever dat zij een dag vroeger kwam- maar dat valt dan wel tijdens mijn cursus T&S - waar ik niet zo graag wegblijf. Achteraf toen ze hoorde dat dinsdag voor mij wat moeilijk was, stelde Ariane voor om maandag te sporen. Op die dag stond dan wel ons maandelijks vriendinnenontbijt in de Lunch Garden gepland. Vorige zaterdag stelde ik haar voor om dinsdag te behouden, maar i.p.v. de trein van 11.01 deze van 13.01 u. te nemen wat geeft dat wij om 15.22 u. in Marloie arriveren (i.p.v. om 13.22 u.). Ik kan dan terug sporen met de trein van 15.37 u. Dit was mijn voorkeur. Maar ik kreeg vandaag een bericht dat de papa van Ariane mij morgen om 10.20 u. komt oppikken om ons naar Berchem te vervoeren. Dus heb ik mijn seniorenticket gekocht en op mijn eID laten zetten en heb ik de vriendinnen verwittigd dat ik er voor een keer niet bij zal zijn.
Ik weet niet welk weer het morgen zal zijn. Dat wordt dan wel 2,30 u kletsen met Ariane in de heenreis en rustig 2,30 u. lezen op de terugreis. Boek . appel,water en 2 boterhammen liggen klaar, net als het paspoort.
Het was lang zoeken en overleggen... Een mens verandert niet zo maar van tandarts... Maar als de jouwe geregeld afwezig is en haast niet meer te contacteren; dan moet je uiteindelijk toch uitkijken naar vervanging - temeer daar je hoorde via via... dat je technisch zeer goede - maar haast onbereikbare tandarts einde 2018 zou gaan stoppen met werken.
Goede bereikbaarheid was voor mij al een must- (de vorige woonde in mijn straat); maar de persoon in kwestie moet ook meevallen. Het werd kiezen tussen een tandartsenpraktijk in Wijnegem op de Merksemsebaan - te bereiken met bus 141 (die soms onberekenbaar en veelal te laat is) halte vroegere normaalschool of Eric Biermans (de tandarts van Juliette Goossens) vlak naast de Sera decor - bereikbaar met bus 420 tot aan de Aldi ofwel per fiets.
Ik heb dan maar gegokt op Eric Biermans (praktijk in Wommelgem) en ben daar sinds 29 augustus al drie keer geweest: 1 keer om platen te laten nemen, dan om een fragiele tand (nr. 21) te herstellen waarvan de vulling was afgebroken (na de endodontologische behandeling de dag voordien) en gisteren voor werkzaamheden aan tand (26) + het verwijderen van tandsteen.
Ondertussen toch al wat kunnen vertellen en van gedachten wisselen - en eigenlijk heb ik er wel veel vertrouwen in en klikt het volgens mij ook goed .
Had ik naar Wijnegem geweest - daar schijnt een groot verloop van tandartsen te zijn.
Mijn tandarts volgt zeer veel bijscholingen en is volgens Leo van Juliette technisch uitstekend bij. Volgende afspraak op 15 oktober; maar hij mag me opbellen als er iemand wegvalt. Hopelijk gebeurt dat ook!
Ik moet voor de eerste keer naar een endodontoloog in Wilrijk met bus 420 om 6.56 u. en daarna bus 33 om zeker om 9 u. in de Prieelstraat te zijn. Zonder fileleed kom ik daar toe rond 8 u.; maar vermits files altijd kunnen in het Antwerpse nemen we het zekere voor het onzekere. Ik loop hiervoor al 2 weken met veel zorgen rond.
Morgen zullen we weten hoe het gesteld is en of de tand kan behouden blijven en VOORAL of ik mijn kunstgebit nog over die behandelde en verzwakte tand mag schuiven. Indien niet, moet ik het enkel weken doen zonder dat kunstgebit waarbij ik enkel yoghurt, soep en groentepapjes kan eten. Heb voor morgen alvast een potje rode linzensoep uit de diepvries gehaald en omdat die nogal consistent was wat aangelengd met kippenbouillon uit de diepvries. Als ik enkele weken zonder mijn kunstgebit verder mot, kan ik misschien beter overschakelen op potjes vervangmaaltijden waar alles in zit...
In geval van tandeloosheid, rijd ik toch 's avonds mee naar een geplande activiteit in Schilde voor onze Plaatselijke Geloofsgemeenschap - met de nodige pijnstillers en wat water. De daaropvolgende dag heb ik een algemene vergadering met barbecue van Neos. Daarvoor had ik me 1 maand geleden ingeschreven toen ik nog niets wist van.... . Ik rijd daar dan naartoe, maar zal waarschijnlijk niets eten (of ik moest een yoghurtje met appelmoes gezoet met Canderel meenemen).
Morgenavond weet ik meer en ik begin af te tellen en de klok op mijn smartphone voor morgen op 6.45 u. te zetten.
Hopelijk kan ik vannacht wat slapen, want zit hier toch erg mee in...
(Als op 13 en 20 september de 2 bewuste tanden behandeld zijn, moet er daarna terug contact opgenomen worden met de tandarts om de voorlopige vullingen te verwijderen en te vervangen door definitieve...)
Ik versta dat niet! Professionele lesgevers die in een schoolomgeving cursus geven in de voor- of namiddag of avond aan 99,00 voor een halfjaarlijkse cursus van 60 uren.
Het kost inderdaad geld; maar als je weet dat 2 halfjaarlijkse cursussen op dinsdagvoormiddag en donderdagnamiddag mij 2 keer 99 euro kosten voor 120 uren les, terwijl één tandwortelkanaalbehandeling van 1 uur tot 1,5 uur door een endotoloog mij 270 euro kost, en daar nog nabehandelingen bij komen die ook nog geld kosten...
- Ik weet ook dat er in alle gemeenten ICT-lessen gegeven worden door 'vrijwilligers' voor veel minder geld ofwel gratis; dus begrijp ik dat er minder mensen zich willen verplaatsen voor een cursus die ze buiten hun gemeente willen volgen. En toch hebben ze ongelijk.
De ICT-wereld staat niet stil en les volgen is én boeiend én tof - zeker bij gedreven lesgevers. En er zijn dan ook sociale contacten met steeds nieuwe mensen...
Jammer dat we vandaag maar met twee mensen in de les zaten waarin vandaag zelfs heel wat geleerd werd ; maar waar de directrice op de middag de cursus afgelastte omdat er gisteren 28 ingeschrevenen waren voor tablets & smartphones (Android). Die 8 of 9 mensen teveel kunnen dan op dinsdagvoormiddag komen op ons lesmoment. En als ik per se daar nog een cursus wil volgen in Mortsel; moet ik iets anders kiezen...
Misschien volg ik de cursus T&S opnieuw in Mortsel - uit sympathie voor de school en ook om Marie-José te vergezellen die aan de cursus begint, maar met een Huawei werkt. Misschien kan ik haar assisteren en zo ook nog de Huawei leren kennen.... (Had nochtans liever die e-communicatie gevolgd en desnoods ook zelfs ons Rit vrijgehouden voor die cursus. In dat geval waren we al met drie! Maar dit is nog altijd minder dan acht.)
Gelukkig maar; toch vind ik dat er weer heel erg veel aan het veranderen is.
Om te beginnen weer een brief van een notaris, na de moeizame verkoop van één appartement en 4 garages, waarbij heel wat complicaties optraden; nu weer omtrent een onderhandse overeenkomst houdende verkoop van een appartement waar ik niets van wist.
Vanmorgen op 5.15 u. opgestaan om met bus 420 van 6.56 u. te rijden tot aan de woonst van Bart De Wever. Daar is dan het bushokje weg en na 10 miuten kwam bus 33 eraan- maar die chauffeur kreeg last met zijn voertuig en in de Fruithoflaan moest iedereen eruit. Zo kon ik gelukkig verder stappen tot aan bakker Verelst op de hoek - in de hoop dat ik daar binnen kon,want ik had al een halfuur grote aandrang om naar het toilet te gaan. Dat is me daar dan gelukt - zelfs zonder te ontbijten of te betalen.
Met de volgende bus 33 kwam ik dan 2 haltes voorbij Middelheim toe aan Sint- Augustinus. Vandaar is het 5 minuten stappen naar de endotoloog.
Met bus 21 ben ik dan terug gereden tot aan Berchem station waar bus 421 klaar stond ; dus gauw een koffie gedronken en een toiletbezoek gepleegd om met de volgende bus 420 van 9.16 u. huiswaarts te keren...
Ik kom nu per fiets van de Standaard boekhandel in WSC waar ik het boek bestelde: "Van binnen is alles stuk" van Simon Hammelburg - ben in de gang begonnen met lezen tot ik het woord "eerdaags" tegen kwam. Ik kende wel het woord 'eerstdaags', maar niet 'eerdaags' - heb het nu opgezocht in de dikke Van Dale - en ze bestaan allebei. (In het boek 'Homo SAPIENS' heb ik op p.40 wel een fout ontdekt in de Latijnse consecratiewoorden: 'Hoc est enim corpus meum' waar de auteur het woord 'enim' vergeten was....) De auteur is dus geen katholiek, maar wel een jood..... - maar dat laatste doet er niet toe. Hij had zich beter moeten informeren wat deze woorden betreft. Voor de rest ben ik een fan geworden van Yuval Noah Harari.- heb zelfs zijn 3 boeken aangekocht en doorgegeven om te lezen aan Antoon Maes - terwijl ik die boeken zelf heb horen aanbevelen door een mevrouw uit Samenleven toen we samen buiten de gids opwachtten om aan de Lutherwandeling te beginnen aan de Sint-Andrieskerk bij Rudi Mannaerts....
Van het nieuwste werk van Harari: 21 lessen voor de 21ste eeuw heb ik een drievoudige bespreking geboekt in volkshogeschool Elcker-ik. Ik kijk er al naar uit. Dan zullen hopelijk de tandproblemen opgelost zijn (einde oktober en begin november).
Ik heb nooit kunnen vermoeden dat 'de onderwijswereld' zulk een impact kan hebben op je verdere leven; het is nu 3 september 2018 : eind juni 2003 ben ik gestopt met werken in de Sint-Johannaschool- dat is wel 2 en een half jaar langer dan ik kon en mocht stoppen- maar de toekomst van mijn jongere collega's indachtig, heb ik er 2 extra schooljaren bijgedaan, waarvan het laatste met 28 kinderen in de klas en een nieuwe wiskundemethode + nog wat andere nieuwigheden. Dat laatste jaar 'voltijds' woog zwaar- indien ik op vrijdagavond rond 16 u. bij mij in het klaslokaal een relax had staan- ik zou erin gaan liggen zijn en misschien voor enkele uren in slaap gevallen.
De daaropvolgende jaren zijn voorbijgevlogen met inzet voor de parochie, het plaatselijke Davidsfonds met bijbehorende leeskring, een start van Neos-Wommelgem, een maandelijks consult bij Kind & Gezin in Ranst,het volgen van ICT-cursussen eerst in de 'de Boulaerlei' en daarna in Mortsel, het volgen van voordrachten in Elcker-ik in de Breughelstraat, het organiseren van treintrips voor de collega's, het organiseren van halfjaarlijkse etentjes voor ex-collega's, bijna 2 jaar zorgen voor middageten en zo voor ons vader toen hij weduwnaar werd- daarbij de financiële zaken bijhoudend in een Excel-document, ook nog het verder doen met mijn functie van syndicus van Residentie Damiaan en het volgen van de familie (mijn 2 zussen + broer en hun kinderen).
Heel veel georganiseer loopt daarbij over een werk- of schooljaar : vandaar dat ik een minder goede agenda van Brepols heb aangeschaft bij AVA - alhoewel ik de bijbelagenda nog steeds prefereer.
Ondertussen word ik wat ouder, mijn tanden beginnen heel wat geld en zorgen te kosten met om te beginnen met 2 wortelkanaalbehandelingen- waarvan ik niet weet of dit nog iets uit zullen halen. Ben ondertussen ook van tandarts veranderd- omdat ik bij de technisch zeer goede H. Mortelmans van geen kanten binnen geraakte (laatste behandeling 28/06/17) ben ik overgestapt naar Erik Biermans naast de Sera decor.
Ook begin ik mij al eens een keer te vergissen: ik wilde vanmorgen naar het gemeentehuis gaan om 9 u., maar dat kan pas morgen gebeuren. Morgen wilde ik de busrit uittesten met bus 141 naar Mortsel om te zien of die daar wel tijdig toekomt, maar dan kan ik niet om 9 u. in het gemeentehuis zijn; en in de namiddag is het Kind & Gezin.
Heb onderwijl een fiche ingevuld voor de maanden september en oktober die ik steeds in mijn handtas steek; moet overmorgen of de dag nadien naar WSC om 2 bestelde boeken aan te kopen:'Van binnen is alles stuk' van Simon Hammelburg en "21 lessen voor de 21ste eeuw" van Yuval Noah Harari. Voor dat lezen kan ik extra tijd uittrekken als ik een lange treinreis maak (bv. naar De Panne of Namur of Liège). In de trein word ik nog het minst afgeleid en kan ik lange tijd aan een stuk doorlezen.... en dit voor maar 6,20 heen en weer + een koffie hier of daar, want mijn volkorenbrood + Elstar appel eet ik dan wel op in de trein! Zuinig, niet! Heb ik geleerd van Jos De Ridder zaliger...
Ondertussen kom ik ook in een tijdspanne terecht dat ik bijna iedere week een begrafenis wil bijwonen - maar zo lang we er zelf nog naartoe kunnen gaan; zijn we bij 'de goei' zeker?!
Meer wil ik daar hierover niet kwijt. Af en toe eens uit de band springen moet toch kunnen! Als het maar bij 'heel af en toe' blijft... Ons Rit en ons Chris zullen dat wel allemaal blijven controleren zeker! (Voorlopig nog weinig reactie van mijn zussen!)
Namelijk 1 september, die nu net op een zaterdag valt - dus in het weekend.
Dat brengt wel met zich mee dat de scholieren er meteen voor een volle schoolweek tegenaan vliegen! 2 volle dagen op de schoolbank zitten, daarna 1 halve dag school: oef! En dan weer 2 volle dagen vooraleer het volgende weekend begint.
Dit schooljaar valt onze Vince in de prijzen.
Hopelijk wordt hij thuis goed begeleid want zowel zijn 2 zussen als zijn moeder studeren ook.
Alleen de papa die voltijds werkt en een groot deel van het huishouden op zich neemt, zal nu ook zijn jongste zoon kunnen volgen.
Maar misschien kunnen Laura of Lisa daar ook nog wel even tijd voor maken! En... er is ook nog 'vokke' die Vince kan helpen.
Het is voor de eersteklassers toch een serieuze overgang van de kleuterschool naar het eerste leerjaar; en dat na een zeer grote vakantie van 9 weken aan een stuk!
Voor die gasten zou de zomervakantie best met 2 weken mogen ingekort worden als ze telkens 1 week meer krijgen in de herfstvakantie en de krokusvakantie.
Dat wordt dan ook weer iedere morgen stress bij het ontbijt en vooral op weg naar school met files,voor- en nabewaking, het eten regelen en ook nog bevragen hoe de schooldag verlopen is. Het zal een hectische week worden: die eerste volle week van het nieuwe schooljaar!
De laatste week vóór de start van het nieuwe schooljaar....
Het weer is nu ook al omgeslagen en alle schoolspullen worden nu al te koop aangeboden. Ik vermoed dat de geesten nu ook in veel gezinnen gericht zijn op een nieuwe start. Bij veel kinderen (en ook ouders) geeft die school terug structuur.
Niet enkel de school, maar ook organisaties als het Davidsfonds en Neos werken met werkjaren die parallel lopen met schooljaren. En wie zich per auto of met het openbaar vervoer verplaatst, zal de fenomenen: 'ochtendspits' en 'avondspits' ook wel kennen, want vanaf september is er 's morgens en 's avonds meer mobiliteit op onze wegen.
Dat beruchte 'schoolgevoel' komt dus ieder jaar terug in de laatste vakantieweek vóór september. In mijn 'actieve' periode' was dat dus: alle dagen werken in en rond de school want op de eerste schooldag moesten wij toen startklaar zijn! Waar is de tijd naartoe? Volgende week is dat juist 16 jaar geleden...
(Ook al voel ik me Vlaming- mij stoort het gebruik van het Engels in onze samenleving helemaal niet - heb ontdekt bij 'Tour & Taxis' op de Heizel hoe handig men er daar gebruik van maakt om zowel Vlamingen als Walen met maar één taal te kunnen bedienen - daarom koos ik voor de prent "back to school " i.p.v. 'terug naar school')
Gisteren las ik bij Kinepolis ook overal 'EXIT' en in de reclamewereld duiken meer 'kids' op dan 'kinderen'; het zijn dan ook maar 4 lettertekens i.p.v. 8- voordelig dus! En afkortingen zoals : ASAP en ACAB ADHD e.a. komen ook allemaal uit het Engels.... (En de ondertiteling van de opera 'Turandot' gisteren was dus gewoon 'Engelstalig'; ik vermoed dat we ons daar gewoon moeten aan leren wennen....)
Veel mensen zijn blij met deze lange hete zomer; maar er is nog steeds een groot watertekort. En dat kan enkel aangevuld worden met voldoende regen- en daar hebben we tot nu toe nog niet veel van gezien! De wortels van de buxusstruiken staan nog in 'poederdroge' grond. en het gazon beneden is nog helemaal niet hersteld.
Maar de lucht is al wel bewolkt en af en toe zal er wel al eens een buitje uitvallen zeker.
Heb het potje met droogvoer voor Muizy naar achter geplaatst aan dr garage van Herman en Birgit. De kattenkorrels werden ook ontdekt en opgegeten door de rosse kater aan de Carrefour. Die kwam hier gisterenavond rondhangen en vanmorgen was hij er weer en het potje dat ik 's nachts nog vulde voor Muizy bleek vanmorgen helemaal leeg gegeten. waarschijnlijk door de rosse. Op de duur weten alle katten uit de buurt dat hier altijd kattenvoer te vinden is....
Morgen vroeg rond 8u. naar de markt voor vis, kip, thee en groenten, om halftien met Julienne en Frank naar de begrafenis van Maria Smits in Borsbeek; daarna met bus 141 terug naar huis en per fiets naar de markt en Familia of 'De Welvaart'- want om 14 u. moet ik bij Nicole zijn omdat ik zaterdag naar de begrafenis van Gerda Gielen moet. 't Wordt weer druk en zondag is het 'Opera in de cinema' in Kinepolis - rechtstreeks uitgezonden vanuit de Metropolitan van New York.
Toch goed dat we voor 10 personen een groepsfiets hebben besteld i.p.v. 2 gezinsfietsen voor 5. Allen samen op één fiets was best leuk en de moeders hadden voor alles en nog wat gezorgd. Voor onze Vince en de anderen was er een echte 'snoeptafel. De klus van het fietsen draaien hadden we al snel onder de knie; maar met die wissels werken moest nog wel geleerd worden. Het weer was schitterend en de sfeer was opperbest. We hebben ons geweldig geamuseerd; mijn 2 zussen en zwagers,de dochter van ons Rit met haar echtgenoot en 3 kinderen en ik.
Een geweldige uitstap om nog eens te doen; de spoorfietsen van Kempens Landschap in Kapellen lopen door een mooi domein en je kan er fietsen tot aan de herfstvakantie. Eens nadenken met wie we dit nog eens gaan herhalen....
Met een blog kan je veel oproepen; maar niet alles....
Onder andere: geuren; ze kunnen sterk zijn en een hele leefwereld oproepen- o.a. de specifieke onbetaalbare geur van bijgevoegde bloesem. Je moet al om te beginnen de lindebomen weten staan (die ze nog niet gekapt hebben...) Dan moet je nog telkens een jaar leren wachten tot die linde bloeit. maar zijn geur is onovertreffelijk en niet te vangen in een parfum of een zeepje.
De lindethee kan best gezond zijn; ik vind die wat flauw- maar de geur van lindebloesem - ik kijk er telkens naar uit rond de maand juni. Het is wel heel erg jammer dat de bouwkavels tegenwoordig zo klein bemeten worden dat niemand nog een serieuze boom in zijn of haar tuin kan planten. Enkel in parken of in grotere openbare groene ruimtes passen die nog; want langs de weg moeten alle grote bomen weg ondanks de aangename lommerd die ze geven in de zomer. Hun wortels kunnen de stoepen en vooral de leidingen hinderen, dus... In mijn straat zijn ze allemaal gekapt en verpulverd bij de heraanleg van onze straat. Zelfs aan het kerkhof zijn er grote lindebomen weggekapt. Aan de Charlottalei zijn volwassen bomen gekapt, op de De Keyserlei ook, en op de weg van Grobbendonk naar Herentals mooie eikebomen enzovoort... Ik heb daar echt geen goede gevoelens bij en vrees erg voor de versnelling van de klimaatopwarming die volgens mij reeds grandioos is ingezet tijdens voorbije zomer....
Dit heb ik allemaal te danken aan Fons Haneveer, ICT coördinator, die destijds les gaf in de 'te Boelaerlei' in Borgerhout. Als examen mochten we iets kiezen dat we leuk vonden uit alle internet-mogelijkheden die we bij hem leerden en we mochten dit dan voorbrengen, illustreren en laten horen waarom we dit kozen.
Ik had toen mijn blog aangemaakt en vond het tof om hier regelmatig mijn gevoelens en/of bedenkingen neer te pennen.
Ook omdat iedereen aan deze leraar heel goede herinneringen overhield - volgens Dirk Staelens heeft hij zelfs een fan-club- vond ik het leuk om terug te denken aan dat ene jaar dat ik bij hem les heb gevolgd. Nu kom ik enkel nog in Mortsel terecht en daar werk ik met andere lesgevers, waar er ook zeer goede bij zijn. Jammer echter dat de inschrijvingen voor ICT bij senioren wat achteruit gaan; de mensen die niet komen, weten echt niet wat ze missen.
Heb mij nog net voor een korte cursus ingeschreven op dinsdagvoormiddag bij Nicolas Coenen - gewoon omdat ik als cursiste gratis mag deelnemen aan het 'internetcafé' op woensdag. En omdat Christianne De Vleeschouwer zich inschreef voor de cursus Windows 10 op donderdagnamiddag, kan ik met haar afspreken op die woensdagvoormiddag.... (Jammer genoeg, zal CDV niet komen, vermits ze op woensdagvoormiddag Tai chi volgt of pilates... ik weet het niet juist.)
Het was de bedoeling om uiteindelijk wat minder te reageren op 'social media'- wat nog niet erg lukte. Maar toch ben ik blij dat ik hiermee terug gestart ben. De blog van Neos Wommelgem heb ik ondertussen verwijderd, vermits zij nu een website hebben en de blog sinds 2014 niet meer werd aangevuld.
Het weer in ondertussen ook min of meer aan het normaliseren- alhoewel er nog steeds veel te weinig regen is gevallen. In korte tijd heel wat begrafenissen achter de rug: Isabelle Decoene, Jef Van Hemelen, en volgende week Maria Smits en Gerda Gielen.(Tragisch ongeval: gewoon aangereden bij het oversteken van haar straat na de wandeling met de hond. Gerda werkte nog halftijds op het secretariaat in de school om weldra van haar pensioen te kunnen genieten...)
Het leven wordt er niet eenvoudiger op. Hier is uiteindelijk de verkoop van het appartement en de 4 garages uit de voeten met heel wat heibel door de slechte communicatie en ook omdat ik er onvoldoende bij betrokken geweest ben....
Volgende week weer krekelen, spoorfietsen, naar de bib, de Standaard boekhandel en de begrafenis van Maria Smits + de eerste keer naar 'Opera in de cinema' voor de opvoering van 'Turandot".
Misschien nog niet genoeg, maar ik zie toch stilaan wat groene vlekjes in het rosse gazon van de onderburen. Ook de temperatuur binnenshuis is draaglijk geworden. Agenda raakt stilaan ook weer meer gevuld: gisteren positief gereageerd op de vraag van ons Chris om een fietskar voor 12 personen te bestellen bij 'spoorfietsen' in Kapellen en daar meteen online 90 euro voor te betalen. Dat betalen gebeurde niet zoals ik het gewend was. Noch in mijn e-mailprogramma, noch bij de site van Bpost kon ik merken dat de betaling gebeurd was. Dus heb ik ze nogmaals doorgevoerd. Deze voormiddag heb ik telefonisch contact opgenomen en inderdaad: de fietskar is gereserveerd en de betaling is 2 keer gebeurd. Dus heb ik hen gevraagd 90 euro terug over te schrijven.
Met Lies Smits krijg ik geen contact, in de bib zou ik de boeken nog willen bestellen voor de leeskring - heb ondertussen 3 exemplaren gekocht van het boek van Nadeem Aslam waarvan ik er 2 aan de bib zal schenken. Ook met Chris Quirynen krijg ik geen contact- misschien moet ik haar eens opbellen!
Zo moet ik de 2 gratis inkomkaarten voor Planckendael nog aan onze Guy bezorgen die er naartoe kan gaan met de kleinkinderen, moeten we nog eens met Wimmeke op stap en ook in oktober een etentje vastleggen met zuster Agnes en Ria, moet er in september een cursus ICT gestart worden op dinsdagvoormiddag in Mortsel - dit om op woensdagvoormiddag gratis naar het internetcafé te kunnen gaan enkel voor cursisten. Misschien wordt dat nog een samentreffen met C.D.V. die daar op donderdagnamiddag cursus volgt. Ook Davidsfonds zal weer opgestart worden - weliswaar zonder voorzitter - maar voor hoelang nog; want ik wil er stoppen vooraleer ik 75 word- en dat is in maart 2020! Waarschijnlijk kondig ik in september '18 mijn laatste jaar als bestuurslid aan.
En ondertussen bouw ik mijn extra zorg af voor de kat van Eva, want ik merk concurrentie met de dochter van de buren die nu zelf kattenvoer onder de bakfiets plaats. Misschien kan ik de kattenvoer die ik van Eva kreeg aan Léon bezorgen waarde kat zich waarschijnlijk ook veel ophoudt in zijn open garage en misschien ook binnen.
Ben ook benieuwd hoe de boeken van bol.com hier zullen geraken- ofwel met post.nl ofwel met DPD? We zullen wel zien, maar die bezorgers opereren een ganse dag en ook nog op zaterdag!(Uiteindelijk werd de doos op vrijdag in het kastje onderaan mijn brievenbus gedropt- terwijl ze de bezorging hadden aangekondigd voor zaterdag.)
... dit door de zeer negatieve berichtgeving omtrent de weersverwachtingen! Eigenlijk zou ik naar de bib willen die vandaag tot 20.30 u. open is - dit omtrent de leeskring van het Davidsfonds. (En van dat aangekondigde noodweer is hier weinig te bemerken...)
Deze voormiddag heb ik uit de boekenlijst van Chris Quirynen een viertal boeken geselecteerd en ook 3 zaterdagvoormiddagen uitgekozen. Maar deze datums moeren kunnen voor de bib! Maar ook de boeken moeten beschikbaar zijn, want zeer recente boeken....
-Voor het eerste boek koos ik "Dertig dagen" van Annelies Verbeke: maar omdat we die auteur reeds besproken hadden, zou ik aandurven om het boek van Nadeem Aslam; "De tuin van de blinde" te lezen en te bespreken. Zal eerst toch maar Hedwig hierover contacteren.
-Als tweede boek zou ik "De acht bergen" van Paolo Cognetti aandurven. Dit boek is dan wel vrij recent; dus weten we niet of de bib over een vijftal exemplaren zal kunnen beschikken.
- En als laatste boek kwam ook een vrij recent boek in de kijker: "Wedervaring" van Bodo Kirchoff - toch benieuwd of dit zal lukken!
Misschien moet ik me nog eens begeven naar de Standaard boekhandel om te zien of één van die boeken daar verkrijgbaar is. "De acht bergen" zou al geen probleem mogen zijn en "Wedervaring" kan zo mogelijk besteld worden. Ik heb hier nog een bon voor 3,00 korting liggen van de Zoo en 200 extra punten bij de aankoop van 2 boeken.
En bij bol.com kon ik het boek van Nadeen Aslam goedkoper bestellen, aan 7,99.
Ik ben ervoot opgebleven: om de eerste regendruppels te horen vallen. Vannacht rond halfeen viel dan toch wat regen. En vanmorgen kon ik dan toch weer mijn rolluiken weer optrekken aan de oostkant.
Dus na het ontbijt naar de Carrefour en nadien met tram 10 naar Ava. Kunnen we misschien na zeer lange tijd weer eens trachten normaal te doen!
Ik ging toch wachten op de eerste neerslag om terug iets op mijn blog te zetten (vannacht had ik er echter geen zin in).
En of er al wat water gevallen is? Waarschijnlijk onvoldoende; maar het is al met iets begonnen! Nu afwachten tot de rosse gazon terug groen zullen worden. En... een kleine paraplu meezeulen in de handtas. Terug schoenen dragen i.p.v. sandalen. De zomer is richting herfst aan het evolueren....
Eindelijk dacht ik aan de verfrissing toe te komen; maar niets van dat! Het blijft binnen nog ontzettend warm. Baksteen, asfalt, muren en stoepen; het houdt allemaal de warmte vast en volgens de weerberichten zal dit deze week nog niet wijzigen. We mogen dan overal airco installeren maar het regentekort voor de landbouw valt daarmee niet goed te maken... Door de aangroeiende bevolking + de verstedelijking en de bijbehorende weginfrastructuur voor onze mobiliteit slinkt het aantal bomen zienderogen en slaat in mijn ogen de verwoestijning genadeloos toe.Heb hier echt geen goed oog meer in.
Daarbovenop slinkt het aantal landbouwers afschrikwekkend zodat we voor onze voedselvoorziening totaal afhankelijk worden van de industrie, daar waar onze ouders een moestuin hadden, wat kippen en konijnen en soms ook een varken, één of twee geiten enzovoort. Mijn ouders hadden zelfs een kersen- een appel- en een pruimenboom staan en veel buren hadden walnoten, aalbessen, kruisbessen en rabarber + krieken. Akkoord dat er in die tijd (toen moeders nog thuis bleven) veel moest ingemaakt of gesteriliseerd worden. Ook de confituur werd thuis gemaakt en melk en boter konden we kopen bij de boer over de deur.
Sinds die tijd is mijn leven veel comfortabeler geworden ; maar het is toch bangelijk om te ervaren hoe afhankelijk je bent van bv. elektriciteit. Die viel vorige maandag even uit in mijn straat- gevolg winkels dicht: want weegschalen, kassa's koeltogen, diepvriezers vielen uit, alsook het licht,en de vlees- en broodsnijmachines - niets werkt dan nog. Wasmachines vallen stil, tv valt uit net als de radio en de pc, geen wifi meer, je kan zelfs geen kopje koffie zetten of eten klaarmaken....
Afin, we hebben het ver gebracht, maar als het erop aankomt zijn we heel erg afhankelijk geworden.
En met het weer is het niet anders! We roepen reeds maanden om regen die maar niet wil vallen; en wat hebben we nog in de pap te brokken?! Gewoon niets - rien de knots.....
Voor de volgende blog wacht ik echt tot er hier een of andere regenvlaag is gepasseerd! Al moet het daarvoor september worden.....
Zoals Antwerpen van 'hand werpen' zou komen, zo zou Breda ontstaan zijn aan de 'brede Aa'... Breda spreekt mij heel erg aan; is Brabants en heeft naar mijn mening minder last van 'multicultuur' dan bv. Rotterdam. Men durft daar zelfs nog grote 'pretparken' te sluiten gewoon omwille van de grote overlast van Rotterdammers e. a. die het bosgebied opzoeken omdat er in de havenstad waarschijnlijk minder groen te vinden is. Afin, moest ik mij in Nederland vestigen, dan zou ik voor Breda kiezen ofwel voor Zeeland...
Zelfs in steden als Delft zag ik tussen de woonblokken veel meer groene gebieden dan in het Antwerpse. Ook hier in de omgeving van Breda vind je speelbossen voor de kinderen + ontspanningsgebieden voor volwassenen.....
Met Samenleven hebben we eerst het landgoed Bouvigne bezocht met zijn kasteeltuinen gratis te bezichtigen tijdens de kantooruren om nadien kennis te maken in Rijsbergen met de familie Bastiaansen die het aardbeienterras uitbaat en aardbeien teelt voor de veiling van Hoogstraten.
Na het middagmaal reden we naar Oudenbosch waar we de basiliek bezochten die op initiatief van pastoor Hellemons werd gebouwd als een kleinere replica van de Sint-Pieters in Rome. Een ongeloofwaardige geschiedenis gebracht door 2 gidsen, waarvan de onze met een Antwerpse a- klank een vader had die de broer was van Pam Vermeulen in de Jezusstraat. Na dat best aangename bezoek bezochten we nog de wijnboerderij De Santspuy met een krak van een teler van asperges en tevens wijnboer en ook nog melkveehouder.Die man was gewoon niet te houden,gedreven verteller die niet alleen over zijn bedrijf wist te informeren maar tevens de bijbehorende familiegeschiedenis schetste. Nadien volgde nog een broodmaaltijd waarna we rond 19.15 . terug huiswaarts trokken en ik dus rond 20.30u. thuis aankwam en wie kwam er toegelopen omdat ze me van heel de dag niet gezien had? Alhoewel... ik had 's morgens vroeg voor vers eten gezorgd en voor water. Juist, ik werd verwelkomd door mijn adoptiekat Muizy...
Niet enkel wat je overkomt; maar ook HOE JE ERMEE OMGAAT...
Je zal het maar mee maken! Als je moeder onwetend over de prenatale verwoesting die Softenon aanricht tijdens je prenatale groei je zwaar gehandicapt ter wereld brengt; dan wacht je een meer dan intriest levenslot. Je zal nooit nog een normaal leven kunnen leiden, je wordt door je vrienden en klasgenoten hartsgrondig gepest en je ouders zijn constant in de weer om je leven zo leefbaar mogelijk te maken. Ontdekt men toch wel de buitengewone kwaliteit van je stem waardoor je muziek mag studeren en leert zingen. Kom je uiteindelijk terecht als solist in grote concertzalen waar je samen met de Berliner Symphoniker mag optreden, begeleid door sir Simon Rattle, of een liederavond mag brengen begeleid door Daniel Barenboim als pianist .
Thomas Quasthoff heeft dit allemaal voor elkaar gebracht - ondanks zijn droef levenslot met die vreselijke handicap en is er toch steeds weer positief tegenaan gegaan en is geregeld te gast op Stingray Brava. Ik bewonder die man! Natuurlijk heeft hij mogen rekenen op de best mogelijke begeleiding- maar je moet het toch maar doen!
Er zijn nog mensen die ondanks alles erin slagen om het leven als 'de moeite waard' te beleven....
In alle geval vinden ze dat ze aan de top staan in de schepping. Fier als we zijn over ons vernuft en onze ontwikkeling hier op deze planeet. Wat daar allemaal heeft voor moeten wijken - daarover wordt niet gesproken; maar wel over de 'zo gezegde' vooruitgang... We trachten alles naar onze hand te zetten alsof wij verantwoordelijk zijn voor onze schepping en we er geen deel meer van uitmaken. We hebben het over de 'maakbare' mens; ons levenspad is gewoon het gevolg van steeds maar de juiste beslissingen te nemen. Alhoewel... We weten geen antwoord op vragen rond ontbossing, afvalverwerking, niet- hernieuwbare energie, streven naar een vorm van gelijke- kansen-beleid (dat voor mij gewoon onhaalbaar is) Mensen worden ergens geboren met 50% genen van een vrouw en 50% van een man - dit in een gezin met een positieve instelling ofwel een met een destructieve. Ook de familie- en vriendenkring laten zich gelden. Ik heb mij ooit door iemand laten vertellen dat de kiemen van iemands persoonlijkheid worden gelegd in zijn of haar eerste drie levensjaren. Daarna kan er hier en daar nog wat aan geschaafd worden.
Toen godsdienst nog wat invloed had bij erg veel mensen, wisten ze zichzelf een schakel in een geheel. Sinds de algehele secularisering vinden velen zichzelf oorsprong en einddoel van alle dingen en leven ze enkel voor het "hier en nu". Aanzien, geld en status zijn de nieuwe 'god' geworden waarmee je steeds de anderen kunt overtreffen; mensen die om één of andere uit de boot zijn gevallen hebben dit in de meeste gevallen zelf gezocht.. En of we nu werkelijk gelukkiger zijn geworden door veel te hebben, non-stop te kunnen consumeren en te geloven dat we voor alle problemen wel oplossingen zullen blijven vinden - daarin geloof ik zelf nu niet meer....
Neem nou deze aanhoudende hitte en droogte bij ons, voeg daarbij de ruimtelijke verschrikking i.p.v. ordening waarbij alle groene domeinen moeten sneuvelen ten koste van menselijke bewoning-gewoon omdat bouwgrond veel meer opbrengt dan natuurgebied; hiervoor voel ik me meer en meer machteloos. Komt daarbij het door links aangespoorde beleid van multiculturaliteit omdat (volgens hen alle mensen gelijk zijn) en dus iedereen zijn geluk kan najagen (ten koste van alles) en zich kan vestigen daar waar hen de meeste kansen worden geboden... De Babylonische spraakverwarring is nu al een feit op bussen en trams in steden als Antwerpen. Dus zijn tolken overal nodig in justitie e.a.. Willen heel wat nieuwkomers hier bovendien ook de eigen godsdienstwetten stellen boven de wetten van het land en de conflicten groeien. Ik zie nu geen rooskleurige toekomst meer voor de komende generaties en geloof evenmin in het kunst- en vliegwerk van onze politici die enkel in termijnen denken van 4 jaar (federaal) of van 6 jaar (gemeentelijk). Hoop alleszins dat de kleinkinderen van mijn zussen en broer het niet zo erg zullen moeten beleven zoals ik het nu fantaseer.....
Vandaag weer een harde leerschool gehad. Na het haken van de 8 verschillende patronen van elf 29 rijen gescheiden door 5 vaste rijen die telkens weerkeren bij de Nostalgia, ben ik begonnen aan de in-between. Daarna heb ik de tweede reeks gehaakt met 7 dezelfde patronen + 1 nieuwe, maar dan allemaal in een andere volgorde. En omdat ik gemerkt had hoe precies het om haken met vasten moet gebeuren om alles netjes aan elkaar gehaakt te krijgen, begon ik bij het eerste pand elke 15de rij te markeren met een steekmarkeerder.
Kwam ik toch wel in het 4 de patroon bij een steek waarvan niet elke rij met een stokje begint, maar ook met en vaste en zelfs een dubbel stokje bij een 'vieze' telling terecht. Na de 15 de rij te hebben gemarkeerd had ik geen 14 rijen meer over! Dus maar nageteld, en nog maar eens! Daarna het patroon erbij gehaald en GEMERKT dat ik 6 rijen te kort had gehaakt!!!
Zoiets kan dus niet als je de panden moet verbinden. Na hertelling bleef de gemaakte fout dus vast staan.
Wat hoef je dan te doen, wil je alles keurig aan elkaar haken?! Hoe erg het ook is- gewoon de laatste drie patronen - ook al zijn de draadjes ingestopt- gewoon terug lostrekken en opbollen om daarna opnieuw te beginnen! Wel behoorlijk frustrerend, maar het moet - indien je een behoorlijk werk wilt afleveren.
Juist dat leren meisjes tegenwoordig niet meer- sinds men in de gemengde basisscholen het naaien, haken en breien heeft afgeschaft...
Inderdaad, daarmee zijn ook heel wat frustraties verdwenen; maar evenzeer hoe ermee om te leren gaan.
Veel jongeren (maar ook ouderen) kunnen niet meer de consequenties van hun gemaakte keuzes aanvaarden. Veel mensen zien het 'handwerk' als creativiteit; wat het volgens mij hoegenaamd niet is; ik zie het als een ambacht dat verloren is gegaan sinds machines kunnen geprogrammeerd worden om dit van de mensen over te nemen.
Ben dan toch maar begonnen vandaag om patroon 4 naar behoren af te werken, om nadien de keurig gehaakte patronen 9, 5 en 7 helemaal opnieuw te haken - ook al was daar niets mis mee. Maar dat is zo met haak- en breiwerk: dit is 'opbouw' en als je in één van de onderliggende rijen een fout maakte, moet je onverbiddelijk al het goede en correcte werk vernietigen om de gemaakte fout te kunnen herstellen en alles daarna nog eens opnieuw te maken.
Ik vind dat de afgeschafte lessen 'naaien, breien en haken' naast de handvaardigheid ook nog werkten aan de 'karaktervorming' bij veel meisjes...
Bij mijn Nostalgia haakwerk heb ik bijna 2 panden van 8 patronen over 55 steken van 29 + 5 rijen filet haakwerk achter de rug; de in-between tussen de 2 panden zijn ook weer 8 keer over 11 steken 29 rijen + 5. Toen ik dit vannacht klaar had heb ik alles nog eens extra gecontroleerd. Ik zag 8 keer de bewuste 29 rijen met daar telkens 5 onderscheiden rijen tussen. Toen ik echter onderaan het werkje begon na te tellen; telde ik in de onderste reeks drie keer na elkaar 30 rijen i.p.v. 29. Dus heb ik meteen maar heel de boel uitgetrokken tot ik aan de zogezegd 30ste rij was... Na dubbele telling ontdekte ik dat het niet de 30ste maar wel de 29ste was. Wat een misstap! Alle moeite voor niks en zomaar dubbel werk!
Dus heb ik vannacht maar terug het 2de patroon gehaakt met het tussenstuk en ben ik aan de 3de reeks begonnen. Zo werd het dan wel halfdrie...
Deze voormiddag heb ik dan de 4de reeks gehaakt zodat ik straks aan die 4de kan verder werken + de vijfde.... Want na 8 reeksen moet er nog eens helemaal rond gehaakt worden met vasten en dit met een heel precieze telling...
... daarom ben ik terug wat meer indrukken op mijn blog beginnen zetten. Zo kom ik minder in aanraking met onbenullen en geagiteerde en extremistische verdedigers van een of ander standpunt. Op Facebook kan je inderdaad veel emoties kwijt, maar daar word je dan ook meteen op gepakt door een boel ongemanierden die enkel maar kunnen schelden op iedereen die een visie verspreidt die hen niet aanstaat. En erger nog... als je in een besloten groep een terechte opmerking maakt over een denigrerend en ongepast beeld dat geschetst wordt over een organisatie; dan wordt dat gevolgd door een hele scheldtirade. Met als gevolg dat ik uit die groep ben gestapt - gewoon omdat de beheerders van die groep niet optraden zoals het hoort.... (De groep: "Ge zijt van Wommelgem als ge ..." wordt wel deftig beheerd- mede dankzij Gert Verachtert.)
Hopelijk word ik zo wat minder actief op FB en zal voortaan enkel nog reageren met leuk of iets dergelijks. Dat is dan al een opdracht vanaf nu! We beginnen met de Vlaamse feestdag, en zullen na 1 week eens nakijken of we hierin geslaagd zijn!
Gisteren heb ik mijn 'adoptiekat' niet opgemerkt. Maar vandaag kwam ze meteen naar mijn deur gelopen. Ik weet dat Muizy een kattin is - vandaar haar streken- maar ze stelt zich meer en meer aan. Ze eet niet alles; maar zal uiteindelijk wel van het droogvoer eten- als ze nergens anders iets eetbaars vindt. Als ik in een kommetje wat 'natte voeding' doe van Sheba; dan begint ze daar meteen aan - steeds oplettend of er geen mededingers toekomen. Ze eet nochtans wel goed door; maar op het einde laat ze nog een restje achter in het recipiënt, net als Leo die ook nooit zijn bord leeg at en altijd een restje op zijn bord achterliet vooraleer hij van tafel ging. Daarom noem ik vanaf nu Muizy gewoon: 'Klein Leo'ke'.
Vandaag in de groep 'Ge zijt van Wommelgem als ge..." veel post gelezen over katten die de hort opgaan en overal eten vinden of krijgen; de katteneigenaars ergeren zich daaraan - ook Eva dus... Ik vond dat haar kat 'Muizy' veel te veel buiten was; volgens haar echtgenoot kan ze zelfs niet zomaar binnen. Is het dan verwonderlijk dat dit roofdier op jacht trekt?! Denk eraan om in mijn garage een mandje + kattenbak te plaatsen voor 'Leo'ke en misschien een potje droogvoer erbij te zetten (onzichtbaar voor de buren) In dat geval moet ik de garagepoort wel wel min of meer open laten - of er een kattenluikje in laten plaatsen....
Met heel wat nieuws zoals de ongelofelijke overwinning gisterenavond van de Rode Duivels op het Braziliaanse elftal - het had iets van David tegen Goliath. Maar zoals we uit het bijbelverhaal leerden; heeft David wel degelijk gewonnen...
Ook de nieuwe laptop HP Spectre die kan omgevormd worden tot een tablet - moest ik eens onverwacht in een ziekenhuis terechtkomen of in een kort verblijf - zoiets kan ik meenemen. En Johan Somers heeft me een zeer goede service gegeven- de Office 365 die ik langs academicdownload op mijn vaste pc had gezet, kon hij ook op mijn notebook krijgen. Dat zijn 80 euro kosten minder in september!
Dan is er de nieuwe start met Totalip 20 i.p.v. 10; gelukkig had ik na vorige doktersbezoek ongehoorzaam geweest en om beurten 20 en 10 genomen, waardoor ik mijn dosis niet meteen verdubbelde maar eigenlijk overschakelde naar een gemiddelde van 15. Zo ging de overschakeling naar 20 minder drastisch.
Deze week heb ik het boek van Margot Vanderstraeten gelezen: "Mazzel tov" en nu ga ik beginnen aan de roman van Pascale Pérard; "F/E een eed van ijzer en bloed verbreek je nooit" en verder lezen in het boek van Yvonne Zonderop: "Ongelofelijk".
En ...in het leven dat we 'maakbaar' wanen, kan je sommige dingen sturen; maar hoegenaamd niet alles! O.a. het weer hebben we nog steeds niet in de hand- ook al ziet het gras ros van de droogte en zit iedereen uit te kijken naar wat regen; er wil nog steeds geen regen vallen. ... En dit terwijl er in Japan nu overstromingen zijn waarbij al meer dan zestig doden zijn gevallen....
Wat doe je als je van 'Engie' een bericht krijgt dat een firma tussen 8 u. en 12 u je verwarmingsketel komt nakijken? Opstaan om 6.30u., ontbijten en je toilet maken en terwijl je hen verwacht vanaf 8 u. allerlei werkjes opknappen zoals oud papier en karton verzamelen, wat papieren ordenen, op Facebook gaan, je post nalezen, de adoptiekat wat verwennen enzovoort. Ondertussen is Knack al toegekomen, heb ik tomatensla gemaakt en staan de bloemkoolroosjes met schelvis te wachten op een stoombeurt van 3 minuten. Ondertussen is het 11 u. geworden en hebben we hier nog niets gezien! Nog 1 uurtje uitkijken, en dan kunnen we terug normaal doen....
Vlak na de middagpauze (van 12 u. tot 13 u.) kwam ik dan uiteindelijk aan de beurt; een man alleen met een koffer en een valiesje. Wat gestofzuig, opendraaien , vervangen en nakijken en het schenken van een koffie zijn we er dan uiteindelijk rond 14 u. vanaf geraakt.
...weg met de fiets, de bus, de trein of mee met vrienden!
Sinds vorige week was het dinsdag afsluiting van het werkjaar met de plaatselijke geloofsgemeenschap, woensdag feestje bij de Herman met het bestuur van het Davidsfonds, donderdag verjaardagsfeest bij Johan en Gilberte, vrijdag super druk met marktbezoek, marktbabbel, kappersbezoek en verwerken (bakken van vis en kip) wachten op ons Chris die 's avonds laat 5 kg kersen kwam leveren die nog moesten uitgewogen worden in bakjes van 1 halve kg.
Op zaterdag kersen leveren bij Juliette, Chris, Hedwig, naar Dofin fietsen voor een laptop, geregeld aankloppen bij Willy en Mireille die voor een hele dag weg waren naar een 'babyborrel' + het poetsen van trap en gang en de was doen.
Gisteren de wekelijkse start in de kerk met nadien bezoek aan Familia en keurslager Grymonprez en wat thuiswerk.
Vandaag is het weer gezamenlijk ontbijt in de Lunch Garden waarna ik nog voor een aangetekende brief naar de post moet, morgenochtend om 8 u. grote controle bij de huisarts, woensdag wordt de verwarmingsketel nagekeken en wordt papier & karton buitengezet en wie weet kunnen we op donderdag naar Gent - als het tenminste geen Gentse feesten zijn...Tot vrijdag met markt en marktbabbel enzovoort... en zaterdag om 8 u balayage en haarsnit.
Ik wil een laptop (notebook) aanschaffen - liefst nog bij Johan Somers van Dofin. De vrouw van Herman Roofthooft raadde mij een extra groot scherm aan (17 inch dus) Zij werkt met een Acer en ik vond dat de kleuren erop mooi uitkwamen. Lydia werkt ook veel met foto's...
Johan werkt wel liever met HP omdat hij daarvan altijd terugvindt hoe hij iets moet repareren. Na wat geblader in het boekje twijfel ik tussen een HP ENVY 17-ae103nb van 1699,00 en een HP Spectre X360 15-bl102nb van 1999,00. In die prijsklase wilde ik wel blijven.
Misschien eerst eens bij Fnac gaan kijken. Zelf zou ik in eerste instantie voor die ENVY 17 gaan (omwille van de aluminium klep en het 17 inch scherm). Misschien bij Johan nog eens horen waarom de Spectre 300 euro meer kost. Is dat omwille van het 'touch screen' of omdat die om te vormen is tot een tablet?
Heb mij uiteindelijk toch bedacht! De eerste notebook weegt 2,900 kg en de tweede juist 2kg. Uiteindelijk is de omvorming tot een tablet misschien ook wel erg handig en zal het dan waarschijnlijk nr. 2 worden...
Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Aan de Carrefour merkte ik gisteren een pracht van een rosse kat op die iedereen kwam begroeten en merkelijk heel sociaal was grootgebracht. Toen ik haar een stick voederde die ik nog in mijn fietstas had, at ze die meteen op. Aan de kassa vertelde men dat de bewuste kat er reeds van vorige zondag rondhangt. Onder de winkelkarretjes lagen zelfs leeg gegeten doosjes kattenvoer. Toen ik thuis een pakje forelfilet opende en de filets klein knipte en in een proper schaaltje naar de Carrefour droeg, kwam de lieve kat ineens naar me toe. Vandaag bemerkte ik dat alle vis netjes was opgegeten; maar de kat zelf heb ik niet meer opgemerkt. Volgens mij is die daar afgezet, ze zoekt contact met mensen en heeft vast een goede thuis gehad. Ik dacht er zelfs aan om haar mee naar mij thuis te nemen en ze bij mij binnen te pakken. Maar dat vraagt bezoek aan een dierenarts en een tijd om ze te laten wennen aan een nieuwe leefwereld. En vermits ik niet over een tuin beschik, heb ik dat maar gelaten...
Bij blitzbezoek aan Carrefour was de rosse niet meer te bespeuren... Ofwel naar het dierenasiel gebracht, ofwel door iemand anders meegenomen, ofwel rondgedoold en ergens anders binnen geraakt; ofwel... gewoon terug naar huis gegaan?!? Wie weet!... Katten zijn toch onpeilbare wezens!
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Goed dat er Brava is in tijden dat je op geen enkel kanaal iets kunt volgen dat je interesseert.
En ook goed dat er nog boeken zijn! Heb er zo pas nog drie gekocht! Twee van Yuval Noah Harari: "Sapiens" en ook "Homo Deus". En om Roel Haeseldonckx te 'plezieren': het nieuwe boek van zijn echtgenote Pascale Pérard:"F/E". En dan heb ik in de bib nog het boek kunnen uitlenen van Margot Vanderstraeten: "Mazzel tov".
Ik zou dus dringend nog eens aan een treinreis moeten beginnen op een dag dat er niet gestaakt wordt.... Ik lees niet liever dan in de trein - tenminste als ik niet aangesproken word...
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
Voor veel mensen wordt het moeilijker de vakantietijd zinnig door te brengen. Massa-toerisme komt hier en daar ook in een negatief daglicht te staan; kinderen zijn 9 weken 'structuurloos' en vervelen zich soms te pletter. Zeker bij slecht weer, en als ze niet in een tuin kunnen spelen. Ziekenhuizen werken nog wel, maar veel specialisten en verpleegkundigen gaan ook met vakantie.
Afin; ik weet dat veel medemensen reikhalzend uitkijken naar hun vakantie die ze dan meestal ook volstouwen met reizen naar een liefst verre plek waarmee ze dan kunnen uitpakken als ze weer aan het werk gaan. Dit in de plaats van die dingen te doen waar je niet aan toe kwam toen je voltijds werken moest. Een goed boek lezen bijvoorbeeld, een museum bezoeken, een mooie fietstocht maken, misschien inschrijven voor een daguitstap, eens hier bij ons uit eten gaan enzovoort.
Toch goed om daar even bij stil te staan, want vooraleer je het beseft zijn de dagen weer aan het korten...
... daar vind je af en toe nog eens boeiende uitzendingen. Zo was er gisteren op NPO2 om 20.15 u (docu) VPRO Thema- Game of Phones. Duizelingwekkend om op te merken waartoe de technologie in staat is! In Rusland blijkbaar zeer populair: een app voor gezichtsherkenning, waardoor het mogelijk wordt om op straat of in de metro iemand op afstand te fotograferen waarvan je dan achteraf zowat al zijn gegevens kunt opzoeken. Een 'specialist' weliswaar deed een test om te zien wat hij allemaal over een meisje kon vinden op zijn pc door gewoon op de foto te gaan zoeken. Kortom ALLE apps verzamelen data over ons en we hebben geen zicht op hetgeen er mee aangevangen wordt. En volgens de journaliste moet het eerst nog heel wat erger worden vooraleer men zal ingrijpen.
Jammer dat ik deze uitzending niet had opgenomen, want 'Play' werkt niet op Nederlandse zenders. Misschien eens op de pc uittesten...
Voor mij is dit er weer flink over. Ze springen op het algemene ongenoegen in de media - dit tegen een Amerikaans bedrijf omdat het niet de Europese normen van onze privacy onderschrijft.
Daarvoor stellen ze zelfs op FB een groepsvordering in tegen het bedrijf zelf voor het bedrag van 200,00 per FB-account - dit zogezegd als schadevergoeding voor een niet te bewijzen schade. Bovendien wordt er niemand verplicht om met FB te werken. Facebook is ook nog eens gratis; wat wil zeggen dat het leeft van de reclame-inkomsten, net als Google trouwens.
Behoren de berichten die je op FB deelt nog tot uw privacy? Zelfs als je ze met je vrienden deelt? Want die kunnen het verder delen! En wat je 'liket' geeft natuurlijk inzage in hetgeen je interesseert. Dus...
Ik ben het volledig oneens met deze politieke zet van Test Aankoop - en heb mijn abonnement dus opgezegd ook al vond ik hun Test Connect best goed. Ondertussen ga ik Clickx aankopen - wel los in de krantenwinkel en blijf ik bij mijn standpunt wat dit voor mij ongepast initiatief betreft.
Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
De volgende dag start je dan ook iets anders. maar het leven gaat verder. Op vrijdag heb ik meestal ook wel wat omhanden; en dat was vandaag niet anders. Daar hebben we als extraatje dan nog een 'blitz'-bezoek aan Juliette en aan Ria toegevoegd. Morgen is het vergadering voor de comitédames van Kind & Gezin + nog een concert van het ASO (Antwerp Symfony Orchestra) en bovendien ook wasdag + de poets van de gemeenschappelijke delen.. Ook die dag zal goed gevuld raken. En voor de komende week zijn 5 van de 7 dagen ook reeds ingevuld op de maandkalender. Voor dinsdag heb ik er zelfs nog een activiteit bij gepland.
't Is nu 23 u., mijn wasmachine stat startklaar - hier wordt niet gewassen na 22 u. omwille van de geluidshinder van het centrifugeren en ik moet nog in de keuken wat voorbereiden voor morgenmiddag.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Vandaag buiten de permanentie niks specials gepland. Misschien eens fietsen tot bij Juliette - of waarom niet tot bij Wimmeke - maar dan best in de namiddag en na telefonisch contact...? Maar ik moet eerst nog naar het e-loket van de gemeente om na te checken wanneer ik mijn iets kan laten markeren.
Ondertussen weten we wat er gaande is bij Juliette en breng ik haar straks wat ik voor haar had ingepakt; maar ik doe er nog 2 persoonlijke boeken bij - omdat daar geen inleveringsdatum op staat: "De zwarte brug" van Erik Vlaminck en "Wil" van Jeroen Olyslaegers - 2 boeken die wij besproken hebben in de leeskring.
Ben nu snijbonen (van Bofrost) aan het koken om die daarna wat op te stoven voor straks. Wimmeke gaat erover schieten, maar ik zal haar opbellen. Heb zo net de kraag van een hagelwitte vest wat gefatsoeneerd; hopelijk gaat dit wat meevallen; zo niet ?! We wachten af...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
Vandaag een mooie zondag gestart met dezelfde wekelijkse rituelen, maar nu ga ik er toch iets nieuws in brengen. Ik moet Juliette nog contacteren, heb nog wat te organiseren, maar had ook beloofd om de dames van 'de marktbabbel' te vergezellen naar een toneelopvoering in Schoten- wat voor mij dus helemaal nieuw is. Hopelijk valt dit wel mee;het gezelschap al zeker, want wij komen bijna wekelijks samen.
De dagen verlopen nu einde cultuur- en schooljaar iets ontspannender omdat de 'grote' vakantie eraan komt. Hoe dat schooljaar toch zijn stempel blijft drukken op de agenda van veel mensen....
Het theater: "Kantooruren" was te doen; maar achteraf ben ik op mijn pc gaan zoeken naar 'Dialoog in de hemel' en kwam zo terecht bij Paul Van Vliet - KRO - NCRV die op 26/05/18 zijn laatste grote show gegeven heeft. Het ging over de 'kerstverwondering' van God die als boodschap gaf; "Wees niet bang". Als grote fan van Paul Van Vliet heb ik het ganse interview gevolgd. Eigenlijk heb ik hier meer van genoten dan van onze uitstap.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
Er wordt nog weinig uitgepraat en bediscussieerd; argumenten moeten het onderspit delven t.o. emoties! Zó wordt er meer en meer gepolariseerd wat tot gevaarlijke situaties kan leiden.
Je ziet dit vooral gebeuren op Facebook - tenminste als je niet enkel de berichten leest, maar ook de reacties en tegen reacties. Burgerinitiatieven nemen meer en meer de overhand; ook ons onderwijs krijgt veel teveel kritiek, overheidsvakbonden zijn naar mijn mening enkel bezig om de privileges van hun aangesloten leden te beveiligen en de dagelijkse confrontaties met moslims die hun geloof boven de wetten stellen beangstigt veel autochtonen. Je krijgt er hoe langer hoe meer een beangstigend gevoel bij - dit wat de nabije toekomst betreft.
Wat als van heel Afrika de zeer grote jongerengroep die daar geen toekomst ziet, naar Europa komt omwille van onze sociale zekerheid - want iedereen heeft toch het recht op een beter leven?!? Wat als de moslimgemeenschap in onze steden de meerderheid behaalt en onze steden gaat besturen? Wat met onze kinderen en kleinkinderen die zich zullen moeten plooien naar de moslimwetten? Wat met onze vrijzinnigheid dan? Ik voorspel - niet aan de hand van kaarten of met behulp van een glazen bol maar gewoon n.a.v. mijn gevoel zeer woelige tijden in het vooruitzicht!
Maar jammer genoeg kan ik hier niets aan veranderen....
De eerste keer deed ik dat n.a.v. een groepsvordering t.o. Telenet omdat ik oordeelde dat die niet terecht was.
Jaren nadien heb ik me opnieuw door Test Aankoop laten vangen. Zo ontving ik van hen Test Aankoop, Budget en Recht en ook Test Connect.
Nu werd ik vandaag geconfronteerd met een oproep aan alle Facebookgebruikers om de groepsvordering tegen Facebook te ondertekenen - dit n.a.v. van de historie met Cambridge Analytica waarbij gegevens van FB-gebruikers misbruikt werden om de Amerikaanse presidentsverkiezingen te sturen. Test Aankoop eist voor iedere FB-gebruiker het bedrag van 200 euro als schadevergoeding voor niet-bewezen schade. Je moet het maar durven! Natuurlijk zullen heel wat mensen op die kar springen - al was het maar om zonder moeite 200 euro te verdienen.
Ik vind zulke actie zo overtrokken en zo van de pot gerukt dat ik meteen mijn ontslagbrief voor Test Aankoop heb gemaakt en getekend en die morgen aangetekend zal versturen. Ik wil de werking van Test Aankoop niet meer steunen omdat ze volgens mij hun boekje ver te buiten gaan.
Ja, ik kende reeds Arthur Japin waarvan wij in de leesclub reeds besproken hebben 'Een schitterend gebrek'. Omdat de auteur onlangs op Klara werd geïnterviewd n.a.v. de verschijning van zijn laatste werk 'Kolja', heb ik dan maar dat boek impulsief aangekocht. Maar omdat ik over te weinig 'leestijd beschikte en ook omdat ik een zus heb die enkel maar boeken leest die niet door andere handen zijn gegaan- daarom mocht zij dat als eerste lezen. Ondertussen heb ik dat boek ook uitgeleend aan vrienden die een reis naar St.-Petersburg achter de rug hebben. Ondertussen heb ik het werk (met heel wat historische achtergrond) nog niet zelf gelezen.
Ontdekte ik gisteren bij de luisterboeken- waar ik iets zocht voor een vriendin die nu even met haar handen niets meer kan- toch wel het luisterboek 'Kolja' bestaande uit 8 cd's en verteld door de schrijver zelf.Voordelen van deze uitgave:je kan erbij strijken, aan handwerk doen, en het is een alternatief voor de tv waarop je nog weinig vindt dat je boeit.
Gisteren heb ik dat luisterboek meegebracht en nu heb ik reeds 3 cd's beluisterd. De andere zullen nog wel volgen en nadien tracht ik ook nog eens het boek te herlezen want op zichzelf is het wel boeiend, vind ik.
Eigenlijk ben ik deze blog begonnen onder impuls van Fons Haneveer. Lang geleden gestart nog bij LBC in de 'Te Boelaerlei'. Je kon dit zien als een soort dagboek. Door het veelvuldig gebruik van Facebook echter, kwam dit wat in de vergetelheid terecht. Op FB worden al je reacties op items uit 'De Standaard' of GVA of Knack meteen gelezen door de abonnees die er dan veelal ook prompt op reageren. Zo ontstaan er soms vinnige, maar ook wel eens vulgaire discussies waarbij je dan toch maar besluit van soms wat minder impulsief te reageren. Maar af en toe krijg je uit onverwachte hoek toch felicitaties van mensen die alles van mij lezen op FB zonder erop te reageren.
Hier op een blog word je uiteraard minder gelezen en schrik je je een hoedje als er al eens een reactie binnenkomt. Maar ik kan er wel mijn ei kwijt, zoals men dat zegt.
Met als vraag: zouden we in september terug starten?
Eerst dacht ik van niet! Er is een tijd van komen en gaan. Maar...Nicolas geeft in september in de voormiddag een cursus in 3 blokken van elk 10 beurten. waarop telkens apart kan ingeschreven worden. Hij stelde zelfs voor om Juliette mee te brengen en waarom Ria ook niet? En zelfs ons Rita heeft hij vernoemd...
Omdat Juliette met een Mac werkt, stelde hij zelfs voor dat zij haar laptop mee zou brengen en op mijn plaats zou zitten- of een andere plaats die hij makkelijk kan controleren.Ik bijgevolg daar dan naast en naast mij de Ria! Het zou de max zijn! Maar Juliette heeft volgens mijn weten geen laptop. Dus... wordt dat hoogstwaarschijnlijk niks.... Het zou anders leuk zijn met de drie vriendinnen iedere dinsdagvoormiddag op stap!
Vorige week op weg naar Brussel onverwacht in contact gekomen met Christine Simons die als 11-jarige Wommelgem verliet toen ik er als 9-jarige kwam wonen - en wel heel erg dicht in elkaars buurt - op de Ternesselei. Vermits zij van 1943 is en ik van 1945 hebben wij elkaar net gemist. Maar ik ken wel haar oudste zus, Myriam die moeder is van een ex-collega.Samen konden we (deze toevallig ontmoete dame en ik) honderduit herinneringen ophalen aan gekende families uit onze vroegere omgeving (van 63 jaar geleden) zoals de familie Somers, Verhelst, Soontjens, Luyten en Vermeerbergen. De familie Stappaerts heeft zij niet meer gekend want in hun huis woonde haar grootvader voordien.
Vandaag in het WZC St.-Jozef was er om 11 u. een aperitiefconcert waarna we meestal nog wat napraten. Toen ik aan een tafel met iemand uit het 'handwerkmilieu' die ook les volgde bij LBC contact nam, kwam de cursus ter sprake die ik nu nog volg. Ingrid zat vorige keer in een volledige mannenklas- wat ze niet leuk vond. Omdat ik vertelde dat ik als enige vrouw in de mannenhelft zat met t.o. mij de andere vrouwen, vernoemde ik mijn naaste buur, Walter Van Schil. Andere mensen aan tafel bleken die blijkbaar goed te kennen. Na het vrijgeven van dingen die ik over hem wist kwam het uit dat die Walter Wessels goed kende. Morgen moet ik hem dan (in onze laatste les) een goede dag doen.
Als je lang genoeg met de mensen rondom je praat, vind je meestal 'gemeenplaatsen....
En dit op een zaterdag! Wat zal er weer veel verkeer zijn naar de zee! Drukkend warm weer is voorspeld en dat doet veel mensen anders hun tijd doorbrengen. Gelukkig diegenen die het nu rustiger aan kunnen doen en niet moeten werken vandaag! En gelukkig dat er ijsjes zijn! Want er is tegenwoordig ook suikervrij ijs o.a. van 'Het Ijsboerke' - maar dit laatste zal wel vlug uitverkocht zijn vermits er nu niet meer kan geleverd worden met het weekend.
Op de markt ontmoette ik een vriendin met een wat grote zonnebril voor haar ogen. Die was nog van haar man zaliger en zij kon dat oud exemplaar maar niet wegdoen omwille van oude herinneringen.... Nu kon ze die bril nog eens opzetten omdat zij op haar gezicht wat te bedekken had wegens een medische ingreep.
Zo draag ik nu terug een halssnoer met een camee van mijn moeder zaliger; ik had dit aandenken na 7 jaar reeds doorgegeven aan mijn tweede zus, maar heb dit terug bij haar ontleend omdat ik dit zo mooi vond passen bij bepaalde kledij. De bedoeling is wel dat het kleinood uiteindelijk ooit terechtkomt bij mijn jongste zus als herinnering aan ons moeder... Maar eerst gaat het nog even terug naar ons Chris. En zij krijgt er het nieuwe zilveren kettinkje bij dat ik zo pas heb aangeschaft omdat het vorige was stuk gegaan...
Op Facebook gaan na het ontbijt; het hoort op den duur bij het dagelijks ochtend ritueel. Maar voor je het weet, ben je al aan het reageren op bepaalde berichten. En zo ben je weer vertrokken! Uiteindelijk zou je i.p.v. een vastenmaand of een ramadanmaand een noFacebookmaand kunnen inlassen. Maar dat laatste zie ik echt niet zitten. Misschien eens beginnen met een dag zonder FB?! Maar als de noodzaak zich niet stelt, waarom zouden we daar dan mee beginnen? Als een test misschien; maar dan ook geen FB op mijn smartphone!
Hoe een mens kan 'verhangen zijn' aan dit bedrijf! Ik meen dat Mark Zuckerberg zich daar wel degelijk van bewust is.....
Maar als er hete hangijzers gelanceerd worden zoals een lijst van 'zogezegd' zware beroepen, of de oplossing van statiegeld om het straatvuil tegen te gaan of nog andere geladen dossiers; dan ben je wel een tijdje zoet met reageren.
Vandaag met de play-functie van Telenet de beelden terug bekeken van het huwelijk van Harry en Meghan op zaterdag, 19 mei - dit op VTM.
En op BBC entertainment nog eens de hele show overgedaan. Een stralende dag voor een stralend koppel....
Hoe massaler en angstiger veel mensen blijven reageren op de affaire van Cambridge Analytica van Facebook; dit uit bekommernis om schending van hun privacy- hoe meer ik vind dat ze zich laten opjagen- ook door de sociale media.
Ten eerste wordt alles wat je op Facebook doet, gemeten en geweten - de meesten zijn zich daar nog steeds onvoldoende van bewust. Ten tweede ben je niet verplicht om met Facebook te werken; wel dien je er 'verstandig' mee om te gaan. Ten derde is het gebruik van Facebook gratis , maar omdat 'gratis' niet bestaat, krijg je er wel gerichte reclame bij. Dat kan omdat zij weten wat je leuk vindt en wat je opzoekt, maar ook hoe je reageert op berichten...
Na de confrontatie gisteren van Mark Zuckerberg met het Europees parlement werd er bij velen zeer ontgoocheld gereageerd. Wat hadden zij dan verwacht?!
Ik blijf dus die man bewonderen die in zijn eentje dit bedrijf bedacht, oprichtte en er zo'n wereldwijd succes van maakte. Wie doet het hem na? En ja, ik kan de zon in het water zien schijnen en blijf dankbaar omgaan met Facebook, ook al kan dat wel iets minderen.
Dit i.p.v. impulsief te reageren op Facebook. Ook al wik en weeg ik steeds mijn woorden in mijn reacties en zal ik niemand opzettelijk schofferen; ik krijg steeds simplistische opmerkingen die soms kant noch wal raken. Meestal dan nog van mensen die wild om zich heen slaan en vaak heel agressief en negatief reageren. Daartegenover krijg ik ook opmerkelijk veel steun van anderen. Maar als ik een interessant cultureel event beschrijf zoals het museumbezoek van 'Bruegel :Unseen Masterpieces' dit met ondersteuning van het 'Google Cultural Institute' dan zijn er hooguit een vijftal personen die reageren.
Maar het is misschien interessanter mijn mening wat minder te ventileren en zelfs wat minder te reageren met leuk of verbluft of boos...
Dat van 'fietsen tussen de buien door" was een droom van vannacht;nu ziet de lucht er grijs en de asfalt er nat uit.Maar... er zijn nog steeds regenjassen....
Een hele namiddag tevergeefs het aangekondigde onweer verwacht; maar het kan nog komen...
Wat is het de laatste tijd een gedoe geweest om ons met openbaar vervoer naar Antwerpen te verplaatsen! Zo hebben ze het bij 'De Lijn' nodig gevonden om vier tot 5 dagen te staken. De chauffeurs mochten zelf kiezen of ze kwamen werken en ook wanneer; dan kan je dus geen staat maken op de dienstregeling. Zo hebben we ons zaterdag per taxi verplaatst voor een abonnementsconcert van het A.S.O.. Op vrijdag kreeg ik een lift van vrienden om tijdig in Berchem station te geraken. We wisten dat de treinen reden; dus ...De bus kwam wel toe; maar wie kon dat vooraf inschatten?!? Gelukkig hadden ze op donderdag voor het 10-jarig jubileum van Neos een autocar besteld naar 'De Groene Jager' in Brasschaat! En als kers op de taart vonden ze in het district Deurne broodnodig om de Herentalsebaan nu onder handen te nemen. Aan Silsburg rijdt geen enkele tram meer, en bus 420 en 421 maakt aan de Stenenbrug een keerlus om de reizigers van tram 24 die daar draait mee verder te vervoeren - dit in de 2 richtingen: naar Silsburg en naar Berchem. In Berchem kan je verder met tram 9, maar tram 4 rijdt er niet meer. Zo hebben we er ons aan gewend om bus 141 te nemen richting WSC omdat daar om de 10 minuten zowel tram 5 naar de Groenplaats rijdt en tram 10 naar het Astridplein en het Zuid. En lijn 141 rijdt ook naar Mortsel waar je met tram 7 en 15 verder kunt reizen. Uiteindelijk komt het erop aan om in de stad naar Berchem te rijden (tram 11) omdat daar de bussen 420 en 421 naar Wommelgem vertrekken. En indien de wachttijd langer is dan 20 minuten, wordt er een drank- en toiletstop gehouden in het café daar op de hoek. (En de macht der gewoonte,kan je nu op het verkeerde pad brengen; op automatische piloot rijden gaat niet meer.)
Zo komt het dat Berchem station een drukbezochte plaats wordt, waar ik een prachtige muurschildering van een vos heb gefotografeerd op de linkermuur van de spoorwegbrug rechts van het station. Benieuwd hoe lang hij daar zo mooi zal blijven staan...
Nu wachten we dus op het aangekondigde onweer waarvan nog niets te merken valt.
En morgen rijden we naar de KBC voor uittreksels, de krantenwinkel voor een kaartje voor Kjelle, de bakker voor brood, de kruidenier voor paardenrookvlees en rabarber, de Colruyt voor blauwbessen en ook nog Juliette om te informeren naar haar huidige toestand. Mag ook niet vergeten om een afspraak te maken voor een eventuele haarsnit - misschien vanavond nog?
De blog van Neos Wommelgem die ik erop plaatste kan ik niet meer verwijderen vermits ik het paswoord had meegedeeld met Lies en zij waarschijnlijk achteraf het paswoord heeft gewijzigd (nadat ik het bestuur verlaten heb). Een blog die niet regelmatig opgevolgd wordt, heeft volgens mij weinig zin; dus vond ik dat die dus weg mocht. Misschien zal ik achteraf Lies hierover eens contacteren als Neos terug is van de reis naar Moskou en Sint-Petersburg....
In mijn ogen 'bijna een eeuwigheid'. Ik weet niet of ik hier terug meer gebruik van ga maken. Heb deze voormiddag gewacht op een geplande stroomonderbreking van 4 u. waarvan ik niets gemerkt heb.
Hopelijk verloopt het dagelijkse leven nu terug normaal na de staking van 'De Lijn', de verlengde weekends, de jubilea, de uitstappen en concerten enzovoort.
En nu zien hoe dit evolueert...
Op zoek geweest naar de blog van Neos Wommelgem die ik heb gestart op 01/02/2011; die bestaat nog wel; maar er wordt niets meer bij opgezet. Ondertussen, zit ik niet meer in het bestuur van Neos en heeft ofwel Lies ofwel Lies samen met anderen beslist om dit stop te zetten. Ik kan er in elk geval niet meer aan.
Vanmorgen problemen met mijn internetradio, alsook met mijn pc + telefoon. Ik kreeg ook een foutmelding van Telenet. Er is dus iets aan de hand: nog nooit gebeurd! Ofwel is mijn pc gehackt (je weet nooit na het voorval met de pc-hacking bij Lena Bogaerts waardoor het bericht aan heel haar adresboek werd doorgestuurd) ofwel zijn er storingen bij Telenet- waar ik zelfs niet binnen geraak.
Wat een leven als al je communicatiekanalen wegvallen....
E na een ganse voormiddag zoeken, uittesten, blijven sukkelen enzovoort werkt mijn Facebook nog niet normaal (gewoon heel super traag) en mijn internetradio blijft ook spelen - alhoewel... blijft geregeld uitvallen.
Nog niet helemaal opgelucht!
Nu nog testen of mijn telefoon terug werkt.... Niet dus! Bij onze Guy geraak ik zelfs niet binnen.(Misschien is de batterij van zijn mobieltje leeg)
Maar na de vergadering van het PT i.p.v.naar Telenet te rijden in WSC, zelf nog op het configuratiescherm van de pc van alles gezocht en gedaan- om dan uiteindelijk naar mijn modem te stappen, die uit te zetten en wat later terug aan en je wilt het niet weten:
De vaste telefoon werkt terug,
ook de smartphone en het tablet en zelfs de pc. Nu nog de internetradio aanzetten!
Ongelooflijk: een hele dag: kommer en kwel (je afgesloten voelen van de wereld) en met één simpele handeling zijn de problemen opgelost! Maar ja; eind goed, al goed!
Hoe gelukkig kan je zijn, als je na een ganse voormiddag sukkelen- uiteindelijk terug kunt genieten van Klara en weet dat je de mensen kunt opbellen of door iemand kunt opgebeld worden en dat je per mail of met Facebook ook verbinding kunt maken!
(Die granaatappel heb ik vandaag 'geopereerd' om de pitten te mengen met kwark en wat zoetstof... Heerlijk beleg op desembrood!)
Dat kan echt na een avondje Paul Van Vliet samen met 2 vriendinnen (68 en 61). Je ziet om te beginnen de uitverkochte Arenbergschouwburg vol lopen met nostalgische fans. Onze cabaretier die er reeds 81 is overtrof mijn verwachtingen. Ik was ooit aanwezig in de laatste show van Toon Hermans en dat was eigenlijk een show teveel. Maar wat Paul Van Vliet wist te brengen, zowel inhoudelijk als acterend was voor mij gewoon meer dan schitterend. Je voelde de sfeer in de zaal van het publiek dat ten volle genoot.Ook al zaten we verspreid in de zaal, we hebben achteraf nog goed alles kunnen bespreken, maar het drinken achteraf- dat was andere koek. De bar die er ongezellig uit zag was eigenlijk volzet.
Op initiatief van de jongste, gingen we dan buiten iets zoeken zo rond 22.15u. op een zaterdagavond. De 'Antigoon 'was niet meer verlicht, de 'Markt' was gesloten en 'Houten Clara' zat afgeladen vol. Ons jongste ging dan even kijken naar de 'Horta' waar we blijkbaar nog binnen konden volgens 3 buitenrokers, maar eens in het sas stonden we voor een gesloten deur. Die drie boden ons spontaan hun arm aan om samen met hen naar het trouwfeest te gaan dat daarboven ergens aan de gang was. Tijdens onze zoektocht naar een gelegenheid om iets te drinken zijn we 2 keer op een groep jonge gasten gebotst die ook in een zeer goede stemming bleken te zijn- in alle geval hun gevoel voor humor was best O.K. (Het was daar in die theaterbuurt zowat de sfeer van de zestiger jaren toen we gingen nieuwjaar doordoen in de stad met alleen maar vriendelijk en goed gezind volk op straat). Op de Graanmarkt konden we in de 'Boerla enkel nog op het terras plaatsnemen. De 'Duifkens' zat ook overvol, net als het café ernaast. Dan draaiden we rechtsaf en vonden naast de Bourlaschouwburg nog in een klein cafeetje - het 'Keldergat' nog net één vrij tafeltje naast de inkomdeur. Daar hebben we dan ieder één consumptie gedronken en wat nagepraat. Op het tafeltje naast ons zagen we ook de programmaboekjes van Paul Van vliet liggen; dus kwamen die klanten ook van de Arenberg. Van daaruit staken we dan de Huidevettersstraat over om er aan de Oudaan meteen op tram 4 te stappen die ons rimpelloos aan Silsburg afzette.
Eigenlijk hadden we alle drie een zeer toffe avond beleefd- ondanks onze zoektocht naar een verbruikslokaal op zaterdagavond rond halfelf - en dit in de uitgangsbuurt! Van Paul Van Vliet hebben we met z'n allen nog flink nagenoten...
ontdek je dat er tussen veel agressief verkeersgedrag op zaterdagavond op weg naar de Singel in Antwerpen ook nog goeie en inventieve zielen bestaan... Ook al weet je niet wie ze zijn.
Kort samengevat: moet er tussen 19.25 u. en 19.35u. op de parking middenin de Karel Oomsstraat bijna ter hoogte van Albert Heijn bij het uitstappen uit de wagen mijn sleutelbos ofwel uit mijn jaszak ofwel van mijn schoot op de grond gevallen zijn. Ons van geen kwaad bewust zijn we naar de blauwe zaal gestapt, hebben onze jas laten weghangen en hebben er genoten van ons laatste concert daar met een 'dansende dirigent'.
Bij het verlaten van de vestiaire vond ik mijn sleutels niet terug: noch in mijn jaszakken, noch in mijn handtas. Paniek! Na navraag aan de vestiaire en teruggang met personeel naar de afgesloten zaal op rij 11 stoel 39 hebben ze daar mijn naam + gsm-nummer genoteerd voor in geval de poetsploeg op maandag iets zou binnenbrengen. Op de parking hebben we ook nog eens grondig in en ook onder de wagen gekeken en zijn we daarna huiswaarts getrokken.
Gelukkig had ik een goed halfjaar geleden reservesleutels aan goeie buren geschonken. Rond halfelf belde ik mijn buurvrouw op - ook al wist ik niet waar ze haar gsm bewaart. Na 3 keer voicemail, heb ik dan maar aan de deurbel gebeld- ook al weet ik dat zij vroeger gaan slapen. Na 2 pogingen kwamen ze dan toch met twee opendoen. Dus kon ik binnen.
Christianne wist perfect dat ik om 18.50 u. met de sleutelbos in mijn handen naar buiten kwam omdat ik haar vertelde dat ik altijd mijn voordeur op slot draaide i.p.v. gewoon dicht te trekken.
Na een woelige nacht - ik kon niet meer in mijn garage- ben ik dan de hele dag thuis en binnen gebleven. Maar net rond 14.31 u. toen ik nog wat sleutels vruchteloos ben gaan uittesten op mijn garagedeur- had CDV mij opgebeld toen mijn gsm nog boven lag. Wat later ontdekte ik de gemiste oproep en belde haar terug. Ze vertelde me dat ze mijn sleutels had, maar wou niet vertellen waar ze die gevonden had. Ik moest dat zelf komen zien. Vermits ze zich in Kapellen bevond bij haar broer moest ik wachten tot ze passeerde op haar terugweg naar Borsbeek.
Toen ze aanbelde, had ze de sleutelbos in haar hand, maar ik moest wachten in de deuropening. Toen kwam ze me halen en liep met mij tot een eind voorbij haar wagen en bij het omkeren zag ik een groot oranje lint achteraan over haar ruitenwisser van haar coupé-wagen hangen. Een persoon met verantwoordelijkheidszin had dus vóór het concert op de parking de sleutelbos opgemerkt, die ook opgeraapt en niet beter gevonden dan die achteraan de wagen over die ruitenwisser te hangen. Maar vermits wij de wagen benaderden vanuit zijn voorkant, hebben we die goed zichtbare oplossing gemist. Ook bij het uitstappen uit haar garage heeft Christianne ook niet haar wagen achteraan bekeken. 't Is pas een goede 20 u. nadien dat ze haar wagen langs achter benaderde dat ze het felle oranje lint met de sleutels eraan zag hangen.
Wat een verhaal - met een goeie afloop waarbij ik de alerte dader niet kan bedanken. Zo zie je maar: dat tussen alle onrust en onvrede in de media en ook op Facebook er toch ook nog toffe mensen rondlopen (dikwijls wel concertpubliek, maar toch...)
Radio beluisteren kan je nog enkel thuis of op je smartphone....
De vereniging van SABAM die de auteursrechten beschermt heeft er voor mij een zootje van gemaakt. In de publieke ruimte- in wachtzalen, bij de kapper, op café kortom op alle openbare plaatsen dient een serieuze bijdrage betaald worden -wil men voor achtergrondmuziek zorgen. Ik maakte het ooit mee bij de organisatie van een cultureel evenement- waar we enkel zelf mochten neuriën of fluiten of zingen als het maar oude muziek was.
Ik vraag mij echt af of men op dit vlak bv. in Nederland, Duitsland, Denemarken enzovoort even rigoureus behandeld wordt.
Wij ondervonden bij Kind & Gezin dat de sfeer in de wachtzaal aangenamer is als men daar zachte achtergrondmuziek draait. Toen ik zelf mijn draagbare radio meenam om er enkele zelf gekochte cd's te draaien-werd me dat verboden- omdat de daaraan verbonden kosten te hoog opliepen!
Kafkaiaans, gewoon regelneverij ten top!
Hier sta je dan met je goeie initiatieven die de samenleving ten goede komen! Sabam is Belgisch! Ik vraag me toch af of deze regelgeving i.v.m. auteursrechten ook in het buitenland even strikt uitgewerkt is!
Ik vraag me toch nog af of die regelgeving wel geldt voor openbare plaatsen met een gratis dienstverlening zoals 'Kind & Gezin' waar dus geen enkele vorm van commercialisering mee gemoeid is in een ruimte die toegankelijk is voor moeders met hun echtgenoot of andere familieleden en hun kindje...
De bestelde relax voor einde december werd vorige donderdag door Odrada reeds geleverd - die was voorzien voor mijn 72ste verjaardag in maart 2017! Daarvan kan ik nu reeds genieten....
Voor mijn nieuwjaar heb ik de droomdeken van Phildar besteld die op 3 november op het internet kwam met wekelijkse afleveringen telkens op maandag. Als alles normaal verloopt, dan zal die met nieuwjaar af zijn.
Voor mijn Kerstmis kocht ik op de koffiekraam van Boonjour een mooie koffiemok in Chinees porselein .Die staat nog mooi ingepakt in de kast.
En voor mijn sinterklaas heb ik nog niets, maar misschien wordt het een nieuwe cursus bij LBC als er iets bij is dat ik wil volgen. Ik versta niet dat niet meer mensen zich inschrijven voor deze cursussen die gegeven worden door professionele lesgevers met voldoende inlevingsvermogen en geduld - ook voor gepensioneerden die enkel in de namiddag willen komen les volgen.En de sociale contacten zijn ook niet te versmaden!
Nu nog één Filharmonie-concert in de Singel om nadien terug de vernieuwde koningin Elisabethzaal te frequenteren; dan ook nog eens naar Paul Van Vliet in de Arenbergschouwburg en ons jaarlijks etentje met de comité-dames van Kind & Gezin- waarschijnlijk in de 'Rooftop' in Massenhoven + nog een familiebijeenkomst. En daarna duikelen we meteen dé feestmaand in!
Omdat ik niet houd van die eindejaarsrage naar cadeautjes, koop ik steeds vooraf en kan ik de koopdrukte in december mijden.
Onze Guy heeft misschien nog gelijk: "Hoe meer je je verstand gebruikt, hoe vlugger het versleten is!"vertelt hij steeds aan zijn kleinkinderen.
Ik reken teveel op mijn geheugen dat niet altijd meer zo accuraat werkt. Op vorig bezoek aan het UZA (28/06/16) kreeg ik een datum voor de volgende controle mee voor eind september: nl. vr. 23/09/16 om 14.15u. Omdat dit nog 3 maanden duurde, heb ik die afspraakbevestiging in mijn schuif gelegd bij de andere papieren van het UZA. Ondertussen had ik van einde september 30 september gemaakt, en zelfzeker als ik was heb ik de brief pas vanmorgen vastgenomen om het correcte uur te raadplegen. Tot mijn grote ontsteltenis, zag ik dat ik een week te laat was. Ik heb dan maar de dienst opgebeld om mij te verontschuldigen voor die onachtzaamheid die me 20 euro kost, en kreeg een nieuwe afspraak voorgesteld. Die heb ik dan maar goed overal genoteerd waar ik kon; en omdat het binnen de 2 weken is, zal ik dit niet zo licht vergeten!
Toen ik vorige nacht rond 24 u.wilde gaan slapen, zapte ik nog gauw eens naar Brava. Kwam daar toch niet de openingsscène in beeld van de opera Khovansjtsjina van Modest Moussorgski. Ik heb die opera ontdekt bij Cultuur 7; en al waren er toen geen onderteksten op het scherm, de muziek was aangrijpend mooi en ook het verhaal was intrigerend. Ik vond dit zo mooi gezongen dat ik die opera zeker nog 2 keer op tv gevolgd heb en nadien in de KVO te Antwerpen life heb bijgewoond- op een uitgelezen plaats met alles erop en eraan (voor mijn nieuwjaar). Daar was het geluid wel goed maar de regie viel voor mij wat tegen - veel soberder.
Ondertussen werd Cultuur 7 vervangen door Brava. Daar wordt die opera ook wel opgevoerd, maar dan wel in een andere bezetting maar ook in een voor mij goede regie. En hier krijg je wel ondertiteling bij de Russisch gezongen liederen.
Nu word ik zo meegesleept door vele mooie fragmenten in de opera dat ik besloot om toch even het begin nog eens te volgen- bv. tot Marfa in beeld kwam. Maar die zong toch zo ontzettend mooi dat ik ook Battia, de witte zwaan ook nog wilde zien en horen. Uiteindelijk heb ik heel het stuk gevolgd tot na het slot met de zelfverbranding door de oud-gelovigen.
Om 3 uur ben ik dan gaan slapen, na dit epos over een woelige regeerperiode in Rusland met de bojaren, de tartaren, de streltsy, Peter de Grote, orthodoxen, en het gros van de bevolking dat niet kon lezen of schrijven....
Ondanks het trieste verhaal heb ik dan toch goed geslapen.
Een grote update van Windows Live Mail, waardoor iets meer werkt zoals het hoort te werken met mijn e-mailverkeer. Gisteren bijna een godganse dag zitten knoeien met mijn e-mails op de pc en vooral op mijn smartphone. Steeds kreeg ik die serverfout en telkens heb ik eerst in WLM accounts verwijderd en terug ingevoerd. Mijn e-mail app op mijn mobieltje deed het ook niet. Vanuit mijn Telenet-mail kon ik niets meer versturen. Dan ben ik in de instellingen alles en nog wat gaan openen en terug sluiten. Uiteindelijk ben ik bij Telenet gaan zoeken om een ander wachtwoord te installeren; maar dat heb ik dan toch maar terug gewijzigd. Met de outlook-app werken vind ik niet zo evident. Dan heb ik alle accounts binnengebracht bij mijn G-mail. Maar de handelingen in WLM waren voor mij zo evident, dat veranderignen wel wat weerstand oproepen.
Nu vandaag lijkt die e-mailapp op mijn smartphone even terug te werken en op mijn pc doet WLM het nog.... We zullen zien!
Niet alles viel tegen; maar toch was ik verrast door Bie die stiekem mijn appartement binnensloop door de deur die op een kier stond en verrast was door de andere aanblik dan bij haar thuis. Ik was de post gaan halen en ontmoette beneden Mireille waarna de nieuwsgierige kat in de hal kwamen de trap opliep en de eerste open deur trok haar aandacht. Gelukkig bleef ze observeren en kon ik haar terug de gang op sturen, waarna Mireille ze mee naar beneden nam.....
Maar na mijn verplaatsing naar E.I. met lijnbus 420 en tram 4 ontdekte ik daar dat de voordracht niet plaatsvond omdat ze verschoven werd naar 27/09/ op hetzelfde uur. Dan zijn we maar naar de Groenplaats gereden omdat Albert Heyn daar nog is. Ik kocht er de vermaarde maaltijdsalade met kippenreepjes en Caesardressing en Evergreen koeken + broccoli. De Delbar appelen vond ik er niet evenmin als de Elstar. Van daaruit is tram 5 vlakbij om naar Wijnegem te rijden. In WSC ben ik bij Simon Lévelt geweest en in de Standaard boekhandel; maar nergens heb ik iets gekocht.(Vorige week was ik erg geschrokken toen ik zag dat de grote Standaard boekhandel van de Huidevetterstraat afgebroken is. Nu zag ik dat die in een kleiner pand huizen op de locatie waar voorheen Cuperus koffie gevestigd was....)
Het is nu half september en ik heb al een kerstcadeau op het oog en het nieuwjaarsgeschenk heb ik zojuist besteld en betaald- een haakproject van 12 weken - dit naast mijn alpaca deken waaraan ik nog heel wat te breien heb met mijn rondbreinaald nr. 8- maar hiervoor moest het wat minder warm worden.....
Omdat de cursus waarvoor ik me inschreef bij LBC in Mortsel overboekt was, heeft men daar besloten een ander lesmoment in te lassen- maar dan wel met een andere lesgever bij wie ik reeds 3 cursussen volgde en dit dan op een voormiddag!
Maar omdat ik had afgesproken met iemand die er vandaag niet bij kon zijn, heb ik me maar bij mijn eerste keuze gehouden én omwille van de nieuwe lesgever én omdat ik zo met mijn zus in de klas zit én omdat ik niet weet welke keuze mijn buur zal maken.
De man naast mij vandaag, die verhuist naar woensdag, kende er wel wat meer van dan vele anderen in de klas; bovendien blijft de groep van donderdagnamiddag vrij groot en zal het op woensdagvoormiddag veel vlotter aan toegaan veronderstel ik.
Toch benieuwd wat er uit de bus gaat komen bij mijn buurvrouw die ik per e-mail verslag uitbracht over deze namiddagsessie. Haar beslissing zal de mijne beïnvloeden....
Ik las net dat de kinderen van de basisschool in Ranst door Haro werden getrakteerd op een ijslolly! In andere scholen heeft men de kinderen deze namiddag vrijaf gegeven. En dat bijna in de helft van september!
Het weer schijnt wat op hol geslagen te zijn: de zomer heeft lang op zich laten wachten maar blijft nu wel heel erg lang duren.
Als het geen weer is om buiten te komen, kan je je als gepensioneerde veroorloven om gewoon binnen te blijven. Gewoon pure luxe!
Maar morgen moet ik toch wel even de deur uit voor 3 dingen en donderdag gaan we naar de eerste les bij LBC in Mortsel - benieuwd hoe dat daar zal verlopen want van die leraar heb ik nog geen les gehad.
Vrijdag zou het dan weer flink afkoelen; gelukkig maar want dan komt de eerste lezing bij Elcker-ik over 'vrijheid voor gevorderden'; en in een frisser lokaal is het aangenamer om cursus te volgen dan in een te warm lokaal.
September is nu wel degelijk goed gestart; maar het gevoel hierbij ligt voor mij nog anders:eerder en verlengde zomervakantie; maar dit zal volgende week wel anders zijn. (Op bijgevoegde foto staat de leraar van vorige cursus samen met die van de volgende cursus op de receptie als afsluiting van het schooljaar in juni '15)
Gisteren toevallig mijn blog herontdekt! Tot laat in de nacht aan gewerkt. Kon geen foto's bijvoegen die ik zelf genomen had wegens teveel pixels. Ondertussen nog wat wennen aan mijn laatst aangekochte smartphone die ik helemaal zelf installeerde. Mijn nieuwe elektrische fiets (Gazelle Balance) is een aanwinst! Mijn kappersbezoek moet ook nog wijzigen; omdat Nicole soms hulp heeft en soms niet, daarom wil ik nu mijn haar om de 4 weken laten knippen en de derde knipbeurt (+ 3 maanden) een permanente laten zetten.
Moet de nieuwe haak- en breimicrobe ook nog onder controle houden.( Ben aan een deken begonnen met rondbreinaalden nr. 8 en 2 draden pure alpacawol van Drops- kleur 'taupe'. Dit wordt iets voor bij de tv als ik 's avonds thuis ben....
Zal mijn 2 kranten maar blijven behouden evenals Knack en Tertio, maar ik ga me ook maar best terug abonneren op Kerk en Leven- alhoewel ik veel meer heb aan Tertio.
Mijn linkerknie (ooit heel erg bezeerd bij het opstappen van de lijnbus) vraagt nu wat meer aandacht en ook net als de regelmatig terugkerende jeukplekken op mijn huid.
Bij Elcker-ik heb ik me reeds voor 6 namiddagsessies aangemeld, computerlessen zijn betaald, Davidsfonds vraagt meer werk door kleiner bestuur, parochieteam blijft ook voortkabbelen ondanks de geplande Pastorale Eenheid die nu in de maak is. Hierbij wordt Vic Hofkens, diaken die ons vorig jaar ontvallen is zeer erg gemist. De Sint-Johannaschool viert op 22 oktober haar 150-jarig bestaan. Bij Neos heb ik de driedaagse reis naar Trier gewoon laten ontsnappen; ik heb ons Chris en René nog een dagje Gent per trein aangeboden en heb ook nog gratis inkomkaartjes voor Planckendael en wil ook nog wel naar de Olmense zoo met stop bij 'Odrada'. Voor de Filharmonie wordt het uitkijken naar onze plaats in de vernieuwde Koningin Elisabethzaal; onze maandelijkse ontbijten in de Lunch garden zijn ook een vast item geworden. Zo gezien zullen mijn dagen er nog steeds even gevuld voor staan, want daarbij komt ook nog het federatieteam, vormingsavonden en/of namiddagen van het CCV, het liturgisch congres in Blankenberge, onze familiefeesten en nu wil ik nog naar Interlamp in Zoersel dat gaat stoppen om te ontdekken dat mijn mooie lutser van vooraan in de living nog verkrijgbaar is of kan besteld worden... (Verveling staat nog niet in mijn woordenboek, want dank zij de zender Brava en Klara heb ik constant mooie muziek als ik thuis ben en terwijl kan ik andere dingen doen...)
Teveel aan de hand, heel dikwijls weg e.a. Om te beginnen die medische ingreep in het UZA die best meeviel maar die een week nadien toch een lelijke val in taverne 'Croonhof' met zich meebracht. Ik was net een week thuis uit het ziekenhuis en reed ' avonds met Ludo mee naar Zoersel om er te luisteren naar Johan Bonny; na de receptie met 1 glas water, enkele wortelschijfjes en 1 mozarellaballetje + 1 kerstomaatje reden we naar Zandhoven waar Chris ons kwam vervoegen. Ik dronk er een koffie maar mijn maag die reeds moeilijk deed tijdens het vorige relaas over de voorbije bisschoppenconferentie deed nog steeds lastig. Ik at dan maar het koekje ook op en bestelde een cola omdat mijn maag echt overhoop lag. Maar het hielp niet echt. Toen we rond 0.15 u. naar huis gingen stond ik recht en van daarna weet ik echt niets meer. 1 of 2 minuten ben ik naar het schijnt bewusteloos geweest, ik heb overgegeven , men heeft de ambulance opgebeld (omdat men dacht aan een beroerte) en na 2 minuten kwam ik weer bij bewustzijn. Ik wist meteen waar ik was, waar ik voordien was en dat Ludo en Chris bij mij waren. Ik wilde naar het toilet, maar mocht niet meteen opstaan. Chris vergezelde me dan tot daar en toen ik buiten kwam stonden er 2 gele jassen. Er was geen ontkomen meer aan- ik moest mee naar de spoed in Malle (ook al kwam ik quasi recht uit het ziekenhuis - een week geleden. In de ziekenwagen kon ik met mijn smartphone nog mijn code intikken en ons Rita en onze Guy verwittigen, maar op de spoed had ik geen bereik meer. Na de nodige onderzoeken -ik had wel wat pijn bij het recht komen maar verzweeg dit omdat ik perse naar huis wou omdat ik me absoluut wou verschonen, toen kon ik aan de balie onze Guy opbellen zo rond 3 uur. Thuisgekomen alle kleren uitgedaan en in de week gezet en ons Rita opgebeld en ook nog ons Chris. Die laatste maakte zich wat zorgen om de pijnen die ik had en stelde voor dat ik naar mijn huisarts zou gaan de volgende morgen. In mijn bed kon ik haast niet op mijn zij liggen- ons Chris vermoedde dat dit mijn galblaas was. Maar de arts die mijn huisarts verving meldde dat het mijn ribben waren die gekneusd waren door de val - waarschijnlijk een vagale collapse ofwel een bloeddrukval wie zal het zeggen?! In het ziekenhuis had ik de dag na de ingreep 9 bloeddruk waar ik normaal 15 heb....
Afin 's morgens de kleren gewassen goed gelukt), voor de rest getracht wat rustig aan te doen en af te tellen tot die pijn van de ribben over ging (meer dan 3 weken).
Eind juni was alles terug in orde en is de grote vakantie begonnen.Dit met heel wat haakwerk, uitstappen, wandelingen met Antwerpen Surplace, nog behang- en schilderwerk(van 11 halve deurlijsten) in mijn gangen- dit door Interieur Kultuur. Afin de 2 vakantiemaanden zijn voorbij gevlogen!
Ondertussen heeft ons Rita internet en moet ze met Windows 10 leren werken en heb ik ze naar de LBC in Mortsel gekregen; dan heb ik me ook maar ingeschreven en zit ik nu samen met mijn jongste zus in de klas. Ik zal wel het gezelschap van Ria missen op de bus naar Mortsel, want dat was juist leuk: elke week een babbel van en naar school....
Na de verbouwingen in de living (schouw weg) meubels weg, vast tapijt eruit en opnieuw een wollen vloerkleed laten leggen + schilderen van plafond, vloer- en deurlijsten + behangen van de muren moest er nog een nieuw Bose systeem geplaatst worden en ook nog een nieuwe luchter boven de salontafel komen + ook nog nieuwe meubels. Die luster is lang weggebleven want moest van over de Dolomieten komen.
Ondertussen enkele keren naar het UZA gereden voor een UDO waar men mij uiteindelijk iets voorstelde wat ik eigenlijk niet wenste. Dan hebben wij hier in de vernieuwde omgeving mijn familiefeest gehouden, is er een Vossenfeest geweest in Schoten (de eerste keer dat nichten en kozijns samenkwamen zonder een begrafenis...) er was het vormselfeest van ons Lisa in 't Karrewiel en ons Nanou had eergisteren het feest voor haar eerste communie; en zaterdag verjaart onze broer....
Tussen de bedrijven door waren er de lessen van tablets en smartphones en leerde ik buiten pc-banking ook nog overschrijven op een tablet of smarthphone met Easy banking. Een mens moet toch nogal wat blijven bijleren, wil je blijven mee kunnen!...
Ook had ik de verantwoordelijkheid op mij genomen om wekelijks naar Wimmilingen te trekken voor vrij handwerken; dit laatste is echt een verslaving aan het worden. Ik haak de CAL 2016 van Jolanda en heb op het internet ook nog de groep 'Lossen en vasten' ontdekt zodat ik aan een nieuw deken begonnen ben...Het haken zit nu mee in mijn slaapritueel samen met de zender Brava....
Speciale datum: toen ik 's morgens vertrok op 22 maart (na onze 3 verjaardagen) met bus 140 naar het UZA voor een eerste contact met prof. De Wachter, toen hoorde ik op de radio van de aanslagen in Zaventem. Na 2 uur wilde ik in het ziekenhuis nog even naar het toilet waar we 'en masse' werden buiten gestuurd door de politie wegens een 'verdacht pakket'. Heel die dag ging alle aandacht naar Brussel zodat ik 's avonds geen zin meer had om naar de golfclub te rijden voor 'de nacht van de geschiedenis'.
Daarna vind ik op Facebook zo goed als dagelijks berichten over deze ondergrondse oorlogsvoering van jihadisten die zich wreken op de nazaten van de vroegere kruisvaarders van 1000 jaar geleden. Het is echt niet meer mooi...
Vorige week zijn we nog eens met 20 dames samengekomen in Familia met de klas van '45. Dat was best wel gezellig.... Gelukkig zijn er nog aangename uren....
Eigenlijk gebeurt er teveel, of heb ik teveel omhanden... Met het leegmaken van mijn living en het 'buiten krijgen' van mijn meubelen heb ik mijn handen vol gehad. Daarbij kwamen dan nog enkele medische onderzoeken, de wekelijkse haaknamiddagen, de dagelijkse kookactiviteiten waaraan ook de aankopen zijn gekoppeld en al het sociale verkeer dat het leven zo interessant maakt.... Doe daarbij dan nog de wekelijkse namiddaglessen bij LBC, uitstapjes hier en daar en vooral dan ook nog dat verkeer op de sociale netwerksites...
Op de duur wordt een dag te kort en een mens hoeft toch ook nog te slapen!
De jaarwisseling is gepasseerd met alle bijbehorende drukte, de 2 'Crochet Along 2015-dekens zijn helemaal af en voor de nieuwe 'Crochet Along 2016 Mix en Match' wordt het uitkijken naar vr. 08/01/16! Net in de week dat de mannen van Interieur Kultuur mijn living komen onder handen nemen. Bijgevolg komen Kind & Gezin, de driekoningenbijeenkomst, het krekelen en de bestuursvergadering van Davidsfonds + het marktbezoek onder druk te staan.
Gelukkig gaat die week ook voorbij en is het werk in de living geklaard op 11/01/16; maar het is pas op do. 14/01/16 dat Odrada de meubels komt leveren en Ludo Van den Bosch mee gebruik zal maken van de ladderlift.
Dat wordt dan weer leren hoe de blue ray-speler werkt + de nieuwe Life style van Bose met nadien kasten inladen, de tweede luster behouden maar voor nieuwe led-lampjes zorgen; misschien een nieuw telefoontoestel aanschaffen en wennen aan de nieuwe situatie want 2 weken later is het bij mij familiefeest en op 16/02 heb ik een afspraak bij prof. De Wachter in het UZA.
Een eentonig leven - ik weet echt niet hoe dat eruitziet!
Er wordt nu veel gepalaverd over de jihad, extremisten, en vooral het geloof als oorzaak van alle onheil in de wereld.
Ik vermoed eerder dat "menselijke emoties" en zeker niet 'de ratio' als oorzaak van veel aanslagen moeten aanzien worden zoals daar zijn; de onvrede om de verdwijning van het kalifaat, het onbegrip voor de vooruitgang van 'het Westen' t.o. de stilstand in de oosterse beschaving, de massale verspreiding (in bepaalde middens) van het ideeëngoed dat christenen nu nog de islam bestrijden zoals ten tijde van de kruisvaarten (1000 jaar geleden).
Komt daarbij de 'onzichtbare opruiing langs het internet waarbij misnoegden zich kunnen aansluiten om elkaar ook nog eens te kunnen ophitsen. Bv. nu reeds vreest men dat een Maasmechels familielid van de eerste vrouwelijk kamikaze in Saint-Denis wraak zal nemen; want hij is nergens meer op te sporen en ook zijn auto is weg. Waar is hij naartoe en met wie heeft hij contact?
Ik vrees dat veel mensen het belang van de ratio onderschatten. Emoties kunnen uitgroeien tot enorme drijfveren- maar de 'volgens mijn bescheiden mening' voornaamste grondslag van onze westerse vooruitgang ligt wel degelijk in het feit dat wij ons minder lieten leiden door onze emoties en zekeren soms zelfs voornamelijk ook de ratio het voortouw lieten nemen.
Als wraak de drijfveer wordt van gewelddadige acties; gezond is dit niet; maar er zijn culturen waar 'bloedwraak' een zeer belangrijk gegeven is. En heel wat mensen met een onrealistisch beeld van onze maatschappij leven in onvrede met het feit dat de realiteit hier niet beantwoordt aan hun ingebeelde ofwel aangeprate verwachtingen. Dit kan natuurlijk ook negatief kanaliseren. Wij leven hier nu in zeer verwarrende tijden en er zullen wel weer heel wat mensen zijn die daar garen bij spinnen...
Persoonlijk vind ik 'nuchter' blijven levensnoodzakelijk nu. Vluchten is onmogelijk geworden (waar trouwens nog naartoe) en vluchten in alcohol of andere roesmiddelen is destructief voor jezelf. Dus voortgaan op je weg en je niet teveel laten misleiden door de 'opgeklopte' emoties die nu in de media verspreid worden. 'Dit was een ochtendreflectie na het opvolgen van enkele nieuwsberichten...'
- In ons appartementsgebouw stond het water in de DWA-putjes wat hoog; Tom heeft die geledigd maar vanaf het toezichtputje van de gemeente zit alles vast naar de straat toe- al 2 keer dit probleem aangekaart op de technische dienst. Maar nog steeds niet opgelost! Maandagavond gaat Tom naar de gemeente en stelt hen voor om zelf een reinigingsdienst op te bellen en de factuur naar de gemeente te versturen...
- Bij Herman Goetschalckx is een waterlek in zijn badkamer - dit zijn kosten voor de gemeenschap.
- Bij mij werkte woensdag de verwarming niet met de nieuwe ketel (Buderus) die einde juni was geplaatst met een aangepaste schouw. Er waren toen al problemen met het plaatsen van de nieuwe thermostaat wegens de te korte bedrading. Maar in de warme zomer wordt de verwarming niet aangezet. Johan Wellens is komen kijken en testen en de bedrading in de behulzing beweegt niet- in geen enkele richting. Bij Tom hierboven zat die ook vast, maar hij heeft alles uitgebroken en nieuwe buizen gelegd. Nu besloot de loodgieter om te slijpen op 10 cm onder het plafond en voor nieuwe bedrading te zorgen. Hij zou dat vandaag komen doen. Maar...
-Vorige donderdag heeft men om 16 u. bij mij onterecht Telenet afgesloten i.p.v. bij mijn buurvrouw die op 1VR woont en ik op 1VL. Omdat de loodgieter nog eens langs kwam en Tom ook, ben ik laat aan tafel gegaan en heb ik pas om 20.30 u. mijn pc opgezet. Geen internetverbinding! Modem afgezet en terug aan, maar zonder resultaat. Dan de tv aangezet. Geen signaal! Op de modem stond 1 blauw lichtje te pinken. Daarna willen bellen naar Telenet maar ook mijn vaste telefoon werkte niet. Uiteindelijk dan met mijn smartphone dan toch binnen geraakt met de vraag om mijn modem te testen. Zo kwam aan het licht dat men mij als goede klant had afgesloten i.p.v. de buurvrouw die haar contract wilde beëindigen. Met alle excuses natuurlijk maar dit zou zeker de dag nadien in de voormiddag hersteld worden.
- Op vrijdagmiddag was nog niemand langs geweest, om 13 u. evenmin en om 14 u. ook al niet. Rond 14.30 u. heb ik met mijn mobieltje dan toch nog eens contact opgenomen. Volgens de Limburger die ik aan de lijn had, was ik niet op de lijst gezet; maar hij zou ervoor zorgen dat er voor 18 u. iemand langs kwam. Die man hield dus zijn woord, wat ik van die dame van rond 21 u. de avond voordien niet kan zeggen. Die gast van Heyman heeft hier dan toch 1 halfuur à 3 kwartier aan bezig geweest en kwam ook checken of de tv werkte.
-Op zaterdag zou Johan Wellens komen slijpen en ook Bofrost had gebeld met de vraag of de verdeler op zaterdagvoormiddag mocht langskomen omdat hij vrijdag niet kon wegens ziekte. Intussen had ook een SF-lid met mij afgesproken in Lindenberg om haar lidmaatschap in orde te brengen. Om 7.30 u. was ik opgestaan om mijn zetel af te dekken tegen het stof, mijn salontafel leeg te maken evenals mij vensterbank. Ook mijn tafel moest vrijgemaakt worden en 1 clubzetel moest naar achter. Bovenop kwam dan nog de poets van de trap en de gang en heb ik een was gedaan. Van Johan was gewoon niets te zien - ik wist dat hij zijn werk zaterdag wat moest regelen. Ondertussen bij mijn strijk kwam dan een telefoontje binnen dat hij gevallen was en zijn gewrichtsbanden waarschijnlijk had gescheurd waardoor hij niet meer bij mij geraakte. We spreken later af wanneer hij kan langskomen.
-Intussen ging de telefoonketting van LBC dat het maandag geen les is omdat onze leraar geopereerd is aan zijn stembanden. Ik heb de boodschap dan ingesproken vermits Maris Meskens niet afnam.
Vanavond ga ik naar Fortitude kijken en nadien ga ik wat vroeger slapen - als dat pakt want mij slaapuur schommelt de laatste tijd rond 1.30u.- ik zal dus niet meer met mijn jongste zus kunnen bellen....
Alhoewel; zij belde me zelf op tijdens de afsluiting van Fortitude;zodat ik uiteindelijk rond 23.30u. het bed in kon... En vannacht heb ik rond 3.30 u.4 oproepen gemist van het nummer 0475151230 - maar de heb ik zelfs niet gehoord! (de bijbehorende foto is van de rode panda die net mijn petekind niet is geworden omdat ik de bijdrage ervoor te hoog vond; ik vind het wel zeer mooie dieren: die Katzenbäre!
