Met uitproberen wat niet lukt uiteraard. Op mijn smartphone heb ik in Dropbox de app Carousel geïnstalleerd en enkele foto's in mappen gesorteerd. Maar die foto's overzetten naar mijn pc lukte van geen kanten. En wat ik meende, was ook een gebeurd feit: Dropbow op de smartphone is geregistreerd met mijn gmail-adres en Dropbox op mijn pc is met mijn Telenet-adres geregistreerd. Eerst heb ik die van mijn telefoon gewijzigd waarna die alles en nog wat diende aan te passen- wat heel wat tijd in beslag nam. Daarna heb ik dan uiteindelijk alles opnieuw terug gezet zoals daarvoor. Dan heb ik op mijn pc Dropbox verwijderd en een nieuwe aangemaakt- met mijn g-mailadres zodat de foto's die ik op mijn pc wou krijgen meteen binnenliepen . Hoera! Na heel wat geknoei en gesukkel is dan toch alles gelukt!
Omdat het nu ramadan is, vonden de extremisten van IS het nodig om voor wat rampspoed te zorgen bij de 'ongelovigen' of anders-gelovigen. En hun tactiek hierbij heeft zeer veel tentakels. Dankzij internet en de sociale media zijn die extremisten constant met elkaar verbonden en overal verspreid. Zij beramen acties die minutieus voorbereid worden; hun doelwitten hebben zij reeds lang in het vizier.
Hoe durven die 'verdorven' westerlingen zomaar halfnaakt op het strand gaan liggen zonnebaden en terwijl nog eten en drinken - dit terwijl vrome moslims hun huid bedekken en heel de dag moeten vasten tot de zon ondergaat?!? Trouwens hun God of Allah gebiedt hen te strijden voor hun geloof (de heilige jihad) en al wie niet buigt, moet barsten. Met het filmen van hun gruweldaden waarbij de gelovigen verplicht worden om die te aanschouwen en deze op het internet te verspreiden, slagen ze erin de anderen te intimideren en angst aan te jagen. En 'onthoofding' is hun handelsmerk geworden.
Doordat ze zich overal verspreid hebben waarbij ze zich vermomd hebben als voorbeeldige burger; zijn ze zeer moeilijk te detecteren. En de islam verbieden kan je zomaar niet omdat er ook andere moslims zijn. Wel staat op uittreding uit de islam de doodstraf in sommige landen en kunnen moslima's zich amper ongesluierd bewegen en het bedekken van hun huid is zo goed als essentieel- voor sommigen mogen enkel de ogen door een traliewerk van hun boerka kijken.
In mei '68 toen de verbeelding aan de macht moest, de Beatles in beeld kwamen ,de flower-power, de anti-autoritaire opvoeding e.a.- toen was alles hier nog vrijheid blijheid. Voor mijn part zijn die golden sixties voorgoed verdwenen en zitten we nu in een negatieve spiraal waarbij een generatie die in luxe werd grootgebracht het willens nillens toch met minder zal moeten stellen! Er is sinus en cosinus; in de bijbel waren er vette en magere jaren. Maar nu krijgen we er bovenop nog af te rekenen met een veroveringsgodsdienst die de ganse wereld wil veroveren en daarbij geen ingreep schuwt. Mooie vooruitzichten zijn dat niet!
Komt daarbovenop nog eens de klimaatopwarming van de aarde waarvoor Nic Balthazar waarschuwde voor catastrofes met bijbelse allures (zie Apocalyps) met het jaar 2025 als 'point of no return'. En toch moeten we positief blijven om het leven voor elkaar te veraangenamen, maar soms is dat niet zo vanzelfsprekend. Morgen is er een nieuwe dag!
MAAR ik heb zojuist op 'Youtube' nog eens de 'Chichester Psalms' van Leonard Bernstein beluisterd - een historische opname opgenomen in Warsawa in 1989 met Markus Baur van het Tolzer Knabenchor samen met het Pools jongens- en mannenkoor en de Poolse Filharmonie en dan nog gedirigeerd door de maestro himself! Dat is dubbel en dik genieten en brengt een mens weer in een goede stemming. Vooral de solozang:'Adonai ro-i' werd aandoenlijk mooi gezongen door Markus Baur. Om duimen en vingers van af te likken... (Moet ik nog eens spelen vooraleer ik ga slapen)
Sinds 15/02/15 heeft mijn nieuwe loodgieter bij mij thuis geweest voor vervanging van de verwarmingsketel die nu een gesloten ketel zou moeten zijn. Daarvoor moet hij wel met een dubbele afvoerbuis naar het dak kunnen door het appartement van Tom die nu aan het verbouwen is hierboven. Sinds enkele weken is de offerte uiteindelijk bij mij geraakt voor ondertekening en zaterdag heeft de loodgieter mij opgebeld met de boodschap dat hij maandag om 9 u. kan beginnen. Geen probleem hiermee behalve dan met het feit dat ik dinsdagnamiddag een extra consult heb als comitédame bij Kind & Gezin. Een extra consult gebeurt maar eens om de 4 maanden maar de datum van 23/06/15 ligt al maandenlang vastgespijkerd!Ik zou desnoods kunnen omruilen met een andere dame van de 2de dinsdagnamiddag van juli; maar Christel heeft de lijst voor de volgende 4 maanden nog niet doorgestuurd.
