- Het machteloos moeten toezien op extreme heethoofden die andersdenkenden onthoofden en die daarbij gebruik maken van de huidige technische middelen om hun macht te etaleren, het stemt tot nadenken.
- De Europese linkerzijde die na jaren roekeloos geld en kredieten verslinden nu moet vaststellen dat het uit is met de pret en niet blijkt te beseffen dat er na een periode van hoogconjunctuur er een andere volgt van laagconjunctuur. In een democratie geeft dit vleugels aan populisten zoals Tsipras e. a.
- De huidige overbevolking van mensen op onze aarde ten koste van de verdwijnende natuur omwille van de niet-aflatende vraag van allen naar meer en meer comfort met een catastrofale klimaatopwarming in aantocht... ook geen mooie vooruitzichten!
Je moet van goede huize zijn om in deze tijden je hoofd boven water te houden en tegen beter weten in naar positieve mensen en tekenen te zoeken. Gelukkig is er nog mooie muziek...en zijn er ook nog aardige mensen! Maar die halen het nieuws niet - nergens!
Heeft het eigenlijk nog zin om het tv-nieuws te volgen en kranten te lezen- als sensatie het haalt boven informatie?
Op tv heb ik gelukkig 'Cultuur 7' ontdekt; daarbij kan ik breien en haken. Nog een bijkomend geluk dat ik bij Telenet zit waar 'Cultuur 7'; in het gewone pakket zit op kanaal 50 waar dit bij Belgacom in een optiepakket moet genomen worden op kanaal 110!
In mijn directe omgeving selecteer ik mijn vrienden nogal zorgvuldig - dit geeft al ietwat tegengewicht in deze negatieve wereld die je terug vindt in alle nieuwsberichten en actualiteitsprogramma's... Ik heb me de laatste tijd onthouden van me te ergeren aan afschuwelijke ontwikkelingen in de wereld waaraan ik niks kan wijzigen. Allemaal verloren energie om je daar druk over te maken; alleen de keuzes die je in je eigen leven maakt vragen overleg en verantwoordelijkheid. Maar soldaten die in Afrika een klein dorp binnenvallen om er gericht alle meisjes te verkrachten en hen die erover willen praten met de dood bedreigen (dit in opdracht van hun generaals)- daar zijn geen woorden voor; maar ik kan dat mansvolk niet tegenhouden... Dus moet ik zoiets ook niet echt weten...
Niet in de klassieke betekenis maar in een alternatieve: 'bijbels verbonden' of 'bijbels verantwoord'.
Dat ik katholiek grootgebracht ben- dat heeft me heel veel verhalen (vooral uit 'de gewijde geschiedenis') opgeleverd die ik eerst als letterlijk aannam van ouders en onderwijzers maar nadien in het middelbaar onderwijs toch kritisch als mythisch ervaren heb omdat ik meer zicht kreeg op veel dingen. Ik zie nu de bijbel als een groot werk over de zoektocht van (vooral het volk van Israël) naar de zin en de opdracht van zijn bestaan geschreven door verschillende auteurs met een schat van wijsheden en toenmalige inzichten en veel parabels, en mythische verhalen.
- Toen ik enkele weken geleden bij Neos Nic Balthazar in zijn voordracht over de klimaatopwarming hoorde speken over 'the point of no return' rond + 2025 met de onomkeerbare rampzalige gevolgen voor onze planeet toen waande ik me compleet in de bijbelse 'Apocalyps' die ik vroeger steeds catalogeerde bij 'science- fiction'.
- Als ik regelmatig het openbaar vervoer gebruik in en rond Antwerpen zit ik in een lijnbus vaak tussen de 'soms luidruchtige' Afrikanen en Oost-Europeanen met hun gsm of smartphone gewoon in de oud-testamentische 'toren van Babel'
- En vandaag (zondag, 25/01/15) toen ik wakker werd na mijn tweede diepe slaap rond 14.30 u.- dit na een hectische nacht van vrijdag op zaterdag dat ik maar 3 uur op mijn bed gelegen had en ik de zaterdag opstond met sneeuw op de stoep waardoor ik ben gaan ruimen in de plaats van de buurman die niet bleek thuis te zijn ofwel ziek was. Daarna ben ik te voet naar de kapster gestapt voor een geplande haarsnit. Nadien moest ik nog te voet naar de bakker en terug naar huis. Gelukkig was er nog niemand van mijn familie aan de deur geweest - en niemand kon mij bereiken omdat mijn gsm afgesloten was en ik mijn nieuwe smartphone niet bij me had. Dus maar meteen de keuken ingevlogen om daarna mijn familie te ontvangen en voor hapjes en drank te zorgen, de tafel te dekken een was van 60° op te zetten en heel de dag flink rond te lopen in huis - ook om wakker te blijven. Rond 23.30 u. was iedereen buiten en heb ik alles terug nog in de oorspronkelijke staat gesteld en mijn wekker op 8.15 u. ingesteld; maar ik was nog te moe vanmorgen , heb dat toestel af gezet waarna ik terug ben ingeslapen.
