Op radio en tv wordt maar over één ding gesproken: het corona-virus dat waarschijnlijk is ontstaan in Wuhan (China) op een illegale vlees- en vismarkt door een sprong te maken van een vleermuis naar een mens... Juist weten we het niet; maar we weten intussen wel hoe besmettelijk dat onzichtbare virus is en hoe snel het zich verdubbelt. Voorlopig is er nog geen kruid tegen gewassen. En met onze grote mobiliteit, onze globalisering en vooral verstedelijking heeft dat virus zich wereldwijd verspreid en houdt het heel de wereld in zijn greep.
Vooreerst dacht men dat dit maar een griepje was; maar het virus is dodelijk vooral bij oudere mensen die al andere ziektebeelden hebben. Op tv horen we virologen die zeggen dat het aantal doden om de 2 à 3 dagen gewoon verdubbelt. Ondertussen worden er wereldwijd maatregelen getroffen zoals sluiting van scholen, afgelasten van alle culturele en sportieve evenementen,zelfs religieuze diensten, samenscholingsverbod, 'social distancing' sluiting van landsgrenzen, sluiting van restaurants, cafés, en alle niet-noodzakelijke winkels, wie kan moet thuis telewerken, je mag buiten (liefst alleen) en op afstand van 1,50 m van elkaar als de iemand kruist of passeert.
In Italië is het nu gewoon horror! Ook Spanje wordt erg getroffen, net als Frankrijk, Groot-Brittannië en Nederland trouwens. Ouders die nu thuiswerken moeten dat tevens doen met hun kinderen erbij. Psychiaters verwachten nu meer huiselijk geweld en ook meer echtscheidingen. Mensen moeten wel blijven bewegen maar niet te ver van huis. In supermarkten en veel winkels laat men maar een beperkt aantal klanten binnen en degenen die buiten wachten moeten iets meer dan 1 winkelkar tussen de vorige laten, en je mag maar 1 halfuur winkelen en men vraagt om elektronisch te betalen. W.S.E.E. is nu gesloten. En alle vriendinnen-momenten ook...
Na een verkoudheid van een goede week, is het toch hoopgevend dat je beterschap voelt! Want een verkoudheid die je best bestrijdt (volgens een goede verpleegkundige) door veel te drinken en te rusten kan wel lastig zijn maar heeft zijn tijd nodig. Met wat neusspoelingen, het veelvuldig drinken van thee i.p.v. koffie voel je dus elke dag dat het terug goed komt.
Vandaag is het aswoensdag (op mijn laptop las ik zelfs "Ash Wednesday'; maar tot daartoe - daar ergeren we ons niet meer aan)! Wel echter aan de extreme reactie van enkelingen die de heisa rond het 'corona-virus" aangrijpen om samen met hun vrienden te beginnen met 'hamsteren'. Ik heb geen begrip voor irrationeel gedrag, maar betreur wel de impact ervan op onzekere medemensen die hier uiteraard in zullen volgen! De emotie stuurt de grote meerderheid van de mensen nog steeds veel meer aan dan de ratio. We beseffen dit hoe langer hoe meer en weten ondertussen dat er groepen zijn die hier ernstig misbruik van maken
Gisteren op Klara een interview gevolgd met de juriste en schrijfster die uit UNIA werd gezet omdat ze het 'boerkaverbod' aanvocht omwille van een schending van de mensenrechten - hier specifiek het recht voor vrouwen om zich te 'sluieren'.
Zich onherkenbaar maken op straat wordt echter veelvuldig gebruikt door 'criminelen'. In Afghanistan is echter het dragen van de boerka "verplicht".(Misschien moet deze dame daar eens enkele jaren gaan wonen? Ik denk niet dat ze als vrouw daar daar tot de status kon opklimmen die zij hier behaald heeft!)
Fulminerend tegen de legerleiding en de politieke elite die 100 jaar geleden jonge mannen inzette om mee te strijden in WO I- dit als compensatie voor de kolonisering van 'achtergebleven' gebieden. Ik hoorde haar misprijzen van "witte mensen" alsof die beslissingen niet gebeurden aan de top. (Gewone 'witte' mensen hadden daar niets mee te maken; evenmin als met de kolonisatie trouwens....)
Ook haar misprijzende visie op onze zogezegd ideale liberale maatschappij (mevrouw stelt zich duidelijk links op)onderstreept haar politieke combattieve houding.Ze protesteert duidelijk tegen camera's overal; maar waarschijnlijk ook tegen A.I.Omdat zij dit ziet als een schending van onze privacy. Maar wat is privacy dan juist? Wat ik op straat en in het openbaar doe, behoort naar mijn mening niet tot mijn privacy. (Zich als vrouw sluieren ziet zij dus als een recht op privacy!)
Het hoofddoek daarentegen is geen boerka en mag OVERAL gedragen worden, behalve in openbare functies en op de werkvloer waar een dresscode geldt. In openbare gebouwen werden destijds op vraag van de vrijzinnigen alle kruisen verbannen net als andere symbolen van een geloofsovertuiging. En zeggen dat de hoofddoek geen uiterlijk teken is van de islamitische identiteit is voor mij een leugen. (Trouwens autochtone vrouwen die een hoofddoek dragen hebben ofwel kanker, of dragen een uniform (sommige nonnen) of hebben zich bekeerd tot de islam....
Het Messiaans zegel; zeer oud uit de beginperiode van het christendom. De driehoekige voet van de menorah, het joodse symbool bij uitstek wordt hierbij overlapt door de staart van de Ichtus vis en vormt zó een Davidster. Dit zou een bewijs zijn van de joodse wortels van het christelijk geloof. Volgens sommige mensen is dit een nepsymbool, maar mij spreekt het heel erg aan- veel meer zelfs dan het kruis. Ik zie het als een symbool van verbondenheid en warme liefde tussen christenen en joden. Tout court.