Voor het Davidsfonds werd met een Doodle beslist dat woensdagvoormiddag van 10 u. tot 12 u. het best geschikt was om te vergaderen. Of mijn loodgieter zich kan schikken naar mijn agenda; dat weet ik zo nog niet! Desnoods blijf ik afwezig bij het Davidsfonds en bel ik morgen Christel op om te horen wie op 14/07 consult doet in de namiddag en wie op 28/07; dan kan ik eventueel omruilen!
Maar met alles rekening houden heb ik weer niet gedaan. Koffie zetten kan je niet zo lang het water afgesloten is en je eten opwarmen evenmin als men de gas afgesloten heeft! Gelukkig staat er nog water in mijn Senseo en is de waterkoker ook nog half gevuld; in ik heb hier nog Spa reine staan! Het is nu maandagmiddag en men is sinds 9 u. bezig met afbraak en doorzagen van buizen. Zo hard is hier nog nooit gewerkt aan de verwarmingsketel! 2 mannen: vader en zoon- allebei in de loodgietersstiel. Ik heb het gevoel dat ik toch een goede keuze heb gemaakt met voor Johan Wellens te kiezen!
Die ketel plaatsen is niks; maar die schouw aanpassen voor de dubbelwandige aanvoer- en afvoerbuis! Al twee dagen lopen hier 2 mannen rond die altijd maar bezig zijn, maar ook boven bij Tom en bovendien ook nog op het dak; de ketel staat nog steeds in de doos en er is nog steeds geen warm water!( En zeggen dat ik in Merksplas, in Oostmalle en ook nog enkele jaren in Wommelgem opgegroeid ben zonder stromend warm water. Om wekelijks in het zinken bad gewassen te worden werd wel water gekookt om bij het koude water te gieten, waarna we met vier om beurten in dat bad konden - waar is de tijd?) En nu tellen we af tot we terug warm water uit de kraan kunnen laten stromen....
Tom profiteert hiermee ook van deze aanpassing; maar hem gun ik dat van harte!
Voor Kind & Gezin heb ik een tiental telefoons gedaan om iemand in mijn plaats te laten komen- niemand te vinden! Christel doet nu ons namiddagconsult en Juliette vertrekt tegen 17 u. alleen en ik volg zodra dat volk hier buiten is! Ondertussen heb ik mijn ruiten gepoetst, mijn onderhoudscontract van Junkers per mail opgezegd en kan ik misschien woensdagnamiddag naar Van den Bosch voor de juiste maten van het kastje en nadien kan ik naar de winkel! Moet ook nog gebeuren!
De 'wet van Murphy' indien die bestaat, word ik er nu wel mee geconfronteerd! Zelfs het vervangen van de thermostaat bleek niet te lukken vermits de bedrading van de vorige te kort bleek afgesneden en het spuiten met warme Dreft ook niet bleek te verhelpen. Hopelijk raakt alles vandaag nu in orde. Hopelijk hebben die mannen zich niet vergist met het opmaken van de offerte!
Als dit maar geen 'soap' dreigt te worden...
Woensdag, 16 uur: ketel is geplaatst en afgesteld, verwarming werkt en warm water ook. Aanpassing schouw ook boven op het dak en bij Tom blijkt in orde te zijn, maar heeft zeer veel extra werk met zich meegebracht. Nu nog de factuur krijgen en het bedrag overschrijven... En hopelijk zijn we nu voor 10 tot 15 jaar safe!
...waarvan de ene om 9.30 u. begint in Deurne en de andere om 10 u. in Wijnegem; dan weet je dat zoiets niet kan en dat je dus een keuze moet maken. Wat in deze situatie niet evident is. In de veronderstelling dat er in Wijnegem veel volk zal zijn, kan ik naar Deurne komen omdat Walter maar één zus had en geen eigen kinderen, noch schoonfamilie. Maar van Paul ken ik zijn vrouw, Lutgart zeer goed en denk ik wel dat zij mij daar verwacht! Hoe los ik dit nu weer op!?!
Sociaal gezien vind ik dat ik in Wijnegem moet zijn- met het Davidsfonds van daar en de mensen uit onze federatie enzovoort, maar de familiale situatie van Walter is zo miniem dat mijn aanwezigheid daar zeker wenselijk is. Een gewetensvraag waarover ik nog wel eens een nachtje dien te slapen...
Uiteindelijk ben ik eruit geraakt; ik geef een kaartje mee met Lutgart Jochems en Wilfried en rijd naar Wijnegem omwille van meer gekend volk daar en vooral voor Lutgart Nys. Waarschijnlijk zal in Deurne nog wel volk van Davidsfonds Wommelgem aanwezig zijn omwille van Francis...
----------------------------
De uitvaartdienst van Paul Tuyaerts was zeer aangrijpend. Alleen was het soms moeilijk om sommige herinneringen te beluisteren van vrienden en familieleden zonder 'micro-ervaring'. De voorganger uit Hallaar was wel zeer goed te verstaan en heeft prachtige dingen gezegd. Maar het meest emotionele moment kwam op het eind van de dienst toen een 'Schotse' piper in vol ornaat al doedelzak spelend naar voren schreed tot aan de asurne en dan de begrafenisstoet met zijn doordringende muziek uitgeleide deed.
Bovendien stond de rijzige man ook op de strooiweide van de begraafplaats te spelen bij het afsluiten van deze plechtigheid. De aanwezigen beluisterden "For old lang syne" en nog andere Schotse liederen die ons herinnerden aan Paul die een echte 'Schotland-fanaat' was. Het lievelingslied van mijn jongste zus 'Loch Lomond' heb ik echter moeten missen. Maar ik heb haar 's nachts telefonisch beloofd dat ik ervoor zou zorgen dat dit op haar begrafenis zou uitgevoerd worden- moest zij eerder van de wereld gaan dan ik die 10 jaar ouder ben ( wat al hoogst onwaarschijnlijk is)...Waar twee zussen het midden van de nacht al over hebben...
