En dat op een zaterdag; dat wordt dan weer een overvolle vrijdag met een gepland ontbijt buitenhuis, een verplaatste kappersbeurt van zaterdag naar vrijdag en op het nippertje nog een oproep tot samentreffen om 8 u.met vrienden positief beantwoord op Facebook. Daar zou dan nog een bezoek aan de markt tussen moeten komen, maar dat kan echt niet meer in de voormiddag. Op het postkantoor zal het ook wel druk zijn en de aankopen van zaterdag worden automatisch naar vrijdag verschoven. Dit om een hele zaterdag ongewoon te beleven en andere dingen te doen dan gewoonlijk. Het openbaar vervoer rijdt op zondagdienst; WSC zal wel gesloten zijn- iedereen heeft recht op vrijetijd- en het openbare leven ligt zo goed als stil.
Zou het niet eenvoudiger zijn om algemeen (en overal dus) de tweede zondag van mei als officiële Moederdag te nemen! Dan is het geen grote vakantie, de scholen zijn open in die maand en niet elke Belg kent de christelijke traditie. In Antwerpen is het dan wel de kermisweek omdat de kathedraal toegewijd is aan O.L.Vrouw; het is dan Rubensmarkt en er is nog van alles te doen.
Persoonlijk heb ik niets tegen die 'Antwerpse' Moederdag, maar ik vind dat we hierdoor toch wel ietwat een buitenbeentje aan het worden zijn... En die dag als officiële feestdag uitroepen opdat gelovigen de kans zouden krijgen om een plechtige eucharistieviering bij te wonen, dat vind ik erover. (Ik denk eerder protestants dan Rooms op dat gebied). Men kan net zo goed de zondag die voorafgaat aan of volgt op een speciale eucharistieviering inrichten ....
Maar een officiële feestdag "afnemen" ligt in België en vooral dan bij de vakbonden heel erg gevoelig, vrees ik, en zou bij een voorstelling tot afschaffing ervan tot een onvoorstelbare commotie leiden.
... wist ik niet wie Raoul Warocqué was. Een man van aanzien uit een familie van mijnindustriëlen die fortuin maakte in tijden van schrijnende armoede voor de kompels, landbouwers en wevers waarover we schilderijen teugvonden bij 'Van Gogh au Borinage'. Kinder- en vrouwloos gestorven maar als verwoed verzamelaar en rasechte bon-vivant heeft hij het prachtige park (Engelse tuin) geschonken aan de gemeenschap en een schat van een museum nagelaten. In het park kan de plaatselijke bevolking dagelijks terecht voor jogging, wandelen, rusten, een boek lezen enzovoort. In het museum werden wij begeleid door een pracht van een gids die eigenlijk archeologe was en ons meer te vertellen had over de Egyptische mummies dan veel omstaanders het in Egypte zelf te horen hadden gekregen. Ons korte bezoek aan het ongekende museum was eigenlijk een intro om er nadien nog eens terug te komen, want mits de aangename buitentemperaturen brachten we ook een bezoek aan de prachtige tuin waarin we ceders terugvonden en sequoia's, een monument van een esdoorn en tal van andere mooie grote bomen.
Raoul Warocqué himself was een verwoed verzamelaar die alles en nog wat verzamelde, vrijmetselaar was maar stamde uit een familie van christelijken huize, uiteraard zeer Bourgondisch leefde en aan de plaatselijke gemeenschap van Morlanwelz een moederhuis naliet, een atheneum + lyceum en ook een universiteit liet bouwen in Mons. Zijn familieleden bestuurden niet enkel de mijnen maar ook de gemeenten en zetelden in het parlement.
Hoe verrassend het museum ook was en hoe benijdenswaardig het prachtige domein, het plaatselijk restaurant waar ons middagmaal besteld was liep volgens de voor ons 'Waalse cultuur' met weinig personeel en vooral zeer erg traag (+ 2.30 u.aan tafel gezeten voor wat een vlugge lunch kon zijn). En ook het eten kon beter - in elk geval wat minder zout!
Zo kwamen we wat te laat aan in het kasteel van Seneffe waar we wel werden rondgeleid door een ook buitengewone gids die door haar vader vanuit Gent daar werd afgezet terwijl vaderlief kon wandelen in de symmetrische Franse tuin. Dat kasteel was een juweeltje met prachtige houten parketvloeren waarvoor wij schoenbeschermers over onze schoenen moesten trekken. Maar ook daar verliep de ontvangst in de gebruikszaal hoogt inefficiënt. De enige bediende (in aangepaste kledij) bediende ons tafel per tafel nadat we eerst her en der stoelen moesten verzamelen om te kunnen neerzitten. De bediening verliep dus meer dan super traag. Rond 18 u. konden we nog wat rondkuieren in de Franse tuin maar ik verkoos om op een bank onder de bomen mijn meegebrachte appel op te eten. Alleen al de agressieve wespen wilden meegenieten van de goed geconserveerde vrucht ,maar ik kreeg er ook gezelschap van een lieve dame ui Mons die haar kleindochters verloren was en mijn gsm wenste te gebruiken om hen te contacteren. Wat dan uiteindelijk toch lukte.
Afin, toen we om 18.45 u. de terugreis aanvatten met onze minibus met 20 reizigers werden we daar nog eens verrassend meegesleept in een spelletje 'dierenalfabet' door de 3 kinderen die meegereisd waren. Zo'n kleine bus heeft ook wel iets heel familiaals waardoor deze uitstap met 'Samenleven' aangename herinneringen nalaat. Omdat we op een zondag reisden, hadden we nergens fileproblemen en ko, onze chauffeur ons tijdig terg afleveren aan het vertrekpunt aan Synergie te Wommelgem.