Eergisteren zwarte donderdag: een ganse dag tegenslag gewoon bij alles waarbij ik op mijn pc gewoon niets meer terugvond bij de herinstallatie van Windows 10!
Gisteren grijze vrijdag waarbij ik al Windows Live Mail en Adobe terug kon installeren, ik buiten ben geweest en wat heb rondgereden.
En nu stralende zaterdag met kappersbezoek, een opgelost putjesprobleem- dankzij Tom- een blitzbezoek bij Dofin, een herinstallatie kunnen uitvoeren van Office 365 waardoor ik mijn documenten terug kon bewerken. En een zeer lekkere rogvleugel gebakken van een andere visboer op de markt. Bovendien staat de zon te stralen.
Op 3 dagen tijd volkomen andere gevoelens! Moet kunnen natuurlijk! Alhoewel bij het dagdagelijkse nieuws in de media wordt het er niet beter op. De modale mens voelt zich bedreigd en belaagd, ziet heel veel fout lopen en evolueren naar oncontroleerbare toestanden. Dat geeft veel onvrede.Ik heb daar wel begrip voor maar kan hiertegen geen remedie bedenken...
Het is niet zo best als zoveel mensen zich 'unhappy' voelen bij het volgen van de nieuwsberichten.
Ik heb daar toch al wel een verandering in gebracht: omdat ik voldoende weet door 's morgens op Klara het nieuws te beluisteren,
zet ik 's avonds al geen tv-nieuws meer op en ook geen duidingsprogramma's meer.
Ik heb die beelden echt niet nodig en moet niet ALLES weten wat er misloopt in de wereld!
Zelfs 'de zevende dag' heb ik reeds jaren opgegeven; ik hoor liever in de kerk n.a.v. een bijbellezing hoe we ons best gedragen dan van een 'politiek correcte' overheidszender te moeten horen hoe die zich opstelt om de mensen op het juiste (denk)spoor te zetten.
Daardoor blijft er nog weinig te volgen op tv! Gelukkig is er nog Cultuur 7, zijn er ook duidingsprogramma's op NPO, zijn er goede documentaires op BBC, zijn er ook af en toe wel goede muziekprogramma's en is er ook nog goede fictie.
Gelukkig zijn er ook nog boeken, is er internet waar je opzoekt wat je interesseert en kan je grenzeloos spelletjes spelen op je tablet; en er zijn ook nog je textiele vaardigheden!
Het leven is er helemaal niet eenvoudiger op geworden doordat je hoe langer hoe meer keuzes moet maken en je voor tegenslagen zoals inbraak, diefstal, beroving e.a. veelal de schuld ervan bij je eigen onvoorzichtigheid of naïviteit toegeschoven krijgt! Dus al die depressies bij gevoelige zielen en zelfmoordpogingen bij mensen die geen uitweg meer zien- het is begrijpelijk en mag dus door niemand veroordeeld worden...
Een ganse dag knoeien- zoiets zou niet mogen kunnen!
Ik had te vroeg victorie gekraaid: op 17/09 had ik Windows 10 gedownload met de nodige aanpassingen; het resultaat bleek schitterend te verlopen met een oef-gevoel dat ik dit toch maar geklaard had!Tot ik na een zevental keren surfen opnieuw op de startknop drukte om in slaapstand te gaan- Kritieke fout: uw startmenu werkt niet meer kwam er op mijn scherm zodat ik enkel nog kon afsluiten. Alle volgende keren bleef dit scenario zich herhalen, tot ik ontdekte dat ik met de rechtermuisknop ook nog wat kon doen. Maar de apps verschenen niet meer en ik kon dus ook niet aan de slag!
Dus vond ik maar op 24/09 dat ik misschien beter Windows 10 herinstalleerde- met alle noodlottige gevolgen vandien. Op mijn bureaublad waren plots 3/4 van de snelkoppelingen weg en ook de taakbalk bleek nu helemaal leeg te zijn. Geen Windows Live mail te bespeuren en ook geen Word en Excel-icoontjes meer. Na heel wat zoekwerk bleek dat Office 2013 dat ik 2 jaar geleden had aangekocht nu gewoon verdwenen was. Ik kon dan wel een gratis app downloaden 'Word mobile' met enkel een 'alleen lezen' functie. Idem voor Excel! Indien je ermee wou werken moest je het programma kopen en vermits dat enkel ging met een Mastercard en niet met mijn Prepaidkaart, moest ik hier ook afhaken.
Ik kan nu voor het ogenblik het kasboek van Residentie Damiaan niet meer aanvullen of Word-documenten maken die ik als bijlage verstuur. Daardoor voel ik mij compleet gehandicapt!
Om 18 u. moest ik in Lier zijn bij BNP-Paribas maar ik kon er niet tijdig zijn en wou hen telefonisch verwittigen- waar moest ik toch de mail zoeken die ik van hen had gekregen. Bij telefonisch contact kwam ik in een computermenu terecht waarbij men mijn klantennummer vroeg waarbij ik gewoon afgewezen werd. Waarschijnlijk zat ik niet in hun klantenbestand! Terug naar de pc nu!
Dan maar iemand van Dofin trachten te bereiken, ook tevergeefs. Uiteindelijk dan maar naar Academic Download gegaan van Signpost om er opnieuw het verdwenen programma aan te schaffen. Heb nu alle gegevens ingevoerd, maar twijfel nog met betalen.
Wat als Windows 10 dit programma niet aanvaardt? (Ik zal hen dat best eerst maar vragen)
Ben ik ook naar mijn tablet gaan kijken waar alles ook lijkt gewijzigd te zijn. Zelfs mijn smartphone doet raar, als ik iemand opbel.
Als deze miserie nu blijft duren, is het wel de tijd om alles buiten te gooien en met Apple te gaan werken, want dit is echt niet meer mooi!
Het kan best zijn dat ik iets cruciaals vergeten ben bij het updaten; maar fouten die niet meer kunnen rechtgezet worden- zoiets mag echt niet kunnen in de computerwereld!
Eigenlijk valt 24 september beschouwd te worden als een verloren dag!
Mijn eerste verkoudheid gekregen (na de grote vakantie)
Waarschijnlijk is die doorgekomen op tram 4 waar links een raampje helemaal opengeschoven was en natuurlijk aan de overkant ook nog een! Daarvoor prefereer ik de nieuwere toestellen waar de reizigers zich daar niet meer mee kunnen bezig houden!
Zoals gewoonlijk start zoiets met veelvuldig niezen en een neusloop die niet meer te stelpen is, gevolgd door hoestbuien, slijmen enzovoort.
Dan heb ik maar gedaan wat ik steeds aan iedereen aanraadde: voldoende rust nemen - wat voor mij niet zo evident is...
Toch heb ik mij onthouden van het innemen van Rinomar, of een hoestsiroop of wat dan ook van medicijnen. Ik heb dan maar tegen mijn natuur in wat meer slaap genomen en maandag ga ik op aanraden van mijn zus in de apotheek een neuskannetje kopen om mijn neus te spoelen met fysiologisch water.
Vorige donderdag voelde ik me zo verkouden dat ik 's nachts rond halftwee (ik ben een nachtraaf) een mailtje verstuurde naar de secretaris van Neos om mij te verontschuldigen indien ik vrijdag niet op de startreceptie zou verschijnen. Ik had hiervoor wel betaald, maar ik wist echt niet of ik kon deelnemen aan deze namiddagactiviteit.
Maar in Body Talk van Knack had ik 10 bewezen geluksbrengers gelezen waarvan één: 'zoek de buitenlucht op'.
Dan heb ik vrijdagvoormiddag toch maar mijn fies genomen en ben naar Kandonklaar gefietst waar ik net op tijd was voor de algemene vergadering en ik me voor de barbecue kon zetten in een kleinere zaal vlak aan de open deur waar iedereen moest passeren om zich te bevoorraden. Omdat de barbecue van de slager Cromheecke-Dufour zo excellent is en mijn tafelgenoten ook zo opperbest meevielen ben ik langer gebleven dan voorzien. Daarna ben ik zelfs nog wat gaan helpen achter de toog zodat ik rond 17.30 u. terug naar huis kon fietsen met een mooie ruiker bloemen van Jennes gekregen voor bewezen diensten als gewezen bestuurslid.
Nu is de verkoudheid nog niet weg, maar het gaat de goede kant op; hopelijk ben ik er volgende dinsdag helemaal van af! Dat is na één week!
Gewoon voor de luxe en het comfort heb ik me opnieuw ingeschreven voor de cursus 'T&S' bij Dirk Staelens. Ook omdat Ria op hetzelfde moment een andere cursus kon volgen zodat we samen met bus 141 naar LBC kunnen in Mortsel en terug. En dan weten dat de cursus van donderdagnamiddag bij Nicolaas Coenen over cloudcomputing mij ook best interesseerde; en vermits ik van hem nog geen les heb gehad...
We zitten nu met 18 cursisten in de klas waaronder 2 manspersonen en één cursiste van vorig jaar is met mij opnieuw gestart voor wat meer verdieping. Alma zit naast mij op de eerste rij. Vandaag was het een hele intro zonder dat we iets moesten doen. Jammer genoeg kreeg ik net vandaag een boekje toegestuurd vanuit het CCV met 2 boeiende reeksen van 5 voordrachten in Zevenbergen Ranst en in het TPC in Wilrijk- maar alle tien zijn ze geprogrammeerd op maandag voor- of namiddag wanneer ik in de computerles zit. Zo zie je maar, hoe snel je dubbel geboekt bent. En dan weet ik ook dat ik geen enkele voordracht in de VOR kan volgen omdat ook die op maandagnamiddag gepland zijn. Moest ik van 12u. vanuit het TPC met bus en tram naar Mortsel kunnen, dan kan ik me voor de reeks met Eddy Van Waelderen nog inschrijven - ga ik morgen of overmorgen wel eens uittesten want ik moet 's middags ook nog ergens eten...
Moest ik donderdagnamiddag bij Nicolaas Coenen ook nog les volgen over alles bewaren en beheren in de CLOUD dan vallen veel voordrachten van Elcker-ik in het water evenals uitstappen met COV en/of Neos... Soms zou een mens wel zeven levens willen om alles te doen en te volgen wat je interesseert....
Deze week zit weer flink gevuld; dat is gewoon september! Moest ik nu niet meer in de schoolraad, het PT, het Davidsfonds, Neos, COV, Kind & Gezin enzovoort zitten en mijn abonnement op de Filharmonie niet hernieuwd hebben; dan had ik toch nog aan die tweede computercursus begonnen - want ik heb daar goede ervaringen mee en de locatie is er voor mij prima! Het is best wel aangenaam: de sociale contacten, de interactie in de klas, het schoolgebeuren, de uitdaging, de structuur, en het gevoel nog min of meer wat mee te kunnen. Wie hier niet aan meedoet, weet weer niet wat hij of zij mist.... maar dat is met meer dingen zo, veronderstel ik.
Dat manifesteert zich al op het eind van de zomer: de meeste mensen zijn reeds teruggekeerd uit vakantie, de dagen zijn aan het korten, in alle reclameboekjes en -folders lees je: "Terug naar school" en bovendien zijn alle culturele organisaties die per schooljaar werken nu klaar met de programmatie van het komende werkjaar. Ook de scholen voor volwassenenonderwijs zoals LBC starten nu terug! Ouders met kinderen zijn zich volop aan het organiseren of reorganiseren voor het nieuwe schooljaar waarbij uiteraard ook grootouders zullen worden ingeschakeld- als dat even kan!. En ook al begint het kerkelijk jaar op de eerste zondag van de advent; toch starten de meeste parochies (federaties, pastorale eenheden) vanaf september terug hun bijeenkomsten en vergaderingen...
De drukte van de maand september met de inherente files in de ochtendspits, en het lagere uitgavenpatroon in vele gezinnen begint zich nu reeds in zicht te komen. En dan moet er nog ruimte en tijd overblijven om te genieten van de geuren en kleuren die de nazomer met zich meebrengt als je de tijd neemt om in bossen en/of parken te wandelen en/of te fietsen; want ook die herfst maakt plaats voor de winter. Maar zo ver denken we nu nog niet...
Ik heb al wel appels 'nieuwe oogst' ontdekt: de vroege Delbar en zelfs nog betere Elstar. Dat is ook genieten...
En dat op een zaterdag; dat wordt dan weer een overvolle vrijdag met een gepland ontbijt buitenhuis, een verplaatste kappersbeurt van zaterdag naar vrijdag en op het nippertje nog een oproep tot samentreffen om 8 u.met vrienden positief beantwoord op Facebook. Daar zou dan nog een bezoek aan de markt tussen moeten komen, maar dat kan echt niet meer in de voormiddag. Op het postkantoor zal het ook wel druk zijn en de aankopen van zaterdag worden automatisch naar vrijdag verschoven. Dit om een hele zaterdag ongewoon te beleven en andere dingen te doen dan gewoonlijk. Het openbaar vervoer rijdt op zondagdienst; WSC zal wel gesloten zijn- iedereen heeft recht op vrijetijd- en het openbare leven ligt zo goed als stil.
Zou het niet eenvoudiger zijn om algemeen (en overal dus) de tweede zondag van mei als officiële Moederdag te nemen! Dan is het geen grote vakantie, de scholen zijn open in die maand en niet elke Belg kent de christelijke traditie. In Antwerpen is het dan wel de kermisweek omdat de kathedraal toegewijd is aan O.L.Vrouw; het is dan Rubensmarkt en er is nog van alles te doen.
Persoonlijk heb ik niets tegen die 'Antwerpse' Moederdag, maar ik vind dat we hierdoor toch wel ietwat een buitenbeentje aan het worden zijn... En die dag als officiële feestdag uitroepen opdat gelovigen de kans zouden krijgen om een plechtige eucharistieviering bij te wonen, dat vind ik erover. (Ik denk eerder protestants dan Rooms op dat gebied). Men kan net zo goed de zondag die voorafgaat aan of volgt op een speciale eucharistieviering inrichten ....
Maar een officiële feestdag "afnemen" ligt in België en vooral dan bij de vakbonden heel erg gevoelig, vrees ik, en zou bij een voorstelling tot afschaffing ervan tot een onvoorstelbare commotie leiden.
... wist ik niet wie Raoul Warocqué was. Een man van aanzien uit een familie van mijnindustriëlen die fortuin maakte in tijden van schrijnende armoede voor de kompels, landbouwers en wevers waarover we schilderijen teugvonden bij 'Van Gogh au Borinage'. Kinder- en vrouwloos gestorven maar als verwoed verzamelaar en rasechte bon-vivant heeft hij het prachtige park (Engelse tuin) geschonken aan de gemeenschap en een schat van een museum nagelaten. In het park kan de plaatselijke bevolking dagelijks terecht voor jogging, wandelen, rusten, een boek lezen enzovoort. In het museum werden wij begeleid door een pracht van een gids die eigenlijk archeologe was en ons meer te vertellen had over de Egyptische mummies dan veel omstaanders het in Egypte zelf te horen hadden gekregen. Ons korte bezoek aan het ongekende museum was eigenlijk een intro om er nadien nog eens terug te komen, want mits de aangename buitentemperaturen brachten we ook een bezoek aan de prachtige tuin waarin we ceders terugvonden en sequoia's, een monument van een esdoorn en tal van andere mooie grote bomen.
Raoul Warocqué himself was een verwoed verzamelaar die alles en nog wat verzamelde, vrijmetselaar was maar stamde uit een familie van christelijken huize, uiteraard zeer Bourgondisch leefde en aan de plaatselijke gemeenschap van Morlanwelz een moederhuis naliet, een atheneum + lyceum en ook een universiteit liet bouwen in Mons. Zijn familieleden bestuurden niet enkel de mijnen maar ook de gemeenten en zetelden in het parlement.
Hoe verrassend het museum ook was en hoe benijdenswaardig het prachtige domein, het plaatselijk restaurant waar ons middagmaal besteld was liep volgens de voor ons 'Waalse cultuur' met weinig personeel en vooral zeer erg traag (+ 2.30 u.aan tafel gezeten voor wat een vlugge lunch kon zijn). En ook het eten kon beter - in elk geval wat minder zout!
Zo kwamen we wat te laat aan in het kasteel van Seneffe waar we wel werden rondgeleid door een ook buitengewone gids die door haar vader vanuit Gent daar werd afgezet terwijl vaderlief kon wandelen in de symmetrische Franse tuin. Dat kasteel was een juweeltje met prachtige houten parketvloeren waarvoor wij schoenbeschermers over onze schoenen moesten trekken. Maar ook daar verliep de ontvangst in de gebruikszaal hoogt inefficiënt. De enige bediende (in aangepaste kledij) bediende ons tafel per tafel nadat we eerst her en der stoelen moesten verzamelen om te kunnen neerzitten. De bediening verliep dus meer dan super traag. Rond 18 u. konden we nog wat rondkuieren in de Franse tuin maar ik verkoos om op een bank onder de bomen mijn meegebrachte appel op te eten. Alleen al de agressieve wespen wilden meegenieten van de goed geconserveerde vrucht ,maar ik kreeg er ook gezelschap van een lieve dame ui Mons die haar kleindochters verloren was en mijn gsm wenste te gebruiken om hen te contacteren. Wat dan uiteindelijk toch lukte.
Afin, toen we om 18.45 u. de terugreis aanvatten met onze minibus met 20 reizigers werden we daar nog eens verrassend meegesleept in een spelletje 'dierenalfabet' door de 3 kinderen die meegereisd waren. Zo'n kleine bus heeft ook wel iets heel familiaals waardoor deze uitstap met 'Samenleven' aangename herinneringen nalaat. Omdat we op een zondag reisden, hadden we nergens fileproblemen en ko, onze chauffeur ons tijdig terg afleveren aan het vertrekpunt aan Synergie te Wommelgem.
Het komt gewoon door de tv. De zeer goede programma's worden nooit in prime-time uitgezonden. De KRO- detectivemaand werd een vaste stek die zeer laat bekeken werd met het nodige haakwerk erbij en dan nog wat afsluiting op de pc. De boeiende Britse documentaire van gisterenavond begon ook pas om 22.45 u. en liep door tot 0.20 u. Een bijkomend gunstig effect is bovendien de nachtrust die ontstaat door het ontbreken van geluiden van het stofzuigen, het droogzwieren, het aanbellen, het busvervoer aan de drukke straatkant, de binnenkomende telefoons enzovoort.
Ik ken wel mensen die mij trachten te overtuigen van de zalige rust van de vroege morgenstond; ik geloof dat wel- maar de zaligheid van een mooie avondsluiting die geëvolueerd is tot het nachtelijke uur van + 1.30u. tot 2.30 u. is ondertussen een sterke gewoonte geworden. Rond die tijd word ik moe en vraagt mijn lichaam naar slaap. Zo merk je toch dat mensen eigenlijk 'gewoontedieren' zijn geworden. (De mens hoort dus bij de orde van zoogdieren).
Ontstellend, wat er 70 jaar geleden in Hiroshima gebeurde...
Op NPO2 bracht men om 22.45u. een boeiende Britse documentaire over Hiroshima de dagen voor en na 6 augustus 1945 (ik was toen 4 en een halve maand oud en woonde toen nog in Merksplas).
Dit was dus geschiedenis vanuit het oogpunt van Japanners en de Amerikaanse bommengooiers die terugblikten over de 70 voorbije jaren met Amerikaanse toplui die volop aan het experimenteren waren met die atoombom maar eigenlijk ook wel eens wilden weten wat het effect ervan was op een stad.. De tweede bom op Nagasaki (3 dagen later) was met plutonium i.p.v. uranium.
Het is gewoon onbeschrijflijk wat er gebeurde meteen na de explosie en ook nog later met de stralingsziekte waarover niet mocht gecommuniceerd worden. Heel veel kankers zijn daardoor ontstaan, de kinderen die in veiligheid waren ondergebracht buiten de stad op 6 augustus om 8.13 u. en nadien weeskinderen werden en op straat moesten overleven en uiteindelijk toch van honger stierven. Er was ook nog het stigma dat levenslang kleefde aan de overlevenden uit Hiroshima waardoor ze geïsoleerd raakten. Nog straffer vond ik men in Japan de bommenwerpers urenlang zag toekomen zonder dat men alarm sloeg of bv. Nagasaki inlichtte -uit vrees voor paniek?! We zullen het nooit weten waarom de Japanse legerleiding reageerde zoals ze toen deed.
Hoe tragisch deze geschiedenis ook was - ik had er zo nog geen zicht op, maar weet nu wel wat meer; het is gewoon onbegrijpelijk wat zich toen allemaal heeft afgespeeld , en van de Amerikanen die er als triomfators uitkwamen werd geen al te mooi beeld geschetst. Niet dat die Japanners zo'n doetjes waren! Zij waren zeer militaristisch ingesteld en hadden ook hun kamikaze-piloten. Zeer aangrijpend vond ik deze uitzending en hoe droevig ook; men mag die van mij nog wel eens uitzenden. Waarom heeft Canvas dat bij ons niet gedaan op 06/08/2015 om 20 u. bv? Of wordt dat iets voor 09/08/2015, 70 jaar na de capitulatie door de Japanse keizer?
Het begon al vorige woensdag, maar werd vandaag nog eens twee keer versterkt: zaakvoerders die kwalitatief goed werk leveren en hun zaak noodgedwongen moeten stopzetten. De eerste met financiële problemen, de tweede die haar zaak zag 'achteruit boeren' en er de brui aan gegeven heeft- nochtans met kwalitatief beter fruit en groenten dan de concurrent die goedkoper levert en de derde dat weet ik niet (ik heb zo'n zweem opgevangen van stopzetting). Het is economisch geen goed teken als KMO's verdwijnen. Dat men hieraan niets kan doen, vind ik erg zorgwekkend.
Dat zoveel mensen hun uitgaven vooral voor eten en drinken tot een absoluut minimum willen beperken om toch maar naar de buitenwereld toe te kunnen uitpakken met dure en verre reizen waarbij hun geld naar het buitenland versluisd wordt, dat is contraproductief t.o. onze mensen. Ik besteed mijn geld liever hier aan mensen die goed werk leveren en heb daarbij het volste begrip voor boeren en tuinders. Ook vakantie nemen kan hier perfect. Als je hier uit eten gaat, steun je onze horeca en die moeten wel heel hard werken op momenten dat anderen genieten.
Een goede Vlaming of Belg of Europeaan zijn doe je niet enkel met vlaggenvertoon maar ook met je hard werkende medemensen wat te gunnen en niet voor al je uitgaven op zoek te gaan naar het allergoedkoopste waarbij de arbeidsomstandigheden, vervoerskosten, kwaliteitscontrole soms ook wel te wensen overlaten...
Twee weken geleden zag ik op een receptie ter gelegenheid van een gouden jubileum 2 volwassenen met hun 2 kinderen (scholieren nog) rondgaan met de warme hapjes, voor drank zorgen, afruimen en een ganse namiddag hard werken van zo pakweg 13 u. tot 18 u. - dit op de nationale feestdag wat eigenlijk een vakantiedag is. Zoiets zien en/of weten de meeste mensen niet; ze menen wel te weten hoeveel belastingen zulke mensen ontduiken, maar de uren werk die zij leveren is vast niet te vergelijken met een nine-to-five-job en uren achter de schermen worden helemaal niet opgemerkt.
Ondertussen hoor ik van een werknemer bij Danone dat men daar ook heel erg aan het structureren is; wat wil je- als iedereen yoghurt en kwark koopt van Colruyt bv. i.p.v. een merkproduct dat je lekker vindt te verkiezen. Zelf heb ik al van alle merken de halfvolle kwark uitgetest en heb besloten enkel nog die van Campina aan te schaffen zoals ik thuis enkel nog koffie drink (mijne nationale drank) van het merk Jacquemotte. Ik kan het mij permitteren van merkproducten te verkiezen omdat ik in principe geen reizen meer maak- enkel nog daguitstappen. (Moet je eens berekenen voor hoeveel geld je HIER extra kan spenderen!)
Ik heb hoegenaamd geen goed gevoel bij de stelselmatige verdwijning van de kleine middenstand; dit is economisch gezien een slecht teken. We zullen zien waar dit eindigt...
Dank zij een medewerker van het CCV: de zondag als zevende dag zoals op de VRT of de zondag als eerste dag (zoals in Van Dale)?
Het hangt er allemaal van af HOE JE HET BEKIJKT!
De zevende dag blikt 'kritisch' terug op wat er de voorbije week allemaal voor spectaculairs is misgelopen en zorgt voor mijn part eerder voor een negatieve perceptie op de politieke gebeurtenissen en maakt daardoor veel mensen en ontevreden en/of verbitterd. Ondertussen heb ik reeds langer afgehaakt en kijk expliciet niet meer naar die zevende dag...omdat ik persoonlijk meer heb aan de wekelijkse zondagviering in de kerk.
De eerste dag (kerkelijk gezien) vertrekt vanuit de zondagsviering waarin tenminste 2 lezingen worden gebracht die nadien in de homilie worden becommentarieerd. Niet dat ik met alles akkoord ben wat daar wordt gelezen en gezegd (hoeft ook niet, vind ik). Maar men gaat er wel positief van uit dat men een reflectie aanbiedt waardoor mensen hun eigen gedrag (niet dat van anderen) kunnen onder de loep nemen en eventueel bijsturen- eigenlijk geeft dit een start voor de week die komt en geeft die woorddienst je impulsen om een beter mens te worden met een hart voor je omgeving...
Vermits veel mensen zich hebben afgehaakt van het instituut 'kerk' omdat in menselijke structuren zeer veel kan mislopen en er daar uiteraard ook onnoemelijk veel misgelopen is beseffen'die mensen aan de kant' niet dat men in diezelfde kerk heel veel geëngageerde mensen elkaar vinden om de evangelische boodschap van dankbaarheid voor het leven en zorgzaamheid voor de natuur (nieuw) maar vooral ook mededogen met de minsten een opdracht blijft.
Zolang je je focust op alles wat fout loopt in de wereld, moet je je niet bezig houden met je eigen keuzes en motieven, want je zult altijd mensen vinden die veel ergere dingen doen dan jezelf. Wie echter elke week drie kwartier uittrekt om samen te komen met min of meer gelijkgezinden om aan zelfreflectie te doen en in een bepaald stramien samen te bidden en te zingen kan dit wel als een goede structuur ervaren- niet omdat 'het moet' maar wel omdat je je daar goed bij voelt...
Maatschappelijk gezien zal echter de zondag wel de zevende dag blijven omdat die deel uitmaakt van het 'weekend' en men bij de vervoersmaatschappij TEC ook de dagen nummert van 1 t.e.m 7 waarbij 1,2,3,4 en 5 de werkdagen zijn en 6 en 7 de 2 dagen van het weekend. Maar geëngageerde christenen die ieder zondag samenkomen mogen voor zichzelf best de zondag als startdag ervaren voor de week die komt... (inzicht gekomen door toedoen van Reiner Loos op een bijeenkomst voor onze nieuwe pastorale eenheid in Wijnegem die weeral eens heel wat 'oudere' christenen beangstigt - en zeggen dat angst een slechte raadgever is...)
Dit is een mooi boek geschreven door Trees Dehaene, zus van.... met mooie illustraties van Lieve Van den Eynde. Toevallig heb ik dit werk leren kennen op een voordracht waarna ik het zelf aangeschaft heb. Ik heb zo genoten van dat boek- dat ik op zoek ging om nog 2 extra exemplaren aan te kopen die ik cadeau kan doen aan iemand die hiervoor openstaat. Ik weet niet of het boek nog ergens te koop is. Ga in elk geval toch nog eens op zoek omdat ik de extra exemplaren reeds weggegeven heb en ik absoluut nog één boek bij mij wil houden.
Ondertussen heb ik het boek gevonden bij 'Kapaza' en hoop het daar te kunnen aanschaffen... Alles O.K. nu en dan nog voor een zacht prijsje; wat wil een mens nog meer?! Intussen heb ik dat boek al aan iemand geschonken in de hoop dat die er ook wat kan uithalen....
In mijn garage staat ook een Volkswagen kever geparkeerd van iemand die deze 'relikwie' niet op straat wil achterlaten. Enkele dagen geleden kom ik iets uit mijn garage halen of mijn GFT-afval in de groene container stapelen; maar telkens merkte ik een ongekende geur op. Nadat ik de eigenaar van de wagen hiervan op de hoogte had gebracht; bleef dit maar duren. Ik meende dat het om olie ging, maar toen ik gisterenavond mijn GFT-container ging halen zag ik onder de Kever een vol gedrenkte plank met daarachter een waaier van vloeistof die rook naar wat ik daarvoor ook geroken had. Ik heb vloeibare zeep genomen en water en alles naar buiten geschuurd en ook afgetrokken en ben de eigenaar gaan verwittigen. Deze middag kwam ik te weten dat het om 'naft' ging die waarschijnlijk door een gescheurde leiding was weggelopen.
Heb ik chance gehad dat ik niet rook en dat ik geen elektriciteit in mijn garage heb. Die van Touring zullen de Kever komen wegtakelen, waarna ik mijn garage kan verluchten en de vloer nogmaals opschuren (hittegolf of niet)
Ondertussen is alles opgeklaard: een gaatje (sleet) in één van de brandstofleidingen ; dit werd door de man van Touring vervangen, de garage is uitgeschuurd; men is met de Kever een korte trip gaan maken en de garagepoort staat open om alles goed te verluchten. Eind goed, al goed.
Met uitproberen wat niet lukt uiteraard. Op mijn smartphone heb ik in Dropbox de app Carousel geïnstalleerd en enkele foto's in mappen gesorteerd. Maar die foto's overzetten naar mijn pc lukte van geen kanten. En wat ik meende, was ook een gebeurd feit: Dropbow op de smartphone is geregistreerd met mijn gmail-adres en Dropbox op mijn pc is met mijn Telenet-adres geregistreerd. Eerst heb ik die van mijn telefoon gewijzigd waarna die alles en nog wat diende aan te passen- wat heel wat tijd in beslag nam. Daarna heb ik dan uiteindelijk alles opnieuw terug gezet zoals daarvoor. Dan heb ik op mijn pc Dropbox verwijderd en een nieuwe aangemaakt- met mijn g-mailadres zodat de foto's die ik op mijn pc wou krijgen meteen binnenliepen . Hoera! Na heel wat geknoei en gesukkel is dan toch alles gelukt!
Omdat het nu ramadan is, vonden de extremisten van IS het nodig om voor wat rampspoed te zorgen bij de 'ongelovigen' of anders-gelovigen. En hun tactiek hierbij heeft zeer veel tentakels. Dankzij internet en de sociale media zijn die extremisten constant met elkaar verbonden en overal verspreid. Zij beramen acties die minutieus voorbereid worden; hun doelwitten hebben zij reeds lang in het vizier.
Hoe durven die 'verdorven' westerlingen zomaar halfnaakt op het strand gaan liggen zonnebaden en terwijl nog eten en drinken - dit terwijl vrome moslims hun huid bedekken en heel de dag moeten vasten tot de zon ondergaat?!? Trouwens hun God of Allah gebiedt hen te strijden voor hun geloof (de heilige jihad) en al wie niet buigt, moet barsten. Met het filmen van hun gruweldaden waarbij de gelovigen verplicht worden om die te aanschouwen en deze op het internet te verspreiden, slagen ze erin de anderen te intimideren en angst aan te jagen. En 'onthoofding' is hun handelsmerk geworden.
Doordat ze zich overal verspreid hebben waarbij ze zich vermomd hebben als voorbeeldige burger; zijn ze zeer moeilijk te detecteren. En de islam verbieden kan je zomaar niet omdat er ook andere moslims zijn. Wel staat op uittreding uit de islam de doodstraf in sommige landen en kunnen moslima's zich amper ongesluierd bewegen en het bedekken van hun huid is zo goed als essentieel- voor sommigen mogen enkel de ogen door een traliewerk van hun boerka kijken.
In mei '68 toen de verbeelding aan de macht moest, de Beatles in beeld kwamen ,de flower-power, de anti-autoritaire opvoeding e.a.- toen was alles hier nog vrijheid blijheid. Voor mijn part zijn die golden sixties voorgoed verdwenen en zitten we nu in een negatieve spiraal waarbij een generatie die in luxe werd grootgebracht het willens nillens toch met minder zal moeten stellen! Er is sinus en cosinus; in de bijbel waren er vette en magere jaren. Maar nu krijgen we er bovenop nog af te rekenen met een veroveringsgodsdienst die de ganse wereld wil veroveren en daarbij geen ingreep schuwt. Mooie vooruitzichten zijn dat niet!
Komt daarbovenop nog eens de klimaatopwarming van de aarde waarvoor Nic Balthazar waarschuwde voor catastrofes met bijbelse allures (zie Apocalyps) met het jaar 2025 als 'point of no return'. En toch moeten we positief blijven om het leven voor elkaar te veraangenamen, maar soms is dat niet zo vanzelfsprekend. Morgen is er een nieuwe dag!
MAAR ik heb zojuist op 'Youtube' nog eens de 'Chichester Psalms' van Leonard Bernstein beluisterd - een historische opname opgenomen in Warsawa in 1989 met Markus Baur van het Tolzer Knabenchor samen met het Pools jongens- en mannenkoor en de Poolse Filharmonie en dan nog gedirigeerd door de maestro himself! Dat is dubbel en dik genieten en brengt een mens weer in een goede stemming. Vooral de solozang:'Adonai ro-i' werd aandoenlijk mooi gezongen door Markus Baur. Om duimen en vingers van af te likken... (Moet ik nog eens spelen vooraleer ik ga slapen)
Sinds 15/02/15 heeft mijn nieuwe loodgieter bij mij thuis geweest voor vervanging van de verwarmingsketel die nu een gesloten ketel zou moeten zijn. Daarvoor moet hij wel met een dubbele afvoerbuis naar het dak kunnen door het appartement van Tom die nu aan het verbouwen is hierboven. Sinds enkele weken is de offerte uiteindelijk bij mij geraakt voor ondertekening en zaterdag heeft de loodgieter mij opgebeld met de boodschap dat hij maandag om 9 u. kan beginnen. Geen probleem hiermee behalve dan met het feit dat ik dinsdagnamiddag een extra consult heb als comitédame bij Kind & Gezin. Een extra consult gebeurt maar eens om de 4 maanden maar de datum van 23/06/15 ligt al maandenlang vastgespijkerd!Ik zou desnoods kunnen omruilen met een andere dame van de 2de dinsdagnamiddag van juli; maar Christel heeft de lijst voor de volgende 4 maanden nog niet doorgestuurd.
Voor het Davidsfonds werd met een Doodle beslist dat woensdagvoormiddag van 10 u. tot 12 u. het best geschikt was om te vergaderen. Of mijn loodgieter zich kan schikken naar mijn agenda; dat weet ik zo nog niet! Desnoods blijf ik afwezig bij het Davidsfonds en bel ik morgen Christel op om te horen wie op 14/07 consult doet in de namiddag en wie op 28/07; dan kan ik eventueel omruilen!
Maar met alles rekening houden heb ik weer niet gedaan. Koffie zetten kan je niet zo lang het water afgesloten is en je eten opwarmen evenmin als men de gas afgesloten heeft! Gelukkig staat er nog water in mijn Senseo en is de waterkoker ook nog half gevuld; in ik heb hier nog Spa reine staan! Het is nu maandagmiddag en men is sinds 9 u. bezig met afbraak en doorzagen van buizen. Zo hard is hier nog nooit gewerkt aan de verwarmingsketel! 2 mannen: vader en zoon- allebei in de loodgietersstiel. Ik heb het gevoel dat ik toch een goede keuze heb gemaakt met voor Johan Wellens te kiezen!
Die ketel plaatsen is niks; maar die schouw aanpassen voor de dubbelwandige aanvoer- en afvoerbuis! Al twee dagen lopen hier 2 mannen rond die altijd maar bezig zijn, maar ook boven bij Tom en bovendien ook nog op het dak; de ketel staat nog steeds in de doos en er is nog steeds geen warm water!( En zeggen dat ik in Merksplas, in Oostmalle en ook nog enkele jaren in Wommelgem opgegroeid ben zonder stromend warm water. Om wekelijks in het zinken bad gewassen te worden werd wel water gekookt om bij het koude water te gieten, waarna we met vier om beurten in dat bad konden - waar is de tijd?) En nu tellen we af tot we terug warm water uit de kraan kunnen laten stromen....
Tom profiteert hiermee ook van deze aanpassing; maar hem gun ik dat van harte!
Voor Kind & Gezin heb ik een tiental telefoons gedaan om iemand in mijn plaats te laten komen- niemand te vinden! Christel doet nu ons namiddagconsult en Juliette vertrekt tegen 17 u. alleen en ik volg zodra dat volk hier buiten is! Ondertussen heb ik mijn ruiten gepoetst, mijn onderhoudscontract van Junkers per mail opgezegd en kan ik misschien woensdagnamiddag naar Van den Bosch voor de juiste maten van het kastje en nadien kan ik naar de winkel! Moet ook nog gebeuren!
De 'wet van Murphy' indien die bestaat, word ik er nu wel mee geconfronteerd! Zelfs het vervangen van de thermostaat bleek niet te lukken vermits de bedrading van de vorige te kort bleek afgesneden en het spuiten met warme Dreft ook niet bleek te verhelpen. Hopelijk raakt alles vandaag nu in orde. Hopelijk hebben die mannen zich niet vergist met het opmaken van de offerte!
Als dit maar geen 'soap' dreigt te worden...
Woensdag, 16 uur: ketel is geplaatst en afgesteld, verwarming werkt en warm water ook. Aanpassing schouw ook boven op het dak en bij Tom blijkt in orde te zijn, maar heeft zeer veel extra werk met zich meegebracht. Nu nog de factuur krijgen en het bedrag overschrijven... En hopelijk zijn we nu voor 10 tot 15 jaar safe!
...waarvan de ene om 9.30 u. begint in Deurne en de andere om 10 u. in Wijnegem; dan weet je dat zoiets niet kan en dat je dus een keuze moet maken. Wat in deze situatie niet evident is. In de veronderstelling dat er in Wijnegem veel volk zal zijn, kan ik naar Deurne komen omdat Walter maar één zus had en geen eigen kinderen, noch schoonfamilie. Maar van Paul ken ik zijn vrouw, Lutgart zeer goed en denk ik wel dat zij mij daar verwacht! Hoe los ik dit nu weer op!?!
Sociaal gezien vind ik dat ik in Wijnegem moet zijn- met het Davidsfonds van daar en de mensen uit onze federatie enzovoort, maar de familiale situatie van Walter is zo miniem dat mijn aanwezigheid daar zeker wenselijk is. Een gewetensvraag waarover ik nog wel eens een nachtje dien te slapen...
Uiteindelijk ben ik eruit geraakt; ik geef een kaartje mee met Lutgart Jochems en Wilfried en rijd naar Wijnegem omwille van meer gekend volk daar en vooral voor Lutgart Nys. Waarschijnlijk zal in Deurne nog wel volk van Davidsfonds Wommelgem aanwezig zijn omwille van Francis...
----------------------------
De uitvaartdienst van Paul Tuyaerts was zeer aangrijpend. Alleen was het soms moeilijk om sommige herinneringen te beluisteren van vrienden en familieleden zonder 'micro-ervaring'. De voorganger uit Hallaar was wel zeer goed te verstaan en heeft prachtige dingen gezegd. Maar het meest emotionele moment kwam op het eind van de dienst toen een 'Schotse' piper in vol ornaat al doedelzak spelend naar voren schreed tot aan de asurne en dan de begrafenisstoet met zijn doordringende muziek uitgeleide deed.
Bovendien stond de rijzige man ook op de strooiweide van de begraafplaats te spelen bij het afsluiten van deze plechtigheid. De aanwezigen beluisterden "For old lang syne" en nog andere Schotse liederen die ons herinnerden aan Paul die een echte 'Schotland-fanaat' was. Het lievelingslied van mijn jongste zus 'Loch Lomond' heb ik echter moeten missen. Maar ik heb haar 's nachts telefonisch beloofd dat ik ervoor zou zorgen dat dit op haar begrafenis zou uitgevoerd worden- moest zij eerder van de wereld gaan dan ik die 10 jaar ouder ben ( wat al hoogst onwaarschijnlijk is)...Waar twee zussen het midden van de nacht al over hebben...
Mijn vorige Lifestyle van Bose die het liet afweten kon niet meer hersteld worden en op een nieuw exemplaar kan je geen cd's meer spelen. Dus koop ik er dan maar een blue ray-speler bij. De wooferbox is draadloos als ik voor een soundbar kies i.p.v. de 2 kleine luidsprekers. Maar dan wil ik tevens ook een aangepaste kast waar al die toestellen in kunnen samen met de digicorder. Bij de firma Spectral hebben ze zulke kasten, MAAR die zijn breder dan de ruimte tussen de muur en mijn schouw! Een schouw die ik trouwens niet gebruik en die mijn bovenbuur wilde afbreken bij zijn renovatie; maar de onderbuur wilde ze behouden dus moet de schouwbuis van beneden kunnen doorlopen tot op het dak! Hier zitten we dus vast!
Grote problemen met de kast van 1,30 m die daar echt niet kan staan! En kasten van 1,10 m zijn er niet bij die firma. Nu heb ik geprobeerd mijn bureau te verplaatsen naar de linkerkant mijn schouw zodat de tv kan verhuizen naar de overkant. Voor de nodige bedrading plaatsen we dan maar een kabelgoot bovenop de vloerplinten. Maar dat zal erg wennen worden want ik kan dan niet meer vanuit de keuken mee tv kijken.
Ik kan ook nog mijn bureau plaatsen tussen de 2 deuren en mijn clubzetel naast de schouw plaatsen. We zijn er nog helemaal niet uit en ik ben vies van die bedrading van mijn tv die waarschijnlijk te kort is om mijn tv aan de overkant te plaatsen nu). Daarvoor zou een handige Harry in huis nu wel nuttig zijn (voor even dan...)
Vooral dan de zelfbedachte! Van a.u.b., s.v.p., asap, nimby, COV, Neos, Sabena, LU, BMW, LBC, KBC e.a. weten we wat het betekent. Maar in mijn agenda gebruik ik ook: K&G, PT, PR, FT, LG, E.I., S.L, CDV enzovoort. Tot hiertoe weet ik nog wat ik ermee bedoeld heb, maar soms heb ik toch vragen. Voor morgen bv. staat er op mijn magneetbord KB av.- en nu weet ik uiteindelijk terug wat ik ermee bedoelde: de kattenbak verschonen ; want in de voormiddag heb ik boodschappen te doen, de kattenbak na te kijken en voor vers water te zorgen en heb ik ook nog een een kappersbeurt zodat de vervanging van het kattengrit voor de avond zal zijn. Die beesten hebben deze week al veel van mijn aandacht en van mijn tijd gekost! Iedere keer als ik vertrek bekijken ze mij met van die ogen: 'Je gaat ons toch weer niet alleen laten!'
Maar ik heb zelf nog zoveel omhanden. De aankoop van mijn nieuwe Lifestyle van Bose o.a. met de Blue ray-speler en een aangepast meubel dat naast de schouw kan staan! En dan moet ook de nieuwe loodgieter ook nog langskomen voor mijn nieuwe verwarmingsketel van Buderus!
Ik zie heel graag kattenbeesten maar zal toch blij zijn als hun baasjes terug uit vakantie komen en ik hen niet meer moet gezelschap houden. Hun baasjes zijn nu ook de ganse dag thuis, vermits beiden gepensioneerd zijn! Je laat zulke leuke kartuizers toch geen ganse dag alleen! Gelukkig kan ik haken als ik bij hen ben en kan ik ze ook buiten laten in de tuin.
Dit las ik vandaag in het foutief bezorgde 'Nieuwsblad' dat in mijn brievenbus stak i.p.v. mijn vertrouwde 'De Standaard'.
Ik had er nochtans helemaal geen goed gevoel bij vorige vrijdagavond; bij dat Messenger-bericht van Stan Geel. Ik had voordien reeds langs Messenger een vraag van hem gekregen of ik vertrouwd was met internetbankieren waarop ik positief had geantwoord- gezien de plausibele lichamelijke toestand van Stan waarop ik een vraag verwachtte om wat assistentie: maar er volgde geen reactie meer - wat ik ook al eigenaardig vond.
En vorige vrijdagavond kwam dan die directe vraag van hem om voor hem een bedrag van 299 euro over te schrijven waarop hij me verzekerde dat hij dat echt meteen zou terug bezorgen. Ik vond dat zo onverwacht en reageerde dat ik me echt niet goed voelde bij zulke financiële transacties en dus wel wilde weten waarvoor dit dan zo dringend nodig was. Zijn wasmachine was stuk en nu kon hij er een aanschaffen aan een gunsttarief dat niet lang meer geldig was en hetzelfde exemplaar zou bij Van den Borre wel op 546 euro komen. Ik moest gewoonweg maar mijn kaartnummer invullen en de vervaldatum. Meer niet! (Dit ging dus om een kredietkaart zoals ik gebruikte om online mijn tickets van NMBS te betalen.) 'Stan' werd toen wel erg persoonlijk in de zin van: u alleen kunt me helpen, en "ik verzeker u, dat ik dit terug betaal" of " 't Is gewoon maar uw kaartnummer invullen, voor de rest zorg ik zelf" e. a.
Nu ken ik die man zijn gezinssituatie en vond ik die vragen toch wel heel erg raar.Hoe wist ik dat ik echt met Stan te doen had en niet met een crimineel? Nu weet ik het wel: "Ik had de namen van de Neos-bestuursleden kunnen vragen, of de namen van zijn 3 dochters of de naam van diegene die in Groot-Brittannië werkzaam was. Toen ik erover reflecteerde om hem dit toch maar te gunnen ('U wilt me dus niet helpen?) ontdekte ik dat ik dit met mijn gewone betaalkaart van de post niet kon, en omdat ik de activiteiten van mijn ICS-kaart op non-actief had laten plaatsen en vermits op mijn nieuwe prepaid-kaart maar 100 euro opstaat KON ik hem zelfs niet helpen. Ik heb hem dat dan ook meegedeeld. Hij sloot af dat hij wou gaan slapen omdat het haast middernacht was. Ik vrees dat de chat te lang duurde en dat hij door had dat er niets te vangen viel. (Ik vond ook dat hij erg snel kon typen- sneller dan ik Stan zoiets zie doen! En of die zo goed met de smartphone overweg kon?!)
Ik had hier een 'unheimlich' gevoel bij en inderdaad door vandaag te lezen dat het om een nieuwe werkwijze van fraudeurs gaat, snap ik dat ik op het nippertje aan dit bedrog ben ontsnapt! Achteraf gezien is het allemaal veel doorzichtiger dan op dat moment zelf. Ik moet toch leren wat meer op mijn gevoel van argwaan te vertrouwen, want ik heb dat nog eens meegemaakt dat ik dit 'maar een INBEELDING vond' en achteraf aan de tramhalte flink bestolen werd in de Gemeentestraat.
Mijn gevoel van "Heb ik hier wel echt met Stan Geel te doen" was dus te volgen, want waarachtig juist! Ik heb zelfs nadien bij het navertellen van dit rare voorval aan drie personen de naam van Stan niet vermeld om hem niet te belasten. Maar nu ga ik hem zelf hierover toch inlichten volgende zondag op het aperitiefconcert waar hij wel zal aanwezig zijn met zijn vrienden.
En moet zoiets nu echt bij de politie gerapporteerd worden; zij kunnen met dat Messenger-bericht ook niets mee aanvangen. Wel heb ik bij het nalezen ontdekt dat het over een Nederlander moet gaan die met me chatte onder de naam van Stan Geel vermits hij svp gebruikt i.p.v. aub.!
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
Ik weet best dat dit ideologisch zeer gevoelig ligt bij heel wat mensen; maar ik ben toch wat blij dat er op 1 mei (officiële feestdag) nog mensen zijn die op die dag willen werken zoals anders: de zelfstandige marktkramers bv., sommige zelfstandige uitbaters van een supermarkt en werkwillige studenten, bakkers (ook zelfstandigen) en zelfs een loontrekkende die zijn vrije dag opoffert om karweitjes (voor en na) op te knappen zoals het vervangen van een gebarsten aalputdeksel.
In de Carrefour supermarket waren vandaag uitzonderlijk alle kassa's open en ook de eindverantwoordelijke was aan het werk. Op de vrijdagmarkt waren zo goed als alle kramen bemand en er waren heel veel klanten omdat het onderwijs, de ambtenaren, mensen van de bank, heel wat loontrekkenden, gepensioneerden, werklozen en andere nu een dag vrijaf hebben. Sectoren zoals ziekenhuizen, verzorgingscentra,politie, gevangenissen en zo draaien nu op 'minimumbezetting'. Diegenen die daar werkzaam zijn weten dat en nemen 'den buts met den buil'. Ook bij De Lijnen de NMBS wordt nu gewerkt - zij het wat minder want ze hebben 'zondagdienst'.
Een beetje flexibiliteit in het opnemen van vakantiedagen vind ik persoonlijk niet zo slecht! En ik ben blij dat de Carrefour die gisteren gesloten was, vandaag gewoon open was. En te zien aan het aantal auto's op de parking moeten er nog heel wat mensen blij om geweest zijn!
En de zondag die erop volgt (3 mei) was er op de parking haast geen vrije plaats meer te vinden; zouden die bezette plaatsen allemaal van klanten zijn die 'zondagswerk' niet willen tolereren?!
Na een prachtig concert gisterenavond in de Singel: 'The Kingdom' van Elgar met 4 solisten en het groot omroepkoor van de Vlaamse radio wilden we rond 21.45 u. nog iets gaan drinken. In de foyer van de Singel zelf kan je er echt niet meer bij want die zit altijd overvol en we hadden geen pauze gehad.; dus reden we eerst naar de Final op de hoek van de Jan Van Rijswijcklaan- maar die is enkel open van maandag t.e.m. vrijdag. Van daaruit reden we dan huiswaarts met een poging in De Valk in Borsbeek iets te gebruiken. Maar nergens kon je je auto kwijt: niet op het plein rond de kerk en evenmin aan de watertoren. Dan wist Christianne nog iets in haar buurt: De Classics: ook toe! Ik wilde nog wel Lindenberg in mijn straat voorstellen maar daar worden de deuren ook vroeg gesloten; dus werd dat dan maar afgeblazen. Misschien hadden we beter meteen naar Familia gereden. Naar het schijnt sloten die vannacht pas rond 2 uur! Maar die mensen moeten geen personeel betalen, omdat de uitbaters zelf de bediening doen. Het is dan ook een volks café met een toog, een biljart en eten is er niet te krijgen.
Arm Vlaanderen, zeg ik! Dat was in mijn jonge tijd wel even anders als je 's avonds laat nog op pad wou gaan...
Dat heb ik vrijdag ondervonden toen ik in De Standaard der Letteren een boeiend artikel las over de gevolgen van enorme vulkaanuitbarstingen als die van de Tambora in 1815 dit n.a.v. het verschijnen van een boek daarover. En omdat ik in oktober in Elcker-ik een boeiende voordracht had gevolgd door prof. Manuel Sintubin over de geschiedenis van 4,5 miljard jaar van onze planeet aarde wilde ik dit boek wel aanschaffen. Omdat ik een klantenkaart heb bij De Standaard en nog aankoopcheques van WSC; ben ik dan maar naar Wijnegem gereden waar het boek niet voorradig was en ik het zou kunnen komen afhalen na 3 werkdagen. Thuisgekomen heb ik gesurft naar Cosmox en jawel: hetzelfde boek is daar verkrijgbaar aan dezelfde prijs en indien vrijdag besteld voor 1930u. wordt het thuis op maandag afgeleverd. Dat is 2 dagen vroeger en ik moet me er niet voor verplaatsen.
Eigenlijk is dit erg voor de kleinhandel: maar ik versta ook dat mensen het niet moeilijk maken als het ook gemakkelijk kan.... Het enige voordeel van aankopen in de winkel zelf is - dat je het boek even kan inkijken en dus eventueel van de aankoop kunt afzien. Maar meestal is dat niet nodig vermits ik mij vooraf goed heb voorbereid: recensies gelezen of de auteur willen herlezen en ook steunen.
Deze afbeelding is niet die van het bestelde boek- maar wel van het boek van prof. Sintubin. Hij heeft mij boeiende inzichten bijgebracht en daardoor was ik meteen geïnteresseerd in het boek van Philip Dröge: 'De schaduw van de Tambora' dat ik besteld heb en waarop ik nu wacht.
Na 2 weken alles en nog wat uittesten op de pc en op de smartphone om toch maar het internetverkeer met Telenet terug in orde te brengen is het euvel nu uiteindelijk toch opgelost. Alle perikelen begonnen met en draaiden om het wijzigen van wachtwoorden.
Ik had om te beginnen al niet gelezen dat het WW voor Telenet hoogstens 8 tekens mocht bevatten. Dus na het invoeren van de initialen van een goede zin met letters, cijfers en een leesteken en nog een toevoegsel erbij op mijn smartphone op 16/03/15 kwam er geen reactie van de server. En na herhaalde pogingen bleef het e-mailaccount van Telenet dienst weigeren. Ik vermoedde onterecht dat het POP3-account op mijn pc ook nog moest gewijzigd worden in een IMAP- account. Zo werden de moeilijkheden alleen nog wat groter. Zowel op mijn pc als op mijn slimme telefoon zat ik vast bij Telenet. En omdat ik 's nachts niet naar Telenet kon bellen heb ik tot 3 u. in de nacht wat zitten aanmodderen. Toen ik uiteindelijk na het weekend telefonisch contact kreeg, heb ik eerst het POP3 account terug ingesteld op mijn pc. Maar Windows Live zat dus ook vast, waarna ik die dan na veel gehinder dan maar verwijderd heb. Na veel gesukkel heb ik eerst Windows Essentials laten herstellen zonder een glimp van Windows Live mail waar te nemen. Maar na zeer veel pogingen is die dan toch terug geïnstalleerd geraakt. Maar Telenet werkte nog steeds niet. Na een nieuwe telefoon waarbij ik het nummer van mijn identiteitskaart moest geven, verstuurde men mij een nieuw WW dat werkte en dat ik meteen wijzigde tot ik afsloot zonder eerst af te melden. Bij de volgende poging tot aanmelden bracht ik het door mij ingebrachte WW in en ik kreeg de melding: ongeldig wachtwoord. Hoeveel nachten (en dagen) ik ben blijven verder knoeien weet ik zelfs niet meer; wel welke leuke dingen ik heb laten staan om dit probleem toch maar zelf te kunnen lossen. Toen ik vorige maandag Dirk Staelens wilde rapporteren over deze voor mij grote obstakels met het e-mailverkeer, toen kreeg ik daarvoor geen kans wegens inspectie met aansluitend gesprek met de inspecteur. Dus deze week nog maar eens alles en nog wat uittesten op het configuratiescherm- zonder de verwachte oplossingen.
Dan heb ik ten einde raad gisteren dan toch maar gebeld naar Telenet en gevraagd of er iemand kon langskomen voor een hogere prijs omdat het zaterdag was; maar ik wou het koste wat kost opgelost hebben. Vandaag is die man dan gekomen om alles uit te testen nadat Eugeen vooraf een nieuw WW had opgevraagd dat werkte. Toen belde de technieker aan om alles na te kijken, waarbij alles op mijn pc werkte vroeg ik hem of hij het ingewikkeld WW provisoir kon wijzigen in een eenvoudiger exemplaar, toen zag ik de cruciale stap die ik overgeslagen had nl. AFMELDEN. Daarom konik nooit opnieuw aanmelden met het door mij ingebrachte WW. Bij IMAP worden wijzigingen meteen in de server opgeslagen; bij POP3 moeten die eerst nog opgeslagen worden door af te melden.
Het was een wel dure les vandaag; maar het is niet in te beelden hoe goed ik me nu voel- nu ik terug normaal kan functioneren en ook veel beter slapen inclusief haken, breien e.a. Een echt OEF-gevoel!(Ik wacht toch nog even om overal hetzelfde wachtwoord in te voeren met 7 dezelfde tekens (gebruikmakende van letters, cijfers en leestekens) aangevuld met een 8ste teken dat verschillend is bij Outlook, Telenet en Gmail ).
Veel geleerd- ook al is het dan met schade en schande waarvan alleen het eerste item wat doorweegt...
Dit was geen Europese variant van de Amerikaanse nine-eleven.
De vliegtuigcrash boven de Franse Alpen staat nu dagelijks vooraan in het nieuws. We weten nu dat de copiloot alleen in de cockpit zat en dat de piloot die van het toilet terugkwam niet meer in de besturingsruimte binnen geraakte. De copiloot negeerde alle signalen en liet blijkbaar het toestel doelbewust neerstorten. Onbegrijpelijk...
Maar dat een hoogopgeleide piloot met zware psychische problemen kan kampen; daar staat zowat niemand bij stil.(Naar piloten wordt meestal heel erg opgekeken.) Trouwens: hoe kan je vaststellen wat er allemaal tussen iemand zijn oren gaande is! Zeker bij die stille gesloten types die niet al te erg mededeelzaam zijn en bovendien nog goed kunnen maskeren ook - daar sta je gewoon voor schut... Zulke acties zoals van deze man- niemand zal die ooit kunnen begrijpen... Je kan een persoon lichamelijk perfect nakijken - maar geestelijk -dat is andere koek! Iemand die snode plannen smeedt en hiervan nergens en aan niemand iets laat doorschemeren; die kan rustig in de beslotenheid van zijn eigen leefwereld het internet opgaan en daar opzoeken wat hij of zij wil. En dan kan de browsegeschiedenis ook nog gewist worden.
Dat zulk een man om welke reden ook voor zelfdoding kiest - dat is tenslotte zijn zaak- maar dat hij op deze manier 150 andere onwetende en onschuldige mensen mee de dood injaagt- dat is onverantwoord gedrag van iemand die geen of zeer weinig empathisch vermogen heeft.... Iemand kan wiskundig een nerd zijn maar tegelijkertijd sociaal 'onderontwikkeld'. Zulke eigenschappen vindt je soms ook terug bij bepaalde vormen van autisme... Maar ja- als je je hele leven hebt opgehangen aan het ideaal van piloot zijn en je krijgt oogproblemen die niet kunnen verholpen worden, dan stort wel je hele wereld in. En als je lief dan ook nog een einde heeft gemaakt aan je relatie; hoe moet je dan nog verder leven?
Die bewuste man moet ook nog familie gehad hebben en een vriendin die de relatie beëindigd heeft. Hoe reageren deze mensen op de dagelijkse berichtgeving?
Meer kan en wil ik er niet over kwijt; als dat nu komt door die 7 T in mijn aantal levensjaren- dan staat me nog wat te wachten... De belangrijkste les die ik hieruit kan trekken wordt misschien: LOSLATEN, gewoon leren loslaten- wat voor mij die alles en nog wat wil bijhouden niet zo eenvoudig is...
We kunnen al starten met kleine stapjes om deze nieuwe levenswijze aan te vatten...
Gisterenavond een memorabele avond meegemaakt - in gezelschap van 3 vrienden en een eerste ervaring opgedaan in een nieuw project in Borgerhout ( aan de 'Peperbus'). Bij 'Pepper & Mint' in de Borsbeekstraat kan je op een alternatieve manier gaan 'samen eten' aan één grote tafel (zoals bij Pain Quotidien)- dit samen met andere toffe disgenoten en de huisgenoten die op een groot kookeiland het eten bereiden. De 4 dames die ons kwamen vervoegen aan tafel waren allen vrijwilligers in de Roma. We kregen lekkere tomatensoep, kleurige en frisse sla; fijngesneden courgette met kerstomaatjes in wat citroensap, warme sperziebonen, rösti-aardappeltjes en kalkoengebraad in de korst en nadien plattekaastaart en koffie. Alle borden waren verschillend, de kopjes voor de koffie ook. Aan de wand werd artistiek werk opgehangen en aan tafel werd er prompt verbroederd waardoor een tafel voor elf personen gewoon één geheel vormde.
Wij vonden dit concept gewoon geweldig - vooral dan door hun interactie met de toch zeer diverse en armere buurt. In de eerder troosteloze omgeving worden zij dan meteen een lichtpunt. Hilde die dit alles opstartte rijdt dus met een bakfiets en laat de herstellingen doen door Guy Wegge van 'Maak mijn fiets'. Die Hilde die ooit in Wommelgem woonde vind ik persoonlijk gewoon fenomenaal. Als je hoort hoe zij in het leven staat en hoe aanpakkend zij werkt- en dan nog met een vriend uit Amsterdam: dus behoorlijk ondernemend en grensoverschrijdend.
Hier wil ik gewoon nog eens naartoe rijden (met 24 of 10) maar ik weet nog niet wanneer en met wie! Enkel open op donderdag- vrijdag- en zaterdagavond na 18u. en na reservatie, want het kan volzet zijn en je kan tevens vragen wat de pot schaft op de dag dat je komt! (03 296 69 92 en www.pepper-mint.be)
Alhoewel... ik als eerste uit de meisjesrij de laatste datum te organiseren had. Er volgt nu nog wel een etentje en een goede vriendin (ram) moet binnen 5 dagen gevierd worden ...
Vanaf volgend jaar doen we die achtereenvolgende bezoeken bij elkaar echt niet meer: op 4 dagen tijd 3 familiebijeenkomsten organiseren- we kunnen beter afwisselen of iets anders organiseren. Dit jaar had ons Chris een zondag en in 2016 heeft zij dan een dinsdag (schrikkeljaar), ons Rita een donderdag en ik een vrijdag. Dat wordt dan iets voor mij waarna ons Rita in 2017 kan verder gaan. En waarom zouden we onze enige broer ook niet mee in het rijtje opnemen? Dat wordt dan wel in maart 2016 beslist.
Met de felicitaties zie je in dit digitaal tijdperk ook grote verschuivingengebeuren: buiten de 13 echte verjaardagskaarten, kwamen er 2 e-cards binnen, 3 berichten via e-mail en 45 meldingen op mijn tijdlijn via Facebook. Veel mensen houden de sociale netwerksites ver van hun bed omwille van de negatieve berichtgeving daarrond in de media. Ik blijf erbij - als je er verstandig mee omgaat, vind ik FB gewoon zalig...
Nu nog wat bekomen van het feestgedruis... als prille zeventiger mag ik dit zo formuleren, vind ik en neem ik het dus ook op voor andere zeventigers in mijn familie en omgeving...
Gewoonlijk plan ik mijn activiteiten, maar meermaals wordt ik opgebeld door iemand die me meldt dat ik op een geplande vergadering moet zijn die ik niet in mijn elektronische agenda had geplaatst. Daarbovenop verplaatst ik mij wel eens naar vooraf geagendeerde taken waarbij men mij voorstelt doet om in de plaats daarvan mee te rijden naar een film 'Doubt' die gaat over het toneelstuk 'Twijfel' dat wij 2 weken geleden bijwoonden in het Theater aan de stroom. En jawel; als je dan mee rijdt en ook achteraf nog mee iets mee gaat drinken en napraten in een aangename sfeer en in goed gezelschap; dan zie je wat daar van komt...
Zo kom je dan om halftwaalf thuis zonder iets gedaan te hebben aan het werk dat je meenam naar de permanentie! En op je kookvuur staat dan nog je kookpan klaar om de saus te maken voor de broccoli die je wou opwarmen maar waarvoor je nog even naar de supermarkt diende te gaan zodat je daar meteen nog wat hapjes en drank kon aanschaffen om mijn verjaardag te vieren op de bestuursvergadering van het Davidsfonds de volgende dag. Ik was om middernacht toch wat aan slaap toe en een beetje moe...
Van dat eten klaarmaken kwam dan niets meer in huis; maar omdat ik mijn avondpillen meestal inneem samen met mijn avondmaal, schakelde ik maar over op Griekse yoghurt met blauwbessen erin, aansluitend met de 2 pillen. Daarna ben ik wat op de bank gaan rusten waarbij ik in slaap viel.
Belde mijn jongste zus me toch wel om halfdrie op met de vraag of ik iets wist van die ballonnenpallatie aan haar voordeur. Zij kwam net thuis van een of andere bijeenkomst en vond haar voordeur mooi versierd voor haar 60ste verjaardag. Omdat ik van niets af wist, moest ze het dan maar verder uitzoeken. Ik trok daarna ook maar naar mijn slaapkamer om verder te slapen tot 7.30 u.
Bij mijn ontbijt vanmorgen kreeg ik telefoon van mijn zus uit Halle die eergisteren 65 werd om af te spreken voor vanavond. Daarna ging ik de post halen om het sportgedeelte uit GVA eruit te nemen en te bussen bij mijn gebuur en daarna de kranten van gisteren te verzamelen en die samen met de Tertio en Knack van vorige week bij een andere buur te bezorgen. Bovendien ontdekte ik in een envelop met een dubbel van de algemene vergadering van Residentie Damiaan ook nog de jaarlijkse provisie voor hun garage zodat ik dit kon inboeken en een kwijting schrijven. Ik schakelde meteen ook nog maar vlug over van een jaarabonnement op GVA naar een domiciliëring om tegen 10 uur naar de Ternesselei te rijden. Onderweg kon ik dan die kwijting bussen en de envelop voor GVA.
En zeggen dat ik morgen 70 jaar word en eigenlijk niets heb gepland. Misschien neem ik mijn broer en zussen en zwagers en schoonzus dan best mee op café! (of ik verzin morgen voormiddag vlug nog wat...) Deze foto is niet zo actueel maar geeft wel de 2 familieleden weer -waarvan de ene in de rolstoel nep- die rijden met tram 7)
Van quasi gratis boeken 'lezen' naar betalend boeken 'delen'
Vandaag las ik in de krant dat gemeentes vanaf 2016 hun bibliotheek mogen opdoeken- dit omwille van de druk op de gemeentebudgetten. Natuurlijk is de kosten-batenanalyse voor bibliotheken meer dan onevenwichtig. Voor mij mag het ganse systeem zelfs helemaal herbekeken worden. Ik zou de bib omvormen bv. in de stijl van het bedrijf 'Cambio' voor auto delen- wie daar de hoge kilometerprijs betaalt waarin het verbruik, de kapitaalaflossing, de verzekering en de taksen zitten- die denkt meer na of het überhaupt wel nodig is om de auto te nemen... Boeken lezen kan ook niet gratis gebeuren (behalve dan voor mensen met een OMNIO-statuut)
Voor het lezen van boeken zou men beter een grotere financiële inspanning kunnen vragen. Ofwel koop je al je boeken zelf, ofwel betaal je het jaarlijks lidgeld van bv. 10 euro aan een bibliotheek waar je per uitgeleend boek ook nog eens een vast bedrag van bv. 2 euro betaalt. Als je beseft dat de prijs van een boek schommelt rond de 20 euro; dan vind ik de prijs van bv. 2 euro per boek echt niet teveel! Daarmee komt men dan zeker nog niet uit de kosten. Het lokaal verwarmen en poetsen, personeel betalen, aankoop van materiaal enzovoort. Maar met een uitleenprijs van 5 euro per boek zouden wel eens veel mensen kunnen afhaken; alhoewel dit dan nog een kwart zou zijn van de aanschafprijs.
Ik denk hier waarschijnlijk weer veel te liberaal. Maar boeken hebben een culturele waarde, en zowel de auteur als de uitgever en ook de boekhandel moeten er hun kost aan verdienen en daarbovenop mag het inrichten van een bib geen al te grote verliespost worden voor een gemeente. Waarschijnlijk ben ik maar de enige die hier zo over denk; maar uiteindelijk zal men zich toch eens serieus moeten bezinnen hoe we hier verder in de toekomst zullen mee omgaan.
Gemeentelijke besturen denken vlug in het kader van hun verkiesbaarheid en daarom zou het investeren in sportinfrastructuur e. a. hen wel eens aanlokkelijker kunnen lijken dan investering in cultuur... Gewoon al deze keuzemogelijkheid bieden vind ik meer dan betreurenswaardig!
Je hebt dan wel een leesbril; en er is ook nog wel een loep; maar het invoeren van een voorgedrukte code weergegeven met een zeer versmald lettertype omwille van de kleine ruimte op het kaartje, dit kan toch best de nodige frustraties opleveren- vooral met de letter O en het cijfer 0 bijvoorbeeld. Hier op het scherm is het verschil zeer goed te detecteren maar in mijn geval zag 0UP eruit als OUP en rees na veelvuldig foutief ingeven en uiteindelijk speuren met de loep pas het vermoeden dat de erg smalle hoofdletter O wel eens het cijfer 0 zou kunnen zijn! En jawel bij de uiteindelijke invoering van de code met het cijfer i.p.v. de letter was alles O.K..
En zeggen dat ik ooit iets gelijkaardigs voorhad met de invoering van een productcode van 5 keer 5 tekens! Hier ging het om de toen zeer gelijkaardige tekens 8 en B- die hier wel duidelijk te onderscheiden zijn, maar niet in het beeld dat ik te zien kreeg. Eigenlijk zouden die programmeurs of het technisch personeel bij de ICT wel erop kunnen letten dat wanneer mijn codes met letters en cijfers opgeeft, dat het verschil tussen 0 en O, of tussen 8 en B of tussen 1, l en I ( het cijfer 1, de letter l en de hoofdletter I) duidelijk merkbaar zou zijn!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
... dan begint bij de meeste mensen wel ergens iets minder te gaan, laat mijn huisarts overal horen
... vind ik dat je met dit ronde getal jezelf nog wel eens extra mag verwennen - nu je er nog kan van genieten!
Ten eerste: de economie moet draaien,
ten tweede ; wordt een mens wel 80 jaar en wat valt er dan nog voor leuks te beleven,
ten derde: hoe zal onze aarde er voor staan in 2025 (the point of no return- volgens heel wat wetenschappers)?
Dus geen schuldgevoel bij de aankoop gisteren van 2 paar zomerschoenen, een mooie mandarijnkleurige parka met bijpassende sjaal, een kleurig blauwgroen topje met bijpassende chemisier en aangepast halssnoer en daarenboven nog een felgele T-shirt.
En bij Fnac ben ik al 2 keer gaan kijken naar een tablet (met amoled scherm) van Samsung. Dat moet er ook nog bij kunnen! (Een mens wordt maar één keer zeventig jaar!)
Want maart is hier wel de verjaarmaand bij uitstek! We vieren dan ons Lisa, de Leo,ons Chris, ons Rita, de Ria en mijzelf, de Kurt en Wimmeke; en in ons gebouw de 2 nieuwe buren uit Kroatië. Zo is mijn verjaardag niet vergleden tot een verjaarweek maar beter naar een verjaarmaand!
Bovendien bloeien binnenkort alle bolgewassen als tulpen en narcissen, wat toch al veel kleur brengt na de winterse grijze dagen.
Om de tv-programma's te overlopen - ook al zet ik om de 3 weken quasi 4 keer de tv aan- gebruik ik daarvoor liefst nog een weekblad.Tot hiertoe kocht ik Primo maar daarin vond ik de programmatie niet terug van Cultuur 7 waar ik altijd naartoe zap als ik nergens iets vind dat mij bevalt. Onderwijl kan ik dan breien, haken, lezen enzovoort.
Kocht ik deze week om te veranderen eens Teveblad - weliswaar in een kleiner formaat; maar wel keurig geordend met - jawel: ook het aanbod op Cultuur 7. Daarom besloot ik om voortaan over te schakelen van Primo naar Teveblad. Gewoon omdat ik niet meer op het internet moet zoeken wat men uitzendt op Cultuur 7!
Zo een kleinigheid, zouden velen zeggen- maar voor mij is die kleinigheid wel erg belangrijk; ik koester 'Cultuur 7' als toevlucht- als nergens iets uitgezonden wordt dat mij aanspreekt.
Op vrijdag, 23 januari kocht ik 's avonds bij Telenet in WSC mijn smartphone op een zeer druk moment in de winkel. Zaterdag en zondag daarop had ik de handen vol met alles en nog wat waarna ik mijn toestel voor de eerste keer kon leren gebruiken in de 2de les van tablets en smartphones (T&S) bij LBC in Mortsel.Tijdens de 3de les voelde ik me als absolute beginner gewoon niet op mijn plaats in de zeer heterogene groep van 15. Zo overwoog ik om mij te verplaatsen naar de groep T&S voor beginners op donderdagvoormiddag; maar daardoor moest ik het gezamenlijk op-en afrijden met Ria missen die op dezelfde dag en dezelfde uren Word volgt in dezelfde school.
Na overleg met de mensen van het secretariaat en de andere lesgever; Nicolaas Coenen en mijn eigen leraar, Dirk Staelens besloot ik dan toch maar om te blijven op maandagnamiddag - ook al vragen twee mensen op de eerste rij extra veel individuele aandacht waardoor de les meermaals stil ligt. Ondertussen heeft één persoon van die twee zich reeds aangemeld in de donderdaggroep, maar ondertussen heb ik zelf ondertussen al zoveel uitgetest en geleerd dat ik me nu toch al goed thuis voel in die klas. Tijdens de laatste les beschikte ik zelfs over de mogelijkheid om sudoku's op te lossen toen er moest gewacht worden...
Waarschijnlijk krijgt onze leraar zijn leerstof gewoon niet af; dan is het maar zo. (Ik hoor wel van Ingrid plompen dat zij in de avondles in de Potvlietlaan (met 8 of 9 personen) al heel wat meer gedaan hebben dan wij in de namiddag te Mortsel). Als het echt nodig is,lassen we volgend schooljaar nog maar eens een cursus T&S in van een andere lesgever uiteraard.
En dan nog te horen krijgen van een man die voor mij zit in de les dat de smartphone met het Android-systeem van Google voor verstandigere mensen is dan de I-phone van Apple, omdat het Android-systeem zo verschillend kan zijn naargelang het toestel. Bij Apple is dat eenvoudiger, want overal identiek. Chris Lioret moest het horen....
Al bij al voelde ik me helemaal in het begin van de cursus gewoon niet op mijn plaats omdat ik het gevoel had helemaal achteraan te hinken in de groep; maar nu bij de vijfde les voel ik me al heel wat beter omdat vind dat ik zeer goed mee kan. Misschien komt dat ook omdat ik een boontje heb voor Dirk Staelens met een mooie kat op de profielfoto van zijn account...
Dit was te verwachten met Jan Verachtert die komt spreken over zingeving op het snijvlak van filosofie, psychologie, sociologie en spiritualiteit. In de heenreis op tram 4 heb ik zitten lezen in Tertio nr. 783 waarin ik verschillende echt goede artikels vond.
Omdat ik een halfuur te vroeg in de Breughelstraat was kon ik in de grote zaal een voor mij ideale plaats uitkiezen (met overzicht en toch vooraan).
Het viel mij geregeld op dat in dit amalgaam van agnosten, progressieve katholieken, boeddhisten en vrijdenkers zoveel denkpistes gelijklopend waren met wat ik onderweg in Tertio las of wat ik vorige week hoorde bij prof. Kristof Struys die in Ter Dennen het boek van de paus kwam toelichten: "De vreugde van het evangelie". Maar wel met dit essentieel verschil dat ik de visie van Jan Verachtert zo goed als volledig kon onderschrijven terwijl ik de uitleg van prof. Struys soms met heel wat reserve beluisterde. In Tertio kan ik me soms vinden maar niet in alle bijdragen.
Wat ik in Jan Verachtert, auteur van "God heeft een brede rug" heel erg apprecieer is zijn belezenheid, de mildheid tegenover gelovigen die zich blijven nestelen in de kerkstructuren terwijl hij daar zelf volledig afscheid heeft van genomen.Van het geloof in een persoonlijke God is hij overgegaan naar een religieus bewustzijn en ontzag voor het Goddelijke, voor datgene dat ons overstijgt. De dogma's verwerpt hij; maar ook paus Franciscus vindt de oorsprong van ons geloof in de menselijke liefde en al de rest dat er achteraf bijkwam is daaraan ondergeschikt en moet dus kunnen overboord gegooid worden.
Al bij al was dit een boeiende lezing waarover veel aanwezigen stonden na te praten toen in huiswaarts keerde (te voet naast het park en door de Quellinstraat naar de F. Rooseveltplaats waar ik in de bus 2 dames ontmoette die van en andere namiddaglezing kwamen met Peter Adriaensen) .
Zijn wij toch blij dat men tegenwoordig zoveel namiddagactiviteiten inricht waar senioren, medioren, werklozen en mensen die thuis zijn met hun shiftenstelsel naartoe kunnen gaan. Lezingen kosten door de band 10 euro p.p.
Ik verzet hoe langer, hoe minder werk, maar heb nog veel te veel goesting om ergens naartoe te gaan. Bovendien krijg ik onverwachte aanbiedingen zoals gisterenavond om een kaart voor de opera over te nemen aan halve prijs- en dan nog van iemand die ik toevallig ontmoette op de lijnbus na de opvoering van Khovansjtsjina.
Dan overloop ik nog (te laat natuurlijk) het seizoensaanbod van Elcker-ik en ontdek dat veel interessante lezingen reeds gepasseerd zijn. Na het verzamelen van interessante voordrachten en nachecken in mijn agenda kon ik er nog 5 selecteren en hiervoor het verschuldigde bedrag overschrijven. (Vorig seizoen schreef ik 100 euro over voor een abonnement dat me de vrijheid gaf te kiezen waar ik naartoe kon gaan indien het mij interesseerde en ik niets anders omhanden had, met als gevolg dat er nergens nog een gaatje te vinden was om mij naar de Breughelstraat te verplaatsen. Dat was dan maar 'sponsoring' van activiteiten voor Elcker-ik waar ik me erg goed voel als ik er kom!)
Gisteren was het krekelen en nadien computerles.Gelukkig had ik een appel meegenomen voor in geval dat... En jawel: omdat Ria mij nodig had ben ik met haar naar haar huis gereden om te zien of ik de printerproblemen kon oplossen en de bestelling bij Signpost kon afhandelen - dit alles onder serieuze tijdsdruk. Nergens in gelukt!
En na de les was het te laat om op secretariaten binnen te kunnen en de printer bleef dienst weigeren.
Daarna ben ik dan pas thuis gekomen rond 18.30 u. waarna ik Chris kon opbellen met de boodschap dat ik niet naar de permanentie kwam.
En straks is het PT en vanavond voorbereiding van Witte Donderdag met het FT.
Zo ontbreekt mij de tijd om naar WSC te rijden, naar Alvo Francken en andere winkels.
Mijn bestuursmandaat bij Neos heb ik reeds opgegeven, dat bij het Davidsfonds zal volgen net als hopelijk ook in het PT; want er blijft nog: muziek, vriendenkring, familie, de computer, lectuur, brei- en haakwerk zodat tv erover schiet....
De laatste weken heb ik geen dag meer dat ik nergens naartoe moet... en ik die dacht dat februari wat kalmer zou worden na de drukke januarimaand. En ik moet Monique Charbon nog contacteren, net als Lies Veys en de uitnodiging versturen voor de algemene vergadering van Residentie Damiaan!
Ofwel word ik te traag,ofwel heb ik teveel omhanden ...
- Het machteloos moeten toezien op extreme heethoofden die andersdenkenden onthoofden en die daarbij gebruik maken van de huidige technische middelen om hun macht te etaleren, het stemt tot nadenken.
- De Europese linkerzijde die na jaren roekeloos geld en kredieten verslinden nu moet vaststellen dat het uit is met de pret en niet blijkt te beseffen dat er na een periode van hoogconjunctuur er een andere volgt van laagconjunctuur. In een democratie geeft dit vleugels aan populisten zoals Tsipras e. a.
- De huidige overbevolking van mensen op onze aarde ten koste van de verdwijnende natuur omwille van de niet-aflatende vraag van allen naar meer en meer comfort met een catastrofale klimaatopwarming in aantocht... ook geen mooie vooruitzichten!
Je moet van goede huize zijn om in deze tijden je hoofd boven water te houden en tegen beter weten in naar positieve mensen en tekenen te zoeken. Gelukkig is er nog mooie muziek...en zijn er ook nog aardige mensen! Maar die halen het nieuws niet - nergens!
Heeft het eigenlijk nog zin om het tv-nieuws te volgen en kranten te lezen- als sensatie het haalt boven informatie?
Op tv heb ik gelukkig 'Cultuur 7' ontdekt; daarbij kan ik breien en haken. Nog een bijkomend geluk dat ik bij Telenet zit waar 'Cultuur 7'; in het gewone pakket zit op kanaal 50 waar dit bij Belgacom in een optiepakket moet genomen worden op kanaal 110!
In mijn directe omgeving selecteer ik mijn vrienden nogal zorgvuldig - dit geeft al ietwat tegengewicht in deze negatieve wereld die je terug vindt in alle nieuwsberichten en actualiteitsprogramma's... Ik heb me de laatste tijd onthouden van me te ergeren aan afschuwelijke ontwikkelingen in de wereld waaraan ik niks kan wijzigen. Allemaal verloren energie om je daar druk over te maken; alleen de keuzes die je in je eigen leven maakt vragen overleg en verantwoordelijkheid. Maar soldaten die in Afrika een klein dorp binnenvallen om er gericht alle meisjes te verkrachten en hen die erover willen praten met de dood bedreigen (dit in opdracht van hun generaals)- daar zijn geen woorden voor; maar ik kan dat mansvolk niet tegenhouden... Dus moet ik zoiets ook niet echt weten...
Niet in de klassieke betekenis maar in een alternatieve: 'bijbels verbonden' of 'bijbels verantwoord'.
Dat ik katholiek grootgebracht ben- dat heeft me heel veel verhalen (vooral uit 'de gewijde geschiedenis') opgeleverd die ik eerst als letterlijk aannam van ouders en onderwijzers maar nadien in het middelbaar onderwijs toch kritisch als mythisch ervaren heb omdat ik meer zicht kreeg op veel dingen. Ik zie nu de bijbel als een groot werk over de zoektocht van (vooral het volk van Israël) naar de zin en de opdracht van zijn bestaan geschreven door verschillende auteurs met een schat van wijsheden en toenmalige inzichten en veel parabels, en mythische verhalen.
- Toen ik enkele weken geleden bij Neos Nic Balthazar in zijn voordracht over de klimaatopwarming hoorde speken over 'the point of no return' rond + 2025 met de onomkeerbare rampzalige gevolgen voor onze planeet toen waande ik me compleet in de bijbelse 'Apocalyps' die ik vroeger steeds catalogeerde bij 'science- fiction'.
- Als ik regelmatig het openbaar vervoer gebruik in en rond Antwerpen zit ik in een lijnbus vaak tussen de 'soms luidruchtige' Afrikanen en Oost-Europeanen met hun gsm of smartphone gewoon in de oud-testamentische 'toren van Babel'
- En vandaag (zondag, 25/01/15) toen ik wakker werd na mijn tweede diepe slaap rond 14.30 u.- dit na een hectische nacht van vrijdag op zaterdag dat ik maar 3 uur op mijn bed gelegen had en ik de zaterdag opstond met sneeuw op de stoep waardoor ik ben gaan ruimen in de plaats van de buurman die niet bleek thuis te zijn ofwel ziek was. Daarna ben ik te voet naar de kapster gestapt voor een geplande haarsnit. Nadien moest ik nog te voet naar de bakker en terug naar huis. Gelukkig was er nog niemand van mijn familie aan de deur geweest - en niemand kon mij bereiken omdat mijn gsm afgesloten was en ik mijn nieuwe smartphone niet bij me had. Dus maar meteen de keuken ingevlogen om daarna mijn familie te ontvangen en voor hapjes en drank te zorgen, de tafel te dekken een was van 60° op te zetten en heel de dag flink rond te lopen in huis - ook om wakker te blijven. Rond 23.30 u. was iedereen buiten en heb ik alles terug nog in de oorspronkelijke staat gesteld en mijn wekker op 8.15 u. ingesteld; maar ik was nog te moe vanmorgen , heb dat toestel af gezet waarna ik terug ben ingeslapen.
Zo heb ik vandaag de mis gemist, Familia, de Voorspoels en ook de galerij 't Kallement. Ik heb maar wat rondgelopen in mijn pyjama, en heb koffie gezet en ontbeten, terug een afwas gedaan, de was opgevouwen of gestreken; 2 telefoons beantwoord en mij niet meer omgekleed behalve om een bad te nemen. Zo kwam ik tot de idee: "En de zevende dag rustte Hij"
Ik weet wel dat de zevende dag bij de joden de sabbath is; maar nu bij ons in deze tijd ervaren wij de zaterdag en de zondag als weekend en daarom noem ik de maandag als eerste dag en dus is zondag (anders dan bij 'Van Dale') voor mij de zevende dag (net als op de VRT trouwens).
Ik heb vandaag sterk ervaren als een complete rustdag.(De zevende dag rustte Hij) in mijn geval: zij!
... om de verantwoordelijkheid voor je daden op Al-Qaeda te steken of IS - alsof je zelf geen overtuiging of persoonlijkheid hebt.
Maar dat laatste hebben deze gehersenspoelde macho's zeker niet.
Blind geloof in al wat men hen verkondigt - zeker als er wapengeweld bij te pas komt - loopt meestal nefast af.
Maar voor hun geloof te sterven als helden met een martelaarschap als kroon en een beloning van 70 maagden is ook niet niks...
Afin de aanslag in Parijs is nu beëindigd; benieuwd waar en wanneer de volgende (ook in opdracht van...) zal plaatsvinden!
In Google kan je van alles delen met wie je selecteert, maar een geloof delen dat haat en vernietiging incorporeert t.o. andersdenkenden en zelfs t.o. de eigen gelovigen die dat geloof niet zo nauw nemen of het anders benaderen en beleven dat is gewoon niet te begrijpen door mensen uit onze cultuur.
Weer een zwarte dag voor onze westerse democratie!
De aanslag met kalasjnikovs op de redactie van een satirisch magazine in Parijs dit door enkele extremisten (jihadisten) die hoegenaamd geen satire begrijpen- laat staan tolereren. Zomaar de mensen neerschieten met een ander wereldbeeld dan jij en waarvan je overtuigd bent dat je hen moet liquideren - gewoon maar om de profeet te wreken en ook om je te manifesteren ..
In onze westerse samenleving gaan vrijzinnigen, katholieken, protestanten, orthodoxen, joden, boeddhisten en ook getuigen van Jehovah anders met elkaar om. Ook al moeten ze niet weten van elkaar en bestrijden die elkaars overtuigingen; ze leggen mekaar 'normaal gezien' niets in de weg en bedreigen elkaar meestal niet.
Geen enkel persoon kan dan ook maar een greintje begrip opbrengen voor zulke barbaarse aanslag tegen mensen die de satire als wapen gebruiken!( Elke politicus weet dat hij of zij met die 'spotprenten' moet leren leven. Natuurlijk zijn die tekeningen zwaar overdreven; ze moeten opvallen, bijten, doen relativeren... Toen men op tv 'een bakske vol met stro' uitzond en zelfs persiflages op het laatste avondmaal van Jezus dat uitliep op een vraag naar frieten met stoofvlees; toen waren ook veel katholieken verontwaardigd en werden er veel boze brieven geschreven. Maar daar bleef het dan ook bij! Wij kunnen ons gekwetst voelen, maar bedreigen de andersdenkenden niet. We kunnen ons wel van hen afkeren wat dan de dialoog verhindert- maar daar blijft het bij!)
Wat gaan we nog allemaal te verduren krijgen uit 'die extremistische islamitische hoek'?
En zeggen dat er hier figuren rondlopen die niet willen inzien dat velen in de islam nog geen periode van 'Verlichting' hebben doorgemaakt en daardoor strikt blijven houden aan de letterlijke vertaling van de koran die voor hen gewoon absoluut is...
Niet dat de islam hieraan schuldig is; maar 't zijn wel de mannen van IS die vinden dat degenen die het niet zo nauw nemen met de sharia gewoon als ongelovig moeten worden beschouwd en dus moeten gedood worden...
Waar gaan we naartoe als de islam zoals wij er de uitspattingen van waarnemen de wereld gaat veroveren ? Ik denk hierbij terug aan Nostradamus...
Maar er zijn er nog 11 van de 13 te gaan - ook al beginnen de dagen nu stilaan terug te lengen. Er kunnen nog wel enkele serieuze winterprikken volgen.
Winterkleren zoals sjaals, mutsen, truien, handschoenen en laarzen zullen nog wel goed van pas komen. En omdat er minder aanbod van verse groenten en fruit te vinden is moet men er toch op letten sinaasappels, veldsla, rauw witlof, appels en peren uit de koelkamers te eten. Ook rauwe rode kool (geraspt) of radijsjes en groenten uit de diepvries of gekweekt in kassen zijn noodzakelijk!
En als het even kan -vriesweer of niet: toch even een stapje buiten zetten als de zon schijnt....
En opnieuw de gezonde levenswijze hernemen van vóór de feestdagen die nu achter de rug zijn, alhoewel... de nodige nieuwjaarsrecepties lopen nog gedurende de ganse maand januari en op 12/01/15 is het verloren maandag met worstenbrood en appelbollen en op 18/02/15 is het aswoensdag en wordt de vasten ingezet met pruimenvlaaikes!
En net zo goed de nieuwe agenda's voor hen die met een burgerlijk jaar werken ... want in scholen, bij het Davidsfonds en in andere verenigingen werkt men nog steeds met schooljaren - van in de tijd dat onderwijzers (al dan niet gepensioneerd) zich inzetten in allerlei verenigingsvormen.
Ik begrijp nog steeds die drukte niet die gemaakt wordt om het cijfer van de eenheden dat eentje hoger klimt in de jaartelling (na Jezus Christus) en waardoor we er nu op moeten letten steeds 15 te schrijven i.p.v. 14 in onze datumnotering.
Heel dit feestgedruis stamt uiteindelijk uit zeer lang vervlogen tijden toen men hier na het steeds maar korten van de dagen na de ommezwaai van een week eindelijk terug moed kon vatten omdat de dagen terug begonnen te lengen.... Vooral in een agrarische samenleving was die zonnewende (die er eigenlijk geen is, want het is onze baan omheen de zon die wendt) wel levensnoodzakelijk. Vandaar het feesten met licht (kaarsen) en extra eten en drinken om dit binnenshuis ten volle te vieren- zeker als het 'buitenleven stil ligt'.
(Gisteren is het net 7 jaar geleden dat ons vader overleden is in het Jan Palfijnziekenhuis. Wat vliegt de tijd toch snel...)
Ik heb er één in mijn hoofd: 'tablets en smartphones beginners' bij LBC Mortsel op donderdagvoormiddag; maar dan moet ik wel een smartphone aanschaffen en welke dan, Dit moet dan deze week of de week erna gebeuren want de cursus start op 22/01/15.
Moet er toch nog eens goed over nadenken - we moeten wel 'levenslang' leren; maar cursus volgen?!
Anderzijds is een grotere smartphone wel een must vind ik en er mee leren omgaan is ook al een opgave geworden... Dat het een Android wordt; dat staat al vast. Misschien nog net een cadeau voor nieuwjaar?
Normaal gezien niet; maar zover ik nog onder de norm van de meerderheid val- dat betwijfel ik ten zeerste!
Deze namiddag ging ik eerst naar Vic met de gelezen kranten van gisteren en zag plots op de stoep een alleen staande champagnefles gevuld met ... zag ik wel goed? Jawel, Lupulus, mijn lievelingsbier sinds mijn omzwervingen in de bierwereld. 't Was wel geen blonde, maar de fles had een champagnekurk en na even wachten om te zien of niemand die vergeten was met het naar binnen dragen van zijn of haar koopwaar - of het her inladen van de autokoffer, heb ik die fles dan maar opgetild en in mijn fietstas gestoken.
Nu drink ik nergens nog bier of wijn of cava of wat dan ook van alcoholische dranken; maar met nieuwjaar een glas Lupulus om 2015 in te zetten- dat zie ik anders wel zitten! Nu staat de fles donkere Lupulus gekoeld nog 13 dagen te wachten op de jaarovergang.
Met dit geschenk in mijn tas, fietste ik eerst verder naar Alvo Francken - voor mijn lievelingsbrood en -kwark. De leverancier van het agrison-brood was nog niet langs geweest - daarom had ik een exemplaar besteld voor morgen. Wanneer ik echter van de parking weg fietste , zag ik daar toch wel een bestelwagen staan van de leverancier Patroba en ben ik naar de chauffeur gestapt die inderdaad nog moest leveren.(Gelukkig ken ik de naam van de industriële bakkerij). En dus ben ik maar terug de supermarkt binnengegaan om dat brood te kunnen aanschaffen!
Het leven kan toch raar lopen: je hebt zo van die dagen dat alles en nog wat tegenvalt en andere dat er overal leuke verrassingen uit de hoek komen vallen. Het Lupulus bier van een kleine huisbrouwerij in Wallonië vandaag is er zo één van!
Na de nationale staking nog een rondje 'burgers pesten'
En dit dan nog door de politie!Met een stiptheidsactie in de ochtendspits op een zeer drukke verkeersader waardoor het verkeer dat daar anders stapvoets vooruit schuift nu tot een quasi stilstand dwong. (Om 20 minuten voor 8 stond een bus voor Kontich vlak voor mijn deur in de file en ze deed er 30 minuten over om aan de bushalte te passeren op 3 minuten stapvoets van hier!)
Omdat ik in Mortsel moest zijn bij LBC ben ik dan om 8:16u. op bus 141 gestapt die daar arriveerde rond 9.15u.. Gelukkig kwam er ter hoogte van chocolaterie Caluwé wat schot in de zaak en ter hoogte van Kwantum en Action reed de bus zelfs aan een normaal tempo! In de Robianostraat echter was het weer aanschuiven maar op de Autolei bleek alles normaal te verlopen tot aan de brug voorbij het vliegveld van Deurne. Aan de bushalte in de Edegemstraat kwamen er dan plotsklaps 2 andere autobussen 140 en 141 bij aangereden. Daarop zaten 2 van mijn compagnons.
En al die herrie gewoon omwille van de dames en heren politieagenten die hoopten om op hun 56ste te mogen stoppen met werken en nu noodgedwongen opkijken tegen een werkverlenging van 7 jaar! (Ik heb zelf ook 8,5 jaar langer gewerkt dan mijn ex-collega's van vóór de eenheidswet - en dan nog voltijds bovendien.) Nu zijn er collega's die halftijds werken terwijl dit telt voor een voltijds pensioen!
En dan hoor je overal van alle huisartsen dat ze senioren de raad geven om te blijven werken - en vooral bezig te blijven al is het maar enkele uren in de week. Fysiek, psychisch en sociaal ; het komt je meestal op veel vlakken ten goede!
Eigenlijk is het toch ongehoord om de 'opgeklopte' frustraties t.o.v. de nieuwe regering die de moed heeft om te ondernemen wat reeds lang diende te gebeuren gemakshalve te projecteren op de bevolking! Vermits men niet kan raken aan hen die de besparingen opleggen worden gewoon de andere slachtoffers van deze maatregelen nogmaals geviseerd!
In de media sprak men van een "watjessamenleving' hier in Europa: gearriveerden die vanuit hun kookboekenbibliotheken in hun gesubsidieerde passiefwoningen kijken hoe de wereld rondom hen voorbij raast.(Ik vind dit weer fenomenaal geformuleerd!)
Eigenlijk is het allemaal nog erger! Sinds 1945 is men hier begonnen aan de heropbouw na WO II en eind de jaren zestig zijn we economisch in de 'golden sixties' beland.
Het kon allemaal niet op! In de Kerk het oecumenisch concilie, het ontstaan van een jeugdcultuur met de 'flower power'en de Beatles, de eerste man op de maan, een ferme uitbreiding van de sociale zekerheidssysteem zoals stempelgeld voor mensen die niet meteen werk vonden na hun studies, de uitvinding van de anticonceptiepil met als gevolg veel gezinnen met tweeverdieners, expo '58 ,uitbreiding van het wegennet en het bijbehorende wagenpark, de digitalisering van de maatschappij, domotica enzovoort.
Nu hoor je overal protesten: o.a.tegenover de oorspronkelijk geplande de Oosterweelverbinding; bij de werkzaamheden aan de tramverlenging in Wijnegem slaagden bewoners van een straat uit de buurt erin de werkzaamheden een hele tijd te laten stilleggen. Laatste evolutie daar: De eindhalte van bus 140, 141, en 780 aan de Koolsveldlaan moest daar weg wegens geluidsoverlast van de draaiende motoren van de bussen!
Ik ken zelfs een stedeling die verhuisde van het stedelijke Borgerhout naar een landelijke wijk in Wommelgem en er heibel maakte over een balkende ezel in de buurt en een kraaiende haan wat verder in de straat!
Dat we nu met de globalisering in ander vaarwater terechtgekomen zijn doordat alle wereldburgers zien of horen of weten wat er in de wereld allemaal te koop is; zo ontstaan er volksverhuizingen waardoor de druk op ons sociaal rechtssysteem zo goed als onhoudbaar wordt.
Welke zin heeft het nu nog om te staken als er buiten onze grenzen talloze mensen staan te popelen om hetzelfde werk te doen voor heel wat minder geld?
Een kleine versobering hier is niet zo onoverkomelijk maar blijkt voor de meesten onder ons blijkbaar onbespreekbaar.
En wat velen niet blijken te beseffen is dat veel van hun 'verworvenheden' werden toegekend met geld dat er niet was, En vermits kredieten altijd moeten terugbetaald worden .... We zullen wel zien hoe alles verder evolueert...
Gelukkig heeft dit ook een keerzijde: langer thuis en binnen blijven met mooie muziek, gezellige verlichting - doch oppassen met vuur!- wat breien en/of haken, tv kijken e.a.
De adventskrans die eigenlijk stamt uit een oeroude traditie waarbij men per week een kaarsje meer laat branden omdat men zo uitkijkt naar de zonnewende is er één van.
De muziek uit de kersttijd (niet de melige) is ook erg mooi en geschikt voor de lange tijd binnenshuis. (Gisterenavond heb ik de laatst gekochte cd: 'Christmas with the TALLIS SCHOLARS' opgezet terwijl ik aan het breien was- tenminste één van de 2 cd's.)
Zo heb ik in 12 jaar tijd reeds 12 erg verschillende cd's aangeschaft zodat ik wat kan afwisselen.
Maar vandaag is het 'Klara's honderd' en dan staat de radio constant aan.
Het weer wordt killer, maar we trachten het binnen wat aangenaam te maken; en gelukkig is er internet!
Er zijn een heleboel mensen die daarop afgeven omdat dat eenzaamheid en gebrek aan sociale vaardigheden in de hand werkt!
Maar dat is niet zó!
Mensen die de perfecte mix vinden tussen samenkomsten met en bij vrienden en rustgevende activiteiten thuis, blijven volgens mij goed bezig!
Maar mooie muziek blijft voor mij altijd toch een toegevoegde waarde in het leven...
Een totaal vernieuwde aanpak van de herdenking van de wapenstilstand
Daar zat een goeie vernieuwingsploeg achter. Alle Wommelgemse basisscholen werden vooraf ingeschakeld. De kinderen knutselden papieren klaprozen die ze mochten meebrengen om ze te deponeren op het monument van de gesneuvelden.
De kerk zat zo goed als vol met mensen van de 2 parochies en heel veel kinderen met hun ouders en grootouders die hen vergezelden. Op een witte vlag met de tekst 'Wommelgem herdenkt WO I' mocht iedereen zijn naam schrijven die de kerk binnenkwam. Vooraan stond een mooie constructie om de foto's te plaatsen van Wommelgemse gesneuvelde jongens uit de 1ste WO en er een bloemstukje bij te plaatsen en er een tekst bij te lezen. Heel wat kinderen hadden iets te doen. De harmonie 'De Eendracht' zorgde voor de muzikale omlijsting met als slot het Europese volkslied: "Alle Menschen werden Brüder".
Na de kerkdienst stapte het schepencollge met de burgemeester, het brandweerkorps, mensen van het Rode Kruis en vlaggendragers met vlaggen van de verschillende verenigingen gevolgd door heel veel anderen mee naar het kerkhof. Ook daar volgde een plechtigheid waar de kinderen goed aan bod kwamen en er twee zelfs een stuk van de toespraak van de burgemeester mochten voorlezen... Hier werd er afgesloten met het Belgisch volkslied en de Vlaamse leeuw.
Gelukkig dat ik vorige zondag in de opera te Antwerpen een hele dag van gemaakt heb van 12 u. tot 18.40 u. Door de goede uitleg vooraf door Piet De Volder en de intro om 14.15u., was alles goed te volgen met de boventeksten vlak voor mijn ogen en een goed zicht op de scène.
Op Cultuur 7 bracht men vanavond dezelfde opera vanuit de Muntschouwburg met steengoede solisten, een voor mij betere enscenering en zelfs met de Perzische dansen erbij, maar wel zonder ondertiteling. Maar de muziek was wel zeer mooi ook al verstaan we er geen woord van (behalve dan Gospodi bv.). De solist die de rol van Dosifei vertolkte, zong uitstekend en acteerde zeer theatraal. Ook Marfa schitterde zowel op tv als in de opera zelf.
Ook al is het live volgen van een opera anders dan op tv; toch heb ik er nu ook weer voluit van genoten. Alleen al hoe men de collectieve zelfverbranding van de oud-gelovigen in beeld bracht, dat was helemaal anders in de twee voorstellingen.
Gek dat de tijd na middernacht niet minutieus meer gemeten wordt ...
Veel van mijn blogs lijken om 00:00 u. geschreven, maar dat klopt niet. 't Is nu ongeveer 03:13 u. en op het scherm zal misschien verschijnen: geschreven om 00:00 u. Zo belangrijk is dit nu ook weer niet, maar de klok op de computer blijft lopen en blogs kunnen altijd toegevoegd worden. Misschien is het beter van nu toch maar te gaan slapen....
Binnen 2 dagen is het herdenking van de wapenstilstand - de bestelde vlag voor die dag is af- werd gemaakt bij Nona's hobby-atelier en zal op 11/11/2014 dienst doen in de kerk en op het kerkhof....
Een mooi potje bloemen tussen het aanbod aan het kerkhof
Zo mooi dat ik het meteen maar aangeschaft heb - niet om het buiten op een grafsteen te plaatsen, maar om het lekker binnen te zetten thuis op het dressoir zodat men er nog langer dan een week van kan genieten....
Van de Chinezen kunnen we nog veel leren. Zij hebben thuis een soort altaar waar zij hun overleden voorouders op allerlei manieren geregeld gedenken. Dat is veel menselijker en persoonlijker dan eenmaal per jaar op een begraafplaats met Allerheiligen de graven komen opsmukken. Denken aan de overledenen kan je overal en altijd. Een bloemetje bij een foto plaatsen of een kaarsje of wierook branden ook.
Ik pleit voor wat meer invoering van rituelen binnenshuis, naar eigen inzicht en smaak. Het gaat er trouwens om hoe je de band met je overledenen beleeft...
Gelukkig dat er nog muziek is, en mooie grafische kunst en ook nog kamerplanten en bloemsierkunst... Als het buiten wat kouder en vlugger donker wordt, moet we het binnen gezellig en warm maken... En kaarsen zorgen best ook wel voor sfeer maar met vuur moet er erg omzichtig omgegaan worden!
Het moest er eens van komen! Na het zonovergoten allerheiligenweekend kwam toch wat herfstweer opzetten en moest ik maandagavond per fiets door de regen naar 2 plaatsen om te vergaderen. En ja - op dinsdag was het dan zo ver; het opvangen van het vocht dat uit mijn neusgat liep was gewoon niet te doen! Dus maar wat vroeger gaan slapen (wat ik altijd anderen aangeraden heb) extra soep gegeten met kippenbouillon en nog maar eens vóór 24 u. gaan slapen. Het moet dan toch geholpen hebben want het vochtverlies is geminderd en ik ben nog niet vreselijk gaan hoesten. Ik moet nog wel mijn griepspuit laten zetten en dan heb ik best geen verkoudheid.
't Is nu ongeveer 23 u.; dus sluit ik best af om tijdig naar mijn slapkamer te vertrekken.
Morgen wordt een regendag:ik ga dan te voet naar de markt en terug om tegen 10 u. naar Nona te gaan voor de breiles met een beurtenkaart.
1 en 2 november: het kleine en het grote sterven....
Het eerste gebeurt geregeld- zeker in een latere levensfase:als lichaamsfuncties niet meer naar behoren werken, of een tand eruit moet, ook als je meeleeft met een pijnlijke medische diagnose bij vrienden, of iemand voorgoed afgeeft uit je familie- of vriendenkring -als je de wagen niet meer mag besturen, allemaal stukjes verdriet die je met je meedraagt...
Misschien is dit al een oefening voor de grote stap: voorgoed afscheid nemen van deze aarde met zijn mooie en minder mooie kanten en alle gekoesterde positieve ervaringen achterlaten....
Neen, het leven is niet eerlijk en alvast niet gelijk voor iedereen; maar we klampen er ons zo hartsgrondig aan vast dat we zelfs met heel wat beperkingen hopen om nog lang te kunnen blijven leven. Afin lang leven - in 'De mening' van Gaea Schoeters in De Standaard las ik dat de arts en adviseur van Barack Obama vond dat 75 jaar de ideale leeftijd was om te sterven- indien je niet tot last wou zijn van de samenleving en/of familie . Was me dat toch even schrikken - dit is zeer confronterend als je beseft dat je er in maart 70 wordt!
Goed dat ik dan vandaag al mijn nieuwjaar van 2015 al gevierd heb. Met alles erop en eraan: een opera matinee op de middelste stoel van de derde rij van het tweede midden balkon ,vooraf een drankje in de Gustav omdat de bus te vroeg was, om 12 u. een schitterend voorspel door Piet De Volder en een pianiste die ook zong om daarna een heerlijke salade Niçoise gaan eten ,om 14.15 u. naar de intro in de foyer en om 15 u. luisteren en kijken naar Khovansjtsjina tot 18.40 u. Dit was een prachtige keuze die ik gemaakt heb. Intussen ben ik zelfs gaan overwegen of ik misschien toch maar een abonnement op de opera zou nemen volgend jaar voor een matineevoorstelling natuurlijk! We zien nog wel!
Op 20 oktober hebben we nog een bezoek gebracht aan de Olmense zoo. Het was er rustig- alhoewel er één klas rondliep uit Zoersel waarvan ik één scholier herkende als kleindochter van mijn vaste kapster. We hebben rustig het ganse wandelpad gedaan, in de tropenhal geweest en veel leuke dieren gezien, maar het meest van al hebben we genoten van de kat- waarschijnlijk een huisdier van de eigenaar. De kleine viervoeter liep daar hautain rond alsof het ganse park van haar was. Toen we ze na een toiletbezoek terug zagen bovenop een tafel konden we ze zelfs strelen.
Benieuwd of ze een stukje zou aannemen van de witte tonijn die ik had meegebracht samen met wat koude boontjes. En jawel; ze kwam dus steeds terug vragen tot ze de helft van mijn portie opgegeten had. Ons Chris wilde de poes ook wel bij haar hebben en haalde de kaas van haar brood er tussenuit en dat lustte ons roofdier ook! Zelfs brood met kaas nam ze aan.
Afin na deze middagvoederbeurt kon onze sociale poes haar roes gaan uitslapen in de wei aan de overkant van de weg- wat ze dan ook deed.
Nadien zijn we met veel aandacht (kattenliefhebbers als we zijn) alle grote wilde katten een bezoekje gaan brengen in hun kooi waar ze onverstoord lagen te slapen. Ook al zijn het roofdieren; 't zijn toch mooie schepsels...
In de speeltuin was dus één klas zich jolig aan 't amuseren met heel de tuin voor zich alleen. De voederbeurt bij de vossen hebben we ook gezien. Merkwaardig hoe de aanvankelijk lieve dieren zo agressief te werk gaan als ze dode kippen toegeworpen krijgen. Eén onder hen lukte er zelfs in naast het eigen exemplaar nog een van een andere vos te ontfutselen, met heel wat 'gevechten' tot gevolg. De vos ligt ook gevoelig in onze familie omdat ons moeder 'De Vos' noemde ook al had ze evenveel genen van 'Verboven'.
Als het gezelschap wat groot is zijn er heel wat beperkingen.
1. Vrije keuze valt weg; want je moet je beperken tot 3 voorgerechten en 3 hoofdgerechten als je met meer dan 10 personen bent. Ofwel moet je met de ganse groep eenzelfde menu nemen.
2. Aan een lange tafel praat je enkel met je naaste buren en je overburen, de anderen zitten te ver weg.
3. Indien je moet oppassen met suiker en vet; neem je bruiswater als aperitief terwijl de anderen Ricard kiezen of campari orange met vers fruitsap of porto en zo. Als je dan een consommé kunt kiezen als voorgerecht en hinde als hoofdschotel komt nog eens de drank bij het eten. Als dan de groep opteert om flessen wijn en water op de tafel te plaatsen; dan weet je meteen dat je je eigen verbruik niet meer te berekenen valt Het komt er weer op neer dat je 20 euro betaalt voor 2 glazen water en een koffie omdat ik na deling van de totaalsom door het aantal eters 56 euro diende te betalen terwijl ik < 36 euro had gegeten (een voorgerecht + een hoofdgerecht).
Persoonlijk heb ik moeite met deze gang van zaken, maar als je zelf de datum en het restaurant hebt vastgelegd en de bewuste mensen hebt gecontacteerd wordt het moeilijk om zelf weg te blijven.
In kleinere groepen gaan we wel eens eten als we op stadsbezoek zijn zoals vorige keer in Gent; we nemen dan een lunchmenu bestaande uit 2 gangen: een dagsoep + hoofdgerecht- dit in een zeer verzorgd restaurant naast het belfort. Ook daar dronken sommigen wijn, anderen bier en ik water. Na deling van de kosten kwam dat dan op minder dan de helft t.o. het etentje gisterenavond.
In georganiseerde groepen zoals Neos stelt men vanuit het restaurant zelf een drankenforfait voor van 20 euro: dit voor schuimwijn of fruitsap, 2 glazen wijn en koffie of thee. Dat is gewoon omdat de obers niet graag p.p. komen afrekenen voor de drank, maar wie geen alcohol drinkt en ook geen fruitsap is hier ook weer de pineut!
Ik denk er sterk aan om etentjes buitenhuis echt te mijden als ik kan; het eten dat ik zelf klaarmaak is zoals ik het wil en al die geplogenheden als aperitief, wijn bij het eten en dessert zijn voor mij totaal overbodig.
Met 4 of zes mensen vind ik het echter wel fijn om onderweg iets te gaan eten omdat je dan zelf bv. een slaatje kan kiezen en nooit zo uitgebreid dient te tafelen. Dan wordt er ook een rekening per tafel gegeven maar ieder rekent uit wat hij of zij verbruikt heeft en legt dat gewoon op de tafel.
In Elcker-ik kwam Jacques De Visscher spreken over de Poolse filosoof Leszek Kolakowski waarover we vandaag in primeur het boek konden aanschaffen. Ook Guido Vanheeswijck werkte mee aan dit boek net als Alicja Gescinska. Vorig werkjaar kwam G. Vanheeswijck ons reeds warm maken voor de denkbeelden van deze ondogmatische filosoof. Meteen ging ik op zoek naar het boek dat in augustus zou verschijnen maar nu pas op de markt kwam.
De belangstelling was redelijk groot; ik zag bekende gezichten maar miste toch een frequente bezoeker.
De filosoof spreekt me wel heel erg aan: een vrije geest die zich niet laat labelen, die zich ooit omschreef als een conservatieve, liberale socialist, een vrolijke pessimist of een scepticus die sceptisch tegenover het scepticisme staat Eigenlijk is het boeiend om te volgen hoe hij het leven bekijkt , zich onttrekt aan de orthodoxie en vindt net als Paul Verhoeven 'schipperen' levensnoodzakelijk om te overleven. Wie recht door zee vaart loopt vast op de klippen. Het was allemaal teveel om na te vertellen. Wie zich interesseert moet gewoon zijn werk gaan lezen.
