Mijn vorige Lifestyle van Bose die het liet afweten kon niet meer hersteld worden en op een nieuw exemplaar kan je geen cd's meer spelen. Dus koop ik er dan maar een blue ray-speler bij. De wooferbox is draadloos als ik voor een soundbar kies i.p.v. de 2 kleine luidsprekers. Maar dan wil ik tevens ook een aangepaste kast waar al die toestellen in kunnen samen met de digicorder. Bij de firma Spectral hebben ze zulke kasten, MAAR die zijn breder dan de ruimte tussen de muur en mijn schouw! Een schouw die ik trouwens niet gebruik en die mijn bovenbuur wilde afbreken bij zijn renovatie; maar de onderbuur wilde ze behouden dus moet de schouwbuis van beneden kunnen doorlopen tot op het dak! Hier zitten we dus vast!
Grote problemen met de kast van 1,30 m die daar echt niet kan staan! En kasten van 1,10 m zijn er niet bij die firma. Nu heb ik geprobeerd mijn bureau te verplaatsen naar de linkerkant mijn schouw zodat de tv kan verhuizen naar de overkant. Voor de nodige bedrading plaatsen we dan maar een kabelgoot bovenop de vloerplinten. Maar dat zal erg wennen worden want ik kan dan niet meer vanuit de keuken mee tv kijken.
Ik kan ook nog mijn bureau plaatsen tussen de 2 deuren en mijn clubzetel naast de schouw plaatsen. We zijn er nog helemaal niet uit en ik ben vies van die bedrading van mijn tv die waarschijnlijk te kort is om mijn tv aan de overkant te plaatsen nu). Daarvoor zou een handige Harry in huis nu wel nuttig zijn (voor even dan...)
Vooral dan de zelfbedachte! Van a.u.b., s.v.p., asap, nimby, COV, Neos, Sabena, LU, BMW, LBC, KBC e.a. weten we wat het betekent. Maar in mijn agenda gebruik ik ook: K&G, PT, PR, FT, LG, E.I., S.L, CDV enzovoort. Tot hiertoe weet ik nog wat ik ermee bedoeld heb, maar soms heb ik toch vragen. Voor morgen bv. staat er op mijn magneetbord KB av.- en nu weet ik uiteindelijk terug wat ik ermee bedoelde: de kattenbak verschonen ; want in de voormiddag heb ik boodschappen te doen, de kattenbak na te kijken en voor vers water te zorgen en heb ik ook nog een een kappersbeurt zodat de vervanging van het kattengrit voor de avond zal zijn. Die beesten hebben deze week al veel van mijn aandacht en van mijn tijd gekost! Iedere keer als ik vertrek bekijken ze mij met van die ogen: 'Je gaat ons toch weer niet alleen laten!'
Maar ik heb zelf nog zoveel omhanden. De aankoop van mijn nieuwe Lifestyle van Bose o.a. met de Blue ray-speler en een aangepast meubel dat naast de schouw kan staan! En dan moet ook de nieuwe loodgieter ook nog langskomen voor mijn nieuwe verwarmingsketel van Buderus!
Ik zie heel graag kattenbeesten maar zal toch blij zijn als hun baasjes terug uit vakantie komen en ik hen niet meer moet gezelschap houden. Hun baasjes zijn nu ook de ganse dag thuis, vermits beiden gepensioneerd zijn! Je laat zulke leuke kartuizers toch geen ganse dag alleen! Gelukkig kan ik haken als ik bij hen ben en kan ik ze ook buiten laten in de tuin.
Dit las ik vandaag in het foutief bezorgde 'Nieuwsblad' dat in mijn brievenbus stak i.p.v. mijn vertrouwde 'De Standaard'.
Ik had er nochtans helemaal geen goed gevoel bij vorige vrijdagavond; bij dat Messenger-bericht van Stan Geel. Ik had voordien reeds langs Messenger een vraag van hem gekregen of ik vertrouwd was met internetbankieren waarop ik positief had geantwoord- gezien de plausibele lichamelijke toestand van Stan waarop ik een vraag verwachtte om wat assistentie: maar er volgde geen reactie meer - wat ik ook al eigenaardig vond.
En vorige vrijdagavond kwam dan die directe vraag van hem om voor hem een bedrag van 299 euro over te schrijven waarop hij me verzekerde dat hij dat echt meteen zou terug bezorgen. Ik vond dat zo onverwacht en reageerde dat ik me echt niet goed voelde bij zulke financiële transacties en dus wel wilde weten waarvoor dit dan zo dringend nodig was. Zijn wasmachine was stuk en nu kon hij er een aanschaffen aan een gunsttarief dat niet lang meer geldig was en hetzelfde exemplaar zou bij Van den Borre wel op 546 euro komen. Ik moest gewoonweg maar mijn kaartnummer invullen en de vervaldatum. Meer niet! (Dit ging dus om een kredietkaart zoals ik gebruikte om online mijn tickets van NMBS te betalen.) 'Stan' werd toen wel erg persoonlijk in de zin van: u alleen kunt me helpen, en "ik verzeker u, dat ik dit terug betaal" of " 't Is gewoon maar uw kaartnummer invullen, voor de rest zorg ik zelf" e. a.