Het komt gewoon door de tv. De zeer goede programma's worden nooit in prime-time uitgezonden. De KRO- detectivemaand werd een vaste stek die zeer laat bekeken werd met het nodige haakwerk erbij en dan nog wat afsluiting op de pc. De boeiende Britse documentaire van gisterenavond begon ook pas om 22.45 u. en liep door tot 0.20 u. Een bijkomend gunstig effect is bovendien de nachtrust die ontstaat door het ontbreken van geluiden van het stofzuigen, het droogzwieren, het aanbellen, het busvervoer aan de drukke straatkant, de binnenkomende telefoons enzovoort.
Ik ken wel mensen die mij trachten te overtuigen van de zalige rust van de vroege morgenstond; ik geloof dat wel- maar de zaligheid van een mooie avondsluiting die geëvolueerd is tot het nachtelijke uur van + 1.30u. tot 2.30 u. is ondertussen een sterke gewoonte geworden. Rond die tijd word ik moe en vraagt mijn lichaam naar slaap. Zo merk je toch dat mensen eigenlijk 'gewoontedieren' zijn geworden. (De mens hoort dus bij de orde van zoogdieren).
Ontstellend, wat er 70 jaar geleden in Hiroshima gebeurde...
Op NPO2 bracht men om 22.45u. een boeiende Britse documentaire over Hiroshima de dagen voor en na 6 augustus 1945 (ik was toen 4 en een halve maand oud en woonde toen nog in Merksplas).
Dit was dus geschiedenis vanuit het oogpunt van Japanners en de Amerikaanse bommengooiers die terugblikten over de 70 voorbije jaren met Amerikaanse toplui die volop aan het experimenteren waren met die atoombom maar eigenlijk ook wel eens wilden weten wat het effect ervan was op een stad.. De tweede bom op Nagasaki (3 dagen later) was met plutonium i.p.v. uranium.
Het is gewoon onbeschrijflijk wat er gebeurde meteen na de explosie en ook nog later met de stralingsziekte waarover niet mocht gecommuniceerd worden. Heel veel kankers zijn daardoor ontstaan, de kinderen die in veiligheid waren ondergebracht buiten de stad op 6 augustus om 8.13 u. en nadien weeskinderen werden en op straat moesten overleven en uiteindelijk toch van honger stierven. Er was ook nog het stigma dat levenslang kleefde aan de overlevenden uit Hiroshima waardoor ze geïsoleerd raakten. Nog straffer vond ik men in Japan de bommenwerpers urenlang zag toekomen zonder dat men alarm sloeg of bv. Nagasaki inlichtte -uit vrees voor paniek?! We zullen het nooit weten waarom de Japanse legerleiding reageerde zoals ze toen deed.
Hoe tragisch deze geschiedenis ook was - ik had er zo nog geen zicht op, maar weet nu wel wat meer; het is gewoon onbegrijpelijk wat zich toen allemaal heeft afgespeeld , en van de Amerikanen die er als triomfators uitkwamen werd geen al te mooi beeld geschetst. Niet dat die Japanners zo'n doetjes waren! Zij waren zeer militaristisch ingesteld en hadden ook hun kamikaze-piloten. Zeer aangrijpend vond ik deze uitzending en hoe droevig ook; men mag die van mij nog wel eens uitzenden. Waarom heeft Canvas dat bij ons niet gedaan op 06/08/2015 om 20 u. bv? Of wordt dat iets voor 09/08/2015, 70 jaar na de capitulatie door de Japanse keizer?
Het begon al vorige woensdag, maar werd vandaag nog eens twee keer versterkt: zaakvoerders die kwalitatief goed werk leveren en hun zaak noodgedwongen moeten stopzetten. De eerste met financiële problemen, de tweede die haar zaak zag 'achteruit boeren' en er de brui aan gegeven heeft- nochtans met kwalitatief beter fruit en groenten dan de concurrent die goedkoper levert en de derde dat weet ik niet (ik heb zo'n zweem opgevangen van stopzetting). Het is economisch geen goed teken als KMO's verdwijnen. Dat men hieraan niets kan doen, vind ik erg zorgwekkend.
Dat zoveel mensen hun uitgaven vooral voor eten en drinken tot een absoluut minimum willen beperken om toch maar naar de buitenwereld toe te kunnen uitpakken met dure en verre reizen waarbij hun geld naar het buitenland versluisd wordt, dat is contraproductief t.o. onze mensen. Ik besteed mijn geld liever hier aan mensen die goed werk leveren en heb daarbij het volste begrip voor boeren en tuinders. Ook vakantie nemen kan hier perfect. Als je hier uit eten gaat, steun je onze horeca en die moeten wel heel hard werken op momenten dat anderen genieten.
Een goede Vlaming of Belg of Europeaan zijn doe je niet enkel met vlaggenvertoon maar ook met je hard werkende medemensen wat te gunnen en niet voor al je uitgaven op zoek te gaan naar het allergoedkoopste waarbij de arbeidsomstandigheden, vervoerskosten, kwaliteitscontrole soms ook wel te wensen overlaten...
Twee weken geleden zag ik op een receptie ter gelegenheid van een gouden jubileum 2 volwassenen met hun 2 kinderen (scholieren nog) rondgaan met de warme hapjes, voor drank zorgen, afruimen en een ganse namiddag hard werken van zo pakweg 13 u. tot 18 u. - dit op de nationale feestdag wat eigenlijk een vakantiedag is. Zoiets zien en/of weten de meeste mensen niet; ze menen wel te weten hoeveel belastingen zulke mensen ontduiken, maar de uren werk die zij leveren is vast niet te vergelijken met een nine-to-five-job en uren achter de schermen worden helemaal niet opgemerkt.