Het deed me deugd om mee te gaan in de geest van deze filosoof, zeker omdat ik in de voormiddag een pijnlijke afscheidsviering van een 30-jarige oud-leerling had bijgewoond die nog wat nawerkte...
Ik heb er ook nog wat van geleerd; ook al ken ik geen Pools; maar ik hoorde wel dat een l met een streepje erdoor niet als l, maar wel als w wordt uitgesproken; vandaar dat de spreker verschillende toehoorders op een dwaalspoor zette met de Poolse uitspraak van Wojtyla. dat ik onmogelijk correct kan typen vermits ik niet over de letters van het Poolse alfabet beschik.
Deze keer volgen we; Google applicaties - opnieuw bij Chris Lioret. Een moeizamere start doordat zoveel senioren nu nog op reis zijn in september. Toch werd in de klas (en ook thuis) Google Chrome geïnstalleerd en meteen als browser verkozen boven Internet Explorer.
Het is toch weer aanpassen met veel nieuw volk in de klas- alhoewel Mary en Lies voor mij niet echt nieuw zijn; maar Ariane heeft afgehaakt omwille van professionele redenen. Ria, Veronique, Nicole en ik zijn 4 oud-cursisten; maar het lokaal, de leraar, de verbinding en het dagmoment bleven identiek.
Nu is mijn jongste zus ook nog voor even weg naar het zuiden van Frankrijk - en alhoewel dit maar naar een buurland is- en dus nog in Europa; blijkt ze toch onbereikbaar te zijn. Als ze thuis is belt ze mij zo goed als iedere nacht op; ook haar kat zal om haar afwezigheid treuren, want al wordt er dagelijks voor vers water en eten gezorgd en wordt eveneens de kattenbak in orde gehouden ze zal haar dagelijkse routine zeker missen....
De maand september is weer goed ingezet met het terug gestarte verenigingsleven met het daarbij behorende korter wordende daglicht- en niet alle activiteiten kunnen in de namiddag gepland worden, want zodra er nog één lid of bestuurslid economisch actief is moet er voor avondvergaderingen gekozen worden. En dat is zo bij Davidsfonds, Samenleven,het federatieteam, sommige bijeenkomsten van Elcker-ik en ook de Filharmonie-concerten. Gelukkig hebben ze bij 'Huis van het Kind' geopteerd voor een zaterdagvoormiddag!
Ik weet het dat ik steeds voorloop; maar bij het aanbod van de Vlaamse opera op 23/08/2014 zag ik de kans schoon om voor een opera die ik wel eens in het echt wilde beluisteren - ik kende hem van Cultuur 7, waarna ik hem nog eens een tweede keer tot laat einde nacht beluisterde- een matineevoorstelling aan te kopen op een zondag om 15 u.. Schitterend vind ik dat: op een zondag als de dagen nog een goeie maand korten naar de foyer gaan voor de bespreking, daarna iets gaan eten in de Gustav en tegen 15 u. ten volle genieten op het tweede middenbalkon van de prachtige muziek van Modest Moessorgsky. Als die opera rond 18 u. gedaan is, heb ik nog ruim de tijd om gerieflijk terug naar huis te keren.
Bovendien ontkom ik van de najaarsdrukte en de stress om cadeautjes te zoeken voor de eindejaarsfeesten . En met de feestdagen kan ik terugblikken op een mooie zondagnamiddag...
Intussen heeft het 'herfstgevoel' zich al gemanifesteerd met deze grauwe regendagen; veel gezinnen bereiden zich reeds voor op de eerste schooldag op 1 september en die begint toch wel met een volle week zeker! Een slechter scenario valt niet te bedenken: na 9 weken vakantie meteen 5 dagen na elkaar terug de schoolstructuur in. En voor ons Nanou is dat meteen het eerste leerjaar, voor onze Vince zelfs de eerste kleuterklas en ons Laura gaat naar een andere school. Voor hen zal dat zeker aanpassen worden en voor hun ouders even zeer!
Zelf rijd ik op 1 september met Ria naar de LBC in Mortsel om haar in te schrijven en haar de bus 140 te laten nemen heen en terug want parkeren is daar geen sinecure! Ons schooljaar begint dan een week later in de week van 8 september- maar ja; dat is dan ook volwassenenonderwijs!
Een ideetje van Ria: toen ik haar vertelde over mijn besluit om mijn familie uit te nodigen voor een buitengewone 'koffietafel' als de controle bij de oogarts op 23/07/14 positief uitdraaide (d.w.z. zonder druppels of medische ingreep of wat dan ook) sprak zij meteen over een "oogfeest" waarvoor zij dan ook wel een uitnodiging zou tekenen. De tekening is intussen binnengekomen op een A-5 formaat; ik heb die gekopieerd en er 3 kaarten van gemaakt met uitnodigingstekst voor binnenin , waarna adressering en frankering volgde om ze nadien in de postbus te steken.
En eergisteren zijn we dan met zeven samen geweest - normaal is mijn beurt in de winter maar door allerlei omstandigheden is dit steeds maar uitgesteld tot nu midden in de zomer - net wanneer mijn slager in congé is, en mijn kruidenier + de fruit- en groentewinkel naast de deur. Dit vroeg dan wel wat aanpassing op de gewone bevoorrading maar het bleek allemaal wel te lukken.
Kwamen ze daar met z'n zessen toch wel buiten alle verwachting aan met een gezamenlijk cadeautje: jawel een mooie fruitbiscuit van bakker Jeff Meeuwsen uit Rijkevorsel met daarop de tekst "oogfeest" en middenin een foto van twee grote ogen . Daar heeft onze Guy dan weer voor gezorgd. Het gebak met vers fruit erop en wat slagroom was zeer erg lekker (gelukkig hadden ze de kiwi weggelaten!)
Afin: van 14 u. tot pakweg 23.30u. zijn de zes familieleden hier gebleven, waarna ik nog een hele verhuis van canapé en zetels en stoelen kon doen (zoals alles voordien geschikt was); heb nog wat zaken gegroepeerd en wat tv gekeken, gebeld naar ons Rita, ook nog wat gehaakt en uiteindelijk nog mijn gewoon slaapritueel kon inzetten...
Ik meende de oorzaak van de vliegenplaag in de keuken gevonden te hebben; maar ontdekte dat deze oplossing nog niet volledig waterdicht was. Ik heb op warme namiddagen vooral bij het bereiden van maaltijden weer vliegen kunnen vangen in de keuken.
Vandaag ontdekte ik bij het goed uitvegen van de dweil in het hoekje, daar waar de buis van de verwarming naar boven komt dat het cement achter het buisje niet volledig meer aangesmeerd was. Als er zich in de spouwmuur vliegen bevinden en die vinden langs daar een weg om mijn keuken binnen te komen, dan moet ik dat terug aansmeren- maar waarmee? Mijn schoonbroer was niet te bereiken en mijn bovenbuur blijkt niet boven aan het werk te zijn. Zo vlug ik dit kan oplossen zal ik ermee beginnen!
En de ontdekking van deze en vorige week! Na het bezoek aan een huisarts om een oplossing te zoeken voor mijn reeds dagenlang onhoudbaar jeukende handen, heb ik samen met haar na eliminatie de waarschijnlijke oorzaak kunnen opsporen (denk ik). Omdat de arts nieuw was voor mij en ik ook voor haar, had ik al mijn medicijngebruik genoteerd en een beetje mijn medische toestand toegelicht. Eerst meende ik dat die rode plekken op mijn handen die ook wit werden kwamen van het excessieve haken; maar een ontsteking doet pijn en geeft geen branderig gevoel met hevige jeuk! Dinsdagnacht vooraleer ik naar de oogarts moest, ben ik uit mijn bed gemoeten van de jeuk- heb mijn handen onder koud stromend water gehouden en een coldpack uit de diepvries genomen.
De arts concludeerde meteen dat dit wel een allergische reactie moest zijn; die verergeren in bed (van de warmte) of in heet water (vaat) en verminderen door koude. Nu had ik als enige mogelijke oorzaak hiervan het wekenlang gebruik van Daflon tabletten verondersteld. De laatste weken met het zeer warme weer, en ook als ik een hele dag met de autocar op stap moest, nam ik op eigen houtje Daflon om geen gezwollen voeten te krijgen. En dit gebeurde nu al wel een twee à drietal weken. En Ceterizine hielp niet meer. Bezorgd als ze was (ze heeft zelf ooit een zwangerschapsallergie gehad) gaf ze mij een sterker middel mee om de jeuk te kalmeren: Rupatall waarvan ik er 's avonds twee mocht nemen en daarna nog één per dag. Na een nachtje slapen ging het al iets beter, maar het duurde toch nog een viertal dagen vooraleer mijn handen terug normaal waren. Mentholpoeder en een cold/hot pack uit de diepvries + stromend koud water konden zorgen voor kalmering.
Voor uitstappen met een autocar bij warm weer raadde ze me toch maar aan om steunkousen te dragen.
Achteraf herinner ik mij dat ik ooit met het P.T. mee heb geholpen achter de toog, maar rubberen handschoenen gebruikte omwille van allergie op mijn handen, of dat ik met het DF of Samenleven een daguitstap meemaakte aan de Antwerpse haven - ook met hevige jeuk aan mijn vingers en handen. Dit was met geen zalf op te lossen! Waarschijnlijk ook Daflon gebruikt- 't was in de zomer! Enkele jaren geleden stapte ik ook in de zomer uit een warm bad en overal waar ik me droog wreef kreeg ik rode gezwollen vlekken die ook jeukten. Ik kocht badolie voor zeer gevoelige huid van theunisbloem en speciale zeep zonder zeep. Ik wist van mezelf dat ik zeer vlug uitslag had; maar nu denk ik een oorzaak gevonden te hebben... De overgebleven Daflon-pastilles heb ik al weggedaan! Die komen zelfs niet meer in huis!
Eerst en vooral die van ons moeder die geboren was op 05.08.1925 en nu reeds 8 jaar overleden is. Maar ook nog Inge Bens die ook jarig was op 5 augustus maar die in volle vakantie uit de autocar werd geslingerd en met haar hoofd de schok opving bij een stom ongeval in Jordanië. Dat is geleden van de herfstvakantie in 2012 . Haar overlijden brak een schok teweeg in Wommelgem waar zij schepen was. Zij was een levenslustige en ambitieuze en immer opgetogen en enthousiaste ex-collega!
Vandaag, 4 augustus is het juist 100 jaar geleden dat de 1ste wereldoorlog begon. Meestal verkies ik Britse plechtigheden als het om een 'remembrance' gaat.
Maar deze keer stak de plechtigheid op het Brits-Duitse soldatenkerkhof in Mons er met kop en schouders bovenuit. Met heel wat staatshoofden erbij, een subliem verzorgde presentatie , keurig uitgedoste soldaten die o.a. brieven van overledenen voorlazen, een pracht van een koor, een cello-solo, leden van de Berliner Symphoniker die samen met muzikanten van het Londons symphonieorkest o.l.v. Simon Rattle muziek speelden van de gesneuvelde componist Butterworth en van Brahms, beelden uit de oorlog, de onvermijdelijke 'Last Post' en ook een piper-solo. Alles even adembenemend mooi. Gewoon een internationale seculiere plechtigheid waarbij alleen Cameron niet ondertiteld werd; maar zijn boodschap was best te volgen. Alles netjes geregisseerd met ontroerende verhalen en voor mij ook mooie uniformen.
Om 10 u. Britse tijd (11 u. bij ons) werd de religieuze plechtigheid vanuit Westminster Abbey uitgezonden met veel lezingen, prachtige koorzang natuurlijk, gebeden, lezingen, gezangen en toespraken; maar alles zeer religieus ingebed.Op het einde werden alle lichten gedoofd waarna nog wat vioolspel te beluisteren was vanop het hoogzaal. Nadien ging de plechtigheid nog verder met schriftlezingen en gezang. Is de Britse maatschappij dan nu nog zo religieus? (Ik vraag me ook wel af: Hoe krijgen die Britten het gedaan om in het midden van de grote vakantie hun knapenkoren samen te roepen om 's avonds laat nog te komen zingen in hun uniform van misdienaars?
Een schitterende uitstap gemaakt in Duitstalig België
Op 2 augustus waren ofwel heel veel mensen
ergens anders naartoe, ofwel verkozen ze om thuis te blijven. Met een kleinere
delegatie van Samenleven vertrokken we dan om 7.45 u. in een mini bus naar
Eupen waar we wel onze aankomst in de Lunch Garden misliepen doordat die om
technische redenen onverwacht om 10 u. opende; maar geen nood, daar recht tegenover
naast de Match konden we ook terecht voor onze koffie met of zonder iets erbij om
te eten en er was dan ook een mogelijkheid voor toiletbezoek.
Van daaruit reden we met onze eerste goede gids
naar de Baraque Michel om een wandeling van een zevental km te doen in het beschermd
natuurgebied van de Hoge Venen: een aparte ervaring. (De gids had de 3 kinderen
uit ons gezelschap vooraf verwittigd dat ze goed op de paden moesten blijven,
want ernaast konden ze weleens wegzinken in het moeras )
Op een schitterende zomerdag daar door die
hoogvlakte stappen is toch echt wel een belevenis, vooral onder de stralende
zon met een afkoelend windje. Nadien zijn we gaan lunchen in Mont Rigi en de
meerderheid die forel bestelde heeft daar genoten van de zeer lekker bereide
vis en ook nog een ijsje achteraf. De steak leek ook erg mee te vallen.
Van daaruit reed onze bus terug naar Eupen
waar een tweede zeer bekwame gids ons opwachtte. Deze ex-leraar Nederlands en
Duits, maar ook nog geschiedenis vertelde ons met een apparaatje + microfoon
voor zijn mond de beknopte geschiedenis van het gebied in Duitstalig België.
Wij bewonderden het nieuwe parlement dat
voordien een sanatorium was en nu dank zij de mooie renovatie stond te pronken
met een pracht van een spiksplinternieuwe vergaderzaal erbij. Daar kregen we
dan ook de eerste regendruppels over onze hoofden . Op de Moorenhöhe met een mooi
uitzicht over de stad kregen we het verhaal van de wol en wat die daar ooit als
rijkdom betekende voor Eupen net als voor de stad Verviers, met daarbij het
belang van een stuwdam voor die wolhandelaars van toen.
We bezochten tussen en onder de regenvlagen
door nog het extravagante woonhuis van architect Yves Delhez,en nog heel wat mooie oudere gebouwen met
schitterende tuinen, hoge bomen en ook nog de Sint- Nicolaaskerk. Eigenlijk
bleek onze tijd te kort te zijn om Eupen eens goed te bezoeken. In de buurt van
de grote tent waar een Tirolerfest plaats vond konden we dan nog en terrasje
doen om rond 18.15 u. terug huiswaarts te keren.
Het was een mooi gevulde dag met veel
belevenissen in een zeer aangenaam gezelschapmet dank voor de ploeg die dit alles tot in de puntjes voorbereidde.
Vorig jaar werd ik meter van de kerkuil, een bedreigde vogelsoort omwille van zijn verdwijnende habitat.
Vorige week kreeg onze pastorale werkster die woonachtig is op de pastorie uiteindelijk gezelschap van een jonge 'boerenfok', zowaar recht uit het nest te Zoersel. Een schatje van een puppy die de harten steelt van iedereen die er over de vloer komt, maar ook van de familieleden die er allemaal 'zot van staan'! Hij heeft al een mooi en groot hok, een grote tuin die helemaal omheind is, mag dagelijks mee in de wagen op bezoek bij opa en is zelfs al mee in de kerk geweest. Stanneke, want zo heet de jonge hond is dan ook al thuis in de pastorie en kan reeds zijn territorium verdedigen door te blaffen... Hij moet nog wel veel leren en vraagt dus nog heel wat aandacht. Gelukkig kan hij ook op visite gaan bij de vader van Chris die nu ook zijn tuin goed omheind heeft, en de broer die in de buurt woont komt speciaal voor dit nieuw familielid naar daar om ermee te spelen.
Een nieuwe en kleine bewoner in het grote huis, waar geregeld vergaderd wordt en waar ook heel wat mensen komen aanbellen; het zal wel wat geven en nemen worden voor alle partijen. Maar voor mij is het alleszins een aanwinst: deze kleine viervoeter- hij brengt alleszins leven in de brouwerij, en daar houden wij wel van (af en toe)!
Waar die uitdrukking vandaan komt, weet ik ook niet; maar ons moeder gebruikte die wel eens.(Maar dan meestal als ze ergens onraad rook!)
Ik merk maar op dat veel van het verenigingsleven stil ligt, heel veel winkels gesloten zijn wegens verlof, heel wat vrienden op reis zijn en het in de media buiten de vorming van de nieuwe regering, Gaza en alle drukte rond de neergeschoten MH17 in Oost-Oekraïne ook best komkommertijd is. Op Facebook is wel veel verkeer maar dat komt vooral van de Nederlandse dames van de groep "Dutch crochet, a Granny a day 2013"
Gelukkig zijn er dan nog boeken. Vorige week heb ik de prachttentoonstelling bezocht rond de figuur van Karel de Grote in Aachen. Ik vond de rondgang in het 'Rathaus' zo overdonderend, dat ik daar besloot om zeker nog eens terug te keren voor 21/09/2014. Dat wordt ofwel terug met Pam Vermeulen op za. 16/08/2014 aan 32 euro ofwel sporen met de trein vanaf 9 u. met seniorenticket aan 15,10 euro maar dan kom je wel heel wat later toe en er zijn 2 overstappen: Brussel noord en Liège Guillemins. Dat wordt dus nog wel wat afwegen... Gelukkig mag je in de trein netjes je picknick opeten en spaar je ook die tijd uit op de middag, want je komt pas rond 12.30 u. toe in het Hauptbahnhof waar dat met de autocar van Pam rond 10 u. was en dichter in het centrum!
Ondertussen ben ik dus begonnen met lezen in het lijvige boek van Agave Kruijssen: "De keerzijde van de keizer" wat eigenlijk een historische roman is waarvoor onlangs de Thea Beckmanprijs werd uitgereikt. Nadien volgt ook nog het boek van Steve Berry:"Het geheim van de kathedraal", een thriller die zich nu afspeelt, maar reflecteert naar de graftombe van Karl der Grosse 1200 jaar geleden. Het regent nu- 't is niets naar mijn zin op tv; dus wordt het lezen...
Onze klimaatoverschrijdende vriendschap liet ons woensdag wel wat uitregenen en uitwaaieren aan zee omdat de kleinkinderen van Ria hun zinnen hadden gezet op de ontmoeting met de kleindochter van Ingrid; en vermits Ingrid in Heist verbleef besloten wij ondanks minder goede vooruitzichten toch maar onze geplande uitstap uit te voeren. Uiteindelijk konden de kids dan zelf ondervinden dat het echt niet te doen was in die felle wind zodat ze zelf vroegen om terug naar het appartement te gaan waar ze leuk konden binnen spelen. En 's avonds moesten we er in het Antwerpse nog een heuse file bijnemen mits een ongeval met vrachtwagens op de Ring ter hoogte van de E 313?
De dag nadien hadden we met enkele mensen van het parochieteam een bisdomoverschrijdende uitstap gemaakt naar Gent. Voor mij begon de trip al met een gemiste bus die gewoon 7 minuten voor haar tijd aan de halte toekwam. Gelukkig wist ik nog een alternatieve rit met een andere bus, een eind lopen en een tram te nemen. De treinrit verliep correct, maar de rit met tram 1 naar de Heuvelpoort klopte niet; daarvoor hadden we een bus moeten nemen- maar met een klim door 2 straten kwamen we dan toch toe op het Sint-Pietersplein. De fototentoonstelling van Vivian Maier was na een goed uur afgelopen en dan gingen we ergens eten in het centrum van Gent. Maar bus 5 die op het Sint-Pietersplein stopte reed daar niet naartoe. Een hulpvaardige medemens begeleidde ons dan om ons te wijzen waar we moesten afstappen en overstappen op tram 4 of 24. Hij reed met ons mee tot aan het belfort. Daar hebben we dan lekker gegeten in het restaurant waar we kozen voor een lunchmenu bestaande uit 2 gangen. Het zelfgebakken brood smaakte voortreffelijk evenals de grote kom heerlijke komkommersoep. Ook het grote verwarmde bord met zalm en saus + een slaatje en frietjes was in orde. We namen dan nog een koffie als afsluiter met een mini-tablet pure chocolade erbij dat kon verdeeld worden in 24 mini-blokjes. Van daaruit wandelden we de Sint-Baafskathedraal binnen en gingen dan naar Pascali, een oud huis met veel religieuze boeken, kaarten, cd's en allerlei voorwerpen die ons wel aanspraken. Ik kocht er dan toch maar een boek. Na bijna anderhalf uur rondneuzen en winkelen, ging het dan naar huize Colette in de Belfortstraat waar sommigen konden genieten van een ijsje en anderen van een Hopus dit in een mooi kader volgestouwd met boeken....Van daaruit reden we dan met tram 24 door onbekend Gent tot aan het Sint-Pietersstation om er de trein te nemen van 18.45 u. Door mij recht tegenover een 'Humo-man' te zetten konden wij ons met vijf bij elkaar zetten in de trein waar ik in het nieuwe boek van Joël De Ceulaer kon beginnen: "Gooi God niet weg". En dat heb je met een echt boek- ik werd erop aangesproken door mijn overbuur. Er ontspon zich een heel gesprek waarna mijn opponent in Lokeren de trein verliet met de mededeling: "Ik stap hier maar af; seffens word ik nog gelovig!" - dit tot grote hilariteit bij de 4 overigen uit het gezelschap. Als we in Antwerpen centraal toekwamen was bus 420 van 19.45u. net weg, zodat we onze toevlucht namen tot de Gustav vermits de Tempelier gesloten bleek te zijn. Daar een trappist drinken moet een mens ook weer oefenen, want die was dan weer niet uit om de bus van 20.45 u. te nemen en werd het dus die van 21.45 u.
En voor volgende week donderdag trekken we naar ons aartsbisdom waar we eerst de Dossinkazerne zullen bezoeken, om daarna wat te eten, maar het 'Hof de Merode' blijkt gesloten te zijn voor enkele weken. We zoeken dan wel iets anders en gaan misschien nog varen op de Dijle... En zelf had ik op die dag een andere activiteit inmijn agenda gepland!
Volgende week gaan we met 9 dames een eeuwenoverschrijdende dagtrip maken naar Aachen, want we gaan 12 eeuwen terug in de tijd dit in de stad van Karel de Grote. Om ons daarop voor te bereiden, heb ik mij het boek van Agave Kruijssen aangeschaft: "De keerzijde van de keizer". Hopelijk krijg ik dat tijdig uitgelezen, zoniet neem ik het mee om in de bus verder te lezen; ik vind dit echt een schitterende intro om te pogen mentaal 12 eeuwen terug te stappen in de tijd!
Ik zat reeds een tijd met een bromvliegenplaag in mijn keuken. Na poging tot eliminatie van alle mogelijke haarden - zo goed als alles gepoetst, weggetrokken, de vuilnisbak buiten gezet, de emmertjes met gft-afval ook; de vliegen bleven iedere dag komen- maar altijd pas in de namiddag als de zon op de ruiten scheen en ze vlogen allemaal naar het raam waar ik ze allemaal plette tussen het gordijn en het raam. Dit met een aantal van + 20 exemplaren per dag. Het werd een heuse dagtaak: vliegen vangen! Om de beestjes niet in de living te laten, moest de deur tussen keuken en living steeds gesloten blijven- waardoor de temperatuur in de keuken wel erg kon oplopen.
Vanavond kreeg ik nog een ingeving- vermits praktisch alle dode vliegen terug te vinden waren op de vensterbank en op de vloer eronder - ze moesten toch van ergens komen- heb ik het gordijn met gele vlekken van de geplette insecten in de wasmachine gestoken. Die gele brij was waarschijnlijk geen etter maar wel de eitjes van drachtige vliegen. Mits wat zonnewarmte en de warmte van het gasvuur ontwikkelen die natuurlijk razendsnel.
Nu ben ik toch eens benieuwd! Na het extra poetsen van de ruiten en opschonen van de vensterbank + vloer (etensresten blijven absoluut afgedekt) of er morgen nog één vlieg te bespeuren valt! De gewassen gordijnen hangen ook mooi terug en het wordt morgen spannend afwachten als ik 's namiddags in de keuken kom of ik nog één vlieg kan bespeuren...
Het verzamelen van GFT-afval voor de groene container (abrikozenpitten, klokhuizen van peren en appelen, het afval van prei, soepselder en wortelen, eierschelpen e.a.) mag ik absoluut niet meer onafgedekt in een open emmertje bewaren vooral het te ledigen in de GFT-container die in de garage staat. Vermoedelijk is de ganse vliegenplaag daar gestart!
Indien de zaak hiermee niet opgelost is moeten er grote werkzaamheden gebeuren- achter het verwarmingselement staan enkele tegels in een bult en komen blijkbaar los van de muur. Dan moet het water afgelaten worden; dat element verwijderd, de steentjes losgeklopt en de muur nagekeken,(is daar misschien een opening in de spouwmuur?) Achteraf kan er dan een reflecterende folie achter geplaatst worden. Hopelijk zijn die werkzaamheden niet nodig!
Vandaag, de dag nadien om 15.30. nog niet één van die lastige mormels gezien - gewoon omdat de eitjes die voorheen nog in het gordijn of aan het vensterglas of op de vensterbank hingen gewoon allemaal van de kaart geveegd zijn! Een les voor volgende keer: voedsel blijven afsluiten en moest er één vlieg binnen raken- ze laten uithongeren ofwel pletten met onmiddellijke vernietiging van de gele eitjes die uitkomen in de warmte van de zon....
Ze zijn er weer! Tijd maken voor dit excellent seizoensgerecht kan je nu maar enkele weken.
De gewassen vruchten even opkoken in wat water (een zevental minuten?);daarna wat binden met vanillepudding om na 2 minuten al roerend door te koken en er dan wat Candereltabletjes aan toe te voegen of wat Tagatesse en de kookpan af te koelen in koud water geeft een buitengewoon frisse verwennerij die kan gecombineerd worden met een bolletje ICY-ijs van het Ijsboerke, of met zelfgemaakte en alternatief gezoete pudding ofwel met gehaktballen of vleesbrood! Gewoon een feestje voor mensen die anders al het lekkers aan zich moeten laten voorbijgaan!
Vorig jaar heb ik met deze zelf bereide kriekjes (met pit) verschillende mensen kunnen verrassen; als ze er nu terug aan denken kunnen ze er zelf ook eens aan beginnen!
Met alle begrip voor die voetbalfanaten + hun aanhang; maar ik vind ook dat er een 'bomenminnend' België - ik weet dat het woord niet bestaat, maar iedereen snapt de inhoud ervan- zich ook zou moeten roeren.
En dat zijn niet alleen de mensen van 'Groen' maar iedere persoon die vindt dat er hier teveel accenten worden gelegd op menselijke bewoning (met de bijbehorende grote financiële opbrengst van de gronden) dit ten koste van de schaarse resterende natuur. Veel bewoners stellen zich dan tevreden met een tapijtje vol gazon omringd door wat struiken of een traag groeiende heg. (Zij wonen dan in het groen!)
Alleen kunnen 'bomenliefhebbers' zich niet zo kenbaar maken met vlaggen, wimpels en andere gadgets en er is dan ook geen industrie die gebruik maakt om stickers e.a. te lanceren. Vorige zaterdag nog heb ik voluit genoten van de bloeiende lindebomen vooraan in de grote beeldentuin van Hugo Voeten die achteraan deskundig was aangelegd door Wirtz maar dan wel met nog jonge en dus nog kleine 'zuurstoffabrieken'.
Ook ik weet dat bomenwortels schade kunnen veroorzaken en dat de bladerval ook veel opruim behoeft - vooral dan in de buurt van wegen en huizen. Maar de weldaad van de luchtzuivering wordt daarbij door de meesten uit het oog verloren en bij de massale inplanting van appartementen op de plaats waar oudere huizen worden gesloopt zou iedere gemeente met een langetermijnvisie zich moeten bekommeren over de inplanting vaan een groot groendomein waar appartementsbewoners kunnen komen wandelen en fietsen, op een bank rusten en ook iets kunnen consumeren... (Ook al vraagt het veel tijd vooraleer hiervan te genieten valt...). Ik denk hierbij bv. aan het Boerlaerpark, het 'Bos' van Ranst, het park van Wijnegem die uitgegroeid zijn tot mooie oases...
Bij ons is het 'bos van Agie' grotendeels verkaveld in heel wat bouwpercelen aan de rand van de straten en blijft er echt nog zeer weinig natuur over. We beschikken daarentegen wel over dagelijkse files op de E33, de Herentalsebaan en de Autolei, en mogen ook de volle sluipwegen zoals de Welkomstraat, de Handboogstraat en Hoevenstraat met Draaiboomstraat en Van Tichelenlei, de Sint-Damiaanstraat en Stommehoevenstraat niet vergeten. Bij ons is de wanverhouding tussen verkeersoverlast en compenserend bos uitermate groot vind ik. Misschien is het in andere gemeenten niet veel beter?
Indien alle landbouwgrond van boer Van der Beeuren zou kunnen omgevormd worden tot natuurgebied met zeer veel loofbomen; dan zou dit nog heel wat compensatie kunnen opleveren voor de komende geslachten hier .... Iets voor 'Natuurpunt misschien? Ofwel voor een andere organisatie die zich bekommert om een echte groene long in iedere gemeente....
Ik hoorde die opmerking overlaatst nog maken door iemand uit mijn brede leefomgeving. Nu denk ik er ook al zo over! In onze appartementenblok van 8 die in 1977 werd neergezet en verkocht blijven er nu nog 2 oorspronkelijke eigenaars-bewoners over; 3 van de 8 eigenaars zijn reeds overleden: Marquenie, Nicolay en Van Looy, 2 eigenaars hebben hun appartement doorverkocht (De Wilde en Daelemans) en 1 eigenaar (Lauwers) zoekt nu een andere huurder...
Het is toch telkens weer aanpassen om met andere bewoners samen te leven in één gebouw. Dat zijn we dan maar best gewend als we ooit naar een sercviceflat verhuizen of in een home belanden... Ook daar is er veel verloop in de bewoning. En zoals vroeger in de school wordt het dan ook weer de opdracht om aan te passen en te leren samenleven...
Ik was toch erg geschrokken toen ik te horen kreeg dat een toffe en oerdegelijke medebewoonster hier wegtrekt om te verhuizen (waarschijnlijk) naar een huis in een rustigere buurt. Ik zal haar missen hier, want zij was echt een vaste waarde in het gebouw....
Eigenlijk schrijf ik deze blog voor mezelf (om alles rustig op een rijtje te zetten). Ik weet wel dat er mensen zijn die dit ook regelmatig lezen. Maar dat mijn enige broer die vooral bezig is met foto's en moppen op het internet en ook op Facebook met zijn sociale contacten ook op mijn blog kon terechtkomen; daar had ik dus geen rekening mee gehouden.
In Malle waren ze dus verwittigd voor het onaangekondigde evenement rond Jeanine haar 60ste verjaardag! Ze wisten daar zelfs wat ze ging krijgen, dus moesten we na een telefoon van onze Guy naar ons Chris nog vlug een afwijkend scenario bedenken met een nep-box vol met poetsproducten en een entree met onze snaveltjes om ons aan te kondigen als Kwik, Kwek en Kwak (van op die leuke taart). Achteraf kon dan de goede doos nog overhandigd worden...
Wie verwacht nu dat onze Guy mijn blogs leest! Toch maar rekening mee houden de volgende keer!
Deze namiddag is het weer Babbelpunt met de Chinese waarvan ik de naam niet kan schrijven, haar partner, Tom en de enthousiaste Abdul uit Afghanistan - nadien heb ik nog een uurtje vrij voor Nona's hobby-atelier! Zo kan ik vanavond nog wat administratief werk verrichten - alhoewel... NIET VERGETEN: het is nog bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. waarna nog een verslag moet gemaakt worden.
Het is effectief nog zoals ik nog ging werken: uitkijken naar de grote vakantie want dan gaan Davidsfonds, Neos, Samenleven, Elcker-ik, Babbelpunt, krekelmomenten, LBC, heemkundige kring en parochiële bijeenkomsten gewoon op non-actief! Behalve Kind & Preventie want die consulten lopen gewoon door. Op tv valt ook alles zo goed als stil, gelukkig zijn er nog mooie uitstappen te plannen...en zijn er de textiele vaardigheden waarvan ik het haken herontdekt heb (ook dank zij Nona's hobby-atelier!)
(Op de foto zie je nog eens de overheerlijke taart van bakker Jeff Meeuwsen uit Rijkevorsel met de (in marsepein?)verwerkte foto van Kwik, Kwek en Kwak!)
Weer intensief zoekwerk naar een gepast geschenk voor iemand die zestig wordt en die we samen willen verrassen met een grote doos met allerlei 'feelgood-artikelen' in zoals daar zijn een chocolademasker, een exemplaar van 'Goed gevoel', enkele snoepjes, wat spelletjes, haakpennen en breinaalden+ wol en katoen, enzovoort.
Gelukkig zijn we met drie om wat te bedenken; maar het moet wel weer razendsnel gaan. En we kunnen bellen naar elkaar... (en mijn jongste zus is ook 's nachts laat op en dus bereikbaar.!) Dat wordt weer een week van intensief zoeken en afspreken. De kosten worden achteraf samengeteld en gedeeld.
Ondertussen moet de batterij van mijn fototoestel nog opgeladen worden, en die van mij gsm ook. Die batterijen toch: met een I-phone die je laat opstaan is dat iets voor elke dag! En... waar zitten tegenwoordig geen batterijen in?...
Vandaag naar de permanentie en de schoolraad + de rest...!
Morgenvroeg bestuursvergadering van Neos tot over de middag om daarna 'sito presto' naar Ranst te vertrekken voor mijn taak bij Kind & Preventie. gelukkig is er dan geen avondvergadering meer...
Maar de dag daarop Babbelpunt met de Chinese Chiua de Afghaanse Abdul en de Oezbeekse Larissa, en dan nog een uurtje naar Nona's hobbywinkel gaan haken in het breicafé en de bestuursvergadering van het Davidsfonds is gelukkig een week later!
En verder in de week nog zo'n drukke dag: 's Morgens vroeg bezoek met Neos aan Umicore en 's avonds opleiding Facebook in Malle voor het Davidsfonds.
En de laatste weekdag wordt het markt en bestelde haarsnit en ook nog het afsluitende concert van de Filharmonie!
Als dat weer geen drukke week wordt! En dan moet ik ondertussen nog mee op zoek naar passende 'feelgood-artikelen voor in de doos' en ook nog een treinuitstapje organiseren voor Ria met haar kleinkinderen... Hoe kan ik zo nog tijd vinden om te haken, te breien, te lezen, te winkelen, eten klaar te maken en mijn sociale contacten te onderhouden! Om van opruimen nog niet te spreken!
Alhoewel ik nog zeker een week interpretaties van de verkiezingsuitslag verwacht in de media ; maar er zijn ook nog andere zenders op de televisie zoals die van 'Cultuur 7'- als je nergens iets naar je gading vindt, geeft die zender voor mij gewoon wat ik verlang bij wat haak, brei- of computerwerk! De laatste weken heeft die 'Cultuur 7' bij mij bijna constant opgestaan om te ontsnappen aan verkiezingsdebatten die eerder dan wat informatie te bieden een schouwspel brengen zoals destijds in Rome met de gladiatoren in de arena.
Toch wel blij dat die pogingen om mensen in het harnas te jagen tegen vermeende partijstandpunten eindelijk voorbij zijn... Wie even wat doordenkt, weet dat die standpunten minder absoluut zijn dan ze worden becommentarieerd - tenslotte gaat het om het sluiten van haalbare compromissen en dat is andere koek...
Afin, wat de politiek betreft is het nu aan de professionelen om er iets van te bakken... De wereld is er in ieder geval niet minder complex van geworden. Ik moet hierbij vaak terugdenken aan Willem Van Nassau die intellectueel als hij was steeds bleef hameren op respect en begrip voor elkaar en daarvoor hopeloos compromissen zocht, maar in heel zijn hectische regeerperiode van helse godsdienstoorlogen het onderspit moest delven omdat hij geen medestanders vond. Edward De Maesschalck bracht vorige woensdag voor het Davidsfonds een boeiende voordracht met beelden over deze tragische figuur die wij beter kennen als Willem Van Oranje - een prinsentitel die hij erfde van een kinderloze oom maar waarvoor hij wel zijn luthers geloof diende af te zweren om over te stappen naar het katholicisme van keizer Karel. Uiteindelijk is hij luthers (niet streng calvinistisch) geëindigd.
En wat we er op politiek vlak hier nu federaal of op Vlaams niveau van zullen maken; er moet toch gebogen worden voor Europese beslissingen... Jammer dat die verkiezing van het Europees Parlement door het samenvallen met de 2 andere zo weinig aandacht kreeg in de media...
Vanmorgen kreeg ik mijn mails hoegenaamd niet open en kreeg slag op keer de melding '> Op nieuwe berichten controleren op ma.cla@telenet.be' met daarachter het woord 'uitvoeren'; maar er bewoog niets en ik kreeg evenmin iets in beweging. Eerst meende ik dat het aan Telenet lag, maar de webmail liep perfect. Daarna heb ik Facebook en Internet verscheidene keren geopend maar met Windows Live Mail leek er niets te lukken. Dan heb ik langs configuratiescherm alles geopend en terug gesloten wat ik maar kon openen. Uiteindelijk wilde ik Windows Essentials waar Windows Live Mail deel van uitmaakt verwijderen om dit nadien terug te installeren. Ondertussen had ik ook uitgetest en opgemerkt dat die Live Mail wel werkte op mijn tablet met Windows 8. Het moest dus in mijn vaste computer te doen zijn!
Dus nog maar eens opnieuw begonnen met alles uit te testen, maar tevergeefs! Om de moed erbij in te schieten: uiteindelijk zou ik wel verder kunnen met de kleine draagbare, maar ik werk liever op de grote vaste. Na het zoeken op nog andere plaatsen waar ik nog nooit geweest was, ontdekte ik een mogelijkheid tot systeemherstel; wat ik dan maar heb aangeklikt en ik geloofde niet wat ik zag! Na enkele minuten begon hij ook het register na te kijken en zette alles zoals 2 dagen voordien. Na het afsluiten en heropstarten van mijn pc werkte alles terug zoals het hoorde te werken. Oef; dit gaf uiteindelijk een serieus WAW-gevoel na het vele uren zoeken testen, opzoeken, telefoneren, eten maken, winkelen, wat haken aan de plaid - gelukkig kon ik nog op het internet voor die beschrijving- en nu is alles terug OK!
Het heeft me veel teveel tijd gekost, maar omdat ik het maar niet wou opgeven, heb ik het zelf kunnen oplossen waarvoor ik nu ook wel blij ben. Kunnen we weer met een gerust hart gaan slapen ...en nog wat verder haken ... Het is toch niets op de tv met dit overaanbod van uitzendingen rond de verkiezingen! Dit overaanbod hangt me echt de keel uit en ik zal opgelucht zijn als het 26 mei is. Alhoewel daarop nog wel een weekinterpretaties en bespiegelingen zullen volgen; maar dan is het opbod wel voorbij...
Toch ook jammer dat die Europese verkiezingen samenvallen met de 2 andere, waarbij die verkiezingen op de achtergrond geraakten terwijl die volgens mij wel heel erg belangrijk zijn. Met aparte verkiezingen had men zich daar waarschijnlijk beter op geconcentreerd. Maar ik durf erop verwedden dat 80% van de kiezers gewoon bij elke kieslijst gewoon voor dezelfde partij kiezen; dus is dat voor hen ook geen probleem.
Hoe de plotse dood van Jean-Luc Dehaene nog roet in je eten kan gooien...
Normaal gesproken blijf ik nooit thuis voor een tv-programma. Maar juist één programma op vrijdagavond op Een wil ik echt niet missen; dus neem ik het op als er toevallig ook een concert is van de Filharmonie in de Singel. Het gaat over de nostalgische reeks Poirot van Agatha Christie. Prachtige opnames, trage actie, mooie oldtimers en bovendien de klederdracht en haartooi uit die tijd in de hogere kringen...
Op vr. 16 mei speelde de buitengewone cellist, Steven Isserlis uit London een zeer mooi celloconcerto van Dvorak en besliste men op de VRT om als eerbetoon aan de pas overleden minister van staat; Jean-Luc Dehaene een speciale uitzending over hem in te lassen waardoor de ganse programmatie overhoop werd gehaald. (Dit laatste had ik echt niet kunnen voorzien toen ik de opname vooraf instelde!)
Bij het bekijken van de opname van Poirot (van vr. 2014/05/14) op zaterdag kwam er dus eerst de volledige uitzending van 'Het beloofde land' waarna er nog maar een stuk van Poirot kon gevolgd worden...En net bij het aankloppen op de deur van een rumoerige hotelkamer in Zwitserland, zag je nog net Poirot binnenstappen en dan niks meer ...
Nu is het wachten op maandag om te trachten een dvd te bemachtigen om het ganse verhaal volledig te kunnen volgen. (Ofwel moet ik het boek nog ergens zien te vinden!) Maar ik vind die opnames meer dan subliem! Ik weet het: je houdt ervan of je houdt er niet van! Maar ik vind deze reeks op Een gewoon geweldig en vind deze weinig terug op andere zenders...
(Misschien nog wel op de Franstalige zenders; maar daar wordt de Engelse tekst niet ondertiteld in het Frans, maar wel in het Frans ingesproken. Ik vind dat moeilijk: een andere mondstand zien dan bij de Engels gesproken woorden... )
Het enige land in Europa met onbeperkte werkloosheidsuitkeringen
Zo is het niet moeilijk te begrijpen dat wij wereldwijd een grandioze aantrekkingspool worden voor al degenen die uitkijken naar een levenslange uitkering aangevuld met eventueel wat 'zwartwerk' of enkele sociale voordelen zoals dubbel kindergeld, goedkoper openbaar vervoer en/of hier en daar wat gratis voedselpakketten... Al wie over een beetje gezond verstand beschikt, begrijpt dat je met zulke maatregelen je eigen ondergang tekent tegenover alle andere Europese lidstaten.
Persoonlijk vind ik de uitsprak van Kris Peeters t.o. Bart De Wever: "Als iedereen in de Schelde springt, hoef je dat nog niet na te doen..."gewoon misplaatst, goedkoop en bewijst dit dat hij hiermee wil scoren op korte termijn maar mist hij blijkbaar een constructieve langetermijnvisie. En een affiche laten maken over 'een ongelukkige uitspraak van één persoon uit de N-VA' alsof dat over de houding van de ganse partij gaat - dit vind ik ook meer dan ongepast.
Mijn sympathie voor Kris Peeters heeft hiermee een erg flinke deuk gekregen - en al is dat dan allemaal gebeurd onder de hoge partijdruk ; hij had meer persoonlijkheid aan de dag moeten leggen. Bij deze houding haak ik gewoon af - ook al heb ik zo'n sympathie voor Marianne Thyssen.( Gelukkig is Marianne Thyssen Kris Peeters niet!)
En de bewering van Kris Peeters dat het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd een sociale maatregel is, daar ga ik hoegenaamd niet mee akkoord. Indien je tegenslag hebt en je krijgt materiële steun aan de maatschappij, dan hoef je daar voor mij ook iets voor terug te doen - al is het enkele uren gemeenschapsdienst per week (goed voor je zelfbeeld en ook voor het besef dat dit je door de gemeenschap gegund wordt.) En rechten zonder plichten kunnen voor mij niet! Ik zou ze de kost niet willen geven die alle trucs gebruiken om maar niet te moeten werken, en bv. gratis jaar na jaar volwassenenonderwijs volgen om toch maar niet opgeroepen te worden... Als dames in de zorgsector mogen thuisblijven van hun werk als ze zwanger zijn, is het handig dat hun echtgenoot die in de gevangenis zit, even met zijn enkelband naar huis mag. Eén of twee weken later kan dan de 'gelukkige' met een 'smile' het werk binnenkomen met een doktersbriefje dat ze zwanger is en dus mag thuisblijven.
Als je dan op de TV een stewardess ziet die na het faillissement van Sabena, de moed bijeen raapt om zich om te scholen en nu als verpleegkundige werkt - dan zeg ik "chapeau"; maar voor mij is deze houding eerder uitzonderlijk! En ook al sluiten er nu heel veel bedrijven bij ons - dan heeft dat zeker ook te maken met de hoge loonkosten (in de hand gewerkt door de loonindexering die we ook nog als enige land toepassen). Hierdoor keren onmiddellijke voordelen (zoals loonsverhoging ) zich op lange termijn tegen onszelf omdat we hiermee uiteindelijk helemaal uit de markt geprezen worden... Wanneer gaan ze dit bij de vakbonden ooit eens inzien?
We liggen dan wel aan de Noordzee met uiteraard een eerder zeeklimaat dan landklimaat; alle tuinmensen schreeuwen deze dagen om regen. De heideplanten in onze voortuin staan er gewoon verdroogd bij. En 't is precies lang geleden dat ik mijn paraplu diende te gebruiken.
't Ergste is wel; als het hier begint te regenen, dan blijft dat veelal weleens lang duren en de mensen worden daar dan weer slechtgeluimd van. Maar de planten buiten zouden er wel mee gediend zijn! Afwachten dus... het weer hebben we niet in de hand en ooit zal het wel eens keren zeker! Misschien wordt dat wel iets voor vandaag!
Help... wat een aanbod aan politieke boodschappen op FB!
Dat komt er natuurlijk van als je heel wat vrienden hebt die zich politiek hebben geëngageerd! Uit respect voor ieders overtuiging wordt het gewoon maar wat afwachten tot na verkiezingszondag, 25/05/2014 en het zal dan hopelijk wel minderen! Gelukkig zitten mijn FB-vrienden niet in alle mogelijke politieke partijen; maar ik krijg toch politieke boodschappen van zowel Open VLD als van N-VA, CD&V en Groen! Ik heb ook echte vrienden bij het Vlaams Belang, maar die zitten niet op Facebook!
Ik kijk nog wel op FB maar scrol veel door: alhoewel ... heb toch al hier en daar wel al iets positiefs kunnen uitlichten ... Als je ziet hoe de politieke klasse gebruik maakt van ICT, dan vraag je je af waarom er nog zoveel affiches gehangen worden en er nog drukwerk van bus tot bus wordt rondgedragen. Als je de tv volgt en sommige krantenartikelen leest; dan weet je toch snel waar alles om draait. Wat wel moeilijker wordt is het onderscheid maken tussen het schouwspel dat opgevoerd wordt en de 'zorgvuldig toe bedekte ambitie' om kost wat kost aan de macht te blijven om mee de lakens te kunnen blijven uitdelen (postjes toekennen in ruil voor levenslange dankbaarheid bv.). Men blijkt meer energie te steken in het demoniseren van een regelrechte rivaal dan in het voorstellen van eigen keuzes bij het doorworstelen van deze economische crisis...
Ik vind dat partijen die al hun pijlen afschieten op wat zij als bedreigend voor zichzelf ervaren gewoon zelf weinig aan te bieden hebben; voor mij hebben die gewoon zelf geen verhaal waarvoor je kan kiezen... Ik vind het echter ook niet zo eenvoudig om met één stembusgang op 3 verschillende kieslijsten een goede keuze te maken, ben uiteraard en al vreselijk lang tegen de achterhaalde opkomstplicht en voel me daarbij als een ingezetene van een bijna 'achterlijk' land. Ook al weet ik dat het moeilijk is om een regering samen te stellen, toch blijf ik resoluut op mensen stemmen die ik het gun ongeacht hun politieke partij. Ik heb er helemaal geen moeite mee voor de Kamer op partij X te stemmen en voor de Senaat op partij Y, en voor Europa moet je het wel internationaler zien.
Ook al noemt men 25 mei 'moeder van alle verkiezingen' - ik vind dat we nu overrompeld worden door politieke debatten, informatie en achtergrondinformatie die ons zou kunnen beïnvloeden bij het maken van de juiste keuzes. Ik tel echt af naar bv. ma. 2 juni in de hoop dat de storm dan wel wat is gaan liggen...
Op bijgevoegde foto staat een dame die ik erg bewonderde voor haar doorgedreven ambitie - daarom vind ik dat ze in dit bericht thuishoort - gewoon uit respect voor wat zij presteerde in haar land....
In een land als het onze dat doormidden wordt gesneden niet zozeer door een taalgrens maar voor mijn part eerder door een cultuurgrens tussen de Germaanse en de Romaanse cultuur; daar is het steeds op je tippen lopen bij het opstellen van reclameslogans, taalgebruik op verpakkingen en opschriften of boodschappen in het openbaar vervoer bv. Ofwel doe je dat obligaat in de 3 officiële landstalen (want er is ook nog het Duits) ofwel wijk je uit naar een eenvoudiger concept; nl. het Engels als wereldtaal.
Moest men zowel in Vlaanderen, als Wallonië en de Oostkantons het Engels als tweede taal aanleren, dan was iedereen bij communicatie aangewezen om een tweede taal te gebruiken. In de huidige situatie wordt dit meestal enkel aan de Vlamingen gevraagd zodat de Walen en veel Brusselaars gemakshalve in hun eigen 'moedertaal' kunnen blijven voort praten en denken.
Toch merk ik al een kentering op; o.a. bij de Carrefourketen waar men nu stickers aanbiedt met daarop "Belgian Red Devils" als opschrift, en op de verjaardagskalender van Liesbeth Homans las ik: "KEEPS CALM AND VOTE N-VA".
Persoonlijk heb ik hier hoegenaamd geen problemen mee en ervaar deze evolutie als progressief, waarbij ik me al een 'heel leger' verontwaardigden kan voorstellen die verongelijkt debiteren: "Waar we vroeger vochten tegen het Frans, moeten we dat nu tegen het Engels doen..." Daarbij vergeet men eertijds de bedoeling had heel België te verfransen en nu niemand er nog maar aan denkt om het te verengelsen. Alleen is het comfortabel om korte boodschappen zowel voor Nederlandstaligen als voor Franstaligen gewoon in het Engels te geven - vermits die taal reeds in het basisonderwijs als tweede taal wordt onderwezen (wat nu jammer genoeg nog steeds niet het geval is).
Bij de citytrip aan Mons (culturele hoofdstad) op 24/04/15 waar alles netjes in het Frans, het Nederlands en het Engels aangeduid werd; daar stond in een parkje vlak bij de St.-Waudrukerk een ornament met twee gespreide vleugels met de daarbij horende tekst (eentalig): SPREAD YOUR WINGS. En alle jongeren begrijpen dat en laten zich fotograferen met de smartphone.
Bij het downloaden van veel softwareprogramma's ben je meestal genoodzaakt om de teksten in het Engels te doorlopen, ook zie je bij grote evenementen meer en meer Engelstalige boodschappen, tot onvrede van sommigen maar tot nut van velen. Ik zie dus helemaal geen graten in deze evolutie en zou graag zien dat deze nog zou versnellen.
Ik vind zelfs dat men in het Europees Parlement aan alle ambtenaren en ook aan degenen die daar zetelen de kennis van de Engelse taal zou mogen vereisen; ze worden er genoeg voor betaald! En men heeft minder tolken en vertaalwerk nodig. Ik weet dat ik met mijn visie tegen heel wat 'denkbeeldige schenen' schop, maar het zou toch voor heel wat vereenvoudiging zorgen
Dat gemeentelijke ambtenaren morgen kunnen gaan staken tegen de besparingen ... Tijdstip: weer zeer goed uitgedokterd: vlak voor het verlengd weekend van 1 mei! Het initiatief kwam zoals te verwachten was van de socialistische vakbond ACOD omdat er in de PS en ook de SP.A de grootste weerstand heerst tegen besparingen. Waar men in het nuchtere noorden inziet dat er inspanningen moeten geleverd worden, wil men de sociale zekerheid in stand houden, daar spartelt men in het zuiden met alle mogelijke middelen tegen omdat zij enkel op korte termijn denken (zoals veel politici trouwens).
Waarschijnlijk zal er in socialistische steden weer veel opvolging zijn morgen. En in Wommelgem? We zullen wel zien ... Ambtenaren leven nog steeds met een 'beschermd' statuut en als ze morgen niet gaan werken, hebben ze mooi 5 volle dagen vrijaf. Jammer dat hun kinderen 1 halve dag naar school moeten (maar die kunnen ook nog ziek worden). Goed gezien van die 'socialistische' vakbond! Om zoveel mogelijk resultaat te halen is het erg handig een stakingsdag te plannen vlak voor een verlengd weekend van 4 dagen - zo krijg je meestal de grootste respons!
De foutieve negatieve perceptie van de stad (vooral Antwerpen)
Ik ben een openbaar vervoergebruiker die 93 à 95 % van de verplaatsingen bij 'De Lijn' doe in het Antwerpse; heel af en toe rijd ik ook eens 'De Kempen' in richting Vorslaar of Halle of Malle. Groot was mijn verbazing toen ik gisterennamiddag op een volle bus 410 stapte ter hoogte van WSC ( Wijnegem shopping center) naar Oostmalle. Vooraan links zat een misschien 16-jarige onverlaat met een grote rugzak naast zich om de dubbele bank helemaal voor zichzelf op te eisen. Net daarachter waren nog 2 lage klapstoeltjes vrij waarvan ik het eerste benutte. Had die gast daar toch wel een apparaatje bij zich met irritante muziek die mij erg hinderde zeker bij het lezen van een goed boek waarbij ik wel mijn aandacht nodig had.. Ik keek al vlug uit om een plaatsje te vinden wat verder naar achter maar zag daarvoor pas kans in Halle voorbij de 'Toverfluit'. Enkele haltes verder (in Sint-Antonius stapte deze egocentrische kerel dan af), en stapte een jong koppel op- ook met muziek zonder oortjes en plaatste zich toch wel op de vrijgekomen dubbele bank rechts naast mij! En wat bleek?!Van hetzelfde laken een broek! Moest dat meisje eerst toch nog haar moeder (luidkeels) opbellen in een taal die Tsjesteens, Oezbeeks of wat dan ook kon zijn; maar tegen haar vriend sprak ze Nederlands. Ook zij genoten beiden zichtbaar van hun muziek zonder zich af te vragen of dit ook voor hun omgeving gold.
Nu rijd ik geregeld door Deurne, Borgerhout, Berchem, Mortsel en Hoboken en ook al zitten daar tal van mensen met hun gsm of smartphone te bellen in zoveel talen dat ik altijd moet denken aan 'de toren van Babel' - iedereen die daar muziek beluistert, heeft oortjes in of een koptelefoon op. De 2 of 3 keer dat ik ben doorgeschoven in de bus, is dan wel bij de voor mij storende muziek van de buschauffeur . Voor de rest nog geen zo asociaal volk als gisteren tegengekomen op stadstrams of lijnbussen in het Antwerpse. Zouden die mensen in een stedelijke omgeving dan toch 'beschaafder' zijn dan 'de boeren op den buiten'? Of is de ervaring van gisteren op lijn 410 naar Turnhout eerder toevallig?
Mijn broer die regelmatig winkelt in Zundert heeft daar doosjes gekocht met 6 drop ijs-sticks erin. Je zou er niet aan beginnen, maar als je er een stukje afsnijdt om te proeven, dan geeft het wel een smaaksensatie - tenminste als je erg van drop houdt. Ook middenin zit nog wat extra drop. Uiteindelijk vind je de stick zo lekker dat je hem helemaal opeet (ook al ziet hij er niet naar uit).
Gek toch - ik meende dat er geen grenzen meer zijn en 'Albert Heijn' maakt hier wel zijn opmars in Vlaanderen zodat we ook hier vla kunnen aanschaffen e.d., maar drop ijs ik heb het hier nog nergens gezien. Je moet wel min of meer een dropfanaat zijn om dit in huis te halen! Mijn broer kocht het bij Aldi in Nederland!
Er zijn zo van die dagen zoals paasmaandag bijvoorbeeld. Banken 4 dagen dicht, winkels en supermarkten ook gesloten, openbaar vervoer rijdt nauwelijks want op het schema 'zondagdienst'; geen kranten, geen post - gewoon niets te zoeken of bezoeken buiten!
Ik heb er alle begrip voor dat iedereen recht heeft op wat vakantie - zeker als ook de schoolkinderen thuis zijn! Daarom heb je echt pech als je tijdens zulke periode in een ziekenhuis belandt met echt minimale 'minibezetting' van artsen, verpleegkundigen en verzorgenden. Dit terzijde... alhoewel het paasfeest als groot christelijk feest maar voor een zeer kleine minderheid nog betekenis heeft. Maar ook onze vrijdenkers, moslims e.a. vieren Pasen mee want er is nog wel de commerciële keerzijde met paasklokken, paaseieren, paashazen, paasdiners, familiefeesten met de kleinkinderen, paaskaartjes, paasgebak, paasvakantie enzovoort. Dus zullen we maar begrip opbrengen voor deze situatie.
Morgen begint het derde trimester op school; alle scholieren, leerlingen, studentes en onderwijzend personeel gaan terug aan de slag, winkels en banken hernemen hun bezigheden en het normale leven kan zich hervatten. Hierbij voel ik me nog het best; want alles verloopt dan terug normaal.
...je kan er ook wel veel tijd insteken, zeker als je op zoek bent naar iets dat misgelopen is en dat je uiteindelijk zelf wilt rechtzetten. De malware: 'Ads by Viewpassword' had ik zelf onwetend toegelaten (want vooraleer de voorwaarden te accepteren bij een gratis programma had ik onderaan het voorstel tot bijvoegen van... niet uitgevinkt. En in mijn configuratiescherm was het niet terug te vinden bij de programma's). En de ongevraagde pop-ups die overal verschenen hinderden mij ook erg. Die spyware kreeg ik zelf niet verwijderd en heb het overgelaten aan professionele interventie. Maar hyperlinks die overal opduiken in knalgeel op een witte achtergrond zijn gewoon niet meer te lezen. Alles wat aan en terug uit te klikken was, heb ik geprobeerd, ik heb op het internet gezocht, de Microsoft Community ingeschakeld en uiteindelijk vandaag bij 'Instellingen' en daarna 'Persoonlijke instellingen' alles uitgetest bij 'Hoog contrast' en 'Kleur' Daar kon ook de kleur ingesteld worden bij hyperlinks en alles werkt nu terug zoals het hoort.
Met al dat gedoe heb ik meer en meer met mijn hybride laptop leren werken. En dat werd ook tijd want hij bleef wat lang ongebruikt liggen en zal stilaan meer gebruikt worden, maar is toch wel wat groot i.v.m. een smartphone die makkelijker mee kan in de sacoche! En vermits er volgend jaar een cursus komt in de dag, wordt dat iets voor juli of augustus - tenminste als de cursus niet gegeven wordt op en dinsdagnamiddag want dan heb ik Kind & Preventie! Ofwel moet ik in van september t.e.m. december wisselen met Viviane die donderdagnamiddagconsult doet .
Je stelt de beslissing steeds uit, maar uiteindelijk zie je meer en meer dat je echt niet meer zonder kan! Als je een ganse dag op weg bent, of een weekend of een midweek en je moet wachten tot je thuis je mailbox kunt openen - dat is echt niet meer te doen! Die apps, nog tot daaraantoe! Temeer daar onze leraar ons nu reeds warm maakte voor de cursus ' tablets en smartphones' die in september gegeven wordt door hem in Mortsel (tenminste als je met I-phone werkt). Ik was nochtans eerst van plan deze cursus als de laatste te beschouwen. Maar de volgende zou echter wel zinnig zijn om deze mogelijkheden ten volle te leren benutten. En vermits het over een dagcursus gaat en de verbinding met Mortsel uitstekend is...
Ondertussen is het toestel aangekocht en zijn we met de cursus gestart op maandagnamiddag van het 2de semester 2014-2015!
40 dagen geen koffie is niets voor mij, geen snoep zou al veel beter zijn maar je moet dan soms zo asociaal doen als er wat gevierd wordt ... Ik bedenk nu iets totaal anders: 40 dagen zonder Facebook! Zoiets voel je meteen; degenen waarmee je bevriend bent natuurlijk ook! Maar er is nog e-mail! Dus ... gaan we dit minstens proberen tot bv. 13 april - dat is dan wel geen 40 dagen, maar 14 dagen vind ik persoonlijk al heel wat! Nadien kan er dan een nieuwe account aangemaakt worden- of moet er meteen met de oude terug gestart worden? We zullen wel zien!. Benieuwd of dit gaat lukken want ik heb met het aanmaken van het 2de account op outlook, mezelf in de patatten gereden. Ik had een mooie hoofding met een toffe banner maar die doe ik dan maar weg - tegen mijn zin want ik zit meermaals per dag op Facebook en moet dit om te beginnen alvast 2 weken missen; daarna terug registreren en weer opbouwen - als dat lukt!
Voor mij persoonlijk is dit al een hele opgave: zo 14 dagen zonder Facebook!
Vanmiddag op Babbelpunt na een heel gesprek 2 kruiswoordraadsels ingevuld. Niet zo simpel voor iemand die Russischtalig is. Kwamen we op een gesprek rond 'eten' waarbij bleek dat ik de enige bleek te zijn die 3 maaltijden per dag neemt. (Drie in plaats van twee dus!)
De anderen sloegen doelgericht en consequent ieder ontbijt over: de ene dronk enkel een kop zwarte koffie dit reeds meer dan 30 jaar lang- ook als ze ging werken- en een andere at (zeer soms en per uitzondering) 's morgens al eens een yoghurtje. De ene met een rookverslaving eet zo weinig mogelijk maar kan wel maatje 34 houden voor haar kleding en een andere volgt overal alles over gezondheid: 'geen eieren want die geven cholesterol, enkel groenten en soms kip of vis'.
Ben ik dan zo uitzonderlijk bezig omdat ik elke dag start met koffie en brood ofwel havermout ? Ik voel me daar goed bij. En zo kan ik 's middags een tweegangenmenu nemen (op een dessertbordje) en 's avonds het restantje eten of een ander schoteltje groenten, eiwitten en fruit. Zeker ook geen gedroogde vijgen meer of grote blauwe rozijnen of gedroogde pruimen ....
Sinds vorig bezoek bij de huisarts (21 november) waar mijn korte termijn suiker toch wat verhoogd was, heeft die mij aangeraden wat meer op mijn eten te letten. Dat is dan ook gebeurd: geen desserten meer maar wel fruit, geen calorische dranken behalve om iets te vieren en dan nog heel uitzonderlijk; de koekjes bij koffie en thee sparen voor iemand die dat wel eet. Het brood beperkt, havermout geweekt in magere melk, alleen gebakken of gestoofd met olijfolie en bij traktaties dikwijls verstek laten gaan... Daarenboven erop gelet dat ik wat meer kon stappen (ook zonder hond) ....
Volgende week leg ik een nieuwe afspraak bij de dokter vast! Toch benieuwd naar de resultaten... En als er beterschap is, op dezelfde wijze verder doen zonder fanatiek te worden!
Het boek uit de Davidsfondsreeks van dit werkjaar 'Levenslank' van dr. Luc Evenepoel vind ik eigenlijk zeer goed omdat het ons confronteert met de gevolgen van beeldende media op veel tv-kijkende vrouwen; die wisselen op grote schaal hun robuust uiterlijk gekoppeld aan energieke lichamelijke arbeid in voor het slankheidsideaal van hun idolen in de soaps. - ook omdat dat 'slanke' uiterlijk blijkbaar veel opbrengt. Dat mensen eigenlijk allemaal verschillend zijn en één persoon voluit van alles kan genieten en er toch goed blijft uitzien terwijl een andere zich overmatig moet inspannen om wat lichaamsvet te verliezen is inderdaad oneerlijk, maar je moet het wel leren accepteren. (Maggi De Block zal dit als arts best weten!)
Wel kan je leren te eten met de 5 vragen: 'Wat eet ik, waarom, wanneer, hoeveel en hoe?' Omdat de meeste mensen focussen op 'WAT' en fanatiek alles waarvan ze kunnen 'genieten' mijden tot ze per ongeluk in aanraking komen met een product dat hun lichaam al zo lang heeft moeten missen; dan krijg je het effect van 'een alcoholist die droog staat' en na jaren het heilzaam effect van de gederfde alcohol op zijn lichaam ervaart. Doorgaans kan men dan niet meer tijdig stoppen als men van 'de verboden vrucht' proeft met een grote kans tot 'hervallen in de zonde' als gevolg.
Je ziet maar : gezonde voedingsgewoonten aankweken is goed - ook al geven ze blijkbaar geen visueel effect, maar een mens moet zichzelf toch af en toe (met de nadruk op "zeer") toch wel eens iets puur lekkers toestaan met in de achtergrond de bedenking: waarom, hoeveel en er goed van genieten.
Iedereen kent ze wel: de 'grote monden' in een gezelschap die steeds met veel bravoure en luide stem argumenteren met 'hun stokpaardjes' zo in de zin van: 'Vitamines zijn altijd en overal gezond', 'de mens is in wezen goed; 't is zijn omgeving of het systeem dat niet deugt', 'stoute kinderen bestaan niet', enzovoort.
Vandaag las ik in De Standaard een artikel over antioxidanten en vrije radicalen; waarin ik verbluft vaststelde dat onze ideeën over vrije radicalen niet altijd kloppen want "Rokers slikken beter geen vitamines" luidt de titel op p. 2. Daarom is het zo gevaarlijk om te oordelen over het eetgedrag of het uitzicht van andere mensen. Omdat elk lichaam uniek is en bovendien nog eens behept is met dominante en recessieve genen van de ouders en daarenboven van huis uit nog eens andere voedingsgewoonten heeft aangeleerd gekregen is het wijs om anderen niet te dicteren hoe mensen die anders doen dan de grote groep zich moeten gedragen wat hun voeding betreft. Zelfs huisartsen hebben hier niet steeds een volledige blik op.
Vanuit de school en vooral vanuit de media werd ons geleerd van ons kritisch op te stellen. Op veel artikels op Facebook kan gereageerd worden - wat meestal ook ten overvloede gebeurt. Maar heel vaak zijn die reacties lichtzinnig en onvoldoende onderbouwd met serieuze argumenten. Hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat er teveel en meestal te vlug en/of te lichtzinnig beoordeeld wordt. In grote discussies houd ik me dus liefst op de vlakte omdat ik het gevoel heb er onvoldoende van te weten. Maar heel vaak zijn het de schreeuwers en roepers die ten koste van alles en iedereen hun gelijk willen halen die de aandacht trekken - ook al weten ze er dikwijls minder van dan ik. Maar discussiëren met dat soort mensen levert meestal niks op. Overtuigd van hun eigen gelijk staan ze niet open voor argumenten uit een andere hoek omdat ze hun status van 'beterweter' niet willen verliezen.
Ik houd dus niet van die algemeen aanvaarde absolute waarheden die overal en altijd en dus in alle situaties gelden. Ik ga hier ook liever Einstein achterna in de wetenschap dat alles relatief is. Een zin uit 'Genesis' bijvoorbeeld: 'Gaat en vermenigvuldigt u" kan ik zeer goed begrijpen aan het begin van het ontstaan van de mens, maar nu we met ongeveer 11 miljard zijn op deze aardbol vind ik homoseksualiteit zelfs aanbevelingswaardig en niet te bestrijden zoals het in de bijbel staat. Dat boek is eigenlijk een neerslag van de zoektocht van mensen duizenden jaren geleden naar de zin van hun bestaan die zich daarbij een godsbeeld gecreëerd hebben dat ik nu echt niet meer kan onderschrijven. Ik lees en beluister bijbelfragmenten dus ook niet meer "absoluut"!
Tenminste toch in het volwassenenonderwijs. Je mag het anders hebben: een klas met 20 mensen met een totaal verschillende beginsituatie waarvan de meesten gepensioneerd zijn en die met een totaal verschillende achtergrond en ook motivatie binnenkomen. Alleen hebben die allemaal zelf gekozen om cursus te volgen. Bij LBC in Mortsel gaf Christiaen Lioret ons 'Windows 8 initiatie. Nu had ik ooit al eens een cursus initiatie gevolgd ( in Borgerhout) maar met die Windows 8 die in de voormiddag gegeven werd met een busverbinding met lijnbus 140 had ik de keuze snel gemaakt. En ook omdat er al een begin is van 'milde vergeetachtigheid' zoals Christine Van Broeckhoven het zo mooi formuleert! Bovendien kreeg ik links naast me in de les Ariane, de dochter van mijn kapster zitten en rechts zat Hamsa, ook een toffe jongere buurvrouw! Deze leraar nu is zeer onderlegd (vind ik) - als je zelfs computerles hebt gegeven aan blinden! Hij heeft een heel aparte humor en staat rustig voor de klas. Hij reageert ad rem op zijn publiek en is naar ik hoor bij velen zeer geliefd.
Vorige dinsdag echter kwam hij niet opdagen ook al had hij de avond voordien alles mooi afgesloten samen met iemand uit het secretariaat. Na een goed uur vruchteloos wachten begonnen sommige cursisten dan maar terug huiswaarts te keren. Ik ben met mijn 2 linkerburen en nog een dame van de overkant in de Vlegel iets gaan drinken, waarbij we gratis konden ontbijten. Zo konden we rond 11.30 u. terug naar huis.
Vorige week kwam er een bericht uit het secretariaat van LBC dat de gemiste les van 07/01/14 toch doorgaat maar nu op 14/01/14 - de dag van de examens. Die examens zelf worden dan verplaatst naar woensdag,15/01/14 in de namiddag.
Vandaag verscheen onze leraar (met een nieuwe mooie baard) en een dikke wollen sjaal terug voor de klas. Nog niet helemaal hersteld van de griep kwam hij dan toch lesgeven. Tijdens de pauze zat hij thee te drinken in het secretariaat. Leraars die gemiste lessen toch inhalen en al zijn ze nog niet helemaal hersteld alles in het werk zetten om hun programma af te werken: chapeau! Vandaag zijn er interessante dingen gezegd en het handboek is helemaal uit - wat ik ook een prestatie vind!
Omdat het vandaag Sint-Silvester is, de laatste dag van 't jaar, had ik me voorzien van heel wat individueel verpakte wafels, rozijntjes, brownies, Milky way-; Bounty-, Snickers- en Marsrepen. Van heel de dag heb ik NIEMAND aan de deur gehad. Dat worden dan allemaal snoepjes die zullen meegaan naar de bestuursvergadering van het Davidsfonds, het PT enzovoort. Of ik bewaar alles voor het komende familiefeest waar toch meestal gestart en afgesloten wordt met zoute en zoete hapjes.
't Was nochtans droog weer en in mijn buurt wonen zeker 7 kinderen; maar kinderen mogen tegenwoordig ook zo niet meer snoepen; ouders zijn allemaal in de weer voor de nieuwjaarslunch en weg is de traditie van het nieuwjaarzingen. 't Zal met Driekoningen niet anders zijn, vermoed ik! Het is dan trouwens de eerste schooldag na de kerstvakantie en 's avonds is het vroeg donker - dan worden de kinderen niet meer zonder begeleiding de straat opgelaten.
Volgend jaar voorzien we niks meer, uitgezonderd enkele muntstukken. Die kan je achteraf tenminste zelf gebruiken als er niemand is komen zingen...
Maar 't verergert nog: als ik op zoek ga naar iets dat ik ooit wegwierp maar waar ik nu spijt van heb; dan kan je er donder op zeggen: Na het vruchteloos afschuimen van verschillende rommelmarkten, geef je het uiteindelijk wel op.
Vorige donderdag toen ik achter het net viste in de kathedraal, besloot ik naar Kockx te gaan, Vanderstuyf in de Koepoortstraat, de cd-winkel in de Wolstraat en de Inno op de Meir en nergens vond ik wat ik zocht. Bij Mathot-Vanhoffelen kon mij een alternatief exemplaar aanbieden van de hache-vite die ik terug wou, maar dit apparaatje was met geen enkel instrument uit elkaar te krijgen om te spoelen. Op de doos stonden foto's met een Spaanse, Portugese, Franse, Duitse en Engelse uitleg. Na een goed halfuur sukkelen heb ik na heel wat wringen, kloppen en lospeuteren het plastic gedeelte uiteindelijk stuk gekregen en stond ik daar met mijn miskoop. Het Oraplan dat bij Kockx uitverkocht was, heb ik dan uiteindelijk kunnen opvissen in een krantenwinkel vlak voor Mathot.
Voor de rest vind je bij Inno in de afdeling keukenbenodigdheden prachtige nieuwigheden die waarschijnlijk een must zijn in de moderne keukens maar die ik helemaal niet nodig heb.... Er zijn wel winkels met retro-spullen en vintage kleding + attributen - maar dat is dan weer allemaal zeer erg duur.
De zeep die ik zocht is niet 'Yardley lavender' maar wel 'Yardley Wild Fern' ; ik had thuis nog net 2 stukken voorradig waarvan ik het voorlaatste toch maar ben gaan gebruiken. Heerlijk ruikt die... maar zelfs op het internet is die niet meer terug te vinden.
Weten wat je wil is één, maar dat dan ook vinden - dat is andere koek !
Na de gedane werkzaamheden op woensdagnamiddag kon ik eindelijk terug op pad! Donderdag woonde ik dan in de kathedraal de oecumenische gebedsdienst bij voorgegaan door Pfarrer Thorsten Jacobi van de Duitstalige protestante Gemeente . Er was veel volk aanwezig in de mooie gebedsdienst , de liederen waren in het Duits net als de evangelielezing. En toen ik na de dienst de dominee ging begroeten en hem vroeg waar zij met hun gemeente samenkomen voor hun diensten, dan hoorde ik tot mijn verbazing dat die doorgaan op de 2de en de 4de zondag van de maand op het TPC (het theologisch en pastoraal centrum) in Wilrijk om 10 u. . Toen ik op het internet de site bezocht van Dick Wursten kon ik me zeer goed vinden in zijn benadering van het lutheranisme. Daarom zou ik graa gook eens een dienst bijwonen in de Bextraat om 10.30 u.
In de parochie zit je in je eigen kleine gemeenschap; maar even verder in de stad Antwerpen kan je heel andere dingen beleven! Gelukkig is dat niet zo ver. En die diensten van ARK (Antwerpse Raad van Kerken) die spreken mij wel heel erg aan. Daarom heb ik besloten om op zo.26/01/14, de dag van 'Toast Literair' van het Davidsfonds, toch naar de jaarlijkse oecumenische viering te gaan in de Grétrystraat omdat dit me meer aanspreekt dan een voordracht over de voorbij eerste wereldoorlog. Samenkomen met mensen die wegen zoeken naar verbinding en zich om de toekomst bekommeren vind ik meer in de geest van Karen Armstrong met haar fameuze boek 'Compassie' waarvan ik vind dat iedereen, gelovige, atheïst, zoekende, twijfelaar enzovoort het zou moeten gelezen hebben.
Normaal gezien plan ik mijn activiteiten goed vooraf -zelfs met hier en daar mogelijkheden voor wijzigingen.
Maar nu staat eensklaps mijn ganse week helemaal op zijn kop. En wel door de gasten van 'Interieur Kultuur' die hier pas zouden komen werken in januari en plotsklaps op zaterdagnamiddag, 14/12/13 aangekondigd werden voor maandag, 16/12/13!
Met een telefoontje naar Halle kwam René van ons Chris dezelfde dag nog een luganokast plaatsen in MDF en de houten plinten in mijn strijkkamer + 2 gangen verwijderen. Vandaag ben ik om 6.30 u. opgestaan om die werkmannen binnen te laten, maar ze kwamen pas aan om 12 u.; zo was ik niet naar het postkantoor geweest of naar Pascale Claessens of naar Bob, de kruidenier. Voor de namiddag moest ik me laten verontschuldigen op het PT, de permanentie en de DF-activiteit van 20 u. Omdat de 3 vloeren zopas geëgaliseerd zijn moet ik 6 uur wachten vooraleer ik naar de badkamer of slaapkamer of het toilet kan gaan. Ik kan voor 21 u. niet naar buiten of kan evenmin iemand binnenlaten. Dat heb ik nog NOOIT meegemaakt: 6 uur vastgekluisterd zitten in één ruimte!
Morgen is er een computerles over Excel bij LBC waar ik evenmin naartoe kan - of ik moest iemand heel de voormiddag laten 'huisszitten'!?! Men komt het plafond en de luganokast schilderen, een 2de koers geven aan het verwarmingselement en de onderkant van die luganokast, ook de vloer moet opgeschuurd worden. Misschien wordt ook de muur nog behangen. En de linoleum zal woensdag gelegd worden; daarop komen nog de MDF-plinten die ook wit moeten geschilderd worden. Iets voor donderdag ?
Dus wordt er woensdag NIET naar Leuven gereden en de oecumenische gebedsdienst in de kathedraal op donderdag zal evenmin kunnen bijgewoond worden. Of het COV-feest op donderdagnamiddag kan doorgaan dat weet ik nu nog niet. Misschien bel ik nu beter af. Hopelijk kan ik vrijdag na de markt nog gauw eventjes naar Leuven sporen. Wat de computerles betreft zal ik trachten van uit het leerboek te doen wat ik kan zodat ik op 07/01/14 misschien aan de leraar kan melden waar ik eventueel vastzit.
Het is natuurlijk fantastisch dat de werkzaamheden vooruitgeschoven zijn, maar ik heb me nog nooit 6 uur opgesloten gevoeld ; dat is een heel apart gevoel! Gelukkig heb ik mijn pyjama en zo binnen al klaargelegd en eveneens een toiletemmer en toiletpapier - want je moet dit allemaal kunnen voorzien.
Voor de volgende werkzaamheden zal ik me best vooraf bedenken wanneer ik die juist plan, want zo in de laatste schoolweek voor de kerstvakantie - eigenlijk moet ik me nu veel ontzeggen ....
Maar ik moet wel zeggen dat ze hun job keurig uitvoeren; eigenlijk ben ik erg tevreden over hun manier van werken: keurig, degelijk en zonder lawaaierige radio! Dit zijn we niet gewend van mannen in de bouw!
Over enkele dagen schrok ik me een hoedje toen ik langs de Molenbaan en het Maalveld naar de Welkomstraat reed. Alle bomen die in het gazon staan voor of naast de voortuinen zijn gewoon afgezaagd! Schijnbaar gezonde bomen die gratis voor gezonde lucht zorgen, helemaal geen straatstenen omhoog duwen en dus geen rolstoel- en/of rollatorgebruikers hinderen maar waarschijnlijk teveel overlast bezorgen met hun bladerval of de verkeerde vruchten lossen. Ik kende de argumenten niet maar kon me best voorstellen dat dit gebeurde op vraag van het buurtcomité of zoiets; mogelijk met als versterkende factor het verminderen van plantsoenwerk voor de gemeentearbeiders. Ondertussen kreeg ik melding van schepen, Ann Theys dat de bomen niet zo gezond meer waren en gekapt werden om er nadien nieuwe aan te planten. Dus was mijn ongenoegen onterecht.
Toen wij enkele weken geleden in de computerles 'Google streetview' openden en ik de Sint-Damiaanstraat te Wommelgem ingaf, zag ik met veel nostalgie ons kerkhof met prachtige lindenbomen ernaast en verder naar de Doornboom toe nog een hele rij van die prachtexemplaren in een schitterende zon. We hebben nu wel fietspaden aan weerszijden van onze straat maar het wegkappen van gezonde bomen met de wegwerkzaamheden vind ik nog steeds bedroevend.
Ondertussen hebben we een heel ander gemeentebestuur dan met de vernieuwing van de Sint-Damiaanstraat en wil men het aanplanten van bomen terug bekijken als die gen hinder vormen voor straatstenen, rolstoelen, rollators of kinderwagens. Ik kan er niet aan doen maar elke verwijdering van een gezonde boom ervaar ik persoonlijk als een aanslag op ons leefmilieu. Je zou voor minder je legaten besteden aan een organisatie zoals Natuurpunt omdat zoveel mensen niet willen inzien dat ze deel uitmaken van een geheel dat ze onwetend aan het vernietigen zijn. Ik geef mijn geld liever aan verstandige en vooruitziende mensen die ook nog denken aan de volgende generaties.
Na de kritiek op het winterdorp met schaatsbaan op ons Kerkplein waardoor marktkramers, omliggende winkels, mensen die willen parkeren tijdens een begrafenis zich tekort gedaan voelen, vind ik dit toch dat de opening schitterend verlopen is en het Kerkplein er mooi bij ligt. Wie gaat winkelen moet nu maar de fiets nemen of wat verder parkeren en te voet komen - wat bevorderend is voor de gezondheid!
Addendum: Toen ik gisteren van het Kallement terugkwam langs het Maalveld bemerkte ik dat er inderdaad nieuwe bomen stonden die nog niet lang geleden werden aangeplant. Schepen Ann Theys heeft haar woord gehouden - en dan nog zo meteen. Als het goed is moet het ook gezegd worden. Ik vond het wel knap dat deze heraanplanting zo snel gebeurde !
Na deze hectische week eindelijk wat rust! Het begon reeds met maandag PT en permanentie, klaarmaken van de reiskoffer en vroeg gaan slapen om rond 5.30 u. op te staan. Dat viel al tegen want dat werd van 21.30 u. tot 1.30 u. wakker liggen omdat ik meestal rond 1.30 u. à 2 u. ga slapen.
De start met de autocar op dinsdagmorgen verliep bijna hilarisch. We vertrokken 20 min. te laat vermits er nog mensen (uit Bocholt?) mee moesten op onze bus. Dan hoorden we op de radio dat er verkeersopstropping op de autoweg was vanwege een zwaar ongeval; dus koos de chauffeur voor een andere weg. Met de gekende files op de Herentalsebaan, en vooral in Mortsel (op de Militaire baan) en daarna nog eens stapvoets rijden in de buurt van Walem. De mensen die in Battel mee op onze bus moeten hebben 2 uur en een half moeten wachten! Gelukkig stapte uit die groep een sympathieke en toffe compagnon die naast mij plaats nam. Na een koffiestop (met koek) in Bierges reden we verder naar St. Hubert waar de koude basliliek bezocht werd en we de kans kregen om vlug iets te eten. De brasserie die we wilden binnengaan was reeds gevuld met Neos-leden uit een vorige bus; dus zochten wij verder om er een croque-monsieur of een soepje te bestellen. Om 14.15 u. waren we stipt aan de bus. Vandaar ging het naar Marcassou waar we weer toekwamen terwijl de vorige groep er nog zat. Dat bezoek viel ons wat tegen, ook al kregen we van alles te proeven en konden we er wat kopen. Onderweg werd het landschap er wel steeds mooier uitzien maar het werd alras donker en zo kwamen we toe in Ol Fosse d'Outh waar het inchecken ook weer heel wat tijd in beslag nam. Om 20 u. werd iedereen gevraagd om samen te komen in de mooie congreszaal , om 21 u. kregen we ons avondeten (wat eigenlijk zeer ongezond is: de grootste maaltijd van de dag vlak voor het slapen gaan) Achteraf was er nog ontspanning voorzien in de bar, maar liet ik voor bekeken. De kamer was ruim, netjes met een groot terras en het was er heerlijk stil.
Woensdagmorgens werd ik wakker van mijn wekker en ik kwam als eerste van onze groep van negen aan het ontbijtbuffet toe om 8 u. Na het uitchecken kon ik naar de bus na eerst de 7 ezels boven in de wei een goeiendag te zeggen. Eén ervan balkte me toe. Jammer genoeg was ik mijn wortelen thuis vergeten. Het bezoek aan de huisbrouwerij 'Les trois fourquets' in Gouvy was echter een meevaller. De toffe brouwersgast die ons rondleidde deed dat excellent en communiceerde zeer vlot met de groep . Ook de proeverij boven verliep meer dan gesmeerd. Waar ze in de vorige bus begonnen te zingen, begonnen enkelen van Wommelgem yoga-oefeningen e.d. te demonstreren en ook Lupulus bier aan te kopen. Van daaruit reden we door een prachtig landschap op weg naar Spa. Daar kregen we dan 3 kwartier de tijd om iets te eten - wat we eigenlijk onmenselijk vonden. Omdat onze gids de chauffeur pas opriep om ons op te pikken als we terug met 50 waren,moesten we tot 20 min. wachten tot de laatsten uit Mechelen arriveerden. Van daaruit reden we naar Sol Cress waar we eerst een bezoek brachten aan de thermen om later koffie te drinken met taart. Rond 16.30 u. trokken we huiswaarts langs een andere weg om eerst de groep uit Limburg te laten overstappen in een andere bus en over Battel terug naar Synergie te rijden waar we anderhalf uur later dan voorzien aankwamen. Eens thuisgekomen moest ik meteen vertrekken naar Kandonklaar voor de parochieraad die om 19.30 u. begon. Daar moest ik vechten tegen mijn slaap en thuis moest er nog uitgepakt worden en wat post opengedaan.
Donderdag was het om 10 u. afspraak op de Groenplaats voor een koffie en het bijwonen van een oecumenische gebedsdienst die om 11 u. begon en drie kwartier duurde, waarna er wat werd gegeten en gedronken in 't Hof van Eden. Terug in Wommelgem ben ik naar 'Interieur Kultuur' gereden voor wat afspraken. En tegen 20 u. werd ik weer verwacht op het federatieteam dat rond 22 u. gedaan was maar waarna nog wat nagepraat werd en een glas geheven door de harde kern - dit tot 1.15u. Daarna weer met de fiets naar huis maakte dat ik rond 1.30 u. thuiskwam.
Vrijdag heb ik eens goed doorgeslapen tot 10.30u., ontbeten met de wekelijkse bezoeken aan de post, de markt, en nog andere lokale winkels. Dan een slaatje gemaakt met volle grond witloof, veldsla, appel en zelfgemaakte vinaigrette en nog wat huishoudelijk werk gedaan. Tot ik me nu eindelijk nog eens om 18 u. lekker warm in mijn pyjama kon zetten om achteruit te zakken bij de tv.Precies een eeuwigheid geleden! Daarvoor heb ik wel mijn bezoek aan WMH moeten afzeggen waar Johan Bonny te gast was.
Want morgen komt weer een lange dag waar ik na het afzeggen van 4 activiteiten eerst een kappersbezoek breng en nadien naar ons herfstfamiliefeest ga bij onze Guy. En hoe laat het daar gaat worden is niet in te schatten!
Zondag is het een familieviering in de kerk samen met Guy Mennen en na de middag rijd ik naar ons Kathleen omdat haar dochter jarig is en dan zien we Vince nog eens die op 10 februari 2 jaar wordt!
Dit terwijl ik naar een vernissage zou moeten in het centraal station te Antwerpen, er een autocar is ingelegd voor de uitvoering van de 'Sunrise Mass' door de Ghesellen in Middelburg, en er tevens een concert gepland is van Ortolaan in onze parochiekerk. Maar op een familiefeest wegblijven dat elk seizoen bij één van de vier kinderen wordt georganiseerd - dat is ook weer erg moeilijk!
Benieuwd waarmee onze Guy nu weer zal uitpakken, want de hoofdvogel heeft hij toch vorig jaar afgeschoten met de mooi versierde fruitbiscuit met de eetbare foto (in marsepein?) van de drie zussen erop. Omdat dat dessert ons zo compleet verraste zet ik de foto ervan nog eens op mijn blog. Gebakken bij een bakker in Rijkevorsel, waar je een foto aflevert en hij zorgt voor de rest! Een goed idee als er nog eens voor een verrassing moet gezorgd worden voor mensen die taart eten.
Nu ieder jaar een verrassing bedenken is ook niet evident- om een vaak gebruikt woord van Wilfried Martens te bezigen- maar bij onze Guy weet je nooit! 't Zal er vast wel gezellig worden en we zitten lekker warm binnen in Oostmalle waar ik toch 10 jaar van mijn leven gewoond heb vooraleer wij naar Wommelgem verhuisden. Hopelijk kunnen we onze calorieën binnen de perken houden. Want er zijn zo van die gevaarlijk lekkere dingen te eten en we zitten daar vanaf 15 u. tot 1.30 u (?) aan een salontafel met drank en hapjes, nadien aan een rijk gevulde 'koffietafel' en daarna weer aan de 'snoeptafel! Ik zal alleszins mijn breiwerk maar meenemen om met andere dingen dan eten bezig te zijn! En misschien ook al een mogelijke datum prikken einde januari (rond de verjaardag van ons vader) - want dan is het bij mij te doen!
Vorige woensdag: netwerkdag 'racisme keren' in De Loodsen
Weer een heel besloten groepje dat zich vooral boog over 'gedateerde' kinderboeken die niet klopten met de actuele leefwereld van de kinderen nu . Ik heb alle begrip voor nieuwkomers en allochtonen die zich niet welkom voelen hier. Maar ik vind wel dat zij soms echt serieus overdrijven... Zij vinden vooral dat de aangeboden kinderlectuur niet meer up-to-date is aan de nieuwe multiculturele situatie vooral in het grootstedelijk milieu en vergeten hierbij dat heel veel kinderen die op het platteland opgroeien geen weet hebben van de nieuwe realiteit met nieuw samengestelde gezinnen, tweeverdieners i.p.v. buitenhuis werkende vader en moeder aan de haard, de cultuur in gezinnen waar vader en moeder levenslang een uitkering krijgen en kinderen dit inhaleren als normaal en daarbij ze dan ook maar een 'illegale of andere bijverdienste zoeken. De samenleving is de laatste jaren hopeloos complex geworden en dit is dus niet zichtbaar in kinderlectuur. Eén vader ergerde zich aan zijn jonge kinderen die 'Jommekes-boeken' verslinden waar niets multicultureels in terug te vinden was. Wij kregen in een 'workshop' van een medewerkster van Globe uit de Rolwagenstraat een boekenlijst 'Positief omgaan met diversiteit" aangeboden. Hiermee zal ik wel eens naar onze bibliothecaris trekken. Achteraf zullen de aanwezigen ook nog een lijst boeken toegestuurd krijgen voor volwassenen. Ruth Dreessen deed goed haar best en de inbreng van de mensen uit de werkgroep was ook niet slecht. Toch verwijt ik veel van die 'gefrustreerde' nieuwkomers in onze cultuur gewoon een gebrek aan geduld. Zij houden gewoon geen rekening met mensen die na jaren samenleven in een homogene monocultuur meteen geconfronteerd worden met een zeer snelle en drastisch gewijzigde diversiteit waar jarenlange tradities zoals bv Sinterklaas en Zwarte Piet meteen rechtstreeks tot racisme worden opgeklopt!
Het panelgesprek met Abbie Boutkabout, Frank Stappaerts, Trees Verleyen en Jan Van Coillie verliep wel goed. Ook het contact met andere aanwezigen (mensen uit Davidsfonds-leesgroepen uit Sint-Niklaas),,Marijke Sanctorum, een oud-leerling van zovele jaren terug, Trees Verleyen, zus van ... enzovoort. Al bij al vond ik het positieve namiddag waar de persoon van Abbie Boutkabout me ook wel intrigeerde en vooral de naam Thomas Peeters waarmee ik al heel wat e-mailverkeer achter de rug had uiteindelijk een gezicht kreeg! Hij kwam me heel wat jonger voor dan ik me voorgesteld had.
Een mooie ligging in de prachtige Ardennen, met toffe uitstappen waaronder deze waarnaar ik het meest naar uitkijk: het bezoek aan de brouwerij 'Les trois Fourquets' waar men het voor mij ongekende maar veelbelovende 'Lupulus' bier brouwt. Alleen al de beschrijving ervan op de website met de botteling in champagneflessen van 75 cl dus, ofwel de opslag in vaten die is veelbelovend. Vooral het etiket en ook het glas ogen mooi met een pracht van een wolf erop! Het bier heeft een alcoholgehalte van 8,5°; dat is dus in de lijn van Omer, Hopus en Ommeganck. Als de smaak eerder bitter is dan zoet, dan moet het hier zeker beter gekend worden ... Als dit is, wat ik ervan verwacht; dan gaat er zeker een fles mee naar het PT - daar vind ik zeker mensen die mee willen proeven. En mijn broer, mijn schoonbroers + de mannen van mijn nichten krijgen dan ook wel een fles Lupulus cadeau i.p.v. een fles wijn! 't Wordt nu toch stilaan cadeautjestijd!
De ezelwandeling zal ook wel meevallen voor zover die ezels ook mee willen wandelen - ons Chris raadde me aan om toch maar enkele wortels mee te nemen. Het bezoek aan Marcassou, daar kijk ik ook naar uit vooral omwille van de filet d' Ardenne die ik hier zelfs niet vers gesneden kan aankopen. Dat ik hiervoor allemaal mijn computerles moet missen, vind ik nog steeds erg. Maar op 2 plaatsen tegelijk zijn; het is me nog altijd niet gelukt! Gelukkig kan ik voor die les terugvallen op mijn linkerbuur in de klas die me kan vertellen wat we hebben gezien in de les. Dan lezen we thuis maar de geziene leerstof in het goed geschreven handboek en trachten op die manier bij te blijven. Een verjaardagsfeestje missen in de namiddag vind ik minder erg; dat resulteert dan in een apart bezoek!
Geleerd van de erg vlotte brouwmeester van 'Les trois fourquets' die de groep excellent begeleidde: 'humulus lupulus' is de Latijnse naam voor hop; en zij doen in hun familiale brouwerij 2 keer hop in hun bier. De eerste keer Sloveense hop voor de bitterheid en achteraf nog eens andere hop voor de aroma's. Lupus is ook de Latijnse naam voor wolf, en lupulus is het verkleinwoord ervan of wolfje; vandaar de afbeelding van het wolfje op hun flessen en glazen. Wij dronken daar Lupulus van "t vat: eerst de lichte en nadien de donkere. Mij trof vooral de nasmaak en het verwonderde mij dat de donkere niet te stroperig was. Ik vond hem best te drinken, maar omdat ik een voorkeur heb voor blonde bieren kocht ik 4 flessen van 75 cl blonde en 1 donkere + 1 mooi glas . Het bezoek aan de brouwerij was de moeite waard. Maar de wandeling met de ezeltjes hebben we niet kunnen doen, maar ik heb ze wel een goeiendag gaan zeggen boven in de wei achter het complex van Ol Fosse d'Outh! Ik heb daar erg goed geslapen: mooie ligging in een rustige omgeving vlak aan de Ourthe.Wel is het hotel een zeer groot complex met een prachtige conferentiezaal; je kan er wandelen en fietsen, maar voor de rest staat de wereld er stil.
Een boek dat iedere burger, geboren tussen 1945 en 1995 zou moeten lezen, vind ik. Dit werk van Stefan Brijs is weliswaar een kanjer van een roman die 506 pagina's telt. De auteur balt alle oorlogsellende van de 1ste WO samen in het leven van John Patterson over 3 jaren in London en aan het front in Arras - dit is fictie natuurlijk; maar de achtergrond en de omstandigheden hoegenaamd niet. Er is aan het schrijven van dit werk pakweg 4 jaar research aan voorafgegaan. De oorlogsgruwel aan het front, de berichtgeving en de propaganda aan het thuisfront zijn behoorlijk waarheidsgetrouw weergegeven. Het boek is volgens mij gewoon meesterlijk geschreven. Alle gruwel en ellende ten spijt moet men het toch nog eens herlezen, als is het maar uit dankbaarheid dat je hier in België al bijna 69 jaar mag leven zonder oorlog - ook dank zij Europa, liet iemand uit de leesgroep horen. Zij heeft natuurlijk gelijk! Naast alle onvrede die in de pers wordt gevoerd over de 'moloch' die Europa geworden is, vergeten we wel dat Europa ook een positieve rol speelt in het naar elkaar groeien van de verschillende lidstaten - ook al is niet alles rozengeur en maneschijn.
We hoorden in de leesgroep dat er mensen zijn die dit werk niet willen lezen omwille van alle gruwelen die erin worden beschreven - ik ben toch blij dat ik er vanaf kom met het te lezen i.p.v. het zelf mee te maken en kijk vanavond - met veel eerbied en aandacht naar 'The festival of Remembrance' in the Royal Alberthal te London dat om 22.15 u. wordt uitgezonden op BBC1. Als je dit één keer hebt gevolgd, wordt dat iets voor ieder jaar opnieuw!
't Is toch om jaloers op te zijn: zo'n perfect geregisseerd evenement in een muziektempel als geen andere waar alle aanwezigen uit volle borst meezingen - dat moet daar vibraties geven zeg - met de tekst van de liederen geprojecteerd op 2 grote schermen. (Moesten daar 3000 aanwezigen geweest zijn dan hebben er zeker 2 895 meegezongen.) Bij de bewegende beelden zag ik één soldaat niet meezingen en in de menigte uitzonderlijk ook enkelen - dan heb je natuurlijk spijt dat je daar niet bij bent! En dan nog een eerwaarde met over zijn koormantel een blauwe stola met klaprozen erop, een korte maar gepaste Bijbellezing uit het Johannes-evangelie door een legeroverste, de bijbel die bovenop de stapel trommels gelegd werd, het onze vader dat gebeden werd, de onverwacht vervroegde thuiskomst van de vader van één van meisjes dat meezong in het poppie-ensemble , de 2 jonge kinderen die een bloemstukje brachten waarvan één haar dank uitsprak voor de 'gebrachte offers', het getuigenis van de moeder die haar zoon verloor in Afghanistan, het aangrijpende 'last post', de 'voelbare' stilte tijdens de klaprozenregen en de jaarlijkse afsluiter 'If you 'll go home, tell them and say: for your tomorrow, we gave our today'. De enige die ik dit jaar miste ,was een een afgerichte legerhond, maar van de oorlogsweduwen en hun familie was er wel een delegatie. Een spektakel als dit kan je enkel nog van de Britten verwachten. Daar kan geen 11 novemberviering van bij ons tegenop!
Die 'religieuze' dienst georganiseerd door the Royal British Legion; kan dat daar nog in een geseculariseerde maatschappij?! Maar volgens mij bestond het publiek uit mensen met relaties uit het leger en voor de rest allemaal vertegenwoordigers van de hogere klasse die allen hun jeugd hebben doorgebracht in dure elitescholen waar men de samenzang purifieert tot prachtige knapenkoren en waar mooie erediensten ook tot de traditie behoren. Alle niet-militairen waren uitgedost in zeer verzorgde kledij, allen met een klaproos erop, net als de nieuwspresentators en andere tv-personages. De kijkcijfers van deze plechtigheid kan ik me niet indenken; maar men zendt dit niet uit, als er praktisch niemand naar kijkt!
Dit was een voordracht in Elcker-ik door Manuel Sintubin voor een volle grote zaal op woensdagnamiddag. Het was voor mij eerder overdonderend en overrompelend: afstand nemen van het hier en nu en meegaan in wat geologen en andere wetenschappers weten van de geschiedenis van onze planeet. Het was wennen aan een woordenschat als antropoceen, pleistoceen, isotopen, platentektoniek, seismografisch gebied, erupties,'poubelliaan' enzovoort. Een tijd indenken van 60 miljoen jaar is voor ons al onvoorstelbaar, en dan op kaarten en grafieken zien hoe onze aarde steeds in beweging is en dus helemaal niet zo stabiel zoals wij denken, dat verrast toch wel. Ook de klimaatschommelingen met 'ijskelder' periodes en tropische periodes toen er geen ijskappen waren aan de polen - we konden het allemaal zien op de geprojecteerde beelden. Bovendien zijn er nog 'events' die voor heel wat aberratie kunnen zorgen zoals meteorietinslagen, vulkaanuitbarstingen en aardbevingen en tsunami's. Er werden ook verbanden gezien tussen bv. de aardbeving in Lisboa in 1755 dit tijdens de mis van 1 november waarbij de clerus kon refereren naar de straf van God; maar een sterke figuur uit het leger ging daar tegenin, eiste massagraven en zo ontstond er een scheiding tussen kerk en staat. Heel wat bijbelverhalen zoals van de muren van Jericho ontstonden waarschijnlijk na een aardbeving vermits Jericho op een actieve breuklijn ligt. En 'de ark van Noach' zou kunnen ontstaan zijn na een tsunami of een enorme overstroming. De langdurige vulkaanuitbarsting zoals die van Laki in 1785 die wel 9 maanden duurde stuurde gans die tijd giftige dampen in de lucht die een soort film deden ontstaan rond de atmosfeer in Europa waardoor de oogsten mislukten, het bv. koud bleef in de zomer enzovoort. Heel het sociaal klimaat kwam onder enorme spanning te staan waardoor de Franse revolutie waarschijnlijk toen is gaan broeden.
Dan zijn er nog meteorieten die uit het niets komen opdagen- tenminste de kleinere varianten want de hele grote kennen we. Maar ze tegenhouden kunnen we niet. Ondanks onze kennis en ons technologisch vernuft zullen we niet in staat zijn om natuurfenomenen tegen te houden. Er is de fenomenale bevolkingsaangroei van na de 2de wereldoorlog, ook de verstedelijking die blijft verder ontwikkelen maakt ons uitermate kwetsbaar. De 21ste eeuw zal nog voor spectaculaire natuurfenomenen zorgen; we kunnen wel zorgen dat we niet bouwen in overstromingsgebied, maar de gronden die tektonisch actief zijn, daar is de bewoning meestal extreem.
Je wordt er stil bij, te weten dat wij deel uitmaken van een natuur die haar wetmatigheden heeft en waarvan wij gewoon afhankelijk zijn. 'De maakbare mens' is een mooie droom, maar we weten niet wat ons te wachten staat met het verhaal van de aarde. Je begrijpt meteen de relativiteit van 'de waan van de dag' en de hoogmoed van de mens die zich heer en meester waant van iets wat hij toch niet kan sturen. Het was een moeilijke voordracht voor mij; maar ik ben toch blij dat ik er naartoe geweest ben.
Na het bezoek aan de dierentuin gisteren (volle bak buiten het hoogseizoen) - dit door het mooie weer voor eind oktober en het aanbod om aan halve prijs binnen te komen mits een bon uit 'Zoo magazine' voor de abonnees hebben we een drukke dag achter de rug met het gezin uit Vorselaar. We hebben zowat de ganse tuin verschillende keren doorkruist doordat onze Vince in slaap viel in zijn wagentje toen we bij de olifanten en de giraffen waren. Achteraf werd dat 'al lopend ingehaald; ondertussen werd 'trappen lopen' aan de hand van oma en tante Maria ook een favoriete bezigheid. Aan de speeltuin vond ik 2 van mijn favoriete dieren (de kleine rode panda) slapend terug hoog in de boom! Zijn het geen schatjes die bedreigde dieren die men in het Duits 'Katzenbäre' noemt? Ter plaatse besloot ik dan maar om informatie op te zoeken voor het peterschap. Heb ik vanmorgen inmiddels gedaan en de overschrijving is dus ook al gebeurd. Ik houd hier wel geen huisdier bij mij, maar ondersteun wel mee een bedreigde diersoort die ik bovendien ook nog zeer schattig vind omdat zijn uiterlijk ook iets heeft van een kat. Bovendien is dat peterschap dan ook nog eens fiscaal aftrekbaar! Waarom dan niet in mensen geïnvesteerd? Daar lopen er momenteel al meer dan genoeg exemplaren van rond die trouwens flink op weg zijn hun leefgebied (de aarde) uit te putten en om zeep te helpen. Dit is erg voor de komende generaties van onze soort maar over geboortebeperking denken, spreken of publiceren is voor 'velen onder ons' zo goed als misdadig; daarom opteer ik meer voor organisaties zoals Natuurpunt, en ook de bescherming van bedreigde diersoorten (opdat nog iets zou kunnen uithalen). Voor hoe lang nog ...?
Goed lezen is soms wel erg belangrijk want de peterschappen bestaan in categorieën (bronzen, zilveren, gouden enzovoort). Naargelang het bedrag dat men wil doneren kan je kiezen uit een categorie dieren. Omdat het peterschap voor de rode panda me 1000 euro zou kosten, heb ik ervan afgezien en koos voor het bronzen peterschap de kerkuil uit. Maar desondanks blijft de rode panda voor mij een schatje en blijft hij dus op mijn blog prijken.!
Het stormweer was aangekondigd, maar de 1ste dag van het liturgisch congres in de Duinse Polders in Blankenberge was vastgelegd en betaald. Mits een goede opzoeking en uitstippeling van de dienstregeling van de NMBS en De Lijn heb ik het er dan toch maar op gewaagd. Vertrekken met de bus van 7.22 u. was geen probleem en de trein van 8.59 u. in Antwerpen centraal kon ik net passeren door die van 7.52 u. naar Lille-Flandres te nemen die ook in Gent-St.-Pieters kwam. Maar de verhoopte tijdswinst in Gent was totaal nutteloos. De overstap naar Blankenberge moest dus gebeuren op een trein die van Tongeren en door Brussel kwam. Die kwam dan uiteindelijk 35 min. later toe! Zo werd de aankomst ook met een goed halfuur verlaat waardoor de aankomst in de Duinse Polders 10.40 u. werd in de plaats van 10 u. Maar alle conferenties konden gevolgd worden en ik kon Chris nog treffen in de conferentiezaal.
Na het middagmaal was de storm gaan liggen en konden we wandelen tot aan de zee. Dan volgden nog 2 conferenties en een pauze. Na het avondmaal bracht de kusttram van 19.42 u. mij rond 18.46 u. in het station waar ik in de wachtzaal kon lezen tot de trein naar Tongeren van 20.11 u. aankwam. Tot daar verliep alles normaal. Maar in Brugge bleef de trein abnormaal lang staan. Uiteindelijk riep men om dat er gewacht werd op een trein uit Knokke waardoor ons toestel 10 minuten vertraging opliep. Maar vooraleer we St.-Pieters binnenreden moest er nog eens gestopt worden waardoor de trein naar Antwerpen van 9.16 u. reeds weg was omdat we daar pas om 21.25 toekwamen i.p.v. om 21 u..(Normaal gezien was er tussen 9 u. en 9.16 u. meer dan 1 kwartier tijd om van spoor 9 naar spoor 6 over te stappen!) Nu werd het uitkijken naar een trein die zo vlug mogelijk naar Antwerpen reed; dat werd er één van 9.45 u. op spoor 4 maar op spoor 9 moest die van 9.16 u. naar Brussel luchthaven en Antwerpen centraal nog toekomen omdat die ook al 25 min. vertraging had. Om 21.41 u. kwam die toe maar hij reed wel over Brussel zuid, centraal, noord en luchthaven, daarna over Mechelen en Mortsel tot in het centraal station in Antwerpen. Rond 23 u. kwam die daar toe, en omdat Wommelgem 's avonds een zeer superslechte verbinding heeft moest er gewacht worden op de bus van 23.45 u.. Alles is dan gesloten in de buurt: de Tempelier, hotel Terminus en de Gustav; dus werd er maar gewandeld naar het Radisson hotel. Daar was men net de koffiemachine aan het reinigen zodat ik voor 3,25 nog net een Perrier van 20 cl kon drinken. Rond 23.35 u. werd er dan terug naar de F. Rooseveltplaats gestapt maar bus 420 was er nog niet; wel een jong allochtoon koppel met kinderwagen en een peuter van pakweg 1,5 jaar dat al lang in haar bedje hoefde te liggen. Enkele minuten later kwam bus 420 naar Broechem dan toch aangereden met een chauffeur zonder oogcontact maar wel met heel irritante muziek. Maar ik wist dat er na 30 minuten een eind aan zou komen!
Thuisgekomen moesten de mails nog gelezen worden en de post uit de brievenbus en gelukkig wordt het laatavondnieuws op tv voortdurend herhaald. Met het dagdagelijks slaapritueel had ik dan toch meer zin in slapen dan om mijn jongste zus nog op te bellen voor de reguliere nachtbabbel.
Een tumultueus debat over taal in het onderwijs in Atlas
'Taal is macht' was de veelbelovende titel en de moderator, Joël De Ceulaer opende het gesprek door aan Peter De Roover die lesgeeft aan het TSO in de 'Seefhoek' een gewone 'neutrale' vraag te stellen. Maar nadat Tom Naegels en Mia Doornaert zich ook eventjes voorstelden kwam 'de aap uit de mouw' met het pleidooi van Orhan Agirdag die eerder socioloog dan praktijkmens blijkt te zijn voor wat hij noemt "intensief meertalig" onderwijs. Hoe hij dat praktisch ziet zitten weet ik ook niet en financieel nog minder, maar Peter repliceerde wel dat zijn leerlingen waarvan er nog maar 3 of 4 thuis de schooltaal begrijpen alleen maar het Nederlands kunnen gebruiken om onderling met elkaar te communiceren. Peter werd dan ook meteen gepakt op zijn Vlaams nationalisme. Omar uitte zijn frustratie over het feit dat in geen enkel ander land de kloof van de schoolresultaten tussen autochtonen en allochtonen zo groot is als bij ons; en dat komt 'volgens hem en een hele gemeenschap met hem' omdat kinderen die hun 'thuistaal' op school ervaren als ongewenst en dus minderwaardig, daardoor gewoon afhaken. Hij vond ook dat het Nederlands als 'lingua franca' achterhaald is omdat de 3 officiële talen in België ook voorbijgestreefd zijn- nu er hier veel meer Turks proken dan bv. Duits gesproken wordt! (Zelf ondervinden wij als comité dames bij Kind & Gezin echter dat alle gesluierde mama's en oma's die uit Nederland komenwaar men de nieuwkomers verplicht om de Nederlandse taal te leren helemaal geen tolk nodig hebben en zichzelf best kunnen beredderen.) Misschien komt die kloof in het onderwijs wel door het feit dat men hier in dit land geen vereisten en/of voorwaarden durft te stellen? Maar die opmerking kon daar niet gemaakt worden in dat midden, wilde je niet de hele massa over je heen krijgen ! Ik hoorde vorige zondag nog een vroegere collega klagen dat ze in het 3de leerjaar de breuken absoluut niet uitgelegd krijgt aan kinderen die hier zopas gedropt werden uit Kosovo of Roemenië of Afghanistan. Bovendien verstaan de ouders ook geen jota van onze taal en kunnen hun kinderen dus thuis ook niet helpen.( In Nederland wordt dit wel anders aangepakt, maar wij leven hier)! Omar vond ook nog dat de mensen uit de Turkse gemeenschap als minderheid toch wel hun eisen te stellen hadden en pleitte er zelfs voor om jonge kinderen te onderwijzen in hun thuistaal. Doe dat maar eens met 8 of 9 verschillende thuistalen in je klas!
Er zijn daar zeer straffe dingen gezegd en ook veel anekdotes aangehaald, Mia Doornaert kwam regelmatig en zeer gepast tussen maar de reacties uit het publiek versterkten allemaal de frustraties van Omar en keurden openlijk de houding af van de enige spreker uit de praktijk, Peter De Roover. Ik vond dat die al bij al veel zinnigs heeft gezegd, maar zijn getuigenis over zijn start iedere dag met een 'onzevader' waarbij hij aan de leerlingen gewoon stilte en eerbied vraagt werd door Orhan gewoon begrepen als provocatie t.o. de overwegend islamitische klasgroep. Zo zie je maar wat perceptie is! Het werd een voor mij een veel te politiek georkestreerde avond waarbij ik besloot om daar mijn tijd echt niet meer in te steken. De toestand thuis kan dan wel erg pijnlijk zijn in veel 'allochtone' gezinnen waar zelfs de kinderen en de ouders elkaar niet meer verstaan (de laatsten spreken Nederlands terwijl de eersten uitsluitend 'Berbers' kennen bv ) maar of die moeilijkheden uitsluitend het gevolg zijn van het racistisch, uitsluitende en bekrompen Vlaanderen, dat betwijfel ik ten sterkste! Ik kreeg daar wel het gevoel in een groep te zitten die daar samenkwam om hun ongenoegen bevestigd te horen over het gevoerde beleid door NV.A in Antwerpen- en wie weet ooit nog in Vlaanderen? Tevens kon men zo zijn steun betuigen aan de 'zich onderdrukt voelende' nieuwe landgenoten .
