Op 2 augustus waren ofwel heel veel mensen ergens anders naartoe, ofwel verkozen ze om thuis te blijven. Met een kleinere delegatie van Samenleven vertrokken we dan om 7.45 u. in een mini bus naar Eupen waar we wel onze aankomst in de Lunch Garden misliepen doordat die om ‘technische’ redenen onverwacht om 10 u. opende; maar geen nood, daar recht tegenover naast de Match konden we ook terecht voor onze koffie met of zonder iets erbij om te eten en er was dan ook een mogelijkheid voor toiletbezoek.

Van daaruit reden we met onze eerste goede gids naar de Baraque Michel om een wandeling van een zevental km te doen in het beschermd natuurgebied van de Hoge Venen: een aparte ervaring. (De gids had de 3 kinderen uit ons gezelschap vooraf verwittigd dat ze goed op de paden moesten blijven, want ernaast konden ze weleens wegzinken in het moeras…)

Op een schitterende zomerdag daar door die hoogvlakte stappen is toch echt wel een belevenis, vooral onder de stralende zon met een afkoelend windje. Nadien zijn we gaan lunchen in Mont Rigi en de meerderheid die forel bestelde heeft daar genoten van de zeer lekker bereide vis en ook nog een ijsje achteraf. De steak leek ook erg mee te vallen.

Van daaruit reed onze bus terug naar Eupen waar een tweede zeer bekwame gids ons opwachtte. Deze ex-leraar Nederlands en Duits, maar ook nog geschiedenis vertelde ons met een apparaatje + microfoon voor zijn mond de beknopte geschiedenis van het gebied in Duitstalig België.

Wij bewonderden het nieuwe parlement dat voordien een sanatorium was en nu dank zij de mooie renovatie stond te pronken met een pracht van een spiksplinternieuwe vergaderzaal erbij. Daar kregen we dan ook de eerste regendruppels over onze hoofden . Op de Moorenhöhe met een mooi uitzicht over de stad kregen we het verhaal van de wol en wat die daar ooit als rijkdom betekende voor Eupen net als voor de stad Verviers, met daarbij het belang van een stuwdam voor die ‘wolhandelaars’ van toen.

We bezochten tussen en onder de regenvlagen door nog het extravagante woonhuis van architect Yves Delhez,  en nog heel wat mooie oudere gebouwen met schitterende tuinen, hoge bomen en ook nog de Sint- Nicolaaskerk. Eigenlijk bleek onze tijd te kort te zijn om Eupen eens goed te bezoeken. In de buurt van de grote tent waar een ‘Tirolerfest’ plaats vond konden we dan nog en terrasje doen om rond 18.15 u. terug huiswaarts te keren.

Het was een mooi gevulde dag met veel belevenissen in een zeer aangenaam gezelschap  met dank voor de ploeg die dit alles tot in de puntjes voorbereidde.