met als sluitstuk een luchtige biscuit voor 12 personen met vers fruit en slagroom en bovenop middenin een eetbare foto van de 3 zussen: Kwik, Kwek en Kwak . Gewoon veel te mooi om op te eten ! Hebben we dan eerst maar overlegd wie van ons wie was . Ons jongste, de meesr kwieke is uiteraard Kwik, ons Chris die destijds zo gelachen heeft met "de Kwak" in Sint-Maria - ons Rita bootste haar gang nog eens zeer expliciet na - zij kreeg als straf de naam Kwak toegewezen en uiteraard ben ik dan Kwek. Jeanine sneed dan deskundig de stukken met de afbeelding uit de taart om ieder zijn deel te geven, de rest kreek de stukken met de randversiering of de naam in chocoladeletters . Diit stuk taart werd feestelijk onthaald en met veel smaak opgegeten. Een zeer geslaagd initiatief, een mooie en bovendien nog een lekkere taart van een bakker uit Rijkevorsel ,net achter de hoek om naar Merksplas te rijden. Toch weer goed gevonden van onze Guy die het ook nodig vond om de 'verslonden' taart op Facebook te plaatsen . Voor de rest hebben we daar hard gelachen en zeer goed gegeten en gedronken. Het was er best gezellig - ook al werd het er niet zo extreem laat ! Wanneer volgende samenkomst bij mij te doen is, zal het niet meer zo eenvoudig zijn om ook met een verrassing voor de dag te komen, temeer daar ik zelf geen taart eet. Maar ik heb al wel iets in mijn hoofd .... Dat moet dan wel gebeuren in de maand januari , wat nog een nieuwjaarsmaand is...
...dit na heel wat turbulente dagen na het plotse overlijden van Inge en alles wat daarbij komt kijken . Je merkt dit het best in de keuken. Gekochte groenten (met goede bedoelingen) bleven onaangeroerd in de koelkast liggen; geen tijd meer om te winkelen en eten klaar te maken, terug (en veel teveel) kaas gekocht en gegeten wat meer buitenshuis verbruikt met alle gevolgen vandien en meer dan onregelmatig geslapen, opgestaan met ongewone activiteiten .Daarbovenop met de zware verkoudheid heel wat hoestsiroop (Sinecod maar ook hoestsiroop met honing) ingenomen. de hoest is nog niet weg en de slijmen in mijn hoofd evenmin; maar daarvoor neem ik nu Lysox 600. Vanaf vandaag ben ik dan maar terug begonnen aan de planning die ik sinds eind augustus aannam - vlugge suikers absoluut mijden, de trage zoveel mogelijk beperken maar ondanks Kris Verburgh toch maar weer kwark en yoghurt gebruiken evenals magere melk. Terug wat meer groene en gemberthee drinken. En opnieuw wat bewuster met voedsel en drank omgaan. (Om te beginnen al morgen bij het ontbijt in de Lunch Garden. Thuis vooraf een sinaasappel eten en het glas fruitsap daar weglaten. Eén broodje nemen zonder koffiekoek en voor de rest in goed gezelschap vertoeven - wat al een waarde op zich is). Gisteren heb ik de griepsspuit aangeschaft en in de koelkast bewaard en volgende week kan ik dan een afspraak maken met de huisarts voor bloedonderzoek en de inenting tegen influenza. Hopelijk zijn de naweeën van mijn verkoudheid dan helemaal verdwenen ! En zoals het hoort bij bewust omgaan met voedsel - ook weer iedere dag de weegschaal op; want dat valt automatisch weg van zodra ik me niet meer aan mjn planning houd. Vandaag al weer heel wat tijd in de keuken doorgebracht vooral met 'opruimen van ingrediënten die weg mogen', morgen voor het 'krekelmoment naar de markt voor vis en na de middag afspraak bij de kapster en 's avonds een kippenbouillon trekken en laten afkoelen, dan de kip eruit en in zakjes doen om in te vriezen net als de bouillon. Zaterdagvoormiddag startvergadering Davidsfonds - daar niets eten ook al is ervoor betaald en nadien recht naar Malle rijden voor het driemaandelijks familiefeest bij onze Guy. Hopelijk loopt vanaf maandag, 19/11/12 alles terug wat min of meer normaal. Maar zoiets weet je nooit !
De muziek van Erik Van Nevel met het Victoria Consort bij foto"s van Lieve Blanquaert op een groot scherm was onaards mooi ! Een gedurfde combinatie: Lieve las af en toe een bezinningstekst bij haar beklijvende beelden; maar 't was vooral de bijpassende muziek die alles in een hogere dimensie bracht: ' muziek als tegengif voor de kwalen en rampen van nu en altijd'. Voor het vredesconcert dat om 15 u. begon werd er een zeer verzorgde brunch aangeboden. Wij zaten in een sfeervol kader van de voormalige kapel in een best aangenaam gezelschap van drie dames: één uit Boechout, een andere uit Deurne en ik dan uit Wommelgem. Omdat ik met het openbaar vervoer een uur te vroeg ter plaatse was, kon ik nog even een stuk van de eucharistieviering meepikken in Sint-Andries. Na het concert konden de mensen nog vragen stellen aan de gekende fotografe en nadien was er een receptie met trippel en trappist van Westmalle. Iedreen vond deze activiteit meer dan geslaagd. Enkel al voor het concert alleen zou ik me al verplaatsen ... het was subliem.
3 dagen na overlijden van Inge was er de tentoonstelling van Herman in Bewora. Twee werken van hem spraken mij wel aan. Eén ervan krijgt van mij dan ook als titel: "Overgang". Een non-figuratief werk dat aantrekkelijk oogt door de rijke kleurenpracht; maar uiteindelijk gewoon overgaat in troosteloos zwart. I koos die titel omwille van het leven dat hoe beloftevol en rijkgevuld ook, ooit vroeg of laat oplost in de dood. De dood die zwart is omdat we er niets van weten behalve het feit dat er geen communicatie meer is met de levenden, dat de zintuigen niet meer werken en de 'stoffelijke resten" gewoon vergaan of verbrand worden. Dit is gewoon universeel en voor iedereen weggelegd. Onwillekeurig verwijst dit werk mij naar de onvoorziene en onverwachte plotse dood van een levenslustige vrouw in de volle bloei van haar leven met nog pakweg een halve eeuw veelbelovende jaren te gaan. Maar 't is anders uitgepakt ! Dit werk krijgt dan ook een plaats op de schouw en refereert naar alle vroegtijdig afgebroken levens op aarde - en dat zijn er wel wat, me dunkt; maar door de aanschaf van dit werk op 30/11/12 blijft het een specifiek aandenken aan Inge Bens. Het andere werk - ik zou het "Bedenkelijk" kunnen noemen; het hangt aan de muur in de achterkamer waar mijn strijktafel staat. Mij trok het schilderij enorm aan door de felgele achtergrond rechts naast de schertsfiguur die links geportretteerd staat - ook in hevige kleuren maar met een persoon die temidden die kleurrijke roes blijkbaar toch ernstig nadenkt of twijfelt. Dit werk wijst op de tegenstelling tussen bedenkelijke twijfel en de opgewekte (veelal opgeklopte) sfeer waarin we geacht worden te moeten leven.
De dood komt onverwacht ... als een dief in de nacht.
