De expo the golden sixties achterin het station
Liège-Guilemins viel ons zeer erg mee ! We kregen eerst al een groot toestel om
in elke zaal te beluisteren (in het Nederlands) vanaf de zestiger jaren met de
babyboom van na de oorlog, expo 58, de Berlijnse muur,de moord op J. F. Kennedy,het tweede Vaticaans concilie, Che
Chevara, Mao Dzedong met zijn rode
boekje, de flower power, de eerste man op de maan en ook de muziek van toen,
zaken als de eerste Tupperware,de
eerste pick-ups en bandopnemers, natuurlijk ook de Beatles, de opkomst van de
tv. e.a.
Het maakte veel bij ons los, toen Maria V.M. een liedje
terughoorde waarop zij toen met het schoolfeest de kleuters op liet dansen en
dat toen echt uit de band sprong bij de
algemene muziekkeuze.
De komst van de pil waardoor vrouwen hun eigen
vruchtbaarheid konden bepalen deed grote omwentelingen ontstaan. Vrouwen gingen
mee uit werken; er kwamen praktische huishoudtoestellen en alles kwam zowat in
een stroomversnelling terecht.
In de laatste zaal (nr.15) waar een kleine plaatselijke
bioscoop stond opgesteld met generieken en/of fragmenten met filmen van toen,
kregen we te horen dat we geweldige jaren achter de rug hebben, maar ook dat we
dachten dat de bomen tot in de hemel groeiden en we ons totaal niet bewust
waren van de schaduwzijde van deze snelle vooruitgang. Het consumentisme kan
niet anders dan een afvalberg veroorzaken die haast niet meer te overzien
is.Ook het ongebreideld verbruik van
energie kan niet blijven duren; en in onze dagdagelijkse wereld wordt zeer veel
energie verbruikt !
Je kon er wel eens even over nadenken, maar we vonden toch
dat we op deze warme dag nog een extraatje konden nemen vooraleer we terug naar
huis spoorden. Dat werd dan een Leffe voor Josée, een dame blanche voor Maria
VM., eencoupe Melba voor Julienne en
Gilberte en ik verkozen een café Liégeois buiten op het terras van de gare Guillemins.
Al bij al moesten we dan nog vlug zijn voor onze trein van
18.18 u. die wel niet stond aangegeven onderaan de roltrap maar die wel stond
te wachten op spoor 8 !
Voor de tentoonstelling gingen we op zoek naar een
restaurant in de buurt en omdat we per sebuiten wilden eten, gingen we binnen in de brasserie Liégeoise waar we
dan uiteindelijk toch naar binnen gingen omdat het harder begon te regenen. Ook
al namen we maar één schotel, toch duurde dat daar toch bijna 2 uur eer we terug buiten
waren. De berg sla waarover ik moest zien was gewoon niet te doen: er lag wel
lekkere parmaham op en frambozen, aardbeien, verse vijgen, en groot stuk
ananas, kerstomaten, preischeuten, geraspte knolselder en wortels en een
heerlijk portoglas met een fantastische vinaigrettesaus dit bovenop een groot diep
bord met een berg gemengde sla. Indien ik dit bord wou leegeten zat ik er
waarschijnlijk s avonds nog ! De3 dames die filet St.-Pierre namen kregen een
veel overzichtelijker bord vis versierd met mooie groentjes in de hoek en de
dagsoep werd ook wel geserveerd in een degelijk groot kommetje.
Ook al regende het buiten, het was er warm binnen; de
prijzen waren zeer schappelijk: 1,80 voor een biertje of water of koffie ! We
gingen met veel energie terug aar het station voor de expo.
In de terugreis kreeg iemand onder ons die s middags
alleen een soepje genuttigd had, wel serieus terug honger ook na het nuttigen
van de coupe Melba en omdat ze bij Esco*bar enkel broodjes verkopen en Julienne wel degelijk zin
had in frietjes, zijn we dan toch maar afgezakt naar De Tempelier Men
bediende ons daar nog met goulash en frieten enmet een 2 croques en met 2 broodjes ; zó konden we naar huis met bus 421
van 21.45 u. (Zo kwam ik te laat thuis voor de vergadering van 19 u. waar ik
tegen 20 u. nog mee naartoe wou. We passeerden de bushalte aan de Aldi rond 22
u. waarna ik nog 15 min. te voet verder moest stappen. De vergadering zou dan
zeker gestopt zijn ! Maar Julienne en Gilberte zijn toch aan bakker DHollander
afgestapt om nog naar de Ortolaan te trekken !)
We waren maar met vijf; maar niettegenstaande dat hebben we ons
toch kostelijk geamuseerd !
Het vertrek met de bus s morgensviel
wat tegen omdat de bus van 9.20u. in Ranst niet kwam opdagen; Josée en de
2Marias zaten op de voorgaande bus en
konden de twee medereizigers uit Ranst buiten het station opwachten waarna wemet 5 de rechtstreekse trein van 10.31 u.
toch nog konden halen.
-----------------------------------
De tentoonstelling achteraan in het station Guillemins is
echt aan te bevelen voor wie nog eens
terug wil in de tijd. De bereikbaarheid is voor senioren optimaal: per
trein naar Liège niet parkeren eten en drinken in de buurten een hele dag op stap ! Ik weet niet waarop organisaties als
Okra en Neos nog zitten te wachten !
Ik zou het wel niet met een autocar doen: met kleinere groepen op dagen dat het
hen past gaat opperbest ! Vanuit het Antwerpse moet je rekenen op
4 uurin de trein (heen en terug) goed
gezelschap is dan wel van groot belang - vanuit Oostende of Brugge of Gent dat
kan men daar zelf maaruitzoeken. Wij
trokken ongeveer 2 uur uit voor het bezoek aan de tentoonstelling die ons erg
beviel.De tentoonstelling kost 10 euro
voor senioren gebruik van de audiofoon inbegrepen .