Ondertussen hoor ik van een werknemer bij Danone dat men daar ook heel erg aan het structureren is; wat wil je- als iedereen yoghurt en kwark koopt van Colruyt bv. i.p.v. een merkproduct dat je lekker vindt te verkiezen. Zelf heb ik al van alle merken de halfvolle kwark uitgetest en heb besloten enkel nog die van Campina aan te schaffen zoals ik thuis enkel nog koffie drink (mijne nationale drank) van het merk Jacquemotte. Ik kan het mij permitteren van merkproducten te verkiezen omdat ik in principe geen reizen meer maak- enkel nog daguitstappen. (Moet je eens berekenen voor hoeveel geld je HIER extra kan spenderen!)
Ik heb hoegenaamd geen goed gevoel bij de stelselmatige verdwijning van de kleine middenstand; dit is economisch gezien een slecht teken. We zullen zien waar dit eindigt...
Dank zij een medewerker van het CCV: de zondag als zevende dag zoals op de VRT of de zondag als eerste dag (zoals in Van Dale)?
Het hangt er allemaal van af HOE JE HET BEKIJKT!
De zevende dag blikt 'kritisch' terug op wat er de voorbije week allemaal voor spectaculairs is misgelopen en zorgt voor mijn part eerder voor een negatieve perceptie op de politieke gebeurtenissen en maakt daardoor veel mensen en ontevreden en/of verbitterd. Ondertussen heb ik reeds langer afgehaakt en kijk expliciet niet meer naar die zevende dag...omdat ik persoonlijk meer heb aan de wekelijkse zondagviering in de kerk.
De eerste dag (kerkelijk gezien) vertrekt vanuit de zondagsviering waarin tenminste 2 lezingen worden gebracht die nadien in de homilie worden becommentarieerd. Niet dat ik met alles akkoord ben wat daar wordt gelezen en gezegd (hoeft ook niet, vind ik). Maar men gaat er wel positief van uit dat men een reflectie aanbiedt waardoor mensen hun eigen gedrag (niet dat van anderen) kunnen onder de loep nemen en eventueel bijsturen- eigenlijk geeft dit een start voor de week die komt en geeft die woorddienst je impulsen om een beter mens te worden met een hart voor je omgeving...
Vermits veel mensen zich hebben afgehaakt van het instituut 'kerk' omdat in menselijke structuren zeer veel kan mislopen en er daar uiteraard ook onnoemelijk veel misgelopen is beseffen'die mensen aan de kant' niet dat men in diezelfde kerk heel veel geëngageerde mensen elkaar vinden om de evangelische boodschap van dankbaarheid voor het leven en zorgzaamheid voor de natuur (nieuw) maar vooral ook mededogen met de minsten een opdracht blijft.
Zolang je je focust op alles wat fout loopt in de wereld, moet je je niet bezig houden met je eigen keuzes en motieven, want je zult altijd mensen vinden die veel ergere dingen doen dan jezelf. Wie echter elke week drie kwartier uittrekt om samen te komen met min of meer gelijkgezinden om aan zelfreflectie te doen en in een bepaald stramien samen te bidden en te zingen kan dit wel als een goede structuur ervaren- niet omdat 'het moet' maar wel omdat je je daar goed bij voelt...
Maatschappelijk gezien zal echter de zondag wel de zevende dag blijven omdat die deel uitmaakt van het 'weekend' en men bij de vervoersmaatschappij TEC ook de dagen nummert van 1 t.e.m 7 waarbij 1,2,3,4 en 5 de werkdagen zijn en 6 en 7 de 2 dagen van het weekend. Maar geëngageerde christenen die ieder zondag samenkomen mogen voor zichzelf best de zondag als startdag ervaren voor de week die komt... (inzicht gekomen door toedoen van Reiner Loos op een bijeenkomst voor onze nieuwe pastorale eenheid in Wijnegem die weeral eens heel wat 'oudere' christenen beangstigt - en zeggen dat angst een slechte raadgever is...)
Dit is een mooi boek geschreven door Trees Dehaene, zus van.... met mooie illustraties van Lieve Van den Eynde. Toevallig heb ik dit werk leren kennen op een voordracht waarna ik het zelf aangeschaft heb. Ik heb zo genoten van dat boek- dat ik op zoek ging om nog 2 extra exemplaren aan te kopen die ik cadeau kan doen aan iemand die hiervoor openstaat. Ik weet niet of het boek nog ergens te koop is. Ga in elk geval toch nog eens op zoek omdat ik de extra exemplaren reeds weggegeven heb en ik absoluut nog één boek bij mij wil houden.
Ondertussen heb ik het boek gevonden bij 'Kapaza' en hoop het daar te kunnen aanschaffen... Alles O.K. nu en dan nog voor een zacht prijsje; wat wil een mens nog meer?! Intussen heb ik dat boek al aan iemand geschonken in de hoop dat die er ook wat kan uithalen....
In mijn garage staat ook een Volkswagen kever geparkeerd van iemand die deze 'relikwie' niet op straat wil achterlaten. Enkele dagen geleden kom ik iets uit mijn garage halen of mijn GFT-afval in de groene container stapelen; maar telkens merkte ik een ongekende geur op. Nadat ik de eigenaar van de wagen hiervan op de hoogte had gebracht; bleef dit maar duren. Ik meende dat het om olie ging, maar toen ik gisterenavond mijn GFT-container ging halen zag ik onder de Kever een vol gedrenkte plank met daarachter een waaier van vloeistof die rook naar wat ik daarvoor ook geroken had. Ik heb vloeibare zeep genomen en water en alles naar buiten geschuurd en ook afgetrokken en ben de eigenaar gaan verwittigen. Deze middag kwam ik te weten dat het om 'naft' ging die waarschijnlijk door een gescheurde leiding was weggelopen.
