Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
De volgende dag start je dan ook iets anders. maar het leven gaat verder. Op vrijdag heb ik meestal ook wel wat omhanden; en dat was vandaag niet anders. Daar hebben we als extraatje dan nog een 'blitz'-bezoek aan Juliette en aan Ria toegevoegd. Morgen is het vergadering voor de comitédames van Kind & Gezin + nog een concert van het ASO (Antwerp Symfony Orchestra) en bovendien ook wasdag + de poets van de gemeenschappelijke delen.. Ook die dag zal goed gevuld raken. En voor de komende week zijn 5 van de 7 dagen ook reeds ingevuld op de maandkalender. Voor dinsdag heb ik er zelfs nog een activiteit bij gepland.
't Is nu 23 u., mijn wasmachine stat startklaar - hier wordt niet gewassen na 22 u. omwille van de geluidshinder van het centrifugeren en ik moet nog in de keuken wat voorbereiden voor morgenmiddag.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Vandaag buiten de permanentie niks specials gepland. Misschien eens fietsen tot bij Juliette - of waarom niet tot bij Wimmeke - maar dan best in de namiddag en na telefonisch contact...? Maar ik moet eerst nog naar het e-loket van de gemeente om na te checken wanneer ik mijn iets kan laten markeren.
Ondertussen weten we wat er gaande is bij Juliette en breng ik haar straks wat ik voor haar had ingepakt; maar ik doe er nog 2 persoonlijke boeken bij - omdat daar geen inleveringsdatum op staat: "De zwarte brug" van Erik Vlaminck en "Wil" van Jeroen Olyslaegers - 2 boeken die wij besproken hebben in de leeskring.
Ben nu snijbonen (van Bofrost) aan het koken om die daarna wat op te stoven voor straks. Wimmeke gaat erover schieten, maar ik zal haar opbellen. Heb zo net de kraag van een hagelwitte vest wat gefatsoeneerd; hopelijk gaat dit wat meevallen; zo niet ?! We wachten af...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
Vandaag een mooie zondag gestart met dezelfde wekelijkse rituelen, maar nu ga ik er toch iets nieuws in brengen. Ik moet Juliette nog contacteren, heb nog wat te organiseren, maar had ook beloofd om de dames van 'de marktbabbel' te vergezellen naar een toneelopvoering in Schoten- wat voor mij dus helemaal nieuw is. Hopelijk valt dit wel mee;het gezelschap al zeker, want wij komen bijna wekelijks samen.
De dagen verlopen nu einde cultuur- en schooljaar iets ontspannender omdat de 'grote' vakantie eraan komt. Hoe dat schooljaar toch zijn stempel blijft drukken op de agenda van veel mensen....
Het theater: "Kantooruren" was te doen; maar achteraf ben ik op mijn pc gaan zoeken naar 'Dialoog in de hemel' en kwam zo terecht bij Paul Van Vliet - KRO - NCRV die op 26/05/18 zijn laatste grote show gegeven heeft. Het ging over de 'kerstverwondering' van God die als boodschap gaf; "Wees niet bang". Als grote fan van Paul Van Vliet heb ik het ganse interview gevolgd. Eigenlijk heb ik hier meer van genoten dan van onze uitstap.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
Er wordt nog weinig uitgepraat en bediscussieerd; argumenten moeten het onderspit delven t.o. emoties! Zó wordt er meer en meer gepolariseerd wat tot gevaarlijke situaties kan leiden.
Je ziet dit vooral gebeuren op Facebook - tenminste als je niet enkel de berichten leest, maar ook de reacties en tegen reacties. Burgerinitiatieven nemen meer en meer de overhand; ook ons onderwijs krijgt veel teveel kritiek, overheidsvakbonden zijn naar mijn mening enkel bezig om de privileges van hun aangesloten leden te beveiligen en de dagelijkse confrontaties met moslims die hun geloof boven de wetten stellen beangstigt veel autochtonen. Je krijgt er hoe langer hoe meer een beangstigend gevoel bij - dit wat de nabije toekomst betreft.