Het is wel een complementaire kleur bij de gele achtergrond ! Als ik er nu nog iets bijzet over de film die ik huurde bij Belgacom tv :"The iron Lady" - een knappe film die ik twee keer aandachtig heb gevolgd en misschien ooit nog eens in de bioscoop wil herbekijken, dan wordt het helemaal blauw !(Figuurlijk dan !) Ik vond de film over Margaret Roberts - want dat is haar meisjesnaam- gewoon geweldig ! Gewoon al de scène met de familie weggedoken voor aangekondigde bombardementen in de 2de WO met de jonge Margaret die terugloopt om de boter af te dekken. Dat schetst Margaret dus als een flinke en voorbeeldige dochter; en er komen nog gevatte passages voor in de film. Het meest merkwaardig vind ik haar vastberadenheid als ze zich iets had voorgenomen zoals met de Falklands, of de manier hoe ze met de wagen doorreed en haar tweeling die om aandacht vroeg achter de wagen aan liet rennen. Die lady Thatcher, ze heeft de onrendabele koolmijnen gesloten, de macht van de vakbonden teruggefloten, het aangedurfd om zware inspanningen van de bevolking te vragen in moeilijke tijden dit om een faillissement te voorkomen en de niet-uitgelokte agressie in de Falklands de oorlog verklaard. Ik moet haar gewoon bewonderen om haar inzicht, moed en gedrevenheid in haar 11-jarige regeringsperiode als vrouw in zo'n 'mannenbastion' als het Hogerhuis. Merkwaardig vond ik ook hoe ze zich bij een bezoek aan haar arts afgaf tegen de overdreven aandacht voor gevoelens - dit t.o. gedachten en principes. Bij haar primeerden blijkbaar de laatsten. Merkwaardig vind ik toch dat het steeds weer 'vrouwen' moeten zijn die het lef hebben om in moeilijke omstandigheden 'de tering naar de mering te zetten' en tegen de openbare mening in, hun visie door te drukken en te durven saneren dit ten koste van hun populariteit. Chapeau ! Angela Merkel vind ik ook zo'n merkwaardig 'vrouwmens'. Wat had de vader van Margaret nu weer gezegd tegen zijn adolescente dochter ? "Laat je niet teveel leiden door anderen ! Blijf vooral jezelf en volg je eigen weg !"
Gisteren - op een feestdag natuurlijk - gaf het opnemen van de hoorn van mijn toestel geen kiestoon meer, wel een soort gereutel. Ik heb getracht ons Chris op te bellen, net als Wim en Sus. Door de geluiden heen kon er nog gesproken worden, maar de kwaliteit was ondermaats. Nu hoor ik gewoon niets meer en kan ik het nummer 0800 22 800 voor storingen zelfs niet met mijn vast toestel bereiken. Dan maar met mijn gsm geprobeerd. Aansluiting gehad. Wacht nu op een oproep van de operator die zeker nog een kwartier extra testen diende uit te voeren - wordt daarvoor opgebeld op mijn gsm ! Benieuwd of dit iets aan de lijn is, of aan mijn Maestro 6040 ! Indien het laatste zal ik online een nieuw toestel moeten kopen (in dit geval een Maestro 2031) - maar dat wordt dan wel wachten en zelf knutselen en instellen . Ondertussen bericht gehad met een hele wachttijd voor de zoektocht naar een technieker en de vraag om de stekker van het vast toestel uit te trekken met nog eens wat wachttijd voor een extra test. Dit zal een Proximus-rekening worden ! Toch wel benieuwd - er waren problemen gemeld aan de verdeelkast aan de Herentalsebaan. Vandaag nog komt er een technieker langs van Belgacom !
Ondertussen bericht gekregen dat de afspraak bij mij thuis wordt afgelast vermits de storing die ik meldde betrokken is bij een netwerkprobleem dat kan worden opgelost zonder een bezoek bij mij thuis . En wat als ik niets gemeld had ?!? Benieuwd wanneer de panne zal verholpen zijn .... Hopelijk vandaag nog - als het kan - want 't is vakantie en gisteren was het een feestdag !
Addendum: Na een oproep (vandaag, 17/08/12) naar het nummer van de storingen kreeg ik als 'ingesproken' boodschap dat er problemen zijn met de Belgcom-diensten die waarschijnlijk zullen opgelost zijn op ma. 20/08/12 - dat is dus 5 dagen om dit in orde te brengen. Zou het oplossen van zulk euvel bij Telenet ook zoveel dagen in beslag nemen ? Dit mankement met een vaste lijn die niet meer werkt is dus bezig van 15/08/12 en duurt dus tot 20/08/12. Het is 'godgeklaagd' , de mensen 5 dagen met hun vaste lijn onbereikbaar maken !
Toen ik op ma. 20/08/2012 's avonds laat thuiskwam van de expo 'the golden sixties' in Liège-Guillemins ging alles terug normaal op de vaste lijn ! De tentoonstelling in het station viel zeer erg mee, we kregen een toestel mee dat je per nummer kon bedienen om in je eigen taal de uitleg te horen die paste in elke aparte zaal - er waren er 15 ! Het was een hele belevenis met vele verwijzingen naar onze 'jeugdjaren' we hadden er zo van genoten dat we vonden dat we buiten op het terras nog iets konden gebruiken om wat na te praten. Dat werd dan een Leffe voor Josée en voor de 4 andere een verzorgd ijsje ! Met de trein van 18.18 u. reden we dan naar huis, maar die stond beneden aan de roltrap niet aangegeven alhoewel hij boven op spoor 8 stond te wachten ... Op dinsdag, 21/08/12 kreeg ik op mijn gsm een bericht van Belgacom dat mijn vast telefoonnr. betrokken was bij een netwerkpanne of zoiets en dat de problmen nu zouden moeten opgelost zijn (wat ik ondertussen al wist)
Een jaar alle uitgaven bijhouden en apart noteren hoeveel BTW daarin begrepen was. Voor rekeningen staat dat meestal apart, voor horeca is dat moeilijker net als bij aankopen in de slagerij of bij de bakker, een treinkaart of een concertticket . Voor wie bv. alles bij Makro koopt is dat eenvoudiger; maar wat doe je dan met kappersbezoek , een georganiseerde citytrip e.a. ? Het zal wel onmogelijk zijn dit allemaal te becijferen; maar ik vermoed dat je zou schrikken van het totaalbedrag. Tel dat dan bij de belastingen op je inkomsten en je zult versteld staan van het resultaat. Als je dan uiteindelijk sterft zonder erfgenamen 1ste lijn, gaat er van je vermogen nog eens een goede 40 % terug naar de staat (successierechten). Zo zie je maar - hoe wij hier gepluimd worden ...