Mijn vorige Lifestyle van Bose die het liet afweten kon niet meer hersteld worden en op een nieuw exemplaar kan je geen cd's meer spelen. Dus koop ik er dan maar een blue ray-speler bij. De wooferbox is draadloos als ik voor een soundbar kies i.p.v. de 2 kleine luidsprekers. Maar dan wil ik tevens ook een aangepaste kast waar al die toestellen in kunnen samen met de digicorder. Bij de firma Spectral hebben ze zulke kasten, MAAR die zijn breder dan de ruimte tussen de muur en mijn schouw! Een schouw die ik trouwens niet gebruik en die mijn bovenbuur wilde afbreken bij zijn renovatie; maar de onderbuur wilde ze behouden dus moet de schouwbuis van beneden kunnen doorlopen tot op het dak! Hier zitten we dus vast!
Grote problemen met de kast van 1,30 m die daar echt niet kan staan! En kasten van 1,10 m zijn er niet bij die firma. Nu heb ik geprobeerd mijn bureau te verplaatsen naar de linkerkant mijn schouw zodat de tv kan verhuizen naar de overkant. Voor de nodige bedrading plaatsen we dan maar een kabelgoot bovenop de vloerplinten. Maar dat zal erg wennen worden want ik kan dan niet meer vanuit de keuken mee tv kijken.
Ik kan ook nog mijn bureau plaatsen tussen de 2 deuren en mijn clubzetel naast de schouw plaatsen. We zijn er nog helemaal niet uit en ik ben vies van die bedrading van mijn tv die waarschijnlijk te kort is om mijn tv aan de overkant te plaatsen nu). Daarvoor zou een handige Harry in huis nu wel nuttig zijn (voor even dan...)
Vooral dan de zelfbedachte! Van a.u.b., s.v.p., asap, nimby, COV, Neos, Sabena, LU, BMW, LBC, KBC e.a. weten we wat het betekent. Maar in mijn agenda gebruik ik ook: K&G, PT, PR, FT, LG, E.I., S.L, CDV enzovoort. Tot hiertoe weet ik nog wat ik ermee bedoeld heb, maar soms heb ik toch vragen. Voor morgen bv. staat er op mijn magneetbord KB av.- en nu weet ik uiteindelijk terug wat ik ermee bedoelde: de kattenbak verschonen ; want in de voormiddag heb ik boodschappen te doen, de kattenbak na te kijken en voor vers water te zorgen en heb ik ook nog een een kappersbeurt zodat de vervanging van het kattengrit voor de avond zal zijn. Die beesten hebben deze week al veel van mijn aandacht en van mijn tijd gekost! Iedere keer als ik vertrek bekijken ze mij met van die ogen: 'Je gaat ons toch weer niet alleen laten!'
Maar ik heb zelf nog zoveel omhanden. De aankoop van mijn nieuwe Lifestyle van Bose o.a. met de Blue ray-speler en een aangepast meubel dat naast de schouw kan staan! En dan moet ook de nieuwe loodgieter ook nog langskomen voor mijn nieuwe verwarmingsketel van Buderus!
Ik zie heel graag kattenbeesten maar zal toch blij zijn als hun baasjes terug uit vakantie komen en ik hen niet meer moet gezelschap houden. Hun baasjes zijn nu ook de ganse dag thuis, vermits beiden gepensioneerd zijn! Je laat zulke leuke kartuizers toch geen ganse dag alleen! Gelukkig kan ik haken als ik bij hen ben en kan ik ze ook buiten laten in de tuin.
Dit las ik vandaag in het foutief bezorgde 'Nieuwsblad' dat in mijn brievenbus stak i.p.v. mijn vertrouwde 'De Standaard'.
Ik had er nochtans helemaal geen goed gevoel bij vorige vrijdagavond; bij dat Messenger-bericht van Stan Geel. Ik had voordien reeds langs Messenger een vraag van hem gekregen of ik vertrouwd was met internetbankieren waarop ik positief had geantwoord- gezien de plausibele lichamelijke toestand van Stan waarop ik een vraag verwachtte om wat assistentie: maar er volgde geen reactie meer - wat ik ook al eigenaardig vond.
En vorige vrijdagavond kwam dan die directe vraag van hem om voor hem een bedrag van 299 euro over te schrijven waarop hij me verzekerde dat hij dat echt meteen zou terug bezorgen. Ik vond dat zo onverwacht en reageerde dat ik me echt niet goed voelde bij zulke financiële transacties en dus wel wilde weten waarvoor dit dan zo dringend nodig was. Zijn wasmachine was stuk en nu kon hij er een aanschaffen aan een gunsttarief dat niet lang meer geldig was en hetzelfde exemplaar zou bij Van den Borre wel op 546 euro komen. Ik moest gewoonweg maar mijn kaartnummer invullen en de vervaldatum. Meer niet! (Dit ging dus om een kredietkaart zoals ik gebruikte om online mijn tickets van NMBS te betalen.) 'Stan' werd toen wel erg persoonlijk in de zin van: u alleen kunt me helpen, en "ik verzeker u, dat ik dit terug betaal" of " 't Is gewoon maar uw kaartnummer invullen, voor de rest zorg ik zelf" e. a.