Je vertrekt wat vroeger naar de zondagsmis omdat je nog wat te vertellen en te bezorgen hebt bij een collega- bestuurslid van het Davidsfonds. Wat te vroeg aangekomen wandel je even rond de kerk en ziet onverwacht een ex-collega van de school komen aangereden. Omdat die pas hersteld is van een aanval van een sint-bernardshond,wacht je haar even op. Pakt die jou meteen vast met de boodschap: 'Jij weet het blijkbaar al van Inge" Ik wist gewoon niets van Inge Bens maar hoorde ter plaatse dat die is omgekomen bij het busongeval in Jordanië. In de achterbeuk van de kerk werd ik meteen overvallen door verschillende kerkgangers die ook al iets hadden opgevangen. In de feestelijke viering met twee (Armeense) kinderen uit het 5de en 6de leerjaar die voor de eerste keer de communie ontvingen werd niets meegedeeld om de onwetende kinderen hun feest niet te bederven. Nadien nog wat nagepraat en een koffie gaan drinken in Familia. Thuis gebeld naar 2 ex-collega's en onverwacht bezoek ontvangen van de burgemeester die voorstelde om mee naar het gemeentehuis te komen samen met andere mensen uit de ploeg van Open VLD. Daarop ingegaan met als gevolg een stel camera's en reporters die de burgemeester voor het gemeerntehuis interviewden die dan ook meteen naar mij doorgestuurd werden. Daarvoor was ik nu echt niet naar daar gekomen; maar 't is gepasseerd.Thuisgekomen alles wat laten bezinken. Hoe een veelbelovend leven met een materieel schitterende toekomst in één klap kan ineenstorten ! Inge was enthousiast, aanstekelijk optimistisch, innovatief, moedig, luisterde naar anderen en ging ook mee in hun gedachten. Ze was ook behoorlijk ambitieus maar wist evenzeer ten volle uit te leven, ze wist van aanpakken en was meestal vrolijk en opgewekt: kortom iemand die veel kwaliteiten in zich had en die in een groep voor ambiance wist te zorgen.... En in één fractie van en seconde stuikt dan alles in elkaar ! Gedaan dromen en vooruitzichten ! Als een zeepbel spat alles uiteen. Gedaan, afgelopen ermee ! Het leven kan hard zijn ! Niet zozeer voor haar; zij voelt en weet waarschijnlijk nu niets meer. Maar haar ouders die nu plots alleen komen te staan met de toekomst aan diggelen geslagen. Zij moeten nu verder leven met dit ontzaglijk verlies. Ook de vrienden, collega's zowel uit de tennisclub als uit de politiek en de school; zij moeten verder zonder haar. Voor hen komt een lastige periode aan van ontwenning... Nog een detail : Inge vierde haar geboortedag net als mijn moeder op 5 augustus ...
Ik heb die helemaal niet als 'banaal' ervaren ! Eerste symptomen met loopneus en felle niesbuien op do.11/10/12, vrij. 12/10/12 gauw bij de apotheker binnen voor een hoestsiroop, keelpastilles en een eigenbereid middel tegen verkoudheden - dit met het oog op het vrijwilligerswerk dat ik 2 dagen nadien zou gaan verrichten in kiesbureau 1 van 7 u. 's morgens t.e.m. 17 u. ! Ik heb op die verkiezingszondag met veel lagen warme kledij aan + een zeer warme jas toch flink koud geleden in Synergie. Veel drukte in het kieslokaal door 1 computer die niet functioneerde en herhaalde interventies van onze mensen op plaatsen waar de mensen na hun kiesverrichting gewoon hun kaart terug in het toestel staken omdat ze dat op het scherm lazen: "steek uw kaart in het toestel". Zondag ben ik vroeg gaan slapen, en maandagavond ook !Heb eigenlijk zeer weinig tv gezien de laatste dagen. Op dinsdag zijn Juliette en ik met de trein naar Heist gereden om Ria te helpen met de 2 jongste kindjes van Dieter. Gelukkig scheen daar de zon maar er was ook flink veel wind op het strand. Op woensdag enkel het wekelijkse "Babbelpunt" gedaan , donderdagvoormiddag met Neos vergaderd van 9 u. tot bijna 13 u. en weer tamelijk vroeg gaan slapen. Uiteindelijk om dan op vrijdag (na 1 week verkoudheid) eerst een was van 30° te doen man alle kleding + onderkleding die ik gedragen had, een blitzbezoek aan de markt, kappersbezoek en nadien een was van 60° en thuis gebleven. Op zaterdag naar de vergadering van Kind & Preventie geweest en wat gestreken en gebreid. Op zondag na de mis + het bezoek aan de slager 1 uur naar de bus gewacht omdat de afgesproken bus niet langs de Doornboom kwam en dan heel de namiddag en avond op stap geweest met de festiviteiten van 50 jaar bisdom Antwerpen. Zeer laat thuis ! En vannacht nog moeten hoesten, gezweet en nog steeds met slijmen op mijn borst en in mijn hoofd zit.! Op de duur zal ik toch nog naar de huisarts moeten gaan. Maar die vertrekt vrijdagavond in vakantie voor een week !
Het begon op 1 september met de helft van het aantal bussen dat mijn deur nog passeert (besparingen bij De Lijn), nu lees ik dat men op 9 december - als ik me niet vergis - een groot aantal treinen uit het aanbod gaat schrappen en sinds maandagmorgen na de laatste gemeenteraadsverkiezingen kom ik tot het inzicht dat er op vele plaatsen bij de coaitievorming zeer vuile spelletjes werden gespeeld. In't holst van de nacht een complot smeden om een winnaar in zijn euforie uit te schakelen, staat bij bij gelijk met een putsch plegen ! 't Is niet enkel hier gebeurd; ook in Kortrijk, in Zoersel en ga zo maar verder ... In Antwerpen heeft men dat niet aangedurfd, maar naar mijn aanvoelen worden daar andere complotten gesmeed. Volgens professor Carl Devos is dat volstrekt democratisch, maar wel oneervol. Ik vermoed dat 'fair play' of politiek fatsoen reeds lang uit onze samenleving verdwenen is. Wie dat toepast of daarop rekent moet gewoon het onderspit delven. Ik loop niet enkel door mijn verkoudheid maar ook en vooral door deze evolutie in onze maatschappij met een minder goed gevoel rond. Er zijn trouwens nog andere katten te geselen. Onze nationale begroting onder andere waardoor willens nillens zal moeten ingeleverd worden en dan wil Meyram Almaci het OCMW nog verder uitbouwen en de diversiteit blijkbaar nog aanmoedigen. Zolang hier aan Jan en alleman blijft uitgedeeld worden zonder voorwaarden zullen we van heel de wereld steuntrekkers blijven aantrekken tot er niets meer uit te delen valt - ook niet voor onze mensen die steeds hebben afgedragen tot dit stelsel.Als je dan nog hoort dat veel bedrijven vertrekken naar lageloonlanden, dan denk ik: 'Zoiets doen wij ook ! Winkelen waar het goedkoopst is !' Op lange termijn zijn onze hoge lonen mee veroorzaakt door de vakbonden. Op korte termijn en voor de globalisering was dat nog te verstaan. Maar in een geglobaliseerde wereld waar in de buurlanden de lonen minder stijgen dan hier; daar zal op lange termijn vlugger productie zijn dan bij ons. En hoe moet de staatskas dan weer gevuld worden ? Ik heb hier totaal geen goed oog in en kijk liever niet meer naar nieuwsuitzendingen en duidingsprogramma's. Gelukkig is er nog mooie muziek, zijn er nog boeken en prachtige fictiereeksen op tv. En wat de toekomst brengt - dat zien we wel. Wel weet ik dat we er weinig kunnen aan doen; want al stem je voor de grootste partij, als die buitenspel wordt gezet - heeft stemmen dan nog zin ? Ik koos voor zekerheid en niet voor avontuur ; en alle kiezers van de grootste partij zijn voor schut gezet net als de mensen die zich er hard voor ingezet hebben;met als resultaat dat spaarzaamheid en degelijk bestuur gewoon worden afgestraft !