Ik kijk er steeds naar uit; zeker na het zien bij 'villa Van Tilt' van een boom waaraan de Elstar appelen hingen te groeien en te rijpen. En juist vandaag zag ik de Delbar appelen (nieuwe oogst uiteraard) in een bak liggen op de markt. Ik heb er meteen 2 kg van aangeschaft. Ook al smaken ze wat zuriger - ze bevatten veel meer vitamines dan de Jonagold-exemplaren die vorig jaar in oktober geoogst waren en bijna een vol jaar in koelkamers deskundig bewaard bleven - met wat vitamineverlies (het kan niet anders). Eén nadeel heeft de vroege appelsoort Delbar : ze kunnen niet lang bewaard worden, maar hun grote voordeel is de vroege rijping. Ik verkies hen boven alle appelen tot de Elstar er is - want die zijn nog smakelijker vind ik. Deze appelsoort komt wat later tot rijpheid en bewaart ook veel langer. Persoonlijk verkies ik Elstar zelfs boven Jonagold - maar dat laatste is een kwestie van smaak, en daarover valt niet te twisten. Ik heb een eerste appel juist met groot genoegen opgegeten met het vooruitzicht op nog volgende exemplaren.
Minder spectaculair dan de eerste mens op de maan; de eerste marslanding bracht geen Amerikaanse mens maar wel een Amerikaanse jeep 'Curiosity' op Mars - dit op 06.08.2012 !Toch weer een mijlpaal in de geschiedenis en een pluim op de hoed van de NASA en ook de USA - hoe velen er ook over mogen denken.
Ook al is de Emporia-gsm al langer op de markt; gisteren begaf mijn gsm (een Nokia) het en meteen ben ik op het internet gaan surfen op zoek naar een vervangtoestel. Het aanbod en de verscheidenheid is gewoon hopeloos groot ! Essentiële vraag blijft wel: waarvoor gebruik ik een gsm? Voornamelijk om te telefoneren en gebeld te worden, sms'jes te versturen, en voor de rest ? Ik draag steeds een polshorloge, zet een wekker als ik op een bepaald uur wil opstaan en mijn berichten ontvang ik nog steeds op mijn pc. Dat is wel niet zo mobiel; een laptop of een tablet zouden misschien wel van pas komen- maar dan toch liefst een tablet (dat kan mee in de handtas) ! Na heel wat opzoekwerk heb ik besloten niet mee te gaan in de rage naar steeds meer technische hoogstandjes op de gsm, maar te kiezen voor één van de Emporia-toestellen. Nu is het aanbod zowel in 'The Phone House' als bij Belgacom niet zo bijster groot. Op de website van het Oostenrijkse Emporia staat een nieuw (design)toestel te blinken dat pas in het voorjaar 2013 op de markt komt (zie bijgevoegde foto) ! Ook vind je er een Emporia Solid Big Button Water & Dust Resistant - heel degelijk en kan tegen een stootje maar is hier gewoonweg niet te koop ! Er is een Emporia Click en ook een Click-Big Button dit aan 99 en aan 119 euro. Als ik morgennamiddag naar een Belgacom-shop trek, want in de voormiddag wordt er met de dames ontbeten - dan zal ik één van de toestellen nemen die voorradig zijn, want zo lang zonder gsm lopen is ook al een opgave... De Emporia toestellen richten zich meer specifiek tot senioren - en daar zijn er toch veel van ! Maar wat wil je ! Als de lieve kleinkinderen een hipper toestel willen aanwerven, geven ze het afgedankte exemplaar aan hun oma of opa - ook al is dat minder op hun noden afgestemd. Hopelijk wordt de vraag naar senioren-gsm's groter, waardoor het aanbod hier bij ons ook vergroot. Eigenlijk is dit misschien wel een actiepunt voor Okra of Neos ?
Als je onze hoogtechnologishe wereld beschouwt waarin alles zo snel wijzigt, dat mensen zich in allerlei bochten moeten wringen om toch maar mee te blijven kunnen; dan zou je er soms moedeloos van worden. In een randgemeente waar iedereen elke cm² grond in bouwgrond wenst om te zetten omwille van de waarde ervan moet het natuurlijke evenwicht sneuvelen omwille van de economische meerwaarde van menselijke bewoning. En net omwille van de groeiende vraag naar bouwplaatsen en het slinkend aanbod ervan, zal die prijs van de bouwgrond enkel maar blijven stijgen. Momenteel worden overal appartementen neergezet waardoor de betonnering enkel nog toeneemt; de percelen voor open bebouwingen worden alsmaar kleiner, net als die voor HOB. En bomen langs de weg worden gerooid omwille van de schade die de wortels kunnen toebrengen en de kost en de ellende van de bladerval in de herfst. In de tuinen worden enkel nog maar de zeer kleine exemplaren gedoogd. Zo te zien, blijft er voor het gevogelte steeds minder biotoop over. Eigenlijk zou men elke gemeente moeten verplichten per x aantal inwoners een opp. van x aantal m² natuurgebied (zeg maar bos) te moeten aanplanten.( In de stad Delft zag ik naast de gesloten bebouwing opmerkelijk veel natuurlijke aanplantingen in de periferie.) Een aarde met een groeiend aantal mensen mensen (9 miljard ?) brengt uiteindelijk het uitsterven van een aantal diersoorten met zich mee met daaraan gekoppeld het afnemen van de biodiversiteit. (Misschien is er in onze maatschappij zoveel afgunst en agressie omdat mensen minder tot rust kunnen komen in de natuur....) Zo blijft er in mijn zoektocht naar een goed project voor een duolegaat enkel nog "Natuurpunt" over. Zij zullen misschien het tij wel niet kunnen doen keren, maar hun visie op de mens als schakel in de natuur en de kosmos spreekt mij toch meer aan dan alle andere projecten. De laatste jaren heb ik naast het lidmaatschap bij Natuurpunt, ook nog een lidmaatschap bij het Natuurhulpcentrum in Opglabbeek en sinds vandaag ook nog bij Vogelbescherming Vlaanderen. 'Vogelbescherming Vlaanderen' bestaat 10 jaar en met de code 'SOS Vos' word je lid voor maar 7,50 i.p.v. 15,00 en vermits mijn overleden moeder 'De Vos' heette en men perfect zijn kippen kan beschermen tegen het grootste prachtige roofdier in Vlaanderen, mits men de richtlijnen maar volgt die je vindt op het internet, daarom vind ik dat ook de vos recht heeft op bescherming en noem ik mij 'vriend van de vos'. Wie "Natuurpunt" steunt, steunt hierbij ontegensprekelijk mensen die vechten tegen de bierkaai door te investeren in meer natuur - dit uiteindelijk ten voordele van de toekomstige generaties mensen die onze aarde zullen bevolken.
