Dit was geen Europese variant van de Amerikaanse nine-eleven.
De vliegtuigcrash boven de Franse Alpen staat nu dagelijks vooraan in het nieuws. We weten nu dat de copiloot alleen in de cockpit zat en dat de piloot die van het toilet terugkwam niet meer in de besturingsruimte binnen geraakte. De copiloot negeerde alle signalen en liet blijkbaar het toestel doelbewust neerstorten. Onbegrijpelijk...
Maar dat een hoogopgeleide piloot met zware psychische problemen kan kampen; daar staat zowat niemand bij stil.(Naar piloten wordt meestal heel erg opgekeken.) Trouwens: hoe kan je vaststellen wat er allemaal tussen iemand zijn oren gaande is! Zeker bij die stille gesloten types die niet al te erg mededeelzaam zijn en bovendien nog goed kunnen maskeren ook - daar sta je gewoon voor schut... Zulke acties zoals van deze man- niemand zal die ooit kunnen begrijpen... Je kan een persoon lichamelijk perfect nakijken - maar geestelijk -dat is andere koek! Iemand die snode plannen smeedt en hiervan nergens en aan niemand iets laat doorschemeren; die kan rustig in de beslotenheid van zijn eigen leefwereld het internet opgaan en daar opzoeken wat hij of zij wil. En dan kan de browsegeschiedenis ook nog gewist worden.
Dat zulk een man om welke reden ook voor zelfdoding kiest - dat is tenslotte zijn zaak- maar dat hij op deze manier 150 andere onwetende en onschuldige mensen mee de dood injaagt- dat is onverantwoord gedrag van iemand die geen of zeer weinig empathisch vermogen heeft.... Iemand kan wiskundig een nerd zijn maar tegelijkertijd sociaal 'onderontwikkeld'. Zulke eigenschappen vindt je soms ook terug bij bepaalde vormen van autisme... Maar ja- als je je hele leven hebt opgehangen aan het ideaal van piloot zijn en je krijgt oogproblemen die niet kunnen verholpen worden, dan stort wel je hele wereld in. En als je lief dan ook nog een einde heeft gemaakt aan je relatie; hoe moet je dan nog verder leven?
Die bewuste man moet ook nog familie gehad hebben en een vriendin die de relatie beëindigd heeft. Hoe reageren deze mensen op de dagelijkse berichtgeving?
Meer kan en wil ik er niet over kwijt; als dat nu komt door die 7 T in mijn aantal levensjaren- dan staat me nog wat te wachten... De belangrijkste les die ik hieruit kan trekken wordt misschien: LOSLATEN, gewoon leren loslaten- wat voor mij die alles en nog wat wil bijhouden niet zo eenvoudig is...
We kunnen al starten met kleine stapjes om deze nieuwe levenswijze aan te vatten...
Gisterenavond een memorabele avond meegemaakt - in gezelschap van 3 vrienden en een eerste ervaring opgedaan in een nieuw project in Borgerhout ( aan de 'Peperbus'). Bij 'Pepper & Mint' in de Borsbeekstraat kan je op een alternatieve manier gaan 'samen eten' aan één grote tafel (zoals bij Pain Quotidien)- dit samen met andere toffe disgenoten en de huisgenoten die op een groot kookeiland het eten bereiden. De 4 dames die ons kwamen vervoegen aan tafel waren allen vrijwilligers in de Roma. We kregen lekkere tomatensoep, kleurige en frisse sla; fijngesneden courgette met kerstomaatjes in wat citroensap, warme sperziebonen, rösti-aardappeltjes en kalkoengebraad in de korst en nadien plattekaastaart en koffie. Alle borden waren verschillend, de kopjes voor de koffie ook. Aan de wand werd artistiek werk opgehangen en aan tafel werd er prompt verbroederd waardoor een tafel voor elf personen gewoon één geheel vormde.
Wij vonden dit concept gewoon geweldig - vooral dan door hun interactie met de toch zeer diverse en armere buurt. In de eerder troosteloze omgeving worden zij dan meteen een lichtpunt. Hilde die dit alles opstartte rijdt dus met een bakfiets en laat de herstellingen doen door Guy Wegge van 'Maak mijn fiets'. Die Hilde die ooit in Wommelgem woonde vind ik persoonlijk gewoon fenomenaal. Als je hoort hoe zij in het leven staat en hoe aanpakkend zij werkt- en dan nog met een vriend uit Amsterdam: dus behoorlijk ondernemend en grensoverschrijdend.
Hier wil ik gewoon nog eens naartoe rijden (met 24 of 10) maar ik weet nog niet wanneer en met wie! Enkel open op donderdag- vrijdag- en zaterdagavond na 18u. en na reservatie, want het kan volzet zijn en je kan tevens vragen wat de pot schaft op de dag dat je komt! (03 296 69 92 en www.pepper-mint.be)
Alhoewel... ik als eerste uit de meisjesrij de laatste datum te organiseren had. Er volgt nu nog wel een etentje en een goede vriendin (ram) moet binnen 5 dagen gevierd worden ...