Zo heb ik vandaag de mis gemist, Familia, de Voorspoels en ook de galerij 't Kallement. Ik heb maar wat rondgelopen in mijn pyjama, en heb koffie gezet en ontbeten, terug een afwas gedaan, de was opgevouwen of gestreken; 2 telefoons beantwoord en mij niet meer omgekleed behalve om een bad te nemen. Zo kwam ik tot de idee: "En de zevende dag rustte Hij"
Ik weet wel dat de zevende dag bij de joden de sabbath is; maar nu bij ons in deze tijd ervaren wij de zaterdag en de zondag als weekend en daarom noem ik de maandag als eerste dag en dus is zondag (anders dan bij 'Van Dale') voor mij de zevende dag (net als op de VRT trouwens).
Ik heb vandaag sterk ervaren als een complete rustdag.(De zevende dag rustte Hij) in mijn geval: zij!
... om de verantwoordelijkheid voor je daden op Al-Qaeda te steken of IS - alsof je zelf geen overtuiging of persoonlijkheid hebt.
Maar dat laatste hebben deze gehersenspoelde macho's zeker niet.
Blind geloof in al wat men hen verkondigt - zeker als er wapengeweld bij te pas komt - loopt meestal nefast af.
Maar voor hun geloof te sterven als helden met een martelaarschap als kroon en een beloning van 70 maagden is ook niet niks...
Afin de aanslag in Parijs is nu beëindigd; benieuwd waar en wanneer de volgende (ook in opdracht van...) zal plaatsvinden!
In Google kan je van alles delen met wie je selecteert, maar een geloof delen dat haat en vernietiging incorporeert t.o. andersdenkenden en zelfs t.o. de eigen gelovigen die dat geloof niet zo nauw nemen of het anders benaderen en beleven dat is gewoon niet te begrijpen door mensen uit onze cultuur.
Weer een zwarte dag voor onze westerse democratie!
De aanslag met kalasjnikovs op de redactie van een satirisch magazine in Parijs dit door enkele extremisten (jihadisten) die hoegenaamd geen satire begrijpen- laat staan tolereren. Zomaar de mensen neerschieten met een ander wereldbeeld dan jij en waarvan je overtuigd bent dat je hen moet liquideren - gewoon maar om de profeet te wreken en ook om je te manifesteren ..
In onze westerse samenleving gaan vrijzinnigen, katholieken, protestanten, orthodoxen, joden, boeddhisten en ook getuigen van Jehovah anders met elkaar om. Ook al moeten ze niet weten van elkaar en bestrijden die elkaars overtuigingen; ze leggen mekaar 'normaal gezien' niets in de weg en bedreigen elkaar meestal niet.
Geen enkel persoon kan dan ook maar een greintje begrip opbrengen voor zulke barbaarse aanslag tegen mensen die de satire als wapen gebruiken!( Elke politicus weet dat hij of zij met die 'spotprenten' moet leren leven. Natuurlijk zijn die tekeningen zwaar overdreven; ze moeten opvallen, bijten, doen relativeren... Toen men op tv 'een bakske vol met stro' uitzond en zelfs persiflages op het laatste avondmaal van Jezus dat uitliep op een vraag naar frieten met stoofvlees; toen waren ook veel katholieken verontwaardigd en werden er veel boze brieven geschreven. Maar daar bleef het dan ook bij! Wij kunnen ons gekwetst voelen, maar bedreigen de andersdenkenden niet. We kunnen ons wel van hen afkeren wat dan de dialoog verhindert- maar daar blijft het bij!)
Wat gaan we nog allemaal te verduren krijgen uit 'die extremistische islamitische hoek'?
En zeggen dat er hier figuren rondlopen die niet willen inzien dat velen in de islam nog geen periode van 'Verlichting' hebben doorgemaakt en daardoor strikt blijven houden aan de letterlijke vertaling van de koran die voor hen gewoon absoluut is...
Niet dat de islam hieraan schuldig is; maar 't zijn wel de mannen van IS die vinden dat degenen die het niet zo nauw nemen met de sharia gewoon als ongelovig moeten worden beschouwd en dus moeten gedood worden...
Waar gaan we naartoe als de islam zoals wij er de uitspattingen van waarnemen de wereld gaat veroveren ? Ik denk hierbij terug aan Nostradamus...
Maar er zijn er nog 11 van de 13 te gaan - ook al beginnen de dagen nu stilaan terug te lengen. Er kunnen nog wel enkele serieuze winterprikken volgen.
Winterkleren zoals sjaals, mutsen, truien, handschoenen en laarzen zullen nog wel goed van pas komen. En omdat er minder aanbod van verse groenten en fruit te vinden is moet men er toch op letten sinaasappels, veldsla, rauw witlof, appels en peren uit de koelkamers te eten. Ook rauwe rode kool (geraspt) of radijsjes en groenten uit de diepvries of gekweekt in kassen zijn noodzakelijk!
En als het even kan -vriesweer of niet: toch even een stapje buiten zetten als de zon schijnt....