Wie geconfronteerd wordt met intens en blijvend groot verdriet bv. tijdens een rouwproces en daar niet mee naar buiten komt om zijn of haar medemensen er niet mee te belasten doet zichzelf soms veel onheil aan. In de volkstaal spreekt men van 'zijn hart luchten' of 'stoom aflaten'. Als dit nergens kan, bv omdat je meent dat bij een uiting van verdriet de toestand toch niet wijzigt; dan wordt daarbij vergeten dat tijdens het huilen en praten niet de voorbije gebeurtenissen maar wel de toestand in je hart een wending kan nemen. Zojuist kennis genomen van een jong meisje van 18 of 19 die het lijden van haar ouders na het overlijden van een vierjarig broertje niet meer kon plaatsen en dan maar zelf uit het leven stapte. Intriest vind ik dat . Zoiets groeit allemaal binnen in een mens en als die dat verborgen houdt voor iedereen, dan kan dat tot zulke uitwassen lijden. Dat ook haar 'verstandige' ouders dit niet zagen aankomen, is te begrijpen, vermits zij ook nog dagelijks het gevecht leverden tegen hun verdriet om het verlies van hun kind. Krijgen ze dit er nog eens bovenop te verwerken ! Voor sommige mensen kan het leven toch wreed zijn ! Leef zo maar verder als je dit te verwerken krijgt ...Wij gaan hier niet in therapie als we verdriet hebben; toch zou een gepaste rouwbegeleiding voor sommigen wel effect kunnen hebben....
Eindelijk is het ervan gekomen. De bouwgrond over mijn appartement die eerst voorzien was voor 7 woningen (HOB) en waarvan er 2 zijn gerealiseerd is nu in gebruik voor een nieuw appartementenblok. De bouwvakkers zijn vanaf vandaag dus aan het uitgraven. In de plaats van 5 HOB-woningen zullen er naar mijn schatting 15 appartementen komen. Deze zijn blijkbaar reeds allemaal verkocht want dichtbij de Herentalsebaan en met de achtergevel met een uitzicht op de open ruimte naar het fort toe; en ook nog eens de zon 's avonds op de terrassen achteraan. Hoeveel garages er dan voorzien zijn ? Dat zullen we nog wel zien. In ieder geval gaat de parkeerdruk in onze straat ontzaglijk toenemen. 15 appartementen; dat is plaats voor 30 wagens waarvan één in de garage en de andere waarschijnlijk op sraat ! En 't staat hier nu al zo vol !
Ondertussen is de ruimte voor 4 van de 7 woningen nu gewijzigd in 11 apartementen aan een zeer hoge prijs en een realisatie van Walter Van Hoof die ook bezig is in Borsbeek. De mensen die er een appartement kochten komen met de opbrengst van de verkoop van hun villa met tuin op Hooiland niet toe voor dit nieuwbouwappartement met lift een een EPC van 80; maar hun energiekosten zullen hopelijk heel wat lager zijn! Als er 1 garage per appartement voorzien is, dan is dat te weinig, want meestal heb je er 2 nodig ! Het parkeren op de straat zal hier nog een hele klus worden ! Als kind heb ik tot aan mijn 10de verjaardag gewoond in een groot huis (OB) met een zeer grote tuin errond op de scheiding tussen Oostmalle en Rijkevorsel.In de omgeving waren vennen, weiden, bossen en met in de straat zelfs een in onbruik geraakte tramlijn. Mijn vader verkoos te verhuizen naar het Antwerpse omdat hij in de garage van de douanen werkte op de Charlottalei en veel overuren deed aan de haven. Zo kwam ik van mijn 10de terecht op de Ternesselei in Wommelgem in een HOB met een grote wei achter onze tuin en met het zicht op de boerderij van Mertens. Maar de zandweg achterin werd een heuse verbindingsbaan met de Autolei. De Hoevenstraat werd meer en meer volgebouwd. Zo geraakten ze bij ons thuis totaal ingesloten tussen het werkhuis van Bleys en de garages van de buren en veranderde de lucht bijna in een meetkundige figuur tussen de muren in het rond.
Op mijn 32ste ben ik verhuisd naar de Sint-Damiaanstraat met een prachtig vergezicht op het fort - ook al wist ik dat de weide over ons 'bouwgrond was. Nu zien we binnenkort op een gebouw zoals veel mensen dat trouwens ook doen en moeten we ons verplaatsen om een vergezicht te hebben... Dus moeten we meer gaan wandelen of fietsen of verhuizen... maar waar naartoe ? De bevolkingsaangroei en de verstedeling gaan onverminderd verder en een enig mooie ruimte met een grandioos vergezicht is op de dijk aan zee; maar wat met de opwarming van de aarde als het water het land binnen beukt ? We zullen dan maar blijven waar we zijn en er het beste van maken .... Trouwens - eens we met 9 miljard zijn wordt de ruimte voor menselijk bewoning steeds krapper, want er moet ruimte overblijven voor landbouw, natuurgebied voor de biodiversiteit en ruimte voor de mens om tot rust te komen. Trouwens de zeer hoge bomen worden ook allemaal geveld en in de kleine tuinen is er geen plaats meer voor grote specimen. (En langs de straat vormen ze ook een obstakel.) Sinds 27 februari 1977 heb ik hier altijd kunnen kijken tot aan de bomen rondom fort II; dat is dan ondertussen al 35 jaar waarvan 9 jaar bijna dagelijks want sinds 30.06.2003 ben ik met pensioen...
"Ont-denken is erin slagen om een jarenlang leerproces op het cruciale moment te laten samenvloeien door je denkende zelf uit te schakelen." Onze Guy moest het horen ! We kennen zijn visie op 'teveel je verstand gebruiken in je jonge jaren' - maar dat is dan ook zijn persoonlijke visie op 'evenwichtig en gedoseerd leren op school'. Het 'ont-denken' is eerder de beslissing om - als je door de bomen het bos niet meer ziet door teveel en ook tegenstrijdige informatie - je te laten leiden door je 'buikgevoel'. Volgens veel wetenschappers zou dit tot betere resultaten leiden... Het is een fundamentele paradox in de psychologie dat denken slecht kan zijn voor ons. Dit komt uit een wetenschappelijk artikel uit De Standaard van 01.06.2012: "Teveel nadenken is slecht voor u" - volgens mij wel met de klemtoon op "teveel" !