En dit met een serieuze verkoudheid van 2 dagen ! Donderdag een ganse dag met een loopneus rondgelopen en hardnekkige niesbuien. Vrijdag de apotheek binnengestapt voor 'hulpmiddeltjes" en bij Herman Plasmans een avondreceptie waarop ik was ingeschreven gewoon afgezegd wegens teveel hoestbuien e.a. maar vooral om zondag in kiesbureau 1 te kunnen fungeren als (vrijwillige) bijzitter! Dit voorstel kwam eigenlijk van Fred Van Hooydonk die vond dt de dertigers die opgeroepen worden beter bij hun kinderen kunnen blijven op zondag, vemits zij in de week meestal met twee gaan werken. Daarom wilde hij met het Davidsfonds- bestuur een bureau van 7 personen samenstellen waarvoor ik me spontaan had opgegeven. Ik ga nu seffens slapen want mijn wekker staat voor morgenvroeg op 5 u. Ik zal me best maar warm aankleden zeker ? En ik neem rozenbottelthee mee met sinaasappel. Hopelijk vlot het daar goed om tussen 8 u. en 15 u.ongeveer 900 personen te laten stemmen en wordt de wachtrij aan het scantoestel niet te groot ! Op hoop van zege en met een iets betere gezondheidstoestand !
Rond 17 u. pas terug thuis na een hele dag nummers opzoeken en afpunten, lijsten invullen en het afronden van de kiesverrichtingen. Ook wel kou geleden - zelfs met een onderhemd, een pull en een vest in alpaca + een warme jas aan. Haast geen tijd gehad om iets te eten of te drinken. Veel computers vielen uit door foutieve interpretatie van de tekst op het scherm, ook heel wat mensen vroegen assistentie bij het kiezen ! Eèn toestel van de 5 werkte gewoon niet. Nadien zijn we met 4 onze bonnetjes gaan opdrinken in Synergie - vandaar dat het 17 u. werd ! Toch blij dat ik weer thuis ben en mij in mijn pyama kan zetten om wat te soezen ....Ik hoest nog steeds dikke groene slijmen 'fluimen' op ! Goed dat die eraf komen zeker ? Ofwel morgen naar de huisarts ? We zullen zien !
De originele "Evergreen" koeken die hier niet meer te vinden waren zijn nu voorradig bij Albert Heyn op de Groenplaats ! Wat een meevaller is dat ! In de grote winkel op de hoek van de Geefstraat (naast het bisschopshuis) vind je een tamelijk grote keuze met een voor mij grote variatie ! Ook de witte thee (tip van Kris Verburgh) kon ik hier nergens tussen 80 of 90 soorten thee vinden, maar bij Albert Heyn wel, evenals de zachtgerookte tamme eendenborst (lekker voor bij de sla) en een groot aanbod aan kruiden. Echt de moeite waard om met bus 420 en tram 4 te gaan winkelen. Ook het zuivelaanbod is ruim voldoende en er lopen veel klanten te winkelen. Dat wordt voor mij een winkel waar ik naartoe rijd als ik 'specialere' dingen nodig heb !
Toen ik deze voormiddag de Selsaetenstraat in Ranst infietste richting Verbrandelei stak er midden in de straat zeer statig een jonge grijsgestreepte kat (type Britse korthaar ?) de rustige doodlopende straat over - dit op haar dooie gemak. Toen ik bij haar kwam bleef ze plots staan, miauwde even en kwam naar mij toegetrippeld. Ik stapte van mijn fiets, sprak haar toe en ze liet zich strelen en begon zelfs te spelen. Aan haar hals droeg ze een wit halsbandje met een belletje om de vogels en muizen te verwitigen en ik las de naam "Flamenco" - het merk van de halsband of de nam van de kat ? Een mooie, jonge, verzorgde en sociale kat; ik dacht even : "Zou ik ze niet kunnen meenemen? ," maar ik wist evenzeer welk verdriet dat bij de eigenaars zou teweegbrengen. En bij dit dier ook natuurlijk, want wonen in een rustige straat waar enkel de wagens van de bewoners komen en enkele fietsen, dat is toch te verkiezen boven wonen in een appartement. 't Was anders een beeld van een poes, aanhankelijk en speels dat zich blijkbaar de koning der schepping waande. 't Was toch leuk om haar even tegen te komen ....
Twee tot drie keer heb ik een bord havermout geweekt in sojamelk weggekieperd ! Eén keer heb ik sojamelk gekookt met havermout erin die dan dikte zoals de befaamde 'porridge' in Schotland - heb er 2 keer van geproefd maar de rest evenzeer weggekieperd. Voor de eerste keer had ik dan weer sojamelk met weinig havermout erin gekookt en er wat bijgedaan tot dat de pap de gewenste dikte had, er 2 gedroogde abrikozen in geknipt en ook 2 gedroogde pruimen, laten afkoelen en er wat Tagatesse bijgevoegd en wat kaneel. Dit was dan te eten! Als je dan leest hoe gezond havermout wel is, raak je nog meer overtuigd om dit te herhalen. Voor morgen staat de havermout reeds klaar (maar nu zonder gedroogd fruit erin) maar wel met kaneel! Wel vind ik verbazend te zien hoe de havermoutpap kleeft aan het bord en ook aan de kookpot, als je de vaat doet. Nu echt verbazend is dat weer niet; mijn vader zaliger die ooit na 2 (of 3 ?) maagbloedingen een gevreesde maagoperatie kon vermijden - dit onder begeleiding van dr. Caenen in Lier - moest toen meteen het roken laten, alle dagen aardappelpuree eten en ook elke dag havermoutse pap (met bruine suiker dan). Hij heeft nadien nooit nog maagproblemen gehad. Ik zal dan maar besluiten dat havermoutpap zeer gezond is, ook omdat er niet gesmeerd wordt en er geen beleg bij is - wel wat fruit zoals frambozen of blauwbessen achteraf ! Maar alle dagen havermoutpap - dat gaat tegensteken. We zullen gaan voor 2 à 3 keer per week; want het moet vol te houden zijn !
Ooit zou ik eens naar een voordracht van Kris Verburgh willen gaan ...
De eerste poging op 24/09/12 in volkshogeschool Elcker-ik is mislukt want volzet en door omstandigheden verplaatst naar 15/10/12 maar evenzeer volzet. De tweede kans was bij Davidsfonds Puurs op 05/10/12; maar dat viel dan weer samen met het eerste concert van de Filharmonie - dus weeral mis! Hopelijk geeft hij in de buurt nog voordrachten over zijn voedselzandloper. Ik had die man echt eens graag enthousiast bezig gehoord en gezien; dat is toch anders dan zijn boek lezen ! Er moet toch nog een mogelijkheid zijn om er eens naartoe te gaan !