Heb ik chance gehad dat ik niet rook en dat ik geen elektriciteit in mijn garage heb. Die van Touring zullen de Kever komen wegtakelen, waarna ik mijn garage kan verluchten en de vloer nogmaals opschuren (hittegolf of niet)
Ondertussen is alles opgeklaard: een gaatje (sleet) in één van de brandstofleidingen ; dit werd door de man van Touring vervangen, de garage is uitgeschuurd; men is met de Kever een korte trip gaan maken en de garagepoort staat open om alles goed te verluchten. Eind goed, al goed.
Met uitproberen wat niet lukt uiteraard. Op mijn smartphone heb ik in Dropbox de app Carousel geïnstalleerd en enkele foto's in mappen gesorteerd. Maar die foto's overzetten naar mijn pc lukte van geen kanten. En wat ik meende, was ook een gebeurd feit: Dropbow op de smartphone is geregistreerd met mijn gmail-adres en Dropbox op mijn pc is met mijn Telenet-adres geregistreerd. Eerst heb ik die van mijn telefoon gewijzigd waarna die alles en nog wat diende aan te passen- wat heel wat tijd in beslag nam. Daarna heb ik dan uiteindelijk alles opnieuw terug gezet zoals daarvoor. Dan heb ik op mijn pc Dropbox verwijderd en een nieuwe aangemaakt- met mijn g-mailadres zodat de foto's die ik op mijn pc wou krijgen meteen binnenliepen . Hoera! Na heel wat geknoei en gesukkel is dan toch alles gelukt!
Omdat het nu ramadan is, vonden de extremisten van IS het nodig om voor wat rampspoed te zorgen bij de 'ongelovigen' of anders-gelovigen. En hun tactiek hierbij heeft zeer veel tentakels. Dankzij internet en de sociale media zijn die extremisten constant met elkaar verbonden en overal verspreid. Zij beramen acties die minutieus voorbereid worden; hun doelwitten hebben zij reeds lang in het vizier.
Hoe durven die 'verdorven' westerlingen zomaar halfnaakt op het strand gaan liggen zonnebaden en terwijl nog eten en drinken - dit terwijl vrome moslims hun huid bedekken en heel de dag moeten vasten tot de zon ondergaat?!? Trouwens hun God of Allah gebiedt hen te strijden voor hun geloof (de heilige jihad) en al wie niet buigt, moet barsten. Met het filmen van hun gruweldaden waarbij de gelovigen verplicht worden om die te aanschouwen en deze op het internet te verspreiden, slagen ze erin de anderen te intimideren en angst aan te jagen. En 'onthoofding' is hun handelsmerk geworden.
Doordat ze zich overal verspreid hebben waarbij ze zich vermomd hebben als voorbeeldige burger; zijn ze zeer moeilijk te detecteren. En de islam verbieden kan je zomaar niet omdat er ook andere moslims zijn. Wel staat op uittreding uit de islam de doodstraf in sommige landen en kunnen moslima's zich amper ongesluierd bewegen en het bedekken van hun huid is zo goed als essentieel- voor sommigen mogen enkel de ogen door een traliewerk van hun boerka kijken.
In mei '68 toen de verbeelding aan de macht moest, de Beatles in beeld kwamen ,de flower-power, de anti-autoritaire opvoeding e.a.- toen was alles hier nog vrijheid blijheid. Voor mijn part zijn die golden sixties voorgoed verdwenen en zitten we nu in een negatieve spiraal waarbij een generatie die in luxe werd grootgebracht het willens nillens toch met minder zal moeten stellen! Er is sinus en cosinus; in de bijbel waren er vette en magere jaren. Maar nu krijgen we er bovenop nog af te rekenen met een veroveringsgodsdienst die de ganse wereld wil veroveren en daarbij geen ingreep schuwt. Mooie vooruitzichten zijn dat niet!
Komt daarbovenop nog eens de klimaatopwarming van de aarde waarvoor Nic Balthazar waarschuwde voor catastrofes met bijbelse allures (zie Apocalyps) met het jaar 2025 als 'point of no return'. En toch moeten we positief blijven om het leven voor elkaar te veraangenamen, maar soms is dat niet zo vanzelfsprekend. Morgen is er een nieuwe dag!
MAAR ik heb zojuist op 'Youtube' nog eens de 'Chichester Psalms' van Leonard Bernstein beluisterd - een historische opname opgenomen in Warsawa in 1989 met Markus Baur van het Tolzer Knabenchor samen met het Pools jongens- en mannenkoor en de Poolse Filharmonie en dan nog gedirigeerd door de maestro himself! Dat is dubbel en dik genieten en brengt een mens weer in een goede stemming. Vooral de solozang:'Adonai ro-i' werd aandoenlijk mooi gezongen door Markus Baur. Om duimen en vingers van af te likken... (Moet ik nog eens spelen vooraleer ik ga slapen)
Sinds 15/02/15 heeft mijn nieuwe loodgieter bij mij thuis geweest voor vervanging van de verwarmingsketel die nu een gesloten ketel zou moeten zijn. Daarvoor moet hij wel met een dubbele afvoerbuis naar het dak kunnen door het appartement van Tom die nu aan het verbouwen is hierboven. Sinds enkele weken is de offerte uiteindelijk bij mij geraakt voor ondertekening en zaterdag heeft de loodgieter mij opgebeld met de boodschap dat hij maandag om 9 u. kan beginnen. Geen probleem hiermee behalve dan met het feit dat ik dinsdagnamiddag een extra consult heb als comitédame bij Kind & Gezin. Een extra consult gebeurt maar eens om de 4 maanden maar de datum van 23/06/15 ligt al maandenlang vastgespijkerd!Ik zou desnoods kunnen omruilen met een andere dame van de 2de dinsdagnamiddag van juli; maar Christel heeft de lijst voor de volgende 4 maanden nog niet doorgestuurd.