En opnieuw de gezonde levenswijze hernemen van vóór de feestdagen die nu achter de rug zijn, alhoewel... de nodige nieuwjaarsrecepties lopen nog gedurende de ganse maand januari en op 12/01/15 is het verloren maandag met worstenbrood en appelbollen en op 18/02/15 is het aswoensdag en wordt de vasten ingezet met pruimenvlaaikes!
En net zo goed de nieuwe agenda's voor hen die met een burgerlijk jaar werken ... want in scholen, bij het Davidsfonds en in andere verenigingen werkt men nog steeds met schooljaren - van in de tijd dat onderwijzers (al dan niet gepensioneerd) zich inzetten in allerlei verenigingsvormen.
Ik begrijp nog steeds die drukte niet die gemaakt wordt om het cijfer van de eenheden dat eentje hoger klimt in de jaartelling (na Jezus Christus) en waardoor we er nu op moeten letten steeds 15 te schrijven i.p.v. 14 in onze datumnotering.
Heel dit feestgedruis stamt uiteindelijk uit zeer lang vervlogen tijden toen men hier na het steeds maar korten van de dagen na de ommezwaai van een week eindelijk terug moed kon vatten omdat de dagen terug begonnen te lengen.... Vooral in een agrarische samenleving was die zonnewende (die er eigenlijk geen is, want het is onze baan omheen de zon die wendt) wel levensnoodzakelijk. Vandaar het feesten met licht (kaarsen) en extra eten en drinken om dit binnenshuis ten volle te vieren- zeker als het 'buitenleven stil ligt'.
(Gisteren is het net 7 jaar geleden dat ons vader overleden is in het Jan Palfijnziekenhuis. Wat vliegt de tijd toch snel...)
Ik heb er één in mijn hoofd: 'tablets en smartphones beginners' bij LBC Mortsel op donderdagvoormiddag; maar dan moet ik wel een smartphone aanschaffen en welke dan, Dit moet dan deze week of de week erna gebeuren want de cursus start op 22/01/15.
Moet er toch nog eens goed over nadenken - we moeten wel 'levenslang' leren; maar cursus volgen?!
Anderzijds is een grotere smartphone wel een must vind ik en er mee leren omgaan is ook al een opgave geworden... Dat het een Android wordt; dat staat al vast. Misschien nog net een cadeau voor nieuwjaar?
Normaal gezien niet; maar zover ik nog onder de norm van de meerderheid val- dat betwijfel ik ten zeerste!
Deze namiddag ging ik eerst naar Vic met de gelezen kranten van gisteren en zag plots op de stoep een alleen staande champagnefles gevuld met ... zag ik wel goed? Jawel, Lupulus, mijn lievelingsbier sinds mijn omzwervingen in de bierwereld. 't Was wel geen blonde, maar de fles had een champagnekurk en na even wachten om te zien of niemand die vergeten was met het naar binnen dragen van zijn of haar koopwaar - of het her inladen van de autokoffer, heb ik die fles dan maar opgetild en in mijn fietstas gestoken.
Nu drink ik nergens nog bier of wijn of cava of wat dan ook van alcoholische dranken; maar met nieuwjaar een glas Lupulus om 2015 in te zetten- dat zie ik anders wel zitten! Nu staat de fles donkere Lupulus gekoeld nog 13 dagen te wachten op de jaarovergang.
Met dit geschenk in mijn tas, fietste ik eerst verder naar Alvo Francken - voor mijn lievelingsbrood en -kwark. De leverancier van het agrison-brood was nog niet langs geweest - daarom had ik een exemplaar besteld voor morgen. Wanneer ik echter van de parking weg fietste , zag ik daar toch wel een bestelwagen staan van de leverancier Patroba en ben ik naar de chauffeur gestapt die inderdaad nog moest leveren.(Gelukkig ken ik de naam van de industriële bakkerij). En dus ben ik maar terug de supermarkt binnengegaan om dat brood te kunnen aanschaffen!
Het leven kan toch raar lopen: je hebt zo van die dagen dat alles en nog wat tegenvalt en andere dat er overal leuke verrassingen uit de hoek komen vallen. Het Lupulus bier van een kleine huisbrouwerij in Wallonië vandaag is er zo één van!
Na de nationale staking nog een rondje 'burgers pesten'
En dit dan nog door de politie!Met een stiptheidsactie in de ochtendspits op een zeer drukke verkeersader waardoor het verkeer dat daar anders stapvoets vooruit schuift nu tot een quasi stilstand dwong. (Om 20 minuten voor 8 stond een bus voor Kontich vlak voor mijn deur in de file en ze deed er 30 minuten over om aan de bushalte te passeren op 3 minuten stapvoets van hier!)
Omdat ik in Mortsel moest zijn bij LBC ben ik dan om 8:16u. op bus 141 gestapt die daar arriveerde rond 9.15u.. Gelukkig kwam er ter hoogte van chocolaterie Caluwé wat schot in de zaak en ter hoogte van Kwantum en Action reed de bus zelfs aan een normaal tempo! In de Robianostraat echter was het weer aanschuiven maar op de Autolei bleek alles normaal te verlopen tot aan de brug voorbij het vliegveld van Deurne. Aan de bushalte in de Edegemstraat kwamen er dan plotsklaps 2 andere autobussen 140 en 141 bij aangereden. Daarop zaten 2 van mijn compagnons.