De soap met de verplichte ontkoppeling van regen- en afvalwater ga ik hier niet navertellen. Maar als men denkt dat alle obstakels overwonnen zijn, komen er nog steeds nieuwe bij. 1) Het stukje grond voor onze voortuin dat sinds 1978 betegeld was als trottoir en dat nu verwilderd voor onze tuin ligt sinds de wegenwerken in onze straat. Bij navraag op het gemeentehuis kreeg ik te horen dat deze grond van ons was ! (De wegenwerkers zijn gestopt aan de rooilijn). Dan zijn wij destijds bedrogen, en nu staat de straatlantaarn bovendien op ons grondgebied. Misschien toch maar Roger Simon hierover raadplegen.(Hij is landmeter voor iets.) 2) Bij de keuring van de werken kregen we als opmerking dat het open putdekseltje moet vervangen worden door een gesloten, vermits het op de DWA-afvoer ligt en er dus geen regenwater mag inkomen. Nu had ik aan de mannen van Bacterior een open deksel gevraagd omwille van het wekelijkse vervuilde zeepwater dat nu niet meer in de straatriolen mag gekieperd worden. Fout gegokt dus ! Eigenlijk geven de enkele deciliters regen in de DWA- afvoer niet op tegenover de tientallen liters vervuild zeepwater in de regenafvoer in de RWA putten in de straat ! Na vervanging van het foute deksel komt André Vangoetsenhoven dit nogmaals (gratis) keuren - hopelijk met uiteindelijke goedkeuring !
Hoe vlug sommige mensen iets voor waar aannemen gewoon al naargelang van wie de boodschap brengt. Vanmiddag samengezeten met iemand die nooit cola drinkt maar nu toch een 'cola zéro' bestelde. Met verbazing vroeg ik haar sinds wanneer zij die drank tot zich neemt en niet bijvoorbeeld een 'cola light'. Een gezaghebbend persoon uit het koor had haar verteld dat die drank met stevia was gezoet. Wantrouwig als ik ben -want ik kon dat niet zomaar geloven- heb ik in de supermarkt zo'n fles vastgenomen om de ingrediënten te lezen - en wat las ik ? Gezoet met aspartaam . (Misschien heeft de firma van Coca cola zich voorgenomen om voortaan stevia als zoetstof te gebruiken - wat dan zeker de prijs wel zal beïnvloeden - en dat moet ik eerst nog zien; want de smaak zal anders zijn !) Vorige woensdag kwam tijdens een gesprek de aanval op de Twin Towers ter sprake met de verontwaardigde opmerking van een dame die behoorlijk boos vermeldde dat Mark Eyskenss had gezegd dat toen de 3de wereldoorlog begonnen was. Nu kan Mark Eyskens een zeer erudiet man zijn , maar hij is ten eerste niet de persoon om de bevolking in te lichten in geval van oorlog; en ten tweede zou men toch moeten aanvoelen dat zulke uitspraak draait rond de perceptie - of het gevoel dat deze aanslag bij hem oproept. Ik blijf me verbazen in de goedgelovigheid van mensen - zeker als het om uitspraken gaat van iemand waarnaar ze opkijken; en 't is niet omdat iemand zeer verstandig is, dat hij of zij zich ook niet kan vergalloperen of zich vergissen.
En zelf ook nog ondervonden: iemand die bewust omgaat met voeding en ook op de cholesterol diende te letten maar zeer omzichtig omging met de door artsen voorgeschreven medicatie (haar dochter is ook huisarts); zij raadde mij aan om i.p.v.gewone kaas eens karnemelkkaas aan te schaffen. Ook al kon ik me niet voorstellen hoe je van karnemelk kaas kunt maken - toch heb ik een blokje gekocht op de markt. En ja, die was best eetbaar zonder schuldgevoel. Maar achterdochtig ik ben , heb ik me toch wat meer geïnformeerd op het internet. En inderdaad: van karnemelk is hoegenaamd geen kaas te maken; wel kan men karnemelk gebruiken om stremsel te bekomen. De fout zit dus weer in de suggestie door de naamgeving net als bij de kalfsworst waar geen milligram kalfsvlees in te bespeuren valt als je de ingrediënten leest - ook in kippengehakt of kippenworst zit maar een zeer klein gedeelte kippenvlees . We hebben dus weer en lesje gehad: karnemelkkaas is een kaas waarvoor karnemelk werd gebruikt in het productieproces; maar voor het maken van kaas heeft men de vetten in de melk nodig - en dat zijn er dierlijke.
Gisteren een HP 6500 printer AIO gekocht en geïnstalleerd. Moet je die papieren daarbij eens ter hand nemen: in 23 of 24 talen aub ! Daarvoor ben ik soms jaloers op de USA of de vroegere USSR; zij konden één voertaal opleggen (in alle landen zoals Polen, Tsjechië e.a. werd Russisch als tweede taal onderwezen). In de States vroeg men aan Poolse immigranten een jaarlijkse dagcursus - van 9u. tot 17u.: Engels - en waarschijnlijk ook maatschappijleer erbij terwijl ze een uitkering kregen. Na dat jaar viel hun uitkering weg en werden ze geacht klaargestoomd te zijn om mee te kunnen functioneren op de arbeidsmarkt.Hier slaagt men er zelfs niet in om één verplichte tweede taal op te leggen aan alle landen die tot de Eurpese gemeenschap behoren - want welke gaat men dan kiezen ? Toch vind ik deze versnippering niet zo erg moest men tot een gemeenschappelijke keuze kunnen komen. Moest men bij de volgende Europese verkiezingen ook eens de vraag stellen welke taal men als verplichte tweede taal in de EG wenst op te leggen , dan zou je nogal een opkomst zien - al is die praktisch nergens verplicht ! Mijn bedenking bij die meertalige technische uitleg in de doos !