...gaan we stilaan toch wat meer op onze gezondheid letten. Zeker als er mankementen optreden: bij de ene dit en bij de andere dat. Zo zijn we met de drie zussen ieder op een andere manier weer goed bezig: de ene met een dieet van dr. Van Gaal (top of the bill - naar het schijnt), de andere gaat naar een diëtiste (met als opgave dit levenslang vol te houden) en zelf heb ik me laten inspireren door Kris Verburgh met zijn (door sommigen flink verguisde) 'Voedselzandloper' (helemaal onterecht vind ik). Vooral omdat ik door diabetes type II waarschijnlijk al wel wat schade opgelopen heb binnenin. Dit kan wel niet ongedaan worden maar een heuse vertraging of stop zal zeker geen kwaad kunnen. Als we daarbij wat trager afvallen is dat netjes meegenomen; maar het laten staan van desserts, frieten en kroketten als er buitenhuis gegeten wordt is geen sinecure. Een barbecue van 34 euro waar je de cava en het fruitsap, de wijn en ook weer het dessert laat staan en amper 1 klein stukje kipfilet en rosbeef neemt met wat sla, tomaatjes en boontjes; dat komt dan wel duur uit. Het is wel te doen, maar in groep val je dikwijls uit de toon als je niet meedoet met de rest; maar daar moet je dan wel boven leren staan. Niemand kent je lichaam beter dan jezelf en anderen hebben niet te dicteren wat je te eten hebt. Vooral bij de obligate bijeenkomsten van seniorengroepen blijft men rigoureus vasthouden aan het driegangenmenu, waar wij met de vriendinnen ons meestal beperken tot één schotel (al is het maar 'soep van de dag').Nu volg ik de aanbevelingen van Kris Verburgh zeker niet slaafs. Maar ondertussen heb ik de bakboter en de smeerboter al wel buitengegooid. Alleen de havermoutpap die ik af en toe 's morgens eet: daarvoor giet ik 's avonds wat koude magere melk op de havermout en laat dat een ganse nacht trekken. En kwark koop ik nog wel eens als het lang geleden is. Ik laat dus de melk niet, maar verminder bewust het gebruik ervan - en harde kaas eet ik met mate (is ook een melkproduct en bevat veel dierlijke vetten). Ik heb wel gember leren gebruiken en eet wat minder vlees - als het kan op donderdag en dinsdag geen. Broccoli komt zo goed als elke week op tafel en volkorenbrood en gewoon gekookte aardappelen worden ook nog gegeten - maar met mate. Het drinken van gemberthee en ook witte thee heb ik ook geleerd. Andere eetgewoontes aankweken is niet zo eenvoudig; daarom ben ik er niet volledig ingevlogen en beperk mij tot wat ik nu haalbaar vind. Dit in de hoop het als een nieuwe bewuste levenswijze te zien. Benieuwd hoe dokter Roland daar in de 2de helft van november op gaat reageren, want dan wordt er bloed getrokken en is er misschien een lichte wijziging opgetreden na bijna 3 maanden min of meer toegepaste 'voedselzandloper' !
Op Babbelpunt-Wommelgem werk ik samen met 2 vaste dames. Een ervan wist dat ik 'De Voedselzandloper' van Kris Verburgh had aangekocht. 'Het lijkt me wel dat iedereen dat boek aan het lezen is' repliceerde zij. Wel,1 à 2 weken later moest die persoon voor het werk naar Brussel en kwam in de trein toevallig naast Kris Verburgh terecht. Die zat tegenover een kennis of vriend en sprak gedurende de ganse rit over zijn boek aan één stuk door- dit met verwijzingen naar onderzoeken allemaal uit het hoofd en in een woordenstroom waar geen speld tussen te krijgen was ! Gerda heeft zo praktisch een gratis cursus gehad, waar ik me had willen inschrijven bij Elcker-ik aan 10 euro en er niet meer bij kon omdat de voordracht volzet was. Je ziet maar: meeval of tegenslag, het komt allemaal onverwacht op je pad en je moet ermee verder. Toch vond ik het doodjammer dat ik zulke leuke toevalligheid toch maar heb gemist. Ondertussen sympathiseer ik oprecht met Kris Verburgh en vind veel kritiek op zijn boek onterecht. Die komt vaak van mensen die zijn boek niet gelezen hebben en de koppen uit de media napraten; anderen die zijn boek als een dieetboek om af te slanken opvatten, hebben volgens mij een foute perceptie en de felle mediakritiek komt volgens mij 1) uit afgunst (hoge verkoopcijfers van het boek) en 2) uit angst vanwege verschillende lobby's die vrezen minder melk,margarine, brood, vlees,snoepgoed e. a. te zullen verkopen. Als je de onderliggende boodschap van zijn boek begrijpt dat we met z'n allen onze voedingsgewoonten onder de loupe moeten nemen en in vele gevallen ook wat bijsturen, is zijn boek best de moeite waard. Ik volg dit boek hoegenaamd niet slaafs maar heb er toch enkele voor mij belangrijke punten uitgepikt en heb ondertussen heel wat meer energie . Het minderen van melkproducten zoals yoghurt en kwark vind ik het moeilijkst en de vervanging door soja-melk vind ik nog steeds niet vanzelfsprekend, maar voor de rest vind ik dat het boek zeer nuttige lectuur biedt
Het begon al met zondag: na de mis, de reguliere babbel, het bezoek aan
de slager, naar huis en opzoeken op de website van De Lijn hoe je op de beste
manier in Lier geraakt met openbaar vervoer. Dat bleek behoorlijk omslachtig te
worden met de overstap in Broechem. Dan maar een andere weg gekozen met bus 140
naar Mortsel en overstap op bus 90 - je hebt daar voldoende drankgelegenheden
als je wat moet wachten ! Uiteindelijk zijn Ludo en Herman samen met mij per
auto vertrokken - met de bijbehorende beperking dat de chauffeur geen 3 trappisten meer kan
drinken. We gingen naar de orgelwandeling binnen de vesten die deskundig door
Eduard Govaerts werd begeleid . In Sint-Gummarus konden we boven aan het grote
orgel plaatsnemen en gaf Eduard ons enkele staaltjes orgelkunst ten beste. Tot
onze grote verbazing ontmoetten we daar ook nog Diego Sas. (De wereld is
klein!). Hierbij hoorden dan ook 3 consumpties: één in 't Heilig Huysken' en
twee bij ' Zuster Agnes' . Na onze thuiskomst botsten we dan nog 'figuurlijk'
op Vic Hofkens die campagne aan' t voeren was voor zijn zoon !
- Op maandag kwamen we met zuster Agnes die er zondag 75 was geworden samen bij
Zuster Agnes in Lier. Er waren nog 4 andere ex-collega's bij. Zo met zijn
zessen op een zonnig terras; dat was best een leuke bedoening . We aten er iets
en dronken er wat en hadden zeer veel te vertellen waardoor het 18 u. werd
i.p.v.16 u. Zuster Agnes had zelf zopas haar broer afgegeven die op zaterdag
begraven wordt in Kessel. Zo laat naar huis (2 u. later dan voorzien) dat maakte
dat ik met de fiets van Ranst kwam en eerst wat at, de vsisen eten gaf beneden
en mij dan klaarmaakte voor de vergadering van het PT op Kandonklaar; zo was ik
wel de permanentie van 19 u. vergeten. Weer laat thuisgekomen en dan nog een
verslag moeten maken. Daarmee gewacht !
- Op dinsdag met de bus naar Wijnegem,daarna naar 'De Toverfluit' in Halle en dan
samen met ons Chris en René naar de uitvaartdienst in Vlimmeren van Theresia
Eelen, de moeder van Willy van ons Rita. Nadien ook naar het kerkhof geweest in
de regen en op de koffietafel. Met ons Kathleen terug naar Vorselaar en daar na
een uur met de bus van 15 u. terug naar Wommelgem. Wat in de keuken gewerkt en
naar de winkel geweest !