Nu ken ik die man zijn gezinssituatie en vond ik die vragen toch wel heel erg raar.Hoe wist ik dat ik echt met Stan te doen had en niet met een crimineel? Nu weet ik het wel: "Ik had de namen van de Neos-bestuursleden kunnen vragen, of de namen van zijn 3 dochters of de naam van diegene die in Groot-Brittannië werkzaam was. Toen ik erover reflecteerde om hem dit toch maar te gunnen ('U wilt me dus niet helpen?) ontdekte ik dat ik dit met mijn gewone betaalkaart van de post niet kon, en omdat ik de activiteiten van mijn ICS-kaart op non-actief had laten plaatsen en vermits op mijn nieuwe prepaid-kaart maar 100 euro opstaat KON ik hem zelfs niet helpen. Ik heb hem dat dan ook meegedeeld. Hij sloot af dat hij wou gaan slapen omdat het haast middernacht was. Ik vrees dat de chat te lang duurde en dat hij door had dat er niets te vangen viel. (Ik vond ook dat hij erg snel kon typen- sneller dan ik Stan zoiets zie doen! En of die zo goed met de smartphone overweg kon?!)
Ik had hier een 'unheimlich' gevoel bij en inderdaad door vandaag te lezen dat het om een nieuwe werkwijze van fraudeurs gaat, snap ik dat ik op het nippertje aan dit bedrog ben ontsnapt! Achteraf gezien is het allemaal veel doorzichtiger dan op dat moment zelf. Ik moet toch leren wat meer op mijn gevoel van argwaan te vertrouwen, want ik heb dat nog eens meegemaakt dat ik dit 'maar een INBEELDING vond' en achteraf aan de tramhalte flink bestolen werd in de Gemeentestraat.
Mijn gevoel van "Heb ik hier wel echt met Stan Geel te doen" was dus te volgen, want waarachtig juist! Ik heb zelfs nadien bij het navertellen van dit rare voorval aan drie personen de naam van Stan niet vermeld om hem niet te belasten. Maar nu ga ik hem zelf hierover toch inlichten volgende zondag op het aperitiefconcert waar hij wel zal aanwezig zijn met zijn vrienden.
En moet zoiets nu echt bij de politie gerapporteerd worden; zij kunnen met dat Messenger-bericht ook niets mee aanvangen. Wel heb ik bij het nalezen ontdekt dat het over een Nederlander moet gaan die met me chatte onder de naam van Stan Geel vermits hij svp gebruikt i.p.v. aub.!
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
Ik weet best dat dit ideologisch zeer gevoelig ligt bij heel wat mensen; maar ik ben toch wat blij dat er op 1 mei (officiële feestdag) nog mensen zijn die op die dag willen werken zoals anders: de zelfstandige marktkramers bv., sommige zelfstandige uitbaters van een supermarkt en werkwillige studenten, bakkers (ook zelfstandigen) en zelfs een loontrekkende die zijn vrije dag opoffert om karweitjes (voor en na) op te knappen zoals het vervangen van een gebarsten aalputdeksel.
In de Carrefour supermarket waren vandaag uitzonderlijk alle kassa's open en ook de eindverantwoordelijke was aan het werk. Op de vrijdagmarkt waren zo goed als alle kramen bemand en er waren heel veel klanten omdat het onderwijs, de ambtenaren, mensen van de bank, heel wat loontrekkenden, gepensioneerden, werklozen en andere nu een dag vrijaf hebben. Sectoren zoals ziekenhuizen, verzorgingscentra,politie, gevangenissen en zo draaien nu op 'minimumbezetting'. Diegenen die daar werkzaam zijn weten dat en nemen 'den buts met den buil'. Ook bij De Lijnen de NMBS wordt nu gewerkt - zij het wat minder want ze hebben 'zondagdienst'.
Een beetje flexibiliteit in het opnemen van vakantiedagen vind ik persoonlijk niet zo slecht! En ik ben blij dat de Carrefour die gisteren gesloten was, vandaag gewoon open was. En te zien aan het aantal auto's op de parking moeten er nog heel wat mensen blij om geweest zijn!
En de zondag die erop volgt (3 mei) was er op de parking haast geen vrije plaats meer te vinden; zouden die bezette plaatsen allemaal van klanten zijn die 'zondagswerk' niet willen tolereren?!
Na een prachtig concert gisterenavond in de Singel: 'The Kingdom' van Elgar met 4 solisten en het groot omroepkoor van de Vlaamse radio wilden we rond 21.45 u. nog iets gaan drinken. In de foyer van de Singel zelf kan je er echt niet meer bij want die zit altijd overvol en we hadden geen pauze gehad.; dus reden we eerst naar de Final op de hoek van de Jan Van Rijswijcklaan- maar die is enkel open van maandag t.e.m. vrijdag. Van daaruit reden we dan huiswaarts met een poging in De Valk in Borsbeek iets te gebruiken. Maar nergens kon je je auto kwijt: niet op het plein rond de kerk en evenmin aan de watertoren. Dan wist Christianne nog iets in haar buurt: De Classics: ook toe! Ik wilde nog wel Lindenberg in mijn straat voorstellen maar daar worden de deuren ook vroeg gesloten; dus werd dat dan maar afgeblazen. Misschien hadden we beter meteen naar Familia gereden. Naar het schijnt sloten die vannacht pas rond 2 uur! Maar die mensen moeten geen personeel betalen, omdat de uitbaters zelf de bediening doen. Het is dan ook een volks café met een toog, een biljart en eten is er niet te krijgen.