Maandag, 26 augustus was het zo ver! De ingreep in de Eeuwfeestkliniek bij dokter Vanassche die ik impulsief op 2 à 3 minuten had toegezegd na gunstig advies over de botmeting van mijn onderkaak moest om halfdrie doorgaan. Ik was van plan om iets voorbij 13 u. bus 141 te nemen tot station Oude-God in Mortsel! Maar door wegenwerken aan de Krijgsbaan, kon die bus niet meer door de Drabstraat rijden en volgde ze nu een heel ander parcours langs de luchthaven in Deurne en St.-Amadeüs en 'De Brug'. En omdat ik vooraf wilde timen en zien waar ik nu diende te overstappen op tram 15 zou ik zondag voordien naar de Cultuurmarkt gereden zijn. Maar door de Retro-koers in ons dorp reden er geen bussen meer door... Dus heb ik wijselijk op maandag maar bus 141 van 12.35 u. genomen met overstap aan de halte Gemeenteplein in Mortsel. Al bij al kwam ik toe aan de halte 'Harmonie' om 13.30 u. - 1 uur te vroeg dus. Na een kwartiertje lezen in het park ben ik dan maar na de kliniek getrokken en heb ik me aangemeld op de 6 de verdieping. Om 10 vóór twee kwam men mij halen. Op een halfuur was alles O.K. Het viel mij allemaal heel erg mee, maar achteraf op tram 15 en bus 141 kreeg ik toch wat pijn. Thuisgekomen nog 1 Dafalgan genomen en wat gerust in de canapé bij 'Father Brown". Dan gebeld met ons Rita en ons Chris, het restant opgegeten van mijn Griekse yoghurt met zaden en pruimenmoes.; weer wat gerust , naar de dochter van Juliette gefietst en nog een telefoon gedaan naar Juliette en voor één keer gaan slapen om 22 u. met nog 1 voorzichtige spoeling en 1 Dafalgan.
De ochtend nadien was ik dus pijnvrij opgestaan. Ik zou nu iedereen die twijfelt over het plaatsen van implantaten dat toch aanraden - indien het tenminste financieel haalbaar is. Ik ben er nu 74 en weet dus niet hoe lang ik er nog kan van genieten (op 6 december a.s. moet ik terug op controle) en met veel geluk kan ik op 16 december naar de tandarts voor mijn kronen.) Maar dit is met alles zó! Toen Jos De Ridder een nieuwe auto kocht zo rond zijn 71 ste, wist hij ook niet dat hij op 73-jarige leeftijd zou komen te overlijden....
Het is nu nog tot 5 september 'voorzichtig' eten, niet teveel gorgelen, maar wel nog tanden poetsen en spoelen, om nadien gewoon verder te doen... Een meevaller, niet!
(De menorah die ik als afbeelding plaatste, komt er omdat ik die wel wil aanschaffen en ook omdat de 'Centenaire' zich in de joodse wijk bevindt...)
Gisteren weer een 'kanjer' van een dame ontmoet...
En dan nog een Antwerpse dame van 83 die als jongen geboren werd en ooit als eerste voor een transitie heeft gekozen waaraan begonnen werd in Casablanca in 1964 . Door ballet te volgen trad ze op en kon ze geld verdienen voor deze dure ingreep. Zij is dus de eerste transgender ter wereld toen dat woord niet eens bestond. In 1971 was de transitie van man naar vrouw afgrond, maar vermits men je identiteitskaart toen nog niet veranderde, heeft de persoon in kwestie die kaart zelf 'vervalst'. Corneel werd Corinne. Haar volledige naam is nu Corinne Van Tongerloo; er werd een boek over haar leven geschreven: "Casablanca voorbij" en ook een film gemaakt: "I'm a woman now" en ze geeft nu voordrachten in Nederland ook met behulp van een Power Point Presentatie waarvoor Herman Plasmans zorgt. (Vandaar de connectie, want Herman gaf een lezing in Park Lane van RVT Orpea , waar we nadien nog een in een aangenaam gezelschap samen iets dronken.)
Ik vind het boeiend dat mijn leefwereld nog steeds verrijkt wordt met nieuwe mensen die een buitengewoon leven leiden.... Ook blijf ik vinden dat 'buitenkomen' ondanks moeilijkheden en bezwaren essentieel is - zolang je dat nog kan. (Ik kan en mag me niet indenken wat het is om vastgekluisterd aan een bed een haast 'plantaardig' leven te leiden (eigenlijk past 'lijden' hier beter) en af te wachten tot iemand zich om jou bekommert...)
Omdat ik het niet kan laten om domme en foutieve reacties te becommentariëren, blijf ik actief - vooral op Facebook, maar ook nog op Instagram en Twitter. Reacties volgen elkaar op. Hier word je enkel maar gelezen!( en door hoeveel mensen dan nog?)
Op 'social media' kom je wel in contact met veel opgefokte en dolgedraaide alsook laag-bij- de grondse personen die opgegroeid zijn in 'straatcultuur' en waarin je soms toch beter je energie niet steekt... Vooral in het 'Antwerpse' (site van GVA bv.) moet een mens zich zwaar verdedigen tegen aanvallen uit alle hoeken van de samenleving.Op de site van 'De Standaard' ook wel eens, maar dan wel opmerkelijk minder - en... de reacties zijn meestal ook van een hoogstaander niveau.
Ik denk er sterk aan om mijn abonnement bij GVA op te zeggen en af en toe eens de krant "los" te gaan kopen in de krantenwinkel. Dan zal ik mij hopelijk ook beter distantiëren van hun artikels en zeker van de reacties erop.
Ik raakte hier eerst niet ingelogd omdat mijn pc niet automatisch mijn paswoord meegaf- dat ik ondertussen vergeten was. Ga dit ook eens op mijn laptop uittesten, want daar heb ik de webbrowser gewijzigd....Waarom ik niet meer meteen kon inloggen op mijn pc weet ik nog steeds niet; maar het werkt nu weer als voorheen.
Onze zeer sterk en zeer snel veranderende wereld beangstigt blijkbaar veel mensen. En dan moesten die nog eens het boek lezen van Yuval Noah Harari: " 21 lessen voor de 21ste eeuw"...
Heel veel mensen weten nog steeds wat het 'world wide web' allemaal in beweging heeft gebracht! Heel de derde wereld kan nu "ZIEN" hoe onze westerse wereld leeft en wat er hier allemaal te krijgen valt. Het is toch evident dat zij die in schromelijke armoede leven ook wel willen hebben wat wij hebben... Vandaar de niet te stuiten migratiestromen,... maar wat zij NIET kennen, is de weg die wij daarvoor hebben afgelegd; en de inspanning die van veel van onze mensen wordt gevraagd.
Afin; zoals veel mensen vrezen staan ons nog 'onheuglijke' tijden te wachten, want zoals de polarisatie nu om zich heen grijpt, + het gebrek aan 'opvoeding' en het niet aan banden leggen van de bevolkingsgroei wereldwijd - ik heb er echt geen goed oog in. Ik zie om mij heen meer en meer verruwing, indoctrinatie, bandeloosheid en vooral tekort aan respect (zowel voor de natuur, het milieu, mensen met andere meningen enzovoort). Ik blijf vrezen voor.................... - dat ga ik hier niet verwoorden, maar besef maar al te goed dat ik een 'bommenkind' ben van het einde van WO II en nu hier al 74 jaar heb mogen leven zonder oorlog.......
Zou ik zo stilaan niet beginnen aan een 'stommiteitenagenda'?