Voor het Davidsfonds werd met een Doodle beslist dat woensdagvoormiddag van 10 u. tot 12 u. het best geschikt was om te vergaderen. Of mijn loodgieter zich kan schikken naar mijn agenda; dat weet ik zo nog niet! Desnoods blijf ik afwezig bij het Davidsfonds en bel ik morgen Christel op om te horen wie op 14/07 consult doet in de namiddag en wie op 28/07; dan kan ik eventueel omruilen!
Maar met alles rekening houden heb ik weer niet gedaan. Koffie zetten kan je niet zo lang het water afgesloten is en je eten opwarmen evenmin als men de gas afgesloten heeft! Gelukkig staat er nog water in mijn Senseo en is de waterkoker ook nog half gevuld; in ik heb hier nog Spa reine staan! Het is nu maandagmiddag en men is sinds 9 u. bezig met afbraak en doorzagen van buizen. Zo hard is hier nog nooit gewerkt aan de verwarmingsketel! 2 mannen: vader en zoon- allebei in de loodgietersstiel. Ik heb het gevoel dat ik toch een goede keuze heb gemaakt met voor Johan Wellens te kiezen!
Die ketel plaatsen is niks; maar die schouw aanpassen voor de dubbelwandige aanvoer- en afvoerbuis! Al twee dagen lopen hier 2 mannen rond die altijd maar bezig zijn, maar ook boven bij Tom en bovendien ook nog op het dak; de ketel staat nog steeds in de doos en er is nog steeds geen warm water!( En zeggen dat ik in Merksplas, in Oostmalle en ook nog enkele jaren in Wommelgem opgegroeid ben zonder stromend warm water. Om wekelijks in het zinken bad gewassen te worden werd wel water gekookt om bij het koude water te gieten, waarna we met vier om beurten in dat bad konden - waar is de tijd?) En nu tellen we af tot we terug warm water uit de kraan kunnen laten stromen....
Tom profiteert hiermee ook van deze aanpassing; maar hem gun ik dat van harte!
Voor Kind & Gezin heb ik een tiental telefoons gedaan om iemand in mijn plaats te laten komen- niemand te vinden! Christel doet nu ons namiddagconsult en Juliette vertrekt tegen 17 u. alleen en ik volg zodra dat volk hier buiten is! Ondertussen heb ik mijn ruiten gepoetst, mijn onderhoudscontract van Junkers per mail opgezegd en kan ik misschien woensdagnamiddag naar Van den Bosch voor de juiste maten van het kastje en nadien kan ik naar de winkel! Moet ook nog gebeuren!
De 'wet van Murphy' indien die bestaat, word ik er nu wel mee geconfronteerd! Zelfs het vervangen van de thermostaat bleek niet te lukken vermits de bedrading van de vorige te kort bleek afgesneden en het spuiten met warme Dreft ook niet bleek te verhelpen. Hopelijk raakt alles vandaag nu in orde. Hopelijk hebben die mannen zich niet vergist met het opmaken van de offerte!
Als dit maar geen 'soap' dreigt te worden...
Woensdag, 16 uur: ketel is geplaatst en afgesteld, verwarming werkt en warm water ook. Aanpassing schouw ook boven op het dak en bij Tom blijkt in orde te zijn, maar heeft zeer veel extra werk met zich meegebracht. Nu nog de factuur krijgen en het bedrag overschrijven... En hopelijk zijn we nu voor 10 tot 15 jaar safe!
...waarvan de ene om 9.30 u. begint in Deurne en de andere om 10 u. in Wijnegem; dan weet je dat zoiets niet kan en dat je dus een keuze moet maken. Wat in deze situatie niet evident is. In de veronderstelling dat er in Wijnegem veel volk zal zijn, kan ik naar Deurne komen omdat Walter maar één zus had en geen eigen kinderen, noch schoonfamilie. Maar van Paul ken ik zijn vrouw, Lutgart zeer goed en denk ik wel dat zij mij daar verwacht! Hoe los ik dit nu weer op!?!
Sociaal gezien vind ik dat ik in Wijnegem moet zijn- met het Davidsfonds van daar en de mensen uit onze federatie enzovoort, maar de familiale situatie van Walter is zo miniem dat mijn aanwezigheid daar zeker wenselijk is. Een gewetensvraag waarover ik nog wel eens een nachtje dien te slapen...
Uiteindelijk ben ik eruit geraakt; ik geef een kaartje mee met Lutgart Jochems en Wilfried en rijd naar Wijnegem omwille van meer gekend volk daar en vooral voor Lutgart Nys. Waarschijnlijk zal in Deurne nog wel volk van Davidsfonds Wommelgem aanwezig zijn omwille van Francis...
----------------------------
De uitvaartdienst van Paul Tuyaerts was zeer aangrijpend. Alleen was het soms moeilijk om sommige herinneringen te beluisteren van vrienden en familieleden zonder 'micro-ervaring'. De voorganger uit Hallaar was wel zeer goed te verstaan en heeft prachtige dingen gezegd. Maar het meest emotionele moment kwam op het eind van de dienst toen een 'Schotse' piper in vol ornaat al doedelzak spelend naar voren schreed tot aan de asurne en dan de begrafenisstoet met zijn doordringende muziek uitgeleide deed.