Arm Vlaanderen, zeg ik! Dat was in mijn jonge tijd wel even anders als je 's avonds laat nog op pad wou gaan...
Dat heb ik vrijdag ondervonden toen ik in De Standaard der Letteren een boeiend artikel las over de gevolgen van enorme vulkaanuitbarstingen als die van de Tambora in 1815 dit n.a.v. het verschijnen van een boek daarover. En omdat ik in oktober in Elcker-ik een boeiende voordracht had gevolgd door prof. Manuel Sintubin over de geschiedenis van 4,5 miljard jaar van onze planeet aarde wilde ik dit boek wel aanschaffen. Omdat ik een klantenkaart heb bij De Standaard en nog aankoopcheques van WSC; ben ik dan maar naar Wijnegem gereden waar het boek niet voorradig was en ik het zou kunnen komen afhalen na 3 werkdagen. Thuisgekomen heb ik gesurft naar Cosmox en jawel: hetzelfde boek is daar verkrijgbaar aan dezelfde prijs en indien vrijdag besteld voor 1930u. wordt het thuis op maandag afgeleverd. Dat is 2 dagen vroeger en ik moet me er niet voor verplaatsen.
Eigenlijk is dit erg voor de kleinhandel: maar ik versta ook dat mensen het niet moeilijk maken als het ook gemakkelijk kan.... Het enige voordeel van aankopen in de winkel zelf is - dat je het boek even kan inkijken en dus eventueel van de aankoop kunt afzien. Maar meestal is dat niet nodig vermits ik mij vooraf goed heb voorbereid: recensies gelezen of de auteur willen herlezen en ook steunen.
Deze afbeelding is niet die van het bestelde boek- maar wel van het boek van prof. Sintubin. Hij heeft mij boeiende inzichten bijgebracht en daardoor was ik meteen geïnteresseerd in het boek van Philip Dröge: 'De schaduw van de Tambora' dat ik besteld heb en waarop ik nu wacht.
Na 2 weken alles en nog wat uittesten op de pc en op de smartphone om toch maar het internetverkeer met Telenet terug in orde te brengen is het euvel nu uiteindelijk toch opgelost. Alle perikelen begonnen met en draaiden om het wijzigen van wachtwoorden.
Ik had om te beginnen al niet gelezen dat het WW voor Telenet hoogstens 8 tekens mocht bevatten. Dus na het invoeren van de initialen van een goede zin met letters, cijfers en een leesteken en nog een toevoegsel erbij op mijn smartphone op 16/03/15 kwam er geen reactie van de server. En na herhaalde pogingen bleef het e-mailaccount van Telenet dienst weigeren. Ik vermoedde onterecht dat het POP3-account op mijn pc ook nog moest gewijzigd worden in een IMAP- account. Zo werden de moeilijkheden alleen nog wat groter. Zowel op mijn pc als op mijn slimme telefoon zat ik vast bij Telenet. En omdat ik 's nachts niet naar Telenet kon bellen heb ik tot 3 u. in de nacht wat zitten aanmodderen. Toen ik uiteindelijk na het weekend telefonisch contact kreeg, heb ik eerst het POP3 account terug ingesteld op mijn pc. Maar Windows Live zat dus ook vast, waarna ik die dan na veel gehinder dan maar verwijderd heb. Na veel gesukkel heb ik eerst Windows Essentials laten herstellen zonder een glimp van Windows Live mail waar te nemen. Maar na zeer veel pogingen is die dan toch terug geïnstalleerd geraakt. Maar Telenet werkte nog steeds niet. Na een nieuwe telefoon waarbij ik het nummer van mijn identiteitskaart moest geven, verstuurde men mij een nieuw WW dat werkte en dat ik meteen wijzigde tot ik afsloot zonder eerst af te melden. Bij de volgende poging tot aanmelden bracht ik het door mij ingebrachte WW in en ik kreeg de melding: ongeldig wachtwoord. Hoeveel nachten (en dagen) ik ben blijven verder knoeien weet ik zelfs niet meer; wel welke leuke dingen ik heb laten staan om dit probleem toch maar zelf te kunnen lossen. Toen ik vorige maandag Dirk Staelens wilde rapporteren over deze voor mij grote obstakels met het e-mailverkeer, toen kreeg ik daarvoor geen kans wegens inspectie met aansluitend gesprek met de inspecteur. Dus deze week nog maar eens alles en nog wat uittesten op het configuratiescherm- zonder de verwachte oplossingen.
Dan heb ik ten einde raad gisteren dan toch maar gebeld naar Telenet en gevraagd of er iemand kon langskomen voor een hogere prijs omdat het zaterdag was; maar ik wou het koste wat kost opgelost hebben. Vandaag is die man dan gekomen om alles uit te testen nadat Eugeen vooraf een nieuw WW had opgevraagd dat werkte. Toen belde de technieker aan om alles na te kijken, waarbij alles op mijn pc werkte vroeg ik hem of hij het ingewikkeld WW provisoir kon wijzigen in een eenvoudiger exemplaar, toen zag ik de cruciale stap die ik overgeslagen had nl. AFMELDEN. Daarom konik nooit opnieuw aanmelden met het door mij ingebrachte WW. Bij IMAP worden wijzigingen meteen in de server opgeslagen; bij POP3 moeten die eerst nog opgeslagen worden door af te melden.