Ouder mogen worden heeft zo zijn repercussies.
O.a. het vergeten of niet meteen vinden van namen, ook het aanvaarden dat je niet meer alles zo vlot kunt oplossen als vroeger en zelfs dat je af en toe eens 'stommiteiten' doet.
Zoals vandaag bv. Ik zag vanmorgen dat mijn leesbril (die ik als de originele van bij de opticien beschouwde) wat verwrongen aanvoelde .Bij de kapster wrong ik hem wat rechter maar betwijfelde of die het nog lang zou houden en of het mogelijk was om de glazen in een nieuw montuur te zetten.Van de kapster komend ben ik dan bij Rutten binnengestapt met die laatste vraag. De opticien keek lang naar het brilletje en beweerde dat de bril niet van hem kwam en een vervangbril bleek te zijn (van Hema)....
Thuisgekomen ben ik gaan napluizen en vond ik het originele exemplaar in de originele brillendoos in mijn schuif. De opticien had dus gelijk en ik ben meteen naar het postkantoor gereden (werk van gisteren) , en heb bij Rutten zijn beoordeling gaan bevestigen en heb er meteen een overzetzonnebril gekocht vermits de vorige een gebroken montuur had.
Dat is mijn recentste vergissing. Een tijd geleden toen ik alle documenten van de harde schijf van mijn pc wilde verplaatsen naar mijn laptop, vond ik geen usb-kabel met een fijnere ingang voor mijn 'design' laptop. Uiteindelijk heb ik dan al mijn documenten dan maar gekopieerd naar Google Drive. Ze zijn nu te raadplegen op de 2 toestellen MAAR van mijn harde schijf zijn ze verdwenen en ik krijg ze er niet terug. (Moest ik overlaatst naar een notaris documenten aanhechten vanuit de cloud van Google, en dat werkte dan weer anders. Dus met eerst wat geknoei erbij.)
Moest ik vandaag toch even bij Dofin zijn. Ga dus volgende week met die laptop naar Johan om alles van Google drive over te brengen naar One drive Misschien laat ik René daarna mijn vaste pc ook naar daar brengen voor nazicht (dit voor een goede 250 euro. Een nieuwe all-in-one kost toch een goede 800 à 1000 euro....(Dus ...)
Nog een groter geknoei op 19 juli! Bij de online betaling van het volgende abonnement van De Lijn moest ik eerst mijn profiel inbrengen. Omdat ik niet meer wist met welk e-mailadres ik bij hen ingelogd was, heb ik er drie opgegeven. Maar dit werd niet aanvaard. Dan maar mijn g-mailadres ingegeven (zonder dit te bevestigen!). De betaling van 54,00 werd dus niet aanvaard. Dan maar pc-banking geopend om zelf een overschrijvingsformulier in te vullen - zonder de gestructureerde mededeling echter omdat ik die niet had. Bij de vrije mededeling heb ik dan wel hel nauwkeurig de 19 cijfers van mijn MOBIB-kaart ingevuld. Bij het bedrag 5 4 , 0 0 ingevuld. EN vooraleer ik op bevestigen drukte dus zeer specifiek de 19 cijfers onderaan nagekeken. Tijdens het klikken echter, merkte ik dat ik de komma onvoldoende had aangeklikt, waardoor bij het bedrag 5400,00 stond vermeld. (Dat bedrag stond op mijn rekening; dus is dat er ook meteen af gegaan) Het was wel degelijk vrijdagvoormiddag. Mijn bericht naar 'De Lijn' - ook een heel gedoe werd wel ontvangen maar niet beantwoord. Ook zaterdag en zondag en zelfs maandag niet (net na de nationale feestdag). Pas op dinsdag, 30 juli stond het foutieve bedrag van 5400,00 terug op mijn rekening, waarna ik meteen het bedrag van 54,00 online overschreef wat nu meteen lukte, vermits ik de bevestigingsmail van G-mail had aangeklikt.
Bovendien heb ik aan het postkantoor bij het nemen van mijn fiets iets voorgehad aan mijn rechterhand ;een verstuiking of wat? Ik kon in alle geval mijn fiets die te zwaar naar rechts overhelde gewoon niet meer houden, waarbij ik hem uiteindelijk heb laten vallen. Een kleine snee onderaan mijn linkerbeen, maar met een zeer pijnlijk onderste kootje van mijn middenvinger. Die doet nog erg mijn, maar ik kan nog bewegen maar moeilijk kracht zetten.....( Hopelijk is dit maar een 'verstuiking'!)
Als je internetradio (die eigenlijk een luidspreker is) in de keuken geen kik meer geeft...
Je komt haast in kloostertoestanden terecht als je bv. bonen wilt kuisen zonder het vaste gezelschap van Radio Klara! Steeds opnieuw verscheen op het toestel in mijn keuken de boodschap: "Download de SoundTouch-app." Maar ik had die app al en kon die zelfs oproepen op mijn pc-scherm. Maar de update die nodig was lukte niet. Er was een fout opgetreden bij het toepassen van de transforms. Maar als je op een computer één keer of duizend keer dezelfde handeling uitvoert; er zal niets veranderen.
Dan maar de bewuste snelkoppeling verwijderd en opnieuw een Bose SoundTouch app gedownload. Dat icoontje zag er anders uit, had een andere kleur; maar werkte vooral anders. Ik kon de werking van vorige app waarop ik keuzes maakte voor bepaalde zenders ook niet meer terugvinden en evenmin 'verkennen'.
Dan maar de tv aangezet en Sound Touch geselecteerd waarop ik zowat alles heb uitgezocht en uitgetest wat er te testen viel- zonder resultaat echter! Dan maar op de console een usb-stick geplaatst om verder te werken,wat me niet lukte. Daarna 2 handleidingen van Lifestyle 135 series doorgenomen -en ik voel me wat technische taal betreft zo'n onbenul. Na uren zwoegen en zweten uiteindelijk de portable in de keuken verbonden met mijn pc waardoor ik een 'setup' zag verschijnen. Maar geduld is nooit mijn sterkste kant geweest...
Dan maar op mijn pc een mail verstuurd naar een eigenaar van ons gebouw om daarna ook nog het verslag van vorige extra algemene vergadering te maken over de stand van zaken i.v.m. de geplande werkzaamheden en dat door te sturen aan de 8 eigenaars.
Kwam ik ook nog de aangetekende brief van de notaris tegen i.v.m. de verkoop van het appartement naast mij. Heb die dan maar per mail beantwoord omdat dit sneller gaat, maar de bijlagen opzoeken in de documenten van Residentie Damiaan die ik 2 weken geleden gekopieerd had naar Google Drive was ook geen sinecure . (Om mijn documenten ook in mijn laptop te krijgen had ik besloten om die te kopiëren naar Google Drive. Nu is alles anders geordend en is ook de werkwijze voor mij helemaal anders.) De documenten in mijn pc zijn nu leeg en van Google Drive kan ik ze niet terug plaatsen naar mijn pc.