Bovendien stond de rijzige man ook op de strooiweide van de begraafplaats te spelen bij het afsluiten van deze plechtigheid. De aanwezigen beluisterden "For old lang syne" en nog andere Schotse liederen die ons herinnerden aan Paul die een echte 'Schotland-fanaat' was. Het lievelingslied van mijn jongste zus 'Loch Lomond' heb ik echter moeten missen. Maar ik heb haar 's nachts telefonisch beloofd dat ik ervoor zou zorgen dat dit op haar begrafenis zou uitgevoerd worden- moest zij eerder van de wereld gaan dan ik die 10 jaar ouder ben ( wat al hoogst onwaarschijnlijk is)...Waar twee zussen het midden van de nacht al over hebben...
Mijn vorige Lifestyle van Bose die het liet afweten kon niet meer hersteld worden en op een nieuw exemplaar kan je geen cd's meer spelen. Dus koop ik er dan maar een blue ray-speler bij. De wooferbox is draadloos als ik voor een soundbar kies i.p.v. de 2 kleine luidsprekers. Maar dan wil ik tevens ook een aangepaste kast waar al die toestellen in kunnen samen met de digicorder. Bij de firma Spectral hebben ze zulke kasten, MAAR die zijn breder dan de ruimte tussen de muur en mijn schouw! Een schouw die ik trouwens niet gebruik en die mijn bovenbuur wilde afbreken bij zijn renovatie; maar de onderbuur wilde ze behouden dus moet de schouwbuis van beneden kunnen doorlopen tot op het dak! Hier zitten we dus vast!
Grote problemen met de kast van 1,30 m die daar echt niet kan staan! En kasten van 1,10 m zijn er niet bij die firma. Nu heb ik geprobeerd mijn bureau te verplaatsen naar de linkerkant mijn schouw zodat de tv kan verhuizen naar de overkant. Voor de nodige bedrading plaatsen we dan maar een kabelgoot bovenop de vloerplinten. Maar dat zal erg wennen worden want ik kan dan niet meer vanuit de keuken mee tv kijken.
Ik kan ook nog mijn bureau plaatsen tussen de 2 deuren en mijn clubzetel naast de schouw plaatsen. We zijn er nog helemaal niet uit en ik ben vies van die bedrading van mijn tv die waarschijnlijk te kort is om mijn tv aan de overkant te plaatsen nu). Daarvoor zou een handige Harry in huis nu wel nuttig zijn (voor even dan...)
Vooral dan de zelfbedachte! Van a.u.b., s.v.p., asap, nimby, COV, Neos, Sabena, LU, BMW, LBC, KBC e.a. weten we wat het betekent. Maar in mijn agenda gebruik ik ook: K&G, PT, PR, FT, LG, E.I., S.L, CDV enzovoort. Tot hiertoe weet ik nog wat ik ermee bedoeld heb, maar soms heb ik toch vragen. Voor morgen bv. staat er op mijn magneetbord KB av.- en nu weet ik uiteindelijk terug wat ik ermee bedoelde: de kattenbak verschonen ; want in de voormiddag heb ik boodschappen te doen, de kattenbak na te kijken en voor vers water te zorgen en heb ik ook nog een een kappersbeurt zodat de vervanging van het kattengrit voor de avond zal zijn. Die beesten hebben deze week al veel van mijn aandacht en van mijn tijd gekost! Iedere keer als ik vertrek bekijken ze mij met van die ogen: 'Je gaat ons toch weer niet alleen laten!'
Maar ik heb zelf nog zoveel omhanden. De aankoop van mijn nieuwe Lifestyle van Bose o.a. met de Blue ray-speler en een aangepast meubel dat naast de schouw kan staan! En dan moet ook de nieuwe loodgieter ook nog langskomen voor mijn nieuwe verwarmingsketel van Buderus!
Ik zie heel graag kattenbeesten maar zal toch blij zijn als hun baasjes terug uit vakantie komen en ik hen niet meer moet gezelschap houden. Hun baasjes zijn nu ook de ganse dag thuis, vermits beiden gepensioneerd zijn! Je laat zulke leuke kartuizers toch geen ganse dag alleen! Gelukkig kan ik haken als ik bij hen ben en kan ik ze ook buiten laten in de tuin.
Dit las ik vandaag in het foutief bezorgde 'Nieuwsblad' dat in mijn brievenbus stak i.p.v. mijn vertrouwde 'De Standaard'.
Ik had er nochtans helemaal geen goed gevoel bij vorige vrijdagavond; bij dat Messenger-bericht van Stan Geel. Ik had voordien reeds langs Messenger een vraag van hem gekregen of ik vertrouwd was met internetbankieren waarop ik positief had geantwoord- gezien de plausibele lichamelijke toestand van Stan waarop ik een vraag verwachtte om wat assistentie: maar er volgde geen reactie meer - wat ik ook al eigenaardig vond.
En vorige vrijdagavond kwam dan die directe vraag van hem om voor hem een bedrag van 299 euro over te schrijven waarop hij me verzekerde dat hij dat echt meteen zou terug bezorgen. Ik vond dat zo onverwacht en reageerde dat ik me echt niet goed voelde bij zulke financiële transacties en dus wel wilde weten waarvoor dit dan zo dringend nodig was. Zijn wasmachine was stuk en nu kon hij er een aanschaffen aan een gunsttarief dat niet lang meer geldig was en hetzelfde exemplaar zou bij Van den Borre wel op 546 euro komen. Ik moest gewoonweg maar mijn kaartnummer invullen en de vervaldatum. Meer niet! (Dit ging dus om een kredietkaart zoals ik gebruikte om online mijn tickets van NMBS te betalen.) 'Stan' werd toen wel erg persoonlijk in de zin van: u alleen kunt me helpen, en "ik verzeker u, dat ik dit terug betaal" of " 't Is gewoon maar uw kaartnummer invullen, voor de rest zorg ik zelf" e. a.