Het was een wel dure les vandaag; maar het is niet in te beelden hoe goed ik me nu voel- nu ik terug normaal kan functioneren en ook veel beter slapen inclusief haken, breien e.a. Een echt OEF-gevoel!(Ik wacht toch nog even om overal hetzelfde wachtwoord in te voeren met 7 dezelfde tekens (gebruikmakende van letters, cijfers en leestekens) aangevuld met een 8ste teken dat verschillend is bij Outlook, Telenet en Gmail ).
Veel geleerd- ook al is het dan met schade en schande waarvan alleen het eerste item wat doorweegt...
Dit was geen Europese variant van de Amerikaanse nine-eleven.
De vliegtuigcrash boven de Franse Alpen staat nu dagelijks vooraan in het nieuws. We weten nu dat de copiloot alleen in de cockpit zat en dat de piloot die van het toilet terugkwam niet meer in de besturingsruimte binnen geraakte. De copiloot negeerde alle signalen en liet blijkbaar het toestel doelbewust neerstorten. Onbegrijpelijk...
Maar dat een hoogopgeleide piloot met zware psychische problemen kan kampen; daar staat zowat niemand bij stil.(Naar piloten wordt meestal heel erg opgekeken.) Trouwens: hoe kan je vaststellen wat er allemaal tussen iemand zijn oren gaande is! Zeker bij die stille gesloten types die niet al te erg mededeelzaam zijn en bovendien nog goed kunnen maskeren ook - daar sta je gewoon voor schut... Zulke acties zoals van deze man- niemand zal die ooit kunnen begrijpen... Je kan een persoon lichamelijk perfect nakijken - maar geestelijk -dat is andere koek! Iemand die snode plannen smeedt en hiervan nergens en aan niemand iets laat doorschemeren; die kan rustig in de beslotenheid van zijn eigen leefwereld het internet opgaan en daar opzoeken wat hij of zij wil. En dan kan de browsegeschiedenis ook nog gewist worden.
Dat zulk een man om welke reden ook voor zelfdoding kiest - dat is tenslotte zijn zaak- maar dat hij op deze manier 150 andere onwetende en onschuldige mensen mee de dood injaagt- dat is onverantwoord gedrag van iemand die geen of zeer weinig empathisch vermogen heeft.... Iemand kan wiskundig een nerd zijn maar tegelijkertijd sociaal 'onderontwikkeld'. Zulke eigenschappen vindt je soms ook terug bij bepaalde vormen van autisme... Maar ja- als je je hele leven hebt opgehangen aan het ideaal van piloot zijn en je krijgt oogproblemen die niet kunnen verholpen worden, dan stort wel je hele wereld in. En als je lief dan ook nog een einde heeft gemaakt aan je relatie; hoe moet je dan nog verder leven?
Die bewuste man moet ook nog familie gehad hebben en een vriendin die de relatie beëindigd heeft. Hoe reageren deze mensen op de dagelijkse berichtgeving?
Meer kan en wil ik er niet over kwijt; als dat nu komt door die 7 T in mijn aantal levensjaren- dan staat me nog wat te wachten... De belangrijkste les die ik hieruit kan trekken wordt misschien: LOSLATEN, gewoon leren loslaten- wat voor mij die alles en nog wat wil bijhouden niet zo eenvoudig is...
We kunnen al starten met kleine stapjes om deze nieuwe levenswijze aan te vatten...
Gisterenavond een memorabele avond meegemaakt - in gezelschap van 3 vrienden en een eerste ervaring opgedaan in een nieuw project in Borgerhout ( aan de 'Peperbus'). Bij 'Pepper & Mint' in de Borsbeekstraat kan je op een alternatieve manier gaan 'samen eten' aan één grote tafel (zoals bij Pain Quotidien)- dit samen met andere toffe disgenoten en de huisgenoten die op een groot kookeiland het eten bereiden. De 4 dames die ons kwamen vervoegen aan tafel waren allen vrijwilligers in de Roma. We kregen lekkere tomatensoep, kleurige en frisse sla; fijngesneden courgette met kerstomaatjes in wat citroensap, warme sperziebonen, rösti-aardappeltjes en kalkoengebraad in de korst en nadien plattekaastaart en koffie. Alle borden waren verschillend, de kopjes voor de koffie ook. Aan de wand werd artistiek werk opgehangen en aan tafel werd er prompt verbroederd waardoor een tafel voor elf personen gewoon één geheel vormde.
Wij vonden dit concept gewoon geweldig - vooral dan door hun interactie met de toch zeer diverse en armere buurt. In de eerder troosteloze omgeving worden zij dan meteen een lichtpunt. Hilde die dit alles opstartte rijdt dus met een bakfiets en laat de herstellingen doen door Guy Wegge van 'Maak mijn fiets'. Die Hilde die ooit in Wommelgem woonde vind ik persoonlijk gewoon fenomenaal. Als je hoort hoe zij in het leven staat en hoe aanpakkend zij werkt- en dan nog met een vriend uit Amsterdam: dus behoorlijk ondernemend en grensoverschrijdend.