- Op woensdag was er om 10 u. een samenkomst over liturgie voorzien op Kandonklaar;
maar ik had in mijn hoofd 9 u. geregistreerd. Ben er naartoe gefietst en zo met
'het schooluur' in mijn 'harde schijf ' dat ik daar om halfnegen toekwam.
Gelukkig was de kerk open en kon ik daar mijn kranten gaan lezen.. Na een ganse
voormiddag vergaderen en samen eten moest ik dan vertrekken naar 't OCMW voor
Babbelpunt -van 13.52 u. tot 14 u. binnendoor gefietst. Na Babbelpunt naar de
bakker en thuis nog wat in orde brengen zoals mijn paraplu naaien.
- Op donderdag grote startdag bij Neos ! Om 9 u. in 't Candonckske om alles
klaar te zetten, de toog te doen, mee te luisteren en te eten en te drinken +
de opruim mee te doen . Een zeer geslaagde activiteit maar ik was nadien wel
moe (rechtgestaan van 9u. tot 17.30 u. met 10 à 15 min. aan tafel voor een
stukje rood vlees en wat kip met daarbij wat sla, tomaatjes en komkommer) Na
een voetbad en wat rusten op de lange zetel bij de tv is dat wel overgegaan !
- Vrijdag : zoals iedere week naar het postkantoor, de KBC, de bakker, de markt
en ook nog Ann & Yves ! Een was gedaan van 60° , wat eten klaargemaakt, wat
post doorgenomen, de gegevens in orde gebracht voor Neos in het GUST-systeem.
Vandaag zelfs wat gerust na de middag in de zetel en mijn agenda bijgewerkt.
- Morgen , zaterdag om 9.30u. bij de kapster - Nicole is terug uit vakantie- en nadien naar
Halle voor het familiefeest. Dat kan duren tot 1 u. !
Overmorgen is het terug zondag en dan begint een nieuwe week !
Dat zei men vroeger al eens bij het overlijden van een zeer goed mens. Ik dacht dat nu toen ik op Kerknet het artikel las over de overleden kardinaal Carlo Martini : 'Kerk gaat gebukt onder angst voor verandering' ! Een boeiend artikel trouwens. Ik wist ook niet dat die kardinaal jarenlang de stem was van diegenen die aandringen op kerkelijke hervormingen.Eén van zijn standpunten kan ik met hart en ziel onderschrijven :"Noch de clerus, noch het kerkeljk recht kunnen de plaats innemen van het innerlijke van de mens (zijn geweten). Alle regels, wetten en dogma's dienen slechts om die innerlijke stem te verduidelijken en om te helpen tot onderscheidingsvermogen." Dat is een mooie basis; maar wat dan met diegenen die zich niet kunnen inleven in de anderen (zoals die 16-jarige dader van de Facebookmoord in Nederland) of met diegenen die hun geweten het zwijgen opgelegd hebben ? Ik zag ooit in een Britse documentaire over de milleniumbaby's , hoe men peuters met verborgen camera's filmde bij hun reactie op zeer zichtbare pijn bij hun moeder. Er waren erbij die dat straal negeerden (vooral jongens) ! Er blijken dus mensen rond te lopen zonder een greintje empathie die alle situaties louter en uitsluitend vanuit hun standpunt bekijken. Of die het kunnen stellen zonder beperkende regels en straffen, weet ik niet; maar die zullen zich evenmin laten inspireren door kerkelijke voorschriften vermoed ik ! Persoonlijk heb ik al lang een andere kijk ontwikkeld op de kerk en heb geleerd veel met 'een korrel zout' op te nemen. De 10 geboden zie ik eerder als 10 voorschriften bij een evenwichtig leven- klinkt heel anders en inspireert veel meer. De eucharistieviering is voor mij net als veel gebedsdiensten een gelegenheid om SAMEN te komen, SAMEN te danken, te zingen en te bidden. Daar wordt dan gelezen uit de bijbel, dat voor mij een boek is over het geloof van generaties joden en eerste christenen en waaruit we soms iets kunnen halen dat ons nu van pas komt. Men spreekt over 'woord van God' ; voor mij is het eerder: 'woord van mensen over hoe zij God zienen aanvoelen en hoe zij denken over God'. Dus moet er volgens mij ook flink gerelativeerd worden... Maar dit is dan mijn bescheiden visie. Hierin verschil ik grondig van Etienne Vermeersch die ik trouwens ook erg bewonder; die heeft gebroken met de Kerk die hij van binnenuit als verstikkend ervaarde. Veel gelovigen hebben blijkbaar een gelijkaardige weg gevolgd en afstand genomen van een instituut dat hen niet meer kon inspireren. Wat jammer is, want de weg die men in de kerk aanwijst leert ons het materiële te relativeren en ook te hebben voor het spirituele. Wat de samenleving ook een meerwaarde kan bieden ...
In alle geval toch met de dienstverlening van 'De Lijn'. Reeds meer dan 30 jaar passeren hier alle bussen van Broechen (Zandhoven, Herentals) naar Antwerpen, en sinds gisteren zijn er 2 lijnen (421 en 427) omgelegd langs de Draaiboomstraat - waarschijnlijk om de mensen van Kandonklaar ook tegemoet te komen. Dat wil wel zeggen dat de dienstverlening op de Herentalsebaan vanaf het kruispunt met de Autolei tot aan de Welkomstraat gehalveerd is - dat zijn wel 8 bushaltes! Sociaal gezien is deze regeling misschien wel rechtvaardiger , maar voor diegenen die vroeger een goed aanbod aan bussen hadden is het wel even aanpassen! (Als je dan op een zaterdag tegen 13.35u. aan de bushale staat te wachten op bus 420 van 13.45u. die pas 30 min. later opdaagt (om 14.15 u.) omdat ze panne had onderweg - en je mist een goed geplande afspraak en aansluiting , dan sta je daar !)
Ik kan begrijpen dat 'De Lijn' moet besparen; vanaf 01.01.13 een tegemoetkoming vragen voor de omnipassen voor senioren zou al één ding zijn, maar de opvolging van zwartrijden laat volgens mij ook veel te wensen over! Als je rekent op openbaar vervoer en men snoeit zo hard in het aanbod, dan moet je je tevreden leren stellen met minder ! Ik vermoed zo stilletjesaan dat ons nog 't een en ander te wachten staat !
