Een ideetje van Ria: toen ik haar vertelde over mijn besluit om mijn familie uit te nodigen voor een buitengewone 'koffietafel' als de controle bij de oogarts op 23/07/14 positief uitdraaide (d.w.z. zonder druppels of medische ingreep of wat dan ook) sprak zij meteen over een "oogfeest" waarvoor zij dan ook wel een uitnodiging zou tekenen. De tekening is intussen binnengekomen op een A-5 formaat; ik heb die gekopieerd en er 3 kaarten van gemaakt met uitnodigingstekst voor binnenin , waarna adressering en frankering volgde om ze nadien in de postbus te steken.
En eergisteren zijn we dan met zeven samen geweest - normaal is mijn beurt in de winter maar door allerlei omstandigheden is dit steeds maar uitgesteld tot nu midden in de zomer - net wanneer mijn slager in congé is, en mijn kruidenier + de fruit- en groentewinkel naast de deur. Dit vroeg dan wel wat aanpassing op de gewone bevoorrading maar het bleek allemaal wel te lukken.
Kwamen ze daar met z'n zessen toch wel buiten alle verwachting aan met een gezamenlijk cadeautje: jawel een mooie fruitbiscuit van bakker Jeff Meeuwsen uit Rijkevorsel met daarop de tekst "oogfeest" en middenin een foto van twee grote ogen . Daar heeft onze Guy dan weer voor gezorgd. Het gebak met vers fruit erop en wat slagroom was zeer erg lekker (gelukkig hadden ze de kiwi weggelaten!)
Afin: van 14 u. tot pakweg 23.30u. zijn de zes familieleden hier gebleven, waarna ik nog een hele verhuis van canapé en zetels en stoelen kon doen (zoals alles voordien geschikt was); heb nog wat zaken gegroepeerd en wat tv gekeken, gebeld naar ons Rita, ook nog wat gehaakt en uiteindelijk nog mijn gewoon slaapritueel kon inzetten...
Ik meende de oorzaak van de vliegenplaag in de keuken gevonden te hebben; maar ontdekte dat deze oplossing nog niet volledig waterdicht was. Ik heb op warme namiddagen vooral bij het bereiden van maaltijden weer vliegen kunnen vangen in de keuken.
Vandaag ontdekte ik bij het goed uitvegen van de dweil in het hoekje, daar waar de buis van de verwarming naar boven komt dat het cement achter het buisje niet volledig meer aangesmeerd was. Als er zich in de spouwmuur vliegen bevinden en die vinden langs daar een weg om mijn keuken binnen te komen, dan moet ik dat terug aansmeren- maar waarmee? Mijn schoonbroer was niet te bereiken en mijn bovenbuur blijkt niet boven aan het werk te zijn. Zo vlug ik dit kan oplossen zal ik ermee beginnen!
En de ontdekking van deze en vorige week! Na het bezoek aan een huisarts om een oplossing te zoeken voor mijn reeds dagenlang onhoudbaar jeukende handen, heb ik samen met haar na eliminatie de waarschijnlijke oorzaak kunnen opsporen (denk ik). Omdat de arts nieuw was voor mij en ik ook voor haar, had ik al mijn medicijngebruik genoteerd en een beetje mijn medische toestand toegelicht. Eerst meende ik dat die rode plekken op mijn handen die ook wit werden kwamen van het excessieve haken; maar een ontsteking doet pijn en geeft geen branderig gevoel met hevige jeuk! Dinsdagnacht vooraleer ik naar de oogarts moest, ben ik uit mijn bed gemoeten van de jeuk- heb mijn handen onder koud stromend water gehouden en een coldpack uit de diepvries genomen.
De arts concludeerde meteen dat dit wel een allergische reactie moest zijn; die verergeren in bed (van de warmte) of in heet water (vaat) en verminderen door koude. Nu had ik als enige mogelijke oorzaak hiervan het wekenlang gebruik van Daflon tabletten verondersteld. De laatste weken met het zeer warme weer, en ook als ik een hele dag met de autocar op stap moest, nam ik op eigen houtje Daflon om geen gezwollen voeten te krijgen. En dit gebeurde nu al wel een twee à drietal weken. En Ceterizine hielp niet meer. Bezorgd als ze was (ze heeft zelf ooit een zwangerschapsallergie gehad) gaf ze mij een sterker middel mee om de jeuk te kalmeren: Rupatall waarvan ik er 's avonds twee mocht nemen en daarna nog één per dag. Na een nachtje slapen ging het al iets beter, maar het duurde toch nog een viertal dagen vooraleer mijn handen terug normaal waren. Mentholpoeder en een cold/hot pack uit de diepvries + stromend koud water konden zorgen voor kalmering.
Voor uitstappen met een autocar bij warm weer raadde ze me toch maar aan om steunkousen te dragen.
Achteraf herinner ik mij dat ik ooit met het P.T. mee heb geholpen achter de toog, maar rubberen handschoenen gebruikte omwille van allergie op mijn handen, of dat ik met het DF of Samenleven een daguitstap meemaakte aan de Antwerpse haven - ook met hevige jeuk aan mijn vingers en handen. Dit was met geen zalf op te lossen! Waarschijnlijk ook Daflon gebruikt- 't was in de zomer! Enkele jaren geleden stapte ik ook in de zomer uit een warm bad en overal waar ik me droog wreef kreeg ik rode gezwollen vlekken die ook jeukten. Ik kocht badolie voor zeer gevoelige huid van theunisbloem en speciale zeep zonder zeep. Ik wist van mezelf dat ik zeer vlug uitslag had; maar nu denk ik een oorzaak gevonden te hebben... De overgebleven Daflon-pastilles heb ik al weggedaan! Die komen zelfs niet meer in huis!