Plots lees ik op het schermpje van de printer: "Printkop ontbreekt of is beschadigd". Na het surfen naar 'HP solutions' dan uiteindelijk toch maar de inktcartridges verwijderd, de handel van de printkop opgetild en de printkop eruit genomen. Met een vochtig doekje schoongemaakt wat aangeduid werd op het scherm, maar waarschijnlijk te veel onder handen genomen. Nadien ging het nog niet. Nu was er te lezen: "Fout in het inktsysteem". Na enig opzoekwerk zag ik dat deze Officejet 6500 AIO dateert van 19/08/09 - dat is dus nog niet zo oud. Maar laten herstellen zal wel meer kosten dan een nieuwe aanschaffen zeker ! Enfin 't is lastig als dat onderdeel ontbreekt. Naar Dofin gebeld voor een nieuw exemplaar maar de offerte moet nog binnenkomen.
- Het begon al met zondag: wat vroeger samenkomen in de kerk, voortijdig vertrekken om de sleutel te halen en de mensen te kunnen ontvangen in Familia. Die dag verliep al behoorlijk emotioneel waardoor we na het opruimen nog wat dienden na te kaarten, in het café van Familia nog iets gingen drinken en nadien van de honger naar het grand-café Lindenberg trokken - maar omdat het net na 18 u. was konden we geen snack meer bestellen. Dat werd dan uitgebreider tafelen met afsluiting rond 22 u. - Op maandag een ganse dag naar Malle voor de 60ste verjaardag van onze enige broer ! Dit dan tot 17.30 u. ongeveer. Nog even permanentie op de pastorie gedaan. en terug naar huis. - Op dinsdag vroeg opgstaan omdat de mannen van Bacterior kwamen voor de ontkoppeling van het regenwater. Electriciteit moest ergens van genomen worden - dus dan bij mij; terwijl ik wat computerwerk heb gedaan en met succes een eerste internationale online betaling gedaan en wat getelefoneerd... 's Avonds nog wat problemen gehad met mijn tv. Hij startte wel, maar stopte meteen. Na het uit- en terug inschakelen van de modem en ook van de decoder nog een reset gedaan en tenslotte ronf 21.30u. Belgacom opgebeld voor technische storingen. Die mevrouw kon me niet helpen.Dus maar verder gezocht met het andere zaptoestel en daar dan kunnen verplaatsen naar 'digitale ontvanger' of zoiets. Uiteindelijk nog net het 3de deel van 'Wonders of the universe' kunnen volgen op Canvas. - Woensdag weer vroeg mijn bed uit - mij vergist van kleding (te fris gekleed), de bus die om 8.28u. in Wommelgem moest vertrekken om 8.25u. aan de Doornboom zien passeren; nog net met de volgende bus tram 8 kunnen nemen van 9 u., tijdig in de Sint-Rochusstraat 43 gearriveerd voor een pracht van een rondleiding in het tropisch instituut door een zeer onderlegde gids. Daarna met flinke tred door de Nationalestraat naar Sint-Andries gewandeld voor een broodjesmaaltijd. Nadat de pastoor, Rudi Mannaerts ons kwam halen voor een buitengewone rondleiding van 3 uur in zijn onverwarmde kerk, reden we met tram 8 terug naar Silsburg. Daar konden we dan verder met bus 423 naar Wommelgem. Na het avondeten thuis werd het dan opnieuw vertrekken naar de bibliotheekraad. Gelukkig duurde die niet zo lang. - Op donderdag ging het recht naar het Neos-lokaal voor de bestuursvergadering van Neos (van 9 u. tot 12.30u.) met in de namiddag een bezoek aan WMH met het COV; nog wat boodschappen gedaan en gaan buurten bij Paul en Hortense met Herman en Hedwig en Maria. Dat werd dan ook weer een gevulde dag zonder annex. - Vrijdag ging het na het gebruikelijke gewinkel op de markt en aanpalende winkels een laatste samenkomst in Gierle bij Maurice De Bauw.Die samenkomst wilden we (Ria, Paul en ik) afsluiten met een etentje in 'De Remise' ; maar die bleek gesloten te zijn. Dan reden we maar naar "De Wandeling' in de Peggerstraat waar we juf Noortje met haar echtgenoot ontmoetten aan de tafel naast de onze. Dat werd daar dan ook weer een heel gesprek met een ongewone afsluiter bij Ria boven - dit met de bijbehorende babbel. Thuisgekomen vond ik 3 stokken en een zak ballonnen om de straat te versieren die op zaterdag feestelijk geopend wordt. Dan kreeg ik nog telefoon uit Halle.Ook al was ik moe - toch heb ik een tiental ballonnen opgeblazen en die met de touwtjes aan de stok gebonden. - Toen ik vanmorgen om kwart over 7 opstond ontdekte ik tot mijn verbazing dat 6 tot 7 ballonnen terug afgegaan waren (ik had die niet vastgeknoopt, maar met een touwtje afgesloten) Om 8 u. bij de kapster zei men mij dat die moesten geknoopt woren. Daar ben ik nu vanmiddag niet meer terug aan begonnen. We hebben hier voor die ontkoppeling al voor 7500 euro onkosten gehad, en nu komen die van de keurder er ook nog bij. Hopelijk kan ik vanavond wat bijslapen... Toch ook nog wat werk met het bijwerken van de Neos-activiteiten in GUST; inschrijvingen en betalingen nakijken enzovoort. Hopelijk een 'rustige namiddag - 't is weekend nu - maar mijn wasmachine staat nu op en ik zou vanavond nog wat willen strijken. -Morgen moet ik naar Halle om er 't een en het ander in orde te brengen.Liefst met vertrek in de namiddag ! In alle geval verliep mijn leven vroeger VEEL gestructureerder toen ik nog uit werken ging; nu komt alles samen op bepaalde piekmomenten en andere momenten komen dan weer vrij voor lezen, breien, naaien, ordenen,SUDOKU spelen of andere bezigheden...