Wat als van heel Afrika de zeer grote jongerengroep die daar geen toekomst ziet, naar Europa komt omwille van onze sociale zekerheid - want iedereen heeft toch het recht op een beter leven?!? Wat als de moslimgemeenschap in onze steden de meerderheid behaalt en onze steden gaat besturen? Wat met onze kinderen en kleinkinderen die zich zullen moeten plooien naar de moslimwetten? Wat met onze vrijzinnigheid dan? Ik voorspel - niet aan de hand van kaarten of met behulp van een glazen bol maar gewoon n.a.v. mijn gevoel zeer woelige tijden in het vooruitzicht!
Maar jammer genoeg kan ik hier niets aan veranderen....
De eerste keer deed ik dat n.a.v. een groepsvordering t.o. Telenet omdat ik oordeelde dat die niet terecht was.
Jaren nadien heb ik me opnieuw door Test Aankoop laten vangen. Zo ontving ik van hen Test Aankoop, Budget en Recht en ook Test Connect.
Nu werd ik vandaag geconfronteerd met een oproep aan alle Facebookgebruikers om de groepsvordering tegen Facebook te ondertekenen - dit n.a.v. van de historie met Cambridge Analytica waarbij gegevens van FB-gebruikers misbruikt werden om de Amerikaanse presidentsverkiezingen te sturen. Test Aankoop eist voor iedere FB-gebruiker het bedrag van 200 euro als schadevergoeding voor niet-bewezen schade. Je moet het maar durven! Natuurlijk zullen heel wat mensen op die kar springen - al was het maar om zonder moeite 200 euro te verdienen.
Ik vind zulke actie zo overtrokken en zo van de pot gerukt dat ik meteen mijn ontslagbrief voor Test Aankoop heb gemaakt en getekend en die morgen aangetekend zal versturen. Ik wil de werking van Test Aankoop niet meer steunen omdat ze volgens mij hun boekje ver te buiten gaan.
Ja, ik kende reeds Arthur Japin waarvan wij in de leesclub reeds besproken hebben 'Een schitterend gebrek'. Omdat de auteur onlangs op Klara werd geïnterviewd n.a.v. de verschijning van zijn laatste werk 'Kolja', heb ik dan maar dat boek impulsief aangekocht. Maar omdat ik over te weinig 'leestijd beschikte en ook omdat ik een zus heb die enkel maar boeken leest die niet door andere handen zijn gegaan- daarom mocht zij dat als eerste lezen. Ondertussen heb ik dat boek ook uitgeleend aan vrienden die een reis naar St.-Petersburg achter de rug hebben. Ondertussen heb ik het werk (met heel wat historische achtergrond) nog niet zelf gelezen.
Ontdekte ik gisteren bij de luisterboeken- waar ik iets zocht voor een vriendin die nu even met haar handen niets meer kan- toch wel het luisterboek 'Kolja' bestaande uit 8 cd's en verteld door de schrijver zelf.Voordelen van deze uitgave:je kan erbij strijken, aan handwerk doen, en het is een alternatief voor de tv waarop je nog weinig vindt dat je boeit.
Gisteren heb ik dat luisterboek meegebracht en nu heb ik reeds 3 cd's beluisterd. De andere zullen nog wel volgen en nadien tracht ik ook nog eens het boek te herlezen want op zichzelf is het wel boeiend, vind ik.
Eigenlijk ben ik deze blog begonnen onder impuls van Fons Haneveer. Lang geleden gestart nog bij LBC in de 'Te Boelaerlei'. Je kon dit zien als een soort dagboek. Door het veelvuldig gebruik van Facebook echter, kwam dit wat in de vergetelheid terecht. Op FB worden al je reacties op items uit 'De Standaard' of GVA of Knack meteen gelezen door de abonnees die er dan veelal ook prompt op reageren. Zo ontstaan er soms vinnige, maar ook wel eens vulgaire discussies waarbij je dan toch maar besluit van soms wat minder impulsief te reageren. Maar af en toe krijg je uit onverwachte hoek toch felicitaties van mensen die alles van mij lezen op FB zonder erop te reageren.
Hier op een blog word je uiteraard minder gelezen en schrik je je een hoedje als er al eens een reactie binnenkomt. Maar ik kan er wel mijn ei kwijt, zoals men dat zegt.
Met als vraag: zouden we in september terug starten?
