En net zo goed de nieuwe agenda's voor hen die met een burgerlijk jaar werken ... want in scholen, bij het Davidsfonds en in andere verenigingen werkt men nog steeds met schooljaren - van in de tijd dat onderwijzers (al dan niet gepensioneerd) zich inzetten in allerlei verenigingsvormen.
Ik begrijp nog steeds die drukte niet die gemaakt wordt om het cijfer van de eenheden dat eentje hoger klimt in de jaartelling (na Jezus Christus) en waardoor we er nu op moeten letten steeds 15 te schrijven i.p.v. 14 in onze datumnotering.
Heel dit feestgedruis stamt uiteindelijk uit zeer lang vervlogen tijden toen men hier na het steeds maar korten van de dagen na de ommezwaai van een week eindelijk terug moed kon vatten omdat de dagen terug begonnen te lengen.... Vooral in een agrarische samenleving was die zonnewende (die er eigenlijk geen is, want het is onze baan omheen de zon die wendt) wel levensnoodzakelijk. Vandaar het feesten met licht (kaarsen) en extra eten en drinken om dit binnenshuis ten volle te vieren- zeker als het 'buitenleven stil ligt'.
(Gisteren is het net 7 jaar geleden dat ons vader overleden is in het Jan Palfijnziekenhuis. Wat vliegt de tijd toch snel...)
|