Na meer dan 35 jaar op een appartement te wonen met zicht op velden en bomen- richting fort II, komt er nu uiteindelijk een appartementsgebouw aan de overkant. Hiermee wordt ons een mooi vergezicht ontnomen; dat zal wel wennen worden ! Erger vind ik de ingebruikname van de laatste cm2 bouwgrond; zodat er voor de natuur minder en minder overblijft. De vogels en heel wat mensen werden vorig jaar plots heel wat gezonde volwassen lindebomen ontnomen. De mooi aangelegde gazonnetjes bieden weinig compensatie voor bijen en insecten en zorgen al helemaal niet voor de biodiversiteit. Ik weet dat bewoning ook belangrijk is voor mensen, maar weet evenzeer dat eigenaars van landbouwgrond er alle belang bij hebben dat die grond hertekend wordt als 'bouwgrond' - als je de prijs van de bouwgrond hier kent tenminste. Daarenboven vind ik appartementen wel goed voor mensen die kleiner willen wonen, nadat de kinderen het huis uit zijn, of voor alleenlevende mensen - maar met kinderen vind ik het echt niet te doen. Waar blijft de tuin om in te ravotten ? En de mogelijkheid om een huisdier te houden ? En ook is samenleven met de anderen en overeenkomen met de buren ook iets dat je onder de knie moet krijgen.Hoe feestjes en/of familiesamenkomsten organiseren ? Afspraken rond de poets van de algemene delen, of rond het draaien van wasmachines en het spelen van muziek horen er ook bij. Over de toenemende parkeerdruk zullen we nog maar zwijgen , want ook die mensen hebben vrienden, kennissen en familie die op bezoek komen. Eigenlijk kan je nog niet beter wonen dan pal tegenover het fort of tegenover een park - met constant zicht op de wisselende natuur en in de buurt van volgroeide bomen.
Vorig jaar , juist op 11.04.11 was een firma hier aan de overkant bezig met de 'bomenslachterij' die ik als afschuwelijk heb ervaren. Net een maand voor hun geurige bloei werden alle lindebomen in mijn straat verwijderd en verpulverd - en dit terwijl men op de 'de Keyserlei' actie voerde voor het behoud van die gezonde lindebomen - ook tevergeefs. (De onbetaalbare geur van lindebloesem is enkel waar te nemen door alerte voetgangers en fietsers - zwakke weggebruikers dus - en dus ongekend voor veel beleidsmensen die zich veelal met de wagen verplaatsen naar hun vele vergaderingen binnenskamers.)
In dat geval krijg je een mooie rij cijfers uit de cijferreeks van 0 t.e.m.9 ; bovendien kan je in die reeks van 10 cijfers alle cijfers van mijn geboortedatum 18.03.1945 en ook die van mijn verjaardag 18.03.2012 doorstrepen en wat blijft erover ?Jawel: de 6 en de 7 van 67 !Als dat dan geen speciale verjaardag is, weet ik het ook niet meer. Daar komt dan nog eens bij dat zowel deze verjaardag als mijn geboortedag op een zondag vielen . Dus mogen we dit jaar wel eens flink uit de bol gaan !
Het is gewoon onvoorstelbaar: één moment van onoplettendheid of eventjes weg met je geest en je autocar vol met kinderen die terugkeren uit skivakantie crasht tegen een tunnelwand. Op één minuut half de autocar tot schroot herleid en zoveel gezinnen waar men zich voorbereidt op de blije teugkeer van hun twaalfjarige in Lommel en Heverlee hun wereld is ingestort ! Bij die gezinnen horen dan ook nog grootouders en andere familie. De overlevenden die gehavend zijn voor hun leven zullen deze ramp blijven meedragen. In één klap zoveel vriendjes kwijt, misschien nog velen gehandicapt en een levenslang trauma er nog eens bovenop. Wat een vreugdevolle terugkeer moest worden is in één moment geswitcht tot een hel. Het zal je maar overkomen... en toch gaat het leven voort, maar hoe ! Waarschijnlijk zijn de kleren voor het vormsel reeds aangekocht, is de zaal of het restaurant vastgelegd voor de vormselviering voor de volgende maand of iets daarna. Zoveel leed dat je overkomt zonder dat je er ook maar iets kan aan doen ! Het leven kan hard zijn en onvoorspelbaar ! Waar staan we nu met de maakbare wereld na de bewustwording van deze catastrofe. En dit is dan nog maar 'klein bier' i.v.m. Fukishima of andere natuurrampen met de desastreuze gevolgen vandien....
De kat van de buren waar ik al eens voor mag zorgen is er me eentje. Harley is een mooie grijs gestreepte gecastreerde kater die verblijft op een appartement (1ste verdieping) en als uitlaat iedere dag mag 'trappen op en aflopen'. Regelmatig zit Harley aan het raam naar de vogels e.a. te gluren. Thuis heeft hij speeltjes te over, maar het liefst van al speelt hij nog met een 'ingestopt' bolleke wol om ermee te voetballen. Daarbij schuift hij uit over het laminaat : alle deuren staan open zodat hij over een grote ruimte beschikt. Als hij op de overloop komt gaat hij steeds krabben aan de voetmat voor mijn deur. Binnen in mijn living ligt vasttapijt - ook leuk om de nagels in te zetten evenals de loper in mijn keuken. Afin, na 2 bezoekjes voelt hij zich helemaal thuis bij mij. Natuurlijk komen zijn drinkbak en eetbak dan ook mee evenals de kattenbak. Vorige donderdag kwamen mijn 2 zussen op bezoek en die wilden Harley ook wel eens leren kennen. Ik had de sleutel om werkvolk binnen te laten omdat de kat alleen dat niet kan en kon Harley dus bevrijden. Nu kwam hij recht naar ons Rita die thuis een kattin heeft die krols staat- dat werd dan constant snuffelen en bij de jas blijven en op het bijbehorend zakje liggen. Na de visite werd de kat terug in haar woonst gezet en reden mijn zussen terug naar huis. Eens thuisgekomen was de kat van ons Rita niet van dat bewuste zakje weg te slaan waarop de kater een hele tijd gelegen had. Hoe gek toch: twee dieren die van elkaars bestaan niets afweten zijn; maar ze zijn in de ban van de geur van stoffen waarop de ander gelegen heeft !
Het is wel een complementaire kleur bij de gele achtergrond ! Als ik er nu nog iets bijzet over de film die ik huurde bij Belgacom tv :"The iron Lady" - een knappe film die ik twee keer aandachtig heb gevolgd en misschien ooit nog eens in de bioscoop wil herbekijken, dan wordt het helemaal blauw !(Figuurlijk dan !)
Gisteren - op een feestdag natuurlijk - gaf het opnemen van de hoorn van mijn toestel geen kiestoon meer, wel een soort gereutel. Ik heb getracht ons Chris op te bellen, net als Wim en Sus. Door de geluiden heen kon er nog gesproken worden, maar de kwaliteit was ondermaats. Nu hoor ik gewoon niets meer en kan ik het nummer 0800 22 800 voor storingen zelfs niet met mijn vast toestel bereiken.