Nu ken ik die man zijn gezinssituatie en vond ik die vragen toch wel heel erg raar.Hoe wist ik dat ik echt met Stan te doen had en niet met een crimineel? Nu weet ik het wel: "Ik had de namen van de Neos-bestuursleden kunnen vragen, of de namen van zijn 3 dochters of de naam van diegene die in Groot-Brittannië werkzaam was. Toen ik erover reflecteerde om hem dit toch maar te gunnen ('U wilt me dus niet helpen?) ontdekte ik dat ik dit met mijn gewone betaalkaart van de post niet kon, en omdat ik de activiteiten van mijn ICS-kaart op non-actief had laten plaatsen en vermits op mijn nieuwe prepaid-kaart maar 100 euro opstaat KON ik hem zelfs niet helpen. Ik heb hem dat dan ook meegedeeld. Hij sloot af dat hij wou gaan slapen omdat het haast middernacht was. Ik vrees dat de chat te lang duurde en dat hij door had dat er niets te vangen viel. (Ik vond ook dat hij erg snel kon typen- sneller dan ik Stan zoiets zie doen! En of die zo goed met de smartphone overweg kon?!)
Ik had hier een 'unheimlich' gevoel bij en inderdaad door vandaag te lezen dat het om een nieuwe werkwijze van fraudeurs gaat, snap ik dat ik op het nippertje aan dit bedrog ben ontsnapt! Achteraf gezien is het allemaal veel doorzichtiger dan op dat moment zelf. Ik moet toch leren wat meer op mijn gevoel van argwaan te vertrouwen, want ik heb dat nog eens meegemaakt dat ik dit 'maar een INBEELDING vond' en achteraf aan de tramhalte flink bestolen werd in de Gemeentestraat.
Mijn gevoel van "Heb ik hier wel echt met Stan Geel te doen" was dus te volgen, want waarachtig juist! Ik heb zelfs nadien bij het navertellen van dit rare voorval aan drie personen de naam van Stan niet vermeld om hem niet te belasten. Maar nu ga ik hem zelf hierover toch inlichten volgende zondag op het aperitiefconcert waar hij wel zal aanwezig zijn met zijn vrienden.
En moet zoiets nu echt bij de politie gerapporteerd worden; zij kunnen met dat Messenger-bericht ook niets mee aanvangen. Wel heb ik bij het nalezen ontdekt dat het over een Nederlander moet gaan die met me chatte onder de naam van Stan Geel vermits hij svp gebruikt i.p.v. aub.!
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
Ik weet best dat dit ideologisch zeer gevoelig ligt bij heel wat mensen; maar ik ben toch wat blij dat er op 1 mei (officiële feestdag) nog mensen zijn die op die dag willen werken zoals anders: de zelfstandige marktkramers bv., sommige zelfstandige uitbaters van een supermarkt en werkwillige studenten, bakkers (ook zelfstandigen) en zelfs een loontrekkende die zijn vrije dag opoffert om karweitjes (voor en na) op te knappen zoals het vervangen van een gebarsten aalputdeksel.
In de Carrefour supermarket waren vandaag uitzonderlijk alle kassa's open en ook de eindverantwoordelijke was aan het werk. Op de vrijdagmarkt waren zo goed als alle kramen bemand en er waren heel veel klanten omdat het onderwijs, de ambtenaren, mensen van de bank, heel wat loontrekkenden, gepensioneerden, werklozen en andere nu een dag vrijaf hebben. Sectoren zoals ziekenhuizen, verzorgingscentra,politie, gevangenissen en zo draaien nu op 'minimumbezetting'. Diegenen die daar werkzaam zijn weten dat en nemen 'den buts met den buil'. Ook bij De Lijnen de NMBS wordt nu gewerkt - zij het wat minder want ze hebben 'zondagdienst'.
Een beetje flexibiliteit in het opnemen van vakantiedagen vind ik persoonlijk niet zo slecht! En ik ben blij dat de Carrefour die gisteren gesloten was, vandaag gewoon open was. En te zien aan het aantal auto's op de parking moeten er nog heel wat mensen blij om geweest zijn!
En de zondag die erop volgt (3 mei) was er op de parking haast geen vrije plaats meer te vinden; zouden die bezette plaatsen allemaal van klanten zijn die 'zondagswerk' niet willen tolereren?!
Na een prachtig concert gisterenavond in de Singel: 'The Kingdom' van Elgar met 4 solisten en het groot omroepkoor van de Vlaamse radio wilden we rond 21.45 u. nog iets gaan drinken. In de foyer van de Singel zelf kan je er echt niet meer bij want die zit altijd overvol en we hadden geen pauze gehad.; dus reden we eerst naar de Final op de hoek van de Jan Van Rijswijcklaan- maar die is enkel open van maandag t.e.m. vrijdag. Van daaruit reden we dan huiswaarts met een poging in De Valk in Borsbeek iets te gebruiken. Maar nergens kon je je auto kwijt: niet op het plein rond de kerk en evenmin aan de watertoren. Dan wist Christianne nog iets in haar buurt: De Classics: ook toe! Ik wilde nog wel Lindenberg in mijn straat voorstellen maar daar worden de deuren ook vroeg gesloten; dus werd dat dan maar afgeblazen. Misschien hadden we beter meteen naar Familia gereden. Naar het schijnt sloten die vannacht pas rond 2 uur! Maar die mensen moeten geen personeel betalen, omdat de uitbaters zelf de bediening doen. Het is dan ook een volks café met een toog, een biljart en eten is er niet te krijgen.