Eerst dacht ik van niet! Er is een tijd van komen en gaan. Maar...Nicolas geeft in september in de voormiddag een cursus in 3 blokken van elk 10 beurten. waarop telkens apart kan ingeschreven worden. Hij stelde zelfs voor om Juliette mee te brengen en waarom Ria ook niet? En zelfs ons Rita heeft hij vernoemd...
Omdat Juliette met een Mac werkt, stelde hij zelfs voor dat zij haar laptop mee zou brengen en op mijn plaats zou zitten- of een andere plaats die hij makkelijk kan controleren.Ik bijgevolg daar dan naast en naast mij de Ria! Het zou de max zijn! Maar Juliette heeft volgens mijn weten geen laptop. Dus... wordt dat hoogstwaarschijnlijk niks.... Het zou anders leuk zijn met de drie vriendinnen iedere dinsdagvoormiddag op stap!
Vorige week op weg naar Brussel onverwacht in contact gekomen met Christine Simons die als 11-jarige Wommelgem verliet toen ik er als 9-jarige kwam wonen - en wel heel erg dicht in elkaars buurt - op de Ternesselei. Vermits zij van 1943 is en ik van 1945 hebben wij elkaar net gemist. Maar ik ken wel haar oudste zus, Myriam die moeder is van een ex-collega.Samen konden we (deze toevallig ontmoete dame en ik) honderduit herinneringen ophalen aan gekende families uit onze vroegere omgeving (van 63 jaar geleden) zoals de familie Somers, Verhelst, Soontjens, Luyten en Vermeerbergen. De familie Stappaerts heeft zij niet meer gekend want in hun huis woonde haar grootvader voordien.
Vandaag in het WZC St.-Jozef was er om 11 u. een aperitiefconcert waarna we meestal nog wat napraten. Toen ik aan een tafel met iemand uit het 'handwerkmilieu' die ook les volgde bij LBC contact nam, kwam de cursus ter sprake die ik nu nog volg. Ingrid zat vorige keer in een volledige mannenklas- wat ze niet leuk vond. Omdat ik vertelde dat ik als enige vrouw in de mannenhelft zat met t.o. mij de andere vrouwen, vernoemde ik mijn naaste buur, Walter Van Schil. Andere mensen aan tafel bleken die blijkbaar goed te kennen. Na het vrijgeven van dingen die ik over hem wist kwam het uit dat die Walter Wessels goed kende. Morgen moet ik hem dan (in onze laatste les) een goede dag doen.
Als je lang genoeg met de mensen rondom je praat, vind je meestal 'gemeenplaatsen....
En dit op een zaterdag! Wat zal er weer veel verkeer zijn naar de zee! Drukkend warm weer is voorspeld en dat doet veel mensen anders hun tijd doorbrengen. Gelukkig diegenen die het nu rustiger aan kunnen doen en niet moeten werken vandaag! En gelukkig dat er ijsjes zijn! Want er is tegenwoordig ook suikervrij ijs o.a. van 'Het Ijsboerke' - maar dit laatste zal wel vlug uitverkocht zijn vermits er nu niet meer kan geleverd worden met het weekend.
Op de markt ontmoette ik een vriendin met een wat grote zonnebril voor haar ogen. Die was nog van haar man zaliger en zij kon dat oud exemplaar maar niet wegdoen omwille van oude herinneringen.... Nu kon ze die bril nog eens opzetten omdat zij op haar gezicht wat te bedekken had wegens een medische ingreep.
Zo draag ik nu terug een halssnoer met een camee van mijn moeder zaliger; ik had dit aandenken na 7 jaar reeds doorgegeven aan mijn tweede zus, maar heb dit terug bij haar ontleend omdat ik dit zo mooi vond passen bij bepaalde kledij. De bedoeling is wel dat het kleinood uiteindelijk ooit terechtkomt bij mijn jongste zus als herinnering aan ons moeder... Maar eerst gaat het nog even terug naar ons Chris. En zij krijgt er het nieuwe zilveren kettinkje bij dat ik zo pas heb aangeschaft omdat het vorige was stuk gegaan...