Eerst en vooral die van ons moeder die geboren was op 05.08.1925 en nu reeds 8 jaar overleden is. Maar ook nog Inge Bens die ook jarig was op 5 augustus maar die in volle vakantie uit de autocar werd geslingerd en met haar hoofd de schok opving bij een stom ongeval in Jordanië. Dat is geleden van de herfstvakantie in 2012 . Haar overlijden brak een schok teweeg in Wommelgem waar zij schepen was. Zij was een levenslustige en ambitieuze en immer opgetogen en enthousiaste ex-collega!
Vandaag, 4 augustus is het juist 100 jaar geleden dat de 1ste wereldoorlog begon. Meestal verkies ik Britse plechtigheden als het om een 'remembrance' gaat.
Maar deze keer stak de plechtigheid op het Brits-Duitse soldatenkerkhof in Mons er met kop en schouders bovenuit. Met heel wat staatshoofden erbij, een subliem verzorgde presentatie , keurig uitgedoste soldaten die o.a. brieven van overledenen voorlazen, een pracht van een koor, een cello-solo, leden van de Berliner Symphoniker die samen met muzikanten van het Londons symphonieorkest o.l.v. Simon Rattle muziek speelden van de gesneuvelde componist Butterworth en van Brahms, beelden uit de oorlog, de onvermijdelijke 'Last Post' en ook een piper-solo. Alles even adembenemend mooi. Gewoon een internationale seculiere plechtigheid waarbij alleen Cameron niet ondertiteld werd; maar zijn boodschap was best te volgen. Alles netjes geregisseerd met ontroerende verhalen en voor mij ook mooie uniformen.
Om 10 u. Britse tijd (11 u. bij ons) werd de religieuze plechtigheid vanuit Westminster Abbey uitgezonden met veel lezingen, prachtige koorzang natuurlijk, gebeden, lezingen, gezangen en toespraken; maar alles zeer religieus ingebed.Op het einde werden alle lichten gedoofd waarna nog wat vioolspel te beluisteren was vanop het hoogzaal. Nadien ging de plechtigheid nog verder met schriftlezingen en gezang. Is de Britse maatschappij dan nu nog zo religieus? (Ik vraag me ook wel af: Hoe krijgen die Britten het gedaan om in het midden van de grote vakantie hun knapenkoren samen te roepen om 's avonds laat nog te komen zingen in hun uniform van misdienaars?
Een schitterende uitstap gemaakt in Duitstalig België
Op 2 augustus waren ofwel heel veel mensen
ergens anders naartoe, ofwel verkozen ze om thuis te blijven. Met een kleinere
delegatie van Samenleven vertrokken we dan om 7.45 u. in een mini bus naar
Eupen waar we wel onze aankomst in de Lunch Garden misliepen doordat die om
technische redenen onverwacht om 10 u. opende; maar geen nood, daar recht tegenover
naast de Match konden we ook terecht voor onze koffie met of zonder iets erbij om
te eten en er was dan ook een mogelijkheid voor toiletbezoek.
Van daaruit reden we met onze eerste goede gids
naar de Baraque Michel om een wandeling van een zevental km te doen in het beschermd
natuurgebied van de Hoge Venen: een aparte ervaring. (De gids had de 3 kinderen
uit ons gezelschap vooraf verwittigd dat ze goed op de paden moesten blijven,
want ernaast konden ze weleens wegzinken in het moeras )
Op een schitterende zomerdag daar door die
hoogvlakte stappen is toch echt wel een belevenis, vooral onder de stralende
zon met een afkoelend windje. Nadien zijn we gaan lunchen in Mont Rigi en de
meerderheid die forel bestelde heeft daar genoten van de zeer lekker bereide
vis en ook nog een ijsje achteraf. De steak leek ook erg mee te vallen.
Van daaruit reed onze bus terug naar Eupen
waar een tweede zeer bekwame gids ons opwachtte. Deze ex-leraar Nederlands en
Duits, maar ook nog geschiedenis vertelde ons met een apparaatje + microfoon
voor zijn mond de beknopte geschiedenis van het gebied in Duitstalig België.
Wij bewonderden het nieuwe parlement dat
voordien een sanatorium was en nu dank zij de mooie renovatie stond te pronken
met een pracht van een spiksplinternieuwe vergaderzaal erbij. Daar kregen we
dan ook de eerste regendruppels over onze hoofden . Op de Moorenhöhe met een mooi
uitzicht over de stad kregen we het verhaal van de wol en wat die daar ooit als
rijkdom betekende voor Eupen net als voor de stad Verviers, met daarbij het
belang van een stuwdam voor die wolhandelaars van toen.
We bezochten tussen en onder de regenvlagen
door nog het extravagante woonhuis van architect Yves Delhez,en nog heel wat mooie oudere gebouwen met
schitterende tuinen, hoge bomen en ook nog de Sint- Nicolaaskerk. Eigenlijk
bleek onze tijd te kort te zijn om Eupen eens goed te bezoeken. In de buurt van
de grote tent waar een Tirolerfest plaats vond konden we dan nog en terrasje
doen om rond 18.15 u. terug huiswaarts te keren.
Het was een mooi gevulde dag met veel
belevenissen in een zeer aangenaam gezelschapmet dank voor de ploeg die dit alles tot in de puntjes voorbereidde.
Vorig jaar werd ik meter van de kerkuil, een bedreigde vogelsoort omwille van zijn verdwijnende habitat.