Bij het doorsturen van de mail kreeg ik melding dat die niet kon bezorgd worden; ik had nl. een tikfout in het lange e-mailadres gemaakt. Na alles, daarna terug geregulariseerd te hebben, zette ik zomaar als test mijn keukenradio aan, en - wonder boven wonder- die radio speelde toch wel! Alle geluk!
Rond 4 u.-half vijf ben ik dan uiteindelijk gaan slapen: uitgeput, maar blij dat mijn keukenradio terug werkte. Deze voormiddag heb ik ondervinden dat de nieuwe app van SoundTouch helemaal anders werkt dan vorige. Ook dat is weer grondig wennen....
Bovendien heb ik dit toestel steeds verkeerd benoemd; het is geen echte radio maar wel een "luidspreker"....
Maar dit weet je nooit met zekerheid want...1) je weet nooit hoe lang je leven nog duurt (ben er nu 74) en... 2) je weet nog minder hoe ons klimaat de volgende jaren gaat evolueren...
Er wordt nu alleszins veel tamtam over gemaakt; maar naar mijn mening veel te weinig over de alarmerende droogte waar geen einde schijnt aan te komen. Dit met de verstedelijking en de bijbehorende betonnering, de verdwijning van groengebieden en ons consumentisme waaraan een halt wordt toegeroepen.
Regenwouden en andere woeden verdwijnen waardoor veel diersoorten niet meer beschikken over een habitat; Gletsjers smelten, alsook het poolijs, diersoorten verdwijnen en door onze groeiende mobiliteit komen dieren die hier niet thuis horen terecht in onze ecosystemen waar ze geen natuurlijke vijand hebben en bij ons alles ontregelen.Ook is het recht op onbeperkte voortplanting bij het gros van de mensen onaantastbaar...
Dat ons klimaat erg onder druk komt te staan, willen veel mensen niet geweten hebben - omdat hiervoor op hun verantwoordelijkheid gerekend wordt. En die verantwoordelijkheid is nu iets dat heel wat mensen nooit werd aangeleerd.
Ook al vind ik de puberale acties van individuen als Greta Thunberg en Anuna De Wever er soms meer dan erg over; toch vind ik dat er door beleidsmensen wereldwijd moet nagedacht worden over hoe het nu verder moet met onze planeet. (Heb daar echt geen goed oog in...)
Het kan meevallen, maar soms ook erg tegenvallen...
Zoals gisteren toen ik alle documenten op de harde schijf van mijn pc wilde kopiëren naar Google drive. Dit is inderdaad gelukt, maar dit werd niet gekopieerd maar wel verplaatst. Bij mijn documenten op mijn harde schijf vind ik niets meer terug. En in Google drive zijn ze anders gerangschikt of verdeeld. Misschien moet ik nog beter met Google Drive leren werken. Maar ik had die documenten graag terug op zijn oorspronkelijke plaats en daar slaag ik niet in...
Het weze zo; maar toch geef ik het nog niet op!
Ik ga alvast niet alles in 'Mijn documenten' zelf trachten op te zoeken en terug op te stellen...
Maar ook omdat ik vandaag de 7 andere appartement-eigenaars van Residentie Damiaan heb samengeroepen voor een stand van zaken rond de geplande werkzaamheden aan ons dak en de gevel aan de linkerkant. Volgens één eigenaar zou de beslissing om die werken uit te voeren niet rechtsgeldig zijn omdat hij niet aanwezig was op de vorige algemene vergadering omdat hij niet uitgenodigd werd (dit omdat zijn naam niet vermeld was in de groep 'gebouw Residentie Damiaan' die ik had aangemaakt in mijn g-mailprogramma omdat WLM niet meer werkte.)
Vandaag kreeg ik al een bericht van één eigenaar dat hij niet kwam.(En die beantwoordde zelfs mijn bericht niet.) Als ik er vanavond niet uit geraak neem ik ontslag en geef de zaken door aan Ann Meeusen of aan een professionele syndicus. Na alle moeite met contacten ,het maken van kopieën, het vastleggen van de zaal enzovoort. Benieuwd wie er allemaal zal zijn en of Mr. Vrancken er ook zal zijn.
Vandaag moest men van Daktro (Borsbeek) komen kijken om 13 u; omdat de bewoonster van het bovenste verdiep niet vroeger thuis kon zijn. Die man daagde pas op om 14.15 u. ; ook de zonnebloem die mij werd aangeboden omdat ik mijn Vlaamse leeuw uithing stak doodgewoon in mijn brievenbus - had niemand horen aanbellen...
Op Facebook de hele opgeklopte hetze tegen Kris Van Dijck gevolgd - dit met zijn ontslag als gevolg. Geen cadeau op de Vlaams-nationale feestdag. Benieuwd wat er nog allemaal uit de bus zal komen en in hoeveel bochten C D&V zich nu zal draaien.
Om 19.30 u. begint de vergadering die ik ten laatste om 20.30u. afsluit. Met grote spanning wacht ik nu af....
Misschien heb ik het wel voor 'geen al te grote mannen'...
Mijn jongste zus die getrouwd is met een grote man, hoor ik geregeld neerhalend reageren op mannen die ze wat kleiner vindt. Toen we samen computerles volgden in Mortsel maakte ze een 'voor haar hectische tijd' mee bij onze leraar Nicolas; die zij nu benoemt als 'Nicolasje'. Zelf heb ik veel bewondering voor de persoon van Nicolas en apprecieer hem erg en om verschillende redenen..
Nu de verkiezingskoorts voorbij is en ik expliciet partij koos voor de persoon van Michael Freilich, die gelukkig ook in de Kamer terecht kwam met bijna 13 000 voorkeurstemmen, blijf ik hem volgen- omdat dit ook hoort bij mijn keuze op 26 mei. Omdat hij zulke warme en verbindende boodschappen bracht en erg sereen reageerde op domme opmerkingen in sociale media, ben ik hem nog meer gaan bewonderen.
Ik heb zelfs het avontuur ondernomen door op mijn eentje de stad in te trekken om hem te beluisteren in de zaal van Hoffy's in de Lange Kievitstraat: op 20 mei - dit tussen 20 u. en 22.15 u..
Blij dat ik daar geweest ben stond me nog een spannende terugrit naar huis te wachten met lijnbus 20 tot Berchem en 420 naar Broechem. (Bij alle ongerustheid; is alles toch nog onverwacht goed afgelopen- ook al waren mijn 2 jongere zussen er beiden niet over te spreken - zij zijn steeds plaatsvervangend bang!