Op Facebook gaan na het ontbijt; het hoort op den duur bij het dagelijks ochtend ritueel. Maar voor je het weet, ben je al aan het reageren op bepaalde berichten. En zo ben je weer vertrokken! Uiteindelijk zou je i.p.v. een vastenmaand of een ramadanmaand een noFacebookmaand kunnen inlassen. Maar dat laatste zie ik echt niet zitten. Misschien eens beginnen met een dag zonder FB?! Maar als de noodzaak zich niet stelt, waarom zouden we daar dan mee beginnen? Als een test misschien; maar dan ook geen FB op mijn smartphone!
Hoe een mens kan 'verhangen zijn' aan dit bedrijf! Ik meen dat Mark Zuckerberg zich daar wel degelijk van bewust is.....
Maar als er hete hangijzers gelanceerd worden zoals een lijst van 'zogezegd' zware beroepen, of de oplossing van statiegeld om het straatvuil tegen te gaan of nog andere geladen dossiers; dan ben je wel een tijdje zoet met reageren.
Vandaag met de play-functie van Telenet de beelden terug bekeken van het huwelijk van Harry en Meghan op zaterdag, 19 mei - dit op VTM.
En op BBC entertainment nog eens de hele show overgedaan. Een stralende dag voor een stralend koppel....
Hoe massaler en angstiger veel mensen blijven reageren op de affaire van Cambridge Analytica van Facebook; dit uit bekommernis om schending van hun privacy- hoe meer ik vind dat ze zich laten opjagen- ook door de sociale media.
Ten eerste wordt alles wat je op Facebook doet, gemeten en geweten - de meesten zijn zich daar nog steeds onvoldoende van bewust. Ten tweede ben je niet verplicht om met Facebook te werken; wel dien je er 'verstandig' mee om te gaan. Ten derde is het gebruik van Facebook gratis , maar omdat 'gratis' niet bestaat, krijg je er wel gerichte reclame bij. Dat kan omdat zij weten wat je leuk vindt en wat je opzoekt, maar ook hoe je reageert op berichten...
Na de confrontatie gisteren van Mark Zuckerberg met het Europees parlement werd er bij velen zeer ontgoocheld gereageerd. Wat hadden zij dan verwacht?!
Ik blijf dus die man bewonderen die in zijn eentje dit bedrijf bedacht, oprichtte en er zo'n wereldwijd succes van maakte. Wie doet het hem na? En ja, ik kan de zon in het water zien schijnen en blijf dankbaar omgaan met Facebook, ook al kan dat wel iets minderen.
Dit i.p.v. impulsief te reageren op Facebook. Ook al wik en weeg ik steeds mijn woorden in mijn reacties en zal ik niemand opzettelijk schofferen; ik krijg steeds simplistische opmerkingen die soms kant noch wal raken. Meestal dan nog van mensen die wild om zich heen slaan en vaak heel agressief en negatief reageren. Daartegenover krijg ik ook opmerkelijk veel steun van anderen. Maar als ik een interessant cultureel event beschrijf zoals het museumbezoek van 'Bruegel :Unseen Masterpieces' dit met ondersteuning van het 'Google Cultural Institute' dan zijn er hooguit een vijftal personen die reageren.
Maar het is misschien interessanter mijn mening wat minder te ventileren en zelfs wat minder te reageren met leuk of verbluft of boos...
Dat van 'fietsen tussen de buien door" was een droom van vannacht;nu ziet de lucht er grijs en de asfalt er nat uit.Maar... er zijn nog steeds regenjassen....
Een hele namiddag tevergeefs het aangekondigde onweer verwacht; maar het kan nog komen...