Vorige week kreeg onze pastorale werkster die woonachtig is op de pastorie uiteindelijk gezelschap van een jonge 'boerenfok', zowaar recht uit het nest te Zoersel. Een schatje van een puppy die de harten steelt van iedereen die er over de vloer komt, maar ook van de familieleden die er allemaal 'zot van staan'! Hij heeft al een mooi en groot hok, een grote tuin die helemaal omheind is, mag dagelijks mee in de wagen op bezoek bij opa en is zelfs al mee in de kerk geweest. Stanneke, want zo heet de jonge hond is dan ook al thuis in de pastorie en kan reeds zijn territorium verdedigen door te blaffen... Hij moet nog wel veel leren en vraagt dus nog heel wat aandacht. Gelukkig kan hij ook op visite gaan bij de vader van Chris die nu ook zijn tuin goed omheind heeft, en de broer die in de buurt woont komt speciaal voor dit nieuw familielid naar daar om ermee te spelen.
Een nieuwe en kleine bewoner in het grote huis, waar geregeld vergaderd wordt en waar ook heel wat mensen komen aanbellen; het zal wel wat geven en nemen worden voor alle partijen. Maar voor mij is het alleszins een aanwinst: deze kleine viervoeter- hij brengt alleszins leven in de brouwerij, en daar houden wij wel van (af en toe)!
Waar die uitdrukking vandaan komt, weet ik ook niet; maar ons moeder gebruikte die wel eens.(Maar dan meestal als ze ergens onraad rook!)
Ik merk maar op dat veel van het verenigingsleven stil ligt, heel veel winkels gesloten zijn wegens verlof, heel wat vrienden op reis zijn en het in de media buiten de vorming van de nieuwe regering, Gaza en alle drukte rond de neergeschoten MH17 in Oost-Oekraïne ook best komkommertijd is. Op Facebook is wel veel verkeer maar dat komt vooral van de Nederlandse dames van de groep "Dutch crochet, a Granny a day 2013"
Gelukkig zijn er dan nog boeken. Vorige week heb ik de prachttentoonstelling bezocht rond de figuur van Karel de Grote in Aachen. Ik vond de rondgang in het 'Rathaus' zo overdonderend, dat ik daar besloot om zeker nog eens terug te keren voor 21/09/2014. Dat wordt ofwel terug met Pam Vermeulen op za. 16/08/2014 aan 32 euro ofwel sporen met de trein vanaf 9 u. met seniorenticket aan 15,10 euro maar dan kom je wel heel wat later toe en er zijn 2 overstappen: Brussel noord en Liège Guillemins. Dat wordt dus nog wel wat afwegen... Gelukkig mag je in de trein netjes je picknick opeten en spaar je ook die tijd uit op de middag, want je komt pas rond 12.30 u. toe in het Hauptbahnhof waar dat met de autocar van Pam rond 10 u. was en dichter in het centrum!
Ondertussen ben ik dus begonnen met lezen in het lijvige boek van Agave Kruijssen: "De keerzijde van de keizer" wat eigenlijk een historische roman is waarvoor onlangs de Thea Beckmanprijs werd uitgereikt. Nadien volgt ook nog het boek van Steve Berry:"Het geheim van de kathedraal", een thriller die zich nu afspeelt, maar reflecteert naar de graftombe van Karl der Grosse 1200 jaar geleden. Het regent nu- 't is niets naar mijn zin op tv; dus wordt het lezen...
Onze klimaatoverschrijdende vriendschap liet ons woensdag wel wat uitregenen en uitwaaieren aan zee omdat de kleinkinderen van Ria hun zinnen hadden gezet op de ontmoeting met de kleindochter van Ingrid; en vermits Ingrid in Heist verbleef besloten wij ondanks minder goede vooruitzichten toch maar onze geplande uitstap uit te voeren. Uiteindelijk konden de kids dan zelf ondervinden dat het echt niet te doen was in die felle wind zodat ze zelf vroegen om terug naar het appartement te gaan waar ze leuk konden binnen spelen. En 's avonds moesten we er in het Antwerpse nog een heuse file bijnemen mits een ongeval met vrachtwagens op de Ring ter hoogte van de E 313?
De dag nadien hadden we met enkele mensen van het parochieteam een bisdomoverschrijdende uitstap gemaakt naar Gent. Voor mij begon de trip al met een gemiste bus die gewoon 7 minuten voor haar tijd aan de halte toekwam. Gelukkig wist ik nog een alternatieve rit met een andere bus, een eind lopen en een tram te nemen. De treinrit verliep correct, maar de rit met tram 1 naar de Heuvelpoort klopte niet; daarvoor hadden we een bus moeten nemen- maar met een klim door 2 straten kwamen we dan toch toe op het Sint-Pietersplein. De fototentoonstelling van Vivian Maier was na een goed uur afgelopen en dan gingen we ergens eten in het centrum van Gent. Maar bus 5 die op het Sint-Pietersplein stopte reed daar niet naartoe. Een hulpvaardige medemens begeleidde ons dan om ons te wijzen waar we moesten afstappen en overstappen op tram 4 of 24. Hij reed met ons mee tot aan het belfort. Daar hebben we dan lekker gegeten in het restaurant waar we kozen voor een lunchmenu bestaande uit 2 gangen. Het zelfgebakken brood smaakte voortreffelijk evenals de grote kom heerlijke komkommersoep. Ook het grote verwarmde bord met zalm en saus + een slaatje en frietjes was in orde. We namen dan nog een koffie als afsluiter met een mini-tablet pure chocolade erbij dat kon verdeeld worden in 24 mini-blokjes. Van daaruit wandelden we de Sint-Baafskathedraal binnen en gingen dan naar Pascali, een oud huis met veel religieuze boeken, kaarten, cd's en allerlei voorwerpen die ons wel aanspraken. Ik kocht er dan toch maar een boek. Na bijna anderhalf uur rondneuzen en winkelen, ging het dan naar huize Colette in de Belfortstraat waar sommigen konden genieten van een ijsje en anderen van een Hopus dit in een mooi kader volgestouwd met boeken....Van daaruit reden we dan met tram 24 door onbekend Gent tot aan het Sint-Pietersstation om er de trein te nemen van 18.45 u. Door mij recht tegenover een 'Humo-man' te zetten konden wij ons met vijf bij elkaar zetten in de trein waar ik in het nieuwe boek van Joël De Ceulaer kon beginnen: "Gooi God niet weg". En dat heb je met een echt boek- ik werd erop aangesproken door mijn overbuur. Er ontspon zich een heel gesprek waarna mijn opponent in Lokeren de trein verliet met de mededeling: "Ik stap hier maar af; seffens word ik nog gelovig!" - dit tot grote hilariteit bij de 4 overigen uit het gezelschap. Als we in Antwerpen centraal toekwamen was bus 420 van 19.45u. net weg, zodat we onze toevlucht namen tot de Gustav vermits de Tempelier gesloten bleek te zijn. Daar een trappist drinken moet een mens ook weer oefenen, want die was dan weer niet uit om de bus van 20.45 u. te nemen en werd het dus die van 21.45 u.