Ben op aanraden van Mariette en co. begonnen aan het lezen van 'De voedselzandloper' geschreven door Kris Verburgh als correctie op de 'verouderde' en dus voorbijgestreefde voedingsdriehoek. Wat mij daarin het meest intrigeerde waszijn bewering op de omslag van het boekdat melkproducten niet gezond zijn. Als eerste argument voor deze stelling gebruikte hij de levenswijze van onze voorouders die het eeuwenlang zonder melk deden. Ik vind dat geen argument gewijs. Die mensen deden het ook zonder brood voor de sedentatie, zonder geteelde groenten zonder voedingssupplementen en vast ook zonder sojamelk en - yoghurt ! En waarom hij kaas toelaat - waar dat bij mijn weten ook een melkproduct is , dat versta ik helemaal niet ! Als je blijft stilstaan bij de vervanging van melk door sojamelk en yoghurt door sojayoghurt, dan kan ik alvast melden dat koffie met sojamelk ECHT niet lekker is, evenmin als de sojayoghurt en het bord havermout met sojamelk heb ik gewoonweg weggekieperd. Alleen de Alpropuddinkjes zijn reuzelekker; maar die zitten dan ook vol met suiker , wat dan weer vergif is. Voor de rest kan ik de visie op voeding door deze arts wel bijtreden; maar de verdwijning van melk (ook de magere en de karnemelk: dat is voor mij een brug te ver !) Nu heb ik het boek nog niet uit, en ga het dus zeker ook verder lezen; maar ga waarschijnlijk ook naar de voordracht in Elcker-ik gehouden door deze auteur - al is het maar om zijn argumenten tegen melkproducten te horen staven - gewoon dat het grootverbruik van melk bij ons een kwestie is van lobbywerk door de Boerenbond en de zuivelindrustie vind ik evenmin een argument ! Vroeger ging ik al eens slapen met een glas warme magere melk met wat Nescafé erin of cacao en gezoet met vervangsuiker; volgens zijn boek moet dat nu met sojamelk - ik weet echt niet of ik deze stap ooit zal zetten !
De expo the golden sixties achterin het station
Liège-Guilemins viel ons zeer erg mee ! We kregen eerst al een groot toestel om
in elke zaal te beluisteren (in het Nederlands) vanaf de zestiger jaren met de
babyboom van na de oorlog, expo 58, de Berlijnse muur,de moord op J. F. Kennedy,het tweede Vaticaans concilie, Che
Chevara, Mao Dzedong met zijn rode
boekje, de flower power, de eerste man op de maan en ook de muziek van toen,
zaken als de eerste Tupperware,de
eerste pick-ups en bandopnemers, natuurlijk ook de Beatles, de opkomst van de
tv. e.a.
Het maakte veel bij ons los, toen Maria V.M. een liedje
terughoorde waarop zij toen met het schoolfeest de kleuters op liet dansen en
dat toen echt uit de band sprong bij de
algemene muziekkeuze.
De komst van de pil waardoor vrouwen hun eigen
vruchtbaarheid konden bepalen deed grote omwentelingen ontstaan. Vrouwen gingen
mee uit werken; er kwamen praktische huishoudtoestellen en alles kwam zowat in
een stroomversnelling terecht.
In de laatste zaal (nr.15) waar een kleine plaatselijke
bioscoop stond opgesteld met generieken en/of fragmenten met filmen van toen,
kregen we te horen dat we geweldige jaren achter de rug hebben, maar ook dat we
dachten dat de bomen tot in de hemel groeiden en we ons totaal niet bewust
waren van de schaduwzijde van deze snelle vooruitgang. Het consumentisme kan
niet anders dan een afvalberg veroorzaken die haast niet meer te overzien
is.Ook het ongebreideld verbruik van
energie kan niet blijven duren; en in onze dagdagelijkse wereld wordt zeer veel
energie verbruikt !
Je kon er wel eens even over nadenken, maar we vonden toch
dat we op deze warme dag nog een extraatje konden nemen vooraleer we terug naar
huis spoorden. Dat werd dan een Leffe voor Josée, een dame blanche voor Maria
VM., eencoupe Melba voor Julienne en
Gilberte en ik verkozen een café Liégeois buiten op het terras van de gare Guillemins.
Al bij al moesten we dan nog vlug zijn voor onze trein van
18.18 u. die wel niet stond aangegeven onderaan de roltrap maar die wel stond
te wachten op spoor 8 !
Voor de tentoonstelling gingen we op zoek naar een
restaurant in de buurt en omdat we per sebuiten wilden eten, gingen we binnen in de brasserie Liégeoise waar we
dan uiteindelijk toch naar binnen gingen omdat het harder begon te regenen. Ook
al namen we maar één schotel, toch duurde dat daar toch bijna 2 uur eer we terug buiten
waren. De berg sla waarover ik moest zien was gewoon niet te doen: er lag wel
lekkere parmaham op en frambozen, aardbeien, verse vijgen, en groot stuk
ananas, kerstomaten, preischeuten, geraspte knolselder en wortels en een
heerlijk portoglas met een fantastische vinaigrettesaus dit bovenop een groot diep
bord met een berg gemengde sla. Indien ik dit bord wou leegeten zat ik er
waarschijnlijk s avonds nog ! De3 dames die filet St.-Pierre namen kregen een
veel overzichtelijker bord vis versierd met mooie groentjes in de hoek en de
dagsoep werd ook wel geserveerd in een degelijk groot kommetje.
Ook al regende het buiten, het was er warm binnen; de
prijzen waren zeer schappelijk: 1,80 voor een biertje of water of koffie ! We
gingen met veel energie terug aar het station voor de expo.
In de terugreis kreeg iemand onder ons die s middags
alleen een soepje genuttigd had, wel serieus terug honger ook na het nuttigen
van de coupe Melba en omdat ze bij Esco*bar enkel broodjes verkopen en Julienne wel degelijk zin
had in frietjes, zijn we dan toch maar afgezakt naar De Tempelier Men
bediende ons daar nog met goulash en frieten enmet een 2 croques en met 2 broodjes ; zó konden we naar huis met bus 421
van 21.45 u. (Zo kwam ik te laat thuis voor de vergadering van 19 u. waar ik
tegen 20 u. nog mee naartoe wou. We passeerden de bushalte aan de Aldi rond 22
u. waarna ik nog 15 min. te voet verder moest stappen. De vergadering zou dan
zeker gestopt zijn ! Maar Julienne en Gilberte zijn toch aan bakker DHollander
afgestapt om nog naar de Ortolaan te trekken !)
We waren maar met vijf; maar niettegenstaande dat hebben we ons
toch kostelijk geamuseerd !
Het vertrek met de bus s morgensviel
wat tegen omdat de bus van 9.20u. in Ranst niet kwam opdagen; Josée en de
2Marias zaten op de voorgaande bus en
konden de twee medereizigers uit Ranst buiten het station opwachten waarna wemet 5 de rechtstreekse trein van 10.31 u.
toch nog konden halen.
-----------------------------------
De tentoonstelling achteraan in het station Guillemins is
echt aan te bevelen voor wie nog eens
terug wil in de tijd. De bereikbaarheid is voor senioren optimaal: per
trein naar Liège niet parkeren eten en drinken in de buurten een hele dag op stap ! Ik weet niet waarop organisaties als
Okra en Neos nog zitten te wachten !
Ik zou het wel niet met een autocar doen: met kleinere groepen op dagen dat het
hen past gaat opperbest ! Vanuit het Antwerpse moet je rekenen op
4 uurin de trein (heen en terug) goed
gezelschap is dan wel van groot belang - vanuit Oostende of Brugge of Gent dat
kan men daar zelf maaruitzoeken. Wij
trokken ongeveer 2 uur uit voor het bezoek aan de tentoonstelling die ons erg
beviel.De tentoonstelling kost 10 euro
voor senioren gebruik van de audiofoon inbegrepen .