Hier wil ik gewoon nog eens naartoe rijden (met 24 of 10) maar ik weet nog niet wanneer en met wie! Enkel open op donderdag- vrijdag- en zaterdagavond na 18u. en na reservatie, want het kan volzet zijn en je kan tevens vragen wat de pot schaft op de dag dat je komt! (03 296 69 92 en www.pepper-mint.be)
Alhoewel... ik als eerste uit de meisjesrij de laatste datum te organiseren had. Er volgt nu nog wel een etentje en een goede vriendin (ram) moet binnen 5 dagen gevierd worden ...
Vanaf volgend jaar doen we die achtereenvolgende bezoeken bij elkaar echt niet meer: op 4 dagen tijd 3 familiebijeenkomsten organiseren- we kunnen beter afwisselen of iets anders organiseren. Dit jaar had ons Chris een zondag en in 2016 heeft zij dan een dinsdag (schrikkeljaar), ons Rita een donderdag en ik een vrijdag. Dat wordt dan iets voor mij waarna ons Rita in 2017 kan verder gaan. En waarom zouden we onze enige broer ook niet mee in het rijtje opnemen? Dat wordt dan wel in maart 2016 beslist.
Met de felicitaties zie je in dit digitaal tijdperk ook grote verschuivingengebeuren: buiten de 13 echte verjaardagskaarten, kwamen er 2 e-cards binnen, 3 berichten via e-mail en 45 meldingen op mijn tijdlijn via Facebook. Veel mensen houden de sociale netwerksites ver van hun bed omwille van de negatieve berichtgeving daarrond in de media. Ik blijf erbij - als je er verstandig mee omgaat, vind ik FB gewoon zalig...
Nu nog wat bekomen van het feestgedruis... als prille zeventiger mag ik dit zo formuleren, vind ik en neem ik het dus ook op voor andere zeventigers in mijn familie en omgeving...
Gewoonlijk plan ik mijn activiteiten, maar meermaals wordt ik opgebeld door iemand die me meldt dat ik op een geplande vergadering moet zijn die ik niet in mijn elektronische agenda had geplaatst. Daarbovenop verplaatst ik mij wel eens naar vooraf geagendeerde taken waarbij men mij voorstelt doet om in de plaats daarvan mee te rijden naar een film 'Doubt' die gaat over het toneelstuk 'Twijfel' dat wij 2 weken geleden bijwoonden in het Theater aan de stroom. En jawel; als je dan mee rijdt en ook achteraf nog mee iets mee gaat drinken en napraten in een aangename sfeer en in goed gezelschap; dan zie je wat daar van komt...
Zo kom je dan om halftwaalf thuis zonder iets gedaan te hebben aan het werk dat je meenam naar de permanentie! En op je kookvuur staat dan nog je kookpan klaar om de saus te maken voor de broccoli die je wou opwarmen maar waarvoor je nog even naar de supermarkt diende te gaan zodat je daar meteen nog wat hapjes en drank kon aanschaffen om mijn verjaardag te vieren op de bestuursvergadering van het Davidsfonds de volgende dag. Ik was om middernacht toch wat aan slaap toe en een beetje moe...
Van dat eten klaarmaken kwam dan niets meer in huis; maar omdat ik mijn avondpillen meestal inneem samen met mijn avondmaal, schakelde ik maar over op Griekse yoghurt met blauwbessen erin, aansluitend met de 2 pillen. Daarna ben ik wat op de bank gaan rusten waarbij ik in slaap viel.
Belde mijn jongste zus me toch wel om halfdrie op met de vraag of ik iets wist van die ballonnenpallatie aan haar voordeur. Zij kwam net thuis van een of andere bijeenkomst en vond haar voordeur mooi versierd voor haar 60ste verjaardag. Omdat ik van niets af wist, moest ze het dan maar verder uitzoeken. Ik trok daarna ook maar naar mijn slaapkamer om verder te slapen tot 7.30 u.
Bij mijn ontbijt vanmorgen kreeg ik telefoon van mijn zus uit Halle die eergisteren 65 werd om af te spreken voor vanavond. Daarna ging ik de post halen om het sportgedeelte uit GVA eruit te nemen en te bussen bij mijn gebuur en daarna de kranten van gisteren te verzamelen en die samen met de Tertio en Knack van vorige week bij een andere buur te bezorgen. Bovendien ontdekte ik in een envelop met een dubbel van de algemene vergadering van Residentie Damiaan ook nog de jaarlijkse provisie voor hun garage zodat ik dit kon inboeken en een kwijting schrijven. Ik schakelde meteen ook nog maar vlug over van een jaarabonnement op GVA naar een domiciliëring om tegen 10 uur naar de Ternesselei te rijden. Onderweg kon ik dan die kwijting bussen en de envelop voor GVA.