Arm Vlaanderen, zeg ik! Dat was in mijn jonge tijd wel even anders als je 's avonds laat nog op pad wou gaan...
Dat heb ik vrijdag ondervonden toen ik in De Standaard der Letteren een boeiend artikel las over de gevolgen van enorme vulkaanuitbarstingen als die van de Tambora in 1815 dit n.a.v. het verschijnen van een boek daarover. En omdat ik in oktober in Elcker-ik een boeiende voordracht had gevolgd door prof. Manuel Sintubin over de geschiedenis van 4,5 miljard jaar van onze planeet aarde wilde ik dit boek wel aanschaffen. Omdat ik een klantenkaart heb bij De Standaard en nog aankoopcheques van WSC; ben ik dan maar naar Wijnegem gereden waar het boek niet voorradig was en ik het zou kunnen komen afhalen na 3 werkdagen. Thuisgekomen heb ik gesurft naar Cosmox en jawel: hetzelfde boek is daar verkrijgbaar aan dezelfde prijs en indien vrijdag besteld voor 1930u. wordt het thuis op maandag afgeleverd. Dat is 2 dagen vroeger en ik moet me er niet voor verplaatsen.
Eigenlijk is dit erg voor de kleinhandel: maar ik versta ook dat mensen het niet moeilijk maken als het ook gemakkelijk kan.... Het enige voordeel van aankopen in de winkel zelf is - dat je het boek even kan inkijken en dus eventueel van de aankoop kunt afzien. Maar meestal is dat niet nodig vermits ik mij vooraf goed heb voorbereid: recensies gelezen of de auteur willen herlezen en ook steunen.
Deze afbeelding is niet die van het bestelde boek- maar wel van het boek van prof. Sintubin. Hij heeft mij boeiende inzichten bijgebracht en daardoor was ik meteen geïnteresseerd in het boek van Philip Dröge: 'De schaduw van de Tambora' dat ik besteld heb en waarop ik nu wacht.
Na 2 weken alles en nog wat uittesten op de pc en op de smartphone om toch maar het internetverkeer met Telenet terug in orde te brengen is het euvel nu uiteindelijk toch opgelost. Alle perikelen begonnen met en draaiden om het wijzigen van wachtwoorden.
Ik had om te beginnen al niet gelezen dat het WW voor Telenet hoogstens 8 tekens mocht bevatten. Dus na het invoeren van de initialen van een goede zin met letters, cijfers en een leesteken en nog een toevoegsel erbij op mijn smartphone op 16/03/15 kwam er geen reactie van de server. En na herhaalde pogingen bleef het e-mailaccount van Telenet dienst weigeren. Ik vermoedde onterecht dat het POP3-account op mijn pc ook nog moest gewijzigd worden in een IMAP- account. Zo werden de moeilijkheden alleen nog wat groter. Zowel op mijn pc als op mijn slimme telefoon zat ik vast bij Telenet. En omdat ik 's nachts niet naar Telenet kon bellen heb ik tot 3 u. in de nacht wat zitten aanmodderen. Toen ik uiteindelijk na het weekend telefonisch contact kreeg, heb ik eerst het POP3 account terug ingesteld op mijn pc. Maar Windows Live zat dus ook vast, waarna ik die dan na veel gehinder dan maar verwijderd heb. Na veel gesukkel heb ik eerst Windows Essentials laten herstellen zonder een glimp van Windows Live mail waar te nemen. Maar na zeer veel pogingen is die dan toch terug geïnstalleerd geraakt. Maar Telenet werkte nog steeds niet. Na een nieuwe telefoon waarbij ik het nummer van mijn identiteitskaart moest geven, verstuurde men mij een nieuw WW dat werkte en dat ik meteen wijzigde tot ik afsloot zonder eerst af te melden. Bij de volgende poging tot aanmelden bracht ik het door mij ingebrachte WW in en ik kreeg de melding: ongeldig wachtwoord. Hoeveel nachten (en dagen) ik ben blijven verder knoeien weet ik zelfs niet meer; wel welke leuke dingen ik heb laten staan om dit probleem toch maar zelf te kunnen lossen. Toen ik vorige maandag Dirk Staelens wilde rapporteren over deze voor mij grote obstakels met het e-mailverkeer, toen kreeg ik daarvoor geen kans wegens inspectie met aansluitend gesprek met de inspecteur. Dus deze week nog maar eens alles en nog wat uittesten op het configuratiescherm- zonder de verwachte oplossingen.
Dan heb ik ten einde raad gisteren dan toch maar gebeld naar Telenet en gevraagd of er iemand kon langskomen voor een hogere prijs omdat het zaterdag was; maar ik wou het koste wat kost opgelost hebben. Vandaag is die man dan gekomen om alles uit te testen nadat Eugeen vooraf een nieuw WW had opgevraagd dat werkte. Toen belde de technieker aan om alles na te kijken, waarbij alles op mijn pc werkte vroeg ik hem of hij het ingewikkeld WW provisoir kon wijzigen in een eenvoudiger exemplaar, toen zag ik de cruciale stap die ik overgeslagen had nl. AFMELDEN. Daarom konik nooit opnieuw aanmelden met het door mij ingebrachte WW. Bij IMAP worden wijzigingen meteen in de server opgeslagen; bij POP3 moeten die eerst nog opgeslagen worden door af te melden.