En voor volgende week donderdag trekken we naar ons aartsbisdom waar we eerst de Dossinkazerne zullen bezoeken, om daarna wat te eten, maar het 'Hof de Merode' blijkt gesloten te zijn voor enkele weken. We zoeken dan wel iets anders en gaan misschien nog varen op de Dijle... En zelf had ik op die dag een andere activiteit inmijn agenda gepland!
Volgende week gaan we met 9 dames een eeuwenoverschrijdende dagtrip maken naar Aachen, want we gaan 12 eeuwen terug in de tijd dit in de stad van Karel de Grote. Om ons daarop voor te bereiden, heb ik mij het boek van Agave Kruijssen aangeschaft: "De keerzijde van de keizer". Hopelijk krijg ik dat tijdig uitgelezen, zoniet neem ik het mee om in de bus verder te lezen; ik vind dit echt een schitterende intro om te pogen mentaal 12 eeuwen terug te stappen in de tijd!
Ik zat reeds een tijd met een bromvliegenplaag in mijn keuken. Na poging tot eliminatie van alle mogelijke haarden - zo goed als alles gepoetst, weggetrokken, de vuilnisbak buiten gezet, de emmertjes met gft-afval ook; de vliegen bleven iedere dag komen- maar altijd pas in de namiddag als de zon op de ruiten scheen en ze vlogen allemaal naar het raam waar ik ze allemaal plette tussen het gordijn en het raam. Dit met een aantal van + 20 exemplaren per dag. Het werd een heuse dagtaak: vliegen vangen! Om de beestjes niet in de living te laten, moest de deur tussen keuken en living steeds gesloten blijven- waardoor de temperatuur in de keuken wel erg kon oplopen.
Vanavond kreeg ik nog een ingeving- vermits praktisch alle dode vliegen terug te vinden waren op de vensterbank en op de vloer eronder - ze moesten toch van ergens komen- heb ik het gordijn met gele vlekken van de geplette insecten in de wasmachine gestoken. Die gele brij was waarschijnlijk geen etter maar wel de eitjes van drachtige vliegen. Mits wat zonnewarmte en de warmte van het gasvuur ontwikkelen die natuurlijk razendsnel.
Nu ben ik toch eens benieuwd! Na het extra poetsen van de ruiten en opschonen van de vensterbank + vloer (etensresten blijven absoluut afgedekt) of er morgen nog één vlieg te bespeuren valt! De gewassen gordijnen hangen ook mooi terug en het wordt morgen spannend afwachten als ik 's namiddags in de keuken kom of ik nog één vlieg kan bespeuren...
Het verzamelen van GFT-afval voor de groene container (abrikozenpitten, klokhuizen van peren en appelen, het afval van prei, soepselder en wortelen, eierschelpen e.a.) mag ik absoluut niet meer onafgedekt in een open emmertje bewaren vooral het te ledigen in de GFT-container die in de garage staat. Vermoedelijk is de ganse vliegenplaag daar gestart!
Indien de zaak hiermee niet opgelost is moeten er grote werkzaamheden gebeuren- achter het verwarmingselement staan enkele tegels in een bult en komen blijkbaar los van de muur. Dan moet het water afgelaten worden; dat element verwijderd, de steentjes losgeklopt en de muur nagekeken,(is daar misschien een opening in de spouwmuur?) Achteraf kan er dan een reflecterende folie achter geplaatst worden. Hopelijk zijn die werkzaamheden niet nodig!
Vandaag, de dag nadien om 15.30. nog niet één van die lastige mormels gezien - gewoon omdat de eitjes die voorheen nog in het gordijn of aan het vensterglas of op de vensterbank hingen gewoon allemaal van de kaart geveegd zijn! Een les voor volgende keer: voedsel blijven afsluiten en moest er één vlieg binnen raken- ze laten uithongeren ofwel pletten met onmiddellijke vernietiging van de gele eitjes die uitkomen in de warmte van de zon....
Ze zijn er weer! Tijd maken voor dit excellent seizoensgerecht kan je nu maar enkele weken.
De gewassen vruchten even opkoken in wat water (een zevental minuten?);daarna wat binden met vanillepudding om na 2 minuten al roerend door te koken en er dan wat Candereltabletjes aan toe te voegen of wat Tagatesse en de kookpan af te koelen in koud water geeft een buitengewoon frisse verwennerij die kan gecombineerd worden met een bolletje ICY-ijs van het Ijsboerke, of met zelfgemaakte en alternatief gezoete pudding ofwel met gehaktballen of vleesbrood! Gewoon een feestje voor mensen die anders al het lekkers aan zich moeten laten voorbijgaan!