En zeggen dat ik morgen 70 jaar word en eigenlijk niets heb gepland. Misschien neem ik mijn broer en zussen en zwagers en schoonzus dan best mee op café! (of ik verzin morgen voormiddag vlug nog wat...) Deze foto is niet zo actueel maar geeft wel de 2 familieleden weer -waarvan de ene in de rolstoel nep- die rijden met tram 7)
Van quasi gratis boeken 'lezen' naar betalend boeken 'delen'
Vandaag las ik in de krant dat gemeentes vanaf 2016 hun bibliotheek mogen opdoeken- dit omwille van de druk op de gemeentebudgetten. Natuurlijk is de kosten-batenanalyse voor bibliotheken meer dan onevenwichtig. Voor mij mag het ganse systeem zelfs helemaal herbekeken worden. Ik zou de bib omvormen bv. in de stijl van het bedrijf 'Cambio' voor auto delen- wie daar de hoge kilometerprijs betaalt waarin het verbruik, de kapitaalaflossing, de verzekering en de taksen zitten- die denkt meer na of het überhaupt wel nodig is om de auto te nemen... Boeken lezen kan ook niet gratis gebeuren (behalve dan voor mensen met een OMNIO-statuut)
Voor het lezen van boeken zou men beter een grotere financiële inspanning kunnen vragen. Ofwel koop je al je boeken zelf, ofwel betaal je het jaarlijks lidgeld van bv. 10 euro aan een bibliotheek waar je per uitgeleend boek ook nog eens een vast bedrag van bv. 2 euro betaalt. Als je beseft dat de prijs van een boek schommelt rond de 20 euro; dan vind ik de prijs van bv. 2 euro per boek echt niet teveel! Daarmee komt men dan zeker nog niet uit de kosten. Het lokaal verwarmen en poetsen, personeel betalen, aankoop van materiaal enzovoort. Maar met een uitleenprijs van 5 euro per boek zouden wel eens veel mensen kunnen afhaken; alhoewel dit dan nog een kwart zou zijn van de aanschafprijs.
Ik denk hier waarschijnlijk weer veel te liberaal. Maar boeken hebben een culturele waarde, en zowel de auteur als de uitgever en ook de boekhandel moeten er hun kost aan verdienen en daarbovenop mag het inrichten van een bib geen al te grote verliespost worden voor een gemeente. Waarschijnlijk ben ik maar de enige die hier zo over denk; maar uiteindelijk zal men zich toch eens serieus moeten bezinnen hoe we hier verder in de toekomst zullen mee omgaan.
Gemeentelijke besturen denken vlug in het kader van hun verkiesbaarheid en daarom zou het investeren in sportinfrastructuur e. a. hen wel eens aanlokkelijker kunnen lijken dan investering in cultuur... Gewoon al deze keuzemogelijkheid bieden vind ik meer dan betreurenswaardig!
Je hebt dan wel een leesbril; en er is ook nog wel een loep; maar het invoeren van een voorgedrukte code weergegeven met een zeer versmald lettertype omwille van de kleine ruimte op het kaartje, dit kan toch best de nodige frustraties opleveren- vooral met de letter O en het cijfer 0 bijvoorbeeld. Hier op het scherm is het verschil zeer goed te detecteren maar in mijn geval zag 0UP eruit als OUP en rees na veelvuldig foutief ingeven en uiteindelijk speuren met de loep pas het vermoeden dat de erg smalle hoofdletter O wel eens het cijfer 0 zou kunnen zijn! En jawel bij de uiteindelijke invoering van de code met het cijfer i.p.v. de letter was alles O.K..
En zeggen dat ik ooit iets gelijkaardigs voorhad met de invoering van een productcode van 5 keer 5 tekens! Hier ging het om de toen zeer gelijkaardige tekens 8 en B- die hier wel duidelijk te onderscheiden zijn, maar niet in het beeld dat ik te zien kreeg. Eigenlijk zouden die programmeurs of het technisch personeel bij de ICT wel erop kunnen letten dat wanneer mijn codes met letters en cijfers opgeeft, dat het verschil tussen 0 en O, of tussen 8 en B of tussen 1, l en I ( het cijfer 1, de letter l en de hoofdletter I) duidelijk merkbaar zou zijn!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
... dan begint bij de meeste mensen wel ergens iets minder te gaan, laat mijn huisarts overal horen
... vind ik dat je met dit ronde getal jezelf nog wel eens extra mag verwennen - nu je er nog kan van genieten!
Ten eerste: de economie moet draaien,
ten tweede ; wordt een mens wel 80 jaar en wat valt er dan nog voor leuks te beleven,
ten derde: hoe zal onze aarde er voor staan in 2025 (the point of no return- volgens heel wat wetenschappers)?
Dus geen schuldgevoel bij de aankoop gisteren van 2 paar zomerschoenen, een mooie mandarijnkleurige parka met bijpassende sjaal, een kleurig blauwgroen topje met bijpassende chemisier en aangepast halssnoer en daarenboven nog een felgele T-shirt.
En bij Fnac ben ik al 2 keer gaan kijken naar een tablet (met amoled scherm) van Samsung. Dat moet er ook nog bij kunnen! (Een mens wordt maar één keer zeventig jaar!)
Want maart is hier wel de verjaarmaand bij uitstek! We vieren dan ons Lisa, de Leo,ons Chris, ons Rita, de Ria en mijzelf, de Kurt en Wimmeke; en in ons gebouw de 2 nieuwe buren uit Kroatië. Zo is mijn verjaardag niet vergleden tot een verjaarweek maar beter naar een verjaarmaand!