Wat is het de laatste tijd een gedoe geweest om ons met openbaar vervoer naar Antwerpen te verplaatsen! Zo hebben ze het bij 'De Lijn' nodig gevonden om vier tot 5 dagen te staken. De chauffeurs mochten zelf kiezen of ze kwamen werken en ook wanneer; dan kan je dus geen staat maken op de dienstregeling. Zo hebben we ons zaterdag per taxi verplaatst voor een abonnementsconcert van het A.S.O.. Op vrijdag kreeg ik een lift van vrienden om tijdig in Berchem station te geraken. We wisten dat de treinen reden; dus ...De bus kwam wel toe; maar wie kon dat vooraf inschatten?!? Gelukkig hadden ze op donderdag voor het 10-jarig jubileum van Neos een autocar besteld naar 'De Groene Jager' in Brasschaat! En als kers op de taart vonden ze in het district Deurne broodnodig om de Herentalsebaan nu onder handen te nemen. Aan Silsburg rijdt geen enkele tram meer, en bus 420 en 421 maakt aan de Stenenbrug een keerlus om de reizigers van tram 24 die daar draait mee verder te vervoeren - dit in de 2 richtingen: naar Silsburg en naar Berchem. In Berchem kan je verder met tram 9, maar tram 4 rijdt er niet meer. Zo hebben we er ons aan gewend om bus 141 te nemen richting WSC omdat daar om de 10 minuten zowel tram 5 naar de Groenplaats rijdt en tram 10 naar het Astridplein en het Zuid. En lijn 141 rijdt ook naar Mortsel waar je met tram 7 en 15 verder kunt reizen. Uiteindelijk komt het erop aan om in de stad naar Berchem te rijden (tram 11) omdat daar de bussen 420 en 421 naar Wommelgem vertrekken. En indien de wachttijd langer is dan 20 minuten, wordt er een drank- en toiletstop gehouden in het café daar op de hoek. (En de macht der gewoonte,kan je nu op het verkeerde pad brengen; op automatische piloot rijden gaat niet meer.)
Zo komt het dat Berchem station een drukbezochte plaats wordt, waar ik een prachtige muurschildering van een vos heb gefotografeerd op de linkermuur van de spoorwegbrug rechts van het station. Benieuwd hoe lang hij daar zo mooi zal blijven staan...
Nu wachten we dus op het aangekondigde onweer waarvan nog niets te merken valt.
En morgen rijden we naar de KBC voor uittreksels, de krantenwinkel voor een kaartje voor Kjelle, de bakker voor brood, de kruidenier voor paardenrookvlees en rabarber, de Colruyt voor blauwbessen en ook nog Juliette om te informeren naar haar huidige toestand. Mag ook niet vergeten om een afspraak te maken voor een eventuele haarsnit - misschien vanavond nog?
De blog van Neos Wommelgem die ik erop plaatste kan ik niet meer verwijderen vermits ik het paswoord had meegedeeld met Lies en zij waarschijnlijk achteraf het paswoord heeft gewijzigd (nadat ik het bestuur verlaten heb). Een blog die niet regelmatig opgevolgd wordt, heeft volgens mij weinig zin; dus vond ik dat die dus weg mocht. Misschien zal ik achteraf Lies hierover eens contacteren als Neos terug is van de reis naar Moskou en Sint-Petersburg....
In mijn ogen 'bijna een eeuwigheid'. Ik weet niet of ik hier terug meer gebruik van ga maken. Heb deze voormiddag gewacht op een geplande stroomonderbreking van 4 u. waarvan ik niets gemerkt heb.
Hopelijk verloopt het dagelijkse leven nu terug normaal na de staking van 'De Lijn', de verlengde weekends, de jubilea, de uitstappen en concerten enzovoort.
En nu zien hoe dit evolueert...
Op zoek geweest naar de blog van Neos Wommelgem die ik heb gestart op 01/02/2011; die bestaat nog wel; maar er wordt niets meer bij opgezet. Ondertussen, zit ik niet meer in het bestuur van Neos en heeft ofwel Lies ofwel Lies samen met anderen beslist om dit stop te zetten. Ik kan er in elk geval niet meer aan.
Vanmorgen problemen met mijn internetradio, alsook met mijn pc + telefoon. Ik kreeg ook een foutmelding van Telenet. Er is dus iets aan de hand: nog nooit gebeurd! Ofwel is mijn pc gehackt (je weet nooit na het voorval met de pc-hacking bij Lena Bogaerts waardoor het bericht aan heel haar adresboek werd doorgestuurd) ofwel zijn er storingen bij Telenet- waar ik zelfs niet binnen geraak.
Wat een leven als al je communicatiekanalen wegvallen....
E na een ganse voormiddag zoeken, uittesten, blijven sukkelen enzovoort werkt mijn Facebook nog niet normaal (gewoon heel super traag) en mijn internetradio blijft ook spelen - alhoewel... blijft geregeld uitvallen.
Nog niet helemaal opgelucht!