Een jaar alle uitgaven bijhouden en apart noteren hoeveel BTW daarin begrepen was. Voor rekeningen staat dat meestal apart, voor horeca is dat moeilijker net als bij aankopen in de slagerij of bij de bakker, een treinkaart of een concertticket . Voor wie bv. alles bij Makro koopt is dat eenvoudiger; maar wat doe je dan met kappersbezoek , een georganiseerde citytrip e.a. ?
Ik kijk er steeds naar uit; zeker na het zien bij 'villa Van Tilt' van een boom waaraan de Elstar appelen hingen te groeien en te rijpen. En juist vandaag zag ik de Delbar appelen (nieuwe oogst uiteraard) in een bak liggen op de markt. Ik heb er meteen 2 kg van aangeschaft. Ook al smaken ze wat zuriger - ze bevatten veel meer vitamines dan de Jonagold-exemplaren die vorig jaar in oktober geoogst waren en bijna een vol jaar in koelkamers deskundig bewaard bleven - met wat vitamineverlies (het kan niet anders).
Minder spectaculair dan de eerste mens op de maan; de eerste marslanding bracht geen Amerikaanse mens maar wel een Amerikaanse jeep 'Curiosity' op Mars - dit op 06.08.2012 !Toch weer een mijlpaal in de geschiedenis en een pluim op de hoed van de NASA en ook de USA - hoe velen er ook over mogen denken.
Ook al is de Emporia-gsm al langer op de markt; gisteren begaf mijn gsm (een Nokia) het en meteen ben ik op het internet gaan surfen op zoek naar een vervangtoestel. Het aanbod en de verscheidenheid is gewoon hopeloos groot ! Essentiële vraag blijft wel: waarvoor gebruik ik een gsm? 
Als je onze hoogtechnologishe wereld beschouwt waarin alles zo snel wijzigt, dat mensen zich in allerlei bochten moeten wringen om toch maar mee te blijven kunnen; dan zou je er soms moedeloos van worden. 
Wie geconfronteerd wordt met intens en blijvend groot verdriet bv. tijdens een rouwproces en daar niet mee naar buiten komt om zijn of haar medemensen er niet mee te belasten doet zichzelf soms veel onheil aan.
Eindelijk is het ervan gekomen.
"Ont-denken is erin slagen om een jarenlang leerproces op het cruciale moment te laten samenvloeien door je denkende zelf uit te schakelen." 
De soap met de verplichte ontkoppeling van regen- en afvalwater ga ik hier niet navertellen. Maar als men denkt dat alle obstakels overwonnen zijn, komen er nog steeds nieuwe bij.
Hoe vlug sommige mensen iets voor waar aannemen gewoon al naargelang van wie de boodschap brengt.
Gisteren een HP 6500 printer AIO gekocht en geïnstalleerd. Moet je die papieren daarbij eens ter hand nemen: in 23 of 24 talen aub ! Daarvoor ben ik soms jaloers op de USA of de vroegere USSR; zij konden één voertaal opleggen (in alle landen zoals Polen, Tsjechië e.a. werd Russisch als tweede taal onderwezen). In de States vroeg men aan Poolse immigranten een jaarlijkse dagcursus - van 9u. tot 17u.: Engels - en waarschijnlijk ook maatschappijleer erbij terwijl ze een uitkering kregen. Na dat jaar viel hun uitkering weg en werden ze geacht klaargestoomd te zijn om mee te kunnen functioneren op de arbeidsmarkt.Hier slaagt men er zelfs niet in om één verplichte tweede taal op te leggen aan alle landen die tot de Eurpese gemeenschap behoren - want welke gaat men dan kiezen ? Toch vind ik deze versnippering niet zo erg moest men tot een gemeenschappelijke keuze kunnen komen.
Plots lees ik op het schermpje van de printer: "Printkop ontbreekt of is beschadigd". Na het surfen naar 'HP solutions' dan uiteindelijk toch maar de inktcartridges verwijderd, de handel van de printkop opgetild en de printkop eruit genomen. Met een vochtig doekje schoongemaakt wat aangeduid werd op het scherm, maar waarschijnlijk te veel onder handen genomen. Nadien ging het nog niet. Nu was er te lezen: "Fout in het inktsysteem". Na enig opzoekwerk zag ik dat deze Officejet 6500 AIO dateert van 19/08/09 - dat is dus nog niet zo oud. Maar laten herstellen zal wel meer kosten dan een nieuwe aanschaffen zeker ! Enfin 't is lastig als dat onderdeel ontbreekt. Naar Dofin gebeld voor een nieuw exemplaar maar de offerte moet nog binnenkomen.
- Het begon al met zondag: wat vroeger samenkomen in de kerk, voortijdig vertrekken om de sleutel te halen en de mensen te kunnen ontvangen in Familia. Die dag verliep al behoorlijk emotioneel waardoor we na het opruimen nog wat dienden na te kaarten, in het café van Familia nog iets gingen drinken en nadien van de honger naar het grand-café Lindenberg trokken - maar omdat het net na 18 u. was konden we geen snack meer bestellen. Dat werd dan uitgebreider tafelen met afsluiting rond 22 u.
Na meer dan 35 jaar op een appartement te wonen met zicht op velden en bomen- richting fort II, komt er nu uiteindelijk een appartementsgebouw aan de overkant. Hiermee wordt ons een mooi vergezicht ontnomen; dat zal wel wennen worden !
Het is gewoon onvoorstelbaar: één moment van onoplettendheid of eventjes weg met je geest en je autocar vol met kinderen die terugkeren uit skivakantie crasht tegen een tunnelwand. Op één minuut half de autocar tot schroot herleid en zoveel gezinnen waar men zich voorbereidt op de blije teugkeer van hun twaalfjarige in Lommel en Heverlee hun wereld is ingestort ! Bij die gezinnen horen dan ook nog grootouders en andere familie. De overlevenden die gehavend zijn voor hun leven zullen deze ramp blijven meedragen. In één klap zoveel vriendjes kwijt, misschien nog velen gehandicapt en een levenslang trauma er nog eens bovenop.
De kat van de buren waar ik al eens voor mag zorgen is er me eentje. 