En al die herrie gewoon omwille van de dames en heren politieagenten die hoopten om op hun 56ste te mogen stoppen met werken en nu noodgedwongen opkijken tegen een werkverlenging van 7 jaar! (Ik heb zelf ook 8,5 jaar langer gewerkt dan mijn ex-collega's van vóór de eenheidswet - en dan nog voltijds bovendien.) Nu zijn er collega's die halftijds werken terwijl dit telt voor een voltijds pensioen!
En dan hoor je overal van alle huisartsen dat ze senioren de raad geven om te blijven werken - en vooral bezig te blijven al is het maar enkele uren in de week. Fysiek, psychisch en sociaal ; het komt je meestal op veel vlakken ten goede!
Eigenlijk is het toch ongehoord om de 'opgeklopte' frustraties t.o.v. de nieuwe regering die de moed heeft om te ondernemen wat reeds lang diende te gebeuren gemakshalve te projecteren op de bevolking! Vermits men niet kan raken aan hen die de besparingen opleggen worden gewoon de andere slachtoffers van deze maatregelen nogmaals geviseerd!
In de media sprak men van een "watjessamenleving' hier in Europa: gearriveerden die vanuit hun kookboekenbibliotheken in hun gesubsidieerde passiefwoningen kijken hoe de wereld rondom hen voorbij raast.(Ik vind dit weer fenomenaal geformuleerd!)
Eigenlijk is het allemaal nog erger! Sinds 1945 is men hier begonnen aan de heropbouw na WO II en eind de jaren zestig zijn we economisch in de 'golden sixties' beland.
Het kon allemaal niet op! In de Kerk het oecumenisch concilie, het ontstaan van een jeugdcultuur met de 'flower power'en de Beatles, de eerste man op de maan, een ferme uitbreiding van de sociale zekerheidssysteem zoals stempelgeld voor mensen die niet meteen werk vonden na hun studies, de uitvinding van de anticonceptiepil met als gevolg veel gezinnen met tweeverdieners, expo '58 ,uitbreiding van het wegennet en het bijbehorende wagenpark, de digitalisering van de maatschappij, domotica enzovoort.
Nu hoor je overal protesten: o.a.tegenover de oorspronkelijk geplande de Oosterweelverbinding; bij de werkzaamheden aan de tramverlenging in Wijnegem slaagden bewoners van een straat uit de buurt erin de werkzaamheden een hele tijd te laten stilleggen. Laatste evolutie daar: De eindhalte van bus 140, 141, en 780 aan de Koolsveldlaan moest daar weg wegens geluidsoverlast van de draaiende motoren van de bussen!
Ik ken zelfs een stedeling die verhuisde van het stedelijke Borgerhout naar een landelijke wijk in Wommelgem en er heibel maakte over een balkende ezel in de buurt en een kraaiende haan wat verder in de straat!
Dat we nu met de globalisering in ander vaarwater terechtgekomen zijn doordat alle wereldburgers zien of horen of weten wat er in de wereld allemaal te koop is; zo ontstaan er volksverhuizingen waardoor de druk op ons sociaal rechtssysteem zo goed als onhoudbaar wordt.
Welke zin heeft het nu nog om te staken als er buiten onze grenzen talloze mensen staan te popelen om hetzelfde werk te doen voor heel wat minder geld?
Een kleine versobering hier is niet zo onoverkomelijk maar blijkt voor de meesten onder ons blijkbaar onbespreekbaar.
En wat velen niet blijken te beseffen is dat veel van hun 'verworvenheden' werden toegekend met geld dat er niet was, En vermits kredieten altijd moeten terugbetaald worden .... We zullen wel zien hoe alles verder evolueert...
Gelukkig heeft dit ook een keerzijde: langer thuis en binnen blijven met mooie muziek, gezellige verlichting - doch oppassen met vuur!- wat breien en/of haken, tv kijken e.a.
De adventskrans die eigenlijk stamt uit een oeroude traditie waarbij men per week een kaarsje meer laat branden omdat men zo uitkijkt naar de zonnewende is er één van.
De muziek uit de kersttijd (niet de melige) is ook erg mooi en geschikt voor de lange tijd binnenshuis. (Gisterenavond heb ik de laatst gekochte cd: 'Christmas with the TALLIS SCHOLARS' opgezet terwijl ik aan het breien was- tenminste één van de 2 cd's.)
Zo heb ik in 12 jaar tijd reeds 12 erg verschillende cd's aangeschaft zodat ik wat kan afwisselen.
Maar vandaag is het 'Klara's honderd' en dan staat de radio constant aan.
Het weer wordt killer, maar we trachten het binnen wat aangenaam te maken; en gelukkig is er internet!
Er zijn een heleboel mensen die daarop afgeven omdat dat eenzaamheid en gebrek aan sociale vaardigheden in de hand werkt!
Maar dat is niet zó!