Vanaf volgend jaar doen we die achtereenvolgende bezoeken bij elkaar echt niet meer: op 4 dagen tijd 3 familiebijeenkomsten organiseren- we kunnen beter afwisselen of iets anders organiseren. Dit jaar had ons Chris een zondag en in 2016 heeft zij dan een dinsdag (schrikkeljaar), ons Rita een donderdag en ik een vrijdag. Dat wordt dan iets voor mij waarna ons Rita in 2017 kan verder gaan. En waarom zouden we onze enige broer ook niet mee in het rijtje opnemen? Dat wordt dan wel in maart 2016 beslist.
Met de felicitaties zie je in dit digitaal tijdperk ook grote verschuivingengebeuren: buiten de 13 echte verjaardagskaarten, kwamen er 2 e-cards binnen, 3 berichten via e-mail en 45 meldingen op mijn tijdlijn via Facebook. Veel mensen houden de sociale netwerksites ver van hun bed omwille van de negatieve berichtgeving daarrond in de media. Ik blijf erbij - als je er verstandig mee omgaat, vind ik FB gewoon zalig...
Nu nog wat bekomen van het feestgedruis... als prille zeventiger mag ik dit zo formuleren, vind ik en neem ik het dus ook op voor andere zeventigers in mijn familie en omgeving...
Gewoonlijk plan ik mijn activiteiten, maar meermaals wordt ik opgebeld door iemand die me meldt dat ik op een geplande vergadering moet zijn die ik niet in mijn elektronische agenda had geplaatst. Daarbovenop verplaatst ik mij wel eens naar vooraf geagendeerde taken waarbij men mij voorstelt doet om in de plaats daarvan mee te rijden naar een film 'Doubt' die gaat over het toneelstuk 'Twijfel' dat wij 2 weken geleden bijwoonden in het Theater aan de stroom. En jawel; als je dan mee rijdt en ook achteraf nog mee iets mee gaat drinken en napraten in een aangename sfeer en in goed gezelschap; dan zie je wat daar van komt...
Zo kom je dan om halftwaalf thuis zonder iets gedaan te hebben aan het werk dat je meenam naar de permanentie! En op je kookvuur staat dan nog je kookpan klaar om de saus te maken voor de broccoli die je wou opwarmen maar waarvoor je nog even naar de supermarkt diende te gaan zodat je daar meteen nog wat hapjes en drank kon aanschaffen om mijn verjaardag te vieren op de bestuursvergadering van het Davidsfonds de volgende dag. Ik was om middernacht toch wat aan slaap toe en een beetje moe...
Van dat eten klaarmaken kwam dan niets meer in huis; maar omdat ik mijn avondpillen meestal inneem samen met mijn avondmaal, schakelde ik maar over op Griekse yoghurt met blauwbessen erin, aansluitend met de 2 pillen. Daarna ben ik wat op de bank gaan rusten waarbij ik in slaap viel.
Belde mijn jongste zus me toch wel om halfdrie op met de vraag of ik iets wist van die ballonnenpallatie aan haar voordeur. Zij kwam net thuis van een of andere bijeenkomst en vond haar voordeur mooi versierd voor haar 60ste verjaardag. Omdat ik van niets af wist, moest ze het dan maar verder uitzoeken. Ik trok daarna ook maar naar mijn slaapkamer om verder te slapen tot 7.30 u.
Bij mijn ontbijt vanmorgen kreeg ik telefoon van mijn zus uit Halle die eergisteren 65 werd om af te spreken voor vanavond. Daarna ging ik de post halen om het sportgedeelte uit GVA eruit te nemen en te bussen bij mijn gebuur en daarna de kranten van gisteren te verzamelen en die samen met de Tertio en Knack van vorige week bij een andere buur te bezorgen. Bovendien ontdekte ik in een envelop met een dubbel van de algemene vergadering van Residentie Damiaan ook nog de jaarlijkse provisie voor hun garage zodat ik dit kon inboeken en een kwijting schrijven. Ik schakelde meteen ook nog maar vlug over van een jaarabonnement op GVA naar een domiciliëring om tegen 10 uur naar de Ternesselei te rijden. Onderweg kon ik dan die kwijting bussen en de envelop voor GVA.
En zeggen dat ik morgen 70 jaar word en eigenlijk niets heb gepland. Misschien neem ik mijn broer en zussen en zwagers en schoonzus dan best mee op café! (of ik verzin morgen voormiddag vlug nog wat...) Deze foto is niet zo actueel maar geeft wel de 2 familieleden weer -waarvan de ene in de rolstoel nep- die rijden met tram 7)
Van quasi gratis boeken 'lezen' naar betalend boeken 'delen'
Vandaag las ik in de krant dat gemeentes vanaf 2016 hun bibliotheek mogen opdoeken- dit omwille van de druk op de gemeentebudgetten. Natuurlijk is de kosten-batenanalyse voor bibliotheken meer dan onevenwichtig. Voor mij mag het ganse systeem zelfs helemaal herbekeken worden. Ik zou de bib omvormen bv. in de stijl van het bedrijf 'Cambio' voor auto delen- wie daar de hoge kilometerprijs betaalt waarin het verbruik, de kapitaalaflossing, de verzekering en de taksen zitten- die denkt meer na of het überhaupt wel nodig is om de auto te nemen... Boeken lezen kan ook niet gratis gebeuren (behalve dan voor mensen met een OMNIO-statuut)
Voor het lezen van boeken zou men beter een grotere financiële inspanning kunnen vragen. Ofwel koop je al je boeken zelf, ofwel betaal je het jaarlijks lidgeld van bv. 10 euro aan een bibliotheek waar je per uitgeleend boek ook nog eens een vast bedrag van bv. 2 euro betaalt. Als je beseft dat de prijs van een boek schommelt rond de 20 euro; dan vind ik de prijs van bv. 2 euro per boek echt niet teveel! Daarmee komt men dan zeker nog niet uit de kosten. Het lokaal verwarmen en poetsen, personeel betalen, aankoop van materiaal enzovoort. Maar met een uitleenprijs van 5 euro per boek zouden wel eens veel mensen kunnen afhaken; alhoewel dit dan nog een kwart zou zijn van de aanschafprijs.