Bovendien bloeien binnenkort alle bolgewassen als tulpen en narcissen, wat toch al veel kleur brengt na de winterse grijze dagen.
Om de tv-programma's te overlopen - ook al zet ik om de 3 weken quasi 4 keer de tv aan- gebruik ik daarvoor liefst nog een weekblad.Tot hiertoe kocht ik Primo maar daarin vond ik de programmatie niet terug van Cultuur 7 waar ik altijd naartoe zap als ik nergens iets vind dat mij bevalt. Onderwijl kan ik dan breien, haken, lezen enzovoort.
Kocht ik deze week om te veranderen eens Teveblad - weliswaar in een kleiner formaat; maar wel keurig geordend met - jawel: ook het aanbod op Cultuur 7. Daarom besloot ik om voortaan over te schakelen van Primo naar Teveblad. Gewoon omdat ik niet meer op het internet moet zoeken wat men uitzendt op Cultuur 7!
Zo een kleinigheid, zouden velen zeggen- maar voor mij is die kleinigheid wel erg belangrijk; ik koester 'Cultuur 7' als toevlucht- als nergens iets uitgezonden wordt dat mij aanspreekt.
Op vrijdag, 23 januari kocht ik 's avonds bij Telenet in WSC mijn smartphone op een zeer druk moment in de winkel. Zaterdag en zondag daarop had ik de handen vol met alles en nog wat waarna ik mijn toestel voor de eerste keer kon leren gebruiken in de 2de les van tablets en smartphones (T&S) bij LBC in Mortsel.Tijdens de 3de les voelde ik me als absolute beginner gewoon niet op mijn plaats in de zeer heterogene groep van 15. Zo overwoog ik om mij te verplaatsen naar de groep T&S voor beginners op donderdagvoormiddag; maar daardoor moest ik het gezamenlijk op-en afrijden met Ria missen die op dezelfde dag en dezelfde uren Word volgt in dezelfde school.
Na overleg met de mensen van het secretariaat en de andere lesgever; Nicolaas Coenen en mijn eigen leraar, Dirk Staelens besloot ik dan toch maar om te blijven op maandagnamiddag - ook al vragen twee mensen op de eerste rij extra veel individuele aandacht waardoor de les meermaals stil ligt. Ondertussen heeft één persoon van die twee zich reeds aangemeld in de donderdaggroep, maar ondertussen heb ik zelf ondertussen al zoveel uitgetest en geleerd dat ik me nu toch al goed thuis voel in die klas. Tijdens de laatste les beschikte ik zelfs over de mogelijkheid om sudoku's op te lossen toen er moest gewacht worden...
Waarschijnlijk krijgt onze leraar zijn leerstof gewoon niet af; dan is het maar zo. (Ik hoor wel van Ingrid plompen dat zij in de avondles in de Potvlietlaan (met 8 of 9 personen) al heel wat meer gedaan hebben dan wij in de namiddag te Mortsel). Als het echt nodig is,lassen we volgend schooljaar nog maar eens een cursus T&S in van een andere lesgever uiteraard.
En dan nog te horen krijgen van een man die voor mij zit in de les dat de smartphone met het Android-systeem van Google voor verstandigere mensen is dan de I-phone van Apple, omdat het Android-systeem zo verschillend kan zijn naargelang het toestel. Bij Apple is dat eenvoudiger, want overal identiek. Chris Lioret moest het horen....
Al bij al voelde ik me helemaal in het begin van de cursus gewoon niet op mijn plaats omdat ik het gevoel had helemaal achteraan te hinken in de groep; maar nu bij de vijfde les voel ik me al heel wat beter omdat vind dat ik zeer goed mee kan. Misschien komt dat ook omdat ik een boontje heb voor Dirk Staelens met een mooie kat op de profielfoto van zijn account...
Dit was te verwachten met Jan Verachtert die komt spreken over zingeving op het snijvlak van filosofie, psychologie, sociologie en spiritualiteit. In de heenreis op tram 4 heb ik zitten lezen in Tertio nr. 783 waarin ik verschillende echt goede artikels vond.
Omdat ik een halfuur te vroeg in de Breughelstraat was kon ik in de grote zaal een voor mij ideale plaats uitkiezen (met overzicht en toch vooraan).
Het viel mij geregeld op dat in dit amalgaam van agnosten, progressieve katholieken, boeddhisten en vrijdenkers zoveel denkpistes gelijklopend waren met wat ik onderweg in Tertio las of wat ik vorige week hoorde bij prof. Kristof Struys die in Ter Dennen het boek van de paus kwam toelichten: "De vreugde van het evangelie". Maar wel met dit essentieel verschil dat ik de visie van Jan Verachtert zo goed als volledig kon onderschrijven terwijl ik de uitleg van prof. Struys soms met heel wat reserve beluisterde. In Tertio kan ik me soms vinden maar niet in alle bijdragen.
Wat ik in Jan Verachtert, auteur van "God heeft een brede rug" heel erg apprecieer is zijn belezenheid, de mildheid tegenover gelovigen die zich blijven nestelen in de kerkstructuren terwijl hij daar zelf volledig afscheid heeft van genomen.Van het geloof in een persoonlijke God is hij overgegaan naar een religieus bewustzijn en ontzag voor het Goddelijke, voor datgene dat ons overstijgt. De dogma's verwerpt hij; maar ook paus Franciscus vindt de oorsprong van ons geloof in de menselijke liefde en al de rest dat er achteraf bijkwam is daaraan ondergeschikt en moet dus kunnen overboord gegooid worden.