Mensen die de perfecte mix vinden tussen samenkomsten met en bij vrienden en rustgevende activiteiten thuis, blijven volgens mij goed bezig!
Maar mooie muziek blijft voor mij altijd toch een toegevoegde waarde in het leven...
Een totaal vernieuwde aanpak van de herdenking van de wapenstilstand
Daar zat een goeie vernieuwingsploeg achter. Alle Wommelgemse basisscholen werden vooraf ingeschakeld. De kinderen knutselden papieren klaprozen die ze mochten meebrengen om ze te deponeren op het monument van de gesneuvelden.
De kerk zat zo goed als vol met mensen van de 2 parochies en heel veel kinderen met hun ouders en grootouders die hen vergezelden. Op een witte vlag met de tekst 'Wommelgem herdenkt WO I' mocht iedereen zijn naam schrijven die de kerk binnenkwam. Vooraan stond een mooie constructie om de foto's te plaatsen van Wommelgemse gesneuvelde jongens uit de 1ste WO en er een bloemstukje bij te plaatsen en er een tekst bij te lezen. Heel wat kinderen hadden iets te doen. De harmonie 'De Eendracht' zorgde voor de muzikale omlijsting met als slot het Europese volkslied: "Alle Menschen werden Brüder".
Na de kerkdienst stapte het schepencollge met de burgemeester, het brandweerkorps, mensen van het Rode Kruis en vlaggendragers met vlaggen van de verschillende verenigingen gevolgd door heel veel anderen mee naar het kerkhof. Ook daar volgde een plechtigheid waar de kinderen goed aan bod kwamen en er twee zelfs een stuk van de toespraak van de burgemeester mochten voorlezen... Hier werd er afgesloten met het Belgisch volkslied en de Vlaamse leeuw.
Gelukkig dat ik vorige zondag in de opera te Antwerpen een hele dag van gemaakt heb van 12 u. tot 18.40 u. Door de goede uitleg vooraf door Piet De Volder en de intro om 14.15u., was alles goed te volgen met de boventeksten vlak voor mijn ogen en een goed zicht op de scène.
Op Cultuur 7 bracht men vanavond dezelfde opera vanuit de Muntschouwburg met steengoede solisten, een voor mij betere enscenering en zelfs met de Perzische dansen erbij, maar wel zonder ondertiteling. Maar de muziek was wel zeer mooi ook al verstaan we er geen woord van (behalve dan Gospodi bv.). De solist die de rol van Dosifei vertolkte, zong uitstekend en acteerde zeer theatraal. Ook Marfa schitterde zowel op tv als in de opera zelf.
Ook al is het live volgen van een opera anders dan op tv; toch heb ik er nu ook weer voluit van genoten. Alleen al hoe men de collectieve zelfverbranding van de oud-gelovigen in beeld bracht, dat was helemaal anders in de twee voorstellingen.
Gek dat de tijd na middernacht niet minutieus meer gemeten wordt ...
Veel van mijn blogs lijken om 00:00 u. geschreven, maar dat klopt niet. 't Is nu ongeveer 03:13 u. en op het scherm zal misschien verschijnen: geschreven om 00:00 u. Zo belangrijk is dit nu ook weer niet, maar de klok op de computer blijft lopen en blogs kunnen altijd toegevoegd worden. Misschien is het beter van nu toch maar te gaan slapen....
Binnen 2 dagen is het herdenking van de wapenstilstand - de bestelde vlag voor die dag is af- werd gemaakt bij Nona's hobby-atelier en zal op 11/11/2014 dienst doen in de kerk en op het kerkhof....
Een mooi potje bloemen tussen het aanbod aan het kerkhof
Zo mooi dat ik het meteen maar aangeschaft heb - niet om het buiten op een grafsteen te plaatsen, maar om het lekker binnen te zetten thuis op het dressoir zodat men er nog langer dan een week van kan genieten....
Van de Chinezen kunnen we nog veel leren. Zij hebben thuis een soort altaar waar zij hun overleden voorouders op allerlei manieren geregeld gedenken. Dat is veel menselijker en persoonlijker dan eenmaal per jaar op een begraafplaats met Allerheiligen de graven komen opsmukken. Denken aan de overledenen kan je overal en altijd. Een bloemetje bij een foto plaatsen of een kaarsje of wierook branden ook.
Ik pleit voor wat meer invoering van rituelen binnenshuis, naar eigen inzicht en smaak. Het gaat er trouwens om hoe je de band met je overledenen beleeft...
Gelukkig dat er nog muziek is, en mooie grafische kunst en ook nog kamerplanten en bloemsierkunst... Als het buiten wat kouder en vlugger donker wordt, moet we het binnen gezellig en warm maken... En kaarsen zorgen best ook wel voor sfeer maar met vuur moet er erg omzichtig omgegaan worden!