Op sociale media komen geregeld berichten en ook foto's van mijn favoriete verkiezingskandidaat. Hij hoort nu ook weer niet bij de grootsten; maar is wel heel erg fotogeniek (of heeft een zeer goede fotograaf). Ondertussen heb ik me geabonneerd op 'Joods actueel' dat nu gerund wordt door zijn moeder.
-Nog wat 'grote liefdes' van mij hadden evenmin een erg grote gestalte - niet dat ik daar echt belang aan hecht - maar toch! (Waarschijnlijk zijn iets minder grote mannen inhoudelijk sterker? Wie weet?!- om eens over te reflecteren...)
Ik heb trouwens ook een boon voor president Macron; ook weer niet de grootste der Mohikanen.
Zo zie je maar - het is niet zozeer de lengte van een man die het doet; maar wel zijn uitstraling, zijn persoonlijkheid en de 'spirit'...
Onlangs kreeg ik op Facebook een bericht binnen van 'Vrij Nederland' waarvan ik de cookies aanvaardde en ik meteen inschreef voor de nieuwsbrieven - uiteraard met de vraag om te abonneren- waarover ik nog aan 't overleggen ben. Toen ik een reactie postte op een bericht stond ik toch versteld van het niveauverschil tussen de reactie op mijn reactie vanuit Nederland en de bagger die je leest als je reageert op aantijgingen in bv. GVA.
Ondertussen krijg ik ook geregeld nieuws van 'Pauw' dat ik erg apprecieer en bovendien ook van "NPO2' waar ik geregeld naar zap. Op de berichten van "Pauw" kan ik ook reageren en krijg ik geregeld positieve weerklank.
Gisteren kreeg ik na de kerkdienst van onze pastorale werkster 2 toelagen aangeboden van 'Trouw' dat zij koopt in Schilde - daar wonen heel wat Nederlanders- "Tijd" en "Letter & geest". Dit komt dan wel met 1 week vertraging, maar het biedt interessante 'achtergrondlectuur'. "Trouw" komt nu ook terecht op mijn Facebook. (Waarom zou ik toch zo blij zijn met die Facebook?)
Ik las gisteren dat opiniebladen het in Nederland zo moeilijk hebben - maar ik vind ook dat 'goed werk' wel wat ondersteuning kan gebruiken. Ooit las ik wekelijks Elsevier; maar dat kost in België heel wat meer dan in Nederland. Ook de "Groene Amsterdammer" interesseert me wel; maar waar kan ik dat hier nog los aankopen?
Toen ik vorige maand in Leerdam het Algemeen dagblad (AD) aankocht, was ik ook verrast door de schrijfstijl, maar ook de aandachtspunten in die krant.
Gelukkig kan ik op de pc heel wat terugvinden, maar fysiek is het niet zo eenvoudig om verkooppunten te vinden waar ik Nederlandse kranten en/of tijdschriften los kan aankopen.
Ik kan er ook niet aan doen dat ik me meer verbonden voel met veel Nederlanders dan met bepaalde Walen die zich afzetten tegen de Vlamingen waar ze een stuk financieel van afhangen...
Na de intensieve voorbereiding van de verkiezingen van 26 mei jl. - ik neem daar steeds bewust mijn tijd voor om de voor mij best mogelijke keuze te maken , kwam ik toevallig terecht op een mooi en warm bericht van Michael Freilich die ik reeds kende als hoofdredacteur van 'Joods Actueel'. Ik was zo getroffen door zijn boodschap van 'verbinding' dat ik dit meteen als 'geweldig' aanstipte. Zo goed als ogenblikkelijk volgde er een chatbericht op met dank en de vraag of ik zijn 'helfie' wilde worden...
Zo is er een communicatie begonnen met uiteindelijk mijn toezegging om zijn affiche aan mijn raam te hangen - alhoewel ik daar principieel tegen ben - vermits ik mijn 3 stemmen verdeel over verschillende partijen waarvan ik hoop dat één ervan zal deel uitmaken van de volgende coalitie . (Als je maar één van de drie afficheert; geef je eigenlijk een foutief beeld; maar van Hans Maes had ik geen affiche en mijn 3de partij was zodanig naar links aan het evolueren dat ik die echt wilde vervangen. En de partij Groen die ik volg met haar focus op het klimaat vond ik toch wat radicaal en compromisloos en ook erg links. Tot zondagnamiddag heb ik getwijfeld aan wie ik mijn derde stem zou geven; dus daar had ik ook geen affiche van...)
Op 3 mei kreeg ik op de markt dan een telefonisch bericht van M. Freilich dat ze de affiche kwamen brengen. Dit was dan ook geen papieren affiche om achter het raam te kleven, maar een geplooide stevige affiche die hoorde op de buitenkant van mijn raam. Kristof Luypaert en Michael Freilich wilden ze zelf komen plaatsen, maar ik wilde vooraf eerst mijn ramen nog poetsen.
Kristof nam dan wel een foto van mijn kandidaat en mezelf met de geplooide affiche voor ons. Of die op Facebook mocht, 'ja' zei ik waarna ik terug naar de markt reed. Achteraf maakte ik mij zorgen of ik wel goed op die foto stond- want ik moest in de namiddag nog naar de kapper. Heb dan gechat om die foto beter niet te gebruiken. Freilich liet me dan wel weten dat ik er schitterend op stond; maar ze hebben zich toch aan mijn vraag gehouden. Achteraf heeft Kristof me dan toch de bewuste foto doorgestuurd.
In het dorp heel wat uitleg moeten geven bij de bewuste affiche, maar ook de argumenten gegeven voor mijn keuze: de warme verbindende boodschap van een startend politicus en ook mijn steun aan de Antwerpse joodse gemeenschap in tijden van antisemitisme en polarisering. Afin; na enkele chatberichten aan vrienden toch nog 5 mensen gevonden die me bevestigden dat ze een naamkeuze voor hem hadden gemaakt. En hij zit nu mee in de Kamer. (waarvoor ik geijverd heb)
Vandaag in de eucharistieviering na een oud verhaal over de geboorte van Johannes de doper een fantastische homilie beluisterd van Guy Mennen. Het kwam neer op de existentiële vraag die ieder mens zich hoeft te stellen: 'Wat is de zin van mijn bestaan hier op aarde?' Er is maar één zinnig antwoord op te vinden: "Verbinding zoeken' met de natuur, met God, met de anderen" Dit paste zo perfect bij alles wat ik belangrijk acht. Ik heb na de dienst mijn bevindingen aan Guy verwoord .