Nu ken ik die man zijn gezinssituatie en vond ik die vragen toch wel heel erg raar.Hoe wist ik dat ik echt met Stan te doen had en niet met een crimineel? Nu weet ik het wel: "Ik had de namen van de Neos-bestuursleden kunnen vragen, of de namen van zijn 3 dochters of de naam van diegene die in Groot-Brittannië werkzaam was. Toen ik erover reflecteerde om hem dit toch maar te gunnen ('U wilt me dus niet helpen?) ontdekte ik dat ik dit met mijn gewone betaalkaart van de post niet kon, en omdat ik de activiteiten van mijn ICS-kaart op non-actief had laten plaatsen en vermits op mijn nieuwe prepaid-kaart maar 100 euro opstaat KON ik hem zelfs niet helpen. Ik heb hem dat dan ook meegedeeld. Hij sloot af dat hij wou gaan slapen omdat het haast middernacht was. Ik vrees dat de chat te lang duurde en dat hij door had dat er niets te vangen viel. (Ik vond ook dat hij erg snel kon typen- sneller dan ik Stan zoiets zie doen! En of die zo goed met de smartphone overweg kon?!)
Ik had hier een 'unheimlich' gevoel bij en inderdaad door vandaag te lezen dat het om een nieuwe werkwijze van fraudeurs gaat, snap ik dat ik op het nippertje aan dit bedrog ben ontsnapt! Achteraf gezien is het allemaal veel doorzichtiger dan op dat moment zelf. Ik moet toch leren wat meer op mijn gevoel van argwaan te vertrouwen, want ik heb dat nog eens meegemaakt dat ik dit 'maar een INBEELDING vond' en achteraf aan de tramhalte flink bestolen werd in de Gemeentestraat.
Mijn gevoel van "Heb ik hier wel echt met Stan Geel te doen" was dus te volgen, want waarachtig juist! Ik heb zelfs nadien bij het navertellen van dit rare voorval aan drie personen de naam van Stan niet vermeld om hem niet te belasten. Maar nu ga ik hem zelf hierover toch inlichten volgende zondag op het aperitiefconcert waar hij wel zal aanwezig zijn met zijn vrienden.
En moet zoiets nu echt bij de politie gerapporteerd worden; zij kunnen met dat Messenger-bericht ook niets mee aanvangen. Wel heb ik bij het nalezen ontdekt dat het over een Nederlander moet gaan die met me chatte onder de naam van Stan Geel vermits hij svp gebruikt i.p.v. aub.!
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
Ik weet best dat dit ideologisch zeer gevoelig ligt bij heel wat mensen; maar ik ben toch wat blij dat er op 1 mei (officiële feestdag) nog mensen zijn die op die dag willen werken zoals anders: de zelfstandige marktkramers bv., sommige zelfstandige uitbaters van een supermarkt en werkwillige studenten, bakkers (ook zelfstandigen) en zelfs een loontrekkende die zijn vrije dag opoffert om karweitjes (voor en na) op te knappen zoals het vervangen van een gebarsten aalputdeksel.
In de Carrefour supermarket waren vandaag uitzonderlijk alle kassa's open en ook de eindverantwoordelijke was aan het werk. Op de vrijdagmarkt waren zo goed als alle kramen bemand en er waren heel veel klanten omdat het onderwijs, de ambtenaren, mensen van de bank, heel wat loontrekkenden, gepensioneerden, werklozen en andere nu een dag vrijaf hebben. Sectoren zoals ziekenhuizen, verzorgingscentra,politie, gevangenissen en zo draaien nu op 'minimumbezetting'. Diegenen die daar werkzaam zijn weten dat en nemen 'den buts met den buil'. Ook bij De Lijnen de NMBS wordt nu gewerkt - zij het wat minder want ze hebben 'zondagdienst'.
Een beetje flexibiliteit in het opnemen van vakantiedagen vind ik persoonlijk niet zo slecht! En ik ben blij dat de Carrefour die gisteren gesloten was, vandaag gewoon open was. En te zien aan het aantal auto's op de parking moeten er nog heel wat mensen blij om geweest zijn!
En de zondag die erop volgt (3 mei) was er op de parking haast geen vrije plaats meer te vinden; zouden die bezette plaatsen allemaal van klanten zijn die 'zondagswerk' niet willen tolereren?!
Na een prachtig concert gisterenavond in de Singel: 'The Kingdom' van Elgar met 4 solisten en het groot omroepkoor van de Vlaamse radio wilden we rond 21.45 u. nog iets gaan drinken. In de foyer van de Singel zelf kan je er echt niet meer bij want die zit altijd overvol en we hadden geen pauze gehad.; dus reden we eerst naar de Final op de hoek van de Jan Van Rijswijcklaan- maar die is enkel open van maandag t.e.m. vrijdag. Van daaruit reden we dan huiswaarts met een poging in De Valk in Borsbeek iets te gebruiken. Maar nergens kon je je auto kwijt: niet op het plein rond de kerk en evenmin aan de watertoren. Dan wist Christianne nog iets in haar buurt: De Classics: ook toe! Ik wilde nog wel Lindenberg in mijn straat voorstellen maar daar worden de deuren ook vroeg gesloten; dus werd dat dan maar afgeblazen. Misschien hadden we beter meteen naar Familia gereden. Naar het schijnt sloten die vannacht pas rond 2 uur! Maar die mensen moeten geen personeel betalen, omdat de uitbaters zelf de bediening doen. Het is dan ook een volks café met een toog, een biljart en eten is er niet te krijgen.
Arm Vlaanderen, zeg ik! Dat was in mijn jonge tijd wel even anders als je 's avonds laat nog op pad wou gaan...