Vorig jaar heb ik met deze zelf bereide kriekjes (met pit) verschillende mensen kunnen verrassen; als ze er nu terug aan denken kunnen ze er zelf ook eens aan beginnen!
Met alle begrip voor die voetbalfanaten + hun aanhang; maar ik vind ook dat er een 'bomenminnend' België - ik weet dat het woord niet bestaat, maar iedereen snapt de inhoud ervan- zich ook zou moeten roeren.
En dat zijn niet alleen de mensen van 'Groen' maar iedere persoon die vindt dat er hier teveel accenten worden gelegd op menselijke bewoning (met de bijbehorende grote financiële opbrengst van de gronden) dit ten koste van de schaarse resterende natuur. Veel bewoners stellen zich dan tevreden met een tapijtje vol gazon omringd door wat struiken of een traag groeiende heg. (Zij wonen dan in het groen!)
Alleen kunnen 'bomenliefhebbers' zich niet zo kenbaar maken met vlaggen, wimpels en andere gadgets en er is dan ook geen industrie die gebruik maakt om stickers e.a. te lanceren. Vorige zaterdag nog heb ik voluit genoten van de bloeiende lindebomen vooraan in de grote beeldentuin van Hugo Voeten die achteraan deskundig was aangelegd door Wirtz maar dan wel met nog jonge en dus nog kleine 'zuurstoffabrieken'.
Ook ik weet dat bomenwortels schade kunnen veroorzaken en dat de bladerval ook veel opruim behoeft - vooral dan in de buurt van wegen en huizen. Maar de weldaad van de luchtzuivering wordt daarbij door de meesten uit het oog verloren en bij de massale inplanting van appartementen op de plaats waar oudere huizen worden gesloopt zou iedere gemeente met een langetermijnvisie zich moeten bekommeren over de inplanting vaan een groot groendomein waar appartementsbewoners kunnen komen wandelen en fietsen, op een bank rusten en ook iets kunnen consumeren... (Ook al vraagt het veel tijd vooraleer hiervan te genieten valt...). Ik denk hierbij bv. aan het Boerlaerpark, het 'Bos' van Ranst, het park van Wijnegem die uitgegroeid zijn tot mooie oases...
Bij ons is het 'bos van Agie' grotendeels verkaveld in heel wat bouwpercelen aan de rand van de straten en blijft er echt nog zeer weinig natuur over. We beschikken daarentegen wel over dagelijkse files op de E33, de Herentalsebaan en de Autolei, en mogen ook de volle sluipwegen zoals de Welkomstraat, de Handboogstraat en Hoevenstraat met Draaiboomstraat en Van Tichelenlei, de Sint-Damiaanstraat en Stommehoevenstraat niet vergeten. Bij ons is de wanverhouding tussen verkeersoverlast en compenserend bos uitermate groot vind ik. Misschien is het in andere gemeenten niet veel beter?
Indien alle landbouwgrond van boer Van der Beeuren zou kunnen omgevormd worden tot natuurgebied met zeer veel loofbomen; dan zou dit nog heel wat compensatie kunnen opleveren voor de komende geslachten hier .... Iets voor 'Natuurpunt misschien? Ofwel voor een andere organisatie die zich bekommert om een echte groene long in iedere gemeente....
Ik hoorde die opmerking overlaatst nog maken door iemand uit mijn brede leefomgeving. Nu denk ik er ook al zo over! In onze appartementenblok van 8 die in 1977 werd neergezet en verkocht blijven er nu nog 2 oorspronkelijke eigenaars-bewoners over; 3 van de 8 eigenaars zijn reeds overleden: Marquenie, Nicolay en Van Looy, 2 eigenaars hebben hun appartement doorverkocht (De Wilde en Daelemans) en 1 eigenaar (Lauwers) zoekt nu een andere huurder...
Het is toch telkens weer aanpassen om met andere bewoners samen te leven in één gebouw. Dat zijn we dan maar best gewend als we ooit naar een sercviceflat verhuizen of in een home belanden... Ook daar is er veel verloop in de bewoning. En zoals vroeger in de school wordt het dan ook weer de opdracht om aan te passen en te leren samenleven...
Ik was toch erg geschrokken toen ik te horen kreeg dat een toffe en oerdegelijke medebewoonster hier wegtrekt om te verhuizen (waarschijnlijk) naar een huis in een rustigere buurt. Ik zal haar missen hier, want zij was echt een vaste waarde in het gebouw....
Eigenlijk schrijf ik deze blog voor mezelf (om alles rustig op een rijtje te zetten). Ik weet wel dat er mensen zijn die dit ook regelmatig lezen. Maar dat mijn enige broer die vooral bezig is met foto's en moppen op het internet en ook op Facebook met zijn sociale contacten ook op mijn blog kon terechtkomen; daar had ik dus geen rekening mee gehouden.
In Malle waren ze dus verwittigd voor het onaangekondigde evenement rond Jeanine haar 60ste verjaardag! Ze wisten daar zelfs wat ze ging krijgen, dus moesten we na een telefoon van onze Guy naar ons Chris nog vlug een afwijkend scenario bedenken met een nep-box vol met poetsproducten en een entree met onze snaveltjes om ons aan te kondigen als Kwik, Kwek en Kwak (van op die leuke taart). Achteraf kon dan de goede doos nog overhandigd worden...
Wie verwacht nu dat onze Guy mijn blogs leest! Toch maar rekening mee houden de volgende keer!
Deze namiddag is het weer Babbelpunt met de Chinese waarvan ik de naam niet kan schrijven, haar partner, Tom en de enthousiaste Abdul uit Afghanistan - nadien heb ik nog een uurtje vrij voor Nona's hobby-atelier! Zo kan ik vanavond nog wat administratief werk verrichten - alhoewel... NIET VERGETEN: het is nog bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. waarna nog een verslag moet gemaakt worden.