Ik denk hier waarschijnlijk weer veel te liberaal. Maar boeken hebben een culturele waarde, en zowel de auteur als de uitgever en ook de boekhandel moeten er hun kost aan verdienen en daarbovenop mag het inrichten van een bib geen al te grote verliespost worden voor een gemeente. Waarschijnlijk ben ik maar de enige die hier zo over denk; maar uiteindelijk zal men zich toch eens serieus moeten bezinnen hoe we hier verder in de toekomst zullen mee omgaan.
Gemeentelijke besturen denken vlug in het kader van hun verkiesbaarheid en daarom zou het investeren in sportinfrastructuur e. a. hen wel eens aanlokkelijker kunnen lijken dan investering in cultuur... Gewoon al deze keuzemogelijkheid bieden vind ik meer dan betreurenswaardig!
Je hebt dan wel een leesbril; en er is ook nog wel een loep; maar het invoeren van een voorgedrukte code weergegeven met een zeer versmald lettertype omwille van de kleine ruimte op het kaartje, dit kan toch best de nodige frustraties opleveren- vooral met de letter O en het cijfer 0 bijvoorbeeld. Hier op het scherm is het verschil zeer goed te detecteren maar in mijn geval zag 0UP eruit als OUP en rees na veelvuldig foutief ingeven en uiteindelijk speuren met de loep pas het vermoeden dat de erg smalle hoofdletter O wel eens het cijfer 0 zou kunnen zijn! En jawel bij de uiteindelijke invoering van de code met het cijfer i.p.v. de letter was alles O.K..
En zeggen dat ik ooit iets gelijkaardigs voorhad met de invoering van een productcode van 5 keer 5 tekens! Hier ging het om de toen zeer gelijkaardige tekens 8 en B- die hier wel duidelijk te onderscheiden zijn, maar niet in het beeld dat ik te zien kreeg. Eigenlijk zouden die programmeurs of het technisch personeel bij de ICT wel erop kunnen letten dat wanneer mijn codes met letters en cijfers opgeeft, dat het verschil tussen 0 en O, of tussen 8 en B of tussen 1, l en I ( het cijfer 1, de letter l en de hoofdletter I) duidelijk merkbaar zou zijn!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
... dan begint bij de meeste mensen wel ergens iets minder te gaan, laat mijn huisarts overal horen
... vind ik dat je met dit ronde getal jezelf nog wel eens extra mag verwennen - nu je er nog kan van genieten!
Ten eerste: de economie moet draaien,
ten tweede ; wordt een mens wel 80 jaar en wat valt er dan nog voor leuks te beleven,
ten derde: hoe zal onze aarde er voor staan in 2025 (the point of no return- volgens heel wat wetenschappers)?
Dus geen schuldgevoel bij de aankoop gisteren van 2 paar zomerschoenen, een mooie mandarijnkleurige parka met bijpassende sjaal, een kleurig blauwgroen topje met bijpassende chemisier en aangepast halssnoer en daarenboven nog een felgele T-shirt.
En bij Fnac ben ik al 2 keer gaan kijken naar een tablet (met amoled scherm) van Samsung. Dat moet er ook nog bij kunnen! (Een mens wordt maar één keer zeventig jaar!)
Want maart is hier wel de verjaarmaand bij uitstek! We vieren dan ons Lisa, de Leo,ons Chris, ons Rita, de Ria en mijzelf, de Kurt en Wimmeke; en in ons gebouw de 2 nieuwe buren uit Kroatië. Zo is mijn verjaardag niet vergleden tot een verjaarweek maar beter naar een verjaarmaand!
Bovendien bloeien binnenkort alle bolgewassen als tulpen en narcissen, wat toch al veel kleur brengt na de winterse grijze dagen.
Om de tv-programma's te overlopen - ook al zet ik om de 3 weken quasi 4 keer de tv aan- gebruik ik daarvoor liefst nog een weekblad.Tot hiertoe kocht ik Primo maar daarin vond ik de programmatie niet terug van Cultuur 7 waar ik altijd naartoe zap als ik nergens iets vind dat mij bevalt. Onderwijl kan ik dan breien, haken, lezen enzovoort.
Kocht ik deze week om te veranderen eens Teveblad - weliswaar in een kleiner formaat; maar wel keurig geordend met - jawel: ook het aanbod op Cultuur 7. Daarom besloot ik om voortaan over te schakelen van Primo naar Teveblad. Gewoon omdat ik niet meer op het internet moet zoeken wat men uitzendt op Cultuur 7!