Dat heb ik vrijdag ondervonden toen ik in De Standaard der Letteren een boeiend artikel las over de gevolgen van enorme vulkaanuitbarstingen als die van de Tambora in 1815 dit n.a.v. het verschijnen van een boek daarover. En omdat ik in oktober in Elcker-ik een boeiende voordracht had gevolgd door prof. Manuel Sintubin over de geschiedenis van 4,5 miljard jaar van onze planeet aarde wilde ik dit boek wel aanschaffen. Omdat ik een klantenkaart heb bij De Standaard en nog aankoopcheques van WSC; ben ik dan maar naar Wijnegem gereden waar het boek niet voorradig was en ik het zou kunnen komen afhalen na 3 werkdagen. Thuisgekomen heb ik gesurft naar Cosmox en jawel: hetzelfde boek is daar verkrijgbaar aan dezelfde prijs en indien vrijdag besteld voor 1930u. wordt het thuis op maandag afgeleverd. Dat is 2 dagen vroeger en ik moet me er niet voor verplaatsen.
Eigenlijk is dit erg voor de kleinhandel: maar ik versta ook dat mensen het niet moeilijk maken als het ook gemakkelijk kan.... Het enige voordeel van aankopen in de winkel zelf is - dat je het boek even kan inkijken en dus eventueel van de aankoop kunt afzien. Maar meestal is dat niet nodig vermits ik mij vooraf goed heb voorbereid: recensies gelezen of de auteur willen herlezen en ook steunen.
Deze afbeelding is niet die van het bestelde boek- maar wel van het boek van prof. Sintubin. Hij heeft mij boeiende inzichten bijgebracht en daardoor was ik meteen geïnteresseerd in het boek van Philip Dröge: 'De schaduw van de Tambora' dat ik besteld heb en waarop ik nu wacht.
Na 2 weken alles en nog wat uittesten op de pc en op de smartphone om toch maar het internetverkeer met Telenet terug in orde te brengen is het euvel nu uiteindelijk toch opgelost. Alle perikelen begonnen met en draaiden om het wijzigen van wachtwoorden.
Ik had om te beginnen al niet gelezen dat het WW voor Telenet hoogstens 8 tekens mocht bevatten. Dus na het invoeren van de initialen van een goede zin met letters, cijfers en een leesteken en nog een toevoegsel erbij op mijn smartphone op 16/03/15 kwam er geen reactie van de server. En na herhaalde pogingen bleef het e-mailaccount van Telenet dienst weigeren. Ik vermoedde onterecht dat het POP3-account op mijn pc ook nog moest gewijzigd worden in een IMAP- account. Zo werden de moeilijkheden alleen nog wat groter. Zowel op mijn pc als op mijn slimme telefoon zat ik vast bij Telenet. En omdat ik 's nachts niet naar Telenet kon bellen heb ik tot 3 u. in de nacht wat zitten aanmodderen. Toen ik uiteindelijk na het weekend telefonisch contact kreeg, heb ik eerst het POP3 account terug ingesteld op mijn pc. Maar Windows Live zat dus ook vast, waarna ik die dan na veel gehinder dan maar verwijderd heb. Na veel gesukkel heb ik eerst Windows Essentials laten herstellen zonder een glimp van Windows Live mail waar te nemen. Maar na zeer veel pogingen is die dan toch terug geïnstalleerd geraakt. Maar Telenet werkte nog steeds niet. Na een nieuwe telefoon waarbij ik het nummer van mijn identiteitskaart moest geven, verstuurde men mij een nieuw WW dat werkte en dat ik meteen wijzigde tot ik afsloot zonder eerst af te melden. Bij de volgende poging tot aanmelden bracht ik het door mij ingebrachte WW in en ik kreeg de melding: ongeldig wachtwoord. Hoeveel nachten (en dagen) ik ben blijven verder knoeien weet ik zelfs niet meer; wel welke leuke dingen ik heb laten staan om dit probleem toch maar zelf te kunnen lossen. Toen ik vorige maandag Dirk Staelens wilde rapporteren over deze voor mij grote obstakels met het e-mailverkeer, toen kreeg ik daarvoor geen kans wegens inspectie met aansluitend gesprek met de inspecteur. Dus deze week nog maar eens alles en nog wat uittesten op het configuratiescherm- zonder de verwachte oplossingen.
Dan heb ik ten einde raad gisteren dan toch maar gebeld naar Telenet en gevraagd of er iemand kon langskomen voor een hogere prijs omdat het zaterdag was; maar ik wou het koste wat kost opgelost hebben. Vandaag is die man dan gekomen om alles uit te testen nadat Eugeen vooraf een nieuw WW had opgevraagd dat werkte. Toen belde de technieker aan om alles na te kijken, waarbij alles op mijn pc werkte vroeg ik hem of hij het ingewikkeld WW provisoir kon wijzigen in een eenvoudiger exemplaar, toen zag ik de cruciale stap die ik overgeslagen had nl. AFMELDEN. Daarom konik nooit opnieuw aanmelden met het door mij ingebrachte WW. Bij IMAP worden wijzigingen meteen in de server opgeslagen; bij POP3 moeten die eerst nog opgeslagen worden door af te melden.
Het was een wel dure les vandaag; maar het is niet in te beelden hoe goed ik me nu voel- nu ik terug normaal kan functioneren en ook veel beter slapen inclusief haken, breien e.a. Een echt OEF-gevoel!(Ik wacht toch nog even om overal hetzelfde wachtwoord in te voeren met 7 dezelfde tekens (gebruikmakende van letters, cijfers en leestekens) aangevuld met een 8ste teken dat verschillend is bij Outlook, Telenet en Gmail ).
Veel geleerd- ook al is het dan met schade en schande waarvan alleen het eerste item wat doorweegt...
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