Gelukkig was er deze namiddag in Elcker-ik een lezing door Jean-Paul Van Bendegem over "De vrolijke atheïst". Die man deed de sfeer van gisterenavond compleet vergeten. Zo'n lezing kost dan wel 10 euro p.p.; maar daar heb je dan wel veel aan en 't is er ook geen dualistisch betoog van 'wij tegen zij'; trouwens de spreker die een overtuigd atheïst is en blijft was tot zijn 16de een overtuigd gereformeerde protestant. Wat hem siert net zoals Jan Verachtert en andere is het vrijdenken zonder zich militant af te zetten tegenover de Kerk of tegenover gelovige mensen. Men moet gewoon in respect met elkaar leren omgaan en zoals Karen Armstrong stelt in haar boek 'Compassie' uw medemens nooit aandoen wat je niet wilt dat men jou aandoet. Dat laatste is de gulden regel die ons allen verbindt.
Wie koopt er nu al zijn nieuwjaarsgeschenk al in oktober?
Vooruitdenkende mensen zoals ik natuurlijk! En om de drukte rond de feestdagen te vermijden én ook om er nu al mee te leren werken; want 't is een hybride laptop van Acer die compatibel is met Windows 8 en die je op 2 wijzen kan gebruiken. Ik heb hem nu bij Dofin computing in het echt zien staan en ik was meteen verkocht. Dus heb ik hem meten besteld voor de week van 4 november! Inpakken hoeft voor mij niet meer en wachten tot 01/01/2014 evenmin! We zullen er dan meteen aan de slag gaan als hij er is - ik vind dit echt een schitterend geschenk en kijk er nu al naar uit!
Het begint dan toch te dagen...Na het leren werken met Windows 8, het kiezen van een bureaubladachtergrond, een startscherm en ook nog andere persoonlijke instellingen, raak je daaraan gewend. Als je dan 's avonds laat vooraleer je gaat slapen uitgenodigd wordt voor een update naar Windows 8.1 en je gaat daarop in; dan schrik je ervan hoeveel tijd zoiets in beslag neemt. Bovendien is er dan ook weer van alles veranderd zoals je schermafbeelding. Automatisch ga je dan op zoek naar de voordien gemaakte keuzes en gelukkig krijg je dat in orde. Maar bij het aanmelden moet ik telkens het wachtwoord ingeven, want ik zit nu inde cloud van Skydrive. 't Is me toch wat met al die wijzigingen! Waarschijnlijk is dat ook de wijze om met je tablet of laptop te werken. Ik vind dat ik 'op mijn oude dag' toch nog veel te leren heb... Houdt dat dan nooit op?
Ik vind het meer dan irritant dat ik iedere keer opnieuw mijn wachtwoord dien in te geven, telkens als ik terug aanmeld. Er moet toch een mogelijkheid zijn om telkens in te loggen door op mijn foto te klikken zonder het wachtwoord in te geven. Ik zal hiervoor toch eens naar Johan Somers moeten gaan. Er zijn zo weinig mensen die ik hierover kan contacteren uitgezonderd onze leraar in Mortsel, maar volgende dinsdag is het geen school !
Wat doe je als je bij Ann & Yves zo'n kanjer van een volle groene selder ziet liggen ?
Soep maken natuurlijk! Zeker als het zaterdag is en je geen andere activiteiten had gepland! Bij het wassen, kuisen en fijn snijden van die selder was mijn vergiet al voor driekwart gevuld, dan kwamen daar nog 4 peeën, de ui, sjalot, look, gember en de soepprei bij. En vermits ik nog 4 overrijpe tomaten had liggen, zijn die er ook mee ingegaan. Dan kon er buiten de reguliere kruiden ook nog wat oregano en basilicum bij met daarbovenop nog een halve liter tomatenpuree. Ik heb de soep dus ook nog geproefd. Ze is nauwelijks gezouten, dik van de groenten en daar is helemaal geen bindmiddel aan toegevoegd. Ondertussen zijn dat 5 potjes van 3/4 l geworden waarvan er 4 worden ingevroren. Maar daar bleven in mijn keuken nog de mooie bovendelen van die selder liggen die ik ook niet in de GFT-bak wou werpen. Dus heb ik maar 1 kg jumbo mosselen gekocht en die klaargemaakt met 1 ui, 1 teentje knoflook en de gesneden selder, zonder brood, frietjes of saus. Nu rest nog de vaat natuurlijk en het afval van de groenten en de mosselschelpen. 1 kg mosselen kost bij de Carrefour 6,25 en als je ze op restaurant gaat eten, kost 1 portie van + 750 g. rond de 20 of 22 euro. Je hebt daar dan wel geen vaat te doen en geen schelpen te laten verdwijnen en je krijgt er bij de pot mosselen bovendien ook nog frietjes en saus bij. Maar thuis was het toch ook best een fijn mosselfestijn!
Uiteindelijk begin ik er de zin van in te zien! Als je het in de week zo druk hebt met het volgen van de geplande activiteiten zodat je eigen huishouden blijft liggen en je de chaos moet toelaten; dan heb je die zondag wel nodig om in de namiddag alles terug op punt trachten te krijgen, de volgende week te overlopen en vooral 'de papieren in orde te krijgen ! Als je je dan nog eens hebt ingeschreven voor een wekelijkse sessie van een leesgroep van het boek "Compassie" van Karen Armstrong + een wekelijkse computerles en de verplichtingen als comitédame van Kind &Gezin, bestuurslid van Davidsfonds en Neos en het parochieteam, dan blijft er nog de zorg om de familie, de ex-collega's, de buren en vrienden met wie je de vriendschap ook dient te onderhouden. Gelukkig is er e.mail; maar dat lost ook niet alles op! Aan mensen moet je tijd en aandacht besteden - soms zou je wensen dat je daarvoor zoals een kat zeven levens krijgt (dit laatste is maar een dagdroom). 'Zich vervelen'-hoe ziet zoiets eruit ? Voor mij is de zondag zonder afspraken echt een rustpunt in de week geworden; je begint er echt naar uit te kijken !
Het begon al met de foto van ons bestuur op de cover van het Neos magazine van september - dit omdat wij door Neos nationaal werden verkozen als unieke club! Eind juli was Leen Van Dijck aanwezig op onze bestuursvergadering samen met de fotograaf en enkele andere mensen van het nationaal bestuur om een fotoshoot te nemen van ons bestuur zowel op het Kerkplein met de fiets als in het OCMW-gebouw waar wij maandelijks samenkomen. En gisteren werd onze startvergadering gehouden beginnend met een glaasje cremant de Bourgogne of fruitsap en startend met de algemene vergadering waarbij het financieel jaarverslag dat met handgeklap werd goedgekeurd en gevolgd door een heel erg verzorgde barbecue deskundig bereid door slagerij Cromheecke-Dufour. Per persoon werden 5 stuks vlees voorzien, zeer veel groenten en overheerlijk brood met rode en witte wijn daarbij en water. Nadien kwam nog een prachtige lustrumtaart van patissier Soontjens met vuurwerk erop omwille van ons vijfjarig bestaan. Na het samen eten en drinken konden we genieten van het duo Arnold Sercu en Bart Verhelle dat ons vergastte op "Liedjes uit de Lage Landen" Daarna kon er nog à volonté gedronken worden tot 17.30u. waarna onze ploeg de zaal diende op te ruimen omwille van een verhuring 's avonds aan een andere groep. Het was een meer dan geslaagde activiteit. Ons enig probleem bestaat erin: het vinden van een grote zaal waarin we voldoende mensen kunnen ontvangen- nu konden we iedereen nog zetten omdat er heel wat leden naar een andere activiteit gingen die op dezelfde dag was gepland! Thuisgekomen diende ik nog in het GUST-systeem de aanwezigheid aan te vinken en een verslag in te sturen. Ik heb dan maar meteen op de blog van Neos Wommelgem een verslag ingebracht voor de afwezige leden en allen die dit wensen te lezen. Ook dienden nog enkele enveloppen met ons jaarprogramma gebust te worden bij leden die er niet waren - dat is dan ook weer achter de rug! Eigenlijk vormen wij wel een goede ploeg die de ganse dag in de weer was om deze activiteit te laten slagen; bovendien kregen we nog hulp van bereidwillige leden die achter de toog of in de keuken bijna constant een handje toestaken. Als je dan meemaakt dat één van onze bestuursleden die 3 dagen daarvoor werd geopereerd nu op zijn manier de hele dag heeft meegedraaid, dan zie je toch dat onze bezorgdheid voor het welslagen van deze activiteit toch erg groot is! Gelukkig volgde vandaag een rustige dag met kappersbezoek, wat winkelen, koken en wassen en in orde brengen van wat post.
Dit in de LBC in Mortsel: de leraar, Christian Lioret valt erg mee (een rustige man met wat droge humor); maar de klas (17 personen waarvan volgens mij maar 3 economisch actieven) is heel divers. Ik vond in de gang geen plaats om mijn jas weg te hangen of mijn regenscherm te laten drogen - wat ik destijds in Borgerhout wel kon. Maar ik miste hier vooral en zeer erg een grote zaal met tafels en stoelen waar de cursisten tijdens de pauze ook van elkaar nog 't een en ander kunnen opsteken en er wat aan socialising kan gedaan worden. Toch ben ik blij dat ik me voor deze cursus inschreef - ook al kost die voor mij de volle pot! Ik denk er zelfs aan om opnieuw aan een cursus Word te beginnen met deze Office 2013- tenminste als ik hiervoor terug naar Borgerhout kan gaan... De startdag vandaag is voor de rest goed verlopen. Volgende week krijgen we daar een beter zicht op. En de gemiste koffie tijdens de pauze kan gerecupereerd worden na de les in een van de horecazaken in de buurt- als je toch een halfuur op bus 140 moet wachten... Tegenover de armtierige locatie in Mortsel staat dan wel een comfortabele busverbinding zonder uitpuilende harmonicabussen die vooral bevolkt zijn door de scholieren en studenten die naar school rijden (in de voormiddag) of van de school weerkeren in de namiddag). Johan Cruyff zou zeggen: "Elk nadeel heb zijn voordeel..."
Die ENVY23 TouchSmart is eigenlijk wel voor jonger volk
Ofwel voor ijdeltuiten die zich voortdurend willen spiegelen; want als de pc in slaapstand staat, fungeert hij als het ware als een spiegel. Je kan trouwens bijna gelijktijdig het spiegelend tv-beeld aan de overzijde meevolgen terwijl je aan de pc zit. 't Zal wel weer wennen zijn zeker! Benieuwd wat we morgen in de school voor onze neus zullen krijgen want morgenvroeg begint de eerste les! Vandaag is René nieuwe wieltjes onder mijn bureau komen zetten waardoor die veel makkelijker verrijdbaar is. En ik heb deze namiddag een lekkere groenteschotel bereid: gestoofde wortelen met sjalot, laurier en courgette afgekruid met tijm en rozemarijn. Dan eten we vanavond opnieuw groenten i.p.v. een boterham. Van 19u. tot 20 u. heb ik permanentie voor de parochie en nadien plannen we verder de week die komt... en gaan tijdig slapen om morgenvroeg om 6.45u. op te staan. Ik moet ook nog een afspraak maken voor de mammografie en dan zijn we hopelijk rond wat het jaarlijks onderzoek betreft. Ik heb ondertussen nog een afspraak gemaakt met de nieuwe bankbediende die Patrick Lucas opvolgt. In de bouw ga ik nog het kaartje voor Tom laten tekenen voor 18/09/2013. Ondertussen kwam ik op de pastorie te weten dat Maria Van Looy, één van de eerste 8 mede-eigenaars uit ons gebouw net overleden is in de Mick. Dit moet ik dan nog aan de andere bewoners rapporteren. De begrafenis gaat waarschijnlijk door volgende woensdag om 10 u. in de kerk van Kandonklaar. We zullen er maar naartoe gaan met enkelen die kunnen want de familie van Maria is zeer klein!
Ik heb het bijgewoond op 05.09.13 in de plaats van Lieve, een vriendin van ons Rita die niet kon meegaan. En vermits mijn zus een abonnement van 3 concerten voor 2 personen aan een redelijke prijs kon kopen, heb ik haar begeleid naar de grote kerk van 20.30 u. tot 21.30u. De orgelist, Serge Schoonbroodt afkomstig uit Eupen maar internationaal doorgebroken in o.a. de Notre-Dame in Paris bespeelde het orgel gewoon schitterend. Op het grote scherm vooraan in de kerk kon je zijn handen- en voetenwerk zeer mooi volgen. Maar het meest van al was ik nog getroffen door de 2 nummers waarbij hij zong. De zang was gewoon 'onaards mooi - om kippenvel van te krijgen! '. Achteraf werd er nog een receptie aangeboden, maar ik prefereerde van huiswaarts te keren nu het nog kon: in 3 stukken weliswaar: Van Lier naar Capenberg met bus 90, van Capenberg naar Mortsel met tram 15 en met de laatste bus 141 van Mortsel naar Wommelgem. Ik kan begrijpen dat veel mensen het openbaar vervoer niet meer gebruiken om zich te verplaatsen naar culturele evenementen als dat allemaal zo omslachtig wordt. Om van Lier naar Wommelgem te komen moet je ofwel overstappen in Broechem ofwel in Mortsel - maar na 20.30u.rijdt geen enkele bus 90 nog door tot in Berchem en dus ook niet tot in Mortsel....
Op woensdagavond bij Dofin een nieuwe computer besteld ENVY23 TouchSmart; en vandaag staat die er helemaal klaar voor een nieuwe start. Johan Somers heeft die hier komen installeren; ondertussen is dan wel het voorste rechterwieltje van mijn bureau gewoon eronderuit gegaan en heeft René van ons Chris dit voorlopig komen repareren tot hij er maandag 4 nieuwe wieltjes onder zal plaatsen (want de drie andere zaten ook al wat los). En volgende week gaan we dan naar een opfrissingscursus INITIATIE Windows 8. Volgende aankoop wordt dan wel een tablet van Samsung Windows 8 dat nu in promotie staat. Het worden wel dure komende tijden met de plaatsing van nieuwe ramen; het laten leggen van linoleum in de achterkamer en de 2 gangen, de aankoop van een lage dressoir en het laten maken van overgordijnen voor 2 kamers achteraan. En als ik nog over de moed beschik om mijn living aan te pakken ?! Maar misschien start ik dan beter eerst met de keuken. Ik weet dat dit veel geld zal kosten, maar ik neem ze ook niet mee als ik sterf. En bij erfenis aan broers en zussen gaat ongeveer 40% naar de staat Dar hebben zij niks aan en ik evenmin... Het weer valt nog best mee en volgende week staat mijn agenda weer bijna eivol! Ik moet daar echt mee leren leven. Als ik daarbij de pedalen maar niet verlies...Nu nog wat extra drinken om morgen te kunnen plassen en de urine van één dag te verzamelen zodat die maandag naar dr. Roland kan gebracht worden... Ik ben ook begonnen aan het lostrekken van het vaste vloertapijt om zo vlug mogelijk linoleum te bestellen- zodat dat ook vooruitgaat!
En om de sfeer op te snuiven en mij mee in te leven ben ik vanmorgen vroeg opgestaan om met de bus van 8.09 u. naar Mortsel te rijden waar ik me bij LBC heb ingeschreven voor de cursus initiatie Windows 8 die volgende week dinsdag start om 9u. Dat impliceert dan weer de aankoop van een nieuwe pc met een nieuw Office programma 2013 ? (hopelijk aan studentenprijs) bij Dofin. In dat geval werk ik thuis met hetzelfde programma als in de school. Mijn bedoeling was om toch maar met die Windows 8 te beginnen en er een herhaling mee in te calculeren, wat bij mij geen kwaad kan!Dat wordt dan weer een drukke agenda, maar ik vind dat ik dit nog mee moet doen! Seffens komt Bofrost, nu nog bellen naar Sus en Ria, de permanentie niet vergeten en me voorbereiden op de BV-DF, waarna een onderzoek volgt bij de huisarts, de ruimdienst ook nog langskomt en K&Pr. ook geagendeerd staat. En dan is er ook nog Babbelpunt + het orgelconcert in Lier en de bestelling van de linoleum voor op de achterkamer en de 2 gangen. Ook mijn haardos moet deze week onder handen genomen worden want mijn haar wordt te lang en er zit niks meer in! Wie dacht nu weer dat je als gepensioneerde in een 'zwart gat' zou vallen ?! We beginnen nu wel meer tijd uit te trekken voor 't een en ander en werken nu zo niet meer tegen de klok in; maar de dagen blijven meer dan gevuld!
Een schitterende zomerdag op 30 augustus! Met Julienne in Antwerpen centraal nog net op het nippertje op een veel vroegere trein kunnen springen naar onze hoofsstad toe. Ten einde van de Ravenstein-gang nog tijd zat voor een toiletbezoek met een kleine consumptie in 'Exki', maar daar zat het al vol met senioren die hetzelfde beoogden. In het Warandepark zelf was het om half twaalf haast onmogelijk om nog 2 zitplaatsen te bemachtigen maar ons is het toch nog gelukt! De gratis boterhammen in 't park met bon uit 'De Standaard' kwamen deze keer van 'Bio-Planet' en 'Coca cola' sponsorde met een klein flesje van 125 cl + nog een blikje van 33cl waarop men je naam zette. Het wachten op Willem Vermandere werd wel goed beloond met een prachtige solosax en nadien zijn West-Vlaamse gebabbel en enkele mooie liedjes. Dat was nu eens genieten ten top onder de prachtige kruinen in het park, met een heldere hemel boven je hoofd, in een lekkere temperatuur en dit luisterend naar een monument van een vent als Willem Vermandere. Degenen die er niet bij waren weten weer niet wat ze gemist hebben... Maar het initiatief barst wel uit zijn voegen want het uiteindelijke doelpubliek (ambtenaren tijdens hun middagpauze) wordt nauwelijks bereikt doordat talloze senioren (met of zonder kleinkinderen) van 's morgens vroeg op weg zijn om er een dagje Brussel van te maken. Na het optreden van 12u. tot 14u. stonden heel wat gidsen te wachten van VTB-kultuur om ook weer gratis een geleide rondwandeling te begeleiden - deze keer in de wijk van O.L.Vrouw ter Sneeuw. Nadien waren we wel aan een drink toe wat uiteindelijk resulteerde in een drink met een hapje erbij op het terras in een zeer verzorgde zaak gerund door jonge en vriendelijke mensen. Dat was dan weer genieten en bovendien ook nog aan redelijke prijzen... Onwillekeurig vergelijk je dan toch het optreden van Willem Vermandere met de openluchtmusical van de avond voordien bij 'The wizard of Oz' aan het Donkmeer in Berlare , afgehuurd door Neos Nationaal. Die laatste productie was dan weer zeer spectaculair zowel wat vertolking betreft, als decorom, belichting en organisatie. De vertolking van het hoofdpersonage, Dorothy was gewoon subliem - zowel de gezongen als de gesproken tekst was zeer goed verstaanbaar. Dat was dan ook weer eens genieten, maar dan wel anders; en bovendien ook nog eens 's avonds laat met het rustgevende Donkmeer op de achtergrond. En dan kwam er voor mij op zaterdag totaal onverwacht nog ens een wervelend optreden bij van 'de Nachtegaal' in Ranst ten voordele van een jonge vrouw waar men bij een inbraak 2 saxofoons, 1 laptop en nog wat andere dingen buit maakte. Op deze benefiet kwamen 6 ensembles gratis optreden om Sarissa een nieuwe start te gunnen. Zes verschillende muziekgenres, maar alles werd met overtuiging en goed gebracht met daarbovenop nog een kleine veiling, een marktje en consumptie van spaghetti of paëlla of pannenkoeken - alles ten voordele van ... September is nog maar net begonnen en we zitten weer volop in het cultuurwereldje! En dan komt de echte start pas volgende week!
In januari of februari zeker naar het Fakkeltheater!
Gisterenavond bij Bewora een formidabel nummer zien brengen door Karin Struyf van de 'Schijnwerkerij' die het meisje Pië speelde (van piëdestal) die samen met haar zusje Eta (van etagère) van hun vader Teak op eigen poten moest leren staan en dan maar van Houthalen naar Boom verhuisde. Van Minderhout ging het dan naar Meerhout ... afin de tekst stak vol spitsvondigheden en werd subliem gebracht. Ook haar partner op de scène, Marc Van Extergem acteerde en zong zeer goed, de liedjes die ze samen brachten waren om van te genieten. Dit was buitengewoon onderhoudend entertainment op niveau! Tenminste als je van cabaret houdt - vroeger frequenteerde ik regelmatig de Arenbergschouwburg voor Paul Van Vliet en Jos Brink - beide uit Nederland. Nu zijn we blij dat we naast Kommilfoo ook nog eens naar een ander duo van eigen bodem kunnen gaan kijken en luisteren (alhoewel ik helemaal niets tegen Nederlanders heb). Ook het prachtige nummer dat het duo bracht over dat stokoude koppel van 92 en 86 jaar oud die nog steeds economisch actief waren omdat ze nu langer moesten blijven werken en af en toe samen nog eens 3 'krakkemikkige' danspasjes deden; dat was gewoonweg hilarisch - zij leken precies écht wel zo oud! Na de voorstelling hadden we nog contact met de cabaretière op de receptie zodat we hoorden dat ze vanaf januari aan een nieuw speelseizoen beginnen in het Fakkeltheater en zo hoorden we dat ze daar ook matinees doen op zondagnamiddag om 15u. - gewoon schitterend - ook al is dat dan voor een 'Minerva-publiek'. Op een zondagnamiddag met openbaar vervoer naar de stad rijden voor 2 uur 'cabaret' en nadien nog iets gebruiken daar in de buurt - dat zijn toch mooie vooruitzichten! Er waren veel mensen zowel bij Neos als bij het Davidsfonds (uitgenodigd door Lieve Marien van Bewora) die zich na de voorstelling inschreven op de nieuwsbrief van het gezelschap om op de hoogte te blijven van hun activiteiten. Een geslaagde avond met hopelijk nog een vervolg...
Een grapje natuurlijk - alhoewel ... Na de aankoop van 2 werken van onze Davidsfonds-voorzitter heb ik één ervan in de achterkamer gehangen waar ik meestal ga strijken. Het andere werk dat eventjes een plaats kreeg op de schouw, heb ik nadien toch maar naast de boekenkast gehangen en uiteindelijk verhuist het nu ook naar de 'achterkamer' waar nog een derde gekregen werk van Herman komt te hangen. Eerst moeten daar nog nieuwe PVC-ramen met hogerendementsbeglazing gestoken worden (1ste helft van oktober?), daarna moet het vasttapijt eruit om te vervangen door linoleum, dat ook in de gang moet komen. Daarna komt er behangpapier tegen de muur en een lage dressoirkast van ten hoogste 1,80m om er mijn draagbare radio op te zetten en een cache-pot met een woestijnroos en misschien ook een kerstcactus.Dan nog nieuwe gordijnen en die Herman-Plasmanskamer is helemaal aangekleed. Als we dan ook nog de moed hebben om ook nog een nieuwe eetkamer te kopen in een lichte houtsoort weer met een lage dressoir en misschien nog een smallere hogere kast, een ronde tafel die tot ovaal kan omgevormd worden, 6 comfortabele en lichte stoelen; dan kan er tevens linoleum in de woonkamer gelegd worden (ik ben dat vasttapijt al zeer lang beu). Nog vooruitzichten genoeg ...
Herman vond wel dat ik hierbij moest vermelden dat het kunstwerk waarvan een afbeelding op deze blog te zien is nog bij hem kan gekocht worden.
Ik zou al langer een nieuwe pc willen aanschaffen. Maar ik twijfel tussen een vaste computer en een laptop -dat is al één. Bovendien is de Windows 7 gepasseerd en ben ik nu overgeleverd aan Windows 8 met de gekende kinderziekten. Lies zou de zure appel doorbijten en toch voor Windows 8 gaan omdat die werkt zoals de massaal gebruikte tablets en smarthphones. Maar misschien verschijnt er nog een verbeterde versie! Maar zo blijf je maar uitstellen! En omdat die Windows 8 werkt met apps en een touchscreen, zou ik misschien ook beter een initiatiecursus volgen in LBC waar ze met Windows 8 werken. In Borgerhout is dat al niet meer te doen want daar is alleen nog een avondcursus op maandag - maar daar ken ik de school , de directeur en veel lesgevers. In Mortsel is er een voormiddagcursus op dinsdag- ik ken er wel geen kat- maar dat kan geen probleem zijn. Best is om tegen die tijd ook thuis ook een nieuwe pc te installeren zodat ik zowel thuis als op school met hetzelfde materiaal werk! Want we worden zo stilaan wel een dagje ouder- ook al willen we dat liefst niet weten.Ik ga toch maar eens met Johan Somers van Dofin praten... We zijn tevreden over die service en hopelijk geeft die goede raad ! Intussen gelezen dat op 18/10/13 Windows 8.1 wordt gelanceerd - hopelijk is dat een verbeterde versie - dus dient dit weer sterk opgevolgd te worden...
Vorige zaterdag in 'De Standaard' een artikel gelezen over het nieuwe boek van Frans de Waal: "De bonobo en de tien geboden- moraal is ouder dan de mens"; waarna ik het meteen besteld heb bij Cosmox.Vandaag bracht de postbode het pakje aan huis en ondertussen heb ik al 40 bladzijden van dit werk gelezen. Gewoon geweldig, de visie van deze hoogleraar psychologie! Hij beschrijft zich als een volgeling van David Hume, volgens wie de rede de slaaf is van de passie. Hij keert zich evenzeer tegen de rabiate atheïsten die niet aan de verleiding kunnen weerstaan hatelijke dingen over godsdiensten te zeggen als tegen de fundamentalistische gelovigen die alles uitleggen vanuit hun visie op hun god (meestal met letterlijke citaten uit een heilig boek). Omwille van de dualiteit tussen empathie en machtswellust, zijn er een morele regels nodig voor ons gedrag. 'De reden dat we goed van kwaad onderscheiden, is dat we zowel goed als slecht kunnen zijn.'(p. 37 uit het boek) Een boeiend thema uitgewerkt in 250 goed lezende pagina's - zeker verder laten lezen aan Ria, Hedwig, Herman en nog andere geïnteresseerden... Misschien ook eens een tip geven aan Jan Verachtert als ik hem tegenkom in Elcker-ik tijdens de pauze in een van de lezingen... Nu eerst nog de online overschrijving in orde brengen - normaal doe ik dat vooraleer ik het boek open.... (is dus dezelfde dag nog gebeurd)!
Dit in Berchem station op de bank met het zicht op de grote elektronische informatieborden. Ze vroeg me beleefd om een inlichting omdat ze nu voor de eerste keer alleen op stap ging per trein naar Knokke nadat haar echtgenoot over een goed halfjaar overleden is. Haar kinderen - die allemaal uit werken gaan- zij vonden dat ze dit best wel eens alleen moest kunnen, 76 jaar, maar blijkbaar nog goed te been en zelfredzaam ook. Ik bewonder zulke dames die na een periode van toewijding en zorg plots in een grote leegte vallen en dan toch maar het heft in handen pakken om af en toe eens alleen een dagtrip te ondernemen! Chapeau ! Ik heb daar dan ook gefeliciteerd voor haar moedige aanpak ! Ze kwam van Mortsel en moest daar dan ook bus 90 nemen die stopt vlak voor Berchem station. Zo zie je maar, te vroeg aangekomen en al wachtend op een trein met een goed boek ter hand, kom je nog eens interessante mensen tegen ook !
Ik kijk steeds met wat afgunst naar open keukens omwille van het grotere ruimtegevoel - meestal beklaag ik de eigen situatie met mijn kleine keuken die met een vouwdeur kan afgesloten worden van de living. Nu is het echter weer zeer uitzonderlijk warm weer - toch heb ik weer eens verse krieken klaargemaakt + wat vanillepudding en nu ben ik na het koken van de snijbonen wat uiensnippers aan het stoven waarin die snijbonen moeten komen . In de keuken is het echter bijna 30 graden, maar als ik naar de living ga, komt de frissere lucht (25°) me tegemoet. Ramen openzetten in de keuken helpt niets want buiten is het ook 30°. Ik had me misschien beter gehouden aan de raadgevingen in de krant om mij te beperken tot het eten van sla, komkommer, gazpacho, tomaten e. a.. Een gasvuur geeft bovenop de stoom van het koken (100 °) ook nog eens extra warmte van het vuur! Ik vraag me af hoe men dat in de restaurantkeukens klaarspeelt nu - de koks koken ook nog veel met gas - of hebben zij daar extra afzuigkappen en airco? In alle geval ben ik nu blij dat ik de keukenwarmte kan laten waar ze is en vanavond laat het raam daar weer kan openen. De krieken en de pudding zijn reeds verder aan het afkoelen in de koelkast en de snijbonen staan nu met de pan in koud water. Zo zie je maar alles heeft zijn voordeel.
Wat doe je met mensen die zich niet aan de regels houden ?
Te beginnen met hen die lege blikjes en dito sigarettendozen zomaar in de groene borders langs de weg kieperen ? Of hen die (zogezegd nietsvermoedend) met een 2de klasticket in een 1ste klaswagon van de trein plaatsnemen? Of mensen die snelheidsbeperkingen gewoon aan hun laars lappen ?(zoals die Spaanse treinbestuurder die190 reed in een bocht waar maar 90 mag gereden worden met 80 doden op zijn geweten + nog heel wat materiële schade en die dan nog zo dom is om ermee te pochen op Facebook dat hij op die hoge snelheid kickt!) Ik vind dat we tegenwoordig overal langs Vlaamse wegen overvloedig worden geconfronteerd met zwerfvuil - en dat is niet de schuld van een slecht werkende opruimdienst maar wel van een heleboel nonchalante en onverantwoordelijke en/of ongehoorzame burgers. Eigenlijk niets om fier over te zijn: onze beschadigde bus- en tramhokjes, de graffiti op muren en rolluiken, voetgangers die pertinent over de rode fietsstroken blijven lopen aan de Fr. Rooseveltplaats of op het Koningin Astridplein, de rotzooi op sommige parkings van supermarkten. En dan heb ik het nog niet over hen die trachten te stelen, mensen beroven, auto's beschadigen, lege blikjes achterlaten op bus of tram. Het leven zou voor iedereen veel aangenamer worden als iedereen zich aan de regels houdt.
Sinds gisteren zit ik erop te wachten, en nog steeds moet ik mijn screens neerlaten om de zon buiten te houden. In Limburg heeft het reeds flink geregend en elders ook waarschijnlijk - maar hier is geen druppel te bespeuren ! Een flinke regenbui zou anders wel de gebouwen wat kunnen afkoelen waardoor de loden hitte zou overgaan in een draaglijker warmte. En morgen vertrekken 30 senioren van Neos Wommelgem in Lier voor een 'Cycling dinner' met rustpauzes waar telkens iets te eten aangeboden wordt. Hopelijk krijgen zij niet te maken met plensbuien onderweg. Terwijl ze binnen zitten te eten mag er wel wat vallen, maar dan worden hun fietsen nat ! Ik rijd morgen naar Ria en Herwig om er mijn flesjes Ommeganck naartoe te brengen - dat bier verdwijnt uit de collectie bij Colruyt ; dus wordt het nu kiezen tussen Omer en Hopus. Dat laatste bier heeft wel een beugelslot waardoor je een flesje in 2 of 3 beurten kan leegdrinken; het bier valt ook mee maar de flesjes 'Primeur' met groen etiket vielen mij wel wat tegen. En Duvel tripel hop heb ik nog niet geproefd.
En begint het bij prins Charles nu niet hard te jeuken ?!
Ook hij moet met argusogen beide troonswissels in Nederland en België gevolgd hebben - dit terwijl zijn moeder hardnekkig volhardt in het uitoefenen van haar functie van staatshoofd. Er zijn mensen die zo wijs zijn tijdig een einde te stellen aan hun macht om deze door te geven aan hun kinderen, maar af en toe zie je er ook die volharden 'in de boosheid' - of is hun perceptie op het eigen functioneren zo erg overtrokken? Natuurlijk is 'the queen' een krasse, bekwame en alom gewaardeerde bestuurder - maar prins Charles heeft ook zijn capaciteien - het wantrouwen moet echter groot zijn als je ziet wat daar aan de overkant van het Kanaal allemaal gaande is.Toch had ik het prins Charles graag gegund om - al is het maar voor enkele jaren in de voetsporen te treden van zijn merkwaardige moeder.
En nu prins Charles zelf net opa is geworden van een flinke kleinzoon, zullen zijn bezigheden zich misschien wat meer richten tot het opa en oma spelen samen met Camilla - misschien doet hij dit nog liever dan zich met staatszaken bezig te houden. Voor mijn part houdt William zich nu al volledig bezig met het zijn troonsopvolgerschap - alhoewel ik persoonlijk meer een boontje heb voor prins Harry die af en toe nog eens heerlijk uit den band durft te springen (een beetje zoals prins Laurent bij ons - alhoewel het 2 verschillende typen zijn)
Een ganse dag uitzendingen over het Te Deum, de fans van het koningshuis, de gasten in de kathedraal en de abdicatie en eedaflegging voor de Verenigde Kamers in het parlement, de defilé, beschouwingen allerhande en voor heel wat mensen een ganse dag live televisie. Mooie beelden, ontroerende momenten, vooral heel veel commentaar en ook een grote dag voor Elio Di Rupo ! Eigenlijk verliep alles rimpelloos behalve dan dat er van het Vlaams Belang niemand aanwezig was op de viering van de troonswissel en van de N.VA maar enkelen. De grootste afwezige bleek dan uiteindelijk Bart De Wever te zijn. In zijn toespraak ter gelegenheid van de nationale feestdag in Antwerpen verdedigde hij zijn houding door te stellen dat niemand over macht mag zou mogen beschikken gewoon maar door geboorte alleen. Als je die redenering doortrekt, zou je het ganse erfrecht moeten afschaffen, want kinderen erven bij hun geboorte niet alleen de genen van hun ouders, maar krijgen meestal ook nog eens een aangepaste opvoeding en daarbovenop ook nog eens de bezittingen van de familie mee . Zo krijg je meteen een groot verschil tussen kansrijk en kansarm; maar dat is nog niet alles: ik ken kansrijke kinderen die er niets bakken en eerder kansarme die toch heel wat bereikt hebben - geboorte alleen is dus niet voldoende; maar een goede start + een gepaste begeleiding geeft toch al een goede voorsprong ! Persoonlijk vind ik Bart De Wever een hard standpunt inneemt ; hij is wel consequent in zijn denken maar ook wat extreem. Men kan net zo goed ernaar streven om de functie van de koning wat in te perken tot een louter ceremoniële, de dotaties aan te passen en die uiteindelijk enkel te bepalen voor de regerende vorsten, net zoals men doet bij een president. Ik zou dat positiever vinden dan nu de grote afwezige te spelen in deze historische gebeurtenis op 21/07/2013! Dat is echter maar mijn bescheiden mening. En wie ben ik ? Eén van de tien of elf miljoen ...
Wie ik ook wel heel opvallend miste, dat zijn onze "nieuwe Belgen". Ook al hoorde ik verscheidene keren het woord "diversiteit" vallen - ik heb hoegenaamd geen hoofddoeken gezien alhoewel die anders niet meer uit het straatbeeld weg te denken zijn ... Natuurlijk waren het voor hen ook tropische temperaturen, en omdat zij tijdens de ramadan niet mogen eten of drinken van zonsopgang tot zonsondergang, kunnen zij misschien best ook binnenshuis blijven ...
Wat uiteindelijk te verwachten was .... Nu moet je eens voor 'de aardigheid' met tram 4 voorbij de Groenplaats en de Brederodestraat door 't Kiel rijden naar Hoboken toe. Je gelooft je ogen en oren niet. 't Is nu wel ramadan - misschien is het wel mogelijk om nu toch te gaan winkelen omgeving Abdijstraat - alhoewel ... wat valt daar nu nog te versieren ?
Uit GVA van vandaag: "Als het klopt dat er geen feiten zijn gepleegd, dan gaat het hier om een klassiek geval van massahysterie , nog verergerd door ophitsing binnen één etnische groep door elementen die labiel zijn en door extremistische moslims die het niet goed voor hebben met de samenleving", concludeert Bart De Wever.
Benieuwd hoe men in de moskee gaat reageren op dit krantenbericht , want in die moskeeën wordt er net als vroeger bij ons op de preekstoel wel eens van leer getrokken tegen - sommige toenmalige 'gekende' sexuële uitspattingen. (En sexuële voorlichting van kleuters - hoe goed bedoeld ook- hoort daar in islamitische ogen zeker ook bij !)
Dat de groep verontwaardigde ouders aan de schoolpoort zich geviseerd zal voelen door dit krantenartikel valt zeker te verwachten; maar reactie tijdens de ramadan waar ze zich tussen zonsopgang en zonsondergang moeten onthouden van voedsel, drank roken en sex - je weet het nooit ! Omdat ze zich nu vooral moeten focussen op hun relatie met Allah, want daar doen ze dit voor; om Allah te plezieren houden ze zich misschien wel minder bezig met 'wereldse' zaken alhoewel ... bij zonsondergang (denken ze dan dat Allah slaapt misschien ?...) dan wordt de schade soms meer dan overdadig ingehaald.
Ik heb zo mijn bedenkingen bij een geloof waarbij maatschappelijke controle inherent is aan de beleving ervan. Misschien zijn wij hier al te lang en te hard geseculariseerd en krijgen we daarbij het pejoratieve label 'ongelovigen' opgeplakt door vele strenggelovigen. Met alle gevolgen vandien !
Ondertussen hebben 2 ouders klacht neergelegd tegen het stadsbesruur wegens partijdigheid en hun advocaat kwam dit verwoorden op het nieuws van ATV. Zij lieten ook horen dat zij geen vertrouwen meer hebben in ons gerecht . Ik vind dat die mensen het hier heel bont beginnen te maken...
Waar een diepvries zoal goed voor is : niet enkel om de tuingroenten in te vriezen, want ik heb geen tuin. Maar een grote pot soep kan ik verdelen over ongeveer 4 potjes van 75 cl die kunnen ingevroren worden. Het lekkere brood van bakker De Schutter verdeel ik ook in kleinere porties om in te vriezen en soms als mijn tomaten te hard aanrijpen, dan snijd ik die in stukken, kook ze gaar en doe ze door de roerzeef om later in te vriezen.Zo had ik eergisteren 2 venkels gekuist en fijngesneden, olijfolie in een pan gedaan en er de venkel bijgevoegd. Omdat ik vind dat venkel teveel naar anijs ruikt en een ietwat zoete smaak heeft, zocht en vond ik in mijn diepvries nog net een doosje bevroren tomatenpuree. Dat ging dan bij in de pan tot ik voldoende tomatensaus had. Het zure van de tomaten paste perfect bij het zoete van de venkel. Het restant van de bevroren puree kon ik ook nog bij de gestoofde uien voegen waar achteraf de gekookte snijbonen bij hoorden. Dus: zeker dit jaar ook wat tomaten verwerken tot puree en invriezen in potjes van 1/2 en 1/4l - kan altijd van pas komen...
Eigenlijk geleerd destijds van Jenny van 'Boerke Naas':gewoon kruidenomelet. Zeker zo lekker als het Engelse 'bacon and eggs' en bovendien waarschijnlijk nog gezonder ook ! Je knipt of snijdt een gans potje bieslook in zeer kleine stukjes (met eventueel nog wat peterselie en kervel erbij uit de diepvries). Daarna klop je dat los in een kom samen met 2 eieren en 1 eetlepel halfvolle melk, wat peper en zout, verhit wat olijfolie in een pan en giet het mengsel erbij. Je krijgt een mooie groene omelet waarbij je dan een sneetje ongesmeerd volkorenbrood kan eten en een heerlijke kop verse koffie kunt drinken. Dit met radio Klara erbij en je dag kan niet meer stuk ! En het ruikt nog lekker ook ! Ik weet wel: 2 eieren zijn 2 eieren, maar ze werden best zo vers mogelijk verwerkt ! Je zou er haast bij denken: 'Wat zoeken al die vakantiegangers toch in het buitenland - als je het hier zelf ook zeer goed naar je zin kunt maken ?" Het wordt hier nu ook stilaan zonniger weer, we krijgen een nieuwe koning en we genieten thuis ook van deze mooie julidagen ...
Er is gewoon niet naast te kijken: 2 x 31 dagen schoolvakantie ! Het verenigingsleven stopt, evenals de cultuurkalender van de Filharmonie,'Babbelpunt' op het OCMW, de voordrachten in Elcker-ik, het parochieleven met de vele vergaderingen, zelfs de 'Taaldrop' e. a. in je dagelijkse mailbox ! Op tv kan je overal heruitzendingen volgen, KMO's nemen ook vakantie waarbij je creatief moet gaan winkelen als je bakker, slager, kruidenier, apotheker, huisarts, e.a. gesloten zijn. Gelukkig verschijnen er nog kranten en tijdschriften, alhoewel daar ook gesproken wordt van 'komkommertijd'. En de consulten bij 'Kind & Gezin' blijven ook nog doorgaan evenals onze maandelijkse ontbijtsessies onder vrienden in de Lunch Garden of ergens anders. . Goed dat er nog bibliotheken zijn, e-books, tablets, fietspaden, brasseries, terrasjes en muziek . Er zijn nog steeds en nu zelfs meer 'thuisblijvers' (on staycation!) die trachten te genieten van hun 'vrijetijd' hier, in een mooie tuin, of in een park of langs een of andere waterweg en de plaatselijke horeca bovenop nog een ruggesteuntje geven. Ook al gunnen we iedereen zijn en/of haar vakantie; toch is het niet meer evident dat iedereen die opneemt in het hoogseizoen. Met schoolgaande kinderen, kan je natuurlijk niet anders; maar seniorenorganisaties hebben al lang de midweeks ontdekt tussen de weekends in waarbij mensen zonder kinderoppas aan zeer schappelijke prijzen een kort weekje ertussenuit kunnen knijpen. De hotels kunnen hun personeel langer laten werken en als klant word je vaak nog hartelijker bediend dan in het hectische hoogseizoen .... En nu nog afwachten welk weer ons nog te wachten staat ; de dagen zijn reeds terug aan het korten al is het maar met 1 à 2 minuten per dag - dat zien of voelen we nu nog niet. Dus nemen wat er komt en ervan maken wat ervan te maken is... de tijd vliegt snel, gebruik hem wel ! Hopelijk worden er nu door deze 'vakantiehetze' ook weer niet massaal dieren gedumpt zoals honden, katten en andere 'huisgenoten'...
Ik kocht eergisteren in de Carrefour een doosje Chalet 'crème de Gruyère' dat 3,49 geprijsd stond terwijl ik goed wist dat ik er in de Colruyt 1 of 2 weken ervoor zeker meer dan 4 euro moest voor betalen. Aan de kassa ontdekte ik dat er 4,05 voor gerekend werd. Zoals iedereen, weet ik ook dat men moet verkopen aan de prijs zoals weergegeven bij het product. Maar daar een punt van maken ?! Bij het volgende winkelbezoek, heb ik dit vermeld aan een verantwoordelijke met de bedoeling het prijsetiket aan te passen aan de computerprijs; waarvoor men mij bedankte. Ook al had ik aan de kassa 56 cent kunnen recupereren (wat toch nog steeds een goede 20 BEF is) ik vond dit er gewoon over. Er is al zoveel diefstal en beschadiging in winkels; en heb je als burger wel het recht om van iedereen volmaaktheid te eisen terwijl je best weet dat je zelf ook al eens fouten maakt? Ben ik thuis zo opgevoed ? Ja en neen ! Maar ik lees nog wel zeer boeiende boeken zoals 'Compassie' van Karen Armstrong waardoor je misschien iets minder assertief, maar daartegenover veel meer meelevend in het leven staat. Empathie is mooi meegenomen maar moet wel ontwikkeld worden, maar daarbij is wat kritisch denken ook niet weg te cijferen, want ook van je inlevingsvermogen kan misbruik worden gemaakt. Persoonlijk vind ik echt dat het boek 'Compassie' in het laatste en/of het voorlaatste jaar van elke middelbare school in het vak levensbeschouwing grondig zou moeten gelezen en besproken worden. De gulden regel: 'Doe nietaan een ander wat je zelf niet wenst dat men jou aandoet' staat boven alles boven en leidt bij toepassing tot een minder gewelddadige wereld. Ik meen dat jongeren buiten de boodschap: 'Je moet je laten gelden' en 'Laat je niet doen' of 'Je moet uit het leven uithalen wat er uit te halen is' ook andere boodshappen mogen horen van mensen met een zekere vorm van wijsheid.
Vanmorgen om 9.30u. - ontbijt achter de kiezen, kranten gelezen en nog wat bezig op de computer vooraleer mijn haar te kammen en zo; viel plots mijn scherm uit en tevens de radio. Ik keek om me heen; modem was uit, digicorder ook, koelkast en diepvries evenzo en over mijn deur zag ik de electriciens die aan 't werken waren in de 11 nieuwe appartementen naar de verdeelkast gaan; ook een verkoopster van de fruitwinkel kwam er naartoe gelopen. Ik wou de buren van nr. 183 opbellen, maar zelfs de vaste telefoon werkte niet . Radio uit, tv en pc buiten dienst; dan maar mijn gsm genomen om mijn benedenbuurvrouw te bevragen. Die was thuis en zei ook geen elektriciteit te hebben. Warm water nemen ging niet, het licht in de badkamer aansteken evenmin. Dus zou ik mijn haren kammen voor de spiegel in mijn slaapkamer, maar daar waren de rolluiken nog naar beneden. Die optrekken ging ook al niet omdat die elektrisch aangedreven worden. Toen ik even naar beneden ging om bij de buren iets te bussen, zag ik een dame voor de deur staan die aangebeld had maar die bel had ik niet gehoord. Een buurvrouw kwam terug van het dorp en daar was naar 't schijn grote paniek. Je kon wel een brood kopen, maar het niet laten snijden, elektronische weegschalen werkten niet, computers bij de post en de bank of in de bib evenmin. Zo zie je maar hoe afhankelijk we zijn van die elektriciteit; de benedenbuurvrouw kon zelfs geen eten klaarmaken omdat ze elektrisch kookt en zelfs thee of koffie zetten lukte ook niet. Na ongeveer anderhalf uur was er weer stroom aan de overkant van de straat, maar niet bij ons. Op het kaaskraam van Engelen- het was marktdag- wist men te zeggen ( dankzij de I-phone van de dochter) dat er een grote brand was in Deurne waarbij men in hoogspanningskabels die in de buurt hingen de stroom moest afsluiten waarbij 5 of 6 omliggende gemeenten zonder stroom kwamen te zitten. Zo zie je maar; zonder elektriciteit zijn wij gewoon sukkelaars geworden !
Gisteren namiddag volledig uit mijn doen geweest met
buikpijn, krampen, steken in mijn rug, koude rillingen en lichte koorts; gewoon
niet te doen ... Niets durven eten of drinken, Hortense verwittigd dat ik
waarschijnlijk niet aanwezig zou zijn op het bestuursetentje van het
Davidsfonds en ons Chris opgebeld Op een zondag bel je je huisarts niet op,
maar vanmorgen had die om 9u. raadpleging.
Dan ben ik "s avonds maar eens 'vroeg' gaan slapen, warm onder de dons en
ben dan nuchter tegen 8u. in de wachtzaal gaan zitten. Ondertussen waren de
krampen verminderd, maar ik voelde me nog wat onpasselijk en zo. De arts
vermoedde (net als mijn zus) dat het hier om een buikgriep ging. Na het
aankopen van Motilium instant en Imutis ben ik dan wat Cracottes gaan kopen, heb
ik thee gezet i.p.v. koffie en heb ontbeten met één Cracotte en runderrookvlees
en wat aardbeien. Natuurlijk is het hiermee nog niet over, de buikpijn is er
nog maar de krampen niet meer. Ik kan nu geen permanentie gaan doen of naar het
etentje gaan omwille van het besmettingsgevaar ; ik had er echter zeer graag
naartoe geweest - al was het zonder mee te eten maar de dokter raadde het af.
Daar zit je dan binnen - gelukkig is er nog tv en pc, maar een dag met 2 tot 3
keer buitenkomen verloopt toch anders ...
In de media maakten we grondig kennis met massahysterie, opgeklopte agressie en doodsbedreigingen voornamelijk door een 'allochtone' oudergroep - dit omwille van 'waarschijnlijk geïnsinueerde' sexuele misbruiken door een kleuterjuf van 23 jaar - dit in de basisschool "De Blokkendoos" op het Kiel in Antwerpen. Weten die mensen dan echt nog niet dat je in ons rechtssysteem onschuldig bent tot je schuld bewezen is ? Ze kennen anders onze wetten zo goed ! Ze verwijten het schoolbestuur zelfs dat ze achter de kleuterjuf staan - dit terwijl er hoogstwaarschijnlijk weer niets gebeurd is ! Persoonlijk ben ik daar zelfs 98,75 % van overtuigd ! Wat er echt gebeurd is zullen we nooit weten, sommige kinderen hebben echter veel fantasie en wat er zich in het hoofd van de betrokken moeder afspeelde is evenmin te achterhalen maar dat heeft volgens mij veel te maken met ingebeelde angst ! In de pers werden enkele dagen voordien toch voorstellen gelanceerd om kleuters sexueel voor te lichten - dit om hen te wapenen tegen mogelijk misbruik ! Maar ja; wat wil je als je constant hoort hoe decadent onze westerse cultuur wel is want we zijn de laatste 50 jaar massaal geseculariseerd en dus ongelovig, onze vrouwen bedekken zich onvoldoende en wij beleven onze sexualiteit anders dan in hun cultuur . Bovendien is dit een een uitgelezen moment om alle frustraties 'en masse' aan de schoolpoort te uiten. Daarenboven lopen er individuen rond die met de zaak totaal niets te maken hebben maar van de gelegenheid gebruik maken om een hetze te lanceren en de gemoederen op te kloppen. Echt bedroevend vind ik dit alles; maar nog meer verbazend omdat men op de internetfora van de tijdschriften en kranten gewoon geen kansen geeft aan de lezers om hierop te reageren. Waarschijnlijk geleerd bij de vrijlating onder voorwaarden van Michelle Martin! Wie sprak daar ooit van de vierde macht ?!
Intussen lezen we dat de moeder 'die de kat de bel aanbond' een Nederlandse is die daar een vonnis had opgelopen en naar België verhuisde om dit hier trachten ongedaan te maken. Bovendien vernamen we dat het gezin hier reeds 2 jaar wordt gevolgd door de Bijzondere Jeugddienst. En dan mag je daar niets bij denken...
nakomend NIEUWS uit GVA van 2013.07.13 ( + 3 weken later !)
Als het klopt dat er geen feiten zijn gepleegd, dan gaat het hier om een klassiek geval van massahysterie, nog verergerd door ophitsing binnen één etnische groep door elementen die labiel zijn en door extremistische moslims die het niet goed voor hebben met de samenleving, concludeert Bart De Wever. Hij hoopt dat de ouders inmiddels de zaken in een juist perspectief zien en rustig reageren op het nieuws. (Dat moet nu wel; want ze zitten nu in de ramadan)
Niet met het georganiseerde verzet op de Groenplaats tegen de recente besparingspolitiek van het huidige Antwerpse stadsbestuur ... maar met een geschreven bord waarop een aanbevolen menu stond aangeprijsd ergens op de Lijnwaadmarkt.. Ik las op een zwart bord met wit krijt geschreven: "Tournedos me groentekrans en saus naar keuze" Dat is dus geschreven zoals het hier vaak gezegd wordt ! Geschreven taal is nochtans niet identiek aan de gesproken taal- trouwens het Franse woord 'tournedos' werd niet fonetisch neergeschreven ! Anders zou er zoiets gestaan hebben van 'toernedo'. De tijd om me hierover te ergeren is wel al voorbij ... ergernis is negatief en berokkent jezelf meestal alleen maar pijn. Maar het blijft me toch nog wel verbazen dat je af en toe zulke kemels tegenkomt.
Vanmiddag ben ik naar een zeer boeiende bijeenkomst geweest in Elcker-ik over 'Radicale eindigheid' gebracht door Jan Rolies. Belezen als die man is en filosofisch zeer onderlegd - je komt met één leven haast niet toe om alle werken te lezen die hij las. Hij heeft wel een boon voor Samuël Ijsseling die hij meermaals citeert. De manier waarop Jan Rolies dit brengt is ook zeer overtuigend en toch mild en met een openheid naar de inbreng van iedereen die een tussenkomst doet. Alleen jammer dat hij geen papieren geeft met enkele notities op. Het is wel aangenaam om hem te beluisteren. Er waren 6 mensen aanwezig op de voordracht - wat ik weinig vind; maar je moet zelf al wel wat gelezen en gevolgd hebben om hier iets aan te hebben ...
Het was een warme dag met drukkend weer en ik had achteraf nog een boodschap te doen in de Blauwmoezelstraat waar alle terrassen druk bezet waren. In de Lange Leemstraat lag een mooie kat godsjeugdig zonder de minste complexen op haar rug gedraaid te slapen in een fruitkrat achter de vitrine van weet ik welke zaak - een zalig zicht: een poes die ten volle geniet van de zonnezaligheid !
Het heeft toch wel wat ! Op een zaterdagavond met mooi weer naar de Groenplaats stappen om eventjes een snack te eten tussen de voorbije klasreünie van 16.30u. tot 18u. in Zandhoven en een concert in de kathedraal om 20 u. De terrassen puilen overal uit van het volk met ergens een grote tafel zingende Hollanders waarbij er iemand (wellicht onder invloed van ons bier) opzichtig staat te dirigeren bovenop een zitbank van de Groenplaats. Je moet wandelen tussen mensenstromen in waarvan de meeste zich verplaatsen richting Waaigat en Grote Markt. De toast cannibale in 't Hof van Eden smaakte verrukkelijk alsook de zeer verzorgde koffie. De afspraak met de concert-collega liep zoals gepland maar in de goedgevulde kerk was het om 20 voor acht zoeken naar nog 2 lege stoelen naast elkaar zo ergens op de voorlaatste rij. Het klonk daar wel goed en het afwisselende zicht op de handen van de orgelist en op de spelers in het orkest werd zeer mooi weergegeven op 8 zeer grote schermen tegen de pilaren naast de middenbeuk. Rond kwart voor tien was het na de zeer geslaagde concertseizoensafsluiter van de Filharmonie wel een 'frakske frisser' buiten. Dus gingen we nog iets drinken in café Blauwmoezel,uitgebaat door mensen die onze taal eigenlijk niet beheersen. Geen wonder dat er naast ons en nog 2 concertmadammen geen kat zat tussen de overvolle cafés in de directe omgeving. Vier jongeren die er ook binnenkwamen gingen na een moeizaam contact gewoon terug naar buiten. (Voormalige Oost-Europeanen uit het commuistisch systeem moeten misschien nog leren dat hun inkomen in de horeca afhankelijk is van de verkoop?) Afin wij hebben toch snel iets kunnen drinken en het toilet kunnen gebruiken. Het wandelen naar tram 4 viel best mee, maar we zagen wel een mooi exemplaar voor ons zicht vertrekken. Dus wandelden we de Nationalestraat in om daar op een volgend (korter en ook ouder) rijtuig te stappen met 2 stoeltjes achter elkaar; maar op de Groenplaats zelf kwam er al en dubbele zit vrij.
Eigenlijk is het best aangenam vertoeven in het Antwerpse stadsleven - vooral rond de Grote Markt, de Groenplaats, het Consienceplein, het Mechelseplein e.a.. Onze noorderburen schijnen dit alvast begrepen te hebben want je komt hen daar veelal in groep maar ook wel in groepjes tegen. Moet kunnen - als ze dan maar rekening houden met het alcoholgehalte van veel van onze bieren !
Dat spreekt al beter tot de verbeelding dan met een Duvel of een Ommeganck (alhoewel beide heldere bieren met ongeveer 8° alcoholgehalte elkaar waard zijn)! Ik kan getuigen dat dit een mooie slaap geeft met voldoende uren nachtrust en geen gedoe achteraf ! Eén Omer is echter wel voldoende en geeft totaal geen nevenverschijselen en je hebt 's morgens een zalige slaap achter de rug ; niet wakker gelegen of getobd, gewoon zorgeloos ingeslapen zondermeer. (Ik weet dat sommige medemensen hier geld voor zouden willen geven!) Mijn raad als ervaringsdeskundige: één Omer drinken bij de tv voor het slapengaan en je slaapt als een marmot ! Dit is niet gesponsord door de brouwerij; ik heb het bier leren kennen dankzij Jean Blaute en Ray Cokes met hun tv-reeks 'Tournee générale' die ik trouwens zeer geslaagd vond. Dank zij hen heb ik Omer leren kennen !
We startten als eersten (Lies Smits en ik bij 'De Bengel' op het terras en in de zon met vlak voor onze neus veel volk aan het stadhuis voor de trouwers...) We waren met zeventien + een schitterende gids !
Chocoladewandeling op zaterdag, 25
mei 2013
Het was een hoogst aangename activiteit,dit door de plots onverwacht opgedoken zon en de zeer
vlotte en aangename gids, Carolien Krijnen en
vanzelfsprekend ook door de chocoladeproeverijen. We passeerden het winkeltje
Bastin links van de kathedraal waar men ambachtelijk vervaardigde pralines verkoopt. We kregen onderweg in verschillende stukjes
de geschiedenis te horen van de cacaoboom en zijn gegeerde vruchten, de
verspreiding van cacao naar Europa en de evolutie van cacaodrank naar vaste
chocolade waarvan Lindt aan de oorsprong ligt, de eerste praline die uit
Frankrijk stamt maar die door Neuhaus werd aangepast door gebruik te maken van
een mal waarin men eerst verwarmde chocolade giet en na omkering van het
recipiënt er de vulling van welke aard ook aan toevoegt. Zowat alle
chocoladeverwerkende bedrijven gaan langs Callebaut om hun chocolade in welke
vorm ook aan te schaffen. Men heeft daar wel 1600 verschillende nummers
afhankelijk voor welke klant. Alleen de chocolatier Pierre Marcoliniheeft een eigen plantage en werkt artisanaal
met producten verkregen van de eigen gefabriceerde cacao.
Elke deelnemer aan de wandeling kreeg een zakje met 4 pralines van bij pralines
Elisa op de Grote Markt, een kathedraaltje in pure chocolade bij Bastin, 2
pralines bij Dominique Persoone van the chocolate line op de Meir waarvan
eentje met een ongewonere vulling; we liepen in de stadsfeestzaal binnen bij
Neuhaus waar wij één grote en lekkere pure praline te proeven kregen en
wandelden daarna naar een exclusieve winkel van Marcolini in de buurt van de
Bourla om te stoppen bij Leonidas. Op de Graanmarkt net achter Houten Clara kregen we te horen hoe
gezond chocolade wel was door de anti-oxydanten tenminste als je het product met
verstand en met mate weet te consumeren.
Als we dan op het pleintje aan het Bernarduscentrum nog eens
de uitleg kregen over de serotonine en andere stoffen die vrijkomen bij het
nuttigen van chocolade , dan waren we best wel overtuigd van het nut van
verstandig verbruik van deze lustopwekkende lekkernij waarvan ooit
kloosterzusters mee aan de basis lagen ten tijde van keizer Karel.
In de terugweg naar huis met bus 420 van 13.45u. nog heel wat heibel door een aanrijding zonder gekwetsten tussen de lange harmonicabus en en kleine personenwagen- dit net voorbij "Het Mestputteke " op de Boterlaarbaan. Dit duurde een twintigtal minuten beginnend met scheldpartijen, een alerte tussenkomst van een politieagent in burger die op de bus zat met als gevolg: olie op het vuur bij de wagenbestuurder die de politie erbij wou, daarna assistentie van extra mensen vn 'De Lijn', politie afgebeld, personen laten overstappen op bus 421 die passeerde, gevolgd door verontschuldigingen naar elkaar toe van de 2 chauffeurs, het zorgzame en tijdrovende invullen van de papieren (met mijn balpen die ik gebruikte bij het invullen van binaire puzzels) en nog wat raadgevingen van het hulpteam van 'De Lijn' . Afin een hele belevenis die in alle rust en vrede eindigde, maar waar ik hoorde dat de buschauffeur in Herentals nog een sneldienst moest doen. Zo merk je maar hoe het kan komen dat een lijnbus te laat toekomt aan haar startpunt . Maar na een heftige woordenwisseling werd de zaak tenslotte in vrede beslecht. Zo kwam ik rond 14.45u uiteindelijk thuis met de bus die om 13.45u. vertrok op de F. Rooseveltplaats.
...dat mensen als André Denys en andere eerst moeten sterven vooraleer men hem overvloedig prijst omwille van zijn buitengewone capaciteiten - zelfs over de 'partijgrenzen' heen. Ik weet wel: iedere mens heeft goede en minder goede eigenschappen; maar bij deze man merkte iedereen op dat hij heel hard werkte, een man van zijn woord was en volks in de omgang. Als deze 65-jarige dan uiteindelijk na een lange strijd tegen kanker toch de geest heeft gegeven, komen die lofbetuigingen massaal toe - op een moment dat de mens er zelf niets meer aan heeft...Een oud-gouverneur die sportief, integer en betrouwbaar was en die daar bovenop nog eens als zeer hardwerkend bekend stond - je bent het niet gewend van de meeste politici. Maar ja, nu hij niet meer leeft, kan hij voor niemand nog een gevaar opleveren en worden ook de politieke tegenstanders menslievender... zo zie je maar !
Je moet soms inderdaad wel eens goed overwegen voor je beslist! Zeker als het weekblad Tertio een gratis voordracht aanbiedt in het torengebouw van KBC op dezelfde avond dat er één van de abonnementsconcerten van de Filharmonie gepland was. Oorspronkelijk en uiteindelijk viel de keuze dan toch op Herman Van Rompuy die kwam spreken over Europa met zijn christelijke wortels. Het wegschenken van het ticket voor deSingel was geen probleem; wel heb ik overwogen of ik alleen naar de voordracht zou gaan of iemand zou uitzoeken om mee te gaan, vermits mijn uitnodiging gold voor 2 personen. Gemakshalve ben ik bij de eerste optie gebleven. Herman Van Rompuy is niet alleen goed opgeleid, maar ook een knap spreker die de goedgevulde zaal (met voornamelijk 'fans') anderhalf uur i.p.v. drie kwartier toesprak. Het werd een oproep om Europa niet enkel door de materiële bril te bekijken in de optie van "Wat brengt het ons op ?" maar ook en vooral spiritueel te bekijken in het kader van vrede en solidariteit. Natuurlijk zullen wij nooit de Verenigde Staten van Europa worden, omdat wij over een gelaagde identiteit beschikken. Wij onderschrijven wel een gemeenschappelijke toekomst met afspraken rond gelijkheid man vrouw e.a.. Maar vermits wij zo verschillend zijn met een ontzaglijk verscheiden geschiedenis - met oostbloklanden die de Koude oorlog net achter de rug hebben, geeft dat nog heel wat groeipijnen. De term 'Europese Gemeenschap' vond de Europese voorzitter ook passender dan 'Europese Unie' omdat wij nooit een echte Unie zullen vormen maar met onze verschillende wortels (ook uit de godsdiensten) een gemeenschappelijke toekomst van vrede en solidariteit dienen uit te bouwen. We moeten echt af van het 'vijanddenken' en elkaar bemoedigen in een groei naar een toekomst met gemeenschapelijke democratische beginselen en hierbij positief vooruit blijven denken. Een hele uitdaging ; waarvoor de voorzitter van de Raad van Europa onthaald werd op een hartverwarmend applaus. De receptie, aangeboden door KBC, was ook de moeite, zeker omdat daar heel wat bekenden de tijd namen om onderling van gedachten te wiselen. Zoals te verwachten was liep 'dat napraten' uit tot langer dan 1 uur met de nodige wijn erbij, maar ook water en fruitsap! Met heel wat gekende personen als Gerard Bodifee en zijn levensgezellin; Mia De Schamphelaere en echtgenoot, Mgr. De Kesel, bekende gezichten van Elcker-ik en Davidsfonds, en gezichten van mensen die mij herkenden zonder dat ik hen kon thuisbrengen gaf dit een aangenaam samenzijn in een goed gezelschap. Uiteindelijk was ik toch wel verheugd met de keuze die ik maakte. Alleen vond ik dat 'Tertio' dit niet gratis aan te bieden had aan zijn abonnees. Voor zulke avond met aansluitende receptie kon best een kleine bijdrage p.p. gevraagd worden. Ik heb dit hen dan ook gesuggereerd.
Wat doe je met een gekregen boek dat je niet aanspreekt ?
Al vier of vijf keer ben ik eraan begonnen; maar de schrijfstijl bevalt me hoegenaamd niet, en nog minder de woordkeuze hier en daar - voor mij veel te platvloers; je kan net zo goed 'Mooi en meedogenloos' volgen op de tv maar ik wil er echt geen tijd meer aan besteden. ! Ik weet dat het 'geschenk' met de beste bedoelingen voor mij uitgekozen werd op basis van positieve kritieken die hier of daar uitgezonden werden en ook wetende dat ik zo graag met de trein rijd en vermits dit boek zich afspeelt in en rond een treinstation. Zo zie je maar; sinds wij in de leesgroep boeken bespreken die zowel inhoudelijk als vormelijk veel meer te bieden hebben, ben ik selectiever geworden in het uitkiezen van de auteurs. En schrijvers die ik niet ken, leer ik dan wel kennen langs boekbesprekingen in De Standaard of bij een voorstelling van de genomineerde werken voor de 'Gouden boekenuil". Aan iedereen die iemand een boek wil schenken voor een verjaardag blijf ik adviseren:"Koop een boekenbon"; want wat doe je met een boek dat je niet het lezen waard vindt ? Ook al vindt Jan Verheyen dat het beste boek dat hij dit jaar gelezen heeft ! Maar hoeveel leest die man ? En wat kent hij van boeken ?
Gisteren ben ik met Julienne en 2 van haar kleinkinderen naar 'Croods' gaan kijken, een toffe animatiefilm (jammer genoeg voor die gasten uit het 2de en 4de leerjaar niet in 3D). In de vertoning van 15.20 u. (Nederlands gesproken) zat de zaal goed vol. Veel ouders en grootouders schijnen dit nog steeds als een mooie uitstap te bekijken, want bij film hoort meestal ook nog eens popcorn of een drankje. De film werd goed bevonden, met veel actie, wel wat natuurgeweld en zelfs wat humor. Zoals het in een goede kinderfilm past, liep alles uiteindelijk nog goed af . Iedereen kon dus tevreden naar huis. En eigenlijk heb ik hier meer van genoten dan veel films voor volwassenen die mij gewoon niets zeggen. Een aanrader voor de volgende woensdagnamiddagen of voor in de weekends want vanaf 15/04/13 begint de school opnieuw !
Van wanneer stamt de traditie van 'de goede week'?
Eigenlijk is het toch wel morbide ! 2000 jaar geleden stierf Jezus van Nazareth een gewelddadige kruisdood rond het joodse Pesach-feest. Zijn vrienden waren met z'n allen ontredderd en sloten zich op, maar nadien kwamen de verhalen van de opstanding . Met alle blijheid en vreugde alom.Ik kan mij best voorstellen dat in een verbale cultuur waar alles moest doorverteld worden (omdat de massa toen niet kon lezen of schrijven) de nood ontstond om die laatste dagen van Jezus hier op aarde 'in scène' te zetten opdat de volgelingen dit niet zouden vergeten. Maar ondertussen is alles in alle talen opgeschreven, gedramatiseerd in Oberammergau, verfilmd enzovoort. Is het dan nog nodig dat elke parochiegemeenschap ieder jaar die 'goede' week herdenkt ? We leven nu toch met z'n allen na de verrijzenis van Jezus - hoe je die ook ziet ! Moet dat lijdensverhaal dan zo nodig nog ieder jaar in de verf gezet worden in iedere parochie ? Ik begrijp er echt de zin niet van !
Met 4 dames (allen met seniorenticket) namen we de trein van
9.52 u. op spoor 1 in Antwerpen-centraal rechtstreeks naar Lille Flandres. Ook al duurt
de treinreis rechtstreeks naar Kortrijk 1 uur en 20 minuten, in goed gezelschap
kom je op je bestemming toe voor je het weet.
Op de Grote Markt zagen we we zoveel politiebedrijvigheid, dat we spontaan om
een woordje uitleg vroegen. En ja, leken als we zijn tenminste als het om sport gaat hoorden we
dat World Tour met een rit van Gent naar Harelbeke daar vandaag langskwam. En
omdat het parcours op onze weg naar het erfgoedhuis in de O.L.V.-straat lag, zagen we eerst de caravan met sponsorwagens
passeren en besloten dan maar te wachten om onze Tom Boonen toch wat te kunnen
aanmoedigen. Ik vermoed dat we daar langer dan 75 min. in de kou hebben gestaan
in de buurt van de O.L.V.-kerk die men volop aan het restaureren is. Men
verkocht daar wel warme chocomelk in de taverne achter ons, maar we riskeerden
niet naar binnen te gaan en de renners zelf te missen.Uiteindelijk zoefde het flitsende peloton dan voorbij en onze Tom hebben we
helaas niet kunnen opmerken.
Dan ging het naar het streekbezoekerscentrum voor Kortrijk en de
Leiestreekbeginnend met een
toiletbezoek op propere toiletten met een naar ons gevoel warme toiletbrillen (of lag het aan onze verkleumde bipsen?)
We namen nadien aan de balie wat folders mee en belandden daarna in het restaurant Beau
M waar we een tafeltje voor vier vonden in het volle licht met zicht op de
Markt en de passage daar. We bestelden allen de lunch-menu omdat dit meestal snel
vooruit gaat en ook nog voordelig is. Met een glas wijn of een frisse Omer
erbij en nog een koffie of thee achteraf kwam dat op 19,25 euro p.p. wat wij
allen afrondden naar 20 euro. Daarna ging het naar de tentoonstelling moderne
kant, een blitzbezoek in de Lieve Vrouwekerk daar tegenover, het Groeningemonument,
het begijnhof, de Broeltorens,, de Budascoop, de Leiestraat en terug naar de
Grote Markt. Omdat we vermoedden dat we de trein terug van 16.50 u. toch niet
konden halen, en ook omdat we nog iets wensten te drinken zijn we binnengestapt
in de Falstaf waar we met zn allen op een groot scherm de aankomst van onze
renners in Harelbeke konden volgen- dit met een warme drank voor ieder van ons.
Er stond daar ook een buffetje waar je
vrij stukjes stokbrood kon nemen met een
slaatje erbij. We dronken dus nog een tweede consumptie: 3 Omers deze keer en nog 1 cola, waarna we in het station op de
trein van 17.50 u. stapten. Kwam daar in het gangetje toch geen renner in tenue
aangestapt. 'Die kon nu toch al niet terug
zijn uit Harelbeke, want we hadden zopas Cancellara over de meet zien komen.' De
man hoorde onze commentaar en kwam dus recht naar ons toe. Hij kwam met veel
omhaal vertellen dat hij het parcours vooraf had gereden waarschijnlijkuit sympathie voor zijn helden en ook nog als
test voor zichzelf. Gelukkig zaten wij met vier op een plaats van vier! Anders
zou hij zich misschien nog bij ons gezet hebben. In Antwerpen centraal zagen we
hem terug met zijn fiets aan de hand het station verlaten. Gilberte nam van
daaruit de trein naar Herentals om af te stappen in Kessel. Met bus 421 met
stop in Wommelgem centrum kwamen we (Julienne, Maria Geerts en ik) dan terug
thuis. Hoe een culturele uitstap met als doel
een kanttentoonstelling uiteindelijk kan uitdraaien naar een uitstap met wat
meer aandacht voor sport omdat een voorjaarsklassieker daar op die dag
toevallig passeerde !
Na de koudste dagen in maart sinds 100 jaar, mag je wel blij zijn dat je je kan verwarmen thuis. Vrienden van mij hadden echter pech. In hun kelder was een buis van de waterleiding gesprongen waardoor de verwarming gewoon uitviel. En dit op een vrijdag en met zulke koude temperaturen (vorige nacht was de koudste nacht van de winter). Dan ben je nog een gelukkige mens als je over een schouw beschikt met een kachel en wat stookhout . Wij zijn het echter niet meer gewend: warmte op één plaats in het huis en voor de rest in de kou zitten en slapen. Lees ik echter net dat volgens Finse deskundigen baby's het best slapen in de vrieskou mits ze warm zijn toegedekt natuurlijk! Ik vermoed dat weinigen onder ons de 'goede oude tijd' nog gekend hebben met de voeten op de Leuvense stoof waarop dan ook nog gebakken en gekookt werd. Vooraleer je in je koude bed kroop werd je dan als kind in een verwarmd dekentje naar boven gebracht zodat je toch nog warm in je bed kwam te liggen. Dat zalige gevoel kan ik me nog best herinneren; maar toen wisten we niet beter en kon het hlemal niet anders !
...heb ik André Comte-Sponville ontdekt. Hij is de auteur van het boekje: "De geest van het atheïsme" Kunnen we het zonder godsdienst stellen ? Het gaat hier weliswaar om een slechte vertaling omdat hij eerder spiritualiteit bedoelt Weer een prachtige lezing in Elcker-ik door Jan Verachtert, auteur van het boek:"God heeft een brede rug"met een goed gevulde zaal met heel wat bekende gezichten maar nog meer onbekende. De vorige lezing ging over het boek van Alain de Botton:'Religie voor atheïsten' -iets wat ik jammer genoeg gemist heb. Maar de volgende bijeenkomst met Jan Verachtert op 18/04/13: 'Actuele tendensen in het spirituele landschap', daar wil ik zeker bij zijn ! Jammer dat Ria niet kan ! Misschien gaat Juliette wel mee, of Paul ? We zullen zien - desnoods ga ik wel alleen. Ik heb me alleszins juist voor 4 lezingen ingeschreven; achtereenvolgens met Jan Rolies, Jan Verachtert, Roger Lenaers and last but not least: Etienne Vermeersch die nu hersteld is van zijn operatie.
Het doet deugd om mensen als Jan Rolies uit Leuven in Elcker-ik op de tekenen des tijds te horen wijzen. Dit aan de hand van publicaties her en der bijeengesprokkeld. Wij leven inderdaad in tijden dat er veel beweegt - op allerlei vlakken trouwens. Van rustige vastheid is in de wereld en ook in je naaste omgeving nog weinig te merken. Of we het willen of niet - we beleven woelige tijden met de mondialisering, de technologische vooruitgang, de secularisatie, de snel groeiende economische vooruitgang in Azië, de ontwikkelingen in Afrika en de decentralisering van Europa. De begoede klasse bij ons en Noord-Amerika wil alles houden zoals het is (conserveren wat belangrijk is) en daarvoor inzetten op experts. Anderzijds roepen profeten (dromers) op tot een andere maatschappij omdat we weten dat de grondstoffen ooit uitgeput raken en de overbevolking de aarde meer kwaad doet dan goed. Een vraag om wijziging in het denken en creatief omgaan met minder middelen dus. Na een terug denken aan de jaren van economische opgang en wederopbouw na de oorlog hebben we veel zien veranderen en het stopt niet. Dat maakt velen bang - vooral bang voor verlies. En we kunnen de wereld niet veranderen, maar wel kleinschalig beginnen aan verbetering, elkaar bemoedigen en samenwerken waar het kan. Dat is al iets ! Toch beter dan mopperend stilzitten en lankmoedig toezien We hebben een vruchtbaar gesprek gehad met de 7 aanwezigen waaronder ik nog toffe, geëngageerde mensen heb leren kennen. Zo vond ik die bijeenkomst zeer productief. Als Jan Rolies nog eens komt in de maand april, dan gaan we er terug naartoe !Door hem kregen we nog heel wat auteurs te lezen en de websites te volgen.
Het begon al maandag ! De verwachte afspraak voor een namiddag in de Classics moest ik afzeggen omdat er om 13.30u. een vergadering van het PT was gepland. Op dinsdag had ik weer prijs.; om 20u. een vergadering 'Reisverhalen' en om 20.30u. een vergadering van de schoolraad - omdat de andere afgevaardigde van de plaatselijke gemeenschap kon aanwezig zijn had ik de mogelijkheid om naar de DF-activiteit te gaan ! Op woensdag kon ik dan nog eens eindelijk na veel 'bezette' woensdagen nog eens naar Babbelpunt gaan. Donderdag met de 'grote vakbondsactie' met als enig resultaat het 'pesten van andere medemensen ' was er in Borsbeek een federatie-avond gepland over de Visietekst van onze bisschop maar bij Neos had men 50 kaartjes gekocht voor Kommil Foo. Natuurlijk had ik gekozen voor de gebroeders Walschaerts maar er moest nog uitgekiend worden hoe er te geraken als de vakbondsactie zich vooal deed voelen bij het tramvervoer. Uiteindeijk dan een lift gekregen van Jeanine Smits die zich naar Antwerpen anders ook altijd verplaatst met het openbaar vervoer! Samen met haar nog een gezellige eet- en drinkgelegenheid ontdekt op het Theaterplein: de "Lunchbox" . De show "Breken" viel best mee maar het zoeken naar een locatie om achteraf iets te drinken en na te praten was moeilijker. Uiteindelijk dan toch beland in "De Markt" waar we als de 4 laatste klanten binnenstapten. Vrijdag was het na de markt en het kappersbezoek nog even in de bijtende wind naar de Colruyt om er 2 uur te helpen bij de koffiestop ten voordele van 'Broederlijk delen' waarna ik met zeer koude voeten meteen naar de Manu en Mariette ben gegaan om er wat later te vertrekken naar WMH waar we samenkwamen met een dertigtal mensen voor een avondje "Bijbels culnair" Hierdoor kwam dan weer de Taizéviering in het gedrang. En vandaag was het vergadering voor de comitédames van Kind & Gezin maar ik had de leeskring van Davidsfonds en Femma over het boek van Kate Mosse: "Het verloren labyrint" en dat laatste heb ik laten voorgaan. En nu heb ik gekozen om te gaan slapen i.p.v. naar de Borgia's te kijken. Gelukkig kan je dat opnemen om dat later te bekijken - maar wanneer dan ? Morgen na de mis, en de koffie in Familia naar de slager, waarna ik thuis het jaarverslag ga maken voor Residentie Damiaan, wat strijkwerk doe en wat tv kijk of muziek beluister.
Naast de gekende en verwachte negatieve berichten over de ellende overal in de wereld springen er af en toe ( maar wel uitzonderlijk) ook eens leuke positieve verhalen uit zoals vandaag over de kat Stanske die in de laadwagen van zijn baas meereisde van Leest naar Oostende waar ze geschrokken wegliep en niet meer terug te vinden was. Toen de bestuurder onverichterzake terug vertrok naar Heist-op-den-Berg, daarna naar Merendree en opnieuw naar Heist reed om dan terug aan te komen in Leest hoorde hij het miauwen van de 'wonderpoes'. Die had zich op de terugreis vanuit Oostende gans de tijd schuilgehouden op de achteras onder de vrachtwagen. Moet je de foto zien met de poes in de armen van haar baasje met daarnaast haar echtgenoot trucker. Met een blik van : "Zie je nu wel, hoe ik overleef !" Een mooi verhaal voor kattenmensen. Anderzijds ver van hier waar een 18-jarige Brit al joggend verloren liep in een uitgedroogd gebied bij een temperatuur van 40° en 3 dagen overleefde op zijn lenzenvloeistof en de eigen urine. Met zijn kleding had hij de 3 letters S.O.S in een open vlakte gelegd. Hij werd nog net op het nippertje gered met uitdrogingsverschijnselen. Goed dat men af en toe ook wat positief nieuws brengt; dat geeft mensen een goed gevoel tussen alle andere rotzooi die je overvloedig in de media terugvindt !
December: kerstfeestjes en januari: nieuwjaarsdiners ...
De kortste dagen van het jaar met de koudste temperaturen en de meeste kans op verkeersellende - juist dan organiseert men overal samenkomsten om te eten en te drinken zoals het nieuwjaarsetentje van Neos, de Toast Literair van het Davidsfonds, een samenkomst in 'Den Bol' met de vrienden, familiefeest met broer, zussen en hun partners , een nieuwjaarsreceptie van de gemeente, nog een etentje met de oud-collega's, de après-midi van Neos, een etentje met de comitédames van Kind & Gezin, een etentje met COV , ontbijten met de vriendinnen en daartussen komen dan nog de nodige boodschappen, de uitstapjes en de obligate vergaderingen. Geen wonder dat er zelfs geen tijd meer rest - tussen de bedrijven door- om iets op mijn blog te zetten. De voorbije weken heb ik me zelfs niet meer per fiets maar wel te voet verplaatst en met het openbaar vervoer natuurlijk ! Gelukkig is Elcker-ik zeer goed te bereiken met tram 4 ! Komt daarbij nog het plannen van de algemene vergadering van Residentie Damiaan enzovoort zodat ik de laatste tijd meer ga slapen rond 1.30u. à 2 u dan op een 'normaal' uur ! Hopelijk wordt het in februari wat rustiger, alhoewel: die maand zit ook al redelijk vol met geplande activiteiten.
Wat je zoal op minder dan 3 uur in de voormiddag kunt doen ...
Ik schrok er zelf van ! Om 8.22u. de bus naar Antwerpen genomen (om uit te testen hoe lang die er morgen over rijdt - dit ten gerieve van de vriendinnen! )Juist 18 min. ;maar het verkeer was eerder miniem op 2de nieuwjaarsdag ! Dan maar meteen op het Astridplein overgestoken om bus 23 uit te testen (ten gerieve van mijn zus die zaterdag naar de begrafenis in de kerk van de Lange Van Lobroekstraat wil met openbaar vervoer.) Met veel chance de bus van 8.42 u. kunnen nemen die om 8.56 u. stopt onder de brug op station Dam (dit op 1 of 2 minuten van de kerk) . Met de volgende 23 terug naar het Astridplein gereden. Daar met de gauwte het gangenstelsel van metrostation Astrid uitgeprobeerd. Nadien een koffie gaan drinken bij Starbucks aan het centraal station - dit met een zeer mooi boek: "De smaak van appelpitten" van Katharina Hagena ! Veel jong volk in de bediening en ook in het cliënteel, maar de kwaliteit van de koffie is beter in Esco-bar in de Quellinstraat. Daarna richting Inno gestapt met een binnenwip in de Veritas in de Leysstraat waar de wol nog niet afgeprijsd stond. Op de 4de verdieping in de Lunch Garden (Inno) naar het toilet geweest en op de 3de verdieping net geen 2 handdoeken gekocht van het merk Bamboo aan 15,90 per stuk. Aan de kassa liet men wel weten dat er morgen 50% af gaat. Dus heb ik ze maar teruggelegd! .Morgen kan ik er 4 kopen i.p.v.2 vandaag ! Dan maar teug naar huis gegaan. Ik meende bus 420 van 10.45 u. net niet te kunnen halen, maar (dit moet echt een geluksdag zijn) juist op het nippertje kon ik er nog in. Om 11.15 u. was ik terug thuis ! En dit dan nog op een prachtige winterse dag met veel zon en aangename temperaturen ! Als dit geen positieve start is van het nieuwe jaar !
Het lezen van fictie in goede romans is inderdaad meestal ontspannender dan de taal op 9 afschriften van de KBC over de gewijzigde ABV (algemene bankvoorwaarden). Als je die bewuste uittreksels NIET leest (ook al staat erbovenop: ZEKER LEZEN) dan kom je wel eens voor verrassingen te staan. Zo schrok ik enkele maanden geleden toen ik de rekeninguittreksels wilde afdrukken in de bankautomaat van de boodschap op het scherm dat ik gekozen had voor digitale afschriften. In dat geval vast niet bewust en na de uitleg op het bankkantoor zeker niet actief. In de bewuste 9 blaadjes stond ook vermeld dat de afschriften voortaan digitaal zouden verstuurd worden, zoniet moest ik vragen om dat ongedaan te maken. Met de digitale afschriften valt er thuis een hele procedure gevolgd te worden zodat ik zelf een rapport (op een A4-blad) kan afprinten en dat dan (geplooid) in het kaftje van de rekeninguittreksels moet steken. Omdat ik elk jaar in januari een balans opmaak van de financiërle activiteiten van het voorbije werkjaar voor de algemene vergadering, vind ik de uittreksels van het kantoor voor mij toch interessanter ! Eigenlijk is lectuur van contracten,en alles wat met geld te maken heeft gewoon essentieel - ook al zijn het kleine lettertjes en is de taal wat moeilijk te begrijpen wegens de opzettelijk gebruikte vaktaal die gewone mensen meestal niet gebruiken.
Het eerste in de kerk van Wijnegem en het tweede in de kerk van Wommelgem Het eerste in de namiddag van 16 tot 17 u.; het tweede van 20 u. tot 21.30 u Het eerste gratis en het tweede aan de prijs van 8 euro. Het eerste actief(want met samenzang) en het tweede passief (enkel luisteren) Nr. 1 ingericht door het Davidsfonds Wijnegem en het andere door de cultuurraad van Wommelgem In Wijnegem gevolgd door een gratis receptie ; in Wommelgem droog naar huis zonder kans om na te praten. In Wijnegem met een goed zicht tot op de laatste rij.; in Wommelgem veel minder goed zicht met de pilaren en de waterpas vloer ! In Wijnegem kans tot bijdrage voor een goed doel; in Wommelgem waardering voor de plaatselijke zangkoren. Ik weet best wat ik verkies, wetend dat zingen gezond is en nu zelfs als therapie wordt gebruikt, maar veel Wommelgemnaars vinden dat activiteiten in eigen gemeente de voorkeur verdienen (eigen volk eerst ?) In onze federatiekerk herkende ik nochtans wel wat mensen van Borsbeek maar van Wommelgem (waar men zo graag zingt) bleek ik de enige aanwezige te zijn. Misschien volgend jaar meer reclame maken langs Kerk & Leven, de website en misschien ook laten aankondigen in de kerk ?
Dit in de plaats van een "white Christmas" ! Het zal je maar overkomen - 4 dagen na de aangekondigde "Weltuntergang" die dus niet plaatsvond staat de zon te blinken op het overstaande gebouw in opmaak ! Op de tv vind je nu alle mogelijke 'kerstprogramma's' met massa's echte en gefingeerde sneeuw en buiten krijg je een vooruitzicht op de komende lente; dit terwijl de winter zich nog maar pas heeft ingezet ! Dit wekt wel veel valse verwachtingen vermits we die lente niet zullen krijgen zonder de obligate vriesperiodes met de bijpassende sneeuw- en ijsellende... Dus niet te vlug denken dat de winter oorbij is - hij moet echt nog inzetten. Trouwens rond 5 februari zitten we putje winter en daarna kan het ook nog vriezen en sneeuwen, maar vanaf dan tellen we wel af... Dan toch maar - al is het kort genieten van deze zonnige winterdag met een overvloed van zonlicht voor deze periode vaan het jaar ! Geen slechte inzet - als je het mij vraagt !
(Het bericht van 21/11/12 moet ik dringend nuanceren : de 'zogezegde' wijnappelsienen hebben nu nog steeds geen rode kleur binnenin. Vroeger verschenen die pas in januari in de winkel - dus voortaan toch maar beter wachten tot na nieuwjaar. Want 'bloedappelsienen' krijgen die naam wel vanwege de rode kleur in het vruchtvlees. Omdat heel wat mensen huiveren bij de gedachte aan 'bloed' heeft men de naam aangepast in 'wijnappelsienen' maar dan wel met het idee van 'rode' wijn -nu zou je met een beetje fantasie kunnen referen naar wijnappelsienen met 'witte' wijn !)
De start aan het "vlinderpaleis" vind ik al een goed begin. Een bevlogen gids met goede stem en een divers gezelschap spreekt me ook altijd aan. Ook al viel er een bezoek aan een Turkse moskee weg omdat er onverwacht andere feestelijkheden doorgingen; we startten al goed in de Grieks-orthodoxe kerk - magnifiek ingericht en links t.o. het justitiepaleis. Het was trouwens de laatste keer dat we daar binnen mochten wegens het voor hen te late bezoekuur. Elke zondag kan je daar om 10 u. deelnemen aan de ritus (in het Grieks uiteraard). Van daaruit ging het naar een Engelstalige Salvation-kerk uit de Pinksterbeweging , vol met Afrikanen die er tevens ook warm eten toegediend kregen. Onze gids deed zijn uitleg gemakshalve in het Engels zodat de mensen uit de plaatselijke gemeenschap konden tussenkomen en er vanuit het publiek konden vragen gesteld worden. Een enthousiaste Nigeriaan spelde ons als het ware de les over de opvoeding van onze kinderen waar we uiteindelijk zelf voor instaan, onze verantwoordelijkheid vanaf onze volwassenheid en onze rechtstreekse relatie tot God en tevens werden we met zijn allen uitgenodigd voor 'Thanksgiving' volgende week. Na een passage langs een kleine Turkse gemeenschap en een nieuwe in opbouw konden we langs de Cuylitstraat langs de achterdeur binnen in de monumentale kerk van St.Michaël en St. Petrus. Iemand uit het parochieteam gaf ons de nodige uitleg. Van daaruit ging het naar de Hollandse synagoge waar we zeer vriendelijk ontvangen werden door Aäron Malinsky. Daar waar ik destijds ooit een rondleiding kreeg door zijn vader, inspecteur Malinsky (die toen zeer erg vanuit de hoogte sprak) viel me nu de innemende en minzame houding op van zijn zoon (ook uiterlijk verschillen deze mannen erg van elkaar). Aan de heren in ons gezelschap (de minderheid) werd gevraagd om een keppeltje op te zetten maar wij vrouwen dienden echt niet boven te gaan zitten (zoals de jodinnen doen tijdens de dienst) of een pruik te dragen. Bij het verlaten van de synagoge werden we begroet met een hartelijk 'sjaloom'. Al bij al was dit weer een meer dan boeiende interreligieuze uitstap die wordt bijgewoond door veel toffe mensen en die begeleid wordt door een gids van Atlas die gehuwd is met een Roemeens-orthodoxe vrouw, maar die zijn zoontje liet dopen in Brussel omdat de verantwoordelijke in het Antwerpse kerk behoorlijk conservatief is (de Léonard uit die gemeenschap) zodat er werd uitgeweken naar andere oorden. Zo zie je maar : shoppen daar waar je je gading vindt, het is des mensen. Een laatste bespiegeling door Aäron Malinsky (ik ben wel een fan) : Er is meer dat ons bindt, dan dat ons scheidt... Hij doet trouwens samen met Rik Hoet (katholiek) en een man uit de islam ook conferenties in scholen "Trilogie" om de jonge mensen te wijzen op de binding tussen de drie monotheïstische godsdiensten. Het was weer een buitengewone ervaring - dit zou echt iets zijn om met het parochieteam van Wommelgem mee aan deel te nemen. ( De volgende wandeling is gepland op zondag, 2 december, ook van 13 u. tot 17 u. - maar dat zal dan zonder het bezoek aan de mooie Grieks-oryhodoxe kerk zijn !) Onze gids sloot af met een korte lezing van de Alevieten (een ondogmatische strekking in de islam) Alevieten gaan niet naar de moskee en de vrouwen dragen geen hoofddoeken ; omdat zij respect hebben voor ieders geloof de nastenliefde entraal stellen zijn zij eerder humanisten dan islamieten.
't Is bijna eind november. De Sint moet nog komen, en de advent met de kerstperiode tot Driekoningen staat ook nog oor de deur. Maar wat kocht ik vandaag bij Bob, de kruidenier ? Wijnappelsienen van 'Moro' die ik vroeger meestal kocht in januari als ik de bergappelsienen beu was... Dat is dus wel erg vroeg; er was nog weinig roods in het vruchtvlees te bespeuren, maar de smaak was al wel te appreciëren. Die is iets zuriger, maar de vliesjes zijn fijner en als ik de keuze heb, verkies ik de rode sinaasappelen boven alle andere. Nu weet ik waar ik moet zijn en de vruchten zullen met de tijd wel roder worden binnenin!
met als sluitstuk een luchtige biscuit voor 12 personen met vers fruit en slagroom en bovenop middenin een eetbare foto van de 3 zussen: Kwik, Kwek en Kwak . Gewoon veel te mooi om op te eten ! Hebben we dan eerst maar overlegd wie van ons wie was . Ons jongste, de meesr kwieke is uiteraard Kwik, ons Chris die destijds zo gelachen heeft met "de Kwak" in Sint-Maria - ons Rita bootste haar gang nog eens zeer expliciet na - zij kreeg als straf de naam Kwak toegewezen en uiteraard ben ik dan Kwek. Jeanine sneed dan deskundig de stukken met de afbeelding uit de taart om ieder zijn deel te geven, de rest kreek de stukken met de randversiering of de naam in chocoladeletters . Diit stuk taart werd feestelijk onthaald en met veel smaak opgegeten. Een zeer geslaagd initiatief, een mooie en bovendien nog een lekkere taart van een bakker uit Rijkevorsel ,net achter de hoek om naar Merksplas te rijden. Toch weer goed gevonden van onze Guy die het ook nodig vond om de 'verslonden' taart op Facebook te plaatsen . Voor de rest hebben we daar hard gelachen en zeer goed gegeten en gedronken. Het was er best gezellig - ook al werd het er niet zo extreem laat ! Wanneer volgende samenkomst bij mij te doen is, zal het niet meer zo eenvoudig zijn om ook met een verrassing voor de dag te komen, temeer daar ik zelf geen taart eet. Maar ik heb al wel iets in mijn hoofd .... Dat moet dan wel gebeuren in de maand januari , wat nog een nieuwjaarsmaand is...
...dit na heel wat turbulente dagen na het plotse overlijden van Inge en alles wat daarbij komt kijken . Je merkt dit het best in de keuken. Gekochte groenten (met goede bedoelingen) bleven onaangeroerd in de koelkast liggen; geen tijd meer om te winkelen en eten klaar te maken, terug (en veel teveel) kaas gekocht en gegeten wat meer buitenshuis verbruikt met alle gevolgen vandien en meer dan onregelmatig geslapen, opgestaan met ongewone activiteiten .Daarbovenop met de zware verkoudheid heel wat hoestsiroop (Sinecod maar ook hoestsiroop met honing) ingenomen. de hoest is nog niet weg en de slijmen in mijn hoofd evenmin; maar daarvoor neem ik nu Lysox 600. Vanaf vandaag ben ik dan maar terug begonnen aan de planning die ik sinds eind augustus aannam - vlugge suikers absoluut mijden, de trage zoveel mogelijk beperken maar ondanks Kris Verburgh toch maar weer kwark en yoghurt gebruiken evenals magere melk. Terug wat meer groene en gemberthee drinken. En opnieuw wat bewuster met voedsel en drank omgaan. (Om te beginnen al morgen bij het ontbijt in de Lunch Garden. Thuis vooraf een sinaasappel eten en het glas fruitsap daar weglaten. Eén broodje nemen zonder koffiekoek en voor de rest in goed gezelschap vertoeven - wat al een waarde op zich is). Gisteren heb ik de griepsspuit aangeschaft en in de koelkast bewaard en volgende week kan ik dan een afspraak maken met de huisarts voor bloedonderzoek en de inenting tegen influenza. Hopelijk zijn de naweeën van mijn verkoudheid dan helemaal verdwenen ! En zoals het hoort bij bewust omgaan met voedsel - ook weer iedere dag de weegschaal op; want dat valt automatisch weg van zodra ik me niet meer aan mjn planning houd. Vandaag al weer heel wat tijd in de keuken doorgebracht vooral met 'opruimen van ingrediënten die weg mogen', morgen voor het 'krekelmoment naar de markt voor vis en na de middag afspraak bij de kapster en 's avonds een kippenbouillon trekken en laten afkoelen, dan de kip eruit en in zakjes doen om in te vriezen net als de bouillon. Zaterdagvoormiddag startvergadering Davidsfonds - daar niets eten ook al is ervoor betaald en nadien recht naar Malle rijden voor het driemaandelijks familiefeest bij onze Guy. Hopelijk loopt vanaf maandag, 19/11/12 alles terug wat min of meer normaal. Maar zoiets weet je nooit !
De muziek van Erik Van Nevel met het Victoria Consort bij foto"s van Lieve Blanquaert op een groot scherm was onaards mooi ! Een gedurfde combinatie: Lieve las af en toe een bezinningstekst bij haar beklijvende beelden; maar 't was vooral de bijpassende muziek die alles in een hogere dimensie bracht: ' muziek als tegengif voor de kwalen en rampen van nu en altijd'. Voor het vredesconcert dat om 15 u. begon werd er een zeer verzorgde brunch aangeboden. Wij zaten in een sfeervol kader van de voormalige kapel in een best aangenaam gezelschap van drie dames: één uit Boechout, een andere uit Deurne en ik dan uit Wommelgem. Omdat ik met het openbaar vervoer een uur te vroeg ter plaatse was, kon ik nog even een stuk van de eucharistieviering meepikken in Sint-Andries. Na het concert konden de mensen nog vragen stellen aan de gekende fotografe en nadien was er een receptie met trippel en trappist van Westmalle. Iedreen vond deze activiteit meer dan geslaagd. Enkel al voor het concert alleen zou ik me al verplaatsen ... het was subliem.
3 dagen na overlijden van Inge was er de tentoonstelling van Herman in Bewora. Twee werken van hem spraken mij wel aan. Eén ervan krijgt van mij dan ook als titel: "Overgang". Een non-figuratief werk dat aantrekkelijk oogt door de rijke kleurenpracht; maar uiteindelijk gewoon overgaat in troosteloos zwart. I koos die titel omwille van het leven dat hoe beloftevol en rijkgevuld ook, ooit vroeg of laat oplost in de dood. De dood die zwart is omdat we er niets van weten behalve het feit dat er geen communicatie meer is met de levenden, dat de zintuigen niet meer werken en de 'stoffelijke resten" gewoon vergaan of verbrand worden. Dit is gewoon universeel en voor iedereen weggelegd. Onwillekeurig verwijst dit werk mij naar de onvoorziene en onverwachte plotse dood van een levenslustige vrouw in de volle bloei van haar leven met nog pakweg een halve eeuw veelbelovende jaren te gaan. Maar 't is anders uitgepakt ! Dit werk krijgt dan ook een plaats op de schouw en refereert naar alle vroegtijdig afgebroken levens op aarde - en dat zijn er wel wat, me dunkt; maar door de aanschaf van dit werk op 30/11/12 blijft het een specifiek aandenken aan Inge Bens. Het andere werk - ik zou het "Bedenkelijk" kunnen noemen; het hangt aan de muur in de achterkamer waar mijn strijktafel staat. Mij trok het schilderij enorm aan door de felgele achtergrond rechts naast de schertsfiguur die links geportretteerd staat - ook in hevige kleuren maar met een persoon die temidden die kleurrijke roes blijkbaar toch ernstig nadenkt of twijfelt. Dit werk wijst op de tegenstelling tussen bedenkelijke twijfel en de opgewekte (veelal opgeklopte) sfeer waarin we geacht worden te moeten leven.
De dood komt onverwacht ... als een dief in de nacht.
Je vertrekt wat vroeger naar de zondagsmis omdat je nog wat te vertellen en te bezorgen hebt bij een collega- bestuurslid van het Davidsfonds. Wat te vroeg aangekomen wandel je even rond de kerk en ziet onverwacht een ex-collega van de school komen aangereden. Omdat die pas hersteld is van een aanval van een sint-bernardshond,wacht je haar even op. Pakt die jou meteen vast met de boodschap: 'Jij weet het blijkbaar al van Inge" Ik wist gewoon niets van Inge Bens maar hoorde ter plaatse dat die is omgekomen bij het busongeval in Jordanië. In de achterbeuk van de kerk werd ik meteen overvallen door verschillende kerkgangers die ook al iets hadden opgevangen. In de feestelijke viering met twee (Armeense) kinderen uit het 5de en 6de leerjaar die voor de eerste keer de communie ontvingen werd niets meegedeeld om de onwetende kinderen hun feest niet te bederven. Nadien nog wat nagepraat en een koffie gaan drinken in Familia. Thuis gebeld naar 2 ex-collega's en onverwacht bezoek ontvangen van de burgemeester die voorstelde om mee naar het gemeentehuis te komen samen met andere mensen uit de ploeg van Open VLD. Daarop ingegaan met als gevolg een stel camera's en reporters die de burgemeester voor het gemeerntehuis interviewden die dan ook meteen naar mij doorgestuurd werden. Daarvoor was ik nu echt niet naar daar gekomen; maar 't is gepasseerd.Thuisgekomen alles wat laten bezinken. Hoe een veelbelovend leven met een materieel schitterende toekomst in één klap kan ineenstorten ! Inge was enthousiast, aanstekelijk optimistisch, innovatief, moedig, luisterde naar anderen en ging ook mee in hun gedachten. Ze was ook behoorlijk ambitieus maar wist evenzeer ten volle uit te leven, ze wist van aanpakken en was meestal vrolijk en opgewekt: kortom iemand die veel kwaliteiten in zich had en die in een groep voor ambiance wist te zorgen.... En in één fractie van en seconde stuikt dan alles in elkaar ! Gedaan dromen en vooruitzichten ! Als een zeepbel spat alles uiteen. Gedaan, afgelopen ermee ! Het leven kan hard zijn ! Niet zozeer voor haar; zij voelt en weet waarschijnlijk nu niets meer. Maar haar ouders die nu plots alleen komen te staan met de toekomst aan diggelen geslagen. Zij moeten nu verder leven met dit ontzaglijk verlies. Ook de vrienden, collega's zowel uit de tennisclub als uit de politiek en de school; zij moeten verder zonder haar. Voor hen komt een lastige periode aan van ontwenning... Nog een detail : Inge vierde haar geboortedag net als mijn moeder op 5 augustus ...
Ik heb die helemaal niet als 'banaal' ervaren ! Eerste symptomen met loopneus en felle niesbuien op do.11/10/12, vrij. 12/10/12 gauw bij de apotheker binnen voor een hoestsiroop, keelpastilles en een eigenbereid middel tegen verkoudheden - dit met het oog op het vrijwilligerswerk dat ik 2 dagen nadien zou gaan verrichten in kiesbureau 1 van 7 u. 's morgens t.e.m. 17 u. ! Ik heb op die verkiezingszondag met veel lagen warme kledij aan + een zeer warme jas toch flink koud geleden in Synergie. Veel drukte in het kieslokaal door 1 computer die niet functioneerde en herhaalde interventies van onze mensen op plaatsen waar de mensen na hun kiesverrichting gewoon hun kaart terug in het toestel staken omdat ze dat op het scherm lazen: "steek uw kaart in het toestel". Zondag ben ik vroeg gaan slapen, en maandagavond ook !Heb eigenlijk zeer weinig tv gezien de laatste dagen. Op dinsdag zijn Juliette en ik met de trein naar Heist gereden om Ria te helpen met de 2 jongste kindjes van Dieter. Gelukkig scheen daar de zon maar er was ook flink veel wind op het strand. Op woensdag enkel het wekelijkse "Babbelpunt" gedaan , donderdagvoormiddag met Neos vergaderd van 9 u. tot bijna 13 u. en weer tamelijk vroeg gaan slapen. Uiteindelijk om dan op vrijdag (na 1 week verkoudheid) eerst een was van 30° te doen man alle kleding + onderkleding die ik gedragen had, een blitzbezoek aan de markt, kappersbezoek en nadien een was van 60° en thuis gebleven. Op zaterdag naar de vergadering van Kind & Preventie geweest en wat gestreken en gebreid. Op zondag na de mis + het bezoek aan de slager 1 uur naar de bus gewacht omdat de afgesproken bus niet langs de Doornboom kwam en dan heel de namiddag en avond op stap geweest met de festiviteiten van 50 jaar bisdom Antwerpen. Zeer laat thuis ! En vannacht nog moeten hoesten, gezweet en nog steeds met slijmen op mijn borst en in mijn hoofd zit.! Op de duur zal ik toch nog naar de huisarts moeten gaan. Maar die vertrekt vrijdagavond in vakantie voor een week !
Het begon op 1 september met de helft van het aantal bussen dat mijn deur nog passeert (besparingen bij De Lijn), nu lees ik dat men op 9 december - als ik me niet vergis - een groot aantal treinen uit het aanbod gaat schrappen en sinds maandagmorgen na de laatste gemeenteraadsverkiezingen kom ik tot het inzicht dat er op vele plaatsen bij de coaitievorming zeer vuile spelletjes werden gespeeld. In't holst van de nacht een complot smeden om een winnaar in zijn euforie uit te schakelen, staat bij bij gelijk met een putsch plegen ! 't Is niet enkel hier gebeurd; ook in Kortrijk, in Zoersel en ga zo maar verder ... In Antwerpen heeft men dat niet aangedurfd, maar naar mijn aanvoelen worden daar andere complotten gesmeed. Volgens professor Carl Devos is dat volstrekt democratisch, maar wel oneervol. Ik vermoed dat 'fair play' of politiek fatsoen reeds lang uit onze samenleving verdwenen is. Wie dat toepast of daarop rekent moet gewoon het onderspit delven. Ik loop niet enkel door mijn verkoudheid maar ook en vooral door deze evolutie in onze maatschappij met een minder goed gevoel rond. Er zijn trouwens nog andere katten te geselen. Onze nationale begroting onder andere waardoor willens nillens zal moeten ingeleverd worden en dan wil Meyram Almaci het OCMW nog verder uitbouwen en de diversiteit blijkbaar nog aanmoedigen. Zolang hier aan Jan en alleman blijft uitgedeeld worden zonder voorwaarden zullen we van heel de wereld steuntrekkers blijven aantrekken tot er niets meer uit te delen valt - ook niet voor onze mensen die steeds hebben afgedragen tot dit stelsel.Als je dan nog hoort dat veel bedrijven vertrekken naar lageloonlanden, dan denk ik: 'Zoiets doen wij ook ! Winkelen waar het goedkoopst is !' Op lange termijn zijn onze hoge lonen mee veroorzaakt door de vakbonden. Op korte termijn en voor de globalisering was dat nog te verstaan. Maar in een geglobaliseerde wereld waar in de buurlanden de lonen minder stijgen dan hier; daar zal op lange termijn vlugger productie zijn dan bij ons. En hoe moet de staatskas dan weer gevuld worden ? Ik heb hier totaal geen goed oog in en kijk liever niet meer naar nieuwsuitzendingen en duidingsprogramma's. Gelukkig is er nog mooie muziek, zijn er nog boeken en prachtige fictiereeksen op tv. En wat de toekomst brengt - dat zien we wel. Wel weet ik dat we er weinig kunnen aan doen; want al stem je voor de grootste partij, als die buitenspel wordt gezet - heeft stemmen dan nog zin ? Ik koos voor zekerheid en niet voor avontuur ; en alle kiezers van de grootste partij zijn voor schut gezet net als de mensen die zich er hard voor ingezet hebben;met als resultaat dat spaarzaamheid en degelijk bestuur gewoon worden afgestraft !
En dit met een serieuze verkoudheid van 2 dagen ! Donderdag een ganse dag met een loopneus rondgelopen en hardnekkige niesbuien. Vrijdag de apotheek binnengestapt voor 'hulpmiddeltjes" en bij Herman Plasmans een avondreceptie waarop ik was ingeschreven gewoon afgezegd wegens teveel hoestbuien e.a. maar vooral om zondag in kiesbureau 1 te kunnen fungeren als (vrijwillige) bijzitter! Dit voorstel kwam eigenlijk van Fred Van Hooydonk die vond dt de dertigers die opgeroepen worden beter bij hun kinderen kunnen blijven op zondag, vemits zij in de week meestal met twee gaan werken. Daarom wilde hij met het Davidsfonds- bestuur een bureau van 7 personen samenstellen waarvoor ik me spontaan had opgegeven. Ik ga nu seffens slapen want mijn wekker staat voor morgenvroeg op 5 u. Ik zal me best maar warm aankleden zeker ? En ik neem rozenbottelthee mee met sinaasappel. Hopelijk vlot het daar goed om tussen 8 u. en 15 u.ongeveer 900 personen te laten stemmen en wordt de wachtrij aan het scantoestel niet te groot ! Op hoop van zege en met een iets betere gezondheidstoestand !
Rond 17 u. pas terug thuis na een hele dag nummers opzoeken en afpunten, lijsten invullen en het afronden van de kiesverrichtingen. Ook wel kou geleden - zelfs met een onderhemd, een pull en een vest in alpaca + een warme jas aan. Haast geen tijd gehad om iets te eten of te drinken. Veel computers vielen uit door foutieve interpretatie van de tekst op het scherm, ook heel wat mensen vroegen assistentie bij het kiezen ! Eèn toestel van de 5 werkte gewoon niet. Nadien zijn we met 4 onze bonnetjes gaan opdrinken in Synergie - vandaar dat het 17 u. werd ! Toch blij dat ik weer thuis ben en mij in mijn pyama kan zetten om wat te soezen ....Ik hoest nog steeds dikke groene slijmen 'fluimen' op ! Goed dat die eraf komen zeker ? Ofwel morgen naar de huisarts ? We zullen zien !
De originele "Evergreen" koeken die hier niet meer te vinden waren zijn nu voorradig bij Albert Heyn op de Groenplaats ! Wat een meevaller is dat ! In de grote winkel op de hoek van de Geefstraat (naast het bisschopshuis) vind je een tamelijk grote keuze met een voor mij grote variatie ! Ook de witte thee (tip van Kris Verburgh) kon ik hier nergens tussen 80 of 90 soorten thee vinden, maar bij Albert Heyn wel, evenals de zachtgerookte tamme eendenborst (lekker voor bij de sla) en een groot aanbod aan kruiden. Echt de moeite waard om met bus 420 en tram 4 te gaan winkelen. Ook het zuivelaanbod is ruim voldoende en er lopen veel klanten te winkelen. Dat wordt voor mij een winkel waar ik naartoe rijd als ik 'specialere' dingen nodig heb !
Toen ik deze voormiddag de Selsaetenstraat in Ranst infietste richting Verbrandelei stak er midden in de straat zeer statig een jonge grijsgestreepte kat (type Britse korthaar ?) de rustige doodlopende straat over - dit op haar dooie gemak. Toen ik bij haar kwam bleef ze plots staan, miauwde even en kwam naar mij toegetrippeld. Ik stapte van mijn fiets, sprak haar toe en ze liet zich strelen en begon zelfs te spelen. Aan haar hals droeg ze een wit halsbandje met een belletje om de vogels en muizen te verwitigen en ik las de naam "Flamenco" - het merk van de halsband of de nam van de kat ? Een mooie, jonge, verzorgde en sociale kat; ik dacht even : "Zou ik ze niet kunnen meenemen? ," maar ik wist evenzeer welk verdriet dat bij de eigenaars zou teweegbrengen. En bij dit dier ook natuurlijk, want wonen in een rustige straat waar enkel de wagens van de bewoners komen en enkele fietsen, dat is toch te verkiezen boven wonen in een appartement. 't Was anders een beeld van een poes, aanhankelijk en speels dat zich blijkbaar de koning der schepping waande. 't Was toch leuk om haar even tegen te komen ....