Nu nog testen of mijn telefoon terug werkt.... Niet dus! Bij onze Guy geraak ik zelfs niet binnen.(Misschien is de batterij van zijn mobieltje leeg)
Maar na de vergadering van het PT i.p.v.naar Telenet te rijden in WSC, zelf nog op het configuratiescherm van de pc van alles gezocht en gedaan- om dan uiteindelijk naar mijn modem te stappen, die uit te zetten en wat later terug aan en je wilt het niet weten:
De vaste telefoon werkt terug,
ook de smartphone en het tablet en zelfs de pc. Nu nog de internetradio aanzetten!
Ongelooflijk: een hele dag: kommer en kwel (je afgesloten voelen van de wereld) en met één simpele handeling zijn de problemen opgelost! Maar ja; eind goed, al goed!
Hoe gelukkig kan je zijn, als je na een ganse voormiddag sukkelen- uiteindelijk terug kunt genieten van Klara en weet dat je de mensen kunt opbellen of door iemand kunt opgebeld worden en dat je per mail of met Facebook ook verbinding kunt maken!
(Die granaatappel heb ik vandaag 'geopereerd' om de pitten te mengen met kwark en wat zoetstof... Heerlijk beleg op desembrood!)
Dat kan echt na een avondje Paul Van Vliet samen met 2 vriendinnen (68 en 61). Je ziet om te beginnen de uitverkochte Arenbergschouwburg vol lopen met nostalgische fans. Onze cabaretier die er reeds 81 is overtrof mijn verwachtingen. Ik was ooit aanwezig in de laatste show van Toon Hermans en dat was eigenlijk een show teveel. Maar wat Paul Van Vliet wist te brengen, zowel inhoudelijk als acterend was voor mij gewoon meer dan schitterend. Je voelde de sfeer in de zaal van het publiek dat ten volle genoot.Ook al zaten we verspreid in de zaal, we hebben achteraf nog goed alles kunnen bespreken, maar het drinken achteraf- dat was andere koek. De bar die er ongezellig uit zag was eigenlijk volzet.
Op initiatief van de jongste, gingen we dan buiten iets zoeken zo rond 22.15u. op een zaterdagavond. De 'Antigoon 'was niet meer verlicht, de 'Markt' was gesloten en 'Houten Clara' zat afgeladen vol. Ons jongste ging dan even kijken naar de 'Horta' waar we blijkbaar nog binnen konden volgens 3 buitenrokers, maar eens in het sas stonden we voor een gesloten deur. Die drie boden ons spontaan hun arm aan om samen met hen naar het trouwfeest te gaan dat daarboven ergens aan de gang was. Tijdens onze zoektocht naar een gelegenheid om iets te drinken zijn we 2 keer op een groep jonge gasten gebotst die ook in een zeer goede stemming bleken te zijn- in alle geval hun gevoel voor humor was best O.K. (Het was daar in die theaterbuurt zowat de sfeer van de zestiger jaren toen we gingen nieuwjaar doordoen in de stad met alleen maar vriendelijk en goed gezind volk op straat). Op de Graanmarkt konden we in de 'Boerla enkel nog op het terras plaatsnemen. De 'Duifkens' zat ook overvol, net als het café ernaast. Dan draaiden we rechtsaf en vonden naast de Bourlaschouwburg nog in een klein cafeetje - het 'Keldergat' nog net één vrij tafeltje naast de inkomdeur. Daar hebben we dan ieder één consumptie gedronken en wat nagepraat. Op het tafeltje naast ons zagen we ook de programmaboekjes van Paul Van vliet liggen; dus kwamen die klanten ook van de Arenberg. Van daaruit staken we dan de Huidevettersstraat over om er aan de Oudaan meteen op tram 4 te stappen die ons rimpelloos aan Silsburg afzette.
Eigenlijk hadden we alle drie een zeer toffe avond beleefd- ondanks onze zoektocht naar een verbruikslokaal op zaterdagavond rond halfelf - en dit in de uitgangsbuurt! Van Paul Van Vliet hebben we met z'n allen nog flink nagenoten...
