Reflecties

Inhoud blog

	Vandaag en gisteren een belanggrijke stap gezet
	Lang geleden
	Ik vind mijn weg niet meer zo goed op mijn laptop
	Iets niet meer terug te vinden
	Dit is precies verplaatst!
	Na erg veel gedoe en gezoek en gesukkel....
	Ik zit zwaar in de sukkel
	Wat een week weeral!
	Verkoudheid?
	Dubbele agenda!
	Nog maar eens veel zaken herordenen...
	Vandaag een belangrijke dag in onze familie!
	Vandaag onverwacht kweeperengelei gemaakt...
	Gisterenavond een minder aangename tijd doorgebracht
	Nog 3 dagen zomer en...

Ook een mooie dag gewenst!

We zijn de 19de week van 2025

Reflecties

Wat mij trof vandaag

31-12-2007

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Op zoek naar een nieuw evenwicht

Nadat ons vader na een luchtwegeninfectie van 2 weken dan toch naar een dokter vroeg zodat die een opname in het ziekenhuis regelde in Jan Palfijn van 10/10/07 tot 24/12/07 hadden we thuis van alles aangepast. Met een ziekenhuisbed + een aanpassing van de medicijnen kwam er nog een plastische chirurgie bij op do. 27/12/07. De trap moest hij nu niet meer doen, maar hij bleef zeer moe en had het gemakkelijk koud. Ook het eten herpakte zich niet en hij bleef dus achteruit gaan zonder dat wij dat opmerkten. Hij bleef zoals in het ziekenhuis bijna de hele dag in bed; af en toe ging hij in de zetel zitten bv. om de krant te lezen.
Toen ik zondag voor de mis de rolluiken kwam optrekken en de kat binnenlaten hoorde ik hem zeggen dat hij een slechte nacht had gehad en geen oog had dichtgedaan. Hij vroeg me nog om te kijken of het elektrisch deken wel opstond - en neen het lichtje brandde niet want het stond tussen 2 en 3 (waarschijnlijk heeft hij het verschoven van de kou). Ik had dat signaal te licht opgevat en reed dan toch maar naar de mis maar bleef weg op het aperitiefconcert in het Kallement maar reed nog wel naar de slager voor eten voor de komende dagen + naar de Carrefour voor katteneten.
Toen ik thuis kwam was de achterdeur nog op slot en ging ik langds de voordeur binnen. Toen vond ik hem op zijn rug op de grond aan het toilet. De bak was blijven lopen, de rol WC papier lag ook op de grond. Hij was nog bij bewustzijn en vroeg me om zijn koorts te meten. Omdat hij op de koude vloer lag heb ik een deken genomen en hem rechtgezet. Ik wist niet wat te doen en heb de dokter van wacht gebeld die meteen kwam.
Ook vlug ons Chris, ons Rita en onze Guy verwittigd. Met de dokter hebben we ons vader op zijn benen gezet en er mee naar zijn bed gewandeld. Niets gebroken dus. De dokter heeft dan toch de 100 met de MUG opgebeld die er mee naar Jan Palfijn reden. Ons Rita reed mee en de rest volgde iets later.
In de spoed aangekomen wisten we meer. Zijn hart was ook geraakt en hij had een infectie opgedaan (vandaar de koorts) en zijn toestand was zo zwak dat we nog een bed bestelden op een kamer alleen. Ondertussen kwam ook onze Guy en Jeanine toe. Daarna is alles zeer vlug gegaan. We waren allemaal bij hem. Ons Rita heeft hem nog zeer lieve woorden toegesproken. Of hij ons nog zag weten we niet. Hij is zeer rustig van ons heengegaan...
De dood was zó dichtbij en toch had ik die niet zien aankomen. We sukkelden al zo lang; en dan plots sta je daar zó leeg, zo onwerkelijk. Ook al weet je dat er een einde komt, toch blijft dat wreed pijn doen.
En nu nog de hele administratie en de andere santenboetiek van registratie en het huis leegmaken en zo...
Wat een eindejaar ! En nu nog een intense week door ...

Geef hier uw reactie door