Het is wel een complementaire kleur bij de gele achtergrond ! Als ik er nu nog iets bijzet over de film die ik huurde bij Belgacom tv :"The iron Lady" - een knappe film die ik twee keer aandachtig heb gevolgd en misschien ooit nog eens in de bioscoop wil herbekijken, dan wordt het helemaal blauw !(Figuurlijk dan !) Ik vond de film over Margaret Roberts - want dat is haar meisjesnaam- gewoon geweldig ! Gewoon al de scène met de familie weggedoken voor aangekondigde bombardementen in de 2de WO met de jonge Margaret die terugloopt om de boter af te dekken. Dat schetst Margaret dus als een flinke en voorbeeldige dochter; en er komen nog gevatte passages voor in de film. Het meest merkwaardig vind ik haar vastberadenheid als ze zich iets had voorgenomen zoals met de Falklands, of de manier hoe ze met de wagen doorreed en haar tweeling die om aandacht vroeg achter de wagen aan liet rennen. Die lady Thatcher, ze heeft de onrendabele koolmijnen gesloten, de macht van de vakbonden teruggefloten, het aangedurfd om zware inspanningen van de bevolking te vragen in moeilijke tijden dit om een faillissement te voorkomen en de niet-uitgelokte agressie in de Falklands de oorlog verklaard. Ik moet haar gewoon bewonderen om haar inzicht, moed en gedrevenheid in haar 11-jarige regeringsperiode als vrouw in zo'n 'mannenbastion' als het Hogerhuis. Merkwaardig vond ik ook hoe ze zich bij een bezoek aan haar arts afgaf tegen de overdreven aandacht voor gevoelens - dit t.o. gedachten en principes. Bij haar primeerden blijkbaar de laatsten. Merkwaardig vind ik toch dat het steeds weer 'vrouwen' moeten zijn die het lef hebben om in moeilijke omstandigheden 'de tering naar de mering te zetten' en tegen de openbare mening in, hun visie door te drukken en te durven saneren dit ten koste van hun populariteit. Chapeau ! Angela Merkel vind ik ook zo'n merkwaardig 'vrouwmens'. Wat had de vader van Margaret nu weer gezegd tegen zijn adolescente dochter ? "Laat je niet teveel leiden door anderen ! Blijf vooral jezelf en volg je eigen weg !"
met als sluitstuk een luchtige biscuit voor 12 personen met vers fruit en slagroom en bovenop middenin een eetbare foto van de 3 zussen: Kwik, Kwek en Kwak . Gewoon veel te mooi om op te eten ! 
...dit na heel wat turbulente dagen na het plotse overlijden van Inge en alles wat daarbij komt kijken .
De muziek van Erik Van Nevel met het Victoria Consort bij foto"s van Lieve Blanquaert op een groot scherm was onaards mooi ! Een gedurfde combinatie: Lieve las af en toe een bezinningstekst bij haar beklijvende beelden; maar 't was vooral de bijpassende muziek die alles in een hogere dimensie bracht: ' muziek als tegengif voor de kwalen en rampen van nu en altijd'.
3 dagen na overlijden van Inge was er de tentoonstelling van Herman in Bewora. Twee werken van hem spraken mij wel aan. Eén ervan krijgt van mij dan ook als titel: "Overgang". Een non-figuratief werk dat aantrekkelijk oogt door de rijke kleurenpracht; maar uiteindelijk gewoon overgaat in troosteloos zwart. I koos die titel omwille van het leven dat hoe beloftevol en rijkgevuld ook, ooit vroeg of laat oplost in de dood. De dood die zwart is omdat we er niets van weten behalve het feit dat er geen communicatie meer is met de levenden, dat de zintuigen niet meer werken en de 'stoffelijke resten" gewoon vergaan of verbrand worden. Dit is gewoon universeel en voor iedereen weggelegd.
Je vertrekt wat vroeger naar de zondagsmis omdat je nog wat te vertellen en te bezorgen hebt bij een collega- bestuurslid van het Davidsfonds. Wat te vroeg aangekomen wandel je even rond de kerk en ziet onverwacht een ex-collega van de school komen aangereden. Omdat die pas hersteld is van een aanval van een sint-bernardshond,wacht je haar even op. Pakt die jou meteen vast met de boodschap: 'Jij weet het blijkbaar al van Inge" Ik wist gewoon niets van Inge Bens maar hoorde ter plaatse dat die is omgekomen bij het busongeval in Jordanië. In de achterbeuk van de kerk werd ik meteen overvallen door verschillende kerkgangers die ook al iets hadden opgevangen. In de feestelijke viering met twee (Armeense) kinderen uit het 5de en 6de leerjaar die voor de eerste keer de communie ontvingen werd niets meegedeeld om de onwetende kinderen hun feest niet te bederven. Nadien nog wat nagepraat en een koffie gaan drinken in Familia. Thuis gebeld naar 2 ex-collega's en onverwacht bezoek ontvangen van de burgemeester die voorstelde om mee naar het gemeentehuis te komen samen met andere mensen uit de ploeg van Open VLD. Daarop ingegaan met als gevolg een stel camera's en reporters die de burgemeester voor het gemeerntehuis interviewden die dan ook meteen naar mij doorgestuurd werden. Daarvoor was ik nu echt niet naar daar gekomen; maar 't is gepasseerd.Thuisgekomen alles wat laten bezinken.
Ik heb die helemaal niet als 'banaal' ervaren ! Eerste symptomen met loopneus en felle niesbuien op do.11/10/12, vrij. 12/10/12 gauw bij de apotheker binnen voor een hoestsiroop, keelpastilles en een eigenbereid middel tegen verkoudheden - dit met het oog op het vrijwilligerswerk dat ik 2 dagen nadien zou gaan verrichten in kiesbureau 1 van 7 u. 's morgens t.e.m. 17 u. ! Ik heb op die verkiezingszondag met veel lagen warme kledij aan + een zeer warme jas toch flink koud geleden in Synergie. Veel drukte in het kieslokaal door 1 computer die niet functioneerde en herhaalde interventies van onze mensen op plaatsen waar de mensen na hun kiesverrichting gewoon hun kaart terug in het toestel staken omdat ze dat op het scherm lazen: "steek uw kaart in het toestel".
Het begon op 1 september met de helft van het aantal bussen dat mijn deur nog passeert (besparingen bij De Lijn), nu lees ik dat men op 9 december - als ik me niet vergis - een groot aantal treinen uit het aanbod gaat schrappen en sinds maandagmorgen na de laatste gemeenteraadsverkiezingen kom ik tot het inzicht dat er op vele plaatsen bij de coaitievorming zeer vuile spelletjes werden gespeeld. In't holst van de nacht een complot smeden om een winnaar in zijn euforie uit te schakelen, staat bij bij gelijk met een putsch plegen ! 't Is niet enkel hier gebeurd; ook in Kortrijk, in Zoersel en ga zo maar verder ... In Antwerpen heeft men dat niet aangedurfd, maar naar mijn aanvoelen worden daar andere complotten gesmeed. Volgens professor Carl Devos is dat volstrekt democratisch, maar wel oneervol. Ik vermoed dat 'fair play' of politiek fatsoen reeds lang uit onze samenleving verdwenen is. Wie dat toepast of daarop rekent moet gewoon het onderspit delven. 
En dit met een serieuze verkoudheid van 2 dagen ! Donderdag een ganse dag met een loopneus rondgelopen en hardnekkige niesbuien. Vrijdag de apotheek binnengestapt voor 'hulpmiddeltjes" en bij Herman Plasmans een avondreceptie waarop ik was ingeschreven gewoon afgezegd wegens teveel hoestbuien e.a. maar vooral om zondag in kiesbureau 1 te kunnen fungeren als (vrijwillige) bijzitter! Dit voorstel kwam eigenlijk van Fred Van Hooydonk die vond dt de dertigers die opgeroepen worden beter bij hun kinderen kunnen blijven op zondag, vemits zij in de week meestal met twee gaan werken. Daarom wilde hij met het Davidsfonds- bestuur een bureau van 7 personen samenstellen waarvoor ik me spontaan had opgegeven. 