Al bij al was dit een boeiende lezing waarover veel aanwezigen stonden na te praten toen in huiswaarts keerde (te voet naast het park en door de Quellinstraat naar de F. Rooseveltplaats waar ik in de bus 2 dames ontmoette die van en andere namiddaglezing kwamen met Peter Adriaensen) .
Zijn wij toch blij dat men tegenwoordig zoveel namiddagactiviteiten inricht waar senioren, medioren, werklozen en mensen die thuis zijn met hun shiftenstelsel naartoe kunnen gaan. Lezingen kosten door de band 10 euro p.p.
Ik verzet hoe langer, hoe minder werk, maar heb nog veel te veel goesting om ergens naartoe te gaan. Bovendien krijg ik onverwachte aanbiedingen zoals gisterenavond om een kaart voor de opera over te nemen aan halve prijs- en dan nog van iemand die ik toevallig ontmoette op de lijnbus na de opvoering van Khovansjtsjina.
Dan overloop ik nog (te laat natuurlijk) het seizoensaanbod van Elcker-ik en ontdek dat veel interessante lezingen reeds gepasseerd zijn. Na het verzamelen van interessante voordrachten en nachecken in mijn agenda kon ik er nog 5 selecteren en hiervoor het verschuldigde bedrag overschrijven. (Vorig seizoen schreef ik 100 euro over voor een abonnement dat me de vrijheid gaf te kiezen waar ik naartoe kon gaan indien het mij interesseerde en ik niets anders omhanden had, met als gevolg dat er nergens nog een gaatje te vinden was om mij naar de Breughelstraat te verplaatsen. Dat was dan maar 'sponsoring' van activiteiten voor Elcker-ik waar ik me erg goed voel als ik er kom!)
Gisteren was het krekelen en nadien computerles.Gelukkig had ik een appel meegenomen voor in geval dat... En jawel: omdat Ria mij nodig had ben ik met haar naar haar huis gereden om te zien of ik de printerproblemen kon oplossen en de bestelling bij Signpost kon afhandelen - dit alles onder serieuze tijdsdruk. Nergens in gelukt!
En na de les was het te laat om op secretariaten binnen te kunnen en de printer bleef dienst weigeren.
Daarna ben ik dan pas thuis gekomen rond 18.30 u. waarna ik Chris kon opbellen met de boodschap dat ik niet naar de permanentie kwam.
En straks is het PT en vanavond voorbereiding van Witte Donderdag met het FT.
Zo ontbreekt mij de tijd om naar WSC te rijden, naar Alvo Francken en andere winkels.
Mijn bestuursmandaat bij Neos heb ik reeds opgegeven, dat bij het Davidsfonds zal volgen net als hopelijk ook in het PT; want er blijft nog: muziek, vriendenkring, familie, de computer, lectuur, brei- en haakwerk zodat tv erover schiet....
De laatste weken heb ik geen dag meer dat ik nergens naartoe moet... en ik die dacht dat februari wat kalmer zou worden na de drukke januarimaand. En ik moet Monique Charbon nog contacteren, net als Lies Veys en de uitnodiging versturen voor de algemene vergadering van Residentie Damiaan!
Ofwel word ik te traag,ofwel heb ik teveel omhanden ...
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
Om de tv-programma's te overlopen - ook al zet ik om de 3 weken quasi 4 keer de tv aan- gebruik ik daarvoor liefst nog een weekblad.Tot hiertoe kocht ik Primo maar daarin vond ik de programmatie niet terug van Cultuur 7 waar ik altijd naartoe zap als ik nergens iets vind dat mij bevalt. Onderwijl kan ik dan breien, haken, lezen enzovoort.
Op vrijdag, 23 januari kocht ik 's avonds bij Telenet in WSC mijn smartphone op een zeer druk moment in de winkel. Zaterdag en zondag daarop had ik de handen vol met alles en nog wat waarna ik mijn toestel voor de eerste keer kon leren gebruiken in de 2de les van tablets en smartphones (T&S) bij LBC in Mortsel. Tijdens de 3de les voelde ik me als absolute beginner gewoon niet op mijn plaats in de zeer heterogene groep van 15. Zo overwoog ik om mij te verplaatsen naar de groep T&S voor beginners op donderdagvoormiddag; maar daardoor moest ik het gezamenlijk op-en afrijden met Ria missen die op dezelfde dag en dezelfde uren Word volgt in dezelfde school.
Dit was te verwachten met Jan Verachtert die komt spreken over zingeving op het snijvlak van filosofie, psychologie, sociologie en spiritualiteit. In de heenreis op tram 4 heb ik zitten lezen in Tertio nr. 783 waarin ik verschillende echt goede artikels vond.
Ik verzet hoe langer, hoe minder werk, maar heb nog veel te veel goesting om ergens naartoe te gaan. Bovendien krijg ik onverwachte aanbiedingen zoals gisterenavond om een kaart voor de opera over te nemen aan halve prijs- en dan nog van iemand die ik toevallig ontmoette op de lijnbus na de opvoering van Khovansjtsjina.