Kwam ik vandaag op FB het prachtig artikel tegen uit dS Weekblad van de spoedarts Alain Mahjoub over onthaasting en de grote nood aan VERBINDING omdat we het verleerd zijn om verbinding met elkaar te maken. (Een geweldig artikel trouwens dat meer mensen zouden moeten lezen...)
Die verbinding wordt voor mij een tweede aandachtspunt naast 'respect'; gewoon op zoek gaan naar en aandacht hebben voor "verbondenheid'....
In de bijlage de bewuste foto met mijn kandidaat voor de Kamer; in mijn blog zelf: mijn kandidaat voor Europa (Hans Maes uit Borgerhout)
Dit met heel wat bezigheden en 'tijdtekort' waardoor....
Toch nog eens de moeite om hier iets te posten. Mijn nieuw gehaakt deken is bijna af - het vorige had ik "verkeerd" gewassen waardoor het gekrompen en ineen gekookt bleek, dus niet meer mooi. Het was wel gehaakt met wol van Drops die enkel geschikt was voor handwas. Toch wilde ik mijn wolprogramma eens uittesten maar had één stipje verder moeten in klikken...
Ondertussen na wekelijkse contacten met de voorzitter dan toch maar aangesloten bij Vief, waardoor ik toch maar aan enkele activiteiten heb deelgenomen .
Ook nog een zeer goede vriendin begeleid in het Lozannahof en in Sint-Bartholomeüs en Merksem, waarna ik ze heb moeten achterlaten in Jan Palfijn waar ook ons vader gestorven is. Daarna onverwacht geconfronteerd met een herval (darmkanker) van een zeer goede maat die ook overleden is. Zelfs in familie zijn er nu gezondheidsklachten bij ond Kathleen en eveneens bij ns Lisa; en ons Chris moet zich ook geregeld zeer goed in het oog houden....
Bij de PGK moeten we het met een belangrijk man minder doen, in het Davidsfonds heeft onze voorzitter, Herman Plasmans ontslag genomen en werken we nu met 2 afdelingen samen: Borsbeek en Wommelgem. Bij Kind & Gezin loopt alles nog min of meer normaal maar moet Juliette zich soms in 1000 bochten wringen om mij niet in de steek te laten. ( Eigenlijk wil ik zowel de PGK als het DF-bestuur verlaten en het wat rustiger aan willen doen.)
Bij LBC wil ik al langer stoppen, maar ik draai er nog mee - ook omwille van Nicolas die ik bewonder voor zijn ongelooflijke inzet. (Nadien zijn er nog cursussen in de gemeente)
Wat mijn werk als syndicus betreft; dit moet ook aan iemand anders gegeven worden ofwel aan de vrouw van Johan Wellens, ofwel aan een professioneel iemand.
Mijn winterfeest heb ik niet kunnen organiseren door 'teveel omhanden' thuis.
Dan moet ik stilaan het een en ander 'WEGDOEN" en misschien ook eens een notaris aanspreken voor een eventuele gift met vruchtgebruik aan mijn familie.
Ik zit nog niet stil... (Ben nu een erg boeiend boek aan het lezen dat ik nadien aan de bib wil schenken) En gisteren heb ik bij Amazon nog 2 nieuwe cd's van Peter Hollens gekocht (voor mijn eerste mei). We blijven dus bezig, maar alles gaat wat trager... En dan is er nog de wekelijkse 'Babbelbib' op donderdagnamiddag en de 'marktbabbel' samen met 3 of 4 of 5 vriendinnen in een Wommelgems café na de wekelijkse vrijdagmarkt... En iedere zondag zit ik na de kerkdienst mee aan de ronde 'mistafel' in café Familia....
...met de eindejaarsdrukte die meestal voort deint tot einde januari. Kwam daarbij het ontvallen van iemand als Wimmeke die ik wel regelmatig opzocht, maar waarbij ik de ernst van de situatie foutief inschatte. Daarbij hoorde dan ook nog een herdenkingsdienst en ontmoeting met heel wat mensen. Ook de nieuwe start van de vervolgcursus T & S bij LBC nam wat tijd in beslag + ook nog eens het opmaken van het kasboek + de balans van Residentie Damiaan. De verkoop van het appartement 2de verdieping rechts met de bijbehorende 4 garages heeft me ook heel wat kopbrekens gezorgd - vooral omdat die verkoop naar mijn mening niet 'koosjer' verlopen is.
Omdat ik achterstallen had, heb ik deze bijgepast omdat ik een sluitende balans wil aanbieden en de 20 euro die door het notariaat Celis teveel werd betaald (de vroegere eigenaar betaalde 2 maandelijkse provisies van 45 euro echter te weinig) daarvan had ik 10 euro ingeschreven op de bedrijfsrekening en de andere 10 als cash bij de 10 euro te kort van Caroline Blomme. 90 euro kwam echter uit mijn zak (cash ingeboekt )! Natuurlijk klopte het positief saldo van onze bedrijfsrekening niet met die op onze rekeninguittreksels; die laatst gaf dus 10 euro meer aan . Dus heb ik dit voor het nieuwe jaar rechtgezet door een overschrijving te doen van cash naar bedrijfsrekening.
Waarschijnlijk schakel ik in de loop van dit werkjaar over naar een overname als syndicus door ofwel de vrouw van John Wellens ofwel de firma Annenco.
Ondertussen verliepen nog wat tandartsbezoeken eigenaardig - zoektocht naar een nieuwe tandarts is niet simpel - nu H. Mortelmans stopt in maart. Nu ben ik bij Biermans. Ook was er schoolfeest in de winter (voor de verandering) en hebben wij met het Davidsfonds een nieuw werkjaar gestart samen met de afdeling in Borsbeek.
Terwijl hebben zich zorgelijke ontwikkelingen voorgedaan zoals met de slechte gezondheidstoestand van o.a. Ria Hermans van mijn jaar, en... vooral die van mijn maat in de kerk: Herman Verboven. Die laatste is is ondertussen veroordeeld tot 'palliatieve zorgen'...
En de tofste leraar uit mijn LBC-loopbaan is overgeschakeld naar een loopbaan (kort periode) in het 'lager onderwijs' in Vorselaar - dit omwille van zijn werkzekerheid en omdat hij dan 's avonds niet meer hoeft te werken en kan thuis blijven in zijn nieuw gezin.
Bovendien wil ik en mijn functie als syndicus, als bestuurslid Davidsfonds + lid van de Plaatselijke Geloofskern gewoon stoppen in 2019!
2019 wordt dus een 'memorabel' jaar - en dan heb ik het nog niet over de 'klimaatspijbelaars' en de nakende 'federale verkiezingen'.....