Zo een kleinigheid, zouden velen zeggen- maar voor mij is die kleinigheid wel erg belangrijk; ik koester 'Cultuur 7' als toevlucht- als nergens iets uitgezonden wordt dat mij aanspreekt.
Op vrijdag, 23 januari kocht ik 's avonds bij Telenet in WSC mijn smartphone op een zeer druk moment in de winkel. Zaterdag en zondag daarop had ik de handen vol met alles en nog wat waarna ik mijn toestel voor de eerste keer kon leren gebruiken in de 2de les van tablets en smartphones (T&S) bij LBC in Mortsel.Tijdens de 3de les voelde ik me als absolute beginner gewoon niet op mijn plaats in de zeer heterogene groep van 15. Zo overwoog ik om mij te verplaatsen naar de groep T&S voor beginners op donderdagvoormiddag; maar daardoor moest ik het gezamenlijk op-en afrijden met Ria missen die op dezelfde dag en dezelfde uren Word volgt in dezelfde school.
Na overleg met de mensen van het secretariaat en de andere lesgever; Nicolaas Coenen en mijn eigen leraar, Dirk Staelens besloot ik dan toch maar om te blijven op maandagnamiddag - ook al vragen twee mensen op de eerste rij extra veel individuele aandacht waardoor de les meermaals stil ligt. Ondertussen heeft één persoon van die twee zich reeds aangemeld in de donderdaggroep, maar ondertussen heb ik zelf ondertussen al zoveel uitgetest en geleerd dat ik me nu toch al goed thuis voel in die klas. Tijdens de laatste les beschikte ik zelfs over de mogelijkheid om sudoku's op te lossen toen er moest gewacht worden...
Waarschijnlijk krijgt onze leraar zijn leerstof gewoon niet af; dan is het maar zo. (Ik hoor wel van Ingrid plompen dat zij in de avondles in de Potvlietlaan (met 8 of 9 personen) al heel wat meer gedaan hebben dan wij in de namiddag te Mortsel). Als het echt nodig is,lassen we volgend schooljaar nog maar eens een cursus T&S in van een andere lesgever uiteraard.
En dan nog te horen krijgen van een man die voor mij zit in de les dat de smartphone met het Android-systeem van Google voor verstandigere mensen is dan de I-phone van Apple, omdat het Android-systeem zo verschillend kan zijn naargelang het toestel. Bij Apple is dat eenvoudiger, want overal identiek. Chris Lioret moest het horen....
Al bij al voelde ik me helemaal in het begin van de cursus gewoon niet op mijn plaats omdat ik het gevoel had helemaal achteraan te hinken in de groep; maar nu bij de vijfde les voel ik me al heel wat beter omdat vind dat ik zeer goed mee kan. Misschien komt dat ook omdat ik een boontje heb voor Dirk Staelens met een mooie kat op de profielfoto van zijn account...
Dit was te verwachten met Jan Verachtert die komt spreken over zingeving op het snijvlak van filosofie, psychologie, sociologie en spiritualiteit. In de heenreis op tram 4 heb ik zitten lezen in Tertio nr. 783 waarin ik verschillende echt goede artikels vond.
Omdat ik een halfuur te vroeg in de Breughelstraat was kon ik in de grote zaal een voor mij ideale plaats uitkiezen (met overzicht en toch vooraan).
Het viel mij geregeld op dat in dit amalgaam van agnosten, progressieve katholieken, boeddhisten en vrijdenkers zoveel denkpistes gelijklopend waren met wat ik onderweg in Tertio las of wat ik vorige week hoorde bij prof. Kristof Struys die in Ter Dennen het boek van de paus kwam toelichten: "De vreugde van het evangelie". Maar wel met dit essentieel verschil dat ik de visie van Jan Verachtert zo goed als volledig kon onderschrijven terwijl ik de uitleg van prof. Struys soms met heel wat reserve beluisterde. In Tertio kan ik me soms vinden maar niet in alle bijdragen.
Wat ik in Jan Verachtert, auteur van "God heeft een brede rug" heel erg apprecieer is zijn belezenheid, de mildheid tegenover gelovigen die zich blijven nestelen in de kerkstructuren terwijl hij daar zelf volledig afscheid heeft van genomen.Van het geloof in een persoonlijke God is hij overgegaan naar een religieus bewustzijn en ontzag voor het Goddelijke, voor datgene dat ons overstijgt. De dogma's verwerpt hij; maar ook paus Franciscus vindt de oorsprong van ons geloof in de menselijke liefde en al de rest dat er achteraf bijkwam is daaraan ondergeschikt en moet dus kunnen overboord gegooid worden.
Al bij al was dit een boeiende lezing waarover veel aanwezigen stonden na te praten toen in huiswaarts keerde (te voet naast het park en door de Quellinstraat naar de F. Rooseveltplaats waar ik in de bus 2 dames ontmoette die van en andere namiddaglezing kwamen met Peter Adriaensen) .