Twee tot drie keer heb ik een bord havermout geweekt in sojamelk weggekieperd ! Eén keer heb ik sojamelk gekookt met havermout erin die dan dikte zoals de befaamde 'porridge' in Schotland - heb er 2 keer van geproefd maar de rest evenzeer weggekieperd. Voor de eerste keer had ik dan weer sojamelk met weinig havermout erin gekookt en er wat bijgedaan tot dat de pap de gewenste dikte had, er 2 gedroogde abrikozen in geknipt en ook 2 gedroogde pruimen, laten afkoelen en er wat Tagatesse bijgevoegd en wat kaneel. Dit was dan te eten! Als je dan leest hoe gezond havermout wel is, raak je nog meer overtuigd om dit te herhalen. Voor morgen staat de havermout reeds klaar (maar nu zonder gedroogd fruit erin) maar wel met kaneel! Wel vind ik verbazend te zien hoe de havermoutpap kleeft aan het bord en ook aan de kookpot, als je de vaat doet. Nu echt verbazend is dat weer niet; mijn vader zaliger die ooit na 2 (of 3 ?) maagbloedingen een gevreesde maagoperatie kon vermijden - dit onder begeleiding van dr. Caenen in Lier - moest toen meteen het roken laten, alle dagen aardappelpuree eten en ook elke dag havermoutse pap (met bruine suiker dan). Hij heeft nadien nooit nog maagproblemen gehad. Ik zal dan maar besluiten dat havermoutpap zeer gezond is, ook omdat er niet gesmeerd wordt en er geen beleg bij is - wel wat fruit zoals frambozen of blauwbessen achteraf ! Maar alle dagen havermoutpap - dat gaat tegensteken. We zullen gaan voor 2 à 3 keer per week; want het moet vol te houden zijn !
Ooit zou ik eens naar een voordracht van Kris Verburgh willen gaan ...
De eerste poging op 24/09/12 in volkshogeschool Elcker-ik is mislukt want volzet en door omstandigheden verplaatst naar 15/10/12 maar evenzeer volzet. De tweede kans was bij Davidsfonds Puurs op 05/10/12; maar dat viel dan weer samen met het eerste concert van de Filharmonie - dus weeral mis! Hopelijk geeft hij in de buurt nog voordrachten over zijn voedselzandloper. Ik had die man echt eens graag enthousiast bezig gehoord en gezien; dat is toch anders dan zijn boek lezen ! Er moet toch nog een mogelijkheid zijn om er eens naartoe te gaan !
...gaan we stilaan toch wat meer op onze gezondheid letten. Zeker als er mankementen optreden: bij de ene dit en bij de andere dat. Zo zijn we met de drie zussen ieder op een andere manier weer goed bezig: de ene met een dieet van dr. Van Gaal (top of the bill - naar het schijnt), de andere gaat naar een diëtiste (met als opgave dit levenslang vol te houden) en zelf heb ik me laten inspireren door Kris Verburgh met zijn (door sommigen flink verguisde) 'Voedselzandloper' (helemaal onterecht vind ik). Vooral omdat ik door diabetes type II waarschijnlijk al wel wat schade opgelopen heb binnenin. Dit kan wel niet ongedaan worden maar een heuse vertraging of stop zal zeker geen kwaad kunnen. Als we daarbij wat trager afvallen is dat netjes meegenomen; maar het laten staan van desserts, frieten en kroketten als er buitenhuis gegeten wordt is geen sinecure. Een barbecue van 34 euro waar je de cava en het fruitsap, de wijn en ook weer het dessert laat staan en amper 1 klein stukje kipfilet en rosbeef neemt met wat sla, tomaatjes en boontjes; dat komt dan wel duur uit. Het is wel te doen, maar in groep val je dikwijls uit de toon als je niet meedoet met de rest; maar daar moet je dan wel boven leren staan. Niemand kent je lichaam beter dan jezelf en anderen hebben niet te dicteren wat je te eten hebt. Vooral bij de obligate bijeenkomsten van seniorengroepen blijft men rigoureus vasthouden aan het driegangenmenu, waar wij met de vriendinnen ons meestal beperken tot één schotel (al is het maar 'soep van de dag').Nu volg ik de aanbevelingen van Kris Verburgh zeker niet slaafs. Maar ondertussen heb ik de bakboter en de smeerboter al wel buitengegooid. Alleen de havermoutpap die ik af en toe 's morgens eet: daarvoor giet ik 's avonds wat koude magere melk op de havermout en laat dat een ganse nacht trekken. En kwark koop ik nog wel eens als het lang geleden is. Ik laat dus de melk niet, maar verminder bewust het gebruik ervan - en harde kaas eet ik met mate (is ook een melkproduct en bevat veel dierlijke vetten). Ik heb wel gember leren gebruiken en eet wat minder vlees - als het kan op donderdag en dinsdag geen. Broccoli komt zo goed als elke week op tafel en volkorenbrood en gewoon gekookte aardappelen worden ook nog gegeten - maar met mate. Het drinken van gemberthee en ook witte thee heb ik ook geleerd. Andere eetgewoontes aankweken is niet zo eenvoudig; daarom ben ik er niet volledig ingevlogen en beperk mij tot wat ik nu haalbaar vind. Dit in de hoop het als een nieuwe bewuste levenswijze te zien. Benieuwd hoe dokter Roland daar in de 2de helft van november op gaat reageren, want dan wordt er bloed getrokken en is er misschien een lichte wijziging opgetreden na bijna 3 maanden min of meer toegepaste 'voedselzandloper' !
Op Babbelpunt-Wommelgem werk ik samen met 2 vaste dames. Een ervan wist dat ik 'De Voedselzandloper' van Kris Verburgh had aangekocht. 'Het lijkt me wel dat iedereen dat boek aan het lezen is' repliceerde zij. Wel,1 à 2 weken later moest die persoon voor het werk naar Brussel en kwam in de trein toevallig naast Kris Verburgh terecht. Die zat tegenover een kennis of vriend en sprak gedurende de ganse rit over zijn boek aan één stuk door- dit met verwijzingen naar onderzoeken allemaal uit het hoofd en in een woordenstroom waar geen speld tussen te krijgen was ! Gerda heeft zo praktisch een gratis cursus gehad, waar ik me had willen inschrijven bij Elcker-ik aan 10 euro en er niet meer bij kon omdat de voordracht volzet was. Je ziet maar: meeval of tegenslag, het komt allemaal onverwacht op je pad en je moet ermee verder. Toch vond ik het doodjammer dat ik zulke leuke toevalligheid toch maar heb gemist. Ondertussen sympathiseer ik oprecht met Kris Verburgh en vind veel kritiek op zijn boek onterecht. Die komt vaak van mensen die zijn boek niet gelezen hebben en de koppen uit de media napraten; anderen die zijn boek als een dieetboek om af te slanken opvatten, hebben volgens mij een foute perceptie en de felle mediakritiek komt volgens mij 1) uit afgunst (hoge verkoopcijfers van het boek) en 2) uit angst vanwege verschillende lobby's die vrezen minder melk,margarine, brood, vlees,snoepgoed e. a. te zullen verkopen. Als je de onderliggende boodschap van zijn boek begrijpt dat we met z'n allen onze voedingsgewoonten onder de loupe moeten nemen en in vele gevallen ook wat bijsturen, is zijn boek best de moeite waard. Ik volg dit boek hoegenaamd niet slaafs maar heb er toch enkele voor mij belangrijke punten uitgepikt en heb ondertussen heel wat meer energie . Het minderen van melkproducten zoals yoghurt en kwark vind ik het moeilijkst en de vervanging door soja-melk vind ik nog steeds niet vanzelfsprekend, maar voor de rest vind ik dat het boek zeer nuttige lectuur biedt
Het begon al met zondag: na de mis, de reguliere babbel, het bezoek aan
de slager, naar huis en opzoeken op de website van De Lijn hoe je op de beste
manier in Lier geraakt met openbaar vervoer. Dat bleek behoorlijk omslachtig te
worden met de overstap in Broechem. Dan maar een andere weg gekozen met bus 140
naar Mortsel en overstap op bus 90 - je hebt daar voldoende drankgelegenheden
als je wat moet wachten ! Uiteindelijk zijn Ludo en Herman samen met mij per
auto vertrokken - met de bijbehorende beperking dat de chauffeur geen 3 trappisten meer kan
drinken. We gingen naar de orgelwandeling binnen de vesten die deskundig door
Eduard Govaerts werd begeleid . In Sint-Gummarus konden we boven aan het grote
orgel plaatsnemen en gaf Eduard ons enkele staaltjes orgelkunst ten beste. Tot
onze grote verbazing ontmoetten we daar ook nog Diego Sas. (De wereld is
klein!). Hierbij hoorden dan ook 3 consumpties: één in 't Heilig Huysken' en
twee bij ' Zuster Agnes' . Na onze thuiskomst botsten we dan nog 'figuurlijk'
op Vic Hofkens die campagne aan' t voeren was voor zijn zoon !
- Op maandag kwamen we met zuster Agnes die er zondag 75 was geworden samen bij
Zuster Agnes in Lier. Er waren nog 4 andere ex-collega's bij. Zo met zijn
zessen op een zonnig terras; dat was best een leuke bedoening . We aten er iets
en dronken er wat en hadden zeer veel te vertellen waardoor het 18 u. werd
i.p.v.16 u. Zuster Agnes had zelf zopas haar broer afgegeven die op zaterdag
begraven wordt in Kessel. Zo laat naar huis (2 u. later dan voorzien) dat maakte
dat ik met de fiets van Ranst kwam en eerst wat at, de vsisen eten gaf beneden
en mij dan klaarmaakte voor de vergadering van het PT op Kandonklaar; zo was ik
wel de permanentie van 19 u. vergeten. Weer laat thuisgekomen en dan nog een
verslag moeten maken. Daarmee gewacht !
- Op dinsdag met de bus naar Wijnegem,daarna naar 'De Toverfluit' in Halle en dan
samen met ons Chris en René naar de uitvaartdienst in Vlimmeren van Theresia
Eelen, de moeder van Willy van ons Rita. Nadien ook naar het kerkhof geweest in
de regen en op de koffietafel. Met ons Kathleen terug naar Vorselaar en daar na
een uur met de bus van 15 u. terug naar Wommelgem. Wat in de keuken gewerkt en
naar de winkel geweest !
- Op woensdag was er om 10 u. een samenkomst over liturgie voorzien op Kandonklaar;
maar ik had in mijn hoofd 9 u. geregistreerd. Ben er naartoe gefietst en zo met
'het schooluur' in mijn 'harde schijf ' dat ik daar om halfnegen toekwam.
Gelukkig was de kerk open en kon ik daar mijn kranten gaan lezen.. Na een ganse
voormiddag vergaderen en samen eten moest ik dan vertrekken naar 't OCMW voor
Babbelpunt -van 13.52 u. tot 14 u. binnendoor gefietst. Na Babbelpunt naar de
bakker en thuis nog wat in orde brengen zoals mijn paraplu naaien.
- Op donderdag grote startdag bij Neos ! Om 9 u. in 't Candonckske om alles
klaar te zetten, de toog te doen, mee te luisteren en te eten en te drinken +
de opruim mee te doen . Een zeer geslaagde activiteit maar ik was nadien wel
moe (rechtgestaan van 9u. tot 17.30 u. met 10 à 15 min. aan tafel voor een
stukje rood vlees en wat kip met daarbij wat sla, tomaatjes en komkommer) Na
een voetbad en wat rusten op de lange zetel bij de tv is dat wel overgegaan !
- Vrijdag : zoals iedere week naar het postkantoor, de KBC, de bakker, de markt
en ook nog Ann & Yves ! Een was gedaan van 60° , wat eten klaargemaakt, wat
post doorgenomen, de gegevens in orde gebracht voor Neos in het GUST-systeem.
Vandaag zelfs wat gerust na de middag in de zetel en mijn agenda bijgewerkt.
- Morgen , zaterdag om 9.30u. bij de kapster - Nicole is terug uit vakantie- en nadien naar
Halle voor het familiefeest. Dat kan duren tot 1 u. !
Overmorgen is het terug zondag en dan begint een nieuwe week !
Dat zei men vroeger al eens bij het overlijden van een zeer goed mens. Ik dacht dat nu toen ik op Kerknet het artikel las over de overleden kardinaal Carlo Martini : 'Kerk gaat gebukt onder angst voor verandering' ! Een boeiend artikel trouwens. Ik wist ook niet dat die kardinaal jarenlang de stem was van diegenen die aandringen op kerkelijke hervormingen.Eén van zijn standpunten kan ik met hart en ziel onderschrijven :"Noch de clerus, noch het kerkeljk recht kunnen de plaats innemen van het innerlijke van de mens (zijn geweten). Alle regels, wetten en dogma's dienen slechts om die innerlijke stem te verduidelijken en om te helpen tot onderscheidingsvermogen." Dat is een mooie basis; maar wat dan met diegenen die zich niet kunnen inleven in de anderen (zoals die 16-jarige dader van de Facebookmoord in Nederland) of met diegenen die hun geweten het zwijgen opgelegd hebben ? Ik zag ooit in een Britse documentaire over de milleniumbaby's , hoe men peuters met verborgen camera's filmde bij hun reactie op zeer zichtbare pijn bij hun moeder. Er waren erbij die dat straal negeerden (vooral jongens) ! Er blijken dus mensen rond te lopen zonder een greintje empathie die alle situaties louter en uitsluitend vanuit hun standpunt bekijken. Of die het kunnen stellen zonder beperkende regels en straffen, weet ik niet; maar die zullen zich evenmin laten inspireren door kerkelijke voorschriften vermoed ik ! Persoonlijk heb ik al lang een andere kijk ontwikkeld op de kerk en heb geleerd veel met 'een korrel zout' op te nemen. De 10 geboden zie ik eerder als 10 voorschriften bij een evenwichtig leven- klinkt heel anders en inspireert veel meer. De eucharistieviering is voor mij net als veel gebedsdiensten een gelegenheid om SAMEN te komen, SAMEN te danken, te zingen en te bidden. Daar wordt dan gelezen uit de bijbel, dat voor mij een boek is over het geloof van generaties joden en eerste christenen en waaruit we soms iets kunnen halen dat ons nu van pas komt. Men spreekt over 'woord van God' ; voor mij is het eerder: 'woord van mensen over hoe zij God zienen aanvoelen en hoe zij denken over God'. Dus moet er volgens mij ook flink gerelativeerd worden... Maar dit is dan mijn bescheiden visie. Hierin verschil ik grondig van Etienne Vermeersch die ik trouwens ook erg bewonder; die heeft gebroken met de Kerk die hij van binnenuit als verstikkend ervaarde. Veel gelovigen hebben blijkbaar een gelijkaardige weg gevolgd en afstand genomen van een instituut dat hen niet meer kon inspireren. Wat jammer is, want de weg die men in de kerk aanwijst leert ons het materiële te relativeren en ook te hebben voor het spirituele. Wat de samenleving ook een meerwaarde kan bieden ...
In alle geval toch met de dienstverlening van 'De Lijn'. Reeds meer dan 30 jaar passeren hier alle bussen van Broechen (Zandhoven, Herentals) naar Antwerpen, en sinds gisteren zijn er 2 lijnen (421 en 427) omgelegd langs de Draaiboomstraat - waarschijnlijk om de mensen van Kandonklaar ook tegemoet te komen. Dat wil wel zeggen dat de dienstverlening op de Herentalsebaan vanaf het kruispunt met de Autolei tot aan de Welkomstraat gehalveerd is - dat zijn wel 8 bushaltes! Sociaal gezien is deze regeling misschien wel rechtvaardiger , maar voor diegenen die vroeger een goed aanbod aan bussen hadden is het wel even aanpassen! (Als je dan op een zaterdag tegen 13.35u. aan de bushale staat te wachten op bus 420 van 13.45u. die pas 30 min. later opdaagt (om 14.15 u.) omdat ze panne had onderweg - en je mist een goed geplande afspraak en aansluiting , dan sta je daar !)
Ik kan begrijpen dat 'De Lijn' moet besparen; vanaf 01.01.13 een tegemoetkoming vragen voor de omnipassen voor senioren zou al één ding zijn, maar de opvolging van zwartrijden laat volgens mij ook veel te wensen over! Als je rekent op openbaar vervoer en men snoeit zo hard in het aanbod, dan moet je je tevreden leren stellen met minder ! Ik vermoed zo stilletjesaan dat ons nog 't een en ander te wachten staat !
Ben op aanraden van Mariette en co. begonnen aan het lezen van 'De voedselzandloper' geschreven door Kris Verburgh als correctie op de 'verouderde' en dus voorbijgestreefde voedingsdriehoek. Wat mij daarin het meest intrigeerde waszijn bewering op de omslag van het boekdat melkproducten niet gezond zijn. Als eerste argument voor deze stelling gebruikte hij de levenswijze van onze voorouders die het eeuwenlang zonder melk deden. Ik vind dat geen argument gewijs. Die mensen deden het ook zonder brood voor de sedentatie, zonder geteelde groenten zonder voedingssupplementen en vast ook zonder sojamelk en - yoghurt ! En waarom hij kaas toelaat - waar dat bij mijn weten ook een melkproduct is , dat versta ik helemaal niet ! Als je blijft stilstaan bij de vervanging van melk door sojamelk en yoghurt door sojayoghurt, dan kan ik alvast melden dat koffie met sojamelk ECHT niet lekker is, evenmin als de sojayoghurt en het bord havermout met sojamelk heb ik gewoonweg weggekieperd. Alleen de Alpropuddinkjes zijn reuzelekker; maar die zitten dan ook vol met suiker , wat dan weer vergif is. Voor de rest kan ik de visie op voeding door deze arts wel bijtreden; maar de verdwijning van melk (ook de magere en de karnemelk: dat is voor mij een brug te ver !) Nu heb ik het boek nog niet uit, en ga het dus zeker ook verder lezen; maar ga waarschijnlijk ook naar de voordracht in Elcker-ik gehouden door deze auteur - al is het maar om zijn argumenten tegen melkproducten te horen staven - gewoon dat het grootverbruik van melk bij ons een kwestie is van lobbywerk door de Boerenbond en de zuivelindrustie vind ik evenmin een argument ! Vroeger ging ik al eens slapen met een glas warme magere melk met wat Nescafé erin of cacao en gezoet met vervangsuiker; volgens zijn boek moet dat nu met sojamelk - ik weet echt niet of ik deze stap ooit zal zetten !
De expo the golden sixties achterin het station
Liège-Guilemins viel ons zeer erg mee ! We kregen eerst al een groot toestel om
in elke zaal te beluisteren (in het Nederlands) vanaf de zestiger jaren met de
babyboom van na de oorlog, expo 58, de Berlijnse muur,de moord op J. F. Kennedy,het tweede Vaticaans concilie, Che
Chevara, Mao Dzedong met zijn rode
boekje, de flower power, de eerste man op de maan en ook de muziek van toen,
zaken als de eerste Tupperware,de
eerste pick-ups en bandopnemers, natuurlijk ook de Beatles, de opkomst van de
tv. e.a.
Het maakte veel bij ons los, toen Maria V.M. een liedje
terughoorde waarop zij toen met het schoolfeest de kleuters op liet dansen en
dat toen echt uit de band sprong bij de
algemene muziekkeuze.
De komst van de pil waardoor vrouwen hun eigen
vruchtbaarheid konden bepalen deed grote omwentelingen ontstaan. Vrouwen gingen
mee uit werken; er kwamen praktische huishoudtoestellen en alles kwam zowat in
een stroomversnelling terecht.
In de laatste zaal (nr.15) waar een kleine plaatselijke
bioscoop stond opgesteld met generieken en/of fragmenten met filmen van toen,
kregen we te horen dat we geweldige jaren achter de rug hebben, maar ook dat we
dachten dat de bomen tot in de hemel groeiden en we ons totaal niet bewust
waren van de schaduwzijde van deze snelle vooruitgang. Het consumentisme kan
niet anders dan een afvalberg veroorzaken die haast niet meer te overzien
is.Ook het ongebreideld verbruik van
energie kan niet blijven duren; en in onze dagdagelijkse wereld wordt zeer veel
energie verbruikt !
Je kon er wel eens even over nadenken, maar we vonden toch
dat we op deze warme dag nog een extraatje konden nemen vooraleer we terug naar
huis spoorden. Dat werd dan een Leffe voor Josée, een dame blanche voor Maria
VM., eencoupe Melba voor Julienne en
Gilberte en ik verkozen een café Liégeois buiten op het terras van de gare Guillemins.
Al bij al moesten we dan nog vlug zijn voor onze trein van
18.18 u. die wel niet stond aangegeven onderaan de roltrap maar die wel stond
te wachten op spoor 8 !
Voor de tentoonstelling gingen we op zoek naar een
restaurant in de buurt en omdat we per sebuiten wilden eten, gingen we binnen in de brasserie Liégeoise waar we
dan uiteindelijk toch naar binnen gingen omdat het harder begon te regenen. Ook
al namen we maar één schotel, toch duurde dat daar toch bijna 2 uur eer we terug buiten
waren. De berg sla waarover ik moest zien was gewoon niet te doen: er lag wel
lekkere parmaham op en frambozen, aardbeien, verse vijgen, en groot stuk
ananas, kerstomaten, preischeuten, geraspte knolselder en wortels en een
heerlijk portoglas met een fantastische vinaigrettesaus dit bovenop een groot diep
bord met een berg gemengde sla. Indien ik dit bord wou leegeten zat ik er
waarschijnlijk s avonds nog ! De3 dames die filet St.-Pierre namen kregen een
veel overzichtelijker bord vis versierd met mooie groentjes in de hoek en de
dagsoep werd ook wel geserveerd in een degelijk groot kommetje.
Ook al regende het buiten, het was er warm binnen; de
prijzen waren zeer schappelijk: 1,80 voor een biertje of water of koffie ! We
gingen met veel energie terug aar het station voor de expo.
In de terugreis kreeg iemand onder ons die s middags
alleen een soepje genuttigd had, wel serieus terug honger ook na het nuttigen
van de coupe Melba en omdat ze bij Esco*bar enkel broodjes verkopen en Julienne wel degelijk zin
had in frietjes, zijn we dan toch maar afgezakt naar De Tempelier Men
bediende ons daar nog met goulash en frieten enmet een 2 croques en met 2 broodjes ; zó konden we naar huis met bus 421
van 21.45 u. (Zo kwam ik te laat thuis voor de vergadering van 19 u. waar ik
tegen 20 u. nog mee naartoe wou. We passeerden de bushalte aan de Aldi rond 22
u. waarna ik nog 15 min. te voet verder moest stappen. De vergadering zou dan
zeker gestopt zijn ! Maar Julienne en Gilberte zijn toch aan bakker DHollander
afgestapt om nog naar de Ortolaan te trekken !)
We waren maar met vijf; maar niettegenstaande dat hebben we ons
toch kostelijk geamuseerd !
Het vertrek met de bus s morgensviel
wat tegen omdat de bus van 9.20u. in Ranst niet kwam opdagen; Josée en de
2Marias zaten op de voorgaande bus en
konden de twee medereizigers uit Ranst buiten het station opwachten waarna wemet 5 de rechtstreekse trein van 10.31 u.
toch nog konden halen.
-----------------------------------
De tentoonstelling achteraan in het station Guillemins is
echt aan te bevelen voor wie nog eens
terug wil in de tijd. De bereikbaarheid is voor senioren optimaal: per
trein naar Liège niet parkeren eten en drinken in de buurten een hele dag op stap ! Ik weet niet waarop organisaties als
Okra en Neos nog zitten te wachten !
Ik zou het wel niet met een autocar doen: met kleinere groepen op dagen dat het
hen past gaat opperbest ! Vanuit het Antwerpse moet je rekenen op
4 uurin de trein (heen en terug) goed
gezelschap is dan wel van groot belang - vanuit Oostende of Brugge of Gent dat
kan men daar zelf maaruitzoeken. Wij
trokken ongeveer 2 uur uit voor het bezoek aan de tentoonstelling die ons erg
beviel.De tentoonstelling kost 10 euro
voor senioren gebruik van de audiofoon inbegrepen .
Het is wel een complementaire kleur bij de gele achtergrond ! Als ik er nu nog iets bijzet over de film die ik huurde bij Belgacom tv :"The iron Lady" - een knappe film die ik twee keer aandachtig heb gevolgd en misschien ooit nog eens in de bioscoop wil herbekijken, dan wordt het helemaal blauw !(Figuurlijk dan !) Ik vond de film over Margaret Roberts - want dat is haar meisjesnaam- gewoon geweldig ! Gewoon al de scène met de familie weggedoken voor aangekondigde bombardementen in de 2de WO met de jonge Margaret die terugloopt om de boter af te dekken. Dat schetst Margaret dus als een flinke en voorbeeldige dochter; en er komen nog gevatte passages voor in de film. Het meest merkwaardig vind ik haar vastberadenheid als ze zich iets had voorgenomen zoals met de Falklands, of de manier hoe ze met de wagen doorreed en haar tweeling die om aandacht vroeg achter de wagen aan liet rennen. Die lady Thatcher, ze heeft de onrendabele koolmijnen gesloten, de macht van de vakbonden teruggefloten, het aangedurfd om zware inspanningen van de bevolking te vragen in moeilijke tijden dit om een faillissement te voorkomen en de niet-uitgelokte agressie in de Falklands de oorlog verklaard. Ik moet haar gewoon bewonderen om haar inzicht, moed en gedrevenheid in haar 11-jarige regeringsperiode als vrouw in zo'n 'mannenbastion' als het Hogerhuis. Merkwaardig vond ik ook hoe ze zich bij een bezoek aan haar arts afgaf tegen de overdreven aandacht voor gevoelens - dit t.o. gedachten en principes. Bij haar primeerden blijkbaar de laatsten. Merkwaardig vind ik toch dat het steeds weer 'vrouwen' moeten zijn die het lef hebben om in moeilijke omstandigheden 'de tering naar de mering te zetten' en tegen de openbare mening in, hun visie door te drukken en te durven saneren dit ten koste van hun populariteit. Chapeau ! Angela Merkel vind ik ook zo'n merkwaardig 'vrouwmens'. Wat had de vader van Margaret nu weer gezegd tegen zijn adolescente dochter ? "Laat je niet teveel leiden door anderen ! Blijf vooral jezelf en volg je eigen weg !"
Gisteren - op een feestdag natuurlijk - gaf het opnemen van de hoorn van mijn toestel geen kiestoon meer, wel een soort gereutel. Ik heb getracht ons Chris op te bellen, net als Wim en Sus. Door de geluiden heen kon er nog gesproken worden, maar de kwaliteit was ondermaats. Nu hoor ik gewoon niets meer en kan ik het nummer 0800 22 800 voor storingen zelfs niet met mijn vast toestel bereiken. Dan maar met mijn gsm geprobeerd. Aansluiting gehad. Wacht nu op een oproep van de operator die zeker nog een kwartier extra testen diende uit te voeren - wordt daarvoor opgebeld op mijn gsm ! Benieuwd of dit iets aan de lijn is, of aan mijn Maestro 6040 ! Indien het laatste zal ik online een nieuw toestel moeten kopen (in dit geval een Maestro 2031) - maar dat wordt dan wel wachten en zelf knutselen en instellen . Ondertussen bericht gehad met een hele wachttijd voor de zoektocht naar een technieker en de vraag om de stekker van het vast toestel uit te trekken met nog eens wat wachttijd voor een extra test. Dit zal een Proximus-rekening worden ! Toch wel benieuwd - er waren problemen gemeld aan de verdeelkast aan de Herentalsebaan. Vandaag nog komt er een technieker langs van Belgacom !
Ondertussen bericht gekregen dat de afspraak bij mij thuis wordt afgelast vermits de storing die ik meldde betrokken is bij een netwerkprobleem dat kan worden opgelost zonder een bezoek bij mij thuis . En wat als ik niets gemeld had ?!? Benieuwd wanneer de panne zal verholpen zijn .... Hopelijk vandaag nog - als het kan - want 't is vakantie en gisteren was het een feestdag !
Addendum: Na een oproep (vandaag, 17/08/12) naar het nummer van de storingen kreeg ik als 'ingesproken' boodschap dat er problemen zijn met de Belgcom-diensten die waarschijnlijk zullen opgelost zijn op ma. 20/08/12 - dat is dus 5 dagen om dit in orde te brengen. Zou het oplossen van zulk euvel bij Telenet ook zoveel dagen in beslag nemen ? Dit mankement met een vaste lijn die niet meer werkt is dus bezig van 15/08/12 en duurt dus tot 20/08/12. Het is 'godgeklaagd' , de mensen 5 dagen met hun vaste lijn onbereikbaar maken !
Toen ik op ma. 20/08/2012 's avonds laat thuiskwam van de expo 'the golden sixties' in Liège-Guillemins ging alles terug normaal op de vaste lijn ! De tentoonstelling in het station viel zeer erg mee, we kregen een toestel mee dat je per nummer kon bedienen om in je eigen taal de uitleg te horen die paste in elke aparte zaal - er waren er 15 ! Het was een hele belevenis met vele verwijzingen naar onze 'jeugdjaren' we hadden er zo van genoten dat we vonden dat we buiten op het terras nog iets konden gebruiken om wat na te praten. Dat werd dan een Leffe voor Josée en voor de 4 andere een verzorgd ijsje ! Met de trein van 18.18 u. reden we dan naar huis, maar die stond beneden aan de roltrap niet aangegeven alhoewel hij boven op spoor 8 stond te wachten ... Op dinsdag, 21/08/12 kreeg ik op mijn gsm een bericht van Belgacom dat mijn vast telefoonnr. betrokken was bij een netwerkpanne of zoiets en dat de problmen nu zouden moeten opgelost zijn (wat ik ondertussen al wist)
Een jaar alle uitgaven bijhouden en apart noteren hoeveel BTW daarin begrepen was. Voor rekeningen staat dat meestal apart, voor horeca is dat moeilijker net als bij aankopen in de slagerij of bij de bakker, een treinkaart of een concertticket . Voor wie bv. alles bij Makro koopt is dat eenvoudiger; maar wat doe je dan met kappersbezoek , een georganiseerde citytrip e.a. ? Het zal wel onmogelijk zijn dit allemaal te becijferen; maar ik vermoed dat je zou schrikken van het totaalbedrag. Tel dat dan bij de belastingen op je inkomsten en je zult versteld staan van het resultaat. Als je dan uiteindelijk sterft zonder erfgenamen 1ste lijn, gaat er van je vermogen nog eens een goede 40 % terug naar de staat (successierechten). Zo zie je maar - hoe wij hier gepluimd worden ...
Ik kijk er steeds naar uit; zeker na het zien bij 'villa Van Tilt' van een boom waaraan de Elstar appelen hingen te groeien en te rijpen. En juist vandaag zag ik de Delbar appelen (nieuwe oogst uiteraard) in een bak liggen op de markt. Ik heb er meteen 2 kg van aangeschaft. Ook al smaken ze wat zuriger - ze bevatten veel meer vitamines dan de Jonagold-exemplaren die vorig jaar in oktober geoogst waren en bijna een vol jaar in koelkamers deskundig bewaard bleven - met wat vitamineverlies (het kan niet anders). Eén nadeel heeft de vroege appelsoort Delbar : ze kunnen niet lang bewaard worden, maar hun grote voordeel is de vroege rijping. Ik verkies hen boven alle appelen tot de Elstar er is - want die zijn nog smakelijker vind ik. Deze appelsoort komt wat later tot rijpheid en bewaart ook veel langer. Persoonlijk verkies ik Elstar zelfs boven Jonagold - maar dat laatste is een kwestie van smaak, en daarover valt niet te twisten. Ik heb een eerste appel juist met groot genoegen opgegeten met het vooruitzicht op nog volgende exemplaren.
Minder spectaculair dan de eerste mens op de maan; de eerste marslanding bracht geen Amerikaanse mens maar wel een Amerikaanse jeep 'Curiosity' op Mars - dit op 06.08.2012 !Toch weer een mijlpaal in de geschiedenis en een pluim op de hoed van de NASA en ook de USA - hoe velen er ook over mogen denken.
Ook al is de Emporia-gsm al langer op de markt; gisteren begaf mijn gsm (een Nokia) het en meteen ben ik op het internet gaan surfen op zoek naar een vervangtoestel. Het aanbod en de verscheidenheid is gewoon hopeloos groot ! Essentiële vraag blijft wel: waarvoor gebruik ik een gsm? Voornamelijk om te telefoneren en gebeld te worden, sms'jes te versturen, en voor de rest ? Ik draag steeds een polshorloge, zet een wekker als ik op een bepaald uur wil opstaan en mijn berichten ontvang ik nog steeds op mijn pc. Dat is wel niet zo mobiel; een laptop of een tablet zouden misschien wel van pas komen- maar dan toch liefst een tablet (dat kan mee in de handtas) ! Na heel wat opzoekwerk heb ik besloten niet mee te gaan in de rage naar steeds meer technische hoogstandjes op de gsm, maar te kiezen voor één van de Emporia-toestellen. Nu is het aanbod zowel in 'The Phone House' als bij Belgacom niet zo bijster groot. Op de website van het Oostenrijkse Emporia staat een nieuw (design)toestel te blinken dat pas in het voorjaar 2013 op de markt komt (zie bijgevoegde foto) ! Ook vind je er een Emporia Solid Big Button Water & Dust Resistant - heel degelijk en kan tegen een stootje maar is hier gewoonweg niet te koop ! Er is een Emporia Click en ook een Click-Big Button dit aan 99 en aan 119 euro. Als ik morgennamiddag naar een Belgacom-shop trek, want in de voormiddag wordt er met de dames ontbeten - dan zal ik één van de toestellen nemen die voorradig zijn, want zo lang zonder gsm lopen is ook al een opgave... De Emporia toestellen richten zich meer specifiek tot senioren - en daar zijn er toch veel van ! Maar wat wil je ! Als de lieve kleinkinderen een hipper toestel willen aanwerven, geven ze het afgedankte exemplaar aan hun oma of opa - ook al is dat minder op hun noden afgestemd. Hopelijk wordt de vraag naar senioren-gsm's groter, waardoor het aanbod hier bij ons ook vergroot. Eigenlijk is dit misschien wel een actiepunt voor Okra of Neos ?
Als je onze hoogtechnologishe wereld beschouwt waarin alles zo snel wijzigt, dat mensen zich in allerlei bochten moeten wringen om toch maar mee te blijven kunnen; dan zou je er soms moedeloos van worden. In een randgemeente waar iedereen elke cm² grond in bouwgrond wenst om te zetten omwille van de waarde ervan moet het natuurlijke evenwicht sneuvelen omwille van de economische meerwaarde van menselijke bewoning. En net omwille van de groeiende vraag naar bouwplaatsen en het slinkend aanbod ervan, zal die prijs van de bouwgrond enkel maar blijven stijgen. Momenteel worden overal appartementen neergezet waardoor de betonnering enkel nog toeneemt; de percelen voor open bebouwingen worden alsmaar kleiner, net als die voor HOB. En bomen langs de weg worden gerooid omwille van de schade die de wortels kunnen toebrengen en de kost en de ellende van de bladerval in de herfst. In de tuinen worden enkel nog maar de zeer kleine exemplaren gedoogd. Zo te zien, blijft er voor het gevogelte steeds minder biotoop over. Eigenlijk zou men elke gemeente moeten verplichten per x aantal inwoners een opp. van x aantal m² natuurgebied (zeg maar bos) te moeten aanplanten.( In de stad Delft zag ik naast de gesloten bebouwing opmerkelijk veel natuurlijke aanplantingen in de periferie.) Een aarde met een groeiend aantal mensen mensen (9 miljard ?) brengt uiteindelijk het uitsterven van een aantal diersoorten met zich mee met daaraan gekoppeld het afnemen van de biodiversiteit. (Misschien is er in onze maatschappij zoveel afgunst en agressie omdat mensen minder tot rust kunnen komen in de natuur....) Zo blijft er in mijn zoektocht naar een goed project voor een duolegaat enkel nog "Natuurpunt" over. Zij zullen misschien het tij wel niet kunnen doen keren, maar hun visie op de mens als schakel in de natuur en de kosmos spreekt mij toch meer aan dan alle andere projecten. De laatste jaren heb ik naast het lidmaatschap bij Natuurpunt, ook nog een lidmaatschap bij het Natuurhulpcentrum in Opglabbeek en sinds vandaag ook nog bij Vogelbescherming Vlaanderen. 'Vogelbescherming Vlaanderen' bestaat 10 jaar en met de code 'SOS Vos' word je lid voor maar 7,50 i.p.v. 15,00 en vermits mijn overleden moeder 'De Vos' heette en men perfect zijn kippen kan beschermen tegen het grootste prachtige roofdier in Vlaanderen, mits men de richtlijnen maar volgt die je vindt op het internet, daarom vind ik dat ook de vos recht heeft op bescherming en noem ik mij 'vriend van de vos'. Wie "Natuurpunt" steunt, steunt hierbij ontegensprekelijk mensen die vechten tegen de bierkaai door te investeren in meer natuur - dit uiteindelijk ten voordele van de toekomstige generaties mensen die onze aarde zullen bevolken.
Wie geconfronteerd wordt met intens en blijvend groot verdriet bv. tijdens een rouwproces en daar niet mee naar buiten komt om zijn of haar medemensen er niet mee te belasten doet zichzelf soms veel onheil aan. In de volkstaal spreekt men van 'zijn hart luchten' of 'stoom aflaten'. Als dit nergens kan, bv omdat je meent dat bij een uiting van verdriet de toestand toch niet wijzigt; dan wordt daarbij vergeten dat tijdens het huilen en praten niet de voorbije gebeurtenissen maar wel de toestand in je hart een wending kan nemen. Zojuist kennis genomen van een jong meisje van 18 of 19 die het lijden van haar ouders na het overlijden van een vierjarig broertje niet meer kon plaatsen en dan maar zelf uit het leven stapte. Intriest vind ik dat . Zoiets groeit allemaal binnen in een mens en als die dat verborgen houdt voor iedereen, dan kan dat tot zulke uitwassen lijden. Dat ook haar 'verstandige' ouders dit niet zagen aankomen, is te begrijpen, vermits zij ook nog dagelijks het gevecht leverden tegen hun verdriet om het verlies van hun kind. Krijgen ze dit er nog eens bovenop te verwerken ! Voor sommige mensen kan het leven toch wreed zijn ! Leef zo maar verder als je dit te verwerken krijgt ...Wij gaan hier niet in therapie als we verdriet hebben; toch zou een gepaste rouwbegeleiding voor sommigen wel effect kunnen hebben....
Eindelijk is het ervan gekomen. De bouwgrond over mijn appartement die eerst voorzien was voor 7 woningen (HOB) en waarvan er 2 zijn gerealiseerd is nu in gebruik voor een nieuw appartementenblok. De bouwvakkers zijn vanaf vandaag dus aan het uitgraven. In de plaats van 5 HOB-woningen zullen er naar mijn schatting 15 appartementen komen. Deze zijn blijkbaar reeds allemaal verkocht want dichtbij de Herentalsebaan en met de achtergevel met een uitzicht op de open ruimte naar het fort toe; en ook nog eens de zon 's avonds op de terrassen achteraan. Hoeveel garages er dan voorzien zijn ? Dat zullen we nog wel zien. In ieder geval gaat de parkeerdruk in onze straat ontzaglijk toenemen. 15 appartementen; dat is plaats voor 30 wagens waarvan één in de garage en de andere waarschijnlijk op sraat ! En 't staat hier nu al zo vol !
Ondertussen is de ruimte voor 4 van de 7 woningen nu gewijzigd in 11 apartementen aan een zeer hoge prijs en een realisatie van Walter Van Hoof die ook bezig is in Borsbeek. De mensen die er een appartement kochten komen met de opbrengst van de verkoop van hun villa met tuin op Hooiland niet toe voor dit nieuwbouwappartement met lift een een EPC van 80; maar hun energiekosten zullen hopelijk heel wat lager zijn! Als er 1 garage per appartement voorzien is, dan is dat te weinig, want meestal heb je er 2 nodig ! Het parkeren op de straat zal hier nog een hele klus worden ! Als kind heb ik tot aan mijn 10de verjaardag gewoond in een groot huis (OB) met een zeer grote tuin errond op de scheiding tussen Oostmalle en Rijkevorsel.In de omgeving waren vennen, weiden, bossen en met in de straat zelfs een in onbruik geraakte tramlijn. Mijn vader verkoos te verhuizen naar het Antwerpse omdat hij in de garage van de douanen werkte op de Charlottalei en veel overuren deed aan de haven. Zo kwam ik van mijn 10de terecht op de Ternesselei in Wommelgem in een HOB met een grote wei achter onze tuin en met het zicht op de boerderij van Mertens. Maar de zandweg achterin werd een heuse verbindingsbaan met de Autolei. De Hoevenstraat werd meer en meer volgebouwd. Zo geraakten ze bij ons thuis totaal ingesloten tussen het werkhuis van Bleys en de garages van de buren en veranderde de lucht bijna in een meetkundige figuur tussen de muren in het rond.
Op mijn 32ste ben ik verhuisd naar de Sint-Damiaanstraat met een prachtig vergezicht op het fort - ook al wist ik dat de weide over ons 'bouwgrond was. Nu zien we binnenkort op een gebouw zoals veel mensen dat trouwens ook doen en moeten we ons verplaatsen om een vergezicht te hebben... Dus moeten we meer gaan wandelen of fietsen of verhuizen... maar waar naartoe ? De bevolkingsaangroei en de verstedeling gaan onverminderd verder en een enig mooie ruimte met een grandioos vergezicht is op de dijk aan zee; maar wat met de opwarming van de aarde als het water het land binnen beukt ? We zullen dan maar blijven waar we zijn en er het beste van maken .... Trouwens - eens we met 9 miljard zijn wordt de ruimte voor menselijk bewoning steeds krapper, want er moet ruimte overblijven voor landbouw, natuurgebied voor de biodiversiteit en ruimte voor de mens om tot rust te komen. Trouwens de zeer hoge bomen worden ook allemaal geveld en in de kleine tuinen is er geen plaats meer voor grote specimen. (En langs de straat vormen ze ook een obstakel.) Sinds 27 februari 1977 heb ik hier altijd kunnen kijken tot aan de bomen rondom fort II; dat is dan ondertussen al 35 jaar waarvan 9 jaar bijna dagelijks want sinds 30.06.2003 ben ik met pensioen...
"Ont-denken is erin slagen om een jarenlang leerproces op het cruciale moment te laten samenvloeien door je denkende zelf uit te schakelen." Onze Guy moest het horen ! We kennen zijn visie op 'teveel je verstand gebruiken in je jonge jaren' - maar dat is dan ook zijn persoonlijke visie op 'evenwichtig en gedoseerd leren op school'. Het 'ont-denken' is eerder de beslissing om - als je door de bomen het bos niet meer ziet door teveel en ook tegenstrijdige informatie - je te laten leiden door je 'buikgevoel'. Volgens veel wetenschappers zou dit tot betere resultaten leiden... Het is een fundamentele paradox in de psychologie dat denken slecht kan zijn voor ons. Dit komt uit een wetenschappelijk artikel uit De Standaard van 01.06.2012: "Teveel nadenken is slecht voor u" - volgens mij wel met de klemtoon op "teveel" !
De soap met de verplichte ontkoppeling van regen- en afvalwater ga ik hier niet navertellen. Maar als men denkt dat alle obstakels overwonnen zijn, komen er nog steeds nieuwe bij. 1) Het stukje grond voor onze voortuin dat sinds 1978 betegeld was als trottoir en dat nu verwilderd voor onze tuin ligt sinds de wegenwerken in onze straat. Bij navraag op het gemeentehuis kreeg ik te horen dat deze grond van ons was ! (De wegenwerkers zijn gestopt aan de rooilijn). Dan zijn wij destijds bedrogen, en nu staat de straatlantaarn bovendien op ons grondgebied. Misschien toch maar Roger Simon hierover raadplegen.(Hij is landmeter voor iets.) 2) Bij de keuring van de werken kregen we als opmerking dat het open putdekseltje moet vervangen worden door een gesloten, vermits het op de DWA-afvoer ligt en er dus geen regenwater mag inkomen. Nu had ik aan de mannen van Bacterior een open deksel gevraagd omwille van het wekelijkse vervuilde zeepwater dat nu niet meer in de straatriolen mag gekieperd worden. Fout gegokt dus ! Eigenlijk geven de enkele deciliters regen in de DWA- afvoer niet op tegenover de tientallen liters vervuild zeepwater in de regenafvoer in de RWA putten in de straat ! Na vervanging van het foute deksel komt André Vangoetsenhoven dit nogmaals (gratis) keuren - hopelijk met uiteindelijke goedkeuring !
Hoe vlug sommige mensen iets voor waar aannemen gewoon al naargelang van wie de boodschap brengt. Vanmiddag samengezeten met iemand die nooit cola drinkt maar nu toch een 'cola zéro' bestelde. Met verbazing vroeg ik haar sinds wanneer zij die drank tot zich neemt en niet bijvoorbeeld een 'cola light'. Een gezaghebbend persoon uit het koor had haar verteld dat die drank met stevia was gezoet. Wantrouwig als ik ben -want ik kon dat niet zomaar geloven- heb ik in de supermarkt zo'n fles vastgenomen om de ingrediënten te lezen - en wat las ik ? Gezoet met aspartaam . (Misschien heeft de firma van Coca cola zich voorgenomen om voortaan stevia als zoetstof te gebruiken - wat dan zeker de prijs wel zal beïnvloeden - en dat moet ik eerst nog zien; want de smaak zal anders zijn !) Vorige woensdag kwam tijdens een gesprek de aanval op de Twin Towers ter sprake met de verontwaardigde opmerking van een dame die behoorlijk boos vermeldde dat Mark Eyskenss had gezegd dat toen de 3de wereldoorlog begonnen was. Nu kan Mark Eyskens een zeer erudiet man zijn , maar hij is ten eerste niet de persoon om de bevolking in te lichten in geval van oorlog; en ten tweede zou men toch moeten aanvoelen dat zulke uitspraak draait rond de perceptie - of het gevoel dat deze aanslag bij hem oproept. Ik blijf me verbazen in de goedgelovigheid van mensen - zeker als het om uitspraken gaat van iemand waarnaar ze opkijken; en 't is niet omdat iemand zeer verstandig is, dat hij of zij zich ook niet kan vergalloperen of zich vergissen.
En zelf ook nog ondervonden: iemand die bewust omgaat met voeding en ook op de cholesterol diende te letten maar zeer omzichtig omging met de door artsen voorgeschreven medicatie (haar dochter is ook huisarts); zij raadde mij aan om i.p.v.gewone kaas eens karnemelkkaas aan te schaffen. Ook al kon ik me niet voorstellen hoe je van karnemelk kaas kunt maken - toch heb ik een blokje gekocht op de markt. En ja, die was best eetbaar zonder schuldgevoel. Maar achterdochtig ik ben , heb ik me toch wat meer geïnformeerd op het internet. En inderdaad: van karnemelk is hoegenaamd geen kaas te maken; wel kan men karnemelk gebruiken om stremsel te bekomen. De fout zit dus weer in de suggestie door de naamgeving net als bij de kalfsworst waar geen milligram kalfsvlees in te bespeuren valt als je de ingrediënten leest - ook in kippengehakt of kippenworst zit maar een zeer klein gedeelte kippenvlees . We hebben dus weer en lesje gehad: karnemelkkaas is een kaas waarvoor karnemelk werd gebruikt in het productieproces; maar voor het maken van kaas heeft men de vetten in de melk nodig - en dat zijn er dierlijke.
Gisteren een HP 6500 printer AIO gekocht en geïnstalleerd. Moet je die papieren daarbij eens ter hand nemen: in 23 of 24 talen aub ! Daarvoor ben ik soms jaloers op de USA of de vroegere USSR; zij konden één voertaal opleggen (in alle landen zoals Polen, Tsjechië e.a. werd Russisch als tweede taal onderwezen). In de States vroeg men aan Poolse immigranten een jaarlijkse dagcursus - van 9u. tot 17u.: Engels - en waarschijnlijk ook maatschappijleer erbij terwijl ze een uitkering kregen. Na dat jaar viel hun uitkering weg en werden ze geacht klaargestoomd te zijn om mee te kunnen functioneren op de arbeidsmarkt.Hier slaagt men er zelfs niet in om één verplichte tweede taal op te leggen aan alle landen die tot de Eurpese gemeenschap behoren - want welke gaat men dan kiezen ? Toch vind ik deze versnippering niet zo erg moest men tot een gemeenschappelijke keuze kunnen komen. Moest men bij de volgende Europese verkiezingen ook eens de vraag stellen welke taal men als verplichte tweede taal in de EG wenst op te leggen , dan zou je nogal een opkomst zien - al is die praktisch nergens verplicht ! Mijn bedenking bij die meertalige technische uitleg in de doos !
Plots lees ik op het schermpje van de printer: "Printkop ontbreekt of is beschadigd". Na het surfen naar 'HP solutions' dan uiteindelijk toch maar de inktcartridges verwijderd, de handel van de printkop opgetild en de printkop eruit genomen. Met een vochtig doekje schoongemaakt wat aangeduid werd op het scherm, maar waarschijnlijk te veel onder handen genomen. Nadien ging het nog niet. Nu was er te lezen: "Fout in het inktsysteem". Na enig opzoekwerk zag ik dat deze Officejet 6500 AIO dateert van 19/08/09 - dat is dus nog niet zo oud. Maar laten herstellen zal wel meer kosten dan een nieuwe aanschaffen zeker ! Enfin 't is lastig als dat onderdeel ontbreekt. Naar Dofin gebeld voor een nieuw exemplaar maar de offerte moet nog binnenkomen.
- Het begon al met zondag: wat vroeger samenkomen in de kerk, voortijdig vertrekken om de sleutel te halen en de mensen te kunnen ontvangen in Familia. Die dag verliep al behoorlijk emotioneel waardoor we na het opruimen nog wat dienden na te kaarten, in het café van Familia nog iets gingen drinken en nadien van de honger naar het grand-café Lindenberg trokken - maar omdat het net na 18 u. was konden we geen snack meer bestellen. Dat werd dan uitgebreider tafelen met afsluiting rond 22 u. - Op maandag een ganse dag naar Malle voor de 60ste verjaardag van onze enige broer ! Dit dan tot 17.30 u. ongeveer. Nog even permanentie op de pastorie gedaan. en terug naar huis. - Op dinsdag vroeg opgstaan omdat de mannen van Bacterior kwamen voor de ontkoppeling van het regenwater. Electriciteit moest ergens van genomen worden - dus dan bij mij; terwijl ik wat computerwerk heb gedaan en met succes een eerste internationale online betaling gedaan en wat getelefoneerd... 's Avonds nog wat problemen gehad met mijn tv. Hij startte wel, maar stopte meteen. Na het uit- en terug inschakelen van de modem en ook van de decoder nog een reset gedaan en tenslotte ronf 21.30u. Belgacom opgebeld voor technische storingen. Die mevrouw kon me niet helpen.Dus maar verder gezocht met het andere zaptoestel en daar dan kunnen verplaatsen naar 'digitale ontvanger' of zoiets. Uiteindelijk nog net het 3de deel van 'Wonders of the universe' kunnen volgen op Canvas. - Woensdag weer vroeg mijn bed uit - mij vergist van kleding (te fris gekleed), de bus die om 8.28u. in Wommelgem moest vertrekken om 8.25u. aan de Doornboom zien passeren; nog net met de volgende bus tram 8 kunnen nemen van 9 u., tijdig in de Sint-Rochusstraat 43 gearriveerd voor een pracht van een rondleiding in het tropisch instituut door een zeer onderlegde gids. Daarna met flinke tred door de Nationalestraat naar Sint-Andries gewandeld voor een broodjesmaaltijd. Nadat de pastoor, Rudi Mannaerts ons kwam halen voor een buitengewone rondleiding van 3 uur in zijn onverwarmde kerk, reden we met tram 8 terug naar Silsburg. Daar konden we dan verder met bus 423 naar Wommelgem. Na het avondeten thuis werd het dan opnieuw vertrekken naar de bibliotheekraad. Gelukkig duurde die niet zo lang. - Op donderdag ging het recht naar het Neos-lokaal voor de bestuursvergadering van Neos (van 9 u. tot 12.30u.) met in de namiddag een bezoek aan WMH met het COV; nog wat boodschappen gedaan en gaan buurten bij Paul en Hortense met Herman en Hedwig en Maria. Dat werd dan ook weer een gevulde dag zonder annex. - Vrijdag ging het na het gebruikelijke gewinkel op de markt en aanpalende winkels een laatste samenkomst in Gierle bij Maurice De Bauw.Die samenkomst wilden we (Ria, Paul en ik) afsluiten met een etentje in 'De Remise' ; maar die bleek gesloten te zijn. Dan reden we maar naar "De Wandeling' in de Peggerstraat waar we juf Noortje met haar echtgenoot ontmoetten aan de tafel naast de onze. Dat werd daar dan ook weer een heel gesprek met een ongewone afsluiter bij Ria boven - dit met de bijbehorende babbel. Thuisgekomen vond ik 3 stokken en een zak ballonnen om de straat te versieren die op zaterdag feestelijk geopend wordt. Dan kreeg ik nog telefoon uit Halle.Ook al was ik moe - toch heb ik een tiental ballonnen opgeblazen en die met de touwtjes aan de stok gebonden. - Toen ik vanmorgen om kwart over 7 opstond ontdekte ik tot mijn verbazing dat 6 tot 7 ballonnen terug afgegaan waren (ik had die niet vastgeknoopt, maar met een touwtje afgesloten) Om 8 u. bij de kapster zei men mij dat die moesten geknoopt woren. Daar ben ik nu vanmiddag niet meer terug aan begonnen. We hebben hier voor die ontkoppeling al voor 7500 euro onkosten gehad, en nu komen die van de keurder er ook nog bij. Hopelijk kan ik vanavond wat bijslapen... Toch ook nog wat werk met het bijwerken van de Neos-activiteiten in GUST; inschrijvingen en betalingen nakijken enzovoort. Hopelijk een 'rustige namiddag - 't is weekend nu - maar mijn wasmachine staat nu op en ik zou vanavond nog wat willen strijken. -Morgen moet ik naar Halle om er 't een en het ander in orde te brengen.Liefst met vertrek in de namiddag ! In alle geval verliep mijn leven vroeger VEEL gestructureerder toen ik nog uit werken ging; nu komt alles samen op bepaalde piekmomenten en andere momenten komen dan weer vrij voor lezen, breien, naaien, ordenen,SUDOKU spelen of andere bezigheden...
Na meer dan 35 jaar op een appartement te wonen met zicht op velden en bomen- richting fort II, komt er nu uiteindelijk een appartementsgebouw aan de overkant. Hiermee wordt ons een mooi vergezicht ontnomen; dat zal wel wennen worden ! Erger vind ik de ingebruikname van de laatste cm2 bouwgrond; zodat er voor de natuur minder en minder overblijft. De vogels en heel wat mensen werden vorig jaar plots heel wat gezonde volwassen lindebomen ontnomen. De mooi aangelegde gazonnetjes bieden weinig compensatie voor bijen en insecten en zorgen al helemaal niet voor de biodiversiteit. Ik weet dat bewoning ook belangrijk is voor mensen, maar weet evenzeer dat eigenaars van landbouwgrond er alle belang bij hebben dat die grond hertekend wordt als 'bouwgrond' - als je de prijs van de bouwgrond hier kent tenminste. Daarenboven vind ik appartementen wel goed voor mensen die kleiner willen wonen, nadat de kinderen het huis uit zijn, of voor alleenlevende mensen - maar met kinderen vind ik het echt niet te doen. Waar blijft de tuin om in te ravotten ? En de mogelijkheid om een huisdier te houden ? En ook is samenleven met de anderen en overeenkomen met de buren ook iets dat je onder de knie moet krijgen.Hoe feestjes en/of familiesamenkomsten organiseren ? Afspraken rond de poets van de algemene delen, of rond het draaien van wasmachines en het spelen van muziek horen er ook bij. Over de toenemende parkeerdruk zullen we nog maar zwijgen , want ook die mensen hebben vrienden, kennissen en familie die op bezoek komen. Eigenlijk kan je nog niet beter wonen dan pal tegenover het fort of tegenover een park - met constant zicht op de wisselende natuur en in de buurt van volgroeide bomen.
Vorig jaar , juist op 11.04.11 was een firma hier aan de overkant bezig met de 'bomenslachterij' die ik als afschuwelijk heb ervaren. Net een maand voor hun geurige bloei werden alle lindebomen in mijn straat verwijderd en verpulverd - en dit terwijl men op de 'de Keyserlei' actie voerde voor het behoud van die gezonde lindebomen - ook tevergeefs. (De onbetaalbare geur van lindebloesem is enkel waar te nemen door alerte voetgangers en fietsers - zwakke weggebruikers dus - en dus ongekend voor veel beleidsmensen die zich veelal met de wagen verplaatsen naar hun vele vergaderingen binnenskamers.)
In dat geval krijg je een mooie rij cijfers uit de cijferreeks van 0 t.e.m.9 ; bovendien kan je in die reeks van 10 cijfers alle cijfers van mijn geboortedatum 18.03.1945 en ook die van mijn verjaardag 18.03.2012 doorstrepen en wat blijft erover ?Jawel: de 6 en de 7 van 67 !Als dat dan geen speciale verjaardag is, weet ik het ook niet meer. Daar komt dan nog eens bij dat zowel deze verjaardag als mijn geboortedag op een zondag vielen . Dus mogen we dit jaar wel eens flink uit de bol gaan !
Het is gewoon onvoorstelbaar: één moment van onoplettendheid of eventjes weg met je geest en je autocar vol met kinderen die terugkeren uit skivakantie crasht tegen een tunnelwand. Op één minuut half de autocar tot schroot herleid en zoveel gezinnen waar men zich voorbereidt op de blije teugkeer van hun twaalfjarige in Lommel en Heverlee hun wereld is ingestort ! Bij die gezinnen horen dan ook nog grootouders en andere familie. De overlevenden die gehavend zijn voor hun leven zullen deze ramp blijven meedragen. In één klap zoveel vriendjes kwijt, misschien nog velen gehandicapt en een levenslang trauma er nog eens bovenop. Wat een vreugdevolle terugkeer moest worden is in één moment geswitcht tot een hel. Het zal je maar overkomen... en toch gaat het leven voort, maar hoe ! Waarschijnlijk zijn de kleren voor het vormsel reeds aangekocht, is de zaal of het restaurant vastgelegd voor de vormselviering voor de volgende maand of iets daarna. Zoveel leed dat je overkomt zonder dat je er ook maar iets kan aan doen ! Het leven kan hard zijn en onvoorspelbaar ! Waar staan we nu met de maakbare wereld na de bewustwording van deze catastrofe. En dit is dan nog maar 'klein bier' i.v.m. Fukishima of andere natuurrampen met de desastreuze gevolgen vandien....
De kat van de buren waar ik al eens voor mag zorgen is er me eentje. Harley is een mooie grijs gestreepte gecastreerde kater die verblijft op een appartement (1ste verdieping) en als uitlaat iedere dag mag 'trappen op en aflopen'. Regelmatig zit Harley aan het raam naar de vogels e.a. te gluren. Thuis heeft hij speeltjes te over, maar het liefst van al speelt hij nog met een 'ingestopt' bolleke wol om ermee te voetballen. Daarbij schuift hij uit over het laminaat : alle deuren staan open zodat hij over een grote ruimte beschikt. Als hij op de overloop komt gaat hij steeds krabben aan de voetmat voor mijn deur. Binnen in mijn living ligt vasttapijt - ook leuk om de nagels in te zetten evenals de loper in mijn keuken. Afin, na 2 bezoekjes voelt hij zich helemaal thuis bij mij. Natuurlijk komen zijn drinkbak en eetbak dan ook mee evenals de kattenbak. Vorige donderdag kwamen mijn 2 zussen op bezoek en die wilden Harley ook wel eens leren kennen. Ik had de sleutel om werkvolk binnen te laten omdat de kat alleen dat niet kan en kon Harley dus bevrijden. Nu kwam hij recht naar ons Rita die thuis een kattin heeft die krols staat- dat werd dan constant snuffelen en bij de jas blijven en op het bijbehorend zakje liggen. Na de visite werd de kat terug in haar woonst gezet en reden mijn zussen terug naar huis. Eens thuisgekomen was de kat van ons Rita niet van dat bewuste zakje weg te slaan waarop de kater een hele tijd gelegen had. Hoe gek toch: twee dieren die van elkaars bestaan niets afweten zijn; maar ze zijn in de ban van de geur van stoffen waarop de ander gelegen heeft !
Voorheen spraken we over de vasten als een door de kerk opgelegde periode van inkeer en versterving. Nadien werd door de groeiende secularisatie het accent verlegd naar de ontplooiing van de eigen persoonlijkheid waarbij de vasten net als de ramadan gezien werden als een afgemeten tijd die de gezondheid bevordert. Nu krijgt die vasten in kerkelijke middens terug het accent van inkeer, reflectie op het eigen leefpatroon met daarbij de vraag: "Hoe kan ik hierin iets wijzigen dat ten goede komt aan mijn omgeving?" Daardoor is het niet meer mogelijk om zoals vroeger regels uit te vaardigen met de bijbehorende uitzonderingen. Natuurlijk kan je reflecteren over je eigen vleesverbruik, maar wie dit mindert omwille van zijn of haar gezondheid is niet zozeer 'christelijk' bezig. Wie zijn of haar vleesverbruik mindert om ecologische redenen wel, want die is bezig met het vootbestaan van de planeet en dus ook met wie na ons komt. Het eigen leefpatroon gaat over veel meer dan over eetgewoonten; ook vrijetijdsbesteding komt aan bod, evenals de tijd die je besteedt aan medemensen die hulpeloos zijn of geïsoleerd of gewoon 'liever vermeden worden'. Eigenlijk is het niet zo mis om je eigen keuzes en gewoontes in vraag te stellen en eventueel bij te sturen. We leven hier nog steeds zo comfortabel dat alle oncomfortabelen rondom ons (mede door de geglobaliseerde media ) alles in het werk stellen om hier bij ons te komen leven met alle ontwrichtingen in hun land en ook bij ons als gevolg. Of wij hieraan iets kunnen wijzigen, betwijfel ik sterk; maar de vraag stellen of alle comfort 'waar wij toch voor gewerkt hebben' ons rechtmatig toekomt omdat wij het geluk hadden te kunnen werken en we ons doelbewust afsluiten van de ellende die anderen doormaken is volgens mij niet naar het voorbeeld dat Jezus stelde. (Nou ja die trad ook maar op in zijn directe omgeving en nabijheid omdat hij toen geen weet kon hebben van de problematiek van anderen ver weg). Door de voortdurende mediatisering blijven we op de hoogte van wat anderen willen dat wij moeten weten (ook nieuwsfeiten worden geselecteerd en gemanipuleerd) en we voelen ons machteloos voor wat bv in India of elders misloopt. We kunnen inderdaad de wereld niet veranderen, maar wel ons eigen leefpatroon in vraag stellen. Als alle christenen dat effectief zouden doen, dan moet daar toch een positieve kracht van uitgaan. Aan te bevelen om te lezen: de 'brief bisschop' in http://laatjeonderdompelen.blogspot.com
Uiteindelijk draait het toch om nieuwe kalenders en agenda's , een nieuwe belastingaangifte, en het besef dat de tijd niet stilstaat.... Persoonlijk vind ik al die drukte overdreven. Waarom moet je nu bv. anders gaan eten, of excessief alcoholische dranken gaan drinken en dan bovendien nog eens aan iedereen geschenken aanbieden ? Voor de kinderen kan ik dat verstaan - alhoewel die nu meestal in veel gezinnen nog materieel oververwend worden (peters en meters weten gewoon niet meer wat ze nog kunnen kopen voor hun petekinderen...) En dan nog dat vuurwerk waarmee men in grote steden uitpakt ; veel dieren houden er helemaal niet van ... Met deze donkere dagen is het wel begrijpelijk dat we meer binnenzitten en dat we die 'tijd liefst zo aangenaam mogelijk wllen doorbrengen. Zeer lang geleden werd er 'Scrabble', 'Mens erger je niet' en Zeeslag' gespeeld, gekaart, geschaakt, ofwel werd er gelezen, gebreid of genaaid. Nu is er Wii, Nintendo, Ipad en Ipod, televisie en de pc ! Vorig jaar hadden we reeds 4 weken sneeuw en ijs achter de kiezen, nu zitten we met zachte temperaturen maar ook met wind en regen. Maar de winter is nog maar 11 dagen bezig van de 91; dus nog 80 dagen te gaan, en ook al lengen de dagen nu terug; het kan nog ijzig koud zijn zowel in januari als in febuari dat nu 1 schrikkeldag telt. Als ik mijn vrienden en kennissen iets zou wensen, dan is het wel moed en volharding om de inspanningen op te brengen die ons gevraagd worden om een recessie door te komen - dit vooral om de komende generaties want die hebben ook recht op een goed leven. Positief blijven in een omgeving waar zwaar aan 'doemdenken' wordt gedaan is niet zo eenvoudig, maar je kan wel selectiever omgaan met de media en ook met je medemensen. Zoiets vraagt inzicht en doorzettingsvermogen. En gelukkig is er nog mooie muziek....
Met de scheurkalender berekend door het verschil te berekenen tussen 'zon onder' en 'zon op'. Voor vandaag, 22/12/11 geeft dat 7 u. 56 min. zon; voor morgen: 7 u.57 min. , overmorgen: 7 u.57 min., de dag nadien weer 7u.57 min. en pas op 26/12/11 krijgen we 1 minuut meer zonlicht: 7u. 58 min. dus en 1 dag later weer 1 minuut erbij: 7.59 min. wat de dag daarna weer met 1 minuut mindert: 7u.58 min. dus en weer 1 dag later terug met 1 minuut verhoogt; 7u.59 min. dus. Pas op 30 december, de sterfdag van ons vader krijgen we 8 uren zonlicht van de 24 - dus 16 uren zonder daglicht. De zon neemt dus van 22 tot 30 december 8 dagen de tijd om 4 minuten langer te schijnen - als ze schijnt tenminste.
Voor Kind & Preventie 2 keer op stap geweest: een hele dag feest met 2000 vrijwilligers van de 4500 - dit in de Kon. Elisabethzaal en de dag nadien een namiddagconsult in Ranst.Ook nog eens 2 keer weg voor het Davidsfonds :één bestuursvergadering met daabijhorend nog een verslag te maken en een geslaagde muzikale avond met Jos Meersmans over Haydn met het klaarzetten en opruimen van de zaal. Daarbovenop ook 2 keer Neos: 1 bestuursvergadering en 1 après-midi - ook met de nodige voorbereiding en opruim achteraf , maar ook nog met iets wat ik nooit doe: een taart bakken voor het dessertenbuffet.. Daarbij werd ik nog opgebeld door een verantwoordelijke van Babbelpunt om zeker deze week mee te komen assisteren. Was er ook nog een verjaardagsfeest in de taverne Classic's, de wekelijkse kappersbeurt en de extra vergadering over de ontkoppelingswerken in mijn straat met bijbehorend verslag en een geweldig concert van de Filharmonie met de zusjes Labèque aan de piano's en een magistrale uitvoering van de vijfde van Sjostakovitsj o.l.v. de buitengewone Jaap Van Zweden. Dan was er ook nog een uitvaartdienst waar ik echt moest aanwezig zijn. Er blijft nauwelijks tijd over om te genieten van de mooie advents- en kerstmuziek en de nodige aandacht te schenken aan gezonde voeding. Mijn inenting tegen de griep moet ook nog gebeuren, de spuit ligt in de koelkast,maar wanneer kan ik naar de dokter ? Hopelijk komt deze week alles terug op zijn poten ... alhoewel met een PT-vergadering, een COV-bijeenkomst en een namiddag in Ecker-ik ,het maandelijkse krekelmoment en de evaluatievergadering van Babbelpunt is er weer genoeg te doen. Er is ook nog de leesgroep voor het Davidsfonds en de Bachctates van het Weihnachtsoratorium in de Sint-Pauluskerk + een begrafenis in Grobbendonk: dus weer een volle week te gaan!
Na bijna 40 jaar in de klas gestaan te hebben, is er in de basischool wel wat gewijzigd. Door nu vrijwilligerswerk te doen bij Kind & Preventie in Ranst zijn er reeds heel wat oud-leerlingen als mama gepasseerd vergezeld van een fiere oma. Maar help ...nu zijn het de oud-leerlingen die zelf oma worden... De tijd staat niet stil. Voor niemand trouwens... Maar als je terugblikt, zie je toch hoe snel hij gaat; alleen als je moet wachten, dan duurt hij lang...
Van waar komen ze ? Hoe ontstaan ze ? Ook op het hoofd, onder het haar dus ? Wie kan de oorzaak vinden van huiduitslag, netelroos, galbulten, eczeem ? Blijkbaar moet er een doorverwijzing komen naar een huidarts misschien ? Al jaren is er die pijn in mijn achterhoofd , maar niet constant, maar wel steeds op dezelfde plaats. Nu zijn er af en toe ook bulten (vetbollen ?) en ga ik geregeld met de punt van de puntkam door mijn haar. Zou het kunnen komen door het geregeld gebruik van Nizoral haarshampoo ? Of is er meer aan de hand ? Over 2 jaar heb ik voor alle veiligheid een scan van de hersenen laten nemen om zeker te zijn dat er geen tumor is. Nu kreeg ik na het bad bij het afdrogen overal rode strepen en rode vlekken op de huid ; nadien nog enkele keren een ferme uitslag in de halsstreek,op de borst , de flanken en de bovenrug. En als ik met mijn nagels over de huid ga, krijg ik onderhuids rode strepen. En jeuken dat dat doet ; gewoon niet te houden zonder wrijven en/of krabben.
Misschien toch eens laten doorverwijzen voor een check-up in het UZA. Maar wat als men voor controle op mijn hoofdhuid mijn hoofdhaar afscheert ? Ik kan toch moeilijk met een hoofddoek gaan rondlopen !
Het kan natuurlijk ook contacteczeem zijn . Kan dat ok met gewone goede huidzeep te gebruiken? Het is begonnen in de badkamer na een bad en komt ook regelmatig 's morgens terug na het ochtendtoilet !De rode plekken strepen ontstaan enkel op de huid die in contact kwam met zeep. Eens proberen om me te wassen met een ander product !
Ik weet gewoon geen raad meer, en ben er helemaal van onder de voet ... Want het blijft maar duren en kan dus niet meer het gevolg zijn van het gebruik van Fucicort.
Moet je o.a. in België eens trachten de originele Evergreen koeken te kopen. In geen enkele winkel of supermarkt vind je die nog. In Nederland zijn ze nog wel verkrijgbaar bij Liga biscuits. Nu moeten wij dus de grens over om die specifieke koeken te bemachtigen. Ik weet wel dat ze bij ons Belvita gelanceerd hebben, en dat mag best; maar met het schrappen van Evergreen krentenkoeken heb ik het moeilijk. Deze koeken werden nog in het ziekenhuis aangeraden aan mijn moeder vlak na haar hartoperatie. Ze stillen de honger, smaken niet te zoet en zijn bereid met de juiste vetten. Maar we moeten er wel voor naar Nederland rijden! (Of misschien hebben ze die bij Albert Heyn in Brasschaat ?!)
Het nieuwe schooljaar is nog maar eens terug gestart
D.w.z. het verenigingsleven en het culturele leven evenzeer. Ik heb me vorige week nog ingeschreven voor een cursus Excel; in het Davidsfonds loopt alles min of meer normaal, maar in het PT hoeven we een tandje bij te steken.( Met het eengemaakte PT voor de 2 parochies is onze verantwoordelijkheid er niet op verminderd - integendeel.) Komt daarbij nog COV dat interessante activiteiten organiseert, onze ontbijtclub, de vriendenkring met de gezusters Baeten, de Filharmonie, de bibliotheekraad, de schoolraad en de GROS + het aanbod in Elcker-ik. Daarnaast is er ook nog de familie en hou ik zo enorm van treintrips naar Brugge en Liège e.a. Als ik daartussen ook nog wat wil breien en lezen dan is het niet te verwonderen dat ik vorige week mijn ontslag heb aangeboden in het dagelijks bestuur van de cultuurraad en in Neos - dat laatste is wat dubbelzinnig: ik werk daar nog verder tot er vervanging is gevonden. Zo wordt mijn dag- en weekindeling wat overzichtelijker... En dan heb ik zelfs nog geen kat in huis om voor te zorgen, alhoewel ik dat onnoemelijk zalige beesten vind.... Volgende dingen die ik in de toekomst ga afbouwen: GROS en schoolraad + ook nog wel de bibliotheekraad (op langere termijn). Maar ondertussen is daar 'Babbelpunt Wommelgem' al bijgekomen....
Het was te verwachten, want sinds vandaag is er geen doorgang meer omwille van de wegeniswerken. Alle bussen van de Lijn rijden het dorp in en uit langs de Welkomstraat! Dat zal daar ook niet om mee te lachen zijn in zulke smalle toegangsstraat! Benieuwd wat ons nog allemaal te wachten staat... Nu nog uittesten hoe ik het dorp het eenvoudigst kan infietsen... En nog met spanning uitkijken naar 1 september: hoe het dan zal verlopen in de de Welkomstraat waar voorlopig nog geen verkeerslichten staan en men op de Herentalsebaan 's morgens stapvoets moet rijden vanaf Ranst. Hebben ze in die Welkomstraat bij de heraanleg nog voor een wegversmalling gezorgd 'als verkeersremmer' - hoe men dat daar gaat klaren met in- en uitrijdende lijnbussen: dat wil ik ook nog wel eens zien !
Een mens moet er wel wat voor doen ! Ik wist dat ze er al waren maar de fruit-en groentewinkel van Ann & Yves is niet open, net als De Kruidenier die nu ook met vakantie is. De groentekraam op de vrijdagmarkt stond er ook al niet. Noch bij Carrefour noch bij Colruyt waren de appels nieuwe oogst te vinden; ook niet bij Grymonprez of bij Rita van Delhaize.Dus maar naar ons Rita gebeld waar de markt in Lier staat opgesteld met de werkzaamheden op de Grote Markt. Vandaag dan maar met de bus van 3 voor 11 naar Lier gereden om rond 11.35 u. met mijn zus over de Lierse markt te wandelen. En jawel hoor: op de tweede fruit- en groentekraam lagen de grote en rijpe Delbar appelen te blinken. Ik kocht dus 5 stuks en omdat er ook tomaten lagen "coeur de boeuf" kocht ik er ook enkele net als een oranje paprika en enkele flippen. Wat verder waren zelfs Elstar appelen te koop en die kon ik ook niet laten liggen ! Na een terrasje in de Foyer en een aankoop van kaas in een verzorgde winkel ging het naar bakker De Vocht die zo'n heerlijk vast roggebrood verkoopt. Na 2 sneetjes notenbrood met Münsterkaas werd er een grote Delbar aangesneden ! Heerlijk smaakte die ! Daar kan voor mij geen Jonagold tegenop ! Dus morgen weet ik welk fruit er zal gegeten worden.
Toen ik overlaatst op zoek ging naar en mini-mandoline zoals ik er één zag in het uitstalraam van een winkel in Ranst, toen ben ik terechtgekomen op Cookozi en heb dan meteen die mandoline van Zyliss besteld. In het echt zag ze er veel groter uit dan ik me voorstelde. Ik wou ze meteen verlappen (weggeven) aan mijn zus in Halle. Maar die wou ze niet. Dan heb ik ze maar uitgeprobeerd om flinterdunne komkommerschijfjes te snijden. Die waren dus niet zo flinterdun als ik wenste. Voorzichtig heb ik dan alles afgespoeld en gedroogd en weggeborgen. Ondertussen ehb ik nu al 3 keer een coeur de boef-tomaat gesneden en de 3de keer had ik prijs. Omdat ik de 1ste snee meestal met de hand doe, heb ik verder gesneden en kwam ik met mijn rechterduim even in het mes. Een snee erin ja, maar niet de top eraf ! Meteen onder de kraan, en steriel gaas errond en plakband om dicht te tapen. Gelukkig stelpte het bloeden redelijk vlug (ik neem bloedverdunners) en heb ik het verband daarna vernieuwd, waarna ik op zoek ging naar het laatste suk Hansaplast in de apotheekkast. Die is er nu over - met sparadrap! Morgen een nieuw doosje kopen ! Is het op mijn leeftijd nog wel verantwoord om met een mandoline te werken met zulke vlijmscherpe messen ? De kans om de toppen van je vingers kwijt te spelen en het geloop naar de kliniek is toch geen 37,50 euro waard ! Zou ik dit niet best als een 'voorteken' zien en het apparaat inpakken en aan iemand cadeau doen met de boodschap er meer dan omzichtig mee om te gaan ! Lies heeft er al een en werkt ermee. Naar 'Opnieuw en co' dan ? Aan Hortense of Mariette of Monique moet ik het toch ook niet geven ! Ik wil helemaal niet dat iemand zich ermee verminkt voor het leven ; maar zelf wil ik zoiets ook helemaal niet !
Telkens met een pracht van een volle soepselder, 1 pak soepprei, een viertal peeën, 2 uien,1 sjalot en 2 looktenen met ook nog 2 paprika's, soms wat tomaten, een andere keer tomatenpassata en iedere keer afgewerkt met doperwtjes van Bofrost (gewoon uit de zak te schudden). Maar in iedere pot soep heb ik zout gebruikt, 1 laurierblad, rozemarijn en thym, een cayennepeper, soms zelfs oregano maar nergens bouillonblokjes, zelfs geen Tellofix. Ik wist niet dat die blokjes of Tellofixpoeder zo verslavend werkten. Zouden daar geen smaakmakers inzitten ? Het kan bijna niet anders !
Omdat er zoveel moeite gedaan wordt om vlug en gemakkelijk aan veel geld te geraken moet je op je hoede zijn voor gauwdieven e.a. Dat is rapper gezegd dan gedaan. Je kan al niet overal elektronisch betalen, dus wat cash geld heb je nog steeds nodig. Maar liefst niet teveel want er kan ingebroken worden, je handtas kan afgerukt worden en er kan ook van alles uit je handtas genomen worden. Na dit laatste al 2 keer meegemaakt te hebben, koop je geen grote portefeuille meer (men haalt die er gewoon uit). Maar de kleine onhandige waarin ik mijn munten bewaar is ook al ontvreemd in de Carrefour ! Dus wordt dat ook al gevaarlijk. En het geld in je binnenzak ? Dat kan in de winter als je een jas draagt, maar dan moet je er weer aan denken bij het weghangen van je jas of als je die afgeeft in de vestiaire. Maar bij mooi weer in de zomer dan ?. Ik heb een vriendin en die draagt altijd blouses met een borstzakje. Ik vind dat ook niet zo handig! Tot hiertoe heb ik het wegbergen van geld wel altijd met succes kunnen toepassen tot vandaag! Ik deed een grotere aankoop waardoor ik met de kaart betaalde, maar de verkoopster was nog wat vergeten te rekenen. Daardoor besliste ik om dit cash te betalen. Dit kwam echter onverwacht en dus had ik niet stiekem die briefjes uit mijn zakje kunnen halen en moest ik dit doen aan de toog. Ik nam uit de bundel briefjes van 20 en van 10 één briefje van 10 en paste de rest bij met munten uit mijn nieuwe euro coin holder. Wat een gedoe voor 11,90 ! Daarna heb ik die holder in de handtas gestoken maar ik had de briefjes nog in de hand met de bedoeling die onderweg weg te steken. Ondertussen riep de verkoopster me nog binnen om iets te noteren en nadien ben ik buitengegaan naar de verkeerslichten om over te steken bij groen ! En dan weet ik het echt niet meer: heb ik die briefjes niet goed weggestoken en zijn die onhoorbaar op de grond gerezen of heb ik ze in het vakje van mijn handtas gedaan maar bij het uitnemen van mijn omnipas ze eruit laten schuiven of staken ze los in de sacoche en zijn ze er mee uitgekomen bij het nemen van het etui met mijn zonnebril? Op de bus zat nauwelijks volk. Ik zat er op een stoeltje zonder mensen rondom mij. Thuisgekomen wilde ik alles uitpakken en ordenen maar vond het pakje geld (+ 175 euro ?) nergens terug. Heel de handtas uitgepluisd evenals alle zakken van mijn jas; maar niks gevonden. Naar de winkel gebeld maar tevergeefs- niks op de grond gevonden ! Waarschijnlijk ergens een gelukkige ziel gemaakt die op het trottoir van de Turnhoutsebaan of de Wommelgemse steenweg een gevouwen pakketje eurobiljetten vond. Mijn bekommernis is nu: hoe kan ik vermijden dat dit nog eens gebeurt ? Ik ga oplettend met geld om, en toch overkomt me zoiets ! Een stom toeval waar je niets aan hebt; alleen maar muizenissen opdat dit zich niet meer zou voordoen !Als ik voor dat geld giften had gedaan, dan kon ik die inbrengen op mijn belasingaangifte volgend jaar ! Misschien toch maar ombouwen en wat minder royaal met geld leren omgaan en overstappen naar een kariger levenswandel - ten voordele van wie ? Voor de erfgenamen zal het wel niet zoveel schelen vermits 45 % naar de staat zal gaan - en voor mezelf ? Wat heb ik eraan als ik overstap van gul naar gierig ? Alleszins geen erg goed gevoel, denk ik ?Dus best gewoon toch bewuster worden van het gevaar van cash geld op zak en alleen het hoogstnodige (+ 6 euro) meenemen voor enkele koffietjes onderweg ; de rest is toch dikwijls op voorhand betaald en onverwachte aankopen gewoon met de kaart betalen.
Je bent dat vlugger dan je denkt. Hang je op 11 juli de leeuwenvlag buiten, dan word je meteen in het kastje geplaatst van 'gevaarlijke' fanatiekelingen. Geef je al eens blijk van sympathie voor één of andere politieker in een bepaalde situatie, dan word je verguisd voor alles en nog wat dat mensen uit die partij ooit fout hebben gedaan! En in de katholieke kerk zit het nu volgens heel veel mensen vol met pedofielen, pilarenbijters en huichelaars. De publieke opinie kan soms meedogenloos hard en vooral onjuist zijn - want niet genuanceerd ! Zo kwam ik overlaatst binnen in een kapsalon waar men het had over de hoge kosten van een verblijf in een RVT-instelling. Toen ik daarop repliceerde dat je daarvoor normaal wat spaargeld opzij zet, kreeg ik meteen te horen dat 80 000 BEF voor mij toch niets was met mijn pensioen uit het onderwijs . Ik kon niet anders dan meedelen dat mijn pensioen zeker geen 2000 euro bedroeg (ik zet al lang niet meer om in Belgische franken), toen schrok die dame toch wel. "Mensen uit het onderwijs hebben toch een schoon pensioen. Dat hoor je toch overal " zei ze nog. Zo zie je maar hoe vlug men voortgaat op veronderstellingen en beeldvorming. Hetzelfde gebeurt met veel allochtone jongensgroepen langs de straten in Borgerhout; daar lopen ettertjes en oproerkraaiers tussen en nog meer meelopers die willen meedraaien in de groep. Maar om ze nu allemaal over dezelfde kam te scheren, dat vind ik onrechtvaardig tegenover diegenen die daar niet aan meedoen. Zij worden dus ongewild het slachtoffer van de beeldvorming door hun criminele landgenoten - zonder dat die laatsten hun aandeel in dat proces beseffen ofwel omdat dat dit hen volledig kou laat. Vooroordelen - en zo zijn er echt zeer veel- die worden een leven lang opgebouwd uit negatieve ervaringen, negatieve verhalen van vrienden en kennissen en daarbovenop nog eens uit wat men kieskeurig uit de media selecteert. Wat je hiervan leert: dat je steeds moet oppassen met verhalen en beweringen omdat die meestal erg emotioneel ingekleurd zijn en dan bovendien nog eens aangedikt door een instemmende omgeving. En dat je voor degelijke informatie je bronnen moet checken en als het kan ook nog eens dubbelchecken ook! Mensen zijn zeer eigenaardige wezens ! En toch kunnen we niet zonder !
Ooit bespraken we bij Elcker-Ic zijn boek "Wat zou de wereld zijn zonder filosofie ?"- een boek dat hij schreef samen met Ann Van Sevenant. Nu vond ik in Knack een interessant artikel waarin ik als samenvatting las: "Een filosoof moet leren zien dat de zaken altijd veel ingewikkelder zijn dan dat wij op het eerste gezicht denken." Zo te zien is het dringend nodig om meer mensen wat filosofie bij te brengen. (Waarom geen verplicht vak in het secundair onderwijs ? Zoals Mieke Vogels dit bepleit voor pedagogie en velen met mij zeker ook wel voor EHBO ) In reacties op artikels in tijdschriften op het internet, op straat, op de markt, bij de kapper, aan de toog - quasi overal hoor je hardschreeuwers hun meestal zeer kortzichtige en simpele visie over actuele thema's verkondigen. Zo in de aard van: 'Politiekers zijn allemaal zakkenvullers', of "vroeger was het allemaal beter".Je wordt er soms moedeloos van. Nuancering ? Blijkbaar nooit van gehoord. Wel het product van beeldvorming bijeengesprokkeld uit geselecteerde contacten met vrienden en ook gekozen uit even geselecteerde media.. En... er zijn ook mensen die menen dat wie de boventoon voert meestal gelijk heeft. Dat geeft soms een totaal verwrongen beeld van de werkelijkheid. Maar of filosofen daar daadwerkelijk iets aan kunnen doen, dat betwijfel ik. Want wie van de gewone mensen in de straat leest er filosofische werken ?! Toch vond ik op. p. 62 in Knack van deze week een mooie gedachte : dat wij hier nu in West-Europa in de beste van alle mogelijke werelen leven - ondanks veel ellende, verdriet en lijden. Hiervoor mogen we dankbaar zijn. We mogen het niet vanzelfsprekend vinden dat we het goed hebben. Die houding is filosofisch. Dankbaarheid is fundamenteel. Dit is voor Ijsseling een echte religieuze houding.
Zelf vind ik deze interviewserie over gepensioneerde Vlaamse filosofen wel erg boeiend. Een goed idee van Joël De Ceulaer !
Ons hebben ze als kind leren sparen, nadien heeft men de jeugd geleerd op krediet te kopen. Met alle gevolgen vandien ! Veel mensen die thuis de laatste snufjes in huis hebben, leven met onhoudbare schulden en worden gedwongen in schuldbemiddeling te gaan. Maar er zijn er ook nog die sparen om bij tegenslagen nog iets achter de hand te hebben. De spaartegoeden bij de Belgen blijken gigantisch te zijn ! Natuurlijk dat die spaarboekjes de ogen uitsteken bij bv. Elio Di Rupo. De opbrengst is al zo minimaal - als ze die nu nog extra gaan viseren voor bijkomende belastingen - dan zitten we goed ! Benieuwd hoe dat gaat aflopen !
... dan bereid je nu zelf komkommersla met komkommers die je eerst wast en daarna schilt en nadien verder aanmaakt. Als tegenreactie kan je ook nog zelf tzaziki maken en ook nog komkommersoep - dit alvast om de telers en kwekers die nu schade lijden omwille van die EHEC-bacterie een hart onder de riem te steken. Vandaag heb ik zelfbereide komkommersla gegeten en morgen maak ik zelf tzaziki met verse kaas, look en komkommer, peper en zout - heerlijk op een multispeltboterham van bakker De Schutter ! En nog fris bovendien met dit warme weer ! (De lookadem moeten ze er dan maar bij nemen - want die is niet zo dodelijk als die gevaarlijke EHEC-variant !)
Gisteren stonden in de wei aan de overkant 2 mannen te meten en vandaag is men er reeds aan het graven en beton aan het gieten. Binnenkort zal er een gebouw verrijzen waardoor ons vergezicht tot aan Fort II definitief zal verdwijnen, maar dat was reeds voorspeld in 1976 toen ons gebouw hier werd gezet. En net vandaag zat er in de brievenbus een brief van de gemeente i.v.m. de wegenwerken in onze straat en de gescheiden riolering waarbij men aan iedere eigenaar vraagt om afval- en regenwater gescheiden aan te bieden aan de rioollijn. Volgende maandag volgt er een infovergadering voor de bewoners van de Sint-Damiaanstraat. Benieuwd wat dat op zal leveren ! Want als wij hier niet onderuit geraken staat mij een hele klus te wachten. Eerst alle eigenaars van Residentie Damiaan uitnodigen voor een extra algemene vergadering. Daarna aannemers en/of loodgieters aanschrijven voor een offerte om de klus te klaren. Nadien beslissen wie dit zal opknappen en ook nog extra onkosten berekenen voor de eigenaars! Er komt heel wat bij kijken want het regenwater dat van de daken van de garages opgevangen wordt loopt wel naar de straat, maar daarboven staan ook putjes die niet allen de regen opvangen maar ook het zeepwater waarmee auto's en motors worden gepoetst. Of mogen we dit zelf niet meer doen ? En wie gaat dat dan controleren ! Daarbovenop komt ook nog de overloop van de aalputten + het afvoerwater van onze baden, lavabo's, wasmachines en vaatwasmachines! Hiervoor een aparte leiding aanleggen moet te doen zijn, maar hoe het water op te vangen waarmee auto's worden gepoetst en waar we met het zeepwater moeten blijven van de poets van de gang - vermits het niet meer in de rioolkolken van de straat mag - dat weet ik ook niet ! Wie gaat op uitkijk staan opdat niemand wat dan ook in de riolen gaat werpen ! Ik vind dat ze het met al hun goede bedoelingen(op papier) heel ingewikkeld aan het maken zijn voor de mensen. Net als het principe "De vervuiler betaalt" Wie betaalt er in feite voor alle geslepen wanbetalers die hun zwerfvuil overal wegkieperen om geen belasting te moeten betalen ? Natuurlijk: de brave burger die netjes alles keurig verzamelt en betaalt, hij betaalt voor die anderen bij !
Woensdagavond in Gent op het Kramersplein - tegen 20 u. zijn praktisch alle stoelen in het liberaal archief bezet. Veel jong volk aanwezig - waarschijnlijk ook van het LSB. De schrijver van het boek, Peter Vercauteren die zeer laat het label 'Asperger-syndroom' opgespeld kreeg, heeft in dit boek zijn levensverhaal opeschreven. Het verhaal leest zeer vlot. Maar wie aan autismespectrumstoornissen lijdt is bijna constant innerlijk in conflict. Aan de buitenkant zie je niets, maar binnenin kan het er geweldig aan toegaan. Bovendien zijn er veel vormen van autisme, maar het is een hele weg om het te laten opsporen. Omdat men hier vroeger weinig van wist, lopen er heel wat volwassenen rond die aan autisme lijden maar het zelf niet weten. De mensen die met hen samenwonen ervaren hen dan wel als een moeilijke mens waar je zeer omzichtig dient mee om te gaan. Kortom :er wordt nu in scholen veel meer autisme vastgesteld en die kinderen krijgen dan ook GON-begeleiding en met de leerkracht worden een heleboel aanpassingen besproken.Na Peter Vercauteren kwam Saskia Grauls, moeder van een kind met autisme aan het woord en tenslotte mocht Cis Schiltmans van de Vlaamse vereniging Autisme het geheel samenvatten. Het gesprek werd deskundig geleid door Dirk Verhofstadt. Toen echter vragen mochten gesteld worden bleek de zaal vol te zitten met ouders van kinderen met autisme en vond ik dat deze vragen met antwoorden wel wat lang uitliepen. Zo kon ik het slotwoord van Marleen Vanderpoorten niet meer horen omdat ik de trein van 22 u. nog wou halen. En dat is me gelukt (ik was om 21.45 u. in het Sint-Pietersstation) na een interessante avond van Liberales en met een boek dat ik al in de trein begon te lezen.
De abrikozen, mijn lievelingsvruchten - tenminste de Franse (die met het mooie oranje vruchtvlees) liggen weer te koop uitgestald in de groente- en fruitwinkel. Naast de blauwbessen staan die bovenaan mijn lijst van geprefereerde vruchten ! Daar kan geen nectarine of pruim aan tippen; alhoewel: af en toe een witte nectarine of witte perzik bij wijze van afwisseling kan ook wel eens. Dan wordt het weer uitkijken nar de reine-claudes (de echte) en ook kersen zijn een lekkernij ! Dat laatste vinden de merels, spreeuwen enzovoort ook want in de tuin van Lena Bogaerts staat een kersenboom, en vermits zij de kersen niet plukt, is het rondom die boom een schouwspel van heen en weer vliegende vogels - net of ze het aan elkaar voortvertellen...
Ik heb al eens wat kritiek op "mannen" in de samenleving en promoot veelal de vrouwelijke aanpak. Maar door problemen bij Belgacom met de werking van Phone Mail basic op nummer 1969 ben ik reeds een week aan het lezen op de website en uittesten op mijn vast toestel en kom nergens nog terecht. Na een telefoontje (op 09/05/11) naar een vrouwelijke receptioniste die mijn probleem zou doorgeven, maar waar ik niets meer van hoorde, heb ik zelf dan nog eens naar de technische dienst gebeld en kwam weer bij een vrouw terecht die mij meldde dat mijn storing in behandeling was. Na diverse pogingen langs allerlei kanalen kreeg ik vandaag dan toch een man aan de lijn. Die liet mij dan horen dat Phone Mail bij mij niet actief stond. Na beëindigen van dit gesprek zorgde hij ervoor dat alles voor elkaar kwam en belde mij terug op met de boodschap dat alles nu naar wens moest verlopen.Met mijn dank voor de effectieve aanpak van het probleem ! Moet ik nu toch mijn visie op de mannelijke aanpak herzien ?
...als de mensen ven de WMK (Werkgroep Mensenrechten in de Kerk) met het hoogfeest van Pasen naar de kathedraal gaan - niet zozeer om euchariste te vieren maar meer precies om in de homelie na de evangelielezing de afkeuring van de gewezen bisschop, Roger Vangheluwe te horen uitspreken door Mgr. Leonard . Weten die 'kerkgangers'dan echt niet waarvoor een eucharistieviering dient ? Persoonlijk vind ik dat hiermee het bestaansrecht van de werkgroep ook in vraag mag gesteld worden. Ik houd al niet van mensen die zich enkel met rechten bezig houden. En als zij zich dan met hun groot empathisch vermogen in de plaats willen stellen van alle slachtoffers van seksueel misbruik (zowel buiten als in de kerk), dan zouden zij best toch ook eens in Knack het interview moeten lezen met psychiater Paul Cosyns. Er zijn ondertussen in meer tijdschriften al meer beschouwende columns verschenen. Trouwens wat hebben slachtoffers van seksueel misdrijf voor op slachtoffers van andere delicten ? Ik heb reeds langer het gevoel dat er allerlei instanties bezig zijn de opgeklopte frustaties en wraakgevoelens sterk aan te wakkeren; en er zijn mensen hier blijkbaar met groot genoegen aan meewerken.
Hij blijft mij gewoon boeien, waar hij ook optreedt ! Ik vind die man gewoon een monument als geen ander en zijn concept: op tournee gaan met zijn Johan Straussorkest en enkele tenoren en sopranen vind ik onnavolgbaar. Zijn enthousiaste muzikanten zijn ook nog eens showbeesten pur sang en het élan waarmee zij musiceren werkt zó aanstekelijk dat het overslaat op het publiek. Vanavond waren we te gast op het bloemeneiland in de Bodensee, Mainau. In een prachtige omgeving en in gezelschap van de familie Bernadotte konden we genieten van bekende nummers, gevolgd door de gebruikelijke surplussen waarin ze allen uit de bol gaan. Gewoon om goed gezind van te worden.
Op Klara-espresso mogen mensen die professioneel met taal bezig zijn de woorden waaraan zij zich ergeren opgeven in de hoop dat de luisteraars een beter woord zouden vinden. Vandaag was "speenkruid" aan de beurt, waarschijnlijk omdat het eerste deel van het woord verwijst naar een voor sommigen wat lichamelijk ongemak . Maar als je 'De gids voor geneeskrachtige planten' van Reader's Digest raadpleegt, dan vind je er wel op p. 221 dat deze plant bij de mens aambeien zou genezen en om deze laatste eigenschap werd die al bij Dodonaeus aangeprezen. En volgens mij worden aambeien door de volksmens gewoon "speen" genoemd. Er is dus niets mis met de naamgeving; en een beetje opzoekwerk laat ook zien waarom.
Het is ontstellend om vast te stellen hoeveel wijsheid er in de oude spreuken en zegswijzen verborgen ligt. Neem nou de heisa rond bisschop Vangheluwe. Niet dat ik zijn optreden voor de tv goedpraat en zijn afwijkend seksueel gedrag destijds nog minder. En het ergst van al vind ik dat hij zelfs niet eens lijkt te beseffen welke schade hij heeft aangericht zowel bij zijn slachtoffers als in de kerkgemeenschap.
Wat nu mijn bedenking hierbij is dat de hele mediabelangstelling rondom de persoon van die man fel contrasteert met het stilzwijgen rond een pedofiel waarvan ik weet dat die zijn kleinkinderen onbetamelijk heeft betast en daarvoor een tijd heeft vastgezeten. Niemand mag daarover praten, want de straf werd uitgezeten. Die gehuwde man heeft nu ongeveer hetzelfde gedrag vertoond als Roger Vangheluwe zoveel jaar geleden, maar niemand komt daar ook maar iets over te weten.
(Ik hoorde ooit van een Nederlandse neuroloog bij De Pauw en Witteman dat pedofilie zich in de hersenen van bepaalde personen ontwikkelt en dat dit hoegenaamd niet te genezen valt. Wel zou behandeling mogelijk zijn met daarbij de onmogelijkheid een beroep of hobby te ontwikkelen waar constant met kinderen moet worden gewerkt. )
Hoe lang kan zoiets blijven doorgaan ? Tot deze planeet één woestenij geworden is ? Gazons zien er wel groen uit en de beplanting eromheen ook - maar het zijn volgens mij enkel de bomen die koolzuurgas omzetten in zuurstof. En er is al zoveel fijn stof in onze omgeving (zelfs zonder Lange Wapperviaduct) en overal ziet men bomen sneuvelen. De uitlaat van dieselwagens, vrachtverkeer, en veel dat we zelfs niet weten wordt hierdoor nog versterkt. Als de volksgezondheid daardoor klappen krijgt, dan zijn dat ook weer hoge kosten. En zo blijven we bezig. Waar blijven de reacties van milieubewuste mensen die weten dat ze maar een deeltje zijn van de natuur die ze niet ongestraft kunnen blijven veronachtzamen ? Ik hoor en lees zo weinig weerwerk !
De kaalslag in mijn straat heeft me erg beroerd. En met de nieuwe verkaveling in de Notelaer zijn er ook al veel bomen moeten verdwijnen, net als in de Molenbaan. Met de aangroeiende bevolking worden de bouwkavels zó klein dat niemand zich nog bomen in de tuin kan permitteren en zeker al geen beuk of eik of linde . Er zijn al zo weinig bossen in Vlaanderen ! Herman Dierickx van de biodiversiteit moest nu in Wommelgem rondgereden zijn i.p.v. vorige woensdag ! Toen ik vanavond naar de vergadering van de GROS reed, bemerkte ik dat zelfs de mooie grote lindebomen aan het kerkhof mee gesneuveld zijn.Ieder jaar keek ik zó uit naar de geur van de bloeiende linde om daar geregeld met groot genoegen voorbij te fietsen of te wandelen. De bloeitijd duurde maar een maand, maar kwam wel ieder jaar terug . Adieu lindebloesem : de heerlijkste geur die er bestaat ! 32 jaar heb ik ervan kunnen genieten... (zie mijn blog van 22.06.10) De ontgoocheling is groot ! Was die bomenkap nu echt nodig ?! Het straatbeeld is er helemaal niet op verbeterd. We krijgen wel fietspaden erbij; maar dat compenseert nooit de verdwijning van de bomen. En waar moeten de vogels nu naartoe ? Je kan al net zo goed in de stad gaan wonen .... daar zijn dan nog parken, in Ranst en Wijnegem vind je nog bos en in Borsbeek dat er verstedelijkt uitziet is men met een geboortebos begonnen...
Dit gevoel laat me niet los. Mensen die zich bewust zijn van hun plaats in de top van het leven hier op aarde (en misschien ook in de kosmos) beseffen niet meer dat zij deel uitmaken van die natuur en vernietigen haar emotieloos ten voordele van de bevolkingsexplosie. We zijn nu niet meer met 6 maar wel met 7 miljard op deze bol. Met het "gelijkheidsdenken" in het achterhoofd (iedereen heeft toch evenveel recht op...) impliceert dat een overexploitatie van energie en grondstoffen - lees "De ogen van de panda een kwarteeuw later" door Etienne Vandermeersch. Zó wordt deze aarde helemaal uitgeput nagelaten ten koste van diegenen die nog moeten geboren worden. De indianen hielden destijds rekening met de generaties na hen - maar die die beschaving is nu zo goed als uitgemoord... Je wordt er mistroostig van: het tekort aan inzicht en respect van en voor de samenhang in de natuur. De mens die zich aan de top van de piramide waant en leeft alsof hij die niet meer nodig heeft, kan niet anders dan het systeem waaruit hij ontstaan is en van waaruit hij leeft zodanig uitbuiten en misschien ooit wel ten gronde richten zodat de laatste overlevenden zullen kunnen zeggen: "Wir haben es nicht gewusst" -Het vernietigen van lindebomen rondom een begraafplaats is volgens mij ook het vernietigen van cultureel erfgoed omdat er reeds eeuwen geleden lindebomen daar precies werden aangeplant - heb ik ergens op een rondleiding gehoord. Dat een heemkundige kring zich hierover niet druk maakt !?! Misschien weten ze dat ook niet.
...zie ik de lindebomen die net in blad kwamen gewoon omzagen en vernietigen - gewoon omdat volgens sommige politiekers bomen niet thuishoren in een straat. Ze geven overlast door bladerval en wortels die te fel naar boven uitgroeien, ze staan in de weg voor veel chauffeurs en bemoeilijken waarschijnlijk de aanleg van fietspaden... Maar ze geven ook schaduw in de zomer, ze produceren ongevraagd veel zuurstof die onze longen broodnodig hebben, vormen een schuilplaats voor heel wat vogels en hebben zeer veel tijd nodig om uit te groeien. Vandaag zomaar een "bomenslachterij" over mijn deur gekregen. Persoonlijk vind ik dit echt weerzinwekkend. Op enkele minuten tijd wordt de vrucht van jaren groei zomaar ongevraagd tenietgedaan: de boomkruinen gaan gewoon een machine in om verpulverd te worden. Dat men het werk van jaren zomaar in enkele minuten kan vernietigen vind ik pijnlijk. Ik besef hierbij wel dat de grote meerderheid van mensen (de heersers van de natuur ?!) het belang van bomen over het hoofd ziet omdat die van geen direct economisch nut zijn. Op langere termijn zal men dit misschien wel anders beoordelen; maar waarschijnlijk pas als het te laat is ... Het straatbeeld is nu volledig anders geworden. (En zeggen dat men in de drukke Carnotstraat die eigenlijk te smal is om al het verkeer ordentelijk door te loodsen wel het lef heeft om bomen aan te planten. Voor hoe lang, weet je natuurlijk nooit !) Je wordt hierbij jaloers op mensen die wonen in omgevingen met veel bomen. En als men als compensatie bossen zou aanplanten zoals men in Borsbeek doet met het pas aangelegde "geboortebos" ? ?!Hier heb ik daar nog niet veel over gehoord of gelezen. Trouwens welke eigenaar wil voor zijn grond de prijs krijgen van goedkope bosgrond i.p.v.dure bouwgrond ? Ik vermoed wel dat daar het kalf gebonden zit. Maar politiekers zouden op langere termijn moeten leren kijken. Jammer genoeg gaat dat hier over periodes van zes jaar !
Gisteren en vandaag een zonnige dag gehad met veel licht en de bijbehorende vitaminen. De dagen lengen nu zichtbaar. En dat blijft zó nog 3 maanden doorgaan tot de zomer begint. Goede vooruitzichten dus ... alhoewel : het geplande zomeruur werpt daarbij een kink in de kabel ! Daarmee lengen niet de dagen, maar wel de avonden omdat men collectief de dag 1 vroeger start ! Wie 's morgens om 7 u. opstaat heeft een vals gevoel van 1 uur terug in de tijd gezet te worden omdat het terug zo donker is als een maand terug. Het daglicht doet inderdaad niet mee aan de collectieve zinsbegoocheling ! En gewoon omdat we 's avonds 1 uur langer in de tuin zouden kunnen bezig zijn (enkel voor mensen die over een tuin beschikken) vervroegen we met z'n allen onze dag met 1 uur. Nochtans zij die 's avonds een vast kijkpatroon ontwikkeld hebben voor hun tv, die gaan ongeacht het licht op hun vast uur naar hun vaste programma's kijken. Ook al is het langer licht buiten, het elektriciteitsverbruik verhoogt vanaf de tv's opgezet worden; trouwens de vroege vogels hebben 's morgens ook terug elektrisch licht nodig, waar dat normaal gezien niet meer het geval was geweest. Ik vraag me nog steeds af of men met het instellen van het zomeruur destijds werkelijk de energiebesparing heeft gedaan die men beoogde . Wel herinner ik mij dat de kinderen in de basisschool met de zomertijd dikwijls warm aangekleed naar school kwamen ( bijna 2 uur vooruit op de zon) want met de M.E.T. i.p.v. de W.E.T. destijds ingesteld door de Duitse bezetter die dat handiger vond in het ene grote Derde Rijk leven we reeds 3 kwartier vooruit - en nu komt daar nog 1 uur bij !.Om half vier echter als die kinderen naar huis gingen was het meestal nog zó warm (half twee zonnetijd) dat zij veelal hun warme kleding achterlieten aan de kapstok. Ik ben dus helemaal geen voorstander van de vervalsing van het tijdsbesef - wat met de zomertijd toch opgelegd wordt!
Gisterenavond een prachtige voordracht bijgewoond van het cultuurforum Davidsfonds in de aula van het KBC-torengebouw. Jef Lambrecht lichtte ons als VRT-journalist op schitterende wijze de toestand in het Midden-oosten toe met verschillende mogelijke doemscenario's erbij. Actueler kon het deze avond niet ! En erg opwekkend klonk zijn verhaal evenmin; wij staan in Europa wat aan de zijlijn vooral omdat wij niet uit één mond kunnen praten.Het strategisch belang van het Suez-kanaal voor de regio werd sterk in de verf gezet. Ook de "Facebook-revolutie" werd even belicht. De spreker was gewoon niet te stoppen, vooral omdat hij zó gegrepen was door de grote aandacht van het aanwezige publiek. Nadien volgde een afsluitende drink met nababbel. Een goed anderhalf uur later kon je bij je thuiskomst toch niet meteen je bed induiken na deze boeiende avond met zulk spannende nieuwsfeiten. Gelukkig had ik op de digicorder de 2 soaps opgenomen die ik iedere weekdag volg. Een avondje fictie om de dag af te sluiten vind ik een mooi ritueel. Maar met alle bijbehorigheden erbij, wordt het dan wel half twee vooraleer je gaat slapen. Je slaapt dan wel goed, maar eigenlijk wat kort !
Je maakt daaar geen tijd voor, voorziet het gewoon niet in je schema en plots is het zo ver... Wat zich zondagavond aankondigde als een verkoudheid op de stem bij het telefoneren, zette zich maandag en dinsdag voort met en hoest. Tot hiertoe 'van den duvel geen kwaad' ! Op woensdag echter begon die hoest zich al beter te manifesteren, maar daarvoor blijf je toch niet weg op het p.t. (nm) of p.r. (av) ! Trouwens de dag voordien hadden we met Neos een bezoek aan het paleis in 3 groepen van 20 ! Donderdag voelde ik me al wat minder goed; maar het bezoek aan Maurice De Bauw in Gierle was vorige week uitgesteld omwille van een activiteit van COV - ik kon het Ria niet aandoen om alleen met de Paul te rijden omdat ik wist dat ze dat niet zo graag deed. Dus heb ik me maar "vermand", een zeer warme jas en sjaal aangetrokken en besloten niemand handen te geven maar te groeten op zijn oosters. Ook de communie zou ik niet nemen onder 2 gedaanten (ook omwille van de hygiëne). Op de samenkomst werd al opgemerkt dat ik er niet al te best uitzag, maar buitengekomen ontdekten we dat er een vrachtwagen Ria's auto in de flank had geraakt en de spiegel eraf had gereden. Gelukkig had een welwillend persoon de nummerplaat genoteerd en een briefje achter de ruitenwisser gestoken. Dus werd de politie gebeld, werden er foto's genomen (allemaal dank zij de gsm). De politie kwam niet tot daar en een wandeling naar het politiekantoor bleek wat ver uit te vallen. Met de assistentie (vooral van Paul) is Ria dan over de afrit Beerse terug over de E33 naar huis gereden ZONDER LINKERZIJSPIEGEL! Wat zó belastend was dat, dat ze in Wommelgem meteen naar huis reed zodat Herwig van daaruit met zijn wagen de Paul naar huis kon vervoeren. Ik voelde me al niet zo goed en kroop in de zetel onder een dons met nog een zeer warme vest aan. Toch bleef ik het koud hebben... Terwijl er werd gekeken naar Sturm de Liebe" nam ik de koortshermometer en jawel:ik had 38,4° C. De uitstap naar KBC-Antwerpen voor het cultuurforum van het Davidsfonds heb ik dan maar gelaten voor wat het was. Na enkele mailtjes heb ik me dan maar geïnstalleerd in bed met een extradonsdeken bovenop de reguliere. In mijn hoofd speelden constant oncontroleerbare geluiden af; het hoesten ging gepaard met opgeven van slijm. Dus werd het om 4.30 u. opstaan op zoek naar iets in de apotheekkast. Ik had niets. Dan maar eens binnen gaan rusten. Toch getracht een warme appel te eten en wat te rusten. Heel de vrijdag heb ik gerust, gezweet, gehoest,tv gekeken, getelefoneerd enfin: niet naar de markt geweest of de post of KBC of de bakker en de beenhouwer... Toen ik mijn koorts nam; bleek die toch nog op te lopen naar 38 graden. Dus een 2de koortsnacht in met maar één donsdeken, maar veel zakdoeken en handdoeken in de aanslag en met de prangende vraag: "Wat zou ik morgen met de kapper doen?" Na een warm bad zaterdag en een opgewarmde rug (van het extra verwarmingselement) werd Nicole opgebeld. Die zag er geen bezwaar in dat ik kwam. Weer met mijn warmste jas en sjaal + de kap van mijn jas op mijn hoofd ben ik het dorp doorgefietst. (Nicole had me nog nooit gezien met zo'n kop haar) Blij dat dit achter de rug was heb ik me verbeten om toch door te rijden naar de Carrefour voor kippenbouten en - vleugels. Thuisgekomen heb ik er dan meten bouillon van getrokken. Bij het stoven van 1 gesnipperde ui heb ik er dan 1 zak boerensoepgroenten bijgevoegd, om er nadien de kippenbouillon bij te gieten. De stukjes kip werden ontveld en uitgebeend om in een Tupperwaredoos te bewaren. Ondertussen werden er 3 wasmachines gewassen: één op 30 ° en twee op 60 °. We bleven dus aangekleed, maar toch heb ik Annie verwittigd dat ik niet naar de parochiereceptie kwam; ook ons Chris en René kwamen hier aan met een voorraad hulpmiddeltjes. Die bleken te helpen want na inname van 2 Perdolans voelde ik me zó goed dat ik van de zelfgebreide vest alle draden heb ingestopt en alle naden afgewerkt! Maar o wee als de nacht begon ! Terug maar 2 donsdekens (ik bleef een koude rug houden) en hoestbuien dat het haast niet te houden was. Misschien had ik beter geen hoestsiroop genomen... Voor vandaag, blijven we binnen, we zien wat we eten : kippenbouillon met boerensoepgroenten en stukjes kip erin en hopen op een rustigere nacht met minder extreme hoestbuien...