Vorige woensdag meer dan 2 uur bij de tandarts doorgebracht. Was blij dat dit achter de rug was. Kreeg daarna te horen dat mijn bovengebit wat moet aangepast worden + het voorstel om achter mijn ingemetste onderste tanden ofwel 2 of 4 implantaten te laten plaatsen, ofwel een gebitje. Moest er maar rustig over nadenken maar kreeg toch een brief mee voor de kaakchirurg in de Eeuwfeestkliniek.
Ben er nog niet uit! Implantaten zijn extreem duur en...voor hoe lang nog? Heb ik voldoende bot? Naar het schijnt moet de stift een goed halfjaar ingroeien. Nicole zou beginnen met 2 implantaten : één links en één rechts.
Een gebitje met 'pressions' is naar het schijnt ook een mogelijkheid. Zou ik hiervoor contact opnemen met Herwig Mortelmans? Maar ik ben nu bij Biermans- maar Mortelmans vertrouw ik meer; en ons Rita vindt dat Biermans nogal veel en vlug doorverwijst. (En de 'Centenaire' zou blijkbaar een kliniek zijn voor 'rijke' joden - volgens haar mening...)
Nu wacht ik sinds 23 oktober op een nieuwe Mobib-kaart omdat ik de mijne uit mijn handen had laten glijden toen ik naar de bus stapte met pak en zak + het sportgedeelte voor Herman. Dus moest ik een Lijnkaart van 16 euro kopen.Had ik 's avonds laat na intensief zoeken binnen, toch wel op de website van de Lijn aangevinkt "kaart verloren of gestolen" toen ik 's nachts een duplicaat aanvroeg waarbij ik alle gegevens invulde (zelfs met het nummer dat ik terugvond op mijn factuur) De morgen nadien toen ik met het sportgedeelte van GVA terug naar Herman stapte zag ik onderweg het hoesje van mijn kaart liggen. Blij dat ik ze terug vond ging ik terug naar het invulformulier om te melden dat ik geen duplicaat meer nodig had. Ik kreeg als antwoord dat er nog geen actie was ondernomen voor een duplicaat en ik mijn oude kaart terug mocht gebruiken. Oef!
Maar toen ik 4 dagen naar Lier moest voor een concert van de Schaepshoofden, kreeg ik bij iedere scanning een rood kruis. Ook nog de maandag nadien toen ik naar de Boomgaard moest in Broechem.
Dus ben ik op dinsdag 30 oktober naar een Lijnwinkel gereden op de Groenplaats en wist men me te vertellen dat je kaart meteen vernietigd wordt als je aanvinkt ... Dus na betaling van 10 euro, kon men een duplicaat aanvragen en kreeg ik een gratis vervangpas geldig tot vandaag. Met de voorbije poststaking is die nieuwe Mobib-kaart dus nog niet toegekomen en rijden we morgen terug naar Mortsel met de Lijnkaart die ik op 23/10 had aangekocht....
Als een verkoopster je telefonisch voorstelt om een abonnement te reactiveren - het eerste jaar aan halve prijs, en je gaat erop in; dan kijk je langer dan 1 week uit naar een mailtje dat niet verschijnt. Haar voorstel werd dan waarschijnlijk aan de bron afgewezen. Dus gaat de deal niet door! Je ziet dus maar: zo lang er niets getekend werd....
Hier ging het om Test Connect dat je blijkbaar niet kunt bestellen zonder Test aankoop. Maar dat laatste doe ik zelfs niet eens open en deponeer ik dus in de bus bij een buurman. Ik vind het gek om dingen te kopen die je niet nodig hebt; daarom wilde ik een effort doen om me te herabonneren aan halve prijs. Maar dat blijkt dus niet te kunnen....
Ondertussen kreeg ik op 06/11/18 terug een exemplaar van Test Aankoop en Test Connect in mijn brievenbus - echter zonder begeleidende brief. Wel vond ik in mijn webmail van Telenet een bericht van Freeform : betreft case 103290226-30 dat van Test aankoop bleek te komen. (Dus heb ik weer 'te vroeg' gereclameerd- moet soms wat meer geduld oefenen.) Moet misschien nog telefonisch contact opnemen met Anouk Verstraeten van de abonnementendienst...
Op radio en tv wordt maar over één ding gesproken: het corona-virus dat waarschijnlijk is ontstaan in Wuhan (China) op een illegale vlees- en vismarkt door een sprong te maken van een vleermuis naar een mens... Juist weten we het niet; maar we weten intussen wel hoe besmettelijk dat onzichtbare virus is en hoe snel het zich verdubbelt. Voorlopig is er nog geen kruid tegen gewassen. En met onze grote mobiliteit, onze globalisering en vooral verstedelijking heeft dat virus zich wereldwijd verspreid en houdt het heel de wereld in zijn greep.
Na een verkoudheid van een goede week, is het toch hoopgevend dat je beterschap voelt! Want een verkoudheid die je best bestrijdt (volgens een goede verpleegkundige) door veel te drinken en te rusten kan wel lastig zijn maar heeft zijn tijd nodig. Met wat neusspoelingen, het veelvuldig drinken van thee i.p.v. koffie voel je dus elke dag dat het terug goed komt.
Gisteren op Klara een interview gevolgd met de juriste en schrijfster die uit UNIA werd gezet omdat ze het 'boerkaverbod' aanvocht omwille van een schending van de mensenrechten - hier specifiek het recht voor vrouwen om zich te 'sluieren'.
Het Messiaans zegel; zeer oud uit de beginperiode van het christendom. De driehoekige voet van de menorah, het joodse symbool bij uitstek wordt hierbij overlapt door de staart van de Ichtus vis en vormt zó een Davidster. Dit zou een bewijs zijn van de joodse wortels van het christelijk geloof. Volgens sommige mensen is dit een nepsymbool, maar mij spreekt het heel erg aan- veel meer zelfs dan het kruis. Ik zie het als een symbool van verbondenheid en warme liefde tussen christenen en joden. Tout court.