Het was een wel dure les vandaag; maar het is niet in te beelden hoe goed ik me nu voel- nu ik terug normaal kan functioneren en ook veel beter slapen inclusief haken, breien e.a. Een echt OEF-gevoel!(Ik wacht toch nog even om overal hetzelfde wachtwoord in te voeren met 7 dezelfde tekens (gebruikmakende van letters, cijfers en leestekens) aangevuld met een 8ste teken dat verschillend is bij Outlook, Telenet en Gmail ).
Veel geleerd- ook al is het dan met schade en schande waarvan alleen het eerste item wat doorweegt...
Dit was geen Europese variant van de Amerikaanse nine-eleven.
De vliegtuigcrash boven de Franse Alpen staat nu dagelijks vooraan in het nieuws. We weten nu dat de copiloot alleen in de cockpit zat en dat de piloot die van het toilet terugkwam niet meer in de besturingsruimte binnen geraakte. De copiloot negeerde alle signalen en liet blijkbaar het toestel doelbewust neerstorten. Onbegrijpelijk...
Maar dat een hoogopgeleide piloot met zware psychische problemen kan kampen; daar staat zowat niemand bij stil.(Naar piloten wordt meestal heel erg opgekeken.) Trouwens: hoe kan je vaststellen wat er allemaal tussen iemand zijn oren gaande is! Zeker bij die stille gesloten types die niet al te erg mededeelzaam zijn en bovendien nog goed kunnen maskeren ook - daar sta je gewoon voor schut... Zulke acties zoals van deze man- niemand zal die ooit kunnen begrijpen... Je kan een persoon lichamelijk perfect nakijken - maar geestelijk -dat is andere koek! Iemand die snode plannen smeedt en hiervan nergens en aan niemand iets laat doorschemeren; die kan rustig in de beslotenheid van zijn eigen leefwereld het internet opgaan en daar opzoeken wat hij of zij wil. En dan kan de browsegeschiedenis ook nog gewist worden.
Dat zulk een man om welke reden ook voor zelfdoding kiest - dat is tenslotte zijn zaak- maar dat hij op deze manier 150 andere onwetende en onschuldige mensen mee de dood injaagt- dat is onverantwoord gedrag van iemand die geen of zeer weinig empathisch vermogen heeft.... Iemand kan wiskundig een nerd zijn maar tegelijkertijd sociaal 'onderontwikkeld'. Zulke eigenschappen vindt je soms ook terug bij bepaalde vormen van autisme... Maar ja- als je je hele leven hebt opgehangen aan het ideaal van piloot zijn en je krijgt oogproblemen die niet kunnen verholpen worden, dan stort wel je hele wereld in. En als je lief dan ook nog een einde heeft gemaakt aan je relatie; hoe moet je dan nog verder leven?
Die bewuste man moet ook nog familie gehad hebben en een vriendin die de relatie beëindigd heeft. Hoe reageren deze mensen op de dagelijkse berichtgeving?
Meer kan en wil ik er niet over kwijt; als dat nu komt door die 7 T in mijn aantal levensjaren- dan staat me nog wat te wachten... De belangrijkste les die ik hieruit kan trekken wordt misschien: LOSLATEN, gewoon leren loslaten- wat voor mij die alles en nog wat wil bijhouden niet zo eenvoudig is...
We kunnen al starten met kleine stapjes om deze nieuwe levenswijze aan te vatten...
Gisterenavond een memorabele avond meegemaakt - in gezelschap van 3 vrienden en een eerste ervaring opgedaan in een nieuw project in Borgerhout ( aan de 'Peperbus'). Bij 'Pepper & Mint' in de Borsbeekstraat kan je op een alternatieve manier gaan 'samen eten' aan één grote tafel (zoals bij Pain Quotidien)- dit samen met andere toffe disgenoten en de huisgenoten die op een groot kookeiland het eten bereiden. De 4 dames die ons kwamen vervoegen aan tafel waren allen vrijwilligers in de Roma. We kregen lekkere tomatensoep, kleurige en frisse sla; fijngesneden courgette met kerstomaatjes in wat citroensap, warme sperziebonen, rösti-aardappeltjes en kalkoengebraad in de korst en nadien plattekaastaart en koffie. Alle borden waren verschillend, de kopjes voor de koffie ook. Aan de wand werd artistiek werk opgehangen en aan tafel werd er prompt verbroederd waardoor een tafel voor elf personen gewoon één geheel vormde.
Wij vonden dit concept gewoon geweldig - vooral dan door hun interactie met de toch zeer diverse en armere buurt. In de eerder troosteloze omgeving worden zij dan meteen een lichtpunt. Hilde die dit alles opstartte rijdt dus met een bakfiets en laat de herstellingen doen door Guy Wegge van 'Maak mijn fiets'. Die Hilde die ooit in Wommelgem woonde vind ik persoonlijk gewoon fenomenaal. Als je hoort hoe zij in het leven staat en hoe aanpakkend zij werkt- en dan nog met een vriend uit Amsterdam: dus behoorlijk ondernemend en grensoverschrijdend.
Hier wil ik gewoon nog eens naartoe rijden (met 24 of 10) maar ik weet nog niet wanneer en met wie! Enkel open op donderdag- vrijdag- en zaterdagavond na 18u. en na reservatie, want het kan volzet zijn en je kan tevens vragen wat de pot schaft op de dag dat je komt! (03 296 69 92 en www.pepper-mint.be)
Alhoewel... ik als eerste uit de meisjesrij de laatste datum te organiseren had. Er volgt nu nog wel een etentje en een goede vriendin (ram) moet binnen 5 dagen gevierd worden ...