Zijn wij toch blij dat men tegenwoordig zoveel namiddagactiviteiten inricht waar senioren, medioren, werklozen en mensen die thuis zijn met hun shiftenstelsel naartoe kunnen gaan. Lezingen kosten door de band 10 euro p.p.
Ik verzet hoe langer, hoe minder werk, maar heb nog veel te veel goesting om ergens naartoe te gaan. Bovendien krijg ik onverwachte aanbiedingen zoals gisterenavond om een kaart voor de opera over te nemen aan halve prijs- en dan nog van iemand die ik toevallig ontmoette op de lijnbus na de opvoering van Khovansjtsjina.
Dan overloop ik nog (te laat natuurlijk) het seizoensaanbod van Elcker-ik en ontdek dat veel interessante lezingen reeds gepasseerd zijn. Na het verzamelen van interessante voordrachten en nachecken in mijn agenda kon ik er nog 5 selecteren en hiervoor het verschuldigde bedrag overschrijven. (Vorig seizoen schreef ik 100 euro over voor een abonnement dat me de vrijheid gaf te kiezen waar ik naartoe kon gaan indien het mij interesseerde en ik niets anders omhanden had, met als gevolg dat er nergens nog een gaatje te vinden was om mij naar de Breughelstraat te verplaatsen. Dat was dan maar 'sponsoring' van activiteiten voor Elcker-ik waar ik me erg goed voel als ik er kom!)
Gisteren was het krekelen en nadien computerles.Gelukkig had ik een appel meegenomen voor in geval dat... En jawel: omdat Ria mij nodig had ben ik met haar naar haar huis gereden om te zien of ik de printerproblemen kon oplossen en de bestelling bij Signpost kon afhandelen - dit alles onder serieuze tijdsdruk. Nergens in gelukt!
En na de les was het te laat om op secretariaten binnen te kunnen en de printer bleef dienst weigeren.
Daarna ben ik dan pas thuis gekomen rond 18.30 u. waarna ik Chris kon opbellen met de boodschap dat ik niet naar de permanentie kwam.
En straks is het PT en vanavond voorbereiding van Witte Donderdag met het FT.
Zo ontbreekt mij de tijd om naar WSC te rijden, naar Alvo Francken en andere winkels.
Mijn bestuursmandaat bij Neos heb ik reeds opgegeven, dat bij het Davidsfonds zal volgen net als hopelijk ook in het PT; want er blijft nog: muziek, vriendenkring, familie, de computer, lectuur, brei- en haakwerk zodat tv erover schiet....
De laatste weken heb ik geen dag meer dat ik nergens naartoe moet... en ik die dacht dat februari wat kalmer zou worden na de drukke januarimaand. En ik moet Monique Charbon nog contacteren, net als Lies Veys en de uitnodiging versturen voor de algemene vergadering van Residentie Damiaan!
Ofwel word ik te traag,ofwel heb ik teveel omhanden ...
- Het machteloos moeten toezien op extreme heethoofden die andersdenkenden onthoofden en die daarbij gebruik maken van de huidige technische middelen om hun macht te etaleren, het stemt tot nadenken.
- De Europese linkerzijde die na jaren roekeloos geld en kredieten verslinden nu moet vaststellen dat het uit is met de pret en niet blijkt te beseffen dat er na een periode van hoogconjunctuur er een andere volgt van laagconjunctuur. In een democratie geeft dit vleugels aan populisten zoals Tsipras e. a.
- De huidige overbevolking van mensen op onze aarde ten koste van de verdwijnende natuur omwille van de niet-aflatende vraag van allen naar meer en meer comfort met een catastrofale klimaatopwarming in aantocht... ook geen mooie vooruitzichten!
Je moet van goede huize zijn om in deze tijden je hoofd boven water te houden en tegen beter weten in naar positieve mensen en tekenen te zoeken. Gelukkig is er nog mooie muziek...en zijn er ook nog aardige mensen! Maar die halen het nieuws niet - nergens!
Heeft het eigenlijk nog zin om het tv-nieuws te volgen en kranten te lezen- als sensatie het haalt boven informatie?
Op tv heb ik gelukkig 'Cultuur 7' ontdekt; daarbij kan ik breien en haken. Nog een bijkomend geluk dat ik bij Telenet zit waar 'Cultuur 7'; in het gewone pakket zit op kanaal 50 waar dit bij Belgacom in een optiepakket moet genomen worden op kanaal 110!
In mijn directe omgeving selecteer ik mijn vrienden nogal zorgvuldig - dit geeft al ietwat tegengewicht in deze negatieve wereld die je terug vindt in alle nieuwsberichten en actualiteitsprogramma's... Ik heb me de laatste tijd onthouden van me te ergeren aan afschuwelijke ontwikkelingen in de wereld waaraan ik niks kan wijzigen. Allemaal verloren energie om je daar druk over te maken; alleen de keuzes die je in je eigen leven maakt vragen overleg en verantwoordelijkheid. Maar soldaten die in Afrika een klein dorp binnenvallen om er gericht alle meisjes te verkrachten en hen die erover willen praten met de dood bedreigen (dit in opdracht van hun generaals)- daar zijn geen woorden voor; maar ik kan dat mansvolk niet tegenhouden... Dus moet ik zoiets ook niet echt weten...