Het moest er eens van komen! Na het zonovergoten allerheiligenweekend kwam toch wat herfstweer opzetten en moest ik maandagavond per fiets door de regen naar 2 plaatsen om te vergaderen. En ja - op dinsdag was het dan zo ver; het opvangen van het vocht dat uit mijn neusgat liep was gewoon niet te doen! Dus maar wat vroeger gaan slapen (wat ik altijd anderen aangeraden heb) extra soep gegeten met kippenbouillon en nog maar eens vóór 24 u. gaan slapen. Het moet dan toch geholpen hebben want het vochtverlies is geminderd en ik ben nog niet vreselijk gaan hoesten. Ik moet nog wel mijn griepspuit laten zetten en dan heb ik best geen verkoudheid.
't Is nu ongeveer 23 u.; dus sluit ik best af om tijdig naar mijn slapkamer te vertrekken.
Morgen wordt een regendag:ik ga dan te voet naar de markt en terug om tegen 10 u. naar Nona te gaan voor de breiles met een beurtenkaart.
1 en 2 november: het kleine en het grote sterven....
Het eerste gebeurt geregeld- zeker in een latere levensfase:als lichaamsfuncties niet meer naar behoren werken, of een tand eruit moet, ook als je meeleeft met een pijnlijke medische diagnose bij vrienden, of iemand voorgoed afgeeft uit je familie- of vriendenkring -als je de wagen niet meer mag besturen, allemaal stukjes verdriet die je met je meedraagt...
Misschien is dit al een oefening voor de grote stap: voorgoed afscheid nemen van deze aarde met zijn mooie en minder mooie kanten en alle gekoesterde positieve ervaringen achterlaten....
Neen, het leven is niet eerlijk en alvast niet gelijk voor iedereen; maar we klampen er ons zo hartsgrondig aan vast dat we zelfs met heel wat beperkingen hopen om nog lang te kunnen blijven leven. Afin lang leven - in 'De mening' van Gaea Schoeters in De Standaard las ik dat de arts en adviseur van Barack Obama vond dat 75 jaar de ideale leeftijd was om te sterven- indien je niet tot last wou zijn van de samenleving en/of familie . Was me dat toch even schrikken - dit is zeer confronterend als je beseft dat je er in maart 70 wordt!
Goed dat ik dan vandaag al mijn nieuwjaar van 2015 al gevierd heb. Met alles erop en eraan: een opera matinee op de middelste stoel van de derde rij van het tweede midden balkon ,vooraf een drankje in de Gustav omdat de bus te vroeg was, om 12 u. een schitterend voorspel door Piet De Volder en een pianiste die ook zong om daarna een heerlijke salade Niçoise gaan eten ,om 14.15 u. naar de intro in de foyer en om 15 u. luisteren en kijken naar Khovansjtsjina tot 18.40 u. Dit was een prachtige keuze die ik gemaakt heb. Intussen ben ik zelfs gaan overwegen of ik misschien toch maar een abonnement op de opera zou nemen volgend jaar voor een matineevoorstelling natuurlijk! We zien nog wel!
Op 20 oktober hebben we nog een bezoek gebracht aan de Olmense zoo. Het was er rustig- alhoewel er één klas rondliep uit Zoersel waarvan ik één scholier herkende als kleindochter van mijn vaste kapster. We hebben rustig het ganse wandelpad gedaan, in de tropenhal geweest en veel leuke dieren gezien, maar het meest van al hebben we genoten van de kat- waarschijnlijk een huisdier van de eigenaar. De kleine viervoeter liep daar hautain rond alsof het ganse park van haar was. Toen we ze na een toiletbezoek terug zagen bovenop een tafel konden we ze zelfs strelen.
Benieuwd of ze een stukje zou aannemen van de witte tonijn die ik had meegebracht samen met wat koude boontjes. En jawel; ze kwam dus steeds terug vragen tot ze de helft van mijn portie opgegeten had. Ons Chris wilde de poes ook wel bij haar hebben en haalde de kaas van haar brood er tussenuit en dat lustte ons roofdier ook! Zelfs brood met kaas nam ze aan.
Afin na deze middagvoederbeurt kon onze sociale poes haar roes gaan uitslapen in de wei aan de overkant van de weg- wat ze dan ook deed.
Nadien zijn we met veel aandacht (kattenliefhebbers als we zijn) alle grote wilde katten een bezoekje gaan brengen in hun kooi waar ze onverstoord lagen te slapen. Ook al zijn het roofdieren; 't zijn toch mooie schepsels...
In de speeltuin was dus één klas zich jolig aan 't amuseren met heel de tuin voor zich alleen. De voederbeurt bij de vossen hebben we ook gezien. Merkwaardig hoe de aanvankelijk lieve dieren zo agressief te werk gaan als ze dode kippen toegeworpen krijgen. Eén onder hen lukte er zelfs in naast het eigen exemplaar nog een van een andere vos te ontfutselen, met heel wat 'gevechten' tot gevolg. De vos ligt ook gevoelig in onze familie omdat ons moeder 'De Vos' noemde ook al had ze evenveel genen van 'Verboven'.
Als het gezelschap wat groot is zijn er heel wat beperkingen.
1. Vrije keuze valt weg; want je moet je beperken tot 3 voorgerechten en 3 hoofdgerechten als je met meer dan 10 personen bent. Ofwel moet je met de ganse groep eenzelfde menu nemen.