Maandag, 26 augustus was het zo ver! De ingreep in de Eeuwfeestkliniek bij dokter Vanassche die ik impulsief op 2 à 3 minuten had toegezegd na gunstig advies over de botmeting van mijn onderkaak moest om halfdrie doorgaan. Ik was van plan om iets voorbij 13 u. bus 141 te nemen tot station Oude-God in Mortsel! Maar door wegenwerken aan de Krijgsbaan, kon die bus niet meer door de Drabstraat rijden en volgde ze nu een heel ander parcours langs de luchthaven in Deurne en St.-Amadeüs en 'De Brug'. En omdat ik vooraf wilde timen en zien waar ik nu diende te overstappen op tram 15 zou ik zondag voordien naar de Cultuurmarkt gereden zijn. Maar door de Retro-koers in ons dorp reden er geen bussen meer door... Dus heb ik wijselijk op maandag maar bus 141 van 12.35 u. genomen met overstap aan de halte Gemeenteplein in Mortsel. Al bij al kwam ik toe aan de halte 'Harmonie' om 13.30 u. - 1 uur te vroeg dus. Na een kwartiertje lezen in het park ben ik dan maar na de kliniek getrokken en heb ik me aangemeld op de 6 de verdieping. Om 10 vóór twee kwam men mij halen. Op een halfuur was alles O.K. Het viel mij allemaal heel erg mee, maar achteraf op tram 15 en bus 141 kreeg ik toch wat pijn. Thuisgekomen nog 1 Dafalgan genomen en wat gerust in de canapé bij 'Father Brown". Dan gebeld met ons Rita en ons Chris, het restant opgegeten van mijn Griekse yoghurt met zaden en pruimenmoes.; weer wat gerust , naar de dochter van Juliette gefietst en nog een telefoon gedaan naar Juliette en voor één keer gaan slapen om 22 u. met nog 1 voorzichtige spoeling en 1 Dafalgan.
En dan nog een Antwerpse dame van 83 die als jongen geboren werd en ooit als eerste voor een transitie heeft gekozen waaraan begonnen werd in Casablanca in 1964 . Door ballet te volgen trad ze op en kon ze geld verdienen voor deze dure ingreep. Zij is dus de eerste transgender ter wereld toen dat woord niet eens bestond. In 1971 was de transitie van man naar vrouw afgrond, maar vermits men je identiteitskaart toen nog niet veranderde, heeft de persoon in kwestie die kaart zelf 'vervalst'. Corneel werd Corinne. Haar volledige naam is nu Corinne Van Tongerloo; er werd een boek over haar leven geschreven: "Casablanca voorbij" en ook een film gemaakt: "I'm a woman now" en ze geeft nu voordrachten in Nederland ook met behulp van een Power Point Presentatie waarvoor Herman Plasmans zorgt. (Vandaar de connectie, want Herman gaf een lezing in Park Lane van RVT Orpea , waar we nadien nog een in een aangenaam gezelschap samen iets dronken.)
Maar... toch liep het anders.
Ik raakte hier eerst niet ingelogd omdat mijn pc niet automatisch mijn paswoord meegaf- dat ik ondertussen vergeten was. Ga dit ook eens op mijn laptop uittesten, want daar heb ik de webbrowser gewijzigd....Waarom ik niet meer meteen kon inloggen op mijn pc weet ik nog steeds niet; maar het werkt nu weer als voorheen.
Ouder mogen worden heeft zo zijn repercussies.
Je komt haast in kloostertoestanden terecht als je bv. bonen wilt kuisen zonder het vaste gezelschap van Radio Klara! Steeds opnieuw verscheen op het toestel in mijn keuken de boodschap: "Download de SoundTouch-app." Maar ik had die app al en kon die zelfs oproepen op mijn pc-scherm. Maar de update die nodig was lukte niet. Er was een fout opgetreden bij het toepassen van de transforms. Maar als je op een computer één keer of duizend keer dezelfde handeling uitvoert; er zal niets veranderen.
Maar dit weet je nooit met zekerheid want...1) je weet nooit hoe lang je leven nog duurt (ben er nu 74) en... 2) je weet nog minder hoe ons klimaat de volgende jaren gaat evolueren...
Het kan meevallen, maar soms ook erg tegenvallen...
Niet enkel omdat het vandaag Vlaamse feestdag is!
Mijn jongste zus die getrouwd is met een grote man, hoor ik geregeld neerhalend reageren op mannen die ze wat kleiner vindt. Toen we samen computerles volgden in Mortsel maakte ze een 'voor haar hectische tijd' mee bij onze leraar Nicolas; die zij nu benoemt als 'Nicolasje'. Zelf heb ik veel bewondering voor de persoon van Nicolas en apprecieer hem erg en om verschillende redenen..
Onlangs kreeg ik op Facebook een bericht binnen van 'Vrij Nederland' waarvan ik de cookies aanvaardde en ik meteen inschreef voor de nieuwsbrieven - uiteraard met de vraag om te abonneren- waarover ik nog aan 't overleggen ben. Toen ik een reactie postte op een bericht stond ik toch versteld van het niveauverschil tussen de reactie op mijn reactie vanuit Nederland en de bagger die je leest als je reageert op aantijgingen in bv. GVA.
Na de intensieve voorbereiding van de verkiezingen van 26 mei jl. - ik neem daar steeds bewust mijn tijd voor om de voor mij best mogelijke keuze te maken , kwam ik toevallig terecht op een mooi en warm bericht van Michael Freilich die ik reeds kende als hoofdredacteur van 'Joods Actueel'. Ik was zo getroffen door zijn boodschap van 'verbinding' dat ik dit meteen als 'geweldig' aanstipte. Zo goed als ogenblikkelijk volgde er een chatbericht op met dank en de vraag of ik zijn 'helfie' wilde worden...
Dit met heel wat bezigheden en 'tijdtekort' waardoor....
...met de eindejaarsdrukte die meestal voort deint tot einde januari. Kwam daarbij het ontvallen van iemand als Wimmeke die ik wel regelmatig opzocht, maar waarbij ik de ernst van de situatie foutief inschatte. Daarbij hoorde dan ook nog een herdenkingsdienst en ontmoeting met heel wat mensen. Ook de nieuwe start van de vervolgcursus T & S bij LBC nam wat tijd in beslag + ook nog eens het opmaken van het kasboek + de balans van Residentie Damiaan. De verkoop van het appartement 2de verdieping rechts met de bijbehorende 4 garages heeft me ook heel wat kopbrekens gezorgd - vooral omdat die verkoop naar mijn mening niet 'koosjer' verlopen is.
Vorige woensdag meer dan 2 uur bij de tandarts doorgebracht. Was blij dat dit achter de rug was. Kreeg daarna te horen dat mijn bovengebit wat moet aangepast worden + het voorstel om achter mijn ingemetste onderste tanden ofwel 2 of 4 implantaten te laten plaatsen, ofwel een gebitje. Moest er maar rustig over nadenken maar kreeg toch een brief mee voor de kaakchirurg in de Eeuwfeestkliniek.
Als een verkoopster je telefonisch voorstelt om een abonnement te reactiveren - het eerste jaar aan halve prijs, en je gaat erop in; dan kijk je langer dan 1 week uit naar een mailtje dat niet verschijnt. Haar voorstel werd dan waarschijnlijk aan de bron afgewezen. Dus gaat de deal niet door! Je ziet dus maar: zo lang er niets getekend werd....