De originele "Evergreen" koeken die hier niet meer te vinden waren zijn nu voorradig bij Albert Heyn op de Groenplaats ! Wat een meevaller is dat ! In de grote winkel op de hoek van de Geefstraat (naast het bisschopshuis) vind je een tamelijk grote keuze met een voor mij grote variatie ! Ook de witte thee (tip van Kris Verburgh) kon ik hier nergens tussen 80 of 90 soorten thee vinden, maar bij Albert Heyn wel, evenals de zachtgerookte tamme eendenborst (lekker voor bij de sla) en een groot aanbod aan kruiden. Echt de moeite waard om met bus 420 en tram 4 te gaan winkelen. Ook het zuivelaanbod is ruim voldoende en er lopen veel klanten te winkelen. Dat wordt voor mij een winkel waar ik naartoe rijd als ik 'specialere' dingen nodig heb !
Toen ik deze voormiddag de Selsaetenstraat in Ranst infietste richting Verbrandelei stak er midden in de straat zeer statig een jonge grijsgestreepte kat (type Britse korthaar ?) de rustige doodlopende straat over - dit op haar dooie gemak. Toen ik bij haar kwam bleef ze plots staan, miauwde even en kwam naar mij toegetrippeld. Ik stapte van mijn fiets, sprak haar toe en ze liet zich strelen en begon zelfs te spelen. Aan haar hals droeg ze een wit halsbandje met een belletje om de vogels en muizen te verwitigen en ik las de naam "Flamenco" - het merk van de halsband of de nam van de kat ? 
Twee tot drie keer heb ik een bord havermout geweekt in sojamelk weggekieperd ! Eén keer heb ik sojamelk gekookt met havermout erin die dan dikte zoals de befaamde 'porridge' in Schotland - heb er 2 keer van geproefd maar de rest evenzeer weggekieperd. 
De eerste poging op 24/09/12 in volkshogeschool Elcker-ik is mislukt want volzet en door omstandigheden verplaatst naar 15/10/12 maar evenzeer volzet. De tweede kans was bij Davidsfonds Puurs op 05/10/12; maar dat viel dan weer samen met het eerste concert van de Filharmonie - dus weeral mis! Hopelijk geeft hij in de buurt nog voordrachten over zijn voedselzandloper. Ik had die man echt eens graag enthousiast bezig gehoord en gezien; dat is toch anders dan zijn boek lezen ! Er moet toch nog een mogelijkheid zijn om er eens naartoe te gaan !
...gaan we stilaan toch wat meer op onze gezondheid letten. Zeker als er mankementen optreden: bij de ene dit en bij de andere dat. Zo zijn we met de drie zussen ieder op een andere manier weer goed bezig: de ene met een dieet van dr. Van Gaal (top of the bill - naar het schijnt), de andere gaat naar een diëtiste (met als opgave dit levenslang vol te houden) en zelf heb ik me laten inspireren door Kris Verburgh met zijn (door sommigen flink verguisde) 'Voedselzandloper' (helemaal onterecht vind ik). Vooral omdat ik door diabetes type II waarschijnlijk al wel wat schade opgelopen heb binnenin. Dit kan wel niet ongedaan worden maar een heuse vertraging of stop zal zeker geen kwaad kunnen. Als we daarbij wat trager afvallen is dat netjes meegenomen; maar het laten staan van desserts, frieten en kroketten als er buitenhuis gegeten wordt is geen sinecure. Een barbecue van 34 euro waar je de cava en het fruitsap, de wijn en ook weer het dessert laat staan en amper 1 klein stukje kipfilet en rosbeef neemt met wat sla, tomaatjes en boontjes; dat komt dan wel duur uit. Het is wel te doen, maar in groep val je dikwijls uit de toon als je niet meedoet met de rest; maar daar moet je dan wel boven leren staan. Niemand kent je lichaam beter dan jezelf en anderen hebben niet te dicteren wat je te eten hebt. Vooral bij de obligate bijeenkomsten van seniorengroepen blijft men rigoureus vasthouden aan het driegangenmenu, waar wij met de vriendinnen ons meestal beperken tot één schotel (al is het maar 'soep van de dag').Nu volg ik de aanbevelingen van Kris Verburgh zeker niet slaafs. Maar ondertussen heb ik de bakboter en de smeerboter al wel buitengegooid. Alleen de havermoutpap die ik af en toe 's morgens eet: daarvoor giet ik 's avonds wat koude magere melk op de havermout en laat dat een ganse nacht trekken. En kwark koop ik nog wel eens als het lang geleden is. Ik laat dus de melk niet, maar verminder bewust het gebruik ervan - en harde kaas eet ik met mate (is ook een melkproduct en bevat veel dierlijke vetten). Ik heb wel gember leren gebruiken en eet wat minder vlees - als het kan op donderdag en dinsdag geen. Broccoli komt zo goed als elke week op tafel en volkorenbrood en gewoon gekookte aardappelen worden ook nog gegeten - maar met mate. Het drinken van gemberthee en ook witte thee heb ik ook geleerd. Andere eetgewoontes aankweken is niet zo eenvoudig; daarom ben ik er niet volledig ingevlogen en beperk mij tot wat ik nu haalbaar vind. Dit in de hoop het als een nieuwe bewuste levenswijze te zien. Benieuwd hoe dokter Roland daar in de 2de helft van november op gaat reageren, want dan wordt er bloed getrokken en is er misschien een lichte wijziging opgetreden na bijna 3 maanden min of meer toegepaste 'voedselzandloper' !
Op Babbelpunt-Wommelgem werk ik samen met 2 vaste dames. 
Dat zei men vroeger al eens bij het overlijden van een zeer goed mens. Ik dacht dat nu toen ik op Kerknet het artikel las over de overleden kardinaal Carlo Martini : 'Kerk gaat gebukt onder angst voor verandering' ! Een boeiend artikel trouwens. Ik wist ook niet dat die kardinaal jarenlang de stem was van diegenen die aandringen op kerkelijke hervormingen.Eén van zijn standpunten kan ik met hart en ziel onderschrijven :"Noch de clerus, noch het kerkeljk recht kunnen de plaats innemen van het innerlijke van de mens (zijn geweten). Alle regels, wetten en dogma's dienen slechts om die innerlijke stem te verduidelijken en om te helpen tot onderscheidingsvermogen."
In alle geval toch met de dienstverlening van 'De Lijn'. Reeds meer dan 30 jaar passeren hier alle bussen van Broechen (Zandhoven, Herentals) naar Antwerpen, en sinds gisteren zijn er 2 lijnen (421 en 427) omgelegd langs de Draaiboomstraat - waarschijnlijk om de mensen van Kandonklaar ook tegemoet te komen. 
Ben op aanraden van Mariette en co. begonnen aan het lezen van 'De voedselzandloper' geschreven door Kris Verburgh als correctie op de 'verouderde' en dus voorbijgestreefde voedingsdriehoek. 
Het is wel een complementaire kleur bij de gele achtergrond ! Als ik er nu nog iets bijzet over de film die ik huurde bij Belgacom tv :"The iron Lady" - een knappe film die ik twee keer aandachtig heb gevolgd en misschien ooit nog eens in de bioscoop wil herbekijken, dan wordt het helemaal blauw !(Figuurlijk dan !)