Het is effectief nog zoals ik nog ging werken: uitkijken naar de grote vakantie want dan gaan Davidsfonds, Neos, Samenleven, Elcker-ik, Babbelpunt, krekelmomenten, LBC, heemkundige kring en parochiële bijeenkomsten gewoon op non-actief! Behalve Kind & Preventie want die consulten lopen gewoon door. Op tv valt ook alles zo goed als stil, gelukkig zijn er nog mooie uitstappen te plannen...en zijn er de textiele vaardigheden waarvan ik het haken herontdekt heb (ook dank zij Nona's hobby-atelier!)
(Op de foto zie je nog eens de overheerlijke taart van bakker Jeff Meeuwsen uit Rijkevorsel met de (in marsepein?)verwerkte foto van Kwik, Kwek en Kwak!)
Weer intensief zoekwerk naar een gepast geschenk voor iemand die zestig wordt en die we samen willen verrassen met een grote doos met allerlei 'feelgood-artikelen' in zoals daar zijn een chocolademasker, een exemplaar van 'Goed gevoel', enkele snoepjes, wat spelletjes, haakpennen en breinaalden+ wol en katoen, enzovoort.
Gelukkig zijn we met drie om wat te bedenken; maar het moet wel weer razendsnel gaan. En we kunnen bellen naar elkaar... (en mijn jongste zus is ook 's nachts laat op en dus bereikbaar.!) Dat wordt weer een week van intensief zoeken en afspreken. De kosten worden achteraf samengeteld en gedeeld.
Ondertussen moet de batterij van mijn fototoestel nog opgeladen worden, en die van mij gsm ook. Die batterijen toch: met een I-phone die je laat opstaan is dat iets voor elke dag! En... waar zitten tegenwoordig geen batterijen in?...
Vandaag naar de permanentie en de schoolraad + de rest...!
Morgenvroeg bestuursvergadering van Neos tot over de middag om daarna 'sito presto' naar Ranst te vertrekken voor mijn taak bij Kind & Preventie. gelukkig is er dan geen avondvergadering meer...
Maar de dag daarop Babbelpunt met de Chinese Chiua de Afghaanse Abdul en de Oezbeekse Larissa, en dan nog een uurtje naar Nona's hobbywinkel gaan haken in het breicafé en de bestuursvergadering van het Davidsfonds is gelukkig een week later!
En verder in de week nog zo'n drukke dag: 's Morgens vroeg bezoek met Neos aan Umicore en 's avonds opleiding Facebook in Malle voor het Davidsfonds.
En de laatste weekdag wordt het markt en bestelde haarsnit en ook nog het afsluitende concert van de Filharmonie!
Als dat weer geen drukke week wordt! En dan moet ik ondertussen nog mee op zoek naar passende 'feelgood-artikelen voor in de doos' en ook nog een treinuitstapje organiseren voor Ria met haar kleinkinderen... Hoe kan ik zo nog tijd vinden om te haken, te breien, te lezen, te winkelen, eten klaar te maken en mijn sociale contacten te onderhouden! Om van opruimen nog niet te spreken!
Alhoewel ik nog zeker een week interpretaties van de verkiezingsuitslag verwacht in de media ; maar er zijn ook nog andere zenders op de televisie zoals die van 'Cultuur 7'- als je nergens iets naar je gading vindt, geeft die zender voor mij gewoon wat ik verlang bij wat haak, brei- of computerwerk! De laatste weken heeft die 'Cultuur 7' bij mij bijna constant opgestaan om te ontsnappen aan verkiezingsdebatten die eerder dan wat informatie te bieden een schouwspel brengen zoals destijds in Rome met de gladiatoren in de arena.
Toch wel blij dat die pogingen om mensen in het harnas te jagen tegen vermeende partijstandpunten eindelijk voorbij zijn... Wie even wat doordenkt, weet dat die standpunten minder absoluut zijn dan ze worden becommentarieerd - tenslotte gaat het om het sluiten van haalbare compromissen en dat is andere koek...
Afin, wat de politiek betreft is het nu aan de professionelen om er iets van te bakken... De wereld is er in ieder geval niet minder complex van geworden. Ik moet hierbij vaak terugdenken aan Willem Van Nassau die intellectueel als hij was steeds bleef hameren op respect en begrip voor elkaar en daarvoor hopeloos compromissen zocht, maar in heel zijn hectische regeerperiode van helse godsdienstoorlogen het onderspit moest delven omdat hij geen medestanders vond. Edward De Maesschalck bracht vorige woensdag voor het Davidsfonds een boeiende voordracht met beelden over deze tragische figuur die wij beter kennen als Willem Van Oranje - een prinsentitel die hij erfde van een kinderloze oom maar waarvoor hij wel zijn luthers geloof diende af te zweren om over te stappen naar het katholicisme van keizer Karel. Uiteindelijk is hij luthers (niet streng calvinistisch) geëindigd.
En wat we er op politiek vlak hier nu federaal of op Vlaams niveau van zullen maken; er moet toch gebogen worden voor Europese beslissingen... Jammer dat die verkiezing van het Europees Parlement door het samenvallen met de 2 andere zo weinig aandacht kreeg in de media...