2. Aan een lange tafel praat je enkel met je naaste buren en je overburen, de anderen zitten te ver weg.
3. Indien je moet oppassen met suiker en vet; neem je bruiswater als aperitief terwijl de anderen Ricard kiezen of campari orange met vers fruitsap of porto en zo. Als je dan een consommé kunt kiezen als voorgerecht en hinde als hoofdschotel komt nog eens de drank bij het eten. Als dan de groep opteert om flessen wijn en water op de tafel te plaatsen; dan weet je meteen dat je je eigen verbruik niet meer te berekenen valt Het komt er weer op neer dat je 20 euro betaalt voor 2 glazen water en een koffie omdat ik na deling van de totaalsom door het aantal eters 56 euro diende te betalen terwijl ik < 36 euro had gegeten (een voorgerecht + een hoofdgerecht).
Persoonlijk heb ik moeite met deze gang van zaken, maar als je zelf de datum en het restaurant hebt vastgelegd en de bewuste mensen hebt gecontacteerd wordt het moeilijk om zelf weg te blijven.
In kleinere groepen gaan we wel eens eten als we op stadsbezoek zijn zoals vorige keer in Gent; we nemen dan een lunchmenu bestaande uit 2 gangen: een dagsoep + hoofdgerecht- dit in een zeer verzorgd restaurant naast het belfort. Ook daar dronken sommigen wijn, anderen bier en ik water. Na deling van de kosten kwam dat dan op minder dan de helft t.o. het etentje gisterenavond.
In georganiseerde groepen zoals Neos stelt men vanuit het restaurant zelf een drankenforfait voor van 20 euro: dit voor schuimwijn of fruitsap, 2 glazen wijn en koffie of thee. Dat is gewoon omdat de obers niet graag p.p. komen afrekenen voor de drank, maar wie geen alcohol drinkt en ook geen fruitsap is hier ook weer de pineut!
Ik denk er sterk aan om etentjes buitenhuis echt te mijden als ik kan; het eten dat ik zelf klaarmaak is zoals ik het wil en al die geplogenheden als aperitief, wijn bij het eten en dessert zijn voor mij totaal overbodig.
Met 4 of zes mensen vind ik het echter wel fijn om onderweg iets te gaan eten omdat je dan zelf bv. een slaatje kan kiezen en nooit zo uitgebreid dient te tafelen. Dan wordt er ook een rekening per tafel gegeven maar ieder rekent uit wat hij of zij verbruikt heeft en legt dat gewoon op de tafel.
In Elcker-ik kwam Jacques De Visscher spreken over de Poolse filosoof Leszek Kolakowski waarover we vandaag in primeur het boek konden aanschaffen. Ook Guido Vanheeswijck werkte mee aan dit boek net als Alicja Gescinska. Vorig werkjaar kwam G. Vanheeswijck ons reeds warm maken voor de denkbeelden van deze ondogmatische filosoof. Meteen ging ik op zoek naar het boek dat in augustus zou verschijnen maar nu pas op de markt kwam.
De belangstelling was redelijk groot; ik zag bekende gezichten maar miste toch een frequente bezoeker.
De filosoof spreekt me wel heel erg aan: een vrije geest die zich niet laat labelen, die zich ooit omschreef als een conservatieve, liberale socialist, een vrolijke pessimist of een scepticus die sceptisch tegenover het scepticisme staat Eigenlijk is het boeiend om te volgen hoe hij het leven bekijkt , zich onttrekt aan de orthodoxie en vindt net als Paul Verhoeven 'schipperen' levensnoodzakelijk om te overleven. Wie recht door zee vaart loopt vast op de klippen. Het was allemaal teveel om na te vertellen. Wie zich interesseert moet gewoon zijn werk gaan lezen.
Het deed me deugd om mee te gaan in de geest van deze filosoof, zeker omdat ik in de voormiddag een pijnlijke afscheidsviering van een 30-jarige oud-leerling had bijgewoond die nog wat nawerkte...
Ik heb er ook nog wat van geleerd; ook al ken ik geen Pools; maar ik hoorde wel dat een l met een streepje erdoor niet als l, maar wel als w wordt uitgesproken; vandaar dat de spreker verschillende toehoorders op een dwaalspoor zette met de Poolse uitspraak van Wojtyla. dat ik onmogelijk correct kan typen vermits ik niet over de letters van het Poolse alfabet beschik.
- Het machteloos moeten toezien op extreme heethoofden die andersdenkenden onthoofden en die daarbij gebruik maken van de huidige technische middelen om hun macht te etaleren, het stemt tot nadenken.
Niet in de klassieke betekenis maar in een alternatieve: 'bijbels verbonden' of 'bijbels verantwoord'.
... om de verantwoordelijkheid voor je daden op Al-Qaeda te steken of IS - alsof je zelf geen overtuiging of persoonlijkheid hebt.