Het Antwerp Symphony orchestra speelde in de Koningin Elisabethzaal de 'symphonie fantastique' van Hector Berlioz dat gedirigeerd werd door een veelbelovende 29-jarige dirigent Lahav Shani, afkomstig uit Tel Aviv. Ongelooflijk hoe die man het orkest leidde. Bovendien werd dit werk ook meesterlijk uitgevoerd. Een prachtig slot van de reeks 'Meesterwerken'. Jammer dat Christianne dit vergeten was.Voor één keer hebben ze meer dan 1 kwartier langer gespeeld dan gewoonlijk. Zo werd tram 11 van 22.20 u. net niet gehaald en werd het wachten tot 22.45 u. In Berchem station was het kiezen tussen bus 20 van 22.58 u. of bus 420 van 23.52 u.. Omdat het mooi weer was, werd het bus 20 tot aan bakker D'hollander en de rest ging dan maar te voet.
Als na een gevulde dag de bestuursvergadering van het Davidsfonds om 19.30 u. start en rond 22 u. eindigt - dan moet er nog een verslag komen. En je wil nadien ook wat tv kijken vóór het slapengaan. Als je dan rond 24 u. nog een berichtje op je smartphone binnenkrijgt van één van de aanwezigen; en dat wordt dan een uitgebreid gesprek al tikkend op de toetsen van dit kleinere toestel; dan komt uiteindelijk 1.30 u. in zicht. Dan ben je wel echt aan nachtrust toe.
... toch heel wat inzendingen gedaan! Morgen ben ik net 7 dagen herbegonnen en dan kan ik het min of meer wat loslaten...
Omdat ik mijn blog herontdekt heb, ben ik begonnen om er dagelijks iets aan toe te voegen. Op de duur zal dat wel evolueren naar 'wekelijks' of zo.
En daaraan is het wereldwijd gebruik van sociale media zeker niet vreemd. Als er ergens in de wereld iets 'spectaculairs' fout loopt - dan komt dat direct in de media. Daardoor worden emoties zó opgeklopt en versterkt door reacties van mensen, en bovendien wordt het veelal ook nog eens politiek uitgebuit en misbruikt.
De eerste keer deed ik dat n.a.v. een groepsvordering t.o. Telenet omdat ik oordeelde dat die niet terecht was.
Ja, ik kende reeds Arthur Japin waarvan wij in de leesclub reeds besproken hebben 'Een schitterend gebrek'. Omdat de auteur onlangs op Klara werd geïnterviewd n.a.v. de verschijning van zijn laatste werk 'Kolja', heb ik dan maar dat boek impulsief aangekocht. Maar omdat ik over te weinig 'leestijd beschikte en ook omdat ik een zus heb die enkel maar boeken leest die niet door andere handen zijn gegaan- daarom mocht zij dat als eerste lezen. Ondertussen heb ik dat boek ook uitgeleend aan vrienden die een reis naar St.-Petersburg achter de rug hebben. Ondertussen heb ik het werk (met heel wat historische achtergrond) nog niet zelf gelezen.
Eigenlijk ben ik deze blog begonnen onder impuls van Fons Haneveer. Lang geleden gestart nog bij LBC in de 'Te Boelaerlei'. Je kon dit zien als een soort dagboek. Door het veelvuldig gebruik van Facebook echter, kwam dit wat in de vergetelheid terecht. Op FB worden al je reacties op items uit 'De Standaard' of GVA of Knack meteen gelezen door de abonnees die er dan veelal ook prompt op reageren. Zo ontstaan er soms vinnige, maar ook wel eens vulgaire discussies waarbij je dan toch maar besluit van soms wat minder impulsief te reageren. Maar af en toe krijg je uit onverwachte hoek toch felicitaties van mensen die alles van mij lezen op FB zonder erop te reageren.
Met als vraag: zouden we in september terug starten?
Vorige week op weg naar Brussel onverwacht in contact gekomen met Christine Simons die als 11-jarige Wommelgem verliet toen ik er als 9-jarige kwam wonen - en wel heel erg dicht in elkaars buurt - op de Ternesselei. Vermits zij van 1943 is en ik van 1945 hebben wij elkaar net gemist. Maar ik ken wel haar oudste zus, Myriam die moeder is van een ex-collega.Samen konden we (deze toevallig ontmoete dame en ik) honderduit herinneringen ophalen aan gekende families uit onze vroegere omgeving (van 63 jaar geleden) zoals de familie Somers, Verhelst, Soontjens, Luyten en Vermeerbergen. De familie Stappaerts heeft zij niet meer gekend want in hun huis woonde haar grootvader voordien.