Vanaf volgend jaar doen we die achtereenvolgende bezoeken bij elkaar echt niet meer: op 4 dagen tijd 3 familiebijeenkomsten organiseren- we kunnen beter afwisselen of iets anders organiseren. Dit jaar had ons Chris een zondag en in 2016 heeft zij dan een dinsdag (schrikkeljaar), ons Rita een donderdag en ik een vrijdag. Dat wordt dan iets voor mij waarna ons Rita in 2017 kan verder gaan. En waarom zouden we onze enige broer ook niet mee in het rijtje opnemen? Dat wordt dan wel in maart 2016 beslist.
Met de felicitaties zie je in dit digitaal tijdperk ook grote verschuivingengebeuren: buiten de 13 echte verjaardagskaarten, kwamen er 2 e-cards binnen, 3 berichten via e-mail en 45 meldingen op mijn tijdlijn via Facebook. Veel mensen houden de sociale netwerksites ver van hun bed omwille van de negatieve berichtgeving daarrond in de media. Ik blijf erbij - als je er verstandig mee omgaat, vind ik FB gewoon zalig...
Nu nog wat bekomen van het feestgedruis... als prille zeventiger mag ik dit zo formuleren, vind ik en neem ik het dus ook op voor andere zeventigers in mijn familie en omgeving...
Gewoonlijk plan ik mijn activiteiten, maar meermaals wordt ik opgebeld door iemand die me meldt dat ik op een geplande vergadering moet zijn die ik niet in mijn elektronische agenda had geplaatst. Daarbovenop verplaatst ik mij wel eens naar vooraf geagendeerde taken waarbij men mij voorstelt doet om in de plaats daarvan mee te rijden naar een film 'Doubt' die gaat over het toneelstuk 'Twijfel' dat wij 2 weken geleden bijwoonden in het Theater aan de stroom. En jawel; als je dan mee rijdt en ook achteraf nog mee iets mee gaat drinken en napraten in een aangename sfeer en in goed gezelschap; dan zie je wat daar van komt...
Zo kom je dan om halftwaalf thuis zonder iets gedaan te hebben aan het werk dat je meenam naar de permanentie! En op je kookvuur staat dan nog je kookpan klaar om de saus te maken voor de broccoli die je wou opwarmen maar waarvoor je nog even naar de supermarkt diende te gaan zodat je daar meteen nog wat hapjes en drank kon aanschaffen om mijn verjaardag te vieren op de bestuursvergadering van het Davidsfonds de volgende dag. Ik was om middernacht toch wat aan slaap toe en een beetje moe...
Van dat eten klaarmaken kwam dan niets meer in huis; maar omdat ik mijn avondpillen meestal inneem samen met mijn avondmaal, schakelde ik maar over op Griekse yoghurt met blauwbessen erin, aansluitend met de 2 pillen. Daarna ben ik wat op de bank gaan rusten waarbij ik in slaap viel.
Belde mijn jongste zus me toch wel om halfdrie op met de vraag of ik iets wist van die ballonnenpallatie aan haar voordeur. Zij kwam net thuis van een of andere bijeenkomst en vond haar voordeur mooi versierd voor haar 60ste verjaardag. Omdat ik van niets af wist, moest ze het dan maar verder uitzoeken. Ik trok daarna ook maar naar mijn slaapkamer om verder te slapen tot 7.30 u.
Bij mijn ontbijt vanmorgen kreeg ik telefoon van mijn zus uit Halle die eergisteren 65 werd om af te spreken voor vanavond. Daarna ging ik de post halen om het sportgedeelte uit GVA eruit te nemen en te bussen bij mijn gebuur en daarna de kranten van gisteren te verzamelen en die samen met de Tertio en Knack van vorige week bij een andere buur te bezorgen. Bovendien ontdekte ik in een envelop met een dubbel van de algemene vergadering van Residentie Damiaan ook nog de jaarlijkse provisie voor hun garage zodat ik dit kon inboeken en een kwijting schrijven. Ik schakelde meteen ook nog maar vlug over van een jaarabonnement op GVA naar een domiciliëring om tegen 10 uur naar de Ternesselei te rijden. Onderweg kon ik dan die kwijting bussen en de envelop voor GVA.
En zeggen dat ik morgen 70 jaar word en eigenlijk niets heb gepland. Misschien neem ik mijn broer en zussen en zwagers en schoonzus dan best mee op café! (of ik verzin morgen voormiddag vlug nog wat...) Deze foto is niet zo actueel maar geeft wel de 2 familieleden weer -waarvan de ene in de rolstoel nep- die rijden met tram 7)
Van quasi gratis boeken 'lezen' naar betalend boeken 'delen'
Vandaag las ik in de krant dat gemeentes vanaf 2016 hun bibliotheek mogen opdoeken- dit omwille van de druk op de gemeentebudgetten. Natuurlijk is de kosten-batenanalyse voor bibliotheken meer dan onevenwichtig. Voor mij mag het ganse systeem zelfs helemaal herbekeken worden. Ik zou de bib omvormen bv. in de stijl van het bedrijf 'Cambio' voor auto delen- wie daar de hoge kilometerprijs betaalt waarin het verbruik, de kapitaalaflossing, de verzekering en de taksen zitten- die denkt meer na of het überhaupt wel nodig is om de auto te nemen... Boeken lezen kan ook niet gratis gebeuren (behalve dan voor mensen met een OMNIO-statuut)
Voor het lezen van boeken zou men beter een grotere financiële inspanning kunnen vragen. Ofwel koop je al je boeken zelf, ofwel betaal je het jaarlijks lidgeld van bv. 10 euro aan een bibliotheek waar je per uitgeleend boek ook nog eens een vast bedrag van bv. 2 euro betaalt. Als je beseft dat de prijs van een boek schommelt rond de 20 euro; dan vind ik de prijs van bv. 2 euro per boek echt niet teveel! Daarmee komt men dan zeker nog niet uit de kosten. Het lokaal verwarmen en poetsen, personeel betalen, aankoop van materiaal enzovoort. Maar met een uitleenprijs van 5 euro per boek zouden wel eens veel mensen kunnen afhaken; alhoewel dit dan nog een kwart zou zijn van de aanschafprijs.