Niet in de klassieke betekenis maar in een alternatieve: 'bijbels verbonden' of 'bijbels verantwoord'.
Dat ik katholiek grootgebracht ben- dat heeft me heel veel verhalen (vooral uit 'de gewijde geschiedenis') opgeleverd die ik eerst als letterlijk aannam van ouders en onderwijzers maar nadien in het middelbaar onderwijs toch kritisch als mythisch ervaren heb omdat ik meer zicht kreeg op veel dingen. Ik zie nu de bijbel als een groot werk over de zoektocht van (vooral het volk van Israël) naar de zin en de opdracht van zijn bestaan geschreven door verschillende auteurs met een schat van wijsheden en toenmalige inzichten en veel parabels, en mythische verhalen.
- Toen ik enkele weken geleden bij Neos Nic Balthazar in zijn voordracht over de klimaatopwarming hoorde speken over 'the point of no return' rond + 2025 met de onomkeerbare rampzalige gevolgen voor onze planeet toen waande ik me compleet in de bijbelse 'Apocalyps' die ik vroeger steeds catalogeerde bij 'science- fiction'.
- Als ik regelmatig het openbaar vervoer gebruik in en rond Antwerpen zit ik in een lijnbus vaak tussen de 'soms luidruchtige' Afrikanen en Oost-Europeanen met hun gsm of smartphone gewoon in de oud-testamentische 'toren van Babel'
- En vandaag (zondag, 25/01/15) toen ik wakker werd na mijn tweede diepe slaap rond 14.30 u.- dit na een hectische nacht van vrijdag op zaterdag dat ik maar 3 uur op mijn bed gelegen had en ik de zaterdag opstond met sneeuw op de stoep waardoor ik ben gaan ruimen in de plaats van de buurman die niet bleek thuis te zijn ofwel ziek was. Daarna ben ik te voet naar de kapster gestapt voor een geplande haarsnit. Nadien moest ik nog te voet naar de bakker en terug naar huis. Gelukkig was er nog niemand van mijn familie aan de deur geweest - en niemand kon mij bereiken omdat mijn gsm afgesloten was en ik mijn nieuwe smartphone niet bij me had. Dus maar meteen de keuken ingevlogen om daarna mijn familie te ontvangen en voor hapjes en drank te zorgen, de tafel te dekken een was van 60° op te zetten en heel de dag flink rond te lopen in huis - ook om wakker te blijven. Rond 23.30 u. was iedereen buiten en heb ik alles terug nog in de oorspronkelijke staat gesteld en mijn wekker op 8.15 u. ingesteld; maar ik was nog te moe vanmorgen , heb dat toestel af gezet waarna ik terug ben ingeslapen.
Zo heb ik vandaag de mis gemist, Familia, de Voorspoels en ook de galerij 't Kallement. Ik heb maar wat rondgelopen in mijn pyjama, en heb koffie gezet en ontbeten, terug een afwas gedaan, de was opgevouwen of gestreken; 2 telefoons beantwoord en mij niet meer omgekleed behalve om een bad te nemen. Zo kwam ik tot de idee: "En de zevende dag rustte Hij"
Ik weet wel dat de zevende dag bij de joden de sabbath is; maar nu bij ons in deze tijd ervaren wij de zaterdag en de zondag als weekend en daarom noem ik de maandag als eerste dag en dus is zondag (anders dan bij 'Van Dale') voor mij de zevende dag (net als op de VRT trouwens).
Ik heb vandaag sterk ervaren als een complete rustdag.(De zevende dag rustte Hij) in mijn geval: zij!
... om de verantwoordelijkheid voor je daden op Al-Qaeda te steken of IS - alsof je zelf geen overtuiging of persoonlijkheid hebt.
Maar dat laatste hebben deze gehersenspoelde macho's zeker niet.
Blind geloof in al wat men hen verkondigt - zeker als er wapengeweld bij te pas komt - loopt meestal nefast af.
Maar voor hun geloof te sterven als helden met een martelaarschap als kroon en een beloning van 70 maagden is ook niet niks...
Afin de aanslag in Parijs is nu beëindigd; benieuwd waar en wanneer de volgende (ook in opdracht van...) zal plaatsvinden!
In Google kan je van alles delen met wie je selecteert, maar een geloof delen dat haat en vernietiging incorporeert t.o. andersdenkenden en zelfs t.o. de eigen gelovigen die dat geloof niet zo nauw nemen of het anders benaderen en beleven dat is gewoon niet te begrijpen door mensen uit onze cultuur.
Weer een zwarte dag voor onze westerse democratie!
De aanslag met kalasjnikovs op de redactie van een satirisch magazine in Parijs dit door enkele extremisten (jihadisten) die hoegenaamd geen satire begrijpen- laat staan tolereren. Zomaar de mensen neerschieten met een ander wereldbeeld dan jij en waarvan je overtuigd bent dat je hen moet liquideren - gewoon maar om de profeet te wreken en ook om je te manifesteren ..
In onze westerse samenleving gaan vrijzinnigen, katholieken, protestanten, orthodoxen, joden, boeddhisten en ook getuigen van Jehovah anders met elkaar om. Ook al moeten ze niet weten van elkaar en bestrijden die elkaars overtuigingen; ze leggen mekaar 'normaal gezien' niets in de weg en bedreigen elkaar meestal niet.