Het is niet de eerste keer ! Na de zoektocht in alle winkels en supermarkten in de omtrek en tenslotte op Internet naar Van Melle : suikervrije koffiebollekes "Espresso sugarfree" die intussen uit de handel zijn genomen, maak ik nu hetzefde mee met Douwe Egberts Black Label superior blend-medium roast: gewoon de productie stopgezet wegens herstructurering ! Dus weer op zoek voor een waardig alternatief - maar de "dark roast" vind ik te scherp - en ik vind dat ze bij Douwe Egberts teveel structureren ! Dat wordt dus een assertief aankoopgedrag voor koffie om telkens weer een nieuw pakje uit te proberen. Benieuwd welk merk het zal worden ! Nu ik uiteindelijk online aan de "Revolution thee" geraakt ben - niet te vinden in de reguliere supermarkten - is het afwachten geblazen hoe lang die uitstekende thee verkrijgbaar zal zijn ! En teveel opkopen is ook zinloos want het aroma verdwijnt dan ook wel...
't Is nu rond halfnegen. De school begint; in 't is nog vrij donker buiten. Dat komt waarschijnlijk ook mee door de zware bewolking die de zon versluiert. Er werd een regenachtige dag voorspeld en ik ben afgesproken met Julienne om deze voormiddag naar de stad te trekken. Dat wordt vast vertrekken en rondwandelen met een paraplu ! Ik zal me nu maar al gaan wassen en aankleden; het ontbijt heb ik reeds achter de rug ! Afspraak op de bus van 9.48 u. aan de Carrefour !
't Is nu 9 januari: de sneeuw is weg, de zon schijnt, het openbaar leven herneemt weer. 2011 is nu echt goed gestart na de obligatoire etentjes + recepties en wensen... Je zou zelfs denken dat de winter achter de rug is na een volle maand sneeuw ruimen en zout strooien; maar niets is minder waar ! Het winterseizoen dat pas 2,5 weken geleden begon duurt officieel 13 weken. Na dinsdag, 11.01.11 zijn er dus nog 10 weken te gaan... Afwachten dus: wat we nog van verkeersellende zullen krijgen ... De winterkoopjes gaan nog de ganse maand door, maar hoe langer men ermee wacht, hoe minder er nog in voorraad is. Dus de volgende week toch maar uitkijken voor winterschoenen ?
Hoe lang nog trouwens ? Als je postbode ziek is of gevallen of zo , dan ben je plotseling afhankelijk van mensen uit een interimbureau die feestelijk bedanken voor zo'n zware gespecialiseerde vervanging ! Er zijn nu buitengewoon veel poststukken en de weg ligt er zeer gevaarlijk bij, vooral in straten waar men niet strooit. Bij mij wordt goed gestrooid maar sinds de sneeuwval op donderdagavond, 16/11/10 werd hier niets meer bezorgd: geen Knack, geen Kerk & Leven, geen Tertio en het bestelde boek bij Cosmox zal ook wel op zich laten wachten. Benieuwd hoe men ooit aan zulke achterstand zal beginnen: met de jongste of de oudste stukken eerst? Het monopolie van b-post is zó wel in vraag te stellen ! Kan die firma geen "vervangingspool" aanleggen van mannen en vrouwen die bij b-post willen komen werken en die dan bij wijze van stage vervangingen op zich nemen van postbodes die zich ziek melden voor 5 dagen of meer ? Zó lang men nietsdoen met een "levenslange"uitkering blijft belonen, zal men geen volk vinden voor knelpuntberoepen waar men maar iets meer verdient dan aan zalig uitslapen en binnen tv kijken en in 't zwart klusjes klaren...
Ver zoeken moet je niet: om 18.15 u. op ARD: 'Weihnachten auf Aiderbichl': ontroerend mooi met veel liefde voor de dieren, nadien op ZDF ook nog prachtige muziek met dito vergezichten, verschillende kinderkoren waaronder enkele in uniform en andere niet. Geen andere zenders kunnen brengen wat men op de Duitse zenders uitzendt op 'Heiligenabend'; daarvoor sla je een keer "Sturm der Liebe" over en "Thuis" evenzeer. Tenminste dat is opgenomen voor een andere keer.
Vannacht is er weer een pak bijgevallen. Vanmorgen rond 7.30 u. de nieuwe sneeuwschop uitgeprobeerd. Geen enkele bus van De Lijn komt er nog door vandaag ! En de postbode al evenmin ! Toch moeten kinderen uit de basisschool voor deze voormiddag naar school, evenals de leerkrachten. De Gazet van Antwerpen werd me nog bezorgd - heb aan de moedige man de helft gegeven van wat ik anders aan de postbode geef met nieuwjaar ! De andere helft had ik voorzien voor de bezorger van De Standaard die het al een 2de keer deze week laat afweten. Geen nieuwjaar dus ! Nu stap ik naar het marktplein voor de aankoop van vlees, kaas en vis + de Knack van woensdag en De Standaard van vandaag die niet doorgekomen zijn. Gelukkig werken de plaatselijke winkeliers nog normaal. Benieuwd hoe de stoepen zullen geruimd zijn !
De eerste keer dat mij dit overkomt: geen postbedeling meer in de Sint-Damiaanstraat te Wommelgem ! Ook al weet ik dat de weersomstandigheden extra ongunstig zijn en dat het een "hondenweer" is om er postbodes door te jagen ; dan versta ik nog niet dat men bij b-post geen noodplan voorziet om bv. personeel in te schakelen om zieken of werkonwilligen te vervangen - ook al doen die daar eens zo lang tot 3 keer zo lang over ! Ik weet dat postbodes moeten kunnen lezen en dat ze zéér vroeg moeten opstaan om hun ronde te sorteren vooraleer ze op pad gaan. Met de fiets rijden is nu wel echt gevaarlijk ! Maar je kan ook naast je fiets gaan. Is het echt niet mogelijk om voor één afwezige postbode 2 werkzoekenden in te zetten om die ronde te sorteren en daarna die post te bezorgen ? Zij worden door de gemeenschap betaald ; dan mogen zij daar iets voor terug doen ook ! Trouwens : het zijn niet enkel de postbodes die het moeilijk hebben nu.
Reeds sinds eind november zitten we geplaagd met vorst, sneeuw en ijzel ! Er is reeds zoveel strooizout gebruikt als de ganse winter van vorig jaar. En de winter moet nog starten! Zou dit te maken hebben door de ontregeling van de aarde ? (Persoonlijk kon ik hier het woord "opwarming" niet gebruiken.) Wel weet ik dat sinds haar ontstaan de aarde nog nooit zoveel exemplaren van de menselijke soort heeft geherbergd . En moesten die mensen in het besef dat ze deel uitmaken van de kosmos nu eens dankbaar en verantwoord met die aarde omgaan ! Maar neen, grondstoffen worden geplunderd als nooit tevoren,de biodiversiteit moet eraan geloven, oerwouden verdwijnen, oceanen worden vervuild en leeggevist, de mobiliteit maakt dat zowat iedereen op weg is ergens naartoe . De huidige overbevolking met het streven naar gelijkheid van de "minder ontwikkelde" culturen naar de onze (met onze gigantische ecologische voetafdruk) maakt dat de aarde dit niet kan blijven dragen. Weinig mensen zien dat. Etienne Vermeersch wéét dat -men leze zijn boek: "De ogen van de panda" Onze gigantische technologische en wetenschappelijke ontwikkeling is tot veel in staat hier op aarde (zelfs tot zelfvernietiging van de ganse mensheid); maar op kosmisch niveau heb ik er toch mijn bedenkingen bij. Ik denk dat we moeten beseffen dat we het leven dat we "gekregen" hebben met eerbied en verantwoordelijkheid - ook naar de komende generaties- moeten uitbouwen - wetend dat we maar een tijdelijk sprankeltje zijn in het grote kosmische geweld.
Gisteren met Juliette naar de Arenbergschouwburg geweest voor het monument Herman Van Veen. De mens moet ondertussen ook al rond de 65 zijn, maar hoe hij het publiek bespeelt, hoe hij spreekt, zingt en acteert - dat doet niemand hem na. Hij laat zich in zijn one-man show al 37 jaar begeleiden door dezelfde pianist, maar nu was hij ook nog eens vergezeld door 2 fantastische dames die muzikaal niet moesten onderdoen en ook het acteren zeer goed onder de knie hadden. De avond was gewoon overweldigend - met volle teugen genieten in een zaal die uitermate geschikt is voor interactie met het publiek.
Ik ga heel graag naar de Filharmonie, maar wat hier gebracht wordt qua inhoud, verrassing en schoonheid dat is ongelooflijk mooi. Ik zou iedereen die van Herman Van Veen houdt aanraden om deze maand nog te trachten een ticket te bemachtigen. Het schoonste eindejaarsgeschenk dat je je kan inbeelden. Ik meen zelfs dat ik er twee keer na elkaar kan van genieten, net als van Paul Van Vliet die ik in die schouwburg ook al eens 2 keer in dezelfde show ben gaan beluisteren.
Europa wordt ook "avondland" genoemd. Na de 2de wereldoorlog is de EEG uitgegroeid tot een onwerkbare mastodont omdat ze landen verenigt met een totaal verschillend verleden maar allen met de bedoeling om profijt te slaan uit de aansluiting. Het is zoals overal en altijd: er willen bijhoren om er munt uit te slaan - dat daar ook inspanningen bij horen lijkt men te vergeten. Gewoon al een gezamenlijke visie ontwikkelen over economie, justitie en migratie, het kiezen voor een gezamenlijke overlegtaal, e.a. is een weg van lange adem en kan niet in één generatie opgelost worden. Wij staan voor spannende tijden. Het rommelt zowel overal. Besparingen opleggen aan een gepamperde generatie blijkt niet zo eenvoudig te zijn: zie Griekenland en nu ook Ierland ! En Nederland en België moeten volgen...'t is buigen of barsten ! Ook het instituut "Kerk" beleeft hectische tijden! Hoe alles verder evolueert, zullen we nog wel zien. Wie de actualiteit volgt, merkt dat we met heel wat onzekerheden moeten leren leven ...
Vergeet je ze, dan kan je niets afspreken. Heb je ze bij, dan moet je steevast overleggen hoe je kan combineren of wat er kan gewisseld worden.
Als je bv voor een ganse dag ingeschreven bent voor een daguitstap naar Gent met Neos en je krijgt op dezelfde datum een voordracht van het cultuurforum van het Davidsfonds in de aula van de KBC in het Torengebouw in Antwerpen - dan kan je in Gent rond 17.30 u. de groep verlaten om de trein naar Antwerpen te nemen voor de voordracht die daar om 19.45 u. begint.Wanneer je in de bibliotheekraad wordt uigenodigd om op dezelfde avond naar een voordracht te komen over: "De stille kracht van thee"; dan moet je dat negeren; en als dan nog wat later een berichtje binnenloopt met de vraag om op -jawel: dezelfde dag om 14 u. iemand te vergezellen naar een dringende vergadering van het federatieteam in Borsbeek - dan sta je helemaal voor aap!
Toen ik nog ging werken, had ik meer structuur in mijn leven. Nu ben ik voor alles en iedereen op stap. Op 2 weken tijd heb ik de kans gehad om uitgerekend 2 afleveringen van "Thuis" te volgen. Vroeger werd er vooral 's avonds vergaderd. Nu zijn de bestuursvergaderingen van Neos in de voormiddag, net als de leeskringen van het Davidsfonds en de vergaderingen van Kind & Gezin.. Het parochieteam vergadert bij voorkeur in de namiddag; net als veel activieiten van Neos en onze consulten van Kind & Gezin gaan ook door in de namiddag. Maar al de rest blijft "s avonds doorgaan ...
Soms zou je die kalenders willen afschaffen; maar wat kan er dan nog gepland worden ?!?
En dit niet enkel voor scholieren en studenten; ook hun ouders en het verenigingsleven delen in de klappen. De werkjaren van Davidsfonds , Samenleven en Neos vallen samen met een schooljaar. Bij KAV wordt dit jaar wel overgeschakeld naar een burgerlijk jaar ! Ook politieke partijen, de Fietsersbond en RWS hebben lidkaarten voor een burgerlijk jaar - vind ik veel eenvoudiger !
In het medialandschap ervaren we echter wel een nieuwe start: "Thuis" is opnieuw begonnen en de eindeloze heruitzendingen van de grote vakantie zijn gestopt; ook de kranten zijn nu ernstiger bezig .
Ook al zitten we in hetzelfde jaartal (2010) als in de maanden mei en juni; toch lijkt voor velen een nieuw jaar begonnen - dat heeft dan te maken met de nieuwe start in een nieuw schooljaar (soms ook nieuwe school) van een massa schoolkinderen. En omdat dit voor de gezinnen ook aanpassing en vooral medeleven vergt, leeft het maatschappelijk leven helemaal mee.
Vandaag ging in de buurt een nieuwe vestiging open van Colruyt. Uit nieuwsgirigheid ben ik eens gaan rondkijken en heb er wat gekocht. Eigenlijk viel het me tegen. Om te beginnen al de winkelkar die moeilijk te richten was, dan ook nog de ongezellige winkelinrichting. Dat is echt niet mijn dada! De versmarkt viel me ook tegen - minder keuze en geen appelen nieuwe oogst te bespeuren. Op de markt in Mortsel was al Delbar en Elstar te koop ! Op zoek naar zachte kaas van Campina, vond ik die ook al niet, evenmin als de Chalet kaas. En om de proef op de som te nemen keek ik uit naar het waspoeder dat ik wil gaan aanschaffen als het andere opgebruikt is. Dat worden Dixan tabletten - ze kosten er 14,50 euro per doos. Omdat ik in de Carrefour market moest zijn voor Bifidus yoghurt van Carrefour in glazen flessen en havermout van Quaker zou ik er ook gaan kijken naar de prijs van dezelfde wastabletten van Dixan. En wat kosten die daar ? Jawel: 14,59 euro. Een prijsverschil van 9 cent waar dan nog eens 1,50 cent afgaat met de bonuskaart. Voor die 7,50 cent verschil winkel ik liever in mijn gewone supermarkt met ongelooflijk soepel rijdende winkelkarren in een veel aangenamere omgeving. Voorlopig zien ze mij bij die Colruyt niet meer terug. Fruit en groenten koop ik bij Ann & Yves naast de deur, vlees en charcuterie bij de slager in het dorp, vis op de markt en de rest al naargelang de vooraad bij Francken of Carrefour market. Colruyt is echt niet aan mij besteed.
Ongeveer 1 jaar ben ik tevergeefs op zoek naar de onovertroffen bonbons van "Van Melle": Espresso - sugar free . Eigenlijk wil ik die altijd bij me in de handtas hebben als ik op weg ben, en ik ben veel ...... Allerlei supermarkten in de buurt heb ik reeds afgeschuimd: Carrefours, Delhaize, Makro enzovoort. Uiteindelijk moet ik gaan geloven dat ze uit productie zijn genomen . Jammer dus, want ik vind nergens een evenwaardige tegenhanger. Vanmorgen ging ik naar 2 markten op zoek naar "Tellofix gold" en menthol kruisjes van Joris. De markt aan de Arenahal in Deurne stelde niet veel voor. Dan maar met tram 24 en 2 naar de Kioskplaats in Hoboken gereden. Ook daar waren zeer veel marktkramers afwezig. Gelukkig vond ik er iemand die Napro-producten verkocht (concurrentie van Tellofix). Omdat ik vanmiddag wokgroenten met gemarineerde kip en soyascheuten wilde bereiden heb ik me dan maar een kleine doos aangeschaft - dit om uit te proberen. Op heel de markt was geen enkel snoepkraam te bespeuren - dus voor de drop kwam ik ook te laat. De terugweg verliep ook al met hindernissen. Omdat in de buurt schuin over de kerk een halte was waar de bussen 140 en 141 naar Wijnegem stoppen, wilde ik een kortere weg naar huis nemen. Maar wegens wegwerkzaamheden werd die halte niet bediend sinds 12 augustus. Dan maar te voet naar de volgende bushalte. Onderweg zag ik in een zijstraat een tijdelijke halte richting Polderstad, maar in de omgekeerde richting was er niets te zien. Dan maar voortgewandeld in de regen en de wind! En jawel onderweg reed mij bus 140 naar Wijnegem voorbij. Dat was dus 1 halfuur verloren. Aan de volgende halte (Cockerillplaats) moest ik dus nog 25 minuten wachten op de volgende bus 141. Gelukkig stond er een bushokje met zitplaats ! In Mortsel waren er ook wegwerkzaamheden waardoor de bus een ander parcours diende te volgen. Maar we hebben de gepaste kruiden gevonden en de wokgroenten met kip en volle rijst smaakten voortreffelijk. En er is nog een portie over voor morgenavond na "Boterhammen in het Park". Dat is dan weer wat minder "kooktijd" in mijn schema !
... komt men heel veel afval tegen. En dat is nu net geen natuur, maar cultuur van zeer laag allooi. Zo van: "We betalen genoeg belastingen; dat ze het dan ook maar zelf oprapen". Of erger nog: "Ik trek me van niks of niemands iets aan. Niemand in de buurt. Niemand kan me iets doen !"
Iedere keer als je buitenkomt - te voet, per fiets, met de wagen of met het openbaar vervoer - 't is overal hetzelfde . Respect voor het werk van anderen, of voor het straatbeeld, de natuur - dat is voor doetjes en watjes. Je door niets of niemand laten intimideren, dat is pas cool.
Ik heb hier een zeer slecht gevoel bij. Valt dit ooit nog op te lossen ? Misschien in een klooster gaan, waar alles binnen de muren zeer netjes gehouden wordt. Maar dan ook zo min mogelijk buiten de muren treden. Contemplatief leven dus met onnoemelijk veel gebed op alle tijdstippen van de dag en de nacht, zeer sober eten en drinken o.a. van die verschrikkelijke kloosterkoffie (eerder Robusta dan Arabica, want die is goedkoper en dan nog slap gezet). Ook niks voor mij.
Dan maar overleven in deze vervuilde wereld waar het stoer overkomt om te laten zien dat niets je nog kan schelen en je blijkbaar achteloos je rotzooi bij de rest gooit en onverstoord je weg verder zet. Maar daar kan ik onmogelijk aan meedoen. Als ik geen vuilnisbak vind, neem ik het afval mee naar huis, waar het in mijn eigen vuilniszak terecht komt. Zelfs een lijnkaart of een wikkel van een bolletje - ik kan het niet op de grond werpen !
Vandaag kwam het overschrijvingsformulier toe voor de hospitalisatieverzekering voor een 65-plusser. We rijden nu wel gratis met bus en tram, maar de bijdrage voor de groepsverzekering kost nu wel 362 euro meer per jaar (dat is bijna 1 euro per dag of 7 euro per week en + 30 euro per maand. Ik verbruikte voordien geen 4 lijnkaarten van 8 euro per maand! Dus omgerekend is het profijt van De Lijn niet zó groot als je de meer dan verdubbeling van de bijdrage voor de hospitalisatieverzekering erbij neemt ! En dan spreken we nog niet van de meerkost voor haarkleuringen, hoorapparaten,poetshulp,tandprothesen e.a. !
Je zou wel denken dat het "cool" is: je voeten ongestoord op de overstaande zitbank leggen in de bus, ongestoord drinken op de tram, je blikjes en andere verpakking gewoon op de straat werpen -ook al staan er lege vuilnisbakken op 1 of 2 m afstand. Ik kom net van het eindpunt van tram 8 en 24 aan Silsburg. Tussen en naast de sporen liggen ligt het vol met lege flesjes en blikjes terwijl er nog plaats is in de vuilnisbakken op het perron , in het overdektefietsenrek ligt een doorgezaagd fietsslot, in het rek hangt een scheefgewrongen voorwiel met een beugelslot vast aan het rek. De 2 armaturen voor tl-lampen zijn afgekoppeld en losgerukt: één ligt er op de grond met de lampen eruit, het andere hangt nog schots en scheef aan een balk. In jongerengroepen is stoerdoenerij erg in: als die er echter in bestaat om te laten zien wat je wel allemaal durft en kan - al dan niet onder invloed- dan moet het je gevoel van eigenwaarde nogal opvijzelen als je aan je maten kan laten zien hoeveel lak je hebt op de maatschappij en geen greintje respect meer opbrengt voor andermans goed (waartoe ook de openbare ruimte behoort). Alleen al het inzetten van opruimdiensten na festivals, Gentse feesten en fuiven vind ik tekenend voor dit fenomeen. Ik geloof niet dat deze tendens ooit nog te keren valt.
De geuren van bloeiende bomen en heggen: gewoon overweldigend. Benieuwd welke de volgende wordt ? Gemaaid hooi misschien ? Maar dat is pas voor augustus, veronderstel ik.
Hij komt van Kanegem, en hij weet van niets. Dit gaat hier wel degelijk over een plaatselijk bier en niet over de ere-kardinaal; want die komt ook uit Kanegem. En of hij werkelijk van niets weet - wie zal dat ooit kunnen achterhalen...?! Niet dat zoiets voor mij zo nodig hoeft. Ik heb iets tegen de door de pers opgeklopte en georkestreerde verontwaardiging rond kindermisbruik van 40 jaar geleden. Niet dat zoiets ook maar goed te praten valt! Maar mits een beetje verplaatsing in de tijdsgeest van toen, vind ik het wel te begrijpen dat kerkelijke gezagsdragers toen meer begaan waren me de mogelijke schade aan het instituut dan met de "in hun ogen verwaarloosbare voorbijgaande schade" . De hardste aantijgingen komen uit "gewezen" eigen kringen waarin iemand als Rik Devillé zich niet onbetuigd laat.
Persoonlijk heb ik het gevoel dat velen deze verwikkelingen gebruiken om de kerk in diskrediet te brengen, waarbij ze zich selectief informeren in de schandaalsfeer. Wat vroeger gebeurd is, is gewoon fout. Maar of dat nu nog kan rechtgezet worden ?!? En een financiële vergoeding (tegemoetkoming) kan malafide geesten wellicht op ideeën brengen... Ik zou daar zelfs niet over nadenken...
Dat is het verpletterende gevoel dat vrijkomt bij de beslissing van Marianne Thyssen die de ondankare taak van boegbeeld in een harde verkiezingsstrijd toegewezen kreeg - ook al was zij daar hoegenaamd geen vragende partij voor. Ik vond nochtans dat zij haar strijd moedig gestreden heeft - helemaal alleen als breekbaar vrouwtje in de arena van de " politieke stierengevechten" . De CD&V-voorzitster is ook geen Angela Merkel (met wie weet welke grote achterban) ; daarom legt zij er nu moegestreden het bijltje bij neer. Niet onverwacht voor een perfectioniste, maar toch met een zekere tragiek. Kan men in zulke omstandigheden ook zijn medeleven betonen ?
Je kan er maar enkele dagen (weken ?) per jaar van genieten. Daarom is het met geen geld te betalen:de overweldigende en bedwelmende geur van bloeiende lindebomen. Gelukkig staan er enkele exemplaren in mijn buurt, zodat ik er verschillende keren per dag onderdoor kan wandelen of fietsen!
(Eronder picknicken of lezen of gewoon tafelen is gewoon het summum van nasaal genot! Daar kan geen parfum tegenop!)
Spelling blijft toch een dubieuze zaak. Ik las zonet in een berichtje op het computerscherm "e-post" terwijl ik nog steeds "e-mail" verkies en dus ook hoegenaamd geen moeite heb met de nieuwe naam van de post "bpost". Taal is voor mij in de eerste plaats: communicatie, en hierbij is duidelijkheid wel noodzakelijk. Waar de Fransen voor de computer een eigen woord bedachten: 'ordinateur', daar zijn wij Nederlandssprekenden hen daar niet in gevolgd en hebben het Engelse woord gewoon ingepast in ons taalgebruik. Ik stel vast dat jonge mensen dat nu ook doen met de "kids". Geen problemen, zolang we mekaar maar verstaan. Nu het woord event meer en meer opduikt, zal je meteen het woord wandelevent meteen correct lezen - daar waar ik de spelling 'wandel-event' duidelijker vind met de 2 gescheiden onderdelen (een Nederlandstalig en een Engelstalig) . Maar de juiste spelling zal wel de eerste zijn, veronderstel ik - alhoewel ik niet weet of dat woord al opgenomen is in de lijst.
En wat daaruit kan voortloeien... Dat zien we nu pas ! Bij ons in Vlaanderen ging het vooral: voor of tegen Bart De Wever. Bezuiden de taalgrens veronderstel ik zo iets van "samen - en bloc- tegen Bart De Wever". Hoe het nu verder moet, zal zich nog uitwijzen. Persoonlijk heb ik er geen goed oog op. Vooral in het uitwerken van de dubbele opdracht van Bart De Wever : hervorming van de structuren en saneren van de overheidsschuld verwacht ik geen constructieve medewerking in het zuiden. Maar je weet nooit ! Er zijn door politici uit andere partijen ook veel wijze woorden gesproken waar niemand aandacht aan schonk. Ik vrees nu voor een ferme kater !
Ik vermoed dat velen nog niet beseffen waarin we zijn terechtgekomen... Voor mij worden verkiezingen teveel gedomineerd door de televisie en ook internet en wordt er (met de opkomstplicht op kop - een rariteit die enkel nog bij ons bestaat) door heel veel mensen te emotioneel, te impulsief en vooral zonder veel nadenken gestemd. Ik vraag me af met de uitslag van gisteren en de wetenschap dat 2 opponenten die op alle vlakken lijnrecht tegenover elkaar staan nu gedoemd zijn tot samenwerken - wie van de kiezers morgen nog hetzelfde zou gaan stemmen zoals ze gisteren deden. (Ik ben ervan overtuigd moest men volgende zondag de verkiezingen kunnen overdoen - dat men al tot een andere uitslag zou komen). -Moest men nu een referendum houden met de simpele vraag:"Wie is er gelukkig met deze verkiezingsuitslag?" - ik betwijfel zelfs dat je hier in Vlaanderen aan 30% positieve antwoorden zou kunnen geraken - in Wallonië misschien wel meer dan 50% (maar ook dat is twijfelachtig). Ik geloof ook dat Bart De Wever nu beseft hoe aartsmoeilijk het zal zijn, om gezien deze omstandigheden werk te maken aan de oplossing van de problemen die hij met zoveel verve aan de kaak stelde. (Hoe ga je o.a.de werkloosheid beperken in de tijd met zulk groot socialistisch blok aan uw been? Hoe ga je de jeugdcriminaliteit bespreekbaar maken met mensen die zich zó permissief opstellen ? En wat met de immigratie, en justitie - om van de zich opdringende sanering nog maar te zwijgen !?) Ik vrees hierbij een afgang van jewelste en... wat ik reeds opving rondom mij : terug federale verkiezingen binnen het halfjaar!
Na wat turbulente ervaringen met serieuze treinvertragingen (2 keer op één dag op het traject Antwerpen Brussel - en telkens met een trein van en naar Nederland) ook nog eens getuige geweest van een schermutseling op de Rooseveltplaats dit tussen een politieagent in burger na zijn diensturen en een dief uit Wallonië die hier bij het opstappen van een lijnbus even een portefeuille uit een handtas kwam roven - nu zal het wel wat rustiger worden zeker ? Alhoewel... vorige week alles op alles gezet om de uitvaartdienst van zuster Brughmans in Keyhof te kunnen bijwonen. Nu staan de verkiezingen voor de deur, is er een uitvaartdienst terwijl ik bij de kapster ben. Ik kan die echter niet telefonisch bereiken omdat zij mijn kapster vervangt die in vakantie is. In de voormiddag is het samenkomst van de comitédames van Kind & Gezin; dus zal ik een kaartje meegeven; de kerk zal toch wel overvol zitten !Ook moet ik naar Eider voor een herstelde paraplu. 't Is zeer lang geleden dat ik Sus en Wim gezien heb; als ze deze namiddag thuis zijn, zal ik er even naartoe fietsen. Ondertussen wip ik dan even binnen bij Dofin voor mijn monitor waaruit ik geen geluid meer krijg.Volgende week zijn er 2 uitstappen gepland: één met COV en één met de Jan Puimègekring. Dan zijn er nog eens de bestuursvergaderingen van Davidsfonds en Neos met het bepalen van de jaarplanning van volgend werkjaar. Ook heb ik aan Juliette beloofd dat ik haar zal vergezellen bij het omgeruilde K&G-consult. Het blijft dus druk voor een gepensioneerde ! "En dat voor een mens alleen", zou ons vader zeggen !
Met 2 keer buitenhuis ontbijten en 2 keer buitenhuis gaan eten. De laatste twee zijn jaarlijks weerkerende etentjes zoals de algemene vergadering van Open VLD en etentje voor de leden bij het afsluiten van het werkjaar van het Davidsfonds. De ontbijten, daarvan lag er één reeds een maand geleden vast in Bits N Bites in Kontich en het andere heb ikzelf onbedacht vastgelegd met een Bongo-bon in Momade, morgen rond 9 u. - vertrek met de bus om 7.30 u. aan de GB en overstap op tram 8 aan Silsburg. Het openbare leven brengt toch wel 't een en ander met zich mee. De etentjes heb ik reeds betaald ; het ontbijt van morgen ook, alleen dat van woensdag moet nog betaald worden. Het is dan nog niet gedaan, want er volgen nog: het schoolfeest, de COV-reis, de reis van Jan Puimège en nog een Neos-uitstap. Gelukkig zijn voorlopig de feestdagen voorbij waarop het openbare leven in banken, bij slagers, bakkers en zo dagenlang wordt stilgelegd ! Iedereen maakt de brug - zeker met zulk mooi weer en niets loopt nog normaal. Dus vanaf morgen tot 11/07/2010 terug normale dagen !
Bij het wegkappen van bomen op het Wim Saerensplein kreeg de BAM opdracht om de bomen binnen de keerlus te rooien. Maar per vergissing kapte de aannemer ook nog eens 6 bomen buiten die keerlus: 5 platanen en 1 zeldame boom "ginkgo biloba". Ik vind het godgeklaagd dat zoiets nu nog in 2010 kan gebeuren ! Als aannemers of hun opdrachtgevers niet precies lezen wat hen te doen staat, gebeuren zulke "vergissingen". Ook bij ons werd tijdens de uitbreidingswerken van de bibliotheek per vergissing de enige boom gekapt die er stond op een piepklein pleintje. 't Is niet omdat er andere bomen staan in de omgeving, dat men zo lichtzinnig bomen moet kappen ! Bij de aanleg van een nieuwe woonkern achter onze garages werden onlangs heel veel bomen gerooid om plaats te maken voor nieuwe bouwpercelen. Benieuwd wat de overlast gaat worden van bewoning met geluidshinder e.a. t.o. de vroegere rustige zuurstofrijke begroeiing. 't Is eigenlijk zonde dat bouwgrond zoveel meer winst oplevert t.o. bosgrond bv. De kunst bestaat erin om grond op het gewestplan anders ingekleurd te krijgen, om je zó grandioos te verrijken; en daarvoor zal de politiek altijd wel het middel bij uitstek wezen ! Op de duur gaat men nog een vereniging in het leven moeten roepen ter bescherming van bestaansrechten van bomen en planten, net zoals GAIA, waarvan ik vind dat men soms wel eens overdrijft. Toch vind ik een vereniging die waakt over ons bos- en/of bomenbestand (vooral hier in Vlaanderen) meer dan nuttig ! Afin, en dan komen daar nog zó van die onbegrijkelijke stommiteiten voor als de kap van een zeldzame boom die in Weimar bijna tot een monument is uitgegroeid omwille van zij rariteit; en hier wordt die achteloos gekapt. Bomenkappers hebben hier geen schuld aan, zij voeren uit wat hen werd opgedragen. Maar er zijn nog de opdrachtgevers! Zij zouden moeten weten waarmee zij bezig zijn en een kleine dosis achterdocht zou soms weleens nuttig kunnen lijken - al is dat waarschijnlijk niet zo in de uitbouw van de carrière.Want in dat geval wordt je als "lastig element" onderaan op de lijst gezet.
Vraag: "Wat is een goddelijke tomaat ?" Een Belgische natuurlijk , juste à point - 4 dagen op het aanrecht gelegen na aankoop. De laatste keer dat ik een tomaat rauw had gegeten heb ik die met zeer veel moeite maar omwille van gezondheidsredenen toch naar binnen gewerkt. De buitenwand was zo hard en de tomaat zó smakeloos dat ik me voornam om geen enkele buitenlandse tomaat meer aan te schaffen. Is er nu iets heerlijker om te eten dan wat malse sla met daarbovenop een tomaat vinaigrette om van te snoepen met daarnaast enkele versgekookte Nicola aardapeltjes en een gerookt maatje ! Gewoon een feest dat niet opweegt tegen 't is eender welk feestelijk gerecht in een restaurant. Genieten van gewone dingen - het kan, maar je moet op de kwaliteit van de ingrediënten letten !
Wat ik vandaag meemaakte, geloof ik haast zelf niet !
't gaat om Dreft (afwasmiddel) !(niet enkel voor de vaat!) Toen ik vanmiddag per fiets nog even naar het postkantoor en de apotheek reed, ontdekte ik in die apotheek aan de binnenkant van de middenvinger van mijn gebreide wollen ecru rechterhandschoen een zwarte olievlek ter grootte van + 1 euro. Het bleek om vieze motorolie te gaan, je zag nog net een groene omranding ! Vermits die handschoenen nog gebreid waren door mijn moeder zaliger, zijn die voor mij "heilig" ! Thuisgekomen dus meteen onder lauw water en ingewreven met citroenzeep en een tandenborstel. Daarna Dash-waspoeder opgelost en het zeepsop op temperatuur gebracht. Nog geen resultaat ! Ook maar eens geprobeerd met pure vloeibare vloerzeep. Niets gekort ! Er was ook nog een flesje ontvlekker maar ik kreeg de vlek met niets weg; tot ik de telefoon nam en mijn zus opbelde met de boodschap dat ik nu maar aan een paar handschoenen zou beginnen te breien . Mijn zus gaf me dan de raad om ook eens over de vlekken te gaan met vloeibare Dreft voor de vaat - maar niet de groene. Dat heb ik dan ook maar geprobeerd - ik had die handschoenen al opgegeven. Eventjes heb ik die Dreft laten intrekken, daarna in lauwwarm water gelegd en gespoeld. Als je niet hebt gezien hoe vies die handschoenen daarvoor waren, geloof je niet dat ze terug zó schoon geworden zijn ! En dit dank zij "Dreft afwasmiddel -extra hygiëne" !
Ondanks de opwarming van de aarde werden we toch al vroeg geconfronteerd met 2 serieuze winterprikken: de eerste op 18 december (vlak vóór Kerstmis dus) en deze op 3 januari. Ik onthoud die dagen omdat ik dan serieus heb moeten sneeuwruimen i.p.v. Herman die dan telkens in vakantie was. Nu hoor ik op de radio dat de vorstperiode van nu zal aanhouden tot half januari. Pakweg 10 jaar geleden moest ik uitkijken naar een dag met negatieve temperaturen om dat op de thermometer aan de kinderen te laten zien. Liefst meer dagen zelfs, zodat ze zagen dat bij negatieve temperaturen grotere cijfers meer koude gaven en dat in elk geval de start vanaf nul graden zeer belangrijk was bij de telling. Nu ligt er nog wat sneeuw. Niet overal werd er netjes geruimd. Voetgangers en fietsers hebben het wat zwaarder op het openbaar domein ! Dus verwacht ik geen zangers voor Driekoningen, alhoewel ... het is woensdag vandaag; dus zijn de kinderen vrij. Maar of ze de kou zullen trotseren voor wat zakgeld? Ik vermoed van niet ; maar er is de crisis...dus kan het toch. Maar indien de traditie verdwijnt zullen de kinderen toch ontmoedigd raken als ze voor veel gesloten deuren zullen staan.
Ondanks de minder begaanbare wegen gaan geplande activiteiten zoals bestuursvergaderingen, Kind & Preventie, concerten e.a. toch gewoon door - in sommige gevallen met wat minder volk - de agenda wordt niet aangepast voor dit winterweer.
Sinds men op de gelede bussen begonnen is met groepjes van 4 zitjes naar elkaar toe te voorzien, gebruiken vooral jongeren de overstaande zit als relax. Er wordt getelefoneerd met de gsm , zelfs muziek gespeeld (in sommige gevallen zelfs door de chauffeurs), er wordt gedronken en lege blikjes of plastic flesjes laat men op de zetels liggen. Chauffeurs kunnen dit niet zien en dus ook niet optreden. Al wie zich respectloos gedraagt, kan dit ongestraft doen en men vindt dat alles moet kunnen. Anderstaligen uit Oost-Europese of Afrikaanse landen of mensen die Berbers praten, doen dit meestal op minder gedempte toon; zij beseffen best dat niemand hen verstaat. Op de kusttram kwam overlaatst een groepje jongeren net na schooltijd plaats nemen. Een van hen rolde zijn sigaret, een andere opende het raampje en die ene gast begon zelfs op de tram te roken. Toen ze het rijtuig verlieten vond je de lege rotzooi die ze achterlieten op de lege zetels. Hoe gaat men dit ooit nog oplossen ? Ik weet dat discipline een vies woord is. Maar als men thuis al niet meer opvoedt en dit aan de school overlaat, wat wil je dan van jongeren die nergens nog tegen opgetreden wordt ! Ik weet best dat ze niet allemaal zo zijn, maar stoerdoenerij is cool en in groep moet je toch aan mekaar laten zien wat je allemaal durft !
Mijn enige broer moet onder het mes; nou ja "moet" - eigenlijk wel, want indien niet, staan hem waarschijnlijk ergere dingen te wachten. Die dokters zullen wel "gelijk hebben" maar eigenlijk slagen ze er toch maar steeds in hun waar: "heelkundige ingrepen" rooskleuriger voor te stellen om vlugge instemming te krijgen van hun patiënten. Langs moederskant is het allemaal: hart-en bloedvaten; langs vaderskant nergens. 't Is maar van wie je wat meekrijgt ! Nu kan men tegenwoordig veel doen voor het hart (meer dan voor kanker, volgens mij); maar toch blijft het een zware ingreep waar iedere normale persoon tegenop ziet. Maar 't is niet te nemen of te laten. Je moet er gewoon voor gaan ! Dus aftellen maar ... Hopelijk is het ergste met de feestdagen achter de rug ! En kan er stilaan terug opgebouwd worden !
Sinds einde augustus noteer ik nauwkeurig wat en hoeveel er gegeten wordt ; en soms is het vebazend om te zien dat er i.p.v. 200 à 300 g eraf er het dubbele (= 600g) bij gekomen is. Als je dan overloopt waardoor dat zou kunnen gebeurd zijn, kom ik nog steeds uit op een zeer dikke soep (met daar weliswaar wat erwten bij) en natuurlijk en waarschijnlijk de ICY stick (suikervrij, maar ter grootte van en Magnum en omwikkeld met chocolade). 't Is niet omdat een dessert zonder suiker is bereid dat er geen vetten in zitten! Denk maar aan de suikervrije pralines van Leonidas! Ook de soep met een volle selder, een pak soepprei, 4 wortelen, wat look, 1 ui en 1 sjalot en een vleugje stoofboter en een kopje diepvrieserwten schijnt nogal voedzaam te zijn. In die omstandigheden je best blijven doen en doorzetten is niet altijd zó eenvoudig ! Maar anders swingt het helemaal de pan uit! Daarom...
Over mijn deur staan de 4 mooie lindenbomen nog in blad ; het zijn de enige luchtfilters voor de overdadige verkeersstroom in mijn straat. Uitgerekend vandaag komt men met een lift heel wat machinerie die zuurstoffabrieken kortwieken (alle takken eraf en ze meteen verhakselen tot er een stam met enkele knotsen overblijft waar de kruin moest staan.). Hier zijn geen telefoondraden te bespeuren. Dus kunnen en mogen die kruinen gerust uitgroeien. Neen bij de gemeente heeft men de traditie om de bomen langsheen de weg om de 2 jaar te snoeien. Is dat wel nodig ? Vorige zondag heb ik nog uitvoerig genoten van het zicht op een oude mooi uitgegroeide beuk . En vogels dat daarin woonden ! Zijn onze overheden zich wel bewust van het belang van bomen t.o. het groeiende verkeer ? Vlaanderen is al te weinig bebost. En de bomen die er staan worden dan zomaar uitgedaan bij een foutief begrepen opdracht "alles moet hier weg", of ze worden gesnoeid waar dat niet nodig is. Of heeft men schrik dat ze anders te groot uitgroeien ?
Na maanden onrust stoken, mobiliseren en orchestreren hebben actiegroepen een massa mensen op de been kunnen brengen om te stemmen TEGEN het Bam-tracé; daar waar ze geen uitgewerkt alternatief hebben voor de oplossing van het mobiliteitsprobleem. 10 jaar geld en werk door specialisten in het verdomhoekje gejaagd met de idee dat men een veilige oplossing kan maken met een tunnel te graven. Indien dat project na 10 jaar studie op tafel komt, kan dat ook nog eens afgevoerd worden. Ondertussen krijgen we massa's fijn stof binnen en heel veel ergernissen met de files en het vastrijdend verkeer. Dat het Bam-tracé ook nadelen had, wisten we! Maar als je uit 2 kwalen te kiezen hebt lijkt mij de uitvoering van het Bam-tracé het meest redelijk omdat het uitwerken van een veilig tunneltraject (onder het Albertkanaal en de premetro's en de Seveso-bedrijven) ook geen lachertje zal zijn. Benieuwd hoeveel jaren dat ook weer in beslag zal nemen! En als men eerlijk is, moet men ook dan een volksraadpleging houden zodat zich weer een hele groep negatief kan opstellen en de menigte kan opjutten tegen dat traject!
Na onze start in april van vorig jaar zijn we al met 90 leden en 62 adressen. (Bij ons telt het persoonlijke lidmaatschap.) Van de 62 adressen zijn er 43 met e-mail en 19 zonder ! Per rondschrijven i.v.m. nieuwe activiteiten moet er maar één mail verstuurd worden en 19 brieven worden afgeprint, geplooid, in een envelop gestoken met een adresetiket erop en nadien rondgebust door ijverige bestuursleden. Ik vind dit toch wel knap voor een seniorenclub als Neos !
Op 1 oktober is het gebeurd ! Zowel Duitsland 1 (ARD) als Duitsland 3 (WDR) zijn niet meer analoog te bekijken en dus enkel nog digitaal en dan enkel nog op Telenet. Bij Belgacom is er geen WDR te bespeuren! Misschien is dat dan het signaal om over te schakelen; maar vermits je veel goedkoper werkt als je alles bij eenzelfde provider neemt, moet ik overschakelen van Belgacom naar Telenet omwille van alleen maar WDR ! Nu heb ik de routine om bij "onnozele"programma's op Een en sport op Canvas door te zappen naar de 3 Nederlandse en de 3 Duitse zenders om af te sluiten bij de 2 Britse. Als er dan nergens iets fatsoenlijks te vinden is dat mij zint, zet ik de tv gewoon af. (Op de Duitse zenders vind ik al eens mooie muziek, of een krimi of een interessant praatprogramma of prachtige toeristische beelden uit natuurparken.)
Dus eerst maar overal navragen vooraleer ik omschakel ! Ik vind het erg dat al die moeite nodig is voor maar één enkele zender; want ADR is zowel bij Belgacom als bij Telenet te vinden; alleen WDR is volgens mij alleen nog bij Telenet te zien !
Mijn geloof in de mens krijgt de laatste jaren een flinke dreun. Hoe meer ik buiten kom, hoe meer ik word geconfronteerd met profitariaat, fraude, plantrekkerij en gewoon misbruik "tout court" Kom ik zojuist uit de GB. In het begin werden groenten en fruit aan de kassa gewogen. Om de caissières minder te belasten met inscannen, bonnen en maaltijdcheques ontvangen, gepast weergeven e.a. heeft men weegschalen geplaatst bij de afdeling groenten en fruit zodat de klanten zelf hun waar konden wegen en het prijskaartje opkleven. Natuurlijk was hier te frauderen ! Bv. ginseng in een zakje doen en op de toets drukken van bv. uien; of witlof wegen, de klever opkleven en er achteraf nog een paar stukjes bijdoen. Als je dan nog eens weet dat er studenten aan de kas zitten die de job aan het leren zijn, is de kans groot dat zij dit niet opmerken. Trouwens er zijn gasten die het verschil niet kennen tussen aubergines en courgetten , of prinsessenbonen en snijbonen. Dus als gevolg van opvallend misbruik gaat men terug naar af en worden groenten en fruit terug aan de kassa gewogen. Wie zei daar weer dat misdaad loont ? Ja, zo lang het duurt, maar wat ze hebben gehad, hebben ze gehad en zó kunnen ze weer op zoek naar een andere vorm van diefstal. Ik heb het daar zeer moeilijk mee; omdat ik zelfs bij een verkoopster die zich misrekende in mijn voordeel haar wees op de fout en dus de juiste prijs betaalde (was destijds 1 000 BEF meer). Iedereen kan zich vergissen en eerlijk is eerlijk. Waarschijnlijk zijn wij vroeger thuis "veel te braaf" grootgebracht !
Wat wil je, met een drukker in je leven !?! Ook al ligt het openbare leven zowat stil; toch is er van alles te doen her en der. Morgen een interview voor de parochie, overmorgen Kind & Preventie; de dag nadien (al dan niet in de hitte) een mammografie en een echografie in Deurne en 's avonds "koorrepetitie" in Borgerhout. Donderdag afspraak op BNP Paribas - we moeten ons aanpassen - en vrijdag balayage bij de kapster! Als het weer dan nog meezit wordt het zaterdag zoektocht in Turnhout. En zó is die week ook bijna om !
Vandaag enkele trage wegen opgezocht en o.a.(het karrenspoor) of de wandelweg uitgeprobeerd van Ternesselei 177 naar het kerkhof van Kandonklaar. Er is daar verder ook een aftakking naar de Immerseelstraat juist achter de Lindekens. Maar aan de Oelegemsesteenweg heb je aan de rechterkant als je naar Oelegem rijdt de Sumbekestraat die begint met een asfaltlaag, overgaat langs een bijna onbereden karrenspoor en uiteindelijk voortloopt langs iets wat ooit een wegeltje geweest was, maar waar het niet eenvoudig is om je een weg te banen naast je fiets. Op de kaart staan daar echter nog stippellijnen getekend die een veldweg bedoelen. Dan maar teruggekeerd tot een punt waar een quasi veldweg leidt naar de Kapittelstraat. Over gras en door putten, met een crossfiets gaat het waarschijnlijk nog eenvoudiger, maar het was te doen. Aan de splitsing gekozen voor rechts (weg van de bewoonde straat). Uiteindelijk ontmoette ik daar lieve alpaca's en kwam uit op een privé-domein, maar ik kon nog verder linksaf. Toen ik uiteindelijk op de asfaltweg van de Keer belandde reed ik verder en zag daar nog een weg (op de kaart in stippellijn) maar in 't echt met een verbodsplaat met "privé" erop. Dat was van afbraak Verheyen. Ik ken die mensen en heb dan toch maar die weg genomen om te zien waar ik uitkwam. En oh ja, uiteindelijk aan het punt waar ik daarvoor rechts had gekozen aan de alpaca's; dus nu naar links. Kwam ik uit aan de Eenhoorn. Daar is men nog steeds aan het werken aan de weg. Maar een prachtig nieuw en breed fietspad lonkte mij. Ik kon het niet nalaten om dat te berijden. Eigenlijk wilde ik wel weten hoe ver dat kon maar er was een donkere lucht in het verschiet en daarom ben ik maar teruggekeerd.
Het is begonnen met 7 of acht vliegen per dag aan het raam. Nu nog gemiddeld 2 à 3. Iedere keer hoor ik ze in de buurt van het raam ofwel met veel drukte rondvliegend in de living. Hoe ze binnen geraken - ik kan er gewoon niet bij ! Alle bloempotten met grond waarin de larven zouden kunnen verpoppen zijn weg. het afvalemmertje met groenten-en fruitresten is ook afgedekt. Vlees en vis zitten koel opgeborgen in de biofresh laden van de koelkast, papierresten gaan bij het gft; maar dat emmertje wordt meteen afgedekt. Ik heb 2 vliegenramen: 1 in de keuken en 1 in de living.( Misschien moet ik eens de vouwdeur gesloten houden tussen living en keuken. Wie weet kom ik zó te weten langswaar de vliegen binnen raken!) Waar kunnen die beesten hun eitjes kwijt ? 'Ik meende op kadavers of op vlees. Maar hier kan dat niet !t Is om er horendol van te worden ! Volgens mij gaat het om de gewone vleesvlieg (Sarcophaga carnaria) -reeds dagen ben ik bezig met die verschrikkelijke insecten uit te schakelen telkens ik er één hoor. Nu heb ik wel veel fruit open op het aanrecht of de tafel; maar daar komt toch geen vleesvlieg op af ! En als ze zich nu eens niet lieten horen, maar neen, ze vliegen zenuwachtig doldriest in het rond tot ze eindelijk ergens gaan zitten,waarna ik ze kan vangen. Op de duur word je expert vliegenvanger, ervaringsdeskundige.
Een hele drukte achter de rug: én met de verkiezingen die sinds vandaag om 15 u. afgesloten zijn, én met het geloop naar de tandarts wegens paradontale problemen (uitgroeien van de tanden, waardoor deze moeten getrokken worden en er een skelet in mijn mond moet komen. Ook waren er wat verjaardagen te vieren met heel wat technische voorbereidingen. En er was de zoektocht naar een nieuwe zetel en 2 clubs die we dan uiteindelijk vonden bij Gova in Lier. Dan moeten hier nog de daken van 22 garages vernieuwd worden. Vorige maand is hier ook een nieuwe koelkast geleverd met biofresh laden. Voor het Davidsfonds wordt een nieuw werkjaar op poten gezet net als bij Neos. Toch wordt het puzzelen om de activiteiten van de 2 verenigingen te combineren samen met die van Ademtocht, Samenleven, concerten van de Filharmonie, samenkomsten met het ontbijtclubje, de bezoeken in de Ruggeveldlaan, vergaderingen van het p.t.en in Elcker-ic, consulten van Kind & Preventie, en de losse evenementen daartussenin. En dan zou ik nog een computercursus willen volgen in september ! En als alles meezit, reizen we in 2010 naar Berlijn met het Davidsfonds van Wijnegem en vooral met Eric Vercruysse!
Terwijl men het in Klara heeft over compromissen die al dan niet kunnen, valt er buiten heerlijk zachte regen - goed voor de plantengroei ; maar volgens een " gedreven tuinmens" nog meer voor de groei van het onkruid (alsof dat ook geen planten zijn). Hoe één realiteit: "zachte regen na een droge periode" verschillend beleefd kan worden ! Voor de "Ten miles in Antwerpen" is dat ook zó: dit weer is minder aangenaam voor de lopers maar wel beter voor de ademhaling ! Ik zie nu door de mistige lucht vijf paarden rustig grazen aan de overkant; hoe vredig zulk tafereel overkomt besef ik nu des te beter, temeer daar de weide te koop is gesteld als bouwgrond. (Als de verkoper zijn beoogde prijs niet krijgt, kunnen we misschien nog lange tijd naar de paarden kijken i.p.v. naar een bouwwerf of naar een appartementsgebouw met veel in-en uitgerij door de bewoners . Het "gezwam" op de radio begint mijn voeten uit te hangen; natuurlijk gaat het over de joodse staat en al diegenen die hem willen vernietigen. En de politieke islam met zijn extreem onveranderlijke visie komt weer ruim aan bod. Dus maar uitschakelen zeker ?
En een drukke week voor de boeg met 4 Davidsfonds-activiteiten, een namiddag in Elcker-ik, een namiddag naar Gierle, een keer naar de bib (Permeke) en naar Sus Smits. Dan nog naar de Inno (4 dolle dagen), naar ISP voor de papieren van de toelage Eandis om niet te spreken van de onmogelijkheid om een dag naar Leuven te trekken voor een studiedag "Humor in de Kerk"- dit wegens overvolle agenda! Het weer buiten is zonnig en droog - dat is al een meevaller - de rest zien we nog wel ! En er lopen terug paarden in de wei aan de overkant ...
In ons ontkerstend Vlaanderen waar de kerken stilaan leeglopen worden de grote "christelijke" feesten zoals daar zijn: Kerstmis, Pasen en Ons Heer Hemelvaart nog sterk gevierd met verlengde weekends waarin de banken en openbare diensten gewoon 4 dagen sluiten.(verworven rechten!) Vandaag, (goede vrijdag) wilde ik even binnenwippen in het gemeentehuis en de KBC maar allebei waren ze gesloten. Gelukkig kan je in de bank nog binnen met je bankkaart en staan daar machines om je rekeninguittreksels te laten printen en andere om overschrijvingen te doen of geld af te halen... In de privé wordt er nog wel gewerkt (op markten en in winkels), maar veel artsen en zeker specialisten nemen ook paasvakantie omdat hun kinderen ook thuis zijn; ziekenhuizen draaien dus op minimumbezetting. Wie had er nu weer iets tegen machines ? Die draaien gewoon door en daar kan je dan wel op rekenen...
Bovenop alle vernieuwingen ook nog een week suspense achter de rug i.v.m.de verkoop van het ouderlijk huis - wat ondertussen afgehandeld is; gisteren het korfje dat van mijn fiets op de grond donderde met handtas en al ( de vijzen gewoon stuk) dit aan het postkantoor; volgende buitengewone aanschaf wordt een boodschappenkarretje (shopper) van bij Bilsen in Lier ! Nu nog leren elk dag te voet naar De Wolf gaan voor GVA, want die zijn sterk in regionaal nieuws dit i.v.m.dagelijks 1/2 uur wandelen of fietsen. Nu begint de paasvakantie; en gaan we nog eens met de 3 zussen naar Ulla Popken in Antwerpen (met een terras erbij); rijden we ook nog eens met de trein naar Couvin of naar De Panne; moeten we nog een datum afspreken voor een etentje in De Zwaan in Wijnegem van ERA en wachten we nu op Willy Versmissen die de daken van de garages komt vernieuwen. .
1994 is duidelijk het jaar van de veranderingen (en dus aanpassingen) Deze maand nieuwe ramen in de voorgevel laten plaatsen, 3/4 van wandkast van ons thuis naar hier laten komen, een nieuwe "elektrische" fiets aangeschaft, een nieuwe pc laten installeren met een nieuw besturingsprogramma (Vista) en de laatste Word en Excel. Daarnaast nog de opdracht gegeven om de roofing van de garages te vernieuwen en de vloer van de achterkamer over te schakelen naar kurk. Daar zal het niet bij blijven. Waarschijnlijk volgen de 2 gangen nog en als alles meevalt ook nog de living. Als daarna de badkamer en de keuken nog eens vernieuwd worden, dan zitten we zoals we het graag willen.
Weer wat gewennen en flexibel zijn ! Ineens met Vista werken - nooit gedaan ! En dan nog van 2003 naar 2007 ! Dat vraagt een dubbele aanpassing ! Eerste taak: aanpassen van de startpagina lukte al niet meteen! Tweede opdracht: favorieten zoeken (staan bij mijn documenten) Derde taak: betalingen doen : lukt ook al ! Nu nog bij "Mijn documenten " Residentie Damiaan zoeken en kijken of ik alle documenten terugvind ! Dan zijn we al heel ver . Levenslang leren : het is echt waar; je kan er niet meer buiten.
Waar komt dat woord vandaan ? Wel weet ik dat ik de laatste week nogal overvloedig 's nachts geleefd heb, net zoals in mijn jonge jaren. Dat moest zich wel wreken ! Op een eigenaardige manier weliswaar; maar met een pijnlijke reactie. Op woensdagavond met pijn in mijn lies uitstralend naar bovenbeen, en onderbeen de nacht ingegaan in de hoop donderdagmorgen op beterschap te mogen rekenen. Maar ik moest dan om 9.15 u. klaar staan voor een bezoek aan de PIVA (met Neos) waarvoor ik me had aangemeld om Georgette Sanctorum te vervangen. Rondstappen ging; trappen doen ook; dus verliep alles zoals gepland. Maar de pijn bleef wel en de ongerustheid ook. Er werd gedroomd over trombose, flebitis, beenamputatie e.d. Maar een bezoek aan de huisarts; daarvoor zouden we dan wel wachten tot vrijdag, de dertiende. Het spreekuur van de dokter was enkel van 16 u. tot 17 u.; ik ging er naartoe tegen 15 uur en was de 2de. De huisarts begon stipt om 16 u. - in de wachtzaal zaten10 mensen.. Na enkele oefeningen zoals buigen, strekken, benen plooien, tillen en draaien enz. besloot de arts heel gedecideerd: dat is uw heup. Ik viel als het ware door de lucht. Omdat de draaibewegingen van het linkerbeen zó pijnlijk verliepen werd afgeleid dat dit een gevolg was van artrose op de heup - misschien nog met een ontsteking er bovenop. Worden we dan toch oud ? Er werd dan Biofenac voorgeschreven samen met een pil om de maag te beschermen en zó konden we nog bij de apotheker terecht . Nu nog 5 dagen de ontstekingsremmer nemen - de pijn is onvermijdelijk maar er is geen groot gevaar mee gemoeid. Oef, toch blij dat ik geen ziekenhuis in moet: want daar heb ik echt geen tijd voor en vooral geen zin in. Als er geen beterschap volgt, moet ik einde volgende week toch een voorschrift komen halen om platen te laten nemen. Maar zó ver zijn we nu nog niet !
Niet dat ik iets heb tegen de 44ste president van de U.S.A.; maar de verheerlijking en "bijna vergoddelijking vooraf" vind ik gewoon schromelijk overdreven. Wereldwijd ging bijna alle aandacht naar zijn inauguratie. Wereldwijd lijkt zowat iedereen in de wolken. De verwachtingen zijn zó hoog gespannen - men maakt er bijna een Messias van ! Hij zal het niet makkelijk hebben om de vewachtingen waar te maken. Zijn redenaarstalent is inderdaad fenomenaal - dat scoort voor de audio-visuele pers, maar regeren is meer dan "redevoeringen houden alleen". Echte politiek gebeurt nog steeds meer "achter de schermen" dan ervoor - hoe jammer sommige demoraten dat ook vinden . Theorieën kunnen prachtig ogen; maar de praktijk kan soms een totaal andere richting uitgaan omdat men bij het nemen van beslissingen geen rekening kan houden met de onvoorziene neveneffecten. Toch wens ik de president veel gunstige ervaringen toe; ervaring is een goede leerschool !
In "Kerk & Leven stond deze week een interessant artikel (interview met Annemie Struyf). Daarin hekelde zij onze Westerse zelfgenoegzaamheid. Omdat zij beroepshalve al veel meer van de wereld heeft gezien, heeft zij daar wel een klare kijk op. Niet te vergeten echter dat deze houding als het ware een verschansing is achter een muur van "denkbeeldige veiligheid"; zó van "Wij hebben dat hier zelf opgebouwd en we willen dat zó ook houden. De anderen moeten dat ook maar voor zichzelf doen, net als onze ouders (voorouders) dat voor ons deden." Wat hier niet gezien wordt is de samenhang met de rest van de wereld - nu zeker met het internet , de mobiliteit en de daaruitvloeiende globalisering. Onze afhankelijkheid van factoren buiten onze wil, willen we zelfs niet zien en niet weten. Er is oneindig veel meer dat wij niet in de hand hebben dan wat wij beheersen. Onze zinsbegoocheling van "the making man" en "the making world" loopt echt de spuigaten uit. Daarbij komt dan nog onze "gekleurde" kijk op de wereld door de ogen van de pers (want zij filteren voor ons het nieuws en beïnvloeden ongezien onze mentaliteit). Het nieuws dat men niet wil zien of niet wil weten, wordt gewoon niet meegedeeld zeker niet als het niet "politiek correct" is ! Maar evenmin als het voor paniek zou kunnen zorgen. (Toen Armand Pien" het verontrustend cijfer zag van de straling in de lucht ten gevolge van de Tsjernobil-ramp, heeft hij dat NIET MOGEN MEEDELEN, uit angst voor een paniekreactie .). Als dat geen sturing of betutteling is !!! Toch goed dat Annemie zulke artikels (en of boeken) schrijft; maar wie leest die ? Want wat niet zó leuk is, wordt wel eens terzijde gelegd; en als er dan wereldwijd eens iets gebeurt zoals de financiële crisis nu, dan wordt die door velen nog "simplistisch" en dus verkeerd geïnterpreteerd ook. Soms kunnen wij mensen toch oenen zijn ! Er zijn van die momenten dat ik de mensheid niet zó hoog inschat !
Wat vliegt de tijd toch snel ! Enerzijds heeft elke dag uren te kort en anderzijds zijn de feestdagen pas achter de rug en we zitten reeds in de 2de helft van de 1ste maand van het jaar. Voor je het weet is januari vervlogen... Een maand is niets meer; en de tijd blijft onherroepelijk lopen in één richting: vooruit dus; achteruit kan enkel in de herinnering Zouden wij mensen de enige levende wezens zijn die over herinneringen kunnen beschikken ? Maar naar het schijnt zijn er honden die blijven onthouden wie hen ooit pijn deed. Maar ja; honden kunnen ook niet vergeven... Net als alles hebben herinneringen niet enkel positieve kanten; zij kunnen soms ook zeer destructief werken. Net als mobiliteit trouwens. Op ZDF hebben ze daar eergisteren een knappe maar ook angstaanjagende uitzending over gegeven. Wat zegt het spreekwoord ook weer ?Dat elke medaille twee kanten heeft ! Daar zit veel levenswijsheid in.
vooral na de oproep tot boycot van de verkoop van Iraëlische producten blijven kijken naar de verbetenheid en het fanatiek belichten van de ongenuanceerde kijk op de zaak door de Palestijnse jonge vrouw. Zó heb ik meteen besloten expliciet op zoek te gaan naar Israëlische producten zoals mineola's (dit als tegenzet - moet ook kunnen). Waar haalt zulk vrouwmens het vandaan om iedereen in haar denk- en kijkrichting te plaatsen. Alsof wij al geen 2 generaties het ontstaan van Israël kennen; weliswaar ten koste van de inwoners die verdreven zijn. Maar de Spanjaarden en Portugezen hebben destijds bijna een heel continent vreedzame indianen beroofd van hun goud en de inheemse bevolking praktisch volledig uitgemoord. Moeten wij daarom de blanke nakomelingen van die Europese avonturiers en verdrevenen terug gaan bestrijden en econmisch boycotten ? Jongens, waarmee houden we ons dan bezig ? De "oproepster" vond ook dat zij gemakkelijk en "zonder nadenken" moest kunnen winkelen - dus zonder te kijken naar de herkomst van de producten. Dat "zonder nadenken", vind ik er net teveel aan. In een dictatuur is dat met één vingerknip te verwezenlijken. In een democratie is vrijheid van keuze essentieel. Volgens mij zijn veel jonge "inwijkelingen" mentaal niet voorbereid op de consequenties van de democratie, d.w.z. de voordelen ervan willen zij wel genieten maar met een bevolking met diverse meningen kunnen zij blijkbaar niet leven: iedereen hoeft te leven en te denken zoals zij.
Ik vind het trouwens erg dat men op de VRT meer de aandacht trekt op de Palestijnse visie zonder die van Israël daarnaast te zetten. Het is zoals met een echtscheiding. Als je de eerste partner uit een relatie zijn of haar verhaal laat doen , dan heb je daar automatisch alle begrip voor; maar als je nadien de 2de partner hoort, weet je het meestal niet meer. In de Gaza-oorlog zie ik het ook zó. Oorlog is altijd verschrikkelijk, maar enige genuanceerdheid bij de berichtgeving zou ik wel appreciëren. En ook de wetenschap dat men met tussenkomen ook partij trekt. Die Palestijnse vrouw deed dat duidelijk. Democratisch heeft zij het recht geen Israëlische producten meer aan te schaffen. Zij mag zelfs oproepen aan anderen om dat ook te doen; maar zij mag niet dicteren dat men die producten niet meer te koop aanbiedt. Hier leven trouwens net zó goed joden die partij automatisch trekken voor Israël. Ik heb hier bij ons nog nooit vernielingen meegemaakt door joodse amokmakers, van de andere zullen we maar zwijgen zeker ? In een joodse buurt voel ik me ook volkomen veilig als vrouw - er zijn ook buurten waar ik expliciet wegblijf...
Iedere dag bijna word je ermee geconfronteerd: bestuursleden die zich uitgesloten voelen omdat ze geen internetansluitng hebben. Maar 't is geen kwestie van hebben alleen ! 't Is ook zoals het aanleren van een andere taal - je moet leren omgaan met het medium, waar je dat in je opleiding nooit hebt geleerd. Maandagavond nog hoorde ik naast mij de bijna verbitterde repliek "Je hoort er niet meer bij als..." En gisteren hoorde ik van een zesitger dat hij onder de grote druk ook maar een internetaansluiting heeft besteld. Ook op de vergaderingen van Kind &Preventie hoor je die klanken van mensen zonder internetervaring . En dan hoor je nog jongere oma's heel behoudsgezind repliceren: 'Ik zal wel oma zijn zonder die dingen ..." daarbij doelbewust de boot afhoudend voor haar echthgenoot die er bij de dochter wel de mogelijkheden van ziet. In mijn vriendenkring zijn er mensen met , maar ook nog veel zonder. Maar hun kinderen hebben het allemaal. Nog één generatie te gaan en iedereen heeft het. Trouwens alle kinderen - zelfs de kleuters groeien ermee op in de school. Voor mij heeft dat internet op wereldschaal meer impact dan deccenia geleden de uitvinding van de boekdrukkunst ! Het ergste vind ik mensen die dat niet willen inzien. Maar dat zal niet lang meer duren!
Bij ons kan men uren "zwammen" over het weer, vinden sommige" ingevoerde" landgenoten op "Man bijt hond". Maar wat wil je: aanhoudend vriesweer of niet - het beïnvloedt zowel het trein- als het wegverkeer; en onbewust gaan mensen zich anders gedragen, bezoeken uitstellen e.a. Na de erg vroege en harde winterprik kunnen we eindelijk eens terug normaal doen; de winter loopt nog wel maar na 3 weken duurt het nog eens 3 weken voor hij aan zijn dieptepunt is; maar ondertussen lengen de dagen weer. En dat laatste is al voelbaar én zichtbaar.( Voor het ogenblik hebben we terug 8.19 u. zonlicht dit t.o. 7.47 u. in de kortste dagen vlak vóór Kerstmis.) Na het werwijderen van de sparren die voor "kerstsfeer" moesten zorgen - ik laat ze liever op hun plaats: in de natuur - begint het opruimen van prullaria en toestanden die ook terug de kast in moeten of moeten verdwijnen. Al een week lang is de maandag terug een maandag en de rest van de dagen ook. Wat de opening van winkels, banken e.a. betreft loopt alles terug normaal - wat ik wel een pluspunt vind. Nu nog hopen dat de periode met vorstvrije dagen wat langer duurt dan 2 à 3 weken zodat de eerste helft van de winter achter de rug is; hoe verder in het jaar , hoe meer macht de zon krijgt. Voor mij is dat voorbij + 4 februari (06/02 is de feestdag van Sint Johanna, de patroonheilige van onze vroegere school.). Voor mij is vandaag pas het nieuwe jaar begonnen, met af te halen kerstbomen voor de deur en een smeltend sneeuwtapijt voor mijn neus op de wei aan de overkant.
Al de ganse week wordt in alle winkels en op alle zenders gewerkt aan en rond het kerstgevoel. Als er nu iets opgeklopt is , dan is dat wel dat holle, decadente kerstfeest !! Niet dat ik iets tegen feesten of vieren heb! Maar wat valt er te vieren ? Dat de historische Jezus van Nazareth geboren is op 25 december ? Niets van aan dus! Jezus heeft zijn geboortedag waarschijnlijk zelf nooit gevierd; die dag is nergens genoteerd en trouwens; na zijn overlijden heeft die helemaal geen betekenis meer. ( Van mijn overleden ouders gedenk ik hun verjaardag nog wel omdat we die jaren aan een stuk in de familie hebben gevierd; maar omdat ze nu ze niet meer in deze wereld zijn moet die dag toch losgelaten worden.) Een geboortedag vieren van een man als Jezus, kan nog wel als je religieus ingesteld bent en vindt dat die joodse man, Jezus aan het leven enkele waarden kan toevoegen omdat hij ons naar God verwijst; maar in dat geval moet men wel wat dimmen want niemand weet in welke maand of op welke dag die gebeurtenis heeft plaatsgevonden. De Kerk heeft wel besloten om op 25 december de geboortedag van Jezus te vieren omdat dan de winterzonnewende wordt gevierd na heel wat perikelen met christelijke Romeinen die dan de onoverwinnelijke zonnegod Mitras vieren en de Germanen die in dezelfde periode hun joelfeesr vierden.Op het concilie van Nicea werd door de bisschoppen besloten 25 december als geboortedag van Jezus vast te leggen, dit in 325 na Christus. Dus voor ongelovigen is dit het heidense feest van de winterzonnewende dat in een vroegere agrarische samenleving veel meer impact had en voor "gelovigen" is dit een bezinning op onze opdracht hier in deze wereld nu. Volgens mij gebeurt dat laatste beter in rust en beslotenheid dan in de drukte van het feesrgedruis. Wel zijn er nu heel veel mooie gezangen en vieringen die wel echt de moeite waard zijn ! Dat is dan het positieve van de kersttijd !
Toch nog een ontroerend mooi kerstverhaal gekregen uit Gut Aiderbichl ! Een prachtverhaal zelfs, waar je ziet dat wanneer mensen echt willen en blijven doorzetten, ze toch tot mooie oplossingen kunnen komen voor prangende situaties. (op ARD uitgezonden op 24/12/08 rond 19.30 u.)
Gisteren , 15.11.2008 stierf nonkel Jos, weduwnaar van tante Margriet die het leven liet op 10 december 2007, toen ons vader net in 't ziekenhuis lag. In februari 2008 werd nonkel Staf, een broer van ons moeder en weduwnaar van tante Mitteke begraven. Het jaar daarvoor in december 2007 stierven tante Margriet en ons vader. In 2006 stierf ons moeder. Van de familie Claessens-Wils is reeds iedereen weg, ons vader als laatste. Van de familie De Vos-Verboven zijn er nog 3 over: tante Paula, weduwe van nonkel Jan, broer van ons moeder en nonkel Miel, jongste broer van ons moeder en zijn echtgenote tante Juliette. Van de nichten en kozijns zijn er al 3 van de 14 verdwenen langs Claessens' kant: Gaby en Rita van nonkel Jos en onze Stany.(nog met 11 over) Langs de Vossenkant is het minder: enkel Willy van tante Mit,oudste zus van ons moeder en onze Stany: dus 2 van de 23.( nog 21 over) Er wordt veel weggeveegd op die manier: herinneringen die je steeds met minderen kan delen. Het "Weet je nog ...?",weet je nu nog maar alleen...
Ze stappen op de bus, installeren zich alsof het hun habitat is en beginnen dan van een zetel naar een andere zeer luidruchtig te kletsen (bijna schreeuwen) in een taaltje waarvan zij zich bewust zijn dat niemand van de andere busreizigers het verstaat. Altijd is er nog een of andere grote kinderwagen bij. Onze mensen zitten daarentegen in de bus rustig voor zich uitkijkend of lezend of stilletjes pratend tegen hun naaste buur. Maar zij, neen, luidruchtig alsof ze geen andere spreektoon kennen stappen niet af in Borgerhout of Deurne; oh neen, hoogst waarschijnlijk horen zij thuis in het asielcentrum van Broechem. Zij gebruiken als geen ander het openbaar vervoer en bevolken het in groten getale. Dan is lezen in het boek dat je zojuist op de boekenbeurs kocht er niet meer bij ! Maar ja; wij horen toch flexibel te zijn én tolerant (vooral dat laatste) Wie vond die multicultuur nu weer verrijkend ?!?...
Dat komt ervan als één afspraak 1 week naar achter wordt verplaatst en een andere juist met 1 week wordt vervroegd zodat ze op dezelfde datum en uur vallen. Flexibiliteit is het toverwoord waarmee agenda's voortdurend overhoop gehaald worden. Neem nou 5 december:de verjaardag van Sus. Kind & Preventie Ranst bestelt voor 's avonds tickets voor Holiday on ice voor alle medewerkers; ondertussen verplaatst Wijnegem zijn weerzien met de reisgenoten van Dresden door omstandigheden van 17 november ook naar 5 december. En vermits de laatste activiteit me nauwer aan het hart ligt moet ik de eerste afzeggen. Gelukkig heeft de secreteresse een dochter die in mijn plaats meekan. Wat kan het toch druk worden; zeker als men je niet uit een bestuursfunctie wilt schrappen waarvoor je geen verlenging aanvroeg. Dat afbouwen is niet zó simpel, temeer daar men geen vervangers vindt ! En dan is er nog het huis...
dat er geen was. Met grote verwachtingen naar de stad gereden die ik meer dan 20 jaar geleden voor de eerste keer bezocht had. Jammer genoeg was de reis té goed voorbereid en dus té vol gestopt. Eerst een bezoek aan "La Coupole" in Eperlecques waar we al 3 kwartier hadden in te halen. Dit museum was te ongestructureerd en heel onoverzichtelijk waardoor ik het snel heb doorlopen met een soort audiofoon die meer storingen gaf dan uitleg. Bij de hergroepering om 12 u. ook al bijna 1 kwartier verloren! Dan de bus in die ons rondreed in Saint Omer waardoor we in vogelvlucht iets te zien kregen met wat uitleg van de gids. De warme maaltijd was goed maar nam zoveel tijd in beslag zomaar midden in de dag! Daarna werden we bijna van tafel gejaagd omdat we een afspraak hadden in Clairmarais voor een rondvaart om 15 u. Van daaruit ging het terug noordwaarts naar Herzeele voor een bezoek aan een café des orgues (een beetje folklore met wat couleur locale). Zoveel dingen combineren als men al zo'n afstand af te leggen heeft, is bijna onmogelijk. Gelukkig kan ik in Antwerpen centraal om 10.06 u.een rechtstreekse trein nemen naar Lille Flandres waar ik kan overstappen op een trein naar Calais die stopt in St.Omer om 12.54 u. Als ik dan van 13 u. tot 18 u. kan rondlopen in Saint Omer en daar ook iets warms kan eten (één schotel is voldoende ; ofwel een voorgerecht en een hoofdgerecht) dan heb ik wel wat van de stad gezien. Om 18.15 u. rijdt de trein terug naar Lille Flandres waar de trein klaar staat om naar Antwerpen te sporen van 19.05 u. tot 2054 u. Als dat geen mooie dagvulling geeft ! (Voor de prijs ga ik nog navraag doen: een railpas van Antwerpen tot de grenspost en terug kost 14,00 en Lille Flandres - Saint-Omer heen en weer wordt in Frankrijk aan halve prijs gereden door 60-plussers.)
dat je aan kinderen in de klas kan uitleggen... Gisteren, 04/09/08 kocht ik naast de deur voor mijn zus 3 kg lekkere Elstar appelen aan 3,50 (per kg kosten ze 1,39 euro ). Omdat ze er zó goed uizagen, heerlijk roken en ook goed smaakten besloot ik er vandaag ook 3 kg van te kopen voor mezelf. Tot mijn grote verbazing hoorde ik van de verkoopster dat ze opgeslagen waren: i.p.v. 3 kg voor 3,50 was het vandaag 2 kg voor 3,50 ! (per kg kosten ze nu 1,99 euro. Dat is 60 cent meer op 1 nacht ! Dezelfde appelen uit dezelfde kist op dezelfde plaats aan dezelfde prijs aangekocht) Dus voor hetzelfde bedrag kreeg je gisteren 3 kg en vandaag 2 kg appels van dezelfde soort bij dezelfde verkoper.
Op het nieuws werd de nieuwe appelsoort "Belgica" voorgesteld: een kruising tussen 2 oudere hoogstamrassen (fris zurig van smaak en en een drietal weken vroeger rijp dan bv. Jonagold). Daarom ligt die laatste soort er nu zó onappetijtelijk bij in de winkel - enkele weken te vroeg geplukt om de concurrentie vóór te zijn. In de hoop dat de mensen naar Jonagold vragen omdat ze die reeds kennen! Maar te vroeg geplukt smaken die appels ranzig en schakelen mensen toch over ! Toch benieuwd waar deze nieuwe appelsoort aan te schaffen is! De Sus vroeg er al naar n.a.v. de voorbije nieuwsberichten. Misschien naast de deur tijdens de volgende week ?
En nog steeds geen echte Belgica gezien: noch bij de buren, noch bij de GB, noch bij De Kruidenier; misschien morgen bij de Keurslager of bij Francken ? Een mens moet toch nogal moeite doen om te bekomen wat hij wil, als hij iets in zijn hoofd gehaald heeft !
Het blijft er toch wel inzitten :die opstart eind augustus - begin september. 't Is nu wel zó dat het verenigingsleven en het nieuwe culturele seizoen ook in september weer van start gaan. Dus met een heleboel nieuwe voornemens en wijzigingen beginnen we een nieuw werkjaar ! 't Zal weer druk worden in september !
Goud en baut wordt wel niet met dezelfde letters geschreven maar de klank is wel identiek; dus rijmt het mooi ! Toch wel verbazend dat op het einde - als alle hoop op Belgische medailles opgegeven is - de vrouwen het weer moeten redden ! Je zou haast denken dat er een soortgelijk scenario zich zou kunnen afspelen wat de regering van ons land betreft. Astrid aan de macht en als premier ...............? Dat is een zaak voor de politieke partijen om wat meer te investeren in vrouwelijke topkandidaten!
Gisterenavond enkele prachyige wolkenformaties met de nodige bijbehorender regen gehad. Het zomergevoel is helemaal weg ondanks de naam "augustus" op de kalenders ! Fietsen wordt onaangenamer; zmerkleren worden te fris, maar het warmere textiel (wintergoed) wordt nog ver weggeduwd. Gelukkig is er na de soldenperiode overal een nieuwe collectie te zien waarvan de kleuren mij niet bevallen. Het wordt dus "wikken en wegen" bij de aanschaf van nieuwe kleren!
of je blijven inspannen om je steeds aan te passen aan de sterk gewisselde omstandigheden. Nooit gedacht dat het wegvallen van een thuis je leven zó ingrijpend kan veranderen; en toch is dat voor iedereen zó - tenminste als je zelf niet vóór je ouders het hoekje omgaat... De organisatie van de familiebijeenkomsten is al niet zó evident meer; waar samenkomen, hoe dikwijls en wat plannen ? Gisteren t.g.v. ons moeders verjaardag op 5 augustus samengekomen voor een wandeling en een koffietafel bij mij. Onze Guy was er niet bij omwille van Oostmalle kermis. Dus volgend jaar samenkomen op de zaterdag vóór 5 augustus ! Op mijn appartementje is er geen mogelijkheid om de tuin in te trekken; daarom is het misschien interessanter om dit opnieuw te doen de zaterdag of zondag na vaders verjaardag - eind januari of begin februari met pannenkoeken ? Ook met een winterwandeling ? Ofwel eerst de stad in om nadien bij mij thuis te eten. We zien nog wel; hopelijk is het huis dan verkocht. En als het kan heb ik de achterste plaats + de 2 gangen laten vloeren, is de plaats achteraan behangen (door Stany van nonkel Jan) en heb ik een nieuw salon aangeschaft + een nieuwe koelkast. Nog veel job ! En mijn volgende diepvriezer wordt een No Frost LIEBHERR GNP 2476 van 216 l . Morgen in de voormiddag voor vloer gaan zien bij Van Dyck ! In de namiddag Kind en Preventie. En woensdag een ganse dag Brussel (Sint Gillis en Heizel -atomium) Dan nog eens naar Eeklo met René en ons Chris en naar Guido Belcanto "Boterhammen in 't park" En zou ik mijn Neos uitstap verkopen aan Hugo Daans of Fernand Koninckx ? Zó kan ik met Julienne en Juliette naar "De Nieuwe Snaar" in Brussel. Op 18/08/08 moet ik een afspraak maken bij mijn huisarts en naar Julienne Baeten. Stilaan beginnen de vergaderingen terug van Neos, Davidsfonds, De Gulden Parel, parochieteam e.a. En vermits het bij VLD bestuursverkiezingen zijn in oktober, is dat de gelegenheid om mij terug te trekken uit dat bestuur. Ook het abonnement op Tertio heb ik niet vernieuwd. en als dit jaarabonnement van GVA om is, hernieuw ik het niet meer en schakel ik terug over op Knack.En dan zou ik nog terug naar de LBC willen voor een cursus EHBO van de computer. Dus nog veel om handen...
dat het aantal medemensen op aarde blijft stijgen. Je mag dan bewust maatregelen overwegen om het effect van de mens op het klimaat te verkleinen; maar het ter sprake brengen van de bevolkingsexplosie is politiek zeker weer niet correct.... Nochtans is er de menselijke rede die het de mens mogelijk maakt om de eigen voortplanting min of meer in handen te nemen. Maar mag iemand anders bepalen hoeveel kinderen jij op de wereld zet ? Neen dus ! Maar zij die minder mogelijkheden hebben zowel genetisch als materieel stellen zich hierbij blijkbaar de minste vragen. De vraag blijft dan wel: wat doe je met die massa ofwel ongeschoolde en/of gehersenspoelde wezens die anticonceptie afzweren en zich maar raak voortplanten zonder hun kinderen te kunnen geven wat ze in deze hoog-technologische wereld nodig hebben? Je ziet bij beter geschoolde en rijkere mensen een heel wat kleiner aantal kinderen dan bij de ongeschoolde armen. Wat geeft dat op lange termijn ? Ik durf mij hierover niet uitspreken...Het groeiende aantal kinderen in het arme zuiden maakt de zaak er niet gemakkelijker op.
Maar hier zie je een groot aantal mensen verdwijnen en het ergst van al zijn de "actieven" die er het bijltje bij neerleggen en uit het leven stappen. Natuurlijk denken die niet aan de wereld die zij hier achterlaten. 't Is om er cultuurpessimistisch bij te worden. Op korte tijd weer heel wat sterfgevallen meegemaakt die je aan het denken zetten...
dat ik nog iets op mijn blog gezet heb... Deels door weinig tijd maar vooral door "de zwaar veranderde werkelijkheid" Het gevoel van leegte en vervreemding is wat weggeëbd; maar alles is zó veranderd: bezoek aan broer en zussen, plannen van samenkomsten,zelfs het winkelen (alleen voor mezelf). Wie zijn wij nu nog voor elkaar ? Waar naartoe met je gevoelens en/of belevenissen? Er zijn natuurlijk nog vrienden en kennissen,maar dat is niet hetzelfde als een thuis ! Toen ons vader er nog was die nochtans constant oordeelde en iedereen in een kastje plaatste dat hijzelf had gemaakt; toen waren er nog de muren, de meubels, de buren, de tuin, ook de kat: afin gewoon de vertrouwde omgeving. Nu is het weer een nieuwe start: terug naar de kinesiste, terug gaan wandelen en misschien terug gaan turnen 's woendags. Weer naar LBC voor een of andere cursus; mijn poets thuis herorganiseren, dingen met René naar 't containerpark brengen; leren weggooien enz... Ondertussen heb ik tegen mijn bedoelingen in de inschrijvingen en het lidgeld gecoördineerd bij de nieuw opgestarte seniorenclub Neos. (Ik heb zelfs al een nieuwe map voor Neos aangemaakt!) Ik zit dus mee in de denktank! Wat gaat het me moeite kosten om me van die taak te ontheffen ! Ook in de school heb ik het schrijfwerk voor de nieuwe fiches van het KVS of LVS op mij genomen. Ik volg nu met veel interesse cursussen filosofie en andere in de volkshogeschool Elckerlic, heb meer tijd om met Julienne "op trott" te gaan en bel nu meer naar Sus en Wim en fiets ook meer naar de Ruggeveldlaan.
Op je 62ste - 3 maanden voor je 63ste verjaardag ben je dan je beide ouders kwijt. Meteen ben je je functie van "kind" ook kwijt. Wat een heel nieuwe positionering met zich meebrengt. Alles is vanaf nu anders. Bij het leegmaken van het huis bots je op massa's herinneringen. Alles wat je ouders waardevol achtten komt je helder voor de geest, wat zij bewaarden omdat zij er belang aan hechtten, de kwaliteit die zij nastreefden, foto's, reisherinneringen, je kan je niet voorstellen wat een moeder allemaal kon bewaren voor het geval zij het kon recycleren of omvormen. Dan is er ook nog de kat die eerst gewoon uit haar doen was bij alle veranderingen in het huis maar nu terug haar plaats opeist in de vernieuwde situatie. Ze kent het geluid van het optrekken van de achterste rolluik en komt meteen afgelopen. Als je tot aan de garage fietst, loopt ze voor je uit naar de voordeur en stapt ze vóór je binnen. Ze weet perfect wie er nu voor haar zorgt en vraagt veel aandacht. Het overleggen met broer en zussen vlot iets moeizamer omdat je steeds momenten moet zoeken dat iedereen kan komen en omdat we ons nu niet meer moeten inhouden voor ons vader, wat we vroeger wel deden. Het verleden is weg, maar niet helemaal want de herinneringen nemen een steeds grotere plaats in. Een wereld met 6 miljard mensen kan soms leeg aanvoelen als zij die aan de oorsprong van je bestaan stonden en altijd om je gavener gewoon niet meer zijn. Heel het huis en de inboedel herinneren aan het warme nest. Dat achterlaten is geen sinecure. Maar het leven gaat verder en biedt nieuwe uitdagingen. Dus doen we maar voort. Maar ik zal toch blij zijn dat de verkoop van het huis en de papieren van de registratie achter de rug zijn. Dan moet ik niet meer laveren tussen twee woonplaatsen.
Nadat ons vader na een luchtwegeninfectie van 2 weken dan toch naar een dokter vroeg zodat die een opname in het ziekenhuis regelde in Jan Palfijn van 10/10/07 tot 24/12/07 hadden we thuis van alles aangepast. Met een ziekenhuisbed + een aanpassing van de medicijnen kwam er nog een plastische chirurgie bij op do. 27/12/07. De trap moest hij nu niet meer doen, maar hij bleef zeer moe en had het gemakkelijk koud. Ook het eten herpakte zich niet en hij bleef dus achteruit gaan zonder dat wij dat opmerkten. Hij bleef zoals in het ziekenhuis bijna de hele dag in bed; af en toe ging hij in de zetel zitten bv. om de krant te lezen. Toen ik zondag voor de mis de rolluiken kwam optrekken en de kat binnenlaten hoorde ik hem zeggen dat hij een slechte nacht had gehad en geen oog had dichtgedaan. Hij vroeg me nog om te kijken of het elektrisch deken wel opstond - en neen het lichtje brandde niet want het stond tussen 2 en 3 (waarschijnlijk heeft hij het verschoven van de kou). Ik had dat signaal te licht opgevat en reed dan toch maar naar de mis maar bleef weg op het aperitiefconcert in het Kallement maar reed nog wel naar de slager voor eten voor de komende dagen + naar de Carrefour voor katteneten. Toen ik thuis kwam was de achterdeur nog op slot en ging ik langds de voordeur binnen. Toen vond ik hem op zijn rug op de grond aan het toilet. De bak was blijven lopen, de rol WC papier lag ook op de grond. Hij was nog bij bewustzijn en vroeg me om zijn koorts te meten. Omdat hij op de koude vloer lag heb ik een deken genomen en hem rechtgezet. Ik wist niet wat te doen en heb de dokter van wacht gebeld die meteen kwam. Ook vlug ons Chris, ons Rita en onze Guy verwittigd. Met de dokter hebben we ons vader op zijn benen gezet en er mee naar zijn bed gewandeld. Niets gebroken dus. De dokter heeft dan toch de 100 met de MUG opgebeld die er mee naar Jan Palfijn reden. Ons Rita reed mee en de rest volgde iets later. In de spoed aangekomen wisten we meer. Zijn hart was ook geraakt en hij had een infectie opgedaan (vandaar de koorts) en zijn toestand was zo zwak dat we nog een bed bestelden op een kamer alleen. Ondertussen kwam ook onze Guy en Jeanine toe. Daarna is alles zeer vlug gegaan. We waren allemaal bij hem. Ons Rita heeft hem nog zeer lieve woorden toegesproken. Of hij ons nog zag weten we niet. Hij is zeer rustig van ons heengegaan... De dood was zó dichtbij en toch had ik die niet zien aankomen. We sukkelden al zo lang; en dan plots sta je daar zó leeg, zo onwerkelijk. Ook al weet je dat er een einde komt, toch blijft dat wreed pijn doen. En nu nog de hele administratie en de andere santenboetiek van registratie en het huis leegmaken en zo... Wat een eindejaar ! En nu nog een intense week door ...
Toen mijn onderste tanden begonnen uit te groeien door het terugtrekken van het tandbeen kondigden zich grotere werken aan. 't Was kiezen tussen 3 tanden trekken en een hulpstuk met 3 tanden onderaan in de mond met het nodige onderhoud ofwel een vaste brug over de hoektanden die veel geld kost en waarvan je niets terugrekt. Omdat het onderaan in de mond was en ik bij de laatste keuze niet tandenloos moest rondlopen koos ik voor de 2de optie. Dat werden wel 4 of 5 bezoeken. Eerst het onderzoek, daarna de linkertand afvijlen en er een hoes over plaatsen, nadien de rechterkant afvijlen, de tanden trekken, een pasvorm maken en eenvoorlopige brug plaatsen. Dan de metalen pasvorm nemen na het loskloppen van de hoezen; als dan de voorlopige brug het uiteindelijk begaf (vrijdagavond rond 19.30 u.) kon er maandag een nieuwe voorlopige brug gemaakt worden. En vandaag gingen de nieuwe tanden erin en werden die meteen vastgezet. Toch weer een ander gevoel dan met die voorlopige brug in kunststof. Nog even geduld om morgen gewoon te kunnen eten en dan maar de tijd nemen om eraan te wennen.
Na al dat gehaak met de gympie-haakpen + de andere manuele zaken als breien, afwassen en afdrogen, groenten snijden e.a. kreeg ik zondagavond pijn aan mijn rechterpols. Maandag was de herdenkingsplechtigheid voor Maria Bongers + de volgende haakles + kine voor de bekkenbodemspieren en dan hebben we die pols maar ingepakt om hem te sparen in wat ingevreven met Ibutop gel. De nacht daarop heb ik wel met veel pijn in bed gelegen. Dinsdag kwam ons Rita af om mee te rijden naar de tandarts die aan grote werkzaamheden moest beginnen in mijn mond. Ook al was ik rechts uitgeschakeld en enkel nog links onhandig: toch ben ik met Juliette meegereden met de wagen naar Ranst voor Kind & Preventie. Ik kon daar enkel kussens klaarleggen en ontsmetten, water aanhalen maar potloodlijnen trekken werd wel wat moeilijker en met de linkerhand de boekjes invullen ook. Die avond moest ik bij de huisarts zijn voor een tweede voorschrift kine, omdat hij in de herfstvakantie onbereikbaar was. Hij gaf me het vooschrift mee zonder onkosten maar vroeg niets over mijn ingepakte pols, ook al hing die in een sjaal en moest ik hem begroeten met de linkerhand. Dan maar een tablet Biofenac ingenomen bij mijn avondeten en 's avonds laat rond 23 u.nog een samen met wat eten. En woensdagmorgen was het al iets beter. Met goede moed verder dus en dan toch maar geprobeerd ons Chris te helpen met de vaat. Maar toen we naar Permeke reden om een boek binnen te brengen begon de pijn weer te steken. Dus maar de stoute schoenen aan en naar de huisarts. De Biofenac was goed; het verband werd gewijzigd: er moest ingesmeerd worden met Voltaren en een cold pak rond de pols gelegd worden. Dat laatste heb ik niet en ga ik dus morgen halen. Mijn arm moet nergens inhangen maar thuis leg ik die toch best wat hoger. En dan komt daar nog eens kine bij. (Maar hiervoor blijf ik toch best maar in Wommelgem bv. bij Veerle Vandeweghe) Heel die affaire van overbelasting komt hoogst waarschijnljk door een val in Saas Grund toen ik 18 was en men bij die gezwollen pols geen platen liet maken en ik pas 4 of 5 weken later platen liet nemen omdat ik nog geen kracht kon zetten op mijn pols ; en inderdaad: het onderste been was gebroken maar was terug aan elkaar aan 't groeien. Als dat wat scheef zit, moet ik met die pols goed blijven opletten; want die geraakt vlug overbelast. Nu werk ik op de pc met de linkerhand. Is me dat weer een gedoe: leven met één hand die je anders zeer weinig benut; en nu nog op zoek naar een pijnstiller zoals Dafalgan, maar zelfs dat heb ik niet in huis.
naar de tandarts ! Want ik kan geen kracht meer zetten op een beet. Eén van mijn onderste tanden zit los. Dus zo vlug mogelijk de tandarts opbellen en een afspraak maken. Dat worden echt "grote" werkzaamheden vermoed ik. Nu weer rondlopen met een gat in je mond !
En ze is nog niet uit ! Weer een gevoel dat ik in "overdrive" zit... Het begon al op maandag met de afspraak voor de huisarts. Neen niet volgende week, maar gewoon morgen tegen 10.45 u. met de griepspuit; dan maar meteen ook naar de gynaecoloog gebeld want die doorverwijzing lag hier al 3 maanden te wachten. En nu nog straffer nu: i.p.v. zeer lang te wachten kon ik meteen de dag zelf komen want er was iemand weggevallen- om 15.15u. moest ik in Mortsel zijn. Dus halsoverkop mijn werk voortgedaan; het bad in en weg. Daar kwam inderdaad een doorverwijzing naar een kinesiste + waarschijnlijk nog een ingreep ter sprake. Maar meteen werd een poliepje waargenomen en stande pede verwijderd. Dat was eerder vervelend. Na een halfuurtje op de zetel nog vlug naar de bestuursvergadering van het Davidsfonds waarvoor ik het verslag nog moet maken. Dinsdag viel het bij dr. Roland eerder goed mee: dat bloed trekken voel je niet en die griepspuit evenmin. De kinesiste die hij aanprees woont in Deurne in de Venneborglaan. Daar werd dan ook een afspraak mee gemaakt.: eerste contact woensdag om 10 u. Dus met het mooie weer per fiets naar Wijnegem voor wol voor de KAV-les, en van daar verder over de Turnhoutsebaan tot aan de Venneborglaan om te zien waar juist nr. 70 was. Dat viel mee: nogal dicht bij het rond punt aan de Alfons Schneiderlaan waar bus 19 stopt. En omdat men aan de Turnhoutsebaan aan het werken is; langs de A. Schneiderlaan en Ruggeveldlaan tot net achter de brug van de autostrade over het "hoogveld" en door de fietstunnel naar de Ternesselei. En 's avonds naar "Ten dorpe" voor de onderwaterbeelden van Dos Winkel. Zeer indrukwekkend! Op woensdag: weer de drukte van het bad in en meteen een dubbele sessie bij Chris Lenaerts met een goede uitleg en een beurt met de sonde. Nadien naar de Terneselei met wat meer werk daar en thuis nog een hele zoektocht naar het kleine verdwenen boekje met de kortingentabel van het DF.(Ons Chris vertelde dat Maria Bongers nog leeft maar op een speciale matras werd gelegd.)Met 's avonds de leeskring over het boek "Zero" van Denis Guedj dat ik niet helemaal uitgelezen had. Daar waren we met zes. Nog een praatje met Hugo Daans die moest tekenen en een afspraak maakte voor DF-Menegem op zondag a.s. Op donderdag gewoon naar Hort gebeld en naar Leuven voor de bewuste tabel - men zou hem toesturen maar ondertussen vond ik hem terug bij het tweede pak ingepakt oud papier.Dan toch maar op ronde met een aantal gesloten deuren maar toch binngeraakt bij E De Smedt, S.Geel, J Goossens en R Bellefroid. 's Avonds nog gauw naar mw. De Smedt voor een envelop en naar de bib voor een optreden van Lien en Bart: magnifiek. Nadien receptie en ook nog VLD-bestuursvergadering. Vrijdag moest ik eruit om 5.30 . want om 6.45 u. moest ik bij de kapster zijn; dan gauw nog naar de groentewinkel en worteltjes gestoofd en daarna rond 10.10 u naar de Venneborglaan met een dubbele sessie van 10.30 u.tot 12.30 u. ! Dan thuis zeer vlug de gestoofde peekens binnengewerkt met een gerookte forelfilet om direct om 13 u. met Ria naar Gierle te rijden. Onderweg al pratend over Maria Bongers de verkeerde weg genomen naar Herselt (de weg naar M. Bongers) Voorbij Olen tot de bevinding gekomen dat we fout zaten, de kaart genomen, omgekeerd en over Herentals en Lichtaart naar Gierle gereden. In Gierle van Maria Verlinden vernomen dat Maria Bongers overleden is van 17 op 18 oktober - er worden geen doodsbrieven gemaakt en de herdenkingsdienst is in Herselt op 5 november om 10 u. (dan is Torenhof wel gesloten want het is een maandag). Na de vergadering zijn we al pratend over de plotse wending in de begrafenisplannen van Maria B. terug naar Wommelgem gereden en even bij ons vader gaan eten om tegen 20u. naar François Glorieux te gaan in de kerk. Daar kreeg ik dan wel last van vermoeidheid; dus ben ik nog even de tent binnengewipt voor de obligate receptie omdat Julienne en Gilberte daar waren en ook Els Van Winkel. Tegen half elf was ik dan uiteindelijk thuis geraakt. Wat een dag ! Op zaterdag werd ik 's namiddags verwacht bij de boekenbeurs van het Davidsfonds. Met het prachtige weer werd de fiets genomen langs de Herentasebaan waar een stop werd gehouden om een heleboel blanco lijnkaarten op te rapen iets voorbij het eindpunt van tram 24 - gewoon tussen de auto's en op de stoep. Ze waren wel vuil maar allemaal leeg. In het Kriekenhof viel het best mee. Ik had mijn haakwerk bij en heb er wel aanspraak gehad met dat Tunisch haken. Maar de aankomst opTernesselei was wel iets te laat : tussen 18.30 u. en 19 u. Op zondag gewoon nar de mis gegaan, daarna nog op café en naar de Ternesselei om eten op te warmen. Onze Guy en Jeanine kwamen op bezoek en ik moest nog naar huis voor een telefoon met Wimmeke en een DF-bezoek aan Vic Hofkens.
om iets te lezen of te schrijven ! Ik hol van de ene activiteit naar de andere zoals daar zijn: e-mails openen, de post nazien, voorraden aanvullen op twee plaatsen - ook winkelen dus, koken + de vaat en bijbehorende, DF- gedoe, lezen voor de leeskring en lezen voor mezelf, haken en breien, contacten onderhouden, bezoeken DF, voordrachten en concerten bijwonen, onderweg een babbel doen, de was en de strijk en dan moet ik nog tot rust komen vóór ik ga slapen. Eigenlijk zou ik het wel wat kalmer aan willen doen maar volgende week zit al eivol met namiddag- en avondactiviteiten. Wanneer moet ik dan nog lezen ? Soms ben ik wel eens jaloers op mensen die zich vervelen; maar eigenlijk wil ik dat ook niet ! Alhoewel, in een zetel met een mooi boek met zachte achtergrondmuziek en nog een kat bij je :bestaan er nog zaliger en huiselijker taferelen ?Maar ja:er moeten steeds uitdagingen en dromen blijven om na te streven. Daarom doen we maar voort met hoop op betere tijden...
Zoals verwacht; alle dagen nog een avondshift erbij: meestal in vergadervorm (schoolraad, bibliotheek- en cultuurraad + DF of PT of PR ;nog voormiddagvergaderingen (Kind & Preventie op zaterdag), namiddaglessen ( Elcker-ic + kooklessen KVLV + haaklessen KAV en wat later die tas breien en vilten bij KVLV + het consult bij Kind en Gezin) Komen daarbij nog daguitstappen zoals met COV, de collega's, ons Chris en René en hier en daar nog een concertje e.a.; dan de dagelijkse zorg voor ons vader zijn middag- en avondeten en het bijbehorend controleren van de voorraden + het aanvullen van de tekorten. Zó kom ik echt tijd tekort voor mezelf om eens lekker te niksen met radio Klara erbij en voor de rest geen druk... Want in oktober moeten nog 18 mensen van het DF bezocht worden met de catalogus en het keuzeformulier. Bij sommigen is dat tot 3 of 4 keer bellen om een afspraak te maken en het geld te ontvangen. En weer anderen verwachten dab weer een uitgebreid bezoek. En daarvoor moet alles binnen zijn op 31/10/07
't Is nog maar de 6de dag en alles is terug opgestart: de school, het Davidsfonds, de cultuur- en de bibliotheekraad, Samenleven, de KAV en de KVLV. Uit die laatste wou ik uitgaan want er rest geen tijd meer, maar het wol vilten voor een handtas wordt gegeven door Renide Siemons en Lies geeft 4 kooklessen - dus blijven we maar. Uit Okra ben ik echter uitgestapt wegens dubbelzinnigheid omtrent de pensioenleeftijd: 55 + om te betalen en 65 + om te genieten. Ook de VLD vergadert terug en het pt ook! En dan wilde ik ook nog cursus volgen in de LBC; Kind & Preventie loopt gewoon door en in de school ben ik al terug ingeschakeld voor Wanchai. Dan willen we terug gaan breien en de dagen zijn flink aan het korten; en dan vergeet ik nog de Filharmonie die ook terug begint en we zijn weer weg. En dan moeten we nog tijd maken om te genieten van de mooie septemberdagen met zijn warme geuren en kleuren; het kan dan zo zalig zijn in de loofbossen ...
Op een vrij mooie donderdag (30/08/07) met Julienne, Thomas en Vivianne per trein naar het Warandepark getrokken. Een tof initiatief dat uitgaat van de Ancienne Belgique met als gasten: Axl Peleman en daarna Miek en Roel. Met de nodige bonnen uit de Standaard voor 2 gratis boterhammen en een Stella dit voor de eerste 1000 bezoekers. Ik meen dat het er wel 1500 waren: in alle geval: de boterhammekes waren op! Zalig op een bank onder de bomen met het zicht op een mooie kiosk en een zeer vlotte Axl Peleman; hij kreeg zelfs 2 jongeren met het Down-syndroom op het podium om er mee te dansen - en die gast kreeg het publiek ook mee . Thomas - alhoewel nog geen 4 jaar- heeft zich voorbeeldig gedragen. Met hem zijn we achteraf nog een wafel gaan eten. Het optreden van Miek en Roel was niet slecht; maar je moet ervoor zijn. De terugweg van het Warandepark door de Ravensteingalerij naar het centraal station verliep goed en Thomas heeft er trappen leren doen: trede per trede i.p.v. voetje bijzetten. In de trein hebben we telkens boven gezeten en per vier. Het was een aangenaam uitstapje. Wel opgemerkt dat de 65-plussers massaal voor 4 euro en een bon naar dat optreden trekken. Er waren mensen uit alle Vlaamse provincies aanwezig - zelfs uit Limburg!
Ondanks uitnodigingen voor de Ijzerwake in Steenstraete waarvoor gratis bussen werden ingelegd en een inkom van 3,00 werd gevraagd toch nog maar naar de Ijzerbedevaart in Diksmuide geweest - ook al zitten we daar met Vlamingen van verschillende gezindten. Niet dat ik daar alles even goed vond: o.a. Ludo Abicht sprak volgens mij "over" de hoofden van zeer veel mensen. Ik miste ook een humoristisch of ironisch discours. De eucharistieviering heeft ook al van haar glans verloren, maar je zit er ook op een weide - in open lucht dus. De media waren overvloedig aanwezig: van RTL, over RTBF en NOS tot de zenders die er ieder jaar zijn. Een verrassing waren de zonnebloemen voor iedere bedevaarder en de receptie na de bedevaart. Gelukkig hadden we goed weer; dus werd er nog een ommetje gemaakt naar Oostende waar een tentoonstelling loopt van Kuifje aan zee, en daarna naar Blankenberge gereden waar nu een beeldenwandeling is. Die beeldenwandeling was echter niet te doen: stroomopwaarts tegen de massa in lopen in een straat waar een bloemencorso passeert, door de politie omgeleid worden (omwille van die corso) en dan op de dijk in de massa naar beelden zoeken waar ze dan nog eens met vijf ophangen. Dus werd er rechtsomkeer gemaakt naar het geliefde Damme om er te gaan eten in Tijl Uilenspieghel. Maar ook dat kon niet meer doorgaan want het restaurant was weg;de vorige uitbaters werkten nu in "De Damsche poort" waarvoor de wagen geparkeerd stond. We hebben daar zeer lekker gegeten. De forel en papillote was zeer goed verzorgd ; geen hoofdgraat meer te bespeuren en 2 forellen in het pak ! Ook de frietjes waren niet te klein en mooi goudgeel gebakken. Kon daar natuurlijk voor de Frank nog een coupe ijskreem met advokaat en slagroom af! Ook de terugreis verliep zonder strubbelingen: een stuk oude weg met veel lichten maar zonder file en voorbij Gent gewoon de autostrade en in de Kennedytunnel: alles normaal ! Waar gaan we dat schrijven ?
Ik vraag me af of men het allemaal zo goed weet en of men er wel een goed zicht op heeft op lange termijn. De groenen en de gauchisten van Spirit, Ecolo en CDH zijn als wereldverbeteraars wel overtuigd van hun visie maar voor de rest weet ik het toch niet... Wel meen ik dat de menselijke bedrijvigheid op deze planeet haar op lange termijn erg belast zeker door de steeds uitbreidende bevolkingstoename waar zonder ongelukken geen eind schijnt aan te komen. Ik meen dat zinnen uit de bijbel als "Verover de aarde en onderwerp haar" hier niet zoveel goed aan gedaan hebben. Akkoord dat zoiets als opgave werd gezien door de "eerste" mensen. Maar met de huidige overbevolking zou het mooier klinken: "Geniet van deze aarde maar denk ook aan wie na u komt...- de aarde is niet van u alleen; u bent er maar even bij samen met zovele anderen" (voor mij zijn nakomelingen ook: "naaste"). Wat meer bescheidenheid zou de mens sieren en dankbaarheid voor het goede in het leven met oog voor wie het minder goed trof zonder naïviteit omdat ook op dit vlak weleens flink gemanipuleerd kan worden.
Alhoewel in een mensenstroom voorgestuwd worden zó niet mijn ding is, trok ik toch de Grote Markt op om te zien of er een kraam was waar men Delbar appelen verkocht. Die tocht liep verder langs de Suikerrui naar de kaai met een koffiestop in Soho eerst naar het Steen en dan terug naar de St.-Jansvliet. De enige appelen die ik vond waren Pink Lady en Royal Gala, maar niks: Delbar ! Dus uiteindelijk dan maar een afslag genomen in de hoop de file te ontlopen maar dan toch weer in een mensenmassa terechtgekomen in de Hoogstraat. Gelukkig waren er die Russische strijkers vóór de hoofdingang van de kathedraal met veel luisteraars! Daarna opnieuw de massa getrotseerd op de Grote Markt richting Conscienceplein. Daar waren dan weer opstoppingen, maar niks geen Delbar appelen. En dit terwijl de groentewinkel en de Kruidenier waar deze wel te koop zijn nu in vakantie zijn! En bij GB, de Francken en Louis Delhaize worden deze appelen nieuwe oogst van eigen bodem niet verkocht! Op het Conscienceplein was het eerder rustig maar stond een gast fantastisch saxofoon te spelen begeleid door een gitarist. Daar waren minder; maar wel aandachtige luisteraars. Ondanks de wolken viel er geen spatje regen ! Gelukkig voor de organisatoren en de horeca langsheen de omloop! Om niet in overvolle bussen of trams opgepropt te zitten, ben ik dan maar wat vroeger huiswaarts gekeerd! En ook dat ging droog !
Overmorgen feestdag in Antwerpen; dus gaan we naar de mis in St.-Paulus: een mis met alles d'erop en d'eraan. Gewapend met een extra leesboekje om in de kerk te lezen want je moet 1 uur op voorhand daar zijn voor een goeie plaats- en enkel wat kleingeld voor de omhaling + een koffie hier of daar - want we moeten ons wapenen tegen gauwdieven ! Achteraf nog wat kuieren op de Grote Markt + omgeving en dan naar de Ternesselei waar ik pas in de "late" namiddag zal arriveren. De lijnkaart hebben we altijd bij ons; dus kunnen we ons verplaatsen ! Hopelijk valt het weer wat mee zodat we onze paraplu niet moeten gebruiken.
't Is toch godgeklaagd: het weer in deze zomer! Veel goeds hebben we hier nog niet gezien en persoonlijk vind ik een kortstondige vlucht naar zonnigere oorden gewoon hypocriet. Ik heb al veel tegen massatoerisme en de jaarlijks weerkerende volksverhuizingen op deze planeet. (Veel jongeren nemen zelfs meer dan eens vakantie per jaar en trekken bij voorkeur ver weg - liefst nog naar een ander continent.) Voor mij is dit gewoon massaconsumptie tegen beter weten in... Dus nemen we het weer voor wat het is en vullen we onze tijd met andere bezigheden zoals daar zijn: lezen, naar muziek luisteren, poetsen, wassen en voor eten zorgen, administratie bij houden enzovoort. Voor mij is regentijd ook tijd voor bezinning; want af en toe wat reflectie kan ook geen kwaad.
Zeer lang geleden werd mij bijgebracht dat wij ons moesten kunnen verantwoorden voor onze daden (of onze keuzes) alhoewel wij daarbij toch nooit helemaal kunnen inschatten wat anderen daarmee ook nog kunnen aanrichten. Toen Alfred Nobel dynamiet ontdekte meende hij alvast de wereld daarmee een dienst te bewijzen; maar besefte waarschijnlijk niet dat "maligne" geesten die kennis ook in hun voordeel konden misbruiken. Wat mijn persoonlijke keuzes betreft heb ik daar meestal geen moeite mee maar wel heel veel met het "plaatsvervangend schuldbewustzijn" dat ons door de media wordt aangepraat inzake de armoede in de "derde wereld"; het mislukt asielbeleid van "fort Europa", de kolonisatie en de kruistochten uit vroegere eeuwen. en nu de gevolgen van de klimaatswijziging ..... Dat loopt echt de spuigaten uit! Is het ons nog wel gegund af en toe "een goed gevoel" te hebben ? Voorheen werden we in de kerk geregeld met onze neus op onze zondigheid gedrukt; maar nu wordt die werkwijze veel intensiever (= zo goed als dagdaglijks) gebruikt - vooral door de extreem-linkse media. Je kan geen columns of krantenartikels meer lezen of geen serieus tv-programma meer volgen of je wordt met je neus op de feiten gedrukt: hoe slecht wij hier wel bezig zijn ... Ik heb iets tegen het aanpraten van een collectief schuldbewustzijn. Zij die niet grootgebracht zijn met een geregeld gewetensonderzoek, hebben daar vast geen last van, maar diegenen die daarmee opgroeiden hebben dat "gepreek" heus niet nodig, want zij hebben die reflex van schuldig voelen reeds ingebouwd. Ofwel lees ik de verkeerde blaadjes, maar zijn er wel andere? Want je bent ofwel politiek correct, ofwel verkeerd bezig ! Ik wens mij wat mijn inzichten en keuzes betreft niet te laten dirigeren door "wereldverbeteraars" en vind dat de media zich wat meer zouden moeten bezinnen over hun taak: wat meer verslaggeving en wat minder persoonlijke duiding! ('t Is nu bijna 1.30 u !)
Na de droge en zeer warme aprilmaand hebben we moeten wachten tot nu voor we wat konden genieten van echt zomerweer.En dan nog met een weekend ... Wat zal er weer volk zitten aan de kust ! En wat zal er weer gebarbecued worden ! Ik rijd seffens naar fort II om daar wat rond te lopen; maar eerst spoed ik me nog even naar de GB. Dat laatste had meer om het lijf dan ik vermoedde; dus : morgen naar het fort - alhoewel ...