Vanmorgen kreeg ik mijn mails hoegenaamd niet open en kreeg slag op keer de melding '> Op nieuwe berichten controleren op ma.cla@telenet.be' met daarachter het woord 'uitvoeren'; maar er bewoog niets en ik kreeg evenmin iets in beweging. Eerst meende ik dat het aan Telenet lag, maar de webmail liep perfect. Daarna heb ik Facebook en Internet verscheidene keren geopend maar met Windows Live Mail leek er niets te lukken. Dan heb ik langs configuratiescherm alles geopend en terug gesloten wat ik maar kon openen. Uiteindelijk wilde ik Windows Essentials waar Windows Live Mail deel van uitmaakt verwijderen om dit nadien terug te installeren. Ondertussen had ik ook uitgetest en opgemerkt dat die Live Mail wel werkte op mijn tablet met Windows 8. Het moest dus in mijn vaste computer te doen zijn!
Dus nog maar eens opnieuw begonnen met alles uit te testen, maar tevergeefs! Om de moed erbij in te schieten: uiteindelijk zou ik wel verder kunnen met de kleine draagbare, maar ik werk liever op de grote vaste. Na het zoeken op nog andere plaatsen waar ik nog nooit geweest was, ontdekte ik een mogelijkheid tot systeemherstel; wat ik dan maar heb aangeklikt en ik geloofde niet wat ik zag! Na enkele minuten begon hij ook het register na te kijken en zette alles zoals 2 dagen voordien. Na het afsluiten en heropstarten van mijn pc werkte alles terug zoals het hoorde te werken. Oef; dit gaf uiteindelijk een serieus WAW-gevoel na het vele uren zoeken testen, opzoeken, telefoneren, eten maken, winkelen, wat haken aan de plaid - gelukkig kon ik nog op het internet voor die beschrijving- en nu is alles terug OK!
Het heeft me veel teveel tijd gekost, maar omdat ik het maar niet wou opgeven, heb ik het zelf kunnen oplossen waarvoor ik nu ook wel blij ben. Kunnen we weer met een gerust hart gaan slapen ...en nog wat verder haken ... Het is toch niets op de tv met dit overaanbod van uitzendingen rond de verkiezingen! Dit overaanbod hangt me echt de keel uit en ik zal opgelucht zijn als het 26 mei is. Alhoewel daarop nog wel een weekinterpretaties en bespiegelingen zullen volgen; maar dan is het opbod wel voorbij...
Toch ook jammer dat die Europese verkiezingen samenvallen met de 2 andere, waarbij die verkiezingen op de achtergrond geraakten terwijl die volgens mij wel heel erg belangrijk zijn. Met aparte verkiezingen had men zich daar waarschijnlijk beter op geconcentreerd. Maar ik durf erop verwedden dat 80% van de kiezers gewoon bij elke kieslijst gewoon voor dezelfde partij kiezen; dus is dat voor hen ook geen probleem.
Hoe de plotse dood van Jean-Luc Dehaene nog roet in je eten kan gooien...
Normaal gesproken blijf ik nooit thuis voor een tv-programma. Maar juist één programma op vrijdagavond op Een wil ik echt niet missen; dus neem ik het op als er toevallig ook een concert is van de Filharmonie in de Singel. Het gaat over de nostalgische reeks Poirot van Agatha Christie. Prachtige opnames, trage actie, mooie oldtimers en bovendien de klederdracht en haartooi uit die tijd in de hogere kringen...
Op vr. 16 mei speelde de buitengewone cellist, Steven Isserlis uit London een zeer mooi celloconcerto van Dvorak en besliste men op de VRT om als eerbetoon aan de pas overleden minister van staat; Jean-Luc Dehaene een speciale uitzending over hem in te lassen waardoor de ganse programmatie overhoop werd gehaald. (Dit laatste had ik echt niet kunnen voorzien toen ik de opname vooraf instelde!)
Bij het bekijken van de opname van Poirot (van vr. 2014/05/14) op zaterdag kwam er dus eerst de volledige uitzending van 'Het beloofde land' waarna er nog maar een stuk van Poirot kon gevolgd worden...En net bij het aankloppen op de deur van een rumoerige hotelkamer in Zwitserland, zag je nog net Poirot binnenstappen en dan niks meer ...
Nu is het wachten op maandag om te trachten een dvd te bemachtigen om het ganse verhaal volledig te kunnen volgen. (Ofwel moet ik het boek nog ergens zien te vinden!) Maar ik vind die opnames meer dan subliem! Ik weet het: je houdt ervan of je houdt er niet van! Maar ik vind deze reeks op Een gewoon geweldig en vind deze weinig terug op andere zenders...
(Misschien nog wel op de Franstalige zenders; maar daar wordt de Engelse tekst niet ondertiteld in het Frans, maar wel in het Frans ingesproken. Ik vind dat moeilijk: een andere mondstand zien dan bij de Engels gesproken woorden... )
Het enige land in Europa met onbeperkte werkloosheidsuitkeringen
Zo is het niet moeilijk te begrijpen dat wij wereldwijd een grandioze aantrekkingspool worden voor al degenen die uitkijken naar een levenslange uitkering aangevuld met eventueel wat 'zwartwerk' of enkele sociale voordelen zoals dubbel kindergeld, goedkoper openbaar vervoer en/of hier en daar wat gratis voedselpakketten... Al wie over een beetje gezond verstand beschikt, begrijpt dat je met zulke maatregelen je eigen ondergang tekent tegenover alle andere Europese lidstaten.
Persoonlijk vind ik de uitsprak van Kris Peeters t.o. Bart De Wever: "Als iedereen in de Schelde springt, hoef je dat nog niet na te doen..."gewoon misplaatst, goedkoop en bewijst dit dat hij hiermee wil scoren op korte termijn maar mist hij blijkbaar een constructieve langetermijnvisie. En een affiche laten maken over 'een ongelukkige uitspraak van één persoon uit de N-VA' alsof dat over de houding van de ganse partij gaat - dit vind ik ook meer dan ongepast.