En dit op een zaterdag! Wat zal er weer veel verkeer zijn naar de zee! Drukkend warm weer is voorspeld en dat doet veel mensen anders hun tijd doorbrengen. Gelukkig diegenen die het nu rustiger aan kunnen doen en niet moeten werken vandaag! En gelukkig dat er ijsjes zijn! Want er is tegenwoordig ook suikervrij ijs o.a. van 'Het Ijsboerke' - maar dit laatste zal wel vlug uitverkocht zijn vermits er nu niet meer kan geleverd worden met het weekend.
Op de markt ontmoette ik een vriendin met een wat grote zonnebril voor haar ogen. Die was nog van haar man zaliger en zij kon dat oud exemplaar maar niet wegdoen omwille van oude herinneringen.... Nu kon ze die bril nog eens opzetten omdat zij op haar gezicht wat te bedekken had wegens een medische ingreep.
Op Facebook gaan na het ontbijt; het hoort op den duur bij het dagelijks ochtend ritueel. Maar voor je het weet, ben je al aan het reageren op bepaalde berichten. En zo ben je weer vertrokken! Uiteindelijk zou je i.p.v. een vastenmaand of een ramadanmaand een noFacebookmaand kunnen inlassen. Maar dat laatste zie ik echt niet zitten. Misschien eens beginnen met een dag zonder FB?! Maar als de noodzaak zich niet stelt, waarom zouden we daar dan mee beginnen? Als een test misschien; maar dan ook geen FB op mijn smartphone!
Hoe massaler en angstiger veel mensen blijven reageren op de affaire van Cambridge Analytica van Facebook; dit uit bekommernis om schending van hun privacy- hoe meer ik vind dat ze zich laten opjagen- ook door de sociale media.
Dit i.p.v. impulsief te reageren op Facebook. Ook al wik en weeg ik steeds mijn woorden in mijn reacties en zal ik niemand opzettelijk schofferen; ik krijg steeds simplistische opmerkingen die soms kant noch wal raken. Meestal dan nog van mensen die wild om zich heen slaan en vaak heel agressief en negatief reageren. Daartegenover krijg ik ook opmerkelijk veel steun van anderen. Maar als ik een interessant cultureel event beschrijf zoals het museumbezoek van 'Bruegel :Unseen Masterpieces' dit met ondersteuning van het 'Google Cultural Institute' dan zijn er hooguit een vijftal personen die reageren.
In mijn ogen 'bijna een eeuwigheid'. Ik weet niet of ik hier terug meer gebruik van ga maken. Heb deze voormiddag gewacht op een geplande stroomonderbreking van 4 u. waarvan ik niets gemerkt heb.
Vanmorgen problemen met mijn internetradio, alsook met mijn pc + telefoon. Ik kreeg ook een foutmelding van Telenet. Er is dus iets aan de hand: nog nooit gebeurd! Ofwel is mijn pc gehackt (je weet nooit na het voorval met de pc-hacking bij Lena Bogaerts waardoor het bericht aan heel haar adresboek werd doorgestuurd) ofwel zijn er storingen bij Telenet- waar ik zelfs niet binnen geraak.
Dat kan echt na een avondje Paul Van Vliet samen met 2 vriendinnen (68 en 61). Je ziet om te beginnen de uitverkochte Arenbergschouwburg vol lopen met nostalgische fans. Onze cabaretier die er reeds 81 is overtrof mijn verwachtingen. Ik was ooit aanwezig in de laatste show van Toon Hermans en dat was eigenlijk een show teveel. Maar wat Paul Van Vliet wist te brengen, zowel inhoudelijk als acterend was voor mij gewoon meer dan schitterend. Je voelde de sfeer in de zaal van het publiek dat ten volle genoot.Ook al zaten we verspreid in de zaal, we hebben achteraf nog goed alles kunnen bespreken, maar het drinken achteraf- dat was andere koek. De bar die er ongezellig uit zag was eigenlijk volzet.