De aanslag met kalasjnikovs op de redactie van een satirisch magazine in Parijs dit door enkele extremisten (jihadisten) die hoegenaamd geen satire begrijpen- laat staan tolereren. Zomaar de mensen neerschieten met een ander wereldbeeld dan jij en waarvan je overtuigd bent dat je hen moet liquideren - gewoon maar om de profeet te wreken en ook om je te manifesteren ..
Maar er zijn er nog 11 van de 13 te gaan - ook al beginnen de dagen nu stilaan terug te lengen. Er kunnen nog wel enkele serieuze winterprikken volgen.
En net zo goed de nieuwe agenda's voor hen die met een burgerlijk jaar werken ... want in scholen, bij het Davidsfonds en in andere verenigingen werkt men nog steeds met schooljaren - van in de tijd dat onderwijzers (al dan niet gepensioneerd) zich inzetten in allerlei verenigingsvormen.
Ik heb er één in mijn hoofd: 'tablets en smartphones beginners' bij LBC Mortsel op donderdagvoormiddag; maar dan moet ik wel een smartphone aanschaffen en welke dan, Dit moet dan deze week of de week erna gebeuren want de cursus start op 22/01/15.
Normaal gezien niet; maar zover ik nog onder de norm van de meerderheid val- dat betwijfel ik ten zeerste!
En dit dan nog door de politie!Met een stiptheidsactie in de ochtendspits op een zeer drukke verkeersader waardoor het verkeer dat daar anders stapvoets vooruit schuift nu tot een quasi stilstand dwong. (Om 20 minuten voor 8 stond een bus voor Kontich vlak voor mijn deur in de file en ze deed er 30 minuten over om aan de bushalte te passeren op 3 minuten stapvoets van hier!)
In de media sprak men van een "watjessamenleving' hier in Europa: gearriveerden die vanuit hun kookboekenbibliotheken in hun gesubsidieerde passiefwoningen kijken hoe de wereld rondom hen voorbij raast.(Ik vind dit weer fenomenaal geformuleerd!)
Gelukkig heeft dit ook een keerzijde: langer thuis en binnen blijven met mooie muziek, gezellige verlichting - doch oppassen met vuur!- wat breien en/of haken, tv kijken e.a.
Daar zat een goeie vernieuwingsploeg achter. Alle Wommelgemse basisscholen werden vooraf ingeschakeld. De kinderen knutselden papieren klaprozen die ze mochten meebrengen om ze te deponeren op het monument van de gesneuvelden.
Gelukkig dat ik vorige zondag in de opera te Antwerpen een hele dag van gemaakt heb van 12 u. tot 18.40 u. Door de goede uitleg vooraf door Piet De Volder en de intro om 14.15u., was alles goed te volgen met de boventeksten vlak voor mijn ogen en een goed zicht op de scène.
Veel van mijn blogs lijken om 00:00 u. geschreven, maar dat klopt niet. 't Is nu ongeveer 03:13 u. en op het scherm zal misschien verschijnen: geschreven om 00:00 u. Zo belangrijk is dit nu ook weer niet, maar de klok op de computer blijft lopen en blogs kunnen altijd toegevoegd worden. Misschien is het beter van nu toch maar te gaan slapen....
Zo mooi dat ik het meteen maar aangeschaft heb - niet om het buiten op een grafsteen te plaatsen, maar om het lekker binnen te zetten thuis op het dressoir zodat men er nog langer dan een week van kan genieten....
Het moest er eens van komen! Na het zonovergoten allerheiligenweekend kwam toch wat herfstweer opzetten en moest ik maandagavond per fiets door de regen naar 2 plaatsen om te vergaderen. En ja - op dinsdag was het dan zo ver; het opvangen van het vocht dat uit mijn neusgat liep was gewoon niet te doen! Dus maar wat vroeger gaan slapen (wat ik altijd anderen aangeraden heb) extra soep gegeten met kippenbouillon en nog maar eens vóór 24 u. gaan slapen. Het moet dan toch geholpen hebben want het vochtverlies is geminderd en ik ben nog niet vreselijk gaan hoesten. Ik moet nog wel mijn griepspuit laten zetten en dan heb ik best geen verkoudheid.
Het eerste gebeurt geregeld- zeker in een latere levensfase:als lichaamsfuncties niet meer naar behoren werken, of een tand eruit moet, ook als je meeleeft met een pijnlijke medische diagnose bij vrienden, of iemand voorgoed afgeeft uit je familie- of vriendenkring -als je de wagen niet meer mag besturen, allemaal stukjes verdriet die je met je meedraagt...
Op 20 oktober hebben we nog een bezoek gebracht aan de Olmense zoo. Het was er rustig- alhoewel er één klas rondliep uit Zoersel waarvan ik één scholier herkende als kleindochter van mijn vaste kapster. We hebben rustig het ganse wandelpad gedaan, in de tropenhal geweest en veel leuke dieren gezien, maar het meest van al hebben we genoten van de kat- waarschijnlijk een huisdier van de eigenaar. De kleine viervoeter liep daar hautain rond alsof het ganse park van haar was. Toen we ze na een toiletbezoek terug zagen bovenop een tafel konden we ze zelfs strelen.
Als het gezelschap wat groot is zijn er heel wat beperkingen.