Ik denk hier waarschijnlijk weer veel te liberaal. Maar boeken hebben een culturele waarde, en zowel de auteur als de uitgever en ook de boekhandel moeten er hun kost aan verdienen en daarbovenop mag het inrichten van een bib geen al te grote verliespost worden voor een gemeente. Waarschijnlijk ben ik maar de enige die hier zo over denk; maar uiteindelijk zal men zich toch eens serieus moeten bezinnen hoe we hier verder in de toekomst zullen mee omgaan.
Gemeentelijke besturen denken vlug in het kader van hun verkiesbaarheid en daarom zou het investeren in sportinfrastructuur e. a. hen wel eens aanlokkelijker kunnen lijken dan investering in cultuur... Gewoon al deze keuzemogelijkheid bieden vind ik meer dan betreurenswaardig!
Je hebt dan wel een leesbril; en er is ook nog wel een loep; maar het invoeren van een voorgedrukte code weergegeven met een zeer versmald lettertype omwille van de kleine ruimte op het kaartje, dit kan toch best de nodige frustraties opleveren- vooral met de letter O en het cijfer 0 bijvoorbeeld. Hier op het scherm is het verschil zeer goed te detecteren maar in mijn geval zag 0UP eruit als OUP en rees na veelvuldig foutief ingeven en uiteindelijk speuren met de loep pas het vermoeden dat de erg smalle hoofdletter O wel eens het cijfer 0 zou kunnen zijn! En jawel bij de uiteindelijke invoering van de code met het cijfer i.p.v. de letter was alles O.K..
En zeggen dat ik ooit iets gelijkaardigs voorhad met de invoering van een productcode van 5 keer 5 tekens! Hier ging het om de toen zeer gelijkaardige tekens 8 en B- die hier wel duidelijk te onderscheiden zijn, maar niet in het beeld dat ik te zien kreeg. Eigenlijk zouden die programmeurs of het technisch personeel bij de ICT wel erop kunnen letten dat wanneer mijn codes met letters en cijfers opgeeft, dat het verschil tussen 0 en O, of tussen 8 en B of tussen 1, l en I ( het cijfer 1, de letter l en de hoofdletter I) duidelijk merkbaar zou zijn!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
... dan begint bij de meeste mensen wel ergens iets minder te gaan, laat mijn huisarts overal horen
... vind ik dat je met dit ronde getal jezelf nog wel eens extra mag verwennen - nu je er nog kan van genieten!
Ten eerste: de economie moet draaien,
ten tweede ; wordt een mens wel 80 jaar en wat valt er dan nog voor leuks te beleven,
ten derde: hoe zal onze aarde er voor staan in 2025 (the point of no return- volgens heel wat wetenschappers)?
Dus geen schuldgevoel bij de aankoop gisteren van 2 paar zomerschoenen, een mooie mandarijnkleurige parka met bijpassende sjaal, een kleurig blauwgroen topje met bijpassende chemisier en aangepast halssnoer en daarenboven nog een felgele T-shirt.
En bij Fnac ben ik al 2 keer gaan kijken naar een tablet (met amoled scherm) van Samsung. Dat moet er ook nog bij kunnen! (Een mens wordt maar één keer zeventig jaar!)
Want maart is hier wel de verjaarmaand bij uitstek! We vieren dan ons Lisa, de Leo,ons Chris, ons Rita, de Ria en mijzelf, de Kurt en Wimmeke; en in ons gebouw de 2 nieuwe buren uit Kroatië. Zo is mijn verjaardag niet vergleden tot een verjaarweek maar beter naar een verjaarmaand!
Bovendien bloeien binnenkort alle bolgewassen als tulpen en narcissen, wat toch al veel kleur brengt na de winterse grijze dagen.
Iets anders dan kinderoppas maar ook met grote verantwoordelijkheid! 't Is omdat je vrienden en kennissen katteneigenaars WETEN dat je zo van katten houdt dat ze je vragen om voor hun viervoeters te willen zorgen als zij enkele dagen weg zijn. Moet je vooraf naar de les om regelingen en afspraken te maken. Dat de dieren in hun omgeving blijven is positief; maar enkel voor eten en drinken zorgen en de 'kattenbak' in orde houden vind ik onvoldoende! De beestjes moeten ook nog iemand zien en horen. Dus moet ik voor elke keer een moment zoeken dat ik bij hen kan blijven voor een goed anderhalf uur- dit met een boek of tablet of haakwerk en smartphone. Ze zijn dan wel met twee en hebben mekaars gezelschap, maar contact met hun 'personeel' zijn ze dagdagelijks gewend; dus zullen we aan dat aspect ook maar aandacht besteden ook!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