Geen enkel persoon kan dan ook maar een greintje begrip opbrengen voor zulke barbaarse aanslag tegen mensen die de satire als wapen gebruiken!( Elke politicus weet dat hij of zij met die 'spotprenten' moet leren leven. Natuurlijk zijn die tekeningen zwaar overdreven; ze moeten opvallen, bijten, doen relativeren... Toen men op tv 'een bakske vol met stro' uitzond en zelfs persiflages op het laatste avondmaal van Jezus dat uitliep op een vraag naar frieten met stoofvlees; toen waren ook veel katholieken verontwaardigd en werden er veel boze brieven geschreven. Maar daar bleef het dan ook bij! Wij kunnen ons gekwetst voelen, maar bedreigen de andersdenkenden niet. We kunnen ons wel van hen afkeren wat dan de dialoog verhindert- maar daar blijft het bij!)
Wat gaan we nog allemaal te verduren krijgen uit 'die extremistische islamitische hoek'?
En zeggen dat er hier figuren rondlopen die niet willen inzien dat velen in de islam nog geen periode van 'Verlichting' hebben doorgemaakt en daardoor strikt blijven houden aan de letterlijke vertaling van de koran die voor hen gewoon absoluut is...
Niet dat de islam hieraan schuldig is; maar 't zijn wel de mannen van IS die vinden dat degenen die het niet zo nauw nemen met de sharia gewoon als ongelovig moeten worden beschouwd en dus moeten gedood worden...
Waar gaan we naartoe als de islam zoals wij er de uitspattingen van waarnemen de wereld gaat veroveren ? Ik denk hierbij terug aan Nostradamus...
Maar er zijn er nog 11 van de 13 te gaan - ook al beginnen de dagen nu stilaan terug te lengen. Er kunnen nog wel enkele serieuze winterprikken volgen.
Winterkleren zoals sjaals, mutsen, truien, handschoenen en laarzen zullen nog wel goed van pas komen. En omdat er minder aanbod van verse groenten en fruit te vinden is moet men er toch op letten sinaasappels, veldsla, rauw witlof, appels en peren uit de koelkamers te eten. Ook rauwe rode kool (geraspt) of radijsjes en groenten uit de diepvries of gekweekt in kassen zijn noodzakelijk!
En als het even kan -vriesweer of niet: toch even een stapje buiten zetten als de zon schijnt....
En opnieuw de gezonde levenswijze hernemen van vóór de feestdagen die nu achter de rug zijn, alhoewel... de nodige nieuwjaarsrecepties lopen nog gedurende de ganse maand januari en op 12/01/15 is het verloren maandag met worstenbrood en appelbollen en op 18/02/15 is het aswoensdag en wordt de vasten ingezet met pruimenvlaaikes!
En net zo goed de nieuwe agenda's voor hen die met een burgerlijk jaar werken ... want in scholen, bij het Davidsfonds en in andere verenigingen werkt men nog steeds met schooljaren - van in de tijd dat onderwijzers (al dan niet gepensioneerd) zich inzetten in allerlei verenigingsvormen.
Ik begrijp nog steeds die drukte niet die gemaakt wordt om het cijfer van de eenheden dat eentje hoger klimt in de jaartelling (na Jezus Christus) en waardoor we er nu op moeten letten steeds 15 te schrijven i.p.v. 14 in onze datumnotering.
Heel dit feestgedruis stamt uiteindelijk uit zeer lang vervlogen tijden toen men hier na het steeds maar korten van de dagen na de ommezwaai van een week eindelijk terug moed kon vatten omdat de dagen terug begonnen te lengen.... Vooral in een agrarische samenleving was die zonnewende (die er eigenlijk geen is, want het is onze baan omheen de zon die wendt) wel levensnoodzakelijk. Vandaar het feesten met licht (kaarsen) en extra eten en drinken om dit binnenshuis ten volle te vieren- zeker als het 'buitenleven stil ligt'.
(Gisteren is het net 7 jaar geleden dat ons vader overleden is in het Jan Palfijnziekenhuis. Wat vliegt de tijd toch snel...)
Ik heb er één in mijn hoofd: 'tablets en smartphones beginners' bij LBC Mortsel op donderdagvoormiddag; maar dan moet ik wel een smartphone aanschaffen en welke dan, Dit moet dan deze week of de week erna gebeuren want de cursus start op 22/01/15.
Moet er toch nog eens goed over nadenken - we moeten wel 'levenslang' leren; maar cursus volgen?!
Anderzijds is een grotere smartphone wel een must vind ik en er mee leren omgaan is ook al een opgave geworden... Dat het een Android wordt; dat staat al vast. Misschien nog net een cadeau voor nieuwjaar?
Normaal gezien niet; maar zover ik nog onder de norm van de meerderheid val- dat betwijfel ik ten zeerste!