Mijn sympathie voor Kris Peeters heeft hiermee een erg flinke deuk gekregen - en al is dat dan allemaal gebeurd onder de hoge partijdruk ; hij had meer persoonlijkheid aan de dag moeten leggen. Bij deze houding haak ik gewoon af - ook al heb ik zo'n sympathie voor Marianne Thyssen.( Gelukkig is Marianne Thyssen Kris Peeters niet!)
En de bewering van Kris Peeters dat het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd een sociale maatregel is, daar ga ik hoegenaamd niet mee akkoord. Indien je tegenslag hebt en je krijgt materiële steun aan de maatschappij, dan hoef je daar voor mij ook iets voor terug te doen - al is het enkele uren gemeenschapsdienst per week (goed voor je zelfbeeld en ook voor het besef dat dit je door de gemeenschap gegund wordt.) En rechten zonder plichten kunnen voor mij niet! Ik zou ze de kost niet willen geven die alle trucs gebruiken om maar niet te moeten werken, en bv. gratis jaar na jaar volwassenenonderwijs volgen om toch maar niet opgeroepen te worden... Als dames in de zorgsector mogen thuisblijven van hun werk als ze zwanger zijn, is het handig dat hun echtgenoot die in de gevangenis zit, even met zijn enkelband naar huis mag. Eén of twee weken later kan dan de 'gelukkige' met een 'smile' het werk binnenkomen met een doktersbriefje dat ze zwanger is en dus mag thuisblijven.
Als je dan op de TV een stewardess ziet die na het faillissement van Sabena, de moed bijeen raapt om zich om te scholen en nu als verpleegkundige werkt - dan zeg ik "chapeau"; maar voor mij is deze houding eerder uitzonderlijk! En ook al sluiten er nu heel veel bedrijven bij ons - dan heeft dat zeker ook te maken met de hoge loonkosten (in de hand gewerkt door de loonindexering die we ook nog als enige land toepassen). Hierdoor keren onmiddellijke voordelen (zoals loonsverhoging ) zich op lange termijn tegen onszelf omdat we hiermee uiteindelijk helemaal uit de markt geprezen worden... Wanneer gaan ze dit bij de vakbonden ooit eens inzien?
We liggen dan wel aan de Noordzee met uiteraard een eerder zeeklimaat dan landklimaat; alle tuinmensen schreeuwen deze dagen om regen. De heideplanten in onze voortuin staan er gewoon verdroogd bij. En 't is precies lang geleden dat ik mijn paraplu diende te gebruiken.
't Ergste is wel; als het hier begint te regenen, dan blijft dat veelal weleens lang duren en de mensen worden daar dan weer slechtgeluimd van. Maar de planten buiten zouden er wel mee gediend zijn! Afwachten dus... het weer hebben we niet in de hand en ooit zal het wel eens keren zeker! Misschien wordt dat wel iets voor vandaag!
Help... wat een aanbod aan politieke boodschappen op FB!
Dat komt er natuurlijk van als je heel wat vrienden hebt die zich politiek hebben geëngageerd! Uit respect voor ieders overtuiging wordt het gewoon maar wat afwachten tot na verkiezingszondag, 25/05/2014 en het zal dan hopelijk wel minderen! Gelukkig zitten mijn FB-vrienden niet in alle mogelijke politieke partijen; maar ik krijg toch politieke boodschappen van zowel Open VLD als van N-VA, CD&V en Groen! Ik heb ook echte vrienden bij het Vlaams Belang, maar die zitten niet op Facebook!
Ik kijk nog wel op FB maar scrol veel door: alhoewel ... heb toch al hier en daar wel al iets positiefs kunnen uitlichten ... Als je ziet hoe de politieke klasse gebruik maakt van ICT, dan vraag je je af waarom er nog zoveel affiches gehangen worden en er nog drukwerk van bus tot bus wordt rondgedragen. Als je de tv volgt en sommige krantenartikelen leest; dan weet je toch snel waar alles om draait. Wat wel moeilijker wordt is het onderscheid maken tussen het schouwspel dat opgevoerd wordt en de 'zorgvuldig toe bedekte ambitie' om kost wat kost aan de macht te blijven om mee de lakens te kunnen blijven uitdelen (postjes toekennen in ruil voor levenslange dankbaarheid bv.). Men blijkt meer energie te steken in het demoniseren van een regelrechte rivaal dan in het voorstellen van eigen keuzes bij het doorworstelen van deze economische crisis...
Ik vind dat partijen die al hun pijlen afschieten op wat zij als bedreigend voor zichzelf ervaren gewoon zelf weinig aan te bieden hebben; voor mij hebben die gewoon zelf geen verhaal waarvoor je kan kiezen... Ik vind het echter ook niet zo eenvoudig om met één stembusgang op 3 verschillende kieslijsten een goede keuze te maken, ben uiteraard en al vreselijk lang tegen de achterhaalde opkomstplicht en voel me daarbij als een ingezetene van een bijna 'achterlijk' land. Ook al weet ik dat het moeilijk is om een regering samen te stellen, toch blijf ik resoluut op mensen stemmen die ik het gun ongeacht hun politieke partij. Ik heb er helemaal geen moeite mee voor de Kamer op partij X te stemmen en voor de Senaat op partij Y, en voor Europa moet je het wel internationaler zien.
Ook al noemt men 25 mei 'moeder van alle verkiezingen' - ik vind dat we nu overrompeld worden door politieke debatten, informatie en achtergrondinformatie die ons zou kunnen beïnvloeden bij het maken van de juiste keuzes. Ik tel echt af naar bv. ma. 2 juni in de hoop dat de storm dan wel wat is gaan liggen...
Op bijgevoegde foto staat een dame die ik erg bewonderde voor haar doorgedreven ambitie - daarom vind ik dat ze in dit bericht thuishoort - gewoon uit respect voor wat zij presteerde in haar land....