Eind juli is de eerste helft van de grote vakantie voorbij en...zijn de dagen terug aan het korten. Weer een bezinningsmoment !Met het weer gaat het niet zo schitterend; sinds de droge en zeer warme aprilmaand geen zomerweer van betekenis waar te nemen. Wel al veel gebeurd zoals de onverwachte hartoperatie van Wimmeke, de uitstap naar Tongeren voor de zoektocht van het Davidsfonds met René en ons Chris, het prachtige gouden jubileum van Joz en Lydia en de volgende van René en Hilda in Borsbeek. Dan nog de voorbije afgelopen onderzoeken waarvan de "goede" uitslag werd gevierd met Juliette door een aankoop van een volledige outfit aan 50 %, de hals-over-kop aankoop van de jenevers in de Vagant waarbij het stoopke met de 50°-jenever minimaal is gebarsten door om te kieperen aan de tramhalte (de 2 hoge recipiënten stonden recht op hun kleine grondvlak ) zodat ik de "lichtelijk verminderde" inhoud thuis nog kon overgieten door een zeef met neteldoek- je weet nooit of er van die kleine onzichtbare splinters in terecht komen! Bij gebrek aan lege glazen flessen de inhoud van de karaf in 2 geleipotten met deksel overgegoten. Dan maar Herwig van Ria gemobiliseerd om een nieuw exemplaar aan te schaffen met de als tegenprestatie de 2 gevulde geleipotten (geen zicht) in ontvangst te nemen. Dit omdat ik over geen tijd meer beschikte om die klus te klaren.Zo houden we ons steeds maar in gang... Als augustus even druk verloopt ...?
Toen ik van de huisarts een recpiënt meekreeg om te vullen met de urine van 1 etmaal (= 24 uur) vond ik het toch maar best om de richtlijnen op de container eerst te lezen. De dag ervoor en de dag zelf veel drinken stond erbij. Dat werd dus een fles van anderhalve liter water + de 2 gebruikelijke mokken koffie 's morgens en de soep + de Chinese thee bij het middagmaal en de thee bij het avondeten en voor het slapengaan nog wat yoghurt.. Dat werd dus een ganse dag plas opvangen en in de container gieten: een hele klus voor een vrouw! Kwam ik op het laatst tot de ontdekking dat de allerlaatste dosis (nuchtere ochtendurine van 7 u.) er zelfs niet meer bij kon. Als ik nog eens zulke klus moet klaren moet ik de boodschap: " veel drinken" verstaan als "doe zoals anders".
Zoals ieder jaar laten we begin juli "groot nazicht" doen bij de huisarts. Bij de vaste rituelen zoals daar zijn: een cardiogram, mammografie & echografie + strijkje uit de baarmoederhals en onderzoek van de nuchtere ochtendurine waren er nu bijkomende klachten zoals een pijnlijke plek in het linkerachterhoofd. Na de raad om 5 dagen een ontstekingsremmer te nemen werd me voorgesteld een ICT-scan van de hersenen te laten nemen in Middelares -dit laatste voor de zekerheid. Dat heeft dus heel wat voeten in de aarde gehad.
Na 's maandags (09.07.07) de hele wachtprocedure te hebben doorlopen kwam ik in een kleedkamer terecht waar aan de muur hing dat ik moest verwittigen bij eventuele zwangerschap of allergie- wat ik dan ook deed voor het laatste. Dus werd ik terug naar huis gefloten met een pastille Medrol + een nieuwe afspraak voor woensdag 11/07/07. Door die voorbije maandag wist ik dat een uur te vroeg aankomen 's morgens voordelig kon zijn voor mij. Ik was er dus rond 8 u. i.p.v. 9 u. en werd gescand om 9 u. na bijna 1/2 u. met een baxter in mijn rechterarm te zitten wachten na nog een extra dosis Medrol. De scan zelf had dus niets om het lijf. Maar dat afwachten dan !
Op vrijdag, 14/07/07 mocht ik de platen komen halen die ik dan ook ter plaatse betaalde. Diezelfde dag zou ik langs de huisarts rijden met de platen van de mammografie en die van de hersenscan - dit na de haarsnit bij Nicole. En wat hing er bij de huisarts aan zijn deur ? "Uitzonderlijk gesloten op vr. 14/07/07" - dus maar wachten tot de volgende maandag ( 16/07/07) voor een doktersbezoek om 8.45 u. met 9 personen in de wachtzaal. En jawel ... 't viel nog mee: buiten het feit dat de slagaders in mijn hals aan het verkalken zijn is er geen tumor in de hersenen te bespeuren; en van de mammografie had ik reeds het relaas van dr. Van Reeth. Oef, een hele spanning weg!
Nu nog een afspraak maken met de gynecoloog (liefst tegen de aankomende winter).
Dus nu vlug ons Chris , Wimmeke en Juliette en Julienne van het "goede nieuws" op de hoogte gebracht. Dat we daarbuiten nog 3 zakjes Monuril moeten innemen 's avonds - dit met telkens 2 dagen ertussen: dit ter voorkoming van en blaasontsteking en ook nog 5 dagen een ontstekingsremmer 2 x daags na de maatijd: dat nemen we er dan nog bij! Zo zie je maar dat die medische opvolging heel wat met zich mee kan brengen...
Een technisch slecht georganiseerde 11-juliviering
Gisteren op het Kerkplein naar de 11-juliviering geweest IN de tent ! Dit met maar 3 of 4 tafels "kops" voor het podium - zo dicht op elkaar geschikt dat mensen die later kwamen en achteraan aan een tafel wilden plaatsnemen, zich door 2 stoelenrijen moesten wringen (dezelfde actie dus voor het aanhalen van drank). De andere tafels werden naast; zowaar achter het podium geplaatst zodat er geen contact was. En dan de veel te kleine ruimte ! Ik weet niet of de stoelen geteld waren; maar er zaten zeker nog een vijftigtal mensen buiten de tent - neen niet voor, maar naast het podium.Zij moesten van opzij binnen gluren. Men kan dan wel respect hebben voor de "koudelijders die gezellig warm vóór het podium de beste plaatsen hadden ingenomen en in hun blouse of hemd konden zitten zolang men de tent achter hun rug niet opengooide. Van rusthuisbewoners is dat natuurlijk te begrijpen! Men verwelkomde wel de schepenen en gemeenteraadsleden; maar dan moest je zien waar die moesten plaatsnemen ! Ook de voorziter van de cultuurraad moest zich met een buitenplaats naast de tent tevreden stellen. Dan was het optreden van vorige zondag nogal wat beter gepland! De muzikanten zaten op het podium IN de tent en de luisteraars aan tafels met veel meer ruimte ertussen vóór het podium op het Kerkplein.
Als men op het Kerkplein wil vieren - goed: dan moet men het weer erbij nemen - wil men zekerheid, dan moet men opteren voor de zaal van de Verbroedering, waarbij die mensen de cafetaria voor zich kunnen nemen en er iets kunnen aan verdienen voor hun clubkas ! (Van Hans Mortelmans heb ik zowat alles gemist - in de zaal van de Verbroedering had dat niet waar geweesr, en in onze jas aan tafels vóór het podium op het Kerkplein ook niet !- tenminste als de tent "open" was !)
Als men de dag daarna in Antwerpen en Brussel de Grote Markt bevolkt met allemaal rechtstaande mensen bij een groot podium, dan zie je dat dat ok kan - natuurlijk is dat publiek "iets vitaler". Maar je merkt wel dat de mensen die komen, zich kleden naar het weer. Het optreden is gratis (aangeboden door de stad), dan moet je er ook iets voor over hebben . Ik weet best dat een dorp als Wommelgem niet kan wat een stad kan, maar volgend jaar trek ik toch terug naar de stad! Die formule spreekt mij meer aan ! En drinken doe je dan achteraf !
3 dagen van slag omdat ik mijn klok (een regulateur) niet meer aan de praat kreeg. Vorige vrijdag kwam ik binnen en stelde meteen vast dat de klepel stil hing. Tot 2 uur 's nachts telkenmale geprobeerd te verschuiven, doch telkens zonder resultaat. Zaterdagvoormiddag opnieuw veelvuldig verschoven en in gang gezet; 's avonds zelfs de klok van de muur gehaald.. Zondagvoormiddag en -namiddag weer herhaalde vruchteloze pogingen ondernomen. zondagavond ook weer de klok van de muur gehaald , het kastje geopend maar niets kunnen vinden. Vanmiddag nogmaals dezelfde pogingen ondernomen. Uiteindelijk voorzichtig geopteerd om ofwel Leo Horemans te contacteren ofwel een kader op de plaats van de klok te hangen en de klok naar het containerpark te brengen. Maar dit is wel mijn eerste klok gekocht in Turnhout, zo een 30 jaar geleden, en niet alleen dat feit maar wel de rustgevende tik + de klank van de uurslagen zijn niet te missen!Dat je daar zó aan verhangen kunt geraken ! Aan zo een onnozele klok ! Kwam ik deze namiddag binnen na het middageten + de vaat en de opruim + bezoek aan het postkantoor en wat stelde ik vast ? Jawel: de klok tikte terug ! Oef, terug in mijn vertrouwde klankcapsule thuis !
Dit dan wel voor scholieren, studenten, hun ouders, leerkrachten en mensen uit het verenigingsleven. Hun school- of werkjaar zit erop! Dit dan weer met de nodige feestjes en recepties om het jaar af te sluiten. Gisteren heel de dag bezig geweest met de operatie van Wimmeke; operatie die niet is doorgegaan maar wel gepland is voor volgende maandag! Nu waren we gerust dat het achter de rug is; maar het moet nog komen. Zó blijft de spanning duren ! Gisteren voor het Davidsfonds naar het provinciehuis geweest voor feestelijke voorstelling van het boek "Op verhaal komen: Antwerpse sagen en legenden", eergisteren naar het feestje van het 6de leerjaar in de St.-Johannaschool, vanavond met de collega's uit dezelfde school naar de Hacienda - dit voor het werk met Wanchai ! Dan nog naar de vergadering van Kind & Preventie geweest bij Juliette, op spoedbezoek bij Wimmeke in Middelares, naar de gemeenteraad en de schoolraad geweest en naar Kapellen + een extra vergadering van het dagelijks bestuur van de cultuurraad; met het weekend jaarmarkt met assistentie bij Lies; het blijft toch weer druk! Volgende week op controle bij dokter Roland, naar Ranst voor Kind & Preventie; misschien nog bijkomende onderzoeken - wie weet !? En dan komt de grote vakantieperiode eraan; waar om beurten andere mensen in vakantie zijn ! Voor mij mogen die 2 maanden overgeslagen worden; maar ja , ik heb nu "eeuwige vakantie"... en dat scheelt een slok op een borrel ...
Op woensdag, 6 juni zijn we dan uiteindelijk met 9 personen om 8.40 u. naar Oostende vertrokken. Iedereen was goed op tijd, de trein vertrok dan toch in Antwerpen centraal ondanks het uitroepteken op de website - en iedereen was voorzien op zonnig weer. Nochtans was de lucht betrokken en grijs, konden we met 8 samenzitten en heb ik me opgeofferd om me in die mannenclub van de KWB uit Antwerpen zuid te gooien. Zij reden naar Brugge om er een brouwerij te bezoeken. De voorzitter die naast me zat werkte op de sociale huisvestingsmaatschappij in Antwerpen en heeft dus nog samengewerkt met Dirk Luyten uit de Wiekenstraat die daar diecteur was . Wat kan de wereld toch klein zijn ! Al bij al viel de babbel over de Silvertopblokken en de Chicagobuilding e.a.best mee en waren we in Brugge vóór we het wisten. In Oostende aangekomen om 10.18 u. waaide er een frisse wind en liepen sommigen onder ons er bijna onderkoeld bij ! Dan maar vlug het Waterhuis binnen voor een warme koffie op een verwarmd terras. Na een wandeling van bijna 1 uur arriveerden we op het dakappartement van Maria en Jef op de negende verdieping. Daar had Jef voor ons wat broodjes belegd en er wijn bij geschonken. Na een hele babbel + een rondleiding + een aanpassing van een trui, een fleece + een K Way konden we terug de dijk op. De eerste stop was voor een dessert: een warme appeltaart of een pannenkoek, een wafel of een ijsje. Daarvoor werd toch wel een uurtje uitgetrokken. Dan volgde een wandeling langs winkels met een aanschaf van een K Way door Josée , en zo konden we verder. In de kerk van St. Petrus en Paulus kregen we onverwacht een rondleiding met een bezoek aan de kapel met een monument in Carrara-marmer voor koningin LouisMarie, gemaakt door Fraikin uit Herentals. Daarna keerden we terug voor een avondmaal rond 18 u. zodat we de trein konden halen van 20.42 u. Met de bus van 22.15 u. konden die van Borsbeek, Wommelgem en Ranst dan verder naar huis. Na deze lange dag "in de wind" volgde er een verkwikkende nachtrust.
Deze week op maandag naar de les en naar ons vader, dinsdag uitgebreid gekookt (soep met jeugdvlees e.a.) naar de bib geweest en bij Lode Stevens het kasboek gaan nakijken en ondertekenen, naar het pt geweest en nog een mail naar de vzw Familia gestuurd, woensdag antwoord gekregen, naar school voor Wanchai, in de file gaan staan bij Grymonprez en naar de Ternesselei geweest. Nadien thuis gehaktbrood gemaakt en naar de GB geweest. 's Avonds bestuursvergadering van de VLD gehad van 20 u. tot 0.30 u. Daarna 's nachts nog een ontvangstbewijs geschreven voor de jaarlijkse provisie van een garage. Gisteren voor de deur van de kerk gestaan omdat de mis van 9.30 u. verplaatst was naar 11 u. (dit i.v.m. ziekenzorg en Meerseldreef) Een mailtje opgesteld en verzonden i.v.m. de volgende citytrip naar Oostende. Dan maar wat op de Ternesselei verbleven: bezoek van de Vic van Wijnegem en ons Rita en de Willy. Laat naar huis maar niets meer gedaan aan het verslag van de bestuursvergadering van het Davidsfonds en evenmin aan het huiswerk voor de VLD. Wel mijn huiswerk opnieuw gemaakt omdat ik een correctie van het ledenbericht van juni niet had opgeslagen en dus die correctie niet mee teug naar Fred kon sturen. Vandaag een lange telefoon van Juliette n.a.v. het overlijden van haar moeder, naar de KBC, bakker De Schutter en de CM geweest en op de markt kaas en vis gekocht. Bij ons vader voor eten gezorgd en de vaat gedaan en nu naar de Francken en de Aldi. Morgen naar Nicole en naar Vrasene. Zondag naar de mis, ons vader, en de poets van de gang.
Wat heb je aan een telefoon als je steeds onderweg of elders bent ? Sinds vorige week doen Maria Baets en ik al 7 dagen vruchteloos ons best om elkaar te bereiken. Ik heb intussen al zeker 3 keer een bericht ingesproken gekregen; maar kon dat onmogelijk beantwoorden wegens het te late tijdstip ; ook heb ik al een bericht ingesproken waarvan ik niet weet of zij dat al gehoord heeft. Een e-mailadres of gsm-nummer heb ik niet van haar ; dus blijven we ons best doen om op de momenten dat we thuis zijn elkaar te bereiken. Ik meen dat ik op lange termijn mijn vaste telefoon ga afbouwen en enkel met een gsm werken - of met e-mail !
Hier gaat geen dag voorbij of de voice-mail van mijn Belgacomlijn heeft een of twee berichtjes: soms ingesproken - soms gewoon ingelegd. Nochtans heb ik een gsm ! Maar veel van de mensen uit mijn leefwereld werken daar niet mee: en trouwens hij staat af als ik me met openbaar vervoer verplaats, als ik in de kerk ben of op een concert of in een vergadering. Als ik hem daarna vergeet terug aan te zetten, ben ik ook zó moeilijk te bereiken. Gelukkig zijn er nog de e-mails: die zijn altijd te lezen (op elk uur van de dag en de nacht) en je moet gewoon maar de knop "beantwoorden" indrukken - dat kan dan meteen ongeacht het onmogelijke uur. Jammer genoeg kennen of hebben veel vrienden en kennissen dat kanaal niet! Juliette, Julienne,Gilberte, Wimmeke, Maria Baets, ons Rita, de Jan Puimègekring, Tiny Taels zijn enkel telefonisch bereikbaar ! Communicatie is in dat laatste geval toch niet zo eenvoudig. (Ondertussen zijn ze bij de Jan Puimègekring ook al begonnen aan een e-mailadressenbestand van de leden. Dat noem ik vooruitgang!)
In stapjes,druppelsgewijs. Dat gaat traag, maar wel onzichtbaar, zonder onmiddellijk zichtbare veranderingen. Dan juist is volgehouden inspanning zo zwaar; maar geloof in jezelf, in je kracht moet het mogelijk maken de ingeslagen weg verder te zetten. De wijzigingen zijn subtiel en worden niet als omkering ervaren, maar wel als bijsturing. Bij ons vader heb ik al bekomen dat de goede radio op de plaats van de slechte komt te staan. Ook het gezelschap 's avonds moet wat minder met vergaderingen 's avonds en zo... De poets en het onderhoud bij mij thuis moeten ook eens onderhanden genomen worden - alleen is met ons vader zo weinig te bespreken. Als er iets gebeurt met iemand zijn "versleten" materiaal, worden er bij hem de vermeende familie- (bijna stameigenschappen) bijgesleurd die illustreren hoe gebrek aan zorg & onderhoud funest zijn voor alles wat in hun handen komt. Daar is niet tegenin te gaan ! (Alles wat misloopt in het leven is dus zo goed als altijd het gevolg van je eigen gedrag) Bij hem natuurlijk niet - als wij vroeger iets uit onze handen lieten glijden hadden we "stront in onze handen ?" ; als het bij hem gebeurde was het een ongeluk ! Niet reageren en zwijgen - dus doen of je het niet gehoord hebt is het enige verstandige alternatief. Hoe dikwijls heeft ons moeder zich van deze strategie moeten bedienen om de zaak leefbaar te houden ! En dan maar lelijk kijken en verongelijkt doen omdat je zo lang alleen zit ! Natuurlijk is het uitzichtloos om eerst al je broers en zussen te moeten afgeven en ook de vertrouwde buren; en zonder iets om handen blijft er veel "lege tijd" over die dodend is... Als mensen bij je wegblijven omdat je je zo dictatoriaal opstelt en dwingend de zaken in je huis regelt, mag je niet schrikken dat er mensen zijn die afhaken... Dus volgt er nog meer vereenzaming door je eigen moedwillig gedrag - maar wie heeft de moed om dat onder zijn ogen te schuiven ! En inzien dat ik mijn leven helemaal overhoop gooi als ik iedere middag tegen 12 u. en 17 u. voor warm eten en voor een broodmaaltijd zorg; met daarbij het opvolgen van wat er op is , dikwijls de aankopen doen, de administratie opvolgen en dan nog wat gezelschap houden bij de tv. op programma's en zenders waar ik nooit naar kijk met de gekende commentaar op veel nieuwsitems ; dat is teveel van het goeie! Gelukkig dat ons Chris er elke week gaat poetsen. Dat die daarvoor betaald wordt, vindt hij normaal want dat had ons moeder zo al geregeld; maar voor je eten hoef je toch niet te betalen ! Toch niet als je de ingedriënten al betaald hebt. Voor het eten klaarmaken wordt in principe geen cent uitgegeven ! Toch moet er tegen komende winter wel iets gebeuren . Hoe lang gaat hij nog kunnen autorijden ? En nu houdt hij ook de kat al buiten 1) omdat ze ruift maar 2) ook omdat vroeger in Merksplas de katten ook niet binnenkwamen. Het leven is er zeker niet eenvoudig op geworden !
Vroeger had ik én de school én mijn huishouden; nu is het mijn huishouden - als dat er nog een is- het huishouden van ons vader (met warm eten om 12 u. en brood om 17 u. + de aankopen en de vaat) en af en toe wat gezelschap , het bestuur van het Davidsfonds, Kind & Preventie, mijn concertleven, de ex-collega's, het p.t., de LBC, de politiek (alhoewel minder), de familie, vrienden en kennissen, Okra, KVLV en KAV en nu ga ik terug elk woensdag met Wanchai op de computer werken. Het seniorenturnen is er tussenuit gewipt en "Nederland in beweging" op Ned. 1 ook al. Ik heb de indruk geen greep meer te hebben op mijn leven - en dat mag niet blijven duren...
Je kan daar enorm veel tijd en energie in steken ! Je weet heel precies wat je wil; maar kan het nergens meer vinden. -Bv. het handwerkkraam op de markt is ermee gestopt; dus moet je ergens anders je wol kunnen aanschaffen - denk je ! Ondertussen ben je reeds verankerd aan de breiwol Regia silk maar de kleur (nr. 50) vind ik tot hiertoe nergens. (In één winkel kan ik die bestellen per 10 bollen mits betaling van een voorschot.) Nu breit dat hele donkerblauw niet zo goed omdat je daarvoor goed moet zien en veel licht nodig hebt en bij het tv-kijken merk je de fouten niet zo vlug meer op. Dus vind ik de aanschaf van 10 bollen onverantwoord. -De glazen theekan dan. Bij Mathot kreeg ik te horen dat ze Melitta niet meer volgen. Ze hadden wel een schattige theekan van Bodum voor maar 2 theeglazen (juist voor 1 theezakje). De grotere exemplaren hebben allemaal een systeem voor losse thee, waardoor je het deksel niet meer kunt gebruiken als je het recipiënt voor de theeblaadjes verwijdert. Losse thee brengt toch zoveel afwas mee, ik werk liever met builtjes ! -Dan nog de Snoopy-stickers; daarvoor kan ik terecht bij Club in Merksem - voor als ik daar nog eens kom. -En de Black label-koffie van Douwe-Egberts ? Waarschijnlijk vervangen door Black ! Maar dat is niet krak dezelfde! -Ook zo met de Effi dressing - groene stop! Die was eerst met look erin - heel lekker . Zonder iets te zeggen laat men de look eruit; net als je een verpakking van 3 flesjes heb gekocht. Dus dan maar ongebruikt laten vervallen ! -Ook nog een boekbestelling langs internet; na een maand wachten, krijg je te horen dat het boek is uitverkocht. En zeggen dat ik dat boek heb besteld nog dezelfde avond dat Jos Brink zijn boek voorstelde in de laatste show.
Hij bloeide inderdaad in december; maar nu staat hij wer in bloei! Zou dat ook al komen door de opwarming van de aarde ? Maar het andere potje dat binnen in de living staat bloeit niet. De bloeiende plant staat in de keuken- nogal dicht bij het raam. Waarschijnlijk heeft het meer zonlicht en warmte gehad . Daarom !
Eigenlijk moet ik gaan slapen. Want morgen is de uitvaartdienst voor tante Wieza. Dus moet ik er tijdig uit en schrijf ik later wel bij ... Mijn agenda moet nog bijgewerkt worden, ik moet dringend naar de bib; deze week ook nog eens surfen op die websites voor Wanchai. Ook de poets hier en het koken moet dringend terug naar mijn hand... Het winkelen in "Het wollen bolleke" of bij Cecile wordt steeds maar op de lange baan geschoven; zelfs de bezoekjes bij Sus en Wim of bij Julienne ... Ik ben dit schooljaar maar één keer in de school geweest. Ook zijn de problemen met mijn tanden nog niet opgelost. Ik moet me ook dringend wat meer loswerken van ons vader. Wanneer kan er hier eens grondig van alles op punt gezet worden ! Ik kom hier enkel nog om te slapen, wat tv te zien, te wassen en te strijken en wat te surfen; en dit in de voormiddag vóór 11 u. en 's avonds na 20.30 u. als ik niet naar een vergadering moet. Sinds 5 maart 2006 is er veel veranderd hier... Ik moet dringend heroriënteren en met meer overleg werken.
Gisterenavond met Lies Veys en haar man naar een optreden van "Up with people Cast A 2007" geweest omdat zij gastgezin waren voor Lauran uit San Francisco en Yasuyo uit Japan. Een bruisende show met knappe nummers: wervelend, dynamisch, kleurrijk en ietwat opgepept met knap gebruik van een groot scherm op de achtergrond. Het is net ""een broederschap" : al degenen die ooit meegegaan waren + al degenen die erbij betrokken zijn met tevens nog een mogelijkheid tot werving (www.upwithpeople.org .) bringing the world together Een zeer mooi nummer was: "It takes a whole village to raise a child" met op het scherm de Nederlandse vertaling met inschakeling van een rijtje mooi uitgedoste kinderen uit de omgeving. Trouwens het aankondigen gebeurde zeer spontaan door verschillende leden waarvan de meesten uit Nederland. Nummers als "Ounce of positive" en het Japanse nummer als antwoord op 11 september waren tekenend. Evenals: We 'll be there en The sound of peace. Een evenement dat niet te missen was ! En bruisend, zoals te verwachten was ! En bont internationaal en aanstekelijk gezelschap van een zestigtal jongeren die kunnen zingen en dansen en presenteren. (Hoofddoeken waren er niet bij; trouwens ik betwijfel of er één meisje uit de Arabische wereld een half jaar mee mag reizen in een gemengd gezelschap!)
Vanmorgen met een bus te vroeg (de vorige die te laat vertrokken was) naar Antwerpen gereden- op den duur voorbijgestoken door de bus die 20 minuten later moest volgen. In het station 2 ticketten gekocht op zoek naar spoor 24 (dat is op -3) Wat een gedoe in deze nieuwe constellatie ! Renaat Vissers had erbij moeten zijn ! Hij die iedere keer de werkzaamheden kwam opvolgen! Terug naar boven (op weg naar Panos voor een koffie) Wimmeke op de roltrap zijn voorbijglijden. Die had geen zin om al die roltrappen te doen. Dan maar een L-trein genomen die op spoor 3 B stond te wachten. In de trein gezelschap gekregen van een Waaslander die nog mobiel was en ook nog fris bleek te zijn tussen de oren. In Brussel zuid had Wim niet de moed om de weg te voet af te leggen wegens bergop en moesten we een hele zoektocht afleggen naar een eventuele bus van de MIVB. Dat werd dan met de 27 één halte tot aan de Hallepoort (aan 2 euro). Dan kwam een nog even lang stuk bergop tot aan de kerk. Daar aangekomen recht naar brasserie Verschueren voor wat dagsoep met brood. Ik had ondertussen al gaan lezen dat de middagdienst om 12.30 u. begon en de kruistocht om 15 u. De middagdienst verliep als gewoonlijk maar de wondermooie stem van de voorgangster was er deze keer niet bij. Na de dienst hebben we in de zon naar het grote marktplein gewandeld en er op een bank gerust. Op de terugweg Gunther Dauwen gepasseerd op een terras (hij werkt daar in de buurt) en iets gaan drinken in "La Porteuse d'eau - een prachtig artnouveaugebouw. Om 3 uur begon de kruisweg die langer dan 1 uur duurde en wel vermoeiend was in het Frans. Daarna met bus 48 naar De Beurs gereden. Daar wat winkels gekeken in de Boterstraat, de Grote Markt, de Heuvelstraat en de galerijen. Nog iets gedronken en naar het Centraal station gegaan. Daar de trein van 18.25 u. naar Essen aan spoor 5 genomen en natuurlijk beland op -3 aan spoor 21: dus toch met die roltrappen naar boven gemoeten. Thuisgekomen mijn post nagekeken en nog steeds niet het pakje toegekregen met het boek van Jos Brink. Volgens een mail van Cosmox moest het pakje in mijn brievenbus beland zijn op dinsdag, 27 maart. Dat is dus de 2de keer dat ik zo vaar. 2 keer vruchteloos op de levering van een boek gewacht, dit doorgemaild en gewacht op een brief die ik ondertekend moest terugsturen dat het boek niet toegekomen was, wachten op een 2de zending om daarna de betaling te kunnen doen. ( Volgens mijn buurman postbode gebeurt die levering door privé firma's en niet door de post.) Dat is dus waarschijnlijk de laatste keer dat ik langs deze weg een boek bestel. (Had ik op 24 maart naar de Leopoldstraat gereden, dan had ik meteen mijn boek kunnen meebrengen) [ 22 374 ]
Vandaag tevergeefs een boek en een envelop in de brievenbus verwacht. Op dat boek wacht ik reeds sinds 22 maart. Had eerder naar de boekhandel moeten stappen, want ondertussen is het daar reeds uitverkocht maar reeds terug besteld. Dan maar wat rondgeneusd in "De 3 leliën" en er mooie engeltjes gevonden. Er eentje uitgekozen voor Wimmeke haar verjaardag en tevens laten inpakken. Moet dat dan nog wegdoen want ook de dvd van de 3de nacht van de geschiedenis moet ik laten zien, liefst bij Anneke. En voor Sus 4 flesjes Loterbol meenemen ( om te trakteren aan de Ronny)
Dat is dus 1 dag meer dan gisteren. Vandaag naar Ranst gereden voor "Kind & Preventie" en daarna nog een schriftje aangekocht bij Francken voor de aanwezigheden van de comitédames . Nadien nog even naar de paasviering van KAV geweest in de kerk; maar niet naar het paasmaal in de Familia. Morgen mijn mails in 't oog houden en overmorgen mijn rekeninguittreksels nakijken om tezien of ik nog een lidkaart af te leveren heb. En op uitkijk staan voor de aflevering van het bestelde boek van Jos Brink.
Dat geeft een heel ander gevoel dan 62 j en 2 weken ! Waarom tellen wij onze leeftijd in jaren en niet in dagen ? In levenservaring geven dagen een heel andere visie dan jaren. Alleen worden de getallen in dat geval "onbeheersbaar"; ook kon men vroeger misschien niet met zulke grote getallen tellen. Er gebeurt ook niet iedere dag iets wereldschokkends in je leven - wel vind ik dat je iedere dag iets te leren hebt - levenslang leren, weet je wel ! 't Is ook moeilijk voor het geheugen. Stel je voor : een aanmeldingsfiche met leeftijd: 22 371 dagen. Oh nee; dat was gisteren of eergisteren ! Het zou ons misschien heel wat geheugentraining meegeven. Toch voel ik iets voor deze telling... Hoe lang , dat kan ik nu niet zeggen...
Ik ben bijna nooit thuis om tv te kijken; maar nu had ik toch weer geluk dat ik nog juist Jos Brink heb kunnen volgen! Die mens komt mij altijd zo fijnbesnaard over en hij heeft ook altijd nog een boodschap te brengen. Wat hij vertelde over de oecumenische kerk in Amsterdam, vond ik gewoon schitterend. Wat hij te vertellen had, klonk zó overtuigend en gedreven dat ik meteen bij Cosmox zijn pas verschenen boek heb besteld. Ik kan er niet aan doen: Jos Brink staat net als Paul Van Vliet en Herman Van Veen zeer hoog aangeschreven.(Ik vergeet nooit zijn laatste optreden in de Arenbergschouwburg: "Er wordt gestrooid")
Als het lukt, kunnen ook wij - zonder grote ingrijpende veranderingen of schokkende gebeurtenissen - je weet nooit ...binnen 3 jaar genieten van gratis openbaar vervoer bij De Lijn en bij TEC en aan een zacht prijsje België rondtoeren met de trein. Als je met "lede ogen moet aanzien dat leden uit je groepje naar Hasselt kunnen reizen aan 4,00 terwijl de -65-jarigen daarvoor 15,40 moeten neertellen; dat maakt een minder-uitgave van 11,40 voor maar één uitstapje. En eigenlijk vind ik heel deze maatregel niet correct ! In het OCMW betaal je bijna alle diensten volgens je inkomen op je belastingbrief - maar dit is ongeacht het inkomen vanaf een afgesproken leeftijd. Dan vind ik het Franse systeem "eerlijker" - alhoewel ook niet volgens inkomen (niet werkbaar), maar de leeftijdsgrens ligt lager ! Aan halve prijs net als de grote gezinnen; maar dan vanaf 60 jaar! Zo lang niemand het aandurft om deze "verworvenheid" af te schaffen of bij te sturen, is het aftellen naar 65 jaar ...
Vorig jaar was die dag niet te vieren, juist één week na de gebedsdienst voor ons moeder -niet dat daar nog voor moest gebeden worden - wel dankbaar herdacht in een sfeer waar voor dankbaarheid nog geen ruimte was... We zijn nu 1 jaar later ; een jaar is niks ! We hebben ons allen - willen of niet - in de nieuwe toestand moeten leren stellen. En 't leven gaat verder, maar anders... De zorgen gaan nu naar ons vader; ook ons moeder maakte zich steeds zorgen over zijn gezondheid. Het eten smaakt hem niet meer: alleen de pudding - die wordt nog wel eens geapprecieerd en ook de soep (als die gemaakt is van prei uit den hof - bio dus !) Nog grotere problemen zijn de eenzaamheid na 60 jaar samenzijn, het gemis van overleden broers, vrienden en buren, de tv waar "niets op te zien is", geen kaarters vinden die van zijn niveau zijn, niks omhanden hebben in huis waar ons moeder alles deed. Dus wordt er in de relax veel "getobd". Want zijn lichaam laat het ook stilaan afweten: heel vlug buiten adem zijn en buiten niks meer kunnen doen waar hij vroeger zo hard kon werken. Voor mij komt er nu heel wat zorg bij kijken waar ik toch ook mijn verenigingsleven, mijn concerten en "uitjes" niet wil laten vallen. Ik voel nu al dat ik veel minder beschikbaar ben aan de telefoon thuis, dat ik het contact met Wimmeke en Sus niet voldoende onderhoud, ook de lessen op de LBC wil ik blijven volgen en het maandelijkse consult op "Kind & Preventie" ligt mij nauw aan het hart. Dan zijn er nog de Ria, en Julienne en Juliette waar ik ook goed contact mee wil houden, en zeker de familie die ons moeder zo nauw aan het hart lag. Als je de vergaderingen van het Davidsfonds, het parochieteam, de adviesraden en de politiek nog meerekent, dan zijn we bijna rond.Ondertussen is het seniorenturnen stilletjes ertussenuit geglipt, en heb ik mijn keuken niet meer helemaal zelf in handen. (Ons vader wil bloemige aardappelen met saus; ik gewoon gestoomde puur natuur. Ik kan moeilijk dingen klaarmaken, die hij niet verteert...) En hij wil wel dat ik er iedere dag kom eten : liefst 2 keer: de middag precies om 12 uur en 's avonds juist om 17 u. En voor lezen rest er ook nog weinig tijd nu - zelfs de krant blijft ongelezen! (Lezen bij ons vader bij een tv die hard staat en aandacht vraagt, vind ik vermoeiend; en 's avonds laat bij me thuis ben ik er ook te moe voor.) Hoe een leven kan veranderen; en toch moeten we zien om er het beste van te maken! Dus gaan we morgen gewoon terug aan de slag ! [Morgen worden het schorseneren in melksaus met varkenshaasje en gekookte aardappelen - en er staat nog juist één potje pudding (als dat vanavond niet is gesneuveld.)]
Vanavond een reusachtige avond beleefd: grandioos,subliem, fenomenaal! Een avondje Herman Van Veen in de Arenbergschouwburg ! Met alles erop en eraan. Om te beginnen een zachte Lavazza koffie gesnoept in de Antigoon, waar ook nog Wommelgems volk zat. In onze loge (nr.8) toch nog goed kunnen volgen . Alle vier de mensen op de scene waren zeer muzikaal; maar Herman was onovertreffelijk vooral waar hij opera speelde: gewoon niet te doen ! Na de voorstelling kwamen er nog enkele "achterafjes" en dit tot 23.10 u. Toen we na de voorstelling de tramhalte naderden, kwam daar net een 24 aangereden. En zo konden Julienne en Juliette en ik nog net de bus nemen van 23.45 u. i.p.v. die van 0.30 u. Ik zou iedereen die van het poëtische, clowneske en muzikale optreden van Herman Van Veen houdt, aanraden om naar de Arenberg te gaan - maar ik vrees dat alle 12 de voorstellingen zo goed als uitverkocht zijn. Jammer, want zulk een avond - dat is gewoon onbetaalbaar !
Bij mij verschijnen er zo altijd onverwachte vensters op mijn scherm. Ik kan dat negeren, maar niet als dat blijft terugkomen. Dus maar op zoek om dat dus op te lossen. Dat schijnt dan inderdaad gelukt te zijn. Alleen vond ik niet meteen al mijn Excel documenten terug in het Excel startvenster. Natuurlijk zaten er documenten verborgen in mappen - en dat was ik vergeten. Vandaag terug naar de les na een week krokusvakantie - dat is dus 2 weken geleden ! Een goeie les, maar toch met heel wat herrie door van die dames die er geen gewone zijn. Dit jaar heel ander volk dan in vorige cursus; ik mis nog steeds de klas van internet 2 met een veel toffere groep dan nu. Maar we hebben geduld; 't kan misschien nog iets gemoedelijker worden - sommige mensen vallen wel mee! Maar er zijn er ook andere !!!
Ook al zien we de krokusjes en de sneeuwklokjes bloeien, en is het al wat langer licht, toch is het nog volop winter, want die is nog geen 2 maanden bezig... Vanavond een "error " in het antivirusprogramma waardoor Norton Antivrus moest gedëinstalleerd en terug geïnstalleerd worden - wat een gedoe ! En ook mijn taakbalk ziet er nu anders uit ! Benieuwd hoe het zit met het abonnement ?
De meeste fouten zijn stom: maar de deze werd bijna hilarisch ! Het laatste werkjaar ben ik er maar meteen aan begonnen: het kasboek van Residentie Damiaan bijhouden in Excel - dit terwijl ik de cursus nog moet volgen. Een kwestie van bijhouden en opvolgen in de rekeninguittreksels en VOORAL: veel minder werk bij de voorbereiding van de algmene vergadering! Dat dacht ik dus! Hoorde daar ook nog een financieel jaarverslag bij! Dus : kasboek afdrukken, alle verrichtingen afpunten en de sommen per item in de goede kolom plaatsen; per kolom de autosom invullen, het verschil bij aanvullen om het tegoed te kennen en nadien de 2 tegoeden (die van de garages en die van de appartementen) samentellen. Zó gebeurd. Maar met een verschil van + 22 !Dus op zoek naar de fout ! Alle getallen nagekeken, de rekeninguittreksels één per één nagecheckt, de sommen opnieuw gemaakt! De fout was niet te vinden!Maar ik wou niet gaan slapen vooraleer ik de fout ontdekt had. Dus een overbodige controle van het kasboek met gegroepeerde bedragen; kasboek klopte dus. Met nazicht van de rekeninguittreksels en het cash geld kon het niet anders of HET KASBOEK MOEST JUIST ZIJN ! Dan maar terug het financieel verslag afgepunt, herteld en overlopen. Nog steeds ongeveer 22 euro meer! Uiteindelijk heb ik me gewonnen gegeven . Ik kon maar blijven afprinten, herbundelen enzovoort; er kwam geen schot in de zaak. Dan toch maar gaan slapen met in mijn bed steeds maar met die niet te vinden fout in het verslag bezig. 's Morgens opgestaan met na het ontbijt de hopeloze zoektocht in het verslag naar dé fout. Weer niet te vinden. Nog maar eens de rekeninguittreksels doorbladerd en jawel: in het kaftje van de spaarrekening dat ocharme 2 blaadjes bevatte, zaten die 2 blaadjes toch wel foutief geordend: eerst afschrift nr. 3 en daarna afschrift nr. 2: : Natuurlijk was de creditrente van 22,27 ingeboekt zowel in het kasboek als in het financieel verslag maar de slotsom van het kasboek klopte niet omdat bij de spaarrekening een foutief slotbedrag was aangegeven ( het vorige bedrag -zonder die creditrente) En als één van de termen van een som foutief is, dan is ook de som fout. Dus maar het juiste eindbedrag van de spaarrekening ingevuld en alles klopte als een bus ! De fout zat dus niet in het jaarverslag, maar wel in het kasboek; en ik die meende dat het andersom was omdat ik van de bankpapieren was uitgegaan - waarvan één mapje foutief was gebundeld en dus het laatste blad NIET het saldo gaf.
Stel: je moet 's avonds nog dringend een noozakelijke afspraak maken met iemand zonder gsm of internet. Je bent afgesproken met vrienden voor een avondje uit een weet dat het laat zal worden. Dus bel je de persoon die je nodig hebt op, maar die blijkt niet thuis te zijn. Na 10 beltonen schakelt men automatisch over naar een Belgacomdienst om je boodschap in te spreken. (Je hebt dat al meerdere keren gedaan en volgt de procedure.) 's Nachts rond 1 u kom je thuis en druk je 1230 in en beluister je een bericht van de persoon die je wou bereiken maar die duidelijk je boodschap niet gehoord heeft. Want zij maakt een afspraak waarop je moet anticiperen maar daarvoor moet je haar contacteren - om 1 uur 's nachts ?!? Dus besluit je maar om je wekker op 6.45 u. te zetten, en te trachten haar 's morgens nog te bereiken. Na een korte nachtrust met tegenzin opgestaan, ontbeten en me klaargemaakt met een telefoon naar ...; weer geen antwoord. Dus ofwel weg, ofwel niet in Wommelgem, in alle geval de afspraak gemist. Pech... Dan maar de planning omgegooid en aan andere zaken begonnen... Met een gsm of e-mailadres had het waarschijnlijk niet misgelopen !
Soms heb ik dat wel eens nodig - en als je Rail pass die overmorgen vervalt dan nog net 2 lege lijnen over heeft ; dan is de beslissing vlug genomen. Na het dokters- en apotheker en groentewinkelbezoek de bus op om de trein te nemen van 10.51u. Zelfs nog de tijd om te plassen en een koffie te drinken bij de Panos! Krijgen we daar op het laatst nog een spoorwijziging van spoor 6 naar spoor 5! Dat belooft ! Naar Brussel sporen verliep toch normaal - zelfs geen controle - met aankomst om 11.30 u. vlak voor het centrale gedeelte in het Noordstation. Net nog de tijd voor een koffie in de Panos. Om 11.45 u. de trein naar Luxemburg aan spoor 7 (enkel de 3 laatste rijtuigen reden in Namur verder door naar Arlon). Daar zat ik dan na de stations Schuman en Luxembourg met volle teugen te genieten van de overweldigende beelden van berijmde bomen en sneeuwwitte hellingen. Met mijn voeten op een steuntje , een sudoku voor mij en mijn cafeïnepeil okee; dan nog 2 kranten mee, 1 leesboek, eten en drinken ! In wagon 513 zat rustig volk: allemaal mensen alleen, met een boek, nota's, studiewerk, een laptop. Dat is wat mij hier nog ontbrak: een mp3-speler in mijn oren en een notebook voor mijn neus. Toch is mijn gelukzalig gevoel zo goed als compleet. Alleen weg- zonder beslommeringen- prachtige beelden, een warme zit- niks tekort en vanavond terug thuis- wat wil je nog meer ! Voorbij Ottignies is het landschap met geen geld te betalen! En dit voor maar 13,00 heen en terug !In Namur kwam de schooljeugd bij op de trein met iets meer rumoer - maar 't was te doen. Voorbij Ciney en Marloie genoten van de ruimte en de vergezichten; en ook van een prachtig kronkelend water naast de sporen. 1 u en 3 kwartier sporen van Brussel naar Arlon: machtig ! In Arlon van 14.30 u. sanitaire + koffiestop, blokje rond gestapt en de trein terug genomen van 14.46 u. Een mooie dag beleefd met veel herinneringen en heel wat mentale energie opgedaan!
Na een drukke week (verjaardag Frank vorige zaterdag ,nieuwe cursus LBC maandag, justitiepaleis Samenleven + crisisvergadering vorige dinsdag, feestje van de gemeente op woensdag, kapster + bibliotheekraad en verjaardag vader gisteren) vandaag een ganse dag naar Gent met het Davidsfonds. In de voormiddag een interactieve tentoonstelling over het DNA, een broodmaaltijd met streekspecialiteiten aan de Vrijdagmarkt. Daarna een wandeling gemaakt met Hans Mortelmans "Tussen (textiel)baronnen en beluiken" in de regen. Na een stop bij Tierentyn vliegensvlug tram 1 op en op het nippertje de trein van 16.22 u. gehaald om in A'pen de bus van 17.35 u. te nemen naar huis. Morgen is het een winterwandeling van het oudercomité in het stad: dit voor CDV en Ria. Hopelijk regent het dan wat minder !
Er is toch niets aan te doen - je moet het gewoon nemen zoals het komt: het weer ! Buiten huilt de wind. Hij beukt op de ramen van mijn living die westelijk gericht is. Chance dat we er niet door moeten nu! Ik moet nog wel bussen maar wacht daarvoor op minstens "droger weer" - waarschijnlijk morgen. Maar dan is het ook markt, en moet ik naar ons vader, naar de kapster en naar de Filharmonie. En ik moet ofwel Aline ofwel de burgemeester nog aan de lijn zien te krijgen vóór het weekend ! Dat wordt dus weer een gevulde dag !Zoals er meer zijn ...
Dat is mijn affiniteit met katten. Ook zij zijn 's nachts actief. Het is dikwijls halfdrie voor je het weet ! En je moet toch ooit wel naar bed! Als ik 's nachts werk, word ik door geen telefoon gestoord en kan ik rustig lezen en schrijven. Vandaag komt er weinig van, want ik heb morgen nog veel omhanden.
Ik had geen specifieke verwachtingen naar deze cursus (internet 2); wel verwachtte ik weer wat bij te leren in het kader van "levenslang leren". En vermits "computertaal" of de omgang met internet noodzakelijk is in een "bijna digitaal tijdperk" waarin alles zeer snel evolueert, koos ik ook maar voor internet 2. Om te beginnen was er een nieuwe leraar die er bij de eerste aanblik niet zo conventioneel uitzag. Maar zijn omgang met de klas verliep zeer erg vlot. We wenden al zeer vlug aan zijn specifieke manier van doen. Al bij al is het écht een meevaller geworden: Fons onderbouwde steeds zijn argumenten en gaf een klaar inzicht in de werking van programma's, apparaten e.a.. In de toch volle klas zag hij direct of iedereen mee was om bij moeilijkheden bij te springen.Wie problemen had met de pc thuis, kon deze steeds doormailen en kreeg een afdoend antwoord terug. Al bij al zijn de lessen zeer goed verlopen in een zeer aangename sfeer. Omdat ik nog niet werk met een digitaal fototoestel en ook geen muziek download, vind ik het minder opportuun om Multimedia te volgen, ook al weet ik dat ik dan les krijg van een uitstekend leraar!
Bedankt,Fons, ik kwam steeds graag naar de lessen. Misschien kom ik ooit nog wel eens in Multimedia terecht! (Volgend jaar misschien ?)
Vanmiddag met Juliette naar Ranst geweest voor K & Pr. Eerste problemen bij het nemen van water met "Incidin Extra" voor de ontsmetting. De lege bus stond in de wasmand en de volgende volle bus was onder geen beding open te krijgen. Een karwei die noch Juliette noch ik konden klaren- we kregen geen mm beweging in de draaistop. Daarna was ons boek en ook de kaft nergens te vinden (waarschijnlijk bij Christel). Daar bovenop wisten we niet met welke kleur van balpen we dit jaar moesten schrijven - dit was toch de eerste consultatie van het nieuwe jaar. Dus afwachten maar; we konden toch niet inschrijven in het boek dat er niet meer was. Dan maar telefoneren naar Hilda of Christel ! Maar die telefoons waren nergens te vinden, want van het blad met gegevens was het bovenste deel afgescheurd. Uiteindelijk met mijn gsm naar het regiohuis in Zandhoven gebeld (uitzonderlijk gesloten) en naar Julienne (niet thuis) en Joséeke Van de Mierop. Zó kon ik dan uiteindelijk Christel bereiken ! Zij kwam wat later met het grote boek + de kaft + 2 groene balpennen én ZIJ KREEG DE DRAAISTOP OPEN van de bus Incidin Extra. Zó kwam alles uiteindelijk toch nog in orde. Volgende consult een nieuw dagboek en enkele groene balpennen mee!
Ik ben eigenlijk wel benieuwd op welk tijdstip de meeste mensen naar hun weblog gaan. Bij mij is dat meestal nacht! En dit - terwijl ik ondervind dat ik over de meeste energie beschik in de voormiddag!
Je ziet het op bus en tram. Je ondervindt het nog meer bij de bakker, de slager en in het shopping center ! Quasi iedereen is op stap om de feestdagen een extra dimensie te geven met buiten-gewoon eten, nog buiten-gewonere drank, veel verpakte "geschenkjes" enzovoort. En dit voor een feest dat eigenlijk een later ingesteld feest is om het oeroude heidense zonnewendefeest te overschaduwen; zelfs al heeft men al zijn wortels in het christendom doorgesneden - toch blijft dat kerstfeest een feest met veel nostalgie.
Deze voormiddag anderhalf uur naar het OCMW geweest om de dossiers in te lezen! En er vanavond lang vergaderd van 19.30 u. tot iets over middernacht. Er waren wel 4 mensen die wilden gehoord worden. Ook daarom heeft het langer geduurd dan normaal.(Als je zo laat thuiskomt, kan je nog wel je mails lezen maar enkele vrienden telefonisch contacteren: dat is te laat op dat uur !) En meteen gaan slapen kan toch ook niet met je hoofd nog vol van ...
Vandaag mijn laatste wijsheidstand (verstandskies) rechts onderaan laten trekken. Dat ging niet zonder slag of stoot: moeizame verdoving en afbreking van de kroon waarna de wortels nog apart moesten weggenomen worden. Dat is dan ook voorbij ! Nu nog de naverzorging en het wennen aan de nieuwe situatie ! Hopelijk is het met mijn "wijsheid" nu niet even erg gesteld! Alles kwijt !?! Normaal niet; alhoewel: ik heb gisteren een bericht van Herman van Rompuy beantwoord in de mening dat het van Herman Plasmans kwam. (Meestal komen berichten van de eerste toe langs Jenny Renneboog!) Dus een gemoedelijk onderonsje naar de politicus gestuurd i.p.v. naar een goede vriend. En vandaag (onder tijds- en andere druk) een nog verpakt Calgon tablet in een washandje mee in de was van 60° gedaan.Toch met meer aandacht leren ageren en reageren!
Op het internet natuurlijk ! Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb: Duits breien (minder belastend voor polsen en schouders) Dit op www.speedknitter.nl. En nu maar oefenen om de nieuwe techniek met de breidraad in de linkerhand en zonder een omslag te maken rechts te breien. Averechts volgt later!
Koffie als ochtenddrug: sterk gezet (liefst Douwe Egberts-black label); 2 overvolle scheppen voor 2 bekers : de ideale start van een nieuwe dag! Ook tussendoor, na het middagmaal of in een taverne smaakt hij heerlijk (voor mij is de beste: ofwel Illy ristretto in het shopping center aan de Groenplaats ofwel een espresso in de Paon Royal aan het Astridplein.
Niet te schatten hoeveel aandacht en energie dat vraagt; weer eens trachten een afspraak te maken met de tandarts, wachten tot wanneer je kan gaan en afwachten wat het wordt: trekken of bijwerken !(Dit is geen foto van mij- maar deze foto werd genomen door de mensen van het Davidsfonds in het Muhka omdat ze vonden dat deze strijdvaardige Russische dame zo op mij leek.)
We weten dat ons Chris in het UZA een medische ingreep moest ondergaan en de familie leeft dus erg mee. Vanavond mag René haar gaan halen in het UZA: maar intussen belde hij me dat ons Chris terug op haar kamer lag en dat ze een stent hebben gestoken. Dus moet ze wat langer plat blijven liggen en mag ze waarschijnlijk morgen naar huis! (Dus mag ik de kaarsjes die ik vanmorgen aanstak nu uitblazen)
Dit omdat een buurvrouw kweeperen had verwerkt en het sap verdeeld had in potjes in haar diepvriezer. Ze had voor mij een potje gereserveerd van 1/2 l dit omdat ze wist dat ik confituur maak met Zusto of Tagatesse i.p.v. met suiker. Ik had nog een pakje Pec plus en van de Zusto had ik net nog 219 gram i.p.v. een half pond.
Opgeroepen voor een bestuursvergadering van hhet Davidsfonds om 19.30u. omdat één van de bestuursleden die nog werkzaam is niet kon aanwezig zijn om 14 u. toen die vergadering gepland was...
... de herfst begint! Nu het iedere avond wat vroeger donker wordt, zien we dit al! Ook omdat het onderwijs nu reeds 2 volle weken achter de rug heeft; en ook omdat het weer stilaan wat wijzigt.
1) Gisteren (totaal onverwacht) in het kastje onderaan mijn brievenbus een zwaar pakje ontdekt. Ik wist niet van waar dit kwam, maar vermoedde dat dit ging om het fietsslot dat ik een maand geleden besteld had. En inderdaad- zonder veel uitleg of verder informatie .
Het is vandaag maandag12 september.
Ik vermoed dat leerkrachten en leerlingen nu massaal met hun hoofd in de school zitten. Ons Laura heeft gisterenavond reeds de ouders ontvangen in haar mooi ingericht kleuterklasje. Gelukkig begint het nieuwe schooljaar met één schooldag - gevolgd door een ontspannend weekend! Maar daarna is het meteen een volle week 'schoollopen'!
Er komt soms zoveel op je af dat je bezighoudt; dat je het wel dient te noteren - en dan nog vergeet je soms iets!
Dit dan wel voor ons Laura die na een schooljaar met 12-jarigen nu als kleuterleidster zal starten met 2,5 jarigen. Ze heeft al veel werk met de klas schilderen, de vuile vloer goed schuren, de klas aankleden in een bepaald thema en de familie mobiliseren om 24 octopusjes te haken waaraan de naam + de foto van elk kind in een sleutelhanger moet komen...
Of hoe je 'vastgeroeste gewoontes' uiteindelijk toch moet doorbreken...
Hoe een mens zich steeds moet blijven aanpassen....
Aanpassingen doorgevoerd gekregen.
Gewoon bij Google chrome naar www.bloggen.be gaan en dan verder zoeken...
Ondertussen is er weer heel veel gebeurd en zaten mijn dagen weer heel erg vol!
Om te beginnen actief bezig geweest met het vroege afgesproken uur bij de kapper- maar ondertussen onverhoeds een telefoontje gekregen van Ria die zich zorgen maakte. Tijdig bij de kapper binnen: mijn haar gewassen door Els, nagespoeld door Jorn en nadien gebrusht en opgekamd door Mieke. Nadien naar huis gefietst, naar de markt geweest voor groenten en fruit, koffie en vis; mijne Tai Chi gedaan, de was uitgeladen en opgehangen en mijn wrap opgegeten samen met wat kerstomaatjes.Nadien de trap gepoetst . de ruiten van de 3 inkomdeuren en de vloer van de gang en eindelijk kan ik even zitten terwijn mijn dweilen en handdoeken kort gewassen worden.
Vandaag opgemerkt dat het overmorgen de daguitstap is naar 's Hertogenbos dit terwijl ik de grote poets van de gang moet doen (met ruiten) en ik voor zondag een uitstap naar het Schoonselhof heb betaald. Bovendien is Hedwig jarig en zou ik zondag ook naar de kerkdienst willen gaan. De poets van de gang kan ik verschuiven naar morgennamiddag vermits de kapper staat gepland om 9 u.
Zelfs zonnig weer en gewoon kunnen winkelen alhoewel... vermits Bob gesloten is en W.S.E.E. nog heel wat schooljeugd en ander volk heeft rondlopen... Ik ben gisteren op zoek geweest naar meiklokjes zeep voor Willy en vond nog net 2 stukken tussen de handdoeken. Dus heb ik bij Ingrid Vogel maar een nieuwe bestelling gedaan in haar webwinkel!
Alhoewel.... als je trager wordt en steeds meer kleine dingen moet in 't oog houden en daarbij overal met nieuwe aanpassingen te maken hebt.... Ook en vooral met het werken met je pc...
Het begon al met de verplaatste afspraak met de tandarts. Omdat die gedeeltelijk samenviel met de Tai Chi-les die ik niet wou missen - vermits die 2 keer wegviel door ziekte van de lesgeefster werd die verzet naar vandaag om 10 u.
Dat ik uiteindelijk toch vond omdat ik naar een ander exemplaar was overgestapt. Bij het Davidsfonds goed mijn werk gehad met de voordracht over de Vikingen. Nadien bij Bob de eerste aardbeien van dit seizoen gekocht (Belgische natuurlijk) Daar heb ik er toch een zestal van gesnoept. Die evenaren voor mij bijna de Antwerpse handjes van bij de Goossens (en dat zijn voor mij de beste!)
Moeizame start genomen...
Om 8 u. (vervalste tijd) opgestaan en met mijn ochtendceremonieel begonnen dat ik hier en daar gewijzigd heb - ik start nu met thee en verplaats de koffie voor na het middageten - benieuwd hoe lang ik dit volhoud? De voorziene toast champignons heb ik omgeruild voor 1 snee brood met kwark en blauwbessen en voor volgende week heb ik een pot Griekse yoghurt klaargemaakt. Dan nog de vaat gedaan en tevergeefs gezocht achter azijn! En zodoende was ik te laat om naar de kerk te vertrekken! Dan maar Tai Chi gedaan en mij klaargemaakt om deze namiddag baar Vorselaar te rijden)
Het is dan wel langer licht maar 's morgens staan we vroeger op en steken we dus meer licht aan. En 's avonds wordt op vele plaatsen toch de tv aangezet voor het avondnieuws van 19 u..
Dan word je geregeld met minder aangename verrassingen geconfronteerd waarmee je toch moet leren leven.... Maar... af en toe komt er ook iets leuks op je pad- waarmee ik dan ook blij verrast bent.
Gisterenavond (ik had mijn lange broek al uitgedaan en zat juist op het toilet toen er 'onverwacht" werd aangebeld; Gauw mijn joggingbroek aan en wie stond er voor mijn deur? Jawel: Johan Wellens die eens kwam kijken naar het bewuste gat in de muur achter mijn verwarmingsketel. Johan komt terug met een camera en een stofzuiger en zal tevens de verwarmingsketel komen nakijken; maar er blijkt geen acuut gevaar te zijn. René mag de herstelling wel doen maar niet vandaag want Johan heeft de hele week nog werk en mijn schoonbroer krijgt geen afstel maar wel uitstel.
Eerst ging ik naar de mis waar Guy Mennen een zinnige homilie bracht om nadien te vertrekken naar het Kallement-concert dat door covid 3 jaar niet meer was doorgegaan. Tot onze grote verbazing was alles anders geschikt wat toch heel wat aanpassing vroeg van de bezoekers. Het muzikaal gedeelte werd verzorgd door het 'Duo Joke en Jennik' met viool en gitaar. De viool klonk zeer mooi maar de zang was blijkbaar niet altijd verstaanbaar ; maar het waren wel gekende liederen maar soms werden die overstemd door de gitaar. De opkomst was zeer goed - de 2 zalen waren goed gevuld. Uiteraard bleven we lang napraten+
Op het vaste uur terug opgestaan (7.15 u.) en daarna mijn steunkousen gewassen + een wasmachine op 60° met voorwas opgezet, naar de markt gereden + het postkantoor en Bob de kruidenier. Dan nog wat telefoons gedaan en 1 wrap gegeten samen met een tomaat en een stuk komkommer, de was opgehangen, een extra was gedaan en wat op de laptop gewerkt (maar ook geknoeid) en nu weet ik waarom!
Gisterenavond laat kreeg ik het koud en mijn verwarming stond el aan maar de radiator voelde niet warm aan. Toen ik naar de ketel ging kijken schrok ik me bijna een ongeluk. Op de vloer maar ook bovenop de ketel lagen allemaal stukken stenen en bezetting van de muur rechtsboven de ketel 8 Daar zag ik een kanjer van een gat in de muur! Heb de ketel afgezet, alle brokstukken opgeraapt (bijna een grote emmer vol)
Eigenlijk is het allemaal begonnen met de bank! Plots was het gedaan met de papieren uittreksels -teveel gedoe en vooral teveel onkosten, veronderstel ik! Dus moest de boekhouding van Residentie Damiaan dus overschakelen naar "digitaal"! Voor mij was dit een hele opgave omdat ik nu niet meer kon afpunten op de papieren uittreksels; en omdat ik misschien wat nonchalant was met het bijhouden van de bedrijfsrekening - kreeg ik de cijfers van mijn kasboek 2020-2021 niet in overeenstemming met die ban de balans.
Het is er aan te voelen want ik fietste vanmorgen naar de markt zonder handschoenen aan - en nadien naar de reumatoloog in Monica ook (ik wilde bus 420 nemen- maar het is weer 'staking' vandaag en op lijnbussen kan je dan niet rekenen!)
Het begon met en Whatsapp bericht van onze Tai Chi-groep - onze toffe lesgeefster verwittigde ons dat de les van vandaag niet zou doorgaan omdat zij covid had. En deze namiddag had ik een afspraak bij Brison voor haarsnit en brushing omdat ik vrijdag naar de reumatoloog moet in Monica. (Dit duurde zo wat van 13.30 u. tot pakweg 14.15 u.
Ik wilde eerst tegen 11 u. in de koningin Elisabethzaal naar Jaap van Zweden gaan voor een open repetitie; maar mijn agenda stond wat vol... En vermits ik mijn abonnement toch niet zal vernieuwen door al het gedoe met openbaar vervoer op een zaterdag, ben ik niet vertrokken. Wel wat boodschappen gedaan + mijn Tai Chi en wat gekookt voor vanavond.
Gewoon gestart maar met een volle namiddag in het vooruitzicht! Om 5 over half 1 samen met Ria naar LBC! Nu nog mijn Tai Chi en de post + nog wat zaken te regelen... En zo is deze nieuwe week weer gestart! Zelfs nog de tijd genomen een een volle selder fijn te snijden en wat prei, wortelen + ui, sjalot en look en er een groentesoep van te maken om in te vriezen in 4 potjes van 75 cl - goed voor 8 keer soep van te eten...
Omdat het mijn beurt was om de gemeenschappelijke delen te poetsen( trap + gang + alle ruiten van de 3 deuren) begon ik daaraan na het ontbijt. Toen ik beneden kwam met het poetsgerei merkte ik op dat de ruiten er zo netjes uitzagen en eigenlijk de vloer ook! Dus heb ik nog maar eens nagekeken of het nu wel mijn beurt was om te poetsen! En jawel; ook al zag alles er zo netjes uit - ik heb dan toch maar tegen beter weten in begonnen aan het poetsen van de 3 grote ruiten aan beide kanten.
Ik moet nog wel aan mijn Tai Chi beginnen en mijn wasmachine draait nog volop. Ik heb de trap reeds gepoetst en de vaat gedaan. Ook mijn krant is gelezen, maar nu wacht ik liever tot de was ophangt vooraleer ik naar de markt en het postkantoor fiets, daarna iets eet en naar de Carrefour rijd om daarna bij Brison mijn haar te laten knippen en brushen. Hoe je leven vol kan zitten met allemaal kleine fragmenten die ieder hun plaats opeisen.
Een gewone start met binnen het halfuur vertrek naar het Brieleke voor de Tai Chi... Daarna middagmaal met brood en vis en groenten... Nog wat lezen en/of telefoneren en daarna naar de Babbelbib.
in de ICT-les bij Fons Haneveer in Borgerhout...
De maand maart is wel degelijk 'onze' maand vermits wij (3 zussen) jarig zijn op 15, 17 en 18 maart (maar elk met 5 jaar ertussen)! Ook zeer goede vriendinnen zijn (of waren) van 18 en 23 maart; En eveneens heel wat vrienden en familieleden zijn of waren in maart jarig: Joris, Karel, Lisa, Leo, Kurt, Raoul, Josée, Mary en dan vergeet ik er nog...
We doen dus terug 'normaal' - alhoewel...
Van waar dat woord komt, weet ik niet!
Nu ik mijn blog herontdekt heb, ga ik er terug geregeld naartoe. Ik heb enkel nog wat problemen met foto's toevoegen- dat is alles!
Het is warm buiten.
Anders zijn ze weg! Dat was ik vannacht vergeten.
Waar is dat dan gebleven?
Ik wist niet of dit nog werkzaam was!
Sinds de lockdown van 14 maart jl. werd mij de VRIJHEID ontnomen om
Die vraag stel ik me niet meer? Ik zou eerder stellen: "Hoe verder leven met Corona?"
Het is mij dus overkomen...
Met de paasvakantie die vanavond begint - alhoewel die voor veel kinderen al min of meer bezig was - en het stralende weer voor de deur zal het voor heel wat mensen moeilijk worden om binnen te blijven; alhoewel...
Het is alleszins "aanpassen" geblazen...
Op radio en tv wordt maar over één ding gesproken: het corona-virus dat waarschijnlijk is ontstaan in Wuhan (China) op een illegale vlees- en vismarkt door een sprong te maken van een vleermuis naar een mens... Juist weten we het niet; maar we weten intussen wel hoe besmettelijk dat onzichtbare virus is en hoe snel het zich verdubbelt. Voorlopig is er nog geen kruid tegen gewassen. En met onze grote mobiliteit, onze globalisering en vooral verstedelijking heeft dat virus zich wereldwijd verspreid en houdt het heel de wereld in zijn greep.
Na een verkoudheid van een goede week, is het toch hoopgevend dat je beterschap voelt! Want een verkoudheid die je best bestrijdt (volgens een goede verpleegkundige) door veel te drinken en te rusten kan wel lastig zijn maar heeft zijn tijd nodig. Met wat neusspoelingen, het veelvuldig drinken van thee i.p.v. koffie voel je dus elke dag dat het terug goed komt.
Gisteren op Klara een interview gevolgd met de juriste en schrijfster die uit UNIA werd gezet omdat ze het 'boerkaverbod' aanvocht omwille van een schending van de mensenrechten - hier specifiek het recht voor vrouwen om zich te 'sluieren'.
Het Messiaans zegel; zeer oud uit de beginperiode van het christendom. De driehoekige voet van de menorah, het joodse symbool bij uitstek wordt hierbij overlapt door de staart van de Ichtus vis en vormt zó een Davidster. Dit zou een bewijs zijn van de joodse wortels van het christelijk geloof. Volgens sommige mensen is dit een nepsymbool, maar mij spreekt het heel erg aan- veel meer zelfs dan het kruis. Ik zie het als een symbool van verbondenheid en warme liefde tussen christenen en joden. Tout court.
Maandag, 26 augustus was het zo ver! De ingreep in de Eeuwfeestkliniek bij dokter Vanassche die ik impulsief op 2 à 3 minuten had toegezegd na gunstig advies over de botmeting van mijn onderkaak moest om halfdrie doorgaan. Ik was van plan om iets voorbij 13 u. bus 141 te nemen tot station Oude-God in Mortsel! Maar door wegenwerken aan de Krijgsbaan, kon die bus niet meer door de Drabstraat rijden en volgde ze nu een heel ander parcours langs de luchthaven in Deurne en St.-Amadeüs en 'De Brug'. En omdat ik vooraf wilde timen en zien waar ik nu diende te overstappen op tram 15 zou ik zondag voordien naar de Cultuurmarkt gereden zijn. Maar door de Retro-koers in ons dorp reden er geen bussen meer door... Dus heb ik wijselijk op maandag maar bus 141 van 12.35 u. genomen met overstap aan de halte Gemeenteplein in Mortsel. Al bij al kwam ik toe aan de halte 'Harmonie' om 13.30 u. - 1 uur te vroeg dus. Na een kwartiertje lezen in het park ben ik dan maar na de kliniek getrokken en heb ik me aangemeld op de 6 de verdieping. Om 10 vóór twee kwam men mij halen. Op een halfuur was alles O.K. Het viel mij allemaal heel erg mee, maar achteraf op tram 15 en bus 141 kreeg ik toch wat pijn. Thuisgekomen nog 1 Dafalgan genomen en wat gerust in de canapé bij 'Father Brown". Dan gebeld met ons Rita en ons Chris, het restant opgegeten van mijn Griekse yoghurt met zaden en pruimenmoes.; weer wat gerust , naar de dochter van Juliette gefietst en nog een telefoon gedaan naar Juliette en voor één keer gaan slapen om 22 u. met nog 1 voorzichtige spoeling en 1 Dafalgan.
En dan nog een Antwerpse dame van 83 die als jongen geboren werd en ooit als eerste voor een transitie heeft gekozen waaraan begonnen werd in Casablanca in 1964 . Door ballet te volgen trad ze op en kon ze geld verdienen voor deze dure ingreep. Zij is dus de eerste transgender ter wereld toen dat woord niet eens bestond. In 1971 was de transitie van man naar vrouw afgrond, maar vermits men je identiteitskaart toen nog niet veranderde, heeft de persoon in kwestie die kaart zelf 'vervalst'. Corneel werd Corinne. Haar volledige naam is nu Corinne Van Tongerloo; er werd een boek over haar leven geschreven: "Casablanca voorbij" en ook een film gemaakt: "I'm a woman now" en ze geeft nu voordrachten in Nederland ook met behulp van een Power Point Presentatie waarvoor Herman Plasmans zorgt. (Vandaar de connectie, want Herman gaf een lezing in Park Lane van RVT Orpea , waar we nadien nog een in een aangenaam gezelschap samen iets dronken.)
Maar... toch liep het anders.
Ik raakte hier eerst niet ingelogd omdat mijn pc niet automatisch mijn paswoord meegaf- dat ik ondertussen vergeten was. Ga dit ook eens op mijn laptop uittesten, want daar heb ik de webbrowser gewijzigd....Waarom ik niet meer meteen kon inloggen op mijn pc weet ik nog steeds niet; maar het werkt nu weer als voorheen.
Ouder mogen worden heeft zo zijn repercussies.
Je komt haast in kloostertoestanden terecht als je bv. bonen wilt kuisen zonder het vaste gezelschap van Radio Klara! Steeds opnieuw verscheen op het toestel in mijn keuken de boodschap: "Download de SoundTouch-app." Maar ik had die app al en kon die zelfs oproepen op mijn pc-scherm. Maar de update die nodig was lukte niet. Er was een fout opgetreden bij het toepassen van de transforms. Maar als je op een computer één keer of duizend keer dezelfde handeling uitvoert; er zal niets veranderen.
Maar dit weet je nooit met zekerheid want...1) je weet nooit hoe lang je leven nog duurt (ben er nu 74) en... 2) je weet nog minder hoe ons klimaat de volgende jaren gaat evolueren...
Het kan meevallen, maar soms ook erg tegenvallen...
Niet enkel omdat het vandaag Vlaamse feestdag is!
Mijn jongste zus die getrouwd is met een grote man, hoor ik geregeld neerhalend reageren op mannen die ze wat kleiner vindt. Toen we samen computerles volgden in Mortsel maakte ze een 'voor haar hectische tijd' mee bij onze leraar Nicolas; die zij nu benoemt als 'Nicolasje'. Zelf heb ik veel bewondering voor de persoon van Nicolas en apprecieer hem erg en om verschillende redenen..
Onlangs kreeg ik op Facebook een bericht binnen van 'Vrij Nederland' waarvan ik de cookies aanvaardde en ik meteen inschreef voor de nieuwsbrieven - uiteraard met de vraag om te abonneren- waarover ik nog aan 't overleggen ben. Toen ik een reactie postte op een bericht stond ik toch versteld van het niveauverschil tussen de reactie op mijn reactie vanuit Nederland en de bagger die je leest als je reageert op aantijgingen in bv. GVA.
Na de intensieve voorbereiding van de verkiezingen van 26 mei jl. - ik neem daar steeds bewust mijn tijd voor om de voor mij best mogelijke keuze te maken , kwam ik toevallig terecht op een mooi en warm bericht van Michael Freilich die ik reeds kende als hoofdredacteur van 'Joods Actueel'. Ik was zo getroffen door zijn boodschap van 'verbinding' dat ik dit meteen als 'geweldig' aanstipte. Zo goed als ogenblikkelijk volgde er een chatbericht op met dank en de vraag of ik zijn 'helfie' wilde worden...
Dit met heel wat bezigheden en 'tijdtekort' waardoor....
...met de eindejaarsdrukte die meestal voort deint tot einde januari. Kwam daarbij het ontvallen van iemand als Wimmeke die ik wel regelmatig opzocht, maar waarbij ik de ernst van de situatie foutief inschatte. Daarbij hoorde dan ook nog een herdenkingsdienst en ontmoeting met heel wat mensen. Ook de nieuwe start van de vervolgcursus T & S bij LBC nam wat tijd in beslag + ook nog eens het opmaken van het kasboek + de balans van Residentie Damiaan. De verkoop van het appartement 2de verdieping rechts met de bijbehorende 4 garages heeft me ook heel wat kopbrekens gezorgd - vooral omdat die verkoop naar mijn mening niet 'koosjer' verlopen is.
Vorige woensdag meer dan 2 uur bij de tandarts doorgebracht. Was blij dat dit achter de rug was. Kreeg daarna te horen dat mijn bovengebit wat moet aangepast worden + het voorstel om achter mijn ingemetste onderste tanden ofwel 2 of 4 implantaten te laten plaatsen, ofwel een gebitje. Moest er maar rustig over nadenken maar kreeg toch een brief mee voor de kaakchirurg in de Eeuwfeestkliniek.
Als een verkoopster je telefonisch voorstelt om een abonnement te reactiveren - het eerste jaar aan halve prijs, en je gaat erop in; dan kijk je langer dan 1 week uit naar een mailtje dat niet verschijnt. Haar voorstel werd dan waarschijnlijk aan de bron afgewezen. Dus gaat de deal niet door! Je ziet dus maar: zo lang er niets getekend werd....
...etikettering, labels, stigma's...; het is 'des mensen'- maar het wordt volgens mij sterk in de hand gewerkt door de 'social media'. Jeugdige uitspraken, oneliners, reacties of opmerkingen worden bijgehouden en kunnen later tegen jou ingezet worden - zeker in een politieke carrière.
Na de gemeenteraadsverkiezingen zullen we nog wel regelmatig geconfronteerd worden met gekibbel bij de coalitievorming- dat is evident. Zelf volg ik het allemaal niet meer en heb er wijselijk afstand van genomen. Het is wat het is- en zo moeten we zes jaar verder.
Want het gaat helemaal niet om mijn stem; maar wel om de som van de stemmen en de mogelijke coalities die kunnen en zullen gemaakt worden. Daarop heb je hoegenaamd geen invloed! Toch blijf ik zo lang ik kan mijn 'stemrecht' gebruiken- ook al ben ik reeds lang tegenstander van de 'achterhaalde' opkomstplicht. Want die heeft ook zo zijn nadelen. Nu iedereen tot zijn 18de naar school heeft gegaan, moet iedereen toch weten dat er strijd werd geleverd om stemrecht voor iedereen te bekomen; dus kan men best zelf uitmaken of men die stem al dan niet gebruikt.
En nog steeds weeg ik af aan wie ik mijn stem zal geven. Ik volg nochtans geen verkiezingsdebatten omdat dat puur om theater draait en dan nog tussen de kopstukken waarvoor je zelf niet kunt kiezen als je in een kleine gemeente woont.
Dat men een reusachtige data-lek sinds de maand maart niet had gemeld bij Google, vind ik niet zo netjes- maar dat men na verder onderzoek tot de ontdekking kwam dat er op Google plus te weinig activiteit was en dat er ook te weinig gebruikers waren deed Google beslissen om 'Google +' niet verder te ontwikkelen. In augustus 2019 houdt de site op te bestaan... Wat onvoldoende winstgevend is; wordt dus niet meer in stand gehouden! Toch jammer voor de getroffen en tevreden gebruikers...
Eerste station was :Sas van Gent naast het kanaal Gent-Terneuzen op het jaagpad aan de draaibrug. Zalig om daar op een bank je boterhammen op te eten en de mensen en honden te begroeten. Ze zijn daar allemaal even tof- als er 24 mensen passeren, dan zijn het er 25 die je begroeten of iets zeggen, want zelfs de honden komen mee. Een plaats vinden om een koffietje te drinken was niet zo simpel; maar na een wandeling konden we toch terecht in een eetcafé. Nadien reden we verder langs de westkant over Phillipinne naat Ijzendijke waar we weer een terrasje deden en naar de Plus-supermarkt gingen aan de molen. Dan reden we verder langs landelijke wegen door het prachtige Zeeuws-Vlaanderen tot Waterlandkerkje en Oostburg om daarna terug te keren over St.-Margriete in België.
Ook al maak je een agenda; altijd is er wel iemand die de afspraak wil wijzigen.
Het was lang zoeken en overleggen... Een mens verandert niet zo maar van tandarts... Maar als de jouwe geregeld afwezig is en haast niet meer te contacteren; dan moet je uiteindelijk toch uitkijken naar vervanging - temeer daar je hoorde via via... dat je technisch zeer goede - maar haast onbereikbare tandarts einde 2018 zou gaan stoppen met werken.
Ik moet voor de eerste keer naar een endodontoloog in Wilrijk met bus 420 om 6.56 u. en daarna bus 33 om zeker om 9 u. in de Prieelstraat te zijn. Zonder fileleed kom ik daar toe rond 8 u.; maar vermits files altijd kunnen in het Antwerpse nemen we het zekere voor het onzekere. Ik loop hiervoor al 2 weken met veel zorgen rond.
Dit wegens tekort aan belangstelling!
Gelukkig maar; toch vind ik dat er weer heel erg veel aan het veranderen is.
Ik heb nooit kunnen vermoeden dat 'de onderwijswereld' zulk een impact kan hebben op je verdere leven; het is nu 3 september 2018 : eind juni 2003 ben ik gestopt met werken in de Sint-Johannaschool- dat is wel 2 en een half jaar langer dan ik kon en mocht stoppen- maar de toekomst van mijn jongere collega's indachtig, heb ik er 2 extra schooljaren bijgedaan, waarvan het laatste met 28 kinderen in de klas en een nieuwe wiskundemethode + nog wat andere nieuwigheden. Dat laatste jaar 'voltijds' woog zwaar- indien ik op vrijdagavond rond 16 u. bij mij in het klaslokaal een relax had staan- ik zou erin gaan liggen zijn en misschien voor enkele uren in slaap gevallen.
Meer wil ik daar hierover niet kwijt. Af en toe eens uit de band springen moet toch kunnen! Als het maar bij 'heel af en toe' blijft... Ons Rit en ons Chris zullen dat wel allemaal blijven controleren zeker! (Voorlopig nog weinig reactie van mijn zussen!)
Namelijk 1 september, die nu net op een zaterdag valt - dus in het weekend.
Het weer is nu ook al omgeslagen en alle schoolspullen worden nu al te koop aangeboden. Ik vermoed dat de geesten nu ook in veel gezinnen gericht zijn op een nieuwe start. Bij veel kinderen (en ook ouders) geeft die school terug structuur.
Veel mensen zijn blij met deze lange hete zomer; maar er is nog steeds een groot watertekort. En dat kan enkel aangevuld worden met voldoende regen- en daar hebben we tot nu toe nog niet veel van gezien! De wortels van de buxusstruiken staan nog in 'poederdroge' grond. en het gazon beneden is nog helemaal niet hersteld.
Toch goed dat we voor 10 personen een groepsfiets hebben besteld i.p.v. 2 gezinsfietsen voor 5. Allen samen op één fiets was best leuk en de moeders hadden voor alles en nog wat gezorgd. Voor onze Vince en de anderen was er een echte 'snoeptafel. De klus van het fietsen draaien hadden we al snel onder de knie; maar met die wissels werken moest nog wel geleerd worden. Het weer was schitterend en de sfeer was opperbest. We hebben ons geweldig geamuseerd; mijn 2 zussen en zwagers,de dochter van ons Rit met haar echtgenoot en 3 kinderen en ik.
Onder andere: geuren; ze kunnen sterk zijn en een hele leefwereld oproepen- o.a. de specifieke onbetaalbare geur van bijgevoegde bloesem. Je moet al om te beginnen de lindebomen weten staan (die ze nog niet gekapt hebben...) Dan moet je nog telkens een jaar leren wachten tot die linde bloeit. maar zijn geur is onovertreffelijk en niet te vangen in een parfum of een zeepje.
Dit heb ik allemaal te danken aan Fons Haneveer, ICT coördinator, die destijds les gaf in de 'te Boelaerlei' in Borgerhout. Als examen mochten we iets kiezen dat we leuk vonden uit alle internet-mogelijkheden die we bij hem leerden en we mochten dit dan voorbrengen, illustreren en laten horen waarom we dit kozen.
Het was de bedoeling om uiteindelijk wat minder te reageren op 'social media'- wat nog niet erg lukte. Maar toch ben ik blij dat ik hiermee terug gestart ben. De blog van Neos Wommelgem heb ik ondertussen verwijderd, vermits zij nu een website hebben en de blog sinds 2014 niet meer werd aangevuld.
Misschien nog niet genoeg, maar ik zie toch stilaan wat groene vlekjes in het rosse gazon van de onderburen. Ook de temperatuur binnenshuis is draaglijk geworden. Agenda raakt stilaan ook weer meer gevuld: gisteren positief gereageerd op de vraag van ons Chris om een fietskar voor 12 personen te bestellen bij 'spoorfietsen' in Kapellen en daar meteen online 90 euro voor te betalen. Dat betalen gebeurde niet zoals ik het gewend was. Noch in mijn e-mailprogramma, noch bij de site van Bpost kon ik merken dat de betaling gebeurd was. Dus heb ik ze nogmaals doorgevoerd. Deze voormiddag heb ik telefonisch contact opgenomen en inderdaad: de fietskar is gereserveerd en de betaling is 2 keer gebeurd. Dus heb ik hen gevraagd 90 euro terug over te schrijven.
... dit door de zeer negatieve berichtgeving omtrent de weersverwachtingen! Eigenlijk zou ik naar de bib willen die vandaag tot 20.30 u. open is - dit omtrent de leeskring van het Davidsfonds. (En van dat aangekondigde noodweer is hier weinig te bemerken...)
Ik ben ervoot opgebleven: om de eerste regendruppels te horen vallen. Vannacht rond halfeen viel dan toch wat regen. En vanmorgen kon ik dan toch weer mijn rolluiken weer optrekken aan de oostkant.
Eindelijk dacht ik aan de verfrissing toe te komen; maar niets van dat! Het blijft binnen nog ontzettend warm. Baksteen, asfalt, muren en stoepen; het houdt allemaal de warmte vast en volgens de weerberichten zal dit deze week nog niet wijzigen. We mogen dan overal airco installeren maar het regentekort voor de landbouw valt daarmee niet goed te maken... Door de aangroeiende bevolking + de verstedelijking en de bijbehorende weginfrastructuur voor onze mobiliteit slinkt het aantal bomen zienderogen en slaat in mijn ogen de verwoestijning genadeloos toe.Heb hier echt geen goed oog meer in.
Zoals Antwerpen van 'hand werpen' zou komen, zo zou Breda ontstaan zijn aan de 'brede Aa'... Breda spreekt mij heel erg aan; is Brabants en heeft naar mijn mening minder last van 'multicultuur' dan bv. Rotterdam. Men durft daar zelfs nog grote 'pretparken' te sluiten gewoon omwille van de grote overlast van Rotterdammers e. a. die het bosgebied opzoeken omdat er in de havenstad waarschijnlijk minder groen te vinden is. Afin, moest ik mij in Nederland vestigen, dan zou ik voor Breda kiezen ofwel voor Zeeland...
Je zal het maar mee maken! Als je moeder onwetend over de prenatale verwoesting die Softenon aanricht tijdens je prenatale groei je zwaar gehandicapt ter wereld brengt; dan wacht je een meer dan intriest levenslot. Je zal nooit nog een normaal leven kunnen leiden, je wordt door je vrienden en klasgenoten hartsgrondig gepest en je ouders zijn constant in de weer om je leven zo leefbaar mogelijk te maken. 
In alle geval vinden ze dat ze aan de top staan in de schepping. Fier als we zijn over ons vernuft en onze ontwikkeling hier op deze planeet. Wat daar allemaal heeft voor moeten wijken - daarover wordt niet gesproken; maar wel over de 'zo gezegde' vooruitgang... We trachten alles naar onze hand te zetten alsof wij verantwoordelijk zijn voor onze schepping en we er geen deel meer van uitmaken. We hebben het over de 'maakbare' mens; ons levenspad is gewoon het gevolg van steeds maar de juiste beslissingen te nemen. Alhoewel... We weten geen antwoord op vragen rond ontbossing, afvalverwerking, niet- hernieuwbare energie, streven naar een vorm van gelijke- kansen-beleid (dat voor mij gewoon onhaalbaar is) Mensen worden ergens geboren met 50% genen van een vrouw en 50% van een man - dit in een gezin met een positieve instelling ofwel een met een destructieve. Ook de familie- en vriendenkring laten zich gelden. Ik heb mij ooit door iemand laten vertellen dat de kiemen van iemands persoonlijkheid worden gelegd in zijn of haar eerste drie levensjaren. Daarna kan er hier en daar nog wat aan geschaafd worden.
Vandaag weer een harde leerschool gehad. Na het haken van de 8 verschillende patronen van elf 29 rijen gescheiden door 5 vaste rijen die telkens weerkeren bij de Nostalgia, ben ik begonnen aan de in-between. Daarna heb ik de tweede reeks gehaakt met 7 dezelfde patronen + 1 nieuwe, maar dan allemaal in een andere volgorde. En omdat ik gemerkt had hoe precies het om haken met vasten moet gebeuren om alles netjes aan elkaar gehaakt te krijgen, begon ik bij het eerste pand elke 15de rij te markeren met een steekmarkeerder.
Bij mijn Nostalgia haakwerk heb ik bijna 2 panden van 8 patronen over 55 steken van 29 + 5 rijen filet haakwerk achter de rug; de in-between tussen de 2 panden zijn ook weer 8 keer over 11 steken 29 rijen + 5. Toen ik dit vannacht klaar had heb ik alles nog eens extra gecontroleerd. Ik zag 8 keer de bewuste 29 rijen met daar telkens 5 onderscheiden rijen tussen. Toen ik echter onderaan het werkje begon na te tellen; telde ik in de onderste reeks drie keer na elkaar 30 rijen i.p.v. 29. Dus heb ik meteen maar heel de boel uitgetrokken tot ik aan de zogezegd 30ste rij was... Na dubbele telling ontdekte ik dat het niet de 30ste maar wel de 29ste was. Wat een misstap! Alle moeite voor niks en zomaar dubbel werk!
... daarom ben ik terug wat meer indrukken op mijn blog beginnen zetten. Zo kom ik minder in aanraking met onbenullen en geagiteerde en extremistische verdedigers van een of ander standpunt. Op Facebook kan je inderdaad veel emoties kwijt, maar daar word je dan ook meteen op gepakt door een boel ongemanierden die enkel maar kunnen schelden op iedereen die een visie verspreidt die hen niet aanstaat. En erger nog... als je in een besloten groep een terechte opmerking maakt over een denigrerend en ongepast beeld dat geschetst wordt over een organisatie; dan wordt dat gevolgd door een hele scheldtirade. Met als gevolg dat ik uit die groep ben gestapt - gewoon omdat de beheerders van die groep niet optraden zoals het hoort.... (De groep: "Ge zijt van Wommelgem als ge ..." wordt wel deftig beheerd- mede dankzij Gert Verachtert.)
Gisteren heb ik mijn 'adoptiekat' niet opgemerkt. Maar vandaag kwam ze meteen naar mijn deur gelopen. Ik weet dat Muizy een kattin is - vandaar haar streken- maar ze stelt zich meer en meer aan. Ze eet niet alles; maar zal uiteindelijk wel van het droogvoer eten- als ze nergens anders iets eetbaars vindt. Als ik in een kommetje wat 'natte voeding' doe van Sheba; dan begint ze daar meteen aan - steeds oplettend of er geen mededingers toekomen. Ze eet nochtans wel goed door; maar op het einde laat ze nog een restje achter in het recipiënt, net als Leo die ook nooit zijn bord leeg at en altijd een restje op zijn bord achterliet vooraleer hij van tafel ging. Daarom noem ik vanaf nu Muizy gewoon: 'Klein Leo'ke'.
Met heel wat nieuws zoals de ongelofelijke overwinning gisterenavond van de Rode Duivels op het Braziliaanse elftal - het had iets van David tegen Goliath. Maar zoals we uit het bijbelverhaal leerden; heeft David wel degelijk gewonnen...
Wat doe je als je van 'Engie' een bericht krijgt dat een firma tussen 8 u. en 12 u je verwarmingsketel komt nakijken? Opstaan om 6.30u., ontbijten en je toilet maken en terwijl je hen verwacht vanaf 8 u. allerlei werkjes opknappen zoals oud papier en karton verzamelen, wat papieren ordenen, op Facebook gaan, je post nalezen, de adoptiekat wat verwennen enzovoort. Ondertussen is Knack al toegekomen, heb ik tomatensla gemaakt en staan de bloemkoolroosjes met schelvis te wachten op een stoombeurt van 3 minuten. Ondertussen is het 11 u. geworden en hebben we hier nog niets gezien! Nog 1 uurtje uitkijken, en dan kunnen we terug normaal doen....
...weg met de fiets, de bus, de trein of mee met vrienden!
Ik wil een laptop (notebook) aanschaffen - liefst nog bij Johan Somers van Dofin. De vrouw van Herman Roofthooft raadde mij een extra groot scherm aan (17 inch dus) Zij werkt met een Acer en ik vond dat de kleuren erop mooi uitkwamen. Lydia werkt ook veel met foto's...
Nadat ik de kat van mijn buren als 'adoptiekat' bestempelde,en haar geregeld wat te eten gaf, komt ze steeds aangehuppeld als ik nog maar een stap buiten de deur zet. Ook heeft ze zich een plaats veroverd bovenop de fietszakken, als mijn fiets tegen de voorgevel staat geparkeerd. Ik moet ook opletten dat de poes me niet steeds volgt als ik naar de Colruyt of de Carrefour stap. Vandaag merkte ik op dat ze me gevolgd was aan de overkant van mijn drukke straat tot bijna aan de verkeerslichten. Dan ben ik maar teruggekeerd in de hoop dat ze me zou volgen. Ter hoogte van een appartementsgebouw sprong ze op een vensterbank op het gelijkvloers en trachtte langs een kiepraam naar binnen te glippen. Vroeg of laat wordt ze wel eens overreden als ze onze kei drukke straat dwarst.
Dit op Brava en uitgezonden vanuit de Semperoper in Dresden (uit 2006). Het blijft voor mij één van de beste opvoeringen die ik al zag. Je kent het sprookje, en je kent de muziek; maar het is zo fantastisch mooi gebracht met heel veel kinderen in de zaal die met volle aandacht toekijken.
Dat wil zeggen dat de activiteiten van het werkjaar 2017-18 in het Davidsfonds zo goed als voorbij zijn. Ook de computerlessen in Mortsel dus. Zelfs in het afgezwakte 'parochieleven' wordt er op 'ralenti' gewerkt. En als 'den bouw' in congé gaat zal het verkeer ook wel wat afnemen op onze dichtgeslibde wegen.
... daar vind je af en toe nog eens boeiende uitzendingen. Zo was er gisteren op NPO2 om 20.15 u (docu) VPRO Thema- Game of Phones. Duizelingwekkend om op te merken waartoe de technologie in staat is! In Rusland blijkbaar zeer populair: een app voor gezichtsherkenning, waardoor het mogelijk wordt om op straat of in de metro iemand op afstand te fotograferen waarvan je dan achteraf zowat al zijn gegevens kunt opzoeken. Een 'specialist' weliswaar deed een test om te zien wat hij allemaal over een meisje kon vinden op zijn pc door gewoon op de foto te gaan zoeken. Kortom ALLE apps verzamelen data over ons en we hebben geen zicht op hetgeen er mee aangevangen wordt. En volgens de journaliste moet het eerst nog heel wat erger worden vooraleer men zal ingrijpen.
Voor mij is dit er weer flink over. Ze springen op het algemene ongenoegen in de media - dit tegen een Amerikaans bedrijf omdat het niet de Europese normen van onze privacy onderschrijft.
Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
De eerste keer deed ik dat n.a.v. een groepsvordering t.o. Telenet omdat ik oordeelde dat die niet terecht was.
Ja, ik kende reeds Arthur Japin waarvan wij in de leesclub reeds besproken hebben 'Een schitterend gebrek'. Omdat de auteur onlangs op Klara werd geïnterviewd n.a.v. de verschijning van zijn laatste werk 'Kolja', heb ik dan maar dat boek impulsief aangekocht. Maar omdat ik over te weinig 'leestijd beschikte en ook omdat ik een zus heb die enkel maar boeken leest die niet door andere handen zijn gegaan- daarom mocht zij dat als eerste lezen. Ondertussen heb ik dat boek ook uitgeleend aan vrienden die een reis naar St.-Petersburg achter de rug hebben. Ondertussen heb ik het werk (met heel wat historische achtergrond) nog niet zelf gelezen.
Eigenlijk ben ik deze blog begonnen onder impuls van Fons Haneveer. Lang geleden gestart nog bij LBC in de 'Te Boelaerlei'. Je kon dit zien als een soort dagboek. Door het veelvuldig gebruik van Facebook echter, kwam dit wat in de vergetelheid terecht. Op FB worden al je reacties op items uit 'De Standaard' of GVA of Knack meteen gelezen door de abonnees die er dan veelal ook prompt op reageren. Zo ontstaan er soms vinnige, maar ook wel eens vulgaire discussies waarbij je dan toch maar besluit van soms wat minder impulsief te reageren. Maar af en toe krijg je uit onverwachte hoek toch felicitaties van mensen die alles van mij lezen op FB zonder erop te reageren.
Met als vraag: zouden we in september terug starten?
Vorige week op weg naar Brussel onverwacht in contact gekomen met Christine Simons die als 11-jarige Wommelgem verliet toen ik er als 9-jarige kwam wonen - en wel heel erg dicht in elkaars buurt - op de Ternesselei. Vermits zij van 1943 is en ik van 1945 hebben wij elkaar net gemist. Maar ik ken wel haar oudste zus, Myriam die moeder is van een ex-collega.Samen konden we (deze toevallig ontmoete dame en ik) honderduit herinneringen ophalen aan gekende families uit onze vroegere omgeving (van 63 jaar geleden) zoals de familie Somers, Verhelst, Soontjens, Luyten en Vermeerbergen. De familie Stappaerts heeft zij niet meer gekend want in hun huis woonde haar grootvader voordien.
En dit op een zaterdag! Wat zal er weer veel verkeer zijn naar de zee! Drukkend warm weer is voorspeld en dat doet veel mensen anders hun tijd doorbrengen. Gelukkig diegenen die het nu rustiger aan kunnen doen en niet moeten werken vandaag! En gelukkig dat er ijsjes zijn! Want er is tegenwoordig ook suikervrij ijs o.a. van 'Het Ijsboerke' - maar dit laatste zal wel vlug uitverkocht zijn vermits er nu niet meer kan geleverd worden met het weekend.
Op de markt ontmoette ik een vriendin met een wat grote zonnebril voor haar ogen. Die was nog van haar man zaliger en zij kon dat oud exemplaar maar niet wegdoen omwille van oude herinneringen.... Nu kon ze die bril nog eens opzetten omdat zij op haar gezicht wat te bedekken had wegens een medische ingreep.
Op Facebook gaan na het ontbijt; het hoort op den duur bij het dagelijks ochtend ritueel. Maar voor je het weet, ben je al aan het reageren op bepaalde berichten. En zo ben je weer vertrokken! Uiteindelijk zou je i.p.v. een vastenmaand of een ramadanmaand een noFacebookmaand kunnen inlassen. Maar dat laatste zie ik echt niet zitten. Misschien eens beginnen met een dag zonder FB?! Maar als de noodzaak zich niet stelt, waarom zouden we daar dan mee beginnen? Als een test misschien; maar dan ook geen FB op mijn smartphone!
Hoe massaler en angstiger veel mensen blijven reageren op de affaire van Cambridge Analytica van Facebook; dit uit bekommernis om schending van hun privacy- hoe meer ik vind dat ze zich laten opjagen- ook door de sociale media.
Dit i.p.v. impulsief te reageren op Facebook. Ook al wik en weeg ik steeds mijn woorden in mijn reacties en zal ik niemand opzettelijk schofferen; ik krijg steeds simplistische opmerkingen die soms kant noch wal raken. Meestal dan nog van mensen die wild om zich heen slaan en vaak heel agressief en negatief reageren. Daartegenover krijg ik ook opmerkelijk veel steun van anderen. Maar als ik een interessant cultureel event beschrijf zoals het museumbezoek van 'Bruegel :Unseen Masterpieces' dit met ondersteuning van het 'Google Cultural Institute' dan zijn er hooguit een vijftal personen die reageren.
In mijn ogen 'bijna een eeuwigheid'. Ik weet niet of ik hier terug meer gebruik van ga maken. Heb deze voormiddag gewacht op een geplande stroomonderbreking van 4 u. waarvan ik niets gemerkt heb.
Vanmorgen problemen met mijn internetradio, alsook met mijn pc + telefoon. Ik kreeg ook een foutmelding van Telenet. Er is dus iets aan de hand: nog nooit gebeurd! Ofwel is mijn pc gehackt (je weet nooit na het voorval met de pc-hacking bij Lena Bogaerts waardoor het bericht aan heel haar adresboek werd doorgestuurd) ofwel zijn er storingen bij Telenet- waar ik zelfs niet binnen geraak.
Dat kan echt na een avondje Paul Van Vliet samen met 2 vriendinnen (68 en 61). Je ziet om te beginnen de uitverkochte Arenbergschouwburg vol lopen met nostalgische fans. Onze cabaretier die er reeds 81 is overtrof mijn verwachtingen. Ik was ooit aanwezig in de laatste show van Toon Hermans en dat was eigenlijk een show teveel. Maar wat Paul Van Vliet wist te brengen, zowel inhoudelijk als acterend was voor mij gewoon meer dan schitterend. Je voelde de sfeer in de zaal van het publiek dat ten volle genoot.Ook al zaten we verspreid in de zaal, we hebben achteraf nog goed alles kunnen bespreken, maar het drinken achteraf- dat was andere koek. De bar die er ongezellig uit zag was eigenlijk volzet.
ontdek je dat er tussen veel agressief verkeersgedrag op zaterdagavond op weg naar de Singel in Antwerpen ook nog goeie en inventieve zielen bestaan... Ook al weet je niet wie ze zijn.
De vereniging van SABAM die de auteursrechten beschermt heeft er voor mij een zootje van gemaakt. In de publieke ruimte- in wachtzalen, bij de kapper, op café kortom op alle openbare plaatsen dient een serieuze bijdrage betaald worden -wil men voor achtergrondmuziek zorgen. Ik maakte het ooit mee bij de organisatie van een cultureel evenement- waar we enkel zelf mochten neuriën of fluiten of zingen als het maar oude muziek was.
De bestelde relax voor einde december werd vorige donderdag door Odrada reeds geleverd - die was voorzien voor mijn 72ste verjaardag in maart 2017! Daarvan kan ik nu reeds genieten....
Of de realiteit van het ouder worden?
Toen ik vorige nacht rond 24 u.wilde gaan slapen, zapte ik nog gauw eens naar Brava. Kwam daar toch niet de openingsscène in beeld van de opera Khovansjtsjina van Modest Moussorgski. Ik heb die opera ontdekt bij Cultuur 7; en al waren er toen geen onderteksten op het scherm, de muziek was aangrijpend mooi en ook het verhaal was intrigerend. Ik vond dit zo mooi gezongen dat ik die opera zeker nog 2 keer op tv gevolgd heb en nadien in de KVO te Antwerpen life heb bijgewoond- op een uitgelezen plaats met alles erop en eraan (voor mijn nieuwjaar). Daar was het geluid wel goed maar de regie viel voor mij wat tegen - veel soberder.
Een grote update van Windows Live Mail, waardoor iets meer werkt zoals het hoort te werken met mijn e-mailverkeer. Gisteren bijna een godganse dag zitten knoeien met mijn e-mails op de pc en vooral op mijn smartphone. Steeds kreeg ik die serverfout en telkens heb ik eerst in WLM accounts verwijderd en terug ingevoerd. Mijn e-mail app op mijn mobieltje deed het ook niet. Vanuit mijn Telenet-mail kon ik niets meer versturen. Dan ben ik in de instellingen alles en nog wat gaan openen en terug sluiten. Uiteindelijk ben ik bij Telenet gaan zoeken om een ander wachtwoord te installeren; maar dat heb ik dan toch maar terug gewijzigd. Met de outlook-app werken vind ik niet zo evident. Dan heb ik alle accounts binnengebracht bij mijn G-mail. Maar de handelingen in WLM waren voor mij zo evident, dat veranderignen wel wat weerstand oproepen.
Eenvoudig zal dat nooit worden....
Ik las net dat de kinderen van de basisschool in Ranst door Haro werden getrakteerd op een ijslolly! In andere scholen heeft men de kinderen deze namiddag vrijaf gegeven. En dat bijna in de helft van september!
Gisteren toevallig mijn blog herontdekt! Tot laat in de nacht aan gewerkt. Kon geen foto's bijvoegen die ik zelf genomen had wegens teveel pixels. Ondertussen nog wat wennen aan mijn laatst aangekochte smartphone die ik helemaal zelf installeerde. Mijn nieuwe elektrische fiets (Gazelle Balance) is een aanwinst! Mijn kappersbezoek moet ook nog wijzigen; omdat Nicole soms hulp heeft en soms niet, daarom wil ik nu mijn haar om de 4 weken laten knippen en de derde knipbeurt (+ 3 maanden) een permanente laten zetten.
Teveel aan de hand, heel dikwijls weg e.a. Om te beginnen die medische ingreep in het UZA die best meeviel maar die een week nadien toch een lelijke val in taverne 'Croonhof' met zich meebracht. Ik was net een week thuis uit het ziekenhuis en reed ' avonds met Ludo mee naar Zoersel om er te luisteren naar Johan Bonny; na de receptie met 1 glas water, enkele wortelschijfjes en 1 mozarellaballetje + 1 kerstomaatje reden we naar Zandhoven waar Chris ons kwam vervoegen. Ik dronk er een koffie maar mijn maag die reeds moeilijk deed tijdens het vorige relaas over de voorbije bisschoppenconferentie deed nog steeds lastig. Ik at dan maar het koekje ook op en bestelde een cola omdat mijn maag echt overhoop lag. Maar het hielp niet echt. Toen we rond 0.15 u. naar huis gingen stond ik recht en van daarna weet ik echt niets meer. 1 of 2 minuten ben ik naar het schijnt bewusteloos geweest, ik heb overgegeven , men heeft de ambulance opgebeld (omdat men dacht aan een beroerte) en na 2 minuten kwam ik weer bij bewustzijn. Ik wist meteen waar ik was, waar ik voordien was en dat Ludo en Chris bij mij waren. Ik wilde naar het toilet, maar mocht niet meteen opstaan. Chris vergezelde me dan tot daar en toen ik buiten kwam stonden er 2 gele jassen. Er was geen ontkomen meer aan- ik moest mee naar de spoed in Malle (ook al kwam ik quasi recht uit het ziekenhuis - een week geleden. In de ziekenwagen kon ik met mijn smartphone nog mijn code intikken en ons Rita en onze Guy verwittigen, maar op de spoed had ik geen bereik meer. Na de nodige onderzoeken -ik had wel wat pijn bij het recht komen maar verzweeg dit omdat ik perse naar huis wou omdat ik me absoluut wou verschonen, toen kon ik aan de balie onze Guy opbellen zo rond 3 uur. Thuisgekomen alle kleren uitgedaan en in de week gezet en ons Rita opgebeld en ook nog ons Chris. Die laatste maakte zich wat zorgen om de pijnen die ik had en stelde voor dat ik naar mijn huisarts zou gaan de volgende morgen. In mijn bed kon ik haast niet op mijn zij liggen- ons Chris vermoedde dat dit mijn galblaas was. Maar de arts die mijn huisarts verving meldde dat het mijn ribben waren die gekneusd waren door de val - waarschijnlijk een vagale collapse ofwel een bloeddrukval wie zal het zeggen?! In het ziekenhuis had ik de dag na de ingreep 9 bloeddruk waar ik normaal 15 heb....
Ofwel worden wij hopeloos traag!
...dat ik nog iets op mijn blog heb gezet.
Er wordt nu veel gepalaverd over de jihad, extremisten, en vooral het geloof als oorzaak van alle onheil in de wereld.
- In ons appartementsgebouw stond het water in de DWA-putjes wat hoog; Tom heeft die geledigd maar vanaf het toezichtputje van de gemeente zit alles vast naar de straat toe- al 2 keer dit probleem aangekaart op de technische dienst. Maar nog steeds niet opgelost! Maandagavond gaat Tom naar de gemeente en stelt hen voor om zelf een reinigingsdienst op te bellen en de factuur naar de gemeente te versturen...
Eergisteren zwarte donderdag: een ganse dag tegenslag gewoon bij alles waarbij ik op mijn pc gewoon niets meer terugvond bij de herinstallatie van Windows 10!
Ik had te vroeg victorie gekraaid: op 17/09 had ik Windows 10 gedownload met de nodige aanpassingen; het resultaat bleek schitterend te verlopen met een oef-gevoel dat ik dit toch maar geklaard had!Tot ik na een zevental keren surfen opnieuw op de startknop drukte om in slaapstand te gaan- Kritieke fout: uw startmenu werkt niet meer kwam er op mijn scherm zodat ik enkel nog kon afsluiten. Alle volgende keren bleef dit scenario zich herhalen, tot ik ontdekte dat ik met de rechtermuisknop ook nog wat kon doen. Maar de apps verschenen niet meer en ik kon dus ook niet aan de slag!
Waarschijnlijk is die doorgekomen op tram 4 waar links een raampje helemaal opengeschoven was en natuurlijk aan de overkant ook nog een! Daarvoor prefereer ik de nieuwere toestellen waar de reizigers zich daar niet meer mee kunnen bezig houden!
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
Om de tv-programma's te overlopen - ook al zet ik om de 3 weken quasi 4 keer de tv aan- gebruik ik daarvoor liefst nog een weekblad.Tot hiertoe kocht ik Primo maar daarin vond ik de programmatie niet terug van Cultuur 7 waar ik altijd naartoe zap als ik nergens iets vind dat mij bevalt. Onderwijl kan ik dan breien, haken, lezen enzovoort.
Op vrijdag, 23 januari kocht ik 's avonds bij Telenet in WSC mijn smartphone op een zeer druk moment in de winkel. Zaterdag en zondag daarop had ik de handen vol met alles en nog wat waarna ik mijn toestel voor de eerste keer kon leren gebruiken in de 2de les van tablets en smartphones (T&S) bij LBC in Mortsel. Tijdens de 3de les voelde ik me als absolute beginner gewoon niet op mijn plaats in de zeer heterogene groep van 15. Zo overwoog ik om mij te verplaatsen naar de groep T&S voor beginners op donderdagvoormiddag; maar daardoor moest ik het gezamenlijk op-en afrijden met Ria missen die op dezelfde dag en dezelfde uren Word volgt in dezelfde school.
Dit was te verwachten met Jan Verachtert die komt spreken over zingeving op het snijvlak van filosofie, psychologie, sociologie en spiritualiteit. In de heenreis op tram 4 heb ik zitten lezen in Tertio nr. 783 waarin ik verschillende echt goede artikels vond.
Ik verzet hoe langer, hoe minder werk, maar heb nog veel te veel goesting om ergens naartoe te gaan. Bovendien krijg ik onverwachte aanbiedingen zoals gisterenavond om een kaart voor de opera over te nemen aan halve prijs- en dan nog van iemand die ik toevallig ontmoette op de lijnbus na de opvoering van Khovansjtsjina.
- Het machteloos moeten toezien op extreme heethoofden die andersdenkenden onthoofden en die daarbij gebruik maken van de huidige technische middelen om hun macht te etaleren, het stemt tot nadenken.
Niet in de klassieke betekenis maar in een alternatieve: 'bijbels verbonden' of 'bijbels verantwoord'.
... om de verantwoordelijkheid voor je daden op Al-Qaeda te steken of IS - alsof je zelf geen overtuiging of persoonlijkheid hebt.
De aanslag met kalasjnikovs op de redactie van een satirisch magazine in Parijs dit door enkele extremisten (jihadisten) die hoegenaamd geen satire begrijpen- laat staan tolereren. Zomaar de mensen neerschieten met een ander wereldbeeld dan jij en waarvan je overtuigd bent dat je hen moet liquideren - gewoon maar om de profeet te wreken en ook om je te manifesteren ..
Maar er zijn er nog 11 van de 13 te gaan - ook al beginnen de dagen nu stilaan terug te lengen. Er kunnen nog wel enkele serieuze winterprikken volgen.
En net zo goed de nieuwe agenda's voor hen die met een burgerlijk jaar werken ... want in scholen, bij het Davidsfonds en in andere verenigingen werkt men nog steeds met schooljaren - van in de tijd dat onderwijzers (al dan niet gepensioneerd) zich inzetten in allerlei verenigingsvormen.
Ik heb er één in mijn hoofd: 'tablets en smartphones beginners' bij LBC Mortsel op donderdagvoormiddag; maar dan moet ik wel een smartphone aanschaffen en welke dan, Dit moet dan deze week of de week erna gebeuren want de cursus start op 22/01/15.
Normaal gezien niet; maar zover ik nog onder de norm van de meerderheid val- dat betwijfel ik ten zeerste!
En dit dan nog door de politie!Met een stiptheidsactie in de ochtendspits op een zeer drukke verkeersader waardoor het verkeer dat daar anders stapvoets vooruit schuift nu tot een quasi stilstand dwong. (Om 20 minuten voor 8 stond een bus voor Kontich vlak voor mijn deur in de file en ze deed er 30 minuten over om aan de bushalte te passeren op 3 minuten stapvoets van hier!)
In de media sprak men van een "watjessamenleving' hier in Europa: gearriveerden die vanuit hun kookboekenbibliotheken in hun gesubsidieerde passiefwoningen kijken hoe de wereld rondom hen voorbij raast.(Ik vind dit weer fenomenaal geformuleerd!)
Gelukkig heeft dit ook een keerzijde: langer thuis en binnen blijven met mooie muziek, gezellige verlichting - doch oppassen met vuur!- wat breien en/of haken, tv kijken e.a.
Daar zat een goeie vernieuwingsploeg achter. Alle Wommelgemse basisscholen werden vooraf ingeschakeld. De kinderen knutselden papieren klaprozen die ze mochten meebrengen om ze te deponeren op het monument van de gesneuvelden.
Gelukkig dat ik vorige zondag in de opera te Antwerpen een hele dag van gemaakt heb van 12 u. tot 18.40 u. Door de goede uitleg vooraf door Piet De Volder en de intro om 14.15u., was alles goed te volgen met de boventeksten vlak voor mijn ogen en een goed zicht op de scène.
Veel van mijn blogs lijken om 00:00 u. geschreven, maar dat klopt niet. 't Is nu ongeveer 03:13 u. en op het scherm zal misschien verschijnen: geschreven om 00:00 u. Zo belangrijk is dit nu ook weer niet, maar de klok op de computer blijft lopen en blogs kunnen altijd toegevoegd worden. Misschien is het beter van nu toch maar te gaan slapen....
Zo mooi dat ik het meteen maar aangeschaft heb - niet om het buiten op een grafsteen te plaatsen, maar om het lekker binnen te zetten thuis op het dressoir zodat men er nog langer dan een week van kan genieten....
Het moest er eens van komen! Na het zonovergoten allerheiligenweekend kwam toch wat herfstweer opzetten en moest ik maandagavond per fiets door de regen naar 2 plaatsen om te vergaderen. En ja - op dinsdag was het dan zo ver; het opvangen van het vocht dat uit mijn neusgat liep was gewoon niet te doen! Dus maar wat vroeger gaan slapen (wat ik altijd anderen aangeraden heb) extra soep gegeten met kippenbouillon en nog maar eens vóór 24 u. gaan slapen. Het moet dan toch geholpen hebben want het vochtverlies is geminderd en ik ben nog niet vreselijk gaan hoesten. Ik moet nog wel mijn griepspuit laten zetten en dan heb ik best geen verkoudheid.