Deze namiddag ging ik eerst naar Vic met de gelezen kranten van gisteren en zag plots op de stoep een alleen staande champagnefles gevuld met ... zag ik wel goed? Jawel, Lupulus, mijn lievelingsbier sinds mijn omzwervingen in de bierwereld. 't Was wel geen blonde, maar de fles had een champagnekurk en na even wachten om te zien of niemand die vergeten was met het naar binnen dragen van zijn of haar koopwaar - of het her inladen van de autokoffer, heb ik die fles dan maar opgetild en in mijn fietstas gestoken.
Nu drink ik nergens nog bier of wijn of cava of wat dan ook van alcoholische dranken; maar met nieuwjaar een glas Lupulus om 2015 in te zetten- dat zie ik anders wel zitten! Nu staat de fles donkere Lupulus gekoeld nog 13 dagen te wachten op de jaarovergang.
Met dit geschenk in mijn tas, fietste ik eerst verder naar Alvo Francken - voor mijn lievelingsbrood en -kwark. De leverancier van het agrison-brood was nog niet langs geweest - daarom had ik een exemplaar besteld voor morgen. Wanneer ik echter van de parking weg fietste , zag ik daar toch wel een bestelwagen staan van de leverancier Patroba en ben ik naar de chauffeur gestapt die inderdaad nog moest leveren.(Gelukkig ken ik de naam van de industriële bakkerij). En dus ben ik maar terug de supermarkt binnengegaan om dat brood te kunnen aanschaffen!
Het leven kan toch raar lopen: je hebt zo van die dagen dat alles en nog wat tegenvalt en andere dat er overal leuke verrassingen uit de hoek komen vallen. Het Lupulus bier van een kleine huisbrouwerij in Wallonië vandaag is er zo één van!
... dan zal je nog erg veel moeten leren inbinden, liet mijn kapster me daarstraks horen....
Om de tv-programma's te overlopen - ook al zet ik om de 3 weken quasi 4 keer de tv aan- gebruik ik daarvoor liefst nog een weekblad.Tot hiertoe kocht ik Primo maar daarin vond ik de programmatie niet terug van Cultuur 7 waar ik altijd naartoe zap als ik nergens iets vind dat mij bevalt. Onderwijl kan ik dan breien, haken, lezen enzovoort.
Op vrijdag, 23 januari kocht ik 's avonds bij Telenet in WSC mijn smartphone op een zeer druk moment in de winkel. Zaterdag en zondag daarop had ik de handen vol met alles en nog wat waarna ik mijn toestel voor de eerste keer kon leren gebruiken in de 2de les van tablets en smartphones (T&S) bij LBC in Mortsel. Tijdens de 3de les voelde ik me als absolute beginner gewoon niet op mijn plaats in de zeer heterogene groep van 15. Zo overwoog ik om mij te verplaatsen naar de groep T&S voor beginners op donderdagvoormiddag; maar daardoor moest ik het gezamenlijk op-en afrijden met Ria missen die op dezelfde dag en dezelfde uren Word volgt in dezelfde school.
Dit was te verwachten met Jan Verachtert die komt spreken over zingeving op het snijvlak van filosofie, psychologie, sociologie en spiritualiteit. In de heenreis op tram 4 heb ik zitten lezen in Tertio nr. 783 waarin ik verschillende echt goede artikels vond.
Ik verzet hoe langer, hoe minder werk, maar heb nog veel te veel goesting om ergens naartoe te gaan. Bovendien krijg ik onverwachte aanbiedingen zoals gisterenavond om een kaart voor de opera over te nemen aan halve prijs- en dan nog van iemand die ik toevallig ontmoette op de lijnbus na de opvoering van Khovansjtsjina.
- Het machteloos moeten toezien op extreme heethoofden die andersdenkenden onthoofden en die daarbij gebruik maken van de huidige technische middelen om hun macht te etaleren, het stemt tot nadenken.
Niet in de klassieke betekenis maar in een alternatieve: 'bijbels verbonden' of 'bijbels verantwoord'.
... om de verantwoordelijkheid voor je daden op Al-Qaeda te steken of IS - alsof je zelf geen overtuiging of persoonlijkheid hebt.
De aanslag met kalasjnikovs op de redactie van een satirisch magazine in Parijs dit door enkele extremisten (jihadisten) die hoegenaamd geen satire begrijpen- laat staan tolereren. Zomaar de mensen neerschieten met een ander wereldbeeld dan jij en waarvan je overtuigd bent dat je hen moet liquideren - gewoon maar om de profeet te wreken en ook om je te manifesteren ..
Maar er zijn er nog 11 van de 13 te gaan - ook al beginnen de dagen nu stilaan terug te lengen. Er kunnen nog wel enkele serieuze winterprikken volgen.
En net zo goed de nieuwe agenda's voor hen die met een burgerlijk jaar werken ... want in scholen, bij het Davidsfonds en in andere verenigingen werkt men nog steeds met schooljaren - van in de tijd dat onderwijzers (al dan niet gepensioneerd) zich inzetten in allerlei verenigingsvormen.
Ik heb er één in mijn hoofd: 'tablets en smartphones beginners' bij LBC Mortsel op donderdagvoormiddag; maar dan moet ik wel een smartphone aanschaffen en welke dan, Dit moet dan deze week of de week erna gebeuren want de cursus start op 22/01/15.
Normaal gezien niet; maar zover ik nog onder de norm van de meerderheid val- dat betwijfel ik ten zeerste!