Het eerste gebeurt geregeld- zeker in een latere levensfase:als lichaamsfuncties niet meer naar behoren werken, of een tand eruit moet, ook als je meeleeft met een pijnlijke medische diagnose bij vrienden, of iemand voorgoed afgeeft uit je familie- of vriendenkring -als je de wagen niet meer mag besturen, allemaal stukjes verdriet die je met je meedraagt...
Op 20 oktober hebben we nog een bezoek gebracht aan de Olmense zoo. Het was er rustig- alhoewel er één klas rondliep uit Zoersel waarvan ik één scholier herkende als kleindochter van mijn vaste kapster. We hebben rustig het ganse wandelpad gedaan, in de tropenhal geweest en veel leuke dieren gezien, maar het meest van al hebben we genoten van de kat- waarschijnlijk een huisdier van de eigenaar. De kleine viervoeter liep daar hautain rond alsof het ganse park van haar was. Toen we ze na een toiletbezoek terug zagen bovenop een tafel konden we ze zelfs strelen.
Als het gezelschap wat groot is zijn er heel wat beperkingen.
Deze keer volgen we; Google applicaties - opnieuw bij Chris Lioret. Een moeizamere start doordat zoveel senioren nu nog op reis zijn in september. Toch werd in de klas (en ook thuis) Google Chrome geïnstalleerd en meteen als browser verkozen boven Internet Explorer.
Eerst en vooral die van ons moeder die geboren was op 05.08.1925 en nu reeds 8 jaar overleden is. Maar ook nog Inge Bens die ook jarig was op 5 augustus maar die in volle vakantie uit de autocar werd geslingerd en met haar hoofd de schok opving bij een stom ongeval in Jordanië. Dat is geleden van de herfstvakantie in 2012 . Haar overlijden brak een schok teweeg in Wommelgem waar zij schepen was. Zij was een levenslustige en ambitieuze en immer opgetogen en enthousiaste ex-collega! 
Met alle begrip voor die voetbalfanaten + hun aanhang; maar ik vind ook dat er een 'bomenminnend' België - ik weet dat het woord niet bestaat, maar iedereen snapt de inhoud ervan- zich ook zou moeten roeren.
Alhoewel ik nog zeker een week interpretaties van de verkiezingsuitslag verwacht in de media ; maar er zijn ook nog andere zenders op de televisie zoals die van 'Cultuur 7'- als je nergens iets naar je gading vindt, geeft die zender voor mij gewoon wat ik verlang bij wat haak, brei- of computerwerk! De laatste weken heeft die 'Cultuur 7' bij mij bijna constant opgestaan om te ontsnappen aan verkiezingsdebatten die eerder dan wat informatie te bieden een schouwspel brengen zoals destijds in Rome met de gladiatoren in de arena.
We liggen dan wel aan de Noordzee met uiteraard een eerder zeeklimaat dan landklimaat; alle tuinmensen schreeuwen deze dagen om regen. De heideplanten in onze voortuin staan er gewoon verdroogd bij. En 't is precies lang geleden dat ik mijn paraplu diende te gebruiken.
Dat komt er natuurlijk van als je heel wat vrienden hebt die zich politiek hebben geëngageerd! Uit respect voor ieders overtuiging wordt het gewoon maar wat afwachten tot na verkiezingszondag, 25/05/2014 en het zal dan hopelijk wel minderen! Gelukkig zitten mijn FB-vrienden niet in alle mogelijke politieke partijen; maar ik krijg toch politieke boodschappen van zowel Open VLD als van N-VA, CD&V en Groen! Ik heb ook echte vrienden bij het Vlaams Belang, maar die zitten niet op Facebook!
...je kan er ook wel veel tijd insteken, zeker als je op zoek bent naar iets dat misgelopen is en dat je uiteindelijk zelf wilt rechtzetten. De malware: 'Ads by Viewpassword' had ik zelf onwetend toegelaten (want vooraleer de voorwaarden te accepteren bij een gratis programma had ik onderaan het voorstel tot bijvoegen van... niet uitgevinkt. En in mijn configuratiescherm was het niet terug te vinden bij de programma's). En de ongevraagde pop-ups die overal verschenen hinderden mij ook erg. Die spyware kreeg ik zelf niet verwijderd en heb het overgelaten aan professionele interventie. Maar hyperlinks die overal opduiken in knalgeel op een witte achtergrond zijn gewoon niet meer te lezen. Alles wat aan en terug uit te klikken was, heb ik geprobeerd, ik heb op het internet gezocht, de Microsoft Community ingeschakeld en uiteindelijk vandaag bij 'Instellingen' en daarna 'Persoonlijke instellingen' alles uitgetest bij 'Hoog contrast' en 'Kleur' Daar kon ook de kleur ingesteld worden bij hyperlinks en alles werkt nu terug zoals het hoort.
Je stelt de beslissing steeds uit, maar uiteindelijk zie je meer en meer dat je echt niet meer zonder kan! Als je een ganse dag op weg bent, of een weekend of een midweek en je moet wachten tot je thuis je mailbox kunt openen - dat is echt niet meer te doen! Die apps, nog tot daaraantoe! Temeer daar onze leraar ons nu reeds warm maakte voor de cursus ' tablets en smartphones' die in september gegeven wordt door hem in Mortsel (tenminste als je met I-phone werkt). Ik was nochtans eerst van plan deze cursus als de laatste te beschouwen. Maar de volgende zou echter wel zinnig zijn om deze mogelijkheden ten volle te leren benutten. En vermits het over een dagcursus gaat en de verbinding met Mortsel uitstekend is...
Iedereen kent ze wel: de 'grote monden' in een gezelschap die steeds met veel bravoure en luide stem argumenteren met 'hun stokpaardjes' zo in de zin van: 'Vitamines zijn altijd en overal gezond', 'de mens is in wezen goed; 't is zijn omgeving of het systeem dat niet deugt', 'stoute kinderen bestaan niet', enzovoort.
Vooruitdenkende mensen zoals ik natuurlijk! En om de drukte rond de feestdagen te vermijden én ook om er nu al mee te leren werken; want 't is een hybride laptop van Acer die compatibel is met Windows 8 en die je op 2 wijzen kan gebruiken. Ik heb hem nu bij Dofin computing in het echt zien staan en ik was meteen verkocht. Dus heb ik hem meten besteld voor de week van 4 november! Inpakken hoeft voor mij niet meer en wachten tot 01/01/2014 evenmin! We zullen er dan meteen aan de slag gaan als hij er is - ik vind dit echt een schitterend geschenk en kijk er nu al naar uit!
Soep maken natuurlijk! Zeker als het zaterdag is en je geen andere activiteiten had gepland! Bij het wassen, kuisen en fijn snijden van die selder was mijn vergiet al voor driekwart gevuld, dan kwamen daar nog 4 peeën, de ui, sjalot, look, gember en de soepprei bij. En vermits ik nog 4 overrijpe tomaten had liggen, zijn die er ook mee ingegaan. Dan kon er buiten de reguliere kruiden ook nog wat oregano en basilicum bij met daarbovenop nog een halve liter tomatenpuree. Ik heb de soep dus ook nog geproefd. Ze is nauwelijks gezouten, dik van de groenten en daar is helemaal geen bindmiddel aan toegevoegd. Ondertussen zijn dat 5 potjes van 3/4 l geworden waarvan er 4 worden ingevroren.
Uiteindelijk begin ik er de zin van in te zien! Als je het in de week zo druk hebt met het volgen van de geplande activiteiten zodat je eigen huishouden blijft liggen en je de chaos moet toelaten; dan heb je die zondag wel nodig om in de namiddag alles terug op punt trachten te krijgen, de volgende week te overlopen en vooral 'de papieren in orde te krijgen !
Het begon al met de foto van ons bestuur op de cover van het Neos magazine van september - dit omdat wij door Neos nationaal werden verkozen als unieke club! Eind juli was Leen Van Dijck aanwezig op onze bestuursvergadering samen met de fotograaf en enkele andere mensen van het nationaal bestuur om een fotoshoot te nemen van ons bestuur zowel op het Kerkplein met de fiets als in het OCMW-gebouw waar wij maandelijks samenkomen.
Dit in de LBC in Mortsel: de leraar, Christian Lioret valt erg mee (een rustige man met wat droge humor); maar de klas (17 personen waarvan volgens mij maar 3 economisch actieven) is heel divers. Ik vond in de gang geen plaats om mijn jas weg te hangen of mijn regenscherm te laten drogen - wat ik destijds in Borgerhout wel kon. Maar ik miste hier vooral en zeer erg een grote zaal met tafels en stoelen waar de cursisten tijdens de pauze ook van elkaar nog 't een en ander kunnen opsteken en er wat aan socialising kan gedaan worden. 
Ofwel voor ijdeltuiten die zich voortdurend willen spiegelen; want als de pc in slaapstand staat, fungeert hij als het ware als een spiegel. Je kan trouwens bijna gelijktijdig het spiegelend tv-beeld aan de overzijde meevolgen terwijl je aan de pc zit. 't Zal wel weer wennen zijn zeker! Benieuwd wat we morgen in de school voor onze neus zullen krijgen want morgenvroeg begint de eerste les!
Ik heb het bijgewoond op 05.09.13 in de plaats van Lieve, een vriendin van ons Rita die niet kon meegaan. En vermits mijn zus een abonnement van 3 concerten voor 2 personen aan een redelijke prijs kon kopen, heb ik haar begeleid naar de grote kerk van 20.30 u. tot 21.30u. De orgelist, Serge Schoonbroodt afkomstig uit Eupen maar internationaal doorgebroken in o.a. de Notre-Dame in Paris bespeelde het orgel gewoon schitterend. Op het grote scherm vooraan in de kerk kon je zijn handen- en voetenwerk zeer mooi volgen. Maar het meest van al was ik nog getroffen door de 2 nummers waarbij hij zong. De zang was gewoon 'onaards mooi - om kippenvel van te krijgen! '. Achteraf werd er nog een receptie aangeboden, maar ik prefereerde van huiswaarts te keren nu het nog kon: in 3 stukken weliswaar: Van Lier naar Capenberg met bus 90, van Capenberg naar Mortsel met tram 15 en met de laatste bus 141 van Mortsel naar Wommelgem. Ik kan begrijpen dat veel mensen het openbaar vervoer niet meer gebruiken om zich te verplaatsen naar culturele evenementen als dat allemaal zo omslachtig wordt. Om van Lier naar Wommelgem te komen moet je ofwel overstappen in Broechem ofwel in Mortsel - maar na 20.30u.rijdt geen enkele bus 90 nog door tot in Berchem en dus ook niet tot in Mortsel....
Op woensdagavond bij Dofin een nieuwe computer besteld ENVY23 TouchSmart; en vandaag staat die er helemaal klaar voor een nieuwe start. Johan Somers heeft die hier komen installeren; ondertussen is dan wel het voorste rechterwieltje van mijn bureau gewoon eronderuit gegaan en heeft René van ons Chris dit voorlopig komen repareren tot hij er maandag 4 nieuwe wieltjes onder zal plaatsen (want de drie andere zaten ook al wat los). En volgende week gaan we dan naar een opfrissingscursus INITIATIE Windows 8. Volgende aankoop wordt dan wel een tablet van Samsung Windows 8 dat nu in promotie staat. Het worden wel dure komende tijden met de plaatsing van nieuwe ramen; het laten leggen van linoleum in de achterkamer en de 2 gangen, de aankoop van een lage dressoir en het laten maken van overgordijnen voor 2 kamers achteraan. 
En om de sfeer op te snuiven en mij mee in te leven ben ik vanmorgen vroeg opgestaan om met de bus van 8.09 u. naar Mortsel te rijden waar ik me bij LBC heb ingeschreven voor de cursus initiatie Windows 8 die volgende week dinsdag start om 9u. Dat impliceert dan weer de aankoop van een nieuwe pc met een nieuw Office programma 2013 ? (hopelijk aan studentenprijs) bij Dofin. In dat geval werk ik thuis met hetzelfde programma als in de school.
Een schitterende zomerdag op 30 augustus! Met Julienne in Antwerpen centraal nog net op het nippertje op een veel vroegere trein kunnen springen naar onze hoofsstad toe. Ten einde van de Ravenstein-gang nog tijd zat voor een toiletbezoek met een kleine consumptie in 'Exki', maar daar zat het al vol met senioren die hetzelfde beoogden. In het Warandepark zelf was het om half twaalf haast onmogelijk om nog 2 zitplaatsen te bemachtigen maar ons is het toch nog gelukt! De gratis boterhammen in 't park met bon uit 'De Standaard' kwamen deze keer van 'Bio-Planet' en 'Coca cola' sponsorde met een klein flesje van 125 cl + nog een blikje van 33cl waarop men je naam zette. Het wachten op Willem Vermandere werd wel goed beloond met een prachtige solosax en nadien zijn West-Vlaamse gebabbel en enkele mooie liedjes. Dat was nu eens genieten ten top onder de prachtige kruinen in het park, met een heldere hemel boven je hoofd, in een lekkere temperatuur en dit luisterend naar een monument van een vent als Willem Vermandere. Degenen die er niet bij waren weten weer niet wat ze gemist hebben... Maar het initiatief barst wel uit zijn voegen want het uiteindelijke doelpubliek (ambtenaren tijdens hun middagpauze) wordt nauwelijks bereikt doordat talloze senioren (met of zonder kleinkinderen) van 's morgens vroeg op weg zijn om er een dagje Brussel van te maken. Na het optreden van 12u. tot 14u. stonden heel wat gidsen te wachten van VTB-kultuur om ook weer gratis een geleide rondwandeling te begeleiden - deze keer in de wijk van O.L.Vrouw ter Sneeuw. Nadien waren we wel aan een drink toe wat uiteindelijk resulteerde in een drink met een hapje erbij op het terras in een zeer verzorgde zaak gerund door jonge en vriendelijke mensen. Dat was dan weer genieten en bovendien ook nog aan redelijke prijzen...
Gisterenavond bij Bewora een formidabel nummer zien brengen door Karin Struyf van de 'Schijnwerkerij' die het meisje Pië speelde (van piëdestal) die samen met haar zusje Eta (van etagère) van hun vader Teak op eigen poten moest leren staan en dan maar van Houthalen naar Boom verhuisde. Van Minderhout ging het dan naar Meerhout ... afin de tekst stak vol spitsvondigheden en werd subliem gebracht. Ook haar partner op de scène, Marc Van Extergem acteerde en zong zeer goed, de liedjes die ze samen brachten waren om van te genieten. Dit was buitengewoon onderhoudend entertainment op niveau! Tenminste als je van cabaret houdt - vroeger frequenteerde ik regelmatig de Arenbergschouwburg voor Paul Van Vliet en Jos Brink - beide uit Nederland. Nu zijn we blij dat we naast Kommilfoo ook nog eens naar een ander duo van eigen bodem kunnen gaan kijken en luisteren (alhoewel ik helemaal niets tegen Nederlanders heb).
Een grapje natuurlijk - alhoewel ... 
Ik zou al langer een nieuwe pc willen aanschaffen. Maar ik twijfel tussen een vaste computer en een laptop -dat is al één. Bovendien is de Windows 7 gepasseerd en ben ik nu overgeleverd aan Windows 8 met de gekende kinderziekten. Lies zou de zure appel doorbijten en toch voor Windows 8 gaan omdat die werkt zoals de massaal gebruikte tablets en smarthphones. Maar misschien verschijnt er nog een verbeterde versie! Maar zo blijf je maar uitstellen! En omdat die Windows 8 werkt met apps en een touchscreen, zou ik misschien ook beter een initiatiecursus volgen in LBC waar ze met Windows 8 werken. In Borgerhout is dat al niet meer te doen want daar is alleen nog een avondcursus op maandag - maar daar ken ik de school , de directeur en veel lesgevers. In Mortsel is er een voormiddagcursus op dinsdag- ik ken er wel geen kat- maar dat kan geen probleem zijn. Best is om tegen die tijd ook thuis ook een nieuwe pc te installeren zodat ik zowel thuis als op school met hetzelfde materiaal werk! Want we worden zo stilaan wel een dagje ouder- ook al willen we dat liefst niet weten.Ik ga toch maar eens met Johan Somers van Dofin praten... We zijn tevreden over die service en hopelijk geeft die goede raad !
Vorige zaterdag in 'De Standaard' een artikel gelezen over het nieuwe boek van Frans de Waal: "De bonobo en de tien geboden- moraal is ouder dan de mens"; waarna ik het meteen besteld heb bij Cosmox.Vandaag bracht de postbode het pakje aan huis en ondertussen heb ik al 40 bladzijden van dit werk gelezen. Gewoon geweldig, de visie van deze hoogleraar psychologie! Hij beschrijft zich als een volgeling van David Hume, volgens wie de rede de slaaf is van de passie. Hij keert zich evenzeer tegen de rabiate atheïsten die niet aan de verleiding kunnen weerstaan hatelijke dingen over godsdiensten te zeggen als tegen de fundamentalistische gelovigen die alles uitleggen vanuit hun visie op hun god (meestal met letterlijke citaten uit een heilig boek). 
Dit in Berchem station op de bank met het zicht op de grote elektronische informatieborden. Ze vroeg me beleefd om een inlichting omdat ze nu voor de eerste keer alleen op stap ging per trein naar Knokke nadat haar echtgenoot over een goed halfjaar overleden is. Haar kinderen - die allemaal uit werken gaan- zij vonden dat ze dit best wel eens alleen moest kunnen, 76 jaar, maar blijkbaar nog goed te been en zelfredzaam ook. Ik bewonder zulke dames die na een periode van toewijding en zorg plots in een grote leegte vallen en dan toch maar het heft in handen pakken om af en toe eens alleen een dagtrip te ondernemen! Chapeau ! Ik heb daar dan ook gefeliciteerd voor haar moedige aanpak ! Ze kwam van Mortsel en moest daar dan ook bus 90 nemen die stopt vlak voor Berchem station.
Ik kijk steeds met wat afgunst naar open keukens omwille van het grotere ruimtegevoel - meestal beklaag ik de eigen situatie met mijn kleine keuken die met een vouwdeur kan afgesloten worden van de living. 
Te beginnen met hen die lege blikjes en dito sigarettendozen zomaar in de groene borders langs de weg kieperen ?
Sinds gisteren zit ik erop te wachten, en nog steeds moet ik mijn screens neerlaten om de zon buiten te houden. In Limburg heeft het reeds flink geregend en elders ook waarschijnlijk - maar hier is geen druppel te bespeuren !
Ook hij moet met argusogen beide troonswissels in Nederland en België gevolgd hebben - dit terwijl zijn moeder hardnekkig volhardt in het uitoefenen van haar functie van staatshoofd. Er zijn mensen die zo wijs zijn tijdig een einde te stellen aan hun macht om deze door te geven aan hun kinderen, maar af en toe zie je er ook die volharden 'in de boosheid' - of is hun perceptie op het eigen functioneren zo erg overtrokken? Natuurlijk is 'the queen' een krasse, bekwame en alom gewaardeerde bestuurder - maar prins Charles heeft ook zijn capaciteien - het wantrouwen moet echter groot zijn als je ziet wat daar aan de overkant van het Kanaal allemaal gaande is.Toch had ik het prins Charles graag gegund om - al is het maar voor enkele jaren in de voetsporen te treden van zijn merkwaardige moeder.
Een ganse dag uitzendingen over het Te Deum, de fans van het koningshuis, de gasten in de kathedraal en de abdicatie en eedaflegging voor de Verenigde Kamers in het parlement, de defilé, beschouwingen allerhande en voor heel wat mensen een ganse dag live televisie. Mooie beelden, ontroerende momenten, vooral heel veel commentaar en ook een grote dag voor Elio Di Rupo !
Wat uiteindelijk te verwachten was .... 
Waar een diepvries zoal goed voor is : niet enkel om de tuingroenten in te vriezen, want ik heb geen tuin. Maar een grote pot soep kan ik verdelen over ongeveer 4 potjes van 75 cl die kunnen ingevroren worden. Het lekkere brood van bakker De Schutter verdeel ik ook in kleinere porties om in te vriezen en soms als mijn tomaten te hard aanrijpen, dan snijd ik die in stukken, kook ze gaar en doe ze door de roerzeef om later in te vriezen.Zo had ik eergisteren 2 venkels gekuist en fijngesneden, olijfolie in een pan gedaan en er de venkel bijgevoegd. Omdat ik vind dat venkel teveel naar anijs ruikt en een ietwat zoete smaak heeft, zocht en vond ik in mijn diepvries nog net een doosje bevroren tomatenpuree. Dat ging dan bij in de pan tot ik voldoende tomatensaus had. Het zure van de tomaten paste perfect bij het zoete van de venkel. Het restant van de bevroren puree kon ik ook nog bij de gestoofde uien voegen waar achteraf de gekookte snijbonen bij hoorden. 
Eigenlijk geleerd destijds van Jenny van 'Boerke Naas':gewoon kruidenomelet. Zeker zo lekker als het Engelse 'bacon and eggs' en bovendien waarschijnlijk nog gezonder ook !
Er is gewoon niet naast te kijken: 2 x 31 dagen schoolvakantie !
Ik kocht eergisteren in de Carrefour een doosje Chalet 'crème de Gruyère' dat 3,49 geprijsd stond terwijl ik goed wist dat ik er in de Colruyt 1 of 2 weken ervoor zeker meer dan 4 euro moest voor betalen. Aan de kassa ontdekte ik dat er 4,05 voor gerekend werd. Zoals iedereen, weet ik ook dat men moet verkopen aan de prijs zoals weergegeven bij het product. Maar daar een punt van maken ?! Bij het volgende winkelbezoek, heb ik dit vermeld aan een verantwoordelijke met de bedoeling het prijsetiket aan te passen aan de computerprijs; waarvoor men mij bedankte. Ook al had ik aan de kassa 56 cent kunnen recupereren (wat toch nog steeds een goede 20 BEF is) ik vond dit er gewoon over. Er is al zoveel diefstal en beschadiging in winkels; en heb je als burger wel het recht om van iedereen volmaaktheid te eisen terwijl je best weet dat je zelf ook al eens fouten maakt?
Vanmorgen om 9.30u. - ontbijt achter de kiezen, kranten gelezen en nog wat bezig op de computer vooraleer mijn haar te kammen en zo; viel plots mijn scherm uit en tevens de radio. Ik keek om me heen; modem was uit, digicorder ook, koelkast en diepvries evenzo en over mijn deur zag ik de electriciens die aan 't werken waren in de 11 nieuwe appartementen naar de verdeelkast gaan; ook een verkoopster van de fruitwinkel kwam er naartoe gelopen. Ik wou de buren van nr. 183 opbellen, maar zelfs de vaste telefoon werkte niet . Radio uit, tv en pc buiten dienst; dan maar mijn gsm genomen om mijn benedenbuurvrouw te bevragen. Die was thuis en zei ook geen elektriciteit te hebben. Warm water nemen ging niet, het licht in de badkamer aansteken evenmin. Dus zou ik mijn haren kammen voor de spiegel in mijn slaapkamer, maar daar waren de rolluiken nog naar beneden. Die optrekken ging ook al niet omdat die elektrisch aangedreven worden. Toen ik even naar beneden ging om bij de buren iets te bussen, zag ik een dame voor de deur staan die aangebeld had maar die bel had ik niet gehoord. Een buurvrouw kwam terug van het dorp en daar was naar 't schijn grote paniek. Je kon wel een brood kopen, maar het niet laten snijden, elektronische weegschalen werkten niet, computers bij de post en de bank of in de bib evenmin.
In de media maakten we grondig kennis met massahysterie, opgeklopte agressie en doodsbedreigingen voornamelijk door een 'allochtone' oudergroep - dit omwille van 'waarschijnlijk geïnsinueerde' sexuele misbruiken door een kleuterjuf van 23 jaar - dit in de basisschool "De Blokkendoos" op het Kiel in Antwerpen.
Niet met het georganiseerde verzet op de Groenplaats tegen de recente besparingspolitiek van het huidige Antwerpse stadsbestuur ... maar met een geschreven bord waarop een aanbevolen menu stond aangeprijsd ergens op de Lijnwaadmarkt.. Ik las op een zwart bord met wit krijt geschreven: "Tournedos me groentekrans en saus naar keuze" Dat is dus geschreven zoals het hier vaak gezegd wordt ! 
Het heeft toch wel wat ! Op een zaterdagavond met mooi weer naar de Groenplaats stappen om eventjes een snack te eten tussen de voorbije klasreünie van 16.30u. tot 18u. in Zandhoven en een concert in de kathedraal om 20 u. De terrassen puilen overal uit van het volk met ergens een grote tafel zingende Hollanders waarbij er iemand (wellicht onder invloed van ons bier) opzichtig staat te dirigeren bovenop een zitbank van de Groenplaats. Je moet wandelen tussen mensenstromen in waarvan de meeste zich verplaatsen richting Waaigat en Grote Markt. 
Dat spreekt al beter tot de verbeelding dan met een Duvel of een Ommeganck (alhoewel beide heldere bieren met ongeveer 8° alcoholgehalte elkaar waard zijn)! Ik kan getuigen dat dit een mooie slaap geeft met voldoende uren nachtrust en geen gedoe achteraf ! Eén Omer is echter wel voldoende en geeft totaal geen nevenverschijselen en je hebt 's morgens een zalige slaap achter de rug ; niet wakker gelegen of getobd, gewoon zorgeloos ingeslapen zondermeer. (Ik weet dat sommige medemensen hier geld voor zouden willen geven!) Mijn raad als ervaringsdeskundige: één Omer drinken bij de tv voor het slapengaan en je slaapt als een marmot ! Dit is niet gesponsord door de brouwerij; ik heb het bier leren kennen dankzij Jean Blaute en Ray Cokes met hun tv-reeks 'Tournee générale' die ik trouwens zeer geslaagd vond. Dank zij hen heb ik Omer leren kennen !
We startten als eersten (Lies Smits en ik bij 'De Bengel' op het terras en in de zon met vlak voor onze neus veel volk aan het stadhuis voor de trouwers...) We waren met zeventien + een schitterende gids !
...dat mensen als André Denys en andere eerst moeten sterven vooraleer men hem overvloedig prijst omwille van zijn buitengewone capaciteiten - zelfs over de 'partijgrenzen' heen. Ik weet wel: iedere mens heeft goede en minder goede eigenschappen; maar bij deze man merkte iedereen op dat hij heel hard werkte, een man van zijn woord was en volks in de omgang. Als deze 65-jarige dan uiteindelijk na een lange strijd tegen kanker toch de geest heeft gegeven, komen die lofbetuigingen massaal toe - op een moment dat de mens er zelf niets meer aan heeft...Een oud-gouverneur die sportief, integer en betrouwbaar was en die daar bovenop nog eens als zeer hardwerkend bekend stond - je bent het niet gewend van de meeste politici. Maar ja, nu hij niet meer leeft, kan hij voor niemand nog een gevaar opleveren en worden ook de politieke tegenstanders menslievender... zo zie je maar !
Je moet soms inderdaad wel eens goed overwegen voor je beslist! Zeker als het weekblad Tertio een gratis voordracht aanbiedt in het torengebouw van KBC op dezelfde avond dat er één van de abonnementsconcerten van de Filharmonie gepland was. Oorspronkelijk en uiteindelijk viel de keuze dan toch op Herman Van Rompuy die kwam spreken over Europa met zijn christelijke wortels. Het wegschenken van het ticket voor deSingel was geen probleem; wel heb ik overwogen of ik alleen naar de voordracht zou gaan of iemand zou uitzoeken om mee te gaan, vermits mijn uitnodiging gold voor 2 personen. Gemakshalve ben ik bij de eerste optie gebleven.
Al vier of vijf keer ben ik eraan begonnen; maar de schrijfstijl bevalt me hoegenaamd niet, en nog minder de woordkeuze hier en daar - voor mij veel te platvloers; je kan net zo goed 'Mooi en meedogenloos' volgen op de tv maar ik wil er echt geen tijd meer aan besteden. !
Gisteren ben ik met Julienne en 2 van haar kleinkinderen naar 'Croods' gaan kijken, een toffe animatiefilm (jammer genoeg voor die gasten uit het 2de en 4de leerjaar niet in 3D). In de vertoning van 15.20 u. (Nederlands gesproken) zat de zaal goed vol. Veel ouders en grootouders schijnen dit nog steeds als een mooie uitstap te bekijken, want bij film hoort meestal ook nog eens popcorn of een drankje.
Eigenlijk is het toch wel morbide ! 2000 jaar geleden stierf Jezus van Nazareth een gewelddadige kruisdood rond het joodse Pesach-feest. Zijn vrienden waren met z'n allen ontredderd en sloten zich op, maar nadien kwamen de verhalen van de opstanding . Met alle blijheid en vreugde alom.Ik kan mij best voorstellen dat in een verbale cultuur waar alles moest doorverteld worden (omdat de massa toen niet kon lezen of schrijven) de nood ontstond om die laatste dagen van Jezus hier op aarde 'in scène' te zetten opdat de volgelingen dit niet zouden vergeten.
Na de koudste dagen in maart sinds 100 jaar, mag je wel blij zijn dat je je kan verwarmen thuis. Vrienden van mij hadden echter pech. In hun kelder was een buis van de waterleiding gesprongen waardoor de verwarming gewoon uitviel. En dit op een vrijdag en met zulke koude temperaturen (vorige nacht was de koudste nacht van de winter). Dan ben je nog een gelukkige mens als je over een schouw beschikt met een kachel en wat stookhout . Wij zijn het echter niet meer gewend: warmte op één plaats in het huis en voor de rest in de kou zitten en slapen. Lees ik echter net dat volgens Finse deskundigen baby's het best slapen in de vrieskou mits ze warm zijn toegedekt natuurlijk! Ik vermoed dat weinigen onder ons de 'goede oude tijd' nog gekend hebben met de voeten op de Leuvense stoof waarop dan ook nog gebakken en gekookt werd. Vooraleer je in je koude bed kroop werd je dan als kind in een verwarmd dekentje naar boven gebracht zodat je toch nog warm in je bed kwam te liggen. Dat zalige gevoel kan ik me nog best herinneren; maar toen wisten we niet beter en kon het hlemal niet anders !
...heb ik André Comte-Sponville ontdekt. Hij is de auteur van het boekje: "De geest van het atheïsme" Kunnen we het zonder godsdienst stellen ? Het gaat hier weliswaar om een slechte vertaling omdat hij eerder spiritualiteit bedoelt
Het doet deugd om mensen als Jan Rolies uit Leuven in Elcker-ik op de tekenen des tijds te horen wijzen. Dit aan de hand van publicaties her en der bijeengesprokkeld. Wij leven inderdaad in tijden dat er veel beweegt - op allerlei vlakken trouwens. Van rustige vastheid is in de wereld en ook in je naaste omgeving nog weinig te merken. Of we het willen of niet - we beleven woelige tijden met de mondialisering, de technologische vooruitgang, de secularisatie, de snel groeiende economische vooruitgang in Azië, de ontwikkelingen in Afrika en de decentralisering van Europa. De begoede klasse bij ons en Noord-Amerika wil alles houden zoals het is (conserveren wat belangrijk is) en daarvoor inzetten op experts. Anderzijds roepen profeten (dromers) op tot een andere maatschappij omdat we weten dat de grondstoffen ooit uitgeput raken en de overbevolking de aarde meer kwaad doet dan goed. Een vraag om wijziging in het denken en creatief omgaan met minder middelen dus. Na een terug denken aan de jaren van economische opgang en wederopbouw na de oorlog hebben we veel zien veranderen en het stopt niet. Dat maakt velen bang - vooral bang voor verlies. En we kunnen de wereld niet veranderen, maar wel kleinschalig beginnen aan verbetering, elkaar bemoedigen en samenwerken waar het kan. Dat is al iets ! Toch beter dan mopperend stilzitten en lankmoedig toezien
Het begon al maandag ! De verwachte afspraak voor een namiddag in de Classics moest ik afzeggen omdat er om 13.30u. een vergadering van het PT was gepland. Op dinsdag had ik weer prijs.; om 20u. een vergadering 'Reisverhalen' en om 20.30u. een vergadering van de schoolraad - omdat de andere afgevaardigde van de plaatselijke gemeenschap kon aanwezig zijn had ik de mogelijkheid om naar de DF-activiteit te gaan ! Op woensdag kon ik dan nog eens eindelijk na veel 'bezette' woensdagen nog eens naar Babbelpunt gaan. Donderdag met de 'grote vakbondsactie' met als enig resultaat het 'pesten van andere medemensen ' was er in Borsbeek een federatie-avond gepland over de Visietekst van onze bisschop maar bij Neos had men 50 kaartjes gekocht voor Kommil Foo. Natuurlijk had ik gekozen voor de gebroeders Walschaerts maar er moest nog uitgekiend worden hoe er te geraken als de vakbondsactie zich vooal deed voelen bij het tramvervoer. Uiteindeijk dan een lift gekregen van Jeanine Smits die zich naar Antwerpen anders ook altijd verplaatst met het openbaar vervoer! Samen met haar nog een gezellige eet- en drinkgelegenheid ontdekt op het Theaterplein: de "Lunchbox" . De show "Breken" viel best mee maar het zoeken naar een locatie om achteraf iets te drinken en na te praten was moeilijker. Uiteindelijk dan toch beland in "De Markt" waar we als de 4 laatste klanten binnenstapten. Vrijdag was het na de markt en het kappersbezoek nog even in de bijtende wind naar de Colruyt om er 2 uur te helpen bij de koffiestop ten voordele van 'Broederlijk delen' waarna ik met zeer koude voeten meteen naar de Manu en Mariette ben gegaan om er wat later te vertrekken naar WMH waar we samenkwamen met een dertigtal mensen voor een avondje "Bijbels culnair" Hierdoor kwam dan weer de Taizéviering in het gedrang. En vandaag was het vergadering voor de comitédames van Kind & Gezin maar ik had de leeskring van Davidsfonds en Femma over het boek van Kate Mosse: "Het verloren labyrint" en dat laatste heb ik laten voorgaan. En nu heb ik gekozen om te gaan slapen i.p.v. naar de Borgia's te kijken. Gelukkig kan je dat opnemen om dat later te bekijken - maar wanneer dan ? Morgen na de mis, en de koffie in Familia naar de slager, waarna ik thuis het jaarverslag ga maken voor Residentie Damiaan, wat strijkwerk doe en wat tv kijk of muziek beluister.
Naast de gekende en verwachte negatieve berichten over de ellende overal in de wereld springen er af en toe ( maar wel uitzonderlijk) ook eens leuke positieve verhalen uit zoals vandaag over de kat Stanske die in de laadwagen van zijn baas meereisde van Leest naar Oostende waar ze geschrokken wegliep en niet meer terug te vinden was. Toen de bestuurder onverichterzake terug vertrok naar Heist-op-den-Berg, daarna naar Merendree en opnieuw naar Heist reed om dan terug aan te komen in Leest hoorde hij het miauwen van de 'wonderpoes'. Die had zich op de terugreis vanuit Oostende gans de tijd schuilgehouden op de achteras onder de vrachtwagen. Moet je de foto zien met de poes in de armen van haar baasje met daarnaast haar echtgenoot trucker. Met een blik van : "Zie je nu wel, hoe ik overleef !" Een mooi verhaal voor kattenmensen.
De kortste dagen van het jaar met de koudste temperaturen en de meeste kans op verkeersellende - juist dan organiseert men overal samenkomsten om te eten en te drinken zoals het nieuwjaarsetentje van Neos, de Toast Literair van het Davidsfonds, een samenkomst in 'Den Bol' met de vrienden, familiefeest met broer, zussen en hun partners , een nieuwjaarsreceptie van de gemeente, nog een etentje met de oud-collega's, de après-midi van Neos, een etentje met de comitédames van Kind & Gezin, een etentje met COV , ontbijten met de vriendinnen en daartussen komen dan nog de nodige boodschappen, de uitstapjes en de obligate vergaderingen. Geen wonder dat er zelfs geen tijd meer rest - tussen de bedrijven door- om iets op mijn blog te zetten. De voorbije weken heb ik me zelfs niet meer per fiets maar wel te voet verplaatst en met het openbaar vervoer natuurlijk ! Gelukkig is Elcker-ik zeer goed te bereiken met tram 4 ! Komt daarbij nog het plannen van de algemene vergadering van Residentie Damiaan enzovoort zodat ik de laatste tijd meer ga slapen rond 1.30u. à 2 u dan op een 'normaal' uur !
Ik schrok er zelf van ! Om 8.22u. de bus naar Antwerpen genomen (om uit te testen hoe lang die er morgen over rijdt - dit ten gerieve van de vriendinnen! )Juist 18 min. ;maar het verkeer was eerder miniem op 2de nieuwjaarsdag !
Het lezen van fictie in goede romans is inderdaad meestal ontspannender dan de taal op 9 afschriften van de KBC over de gewijzigde ABV (algemene bankvoorwaarden). Als je die bewuste uittreksels NIET leest (ook al staat erbovenop: ZEKER LEZEN) dan kom je wel eens voor verrassingen te staan. 
Het eerste in de kerk van Wijnegem en het tweede in de kerk van Wommelgem
Dit in de plaats van een "white Christmas" ! Het zal je maar overkomen - 4 dagen na de aangekondigde "Weltuntergang" die dus niet plaatsvond staat de zon te blinken op het overstaande gebouw in opmaak ! Op de tv vind je nu alle mogelijke 'kerstprogramma's' met massa's echte en gefingeerde sneeuw en buiten krijg je een vooruitzicht op de komende lente; dit terwijl de winter zich nog maar pas heeft ingezet !
De start aan het "vlinderpaleis" vind ik al een goed begin. Een bevlogen gids met goede stem en een divers gezelschap spreekt me ook altijd aan. Ook al viel er een bezoek aan een Turkse moskee weg omdat er onverwacht andere feestelijkheden doorgingen; we startten al goed in de Grieks-orthodoxe kerk - magnifiek ingericht en links t.o. het justitiepaleis. Het was trouwens de laatste keer dat we daar binnen mochten wegens het voor hen te late bezoekuur. Elke zondag kan je daar om 10 u. deelnemen aan de ritus (in het Grieks uiteraard). Van daaruit ging het naar een Engelstalige Salvation-kerk uit de Pinksterbeweging , vol met Afrikanen die er tevens ook warm eten toegediend kregen. Onze gids deed zijn uitleg gemakshalve in het Engels zodat de mensen uit de plaatselijke gemeenschap konden tussenkomen en er vanuit het publiek konden vragen gesteld worden. Een enthousiaste Nigeriaan spelde ons als het ware de les over de opvoeding van onze kinderen waar we uiteindelijk zelf voor instaan, onze verantwoordelijkheid vanaf onze volwassenheid en onze rechtstreekse relatie tot God en tevens werden we met zijn allen uitgenodigd voor 'Thanksgiving' volgende week. Na een passage langs een kleine Turkse gemeenschap en een nieuwe in opbouw konden we langs de Cuylitstraat langs de achterdeur binnen in de monumentale kerk van St.Michaël en St. Petrus. Iemand uit het parochieteam gaf ons de nodige uitleg. Van daaruit ging het naar de Hollandse synagoge waar we zeer vriendelijk ontvangen werden door Aäron Malinsky. Daar waar ik destijds ooit een rondleiding kreeg door zijn vader, inspecteur Malinsky (die toen zeer erg vanuit de hoogte sprak) viel me nu de innemende en minzame houding op van zijn zoon (ook uiterlijk verschillen deze mannen erg van elkaar). Aan de heren in ons gezelschap (de minderheid) werd gevraagd om een keppeltje op te zetten maar wij vrouwen dienden echt niet boven te gaan zitten (zoals de jodinnen doen tijdens de dienst) of een pruik te dragen. Bij het verlaten van de synagoge werden we begroet met een hartelijk 'sjaloom'. 
't Is bijna eind november. De Sint moet nog komen, en de advent met de kerstperiode tot Driekoningen staat ook nog oor de deur. Maar wat kocht ik vandaag bij Bob, de kruidenier ? Wijnappelsienen van 'Moro' die ik vroeger meestal kocht in januari als ik de bergappelsienen beu was... Dat is dus wel erg vroeg; er was nog weinig roods in het vruchtvlees te bespeuren, maar de smaak was al wel te appreciëren. Die is iets zuriger, maar de vliesjes zijn fijner en als ik de keuze heb, verkies ik de rode sinaasappelen boven alle andere. Nu weet ik waar ik moet zijn en de vruchten zullen met de tijd wel roder worden binnenin!
met als sluitstuk een luchtige biscuit voor 12 personen met vers fruit en slagroom en bovenop middenin een eetbare foto van de 3 zussen: Kwik, Kwek en Kwak . Gewoon veel te mooi om op te eten ! 
...dit na heel wat turbulente dagen na het plotse overlijden van Inge en alles wat daarbij komt kijken .
De muziek van Erik Van Nevel met het Victoria Consort bij foto"s van Lieve Blanquaert op een groot scherm was onaards mooi ! Een gedurfde combinatie: Lieve las af en toe een bezinningstekst bij haar beklijvende beelden; maar 't was vooral de bijpassende muziek die alles in een hogere dimensie bracht: ' muziek als tegengif voor de kwalen en rampen van nu en altijd'.
3 dagen na overlijden van Inge was er de tentoonstelling van Herman in Bewora. Twee werken van hem spraken mij wel aan. Eén ervan krijgt van mij dan ook als titel: "Overgang". Een non-figuratief werk dat aantrekkelijk oogt door de rijke kleurenpracht; maar uiteindelijk gewoon overgaat in troosteloos zwart. I koos die titel omwille van het leven dat hoe beloftevol en rijkgevuld ook, ooit vroeg of laat oplost in de dood. De dood die zwart is omdat we er niets van weten behalve het feit dat er geen communicatie meer is met de levenden, dat de zintuigen niet meer werken en de 'stoffelijke resten" gewoon vergaan of verbrand worden. Dit is gewoon universeel en voor iedereen weggelegd.
Je vertrekt wat vroeger naar de zondagsmis omdat je nog wat te vertellen en te bezorgen hebt bij een collega- bestuurslid van het Davidsfonds. Wat te vroeg aangekomen wandel je even rond de kerk en ziet onverwacht een ex-collega van de school komen aangereden. Omdat die pas hersteld is van een aanval van een sint-bernardshond,wacht je haar even op. Pakt die jou meteen vast met de boodschap: 'Jij weet het blijkbaar al van Inge" Ik wist gewoon niets van Inge Bens maar hoorde ter plaatse dat die is omgekomen bij het busongeval in Jordanië. In de achterbeuk van de kerk werd ik meteen overvallen door verschillende kerkgangers die ook al iets hadden opgevangen. In de feestelijke viering met twee (Armeense) kinderen uit het 5de en 6de leerjaar die voor de eerste keer de communie ontvingen werd niets meegedeeld om de onwetende kinderen hun feest niet te bederven. Nadien nog wat nagepraat en een koffie gaan drinken in Familia. Thuis gebeld naar 2 ex-collega's en onverwacht bezoek ontvangen van de burgemeester die voorstelde om mee naar het gemeentehuis te komen samen met andere mensen uit de ploeg van Open VLD. Daarop ingegaan met als gevolg een stel camera's en reporters die de burgemeester voor het gemeerntehuis interviewden die dan ook meteen naar mij doorgestuurd werden. Daarvoor was ik nu echt niet naar daar gekomen; maar 't is gepasseerd.Thuisgekomen alles wat laten bezinken.
Ik heb die helemaal niet als 'banaal' ervaren ! Eerste symptomen met loopneus en felle niesbuien op do.11/10/12, vrij. 12/10/12 gauw bij de apotheker binnen voor een hoestsiroop, keelpastilles en een eigenbereid middel tegen verkoudheden - dit met het oog op het vrijwilligerswerk dat ik 2 dagen nadien zou gaan verrichten in kiesbureau 1 van 7 u. 's morgens t.e.m. 17 u. ! Ik heb op die verkiezingszondag met veel lagen warme kledij aan + een zeer warme jas toch flink koud geleden in Synergie. Veel drukte in het kieslokaal door 1 computer die niet functioneerde en herhaalde interventies van onze mensen op plaatsen waar de mensen na hun kiesverrichting gewoon hun kaart terug in het toestel staken omdat ze dat op het scherm lazen: "steek uw kaart in het toestel".
Het begon op 1 september met de helft van het aantal bussen dat mijn deur nog passeert (besparingen bij De Lijn), nu lees ik dat men op 9 december - als ik me niet vergis - een groot aantal treinen uit het aanbod gaat schrappen en sinds maandagmorgen na de laatste gemeenteraadsverkiezingen kom ik tot het inzicht dat er op vele plaatsen bij de coaitievorming zeer vuile spelletjes werden gespeeld. In't holst van de nacht een complot smeden om een winnaar in zijn euforie uit te schakelen, staat bij bij gelijk met een putsch plegen ! 't Is niet enkel hier gebeurd; ook in Kortrijk, in Zoersel en ga zo maar verder ... In Antwerpen heeft men dat niet aangedurfd, maar naar mijn aanvoelen worden daar andere complotten gesmeed. Volgens professor Carl Devos is dat volstrekt democratisch, maar wel oneervol. Ik vermoed dat 'fair play' of politiek fatsoen reeds lang uit onze samenleving verdwenen is. Wie dat toepast of daarop rekent moet gewoon het onderspit delven. 
En dit met een serieuze verkoudheid van 2 dagen ! Donderdag een ganse dag met een loopneus rondgelopen en hardnekkige niesbuien. Vrijdag de apotheek binnengestapt voor 'hulpmiddeltjes" en bij Herman Plasmans een avondreceptie waarop ik was ingeschreven gewoon afgezegd wegens teveel hoestbuien e.a. maar vooral om zondag in kiesbureau 1 te kunnen fungeren als (vrijwillige) bijzitter! Dit voorstel kwam eigenlijk van Fred Van Hooydonk die vond dt de dertigers die opgeroepen worden beter bij hun kinderen kunnen blijven op zondag, vemits zij in de week meestal met twee gaan werken. Daarom wilde hij met het Davidsfonds- bestuur een bureau van 7 personen samenstellen waarvoor ik me spontaan had opgegeven. 
De originele "Evergreen" koeken die hier niet meer te vinden waren zijn nu voorradig bij Albert Heyn op de Groenplaats ! Wat een meevaller is dat ! In de grote winkel op de hoek van de Geefstraat (naast het bisschopshuis) vind je een tamelijk grote keuze met een voor mij grote variatie ! Ook de witte thee (tip van Kris Verburgh) kon ik hier nergens tussen 80 of 90 soorten thee vinden, maar bij Albert Heyn wel, evenals de zachtgerookte tamme eendenborst (lekker voor bij de sla) en een groot aanbod aan kruiden. Echt de moeite waard om met bus 420 en tram 4 te gaan winkelen. Ook het zuivelaanbod is ruim voldoende en er lopen veel klanten te winkelen. Dat wordt voor mij een winkel waar ik naartoe rijd als ik 'specialere' dingen nodig heb !
Toen ik deze voormiddag de Selsaetenstraat in Ranst infietste richting Verbrandelei stak er midden in de straat zeer statig een jonge grijsgestreepte kat (type Britse korthaar ?) de rustige doodlopende straat over - dit op haar dooie gemak. Toen ik bij haar kwam bleef ze plots staan, miauwde even en kwam naar mij toegetrippeld. Ik stapte van mijn fiets, sprak haar toe en ze liet zich strelen en begon zelfs te spelen. Aan haar hals droeg ze een wit halsbandje met een belletje om de vogels en muizen te verwitigen en ik las de naam "Flamenco" - het merk van de halsband of de nam van de kat ? 
Twee tot drie keer heb ik een bord havermout geweekt in sojamelk weggekieperd ! Eén keer heb ik sojamelk gekookt met havermout erin die dan dikte zoals de befaamde 'porridge' in Schotland - heb er 2 keer van geproefd maar de rest evenzeer weggekieperd. 
De eerste poging op 24/09/12 in volkshogeschool Elcker-ik is mislukt want volzet en door omstandigheden verplaatst naar 15/10/12 maar evenzeer volzet. De tweede kans was bij Davidsfonds Puurs op 05/10/12; maar dat viel dan weer samen met het eerste concert van de Filharmonie - dus weeral mis! Hopelijk geeft hij in de buurt nog voordrachten over zijn voedselzandloper. Ik had die man echt eens graag enthousiast bezig gehoord en gezien; dat is toch anders dan zijn boek lezen ! Er moet toch nog een mogelijkheid zijn om er eens naartoe te gaan !
...gaan we stilaan toch wat meer op onze gezondheid letten. Zeker als er mankementen optreden: bij de ene dit en bij de andere dat. Zo zijn we met de drie zussen ieder op een andere manier weer goed bezig: de ene met een dieet van dr. Van Gaal (top of the bill - naar het schijnt), de andere gaat naar een diëtiste (met als opgave dit levenslang vol te houden) en zelf heb ik me laten inspireren door Kris Verburgh met zijn (door sommigen flink verguisde) 'Voedselzandloper' (helemaal onterecht vind ik). Vooral omdat ik door diabetes type II waarschijnlijk al wel wat schade opgelopen heb binnenin. Dit kan wel niet ongedaan worden maar een heuse vertraging of stop zal zeker geen kwaad kunnen. Als we daarbij wat trager afvallen is dat netjes meegenomen; maar het laten staan van desserts, frieten en kroketten als er buitenhuis gegeten wordt is geen sinecure. Een barbecue van 34 euro waar je de cava en het fruitsap, de wijn en ook weer het dessert laat staan en amper 1 klein stukje kipfilet en rosbeef neemt met wat sla, tomaatjes en boontjes; dat komt dan wel duur uit. Het is wel te doen, maar in groep val je dikwijls uit de toon als je niet meedoet met de rest; maar daar moet je dan wel boven leren staan. Niemand kent je lichaam beter dan jezelf en anderen hebben niet te dicteren wat je te eten hebt. Vooral bij de obligate bijeenkomsten van seniorengroepen blijft men rigoureus vasthouden aan het driegangenmenu, waar wij met de vriendinnen ons meestal beperken tot één schotel (al is het maar 'soep van de dag').Nu volg ik de aanbevelingen van Kris Verburgh zeker niet slaafs. Maar ondertussen heb ik de bakboter en de smeerboter al wel buitengegooid. Alleen de havermoutpap die ik af en toe 's morgens eet: daarvoor giet ik 's avonds wat koude magere melk op de havermout en laat dat een ganse nacht trekken. En kwark koop ik nog wel eens als het lang geleden is. Ik laat dus de melk niet, maar verminder bewust het gebruik ervan - en harde kaas eet ik met mate (is ook een melkproduct en bevat veel dierlijke vetten). Ik heb wel gember leren gebruiken en eet wat minder vlees - als het kan op donderdag en dinsdag geen. Broccoli komt zo goed als elke week op tafel en volkorenbrood en gewoon gekookte aardappelen worden ook nog gegeten - maar met mate. Het drinken van gemberthee en ook witte thee heb ik ook geleerd. Andere eetgewoontes aankweken is niet zo eenvoudig; daarom ben ik er niet volledig ingevlogen en beperk mij tot wat ik nu haalbaar vind. Dit in de hoop het als een nieuwe bewuste levenswijze te zien. Benieuwd hoe dokter Roland daar in de 2de helft van november op gaat reageren, want dan wordt er bloed getrokken en is er misschien een lichte wijziging opgetreden na bijna 3 maanden min of meer toegepaste 'voedselzandloper' !
Op Babbelpunt-Wommelgem werk ik samen met 2 vaste dames. 
Dat zei men vroeger al eens bij het overlijden van een zeer goed mens. Ik dacht dat nu toen ik op Kerknet het artikel las over de overleden kardinaal Carlo Martini : 'Kerk gaat gebukt onder angst voor verandering' ! Een boeiend artikel trouwens. Ik wist ook niet dat die kardinaal jarenlang de stem was van diegenen die aandringen op kerkelijke hervormingen.Eén van zijn standpunten kan ik met hart en ziel onderschrijven :"Noch de clerus, noch het kerkeljk recht kunnen de plaats innemen van het innerlijke van de mens (zijn geweten). Alle regels, wetten en dogma's dienen slechts om die innerlijke stem te verduidelijken en om te helpen tot onderscheidingsvermogen."
In alle geval toch met de dienstverlening van 'De Lijn'. Reeds meer dan 30 jaar passeren hier alle bussen van Broechen (Zandhoven, Herentals) naar Antwerpen, en sinds gisteren zijn er 2 lijnen (421 en 427) omgelegd langs de Draaiboomstraat - waarschijnlijk om de mensen van Kandonklaar ook tegemoet te komen. 
Ben op aanraden van Mariette en co. begonnen aan het lezen van 'De voedselzandloper' geschreven door Kris Verburgh als correctie op de 'verouderde' en dus voorbijgestreefde voedingsdriehoek. 
Het is wel een complementaire kleur bij de gele achtergrond ! Als ik er nu nog iets bijzet over de film die ik huurde bij Belgacom tv :"The iron Lady" - een knappe film die ik twee keer aandachtig heb gevolgd en misschien ooit nog eens in de bioscoop wil herbekijken, dan wordt het helemaal blauw !(Figuurlijk dan !)
Gisteren - op een feestdag natuurlijk - gaf het opnemen van de hoorn van mijn toestel geen kiestoon meer, wel een soort gereutel. Ik heb getracht ons Chris op te bellen, net als Wim en Sus. Door de geluiden heen kon er nog gesproken worden, maar de kwaliteit was ondermaats. Nu hoor ik gewoon niets meer en kan ik het nummer 0800 22 800 voor storingen zelfs niet met mijn vast toestel bereiken.
Een jaar alle uitgaven bijhouden en apart noteren hoeveel BTW daarin begrepen was. Voor rekeningen staat dat meestal apart, voor horeca is dat moeilijker net als bij aankopen in de slagerij of bij de bakker, een treinkaart of een concertticket . Voor wie bv. alles bij Makro koopt is dat eenvoudiger; maar wat doe je dan met kappersbezoek , een georganiseerde citytrip e.a. ?
Ik kijk er steeds naar uit; zeker na het zien bij 'villa Van Tilt' van een boom waaraan de Elstar appelen hingen te groeien en te rijpen. En juist vandaag zag ik de Delbar appelen (nieuwe oogst uiteraard) in een bak liggen op de markt. Ik heb er meteen 2 kg van aangeschaft. Ook al smaken ze wat zuriger - ze bevatten veel meer vitamines dan de Jonagold-exemplaren die vorig jaar in oktober geoogst waren en bijna een vol jaar in koelkamers deskundig bewaard bleven - met wat vitamineverlies (het kan niet anders).
Minder spectaculair dan de eerste mens op de maan; de eerste marslanding bracht geen Amerikaanse mens maar wel een Amerikaanse jeep 'Curiosity' op Mars - dit op 06.08.2012 !Toch weer een mijlpaal in de geschiedenis en een pluim op de hoed van de NASA en ook de USA - hoe velen er ook over mogen denken.
Ook al is de Emporia-gsm al langer op de markt; gisteren begaf mijn gsm (een Nokia) het en meteen ben ik op het internet gaan surfen op zoek naar een vervangtoestel. Het aanbod en de verscheidenheid is gewoon hopeloos groot ! Essentiële vraag blijft wel: waarvoor gebruik ik een gsm? 
Als je onze hoogtechnologishe wereld beschouwt waarin alles zo snel wijzigt, dat mensen zich in allerlei bochten moeten wringen om toch maar mee te blijven kunnen; dan zou je er soms moedeloos van worden. 
Wie geconfronteerd wordt met intens en blijvend groot verdriet bv. tijdens een rouwproces en daar niet mee naar buiten komt om zijn of haar medemensen er niet mee te belasten doet zichzelf soms veel onheil aan.
Eindelijk is het ervan gekomen.
"Ont-denken is erin slagen om een jarenlang leerproces op het cruciale moment te laten samenvloeien door je denkende zelf uit te schakelen." 
De soap met de verplichte ontkoppeling van regen- en afvalwater ga ik hier niet navertellen. Maar als men denkt dat alle obstakels overwonnen zijn, komen er nog steeds nieuwe bij.
Hoe vlug sommige mensen iets voor waar aannemen gewoon al naargelang van wie de boodschap brengt.
Gisteren een HP 6500 printer AIO gekocht en geïnstalleerd. Moet je die papieren daarbij eens ter hand nemen: in 23 of 24 talen aub ! Daarvoor ben ik soms jaloers op de USA of de vroegere USSR; zij konden één voertaal opleggen (in alle landen zoals Polen, Tsjechië e.a. werd Russisch als tweede taal onderwezen). In de States vroeg men aan Poolse immigranten een jaarlijkse dagcursus - van 9u. tot 17u.: Engels - en waarschijnlijk ook maatschappijleer erbij terwijl ze een uitkering kregen. Na dat jaar viel hun uitkering weg en werden ze geacht klaargestoomd te zijn om mee te kunnen functioneren op de arbeidsmarkt.Hier slaagt men er zelfs niet in om één verplichte tweede taal op te leggen aan alle landen die tot de Eurpese gemeenschap behoren - want welke gaat men dan kiezen ? Toch vind ik deze versnippering niet zo erg moest men tot een gemeenschappelijke keuze kunnen komen.
Plots lees ik op het schermpje van de printer: "Printkop ontbreekt of is beschadigd". Na het surfen naar 'HP solutions' dan uiteindelijk toch maar de inktcartridges verwijderd, de handel van de printkop opgetild en de printkop eruit genomen. Met een vochtig doekje schoongemaakt wat aangeduid werd op het scherm, maar waarschijnlijk te veel onder handen genomen. Nadien ging het nog niet. Nu was er te lezen: "Fout in het inktsysteem". Na enig opzoekwerk zag ik dat deze Officejet 6500 AIO dateert van 19/08/09 - dat is dus nog niet zo oud. Maar laten herstellen zal wel meer kosten dan een nieuwe aanschaffen zeker ! Enfin 't is lastig als dat onderdeel ontbreekt. Naar Dofin gebeld voor een nieuw exemplaar maar de offerte moet nog binnenkomen.
- Het begon al met zondag: wat vroeger samenkomen in de kerk, voortijdig vertrekken om de sleutel te halen en de mensen te kunnen ontvangen in Familia. Die dag verliep al behoorlijk emotioneel waardoor we na het opruimen nog wat dienden na te kaarten, in het café van Familia nog iets gingen drinken en nadien van de honger naar het grand-café Lindenberg trokken - maar omdat het net na 18 u. was konden we geen snack meer bestellen. Dat werd dan uitgebreider tafelen met afsluiting rond 22 u.
Na meer dan 35 jaar op een appartement te wonen met zicht op velden en bomen- richting fort II, komt er nu uiteindelijk een appartementsgebouw aan de overkant. Hiermee wordt ons een mooi vergezicht ontnomen; dat zal wel wennen worden !
Het is gewoon onvoorstelbaar: één moment van onoplettendheid of eventjes weg met je geest en je autocar vol met kinderen die terugkeren uit skivakantie crasht tegen een tunnelwand. Op één minuut half de autocar tot schroot herleid en zoveel gezinnen waar men zich voorbereidt op de blije teugkeer van hun twaalfjarige in Lommel en Heverlee hun wereld is ingestort ! Bij die gezinnen horen dan ook nog grootouders en andere familie. De overlevenden die gehavend zijn voor hun leven zullen deze ramp blijven meedragen. In één klap zoveel vriendjes kwijt, misschien nog velen gehandicapt en een levenslang trauma er nog eens bovenop.
De kat van de buren waar ik al eens voor mag zorgen is er me eentje. 
Voorheen spraken we over de vasten als een door de kerk opgelegde periode van inkeer en versterving. Nadien werd door de groeiende secularisatie het accent verlegd naar de ontplooiing van de eigen persoonlijkheid waarbij de vasten net als de ramadan gezien werden als een afgemeten tijd die de gezondheid bevordert. 
Dit zonder al te veel bombarie; het wordt afwachten en uitkijken, maar vooral creatief en flexibel zijn.
Uiteindelijk draait het toch om nieuwe kalenders en agenda's , een nieuwe belastingaangifte, en het besef dat de tijd niet stilstaat....
Met de scheurkalender berekend door het verschil te berekenen tussen 'zon onder' en 'zon op'. 
Voor Kind & Preventie 2 keer op stap geweest: een hele dag feest met 2000 vrijwilligers van de 4500 - dit in de Kon. Elisabethzaal en de dag nadien een namiddagconsult in Ranst.Ook nog eens 2 keer weg voor het Davidsfonds :één bestuursvergadering met daabijhorend nog een verslag te maken en een geslaagde muzikale avond met Jos Meersmans over Haydn met het klaarzetten en opruimen van de zaal. Daarbovenop ook 2 keer Neos: 1 bestuursvergadering en 1 après-midi - ook met de nodige voorbereiding en opruim achteraf , maar ook nog met iets wat ik nooit doe: een taart bakken voor het dessertenbuffet.. Daarbij werd ik nog opgebeld door een verantwoordelijke van Babbelpunt om zeker deze week mee te komen assisteren. Was er ook nog een verjaardagsfeest in de taverne Classic's, de wekelijkse kappersbeurt en de extra vergadering over de ontkoppelingswerken in mijn straat met bijbehorend verslag en een geweldig concert van de Filharmonie met de zusjes Labèque aan de piano's en een magistrale uitvoering van de vijfde van Sjostakovitsj o.l.v. de buitengewone Jaap Van Zweden.
Na bijna 40 jaar in de klas gestaan te hebben, is er in de basischool wel wat gewijzigd. Door nu vrijwilligerswerk te doen bij Kind & Preventie in Ranst zijn er reeds heel wat oud-leerlingen als mama gepasseerd vergezeld van een fiere oma. Maar help ...nu zijn het de oud-leerlingen die zelf oma worden... De tijd staat niet stil. Voor niemand trouwens...
Moet je o.a. in België eens trachten de originele Evergreen koeken te kopen. In geen enkele winkel of supermarkt vind je die nog. In Nederland zijn ze nog wel verkrijgbaar bij Liga biscuits. Nu moeten wij dus de grens over om die specifieke koeken te bemachtigen. Ik weet wel dat ze bij ons Belvita gelanceerd hebben, en dat mag best; maar met het schrappen van Evergreen krentenkoeken heb ik het moeilijk. Deze koeken werden nog in het ziekenhuis aangeraden aan mijn moeder vlak na haar hartoperatie. Ze stillen de honger, smaken niet te zoet en zijn bereid met de juiste vetten. Maar we moeten er wel voor naar Nederland rijden! (Of misschien hebben ze die bij Albert Heyn in Brasschaat ?!)
D.w.z. het verenigingsleven en het culturele leven evenzeer. Ik heb me vorige week nog ingeschreven voor een cursus Excel; in het Davidsfonds loopt alles min of meer normaal, maar in het PT hoeven we een tandje bij te steken.( Met het eengemaakte PT voor de 2 parochies is onze verantwoordelijkheid er niet op verminderd - integendeel.) Komt daarbij nog COV dat interessante activiteiten organiseert, onze ontbijtclub, de vriendenkring met de gezusters Baeten, de Filharmonie, de bibliotheekraad, de schoolraad en de GROS + het aanbod in Elcker-ik. Daarnaast is er ook nog de familie en hou ik zo enorm van treintrips naar Brugge en Liège e.a. Als ik daartussen ook nog wat wil breien en lezen dan is het niet te verwonderen dat ik vorige week mijn ontslag heb aangeboden in het dagelijks bestuur van de cultuurraad en in Neos - dat laatste is wat dubbelzinnig: ik werk daar nog verder tot er vervanging is gevonden. 
Het was te verwachten, want sinds vandaag is er geen doorgang meer omwille van de wegeniswerken. Alle bussen van de Lijn rijden het dorp in en uit langs de Welkomstraat! Dat zal daar ook niet om mee te lachen zijn in zulke smalle toegangsstraat! Benieuwd wat ons nog allemaal te wachten staat... Nu nog uittesten hoe ik het dorp het eenvoudigst kan infietsen...
Een mens moet er wel wat voor doen ! 
Toen ik overlaatst op zoek ging naar en mini-mandoline zoals ik er één zag in het uitstalraam van een winkel in Ranst, toen ben ik terechtgekomen op Cookozi en heb dan meteen die mandoline van Zyliss besteld. In het echt zag ze er veel groter uit dan ik me voorstelde. Ik wou ze meteen verlappen (weggeven) aan mijn zus in Halle. Maar die wou ze niet.
Telkens met een pracht van een volle soepselder, 1 pak soepprei, een viertal peeën, 2 uien,1 sjalot en 2 looktenen met ook nog 2 paprika's, soms wat tomaten, een andere keer tomatenpassata en iedere keer afgewerkt met doperwtjes van Bofrost (gewoon uit de zak te schudden). Maar in iedere pot soep heb ik zout gebruikt, 1 laurierblad, rozemarijn en thym, een cayennepeper, soms zelfs oregano maar nergens bouillonblokjes, zelfs geen Tellofix. Ik wist niet dat die blokjes of Tellofixpoeder zo verslavend werkten. Zouden daar geen smaakmakers inzitten ? Het kan bijna niet anders !
Omdat er zoveel moeite gedaan wordt om vlug en gemakkelijk aan veel geld te geraken moet je op je hoede zijn voor gauwdieven e.a. Dat is rapper gezegd dan gedaan. Je kan al niet overal elektronisch betalen, dus wat cash geld heb je nog steeds nodig. Maar liefst niet teveel want er kan ingebroken worden, je handtas kan afgerukt worden en er kan ook van alles uit je handtas genomen worden. 
Je bent dat vlugger dan je denkt. Hang je op 11 juli de leeuwenvlag buiten, dan word je meteen in het kastje geplaatst van 'gevaarlijke' fanatiekelingen. Geef je al eens blijk van sympathie voor één of andere politieker in een bepaalde situatie, dan word je verguisd voor alles en nog wat dat mensen uit die partij ooit fout hebben gedaan! En in de katholieke kerk zit het nu volgens heel veel mensen vol met pedofielen, pilarenbijters en huichelaars.
Ons hebben ze als kind leren sparen, nadien heeft men de jeugd geleerd op krediet te kopen. Met alle gevolgen vandien ! 
... dan bereid je nu zelf komkommersla met komkommers die je eerst wast en daarna schilt en nadien verder aanmaakt.
Gisteren stonden in de wei aan de overkant 2 mannen te meten en vandaag is men er reeds aan het graven en beton aan het gieten.
Woensdagavond in Gent op het Kramersplein - tegen 20 u. zijn praktisch alle stoelen in het liberaal archief bezet. Veel jong volk aanwezig - waarschijnlijk ook van het LSB. De schrijver van het boek, Peter Vercauteren die zeer laat het label 'Asperger-syndroom' opgespeld kreeg, heeft in dit boek zijn levensverhaal opeschreven. Het verhaal leest zeer vlot. Maar wie aan autismespectrumstoornissen lijdt is bijna constant innerlijk in conflict. Aan de buitenkant zie je niets, maar binnenin kan het er geweldig aan toegaan. Bovendien zijn er veel vormen van autisme, maar het is een hele weg om het te laten opsporen. Omdat men hier vroeger weinig van wist, lopen er heel wat volwassenen rond die aan autisme lijden maar het zelf niet weten. De mensen die met hen samenwonen ervaren hen dan wel als een moeilijke mens waar je zeer omzichtig dient mee om te gaan. Kortom :er wordt nu in scholen veel meer autisme vastgesteld en die kinderen krijgen dan ook GON-begeleiding en met de leerkracht worden een heleboel aanpassingen besproken.Na Peter Vercauteren kwam Saskia Grauls, moeder van een kind met autisme aan het woord en tenslotte mocht Cis Schiltmans van de Vlaamse vereniging Autisme het geheel samenvatten.
De abrikozen, mijn lievelingsvruchten - tenminste de Franse (die met het mooie oranje vruchtvlees) liggen weer te koop uitgestald in de groente- en fruitwinkel. Naast de blauwbessen staan die bovenaan mijn lijst van geprefereerde vruchten ! Daar kan geen nectarine of pruim aan tippen; alhoewel: af en toe een witte nectarine of witte perzik bij wijze van afwisseling kan ook wel eens. Dan wordt het weer uitkijken nar de reine-claudes (de echte) en ook kersen zijn een lekkernij !
Ik heb al eens wat kritiek op "mannen" in de samenleving en promoot veelal de vrouwelijke aanpak.
...als de mensen ven de WMK (Werkgroep Mensenrechten in de Kerk) met het hoogfeest van Pasen naar de kathedraal gaan - niet zozeer om euchariste te vieren maar meer precies om in de homelie na de evangelielezing de afkeuring van de gewezen bisschop, Roger Vangheluwe te horen uitspreken door Mgr. Leonard .
Hij blijft mij gewoon boeien, waar hij ook optreedt ! Ik vind die man gewoon een monument als geen ander en zijn concept: op tournee gaan met zijn Johan Straussorkest en enkele tenoren en sopranen vind ik onnavolgbaar. Zijn enthousiaste muzikanten zijn ook nog eens showbeesten pur sang en het élan waarmee zij musiceren werkt zó aanstekelijk dat het overslaat op het publiek.
Op Klara-espresso mogen mensen die professioneel met taal bezig zijn de woorden waaraan zij zich ergeren opgeven in de hoop dat de luisteraars een beter woord zouden vinden.
Het is ontstellend om vast te stellen hoeveel wijsheid er in de oude spreuken en zegswijzen verborgen ligt.
Hoe lang kan zoiets blijven doorgaan ? Tot deze planeet één woestenij geworden is ? Gazons zien er wel groen uit en de beplanting eromheen ook - maar het zijn volgens mij enkel de bomen die koolzuurgas omzetten in zuurstof. 
De kaalslag in mijn straat heeft me erg beroerd. En met de nieuwe verkaveling in de Notelaer zijn er ook al veel bomen moeten verdwijnen, net als in de Molenbaan. Met de aangroeiende bevolking worden de bouwkavels zó klein dat niemand zich nog bomen in de tuin kan permitteren en zeker al geen beuk of eik of linde . Er zijn al zo weinig bossen in Vlaanderen ! Herman Dierickx van de biodiversiteit moest nu in Wommelgem rondgereden zijn i.p.v. vorige woensdag !
Dit gevoel laat me niet los.
...zie ik de lindebomen die net in blad kwamen gewoon omzagen en vernietigen - gewoon omdat volgens sommige politiekers bomen niet thuishoren in een straat. Ze geven overlast door bladerval en wortels die te fel naar boven uitgroeien, ze staan in de weg voor veel chauffeurs en bemoeilijken waarschijnlijk de aanleg van fietspaden... 
Gisterenavond een prachtige voordracht bijgewoond van het cultuurforum Davidsfonds in de aula van het KBC-torengebouw. Jef Lambrecht lichtte ons als VRT-journalist op schitterende wijze de toestand in het Midden-oosten toe met verschillende mogelijke doemscenario's erbij. Actueler kon het deze avond niet ! En erg opwekkend klonk zijn verhaal evenmin; wij staan in Europa wat aan de zijlijn vooral omdat wij niet uit één mond kunnen praten.Het strategisch belang van het Suez-kanaal voor de regio werd sterk in de verf gezet. Ook de "Facebook-revolutie" werd even belicht. De spreker was gewoon niet te stoppen, vooral omdat hij zó gegrepen was door de grote aandacht van het aanwezige publiek.
Je maakt daaar geen tijd voor, voorziet het gewoon niet in je schema en plots is het zo ver...
Het is niet de eerste keer !
't Is nu rond halfnegen. De school begint; in 't is nog vrij donker buiten. Dat komt waarschijnlijk ook mee door de zware bewolking die de zon versluiert. Er werd een regenachtige dag voorspeld en ik ben afgesproken met Julienne om deze voormiddag naar de stad te trekken. Dat wordt vast vertrekken en rondwandelen met een paraplu !
't Is nu 9 januari: de sneeuw is weg, de zon schijnt, het openbaar leven herneemt weer. 
Ver zoeken moet je niet: om 18.15 u. op ARD: 'Weihnachten auf Aiderbichl': ontroerend mooi met veel liefde voor de dieren, nadien op ZDF ook nog prachtige muziek met dito vergezichten, verschillende kinderkoren waaronder enkele in uniform en andere niet.
Reeds sinds eind november zitten we geplaagd met vorst, sneeuw en ijzel ! Er is reeds zoveel strooizout gebruikt als de ganse winter van vorig jaar. En de winter moet nog starten!
Gisteren met Juliette naar de Arenbergschouwburg geweest voor het monument Herman Van Veen. De mens moet ondertussen ook al rond de 65 zijn, maar hoe hij het publiek bespeelt, hoe hij spreekt, zingt en acteert - dat doet niemand hem na. Hij laat zich in zijn one-man show al 37 jaar begeleiden door dezelfde pianist, maar nu was hij ook nog eens vergezeld door 2 fantastische dames die muzikaal niet moesten onderdoen en ook het acteren zeer goed onder de knie hadden.
Europa wordt ook "avondland" genoemd. Na de 2de wereldoorlog is de EEG uitgegroeid tot een onwerkbare mastodont omdat ze landen verenigt met een totaal verschillend verleden maar allen met de bedoeling om profijt te slaan uit de aansluiting. Het is zoals overal en altijd: er willen bijhoren om er munt uit te slaan - dat daar ook inspanningen bij horen lijkt men te vergeten.
Vergeet je ze, dan kan je niets afspreken. Heb je ze bij, dan moet je steevast overleggen hoe je kan combineren of wat er kan gewisseld worden.
En dit niet enkel voor scholieren en studenten; ook hun ouders en het verenigingsleven delen in de klappen. 
Vandaag ging in de buurt een nieuwe vestiging open van Colruyt. Uit nieuwsgirigheid ben ik eens gaan rondkijken en heb er wat gekocht. Eigenlijk viel het me tegen. Om te beginnen al de winkelkar die moeilijk te richten was, dan ook nog de ongezellige winkelinrichting. Dat is echt niet mijn dada! De versmarkt viel me ook tegen - minder keuze en geen appelen nieuwe oogst te bespeuren. Op de markt in Mortsel was al Delbar en Elstar te koop ! Op zoek naar zachte kaas van Campina, vond ik die ook al niet, evenmin als de Chalet kaas. En om de proef op de som te nemen keek ik uit naar het waspoeder dat ik wil gaan aanschaffen als het andere opgebruikt is. Dat worden Dixan tabletten - ze kosten er 14,50 euro per doos. Omdat ik in de Carrefour market moest zijn voor Bifidus yoghurt van Carrefour in glazen flessen en havermout van Quaker zou ik er ook gaan kijken naar de prijs van dezelfde wastabletten van Dixan. En wat kosten die daar ? Jawel: 14,59 euro. Een prijsverschil van 9 cent waar dan nog eens 1,50 cent afgaat met de bonuskaart. Voor die 7,50 cent verschil winkel ik liever in mijn gewone supermarkt met ongelooflijk soepel rijdende winkelkarren in een veel aangenamere omgeving.
Ongeveer 1 jaar ben ik tevergeefs op zoek naar de onovertroffen bonbons van "Van Melle": Espresso - sugar free . Eigenlijk wil ik die altijd bij me in de handtas hebben als ik op weg ben, en ik ben veel ...... 
... komt men heel veel afval tegen.
Vandaag kwam het overschrijvingsformulier toe voor de hospitalisatieverzekering voor een 65-plusser. We rijden nu wel gratis met bus en tram, maar de bijdrage voor de groepsverzekering kost nu wel 362 euro meer per jaar (dat is bijna 1 euro per dag of 7 euro per week en + 30 euro per maand.
Je zou wel denken dat het "cool" is: je voeten ongestoord op de overstaande zitbank leggen in de bus, ongestoord drinken op de tram, je blikjes en andere verpakking gewoon op de straat werpen -ook al staan er lege vuilnisbakken op 1 of 2 m afstand. 
De geuren van bloeiende bomen en heggen: gewoon overweldigend. Benieuwd welke de volgende wordt ? Gemaaid hooi misschien ? Maar dat is pas voor augustus, veronderstel ik.
Dat is het verpletterende gevoel dat vrijkomt bij de beslissing van Marianne Thyssen die de ondankare taak van boegbeeld in een harde verkiezingsstrijd toegewezen kreeg - ook al was zij daar hoegenaamd geen vragende partij voor.
Je kan er maar enkele dagen (weken ?) per jaar van genieten. Daarom is het met geen geld te betalen: de overweldigende en bedwelmende geur van bloeiende lindebomen. Gelukkig staan er enkele exemplaren in mijn buurt, zodat ik er verschillende keren per dag onderdoor kan wandelen of fietsen!
Spelling blijft toch een dubieuze zaak. Ik las zonet in een berichtje op het computerscherm "e-post" terwijl ik nog steeds "e-mail" verkies en dus ook hoegenaamd geen moeite heb met de nieuwe naam van de post "bpost".
En wat daaruit kan voortloeien...
Ik vermoed dat velen nog niet beseffen waarin we zijn terechtgekomen...
Na wat turbulente ervaringen met serieuze treinvertragingen (2 keer op één dag op het traject Antwerpen Brussel - en telkens met een trein van en naar Nederland) ook nog eens getuige geweest van een schermutseling op de Rooseveltplaats dit tussen een politieagent in burger na zijn diensturen en een dief uit Wallonië die hier bij het opstappen van een lijnbus even een portefeuille uit een handtas kwam roven - nu zal het wel wat rustiger worden zeker ? Alhoewel... vorige week alles op alles gezet om de uitvaartdienst van zuster Brughmans in Keyhof te kunnen bijwonen. Nu staan de verkiezingen voor de deur, is er een uitvaartdienst terwijl ik bij de kapster ben. Ik kan die echter niet telefonisch bereiken omdat zij mijn kapster vervangt die in vakantie is. In de voormiddag is het samenkomst van de comitédames van Kind & Gezin; dus zal ik een kaartje meegeven; de kerk zal toch wel overvol zitten !Ook moet ik naar Eider voor een herstelde paraplu.
Met 2 keer buitenhuis ontbijten en 2 keer buitenhuis gaan eten. De laatste twee zijn jaarlijks weerkerende etentjes zoals de algemene vergadering van Open VLD en etentje voor de leden bij het afsluiten van het werkjaar van het Davidsfonds.
Bij het wegkappen van bomen op het Wim Saerensplein kreeg de BAM opdracht om de bomen binnen de keerlus te rooien. Maar per vergissing kapte de aannemer ook nog eens 6 bomen buiten die keerlus: 5 platanen en 1 zeldame boom "ginkgo biloba". 
Vraag: "Wat is een goddelijke tomaat ?" Een Belgische natuurlijk , juste à point - 4 dagen op het aanrecht gelegen na aankoop. 
't gaat om Dreft (afwasmiddel) !(niet enkel voor de vaat!)
Ondanks de opwarming van de aarde werden we toch al vroeg geconfronteerd met 2 serieuze winterprikken: de eerste op 18 december (vlak vóór Kerstmis dus) en deze op 3 januari. Ik onthoud die dagen omdat ik dan serieus heb moeten sneeuwruimen i.p.v. Herman die dan telkens in vakantie was.
Over mijn deur staan de 4 mooie lindenbomen nog in blad ; het zijn de enige luchtfilters voor de overdadige verkeersstroom in mijn straat. 
Na maanden onrust stoken, mobiliseren en orchestreren hebben actiegroepen een massa mensen op de been kunnen brengen om te stemmen TEGEN het Bam-tracé; daar waar ze geen uitgewerkt alternatief hebben voor de oplossing van het mobiliteitsprobleem. 10 jaar geld en werk door specialisten in het verdomhoekje gejaagd met de idee dat men een veilige oplossing kan maken met een tunnel te graven. 
Na onze start in april van vorig jaar zijn we al met 90 leden en 62 adressen. (Bij ons telt het persoonlijke lidmaatschap.) Van de 62 adressen zijn er 43 met e-mail en 19 zonder ! Per rondschrijven i.v.m. nieuwe activiteiten moet er maar één mail verstuurd worden en 19 brieven worden afgeprint, geplooid, in een envelop gestoken met een adresetiket erop en nadien rondgebust door ijverige bestuursleden.
Wat wil je, met een drukker in je leven !?!
Vandaag enkele trage wegen opgezocht en o.a.(het karrenspoor) of de wandelweg uitgeprobeerd van Ternesselei 177 naar het kerkhof van Kandonklaar. Er is daar verder ook een aftakking naar de Immerseelstraat juist achter de Lindekens. Maar aan de Oelegemsesteenweg heb je aan de rechterkant als je naar Oelegem rijdt de Sumbekestraat die begint met een asfaltlaag, overgaat langs een bijna onbereden karrenspoor en uiteindelijk voortloopt langs iets wat ooit een wegeltje geweest was, maar waar het niet eenvoudig is om je een weg te banen naast je fiets. Op de kaart staan daar echter nog stippellijnen getekend die een veldweg bedoelen. Dan maar teruggekeerd tot een punt waar een quasi veldweg leidt naar de Kapittelstraat. Over gras en door putten, met een crossfiets gaat het waarschijnlijk nog eenvoudiger, maar het was te doen. Aan de splitsing gekozen voor rechts (weg van de bewoonde straat). Uiteindelijk ontmoette ik daar lieve alpaca's en kwam uit op een privé-domein, maar ik kon nog verder linksaf. Toen ik uiteindelijk op de asfaltweg van de Keer belandde reed ik verder en zag daar nog een weg (op de kaart in stippellijn) maar in 't echt met een verbodsplaat met "privé" erop. Dat was van afbraak Verheyen. Ik ken die mensen en heb dan toch maar die weg genomen om te zien waar ik uitkwam. En oh ja, uiteindelijk aan het punt waar ik daarvoor rechts had gekozen aan de alpaca's; dus nu naar links. Kwam ik uit aan de Eenhoorn. Daar is men nog steeds aan het werken aan de weg. Maar een prachtig nieuw en breed fietspad lonkte mij. Ik kon het niet nalaten om dat te berijden. Eigenlijk wilde ik wel weten hoe ver dat kon maar er was een donkere lucht in het verschiet en daarom ben ik maar teruggekeerd.
Een hele drukte achter de rug: én met de verkiezingen die sinds vandaag om 15 u. afgesloten zijn, én met het geloop naar de tandarts wegens paradontale problemen (uitgroeien van de tanden, waardoor deze moeten getrokken worden en er een skelet in mijn mond moet komen. Ook waren er wat verjaardagen te vieren met heel wat technische voorbereidingen. En er was de zoektocht naar een nieuwe zetel en 2 clubs die we dan uiteindelijk vonden bij Gova in Lier. Dan moeten hier nog de daken van 22 garages vernieuwd worden. Vorige maand is hier ook een nieuwe koelkast geleverd met biofresh laden.
En een drukke week voor de boeg met 4 Davidsfonds-activiteiten, een namiddag in Elcker-ik, een namiddag naar Gierle, een keer naar de bib (Permeke) en naar Sus Smits. Dan nog naar de Inno (4 dolle dagen), naar ISP voor de papieren van de toelage Eandis om niet te spreken van de onmogelijkheid om een dag naar Leuven te trekken voor een studiedag "Humor in de Kerk"- dit wegens overvolle agenda!
In ons ontkerstend Vlaanderen waar de kerken stilaan leeglopen worden de grote "christelijke" feesten zoals daar zijn: Kerstmis, Pasen en Ons Heer Hemelvaart nog sterk gevierd met verlengde weekends waarin de banken en openbare diensten gewoon 4 dagen sluiten.(verworven rechten!)
Bovenop alle vernieuwingen ook nog een week suspense achter de rug i.v.m.de verkoop van het ouderlijk huis - wat ondertussen afgehandeld is; gisteren het korfje dat van mijn fiets op de grond donderde met handtas en al ( de vijzen gewoon stuk) dit aan het postkantoor; volgende buitengewone aanschaf wordt een boodschappenkarretje (shopper) van bij Bilsen in Lier !
1994 is duidelijk het jaar van de veranderingen (en dus aanpassingen)
Weer wat gewennen en flexibel zijn ! Ineens met Vista werken - nooit gedaan ! En dan nog van 2003 naar 2007 ! Dat vraagt een dubbele aanpassing !
Waar komt dat woord vandaan ?
Niet dat ik iets heb tegen de 44ste president van de U.S.A.; maar de verheerlijking en "bijna vergoddelijking vooraf" vind ik gewoon schromelijk overdreven. Wereldwijd ging bijna alle aandacht naar zijn inauguratie. Wereldwijd lijkt zowat iedereen in de wolken. De verwachtingen zijn zó hoog gespannen - men maakt er bijna een Messias van !
In "Kerk & Leven stond deze week een interessant artikel (interview met Annemie Struyf). Daarin hekelde zij onze Westerse zelfgenoegzaamheid.
Wat vliegt de tijd toch snel ! Enerzijds heeft elke dag uren te kort en anderzijds zijn de feestdagen pas achter de rug en we zitten reeds in de 2de helft van de 1ste maand van het jaar. Voor je het weet is januari vervlogen...
vooral na de oproep tot boycot van de verkoop van Iraëlische producten blijven kijken naar de verbetenheid en het fanatiek belichten van de ongenuanceerde kijk op de zaak door de Palestijnse jonge vrouw. Zó heb ik meteen besloten expliciet op zoek te gaan naar Israëlische producten zoals mineola's (dit als tegenzet - moet ook kunnen).
Iedere dag bijna word je ermee geconfronteerd: bestuursleden die zich uitgesloten voelen omdat ze geen internetansluitng hebben. Maar 't is geen kwestie van hebben alleen ! 't Is ook zoals het aanleren van een andere taal - je moet leren omgaan met het medium, waar je dat in je opleiding nooit hebt geleerd. 
Bij ons kan men uren "zwammen" over het weer, vinden sommige" ingevoerde" landgenoten op "Man bijt hond". 
Al de ganse week wordt in alle winkels en op alle zenders gewerkt aan en rond het kerstgevoel. Als er nu iets opgeklopt is , dan is dat wel dat holle, decadente kerstfeest !!
Dat komt ervan als één afspraak 1 week naar achter wordt verplaatst en een andere juist met 1 week wordt vervroegd zodat ze op dezelfde datum en uur vallen. Flexibiliteit is het toverwoord waarmee agenda's voortdurend overhoop gehaald worden. Neem nou 5 december:de verjaardag van Sus. Kind & Preventie Ranst bestelt voor 's avonds tickets voor Holiday on ice voor alle medewerkers; ondertussen verplaatst Wijnegem zijn weerzien met de reisgenoten van Dresden door omstandigheden van 17 november ook naar 5 december. En vermits de laatste activiteit me nauwer aan het hart ligt moet ik de eerste afzeggen. Gelukkig heeft de secreteresse een dochter die in mijn plaats meekan. 
dat er geen was.
dat je aan kinderen in de klas kan uitleggen...
Op het nieuws werd de nieuwe appelsoort "Belgica" voorgesteld: een kruising tussen 2 oudere hoogstamrassen (fris zurig van smaak en en een drietal weken vroeger rijp dan bv. Jonagold). Daarom ligt die laatste soort er nu zó onappetijtelijk bij in de winkel - enkele weken te vroeg geplukt om de concurrentie vóór te zijn. In de hoop dat de mensen naar Jonagold vragen omdat ze die reeds kennen! Maar te vroeg geplukt smaken die appels ranzig en schakelen mensen toch over !
Het blijft er toch wel inzitten :die opstart eind augustus - begin september. 't Is nu wel zó dat het verenigingsleven en het nieuwe culturele seizoen ook in september weer van start gaan. Dus met een heleboel nieuwe voornemens en wijzigingen beginnen we een nieuw werkjaar !
Goud en baut wordt wel niet met dezelfde letters geschreven maar de klank is wel identiek; dus rijmt het mooi !
Gisterenavond enkele prachyige wolkenformaties met de nodige bijbehorender regen gehad. Het zomergevoel is helemaal weg ondanks de naam "augustus" op de kalenders ! Fietsen wordt onaangenamer; zmerkleren worden te fris, maar het warmere textiel (wintergoed) wordt nog ver weggeduwd. Gelukkig is er na de soldenperiode overal een nieuwe collectie te zien waarvan de kleuren mij niet bevallen. Het wordt dus "wikken en wegen" bij de aanschaf van nieuwe kleren!
of je blijven inspannen om je steeds aan te passen aan de sterk gewisselde omstandigheden.
dat het aantal medemensen op aarde blijft stijgen. 
dat ik nog iets op mijn blog gezet heb... 
Op je 62ste - 3 maanden voor je 63ste verjaardag ben je dan je beide ouders kwijt. Meteen ben je je functie van "kind" ook kwijt. Wat een heel nieuwe positionering met zich meebrengt.
Na al dat gehaak met de gympie-haakpen + de andere manuele zaken als breien, afwassen en afdrogen, groenten snijden e.a. kreeg ik zondagavond pijn aan mijn rechterpols. Maandag was de herdenkingsplechtigheid voor Maria Bongers + de volgende haakles + kine voor de bekkenbodemspieren en dan hebben we die pols maar ingepakt om hem te sparen in wat ingevreven met Ibutop gel. De nacht daarop heb ik wel met veel pijn in bed gelegen.
En ze is nog niet uit ! 
om iets te lezen of te schrijven ! 
Zoals verwacht; alle dagen nog een avondshift erbij: meestal in vergadervorm (schoolraad, bibliotheek- en cultuurraad + DF of PT of PR ;nog voormiddagvergaderingen (Kind & Preventie op zaterdag), namiddaglessen ( Elcker-ic + kooklessen KVLV + haaklessen KAV en wat later die tas breien en vilten bij KVLV + het consult bij Kind en Gezin) Komen daarbij nog daguitstappen zoals met COV, de collega's, ons Chris en René en hier en daar nog een concertje e.a.; dan de dagelijkse zorg voor ons vader zijn middag- en avondeten en het bijbehorend controleren van de voorraden + het aanvullen van de tekorten. Zó kom ik echt tijd tekort voor mezelf om eens lekker te niksen met radio Klara erbij en voor de rest geen druk... Want in oktober moeten nog 18 mensen van het DF bezocht worden met de catalogus en het keuzeformulier. Bij sommigen is dat tot 3 of 4 keer bellen om een afspraak te maken en het geld te ontvangen. En weer anderen verwachten dab weer een uitgebreid bezoek. En daarvoor moet alles binnen zijn op 31/10/07
't Is nog maar de 6de dag en alles is terug opgestart: de school, het Davidsfonds, de cultuur- en de bibliotheekraad, Samenleven, de KAV en de KVLV. Uit die laatste wou ik uitgaan want er rest geen tijd meer, maar het wol vilten voor een handtas wordt gegeven door Renide Siemons en Lies geeft 4 kooklessen - dus blijven we maar.
Op een vrij mooie donderdag (30/08/07) met Julienne, Thomas en Vivianne per trein naar het Warandepark getrokken. Een tof initiatief dat uitgaat van de Ancienne Belgique met als gasten: Axl Peleman en daarna Miek en Roel. Met de nodige bonnen uit de Standaard voor 2 gratis boterhammen en een Stella dit voor de eerste 1000 bezoekers. Ik meen dat het er wel 1500 waren: in alle geval: de boterhammekes waren op! Zalig op een bank onder de bomen met het zicht op een mooie kiosk en een zeer vlotte Axl Peleman; hij kreeg zelfs 2 jongeren met het Down-syndroom op het podium om er mee te dansen - en die gast kreeg het publiek ook mee . Thomas - alhoewel nog geen 4 jaar- heeft zich voorbeeldig gedragen. Met hem zijn we achteraf nog een wafel gaan eten. Het optreden van Miek en Roel was niet slecht; maar je moet ervoor zijn.
Ondanks uitnodigingen voor de Ijzerwake in Steenstraete waarvoor gratis bussen werden ingelegd en een inkom van 3,00 werd gevraagd toch nog maar naar de Ijzerbedevaart in Diksmuide geweest - ook al zitten we daar met Vlamingen van verschillende gezindten. Niet dat ik daar alles even goed vond: o.a. Ludo Abicht sprak volgens mij "over" de hoofden van zeer veel mensen. Ik miste ook een humoristisch of ironisch discours.
Ik vraag me af of men het allemaal zo goed weet en of men er wel een goed zicht op heeft op lange termijn. De groenen en de gauchisten van Spirit, Ecolo en CDH zijn als wereldverbeteraars wel overtuigd van hun visie maar voor de rest weet ik het toch niet... Wel meen ik dat de menselijke bedrijvigheid op deze planeet haar op lange termijn erg belast zeker door de steeds uitbreidende bevolkingstoename waar zonder ongelukken geen eind schijnt aan te komen. Ik meen dat zinnen uit de bijbel als "Verover de aarde en onderwerp haar" hier niet zoveel goed aan gedaan hebben. Akkoord dat zoiets als opgave werd gezien door de "eerste" mensen. Maar met de huidige overbevolking zou het mooier klinken: "Geniet van deze aarde maar denk ook aan wie na u komt...- de aarde is niet van u alleen; u bent er maar even bij samen met zovele anderen" (voor mij zijn nakomelingen ook: "naaste"). Wat meer bescheidenheid zou de mens sieren en dankbaarheid voor het goede in het leven met oog voor wie het minder goed trof zonder naïviteit omdat ook op dit vlak weleens flink gemanipuleerd kan worden.
Alhoewel in een mensenstroom voorgestuwd worden zó niet mijn ding is, trok ik toch de Grote Markt op om te zien of er een kraam was waar men Delbar appelen verkocht. Die tocht liep verder langs de Suikerrui naar de kaai met een koffiestop in Soho eerst naar het Steen en dan terug naar de St.-Jansvliet. De enige appelen die ik vond waren Pink Lady en Royal Gala, maar niks: Delbar ! Dus uiteindelijk dan maar een afslag genomen in de hoop de file te ontlopen maar dan toch weer in een mensenmassa terechtgekomen in de Hoogstraat. Gelukkig waren er die Russische strijkers vóór de hoofdingang van de kathedraal met veel luisteraars! Daarna opnieuw de massa getrotseerd op de Grote Markt richting Conscienceplein. Daar waren dan weer opstoppingen, maar niks geen Delbar appelen. En dit terwijl de groentewinkel en de Kruidenier waar deze wel te koop zijn nu in vakantie zijn! En bij GB, de Francken en Louis Delhaize worden deze appelen nieuwe oogst van eigen bodem niet verkocht!
Overmorgen feestdag in Antwerpen; dus gaan we naar de mis in St.-Paulus: een mis met alles d'erop en d'eraan. Gewapend met een extra leesboekje om in de kerk te lezen want je moet 1 uur op voorhand daar zijn voor een goeie plaats- en enkel wat kleingeld voor de omhaling + een koffie hier of daar - want we moeten ons wapenen tegen gauwdieven ! Achteraf nog wat kuieren op de Grote Markt + omgeving en dan naar de Ternesselei waar ik pas in de "late" namiddag zal arriveren. De lijnkaart hebben we altijd bij ons; dus kunnen we ons verplaatsen ! Hopelijk valt het weer wat mee zodat we onze paraplu niet moeten gebruiken.
't Is toch godgeklaagd: het weer in deze zomer! 
Zeer lang geleden werd mij bijgebracht dat wij ons moesten kunnen verantwoorden voor onze daden (of onze keuzes) alhoewel wij daarbij toch nooit helemaal kunnen inschatten wat anderen daarmee ook nog kunnen aanrichten. 
Na de droge en zeer warme aprilmaand hebben we moeten wachten tot nu voor we wat konden genieten van echt zomerweer.En dan nog met een weekend ... Wat zal er weer volk zitten aan de kust ! En wat zal er weer gebarbecued worden ! Ik rijd seffens naar fort II om daar wat rond te lopen; maar eerst spoed ik me nog even naar de GB. Dat laatste had meer om het lijf dan ik vermoedde; dus : morgen naar het fort - alhoewel ...
Eind juli is de eerste helft van de grote vakantie voorbij en...zijn de dagen terug aan het korten. Weer een bezinningsmoment !Met het weer gaat het niet zo schitterend; sinds de droge en zeer warme aprilmaand geen zomerweer van betekenis waar te nemen. Wel al veel gebeurd zoals de onverwachte hartoperatie van Wimmeke, de uitstap naar Tongeren voor de zoektocht van het Davidsfonds met René en ons Chris, het prachtige gouden jubileum van Joz en Lydia en de volgende van René en Hilda in Borsbeek. Dan nog de voorbije afgelopen onderzoeken waarvan de "goede" uitslag werd gevierd met Juliette door een aankoop van een volledige outfit aan 50 %, de hals-over-kop aankoop van de jenevers in de Vagant waarbij het stoopke met de 50°-jenever minimaal is gebarsten door om te kieperen aan de tramhalte (de 2 hoge recipiënten stonden recht op hun kleine grondvlak ) zodat ik de "lichtelijk verminderde" inhoud thuis nog kon overgieten door een zeef met neteldoek- je weet nooit of er van die kleine onzichtbare splinters in terecht komen! Bij gebrek aan lege glazen flessen de inhoud van de karaf in 2 geleipotten met deksel overgegoten. Dan maar Herwig van Ria gemobiliseerd om een nieuw exemplaar aan te schaffen met de als tegenprestatie de 2 gevulde geleipotten (geen zicht) in ontvangst te nemen. Dit omdat ik over geen tijd meer beschikte om die klus te klaren.Zo houden we ons steeds maar in gang... Als augustus even druk verloopt ...?
Toen ik van de huisarts een recpiënt meekreeg om te vullen met de urine van 1 etmaal (= 24 uur) vond ik het toch maar best om de richtlijnen op de container eerst te lezen. De dag ervoor en de dag zelf veel drinken stond erbij. 
Zoals ieder jaar laten we begin juli "groot nazicht" doen bij de huisarts. Bij de vaste rituelen zoals daar zijn: een cardiogram, mammografie & echografie + strijkje uit de baarmoederhals en onderzoek van de nuchtere ochtendurine waren er nu bijkomende klachten zoals een pijnlijke plek in het linkerachterhoofd. Na de raad om 5 dagen een ontstekingsremmer te nemen werd me voorgesteld een ICT-scan van de hersenen te laten nemen in Middelares -dit laatste voor de zekerheid. Dat heeft dus heel wat voeten in de aarde gehad. 
Gisteren op het Kerkplein naar de 11-juliviering geweest IN de tent ! Dit met maar 3 of 4 tafels "kops" voor het podium - zo dicht op elkaar geschikt dat mensen die later kwamen en achteraan aan een tafel wilden plaatsnemen, zich door 2 stoelenrijen moesten wringen (dezelfde actie dus voor het aanhalen van drank). De andere tafels werden naast; zowaar achter het podium geplaatst zodat er geen contact was. En dan de veel te kleine ruimte ! Ik weet niet of de stoelen geteld waren; maar er zaten zeker nog een vijftigtal mensen buiten de tent - neen niet voor, maar naast het podium.Zij moesten van opzij binnen gluren.
3 dagen van slag omdat ik mijn klok (een regulateur) niet meer aan de praat kreeg. Vorige vrijdag kwam ik binnen en stelde meteen vast dat de klepel stil hing. Tot 2 uur 's nachts telkenmale geprobeerd te verschuiven, doch telkens zonder resultaat. Zaterdagvoormiddag opnieuw veelvuldig verschoven en in gang gezet; 's avonds zelfs de klok van de muur gehaald.. Zondagvoormiddag en -namiddag weer herhaalde vruchteloze pogingen ondernomen. zondagavond ook weer de klok van de muur gehaald , het kastje geopend maar niets kunnen vinden.
Dit dan wel voor scholieren, studenten, hun ouders, leerkrachten en mensen uit het verenigingsleven. Hun school- of werkjaar zit erop! Dit dan weer met de nodige feestjes en recepties om het jaar af te sluiten.
Op woensdag, 6 juni zijn we dan uiteindelijk met 9 personen om 8.40 u. naar Oostende vertrokken. Iedereen was goed op tijd, de trein vertrok dan toch in Antwerpen centraal ondanks het uitroepteken op de website - en iedereen was voorzien op zonnig weer. Nochtans was de lucht betrokken en grijs, konden we met 8 samenzitten en heb ik me opgeofferd om me in die mannenclub van de KWB uit Antwerpen zuid te gooien. Zij reden naar Brugge om er een brouwerij te bezoeken. De voorzitter die naast me zat werkte op de sociale huisvestingsmaatschappij in Antwerpen en heeft dus nog samengewerkt met Dirk Luyten uit de Wiekenstraat die daar diecteur was . Wat kan de wereld toch klein zijn ! Al bij al viel de babbel over de Silvertopblokken en de Chicagobuilding e.a.best mee en waren we in Brugge vóór we het wisten.
Deze week op maandag naar de les en naar ons vader, dinsdag uitgebreid gekookt (soep met jeugdvlees e.a.) naar de bib geweest en bij Lode Stevens het kasboek gaan nakijken en ondertekenen, naar het pt geweest en nog een mail naar de vzw Familia gestuurd, woensdag antwoord gekregen, naar school voor Wanchai, in de file gaan staan bij Grymonprez en naar de Ternesselei geweest. Nadien thuis gehaktbrood gemaakt en naar de GB geweest. 's Avonds bestuursvergadering van de VLD gehad van 20 u. tot 0.30 u. Daarna 's nachts nog een ontvangstbewijs geschreven voor de jaarlijkse provisie van een garage. Gisteren voor de deur van de kerk gestaan omdat de mis van 9.30 u. verplaatst was naar 11 u. (dit i.v.m. ziekenzorg en Meerseldreef) Een mailtje opgesteld en verzonden i.v.m. de volgende citytrip naar Oostende. Dan maar wat op de Ternesselei verbleven: bezoek van de Vic van Wijnegem en ons Rita en de Willy. Laat naar huis maar niets meer gedaan aan het verslag van de bestuursvergadering van het Davidsfonds en evenmin aan het huiswerk voor de VLD. Wel mijn huiswerk opnieuw gemaakt omdat ik een correctie van het ledenbericht van juni niet had opgeslagen en dus die correctie niet mee teug naar Fred kon sturen. Vandaag een lange telefoon van Juliette n.a.v. het overlijden van haar moeder, naar de KBC, bakker De Schutter en de CM geweest en op de markt kaas en vis gekocht. Bij ons vader voor eten gezorgd en de vaat gedaan en nu naar de Francken en de Aldi. Morgen naar Nicole en naar Vrasene. Zondag naar de mis, ons vader, en de poets van de gang.
Vroeger had ik én de school én mijn huishouden; nu is het mijn huishouden - als dat er nog een is- het huishouden van ons vader (met warm eten om 12 u. en brood om 17 u. + de aankopen en de vaat) en af en toe wat gezelschap , het bestuur van het Davidsfonds, Kind & Preventie, mijn concertleven, de ex-collega's, het p.t., de LBC, de politiek (alhoewel minder), de familie, vrienden en kennissen, Okra, KVLV en KAV en nu ga ik terug elk woensdag met Wanchai op de computer werken. Het seniorenturnen is er tussenuit gewipt en "Nederland in beweging" op Ned. 1 ook al. Ik heb de indruk geen greep meer te hebben op mijn leven - en dat mag niet blijven duren...
Hij bloeide inderdaad in december; maar nu staat hij wer in bloei! Zou dat ook al komen door de opwarming van de aarde ? Maar het andere potje dat binnen in de living staat bloeit niet. De bloeiende plant staat in de keuken- nogal dicht bij het raam. Waarschijnlijk heeft het meer zonlicht en warmte gehad . Daarom !
Gisterenavond met Lies Veys en haar man naar een optreden van "Up with people Cast A 2007" geweest omdat zij gastgezin waren voor Lauran uit San Francisco en Yasuyo uit Japan. Een bruisende show met knappe nummers: wervelend, dynamisch, kleurrijk en ietwat opgepept met knap gebruik van een groot scherm op de achtergrond. Het is net ""een broederschap" : al degenen die ooit meegegaan waren + al degenen die erbij betrokken zijn met tevens nog een mogelijkheid tot werving (
Vanmorgen met een bus te vroeg (de vorige die te laat vertrokken was) naar Antwerpen gereden- op den duur voorbijgestoken door de bus die 20 minuten later moest volgen. In het station 2 ticketten gekocht op zoek naar spoor 24 (dat is op -3) Wat een gedoe in deze nieuwe constellatie ! Renaat Vissers had erbij moeten zijn ! Hij die iedere keer de werkzaamheden kwam opvolgen!
Dat geeft een heel ander gevoel dan 62 j en 2 weken ! Waarom tellen wij onze leeftijd in jaren en niet in dagen ? In levenservaring geven dagen een heel andere visie dan jaren. Alleen worden de getallen in dat geval "onbeheersbaar"; ook kon men vroeger misschien niet met zulke grote getallen tellen. Er gebeurt ook niet iedere dag iets wereldschokkends in je leven - wel vind ik dat je iedere dag iets te leren hebt - levenslang leren, weet je wel !
Ik ben bijna nooit thuis om tv te kijken; maar nu had ik toch weer geluk dat ik nog juist Jos Brink heb kunnen volgen! Die mens komt mij altijd zo fijnbesnaard over en hij heeft ook altijd nog een boodschap te brengen. Wat hij vertelde over de oecumenische kerk in Amsterdam, vond ik gewoon schitterend. Wat hij te vertellen had, klonk zó overtuigend en gedreven dat ik meteen bij Cosmox zijn pas verschenen boek heb besteld. Ik kan er niet aan doen: Jos Brink staat net als Paul Van Vliet en Herman Van Veen zeer hoog aangeschreven.(Ik vergeet nooit zijn laatste optreden in de Arenbergschouwburg: "Er wordt gestrooid")
Als het lukt, kunnen ook wij - zonder grote ingrijpende veranderingen of schokkende gebeurtenissen - je weet nooit ...binnen 3 jaar genieten van gratis openbaar vervoer bij De Lijn en bij TEC en aan een zacht prijsje België rondtoeren met de trein. Als je met "lede ogen moet aanzien dat leden uit je groepje naar Hasselt kunnen reizen aan 4,00 terwijl de -65-jarigen daarvoor 15,40 moeten neertellen; dat maakt een minder-uitgave van 11,40 voor maar één uitstapje.
Vorig jaar was die dag niet te vieren, juist één week na de gebedsdienst voor ons moeder -niet dat daar nog voor moest gebeden worden - wel dankbaar herdacht in een sfeer waar voor dankbaarheid nog geen ruimte was...
Vanavond een reusachtige avond beleefd: grandioos,subliem, fenomenaal! Een avondje Herman Van Veen in de Arenbergschouwburg ! Met alles erop en eraan. Om te beginnen een zachte Lavazza koffie gesnoept in de Antigoon, waar ook nog Wommelgems volk zat. In onze loge (nr.8) toch nog goed kunnen volgen . Alle vier de mensen op de scene waren zeer muzikaal; maar Herman was onovertreffelijk vooral waar hij opera speelde: gewoon niet te doen ! Na de voorstelling kwamen er nog enkele "achterafjes" en dit tot 23.10 u. Toen we na de voorstelling de tramhalte naderden, kwam daar net een 24 aangereden. En zo konden Julienne en Juliette en ik nog net de bus nemen van 23.45 u. i.p.v. die van 0.30 u.
Bij mij verschijnen er zo altijd onverwachte vensters op mijn scherm. Ik kan dat negeren, maar niet als dat blijft terugkomen. Dus maar op zoek om dat dus op te lossen. Dat schijnt dan inderdaad gelukt te zijn. Alleen vond ik niet meteen al mijn Excel documenten terug in het Excel startvenster. Natuurlijk zaten er documenten verborgen in mappen - en dat was ik vergeten.
Ook al zien we de krokusjes en de sneeuwklokjes bloeien, en is het al wat langer licht, toch is het nog volop winter, want die is nog geen 2 maanden bezig...
:
Soms heb ik dat wel eens nodig - en als je Rail pass die overmorgen vervalt dan nog net 2 lege lijnen over heeft ; dan is de beslissing vlug genomen. Na het dokters- en apotheker en groentewinkelbezoek de bus op om de trein te nemen van 10.51u. Zelfs nog de tijd om te plassen en een koffie te drinken bij de Panos! Krijgen we daar op het laatst nog een spoorwijziging van spoor 6 naar spoor 5! Dat belooft ! 
Na een drukke week (verjaardag Frank vorige zaterdag ,nieuwe cursus LBC maandag, justitiepaleis Samenleven + crisisvergadering vorige dinsdag, feestje van de gemeente op woensdag, kapster + bibliotheekraad en verjaardag vader gisteren) vandaag een ganse dag naar Gent met het Davidsfonds. In de voormiddag een interactieve tentoonstelling over het DNA, een broodmaaltijd met streekspecialiteiten aan de Vrijdagmarkt. Daarna een wandeling gemaakt met Hans Mortelmans "Tussen (textiel)baronnen en beluiken" in de regen. Na een stop bij Tierentyn vliegensvlug tram 1 op en op het nippertje de trein van 16.22 u. gehaald om in A'pen de bus van 17.35 u. te nemen naar huis.
Er is toch niets aan te doen - je moet het gewoon nemen zoals het komt: het weer ! Buiten huilt de wind. Hij beukt op de ramen van mijn living die westelijk gericht is. Chance dat we er niet door moeten nu! Ik moet nog wel bussen maar wacht daarvoor op minstens "droger weer" - waarschijnlijk morgen. Maar dan is het ook markt, en moet ik naar ons vader, naar de kapster en naar de Filharmonie. En ik moet ofwel Aline ofwel de burgemeester nog aan de lijn zien te krijgen vóór het weekend ! Dat wordt dus weer een gevulde dag !Zoals er meer zijn ...
Ik had geen specifieke verwachtingen naar deze cursus (internet 2); wel verwachtte ik weer wat bij te leren in het kader van "levenslang leren". En vermits "computertaal" of de omgang met internet noodzakelijk is in een "bijna digitaal tijdperk" waarin alles zeer snel evolueert, koos ik ook maar voor internet 2.
Vanmiddag met Juliette naar Ranst geweest voor K & Pr. Eerste problemen bij het nemen van water met "Incidin Extra" voor de ontsmetting. De lege bus stond in de wasmand en de volgende volle bus was onder geen beding open te krijgen. Een karwei die noch Juliette noch ik konden klaren- we kregen geen mm beweging in de draaistop. Daarna was ons boek en ook de kaft nergens te vinden (waarschijnlijk bij Christel). Daar bovenop wisten we niet met welke kleur van balpen we dit jaar moesten schrijven - dit was toch de eerste consultatie van het nieuwe jaar. Dus afwachten maar; we konden toch niet inschrijven in het boek dat er niet meer was. Dan maar telefoneren naar Hilda of Christel ! Maar die telefoons waren nergens te vinden, want van het blad met gegevens was het bovenste deel afgescheurd. Uiteindelijk met mijn gsm naar het regiohuis in Zandhoven gebeld (uitzonderlijk gesloten) en naar Julienne (niet thuis) en Joséeke Van de Mierop. Zó kon ik dan uiteindelijk Christel bereiken ! Zij kwam wat later met het grote boek + de kaft + 2 groene balpennen én ZIJ KREEG DE DRAAISTOP OPEN van de bus Incidin Extra. Zó kwam alles uiteindelijk toch nog in orde. Volgende consult een nieuw dagboek en enkele groene balpennen mee!
Je ziet het op bus en tram. Je ondervindt het nog meer bij de bakker, de slager en in het shopping center ! Quasi iedereen is op stap om de feestdagen een extra dimensie te geven met buiten-gewoon eten, nog buiten-gewonere drank, veel verpakte "geschenkjes" enzovoort. En dit voor een feest dat eigenlijk een later ingesteld feest is om het oeroude heidense zonnewendefeest te overschaduwen; zelfs al heeft men al zijn wortels in het christendom doorgesneden - toch blijft dat kerstfeest een feest met veel nostalgie.
